Εφαρµόζοντας τη µέθοδο αριθµητικής ολοκλήρωσης Euler και Runge-Kutta 2 ης, συστηµατική σύγκριση των πέντε µεθόδων. Η επιλογή των σταθερών

Σχετικά έγγραφα
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 14 ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, , 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #1: ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΡΧΙΚΩΝ ΤΙΜΩΝ

Η διατήρηση μάζας σε ένα σύστημα τριών αντιδραστήρων περιγράφεται από το παρακάτω σύστημα συνήθων διαφορικών εξισώσεων:

Επιμέλεια απαντήσεων: Ιωάννης Λυχναρόπουλος

Κεφ. 6Β: Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις (ΣΔΕ) - προβλήματα αρχικών τιμών

Κεφ. 7: Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις (ΣΔΕ) - προβλήματα αρχικών τιμών

Άσκηση 1. Δίδεται η διαφορική εξίσωση dy. Λύση. Έχουμε dy

Παράδειγµα #11 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΡΧΙΚΩΝ ΤΙΜΩΝ Σ Ε ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Αριθμητική ολοκλήρωση συνήθων διαφορικών εξισώσεων και συστημάτων

Κεφάλαιο 1. Αριθµητική ολοκλήρωση συνήθων διαφορικών εξισώσεων και συστηµάτων

11 ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ

Ενότητα 7. Προγραμματισμός με Εφαρμογές στην Επιστήμη του Μηχανικού. Σιέττος Κωνσταντίνος

Επιλύστε αριθμητικά το με τη μέθοδο των πεπερασμένων διαφορών το παρακάτω πρόβλημα δύο οριακών τιμών:

Επιμέλεια απαντήσεων: Ιωάννης Λυχναρόπουλος

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, , 3 ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ #1: ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΗΣ ΥΠΟ ΙΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΡΙΖΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ.

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, , 3 ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ #4: ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ. Βαρούτης

Παράδειγμα #1 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΗΣ ΥΠΟΔΙΑΣΤΟΛΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Πρόλογος Εισαγωγή στη δεύτερη έκδοση Εισαγωγή... 11

f στον κόμβο i ενός πλέγματος ( i = 1, 2,,N

ΧΡΟΝΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ. Για την επίλυση χρονομεταβαλλόμενων προβλημάτων η διακριτοποίηση στο χώρο γίνεται με πεπερασμένα στοιχεία και είναι της μορφής:

Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις προβλήματα οριακών τιμών

x από το κεντρικό σημείο i: Ξεκινάμε από το ανάπτυγμα Taylor στην x κατεύθυνση για απόσταση i j. Υπολογίζουμε το άθροισμα:

KΕΦΑΛΑΙΟ 8 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟ ΟΙ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΣΥΝΗΘΩΝ. Το τυπικό πρόβληµα αρχικών τιµών που θα µας απασχολήσει, είναι το ακόλουθο:

Άσκηση 1 Έχουµε να επιλύσουµε την εξίσωση κύµατος 1 ης τάξης (υπερβολική εξίσωση) (1)

1 Επίλυση Συνήθων ιαφορικών Εξισώσεων

Παράδειγμα #1 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΗΣ ΥΠΟΔΙΑΣΤΟΛΗΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ι. Λυχναρόπουλος

Αριθµητική Ανάλυση. ιδάσκοντες: Καθηγητής Ν. Μισυρλής, Επίκ. Καθηγητής Φ.Τζαφέρης ΕΚΠΑ. 16 Ιανουαρίου 2015

5269: Υπολογιστικές Μέθοδοι για Μηχανικούς. Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Πρόβλημα Αρχικών τιμών (B)

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟ ΟΙ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

την κεντρώα έκφραση πεπερασμένων διαφορών 2 ης τάξης και για τη παράγωγο f την ανάδρομη έκφραση πεπερασμένων διαφορών 2 ης τάξης xxx

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Κωνσταντίνος Ξ. Τσιόκας. Αν. Καθηγήτρια Α.Π.Θ.

ΦΥΣ 145 Μαθηµατικές Μέθοδοι στη Φυσική. 21 Μαίου Γράψτε το ονοµατεπώνυµο και αριθµό ταυτότητάς σας στο πάνω µέρος της αυτής της σελίδας.

ιδάσκοντες :Τµήµα Α ( Αρτιοι) : Καθηγητής Ν. Μισυρλής,Τµήµα Β (Περιττοί) : Αριθµητική Επίκ. Καθηγητής νάλυση Φ.Τζαφέρης (ΕΚΠΑ) 27 Μαΐου / 20

ΕΠΙΛΥΣΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ.Ε. ΜΕ ΚΡΟΥΣΤΙΚΕΣ ΙΕΓΕΡΣΕΙΣ

Κεφάλαιο 2. Μέθοδος πεπερασµένων διαφορών προβλήµατα οριακών τιµών µε Σ Ε

2. Η μέθοδος του Euler

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008 ΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ :

Αριθµητική Ανάλυση. Ενότητα 6 Αριθµητική Παραγώγιση και Ολοκλήρωση. Ν. Μ. Μισυρλής. Τµήµα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών,

y r = y r y r 1. y r+ 1 + y r 1 δy r = y r+ 1 y sinh 1 z = z 1 6 z z z7 +,

15 εκεµβρίου εκεµβρίου / 64

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟ ΟΙ ΕΥΡΕΣΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ Ι ΙΟΤΙΜΩΝ. 4.1 Γραµµικοί µετασχηµατισµοί-ιδιοτιµές-ιδιοδιανύσµατα

Οι παρακάτω ασκήσεις είναι από το βιβλίο των S. C. Chapra και R. P. Canale με τίτλο Numerical Methods for Engineers, 6 th edition.

Κεφ. 6Α: Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις - προβλήματα δύο οριακών τιμών

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, , 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #5: ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ιωάννης Λυχναρόπουλος

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ. Κεφ. 1: Εισαγωγή (διάρκεια: 0.5 εβδομάδες)

(συνθήκη συμμετρίας) (4) Το παραπάνω πρόβλημα μπορεί να περιγράψει τη μεταβατική πλήρως ανεπτυγμένη ροή σε κυλινδρικό αγωγό.

Αριθμητικές Μέθοδοι σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον (Εργαστήριο 6)

MEM 253. Αριθμητική Λύση ΜΔΕ * * *

QR είναι ˆx τότε x ˆx. 10 ρ. Ποιά είναι η τιµή του ρ και γιατί (σύντοµη εξήγηση). P = [X. 0, X,..., X. (n 1), X. n] a(n + 1 : 1 : 1)

6. Αριθμητική επίλυση συνήθων διαφορικών

Αριθμητικές Μέθοδοι σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον

Αριθµητική Ανάλυση. ιδάσκοντες: Τµήµα Α ( Αρτιοι) : Καθηγητής Ν. Μισυρλής, Τµήµα Β (Περιττοί) : Επίκ. Καθηγητής Φ.Τζαφέρης. 25 Μαΐου 2010 ΕΚΠΑ

Συµπληρωµατικές σηµειώσεις για τον «Επιστηµονικό Υπολογισµό» Χειµερινό εξάµηνο Τµήµα Μαθηµατικών, Πανεπιστήµιο Αιγαίου

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, , 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #3: ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ: ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δ.

5269: Υπολογιστικές Μέθοδοι για Μηχανικούς. Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Πρόβλημα Αρχικών τιμών (B)

ιαφορικές Εξισώσεις 1

z είναι οι τρεις ανεξάρτητες

Κεφάλαιο 6. Εισαγωγή στη µέθοδο πεπερασµένων όγκων επίλυση ελλειπτικών και παραβολικών διαφορικών εξισώσεων

Κεφάλαιο 6. Συντηρητικες Δυναμεις {Ανεξαρτησία του Εργου από τη Διαδρομή, Εννοια του Δυναμικού, Δυναμικό και Πεδίο Συντηρητικών Δυνάμεων}

Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Ι Ασκήσεις - 19/10/2017. Ακριβείς Διαφορικές Εξισώσεις-Ολοκληρωτικοί Παράγοντες. Η πρώτης τάξης διαφορική εξίσωση

Ενότητα 6. Προγραμματισμός με Εφαρμογές στην Επιστήμη του Μηχανικού. Σιέττος Κωνσταντίνος

Non Linear Equations (2)

Μάθηµα 1. Κεφάλαιο 1o: Συστήµατα. γ R παριστάνει ευθεία και καλείται γραµµική εξίσωση µε δύο αγνώστους.

Αριθμητικές Μέθοδοι για την επίλυση ΠΑΤ Δ.Ε.

Θέματα Εξετάσεων Σεπτεμβρίου 2012:

Άσκηση 1. Α. Υπολογίστε χωρίς να εκτελέσετε κώδικα FORTRAN τα παρακάτω: Ποιά είναι η τελική τιμή του Z στα παρακάτω κομμάτια κώδικα FORTRAN:


4. Παραγώγιση πεπερασμένων διαφορών Σειρά Taylor Πολυωνυμική παρεμβολή

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ Ι

Τίτλος Μαθήματος: Ειδικές Συναρτήσεις

Κεφάλαιο 7. Επίλυση υπερβολικών διαφορικών εξισώσεων με πεπερασμένες διαφορές

Αριθμητική Επίλυση Συνήθων Διαφορίκών Εξισώσεων 3ο Εργαστήριο 27/03/2015 1

w 1, z = 2 και r = 1

Δυναμική Μηχανών I. Διάλεξη 11. Χειμερινό Εξάμηνο 2013 Τμήμα Μηχανολόγων Μηχ., ΕΜΠ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ Η/Υ. Δομή Επανάληψης. Ιωάννης Λυχναρόπουλος Μαθηματικός, MSc, PhD

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ Ι

4. Παραγώγιση πεπερασμένων διαφορών Σειρά Taylor Πολυωνυμική παρεμβολή

Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές ΙΙ : Εισαγωγή στην Αριθµητική Ανάλυση

( ) Κλίση και επιφάνειες στάθµης µιας συνάρτησης. x + y + z = κ ορίζει την επιφάνεια µιας σφαίρας κέντρου ( ) κ > τότε η

1 Αριθμητική κινητής υποδιαστολής και σφάλματα στρογγύλευσης

8 FORTRAN 77/90/95/2003

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 2004, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #5: ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΣΤΗ MATLAB

Αριθμητική Ανάλυση. Ενότητα 1: Εισαγωγή Βασικές Έννοιες. Φραγκίσκος Κουτελιέρης Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Από την Άλγεβρα των Υπολογισμών στα Υπολογιστικά Συστήματα Άλγεβρας

( x! x 0 ) 2 + ( y! y 0 ) 2

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

Κεφ. 2: Επίλυση συστημάτων αλγεβρικών εξισώσεων. 2.1 Επίλυση απλών εξισώσεων

ΦΥΣ 145 Μαθηματικές Μέθοδοι στη Φυσική. Γράψτε το ονοματεπώνυμο και αριθμό ταυτότητάς σας στο πάνω μέρος της αυτής της σελίδας.

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ Ι. Τι είναι μια υπορουτίνα; με υπορουτίνα ΥΠΟΡΟΥΤΙΝΕΣ. Παράδειγμα #1: η πράξη SQ. Ποια η διαφορά συναρτήσεων και υπορουτίνων;

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕ ΧΡΗΣΗ MATLAB ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ [ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΗΜΕΝΗ]

Παράδειγμα #9 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΥΟ ΟΡΙΑΚΩΝ ΤΙΜΩΝ ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΕΣ ΣΔΕ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Ενότητα 3 (μέρος 1 ο )

διακριτοποίηση αριθµητική παραγώγιση

y 1 (x) f(x) W (y 1, y 2 )(x) dx,

Αριθμητική Ανάλυση & Εφαρμογές

Κλασικη ιαφορικη Γεωµετρια

Παράδειγμα #2 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΗΣ ΥΠΟΔΙΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΡΙΖΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ. Βαρούτης

Transcript:

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟ ΟΙ, 6-7, 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #: ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑ ΟΣΗΣ:..6 Επιµέλεια απαντήσεων: Ι. Λυχναρόπουλος. Έστω το πρόβληµα αρχικών τιµών: ( dx( d x ( sin a + a + a x = e, d d x ( a4 dx d = =, 5 = a Εφαρµόζοντας τη µέθοδο αριθµητικής ολοκλήρωσης Euler και Runge-Kua ης, ης και 4 ης τάξης, υπολογίστε τις τιµές των x( και dx d για. Να γίνει συστηµατική σύγκριση των πέντε µεθόδων. Η επιλογή των σταθερών a,a,a,a,a 4 5 είναι ελεύθερη. >. Θεωρήστε το πρόβληµα αρχικών τιµών dy = iµ y,, d ( y =, όπου µ πραγµατική σταθερά διάφορη του µηδενός και i =. Για το πρόβληµα αυτό εξετάστε την ευστάθεια των µεθόδων Euler, Runge-Kua ης, ης και 4 ης τάξης και επίσης των προτεινόµενων αλγορίθµων: ( ( + (, (, ( ( h ( ( y = y + f y + f y και n+ n n n n+ n ( ( n+ ( n ( n+ ( n+ = +, y y hf y, n =,,,... Σχολιάστε και συγκρίνετε τα αποτελέσµατα µεταξύ τους. n =,,,...

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Άσκηση d x( dx( 4 a + a + a x( = e sin, x( = a, x'( = a5 d d Επιλέγουµε: a =, a =, a =, a4 =.4, a5 =.6 d x( dx( Σ Ε: + x( = e sin, d d Αρχικές συνθήκες: x( =.4, x'( =.6 Αναλυτική λύση: y ( =.5e cos +.e cos cos.e sin cos ++.e cos sin +.e sin sin Γραφική παράσταση στο διάστηµα [,]: -.5 -.4 -.45 -.5 -.55 -.6 -.65..4.6.8 Αναλυτικά Αποτελέσµατα x(. -.4. -.467. -.55559. -.5886.4 -.6466.5 -.69564.6 -.748.7 -.7849.8 -.66977.9 -.55648. -.594

Για την αριθµητική επίλυση της εξίσωσης ορίζουµε τις δύο νέες µεταβλητές: ( = x( dx( ( = d Αντικαθιστούµε στην αρχική Σ Ε ης τάξης και προκύπτει σύστηµα Σ Ε ης τάξης: d( = ( d d( = e sin + ( ( d µε αρχικές τιµές: ( =.4 ( =.6 Εφαρµόζουµε τους αλγορίθµους Runge Kua ης (Euler, ης, ης και 4 ης τάξης. Παρουσιάζονται οι αντίστοιχοι κώδικες σε Forran: program iniial_value_problems_sysem! y''-y'+exp(sin(, y(=-.4, y'[]=-.6 implici none real::h real,allocaable,dimension(:::,,x ineger::i,mehod,n=! number of ieraions allocae(x(n,(n,(n do mehod=,4!=euler, =rk, =rk, 4=rk4 x(=!saring poin (=-.4!iniial value (=-.6!iniial value h=. selec case (mehod case ( call euler(x,,,h,n case ( call rk(x,,,h,n case ( call rk(x,,,h,n case (4 call rk4(x,,,h,n end selec prin*, '--------------------',mehod,'----------------------' do i=,n enddo end do conains prin*,i-,x(i,(i,f(x(i,abs(f(x(i-(i

subrouine euler(x,,,h,n real::x(:,(:,(:,h ineger::i,n do i=,n- (i+=(i+h*f(x(i,(i,(i (i+=(i+h*g(x(i,(i,(i x(i+=x(i+h enddo end subrouine euler subrouine rk(x,,,h,n real::x(:,(:,(:,h,k,k,k,k ineger::i,n do i=,n- k=f(x(i,(i,(i k=g(x(i,(i,(i k=f(x(i+h,(i+h*k,(i+h*k k=g(x(i+h,(i+h*k,(i+h*k x(i+=x(i+h (i+=(i+(h/*(k+k (i+=(i+(h/*(k+k enddo end subrouine rk subrouine rk(x,,,h,n real::x(:,(:,(:,h,k,k,k,k,k,k ineger::i,n do i=,n- k=f(x(i,(i,(i k=g(x(i,(i,(i k=f(x(i+.5*h,(i+.5*h*k,(i+.5*h*k k=g(x(i+.5*h,(i+.5*h*k,(i+.5*h*k k=f(x(i+h,(i+h*k,(i+h*k k=g(x(i+h,(i+h*k,(i+h*k x(i+=x(i+h (i+=(i+(h/6*(k+4*k+k (i+=(i+(h/6*(k+4*k+k enddo end subrouine rk subrouine rk4(x,,,h,n real::x(:,(:,(:,h,k,k,k,k4,k,k,k,k4 ineger::i,n do i=,n- k=f(x(i,(i,(i k=g(x(i,(i,(i k=f(x(i+.5*h,(i+.5*h*k,(i+.5*h*k k=g(x(i+.5*h,(i+.5*h*k,(i+.5*h*k k=f(x(i+.5*h,(i+.5*h*k,(i+.5*h*k 4

enddo end subrouine rk4 k=g(x(i+.5*h,(i+.5*h*k,(i+.5*h*k k4=f(x(i+h,(i+h*k,(i+h*k k4=g(x(i+h,(i+h*k,(i+h*k x(i+=x(i+h (i+=(i+(h/6*(k+*k+*k+k4 (i+=(i+(h/6*(k+*k+*k+k4 real funcion f(x,x,x resul( real,inen(in::x,x,x =x end funcion f real funcion g(x,x,x resul( real,inen(in::x,x,x =Exp(*x*Sin(x-*x+*x end funcion g real funcion f( resul(y!analyic soluion real,inen(in:: -.5*Exp(**Cos( +.*Exp(**Cos(*Cos(* - &.*Exp(**Cos(**Sin( +.*Exp(**Cos(*Sin(*+ &.*Exp(**Sin(*Sin(* end funcion f end program iniial_value_problems_sysem Τα αποτελέσµατα εµφανίζονται στον επόµενο πίνακα, όπου ο κάθε υπό-πίνακας αντιστοιχεί σε µία µέθοδο ολοκλήρωσης και περιέχει στήλες: (την τιµή του x, την αριθµητική τιµή του y και το απόλυτο σφάλµα σε σχέση µε την αναλυτική λύση: 5

h=. h=.5 h=. Euler RK- RK- i i..4...46.9765..44.88..489.548589.4.444.69994.5.485.888.6.4657.9496.7.44788.4497.8.4495.996.9.455.7 k..466.89 i..4..5.4.46879..46.797.5.498.7455..5595.6876.5.557848.4484..594.79997.5.698.845.4.6597.66869.45.68448.598 k.5.798.557 i..4...46.797..54.5595..598.7859.4.656594.998.5.78857.599.6.77774.5656.7.87866.89767.8.8699.4786.9.785665.96 k..696.485 k y y y i..4...46.65 7 y..479 4.88677 7..4874 7.56997 7.4.445.4 6.5.447.448 6.6.46667.6646 6.7.44894.8 6.8.44949.65 6.9.4554.775 6 k..4676.44 6 i..4..5.45.8..4686.7988.5.49664.747..55755.957.5.557687.8897..588985.855.5.6975.544.4.6477.66587.45.6777.84994 k.5.69467.5 i..4...46.679..568.766..596.4596.4.64974.4658.5.697496.96.6.7797.59486.7.768.8655.8.6899..9.575.689 k..7669.675 y y i..4...46.96 7 y..478.4759 7..4874.8675 7.4.445 5.486 7.5.4469 6.9477 7.6.46666 8.6459 7.7.4489.465 6.8.44948.97 6.9.45549.4456 6 k..4675.6656 6 i..4..5.4485.697..4677.87594.5.4966.6959..55668.878.5.557566.58999..5888.54.5.6886.988.4.647.99.45.674.586 k.5.69499.6556 i..4...46875.467..5596.467..58944.846.4.64875.4645.5.69595.899.6.748.688.7.7587.5484.8.67748.77764.9.56769.88 k..685.47565 y y RK-4. i..4..46.5465 y y..478 7.799..487.899.4.444.4767.5.4469.865.6.46665.587.7.4489.665.8.44947.896.9.45548.55 k..467.98 i..4..5.4469.4 8 y..467.446 8.5.4957.87 8..55559 5.6 8.5.55747 7.44 8..5886 8.849 8.5.68564.748 7.4.6466.74 7.45.6799.47956 7 k.5.69564.68749 7 i..4...467.768 7 y..5556 8.564 7..5886.8949 6.4.6466.94 6.5.69567.7886 6.6.75.485 6.7.785 4.5558 6.8.6697 4.5557 6.9.55644 4.76567 6 k..599 4.555 6

Από το συγκεντρωτικό πίνακα είναι προφανές ότι η ακρίβεια των αποτελεσµάτων όλων των µεθόδων βελτιώνεται καθώς το χρονικό βήµα h ελαττώνεται. Είναι επίσης προφανές ότι για το ίδιο χρονικό βήµα h η ακρίβεια των αποτελεσµάτων βελτιώνεται καθώς αυξάνει η τάξη της εφαρµοζόµενης µεθόδου Runge Kua. Στη συνέχεια, για κάθε µέθοδο και για κάθε χρονικό βήµα h παρουσιάζονται γραφήµατα του απολύτου σφάλµατος ως προς τη χρονική στιγµή. Α Οµαδοποίηση των γραφηµάτων ως προς το βήµα h: h=....8 == Mehod == Euler.6 RK.4 RK. RK 4 4 6 8 h=.5.75.5.5..75.5.5 == Mehod == Euler RK RK RK 4 4 6 8 h=..4. == Mehod == Euler. RK RK. RK 4 4 6 8 7

Β Οµαδοποίηση των γραφηµάτων ως προς τη µέθοδο ολοκλήρωσης: Euler.6.5.4... === h ===..5. RK. 4 6 8.8.6 === h ===..4.5.. RK.6 4 6 8.5.4... === h ===..5. RK4 4 6 8 4-6 -6 === h ===. -6.5-6. 4 6 8 8

Άσκηση dy = λy, λ = iµ, µ R d Euler + hλ < * ( ( ( µ µ µ µ + ih < + h < + h < h < Αδύνατον, εποµένως ο αλγόριθµος είναι ασταθής. RK ( hλ + hλ + < ( h ( hµ ( hµ + ihµ < + ( hµ < 4 ( h µ µ + ( hµ < ( hµ + + ( hµ < 4 Αδύνατον, εποµένως ο αλγόριθµος είναι ασταθής. ( hµ 4 4 < RK ( hλ ( hλ + hλ + + < 6 ( hµ ( hµ ( hµ ( hµ ( ( ( ( hµ ( hµ ( hµ ( hµ ( ( + ihµ i < + hµ < 6 6 4 4 6 4 4 ( ( ( 6 hµ hµ hµ hµ hµ + hµ < ( hµ + + ( hµ + < 6 4 6 < < hµ < hµ < hµ < h µ < h< µ Εποµένως ο αλγόριθµος είναι ευσταθής µόνο εάν επιλεγεί h <. µ 9

RK4 ( hλ ( hλ ( hλ 4 + hλ + + + < 6 4 ( hµ ( hµ ( hµ 4 + ihµ i + < 6 4 ( hµ ( hµ ( hµ ( hµ ( hµ ( hµ ( ( 4 4 + + hµ < + + hµ < 4 6 4 6 ( ( ( ( ( ( ( ( 4 8 4 6 4 6 hµ hµ hµ hµ hµ hµ + + ( hµ + + ( hµ + < 4 576 4 6 ( ( ( 8 6 6 hµ 8 hµ < hµ hµ 8 < hµ 8< hµ < 8 hµ < 8 h< 8 µ 8 Εποµένως ο αλγόριθµος είναι ευσταθής µόνο εάν επιλεγεί h <. Επίσης, µ σηµειώνεται ότι η R-K 4 ης τάξης είναι περισσότερο ευσταθής από την R-K ης τάξης. h yi+ = yi + f( i, yi + f( i+, yi+, i =,,,... Προτεινόµενη µέθοδος #: [ ] Ορίζουµε yi = y( i + εi και αντικαθιστούµε στον αλγόριθµο: y ( ( h i+ + εi+ = yi + εi + f( i, y ( i + εi + f( i+, y ( i+ +ε i+ [ ] Από Σειρά Taylor: f f( i, y( i + εi = f( i, y( i + εi y( i h f f y ( i+ + εi+ = y ( i + εi + f( i, y ( i + εi + f( i+, y ( i+ + εi+ y( i y( i+ h h f h f y ( i+ + εi+ = y ( i + εi + [ f( i, y ( i + f( i+, y ( i+ ] + εi + εi+ h f εi+ = εi + εi y( i y( i+ h f h f h f + εi+ εi+ = εi + y( i y( i+ y( i+ y( i

εi+ Εποµένως, γενικά θα πρέπει: ε και για το συγκεκριµένο πρόβληµα i h f + i = < h f y y y( y( i+ h + i µ h h hµ hµ < + i µ < i µ + h < + i µ Εποµένως έχουµε ότι ε = ε και η µέθοδος θεωρείται οριακά ευσταθής ή ασταθής. i+ i Προτεινόµενη µέθοδος #: y = y + hf(, y, i =,,,... i+ i i+ i+ Ορίζουµε yi = y( i + εi και αντικαθιστούµε στον αλγόριθµο: y ( + ε = y ( + ε + hf(, y ( + ε i+ i+ i i i+ i+ i+ Από σειρά Taylor: f f( i, y( i + εi = f( i, y( i + εi y( i f y ( i+ + εi+ = y ( i + εi + h f( i+, y ( i+ + εi+ y( i+ f y ( i+ + εi+ = y ( i + εi + hf( i+, y ( i+ + hεi+ y( i+ f f f εi+ = εi + hεi+ εi+ h = εi εi+ = εi h y( i+ y( i+ y( i + Εποµένως, ε ε i+ i y( i+ f = h < < hλ > y hλ ( ( ihµ > + hµ > hµ > Εποµένως, ο αλγόριθµος είναι πάντα ευσταθής ανεξάρτητα από την επιλογή του h.