ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Αόριστο & Ορισμένο Ολοκλήρωμα

Σχετικά έγγραφα
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2010

ΜΑΘΗΜΑ 49 ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ 5 η ΕΚΑ Α

( ) = ( ) για κάθε. Θέμα Δ. x 2. Δίνονται οι συναρτήσεις f x

Α2. Πότε μία συνάρτηση f λέγεται γνησίως φθίνουσα σε ένα διάστημα του πεδίου ορισμού της; Μονάδες 3

3. ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ

β ] και συνεχής στο ( a, β ], τότε η f παίρνει πάντοτε στο [ a,

Μαθηματικά Προσανατολισμού Γ Λυκείου ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ. συνάρτηση φ: α,β. Ορισμός Έστω f συνάρτηση ορισμένη στο., αν. κάθε xo.

Ο μαθητής που έχει μελετήσει το κεφάλαιο αυτό θα πρέπει να είναι σε θέση:

3ο Επαναληπτικό διαγώνισμα στα Μαθηματικά κατεύθυνσης της Γ Λυκείου Θέμα A

Ορισμός: Μια συνάρτηση f/α ονομάζεται συνεχής στο σημείο x ο

Κ Ο Λ Λ Α Σ Α Ν Τ Ω Ν Η Σ

just ( u) Πατρόκλου 66 Ίλιον

Θεωρήματα, Προτάσεις, Εφαρμογές

ίνονται οι πραγµατικές συναρτήσεις f, g που έχουν πεδίο ορισµού το σύνολο

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ-ΑΟΡΙΣΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ

1. Να σημειώσετε το Σωστό ( ) ή το Λάθος ( ) στους παρακάτω ισχυρισμούς:

Τάξη Γ. Κεφάλαιο. Εμβαδόν Επιπέδου Χωρίου Θεωρία-Μεθοδολογία-Ασκήσεις. Ολοκληρωτικός Λογισμός

γραπτή εξέταση στo μάθημα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ. 1. y - -2 x + π. f (x) = 3x, x = 1. π y = 9 x - 6. δ. f (x) = x, x0. 4. y = -9 x + 5. (2000-1ο)

Μαθηµατικά Κατεύθυνσης Γ Λυκείου Θέµατα Θεωρίας

ΟΡΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ( ) Στο σχήμα 1, έχουμε τη γραφική παράσταση της συνάρτησης (1) και παρατηρούμε ότι όσο το x πλησιάζει στο xο = 2 από τα μικρά ( x

114 ασκήσεις ένα ερώτημα - σε όλη την ύλη. x και g x ln 1 2x ln x. ισχύει η σχέση: είναι περιττή και ισχύει ότι. f x x 2 2x, για κάθε x

1. Έστω μία συνάρτηση f συνεχής στο 0,1 και f x 0 για κάθε με 0 < α < β < 1. Να αποδειχθεί ότι υπάρχει ένα τουλάχιστον ξ Ξ

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ

4ο Επαναληπτικό διαγώνισμα στα Μαθηματικά κατεύθυνσης της Γ Λυκείου Θέμα A

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ. Ενότητα 6 ΑΟΡΙΣΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ

ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 4: ΕΜΒΑΔΟΝ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqw ertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwer tyuiopasdfghjklzxcvbnmqwerty uiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui

Ο Λ Ο Κ Λ Η Ρ Ω Μ Α Τ Α

ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ

Τα παρακάτω είναι τα κυριότερα θεωρήματα και ορισμοί από το σχολικό βιβλίο ακολουθούμενα από δικά μας σχόλια. 1 ο ΠΡΩΤΟ.

ολοκληρωτικος λογισμος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 3: Η ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ. F(x) = f(t)dt Μέρος Β του σχολικού βιβλίου]. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΘΕΜΑ Β

ΘΕΜΑ Α Α1. Τι ονομάζεται διάμεσος δ ενός δείγματος ν παρατηρήσεων που έχουν διαταχθεί σε αύξουσα σειρά;

ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ. 1. y - -2 x + π. f (x) = 3x, x = 1. π y = 9 x - 6. δ. f (x) = x, x0. 4. y = -9 x + 5. (2000-1ο) ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟ Ν. ΣΜΥΡΝΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 1: ΠΑΡΑΓΟΥΣΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ [Αρχική Συνάρτηση του κεφ.3.1 Μέρος Β του σχολικού βιβλίου].

Η συνάρτηση F(x)= 13/3/2010 ΘΕΩΡΗΜΑ Αν f είναι συνάρτηση συνεχής σε διάστημα Δ και α είναι ένα σημείο του Δ, τότε

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2012

ΘΕΜΑΤΑ. συνα ημ2α = ημα Μονάδες συν2α Β. Να λυθεί η εξίσωση: 2ημx = συν2x 1

Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής. 1. * Αν η γραφική παράσταση µιας συνάρτησης f είναι αυτή που φαίνεται στο σχήµα, τότε λάθος είναι

Η έννοια της συνάρτησης

4o Επαναληπτικό Διαγώνισμα 2016

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ στο ΔΙΑΦΟΡΙΚΟ ΛΟΓΙΣΜΟ

1) Ποια είναι η αρχική ή παράγουσα; Τι σχέση έχει µε την f. 3) Υπάρχει µια παράγουσα για κάθε συνάρτηση ή περισσότερες;

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15 Ανισώσεις

1. Έςτω f:r R, ςυνεχήσ ςυνάρτηςη και α,b,c R. Αποδείξτε ότι

Μελέτη συνάρτησης f(x) = α x. α f(x) είναι περιττή α 0 x. Να μελετηθεί ως προς την μονοτονία η συνάρτηση f με f(x),α 0

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΜΑΤΑ. I. Να αποδείξετε ότι η γραφική παράσταση της f δεν έχει σηµεία που να βρίσκονται πάνω από τον άξονα. x x.

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΑ.Λ. Α ΟΜΑ ΑΣ 2011 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ Γ. ΚΑΤΣΙΜΑΓΚΛΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΡΟΣΗΜΟ ΖΩΓΡΑΦΟΥ

( 0) = lim. g x - 1 -

Ε π ι μ έ λ ε ι α Κ Ο Λ Λ Α Σ Α Ν Τ Ω Ν Η Σ

ΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ ΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΥΟ ΣΗΜΕΙΩΝ ( ) = +. ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) x x ( ) ( ) ΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΥΜΙΟΣ 1

Α) Να αποδείξετε ότι η νιοστή παράγωγος της συνάρτησης f µπορεί να πάρει. )e όπου α ν, β ν είναι συντελεστές

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΣΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ 2

ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ - ΣΕΙΡΕΣ

α) Στο μιγαδικό επίπεδο οι εικόνες δύο συζυγών μιγαδικών είναι σημεία συμμετρικά ως προς τον πραγματικό άξονα

µε Horner 3 + x 2 = 0 (x 1)(x

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2006 ΘΕΜΑ 23

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 30 ΜΑΪΟΥ 2002 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

ΜΑΘΗΜΑ 52 ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ 8 η ΕΚΑ Α

Θέμα: Ολοκληρώματα. Υπολογισμός ολοκληρωμάτων. Μέθοδοι ολοκλήρωσης. Εμβαδά. Η συνάρτηση που ορίζεται από ολοκλήρωμα

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ηµεροµηνία: Μ. Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 2: ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ - ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΥΡΕΣΗΣ [Κεφ: Μέρος Β του σχολικού βιβλίου].

E f (x)dx f (x)dx E. 7 f (x)dx (3). 7 f (x)dx E E E E.

4.1 δες αντίστοιχη θεωρία 4.2. Α) ναι. Β) όχι. 4.3 δες αντίστοιχη θεωρία. 4.4 δες αντίστοιχη θεωρία 4.5 Α Λ Β Σ Γ Σ Δ Σ ,8 θεωρία.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2009.

ΟΛΗ Η ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ

Α.4 α β γ δ ε Σωστό Σωστό Λάθος Λάθος Λάθος. Άρα υπάρχουν δύο εφαπτόμενες που διέρχονται από το σημείο A(1,4). M 0, 5 με εξίσωση y 9x 5

2.1. Ασκήσεις σχολικού βιβλίου σελίδας A Oµάδας. 1.i) 1.ii) 1.iii) = 0. f x = x + 1 στο x ο. Να βρείτε την παράγωγο της συνάρτησης ( ) Λύση

, οπότε α γ. y x. y y άξονες. τα σημεία της υπερβολής C βρίσκονται έξω από την ταινία των ευθειών x α

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ Η ΕΛΛΕΙΨΗ

1995 ΘΕΜΑΤΑ ίνονται οι πραγµατικοί αριθµοί κ, λ µε κ < λ και η συνάρτηση f(x)= (x κ) 5 (x λ) 3 µε x. Να αποδείξετε ότι:, για κάθε x κ και x λ.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Δευτέρα 10 Ιουνίου 2019 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ. (Ενδεικτικές Απαντήσεις)

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ηµεροµηνία: Μ. Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

) f (x) = e x - f(x) ΜΑΘΗΜΑ Η ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ F(x) = ΑΣΚΗΣΕΙΣ. Ασκήσεις Εύρεση συνάρτησης Ύπαρξη ρίζας. f (t)dt

με x1 x2 , τότε η f είναι γνησίως αύξουσα στο Α. β) Αν για μια συνάρτηση f: ισχύει ότι f x , τότε το σύνολο τιμών της δεν μπορεί να είναι της μορφής,

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2018

Βασικό θεώρηµα της παράγουσας Θ.Θ του ολοκληρωτικού λογισµού Μέθοδοι ολοκλήρωσης

4. Αν η συνάρτηση f είναι συνεχής στο, να αποδειχθεί ότι η συνάρτηση. Αν t = a ή u = x - a και αν t = b ή u = x -b. x ς ς.

Τετάρτη, 20 Μα ου 2009 Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

ρ3ρ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Επιμέλεια: Τομέας Μαθηματικών της Ώθησης

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΙΑ. Σύνολο τιμών της f λέμε το σύνολο που έχει για στοιχεία του τις τιμές της f σε όλα τα.

η οποία ονομάζεται εκθετική συνάρτηση με βάση α. Αν α 1, τότε έχουμε τη σταθερή συνάρτηση f x 1.

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Σάββατο, 27 Μαΐου 2006 Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ. A.1. Έστω συνάρτηση f, η οποία είναι συνεχής σε ένα διάστηµα Δ. Να αποδείξετε ότι:

f(x) dx ή f(x) dx f(x) dx

ΑΡΧΗ 1ΗΣ ΣΕΛΙ ΑΣ. Α.3 Πότε η ευθεία y = λέγεται οριζόντια ασύμπτωτη της γραφικής παράστασης της f στο + ; Μονάδες 3

ΝΕΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ. Λύσεις. Θέμα Α. Α1. Σχολικό βιβλίο σελίδα 262. Α2. Σχολικό βιβλίο σελίδα 169. Α3. α) (1) κάτω, (2) το σημείο επαφής τους

ΑΛΓΕΒΡΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ Οι ερωτήσεις Α Ψ του σχολικού βιβλίου [1]

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΜΑΪΟΥ 2009 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Θεωρήματα και προτάσεις με τις αποδείξεις τους

Επανάληψη Τελευταίας Στιγμής. για εξάσκηση

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ (27 /5/ 2004)

ίνονται οι πραγµατικές συναρτήσεις f, g µε πεδίο ορισµού το έχουν πρώτη και δεύτερη παράγωγο και g(x) f(α) g(α) f(x) g (x) για κάθε x { α}

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ

Ορισμένο ολοκλήρωμα συνάρτησης Η συνάρτηση F( x ) = ( )

1. Δίνεται το τριώνυμο f x 2x 2 2 λ

Transcript:

Ορισμό ΚΕΦΑΛΑΙΟ Αόριστ & Ορισμέν Ολκλήρωμ Αρχική-Πράγυσ Πράγυσ ή Αρχική ή Αντιπράγωγ μι συνάρτηση f, σε έν διάστημ Δ νμάζετι η πργωγίσιμη συνάρτηση F γι την πί ισχύει F ( ) = f ( ) γι κάθε Ξ D π.χ. π.χ. Αν f ( ) =, τότε η συνάρτηση F( ) = εφ sun ζ είνι πράγυσ τη f στ p, p φ η-,διότι ισχύει ηθ ψχ ζ φ F ( ) = = = f ( ) γι κάθε Ξ p p εφ -, η sun ηθ ψχ π.χ. Αν f ( ) = e, τότε η συνάρτηση F( ) = Χe είνι πράγυσ τη f στ, διότι ισχύει ζ φ F ( ) = η Χ e = e = f ( ) γι κάθε Ξ ηθ χ ψ ΠΡΟΤΑΣΗ Έστω f μί συνάρτηση ρισμένη σ' έν διάστημ Δ. Αν η f έχει μί πράγυσ F στ Δ, τότε Η f έχει άπειρε πράγυσε στ Δ, πυ έχυν τη μρφή F( ) + c,c Είνι μόν υτέ Απόδειξη Έχυμε ότι η f έχει μί πράγυσ στ διάστημ Δ, την F, πότε είνι F ( ) = f ( ) γι κάθε Ξ D Είνι ( F( ) + c ) = F( ) + ( c) = f ( ) + 0 = f ( ) γι κάθε Ξ D Αφύ F c f, ι άπειρε συνρτήσει F + c είνι ( + ) = πράγυσε τη f στ Δ, πυ είνι τ ζητύμεν.

ΑΟΡΙΣΤΟ & ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ Έστω ότι υπάρχυν κι άλλε πράγυσε G τη f στ Δ πότε ισχύει G = f γι κάθε Ξ D () Είνι κόμη F ( ) = f ( ) γι κάθε Ξ D () πότε πό () κι () είνι G = F Ϋ G = F + c Επμένω, ν υπάρχυν κι άλλε πράγυσε θ έχυν τη μρφή G( ) = F( ) + c Τελικά, ι πράγυσε τη f είνι άπειρε κι έχυν όλε τη μρφή F( ) + c,c. Πρτηρήσει ) Απδεικνύετι ότι κάθε συνεχή συνάρτηση f σε διάστημ Δ, έχει πράγυσ στ Δ. Οι συνεχεί συνρτήσει δεν έχυν κτ' νάγκη πράγυσ. ) Ότν μιλάμε γι πράγυσ, θ νφερόμστε πάντ σε διάστημ Δ κι όχι σε ένωση διστημάτων. ) Η f ( ) = έχει πράγυσ την F σε κάθε έν πό sun ( ) = εφ τ διστήμτ 5) Η f ( ) = έχει πράγυσ την F( ) = ln σε κάθε έν πό τ διστήμτ ζ p pφ ηkp -, kp +, k Ξ. ηθ χ ψ ) Η f ( ) = - έχει πράγυσ την F hm ( ) = σφ σε κάθε έν πό kp, kp + p, k Ξ. τ διστήμτ (-,0) ή ( 0, + ). 5

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Αόριστ Ολκλήρωμ Ορισμό Έστω μί συνάρτηση f κι μί πράγυσ F υτή στ Δ. Αόριστ λκλήρωμ μι συνάρτηση f στ διάστημ Δ, νμάζετι τ σύνλ όλων των πργυσών τη f στ Δ κι συμλίζετι Δηλ. f Χ d = F + c. π.χ. sun ζ p pφ Χ d = εφ + c γι Ξ η-, ηθ χψ Χ d = - σφ + c γι Ξ 0, hm ( p) e Χ d = Χ e + c γι, Ή 0 Είνι φνερό ότι f ( ) Χ d = f + c γι Ξ D φύ f ( ) + c = f f Χd Πρτηρήσει ) Τ σύμλ f Χd έχει νόημ, ότν η f έχει πράγυσ σ'έν διάστημ Δ. ) Τ c λέγετι στθερά λκλήρωση. ) Στ όριστ λκλήρωμ f Χd δεν είνι νγκί η f ν είνι συνεχή. ) Ο υπλγισμό τυ ρίστυ λκληρώμτ είνι η ντίστρφη διδικσί τη πργώγιση. 6

ΑΟΡΙΣΤΟ & ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ Ισχύει λκλήρωση f συνάρτηση F πράγυσ πργώγιση 5) Όλε ι πράγυσε F τη f σε έν διάστημ Δ, έχυν την ίδι κλίση, σε κάθε σημεί την f ( ), φύ είνι l = ιf( ) cω λ + ϋ = f ( ) 6) Τ όριστ λκληρώμτ μι συνάρτηση f, διφέρυν μετξύ τυ κτά στθερά c, δηλ. ισχύει f ( ) Χ d - f ( ) Χ d = c, c ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΟΣ Αν ι συνρτήσει f κι g έχυν πράγυσ σ' έν διάστημ Δ. Τότε * λf Χ d = λ f Χd, λ Ξ (πρσχή λ Ή 0) Δηλ. Στθερό συντελεστή "γίνει έξω" πό τ λκλήρωμ ( f ± g Χ d = f Χ d ± g Χd Δηλ. Τ λκλήρωμ τυ θρίσμτ ή τη διφρά ισύτι με τ άθρισμ ή τη διφρά, ντίστιχ, των λκληρωμάτων ( λf ( ) ± μg( ) Χ d = λ f ( ) Χ d ± μ g( ) Χd, λ,μ * 7

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΟΡΙΣΤΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΩΝ.... 5. 6. 7. 8. 9. 0Χ d = c Χ d = + c Χ d = + c Χ d = + c n+ n Χ d = + c, n Ξ n + + Χ d = + c, Ή - + Χ = Χ = + Χ = Χ = - + Χ d = + c - d d ln c - d d c * 0..... 5. 6. 7. 8. 9. 0. hm Χ d =- sun + c hm( ) Χ d =- sun( ) + c, Ή 0 sun Χ d = hm + c sun( ) Χ d = hm( ) + c, Ή 0 Χ d = εφ + c sun Χ d = εφ( ) + c, Ή 0 sun ( ) Χ d =- σφ + c hm Χ d =- σφ( ) + c, Ή 0 hm ( ) e d e c ln e Χ d = e + c, Ή 0 Χ = + Χ d = + c.... 5. 6. f ( ) Χ d = f ( ) + c ( f ( ) + g( ) Χ d = f ( ) + g( ) + c ( f ( ) Χ g( ) + f ( ) Χg( ) Χ d = f ( ) Χ g( ) + c f ( ) Χg( ) -f ( ) Χg( ) f ( ) Χ d = + c g ( ) g( ) g( ) Χ d = - + c g ( ) g( ) g( f ( ) Χf ( ) Χ d = g( f ( ) + c 8

ΑΟΡΙΣΤΟ & ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ Ορισμέν λκλήρωμ Έστω μί συνάρτηση f συνεχή στ [, ] με f ( ) ³ 0 γι κάθε Ξ[, ]. Τ εμδόν τυ χωρίυ Ω πυ περικλείετι πό τη, τν κι τι ευθείε έω τ. =, =, < δίνετι πό τ ρισμέν λκλήρωμ τη f πό C f ( Ω ) E = f Χ d ³ 0 Τ πρπάνω δεν πτελεί τν ρισμό τυ ρισμένυ λκληρώμτ λλά τη γεωμετρική ερμηνεί, στην περίπτωση πυ ³ Ξ[ b] f 0 γι κάθε, b Ο ρισμό τυ ρισμένυ λκληρώμτ δε θ μ φνεί χρήσιμ στη Γ' Λυκείυ. C f Η σχέση πυ συνδέει τ Αόριστ με τ Ορισμέν λκλήρωμ δίνετι πό τ πρκάτω Θεμελιώδε Θεώρημ τυ Ολκληρωτικύ Λγισμύ, τυ πίυ η πόδειξη υπάρχει στ κεφάλι 9. Θεμελιώδε Θεώρημ Ολκληρωτικύ Λγισμύ Έστω f μί συνεχή συνάρτηση στ στ π.χ. [,] 0 p ισχύει [,] f t dt F F F λ ϋ Χ = ι ω = - p p sun Χ d = [ hm] = hm - hm0 = - 0 = 0 e e Χ d = [ ln ] = ln e - ln = - 0 =. Αν F είνι μί πράγυσ τη f 9

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Πρτηρήσει ) Η συνάρτηση f λέγετι λκληρώσιμη κι τ, όρι λκλήρωση. ) Γι ν υπάρχει τ ρισμέν λκλήρωμ f Χd πρέπει η f ν είνι συνεχή στ [, b]. (τ όριστ ρίζετι κι γι μη συνεχή συνάρτηση) ) Αν f ³ 0 με f συνεχή στ, b πρνφέρμε ότι τ λκλήρωμ b [ ] f Χ d ³ 0 πριστάνει τ εμδόν τυ χωρίυ, πυ ρίζετι πό τη C, τν άξν κι τι ευθείε =, = b. b f π.χ. b Αν c > 0, τότε τ cd εκφράζει τ εμδόν τυ ρθγωνίυ πρλληλγράμμυ με άση b- κι ύψ c. y = c [ b ] ) Αν f 0 με f συνεχή στ, τότε τ λκλήρωμ f Χ d 0 πριστάνει τ ντίθετ τυ εμδύ τυ χωρίυ, πυ ρίζετι πό τη, τν άξν κι τι ευθείε =, = b. 5) Αν η f είνι συνεχή στ, κι δε διτηρεί στθερό πρόσημ τότε, b [ ] τ λκλήρωμ f Χd είνι ίσ με τ άθρισμ των εμδών των χωρίων, πυ ρίσκντι πάνω πό τν κι περικλείντι πό τη, τν άξν κι τι ευθείε =, = b μείν τ άθρισμ των εμδών των ντίστιχων χωρίων πυ ρίσκντι κάτω πό τν άξν. C f b C f Αν θέλυμε ν υπλγίσυμε τ εμδόν τυ πρηγύμενυ χωρίυ ρκεί ν υπλγίσυμε τ λκλήρωμ b ( Ω) I = f Χ d = E (Κεφ. 9) + - + - C f 0

ΑΟΡΙΣΤΟ & ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΟΣ Έστω ι συνεχεί συνρτήσει f, g στ διάστημ Δ κι,,γ Ξ D Ισχύυν ) f Χ d = 0 ) ) f Χ d =- f Χd λf Χ d = λ f Χd, λ ) 5) ( f ± g Χ d = f Χ d ± g Χd ( λf ± μg Χ d = λ f Χ d ± μ g Χd, λ, μ 6) γ f Χ d = f Χ d + f Χd γ Τ γ δεν είνι νγκί ν ρίσκετι στ γ ή γ ή γ [,], δηλ. μπρεί ν είνι Ερωτήσει. Ν χρκτηρίσετε τι πρκάτω πρτάσει με Σωστό (Σ) ή Λάθ (Λ). i. "Η F είνι πράγυσ τη f στ σύνλ Α" Σ Λ ii. " Η F είνι πράγυσ τη f στ διάστημ Δ " Σ Λ * iii. Η f ( ) = έχει πράγυσ την F( ) = ln στ Σ Λ iv. Η f ( ) = έχει πράγυσ την F( ) = ln( - ), < 0 Σ Λ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Ν υπλγισθύν τ λκληρώμτ + Χ ημ + συν i. I = Χd ii. Χ + συν συν + Χ ημ = Χd I Χ ( + συν) i. Είνι ( sun ) ( + sun ) + Χ ( sun ) + Χ hm + sun hm I = Χ d = Χd Χ + Χ + + sun Χhm = Χ d + Χd Χ + Χ + ( sun ) ( sun ) hm ( + sun) = Χ d + d d d Χ = Χ - Χ + sun + sun = ln - ln + sun + c = ln + c, c + sun ii. Είνι sun + Χ hm + sun - + Χhm I = Χ d = Χd Χ + Χ + ( sun ) ( sun ) + sun - Χ( -hm) d d ( sun ) ( sun ) = Χ + Χ Χ + Χ + -hm ( + sun) = Χd - d d d Χ = Χ - Χ + sun + sun = ln - ln + sun + c = ln + c, c + sun 5. Ν ρεθεί η συνάρτηση f γι την πί ισχύυν f = 0, f 0 =, f = κι f = 8 Είνι ( ) f = 0 Ϋ f = c Ϋ f = c + c Ϋ f ( ) = cχ + c Χ + c με c,c,c

ΑΟΡΙΣΤΟ & ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ Είνι ό f ( 0) = ή c = c = f = ή c + c = ύ Ϋ c = c c = f = 8 ή Χ + Χ c + c = 8 ώ ρ, είνι f = + + 5 6. Ν ρεθεί η συνάρτηση f με πεδί ρισμύ τ ( 0,+ ), ν ισχύει f ( ) = κι η ευθεί ( ε ): y = + είνι σύμπτωτη τη C f στ +. Είνι Αφύ 5 5Χ 5 f = = 5Χ Ϋ f = + c = - Χ + c - + - - - + - + 5 5-5 Ϋ f = - Χ + c + c = Χ + c + c = Χ + c + c - + 5 5 Έχυμε λιπόν, f ( ) = Χ + c + c Ϋ f ( ) -( c + c) = Χ 5 Είνι lim ιf ( ) ( c c ) ω lim 0 + λ - + ϋ = Χ = + ω lim λ ι f - c + c ϋ = 0 +, η ευθεί y = c + c είνι σύμπτωτη τη C f στ +. Επμένω, c =, c = ρ, είνι 5 f ( ) = Χ + + 7. Ν ρεθεί η συνάρτηση f με πεδί ρισμύ τ, ν ισχύει η C f διέρχετι πό τ σημεί A 0,5 κι η εφπτμένη τη Cf στ Α έχει κλίση. f = 6 +, Είνι = + Ϋ = Χ + + = Χ + + Ϋ f = + + c + c, c, c. f 6 f 6 c c

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Αφύ η διέρχετι πό τ σημεί, ισχύει C A( 0,5 ) f f 0 = 5 ή c = 5 Αφύ η εφπτμένη τη C στ 0 έχει κλίση, ισχύει f ( 0) = ή c = f ρ, είνι f = + + + 5 8. Ν ρεθεί η συνάρτηση f με πεδί ρισμύ τ 0,+, ν η κλίση τη C f σε πιδήπτε σημεί τη (,f ( ) είνι - + κι η C διέρχετι πό τ f σημεί A,. Η κλίση τη C f σε κάθε σημεί τη είνι - +, συνεπώ, γι κάθε > 0 ισχύει f ( ) = - + Ϋ f ( ) = + + c Αφύ η C f διέρχετι πό τ σημεί A(, ), είνι f = ή c = ρ, είνι f ( ) = + + 9. Ν ρεθεί η συνάρτηση f : 0, +, ν η κλίση τη σε πιδήπτε (,f ( ) σημεί τη είνι Χf κι η C διέρχετι πό τ σημεί A 0,. f C f Η κλίση τη σε κάθε σημεί τη είνι Χf, συνεπώ, γι κάθε ισχύει C f ( f ( ) > 0 ) f f ln f ln f + c ζ φ f = Χ Ϋ = Ϋ ( ( ) = Ϋ ( ( ) =η η f η ηθ χψ (*) Ϋ ln f ( ) = + c Ϋ f ( ) = e,c (*) Αν δύ συνρτήσει έχυν ίσε πργώγυ, τότε διφέρυν κτά στθερά c. C f A( 0, ) Αφύ η διέρχετι πό τ σημεί, είνι f 0 = ή c = 0 ρ, είνι f ( ) = e

ΑΟΡΙΣΤΟ & ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ 0. Ν ρεθεί η συνάρτηση f : 0,+ γι την πί ισχύει + Χ f ( ) + f ( ) = γι κάθε > 0 κι f = ln. + + Ξ ( 0, + ) Γι κάθε ισχύει ( + + + ) Χ f ( ) + f ( ) = Ϋ ( Χ f ( ) = Ϋ + + + + ( (*) Χ f = ιln ω κ + + ϊ Ϋ Χ f ( ) = ln( + + ) + c λ ϋ = Επειδή f ln γι = θ πάρυμε Χ f = ln + c Ϋ c = 0 ρ, είνι ( > 0 ) ln + + Χ f = ln + + Ϋ f ( ) = (*) Αν δύ συνρτήσει έχυν ίσε πργώγυ, τότε διφέρυν κτά στθερά c.. Ν ρεθεί η συνάρτηση f : γι την πί ισχύει Χ f ( ) + ( + ) Χ f ( ) = ημ γι κάθε κι f ( 0) = Γι κάθε ισχύει Χ f + + Χ f = hm Ϋ + Χ + + Χ = - Ϋ ( ) f ( ) ( ) f ( ) ( sun) ( * ι ) + Χ f ω = -sun Ϋ κλ ϊϋ + Χ f = - sun + c, c (*) Αν δύ συνρτήσει έχυν ίσε πργώγυ, τότε διφέρυν κτά στθερά c. = Επειδή f 0 =, γι 0, θ πάρυμε f 0 = - sun0 + c ή c = ρ, είνι -sun + Χ = - + Ϋ = ( ) f ( ) sun f ( ) + 5

ΚΕΦΑΛΑΙΟ *. Ν ρεθεί η συνάρτηση f : 0, + γι την πί ισχύει Χ f = 8 Χf γι κάθε κι f =-. Γι κάθε (*) Αν δύ συνρτήσει έχυν ίσε πργώγυ, τότε διφέρυν κτά στθερά c. Επειδή f = -, γι =, θ πάρυμε - = + c ή = + c Ϋ c = 0 f Επειδή ρ, είνι * ισχύει ( f ( ) Ή0 ) f ( ) f ( ) f 8 f Χ = Χ Ϋ = Ϋ ρ, είνι - f ( ) f = Ϋ = - ζ ( * φ η ) η- η = Ϋ- = + c,c ηθ f ( ) ψχ f ( ). Ν ρεθεί η πργωγίσιμη συνάρτηση f : 0,+ γι την πί ισχύει f = + κι f =. Γι κάθε > 0 ισχύει ( Χ > 0) f = + Ϋ f Χ = + Χ Ϋ f ( ) Χ ( ) = + Ϋ ιf ( ) ω κ ϊ = + λ ϋ Θέτυμε = u, πότε u f ( u) = u + u Ϋ f ( u) = Χ + u + c,c f = ή c = (*) f ( u) = Χ u + u + Ϋ f ( ) = Χ + + (*) λλγή συμλισμύ. 6

ΑΟΡΙΣΤΟ & ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ. Ν ρεθεί η πράγυσ τη συνάρτηση η πί διέρχετι πό τ σημεί A(,e ). f μ + + < = ν ξ + + ³, 0 e, 0 Οι πράγυσε τη f είνι μ + + + c, < 0 F( ) = ν,c,c e + + + c, ³ 0 ξ Επειδή η γρφική πράστση τη F διέρχετι πό τ σημεί F = e ή e + + + c = e ή c = - Αφύ η F είνι πργωγίσιμη, άρ κι συνεχή, θ ισχύει ρ, είνι F( ) lim F = lim F = F 0 ή c = + c = + c Ϋ - + 0 0 c = - Ϋ c = - μ + + -, < 0 = ν + + - ³ e, 0 ξ A(,e), είνι μ-, < 5. Ν ρεθεί η συνάρτηση f : γι την πί ισχύει f ( ) = ν -, ³ κι ξ f ( 0) =. Είνι μ -, < f ( ) = ν ξ -, ³ Επειδή f ( 0) = ή c = πότε μ - + < = - + c, ³ ξ c, f ( ) ν c,c 7

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Επειδή η f είνι πργωγίσιμη, άρ κι συνεχή, θ ισχύει lim f = lim f = f ή - + 5 = - + c = - + c ή c = ρ, είνι μ - + <, f 5 = ν - +, ³ ξ 6. Ν ρεθύν ι πράγυσε τη συνάρτηση μ +, Ξ( 0,) f ( ) = ν + 5, Ξ, + ξ [ ) Ο τύπ τη f γράφετι f μ +, Ξ( 0,) = ν - - + 5 Ξ + ξ,, [ ) Γι Γι 0 < < ³ ι πράγυσε τη f είνι + + F( ) = Χ + + c + + = Χ + + c = Χ + Χ + c, c ι πράγυσε τη f είνι - + 5 - + 5 F( ) = Χ + + c - + - + 5 8 5 5 = + + c = Χ + Χ + c, c 5 8

ΑΟΡΙΣΤΟ & ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ Αφύ η F είνι πργωγίσιμη, άρ κι συνεχή, θ ισχύει lim F = lim F = F ή - + 8 5 5 7 + + c = + + c Ϋ + c = + c Ϋ c = c - μ Χ + Χ + c, Ξ ( 0,) ρ, είνι F( ) = ν Ϋ 8 5 5 Χ + Χ + c -, Ξ [, + ) ξ μ Χ + Χ + c, Ξ( 0,) F( ) = ν με c 8 5 5 Χ + Χ + c -, Ξ [, + ) ξ 7. Ν ρεθύν ι πράγυσε τη συνάρτηση f ( ) = +,. μ- +, < 0 Ο τύπ τη f γράφετι χωρί πόλυτf ( ) = ν ξ +, ³ 0 μ- + + c, < 0 Οι πράγυσε τη f είνι F( ) = ν, c,c ξ + + c, ³ 0 Αφύ η F είνι πργωγίσιμη, άρ κι συνεχή, θ ισχύει ρ, είνι = = ή = = Ϋ = lim F lim F F 0 c c c c c - + 0 0 F μ- + + c, < 0 = ν, c ξ + + c, ³ 0 8. Ν ρεθύν ι πράγυσε των συνρτήσεων μ, 0 i. f ( ) = ν ii. ξ, > 0 i. Οι πράγυσε τη f είνι f ( ) = + μ + c, 0 F( ) = ν, c,c ξ + c, > 0 9

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Αφύ η F είνι πργωγίσιμη, άρ κι συνεχή, θ ισχύει ρ, είνι = = ή = = Ϋ = lim F lim F F 0 c c c c c - + 0 0 F μ + c, 0 = ν, c ξ + c, > 0 μ- -, <- f = ν ξ +, ³- μ- - + c, <- F = ν ξ + + c, ³- ii. Ο τύπ τη f γράφετι χωρί πόλυτ Οι πράγυσε τη f είνι Αφύ η F είνι πργωγίσιμη, άρ κι συνεχή, θ ισχύει ρ, είνι lim F = lim F = F - ή + c = - + c = - + c Ϋ c = c + - + - - F μ- - + c, <- = ν c ξ + + c +, ³- ΑΛΥΤΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ Σ χ λ ι κ ό Β ι λ ί σ ε λ. 0 7 / Α σ κ ή σ ε ι : Α :,,,, Β : σ ε λ. / Α :,,,, σ ε λ. 8 / Α :,,,, 6 Ομάδ Α Ν υπλγισθύν τ λκληρώμτ ημ 9. I = Χd + συν 0. + + I = Χd.. ζ-φ I = Χd η θ χ ψ ζ φ = η χ + Χ συν ηθ χψ I d η π χ. p p 6 I = σφχd 0