Σύγκριση Προσεγγιστικών Μεθόδων Υπολογισμού Φέρουσας Ικανότητας Πασσάλων Εκσκαφής και Δοκιμαστικών Φορτίσεων Cross-comparison Between Drilled Pier Bearing Capacity Evaluation Methods and Factual Data Provided by Pile Loading Tests ΚΟΖΟΜΠΟΛΗΣ, Α.Β. Πολιτικός Μηχανικός E.M.Π., M. Eng., P.E., G.E., Ο.Τ.Μ. Α.Τ.Ε. ΒΕΤΤΑΣ, Π. Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., Ο.Τ.Μ. Α.Τ.Ε. ΠΕΡΙΛΗΨΗ : Είναι γενικά αποδεκτό από την διεθνή γεωτεχνική κοινότητα ότι ο πιο αξιόπιστος τρόπος εκτίμησης και/ή επαλήθευσης της φέρουσας ικανότητας πασσάλων παρέχεται μέσω δοκιμαστικών φορτίσεων, κυρίως λόγω του ότι οι τοπικές εδαφικές συνθήκες μπορούν να ληφθούν υπόψη. Στο παρόν άρθρο παρουσιάζονται αποτελέσματα φορτίσεων πασσάλων σε αργιλικά και αμμώδη εδάφη, στα πλαίσια θεμελίωσης τεχνικών έργων του νέου αυτοκινητοδρόμου «ΜΟΡΕΑΣ». Παράλληλα, έγιναν αναλυτικοί υπολογισμοί φέρουσας ικανότητας μέσω των μεθόδων DIN, FHWA, Canadian Geotechnical Society, Naval Facilities και Bowles. Η καμπύλη φορτίου μετακινήσεων που προκύπτει από το FHWA προσεγγίζει με ικανοποιητική ακρίβεια την πραγματική καμπύλη. ABSTRACT : It is generally accepted by the international geotechnical community that the most reliable approach towards estimating and/or validating pile or pier bearing capacity is provided through field load tests, predominantly due to the fact that localized inherent soil conditions may be undertaken consideration. This study presents drilled pier loading test results on cohesive and granular deposits, conducted during bridge foundation construction for the new Peloponnese highway. The aforementioned data are being compared with the outcome of well-known analytical methods, such as those given by DIN, FHWA, Canadian Geotechnical Society, Naval Facilities and Bowles. It appears that the best fit to the actual load-displacement curve is provided by FHWA. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Οι υπολογισμοί που βασίζονται σε δοκιμαστικές φορτίσεις θεωρούνται ως ο πιο αξιόπιστος τρόπος εκτίμησης της φέρουσας ικανότητας πασσάλων. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι ότι λαμβάνουν υπόψη τις τοπικές συνθήκες σε πολύ πιο αποτελεσματικό βαθμό από άλλους τρόπους υπολογισμού, όπως μέσω αναλυτικών μεθόδων ή μέσω συσχετίσεων με τιμές από τις επί τόπου δοκιμές (όπως π.χ. DIN 4014, FHWA, κτλ). Στο παρόν άρθρο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα δοκιμαστικών φορτίσεων που πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια των γεωτεχνικών μελετών για την θεμελίωση των τεχνικών έργων του νέου αυτοκινητοδρόμου Κόρινθος Τρίπολη Καλαμάτα και κλάδος Λεύκτρο Σπάρτη. Συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκαν δοκιμαστικές φορτίσεις σε δύο αντιπροσωπευτικές περιοχές οι οποίες χαρακτηρίζονται κυρίως από (α) αργιλικά εδάφη και (β) αμμώδη εδάφη. Παράλληλα, έγιναν αναλυτικοί υπολογισμοί φέρουσας ικανότητας μεμονωμένων πασσάλων εκσκαφής, οι οποίοι στηρίχθηκαν στην υπάρχουσα γεωλογική και γεωτεχνική διερεύνηση στις εν λόγω θέσεις. Οι προσεγγιστικές μέθοδοι υπολογισμού οι οποίες αναπτύχθηκαν στα πλαίσια αυτής της εργασίας προέρχονται από τις εξής πηγές: FHWA (Federal Highway Administration), Canadian Foundation Engineering Manual, Naval Facilities Engineering Command (DM 7.2), και Bowles. Επιπρόσθετα, χρησιμοποιήθηκαν και τα αποτελέσματα της μεθοδολογίας του DIN 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 1
4014. Τα κυριότερα συμπεράσματα που εξήχθησαν από την έρευνα αυτή ήταν τα εξής: Η μέθοδος του DIN 4014 δίνει γενικώς (όπως είναι και ήδη γνωστό) χαμηλές εκτιμήσεις οριακού φορτίου, σε όλες τις κατηγορίες γεωυλικών. Όπως επαληθεύτηκε, οι υπόλοιπες υπολογιστικές μέθοδοι που εξετάστηκαν δίνουν καλές προσεγγίσεις, και όλες βρίσκονται προς την πλευρά της ασφαλείας ως προς τα αποτελέσματα των δοκιμαστικών φορτίσεων. Επίσης, πλην λιγοστών εξαιρέσεων οι παραπάνω αναλυτικές μέθοδοι φαίνεται να παρουσιάζουν συνέχεια και να παρέχουν συστηματικά συγκρίσιμες τιμές σε λογικά επίπεδα. Είναι τέλος αξιοσημείωτο ότι η καμπύλη μετάδοσης φορτίου μετακινήσεων που προτείνεται από τη μέθοδο του FHWA προσεγγίζει με ικανοποιητική ακρίβεια την πραγματική καμπύλη, όπως αυτή προκύπτει από την δοκιμαστική φόρτιση σε αργίλους αλλά και σε άμμους. Εξακολουθεί να είναι από την πλευρά της ασφάλειας, αλλά παρέχει κατά πολύ ρεαλιστικότερες τιμές συγκριτικά με το DIN 4014. 2. ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΕΣ ΦΟΡΤΙΣΕΙΣ ΠΑΣΣΑΛΩΝ Οι υπολογισμοί που βασίζονται σε δοκιμαστικές φορτίσεις θεωρούνται από όλους τους κανονισμούς, μεθοδολογίες, ερευνητές και μηχανικούς ως ο πιο αξιόπιστος τρόπος εκτίμησης της φέρουσας ικανότητας πασσάλων. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα είναι ότι λαμβάνουν υπόψη τις τοπικές συνθήκες σε πολύ πιο αποτελεσματικό βαθμό από άλλους τρόπους υπολογισμού όπως μέσω αναλυτικών μεθόδων ή μέσω συσχετίσεων με τιμές από τις επί τόπου δοκιμές όπως CPT, SPT, κτλ, αλλά και τις ιδιαιτερότητες της εκάστοτε κατασκευαστικής μεθόδου. Κατά αυτόν τον τρόπο είναι δυνατό να μειωθεί η αβεβαιότητα στις τιμές της φέρουσας ικανότητας, και κατ επέκταση είναι εφικτό να αποφευχθούν περιττές δαπάνες. Γενικά ενθαρρύνεται η εφαρμογή των δοκιμαστικών φορτίσεων, ειδικά σε περιοχές (α) με μικρή ή καθόλου γενική και ειδική εμπειρία (β) σε έργα με μεγάλο αριθμό πασσάλων όπου το κόστος της εκτέλεσης των δοκιμών μπορεί να αντισταθμιστεί κατά πολύ από τις ωφέλειες ενός οικονομικότερου και ταυτόχρονα ασφαλούς σχεδιασμού, και (γ) σε περιπτώσεις όπου τα φορτία σχεδιασμού υπερβαίνουν τα συνήθη. Στην παρούσα εργασία οι δοκιμαστικοί πάσσαλοι καταπονήθηκαν σε αξονική θλίψη. Η διάταξη προέβλεπε επίσης δύο πασσάλους αγκύρωσης ανά δοκιμαστική φόρτιση (ένα από κάθε πλευρά του φορτιζόμενου πασσάλου), οι οποίοι φορτίζονταν σε εφελκυσμό. Συνολικά πραγματοποιήθηκαν οι παρακάτω δύο δοκιμαστικές φορτίσεις (Σεπτέμβριος 2008): 2.1 Αργιλικές αποθέσεις Η πρώτη δοκιμαστική φόρτιση πραγματοποιήθηκε στη γεωγραφική ενότητα 24/25, Τεχνικό έργο 2 (Γέφυρα Ξερίλα) Αυτοκινητοδρόμου Τρίπολης - Καλαμάτας. Στην περιοχή απαντώνται κυρίως αργιλικές αποθέσεις. Η θεμελίωση σχεδιάστηκε με χρήση πασσάλων εκσκαφής διαμέτρου 1.00 μέτρου. Η δοκιμαστική φόρτιση έλαβε χώρα στο Ακρόβαθρο Α-1. Το μήκος σχεδιασμού των πασσάλων στο ακρόβαθρο Α- 1 είναι 16 μέτρα. Για τους πάσσαλους αγκύρωσης χρησιμοποιήθηκαν μήκη 18 μέτρων για μεγαλύτερη αντίσταση σε εφελκυστικά φορτία κατά την δοκιμή. Το μέγιστο φορτίο κατά την δοκιμαστική φόρτιση ήταν ίσο με το διπλάσιο του φορτίου σχεδιασμού. 2.2 Αμμώδεις αποθέσεις Δοκιμαστική φόρτιση έλαβε χώρα και στην γεωγραφική ενότητα 28, Τεχνικό έργο 17, Ακρόβαθρο Α-1, τρεις γέφυρες ρέματος Ξεριά του Αυτοκινητοδρόμου Τρίπολης - Καλαμάτας. Στην περιοχή απαντώνται πυκνές αμμώδεις/αμμοχαλικώδεις αποθέσεις με ενστρώσεις αμμώδους αργίλου. Η θεμελίωση προβλέπετο να γίνει με χρήση πασσάλων εκσκαφής, διαμέτρου 0.80 μέτρων. Το μήκος σχεδιασμού των πασσάλων είναι 14 μέτρα, ενώ συγκεκριμένα για τους πασσάλους αγκύρωσης χρησιμοποιήθηκε μήκος 16 μέτρων για μεγαλύτερη αντίσταση σε εφελκυστικά φορτία κατά την δοκιμή. Το μέγιστο φορτίο κατά την δοκιμαστική φόρτιση ήταν ίσο με το 150% του φορτίου σχεδιασμού. Ο Πίνακας 1 συνοψίζει τα παραπάνω στοιχεία των δύο δοκιμαστικών φορτίσεων. 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 2
Πίνακας 1. Σύνοψη χαρακτηριστικών των δοκιμαστικών φορτίσεων των πασσάλων εκσκαφής Table 1. Summarized drilled pier loading test characteristics Θέση δοκιμαστικής φόρτισης Διάμετρος πασσάλων (m) Μήκος δοκιμαστικών πασσάλων (m) Μήκος πασσάλων αγκύρωσης (m) Μέγιστο Φορτίο δοκιμής (ΚΝ) Γεωγραφική ενότητα 24/25, Τεχνικό έργο 2, Γέφυρα Ξερίλα, Χ.Θ. 2+998, Ακρόβαθρο Α-1 (Γεώτρηση Γ24-14, αργιλικές αποθέσεις) Γεωγραφική ενότητα 28, Τεχνικό έργο 17, Ακρόβαθρο Α-1, τρεις γέφυρες ρέματος Ξεριά, Χ.Θ. 20+934 (Γεώτρηση Γ28-28, αμμώδεις αποθέσεις) 1.0 16 18 0.8 14 16 5,500ΚΝ (200% του φορτίου σχεδιασμού) 2,500KN (150% του φορτίου σχεδιασμού) 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΕΓ- ΓΙΣΕΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΦΕΡΟΥΣΑΣ ΙΚΑΝΟ- ΤΗΤΑΣ ΠΑΣΣΑΛΩΝ Στους Πίνακες 2 και 3 παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των αναλυτικών μεθόδων υπολογισμού οι οποίες θεωρήθηκαν ως πιο ρεαλιστικές και ασφαλείς, και συγκεκριμένα είναι οι εξής: FHWA (Federal Highway Administration, 1999) Canadian Foundation Engineering Manual (Τhird Edition, 1992) Naval Facilities Engineering Command (NavFac, Design Manual DM 7.2, 1986) Bowles (Fifth Edition, 1996) Επιπρόσθετα, στους ίδιους πίνακες παρουσιάζονται και τα αποτελέσματα της μεθοδολογίας του DIN 4014. Οι εν λόγω πίνακες εμπεριέχουν χωριστά τις οριακές αντοχές τριβής και αιχμής, καθώς και την συνολική οριακή φέρουσα ικανότητα των πασσάλων εκσκαφής όπως υπολογίστηκε από κάθε αναλυτική μέθοδο. Πίνακας 2. Σύνοψη αποτελεσμάτων αναλυτικών μεθόδων υπολογισμού φέρουσας ικανότητας πασσάλων εκσκαφής (περίπτωση 1 αργιλικές αποθέσεις) Table 2. Summarized results of drilled pier bearing capacity through analytical approaches (Case 1 cohesive deposits) ΜΕΘΟΔΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΓΕΩΤΡΗΣΗ Γ24-14 (συνεκτικό έδαφος, πάσσαλος 16 m., διαμ. 1.00 m.) ΠΗΓΗ ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ Οριακή αντοχή τριβής, KΝ (Qs) Οριακή αντοχή αιχμής, KΝ (Qb) Οριακή φέρουσα ικανότητα, KΝ (Qult) DIN 4014 Mέσω Su από δοκιμή SPT 2,819 1,500 4,319 FHWA 1999 Mέσω Su από δοκιμή SPT 4,208 1,766 5,973 Canadian Mέσω Su από δοκιμή SPT 3,366 1,373 4,739 Μanual 1992 NavFac DM 7.2 Mέσω Su από δοκιμή SPT 4,533 1,766 6,300 (1986) Bowles 1996 Mέσω Su από δοκιμή SPT 4,423 1,766 6,190 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 3
Πίνακας 3. Σύνοψη αποτελεσμάτων αναλυτικών μεθόδων υπολογισμού φέρουσας ικανότητας πασσάλων εκσκαφής (περίπτωση 2 αμμώδεις αποθέσεις) Table 3. Summarized results of drilled pier bearing capacity through analytical approaches (Case 2 granular deposits) ΜΕΘΟΔΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΓΕΩΤΡΗΣΗ Γ28-28 (συνεκτικό έδαφος, πάσσαλος 14 m., διαμ. 0.80 m.) ΠΗΓΗ ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ Οριακή αντοχή τριβής, KΝ (Qs) Οριακή αντοχή αιχμής, KΝ (Qb) Οριακή φέρουσα ικανότητα, KΝ (Qult) DIN 4014 Mέσω SPT 2,953 2,000 4,953 FHWA 1999 Mέσω SPT 2,717 2,467 5,185 Canadian 1992 Mέσω β&νt από δοκιμές SPT 2,367 5,331 7,699 NavFac Mέσω φ από δοκιμές SPT 1,779 5,201 6,980 DM 7.2 (1986) Bowles 1996 Mέσω φ από δοκιμές SPT 2,260 1,256 3,515 4. ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΔΟΚΙΜΑ- ΣΤΙΚΩΝ ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ Τα αποτελέσματα των δοκιμαστικών φορτίσεων παρουσιάζονται στα Σχήματα 1 και 2 για τις περιοχές που κυριαρχούν αργιλικά και αμμώδη εδάφη, αντιστοίχως. Στα σχήματα αυτά επίσης παρουσιάζονται και τα αποτελέσματα των αναλυτικών μεθόδων υπολογισμού οι οποίες θεωρήθηκαν ως πιο ρεαλιστικές και ασφαλείς. Επίσης, στα ίδια σχήματα απεικονίζονται και τα αποτελέσματα της μεθοδολογίας του DIN 4014. Να σημειωθεί ότι οι αναλυτικές μέθοδοι στηρίχθηκαν στην υπάρχουσα γεωλογική και γεωτεχνική διερεύνηση. 4.1 Αργιλικό έδαφος Τα κυριότερα συμπεράσματα που εξάγονται από το Σχήμα 1 είναι τα εξής: Η μέθοδος υπολογισμού του DIN δίνει τις χαμηλότερες τιμές της οριακής φέρουσας ικανότητας πασσάλου εκσκαφής στο συγκεκριμένο συνεκτικό σχηματισμό. Συγκεκριμένα, οι τιμές του DIN προέκυψαν περίπου στο 70% των τιμών των άλλων μεθόδων σε συνεκτικά εδάφη. Δεδομένου ότι η δοκιμαστική φόρτιση έφτασε μέχρι φορτία επιπέδου συγκρίσιμα με τις τιμές των εν λόγω μεθόδων χωρίς να παρουσιαστεί αστοχία ή υπερβολική παραμένουσα αξονική παραμόρφωση, μας επιτρέπεται να υποστηρίξουμε με ασφάλεια ότι οι μέθοδοι αυτές (FHWA, Bowles, και NavFac DM 7.2) παρέχουν πιο ρεαλιστικά και ταυτόχρονα ασφαλή αποτελέσματα. Η μόνη εξαίρεση ήταν η τιμή που έδωσε η μέθοδος του Canadian Foundation Engineering Manual η οποία προέκυψε μόνο κατά 10% μεγαλύτερη από την τιμή του DIN. Πρέπει να σημειωθεί ότι η μέθοδος αυτή δεν παρέχει τιμές αντοχής τριβής για τιμές της αστράγγιστης διατμητικής αντοχής (Su) πάνω από 100 ΚPa, άρα πρέπει να θεωρηθεί ως συντηρητική προσέγγιση. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι η μέθοδος του FHWA, εκτός του DIN 4014 είναι η μόνη που παρέχει και την καμπύλη μετάδοσης φορτίου μετακίνησης, η οποία μάλιστα προσομοιώνει με αρκετή ακρίβεια την πραγματική σχέση μετάδοσης φορτίου - μετακίνησης, όπως αυτή προκύπτει από την δοκιμαστική φόρτιση. 4.2 Αμμώδες έδαφος Σε ότι αφορά τον αμμώδη σχηματισμό, τα κυριότερα συμπεράσματα που εξάγονται από το Σχήμα 2 είναι τα εξής: Η μέθοδος υπολογισμού του DIN δίνει τις χαμηλότερες τιμές της οριακής φέρουσας ικανότητας πασσάλου εκσκαφής σε μη-συνεκτικό έδαφος (Γεωγραφική ενότητα 28, Τεχνικό έργο 17, Ακρόβαθρο Α-1, τρεις γέφυρες ρέματος Ξεριά). Η μόνη εξαίρεση είναι η μέθοδος του Bowles η οποία παρέχει τιμή φέρουσας ικανότητας ίση με το 70%± της τιμής που δίνει το DIN. Να σημειωθεί όμως ότι η μέθοδος του Bowles συνιστά τον περιορισμό της επιτρεπόμενης καθίζησης της βάσης του πασσάλου στα 25mm (ή μία ίντσα - δηλαδή 3% της διαμέτρου στην περίπτωση αυτή), που μεταφράζεται σε μειωμένη ενεργοποίηση της αντοχής αιχμής, ενώ άλλες μέθοδοι επιτρέπουν καθίζηση ίση με 5-10% της διαμέτρου, άρα καταλήγουν σε μια μεγαλύτερη επιτρεπόμενη τιμή της αντοχής αιχμής. Να σημειωθεί ότι μέθοδοι όπως το 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 4
Canadian Geotechnical Engineering Manual και NavFac DM 7.2 παρέχουν οριακό φορτίο κατά περίπου 50% μεγαλύτερο από το DIN. Η μέθοδος του FHWA παρέχει τιμή λίγο μεγαλύτερη από του DIN, αλλά φαίνεται να περιγράφει τη σχέση μετάδοσης φορτίου μετακινήσεων (όπως προκύπτει από την δοκιμαστική φόρτιση) με μεγαλύτερη ακρίβεια και μικρότερο βαθμό συντηρητισμού από ότι το DIN. Σημειώνεται ότι η φόρτιση του πασσάλου εμφανίζεται να κινήθηκε σε χαμηλά επίπεδα αξονικής μετακίνησης (της τάξης του 0.1% της διαμέτρου, ελαστική περιοχή μόνο) επομένως η εκτίμηση του οριακού φορτίου πασσάλου μέσω των αποτελεσμάτων της δοκιμαστικής φόρτισης Νο.2 δεν είναι δυνατή. Σχήμα 1: Σύγκριση αναλυτικών υπολογισμών φέρουσας ικανότητας πασσάλων εκσκαφής με αποτελέσματα δοκιμαστικών φορτίσεων σε πασσάλους (αργιλικό έδαφος) Figure 1: Cross-comparison between drilled pier bearing capacity analytical calculations and pile loading tests (cohesive deposits) 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 5
Σχήμα 2: Σύγκριση αναλυτικών υπολογισμών φέρουσας ικανότητας πασσάλων εκσκαφής με αποτελέσματα δοκιμαστικών φορτίσεων σε πασσάλους (αμμώδες έδαφος) Figure 2: Cross-comparison between drilled pier bearing capacity analytical calculations and pile loading tests (granular deposits) 5. ΣYΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα κυριότερα συμπεράσματα της παρούσας εργασίας και για τους συγκεκριμένους σχηματισμούς συνοψίζονται ως εξής: Με εξαίρεση τη μέθοδο του DIN, οι υπόλοιπες υπολογιστικές μέθοδοι που εξετάστηκαν δίνουν γενικά ρεαλιστικότερες προσεγγίσεις, και βρίσκονται προς την πλευρά της ασφαλείας ως προς τα αποτελέσματα των δοκιμαστικών φορτίσεων. Εξαιρέσεις αποτελούν (α) η μέθοδος Bowles για αμμώδη εδάφη, και (β) η μέθοδος του Canadian Manual για συνεκτικά εδάφη, οι οποίες έχοντας μια αυτοφυή συντηρητική φιλοσοφία δίνουν σχετικά μικρές εκτιμήσεις οριακού φορτίου. Η μέθοδος του DIN δίνει γενικώς (και είναι γνωστό) χαμηλές εκτιμήσεις οριακής αντοχής πασσάλου. Επίσης, απαιτεί υπερβολικές τιμές αναμενόμενης αξονικής μετακίνησης στην κορυφή του πασσάλου. Η μέθοδος του Naval Facilities παρέχει γενικά υψηλότερες τιμές οριακού αξονικού φορτίου, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες εξετασθείσες μεθόδους. Η μέθοδος του FHWA προτείνει μια καμπύλη μετάδοσης φορτίου 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 6
μετακινήσεων η οποία προσεγγίζει με ικανοποιητική ακρίβεια την πραγματική καμπύλη σε αργίλους αλλά και σε άμμους, όπως προκύπτει από τις ανωτέρω δοκιμαστικές φορτίσεις. Ειδικότερα για την περίπτωση των αργίλων τα αποτελέσματα της δοκιμαστικής φόρτισης έδειξαν ότι η μέθοδος αυτή εξακολουθεί να είναι από την πλευρά της ασφάλειας, αλλά παρέχει κατά πολύ ρεαλιστικότερες τιμές συγκριτικά με το DIN, ότι αφορά και τις αναμενόμενες αξονικές μετακινήσεις καθώς και την οριακή φέρουσα ικανότητα του πασσάλου. 6. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Bowles, J. E., (1996), Foundation Analysis and Design, Fifth Edition DIN 4014, (1990), Bored Cast-In-Place Piles Canadian Geotechnical Society (1992), Canadian Foundation Engineering Manual, Third Edition Federal Highway Administration (1999), Drilled Shafts: Construction Procedures and Design Methods Naval Facilities Engineering Command (1986), Design Manual DM7.2 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 7