ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΚΕΤΟΞΕΩΣΗ (ΔΚΟ) Μεταβολική οξέωση που παρατηρείται λόγω απορρύθμισης της έκκρισης ινσουλίνης Η ΔΚΟ χαρακτηρίζεται από: Σάκχαρο πλάσματος >200mg/dl(>11 mmol/l) Οξέωση: ph<7.3 ή και HCO 3 <15 mmol/l Κετοναιμία και κετονουρία 15 70% στην Ευρώπη (Wolfsdorf et al. 2014)
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ Πλήρη απουσία έκκρισης ινσουλίνης Αδιάγνωστος ΣΔ τύπου 1 Παράληψη δόσης ινσουλίνης Βλάβη αντλίας Μερική ανεπάρκεια έκκρισης ινσουλίνης και αυξημένη έκκριση ανταγωνιστών ορμονών Οξεία λοίμωξη Παγκρεατίτιδα Χειρουργική επέμβαση Τραυματισμοί Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου Σήψη Άγνωστο αίτιο (Perazella 2008, ΕΔΕ 2011,
ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Η αύξηση της νεογλυκογένεσης οδηγεί σε σημαντική υπεργλυκαιμία, ωσμωτική διούρηση, απώλεια ύδατος και ηλεκτρολυτών, αφυδάτωση και υπογκαιμία. Η αύξηση της λιπόλυσης οδηγεί σε σημαντική αύξηση του μεταβολισμού των ελευθέρων λιπαρών οξέων στο ήπαρ και υπερπαραγωγή κετοξέων. Η υπερπαραγωγή κετοξέων (β-υδροξυβουτυρικού και ακετοξεικού) και η απώλεια Νατρίου οδηγούν στη μείωση της αλκαλικής παρακαταθήκης και του ph με αποτέλεσμα μεταβολική οξέωση (JBDS 2010, ΕΔΕ 2011,
ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ Αδυναμία, Κόπωση, Κοιλιακό άλγος, Αναπνοή Kussmaul με απόπνοια ακετόνης ή φρούτων, Ναυτία, Μεταβολή του επιπέδου συνείδησης
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Διατήρηση ανοιχτού αεραγωγού και εξασφάλιση αναπνοής, Υποστήριξη κυκλοφορίας, Εκτίμηση τιμής γλυκόζης τριχοειδικού αίματος, Εκτίμηση ζωτικών σημείων και Εκτίμηση επιπέδου συνείδησης (JBDS 2010, McNaughton et al 2011, EΔΕ 2011, Abdelghaffar 2013, Gosmanov et al 2014, Noble-Bell and Cox 2014)
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ Διόρθωση αφυδάτωσης και υπεργλυκαιμίας, Διόρθωση ηλεκτρολυτικών διαταραχών και χάσματος ανιόντων με βάση το πρωτόκολλο αντιμετώπισης ΔΚΟ, Εξασφάλιση αεραγωγού (JBDS 2010, McNaughton et al 2011, EΔΕ 2011, Abdelghaffar 2013, Gosmanov et al 2014, Noble-Bell and Cox 2014)
Υποστήριξη Αναπνοής Αεραγωγός Guedel, Διασωλήνωση όταν κλίμακα Γλασκώβης 8 Ρινογαστρικός καθετήρας Φλεβικό ph
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ- ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΑΦΥΔΑΤΩΣΗΣ Στόχος η διόρθωση υπογκαιμίας, διούρησης και ΑΠ 1000ml NaCI (0,9%) ή 15-20 ml/kg την 1 η ώρα 1000ml NaCI (0,9%) ή 8-10ml/kg σε 2 ώρες (D/W) 5% όταν τιμή γλυκόζης 250mg/dl Καθετηριασμός κύστης και ωριαία μέτρηση ισοζυγίου (McNaughton et al 2011, EΔΕ 2011, Abdelghaffar 2013, Gosmanov et al 2014, Noble-Bell and Cox 2014)
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΕΡΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ Στόχος η σταδιακή πτώση τιμής γλυκόζης για αποφυγή Εγκεφαλικού οιδήματος (50-70 mg/dl/h) ΙV ινσουλίνη 10 IU bolus ή 0.15 IU/kg με ταυτόχρονη έναρξη σταγδην έγχυσης 5-10 μονάδες/ώρα γλυκόζη πλάσματος 250 mg/dl, D/W 5% με ρυθμό έγχυσης 150-250 ml/ώρα Έλεγχος τιμής Κ αν < 3.3mEq/L προηγείται η διόρθωση και μετά έναρξη χορήγησής της (McNaughton et al 2011, EΔΕ 2011, Abdelghaffar 2013, Gosmanov et al 2014, Noble-Bell and Cox 2014)
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ Η χορήγηση υγρών και ινσουλίνης επηρεάζει την τιμή Κ Κ >5.5 meq/l, επανελέγχουμε ανά 2ωρο Κ 3.5-5.5 meq/l χορήγηση 20-30 meq/l KCL/2h K <3.5 meq/l χορηγούμε 40 meq/l διαλύματος KCL Αναπλήρωση φωσφόρου με μέτρηση Ca HCO3 σε βαριά οξέωση ph<6.9 (McNaughton et al 2011, EΔΕ 2011, Abdelghaffar 2013, Gosmanov et al 2014, Noble-Bell and Cox 2014)
ΥΠΕΡΩΣΜΩΤΙΚΟ ΥΠΕΡΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟ ΜΗ ΚΕΤΟΤΙΚΟ ΚΩΜΑ (ΥΥΜΚΚ) Υπεργλυκαιμική κατάσταση με βαριά αφυδάτωση και υπερωσμωτικότητα, χωρίς οξέωση. Εμφανίζεται σε ασθενής μεγάλης ηλικίας με ΣΔτ 2 Μεγάλη υπεργλυκαιμία (συνήθως >600 mg/dl) Έλλειψη κέτωσης ή ελάχιστη Φλεβικό ph>7.25 ή αρτηριακό >7.30 Μεγάλη αύξηση της ωσμωτικής πίεσης στο αίμα (συνήθως >320 mosm/l) και υπερνατριαιμία ( ΕΔΕ 2011, Wolfsdorf et al 2014)
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ Συνυπάρχουσες νόσοι Λοιμώξεις Λήψη φαρμάκων Παθήσεις ενδοκρινών αδένων Φτωχή πρόσληψη υγρών Διεγχειρητικό stress ( ΕΔΕ 2011, Goguen& Gilbert 2013, Pasquel & Umpierrez 2014)
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ Αποκατάσταση υγρών και ηλεκτρολυτών Διόρθωση της υπεργλυκαιμίας Διόρθωση ώσμωσης (ΕΔΕ 2011, Wolfsdorf et al.2014)
ΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ ΥΓΡΩΝ- ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ Ισότονο διάλυμα NaCl (0.9%) Na >155 meq/l υπότονο NaCl (0.45%) Δημιουργία θετικού ισοζυγίου 3-6L στο12h Μέτρηση Κ.Φ.Π. (JBDS 2012)
ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΥΠΕΡΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ IV Χορήγηση ινσουλίνης3-5 (IU)μονάδες /h (ΕΔΕ 2011, JBDS 2012)
ΠΡΟΛΗΨΗ ΘΡΟΜΒΟΕΜΒΟΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ Φροντίδα για την ενυδάτωση Διόρθωση υπεργλυκαμίας Χορήγηση ηπαρίνης (ΕΔΕ 2011)
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ Παρακολούθηση και ωριαία λήψη ζωτικών σημείων κατά τις πρώτες ώρες Παρακολούθηση και καταγραφή ισοζυγίου υγρών και ηλεκτρολυτών Ινσουλινοθεραπεία Μέτρηση γλυκόζης και κετονών Λήψη αερίων Διασύνδεση με την ομάδα διαβήτη (JBDS, 2013)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Βελτίωση του κυκλοφορούντος όγκου και της άρδευσης των ιστών Μείωση της γλυκόζης του αίματος και της ωσμωτικότητας του ορού Εξαφάνιση των κετονικών σωμάτων από τον ορό και τα ούρα Αποκατάσταση των ηλεκτρολυτικών διαταραχών Διόρθωση παραγόντων που ευθύνονται για την κατάσταση (οξέωση ή ΥΥΜΚΚ)
«Μπορεί ο άνθρωπος να είναι ο καπετάνιος του πεπρωμένου του αλλά είναι και το θύμα του σακχάρου του αίματός του» Oakley