Οι παρακάτω ασκήσεις είναι από το βιβλίο των S. C. Chapra και R. P. Canale με τίτλο Numerical Methods for Engineers, 6 th edition.

Σχετικά έγγραφα
Επιλύστε αριθμητικά το με τη μέθοδο των πεπερασμένων διαφορών το παρακάτω πρόβλημα δύο οριακών τιμών:

πεπερασμένη ή Η αναλυτική λύση της διαφορικής εξίσωσης δίνεται με τη βοήθεια του Mathematica: DSolve u'' r 1 u' r 1, u 1 0, u' 0 0,u r,r

Άσκηση 1. Δίδεται η διαφορική εξίσωση dy. Λύση. Έχουμε dy

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, , 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #5: ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ιωάννης Λυχναρόπουλος

Επιλύστε αριθμητικά με τη μέθοδο των πεπερασμένων διαφορών το παρακάτω πρόβλημα δύο οριακών τιμών: ( )

Επιμέλεια απαντήσεων: Ιωάννης Λυχναρόπουλος

Επιµέλεια: Γιάννης Λυχναρόπουλος Οµάδα Α: Άσκηση 2 Έχουµε να επιλύσουµε την εξίσωση: 2

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 14 ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, , 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #1: ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΡΧΙΚΩΝ ΤΙΜΩΝ

(συνθήκη συμμετρίας) (4) Το παραπάνω πρόβλημα μπορεί να περιγράψει τη μεταβατική πλήρως ανεπτυγμένη ροή σε κυλινδρικό αγωγό.

Εφαρµόζοντας τη µέθοδο αριθµητικής ολοκλήρωσης Euler και Runge-Kutta 2 ης, συστηµατική σύγκριση των πέντε µεθόδων. Η επιλογή των σταθερών

Η διατήρηση μάζας σε ένα σύστημα τριών αντιδραστήρων περιγράφεται από το παρακάτω σύστημα συνήθων διαφορικών εξισώσεων:

Επιμέλεια απαντήσεων: Ιωάννης Λυχναρόπουλος

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, , 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #3: ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ: ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δ.

Κεφ. 6Α: Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις - προβλήματα δύο οριακών τιμών

Παράδειγμα #9 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΥΟ ΟΡΙΑΚΩΝ ΤΙΜΩΝ ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΕΣ ΣΔΕ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Παράδειγµα #11 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΡΧΙΚΩΝ ΤΙΜΩΝ Σ Ε ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Κεφ. 7: Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις (ΣΔΕ) - προβλήματα αρχικών τιμών

f στον κόμβο i ενός πλέγματος ( i = 1, 2,,N

Κεφ. 6Β: Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις (ΣΔΕ) - προβλήματα αρχικών τιμών

Επιμέλεια απαντήσεων: Ιωάννης Λυχναρόπουλος

Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις προβλήματα οριακών τιμών

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 2004, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #4: ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

Παράδειγμα #5 EΠΙΛΥΣΗ ΜΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΑΛΓΕΒΡΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΜΕΘΟΔΟ NEWTON ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης. ( k ) ( k)

Υπολογιστικές Μέθοδοι

x από το κεντρικό σημείο i: Ξεκινάμε από το ανάπτυγμα Taylor στην x κατεύθυνση για απόσταση i j. Υπολογίζουμε το άθροισμα:

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 2004, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #5: ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

f x και τέσσερα ζευγάρια σημείων

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΣΤΗ MATLAB

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, , 3 ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ #1: ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΗΣ ΥΠΟ ΙΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΡΙΖΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ.

Αριθμητική ολοκλήρωση συνήθων διαφορικών εξισώσεων και συστημάτων

την κεντρώα έκφραση πεπερασμένων διαφορών 2 ης τάξης και για τη παράγωγο f την ανάδρομη έκφραση πεπερασμένων διαφορών 2 ης τάξης xxx

Κεφ. 6: Επίλυση ελλειπτικών διαφορικών εξισώσεων με πεπερασμένες διαφορές προβλήματα οριακών τιμών

Η πλήρως ανεπτυγµένη ροή λόγω διαφοράς πίεσης σε κυλινδρικό αγωγό περιγράφεται από την συνήθη διαφορική εξίσωση

Επιμέλεια απαντήσεων: Ιωάννης Λυχναρόπουλος. Η μόνιμη θερμοκρασιακή κατανομή σε δύο διαστάσεις περιγράφεται από την εξίσωση: και

FORTRAN & Αντικειμενοστραφής Προγραμματισμός ΣΝΜΜ 2017

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Ιωάννης Αθ.

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, , 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ #4: ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ. Μισδανίτης. με το πολυώνυμο παρεμβολής Lagrange 2 ης τάξης

w 1, z = 2 και r = 1

διακριτοποίηση αριθµητική παραγώγιση

Αριθµητική Ανάλυση. ιδάσκοντες: Καθηγητής Ν. Μισυρλής, Επίκ. Καθηγητής Φ.Τζαφέρης ΕΚΠΑ. 16 Ιανουαρίου 2015

Άσκηση 1. Α. Υπολογίστε χωρίς να εκτελέσετε κώδικα FORTRAN τα παρακάτω: Ποιά είναι η τελική τιμή του Z στα παρακάτω κομμάτια κώδικα FORTRAN:

y 1 (x) f(x) W (y 1, y 2 )(x) dx,

Παράδειγμα #10 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΡΙΑΚΩΝ ΤΙΜΩΝ ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΕΣ ΜΔΕ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Πρόλογος Εισαγωγή στη δεύτερη έκδοση Εισαγωγή... 11

Θερμοδυναμική - Εργαστήριο

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, , 3 ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ #4: ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ. Βαρούτης

y 1 και με οριακές συνθήκες w

Παράδειγμα #1 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΗΣ ΥΠΟΔΙΑΣΤΟΛΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Κεφάλαιο 2. Μέθοδος πεπερασµένων διαφορών προβλήµατα οριακών τιµών µε Σ Ε

Παράδειγμα #1 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΗΣ ΥΠΟΔΙΑΣΤΟΛΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ι. Λυχναρόπουλος

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ Ι. Τι είναι μια υπορουτίνα; με υπορουτίνα ΥΠΟΡΟΥΤΙΝΕΣ. Παράδειγμα #1: η πράξη SQ. Ποια η διαφορά συναρτήσεων και υπορουτίνων;

Άσκηση 1 Έχουµε να επιλύσουµε την εξίσωση κύµατος 1 ης τάξης (υπερβολική εξίσωση) (1)

ΧΡΟΝΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ. Για την επίλυση χρονομεταβαλλόμενων προβλημάτων η διακριτοποίηση στο χώρο γίνεται με πεπερασμένα στοιχεία και είναι της μορφής:

Τμήμα Φυσικής Πανεπιστημίου Κύπρου Εαρινό Εξάμηνο 2015/2016. ΦΥΣ145 Υπολογιστικές Μέθοδοι στην Φυσική

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Κωνσταντίνος Ξ. Τσιόκας. Αν. Καθηγήτρια Α.Π.Θ.

Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Ι Ασκήσεις - 19/10/2017. Ακριβείς Διαφορικές Εξισώσεις-Ολοκληρωτικοί Παράγοντες. Η πρώτης τάξης διαφορική εξίσωση

Παράδειγμα #4 ΑΛΓΕΒΡΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ

11 ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ

ιδάσκοντες :Τµήµα Α ( Αρτιοι) : Καθηγητής Ν. Μισυρλής,Τµήµα Β (Περιττοί) : Αριθµητική Επίκ. Καθηγητής νάλυση Φ.Τζαφέρης (ΕΚΠΑ) 27 Μαΐου / 20

(6,5 μονάδες) Θέμα 1 ο. Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ

ΦΥΣ 145 Μαθηματικές Μέθοδοι στη Φυσική. Γράψτε το ονοματεπώνυμο και αριθμό ταυτότητάς σας στο πάνω μέρος της αυτής της σελίδας.

Υπολογιστές Ι. Άδειες Χρήσης. Υποπρογράμματα. Διδάσκοντες: Αν. Καθ. Δ. Παπαγεωργίου, Αν. Καθ. Ε. Λοιδωρίκης

Θερμοδυναμική - Εργαστήριο

0.5, Μεταφορά θερμότητας ανάμεσα σε κυλίνδρους μεγάλου μήκους (χωρίς ασπίδα):

Λύσεις ασκήσεων Άσκηση 1: Cengel and Ghajar, Κεφάλαιο 13: Προβλήματα και

Παράδειγμα #4 EΠΙΛΥΣΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΑΛΓΕΒΡΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Ενότητα 6. Προγραμματισμός με Εφαρμογές στην Επιστήμη του Μηχανικού. Σιέττος Κωνσταντίνος

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ. Κεφ. 1: Εισαγωγή (διάρκεια: 0.5 εβδομάδες)

1 Επίλυση Συνήθων ιαφορικών Εξισώσεων

Αριθμητική Επίλυση Συνήθων Διαφορίκών Εξισώσεων 3ο Εργαστήριο 27/03/2015 1

Εισαγωγή στον Προγραμματισμό Η/Υ για Χημικούς Μηχανικούς

ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Ιωάννης Αθ. Σταυράκης

Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Ι ΣΔΕ Bernoulli, Riccati, Ομογενείς. Διαφορικές Εξισώσεις Bernoulli, Riccati και Ομογενείς

Κεφ. 2: Επίλυση συστημάτων εξισώσεων. 2.1 Επίλυση εξισώσεων

Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Οµάδα 5 (λύσεις)

Κεφ. 3: Παρεμβολή. 3.1 Εισαγωγή. 3.2 Πολυωνυμική παρεμβολή Παρεμβολή Lagrange Παρεμβολή Newton. 3.3 Παρεμβολή με κυβικές splines

9 η ΕΝΟΤΗΤΑ Συμβολικές πράξεις, ολοκληρώματα, παράγωγοι, διαφορικές εξισώσεις

4.1 Αριθμητική Ολοκλήρωση Εξισώσεων Νεύτωνα

Παράδειγμα #3 ΡΙΖΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΧΝΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Σήματα και Συστήματα. Διάλεξη 13: Μελέτη ΓΧΑ Συστημάτων με τον Μετασχηματισμό Laplace. Δρ. Μιχάλης Παρασκευάς Επίκουρος Καθηγητής

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΡΕΥΣΤΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΡΟΒΙΛΟΜΗΧΑΝΩΝ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Ιωάννης Αθ.

ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΔΟΜΗΜΕΝΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ / Γ ΕΠΑΛ ΣΕΙΡΑ: ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 27/01/2013

Α3. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα του Δομημένου προγραμματισμού; (Μονάδες 10)

Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Ι Ασκήσεις - 26/10/2017. Διαφορικές Εξισώσεις Bernoulli, Riccati και Ομογενείς

Θέματα Εξετάσεων Σεπτεμβρίου 2012:

Εισαγωγή στον Προγραμματισμό Η/Υ για Χημικούς Μηχανικούς

Κεφ. 2: Επίλυση συστημάτων αλγεβρικών εξισώσεων. 2.1 Επίλυση απλών εξισώσεων

ΦΥΣ 145 Μαθηµατικές Μέθοδοι στη Φυσική. 21 Μαίου Γράψτε το ονοµατεπώνυµο και αριθµό ταυτότητάς σας στο πάνω µέρος της αυτής της σελίδας.

Αριθμητική εύρεση ριζών μη γραμμικών εξισώσεων

Κεφ. 2: Επίλυση συστημάτων αλγεβρικών εξισώσεων. 2.1 Επίλυση απλών εξισώσεων

Παρουσίαση του Mathematica

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ Ι. Τι είναι μια συνάρτηση; ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ. Δήλωση συνάρτησης sq. Παράδειγμα συνάρτησης: υπολογισμός τετραγώνου

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Ιωάννης Αθ.

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, , 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ #3: ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ. Μισδανίτης

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Θερμοδυναμική - Εργαστήριο

ΜΑΣ 371: Αριθμητική Ανάλυση ΙI ΛΥΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΩΝ. 1. Να βρεθεί το πολυώνυμο παρεμβολής Lagrange για τα σημεία (0, 1), (1, 2) και (4, 2).

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, , 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #3: ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ: ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δ.

Transcript:

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, 04-05, 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #4: ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΙΚΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ: Α) ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΡΧΙΚΩΝ ΤΙΜΩΝ Β) ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΥΟ ΟΡΙΑΚΩΝ ΤΙΜΩΝ Ημερομηνία ανάρτησης εργασίας στην ιστοσελίδα του μαθήματος: --04 Ημερομηνία παράδοσης εργασίας: 8--05 Επιμέλεια απαντήσεων: Ι. Λυχναρόπουλος Οι παρακάτω ασκήσεις είναι από το βιβλίο των S. C. Chapra και R. P. Canale με τίτλο Numerical Methods for Engineers, 6 th edition. Α) ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΡΧΙΚΩΝ ΤΙΜΩΝ ΑΣΚΗΣΗ : Σελ. 750. Πρόβλημα 5.7, έχουμε να λύσουμε το σύστημα: dy( x) x y4 e f(x, y, z), y0 dx dz( x) yz f(x, y, z), z04 dx Επίλυση συστήματος με Μathematica: DSolve[{y'[x] == - y[x] + 4 Exp[-x], z'[x] == -((y[x] z[x]^)/), y[0]==, z[0]==4}, {y[x], z[x]}, x], z Μέθοδος Euler (h=0.) Από αρχικές συνθήκες έχουμε για x0 0, x x0 h 0. : x xh0. 0. 0.4 : y e y0 y( x0) y(0) z z( x ) z(0) 4 0 0 0 0. () 4 (4 ) z 4 0..8667 x 0. y y h y 4e 0. () 4e.855 yz (.8667 ) z z h.8667 0..40 Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο μέχρι το x

Μέθοδος RK4 (h=0.) () k f ( x, y, z ) y 4e i i i i () yz i k f( xi, yi, zi) i xi h () h h () h () h xi () ( i, i, i ) i 4 k f x y k z k y k e h () h () yi k zi k () h h () h () k f( xi, yi k, zi k ) k h () h h () h () h xi () f( xi, yi k, zi k ) yi k 4e h () h () yi k zi k () h h () h () k f( xi, yi k, zi k ) () () () () 4 i i i i () () () 4 i i i ( xi h) () () yi hk zi hk k f ( x h, y hk, z hk ) y hk 4e k f ( x h, y hk, z hk ) h () () () () yi yi k k k k4 6 h () () () () zi zi k k k k4 6 x x0 h 0. : () x0 0 k y 4e () 4e 0 k 0 () 0 0 h 0. 0 0 () h x () 0. 0 () yz (4 ) 0.667 k y k 4e 04e 0.8 k h () h () 0. 0. y0 k z0 k 04 ( 0.667) 5.76 h 0. 0 0 () h x () 0. 0 k y k 4e ( 0.8) 4e 0.045 k () h () h () 0. 0. y0 k z0 k ( 0.8) 4 ( 5.76) 7.678 ( x0 h ) () () y0 hk z0 hk 0.( 0.045) 4 0.7.678 k y hk 4e 0.( 0.045) 4e 0.60 () () (0 0.) 4 0 () k4.96 h () () () () 0. y y0 k k k k4 0 ( 0.8) ( 0.045) 0.60.94 6 6 h () () () () 0. z z0 k k k k4 4 0.667 ( 5.76) ( 7.678).96.69 6 6 Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο μέχρι x=.

Πρόγραμμα Fortran: program initial_value_problems_system implicit none real::h real,allocatable,dimension(:)::z,z,x integer::i,method,n=5! number of iterations allocate(x(n),z(n),z(n)) do method=,!=euler, =rk, =rk, 4=rk4 x()=0!starting point z()=!initial value z()=4!initial value h=0. select case (method) case () call euler(x,z,z,h,n) case () call rk(x,z,z,h,n) case () call rk(x,z,z,h,n) case (4) call rk4(x,z,z,h,n) end select print*, '--------------------',method,'------------------ ----' do i=,n print*,i-,x(i),z(i),f_an(x(i)),abs(f_an(x(i))- z(i)),z(i),g_an(x(i)),abs(g_an(x(i))-z(i)) end do contains subroutine euler(x,z,z,h,n) real::x(:),z(:),z(:),h integer::i,n do i=,n- z(i+)=z(i)+h*f(x(i),z(i),z(i)) z(i+)=z(i)+h*g(x(i),z(i),z(i)) x(i+)=x(i)+h end subroutine euler subroutine rk(x,z,z,h,n) real::x(:),z(:),z(:),h,k,k,k,k integer::i,n do i=,n- k=f(x(i),z(i),z(i)) k=g(x(i),z(i),z(i))

k=f(x(i)+h,z(i)+h*k,z(i)+h*k) k=g(x(i)+h,z(i)+h*k,z(i)+h*k) x(i+)=x(i)+h z(i+)=z(i)+(h/)*(k+k) z(i+)=z(i)+(h/)*(k+k) end subroutine rk subroutine rk(x,z,z,h,n) real::x(:),z(:),z(:),h,k,k,k,k,k,k integer::i,n do i=,n- k=f(x(i),z(i),z(i)) k=g(x(i),z(i),z(i)) k=f(x(i)+0.5*h,z(i)+0.5*h*k,z(i)+0.5*h*k) k=g(x(i)+0.5*h,z(i)+0.5*h*k,z(i)+0.5*h*k) k=f(x(i)+h,z(i)+h*k,z(i)+h*k) k=g(x(i)+h,z(i)+h*k,z(i)+h*k) x(i+)=x(i)+h z(i+)=z(i)+(h/6)*(k+4*k+k) z(i+)=z(i)+(h/6)*(k+4*k+k) end subroutine rk subroutine rk4(x,z,z,h,n),k4 real::x(:),z(:),z(:),h,k,k,k,k4,k,k,k integer::i,n do i=,n- k=f(x(i),z(i),z(i)) k=g(x(i),z(i),z(i)) k=f(x(i)+0.5*h,z(i)+0.5*h*k,z(i)+0.5*h*k) k=g(x(i)+0.5*h,z(i)+0.5*h*k,z(i)+0.5*h*k) k=f(x(i)+0.5*h,z(i)+0.5*h*k,z(i)+0.5*h*k) k=g(x(i)+0.5*h,z(i)+0.5*h*k,z(i)+0.5*h*k) k4=f(x(i)+h,z(i)+h*k,z(i)+h*k) k4=g(x(i)+h,z(i)+h*k,z(i)+h*k) x(i+)=x(i)+h z(i+)=z(i)+(h/6)*(k+*k+*k+k4) z(i+)=z(i)+(h/6)*(k+*k+*k+k4) end subroutine rk4 real function f(x,x,x) result(z) real,intent(in)::x,x,x z=-*x+4*exp(-x) end function f

real function g(x,x,x) result(z) real,intent(in)::x,x,x z=-x*x**/ end function g real function f_an(t) result(y)!analytic solution real,intent(in)::t y=*(- + *Exp(t))/Exp(*t) end function f_an real function g_an(t) result(y)!analytic solution real,intent(in)::t y=(*exp(*t))/(4-6*exp(t) + 5*Exp(*t)) end function g_an end program initial_value_problems_system Παίρνουμε τα ακόλουθα αποτελέσματα (Aν. = Αναλυτική λύση, Abs Err = Απόλυτο σφάλμα): Εuler Βήμα x y(x) y(x) Aν. Abs Err z(x) z(x) Αν. Abs Err 0 0.0000.0000.0000 0.00E+00 4.0000 4.0000 0.00E+00 0.000.0000.94 0.66E-0.8667.69 0.75E+00 0.4000.8550.786 0.7E-0.40.976 0.57E+00 0.6000.649.599 0.56E-0.590.664 0.46E+00 4 0.8000.486.95 0.5E-0.0.94 0.8E+00 5.0000.66.008 0.6E-0 0.99.48 0.E+00 RK4 Βήμα x y(x) y(x) Aν. Abs Err z(x) z(x) Αν. Abs Err 0 0.0000.0000.0000 0.00E+00 4.0000 4.0000 0.00E+00 0.000.94.94 0.70E-04.69.69 0.4E-0 0.4000.785.786 0.80E-04.976.976 0.E-0 0.6000.598.599 0.65E-04.665.664 0.86E-04 4 0.8000.95.95 0.4E-04.94.94 0.66E-04 5.0000.008.008 0.0E-04.49.48 0.54E-04 Παρατηρούμε ότι η μέθοδος RK4 δίνει πολύ καλύτερα αποτελέσματα (μικρότερο απόλυτο σφάλμα). ΑΣΚΗΣΗ : Σελ. 750. Πρόβλημα 5.6. Επίσης εξετάστε το κριτήριο ευστάθειας και εάν οι μέθοδοι που θα εφαρμόστε συγκλίνουν. Έχουμε να λύσουμε την ακόλουθη διαφορική εξίσωση ης τάξης: d x() t dx() t dx c x t x dt dt dt t0 0 0 ( ) 0, (0), 0 () με c 5, 40, 00 Θα πρέπει αρχικά να δημιουργήσουμε ένα σύστημα δύο διαφορικών εξισώσεων ης τάξης θέτοντας dx dg g x και g dt dt

Έτσι παίρνουμε το σύστημα: dg g, g0 dt dg c g g 0, g 00 dt 0 το οποίο φέρνουμε στη μορφή: dg g ft, g, g dt dg c g g ft, g, g dt 0 Αναλυτική λύση της () και γραφική παράσταση με Mathematica: c = 5; s = DSolve[{0 x''[t] + c x'[t] + 0 x[t] == 0, x[0] ==, x'[0] == 0}, x[t], t]; s= x[t] /. s //Expand Plot[s, {t, 0, 5}, PlotRange -> All, AxesOrigin -> {0, 0}] c=5: Cos.0 0.5 4 6 8 0 4-0.5 c=40:.0 0.8 0.6 0.4 0. 4 6 8 0 4

c=00:.0 0.8 0.6 0.4 0. 4 6 8 0 4 Ο κώδικας Fortran που επιλύει το πρόβλημα δόθηκε στην προηγούμενη άσκηση. Οι μόνες αλλαγές είναι στη δήλωση των αρχικών τιμών: cc=5!dumping constant Values:5,40,00 x()=0!starting point z()=!initial value z()=0!initial value h=!step καθώς και στον ορισμό των συναρτήσεων: real function f(x,x,x) result(z) real,intent(in)::x,x,x z=x end function f real function g(x,x,x) result(z) real,intent(in)::x,x,x z=-x-cc/0.*x end function g real function f_an(t) result(y)!analytic solution real,intent(in)::t select case (cc) case (5): y=cos((*sqrt(7.)*t)/8.)/exp(t/8.) + & Sin((*Sqrt(7.)*t)/8.)/(.*Sqrt(7.)*Exp(t/8.)) case (40): y=exp(-t) + t/exp(t) case (00): y=exp((-5 - *Sqrt(6.))*t)/. - (5*Exp((-5- *Sqrt(6.))*t))/(4.*Sqrt(6.)) + & Exp((-5 + *Sqrt(6.))*t)/. + (5*Exp((- 5+*Sqrt(6.))*t))/(4.*Sqrt(6.)) end select c=5: Euler (h=)

Euler, h= (c=5) Βήμα t x(t) x(t)αν. AbsErr 0 0.0000.0000.0000 0.00E+00.0000.0000 0.5757 0.4E+00.0000 0.0000-0. 0.E+00.0000 -.7500-0.667 0.E+0 4 4.0000 -.065-0.4669 0.6E+0 5 5.0000 -.969 0.066 0.4E+0 6 6.0000.98 0.475 0.9E+00 7 7.0000 6.64 0.6 0.60E+0 8 8.0000 8.797 0.056 0.88E+0 9 9.0000 4.498-0.66 0.45E+0 0 0.0000-7.950-0.69 0.77E+0.0000 -.498-0.054 0.E+0.0000 -.4496 0.590 0.4E+0.0000 -.6745 0.94 0.9E+0 4 4.0000 4.606 0.067 0.5E+0 5 5.0000 66.995-0.0898 0.67E+0 Η αριθμητική λύση χάνει σε ακρίβεια καθώς το x αυξάνει. Αυτό οφείλεται στο μεγάλο βήμα h. Η γραφική παράσταση της αναλυτικής (συμπαγής γραμμή) και της αριθμητικής λύσης (κόκκινες κουκκίδες) δίνονται στο επόμενο γράφημα (μέχρι x=6.5). 4 0 4 5 6 - -4 Δοκιμάζουμε ένα μικρότερο βήμα με τη μέθοδο Euler, έστω h=0., και παίρνουμε Euler, h=0. (c=5) Βήμα t x(t) x(t)αν. AbsErr 0 0.0000.0000.0000 0.00E+00 0.000.0000 0.9950 0.50E-0 0.000 0.9900 0.9804 0.96E-0 0.000 0.970 0.9564 0.4E-0 4 0.4000 0.94 0.96 0.7E-0 5 0.5000 0.900 0.885 0.0E-0 6 0.6000 0.8564 0.87 0.E-0 7 0.7000 0.809 0.7779 0.4E-0 8 0.8000 0.740 0.757 0.5E-0 9 0.9000 0.67 0.648 0.4E-0

0.0000 0.598 0.5757 0.E-0 0.0000-0.65-0. 0.8E-0 0.0000-0.7759-0.667 0.E+00 40 4.0000-0.5509-0.4669 0.84E-0 50 5.0000 0.6 0.066 0.50E-0 60 6.0000 0.5898 0.475 0.6E+00 70 7.0000 0.4898 0.6 0.E+00 80 8.0000-0.074 0.056 0.E-0 90 9.0000-0.485-0.66 0.7E+00 00 0.0000-0.45-0.69 0.5E+00 0.0000-0.0464-0.054 0.60E-0 0.0000 0.76 0.590 0.6E+00 0.0000 0.575 0.94 0.6E+00 40 4.0000 0.0844 0.067 0.E-0 50 5.0000-0.0-0.0898 0.E+00.0 0.5 5 0 5-0.5 Παρατηρούμε σαφή βελτίωση των αποτελεσμάτων. Παρόλα αυτά όσο το x αυξάνει οι αποκλίσεις από τα αναλυτικά αποτελέσματα είναι σημαντικές. Μέθοδος RK4 (h=): RK4, h= (c=5) Βήμα t x(t) x(t)αν. AbsErr 0 0.0000.0000.0000 0.00E+00.0000 0.5807 0.5757 0.50E-0.0000-0.088-0. 0.4E-0.0000-0.6546-0.667 0.9E-0 4 4.0000-0.477-0.4669 0.0E-0 5 5.0000 0.047 0.066 0.5E-0 6 6.0000 0.4 0.475 0.6E-0 7 7.0000 0.69 0.6 0.8E-0 8 8.0000 0.046 0.056 0.6E-0 9 9.0000-0.459-0.66 0.0E-0 0 0.0000-0.74-0.69 0.E-0.0000-0.075-0.054 0.E-0.0000 0.79 0.590 0.E-0.0000 0.9 0.94 0.E-0 4 4.0000 0.086 0.067 0.8E-0 5 5.0000-0.070-0.0898 0.0E-0

Παρατηρούμε ότι η μέθοδος RK4 δίνει αρκετά ακριβή λύση παρόλο το μεγάλο βήμα που χρησιμοποιήθηκε, όπως φαίνεται και στο ακόλουθο γράφημα:.0 0.5 4 6 8 0 4-0.5 Για τις άλλες δύο περιπτώσεις του c (δηλ. 40 και 00), παρουσιάζουμε στη συνέχεια την λύση, που παίρνουμε με τη μέθοδο RK4 και βήμα h= για c=40 και βήμα h=0. για c=00. RK4, h= (c=40) Βήμα t x(t) x(t)αν. AbsErr 0 0.0000.0000.0000 0.00E+00.0000 0.708 0.758 0.7E-0.0000 0.906 0.4060 0.5E-0.0000 0.94 0.99 0.58E-0 4 4.0000 0.090 0.096 0.5E-0 5 5.0000 0.0404 0.0404 0.5E-04 6 6.0000 0.076 0.074 0.6E-0 7 7.0000 0.0075 0.007 0.4E-0 8 8.0000 0.00 0.000 0.5E-0 9 9.0000 0.00 0.00 0.86E-04 0 0.0000 0.0005 0.0005 0.44E-04.0000 0.000 0.000 0.E-04.0000 0.00009 0.000 0.0E-04.0000 0.00006 0.0000 0.48E-05 4 4.0000 0.00005 0.0000 0.E-05 5 5.0000 0.000006 0.000005 0.95E-06.0 0.8 0.6 0.4 0. 4 6 8 0 4

RK4, h=0. (c=00) Βήμα t x(t) x(t)αν. AbsErr 0 0.000000.000000.000000 0.00E+00 0.00000 0.99654 0.9964 0.70E-04 0.00000 0.98866 0.988679 0.5E-04 0.00000 0.97959 0.9796 0.0E-04 4 0.400000 0.970088 0.9700 0.5E-04 5 0.500000 0.960467 0.960474 0.70E-05 6 0.600000 0.95086 0.950865 0.E-05 7 0.700000 0.94 0.944 0.5E-05 8 0.800000 0.9869 0.9869 0.7E-06 9 0.900000 0.9505 0.9505 0.4E-06 0.000000 0.94 0.94 0.0E-06 0.000000 0.85486 0.85486 0.0E-06 0.999999 0.74668 0.74669 0.48E-06 40.999998 0.67447 0.67447 0.60E-06 50 4.999998 0.609665 0.609666 0.66E-06 60 5.999997 0.55085 0.55086 0.89E-06 70 6.999996 0.4984 0.4985 0.9E-06 80 7.999995 0.4507 0.4507 0.95E-06 90 8.999998 0.407006 0.407007 0.75E-06 00 0.00000 0.67899 0.67899 0.6E-06 0.000006 0.549 0.549 0.48E-06 0.00000 0.00596 0.00596 0.9E-06 0.0000 0.77 0.77 0.E-06 40 4.00007 0.45605 0.45605 0.9E-06 50 5.0000 0.006 0.006 0.5E-06.0 0.8 0.6 0.4 0. 4 6 8 0 4 Κριτήριο Ευστάθειας μεθόδου Euler dg () () () () () () g g i gi hg i gi gi hgi dt c c dg c g g h g g g hg h g 0 0 dt 0 () () () () () () () i i i i i i i g g

() h () g i g i () c () gi h h gi 0 G Θέλουμε η φασματική ακτίνα του πίνακα G να είναι <. Αυτή υπολογίζεται στο Mathematica με τις ακόλουθες εντολές:, Re,Re, Re Eigenvalues ReduceMaxAbs, Τα αποτελέσματα συνοψίζονται στον ακόλουθο πίνακα: c h 5 0 h 0.5 40 0 h 00 0 h 0.0 ΑΣΚΗΣΗ : Σελ. 75. Πρόβλημα 5. dp Θέλουμε να επιλύσουμε τη διαφορική εξίσωση: 0.06( p/000) p, p(950) 555 dt Αναλυτική λύση με Mathematica: 0.06;pmx 000; DSolve mx,950 555,, 000..8596 0. Μέθοδος RK4 (h=5) k f( ti, pi) 0.06( pi /000) pi h h h h k f( ti, pi k) 0.06 /000 pi k i p k h h h h k f( ti, pi k) 0.06 pi k /000 pi k k4 f( ti h, pi hk) 0.06 pi hk/000pi hk h pi pi kk kk4 6 Κώδικας Fortran: program initial_value_problems_system implicit none real::h real,allocatable,dimension(:)::z,x integer::i,method,n=! number of iterations allocate(x(n),z(n))

do method=4,4!=euler, =rk, =rk, 4=rk4 if (method==.or. method==) cycle x()=950!starting point z()=555!initial value h=5 select case (method) case () call euler(x,z,h,n) case () call rk(x,z,h,n) case () call rk(x,z,h,n) case (4) call rk4(x,z,h,n) end select print*, '--------------------',method,'------------------ ----' do i=,n print '(i,",",(f8.0,","),e5.4)',i,x(i),z(i),f_an(x(i)),abs(f _an(x(i))-z(i)) end do read* contains subroutine euler(x,z,h,n) real::x(:),z(:),h integer::i,n do i=,n- z(i+)=z(i)+h*f(x(i),z(i)) x(i+)=x(i)+h end subroutine euler subroutine rk(x,z,h,n) real::x(:),z(:),h,k,k integer::i,n do i=,n- k=f(x(i),z(i)) k=f(x(i)+h,z(i)+h*k) z(i+)=z(i)+(h/.)*(k+k) x(i+)=x(i)+h end subroutine rk subroutine rk(x,z,h,n) real::x(:),z(:),h,k,k,k

integer::i,n do i=,n- k=f(x(i),z(i)) k=f(x(i)+0.5*h,z(i)+0.5*h*k) k=f(x(i)+h,z(i)+h*k) z(i+)=z(i)+(h/6.)*(k+4*k+k) x(i+)=x(i)+h end subroutine rk subroutine rk4(x,z,h,n) real::x(:),z(:),h,k,k,k,k4 integer::i,n do i=,n- k=f(x(i),z(i)) k=f(x(i)+0.5*h,z(i)+0.5*h*k) k=f(x(i)+0.5*h,z(i)+0.5*h*k) k4=f(x(i)+h,z(i)+h*k) z(i+)=z(i)+(h/6.)*(k+*k+*k+k4) x(i+)=x(i)+h end subroutine rk4 real function f(x,x) result(z) real,intent(in)::x,x z=0.06*(-x/000.)*x end function f real function f_an(x) result(y)!analytic solution real,intent(in)::x y=(000.*exp(0.06*x))/(.8595e+ +Εxp(0.06*x)) end function f_an end program initial_value_problems_system Αποτέλεσμα: Βήμα t p(t) p(t) Αν Abs Err 950. 555. 555. 0.488E-0 955. 86. 86. 0.549E-0 960. 7. 7. 0.65E-0 4 965. 46. 46. 0.58E-0 5 970. 75. 75. 0.6445E-0 6 975. 4096. 4096. 0.70E-0 7 980. 445. 445. 0.654E-0 8 985. 48. 48. 0.70E-0 9 990. 50. 50. 0.750E-0 0 995. 5588. 5588. 0.790E-0 000. 5978. 5978. 0.79E-0 Η σύγκριση της αριθμητικής λύσης με τα δεδομένα του προβλήματος δίνεται στη συνέχεια (στην τελευταία στήλη εμφανίζεται το σχετικό σφάλμα)

Βήμα t p(t) p(t) από πίνακα Rel Err 950. 555. 555 0% 960. 7. 040.5% 5 970. 75. 708.% 7 980. 445. 4454 0.0% 9 990. 50. 576.4% 000. 5978. 6079.6% Το μοντέλο κρίνεται επαρκές. Β) ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΥΟ ΟΡΙΑΚΩΝ ΤΙΜΩΝ ΑΣΚΗΣΗ 4: Σελ. 806. Πρόβλημα 5.4 Έχουμε να επιλύσουμε την εξίσωση: dt dt T S S, S,0,0 dr r dr () dt με οριακές συνθήκες τις T () και 0 (συνθήκη συμμετρίας). dr r Αναλυτική λύση με Mathematica: a=dsolve[{t''[r]+/r T'[r]==-S,T[]==,T'[0]==0},T[r],r]; a=t[r]/.flatten[a] Δακριτοποιούμε το πεδίο ορισμού: Χωρίζουμε την ακτίνα σε Ν ίσα διαστήματα (Ν+ κόμβους) μήκους r / N 0 0 r N N+ r=0 i- i i+ r= Προσεγγίζουμε τη διαφορική εξίσωση () στον τυχαίο κόμβο i : T T T T T S i i i i i r ri r Ti T i T i S r ri r r, () r rir για τους εσωτερικούς κόμβους i,..., N όπου r ( i) r Για i N έχουμε: u 0 N i

Για i θα χρησιμοποιήσουμε την οριακή συνθήκη μαζί με την διαφορική εξίσωση: dt d T dt d T Παρατηρούμε ότι το limr 0 lim dr r 0 lim dr r0 rdr r dr dt T TT Έτσι η () γράφεται: S o S () dr r dt T T0 Η οριακή συνθήκη: 0 0To T (4) dr r0 r Ό κόμβος i 0 είναι φανταστικός. Οι () και (4) συνδυάζονται: 4T 4T S r (5) Το σύστημα που προκύπτει είναι τριδιαγώνιο και θα επιλυθεί με την μέθοδο Τhomas. Έστω ένα αραιό πλέγμα με Ν= (Δr = 0.). Τότε έχουμε να λύσουμε το σύστημα: 4 4 0 T S /9 4.5 8.5 T S 0 6.75 8 T S.5 T.046 0.074S T.048 0.074S T.0056 0.S T (από οριακή συνθήκη) 4 Πρόγραμμα Fortran: Program Poisson implicit none real,allocatable::a(:),b(:),c(:),d(:),x(:),r(:) real:: dr,pi,xor integer::n,i,status,ss SS=!source term Xor=! Oriakh synthikh (sto n+ kombo) n=!arithmos diasthmatwn -> n+ komboi allocate(a(n),b(n),c(n-),x(n+),d(n),r(n+)) dr=./n do i=,n+ r(i)=(i-)*dr end do x(n+)=0 b()=4.

c()=-4. do i=,n a(i)=./dr**-./(.*r(i)*dr) b(i)=-./dr** if (i<n) then c(i)=./dr**+./(.*r(i)*dr) end if end do d()=ss*dr** do i=,n- d(i)=-ss end do d(n)=-ss-xor*(./dr**+./(.*r(i)*dr)) print*, '-------------' call Thomas(n,a,b,c,d,x) x(n+)=xor!arxikh synthiki do i=,n+ print '(I,F.,F.4,F.4)',i,r(i),x(i),+SS*(- r(i)**)/4. end do contains subroutine Thomas(n,a,b,c,d,x) integer,intent(in) :: n real, INTENT(INOUT) ::a(n),b(n),c(n-),d(n) real, INTENT(OUT) ::x(n) integer::i real ::t(n),u(n) t()=b() u()=d()/t() do i=,n t(i)=b(i)-a(i)*c(i-)/t(i-) u(i)=(d(i)-a(i)*u(i-))/t(i) end do x(n)=u(n) do i=n-,,- x(i)=u(i)-c(i)/t(i)*x(i+) end do end subroutine Thomas end program Δίνουμε στη συνέχεια ενδεικτικά το αποτέλεσμα του αλγορίθμου για Ν=0 και για τις τρεις τιμές του S. Δίπλα στην αριθμητική τιμή παρουσιάζεται η αναλυτική τιμή. Παρατηρούμε ότι υπάρχει απόλυτη ταύτιση. Επίσης παρουσιάζονται οι σχετικές γραφικές παραστάσεις.

S= Κόμβος r T(r) T(r) Αν. 0.00.500.500 0.0.475.475 0.0.400.400 4 0.0.75.75 5 0.40.00.00 6 0.50.875.875 7 0.60.600.600 8 0.70.75.75 9 0.80.0900.0900 0 0.90.0475.0475.00.0000.0000.5.0.5.0.05 0. 0.4 0.6 0.8.0 S=0 Κόμβος r T(r) T(r) Αν. 0.00.5000.5000 0.0.4750.4750 0.0.4000.4000 4 0.0.750.750 5 0.40.000.000 6 0.50.8750.8750 7 0.60.6000.6000 8 0.70.750.750 9 0.80.9000.9000 0 0.90.4750.4750.00.0000.0000

.5.0.5.0.5 0. 0.4 0.6 0.8.0 S=0 Κόμβος r T(r) T(r) Αν. 0.00 6.0000 6.0000 0.0 5.9500 5.9500 0.0 5.8000 5.8000 4 0.0 5.5500 5.5500 5 0.40 5.000 5.000 6 0.50 4.7500 4.7500 7 0.60 4.000 4.000 8 0.70.5500.5500 9 0.80.8000.8000 0 0.90.9500.9500.00.0000.0000 6 5 4 0. 0.4 0.6 0.8.0 ΑΣΚΗΣΗ 5: Σελ. 789-794. Να επιλυθεί αριθμητικά το πρόβλημα που διατυπώνεται στη παράγραφο 7.. (επιλέξτε δικές σας τιμές για τις παραμέτρους E, I και L. Σχολιάστε τα αποτελέσματά σας. Βλέπε παράγραφο 7..