Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Σχετικά έγγραφα
Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

Procedementos operatorios de unións non soldadas

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

Sistemas e Inecuacións

Problemas resueltos del teorema de Bolzano

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Inecuacións. Obxectivos

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( )

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

Lógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento?

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA

1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson

Caderno de traballo. Proxecto EDA 2009 Descartes na aula. Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

Ventiladores helicoidales murales o tubulares, versión PL equipados con hélice de plástico y versión AL equipados con hélice de aluminio.

Introdución á análise numérica. Erros no cálculo numérico

1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE

Lógica Proposicional

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais

Números reais. Obxectivos. Antes de empezar.

INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS

Expresións alxébricas

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos

Exercicios de Física 03b. Ondas

Optimización baixo incerteza en redes de gas.

A circunferencia e o círculo

EXERCICIOS DE REFORZO: DETERMINANTES., calcula a matriz X que verifica A X = A 1 B, sendo B =

Funcións e gráficas. Obxectivos. 1.Funcións reais páx. 4 Concepto de función Gráfico dunha función Dominio e percorrido Funcións definidas a anacos

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. 2. Dada a ecuación lineal 2x 3y + 4z = 2, comproba que as ternas (3, 2, 2

Funcións e gráficas. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Funcións páx. 4 Concepto Táboas e gráficas Dominio e percorrido

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

PROPIEDADES CONFORMES

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109

Probabilidade. Obxectivos. Antes de empezar

Académico Introducción

Volume dos corpos xeométricos

Mister Cuadrado. Investiga quen é cada un destes personaxes. Lugar e data de nacemento: Lugar e data de falecemento: Lugar e data de nacemento:

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

x 2 6º- Achar a ecuación da recta que pasa polo punto medio do segmento de extremos

TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II

Estatística. Obxectivos

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU

Ecuacións diferenciais: resolución e aplicacións a problemas en Bioloxía

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

La transformada de ondícula continua y algunas clases de operadores de localización

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Áreas de corpos xeométricos

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

ECOSISTEMAS. biotopo. Biotopo + biocenose biocenose. ecosistema

TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS

Resistencia de Materiais. Tema 3. Relacións de equilibrio tensional nos sólidos elásticos

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados

Πραγµατική Ανάλυση Ασκήσεις ( )

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Ámbito científico tecnolóxico. Números e álxebra. Unidade didáctica 1. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial

Κεφάλαιο 1 Πραγματικοί Αριθμοί 1.1 Σύνολα

ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU

Segundo control de programación en Python de 2017

Tagus, STC, S.A. Sede: Rua Castilho, 20, LISBOA. Capital Social: Euros

Corpos xeométricos. Obxectivos. Antes de empezar. 1. Poliedros... páx. 4 Definición Elementos dun poliedro

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas.

ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS

Introdución ao cálculo vectorial

As Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación

Ámbito científico tecnolóxico. Estatística. Unidade didáctica 4. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Transcript:

Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18

Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas

Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores reais d: M M R que a un punto (x, y) de M M asocia o número d(x, y), de xeito que se verifiquen as tres condicións seguintes: 1. d(x, y) 0 e d(x, y) = 0 sse x = y. 2. d(x, y) = d(y, x), x, y M. 3. d(x, z) d(x, y) + d(y, z), x, y, z M. O par (M, d) formado por un conxunto M e unha métrica nel, d, denomínase espazo métrico.

Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores reais d: M M R que a un punto (x, y) de M M asocia o número d(x, y), de xeito que se verifiquen as tres condicións seguintes: 1. d(x, y) 0 e d(x, y) = 0 sse x = y. 2. d(x, y) = d(y, x), x, y M. 3. d(x, z) d(x, y) + d(y, z), x, y, z M. O par (M, d) formado por un conxunto M e unha métrica nel, d, denomínase espazo métrico.

Nun conxunto non baleiro M calquera defínese a chamada métrica discreta, d S : M M R, dada por: d S (x, y) = { 0 se x = y, 1 se x y.

Métricas en R n Métricas destacads en R n : a métrica d 1, a métrica d 2, e a métrica d, d 1 (x, y) = n i=1 x i y i, d 2 (x, y) = n i=1 (x i y i ) 2, d (x, y) = máx 1 i n { x i y i }, onde x = (x 1,..., x n ), y = (y 1,..., y n ).

Métricas en R n Analogamente, para cada enteiro natural k N defínese: d k (x, y) = { n i=1 x i y i k} 1/k, Desigualdade de Minkowski: { n } 1/k (a i + b i ) k { n } 1/k a k i + { n } 1/k b k i, i=1 i=1 i=1 onde a i e b i son números non negativos.

Métricas en R n Analogamente, para cada enteiro natural k N defínese: d k (x, y) = { n i=1 x i y i k} 1/k, Desigualdade de Minkowski: { n } 1/k (a i + b i ) k { n } 1/k a k i + { n } 1/k b k i, i=1 i=1 i=1 onde a i e b i son números non negativos.

Métricas en R n Para cada k N, cúmprese d (x, y) d k (x, y) n 1/k d (x, y). Dedúcese que d (x, y) = lím k d k (x, y) En fin, cúmprense tamén as desigualdades d (x, y) d 2 (x, y) d 1 (x, y) n d (x, y).

Métricas en R n Para cada k N, cúmprese d (x, y) d k (x, y) n 1/k d (x, y). Dedúcese que d (x, y) = lím k d k (x, y) En fin, cúmprense tamén as desigualdades d (x, y) d 2 (x, y) d 1 (x, y) n d (x, y).

Métricas no espazo de funcións C(I): espazo vectorial das funcións reais continuas do intervalo unidade I = [0, 1]; nel imos definir dúas métricas. A primeira, ρ : C(I) C(I) R, vén dada por: ρ (f, g) = sup x I { f(x) g(x) } É a chamada métrica da converxéncia uniforme ou métrica do supremo. Defínese tamén sobre espazos más xerais. Por exemplo, no espazo vectorial B(X, R), de funcións reais limitadas con dominio un conxunto arbitraio X.

Métricas no espazo de funcións C(I): espazo vectorial das funcións reais continuas do intervalo unidade I = [0, 1]; nel imos definir dúas métricas. A primeira, ρ : C(I) C(I) R, vén dada por: ρ (f, g) = sup x I { f(x) g(x) } É a chamada métrica da converxéncia uniforme ou métrica do supremo. Defínese tamén sobre espazos más xerais. Por exemplo, no espazo vectorial B(X, R), de funcións reais limitadas con dominio un conxunto arbitraio X.

Métricas no espazo de funcións C(I): espazo vectorial das funcións reais continuas do intervalo unidade I = [0, 1]; nel imos definir dúas métricas. A primeira, ρ : C(I) C(I) R, vén dada por: ρ (f, g) = sup x I { f(x) g(x) } É a chamada métrica da converxéncia uniforme ou métrica do supremo. Defínese tamén sobre espazos más xerais. Por exemplo, no espazo vectorial B(X, R), de funcións reais limitadas con dominio un conxunto arbitraio X.

Métricas no espazo de funcións A segunda métrica é: Denomínase métrica L 1. ρ 1 (f, g) = 1 f(x) g(x) dx 0

Bólas e relacións métricas Bólas en (M, d) B M (x, r) = {y M d(x, y) < r} B M [x, r] = {y M d(x, y) r}

Bólas e relacións métricas Distancia entre conxuntos Dados dous conxuntos non baleiros A e B nun espazo métrico (M, d), chámase distancia entre os conxuntos A e B, e se denota d(a, B), ao número d(a, B) = ínf{d(x, y), x A, y B} Cando un dos conxuntos se reduce a un punto fálase de distancia do punto ao conxunto e se escribe d(x, A). Cúmprese d(x, A) d(y, A) d(x, y)

Bólas e relacións métricas Distancia entre conxuntos Dados dous conxuntos non baleiros A e B nun espazo métrico (M, d), chámase distancia entre os conxuntos A e B, e se denota d(a, B), ao número d(a, B) = ínf{d(x, y), x A, y B} Cando un dos conxuntos se reduce a un punto fálase de distancia do punto ao conxunto e se escribe d(x, A). Cúmprese d(x, A) d(y, A) d(x, y)

Bólas e relacións métricas Conxunto limitado. Diámetro Un conxunto A nun espazo métrico (M, d) dise limitado se está contido nalgunha bóla, B M (x, r) tal que A B M (x, r) Chámase diámetro dun conxunto non baleiro A, e se denota δ(a), ao número δ(a) = sup{d(x, y) x, y A}, cando existe. Se tal supremo non existe, dise que o diámetro é infinito, e escríbese δ(a) =.

Bólas e relacións métricas Conxunto limitado. Diámetro Un conxunto A nun espazo métrico (M, d) dise limitado se está contido nalgunha bóla, B M (x, r) tal que A B M (x, r) Chámase diámetro dun conxunto non baleiro A, e se denota δ(a), ao número δ(a) = sup{d(x, y) x, y A}, cando existe. Se tal supremo non existe, dise que o diámetro é infinito, e escríbese δ(a) =.

Bólas e relacións métricas Métricas limitadas Sexa (M, d) un espazo métrico. A fórmula d(x, y) = d(x, y) 1 + d(x, y) define unha nova métrica sobre M. É unha métrica limitada, o espazo total é un conxunto limitado. Outra métrica limitada é d 0 (x, y) = mín{d(x, y), 1}.

Bólas e relacións métricas Métricas limitadas Sexa (M, d) un espazo métrico. A fórmula d(x, y) = d(x, y) 1 + d(x, y) define unha nova métrica sobre M. É unha métrica limitada, o espazo total é un conxunto limitado. Outra métrica limitada é d 0 (x, y) = mín{d(x, y), 1}.

Bólas e relacións métricas Métricas limitadas Sexa (M, d) un espazo métrico. A fórmula d(x, y) = d(x, y) 1 + d(x, y) define unha nova métrica sobre M. É unha métrica limitada, o espazo total é un conxunto limitado. Outra métrica limitada é d 0 (x, y) = mín{d(x, y), 1}.

Bólas e relacións métricas Unha métrica en S 2 d S 2 : S 2 S 2 R, d S 2(x, y) = arccos( x, y ), Pódese definir en calquera esfera S n. Outra fórmula equivalente é: d S n(x, y) = 2 arcsen( 1 2 d 2(x, y)).

Bólas e relacións métricas Unha métrica en S 2 d S 2 : S 2 S 2 R, d S 2(x, y) = arccos( x, y ), Pódese definir en calquera esfera S n. Outra fórmula equivalente é: d S n(x, y) = 2 arcsen( 1 2 d 2(x, y)).