Λιπίδια Υψηλή δόση στατίνης ή προσθήκη εζετιμίμπης ; Σταμάτης Μακρυγιάννης, Καρδιολόγος Επιμελητής Α Καρδιολογικής Κλινικής ΔΘΚΑ «ΥΓΕΙΑ»

Λιπίδια Υψηλή δόση στατίνης ή προσθήκη εζετιμίμπης ; Σταμάτης Μακρυγιάννης, Καρδιολόγος Επιμελητής Α Καρδιολογικής Κλινικής ΔΘΚΑ «ΥΓΕΙΑ»

Λιπίδια Υψηλή δόση στατίνης ή προσθήκη εζετιμίμπης ; Σε ποιους ασθενείς ;

Υπερλιπιδαιμία Για κάθε 40 mg/dl μείωση της LDL-C παρατηρείται αντίστοιχη μείωση κατά 22% της καρδιαγγειακής θνητότητας και νοσηρότητας Lancet 2012;380(9841):581-590

Υπερλιπιδαιμία Lancet 2012;380(9841):581-590

Υπερλιπιδαιμικοί που μπορούν να δεχθούν μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις Οι ασθενείς με μικρό (<1%) ή μέτριο (1-5%) 10ετή κίνδυνο μπορούν να δεχθούν υγιεινοδιαιτητική παρέμβαση και να προχωρήσουν στη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής μόνο εφόσον η πρώτη δεν έχει επαρκή αποτελέσματα. ESC/EAS Guidelines for the management of dyslipidaemias Eur Heart J 2011;32:1769 1818

Υπερλιπιδαιμικοί που μπορούν να δεχθούν μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις

Υπερλιπιδαιμικοί που μπορούν να δεχθούν μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις ESC/EAS Guidelines for the management of dyslipidaemias Eur Heart J 2011;32:1769 1818

Υπερλιπιδαιμικοί που μπορούν να δεχθούν μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις Δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία ασθενείς με γνωστή στεφανιαία νόσο σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ διαβήτη τύπου Ι με μικροαλβουμινουρία χρόνια νεφρική ανεπάρκεια πολλούς παράγοντες κινδύνου που χρήζουν άμεσης επιθετικής ρύθμισης όλων των παραγόντων οι υπόλοιποι προτείνεται να αξιολογούνται ως προς το συνολικό καρδιαγγειακό κίνδυνο ESC/EAS Guidelines for the management of dyslipidaemias

Υπερλιπιδαιμικοί που μπορούν να δεχθούν μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις ESC/EAS Guidelines for the management of dyslipidaemias

Τι γίνεται με τους ασθενείς που δεν μπορούν να λάβουν στατίνες ή αυτές δεν επαρκούν για τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ Ασθενείς με αντένδειξη χορήγησης Με γνωστή κατάχρηση αλκοόλ Με γνωστή αλλεργία Πάσχοντες από ηπατική νόσο οξεία ή χρόνια Δυσανεξία στις στατίνες Μέτρια-έντονη μυαλγία Αύξηση της CPK > 5x URL Αύξηση ηπατικών ενζύμων (ALT) > 3x URL Κυριότερα φάρμακα με γνωστή αλληλεπίδραση Αμιωδαρόνη, διλτιαζέμη, βεραπαμίλη Αντιμυκητιασικά, Αντιβιοτικά κυρίως ερυθρομυκίνη και κλαριθρομυκίνη Αναστολείς των πρωτεασών του HIV, Κυκλοσπορίνη ESC/EAS Guidelines for the management of dyslipidaemias Eur Heart J 2011;32:1769 1818

Φαρμακευτικές παρεμβάσεις πλην στατινών Κριτήρια επιλογής Αποδοτικές στη ρύθμιση των λιπιδίων και ειδικά της LDL ή με τεκμηριωμένα ωφέλιμο εναλλακτικό στόχο Κλινικό όφελος (θνητότητα, καρδιαγγειακή θνητότητα, καρδιαγγειακών συμβαμάτων) Προστιθέμενες στη θεραπεία με στατίνες να προσφέρουν πρόσθετη μείωση LDL ή/και πρόσθετο κλινικό όφελος (σε κανονική ένταση ή μειωμένη ένταση στατινών)

1. Νιασίνη Μηχανισμός : αναστέλει ισχυρά την diacylglycerol acyltransferase-2, μειώνοντας τόσο τη σύνθεση των τριγλυκεριδίων όσο και τα επίπεδα LDL-C στην κυκλοφορία. Επίσης μειώνει τον καταβολισμό της HDL-C στο ήπαρ. Αποτέλεσμα : LDL-C 5%-25%, TG 20%-50%, ο πιο ισχυρός παράγοντας αύξησης της HDL-C. Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες: ερύθημα (flushing), γαστρεντερικά συμπτώματα, σακχάρου, ουρικού οξέος και τρανασαμινασών

1. Νιασίνη

2. Ωμέγα-3 λιπαρά Μηχανισμός : περιορισμός της παραγωγής TG στο ήπαρ, μείωση της παραγωγής και έκκρισης VLDL-C και αυξημένος μεταβολισμός της VLDL-C Αποτέλεσμα : TG 25%-45%, HDL-C 10%,! αύξηση LDL-C σε σκευάσματα που περιέχουν και DHA. Συμμόρφωση: Γενικά καλά ανεκτοί παράγοντες. Συχνότερα γαστρεντερικές διαταραχές. Η ημερήσια ανάγκη για την επίτευξη αποτελέσματος δεν μπορεί να γίνει με τη διατροφή και ανάλογα με την περιεκτικότητα του σκευάσματος μπορεί να χρειαστούν αρκετές κάψουλες Πιθανά παράλληλα οφέλη: αντι-αθηρωματική, αντιφλεγμονώδης, προστατευτική για το επιθήλιο, αντιαρρυθμική, αντιυπερτασική και αντιθρομβωτική δράση Πιθανές παράπλευρες απώλειες: αυξημένος αιμορραγικός κίνδυνος, συγχορήγηση με NOAC

2. Ωμέγα-3 λιπαρά

2. Ωμέγα-3 λιπαρά Cardiovasc Drugs Ther 2011; 25:259 265

2. Ωμέγα-3 λιπαρά Cardiovasc Drugs Ther 2011; 25:259 265

2. Ωμέγα-3 λιπαρά Cardiovasc Drugs Ther 2011; 25:259 265

2. Ωμέγα-3 λιπαρά Η χρήση ωμέγα-3 λιπαρών στη δευτερογενή πρόληψη δεν σχετίζεται με στατιστικά σημαντική μείωση της καρδιαγγειακής και συνολικής θνητότητας, στην εποχή της εφαρμογής των θεραπειών που υπαγορεύονται από τις σύγχρονες κατευθυντήριες οδηγίες Cochrane Database Syst Rev 2008;Issue1.Art No:D003205 JAMA 2012;308:1024 1033 Arch Intern Med 2012;172:686 694 BMC Cardiovasc Disord.2014;14:70 Cardiovasc Drugs Ther 2011; 25:259 265

2. Ωμέγα-3 λιπαρά Ο ρόλος των ωμέγα-3 λιπαρών στη μείωση των τριγλυκεριδίων είναι καλά τεκμηριωμένος Δεν προτείνεται η συστηματική χρήση τους για την μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου Νεότερα δεδομένα για την επίδραση τους στα καρδιαγγειακά συμβάματα αναμένεται το 2017 και 2019 οπότε αναμένεται να ολοκληρωθούν οι μελέτες: Reduction of Cardiovascular Events with EPA- Intervention Trial (REDUCE-IT; NCT01492361) A Long-Term Outcomes Study to Assess Statin Residual Risk Reduction With EpaNova in High Cardiovascular Risk Patients With Hypertriglyceridemia (STRENGTH; NCT02104817)

3. Φιμπράτες Μηχανισμός : ενεργοποίηση ειδικών πυρηνικών υποδοχέων PPARa (peroxisome proliferators-activated receptor-a) που τροποποιούν την έκφραση ενζύμων που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των λιπιδίων. Διέγερση β-οξείδωσης των λιπαρών οξέων στα ηπατοκύτταρα με αποτέλεσμα μειωμένη διαθεσιμότητα λιπαρών οξέων για τη σύνθεση τριγλυκεριδίων, ενεργοποίηση της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης που επιταχύνει τον καταβολισμό των πλούσιων σε TG λιποπρωτεϊνών, μείωση της ηπατικής σύνθεσης της apociii Αποτέλεσμα : LDL-C 5%-20%, TG 20%-50%, HDL-C 10%-20% Συμμόρφωση: Γενικά καλά ανεκτοί παράγοντες. Πιθανότητα εμφάνισης μυοπάθειας κυρίως κατά τη συγχορήγηση με στατίνες (15 φορές μεγαλύτερη για την gemfibrozil συγκριτικά με τη fenofibrate)

3. Φιμπράτες

3. Φιμπράτες Οι φιμπράτες μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε αυτούς με υπερτριγλυκεριδαιμία (TG >200 mg/dl), χαμηλή HDL-C (<35 40 mg/dl), ή συνδυασμό των δύο ενώ το όφελος σχεδόν απουσιάζει σε ασθενείς με φυσιολογικά επίπεδα TG και HDL-C Atherosclerosis 2011;217: 492 J Cardiovasc Pharmacol 2011;57:267

3. Φιμπράτες Οι φιμπράτες έχουν δείξει ότι μειώνουν την LDL-C και τα TG ως μονοθεραπεία και σε συνδυασμό με άλλους υπολιπιδαιμικούς παράγοντες Οι πρώιμες μελέτες που εξέτασαν την επίδρασή τους ως μονοθεραπεία δείχνουν ότι μπορεί να βελτιώσουν την κλινική έκβαση (καρδιαγγειακά συμβάματα, στεφανιαία επεισόδια, μη θανατηφόρο ΕΜ) Η πρακτική της χορήγησης φιμπράτης ως μονοθεραπεία δεν προτείνεται για τη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου Νεότερες μελέτες που αξιολόγησαν το συνδυασμό με στατίνες δεν έδειξαν εντυπωσιακές αποδείξεις ενδεχόμενου οφέλους Οι ασθενείς που είναι πιθανότερο να ωφεληθούν από το συνδυασμό στατίνης-φιμπράτης είναι αυτοί με μεταβολικό σύνδρομο, ΣΔ, ή σημαντικά αυξημένα TG ή/και χαμηλή HDL-C. Η φαινοφιμπράτη είναι σε αυτή την περίπτωση προτιμητέα

4. Ρητίνες Μηχανισμός : δέσμευση χολικών οξέων στο έντερο και μείωση της εντεροηπατικής επαναπρόσληψής τους με αποτέλεσμα την αύξηση της μετατροπής της χοληστερόλης σε χολικό οξύ στο ήπαρ. Η μείωση της χοληστερόλης στα ηπατοκύτταρα, ευοδώνει την έκφραση των υποδοχέων LDL με αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων κυκλοφορούσας LDL-C Αποτέλεσμα : LDL-C 15%-30%, -/ TG, HDL-C 3%-5% Σε ορισμένα άτομα αυτοί οι παράγοντες ενδέχεται να αυξήσουν την ηπατική παραγωγή των VLDL προκαλώντας αύξηση των TG Συμμόρφωση: από τις χολεστυραμίνη, χολεστιπόλη (ΔΚ), κολεσεβελάμη μόνο η τελευταία είναι διαθέσιμη σε δισκία, δυσκολία στην επίτευξη της επιθυμητής δόσης. Αρκετές φαρμακευτικές αλληλεπιδράσεις. Γαστρεντερικές διαταραχές

4. Ρητίνες Ελάχιστα δεδομένα αξιολόγησης αυτών των παραγόντων Μόνο δύο RCTs αξιολόγησαν την επίδρασή τους στην θνητότητα (συνολική ns, καρδιακή χολεστυραμίνη 19%, κολεστιπόλη στους άνδρες) Σε υποανάλυση της δεύτερης μελέτης φάνηκε ότι άντρες με προϋπάρχουσα ΣΝ, υψηλότερα βασικά επίπεδα TG (>150 mg/dl), και νεότεροι των 50 ετών είχαν μεγαλύτερο όφελος όταν τυχαιοποιούνταν στην ομάδα της κολεστιπόλης έναντι του placebo. Φαίνεται ότι αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό με χαμηλής προς μέτριας ισχύος στατίνες μπορούν να επιτύχουν μία επιπρόσθετη μείωση της LDL-C, της τάξης του 14% JAMA 1984;251:365 374 J Chronic Dis. 1978;31: 5 14 Combination Therapy Versus Intensification of Statin Monotherapy: An Update, Comparative Effectiveness Review. Agency for Healthcare Research and Quality 2014

4. Ρητίνες Αποδοτικές στη μείωση της LDL-C Μπορεί να μειώσουν τα καρδιαγγειακά συμβάματα ως μονοθεραπεία Σε συνδυασμό με χαμηλής δραστικότητας στατίνες μπορεί να επιφέρει επιπρόσθετη μείωση της LDL-C (αλλά δεν είναι γνωστό αν αυτή μεταφράζεται σε κλινικό όφελος) Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς με τεκμηριωμένη ΣΝ που είτε δεν έχουν καλή ανοχή στις στατίνες είτε δεν έχουν καλή ανοχή στις υψηλότερες δόσεις/ δραστικότητες στατινών (simvastatin 10mg/d, pravastatin 10-20mg/d, lovastatin 20mg/d) Η ανοχή (ΓΕΣ) μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα και για αυτούς τους παράγοντες Coadministration of colesevelam hydrochloride with atorvastatin lowers LDL cholesterol additively. Atherosclerosis 2001; 158:407 416.

5. Εζετιμίμπη Μηχανισμός : εκλεκτικός αναστολέας της απορρόφησης της χοληστερόλης στο λεπτό έντερο (στοχεύοντας τη μεταφορική πρωτεΐνη Niemann- PickC1-Like1) που μειώνει τη διαθεσιμότητα χοληστερόλης στο ήπαρ και τελικά αυξάνει την αποκομιδή της από το αίμα. Αποτέλεσμα : LDL-C 13%-20%, TG 5%-11%, HDL-C 3%-5% Συμμόρφωση: Καλή ανοχή. Δεν αυξάνει την πιθανότητα δυσανεξίας στις στατίνες όταν συγχορηγούνται. Πιθανά επιπρόσθετα οφέλη: αντιφλεγμονώδης δράση, βελτίωση της ινσουλινοαντίστασης, θετική επίδραση επί λιπώδους ήπατος (με όχι καλά γνωστούς μηχανισμούς και ασαφή σύνδεση με τα ενδεχόμενα κλινικά οφέλη)

5. Εζετιμίμπη Συνολικά 7 RCTs και μεταναλύσεις αξιολόγησαν την επίδραση της εζετιμίμπης σε συνδυασμό με άλλους υπολιπιδαιμικούς παράγοντες στα καρδιαγγειακά συμβάματα Δεν έχει αξιολογηθεί ως μονοθεραπεία Am J Cardiol 2007; 99:970 973 Ann Intern Med 2012;157: 251 262

Τι γίνεται με τους ασθενείς που δεν μπορούν να λάβουν στατίνες ή αυτές δεν επαρκούν για τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ LDL Μείωση της θνητότητας ως μονοθεραπεία Μείωση νοσηρότητας ως μονοθεραπεία Πρόσθετο όφελος σε συγχορήγηση με υποβέλτιστη δόση στατίνης Πρόσθετο όφελος με βέλτιστη δόση στατίνης Ρητίνες Ω-3 λιπαρά Φιμπράτες Εζετιμίμπη 15-30% - / TGL 25-45% ΝΑΙ (καρδιακός θάνατος και όχι συνολική θνητότητα) ΟΧΙ 5-20% / TGL 20-50% ΟΧΙ ΝΑΙ ΟΧΙ ΝΑΙ + 14% LDL Δεν υπάρχουν δεδομένα για ενδεχόμενο κλινικό όφελος Aν συνυπάρχουν TGL REDUCE-IT (2017) STRENGTH (2019) ασθενείς ενδείξεις επί ΜΣ, ΣΔ, TGL ή/και HDL Φαινοφιμπράτη 13-20% / TGL 5-11% Δεν έχει αξιολογηθεί ΧΝΑ, ΟΣΣ άριστη ανοχή ΟΧΙ OXI? ΟΣΣ

N Engl J Med 2015;372:2387

N Engl J Med 2015;372:2387

5. Εζετιμίμπη Πρώτη μελέτη που δείχνει κλινικό όφελος από την προσθήκη «μη στατίνης» Υποστηρίζει ότι ακόμα χαμηλότερα είναι ακόμα καλύτερα για την LDL-C Επιβεβαιώνει την καλή ανοχή/καλό προφίλ ασφάλειας για την εζετιμίμπη και το συνδυασμό της Όχι χρήση σε χαμηλού κινδύνου/πρωτογενή πρόληψη N Engl J Med. 2015;372:2387 2397

Απάντηση 1 η Σε υψηλού κινδύνου ασθενείς Σε ασθενείς ήδη σε μέτριας έντασης στατίνη με ικανοποιητική αλλά όχι βέλτιστη ρύθμιση Σε ασθενείς που ανέχονται καλά μέτριας έντασης στατίνη αλλά παρουσιάζουν δυσανεξία σε υψηλότερης έντασης στατίνη Ίσως στην υποομάδα των διαβητικών ασθενών

Τι γίνεται με τους υπόλοιπους ;

Απάντηση 2 η Οι στατίνες αποτελούν τους παράγοντες με το μεγαλύτερο αποδεδειγμένο κλινικό όφελος και είναι γενικά καλά ανεκτές Η αδυναμία λήψης στατινών πρέπει να τεκμηριώνεται καλά, με επανεκτίμηση καταστάσεων που αποτελούν αντένδειξη, τροποποίηση αγωγής, δοκιμή επανέναρξης με την ίδια σε άλλη δοσολογία ή με άλλη στατίνη

Τι γίνεται με τους ασθενείς που δεν μπορούν να λάβουν στατίνες ή αυτές δεν επαρκούν για τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ Ασθενείς με αντένδειξη χορήγησης Με γνωστή κατάχρηση αλκοόλ Με γνωστή αλλεργία Πάσχοντες από ηπατική νόσο οξεία ή χρόνια Δυσανεξία στις στατίνες Μέτρια-έντονη μυαλγία Αύξηση της CPK > 5x URL Αύξηση ηπατικών ενζύμων (ALT) > 3x URL Κυριότερα φάρμακα με γνωστή αλληλεπίδραση Αμιωδαρόνη, διλτιαζέμη, βεραπαμίλη Αντιμυκητιασικά, Αντιβιοτικά κυρίως ερυθρομυκίνη και κλαριθρομυκίνη Αναστολείς των πρωτεασών του HIV, Κυκλοσπορίνη ESC/EAS Guidelines for the management of dyslipidaemias Eur Heart J 2011;32:1769 1818

Τι γίνεται με τους ασθενείς που δεν μπορούν να λάβουν στατίνες ή αυτές δεν επαρκούν για τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ LDL Μείωση της θνητότητας ως μονοθεραπεία Μείωση νοσηρότητας ως μονοθεραπεία Πρόσθετο όφελος σε συγχορήγηση με υποβέλτιστη δόση στατίνης Πρόσθετο όφελος με βέλτιστη δόση στατίνης Ρητίνες Ω-3 λιπαρά Φιμπράτες Εζετιμίμπη 15-30% - / TGL 25-45% ΝΑΙ (καρδιακός θάνατος και όχι συνολική θνητότητα) ΟΧΙ 5-20% / TGL 20-50% ΟΧΙ ΝΑΙ ΟΧΙ ΝΑΙ + 14% LDL Δεν υπάρχουν δεδομένα για ενδεχόμενο κλινικό όφελος Aν συνυπάρχουν TGL REDUCE-IT (2017) STRENGTH (2019) ασθενείς ενδείξεις επί ΜΣ, ΣΔ, TGL ή/και HDL Φαινοφιμπράτη 13-20% / TGL 5-11% Δεν έχει αξιολογηθεί ΧΝΑ, ΟΣΣ άριστη ανοχή ΟΧΙ OXI? ΟΣΣ

Απάντηση 3 η Επί πραγματικής αδυναμίας ρητίνες και φιμπράτες μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη υπομέγιστου έστω οφέλους Σε χαμηλής έντασης θεραπεία με στατίνες μπορεί να προστεθεί ρητίνη ή επί συνύπαρξης TGL να προτιμηθεί φιμπράτη ή Ω-3 Επί κατάλληλης έντασης θεραπεία με στατίνες και TGL : Φιμπράτη, Ω-3 ΟΣΣ, ΧΝΑ: Εζετιμίμπη ΣΔ, ΜΣ, HDL: Φιμπράτη Η επιλογή τους εξατομικεύεται ανάλογα με τους ενδεχόμενους συνυπάρχοντες στόχους και περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη δυσανεξία που οι περισσότεροι μπορεί να προκαλέσουν Νεότεροι παράγοντες αναμένεται να διευρύνουν το τοπίο

Νεότεροι παράγοντες αναστολείς CETP Μηχανισμός : αναστολή της μεταφορικής πρωτεΐνης των εστέρων της χοληστερόλης (Cholesterolester Transfer Protein CETP) που διαμεσολαβεί τη μεταφορά εστέρων από την HDL-C σε μεγαλύτερες λιποπρωτεΐνες, μειώνοντας τα επίπεδα HDL-C Αποτέλεσμα : στόχος αύξηση της HDL-C Sando KR, Knight M. Clinical Therapeutics 2015

6. Νεότεροι παράγοντες αναστολείς CETP Torcetrapib αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης και της αλδοστερόνης Dalcetrapib 2 αρνητικές μελέτες διακοπή ανάπτυξης το 2012 Anacetrapib 27x ισχυρότερο από dalcetrapib HDL-C αλλά και LDL-C 40% Randomized Evaluation of the Effects of Anacetrapib Through Lipid- Modification (REVEAL) anacetrapib 100mg/d ασθενείς με ΣΝ ήδη σε στατίνες (πρώτα αποτελέσματα 2017) Εvacetrapib Επίδραση στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε υψηλού καρδιαγειακού κινδύνου ασθενείς. Assessment of Clinical Effects of Cholesteryl Ester Transfer Protein Inhibition with Evacetrapib in Patients at a High-Risk for Vascular Outcomes Phase III trial (ACCELERATE) (Πρώτα αποτελέσματα το 2016) Sando KR, Knight M. Clinical Therapeutics 2015

6. Νεότεροι παράγοντες αναστολείς CETP Torcetrapib αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης και της αλδοστερόνης Dalcetrapib 2 αρνητικές μελέτες διακοπή ανάπτυξης το 2012 Anacetrapib 27x ισχυρότερο από dalcetrapib HDL-C αλλά και LDL-C 40% Randomized Evaluation of the Effects of Anacetrapib Through Lipid- Modification (REVEAL) anacetrapib 100mg/d ασθενείς με ΣΝ ήδη σε στατίνες (πρώτα αποτελέσματα 2017) Εvacetrapib Επίδραση στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε υψηλού καρδιαγειακού κινδύνου ασθενείς. Assessment of Clinical Effects of Cholesteryl Ester Transfer Protein Inhibition with Evacetrapib in Patients at a High-Risk for Vascular Outcomes Phase III trial (ACCELERATE) (Πρώτα αποτελέσματα το 2016) Sando KR, Knight M. Clinical Therapeutics 2015

6. Νεότεροι παράγοντες αναστολείς CETP Torcetrapib αύξηση της συστολικής αρτηριακής πίεσης και της αλδοστερόνης Dalcetrapib 2 αρνητικές μελέτες διακοπή ανάπτυξης το 2012 Anacetrapib 27x ισχυρότερο από dalcetrapib HDL-C αλλά και LDL-C 40% Randomized Evaluation of the Effects of Anacetrapib Through Lipid- Modification (REVEAL) anacetrapib 100mg/d ασθενείς με ΣΝ ήδη σε στατίνες (πρώτα αποτελέσματα 2017) Εvacetrapib Επίδραση στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε υψηλού καρδιαγειακού κινδύνου ασθενείς. Assessment of Clinical Effects of Cholesteryl Ester Transfer Protein Inhibition with Evacetrapib in Patients at a High-Risk for Vascular Outcomes Phase III trial (ACCELERATE) (Πρώτα αποτελέσματα το 2016)

Νεότεροι παράγοντες αναστολείς PCSK-9 Μηχανισμός : Μονοκλωνικά αντισώματα. Αναστολή της πρωτεΐνης PCSK9 που ευοδώνει την καταστροφή των υποδοχέων της LDL, εμποδίζοντας την ανακύκλωσή τους στην κυτταρική επιφάνεια (οι στατίνες, οι φιμπράτες και το νικοτινικό οξύ επίσης μειώνουν σε κάποιο βαθμό τα επίπεδα PCSK9) ` Αποτέλεσμα : Μείωση LDL-C, μόνοι ή σε συνδυασμό με στατίνες 40%-75% alirocumab (FDA approved) evolocumab (FDA approved) bococizumab (φάση ΙΙΙ) Συμμόρφωση: Καλή ανοχή και ασφάλεια στις μελέτες. Υποδόρια ένεση κάθε 2 με 4 εβδομάδες Sando KR, Knight M. Clinical Therapeutics 2015

Νεότεροι παράγοντες αναστολείς PCSK-9

Χ. Νεότεροι παράγοντες αναστολείς PCSK-9

Ευχαριστώ για την προσοχή σας!