ΚΟΛΕΤΣΑ Τ. ΕΠ. ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΑΠΘ

Προφύλαξη ή αντίσταση του οργανισμού σε βλαπτικούς παράγοντες Εξασφαλίζει την επιβίωση του ατόμου ενάντια στις λοιμώξεις Εκτροπή των μηχανισμών ανοσίας Συγγενής ή επίκτητη ανεπάρκεια του ανοσοποιητικού συστήματος

Μελετά τους παθολογικούς ανοσολογικούς μηχανισμούς που προκαλούν αλλοιώσεις σε ιστούς και όργανα. Ανοσοανεπάρκειες / Παράδοξες ανοσοαντιδράσεις

Φυσική και επίκτητη Αντιμικροβιακή και αντινεοπλασματική

ΜΗ ΕΙΔΙΚΗ-ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ Δεν προϋποθέτει προηγούμενη επαφή με τον βλαπτικό παράγοντα Δεν διαθέτει ανοσολογική μνήμη

Ανατομικός φραγμός Απομάκρυνση των μικροοργανισμών Τοπική παραγωγή χημικών αντιμικροβιακών παραγόντων Βακτηριακή παρεμβολή Πρόληψη της προσκόλλησης των μικροβίων στα επιθηλιακά κύτταρα

I. Δερματο-βλεννογονικός «ανατομικός φραγμός» Απομάκρυνση των μικροοργανισμών Δέρμα, αναπνευστική, γαστρεντερική οδός Αποφολίδωση Αφόδευση, ούρηση Δάκρυα, σάλιο, πταρμός

II. Toπική παραγωγή χημικών αντιμικροβιακών παραγόντων Λυσοζύμη Γλυκολιπίδια σάλιου Σύστημα λακτοϋπεροξειδάσης του σάλιου Γαστρική οξύτητα Οξινες εκκρίσεις δέρματος και κόλπου Σπερμίνη της προστατικής έκκρισης Βακτηριοκτόνες ιδιότητες του σπέρματος

IIΙα. Βακτηριακή παρεμβολή Propionibacterium acnes (επιβραδύνει την αποίκηση των Staphylococcus aureus και Streptococcus pyogenes) Αναερόβια βακτηρίδια εντέρου (επιβραδύνουν την αύξηση των διαφόρων ειδών Salmonella) Xλωρίδα του εντέρου (προλαμβάνει την εγκατάσταση διαφόρων ειδών Shigella)

IIΙβ. Βακτηριακή παρεμβολή Streptococcus viridans: προλαμβάνει στον φάρυγγα την αύξηση του πνευμονιόκοκκου Λακτοβάκιλλος του κόλπου

IV. Παρεμπόδιση της προσκόλλησης των μικροοργανισμών στα επιθηλιακά κύτταρα Κατάληψη των υποδοχέων από μικροοργανισμούς της φυσιολογικής χλωρίδας Επιβράδυνση της προσκόλλησης από τοπικούς παράγοντες (ph, γλυκοπρωτεΐνες) Ανοσολογικό χαλί/εκκριτικές IgA (εξουδετέρωση, αναστολή της προσκόλλησης, λύση, φαγοκύττωση των ΒΑΚΤΗΡΙΩΝ)

ΚΥΤΤΑΡΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΝΟΣΙΑΣ ΜΗ ΕΙΔΙΚΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΤΙΓΟΝΑ Eτερογενής ομάδα κυττάρων Τα νεοπλασματικά κύτταρα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στη κυτταροτοξικότητα των ΝΚ (ενίσχυση από τις ιντερφερόνες) Περφορίνη

ΜΑΚΡΟΦΑΓΑ ΟΥΔΕΤΕΡΟΦΙΛΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΝΟΣΙΑΣ ΜΗ ΕΙΔΙΚΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΤΙΓΟΝΑ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ CD1a langerin

ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΜΙΑΣ ΒΛΑΠΤΙΚΗΣ ΟΥΣΙΑΣ Ή ΕΝOΣ ΜΙΚΡΟΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΕΛΘΕΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΣΕ ΕΠΑΦΗ ΑΝΤΙΓΟΝΑ Διάφορες ουσίες μη συγγενείς μεταξύ τους με κοινή ιδιότητα: ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΑΝΟΣΟΓΟΝΑ: Προκαλούν μια ειδική ανοσολογική απάντηση με τη μορφή παραγωγής αντισώματος ή της κινητοποίησης της κυτταρικής ανοσίας ΤΑ ΑΝΟΣΟΓΟΝΑ ΑΝΟΣΟΓΟΝΑ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΓΟΝΙΚΟΥΣ ΕIΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΘΟΡΙΣΤΕΣ(determinants) ΑΝΤΙΓΟΝΑ Ή ΕΠΙΤΟΠΟΥΣ (epitopes) ΑΠΤΙΝΕΣ: ΑΤΕΛΗ AΝΤΙΓΟΝΑ (χαμηλό ΜΒ)-σύνδεση με μεγαλομοριακή ΤΟ ΣΧΗΜΑ ουσία ΤΟΥ φορέα-μετατροπή ΜΟΡΙΟΥ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ σε ΑΝΟΣΟΓΟΝΑ ΡΟΛΟ

1. Εξωγενή 2. Ενδογενή Ετεροαντιγόνα-ειδικότητα του είδουςετερογενής ειδικότητα Αυτοαντιγόνα-ειδικά οργάνων Αλλοαντιγόνα (ομάδες αίματος ΑΒΟ, πρωτεΐνες ορού, απόρριψη μοσχευμάτων)

Δενδριτικά Β-κύτταρα Μακροφάγα Επιθηλιακά Eνδοθηλιακά

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ Η λέμφος μεταφέρει αντιγόνα, αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα και παράγοντες συμπληρώματος Προσαγωγά λεμφαγγεία Β και Τ- ζώνη μυελώδη μοίρα απαγωγά λεμφαγγεία αλυσίδα λεμφαδένων Θωρακικός πόρος φλεβικό σύστημα

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ Τα αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα τεμαχίζουν το αντιγόνο και το παρουσιάζουν στους υποδοχείς MHC τύπου 2 των λεμφοκυττάρων Έχουν συνδιεγερτικά μόρια στην επιφάνειά τους που η ενεργοποίησή τους με την παρουσίαση του αντιγόνου οδηγεί στη διέγερση Τ λεμφοκυττάρων

S100 APC μεταφέρουν αντιγόνα και φθάνουν στον παραφλοιό Τ-κύτταρα αναγνωρίζουν τα αντιγονικά επιτόπια, πολλαπλασιάζονται και διαφοροποιούνται Ανοσολογική αντίδραση, ανταπόκριση Β-κυττάρων

HE HE CD20 CD3

CD10 BCL2 CD23 Δεν μπορούν να φαγοκυτταρώσουν ή να επεξεργαστούν αντιγόνα Παγιδεύουν αντιγόνα στην επιφάνειά τους και διεγείρουν κ διαφοροποιούν Β-κύτταρα FDC διεγείρουν Β-κύτταρα>παραγωγή αντισωμάτων

Λεμφοζίδια Εκφράζουν Fc και υποδοχείς συμπληρώματος Δεν μπορούν να φαγοκυτταρώσουν ή να επεξεργαστούν αντιγόνα Παγιδεύουν αντιγόνα στην επιφάνειά τους και διεγείρουν κ διαφοροποιούν Β-κύτταρα FDC διεγείρουν Β-κύτταρα>παραγωγή αντισωμάτων

ΕΞΩΛΕΜΦΑΔΕΝΙΚΟΣ ΛΕΜΦΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ

ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΛΕΜΦΑΔΕΝΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΛΕΜΦΑΔΕΝΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ Τα λεμφοκύτταρα που κυκλοφορούν στο αίμα μεταφέρονται μέσα στους λεμφαδένες μέσω «υψηλών ενδοθηλιακών φλεβιδίων». Ειδικά μόρια υποδοχείς των ενδοθηλιακών κυττάρων κάθε περιοχής (αντρεσίνες) αναγνωρίζονται από τα λεμφοκύτταρα της κάθε περιοχής και επιστρέφουν σε αυτή.

ΥΠΟΔΟΧΕΙΣ που υπάγονται στην ΥΠΕΡΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ των ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΩΝ B-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ : IgM, CD79α Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ : TCR MΟΡΙΑ MHC

ΧΥΜΙΚΗ-ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ Χυμική: παραγωγή αντισωμάτων Κυτταρική: Τα λεμφοκύτταρα Κυτταροτοξικά/κατασταλτικά Βοηθητικά Τ/ΝΚ

Τα μόρια MHC στο Θύμο συνδέονται με τους TCR έχει ως αποτέλεσμα τη μετάδοση σημάτων για τον καθορισμό του προγράμματος διαφοροποίησης των άωρων λεμφοκυττάρων TCR-CD4 σύνδεση MHC II των ΘΤΚ καθορίζουν τα Th λεμφοκύτταρα (η έκφραση του μορίου CD8 καταστέλλεται) TCR-CD8 σύνδεση MHC I των ΘΤΚ καθορίζουν τα Ts λεμφοκύτταρα (η έκφραση του μορίου CD4 καταστέλλεται)

Αποτελούν 60-70% των περιφερικών λεμφοκυττάρων (αίμα) Αναγνωρίζουν με τους υποδοχείς TCR(γενετικά προγραμματισμένα) αντιγόνα ειδικώς συνδεδεμένα σε κύτταρα Τα Β και Τ-λεμφοκύτταρα παράγουν περί τις 10 15 μεταβλητές περιοχές ανοσφαιρινών(rs κυττάρων Β) και TCR(Rs κυττάρων Τ) αν και τα υπεύθυνα γονίδια δεν υπερβαίνουν τα 400 Φέρουν το μοριακό σύμπλεγμα CD3 που έχει ρόλο διαβιβαστού του σήματος (διαμήνυση-transduction) στο Τ-λεμφοκύτταρο μετά τη σύνδεση του με το αντιγόνο

Τ4 ή ΤΗ: 60%, εκφράζουν μόρια CD4 που συνδέονται με μη πολυμορφικά τμήματα των μορίων της class II του MHC στα APC Th1 συνθέτουν και εκκρίνουν IL2 και IFN-γ, ήτοι κινητοποιούν την ανοσοαπάντηση των Μακροφάγων / βραδυπορούσα υπερευαισθησία / παραγωγή οψωνινών Τh2 παράγουν IL4 και IL5, επάγουν τη παραγωγή αντισωμάτων ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Τ8 ή Τs: 30%, εκφράζουν μόρια CD8 και αναγνωρίζουν αντιγόνα συνδεδεμένα στα κύτταρα που εκφράζουν μόρια της τάξης Ι του MHC KYTTAΡΟΤΟΞΙΚΗ ΔΡΑΣΗ (έκκριση granzyme ενεργοποίηση κασπασών, απόπτωση)

TCR αναδιατάξεις Τα Β και Τ-λεμφοκύτταρα παράγουν περί τις 10 15 μεταβλητές περιοχές ανοσοσφαιρινών(rs κυττάρων Β) και TCR(Rs κυττάρων Τ) αν και τα υπεύθυνα γονίδια δεν υπερβαίνουν τα 400 Διεργασίες ανασυνδυασμού αποκόπτουν, συνάπτουν και τροποποιούν τα αντίστοιχα γονίδια Νουκλεάσες και λιγκάσες κωδικοποιούμενες από τα τα γονίδια ανασυνδυασμού (RAG / Recombination Activating Genes ) επιτελούν τις παραπάνω διεργασίες

Ανάδειξη με μοριακές μεθόδους αυτών των αναδιατάξεων χρησιμοποιείται ως ΜΟΡΙΑΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ της Τ-κυτταρικής σειράς Επειδή κάθε Τ-λεμφοκύτταρο έχει τη δική του μοναδική αναδιάταξη ΠΟΛΥΚΛΩΝΙΚΑ Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ: αντιπροσωπεύουν μη νεοπλασματικές αντιδραστικές λεμφοϋπερλασίες και ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ: Τ- κυτταρικές νεοπλασίες

Κάθε Β-κύτταρο έχει το γενετικό κώδικα για ένα αντίσωμα και παρουσιάζει αυτό το αντίσωμα στην επιφάνειά του ΙgM ή IgD ανοσοσφαιρίνη στην επιφάνεια που αναγνωρίζει κάθε αντιγόνο = σύμπλεγμα υποδοχέα των Β κυττάρων (BCR =B cell receptor complex) Τεράστιος αριθμός Β κυττάρων με διαφορετικό BCR για να αντιμετωπιστεί κάθε νέο αντιγόνο

CD40: σύνδεση με συνδέτη βοηθητικών Τ- κυττάρων CD80 και CD86: σύνδεση με CD28 T κυττάρων Μόρια MHC τύπου II CD21: υποδοχέας Β για το συμπλήρωμα και Fc ανοσοσφαιρινών FDC: συνδέονται με συμπλήρωμα και προσελκύουν αντιγόνα συνδεδεμένα με συμπλήρωμα για παρουσίαση σε Β-κύτταρα

Το αντιγόνο του ιού είναι το ίδιο με το CD21 υποδοχέα και εισέρχεται εύκολα στα Β. CD21=επαγωγέας υπερμεττάλαξης σε μια ιδιαίτερα μεταβλητή περιοχή του αντισώματος> προσπάθεια δημιουργίας του καταλληλότερου αντισώματος Κλωνοποίηση-πλασματοκύτταρα-μνημονικά κύτταρα Παραγωγή από τον κλώνο αρχικά ΙgM και μετά IgG

Αρκετά Β-κύτταρα έχουν υποδοχείς που μπορούν να συνδέονται με διαφορετικά τμήματα του αντιγόνου (επιτόπια) 10 8 διαφορετικά μόρια ανοσοσφαιρινών στον ορό

BCR ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Διαφορετικά κύτταρα με διαφορετικό BCR και επομένως διαφορετικές αντισωματικές ιδιότητες, όταν διεγείρονται από το ίδιο αντιγόνο θα παράγουν μία ποικιλία από διαφορετικά αντισώματα=πολυκλωνική απάντηση Πολλαπλούν μυέλωμα-λέμφωμα= μονοκλωνικές διαταραχές

IGH VA, 356bp IGH VB, 290bp IGH VC, 150bp TCRB βc, 303bp TCRG γa, 210bp TCRG γb, 188bp

ΚΛΩΝΙΚΟΤΗΤΑ Β ΚΑΙ Τ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ Ανάδειξη με μοριακές μεθόδους αυτών των αναδιατάξεων χρησιμοποιείται ως ΜΟΡΙΑΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ της Τ- και Β- κυτταρικής σειράς Επειδή κάθε Τ- ή Β- λεμφοκύτταρο έχει τη δική του μοναδική αναδιάταξη ΠΟΛΥΚΛΩΝΙΚΑ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ αντιπροσωπεύουν μη νεοπλασματικές αντιδραστικές λεμφοϋπερλασίες και ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ Τ- Ή Β- ΚΥΤΤΑΡΙΚΕΣ ΝΕΟΠΛΑΣΙΕΣ

IGH VA, 356bp IGH VB, 290bp IGH VC, 150bp TCRB βc, 303bp TCRG γa, 210bp TCRG γb, 188bp ΑΙΧ, κ ελαφρά άλυσο ΑΙΧ, λ ελαφρά άλυσο

Προστατευτική δράση (αποκλεισμός ή αναστολή της δέσμευσης του μικροοργανισμού ή της τοξίνης στους αντίστοιχους κυτταρικούς υποδοχείς) Ενεργοποίηση του συμπληρώματος Από αντισώματα εξαρτώμενη κυτταρική κυτταροτοξικότητα (ADCC)

ΜΟΡΙΑΚΗ ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΩΝ 2 βαριές 2 ελαφρές Fab τμήμα:δέσμευση Ag Fc τμήμα: Διέλευση του πλακουντιακού φραγμού,δέσμευση του συμπληρώματος, προσκόλληση σε ετερόλογους ιστούς

ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ IgM: η μεγαλύτερη ανοσοσφαιρίνη 5 μονομερείς ομάδες ενώνονται με J άλυσο 10 μόρια αντιγόνου μπορούν να συνδεθούν με το 5μερές!! Σημαντική εξουδετέρωση στην αρχή μιας λοίμωξης

ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ IgG: επικρατεί στο αίμα μονομερές σημαντικό στην αντιμετώπιση μικροβιακών παθογόνων περνά τον πλακούντα

ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ IgA: Στο αίμα μονομερές Στους βλεννογόνους σε διμερή μορφή (J άλυσο και «εκκριτικό συστατικό» Λεμφικό ιστό εντέρου: IgA = X20-30 ΙgG 1/600 άτομα έχουν ανεπάρκεια Μεγάλη πιθανότητα ελειμματικής IgA στην κοιλιοκάκη

IgE Σιτευτικά κύτταρα Ιδιαίτερη ικανότητα αναγνώρισης σκώληκων/παρασίτων ΙgD Τοίχωμα εντέρου

Μικροβιακή λοίμωξη > διέγερση Β-ζώνης Ιογενής > διέγερση κυρίως Τ-ζώνης Αν αποτύχει το αμυντικό σύστημα στην καταπολέμηση/περιορισμό του μικροβιακού παράγοντα, αυτός περνά στο αίμα (σηψαιμία) Αν ο μικροοργανισμός περάσει σε αιμοφορα αγγεία από την αρχή αντί για λεμφαγγεία>σηψαιμία

Πυρετός Ρίγη Υπόταση Σοκ Πιο επικίνδυνα μικρόβια αιμόφιλος και πνευμονιόκοκκος που έχουν κάψα και είναι ικανότερα στην αποφυγή της φυσικής ανοσίας

ΑΝΤΙΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΜΥΝΑ

1909 Paul Ehlrich Χωρίς το ανοσολογικό σύστημα που μόνιμα απομακρύνει τα «ανώμαλα στοιχεία» οι άνθρωποι θα πέθαναν αναπόφευκτα από καρκίνο Lewis Thomas McFarlane Burnet 1 η φορά ο όρος «ανοσοεπιτήρηση» για να προσδιορίσουν την αναγνώριση και καταστροφή των «μη-ίδιον» καρκινικών κυττάρων κατά την εμφάνισή τους.

Εκτελεστικοί αντινεοπλασματικοί μηχανισμοί Καταστροφή κυττάρων πρόσληψη και επεξεργασία από μακροφάγα και δενδριτικά κύτταρα. Μακροφάγα και δενδριτικά κύτταρα ενεργοποιούνται για να εκκρίνουν κυτοκίνες και παρουσιάζουν μόρια του όγκου σε Τ- και Β- κύτταρα. Τ και ΝΚ ενεργοποιητές μακροφάγων μέσω ιντερφερόνης γ Ενεργοποιημένα μακροφάγα> καταστροφή όγκων με μηχανισμούς όμοιους με καταστροφή μικροβίων π.χ. ΤΝF, δραστικές ρίζες οξυγόνου

Εκτελεστικοί αντινεοπλασματικοί μηχανισμοί Η κυτταρική ανοσία είναι ο κυρίαρχος αντινεοπλασματικός μηχανισμός in vivo Κυτταροτοξικά CD8+ Τ- λεμφοκύτταρα Ιδιαίτερα αυξημένος αριθμός σε νεοπλάσματα που σχετίζονται με ιούς Παράγονται και μετά από ανοσοποίηση με δενδριτικά κύτταρα που φέρουν αντιγόνα του όγκου Κλωνική επέκταση-βοήθεια από τα Τh Έκκριση ενζύμων Σηματοδότηση θανάτου Τ8 λεμφοκύτταρο με κοκκίο περφορίνης (ΗΜ)

Εκτελεστικοί αντινεοπλασματικοί μηχανισμοί MHC class I CD8+/MHC class I CD4+/MHC class II APC Κυτταροτοξικά Τ- λεμφοκύτταρα Th1 IFN- γ IL-2 TNF-α Th17 IL-17 Th2 IL-6 IL-5 Treg IL-10 TGF-β

ΑΝΤΙΓΟΝΑ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ Ειδικά αντιγόνα των όγκων ΤSA (tumor specific antigens) Αυτά τα αντιγόνα απομονώθηκαν Τ-κύτταρα αντιδραστικά στο νεόπλασμα ασθενών με κακοήθειες Π.χ. Αντιγόνα διαφοροποίησης (CD19, CD29) Υποδοχείς αυξητικών παραγόντων (EGFR) Ενδοκυττάριες πρωτεΐνες (MAGE)

Παθολογοανατόμοι παρατήρησαν πολύ νωρίς ότι μερικοί όγκοι εμφανίζουν πυκνή φλεγμονώδη διήθηση (Dvorak, 1986) Ζωνοειδής φλεγμονή TILs HE HE ER PR HER2 Τριπλά αρνητικό καρκίνωμα p53 MIB1

CD8>>>CD4 CD8 CD4 TIA1 CD68 Κυτταροτοξικά κοκκία ιστιοκύτταρα

ΑΝΟΣΟΕΠΙΤΗΡΗΣΗ Καταστροφή καρκινικών κυττάρων Ή Επιτήρηση καρκινικών κυττάρων ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ Flinn, 2012

Μπορεί να διαρκέσει μια ζωή Μπορεί να γίνουν αλλαγές στον όγκο και τα κύτταρα να διαφύγουν της ανοσοεπιτήρησης Μπορεί να επέλθουν αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα που να εξασθενήσουν την ικανότητα της επιτήρησης.

Επιλεκτική επικράτηση κλώνων αρνητικών σε αντιγόνα cancer stem cells Απώλεια ή μειωμένη έκφραση μορίων ιστοσυμβατότητας Ανοσοκαταστολή - Αναποτελεσματικά αντιγονοπαρουσιαστικά κύτταρα - TGFβ ισχυρός ανοσοκαταστολέας - Οι όγκοι εκκρίνουν παράγοντες που αναστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα (TGFβ, IL- 13) Παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη του όγκου - Νεοαγγείωση - Υπερπλαστικές /επούλωση - Τ-ρυθμιστικά, MDSC - Παράγοντες του στρώματος Ενεργοποίηση κυττάρων φλεγμονής i.e., Τ ρυθμιστικών, που αναστέλλουν την ανοσοαπόκριση

ΔΥΟ ΤΥΠΟΙ ΦΛΕΓΜΟΝΩΔΟΥΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΣΤΑ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ