ΝΕΤΡΟΕΝΔΟΚΡΙΝΕΙ ΟΓΚΟΙ ΠΑΓΚΡΕΑΣΟ

ΝΕΤΡΟΕΝΔΟΚΡΙΝΕΙ ΟΓΚΟΙ ΠΑΓΚΡΕΑΣΟ

Ασθενής 53 ετών. Περιστατικό Απρίλιος 2011 Κύριο σύμπτωμα: διάρροιες από μηνός Λοιπό ατομικό αναμνηστικό : βαλβιδοπάθεια. Πλήρης διερεύνηση Εξεργασία κεφαλής παγκρέατος με πολλαπλές ηπατικές εστίες (δευτεροπαθείς εντοπίσεις).

Επόμενο Βήμα - Μάιος 2014 Βιοψία ήπατος δια βελόνης. Μεταστατικό ενδοκρινικό καρκίνωμα καλής διαφοροποιήσεως Ki 67< 2%. Ηπατικές εστίες ανεγχείρητες. Ηπατικές εστίες όπου εμφανίζουν υπερέκφραση υποδοχέων σωματοστατίνης στο ολόσωμο σπινθηρογράφημα.

Βιοψία ήπατος με βελόνη ΝΕΤ G1 αντιδραστικός ινώδης ιστός Ηπατικό παρέγχυμα

Εισαγωγή Επιθετικοί όγκοι-σπάνια νεοπλάσματα. Πλειονότητα των περιστατικών εμφανίζονται με πολλαπλές ηπατικές εντοπίσεις. Δεν προκαλούν συνήθως καρκινοειδές σύνδρομο. Όταν υπάρχουν ηπατικές μεταστάσεις εκκρίνουν άμεσα μεσολαβητές στην ηπατική φλέβα.

Ποιο είναι το θεραπευτικό μας βήμα; Ανάλογα σωματοστατίνης Στοχευμένη θεραπεία χημειοθεραπεία 7

κοπός Θεραπείας Συμπτώματα από υπερέκκριση ορμονών; Αντιμετώπιση με ανάλογα σωματοστατίνης {οκτρεοτίδη και λανρεοτίδη}. Χρησιμοποιείται octreotide lar σε δοσολογία 20-30 mg ανά 4 εβδομάδες. Καλή ανοχή.

Υποδοχείς σωματοστατίνης τοχεύοντας

Μάιος 2011 Η ασθενής έλαβε στοχευμένη θεραπεία με everolimus και sandostatin.

τοχευμένη Θεραπεία 1. Sunitinib 2. Everolimus

RADIANT-2: υνδυασμός Everolimus και Octreotide LAR mtor: κεντρικός ρυθμιστής της ανάπτυξης,της διαφοροποιήσεως του μεταβολισμού και της αγγειογένεσης. [a-c] Everolimus αναστέλλει το mtor [c] Ο συνδυασμός είναι ασφαλής. Ο συνδυασμός δείχνει διαφορά στο PFS κατά 5 μήνες. a. O Reilly T, et al. Transl Oncol. 2010;3:65-79. b. Meric-Bernstam F, et al. J Clin Oncol. 2009;27:2278-2287. c. Faivre S, et al. Nat Rev Drug Disc. 2006;5:671-688. d. Susini C, et al. Ann Oncol. 2006;17:1733-1742. e. Yao JC, et al. J Clin Oncol. 2008;26:4311-4318.

Probability (%) Probability (%) RADIANT-1 PFS by Central Review Everolimus 100 Everolimus + octreotide LAR 100 80 n = 115 80 n = 45 60 60 40 40 20 0 Median PFS = 9.7 mo 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 Time, mo Patients at risk 115 111 81 58 54 36 25 15 12 5 3 3 1 0 26 20 0 Patients at risk Median PFS = 16.7 mo 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 Time, mo 45 39 32 22 21 19 14 10 8 3 3 1 24 0 Yao JC et al. J Clin Oncol. 2010;28:69-76.

RADIANT-3 Phase 3 Double-Blind, Placebo- Patients with advanced pnet N = 410 Stratified by: WHO PS Prior chemotherapy Controlled Trial: Study Design R A N D O M I Z E 1:1 Crossover Everolimus 10 mg/d + BSC* n = 207 Placebo + BSC* n = 203 Primary endpoint: PFS (RECIST) Multi-phasic CT or MRI performed every 12 weeks Secondary endpoints: Response, OS, biomarkers, Randomization August 2007 May 2009 safety, and PK Treatment until disease progression BSC: best supportive care; PS: performance status; WHO: World Health Organization Yao J et al. 12 th World Congress on Gastrointestinal Cancer; June 30-July 3, 2010; Barcelona, Spain. Poster # O-0028.

% Event-free RADIANT-3: PFS by Investigator Review 100 80 60 Kaplan-Meier median PFS Everolimus: 11.0 months Placebo: 4.6 months HR = 0.35; 95% CI [0.27-0.45] P <.0001 40 20 0 Censoring Times Everolimus (n/n = 109/207) Placebo (n/n = 165/203) No. of patients still at risk Everolimus Placebo 207 203 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 26 28 30 189 177 153 98 126 59 114 52 80 24 49 16 Time (mo) 36 7 28 4 21 3 10 2 6 1 2 1 0 1 0 1 0 0 Yao J et al. P-value 12 th World obtained Congress from stratified on Gastrointestinal one-sided log rank Cancer; test June 30-July 3, 2010; Barcelona, Spain. Poster # O-0028. Hazard ratio is obtained from stratified unadjusted Cox model

Survival probability Phase 3 Trial: Sunitinib vs Placebo in Advanced pnet Study halted prior to complete accrual due to treatment benefit Unplanned Kaplan-Meier PFS analysis 1.0 0.8 P <.001; HR: 0.397 (95% CI: 0.243 to 0.649) 0.6 Sunitinib: PFS 11.1 mo 0.4 0.2 0 Sunitinib Placebo Placebo: PFS 5.5 mo 0 5 10 15 20 Efficacy endpoint variable value (mo) Placebo, n 79 25 6 1 0 Sunitinib, n 74 32 14 2 0 Raymond E, et al. Presented at ESMO-GI 2009: Abstract 0013.

Ιανουάριος 2014 Πρόοδος νόσου στις ηπατικές. Επόμενο βήμα;; Κυτταροτοξική θεραπεία και εάν ναι ποια;;

Κυτταροτοξική Θεραπεία Αυξημένη χημειοευαισθησία κυρίως σε αλκυλιούντες παράγοντες. 2 παράγοντες κυρίως STREPTOZOTOCIN και τεμοζολαμίδη. Ενδείξεις επιθετική συμπτωματική νόσος πρόοδος νόσου.

Σεμοζολαμίδη και καπεσιταμπίνη θεραπευτική επιλογή. 4 στους 11 ασθενείς: Διάμεσο διάστημα ελεύθερο επιβίωσης πάνω από 20 μήνες. Fine, RL, Gulati AP, Tsushima D, et al. Prospective phase II study of capecitabine and temozolomide (CAPTEM) for progressive, moderately, and well-differentiated metastatic neuroendocrine tumor (abstract 179). J Clin Oncol 32, 2014 (suppl 3; abstr 179).

MGMT έκφραση προβλέπει ανταπόκριση στη τεμοζολαμίδη. n Tumor type Radiologic Response (RECIST) Biochemical Response (Chromogranin A) Median Progression Free Survival (months) Median Overall Survival (months) MGMT + 16 3 pancreas 13 carcinoid 0/16 0/10 9.25 14 MGMT - 5 All pancreas 4/5* 4/5 19 Not reached * p<0.05 MGMT intact tumor MGMT deficient tumor Kulke et al, Proc ASCO 2007.

ΤΜΠΕΡΑΜΑΣΑ Πρέπει να αντιμετωπίζονται από εξειδικευμένα κέντρα Κυτταρομειωτική χειρουργική έχει ένδειξη όταν οι μεταστάσεις είναι περιορισμένες. Everolimus και sunitinib είναι σημαντικά βήματα Temozolamide και capecitabine δείχνουν αποτελεσματικότητα.