Σημαντική η ικανότητα κατανάλωσης υψηλής ποσότητας οξυγόνου (VO 2 max)

Σχετικά έγγραφα
Άσκηση. Καρδιοαναπνευστικές ανταποκρίσεις και προσαρμογές

Μελέτη του γαλακτικού για τον σχεδιασμό της προπόνησης αντοχής

Φυσιολογικές προσαρµογές µε την εφαρµογή διαφόρων προγραµµάτων άσκησης µε βάρη Τ.Ε.Φ.Α.Α.,.Π.Θ.

Αργύρης Τουμπέκης Επίκουρος Καθηγητής Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΣΕΦΑΑ

Η. Ζαχαρόγιαννης, Επίκουρος καθηγητής ΤΕΦΑΑ, Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ΚΑΡΔΙΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ & ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ (ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ)

(Β. Κλεισούρας, 2004)

Αντοχή. Γρίβας Γεράσιμος

Η ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΗΤΡΟΤΑΣΙΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ UEFA B

Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΑΝΤΟΧΗ

Ανάπτυξη της αντοχής στο ποδόσφαιρο. Σπύρος Κέλλης Καθηγητής προπονητικής ΤΕΦΑΑ-ΑΠΘ

Διαλειμματικό ή συνεχόμενο τρέξιμο για τη βελτίωση της απόδοσης στην αντοχή;

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΕΡΟΒΙΑ ΑΣΚΗΣΗ (ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΟ AEROBIC) Σπύρος Κέλλης Καθηγητής προπονητικής Τ.Ε.Φ.Α.Α.-Α.Π.Θ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ. 2011: Κάτοχος διπλώματος προπονητικής ποδοσφαίρου UEFA B

Βασιλική Μάνου Λέκτορας Τ.Ε.Φ.Α.Α.-Α.Π.Θ.

Άσκηση στις αναπτυξιακές ηλικίες

ΑΝΑΕΡΟΒΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ ΑΝΑΕΡΟΒΙΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

Βιοχηµικοί δείκτες της επιβάρυνσης της προπόνησης

και εφηβική ηλικία Πήδουλας Γεώργιος M.sc Γυμναστής Φυσικής κατάστασης ποδοσφαίρου

Αργύρης Τουμπέκης Επίκουρος Καθηγητής Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΣΕΦΑΑ

Αξιολόγηση Μυϊκής Απόδοσης: Σχέση Φορτίου Ταχύτητας και Φορτίου Ισχύος, Αλτική Ικανότητα

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ (555)

ΑΕΡΟΒΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΕΡΟΒΙΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ

ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ. Ανάλυση Αθλημάτων. κωδ. μαθήματος Ν314. Τίτλος 5ης Διάλεξης. Εισήγηση: Χατζηνικολάου Α.,Επίκουρος Καθηγητής

Τρισέλιδο άρθρο στα πρακτικά του 19 ου ιεθνούς Συνεδρίου Φυσικής Αγωγής & Αθλητισµού, Κοµοτηνή (2011), στο περιοδικό «Άθληση & Κοινωνία»

Ανάπτυξη της αντοχής στη χιονοδρομία

Εργαστήριο Νο 2. Περιεχόµενα Εργαστηρίου Νο 2. Αξιολόγηση της αερόβιας και αναερόβιας ικανότητας

Μυϊκό Σύστημα. Νευρομυϊκή λειτουργία και προσαρμογές με τη σωματική άσκηση. Ηλίας Σμήλιος, Επίκουρος Καθηγητής Τ.Ε.Φ.Α.Α., Δ.Π.Θ.

ΕΠΕΑΕΚ: ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΤΕΦΑΑ ΠΘ ΑΥΤΕΠΙΣΤΑΣΙΑ

Συνεχόμενη ή Διαλειμματική άσκηση για βέλτιστες αερόβιες προσαρμογές?

Ορισμός Αντοχής. Αντοχή είναι η ικανότητα του οργανισμού: να αντιστέκεται στην κόπωση. να αποκαθίσταται γρήγορα μετά την κόπωση

Άσκηση και Υπέρταση Συγγραφική ομάδα:

Αρχές Σχεδιασμού και Καθοδήγησης της Προπόνησης. Τίτλος Διάλεξης

«Καρδιοαναπνευστική δοκιμασία Κοπώσεως»

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ & ΟΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ. ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ανάπτυξη της δύναμης και της ισχύος

Άσκηση και Ποιότητα Ζωής στην Τρίτη Ηλικία

Στυλιανή Ανή Χρόνη, Ph.D. Λέκτορας ΤΕΦΑΑ, ΠΘ, Τρίκαλα

ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΑΝΟΥΔΗΣ ΔΙΔΑΣΚΩΝ

Σχεδιασμός, εφαρμογή και καθοδήγηση προγραμμάτων άσκησης

Ποιες είναι οι σημαντικότερες παράμετροι της φυσικής κατάστασης για τον επαγγελματία ποδοσφαιριστή; Πώς και πόσο μπορούν να βελτιωθούν;

Καρδιαγγειακές Παθήσεις και Άσκηση: Πρόληψη και Αποκατάσταση

Φυσιολογία της Άσκησης

ΤΜΗΜΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ BCPT 101- Φυσική Αγωγή Ι Μάθηµα 1. Μεταφορά ενέργειας κατά τη διάρκεια της άσκησης

Αξιολόγηση φυσιολογικών χαρακτηριστικών στο σύγχρονο ποδόσφαιρο

Άσκηση και Σακχαρώδης Διαβήτης

Σχεδιασμός, εφαρμογή και καθοδήγηση προγραμμάτων άσκησης

Άσκηση στις αναπτυξιακές ηλικίες

Σχεδιασμός, εφαρμογή και καθοδήγηση προγραμμάτων άσκησης

Μέθοδοι Προπόνησης Ι: Προπόνηση Αντοχής

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ. 2η Διάλεξη: «Μεθοδολογία προπόνησης μέγιστης δύναμης» Methods of training maximal strength

Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών

Βελτίωση, Αξιολόγηση της Αντοχής σε Ελεύθερα Αθλούμενους και Δρομείς Υγείας

Φυσιολογία της Άσκησης

ΚΥΤΟΚΙΝΕΣ, ΜΥΟΚΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ Χαρά Κ. Δελή, PhD

αναερόβιων συστημάτων απελευθέρωσης ενέργειας.

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΔΡΟΜΩΝ ΗΜΙΑΝΤΟΧΗΣ. 400, 800, 1500, 3000m

Φαμίσης Κωνσταντίνος Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ΤΕΦΑΑ, Τρίκαλα

Άσκηση και Χρόνιες Πνευμονοπάθειες

1. Η αναπνευστική λειτουργία. 2. Η κεντρική λειτουργία. 3. Η περιφερική λειτουργία. 4. Ο μυϊκός μεταβολισμός

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ: ΣΤΟΧΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ. 1min, 2min, 4min, 10min

ΕΠΕΑΕΚ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ Τ.Ε.Φ.Α.Α.ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΑΥΤΕΠΙΣΤΑΣΙΑ

Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ. ΠΡΑΚΤΙΚΗ & ΕΦΑΡΜΟΓΗ.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. ΜΚ 1013 «Ανάπτυξη φυσικής κατάστασης στον αγωνιστικό αθλητισμό (δύναμη - ισχύς)»

Άσκηση στις αναπτυξιακές ηλικίες

Παρακολούθηση & Αξιολόγηση Κολυμβητών

Τίτλος 5ης Διάλεξης ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΣΚΗΣΗ. Εισήγηση: Χατζηνικολάου Α.,Επίκουρος Καθηγητής

Η θέση του γαλακτικού στον ασκησιακό μεταβολισμό

Polarized or threshold training for greater adaptations and peak performance?

ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ. Εκπαιδευτική ομάδα ΕΠΟ

ΣΕΓΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ & ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΟΙ ΖΩΝΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΗΜΙΑΝΤΟΧΗΣ - ΑΝΤΟΧΗΣ

1 -Μέγιστη Επανάληψη (1-ΜΕ) Ηλίας Σµήλιος, Ph.D. Βελτίωση ή ιατήρηση της Φυσικής Κατάστασης. Φυσική Κατάσταση

ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. Created with Print2PDF. To remove this line, buy a license at:

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΡ ΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ. ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. Τ.Ε.Φ.Α.Α.,.Π.Θ.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. 7η Διάλεξη: «Καμπύλη γαλακτικού οξέος»

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤΗΤΑ Της ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ & Προπονητικοί Κύκλοι. Βασίλης Κρομμύδας

Θέμα : Προετοιμασία ερασιτεχνικής ποδοσφαιρικής ομάδας στην προπαρασκευαστική περίοδο

Μέθοδοι Προπόνησης ΙΙ: Ταχύτητα - Ρυθµός αγώνα - Αποκατάσταση

Ανάπτυξη της δύναμης και της ισχύος

του Δαρδανελιώτη Μιχαήλ

Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΣΤΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΕΠΟ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18 ΜΑΪΟΥ ΜΕΓΑΛΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΜΙΚΡΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΑΙΘΟΥΣΑ 1 ΑΙΘΟΥΣΑ 2 ΑΙΘΟΥΣΑ 3 ΑΙΘΟΥΣΑ 4 ΑΙΘΟΥΣΑ 5. Παρασκευή 18/5/2018

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΣΚΗΣΗ. ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. Τ.Ε.Φ.Α.Α.,.Π.Θ.

ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΑΪΖΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

ΕΤΗΣΙΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ. προγραμμάτων προπόνησης ταχυδύναμης» Designing power training programs. Δρ. Γεροδήμος Βασίλειος Λέκτορας ΤΕΦΑΑ-ΠΘ

Ρύθµιση και καθοδήγηση της φυσικής ικανότητας της ΑΝΤΟΧΗΣ (ΙΙ)

Σχεδιασμός προγραμμάτων άσκησης με στόχο την προαγωγή της υγείας. 4. Άσκηση και καρδιοπάθειες Άσκηση και υπέρταση. 150

«Διατροφικές στρατηγικές καθυστέρησης της κόπωσης»

Μέθοδοι Προπόνησης Ι: Προπόνηση Αντοχής

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗN ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΔΡΟΜΟΙ

ΕΡΓΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΘΛΗΤΩΝ ΜΚ 913

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18 ΜΑΪΟΥ ΜΕΓΑΛΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΜΙΚΡΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΑΙΘΟΥΣΑ 1 ΑΙΘΟΥΣΑ 2 ΑΙΘΟΥΣΑ 3 ΑΙΘΟΥΣΑ 4 ΑΙΘΟΥΣΑ 5. Παρασκευή 18/5/2018

Σχεδιασμός, εφαρμογή και καθοδήγηση προγραμμάτων άσκησης

ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ. Βασίλης Γιωργαλλάς Καθηγητής Φυσικής Αγωγής

ΑΣΚΗΣΗ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ (Κ.Μ. N162) Μάθημα 1 ο :

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

Παρακάτω παρατίθενται οι σηµαντικότερες λειτουργίες του δροµικού κοµπιούτερ:

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟΥΣ ΔΡΟΜΕΙΣ ΗΜΙΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ-ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΥ

Transcript:

Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού Αερόβια Διαλειμματική Άσκηση: Προπονητικές μεταβλητές και φυσιολογικές αποκρίσεις Ηλίας Σμήλιος Επίκουρος Καθηγητής Ελληνική Εταιρεία Βιοχημείας και Φυσιολογίας της Άσκησης 5 ο Συνέδριο Βιοχημείας και Φυσιολογίας της Άσκησης Αερόβια Ικανότητα Αερόβιος μεταβολισμός = χρήση οξυγόνου Σημαντική η ικανότητα κατανάλωσης υψηλής ποσότητας οξυγόνου (VO 2 max) 1

Προπόνηση αερόβιας ικανότητας - αντοχής Σημαντικά στοιχεία μιας αερόβιας προπόνησης: η συνολική ποσότητα οξυγόνου που καταναλώθηκε στην προπόνηση ο χρόνος παραμονής άσκησης σε υψηλά ποσοστά της VO 2 max και της HRmax (>90% της VO 2 max t90% VO 2 max) (ρυθμός κατανάλωσης οξυγόνου) Αερόβια Διαλειμματική Άσκηση Πιθανός στόχος μιας ημερήσιας αερόβιας διαλειμματικής προπόνησης να διεξάγεται με τέτοια ένταση, διάρκεια και αριθμό επαναλήψεων και ένταση, διάρκεια και είδος διαλείμματος έτσι ώστε να συσσωρεύονται... - 5 λεπτά (300 sec) άσκησης (ομαδικά αθλήματα) -10 λεπτά (600 sec) άσκησης (ατομικά αθλήματα) με VO 2 υψηλότερη από το 90% της μέγιστης. Buchheit & Laursen, 2013 2

Παράγοντες της επιβάρυνσης σε αερόβια διαλειμματική άσκηση 6 επαναλήψεις x 180 sec x 100% MAT, 3 min διάλειμμα Η ένταση του ερεθίσματος Η διάρκεια του ερεθίσματος Ο αριθμός των επαναλήψεων Η διάρκεια του διαλείμματος Το είδος του διαλείμματος (ενεργητικό ή παθητικό) Παράγοντες της επιβάρυνσης σε αερόβια διαλειμματική άσκηση 6 επαναλήψεις x 180 sec x 100% MAT, 3 min διάλειμμα Η ένταση του ερεθίσματος Η διάρκεια του ερεθίσματος Ο αριθμός των επαναλήψεων Η διάρκεια του διαλείμματος Το είδος του διαλείμματος (ενεργητικό ή παθητικό) 3

Επίδραση της Έντασης του Ερεθίσματος 30:30 sec στο 100% και 110% της ΜΑΤ, ενεργητικό διάλειμμα στο 50% της ΜΑΤ 12 έφηβοι (16,6 χρόνων) προπονημένοι αθλητές αντοχής (VO 2 max: 64,9 ml/kg/min) d = 0,68 Thevenet et al. Eur J Appl Physiol. 102: 19-26, 2007 Επίδραση της Έντασης του Ερεθίσματος 20, 25 και 30 sec στο 105% και 115% της ΜΑΤ, 20 sec διάλειμμα 7 φοιτητές (22 χρόνων) φυσικής αγωγής (VO 2 max: 51,1 5,1 ml/kg/min) Wakefield et al. J Strength and Cond Res. 23: 2548-2554, 2009 4

Επίδραση της Έντασης του Ερεθίσματος 30:30 sec και 3:3 min στο 90% και 100% της ΜΑI, ποδήλατο, έως την εξάντληση 12 ερασιτέχνες τριαθλητές και τριαθλήτριες (27 χρόνων, VO 2 max: 46 ml/kg/min) Zuniga et al. J Strength and Cond Res. 23: 2548-2554, 2009 Επίδραση της Έντασης του Ερεθίσματος σε μικρής διάρκειας επαναλήψεις ( 30 sec), η χρήση έντασης στο 100-105% της ΜΑΤ επιτρέπει την επίτευξη μεγαλύτερου χρόνου άσκησης σε υψηλά ποσοστά της VO 2 max έναντι μεγαλύτερων εντάσεων σε μικρής και μέσης διάρκειας επαναλήψεις, εντάσεις 90-100% της ΜΑΤ επιφέρουν παρόμοιες φυσιολογικές αποκρίσεις (ελάχιστα ερευνητικά δεδομένα) 5

Παράγοντες της επιβάρυνσης σε αερόβια διαλειμματική άσκηση 6 επαναλήψεις x 180 sec x 100% MAT, 3 min διάλειμμα Η ένταση του ερεθίσματος Η διάρκεια του ερεθίσματος Ο αριθμός των επαναλήψεων Η διάρκεια του διαλείμματος Το είδος του διαλείμματος (ενεργητικό ή παθητικό) Επίδραση της Διάρκειας του Ερεθίσματος 20, 25 και 30 sec στο 105% και 115% της ΜΑΤ, 20 sec διάλειμμα 7 φοιτητές (22 χρόνων) φυσικής αγωγής (VO 2 max: 51,1 5,1 ml/kg/min) Wakefield et al. J Strength and Cond Res. 23: 2548-2554, 2009 6

Επίδραση της Διάρκειας του Ερεθίσματος 15:15 sec, 30:15 sec και 60:15 sec στο 100% της ΜΑΤ, 2.400 m 12 παλαιστές (20 χρόνων, VO 2 max: 56,9 4,3 ml/kg/min) d= 0,53 Rozenek et al. J Strength and Cond Res. 21: 188-192, 2007 Επίδραση της Διάρκειας του Ερεθίσματος 30:30 sec vs 60:30 sec vs 2:2 min, 11,8 ± 2,3 min άσκησης στο 100% της ΜΑΤ 8 καλά προπονημένα τριαθλητές (23 χρόνων, VO 2 max: 71,3 3,9 ml/kg/min) Millet et al. Can J Appl Physiol. 28: 410-423, 2003 7

Επίδραση της Διάρκειας του Ερεθίσματος 30:30 sec και 3:3 min στο 90% και 100% της ΜΑI, ποδήλατο, έως την εξάντληση 12 ερασιτέχνες τριαθλητές και τριαθλήτριες (27 χρόνων, VO 2 max: 46 ml/kg/min) Zuniga et al. J Strength and Cond Res. 23: 2548-2554, 2009 d= 0,33 Επίδραση της Διάρκειας του Ερεθίσματος 10 x 1:1 min, vs 5 x 2:2 min, 10 min άσκησης το 100% της ΜΑΤ, ενεργητικό διάλειμμα στο 50% της ΜΑΤ 17 προπονημένα άτομα (22 χρόνων, VO 2 max: 57,4 8,2 ml/kg/min) d= 0,76 O Brien et al. J Sci Med Sports. 11: 287-290, 2008 8

Επίδραση της Διάρκειας του Ερεθίσματος 60:30 sec vs 60:60 sec vs 120:60 sec vs 120:120 sec, στο 100% της ΜΑΤ 12 προπονημένοι φοιτητές φυσικής αγωγής (22 χρόνων, VO 2 max: 59 5 ml/kg/min) 800 700 d= 0,5 vs 60:60 600 t90% VO 2 (sec) 500 400 300 200 100 0 60s : 30s 60s : 60s 120s : 60s 120s : 120s Μύρκος, Σμήλιος, Ηλιόπουλος, Ζαφειρίδης, Τοκμακίδης, 3 ο Συνέδριο Ε.Β.Φ.Α, Αθήνα, 2013 Επίδραση της Διάρκειας του Ερεθίσματος 60:30 sec vs 60:60 sec vs 120:60 sec vs 120:120 sec, στο 100% της ΜΑΤ 12 προπονημένοι φοιτητές φυσικής αγωγής (22 χρόνων, VO 2 max: 59 5 ml/kg/min) 1000 d= 0,8 vs 60:60 800 t90% HRmax (sec) 600 400 200 0 60s : 30s 60s : 60s 120s : 60s 120s : 120s Μύρκος, Σμήλιος, Ηλιόπουλος, Ζαφειρίδης, Τοκμακίδης, 3 ο Συνέδριο Ε.Β.Φ.Α, Αθήνα, 2013 9

Επίδραση της Διάρκειας του Ερεθίσματος 60:30 sec vs 60:60 sec vs 120:60 sec vs 120:120 sec, στο 100% της ΜΑΤ 12 προπονημένοι φοιτητές φυσικής αγωγής (22 χρόνων, VO 2 max: 59 5 ml/kg/min) Γαλακτικό (mmol/l) 16 14 12 10 8 6 4 * * # * # # # 60s:30s 60s:60s 120s:60s 120s:120s 2 0 6min 12min ex Μύρκος, Σμήλιος, Ηλιόπουλος, Ζαφειρίδης, Τοκμακίδης, 3 ο Συνέδριο Ε.Β.Φ.Α, Αθήνα, 2013 Επίδραση της Διάρκειας του Ερεθίσματος Διάρκειες επαναλήψεων 30 60 sec προσφέρουν περισσότερο χρόνο άσκησης πάνω από το 90% της VO 2 max συγκριτικά με διάρκειες 15-25 sec όταν η ένταση κυμαίνεται στο 100-115% της ΜΑΤ. Ωστόσο, διάρκεια επαναλήψεων 2 min είναι προτιμότερη από ότι διάρκεια 1 min και αυτή από ότι 30 sec όταν η ένταση ορίζεται στο 100% της ΜΑΤ. 10

Παράγοντες της επιβάρυνσης σε αερόβια διαλειμματική άσκηση 6 επαναλήψεις x 180 sec x 100% MAT, 3 min διάλειμμα Η ένταση του ερεθίσματος Η διάρκεια του ερεθίσματος Ο αριθμός των επαναλήψεων Η διάρκεια του διαλείμματος Η ένταση και το είδος του διαλείμματος (ενεργητικό ή παθητικό) Επίδραση της Διάρκειας του Διαλείμματος 60:30 sec vs 60:60 sec vs 120:60 sec vs 120:120 sec, στο 100% της ΜΑΤ 12 προπονημένοι φοιτητές φυσικής αγωγής (22 χρόνων, VO 2 max: 59 5 ml/kg/min) Συνολικός Χρόνος Άσκησης (min) 40 35 30 25 20 15 10 5 0 * 60s : 30s 60s : 60s 120s : 60s 120s : 120s # Μύρκος, Σμήλιος, Ηλιόπουλος, Ζαφειρίδης, Τοκμακίδης, 3 ο Συνέδριο Ε.Β.Φ.Α, Αθήνα, 2013 11

Επίδραση της Διάρκειας του Διαλείμματος 60:30 sec vs 60:60 sec vs 120:60 sec vs 120:120 sec, στο 100% της ΜΑΤ 12 προπονημένοι φοιτητές φυσικής αγωγής (22 χρόνων, VO 2 max: 59 5 ml/kg/min) 800 700 t90% VO 2 (sec) 600 500 400 300 200 100 0 60s : 30s 60s : 60s 120s : 60s 120s : 120s Μύρκος, Σμήλιος, Ηλιόπουλος, Ζαφειρίδης, Τοκμακίδης, 3 ο Συνέδριο Ε.Β.Φ.Α, Αθήνα, 2013 Επίδραση της Διάρκειας του Διαλείμματος 60:30 sec vs 60:60 sec vs 120:60 sec vs 120:120 sec, στο 100% της ΜΑΤ 12 προπονημένοι φοιτητές φυσικής αγωγής (22 χρόνων, VO 2 max: 59 5 ml/kg/min) 1000 800 t90% HRmax (sec) 600 400 200 0 60s : 30s 60s : 60s 120s : 60s 120s : 120s Μύρκος, Σμήλιος, Ηλιόπουλος, Ζαφειρίδης, Τοκμακίδης, 3 ο Συνέδριο Ε.Β.Φ.Α, Αθήνα, 2013 12

Επίδραση της Διάρκειας του Διαλείμματος 60:30 sec vs 60:60 sec vs 120:60 sec vs 120:120 sec, στο 100% της ΜΑΤ 12 προπονημένοι φοιτητές φυσικής αγωγής (22 χρόνων, VO 2 max: 59 5 ml/kg/min) Γαλακτικό (mmol/l) 16 14 12 10 8 6 4 * * # * # # # 60s:30s 60s:60s 120s:60s 120s:120s 2 0 6min 12min ex Μύρκος, Σμήλιος, Ηλιόπουλος, Ζαφειρίδης, Τοκμακίδης, 3 ο Συνέδριο Ε.Β.Φ.Α, Αθήνα, 2013 Επίδραση της Διάρκειας του Διαλείμματος 800 4 x 4 min στο 90% MAT με 2, 3 ή 4 min διάλειμμα 11 φοιτητές γυμνασμένοι φυσικής αγωγής (21 χρόνων, VO 2 max: 52 4 ml/kg/min) 740 680 d= 0,49 vs 4:4 t90% VO 2 (s) 620 560 500 440 380 320 260 4/2 4/3 4/4 Μύρκος, Ηλιόπουλος, Σμήλιος, Ζαφειρίδης, Τουμπέκης, Τοκμκίδης, 20 ο Δ.Σ.Φ.Α.Α., Κομοτηνή, 2012 13

Επίδραση της Διάρκειας του Διαλείμματος 4 x 4 min στο 90% MAT με 2, 3 ή 4 min διάλειμμα 11 φοιτητές γυμνασμένοι φυσικής αγωγής (21 χρόνων, VO 2 max: 52 4 ml/kg/min) 750 650 d= 0,67 vs 4:4 * t90% HRmax (s) 550 450 350 250 150 50 4/2 4/3 4/4 Μύρκος, Ηλιόπουλος, Σμήλιος, Ζαφειρίδης, Τουμπέκης, Τοκμκίδης, 20 ο Δ.Σ.Φ.Α.Α., Κομοτηνή, 2012 Επίδραση της Διάρκειας του Διαλείμματος 4 x 4 min στο 90% MAT με 2, 3 ή 4 min διάλειμμα 11 φοιτητές γυμνασμένοι φυσικής αγωγής (21 χρόνων, VO 2 max: 52 4 ml/kg/min) Γαλακτικό (mmol/l) 12 10 8 6 4 * # d= 0,57 vs 4:4 Πριν Μετά * * 2 0 4/2 4/3 4/4 Μύρκος, Ηλιόπουλος, Σμήλιος, Ζαφειρίδης, Τουμπέκης, Τοκμκίδης, 20 ο Δ.Σ.Φ.Α.Α., Κομοτηνή, 2012 14

Επίδραση της Διάρκειας του Διαλείμματος Σε αερόβια διαλειμματική άσκηση μεσαίου χρόνου (1-4 min): η διάρκεια του διαλείμματος δεν επιδρά στο χρόνο άσκησης σε υψηλά ποσοστά της VO 2max αν και η μείωση του χρόνου διαλείμματος ευνοεί την επίτευξη υψηλότερων τιμών μικροί χρόνοι διαλείμματος προκαλούν μεγαλύτερη αύξηση της καρδιακής συχνότητας και του γαλακτικού Σε αερόβια διαλειμματική άσκηση μικρού χρόνου (< 1 min); Παράγοντες της επιβάρυνσης σε αερόβια διαλειμματική άσκηση 6 επαναλήψεις x 180 sec x 100% MAT, 3 min διάλειμμα Η ένταση του ερεθίσματος Η διάρκεια του ερεθίσματος Ο αριθμός των επαναλήψεων Η διάρκεια του διαλείμματος Η ένταση και το είδος του διαλείμματος (ενεργητικό ή παθητικό) 15

Επίδραση του Είδους του Διαλείμματος 30:30 sec στο 105% της ΜΑT έως την εξάντληση με παθητικό και ενεργητικό διάλειμμα στο 50% της ΜΑΤ 9 έφηβοι αθλητές αντοχής (16 χρόνων, VO 2 max: 57,4 6,1 ml/kg/min) d= 0,43 Πιθανά προτιμότερη η ενεργητική αποκατάσταση με μικρής διάρκειας ερεθίσματα Thevenet et al. Eur J Appl Physiol. 99: 133-142, 2007 Επίδραση της Έντασης του Ενεργητικού Διαλείμματος 30:30 sec στο 105% της ΜΑT έως την εξάντληση με ενεργητικό διάλειμμα στο 50, 67 και 84% της ΜΑΤ 8 έφηβοι αθλητές αντοχής (16 χρόνων, VO 2 max: 58 5 ml/kg/min) d= 0,47 Η ένταση της ενεργητικής αποκατάστασης να κυμαίνεται στο 50-65 % της ΜΑΤ Thevenet et al. J Sports Sci. 26: 1313-1321, 2008 16

Παράγοντες της επιβάρυνσης σε αερόβια διαλειμματική άσκηση 6 επαναλήψεις x 180 sec x 100% MAT, 3 min διάλειμμα Η ένταση του ερεθίσματος Η διάρκεια του ερεθίσματος Ο αριθμός των επαναλήψεων Η διάρκεια του διαλείμματος Η ένταση και το είδος του διαλείμματος (ενεργητικό ή παθητικό) Αλληλεπίδραση της Έντασης και της Διάρκειας του Ερεθίσματος 30:30 sec στο 110% της ΜΑT vs 3:3 min στο 95% της ΜΑΤ, έως την εξάντληση, με ενεργητικό διάλειμμα στο 50% και 35% της ΜΑΤ 10 έφηβοι (13 χρόνων) και 10 άντρες (21 χρόνων) ποδοσφαιριστές Zafeiridis et al. Appl Physiol Nutr Met. 36: 128-136, 2011 17

Αλληλεπίδραση της Έντασης και της Διάρκειας του Ερεθίσματος 1:1 min στο 105% της ΜΑT vs 2:2 min στο 100% της ΜΑΤ vs 3:3 min στο 95% της ΜΑΤ vs 4:4 min στο 90% της ΜΑΤ, έως την εξάντληση 12 προπονημένοι άντρες (21 χρόνων, VO 2 max: 57,4 5 ml/kg/min) Λιούγκος, Σμήλιος, Ζαφειρίδης, Βόλακλης, Δούδα, Τοκμακίδης. 22 ο Δ.Σ.Φ.Α.Α., Κομοτηνή, 2014 Αλληλεπίδραση της Έντασης και της Διάρκειας του Ερεθίσματος 1:1 min στο 105% της ΜΑT vs 2:2 min στο 100% της ΜΑΤ vs 3:3 min στο 95% της ΜΑΤ vs 4:4 min στο 90% της ΜΑΤ, έως την εξάντληση 12 προπονημένοι άντρες (21 χρόνων, VO 2 max: 57,4 5 ml/kg/min) Λιούγκος, Σμήλιος, Ζαφειρίδης, Βόλακλης, Δούδα, Τοκμακίδης. 22 ο Δ.Σ.Φ.Α.Α., Κομοτηνή, 2014 18

Αλληλεπίδραση της Έντασης και της Διάρκειας του Ερεθίσματος 1:1 min στο 105% της ΜΑT vs 2:2 min στο 100% της ΜΑΤ vs 3:3 min στο 95% της ΜΑΤ vs 4:4 min στο 90% της ΜΑΤ, έως την εξάντληση 12 προπονημένοι άντρες (21 χρόνων, VO 2 max: 57,4 5 ml/kg/min) Λιούγκος, Σμήλιος, Ζαφειρίδης, Βόλακλης, Δούδα, Τοκμακίδης. 22 ο Δ.Σ.Φ.Α.Α., Κομοτηνή, 2014 Αλληλεπίδραση της Έντασης και της Διάρκειας του Ερεθίσματος 1:1 min στο 105% της ΜΑT vs 2:2 min στο 100% της ΜΑΤ vs 3:3 min στο 95% της ΜΑΤ vs 4:4 min στο 90% της ΜΑΤ, έως την εξάντληση 12 προπονημένοι άντρες (21 χρόνων, VO 2 max: 57,4 5 ml/kg/min) Λιούγκος, Σμήλιος, Ζαφειρίδης, Βόλακλης, Δούδα, Τοκμακίδης. 22 ο Δ.Σ.Φ.Α.Α., Κομοτηνή, 2014 19

Αλληλεπίδραση της Έντασης και της Διάρκειας του Ερεθίσματος Επαναλήψεις διάρκειας 2-4 min με ένταση στο 90-100% της ΜΑΤ επιτρέπουν την επίτευξη μεγαλύτερου χρόνου άσκησης με υψηλή πρόσληψη οξυγόνου συγκριτικά με μικρότερης διάρκειας επαναλήψεις ( 1 min) σε υψηλότερη ένταση ( 100% ΜΑΤ) Αλληλεπίδραση της Έντασης και της Διάρκειας του Ερεθίσματος Η εφαρμογή σε ομαδικά αθλήματα διαλειμματικών μεθόδων μικρής διάρκειας (π.χ. 15:15 ή 30:30 με ένταση 100-110% της ΜΑΤ), οι οποίες μπορεί να μην είναι οι αποτελεσματικότερες για την επιβάρυνση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος, μπορεί να είναι θεμιτή λόγω της συνάφειάς τους με τη διάρκεια των φάσεων του παιχνιδιού. Έχουν εφαρμοστεί και έχουν θετικά αποτελέσματα στη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας. 20

Αερόβια Διαλειμματική Άσκηση Διάρκεια επαναλήψεων 4 min και διαλείμματος 2 min Δ.Π.Θ., Σ.Ε.Φ.Α.Α., Εργαστήριο Φυσικής Αγωγής & Άθλησης, Κατεύθυνση Κλινικής Εργοφυσιολογίας & Φυσιολογίας της Άσκησης 21