.. Αικατερίνη Αυγεροπούλου ιευθύντρια ΕΣΥ
Σκοπό τη παρούσα εισήγηση είναι να εξεταστεί η σχέση του σακχαρώδη διαβήτη ε την λειτουργία/δυσλειτουργία του υοκαρδίου, ανεξάρτητα και πέραν από την αποδεδειγένη επίδραση αυτού στα επικαρδιακά στεφανιαία αγγεία ή την επίδραση αυτή έσω τη υπερτάσεω στην αναδιαόρφωση τη υοκαρδιακή κοιλότητα
Ο ΣΙΙ είναι νόσο του σύγχρονου τρόπου ζωή σε συνδυασό ε γενετική προδιάθεση του ατόου Την τελευταία 10ετία έχει πενταπλασιαστεί ο αριθό των διαβητικών στι ΗΠΑ Ο Σ είναι ια από τι συνοσηρότητε ασθενών ε εγκατεστηένη καρδιακή ανεπάρκεια Για κάθε 1% αύξηση τη HbA1c αυξάνει ο κίνδυνο νοσηλεία και καρδιακή ανεπάρκεια κατά 8%
διαβητική υοκαρδιοπάθεια ορίζεται η εταβολική αρχή δυσλειτουργία του καρδιακού υό, ανεξαρτήτω ακροαγγειακή στεφανιαία νόσου, υπερτάσεω ή βαλβιδική νόσου Η διαβητική υοκαρδιοπάθεια στα αρχικά στάδια τουλάχιστον χαρακτηρίζεται από φυσιολογική/σχεδόν φυσιολογική συστολική λειτουργία και διαστολική δυσλειτουργία
Η ινσουλίνη συνδεόενη ε τον κυτταρικό υποδοχέα τον ενεργοποιεί δια αυτοφωσφορυλιώσεω Ο ενεργοποιηένο υποδοχέα ενεργοποιεί ακολούθω την φωσφατυλινοσιτολ3κινάση και αυτή ε την σειρά τη την πρωτεινική κινάσηβ ή αλλιώ AKT1 Η τελευταία εκτό από την συετοχή τη στον εταβολισό τη γλυκόζη έχει αντιαποπτωτική και αγγειοδιασταλτική δράση έσω ΝΟ
Η καρδιά για να επιτελέσει το αέναο έργο τη πρέπει να παράγει 5 κιλά ΑΤΡ ηερησίω. Η ενέργεια αυτή διατίθεται τόσο για το ηχανικό έργο όσο και για την διατήρηση τη οοιοσυστασία των κυττάρων και του διαέσου ιστού
Η καρδιά για την παραγωγή ΑΤΡ χρησιοποιεί τρία καύσια: ελεύθερα λιπαρά οξέα, γλυκόζη και γαλακτικό οξύ Σε συνθήκε ηρεία το 70% των ενεργειακών αναγκών καλύπτεται από την καύση των ελευθέρων λιπαρών οξέων Αυτό διότι για κάθε ονάδα καυσίου Αυτό διότι για κάθε ονάδα καυσίου παράγονται περισσότερα όρια ΑΤΡ από ότι ε την γλυκόζη
Αντίθετα, σε συνθήκε στρε (ισχαιία, αυξηένη φόρτιση, τραύα) ο πυρήνα δίνει εντολή για αλλαγή πλεύση προ την κατεύθυνση χρησιοποιήσεω τη γλυκόζη και τούτο διότι για κάθε ονάδα ΑΤΡ χρειάζεται λιγότερο οξυγόνο
Στο Σ έχου ε ελάττωση τη παραγωγή ινσουλίνη (Σ τύπου Ι) ή αντοχή στην δράση αυτή στου περιφερικού ιστού (Σ τύπου ΙΙ) Στον Σ έχου ε αυξη ένη λιπόλυση ε Στον Σ έχου ε αυξη ένη λιπόλυση ε συνέπεια αυξη ένη παραγωγή ελευθέρων λιπαρών οξέων παράλληλα ε τα αυξη ένα επίπεδα σακχάρου στο αί α
Το κύτταρο προσλαβάνει αυξηένα ελεύθερα λιπαρά οξέα, τα οποία οδηγεί σε οξείδωση, την δε περίσσεια αυτών ετατρέπει σε τριγλυκερίδια, τα οποία εναποτίθενται στο κυτταρόπλασα και στι εβράνε (λιποτοξικότητα). Επιπλέον, διάεσα προιόντα τη συνεχού υδρόλυση τη περίσσεια τριγλυκεριδίων, όπω τα κεραίδια και η διασυλγλυκερόλη προκαλούν υοκαρδιακή δυσλειτουργία Παράλληλα, η περίσσεια αυτή των λιπαρών οξέων αναστέλλει την οξείδωση τη γλυκόζη, έσω αναστολή τη AKT*1. Η αναστολή τη καύση τη γλυκόζη έχει ω αποτέλεσα την συσσώρευση προ όντων διαέσου εταβολισού (AGE s), τα οποία καταστέλλουν την συσταλτή ονάδα, διαταρράσουν την λειτουργία τη SERCA και προάγουν την εναπόθεση κολλαγόνου
Επιπλέον, η ινσουλινοαντοχή αυξάνει την υοκαρδιακή άζα, οδηγεί σε κατακράτηση άλατο και αυξάνει την δράση του συπαθητικού και έσω αυτού την βλαπτική επίδραση τη αγγειοτασίνη ΙΙ
Myocardial perfusion Glucose uptake High energy phosphate metabolism
E/e= ratio was independently associated with the subsequent development of HF after adjustment for age, sex, body mass index, hypertension, coronary disease, ejection fraction, left atrial volume, deceleration time, and LV mass index
Η διαβητική υοκαρδιοπάθεια χαρακτηρίζεται από φυσιολογική ή σχεδόν φυσιολογική συστολική λειτουργία σε συνδυασό ε διαστολική δυσλειτουργία, τόσο λόγω διαταραχή τη υοκαρδιακή χάλαση όσο και λόγω διαταραχή τη κοιλιακή ευενδοτότητα Κοινό παρονοαστή των παθοφυσιολογικών διαταραχών είναι η υπεργλυκαιία σε συνδυασό ε την ινσουλινοαντοχή. Τα ανωτέρω διαταρράσουντην ενδοθηλιακή λειτουργία, αυξάνουν το οξειδωτικό στρε και προκαλούν γλυκο& και λιποτοξικότητα
Τελική συνέπεια όλων των ανωτέρω είναι ότι η διαβητική καρδιά δεν πορεί να εναλλάσσει τι οδού του εταβολισού από λιπαρά οξέα σε γλυκόζη, όταν βρεθεί αντιέτωπη ε συνθήκε ισχαιία ή αυξηένη φόρτιση Αποτελεσατική θεραπεία για την αντιετώπιση τη εγκατεστηένη νόσου δεν υπάρχει Στόχο α θα πρέπει να είναι η έγκαιρη και επαρκή ρύθιση του γλυκαιικού προφίλ, όχι όνο φαρακευτικά, αλλά και ε δραστική βελτίωση των υγιεινοδιαιτητικών και αθλητικών συνηθειών