MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

Σχετικά έγγραφα
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Sistemas e Inecuacións

1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE

PAAU (LOXSE) XUÑO 2005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS

INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

Procedementos operatorios de unións non soldadas

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES

x 2 6º- Achar a ecuación da recta que pasa polo punto medio do segmento de extremos

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8

Funcións e gráficas. Obxectivos. 1.Funcións reais páx. 4 Concepto de función Gráfico dunha función Dominio e percorrido Funcións definidas a anacos

TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO A 1. PUNTO E RECTA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

A circunferencia e o círculo

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119

PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109

PAU XUÑO 2014 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II

Caderno de traballo. Proxecto EDA 2009 Descartes na aula. Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( )

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións

Semellanza e trigonometría

Inecuacións. Obxectivos

Expresións alxébricas

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

PAU XUÑO 2013 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II

VI. VECTORES NO ESPAZO

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Reflexión e refracción. Coeficientes de Fresnel

Áreas de corpos xeométricos

Funcións e gráficas. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Funcións páx. 4 Concepto Táboas e gráficas Dominio e percorrido

Corpos xeométricos. Obxectivos. Antes de empezar. 1. Poliedros... páx. 4 Definición Elementos dun poliedro

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas.

Trigonometría. Obxectivos. Antes de empezar.

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

1. Formato da proba [CM.PM.001.Z]

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e

Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio

PAU XUÑO 2011 FÍSICA

CiUG COMISIÓN INTERUNIVERSITARIA DE GALICIA

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á

PAU Xuño 2015 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. 2. Dada a ecuación lineal 2x 3y + 4z = 2, comproba que as ternas (3, 2, 2

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Polinomios. Manexar as expresións alxébricas e calcular o seu valor numérico.

f) cotg 300 ctg 60 2 d) cos 5 cos 6 Al ser un ángulo del primer cuadrante, todas las razones son positivas. Así, tenemos: tg α 3

I.E.S. CADERNO Nº 6 NOME: DATA: / / Semellanza

Ámbito científico tecnolóxico. Xeometría. Unidade didáctica 2. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Problemas xeométricos

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

PAU MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

FÍSICA. 2.- Cando se bombardea nitróxeno 14 7 N con partículas alfa xérase o isótopo 17 8O e outras partículas. A

Volume dos corpos xeométricos

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

Números reais. Obxectivos. Antes de empezar.

Resorte: estudio estático e dinámico.

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Obxectivos. polinomios. Valor. por diferenza. Factor común. ao cadrado. Suma. Resumo. titor. numérico. seu grao. Polinomios. Sacar factor. común.

MECÁNICA. (2,5 puntos cada problema; escollerá a opción A ou B; non é necesario escoller a mesma opción en tódolos problemas).

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Transcript:

21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa. b) Para m = 0, calcula A 3 e A 25. c) Para m = 0, calcula a matriz X que verifica X. A = B, sendo B = (0-1 -1) a) Discute e interpreta xeometricamente, segundo os valores do parámetro m, o sistema b) Resólveo, se é posible, para os casos m = 0 e m = 2. BLOQUE 2 (XEOMETRÍA) (Puntuación máxima 3 a) Definición e interpretación xeométrica do produto vectorial de dous vectores en 3. b) Calcula os vectores unitarios e perpendiculares ós vectores e. c) Calcula a distancia da orixe de coordenadas ó plano determinado polo punto (1,1,1) e os vectores e. Dado o plano p: 2x + ly + 3 = 0 ; e a recta a) Calcula o valor de l para que a recta r e o plano p sexan paralelos. Para ese valor de l, calcula a distancia entre r e p. b) Para algún valor de l, a recta está contida no plano p? Xustifica a resposta. c) Para algún valor de l, a recta e o plano p son perpendiculares? Xustifica a resposta. BLOQUE 3 (ANÁLISE) (Puntuación máxima 4 a) Calcula a ecuación da recta tanxente á gráfica de ƒ(x) = (x + 1)e -x no punto de corte de ƒ(x) co eixo OX. b) Calcula, para ƒ(x) = (x + 1)e -x : intervalos de crecemento e decrecemento, extremos relativos, puntos de inflexión, concavidade e convexidade. c) Enunciado e interpretación xeométrica do teorema do valor medio do cálculo integral. a) Enunciado e interpretación xeométrica do teorema do valor medio do cálculo diferencial. b) De entre tódolos triángulos rectángulos con hipotenusa 10cm., calcula as lonxitudes dos catetos que corresponden ó de área máxima c) Calcula o valor de m, para que a área do recinto limitado pola recta y = mx e a curva y = x 3, sexa 2 unidades cadradas. 61

21 MATEMÁTICAS (Responder somente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 a) Sexan A, B e C tres matrices tales que o produto A. B. C é unha matriz 3x2 e o produto A. C t é unha matriz cadrada, sendo C t a trasposta de C. Calcula, razoando a resposta, as dimensións de A, B e C. b) Dada, obtén todas as matrices X que conmutan con M, é dicir, verifican X.M = M.X. c) Calcula a matriz Y que verifica M. Y + M -1. Y = I, sendo a matriz dada en b), M -1 a matriz inversa de M e I a matriz unidade de orde 2. a) Se nun sistema de tres ecuacións lineais con tres incógnitas, o rango da matriz dos coeficientes é 3, podemos afirmar que o sistema é compatible? Razoa a resposta. b) Discute, segundo os valores do parámetro m, o sistema de ecuacións lineais: y + mz = 0 x + z = 0 mx - y = m c) Resolve o sistema anterior para o caso m = 0. BLOQUE 2 (XEOMETRÍA) (Puntuación máxima 3 a) Dados os vectores,, calcula os vectores unitarios de 3 que son ortogonais ós dous vectores dados. b) Sexa π o plano determinado polo punto P(2, 2, 2) e os vectores,. Calcula o ángulo que forma o plano π coa recta que pasa polos puntos O(0, 0, 0) e Q(2, -2, 2). c) Calcula o punto simétrico de O(0, 0, 0) respecto do plano x - y + z - 2 = 0. Os lados dun triángulo están sobre as rectas a) Calcula os vértices do triángulo. É un triángulo rectángulo? Razoa a resposta b) Calcula a ecuación do plano π que contén ó triángulo. Calcula a intersección do plano π cos eixes OX, OY e OZ. BLOQUE 3 (ANÁLISE) (Puntuación máxima 4 a) Calcula os valores de a e b para que a gráfica de ƒ(x) = ax + b teña un mínimo relativo no x punto, Para eses valores de a e b, calcula: asíntotas e intervalos de crecemento e decrecemento de ƒ(x). b) Calcula c) Definición de primitiva e integral indefinida dunha función. Enunciado da regra de Barrow. a) Definición de función continua nun punto. Que tipo de descontinuidade ten en x = 0 a función? b) Un arame de 170 cm. de lonxitude divídese en dúas partes. Con unha das partes quérese formar un cadrado e coa outra un rectángulo de xeito que a base mida o dobre da altura. Calcula as lonxitudes das partes nas que se ten que dividir o arame para que a suma das áreas do cadrado e do rectángulo sexa mínima c) Calcula a área do recinto limitado pola recta y = 2 - x ; e a curva y = x 2. 62

CONVOCATORIA DE XUÑO Soamente se puntuará a primeira pregunta respondida de cada un dos tres bloques. Bloque 1 (Álxebra lineal) OPCIÓN 1: a) 1 punto Cálculo de A 3 Cálculo de A 25 c) 1 punto OPCIÓN 2: a) 2 puntos, distribuidos en Discusión Interpretación xeométrica Resolución no caso m = 0 (0,50 Resolución no caso m = 2 (0,50 Bloque 2 (Xeometría) OPCIÓN 1: Definición do producto vectorial de dous vectores Interpretación xeométrica do producto vectorial de dous vectores b) 1 punto. c) 1 punto, distribuido en Determinación do plano Cálculo da distancia OPCIÓN 2: a) 1,5 puntos, distribuidos en Determinación de l. ( 0,75 Cálculo da distancia (0,75 b) 0,75 puntos c) 0,75 puntos Bloque 3 (Análise) OPCIÓN 1: Cálculo do punto de corte co eixo OX ( 0,25 Cálculo da derivada Ecuación da recta tanxente b) 2 puntos, distribuidos en Intervalos de crecemento e decrecemento (0,5 Extremos relativos Puntos de inflexión Concavidade e convexidade c) 1 punto, distribuido en Enunciado do teorema do valor medio do cálculo integral Interpretación xeométrica do teorema OPCIÓN 2: Enunciado do teorema do valor medio do cálculo diferencial Interpretación xeométrica do teorema b) 1,5 puntos, distribuidos en Formulación do problema Obtención dos catetos c) 1,5 puntos, distribuidos en Formulación do problema (0,75 Cálculo da integral e obtención de m (0,75 63

CONVOCATORIA DE SETEMBRO Soamente se puntuará a primeira pregunta respondida de cada un dos tres bloques. Bloque 1 (Álxebra lineal) Opción 1: Dimensión de A Dimensión de B Dimensión de C Formulación das ecuacións Solución c) 1 punto, distribuido en Cálculo de M -1 Cálculo de Y Opción 2: a) 1 punto Sistema incompatible Sistema compatible indeterminado c) 1 punto Bloque 2 (Xeometría) Opción 1: Cálculo álculo de x Cálculo de x Por cada solución Vector asociado ó plano Vector director da recta Cálculo do ángulo c) 1 punto Opción 2: a) 1,5 puntos, distribuidos en Cálculo dos vértices Triángulo rectángulo b) 1,5 puntos, distribuidos en Obtención do plano Intersección cos eixos Bloque 3 (Análise) Opción 1: a) 2 puntos, distribuidos en Cálculo de a e b Asíntotas (0,75 Intervalos de crecemento e decrecemento (0,75 b) 1 punto c) 1 punto, distribuido en Definición de primitiva Definición de integral indefinida Regla de Barrow Opción 2: Definición de función continua nun punto (0,5 Tipo de discontinuidade b) 1,5 puntos, distribuidos en Expresión a minimizar (0,75 Cálculo da lonxitude das dúas partes nas que se divide o arame Comprobación de mínimo c) 1,5 puntos, distribuidos en Formulación do problema (0,75 Determinación dos límites de integración (0,25 Cálculo da integral (0,5 punto) 64

BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 CONVOCATORIA DE XUÑO m = 2, dous planos coincidentes (o 1º e o 3º) que se cortan co outro plano ó longo dunha recta a) A = m 2-1. Polo tanto A = 0 m = ±1. Así, A ten inversa m ±1. b) Se m = 0, utilizando as propiedades do produto de matrices A 2 = A. ; A 3 = A 2. A = -I; A 25 = (-I) 8. A = I. A = A. c) Tendo en conta a), para m = 0, A -1 e ademais, por b), A -1 = -A 2. Polo tanto X. A = B X = B. A -1, X = (0-1 -1). (-A 2 ) = (-1 0 1) a) Matriz de coeficientes :. Matriz ampliada : C = m - 2 m 2 rang(c) = rang(a) =3 m = 2 : = 1 0 rang(c) = 2; b) Se m=0, estamos no caso dun S.C.D. e como é un sistema homoxéneo, a solución única é a trivial: x = 0; y = 0; z = 0; Se m= 2, estamos no caso dun S.C.I. As infinitas solucións pódense expresar: x = l, y = -l -2, z = -3l -2 / l R ; BLOQUE 2 (XEOMETRÍA) (Puntuación máxima 3 a) Definición do produto vectorial de dous vectores en R 3. Interpretación xeométrica do produto vectorial de dous vectores en R 3. b) x = (-2, 1, 2); x = 3 Os dous vectores unitarios e ortogonais a e a son w 1 = (- 2 3, 1 3, 2 3 ); w2 = ( 2 3, - 1 3, - 2 ) 3 Discusión: rang(a) = 2 m 2, rang(c) = rang(a) =3 = nº de incógnitas. Sistema compatible determinado (S.C.D.). Solución única. m = 2, rang(c) = rang(a) =2 < nº de incógnitas. Sistema compatible indeterminado (S.C.I.). Infinitas solucións. (1punto) Interpretación xeométrica: m 2, tres planos que se cortan nun punto P c) A ecuación do plano será: ; é dicir p : 2x - y - 2z + 1 = 0 Utilizando a fórmula da distancia dun punto, neste caso O = (0, 0, 0), a un plano temos: d(o, p) = 1/3 a) Vector asociado ó plano p: n p = (2, l, 0) Vector director da recta ; v r = (-6, -12, -15) Como r p vr n p, e vr n p vr. n p = 0, temos que r p l = -1 (0,75 Para l = -1, temos o plano p : 2x - y + 3 = 0. Como 65

r p, podemos calcular a distancia de r a p como a distancia entre un punto calquera de r, por exemplo P r = (0, -2, 1), e o plano p. Polo tanto d (r, p) = d (P r, p) = 5 5 = 5 (0,75 b) Vimos no apartado anterior que r p l = -1 e ademais, para este valor de l, d (r, p) = 5. Polo tanto Non existe ningún valor de l para o que a recta r estea contida no plano. (0,75 c) r p vr n p, pero non existe l que faga que os vectores vr = (-6, -12, -15) e n p = (2, l, 0) sexan proporcionais. Polo tanto, non hai ningún valor de l para o que r e p son perpendiculares. (0,75 BLOQUE 3 (ANÁLISE) (Puntuación máxima 4 Función a optimizar: A(x) = 1 2 x, (0,75 A (x) = Puntos críticos: x = 0 (non vale), x = -5 2 (non vale), x = 5 2 Xustificación de que 5 2 corresponde a un máximo: A (5 2) < 0 Polo tanto, de entre tódolos triángulos rectángulos de hipotenusa 10cm, o que ten área máxima corresponde a un triángulo rectángulo isósceles de catetos 5 2 cm. c) a) Punto de corte co eixo OX: (-1,0) f (x) = -xe -x ; f (-1) = e Recta tanxente en (-1,0): y = e (x+1) (0, 5 b) f (x) = 0 x = 0 A función é crecente en (-, 0) e decrecente en (0, ) f (x) = e -x (x-1); f (0) < 0. Hai un máximo relativo no punto (0,1) f (x) = 0 x = 1. Cóncava en (-, 1) e convexa en (1, ) f (x) = e -x (2-x); f (1) 0. Hai un punto de inflexión no punto (1, 2/e) c) Enunciado do teorema do valor medio do cálculo integral. Interpretación xeométrica do teorema do valor medio do cálculo integral. a) Enunciado do teorema do valor medio do cálculo diferencial. Interpretación xeométrica do teorema do valor medio do cálculo diferencial. b) Abscisas dos puntos de corte das gráficas x 3 = mx x = 0 ; x = ± m Como a área do recinto ten que ser 2 unidades cadradas 2 = o - m (x 3 - mx)dx + m Integrando o (mx - x 3 )dx (0,75 e así m = ±2, pero m = -2 non vale, polo tanto m = 2 (0,75 66

BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 a) Da hipótese A. B. C M 3x2, dedúcese que A M 3xm, B M mxn, C M nx2. Polo tanto C t M 2xn e para que A. C t, necesariamente m = 2 e A M 3x2. CONVOCATORIA DE SETEMBRO Da hipótese A. C t é unha matriz cadrada, dedúcese que n = 3 e polo tanto B M 2x3, C M 3x2, b) Para que existan os produtos X. M e M. X, X ten que ser unha matriz cadrada de orde 2. Da igualdade, deducimos que b = 0, a = d e polo tanto X = / a, c R c) M = 1, M -1 =, Discusión: Se m 0, rang(c) = 2 < 3 = rang(a). Sistema incompatible. Non ten solución. Se m = 0, rang(c) = 2 = rang(a) < nº incógnitas. Sistema Compatible Indeterminado (S.C.I.). Infinitas solucións c) Se m = 0, é un sistema homoxéneo e vimos que era un (S.C.I.). Para obter as infinitas solucións Solucións : {(-l, 0, l) / l R} BLOQUE 2 (XEOMETRÍA) máxima 3 (Puntuación a) x = (1, -1, 1) M. Y + M -1. Y = I Y = (M + M -1 ) -1 e como M + M -1 =, obtemos que Y = a) Se denotamos por C a matriz dos coeficientes e por A a matriz ampliada, temos que C M 3x3 e A M 3x4, polo que rang(a) 3. Ademais sabemos que sempre rang(c) rang(a), entón 3 = rang (C) rang (A) rang (A) 3 rang(c) = rang (A) = 3 Polo tanto, o sistema é compatible. Como o número de incógnitas tamén é 3, trátase dun sistema compatible determinado (S.C.D.). b) Matriz dos coeficientes: ; Matriz ampliada: ; x = 3 Entón, os dous vectores unitarios e ortogonais a e a son: w 1 = ( 3 3, - 3 3, 3 3 ); w = (- 3 2 3, 3 3-3 3 ) b) Vector asociado ó plano: n p = x = (1, -1, 1). Vector director da recta: = (2, -2, 2). Estes dous vectores son proporcionais e polo tanto a recta e plano son perpendiculares c) Ecuación da recta que pasa por O (0, 0, 0) e é perpendicular a p Punto de intersección de S con p: P( 2 3, - 2 3, - 2 3 ). Este punto P é o punto medio de O e o seu simétrico O. Polo tanto O ( 4 3, - 4 3, 4 3 ). a) Calculamos as coordenadas dos vértices facendo a intersección das rectas r 1 r 2 : A (1, 1, -1) r 2 r 3 : B (-1, -1, -1) r 1 r 3 : C (3, -1, 3) 67

b) Polo tanto, o triángulo é rectángulo en A b) Podemos calcular o plano p como o plano determinado polo punto A e os vectores e. Así, é dicir p : x - y - z - 1 = 0 Intersección cos eixos OX, OY e OZ: P(1, 0, 0), Q(0, -1, 0) e R(0, 0, -1) respectivamente. BLOQUE 3 (ANÁLISE) (Puntuación máxima 4 a) f (x) = a - b x 2 c) Definición de primitiva Definición de integral indefinida Enunciado da regra de Barrow a) Definición de función continua nun punto definindo f (0) = 0 Discontinuidade evitable, que se evita b) Parte de arame para o cadrado: x cm. Parte de arame para o rectángulo: (170 - x) cm A(x) + x2 16 - x)2 +(170 ; A (x) = x 18 8-170 - x 9 e temos así que f (x) = 4x + 1 x Asíntota vertical: x = 0 Asíntota oblicua: y = mx + n A (x) = 0 x = 80; A (x) = 1 8 + 1 9 > 0 Solución: 80 cm para o cadrado e 90 cm para o rectángulo. (1,5 c) Abscisas dos puntos de corte das gráficas Polo tanto a asíntota oblicua é a recta y = 4x (0,75 ; A = 9 2 u2 Como f (x) = 4-1 x 2, temos que f (x) = 0 x = ± 1 2 (-, -1/2) (-1/2, 0) (0, 1/2) (1/2, ) f (x) + - - + f (x) é dicir> Crecente en (-, -1/2) (1/2, ), Decrecente en (-1/2, 0) (0, 1/2) (0,75 68