4022 Σύνθεση του (S) -3-υδροξυβουτυρικού αιθυλεστέρα

Σχετικά έγγραφα
4024 Εναντιοεκλεκτική σύνθεση του (1R,2S)-cis-υδροξυ κυκλοπεντανοκαρβοξυλικού αιθυλεστέρα

4006 Σύνθεση του 2-(3-οξοβουτυλο)κυκλοπεντανονο-2- καρβοξυλικού αιθυλεστέρα

4023 Σύνθεση του κυκλοπεντανο-2-καρβοξυλικού αιθυλεστέρα από αδιπικό διαιθυλεστέρα

4028 Σύνθεση του 1-βρωµοδωδεκάνιου από 1- βρωµοδωδεκανόλη

4005 Σύνθεση του 9-(5-οξοτετραυδροφουραν-2-υλ) εννεανοϊκού µεθυλεστέρα

4019 Σύνθεση του ακεταµιδοστεατικού µεθυλεστέρα από ελαϊκό µεθυλεστέρα

4029 Σύνθεση του δωδεκυλο φαινυλο αιθέρα από βρωµοδωδεκάνιο και φαινόλη OH

4027 Σύνθεση του 11-χλωροενδεκα-1-ένιου από 10-ενδεκα-1- όλη

4016 Σύνθεση της (±) 2,2 -διυδροξυ-1,1 -διναφθαλινίου (1,1 -δι- 2-ναφθόλης)

3023 Υδρογόνωση του κινναµωµικού αιθυλεστέρα σε 3- φαινυλοπροπιονικό αιθυλεστέρα

4002 Σύνθεση του βενζιλίου από βενζοϊνη


4010 Σύνθεση της π-µεθοξυακετοφαινόνης από ανισόλη

4001 Μετεστεροποίηση του καστορελαίου σε ρικινολεϊκό µεθυλεστέρα


4026 Σύνθεση του 2-χλωρο-2-µεθυλοπροπάνιο (tertβουτυλοχλωρίδιο)

1024 Απόσπαση νερού από την 4-υδροξυ-4-µεθυλο-2-πεντανόνη

2006 Αντίδραση της (R)-(-)καρβόνης µε βενζυλαµίνη παρουσία µοντµοριλλονίτη Κ-10 προς µια βάση Schiff

3015 Σύνθεση του ιωδοκυκλοεξανίου από κυκοεξάνιο και ιωδοφόρµιο

2022 Αναγωγή της L-( )-µινθόνης µε λιθιοαργιλλιο υδρίδιο σε ένα ισοµερές µίγµα της ( ) µινθόλης και της (+) νεοµινθόλης

3021 Οξείδωση του ανθρακενίου σε ανθρακινόνη

1010 Ενδοµοριακή ακυλίωση του 3-φαινυλοπροπιονικού οξέος προς 2,3διυδροινδανο-1-όνη (αλφα-ινδανόνη)

4008 Σύνθεση της υδροχλωρικής 2-διµεθυλαµινοµεθυλοκυκλοεξανόνης

3016 Οξείδωση του ρικινολεϊκού οξέος ( από το καστορέλαιο) µε KMnO 4 προς αζελαϊκό οξύ

1007 Σύνθεση της 2,4,6-τριβρωµοανιλίνης από το 4- βρωµοακετανιλίδιο

1005 Βρωµίωση του 1,2-διµεθοξυβενζολίου προς 4,5-διβρωµο- 1,2-διµεθοξυβενζολίο

2004 ιαστερεοεκλεκτική αναγωγή της βενζοϊνης µε βοροϋδρίδιο του νατρίου προς 1,2-διφαινυλο-1,2- αιθανοδιόλη

1006 Βρωµίωση του 4-αιθοξυακετανιλιδίου (φαινακετίνης) σε 3-βρωµο-4-αιθοξυακετανιλίδιο

3034 Σύνθεση της trans-1,2-κυκλοεξανοδιόλης από κυκλοεξένιο

4014 ιαχωρισµός των εναντιοµερών (R)- και (S)- 2,2 διυδροξυ-1,1 -διναφθαλινίων ((R)- και (S)-1,1-δι-2- ναφθολών)

3028 Μετάθεση πινακόλης προς πινακολόνη

3012 Σύνθεση του αδαµαντανυλιδενο αδαµαντανίου από αδαµαντανόνη

3035 Σύνθεση του cis-1,2-εποξυκυκοοκτανίουαπό κυκλοοκτένιο

3003 Σύνθεση της trans- 2-χλωροκυκλοεξανόλης από. κυκλοεξένιο (bp 83 C) Ταξινόµηση. Οδηγία (κλίµακα 100 mmol)

1003 Νίτρωση της βενζαλδεϋδης σε 3-νιτροβενζαλδεϋδη

1017 Σύζευξη του χλωριούχου βενζολοδιαζωνίου µε 2-ναφθόλη προς 1-φαινυλαζο-2-ναφθόλη

2023 Αναγωγή της D-(+)-καµφοράς µε λιθιο αργιλλιο υδρίδιο σε ένα ισοµερές µίγµα (+)-βορνεόλης και ( )-ισοβορνεόλης

3010 Σύνθεση του 9,10-διυδρο-9,10-αιθανοανθρακενο-11,12- trans-δικαρβοξυλικός διαιθυλεστέρα

1023 Αποµόνωση της εσπεριδίνης από φλοιούς πορτοκαλιού

5013 Σύνθεση του 2,6-διµεθυλο-4-φαινυλο-1,4-διυδροπυριδινο- 3,5-δικαρβοξυλικού διαιθυλεστέρα

3009 Σύνθεση του trans- 5-νορβορνενο-2,3-δικαρβοξυλικού οξέος από φουµαρικό οξύ και κυκλοπενταδιένιο

3011 Σύνθεση του ερυθρο-9,10-διυδροξυστεατικού οξέος από ελαϊκό οξύ

1004 Νίτρωση του πυριδινο-ν-οξειδίου σε 4-νιτροπυριδινο-Νοξείδιο

3033 Σύνθεση του ακετυλενοδικαρβοξυλικού οξέος από το µεσοδιβρωµοηλεκτρικό

3002 Προσθήκη βρωµίου στο φουµαρικό οξύ προς mesoδιβρωµοηλεκτρικό

4009 Σύνθεση του αδιπικού οξέος από κυκλοεξένιο

5004 Ακεταλοποίηση της 3-νιτροβενζαλδεΰδης µε αιθανοδιόλη προς το αντίστοιχο διοξολάνιο καταλυόµενη από οξέα

2017 Αντίδραση του κινναµοϋλο χλωριδίου µε αµµωνία προς κινναµουλο αµίδιο

4025 Σύνθεση του 2-ιωδοπροπανίου από 2-προπανόλη

2002 Καταλυόµενη από οξέα ακεταλοποίηση του ακετοξικού αιθυλεστέρα µε αιθανοδιόλη προς το αντίστοιχο 1,3- διοξολάνιο

2013 Αντίδραση του κινναµωµικού οξέος µε θειονυλο χλωρίδιο προς το κινναµοϋλο χλωρίδιο

2011 Καταλυόµενη από οξύ αντίδραση του L-(+)-τρυγικού οξέος µε αιθανόλη προς τρυγικό διαιθυλεστέρα

2030 Αντίδραση του βρωµιούχου (καρβοµεθοξυµεθυλο) τριφαινυλοφωσφονίου µε βενζαλδεϋδη

2003 Καταλυόµενη από οξέα ακεταλοποίηση της 3- νιτροβενζαλδεϋδης µε αιθανοδιόλη προς το αντίστοιχο 1,3- διοξολάνιο

2028 Αντίδραση του κυκλοεξυλο µαγνησιο βρωµιδίου µε διοξείδιο του άνθρακα προς κυκλοεξανοκαρβοξυλικό οξύ

5012 Σύνθεση του ακετυλοσαλικυλικού οξέος (ασπιρίνης) από σαλικυλικό οξύ και οξικό ανυδρίτη

5001 Νίτρωση της φαινόλης σε 2-νιτροφαινόλη και 4- νιτροφαινόλη


5007 Αντίδραση φθαλικού ανυδρίτη µε ρεσορκίνη προς φλουρεσκεϊνη

5009 Σύνθεση της χαλκο φθαλοκυανίνης

1011 Σύνθεση του 1,4-δι-tert-βουτυλοβενζολίου από tertβουτυλοβενζόλιο και tert-βουτυλο χλωρίδιο

Άσκηση 3η. Μέθοδοι Διαχωρισμού. Τμήμα ΔΕΑΠΤ - Εργαστήριο Γενικής Χημείας

Άσκηση 3η. Μέθοδοι Διαχωρισμού. Τμήμα ΔΕΑΠΤ - Εργαστήριο Γενικής Χημείας

ΑΣΚΗΣΗ 2. ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ Α. Θεωρητικό μέρος 1. Χρήση των μεταβολών των φάσεων στην ανάλυση Η μελέτη της χημικής ανάλυσης αρχίζει με μια από τις

136.23, , , , , , , , ppm.

3018 Σύνθεση του 3-φαινυλοβενζοϊκού οξέος από 3-ιωδο βενζοϊκό οξύ

3001 Υδροβορίωση/οξείδωση του 1-οκτενίου σε 1-οκτανόλη

Παρασκευαστικό διαχωρισμό πολλών ουσιών με κατανομή μεταξύ των δύο διαλυτών.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ

Πρακτικά και Θεωρητικά Θέµατα. Οργανικής Χηµείας

Προσδιορισμός υδρογονανθράκων Ορυκτελαίου σε Φυτικά Έλαια

1. Παρασκευή οξαζολιδινόνης με την αντίδραση Erlenmayer και μετατροπή της προς ακεταμιδοκινναμωμικό οξύ

MAΘΗΜΑ 7 ο MEΘΟ ΟΙ ΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

Τεχνικές Εκχύλισης και Απόσταξης. Χρήστος Παππάς - Επίκουρος καθηγητής

ΕΝΟΤΗΤΑ Γ ΣΤΕΡΟΕΙΔΗ Γ Δ

Σύνθεση του τετρα-ιωδιούχου κασσίτερου (SnI 4 )

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΣΤΕΡΕΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ

Εργαστήριο Οργανικής Χημείας. Εργαστήριο Χημείας Laboratory of Chemistry

ΕΝΟΤΗΤΑ H ΤΕΡΠΕΝΙΑ CH 3. Ισοπρένιο

Εργαστηριακή άσκηση 1: ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Ενότητα : Σύνθεση Διβενζαλακετόνης

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Ενότητα : Aντίδραση Cannizzaro


ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ - ΥΓΡΗ ΧΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΠΟ ΟΣΗΣ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Ενότητα : Χρωματογραφία λεπτής στοιβάδας, TLC

ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΙΓΜΑΤΩΝ (4 η εργαστηριακή άσκηση Β Γυμνασίου)

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ ΙΙ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΧΗΜΕΙΑΣ

Γεωργικά Φάρμακα ΙΙΙ

Μηχανική και Ανάπτυξη Διεργασιών 7ο Εξάμηνο, Σχολή Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ ΥΓΡΗ ΕΚΧΥΛΙΣΗ

ΑΣΚΗΣΗ 3. Εκχύλιση. Απομόνωση καφεΐνης από το τσάϊ.

Αξιοποίηση Φυσικών Αντιοξειδωτικών στην Εκτροφή των Αγροτικών Ζώων για Παραγωγή Προϊόντων Ποιότητας. Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

ΧΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ HPLC

ΧΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥ. ΑΝΝΑ-ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΡΑ Τμήμα Βιοχημείας κ Βιοτεχνολογίας

Άσκηση 4 η : Χρωματογραφία

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα. Χημική Τεχνολογία. Εργαστηριακό Μέρος

Εισαγωγικό φροντιστήριο

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ ΑΣΚΗΣΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΠΟΥΝΙΟΥ. Η εργαστηριακή αυτή άσκηση πραγματοποιήθηκε στο ΕΚΦΕ Ιωαννίνων

Ενόργανη Ανάλυση II. Ενότητα 1: Θεωρία Χρωματογραφίας 7 η Διάλεξη. Θωμαΐδης Νικόλαος Τμήμα Χημείας Εργαστήριο Αναλυτικής Χημείας

Γεωργικά Φάρμακα ΙΙΙ

ΗΛΕΚΤΡΟΧΗΜΙΚΕΣ ΜΕΘΟ ΟΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ - ΠΟΤΕΝΣΙΟΜΕΤΡΙΑ

Transcript:

NP 4022 Σύνθεση του (S) -3-υδροξυβουτυρικού αιθυλεστέρα Ζύµη σακχαρόζη H C 6 H 10 3 C 12 H 22 11 C 6 H 12 3 (130.1) (342.3) (132.2) Ταξινόµηση Τύποι αντιδράσεων και τάξεις ουσιών Στερεοεκλεκτική αναγωγή. Κετόνη, αλκοόλη, ένζυµο, φυσικό προϊόν Μέθοδοι εργασίας Ανάδευση µε αναδευτήρα KPG, ανάδευση µε µαγνητική ράβδο ανάδευσης, στάγδην προσθήκη µε σταγονοµετρικό χωνί, εκχύλιση, εξάτµιση σε περιστρεφόµενο εξατµιστή, διήθηση, απόσταξη υπό ελαττωµένη πίεση, κλασµατική απόσταξη, αντλία κενού, θερµανση µε ελαιόλουτρο. Για κλίµακα 10 mmol: Χωρίς ανάδευση µε αναδευτήρα KPG Οδηγία (κλίµακα 10 mmol) Εξοπλισµός Τρίλαιµη φιάλη των 250 ml, µετρητής φυσσαλίδων, εσωτερικό θερµόµετρο, θερµαινόµενος µαγνητικός αναδευτήρας, µαγνητική ράβδος ανάδευσης, σταγονοµετρικό χωνί προσθήκης µε σύστηµα εξισορρόπισης της πίεσης, φιάλη διήθησης, χωνί Buechner (Ø = 5.5 cm), συσκευή συνεχούς εκχύλισης υγρών, διαχωριστικό χωνί, περιστρεφόµενος εξατµιστής, στήλη Vigreux 8 cm ή στήλη πλήρωσης, συσκευή απόσταξης, αντλία κενού, ελαιόλουτρο. Ουσίες ζύµη (ζύµη αρτοποιΐας ) D(+)-σακχαρόζη (mp 169-170 C) ακετοξικός αιθυλεστέρας (bp 180 C) διαιθυλαιθέρας (bp 35 C) Celite 545 (βοηθητικό διήθησης) 10 g 16.3 g (47.5 mmol) 1.30 g (1.26 ml, 10.0 mmol) 80 ml 5 g Αντίδραση H συσκευή της αντίδρασης αποτελείται από µια τρίλαιµη φιάλη των 250 ml εφοδιασµένη µε µαγνητική ράβδο ανάδευσης, εσωτερικό θερµόµετρο και σταγονοµετρικό χωνί προσθήκης µε σύστηµα εξισορρόπισης της πίεσης εφοδιασµένο µε µετρητή φυσσαλίδων που περιέχει 1

NP παραφινέλαιο.στην φιάλη αντίδρασης φέρονται ένα διάλυµα 9.76 g (28.5 mmol) σακχαρόζης σε 52 ml νερού της βρύσης θερµοκρασίας 30 0 C και 10 g ζύµης υπό µέτρια ανάδευση. Όταν αρχίσει η ζύµωση που γίνεται ορατή µε την συνεχή εκροή φυσσαλίδων C 2 (µετά περίπου µια ώρα), προστίθενται στάγδην 0.65 g (0.63 ml, 5.0 mmol) ακετοξικού αιθυλεστέρα από ένα χωνί προσθήκης και το µίγµα της αντίδρασης αναδεύεται για επιπλέον 24 ώρες σε θερµοκρασία δωµατίου. Στη συνέχεια προστίθενται 6.50 g (19.0 mmol) σακχαρόζης σε 33 ml νερού βρύσης θερµοκρασίας 40 ο C και αναδεύεται για µια επιπλέον ώρα. Στη συνέχεια προστίθενται στάγδην 0.65 g (0.63 ml, 5.0 mmol) ακετοξικού αιθυλεστέρα και το αιώρηµα αναδεύεται βραδέως επιπλέον για 2 ηµέρες σε θερµοκρασία δωµατίου. Επεξεργασία Μετά από διήθηση σε χωνί Buechner (Ø = 5.5 cm, διηθητικό χαρτί Blauband), στο οποίο έχουν διασπαρεί οµοιόµορφα περίπου 5 g Celite (βοηθητικό διήθησης), το διήθηµα εκχυλίζεται σε συσκευή συνεχούς εκχύλισης µε 80 ml διαιθυλαιθέρα για 24 ώρες. Η υδατική φάση διαχωρίζεται από την οργανική φάση και ο διαλύτης αποµακρύνεται σε περιστρεφόµενο εξατµιστή. Αποµένει σαν υγρό υπόλειµµα το ακάθαρτο προϊόν. Απόδοση:1.01 g. Το ακάθαρτο προϊόν αποστάζεται κλασµατικά σε µικρή στήλη Vigreux ή στήλη πλήρωσης. Απόδοση: 0.800 g (6.05 mmol, 61%); θερµοκρασία κεφαλής 73-74 C (18 hpa), θερµοκρασία ελαιόλουτρου 150 C), άχροο υγρό; n D 20 = 1.4150; [α] D 20 = +13 (EtH, c = 1), +38.5 (CHCl 3,c = 1) Σχόλια Το υπόστρωµα πρέπει να προστεθεί µετά την ενεργοποίηση της ζύµης η οποία είναι ορατήµε την σταθερή έκλυση C 2 στον µετρητή φυσσαλίδων. Η δεύτερη προσθήκη του υποστρώµατος µπορεί να γίνει και µια µέρα αργότερα από ότι περιγράφηκε παραπάνω. Σε χαµηλή θερµοκρασία η ενεργοποίηση της ζύµης απαιτεί περισσότερο χρόνο από ότι περιγράφηκε παραπάνω. Η ολοκλήρωση της αντίδρασης είναι απαραίτητη γιατί κάνει την απόσταξη ευκολότερη. Η απόδοση µπορεί να βελτιωθεί εάν η διηθηθείσα ζύµη ανακατευτεί πάλι σε µικρή ποσότητα νερού και όταν κατακαθίσει, το υπερκείµενο υγρό µπορεί να διηθηθεί και το διήθηµα να ενωθεί µε τα άλλα διηθήµατα και να εκχυλιστεί. ιαχείριση αποβλήτων Ανακύκλωση Ο αιθέρας συλλέγεται και επαναποστάζεται. Απόρριψη αποβλήτων Απόβλητο Υπόλειµµα διήθησης Υπόλειµµα απόσταξης Απόρριψη Στερεό απόβλητο, ελεύθερο υδραργύρου Οργανικοί διαλύτες,ελεύθεροι αλογόνου 2

NP Χρόνος 5 ώρες συµπεριλαµβανοµένης 1 ώραςγια διήθηση. Επιπλέον 3 ηµέρες ανάδευση και 24 ώρες εκχύλιση. ιακοπή Πρίν την απόσταξη. Βαθµός δυσκολίας Μέτρια. Οδηγία (κλίµακα 100 mmol) Εξοπλισµός Τρίλαιµη φιάλη των 2 L, µετρητής φυσσαλίδων, εσωτερικό θερµόµετρο, αναδευτήρας KPG, θερµαινόµενος µαγνητικός αναδευτήρας, µαγνητική ράβδος ανάδευσης, σταγονοµετρικό χωνί προσθήκης µε σύστηµα εξισορρόπισης της πίεσης, φιάλη διήθησης, χωνί Buechner (Ø = 9.5 cm), συσκευή συνεχούς εκχύλισης υγρών, διαχωριστικό χωνί, περιστρεφόµενος εξατµιστής, στήλη Vigreux 8 cm ή στήλη πλήρωσης, συσκευή απόσταξης, αντλία κενού, ελαιόλουτρο. Ουσίες ζύµη (ζύµη αρτοποιΐας ) D(+)-σακχαρόζη (mp 169-170 C) ακετοξικός αιθυλεστέρας (bp 180 C) διαιθυλαιθέρας (bp 35 C) Celite 545 (βοηθητικό διήθησης) 100 g 163 g (475 mmol) 13.0 g (12.6 ml, 100 mmol) 400 ml 40 g Αντίδραση H συσκευή της αντίδρασης αποτελείται από µια τρίλαιµη φιάλη των 2 L εφοδιασµένη µε αναδευτήρα KPG, εσωτερικό θερµόµετρο και σταγονοµετρικό χωνί προσθήκης µε σύστηµα εξισορρόπισης της πίεσης εφοδιασµένο µε µετρητή φυσσαλίδων που περιέχει παραφινέλαιο. Στη φιάλη αντίδρασης φέρονται ένα διάλυµα 97.6 g (285 mmol) σακχαρόζης σε 520 ml νερού της βρύσης, θερµοκρασίας 30 0 C και 100 g ζύµης υπό µέτρια ανάδευση. Όταν αρχίσει η ζύµωση που γίνεται ορατή µε την συνεχή εκροή φυσσαλίδων C 2 (µετά περίπου µια ώρα), προστίθενται στάγδην 6.50 g (6.30 ml, 50.0 mmol) ακετοξικού αιθυλεστέρα από ένα χωνί προσθήκης και το µίγµα της αντίδρασης αναδεύεται για επιπλέον 24 ώρες σε θερµοκρασία δωµατίου. Στη συνέχεια προστίθενται 65.0 g (190 mmol) σακχαρόζης σε 325 ml νερού βρύσης θερµοκρασίας 40 0 C και αναδεύεται για µια επιπλέον ώρα. Στη συνέχεια προστίθενται στάγδην 6.50 g (6.30 ml, 50.0 mmol) ακετοξικού αιθυλεστέρα και το αιώρηµα αναδεύεται βραδέως επιπλέον για 2 ηµέρες σε θερµοκρασία δωµατίου. Επεξεργασία Μετά από διήθηση σε χωνί Buechner (Ø = 9.5 cm, διηθητικό χαρτί Blauband), στο οποίο έχουν διασπαρεί οµοιόµορφα περίπου 20 g Celite (Συνιστάται η διήθηση να γίνει πρίν κατακαθίσει η ζύµη), το διήθηµα εκχυλίζεται σε συσκευή συνεχούς εκχύλισης µε 400 ml διαιθυλαιθέρα για 24 ώρες. Η υδατική φάση διαχωρίζεται από την οργανική φάση και ο 3

NP διαλύτης αποµακρύνεται σε περιστρεφόµενο εξατµιστή. Αποµένει σαν υγρό υπόλειµµα το ακάθαρτο προϊόν. Απόδοση: 10.2 g. Το ακάθαρτο προϊόν αποστάζεται κλασµατικά σε µικρή στήλη Vigreux ή στήλη πλήρωσης. Απόδοση: 8.26 g (62.5 mmol, 63%); θερµοκρασία κεφαλής 73-74 C (18 hpa), θερµοκρασία ελαιόλουτρου 150 C: άχροο υγρό, n D 20 = 1.4150; [α] D 20 = +13 (EtH, c = 1), +38.8 (CHCl 3,c = 1) Σχόλια Το υπόστρωµα πρέπει να προστεθεί µετά την ενεργοποίηση της ζύµης η οποία είναι ορατή µε την σταθερή έκλυση C 2 στο µετρητή φυσσαλίδων. Η δεύτερη προσθήκη του υποστρώµατος µπορεί να γίνει και µια µέρα αργότερα από ότι περιγράφηκε παραπάνω. Σε χαµηλή θερµοκρασία η ενεργοποίηση της ζύµης απαιτεί περισσότερο χρόνο από ότι περιγράφηκε παραπάνω. Η ολοκλήρωση της αντίδρασης είναι απαραίτητη γιατί κάνει την απόσταξη ευκολότερη. Η απόδοση µπορεί να βελτιωθεί εάν η διηθηθείσα ζύµη ανακατευτεί πάλι σε µικρή ποσότητα νερού και όταν η ζύµη κατακαθίσει, το υπερκείµενο υγρό µπορεί να διηθηθεί και το διήθηµα νε ενωθεί µε τα άλλα διηθήµατα και να εκχυλιστεί. ιαχείριση αποβλήτων Ανακύκλωση Ο αιθέρας συλλέγεται και επαναποστάζεται Απόρριψη αποβλήτων Απόβλητο Υπόλειµµα διήθησης Υπόλειµµα απόσταξης Απόρριψη Στερεό απόβλητο, ελεύθερο υδραργύρου Οργανικοί διαλύτες, ελεύθεροι αλογόνου Χρόνος 8 ώρες συµπεριλαµβανοµένης 1 ώραςγια διήθηση. Επιπλέον 3 ηµέρες ανάδευση και 24 ώρες εκχύλιση. ιακοπή Πρίν την απόσταξη. Βαθµός δυσκολίας Μέτρια. Αναλυτικά δεδοµένα Έλεγχος αντίδρασης µε TLC Παρασκευή δείγµατος Χρησιµοποιώντας ένα σιφώνιο Pasteur λαµβάνονται µία σταγόνα από το µίγµα της αντίδρασης και διαλύονται σε 0.5 ml διαιθυλαιθέρα. 4

NP Συνθήκες TLC-: προσροφητικό: TLC-aluminium foil (silica gel 60) εκλουστικό: n-εξάνιο : διαιθυλο αιθέρας = 2:1 εµφάνιση: Μετά την έκλουση ο διαλύτης εξατµίζεται και το φύλλο αλουµινίου βυθίζεται σε ένα διάλυµα 2 % νινυδρίνης και ξηραίνεται σε ρεύµα θερµού αέρα. Οι ουσίες εµφανίζονται σαν ερυθροϊώδεις κηλίδες R f (προϊόν) 0.14 R f (ακετοξικός 0.52 αιθυλεστέρας) Αέρια χρωµατογραφία (GC) Συνθήκες χρωµατογραφίας GC: στήλη: DB-1, 28 m, internal diameter 0.32 mm, film 0.25 µm Είσοδος: on-column-injection φέρον αέριο: hydrogen (40 cm/s) φούρνος: 50 C (5 min), 10 C/min at 240 C (40 min) ανιχνευτής: FID, 270 C Ο υπολογισµός της % συγκέντρωσης υπολογίζεται από το εµβαδόν των κορυφών GC GC του ακάθαρτου προϊόντος Χρόνος Ουσία Εµβαδόν κορυφών % συγκρατήσεως (min) 6.42 προϊόν 91.7 25.9 παραπροϊόν (άγνωστο) 1.6 28.0 παραπροϊόν (άγνωστο) 2.6 5

NP GC του καθαρού προϊόντος Χρόνος Ουσία Εµβαδόν κορυφών % συγκρατήσεως (min) 6.47 προϊόν 99.2 Άλλες προσµίξεις < 0.2 Φάσµα 1 H NMR καθαρού προϊόντος (500 MHz, CDCl 3 ) H 4 3 2 1 δ (ppm) Πολλαπλότητα Αριθµός H Απόδοση 1.23 d 3 4-H 1.27 t 3 -CH 2 CH 3 2.46 m 2 2-H 3.55 s 1 H 4.16 q 2 -CH 2 CH 3 4.15-4.23 m 1 3-H 6

NP Φάσµα 13 C NMR καθαρού προϊόντος (125 MHz, CDCl 3 ) H 4 3 2 1 δ (ppm) Απόδοση 13.8 CH 2 CH 3 22.3 C-4 42.8 C-2 60.3 -CH 2 CH 3 64.0 C-3 172.4 C-1 76.5-77.5 διαλύτης Φάσµα IR καθαρού προϊόντος (film) cm -1 (cm -1 ) Απόδοση 3437 εσµός -H- 2979, 2936 εσµός C-H, αλκάνιο 1735 εσµός C=, εστέρας 7