kλινικεσ μελετεσ ΤΡΙΣΩΜΙΑ 22, ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΠΡΩΤΟΥ ΤΡΙΜΗΝΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ: ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΞΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ M. Καρκαλέτση 1, Σ. Χριστοπούλου 1, Ζ. Ντόνοχιου 1, Γ. Χριστοπούλου 1, Σ. Σηφάκης 2, Π. Καμινόπετρος 3, Α. Xατζάκη 1, Β. Βελισσαρίου 1 ΠΕΡΙΛΗΨΗ Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται έξι περιπτώσεις εμβρύων με τρισωμία 22, σπάνιας χρωμοσωματικής ανωμαλίας κατά την προγεννητική διάγνωση και γίνεται συσχέτιση των επιπέδων των βιοχημικών δεικτών πρώτου τριμήνου, καθώς και των υπερηχογραφικών ευρημάτων δευτέρου τριμήνου με την παραπάνω τρισωμία. Συγκεκριμένα, οι τιμές της πρωτεΐνης Α του πλάσματος (ΡΑΡΡ-Α) βρέθηκαν μειωμένες, ενώ εκείνες της ελεύθερης β-χοριακής γοναδοτροπίνης (free β-hcg) ιδιαιτέρως αυξημένες. Η υπολειπόμενη ανάπτυξη του εμβρύου (IUGR) στο δεύτερο τρίμηνο είναι το μόνο συστηματικό υπερηχογραφικό εύρημα που βρέθηκε ότι σχετίζεται με την τρισωμία 22. Όροι ευρετηρίου: τρισωμία 22, βιοχημικοί δείκτες, προγεννητική διάγνωση. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η τρισωμία 22 αποτελεί σπάνια χρωμοσωματική ανωμαλία, με συχνότητα 1 στις 30.000-50.000 γεννήσεις 1,2, ενώ η συχνότητά της στις αποβολές είναι δυνατό να ανέρχεται σε 2.9% 3. Η βιωσιμότητα ενός εμβρύου με τρισωμία 22 μειώνεται τουλάχιστον 1.000 φορές από τη σύλληψη μέχρι τη γέννηση 4. Κατά την προγεννητική διάγνωση η συχνότητα δεν ξεπερνάει το 0.2, τόσο στο πρώτο, όσο και στο δεύτερο τρίμηνο της κύησης 5. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες η πλειοψηφία (>96%) των εμβρύων με τρισωμία 22 οφείλεται σε λάθη που προκύπτουν κατά την ωογένεση, με τα περισσότερα από αυτά (περίπου 90%) να συμβαίνουν κατά την πρώτη μειωτική διαίρεση 6. Η τρισωμία 22 σχετίζεται με σοβαρές ανωμαλίες και μικρή βιωσιμότητα, με ανώτερο όριο επιβίωσης τα τρία έτη 7,8. Δυσμορφικά χαρακτηριστικά της αμιγούς τρισωμίας 22 αποτελούν η μικροκεφαλία, η μεγάλη πηγή, η χαμηλή πρόσφυση αυτιών, ο υπερτελομερισμός, οι επικάνθιες πτυχές, το λυκόστομα και ο τοξωτός ουρανίσκος, τα υποπλαστικά γεννητικά όργανα (ιδιαίτερα στα αρσενικά) και η στένωση ή ατρησία πρωκτού. Η χειρουργική επέμβαση για επιδιόρθωση αυτών των ανωμαλιών μετά τη γέννηση σχετίζεται με υψηλό μετεγχειρητικό κίνδυνο, εξαιτίας της μειωμένης απόκρισης στο στρες και των αδρενεργικών ανωμαλιών που παρουσιάζουν τα τρισωμικά νεογνά 9. Η πλειοψηφία των εμβρύων με τρισωμία 22 που επιβιώνουν μετά το πέρας της 12 ης εβδομάδας κύησης αποτελούν περιπτώσεις χαμηλού μωσαϊκισμού 8,10. Κύρια χαρακτηριστικά των εμβρύων, τόσο με αμιγή τρισωμία 22, όσο και με μωσαϊκισμό, αποτελούν η υπολειπόμενη ανάπτυξη (IUGR), η αυξημένη αυχενική διαφάνεια, το υποπλαστικό μηριαίο οστό, οι εγκεφαλικές και καρδιακές ανωμαλίες, οι κρανιοπροσωπικές δυσμορφίες (λαγόχειλο, επίπεδο προφίλ, υποπλαστικό ρινικό οστό), η κλινοδακτυλία και το ολιγοϋδράμνιο 11,12. Λόγω σπανιότητας της τρισωμίας 22 κατά την προγεννητική διάγνωση, υπάρχουν λίγα δεδομένα στη βιβλιογραφία για τη σχέση της τρισωμίας 22 με τους βιοχημικούς δείκτες στο αίμα της εγκύου 13, καθώς και για τα υπερηχογραφικά ευρήματα. Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζονται έξι περιπτώσεις εμβρύων με αμιγή τρισωμία 22 ή μωσαϊκισμό, που διαγνώσθηκαν κατά τον προγεννητικό έλεγχο πρώτου ή δευτέρου τριμήνου και επιχειρείται η συσχέτιση των επιπέδων των βιοχημικών δεικτών πρώτου τριμήνου, πρωτεΐνης Α του πλάσματος (ΡΑΡΡ-Α) και ελεύθερης β-χοριακής γοναδοτροπίνης (free β-hcg), καθώς και των υπερηχογραφικών ευρημάτων με τη συγκεκριμένη τρισωμία. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ Όλες οι περιπτώσεις που μελετήθηκαν, καθώς και τα βιοχημικά και υπερηχογραφικά ευρήματα περιγράφονται στον πίνακα 1. Σε όλες τις περιπτώσεις η ταχεία προγεννητική διάγνωση πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο QF-PCR, όπου δεν ανιχνεύθηκαν ανευπλοειδίες των χρωμοσωμάτων 13, 18, 21, Χ και Υ. 21
Πίνακας 1. Συνοπτική περιγραφή των περιστατικών, αιτίες παραπομπής, αποτελέσματα βιοχημικού ελέγχου πρώτου τριμήνου και αποτελέσματα κυτταρογενετικής ανάλυσης Περίπτωση Αιτία παραπομπής Ηλ. εγκύου Υπερηχογραφικά ευρήματα Εβδομάδα κύησης PAPP-A (ΜοΜ) Free β-hcg (ΜοΜ) χοριακών λαχνών αμνιακού υγρού δερματος 1 2 Π.Α.Η* Α.Α.Δ** Υ.Ε*** Αυχενική 43 διαφάνεια 2.7 mm 29 IUGR, διάταση κοιλιών εγκεφάλου, υπερηχογενές έντερο, 13 +5 17 +5 0.58 5.56 mos [3]/46,XX [30] 3 PAPP-A 32 κοντό μηριαίο 13 +1 0.377 6 mos47,xx,+ 22 [4]/46,XX 4 PAPP-A 31 12 +3 0.362 6 47,ΧΥ,+22 [16] 5 Π.Α.Η.* Α.Α.Δ** 6 Π.Α.Η* PAPP-A IUGR, υπερηχογενές έντερο 43 IUGR, αυχενική διαφάνεια 3.4 mm 40 Ανάστροφη ροή στην τριγλώχινα 16 +3 mos 11 +4 0.45 5.8 47,ΧΧ,+22 [3]/46,XX [30] 17 +3 mos [5]/46,XX [25] 12 +6 0.49 1.66 47,ΧΧ,+22 * Π.Α.Η.: προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία, **Α.Α.Δ.: Αυξημένη αυχενική διαφάνεια, ***Y.E.: Υπερηχογραφικά ευρήματα Περίπτωση 1 Έγκυος 43 ετών παραπέμφθηκε για προγεννητική διάγνωση κατά τη 13 +5 εβδομάδα κύησης με λήψη χοριονικών λαχνών, λόγω προχωρημένης αναπαραγωγικής ηλικίας και οριακής αύξησης της αυχενικής διαφάνειας (2.7mm). Μετά την καλλιέργεια αποκαλύφθηκε αμιγής τρισωμία 22. Οι γονείς κατόπιν γενετικής καθοδήγησης επέλεξαν να διακόψουν την κύηση. Δεν πραγματοποιήθηκε παθολογοανατομική εξέταση του εμβρύου. Περίπτωση 2 Έγκυος 29 ετών έκανε αμνιοπαρακέντηση στις 17 +5 εβδομάδες κύησης εξαιτίας υπερηχογραφικών ευρημάτων, μεταξύ των οποίων IUGR, υπερηχογενές έντερο, υποπλαστικό μηριαίο και διάταση κοιλιών του εγκεφάλου. Στο πρώτο τρίμηνο είχε διαπιστωθεί αυξημένος κίνδυνος κατά το βιοχημικό έλεγχο (πίνακας 1). Η κυτταρογενετική ανάλυση αποκάλυψε μωσαϊκισμό τρισωμίας 22. Περίπτωση 3 Έγκυος 32 ετών παραπέμφθηκε για λήψη χοριονικών λαχνών εξαιτίας αυξημένου κινδύνου κατά το βιοχημικό έλεγχο πρώτου τριμήνου (πίνακας 1). Η χρωμοσωματική ανάλυση μετά από την καλλιέργεια των χοριονικών λαχνών έδειξε αμιγή τρισωμία 22. Οι γονείς κατόπιν γενετικής καθοδήγησης επέλεξαν να διακόψουν την κύηση. Χρωμοσωματική ανάλυση σε καλλιέργεια από το δέρμα του εμβρύου μετά τη διακοπή της κύησης αποκάλυψε μωσαϊκισμό τρισωμίας 22. Δεν πραγματοποιήθηκε παθολογοανατομική εξέταση του εμβρύου. Περίπτωση 4 Έγκυος 31 ετών παραπέμθηκε για λήψη χοριονικών λαχνών την 12 +3 εβδομάδα της κύησης, λόγω αυξημένου κινδύνου κατά το βιοχημικό έλεγχο πρώτου τριμήνου (πίνακας 1). Στην καλλιέργεια των χοριονικών λαχνών βρέθηκε 22
τρισωμία 22. Κατόπιν γενετικής καθοδήγησης, οι γονείς αποφάσισαν να προχωρήσουν σε αμνιοπαρακέντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε την 16 +3 εβδομάδα κύησης. Ο υπερηχογραφικός έλεγχος κατά την ίδια ηλικία κύησης επέδειξε ΙUGR, καθώς και υπερηχογενές έντερο. Η καλλιέργεια του αμνιακού υγρού έδειξε τρισωμία 22 σε μωσαϊκό. Τελικά αποφασίστηκε η διακοπή της κύησης. Η παθολογοανατομική εξέταση του εμβρύου αποκάλυψε ανώριμο πλακούντα, καθώς και ιστολογικά ευρήματα εμβρυϊκής υποξίας. Το έμβρυο παρουσίαζε ασύμμετρη καθυστέρηση ανάπτυξης, αύξηση κρανιακής περιμέτρου, μικροφαλλία και υποσπαδία, καθώς και διάταση των εντερικών ελίκων. Περίπτωση 5 Έγκυος 43 ετών έκανε λήψη χοριονικών λαχνών κατά την 11 +4 εβδομάδα κύησης, λόγω προχωρημένης αναπαραγωγικής ηλικίας και αυξημένης αυχενικής διαφάνειας (3.4mm). Η κυτταρογενετική ανάλυση του δείγματος έδειξε αμιγή τρισωμία 22. Το αποτέλεσμα επιβεβαιώθηκε με ανάλυση πολυμορφικών δεικτών στο χρωμόσωμα 22 με QF- PCR. Κατόπιν γενετικής καθοδήγησης οι γονείς αποφάσισαν να πραγματοποιηθεί αμνιοπαρακέντηση. Κατά την 17 +3 εβδομάδα κύησης ο υπερηχογραφικός έλεγχος αποκάλυψε IUGR. Λόγω του ευρήματος κατά την καρυοτυπική ανάλυση στο πρώτο τρίμηνο της κύησης, πραγματοποιήθηκε ανάλυση για το χρωμόσωμα 22 με QF-PCR. Το αποτέλεσμα της ανάλυσης υποδείκνυε μωσαϊκό τρισωμίας 22. Η καλλιέργεια του αμνιακού υγρού έδειξε επίσης μωσαϊκισμό τρισωμίας 22 (πίνακας 1). Η κύηση διακόπηκε. Δεν πραγματοποιήθηκε παθολογοανατομική εξέταση. Περίπτωση 6 Έγκυος 40 ετών παραπέμφθηκε για λήψη χοριακών λαχνών έπειτα από ανίχνευση ανάστροφης ροής στην τριγλώχινα, κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο του πρώτου τριμήνου, καθώς και λόγω αυξημένου κινδύνου κατά το βιοχημικό έλεγχο πρώτου τριμήνου (πίνακας 1). Η χρωμοσωματική ανάλυση έδειξε αμιγή τρισωμία 22. Έπειτα από γενετική καθοδήγηση το ζευγάρι επέλεξε διακοπή της κύησης. Δεν πραγματοποιήθηκε παθολογοανατομική εξέταση. ΚΥΤΤΑΡΟΓΕΝΕΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ Η καλλιέργεια των κυττάρων προερχόμενων από χοριoνικές λάχνες, αμνιακό υγρό και δέρμα του εμβρύου, καθώς και η χρωμοσωματική τους ανάλυση πραγματοποιήθηκε με κλασικές κυτταρογενετικές μεθόδους, σύμφωνα με τις οδηγίες της Ένωσης Κλινικών Κυτταρογενετιστών (ACC, 2007) 16. ΜΕΤΡΗΣΗ ΒΙΟΧΗΜΙΚΩΝ ΔΕΙΚΤΩΝ ΠΡΩΤΟΥ ΤΡΙΜΗΝΟΥ Για τη μέτρηση των επιπέδων της free β-hcg και του PAPP-A στον ορό αίματος της μητέρας χρησιμοποιήθηκε ανοσολογικός αναλυτής BRAHMS Κryptor. Όλα τα αποτελέσματα μετατράπηκαν σε ΜoΜ και διορθώθηκαν με βάση το βάρος της μητέρας. Σχετικές διορθώσεις πραγματοποιήθηκαν και στις περιπτώσεις καπνιστριών. ΤΑΧΕΙΑ ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΜΕ QF-PCR Η ταχεία προγεννητική διάγνωση πραγματοποιήθηκε με ανάλυση δύο τουλάχιστον πολυμορφικών δεικτών για καθένα από τα χρωμοσώματα 13, 18, 21 και του δείκτη amelogenin για τις αριθμητικές ανωμαλίες των χρωμοσωμάτων του φύλου. Στην περίπτωση 5 αναλύθηκαν αντίστοιχα και δείκτες για τα χρωμοσώματα 15, 16 και 22. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιγράφεται αναλυτικά στο υπό δημοσίευση άρθρο της ομάδας του εργαστηρίου μας 15. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ Σε 20.218 προγεννητικές διαγνώσεις πρώτου και δευτέρου τριμήνου που διεξήχθησαν στο εργαστήριό μας μετά τη λήψη χοριονικών λαχνών ή αμνιακού υγρού, τρισωμία 22 διαγνώστηκε μόνο σε 6 περιπτώσεις, δηλαδή σε μόλις 0.3 των εμβρύων (πίνακας 1). Η σπανιότητα της τρισωμίας 22 κατά την προγεννητική διάγνωση πρώτου και δευτέρου τριμήνου αναφέρεται και στη διεθνή βιβλιογραφία, όπου η συχνότητα ανέρχεται μόλις στο 0.2 5. Η πλειοψηφία των εμβρύων με τρισωμία 22 που επιβιώνουν μετά το πέρας της 12 ης εβδομάδας κύησης αποτελούν περιπτώσεις χαμηλού μωσαϊκισμού 8,10. Αυτό επιβεβαιώνεται και στα δικά μας περιστατικά, όπως φαίνεται στις περιπτώσεις 2, 4 και 5, όπου στο αμνιακό υγρό και των τριών αυτών περιπτώσεων η κυτταρική σειρά με τρισωμία 22 ανευρίσκεται σε χαμηλά ποσοστά (πίνακας 1). Όπως διαφαίνεται και από τις δικές μας περιπτώσεις, η παρουσία υψηλού ποσοστού τρισωμίας 22 είναι δυνατό να υπάρχει στον πλακούντα, αλλά για να επιβιώσει το έμβρυο χάνεται το επιπλέον χρωμόσωμα 22 με το μηχανισμό της διάσωσης από τρισωμία (trisomy rescue) 16. Για τη σχέση της τρισωμίας 22 με τους βιοχημικούς δείκτες στο αίμα της εγκύου δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα στη βιβλιογραφία. Σε μία περίπτωση αμιγούς τρισωμίας 22 έχουν αναφερθεί παθολογικά αποτελέσματα κατά το βιοχημικό έλεγχο δευτέρου τριμήνου, χωρίς όμως να αναφέρονται οι τιμές των βιοχημικών δεικτών 17. Επίσης, σε κύηση 8 εβδομάδων οι τιμές της PAPP-A και της ελεύθερης β-hcg βρέθηκαν δραστικά μειωμένες σε σχέση με τα αναμε- 23
νόμενα επίπεδα γι αυτή την ηλικία κύησης 13. Επιπρόσθετα, οι Scott και συν. 18 έχουν περιγράψει τρεις περιπτώσεις που διαγνώσθηκαν μετά από αυξημένο κίνδυνο κατά το βιοχημικό έλεγχο πρώτου τριμήνου και αυξημένη αυχενική διαφάνεια. Σε δύο περιπτώσεις ήταν αυξημένες οι τιμές της αυχενικής διαφάνειας και της ελεύθερης β-hcg, ενώ και στις τρεις περιπτώσεις οι τιμές της PAPP-A ήταν σημαντικά μειωμένες. Σε 5/6 δικά μας περιστατικά (2, 3, 4, 5, 6, πίνακας 1) είχε διενεργηθεί βιοχημικός έλεγχος πρώτου τριμήνου. Οι τιμές της PAPP-A ήταν σημαντικά μειωμένες σε όλες τις περιπτώσεις, ενώ οι τιμές της ελεύθερης β-hcg σημαντικά αυξημένες. Το παραπάνω βιοχημικό προφίλ είναι παρόμοιο με αυτό που συναντάται στην τρισωμία 21 19,20. Σχετικά με την υπερηχογραφική εικόνα που παρουσιάζουν τα έμβρυα με τρισωμία 22, φαίνεται να υπάρχει μεγάλη ποικιλία ευρημάτων, το οποίο ενδεχομένως σχετίζεται με τα ποσοστά τρισωμικών και φυσιολογικών κυττάρων στους διάφορους ιστούς του εμβρύου. Η υπολειπόμενη ανάπτυξη του εμβρύου (IUGR) κατά το δεύτερο τρίμηνο της κύησης αποτελεί συστηματικό εύρημα σε όλες τις περιπτώσεις αμιγούς ή μωσαϊκού τύπου τρισωμίας 22, ακόμη και στις περιπτώσεις που η τρισωμία περιορίζεται μόνο στον πλακούντα και δεν ανευρίσκεται στους ιστούς του ιδίου του εμβρύου 21. Επιπρόσθετα χαρακτηριστικά αποτελούν η αυξημένη αυχενική διαφάνεια κατά το πρώτο τρίμηνο, το υποπλαστικό μηριαίο οστό, οι εγκεφαλικές και καρδιακές ανωμαλίες, οι κρανιοπροσωπικές δυσμορφίες (λαγόχειλο, επίπεδο προφίλ, υποπλαστικό ρινικό οστούν), η κλινοδακτυλία και το ολιγοϋδράμνιο 11,12. Στις δικές μας περιπτώσεις κοινό χαρακτηριστικό των κυήσεων που διαγνώσθηκαν κατά το δεύτερο τρίμηνο ήταν η IUGR (2, 4, 5, πίνακας 1), ενώ καμία άλλη υπερηχογραφική ανωμαλία δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί συστηματικό εύρημα στην τρισωμία 22. Όπως φαίνεται λοιπόν να τεκμηριώνεται από τα αποτελέσματά μας, καθώς και από αυτά της βιβλιογραφίας 13,18, το χαρακτηριστικό βιοχημικό προφίλ κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης με πολύ αυξημένες και πολύ μειωμένες τιμές της ελεύθερης β-hcg και της PAPP-A αντίστοιχα, καθώς και της εκτεταμένης IUGR κατά το δεύτερο τρίμηνο, θα ήταν δυνατό να αποτελέσουν καλούς προγνωστικούς δείκτες για την τρισωμία 22. SUMMARY Non-mosaic trisomy 22 is rare in live-born but is a common finding in spontaneous abortions. During routine prenatal diagnosis it can present a difficult counseling situation as very few cases have been documented for comparison. We present here six cases of pure or mosaic trisomy 22 fetuses detected during the first and second trimester of pregnancy. It is shown that the first trimester biochemical marker PAPP-A was significantly reduced, whereas free β-hcg was significantly increased. Intrauterine growth retardation (IUGR) was a systematic finding in the second trimester. Key words: trisomy 22, biochemical markers, prenatal dignosis. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Punnett HH, Kistenmacher ML, Toro-Sola MA, Kohn G. Quinacrine fluorescence and giemsa banding in trisomy 22. Theor Appl Genet 1973; 43:134-138. 2. Wertelecki W. Chromosome 22, trisomy mosaicism. In Birth Defects Encyclopedia, Buyse ML and Malden, MA (eds). Blackwell Science 1990. 3. Hassold T, Chen N, Funkhouser J, Jooss T, Manuel B, Matsuura J, Matsuyama A, Wilson C, Yamane JA, Jacobs PA. A cytogenetic study of 1.000 spontaneous abortions. Ann Hum Genet 1980; 44:151-178. 4. Golombek S, Shaw R. Trisomy 22 in an Iowa newborn. Iowa Med 1994; 842:31-33. 5. Wolstenholme J. Confined placental mosaicism for trisomies 2, 3, 7, 8, 9, 16 and 22: Their incidence, likely origins, and mechanisms for cell lineage compartmentalization. Prenat Diagn 1996; 16:511-524. 6. Hall HE, Surti U, Hoffner L, Shirkey S, Feingold E, Hassold T. The origin of trisomy 22: evidence for acrocentric chromosome specific patterns of nondisjuction. Am J Med Genet A 2007; 143(19):2249-55. 7. Kukolich MK, Kulharya A, Jalal SM, Drummond-Borg M. Trisomy 22: no longer an enigma. Am J Med Genet 1989; 34:541-544. 8. Schinzel A. Catalogue of unbalanced chromosome aberrations in man. New York: Walter de Gruyter 2001; p. 883-885. 9. Tickle BT, Walker ME, Blough-Pfau RI, Saal HM, Hopkin RJ. Unexpected survival in a case of prenatally diagnosed non-mosaic trisomy 22: Clinical report and review of the natural history. Am J Med Genet A 2003; 118(1):90-5. 10. Crowe C, Shwartz S, Black CJ, Jaswaney V. Mosaic trisomy 22: A case presentation and literature review of trisomy 22 phenotypes. Am J Med Genet 1997; 71:406-413. 11. Stressig RD, Kortge-Jung S, Hickmann G, Kozlowski P. Prenatal sonographic findings in trisomy 22. J Ultrasound Med 2005; 24:1547-1553. 12. Sepulveda W, Be C, Schnapp C, Roy M, Wimalasundera R. Second-trimester sonographic findings in trisomy 22: report of 3 cases and review of the literature. J Ultr Med 2003; 22:1271-1275. 13. Wheeler DM, Edirisinghe WR, Petchell F, Yovich JL, Murch AR, Saunders DM, Sinosich MJ. Trophoblast antigen levels in the first trimester of a trisomy 22 pregnancy. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 1196; 66(2):197-199. 14. Association of Clinical Cytogenetics (ACC). General best practice Guidelines. vl.01. 2007. 15. Christopoulou S, Christopoulou G, Hatzaki A, Hatzipouliou A, Donoghue J, Karkaletsi M, Sifakis S, Kaminopetros P, Velissariou V. The 24
replacement of cytogenetic analysis of CVS direct preparations by QF-PCR. Submitted to Prenat Diagn 2008. 16. Gardner RJ, Sutherland GR. Chromosome abnormalities and genetic counselling. Oxford University Press 2004. 17. Bryan J, Peters M, Pritchard G, Healey S, Payton D. A second case of intrauterine growth retardation and primary hypospadias associated with a trisomy 22 placenta but with biparental inheritance of chromosome 22 in the fetus. Prenat Diagn 2002; 22:137-140. 18. Scott F, Peters H, Bonifacio M, McLennan A, Boogert A, Kesby G, Anderson J. Prospective evaluation of a first trimester screening program for Down syndrome and other chromosomal abnormalities using maternal age, nuchal translucency and biochemistry in an Australian population. Aust N Z J Obstet Gynaecol 2004; 44(3):205-9. 19. Haddow JE, Palomaki GE, Knight GJ, Williams J, Miller WA, Johnson A. Screening of maternal serum for fetal Down s syndrome in the first trimester. N Engl J Med 1998; 338:955-961. 20. Wald NJ, George L, Smith D, Densem JW, Petterson K. Serum screening for Down s syndrome between 8 and 14 weeks of pregnancy. International Prenatal Research Group. Br J Obstet Gynaecol 1996; 103:407-412. 21. Wolstenholme J, Webb AL, English CJ, Evans J. Prenatal diagnosis of chromosome 22 mosaicism with extensive investigation of placental and fetal tissues. Ann Genet 2001a; 44:s142. M. Καρκαλέτση 1, Σ. Χριστοπούλου 1, Ζ. Ντόνοχιου 1, Γ. Χριστοπούλου 1, Σ. Σηφάκης 2, Π. Καμινόπετρος 3, Α. Xατζάκη 1, Β. Βελισσαρίου 1 1 Τμήμα Γενετικής και Μοριακής Βιολογίας, Γενική Μαιευτική-Γυναικολογική και Παιδιατρική Κλινική Μητέρα, Αθήνα 2 Τμήμα Εμβρυομητρικής, Νοσοκομείο ΠΕ.ΠΑ.ΓΝΗ, Ηράκλειο Κρήτης 3 Γενική Μαιευτική-Γυναικολογική και Παιδιατρική Κλινική Μητέρα, Αθήνα 25