Στατινες και ΣΔ Χ.Κυρπιζιδης Disclosures Ηοnoraria: GALENICA BOEHRINGER INGELHEIM
Νοσηρότητα και θνητότητα στο διαβήτη
Η στεφανιαία νόσος έχει διπλάσιες πιθανότητες να είναι θανατηφόρος στους ενήλικες με διαβήτη από ό,τι στους ενήλικες χωρίς διαβήτη Σχετικός κίνδυνος θανατηφόρου στεφανιαίας νόσου σε ενήλικους άνδρες και γυναίκες με διαβήτη έναντι αυτών χωρίς διαβήτη Σχετικός κίνδυνος (95% CI) Τιμή P ανά ετερογένεια Προσαρμ. για την ηλικία Γυναίκες 3,69 (2,64-5,15) Άνδρες 2,16 (1,77-2,64) 0,007 Πολλαπλή προσαρμογή Γυναίκες 3,12 (2,34-4,17) Άνδρες 1,99 (1,69-2,35) 0,008 Huxley et al. BMJ 2006; 1 1,5 2 3 4 8 Σχετικός κίνδυνος (95% CI)
Οι στατίνες μειώνουν σημαντικά τα καρδιαγγειακά (CV) επεισόδια, ανεξάρτητα από τη ρύθμιση του διαβήτη Ποσοστό CV επεισοδίων ανά mmol/l μείωσης της LDL-C μετά από 4,3 έτη Υποανάλυση του διαβήτη από τη CTTC (n=18.686) Μείζον αγγειακό επεισόδιο και προηγούμενος διαβήτης Επεισόδια (%) Θεραπεία Μάρτυρας RR (CI) Μείζον στεφανιαίο επεισόδιο Με διαβήτη 776 (8,3%) 979 (10,5%) 0,78 (0,69-0,87) Χωρίς διαβήτη 2561 (7,2%) 3441 (9,6%) 0,77 (0,73-0,81) Οποιοδήπ. μείζον στεφανιαίο επεισ. 3337 (7,4%) 4420 (9,8%) 0,77 (0,74-0,80) Τεστ ετερογένειας εντός υποομάδας X 2 1=0,1, p=0,8 Επαναγγείωση στεφανιαίων Με διαβήτη 491 (5,2%) 627 (6,7%) 0,75 (0,64-0,88) Χωρίς διαβήτη 2129 (6,0%) 2807 (7,9%) 0,76 (0,72-0,81) Οποιαδ. επαναγγείωση στεφανιαίων 2620 (5,8%) 3434 (7,6%) 0,76 (0,73-0,80) Τεστ ετερογένειας εντός υποομάδας X 2 1=0,1, p=0,8 Εγκεφαλικό επεισόδιο Με διαβήτη 407 (4,4%) 501 (5,4%) 0,79 (0,67-0,93) Χωρίς διαβήτη 933 (2,7%) 1116 (3,2%) 0,84 (0,76-0,93) Οποιοδήποτε εγκεφαλικό επεισόδιο 1340 (3,0%) 1617 (3,7%) 0,83 (0,77-0,88) Τεστ ετερογένειας εντός υποομάδας X 2 1=0,8, p=0,4 Μείζον αγγειακό επεισόδιο Με διαβήτη 1465 (15,6%) 1782 (19,2%) 0,79 (0,72-0,93) Χωρίς διαβήτη 4889 (13,7%) 6212 (17,4%) 0,79 (0,76-0,82) Κάθε μείζον αγγειακό επεισόδιο 6354 (14,1%) 7994 (17,8%) 0,79 (0,77-0,81) Τεστ ετερογένειας εντός υποομάδας X 2 1=0,0, p=0,9 RR (99% CI) RR (95% CI) CTTC. Lancet 2008;371(9607):17-125 Θεραπεία καλύτερη 0,5 1,0 1,5 Μάρτυρας καλύτερος
Επίδραση θεραπείας στο κύριο τελικό σημείο σε ασθενεις με ΣΔ [ CARDS ] Επεισόδιο Placebo Atorva Αναλογία κινδύνου Μείωση κινδύνου (CI) Κύριο τελικό σημείο Οξέα στεφανιαία επεισόδια Στεφανιαία επαναγγείωση 127 (9.0%) 77 (5.5%) 34 (2.4%) 83 (5.8%) 51 (3.6%) 24 (1.7%) 37% (17-52) p=0.001 36% (9-55) 31% (-16-59) Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο 39 (2.8%) 21 (1.5%).2.4.6.8 1 1.2 48% (11-69) * N (%) με ένα σύμβαμα Καλύτερη Ατορβαστατίνη Καλύτερο Placebo
Νεοεμφανιζόμενος διαβήτης σε ασθενείς υπό αγωγή με στατίνες
Υπάρχουν αρκετές υποθέσεις για τον σχετιζόμενο από στατίνη ΣΔΤ2 1. Προστασία των παγκρεατικών ß-κυττάρων Η HDL προλαμβάνει την απόπτωση των ß-κυττάρων που προκαλείται από την αυξημένη γλυκόζη 1 Η LDL-C μειώνει την έκκριση ινσουλίνης από τα ß-κύτταρα / τον πολλαπλασιασμό των ß-κυττάρων, οδηγώντας σε μεταβολή της έκκρισης ινσουλίνης 1-3 2. Ευαισθησία των παγκρεατικών ß-κυττάρων στη γλυκόζη Η HDL μπορεί να επηρεάσει την ομοιοστασία της γλυκόζης μέσω μηχανισμών που περιλαμβάνουν έκκριση ινσουλίνης, ενίσχυση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και άμεση πρόσληψη γλυκόζης από τους μυς 4 3. Αντίσταση στην ινσουλίνη Τα επίπεδα των μεταφερόμενων από LDL-C κεραμιδίων αυξάνονται στο ΣΔΤ2 και τα επίπεδα συσχετίζονται με αντίσταση στην ινσουλίνη 5 Οι στατίνες εξομαλύνουν την ωρίμανση των λιποκυττάρων, διαταράσσοντας έτσι την ανοχή στη γλυκόζη και προκαλώντας αντίσταση στην ινσουλίνη 6 1. Rutti et al. Endocrinology 2009;150:4521 30 2. Bellia et al. Atherosclerosis 2012; 223;197-203 3. Sampson et al. Curr Opin Cardiol. 2011;26(4):342 347. 4. Drew et al. Nature Reviews Endocrinology 2012;8:237-45
8 στους 18 επιβεβαιωμένους μονούς νουκλεοτιδικούς πολυμορφισμούς (SNP) για το ΣΔΤ2 σχετίζονται με διαταραγμένη πρώιμη φάση απελευθέρωσης ινσουλίνης Πραγματοποιήθηκαν δοκιμασίες ανοχής στην από του στόματος γλυκόζη και γονοτυπικός καθορισμός 18 επιβεβαιωμένων SNP που συνδέονται με κίνδυνο για ΣΔΤ2, σε 5.327 μη διαβητικούς άνδρες (ηλικίας 58 ± 7 ετών, ΔΜΣ 27,0 ± 3,8 kg/m 2 ) από μια ομάδα ασθενών μιας βάσης δεδομένων στη Φινλανδία Οχτώ SNP σχετίστηκαν με διαταραγμένη πρώιμη φάση απελευθέρωσης ινσουλίνης Οι επιδράσεις των 4 SNP στην έκκριση ινσουλίνης θα μπορούσαν να εξηγηθούν, τουλάχιστον εν μέρει, από τη διαταραγμένη μετατροπή της προ-ινσουλίνης σε ινσουλίνη Ο ένας από τους τέσσερις (HHEX) ενδέχεται να επηρεάζει τόσο την απελευθέρωση ινσουλίνης όσο και την ευαισθησία στην ινσουλίνη Stancokova et al. Diabetes 2009;58:2129-36
Οι στατίνες αυξάνουν τον κίνδυνο νεοεμφανιζόμενου ΣΔΤ2 Κίνδυνος διαβήτη 9% σε 4 έτη (n=91.140) n Στατίνη Εικ. φάρμ. ή μάρτυρας OR (95% CI) Βάρος (%) Ατορβαστατίνη ASCOT-LLA 7773 154 134 1,14 (0,89-1,46) 7,07% Σιμβαστατίνη HPS 14573 335 293 1,15 (0,98-1,35) 13,91% 4S 4242 198 193 1,03 (0,84-1,28) 8,88% Υποσύν. (I 2 =0,0%, p=0,445) 1,11 (0,97-1,26) 22,80% Ροσουβαστατίνη JUPITER 17802 270 216 1,26 (1,04-1,51) 11,32% CORONA 3534 100 88 1,14 (0,84-1,55) 4,65% GISSI HF 3378 225 215 1,10 (0,89-1,35) 9,50% Υποσύν. (I 2 =0,0%, p=0,607) 1,18 (1,04-1,33) 25,46% Πραβαστατίνη WOSCOPS 5974 75 93 0,79 (0,58-1,10) 4,24% LIPID 6997 126 138 0,91 (0,71-1,17) 6,53% PROSPER 5023 165 127 1,32 (1,03-1,69) 6,94% MEGA 6086 172 164 1,07 (0,86-1,35) 8,03% ALLHAT-LLT 6087 238 212 1,15 (0,95-1,41) 10,23% GISSI PREVENZIONE 3460 96 105 0,89 (0,67-1,20) 4,94% Υποσύν. (I 2 =47,5%, p=0,090) 1,03 (0,90-1,19) 40,91% Λοβαστατίνη AFCAPS/TexCAPS 6211 72 74 0,98 (0,70-1,38) 3,76% Σύνολο (I 2 =11,2%) 1,09 (1,02-1,17) 100% Sattar et al. Lancet 2010; 375: 735-42 0,5 1,0 2,0 4,0 8,0 Μειωμένος κίνδυνος διαβήτη Αυξημένος κίνδυνος διαβήτη
Παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη διαβήτη σε ασθενείς που λάμβαναν ροσουβαστατίνη 20 mg στη μελέτη JUPITER* (n=17.603) N Μεταβολικό σύνδρομο Ν 7316 Ο 10278 Μη θανατηφ. ΕΜ + εγκεφ. επεισ. Επαναγγείωση + ασταθή στηθάγχη VTE Θνητότητα Διαβήτης Γλυκόζη νηστείας 5,55 mmol/l (100 mg/dl) Ν 5504 Ο 12170 ΔΜΣ 30 kg/m 2 Ν 6637 Ο 11042 HbA 1c >6% Ν 3008 Ο 14615 Οποιοσδήποτε παράγοντας κινδύνου Ν 11508 Ο 6095 0.2 0.5 1.0 2.0 Ροσουβαστατίνη Ανώτερη Κατώτερη 0.2 0.5 1.0 Ροσουβαστατίνη Ανώτερη Κατώτερη 0.2 0.5 1.0 Ροσουβαστατίνη 0.2 0.5 1.0 Ροσουβαστατίνη 0.2 0.5 1.0 Ροσουβαστατίνη Ανώτερη Κατώτερη Ανώτερη Κατώτερη Ανώτερη Κατώτερη Ridker et al. Lancet 2012;380:565-71 *JUPITER: Justification for Use of statins in Prevention: an Intervention Trial Evaluating Rosuvastatin (Αιτιολόγηση της χρήσης των στατινών στην πρόληψη: μια μελέτη παρέμβασης για την αξιολόγηση της ροσουβαστατίνης)
Ασθενείς με νεοεμφανιζόμενο διαβήτη (%) Ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου για ανάπτυξη διαβήτη με υψηλή δόση ατορβαστατίνης Ανάλυση από τη μελέτη TNT* (n=7.595) 25 20 Απουσία χαρακτηριστικού Παρουσία χαρακτηριστικού 15 10 5 0 Γλυκόζη νηστείας >100 mg/dl Τριγλυκερίδια >150 mg/dl ΔΜΣ >30kg/m 2 Ιστορικό υπέρτασης Waters et al. JACC. 2011;57(14):1535-1545 *TNT: Treat to New Targets (Θεραπεία έως νέους στόχους)
Οι υψηλές δόσεις στατίνης αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη Συγκεντρωτική ανάλυση 5 μελετών στατίνης (n=32.752) Περιστατικά/Σύνολο, Αρ. (%) Διαβήτης Εντατική δόση Μέτρια δόση OR (95% CI) PROVE IT-TIMI 22 101/1707 (5,9) 99/1688 (5,9) 1,01 (0,76-1,34) A to Z 65/1768 (3,7) 47/1736 (2,7) 1,37 (0,94-2,01) TNT 418/3798 (11,0) 358/3797 (9,4) 1,19 (1,02-1,38) IDEAL 240/3737 (6,4) 209/3724 (5,6) 1,15 (0,95-1,40) SEARCH 625/5398 (11,6) 587/5399 (10,9) 1,07 (0,95-1,21) Συγκεντρωτικός λόγος πιθανοτήτων Ετερογένεια: I 2 =0%, p=0,60 1449/16.408 (8,8) 1300/16.344 (8,0) 1,12 (1,04-1,22) 0,5 1,0 2,0 Λόγος πιθανοτήτων (95% CI) PROVE-IT: ατορβαστατίνη 80 mg έναντι πραβαστατίνης 40 mg, A to Z: σιμβαστατίνη 40/80 mg έναντι 20 mg, TNT: ατορβαστατίνη 80 mg έναντι 10 mg, IDEAL: ατορβαστατίνη 80 mg έναντι σιμβαστατίνης 20 mg, SEARCH: σιμβαστατίνη 80 mg έναντι 20 mg Preiss et al. JAMA 2011;305:2556-64
Επιδράσεις των στατινών στη γλυκόζη αίματος / στην ευαισθησία στην ινσουλίνη
Δεδομένα για τα άτομα με διαβήτη ή κίνδυνο διαβήτη
PROVE-IT TIMI-22: Οι ασθενείς που έλαβαν ατορβαστατίνη 80 mg εμφάνισαν επιδείνωση του γλυκαιμικού ελέγχου μετά από 2 έτη (n=3.382) Προσαρμοσμένος HR και 95% CI για την ανάπτυξη HbA1c >6 στους ασθενείς με αρχική HbA1c <6 Μη διαβητικοί (n=2.745) Διαβητικοί (n=146) 0,25 Όλοι (n=2.891) Πιο πιθανό με την πραβαστατίνη 0,5 1,0 2 4 Πιο πιθανό με την ατορβαστατίνη Αναδρομική ανάλυση της μελέτης PROVE-IT που συνέκρινε την ατορβαστατίνη 80 mg με την πραβαστατίνη 40 mg Η HbA1c αυξήθηκε, σε σχέση με την έναρξη, κατά 0,12 ±1,41 στους ασθενείς που λάμβαναν πραβαστατίνη και κατά 0,3 ± 0,56 στους ασθενείς που λάμβαναν ατορβαστατίνη (p<0,0001) μετά από 2 έτη Sabatine et al. Circulation 2004 ;110(Suppl III):S834
Σε υπερχοληστερολαιμικούς ασθενείς με ΣΔΤ2, η HbA1c μειώθηκε μετά από 12 εβδομάδες πραβαστατίνης αλλά αυξήθηκε μετά από ατορβαστατίνη Προοπτική, ανοιχτή, διασταυρούμενη μελέτη σε 25 ασθενείς που έλαβαν στατίνη για 12 εβδομάδες, ακολουθούμενη από μια περίοδο έκπλυσης 4 εβδομάδων, η οποία ακολουθήθηκε από άλλη στατίνη Πραβαστατίνη 10 mg Ατορβαστατίνη 10 mg Έκπλυση Τιμή P HbA1c 5,80 ± 0,52 5,97 ± 0,58 5,84 ± 0,55 0,003 Η λειτουργία των ß-κυττάρων βελτιώθηκε επίσης με την πραβαστατίνη σε σύγκριση με την ατορβαστατίνη (p=0,002) Mita et al. J Endocrine Journal 2007; 54(3):441-447
Γλυκόζη νηστείας (mmol/l) HbA1c (%) Σε ασθενείς με καλά ελεγχόμενο ΣΔΤ2, τόσο η ροσουβαστατίνη όσο και η σιμβαστατίνη επηρέασαν σημαντικά το γλυκαιμικό έλεγχο σιμβαστατίνη 20/ ροσουβαστατίνη 20 ροσουβαστατίνη 20 / σιμβαστατίνη 20 σιμβαστατίνη 20 / ροσουβαστατίνη 20 ροσουβαστατίνη 20 / σιμβαστατίνη 20 10 8,0 9 Μεταβολή από την έναρξη p <0,0001 και για τις δύο ομάδες 7,5 Μεταβολή από την έναρξη p <0,0001 και για τις δύο ομάδες * * * 8 * 7,0 7 6,5 0 6,0 0 2 4 6 8 10 12 0 2 4 6 8 10 12 Μήνες Μήνες 27 ασθενείς με καλά ελεγχόμενο διαβήτη Διασταυρούμενος σχεδιασμός: 12 μήνες θεραπείας με ροσουβαστατίνη (6 μήνες) και σιμβαστατίνη (6 μήνες) Τα επίπεδα HOMA-ß μειώθηκαν σημαντικά από τους μήνες 6-12 και στις δύο ομάδες Bellia et al. Atherosclerosis 2012; 223:197-203
ΜΕΛΕΤΕΣ ΦΑΣΗΣ IV: ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗ Η πιταβαστατίνη σχετίζεται με μείωση των επιπέδων HbA1c σε ασθενείς με υπερχοληστερολαιμία και διαβήτη (μελέτη LIVES) Μεταβολή της HbA 1c Μέση τιμή ± SD (Μέθοδος ANOVA επαναλαμβανόμενων μετρήσεων) Εβδομάδα HbA1c: αιμοσφαιρίνη A1c. Teramoto T et al. Expert Opin Pharmacother. 2010;11(5):817 828. 24
Μέση μεταβολή της γλυκόζης αίματος σε σχέση με την έναρξη (%) ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΧΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗΣ Η μέση γλυκόζη αίματος αυξήθηκε σημαντικά με την ατορβαστατίνη αλλά όχι με την πιταβαστατίνη Μέση % μεταβολή της γλυκόζης αίματος από την έναρξη της βασικής μελέτης έως την εβδομάδα 12 και έως την εβδομάδα 44 της μελέτης επέκτασης Βασική μελέτη Πιταβαστατίνη 4 mg/ημέρα (n=275) Ατορβαστατίνη 20 mg/ημέρα (n=137) Μελέτη επέκτασης Πιταβαστατίνη 4 mg/ημέρα (n=143) Ατορβαστατίνη 20 ή 40 mg/ημέρα (n=71) Εβδομάδα 12 Βασική μελέτη Εβδομάδα 44 Μελέτη επέκτασης *p<0,05 έναντι έναρξης (ANOVA) 7 ασθενείς έλαβαν αύξηση της δόσης της ατορβαστατίνης από 20 σε 40 mg στην έναρξη της μελέτης επέκτασης. Gumprecht J et al. Obes Metab 2011;13(11):1047 55 25
J-PREDICT: Πρώτη προοπτική μελέτη για την αξιολόγηση του προκαλούμενου από στατίνη ΣΔΤ2 σε έναν πληθυσμό με κίνδυνο Μια ανοιχτή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη για την αξιολόγηση της επίδρασης της πιταβαστατίνης στο νεοεμφανιζόμενο διαβήτη σε έναν πληθυσμό με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη (IGT) Υπόθεση της μελέτης: Η ομάδα θεραπείας που θα λάβει πιταβαστατίνη 1 2 mg/ημέρα θα εμφανίσει χαμηλότερη επίπτωση νεοεμφανιζόμενου διαβήτη, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου που θα λάβει μόνο αλλαγές στον τρόπο ζωής Yamazaki et al. Diabetol Int 2011. Published online August 03 2011.
Σχεδιασμός και μέθοδοι 1240 ενήλικοι ασθενείς με IGT (κριτήρια ΠΟΥ) Τυχαιοποίηση σε αναλογία 1:1 είτε σε αλλαγές στον τρόπο ζωής (μάρτυρες) είτε σε πιταβαστατίνη 1 2 mg/ημέρα επιπρόσθετα στις αλλαγές στον τρόπο ζωής Προκαταρκτ. έλεγχος IC Προκατ. δοκ. OGTT 75 g Τυχαιοποίηση Αλλαγές στον τρόπο ζωής μόνο Αλλαγές στον τρόπο ζωής + πιταβαστατίνη 1 2 mg/ημέρα < 6 μήνες <2 μήνες 60 μήνες (μέγ. 108 μήνες) Κριτήρια IGT του ΠΟΥ: 2ωρη γλυκόζη πλάσματος 140 και <200 mg/dl και γλυκόζη πλάσματος νηστείας <126 mg/dl Yamazaki et al. Diabetol Int 2011. Published online August 03 2011.
Αποτελέσματα μέχρι σήμερα PIT14 00004 Date of Preparation May 2014
Αθροιστική επίπτωση Η πιταβαστατίνη μείωσε την επίπτωση του διαβήτη κατά 18% μετά από διάμεσο διάστημα 2,8 ετών 1,00 0,75 HR 0,82 (95% CI: 0,68-0,99) p=0,041 (Διαστρωματωμένο log-rank test) Μάρτυρες 0,50 Πιταβαστατίνη 0,25 0,00 0 6 12 18 24 30 36 42 48 54 60 66 72 Αρ. σε κίνδυνο Μάρτυρες 556 Πιταβαστ. 534 500 475 405 385 350 320 Μήνες από την τυχαιοποίηση 277 263 http://www.easdvirtualmeeting.org/resources/3645 http://mtpro.medical-tribune.co.jp/mtpronews/nct/nct130701.html 73rd ADA 2013, Chicago, IL, USA: Late Breaking Studies 61-LB Διάμεση παρακολούθηση 2,8 ετών (εύρος 2-6 ετών) Μέσος όρος δόσης πιταβαστατίνης 1,3 mg 190 178 123 124 77 101 42 68 15 30 5 23
Δεδομένα από μη διαβητικούς ασθενείς
Οι στατίνες ασκούν διαφορικές δράσεις στην ευαισθησία στην ινσουλίνη (IS) σε μη διαβητικούς ασθενείς Πραβαστατίνη Koh 2008 0,441 (-0,088, 0,971) Sugyama 2007 0,485 (-0,144, 1,114) Gannage-Yared 2005 0,000 (-0,621, 0,621) Υποσύνολο 0,342 (0,032, 0,651) Ατορβαστατίνη Huptes 2006-0,052 (-0,929, 0,824) Stalenhoef 2005-0,018 (-0963, 0,333) Watts 2003-0,434 (-1,279, 0,412) Costa 2003 0,308 (-0,379, 0,994) Chan 2002-0,059 (-0,844, 0,726) Υποσύνολο -0,019 (-0,243, 0,205) Ροσουβαστατίνη Kastaganos 2008-0,116 (0,474, 0,243) Sviridov 2008 0,067 (0,512, 0,645) Ooi 2007a -0,030 (-1,008, 0,952) Ooi 2007b -0,094 (-1,060, 0,901) Tar Avest 2005-0,074 (0,727, 0,560) Stalenhoef 2005-0,006 (-0,357, 0,345) Υποσύνολο -0,037 (-0,223, 0,148) Σιμβαστατίνη Koh 2008-0,383 (-0,902, 0,143) Koh 2008a -0,515 (-1,303, 0,274) Koh 2008b -0,642 (-1,429, 0,146) Koh 2008c -0,503 (-1,288, 0,282) Koh 2008d -0,503 (-1,288, 0,282) Devaraj 2007 0,220 (-0,336, 0,776) Altunbas 2003-0,655 (-1,614, 0,285) Jula 2003-0,254 (-0,613, 0,106) Υποσύνολο -0,321 (-0,526, 0,117) Εκτός πραβαστατίνης -0,149 (-0,284, -0,013) Σύνολο -0,084 (-0,210, 0,042) Μεταανάλυση 16 ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο μελετών σε μη διαβητικά άτομα, που περιελάμβαναν την ατορβαστατίνη, την πραβαστατίνη, τη ροσουβαστατίνη ή τη σιμβαστατίνη (n=1146) Η πραβαστατίνη βελτίωσε σημαντικά την IS [SMD 0,342 (95% CI: 0,032 0,621), p=0,03] Η σιμβαστατίνη επιδείνωσε σημαντικά την IS [SMD 0,321 (95% CI: 0,526 έως 0,117), p=0,03] -2,0-1,2 -,04 0,4 Τυποποιημένη μέση διαφορά (95% CI) 1,2 Baker et al. Diabetes Res Clin Pract. 2010 Jan;87(1):98-107
Η πραβαστατίνη δεν επηρεάζει την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε μη διαβητικά άτομα μετά από 12 εβδομάδες Προοπτική, διπλά τυφλή μελέτη σε μη διαβητικούς ενήλικες, που συνέκρινε την πραβαστατίνη 40 mg έναντι του εικονικού φαρμάκου (n=40) Μετά από 12 εβδομάδες θεραπείας με πραβαστατίνη: Καμία αλλαγή στα επίπεδα γλυκόζης ή ινσουλίνης, σε σχέση με την έναρξη Καμία αλλαγή στα επίπεδα αδιπονεκτίνης ή λεπτίνης, σε σχέση με την έναρξη Καμία αλλαγή στο δείκτη QUICKI, σε σχέση με την έναρξη Gannagé-Yared et al. Metabolism. 2005 Jul;54(7):947-51
% ασθενών με νεοεμφανιζόμενο διαβήτη Ο κίνδυνος ΣΔΤ2 με την ατορβαστατίνη σχετίζεται ισχυρά με την παρουσία παραγόντων κινδύνου TNT 25 20 15 10 5 0 HR=5,78 p<0,0001 HR=2,04 p<0,0001 HR=2,73 p<0,0001 HR=1,64 p<0,0001 Απουσία παραγ. κινδ. Παρουσία παραγ. κινδ. IDEAL 20 15 10 HR=4,72 p<0,0001 HR=1,88 p<0,0001 HR=2,59 p<0,0001 HR=1,60 p<0,0001 5 0 SPARCL 25 20 15 10 HR=3,49 p<0,0001 HR=2,37 p<0,0001 HR=2,36 p<0,0001 HR=1,91 p<0,0001 5 Waters et al. J Am Coll Cardiol 2011;57:1535-1545. 0 FPG>100mg/dL TG>150mg/dL ΔΜΣ>30mg/m 2 Ιστορικό υπέρτασης
Η ροσουβαστατίνη 20 mg σχετίζεται με 25% αυξημένο κίνδυνο διαβήτη σε ασθενείς χωρίς εμφανή καρδιαγγειακή νόσο Ανάλυση από JUPITER* (n=17.802) Επεισόδιο Παρακολουθούμενα ανεπιθύμητα συμβάντα Ροσουβαστατίνη (N=8901) Εικ. φάρμακο (N=8901) Οποιοδήποτε σοβαρό συμβάν αρ. (%) 1352 (15,2) 1377 (15,5) 0,60 Μυϊκή αδυναμία, δυσκαμψία ή πόνος αρ. (%) 1421 (16,0) 1375 (15,4) 0,34 Μυοπάθεια αρ. (%) 10 (0,1) 9 (0,1) 0,82 Ραβδομυόλυση αρ. (%) 1 (<0,1) 0 Νεοδιαγνωσμένος καρκίνος αρ. (%) 298 (3,4) 314 (3,5) 0,51 Θάνατος από καρκίνο αρ. (%) 35 (0,4) 58 (0,7) 0,02 Γαστρεντερική διαταραχή αρ. (%) 1753 (19,7) 1711 (19,2) 0,43 Νεφρική διαταραχή αρ. (%) 535 (6,0) 480 (5,4) 0,08 Αιμορραγία αρ. (%) 258 (2,9) 275 (3,1) 0,45 Ηπατική διαταραχή αρ. (%) 216 (2,4) 186 (2,1) 0,13 Εργαστηριακές τιμές Κρεατινίνη, >100% αύξηση από την έναρξη αρ. (%) 16 (0,2) 10 (0,1) 0,24 Ρυθμός σπειραμ. διήθησης στους 12 μήνες ml/min/1,73m 2 0,02 Διάμεση τιμή 66,8 66,6 Διατεταρτημοριακό εύρος 59,1-76,5 58,8-76,2 Αμινοτρανσφεράση της αλανίνης >3xULN σε διαδοχικές επισκέψεις αρ. (%) Τιμή P 23 (0,3) 17 (0,2) 0,34 Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη στους 24 μήνες - % 0,001 Διάμεση τιμή 5,9 5,8 Διατεταρτημοριακό εύρος 5,7-6,1 5,6-6,1 Γλυκόζη νηστείας στους 24 μήνες mg/dl 0,12 Διάμεση τιμή 98 98 Διατεταρτημοριακό εύρος 91-107 90-106 > Ίχνη γλυκόζης στα ούρα στους 12 μήνες αρ. (%) 36 (0,5) 32 (0,4) 0,64 Άλλα συμβάντα Nεοδιαγνωσμένος διαβήτης (αναφορά από ιατρό αρ. (%) 270 (3,0) 216 (2,4) 0,01 Αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο αρ. (%) 6 (0,1) 9 (,01) 0,44 Ridker et al. NEJM 2008;359(21):2195-2207 *JUPITER: Justification for Use of statins in Prevention: an Intervention Trial Evaluating Rosuvastatin (Αιτιολόγηση της χρήσης των στατινών στην πρόληψη: μια μελέτη παρέμβασης για την αξιολόγηση της ροσουβαστατίνης)
Διαβήτης Διαβήτης Αυξημένος κίνδυνος διαβήτη παρατηρείται σε μεγάλο βαθμό στους ασθενείς με 1 ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου Ανάλυση από JUPITER* (n=17.603) Αθροιστική επίπτωση διαβήτη στα άτομα με ή χωρίς 1 ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου 0,15 Χωρίς παράγοντες 0,15 1 ή περισσότεροι κινδύνου παράγοντες κινδύνου 0,10 Ροσουβαστατίνη 20mg Εικονικό φάρμακο 0,10 Ροσουβαστατίνη 20mg Εικονικό φάρμακο 0,05 0,05 0 0 1 2 3 4 Παρακολούθηση (έτη) Αρ. ατόμων σε κίνδυνο Ροσουβαστατίνη 3065 2969 2902 2477 1555 725 473 343 189 48 Εικον. φάρμακο 3030 2944 2856 2448 1521 739 488 348 195 69 0 0 1 2 3 4 Παρακολούθηση (έτη) Αρ. ατόμων σε κίνδυνο Ροσουβαστατίνη 5743 5564 5394 4515 2639 1330 870 624 365 126 Εικον. φάρμακο 5765 5600 5442 4580 2685 1386 909 644 368 178 Πληθυσμός Θάνατοι/ CV επεισ. που αποφεύχθ. Νέα περιστ. διαβήτη Τα άτομα χωρίς παράγοντες κινδύνου για διαβήτη στην έναρξη 86 0 Τα άτομα με 1 ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου για διαβήτη στη έναρξη 134 54 Ridker et al. Lancet 2012;380:565-71 *JUPITER: Justification for Use of statins in Prevention: an Intervention Trial Evaluating Rosuvastatin (Αιτιολόγηση της χρήσης των στατινών στην πρόληψη: μια μελέτη παρέμβασης για την αξιολόγηση της ροσουβαστατίνης)
Μέση ινσουλίνη νηστείας πλάσματος (µiu/ml) Μέση γλυκόζη νηστείας πλάσματος (mg/dl) Η πιταβαστατίνη και η πραβαστατίνη δεν έχουν επιδράσεις στις παραμέτρους του γλυκαιμικού ελέγχου ή της ινσουλίνης σε δυσλιπιδαιμικούς ενήλικες μετά από 12 εβδομάδες Προοπτική μελέτη που συνέκρινε το μεταβολισμό των λιπιδίων και της γλυκόζης με την πιταβαστατίνη 4 mg και την πραβαστατίνη 40 mg σε διάστημα 12 εβδομάδων (n=328) Μέση ινσουλίνη νηστείας πλάσματος στην έναρξη και στην εβδομάδα 12 Μέση γλυκόζη νηστείας πλάσματος στην έναρξη και στην εβδομάδα 12 Μέση LS =0,9 p=0,558 40,0 Μέση LS =1,4 p=0,208 140 Μέση LS =-0,3 p=0,747 Μέση LS =-1,2 p=0,262 35,0 30,0 25,0 20,0 15,0 10,0 Μέση LS =0,3 p=0,663 Μέση LS =-1,0 p=0,190 120 100 80 60 40 5,0 20 0,0 Έναρξη Εβδ.12 Έναρξη Εβδ. 12 0 Έναρξη Εβδ. 12 Έναρξη Εβδ. 12 Πιταβαστατίνη (n=157) Πραβαστατίνη (n=159) Πιταβαστατίνη (n=161) Πραβαστατίνη (n=159) Sponseller et al. Clin Lipidol 2012; 6:288-289
Περίληψη Έχουν πραγματοποιηθεί λίγες προοπτικές μελέτες για την αξιολόγηση της δράσης των στατινών στη γλυκόζη ή στην αντίσταση στην ινσουλίνη σε ενήλικες με διαβήτη, με κίνδυνο διαβήτη ή χωρίς διαβήτη Τα περισσότερα κλινικά δεδομένα προέρχονται από αναδρομικές αναλύσεις post hoc Από τα διαθέσιμα δεδομένα φαίνεται ότι οι στατίνες έχουν διαφορετικές δράσεις στη γλυκόζη και στην αντίσταση στην ινσουλίνη Η πραβαστατίνη δείχνει να έχει ουδέτερες ή θετικές επιδράσεις στη γλυκόζη αίματος/ στην ευαισθησία στην ινσουλίνη, 1,2 ενώ η υψηλή δόση ατορβαστατίνης και ροσουβαστατίνης δείχνει να έχει επιβλαβείς επιδράσεις 1,3,4 Baker et al. Diabetes Res Clin Pract. 2010 Jan;87(1):98-107 Gannagé-Yared et al. Metabolism. 2005 Jul;54(7):947-51 Waters et al. J Am Coll Cardiol 2011; 57:1535-1545. Ridker et al. NEJM 2008;359(21):2195-2207
ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΗΣ ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗΣ Σύγκριση της λιποφιλικότητας των στατινών Λιποφιλία Σιμβαστατίνη (μορφή λακτόνης) Σιμβαστατίνη (μορφή οξέος) Φλουβαστατίνη Ατορβαστατίνη Πιταβαστατίνη Υδροφιλία Πραβαστατίνη Ροσουβαστατίνη Ose L. Clin Lipidol 2010;5(3):309 323. 39
Συστάσεις ESC 2013 για τη χρήση στατινών σε ασθενείς με υψηλό η χαμηλό CV κίνδυνο Το καθαρό όφελος της υψηλής δόσης στατινών εξακολουθεί να υπερτερεί του σχετικού κινδύνου για ΔΤ2 σε ασθενείς με υψηλό CV κίνδυνο Σε ασθενείς με υψηλό CV κίνδυνο, οι στατίνες θα πρέπει να συνταγογραφούνται χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο κίνδυνος για ΔΤ2 Οι ασθενείς με χαμηλό CV κίνδυνο και υψηλού κινδύνου για ΔΤ2 θα πρέπει να ενθαρρύνονται να τροποποιήσουν το προφίλ κινδύνου τους, κάνοντας αλλαγές στον τρόπο ζωής Ασθενείς που αναπτύσσουν ΔΤ2 κατά τη θεραπεία τους με στατίνη θα πρέπει να συνεχίσουν τη θεραπεία σύμφωνα με τις εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες Sattar et al. Atherosclerosis Supplements 15 (2014) 1-15
Recommendations: Lipid Management [ADA 2013] Statin therapy should be added to lifestyle therapy, regardless of baseline lipid levels with overt CVD without CVD >40 years of age who have one or more other CVD risk factors ADA. VI. Prevention, Management of Complications. Diabetes Care 2013;36(suppl 1):S31.
Did Lipitor Give You Type 2 Diabetes? If you took Lipitor and developed Type 2 diabetes which can lead to kidney disease, strokes and other debilitating complications you have legal options. Speak to a Patient Advocate to learn more. (866) 943-0940
Ευχαριστώ
Η ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟ: ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΔΙΑΒΗΤΗΣ, ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΙ (CV) ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΚΑΙ ΣΤΑΤΙΝΕΣ: ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΟΞΟ Ο ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ CV ΚΙΝΔΥΝΟΥ O διαβήτης είναι μια κατάσταση που ισοδυναμεί με κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και περιφερική αρτηριοπάθεια ΟΙ ΣΤΑΤΙΝΕΣ ΩΣ ΔΙΑΒΗΤΟΓΟΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ Η θεραπεία με στατίνες αντιπροσωπεύει το ισχυρότερο εργαλείο μείωσης του καρδιαγγειακού κινδύνου στους διαβητικούς μπορεί να μη χορηγηθεί, προς αποφυγή του περίσσιου κινδύνου για διαβήτη Sampson UK et al. Curr Opin Cardiol. 2011 July ; 26(4): 342 347. 76
Η ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟ: ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ Ο ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ Ο διαβήτης τύπου 2 δημιουργεί επιπλέον κίνδυνο για ένα μεγάλο εύρος αγγειακών νόσων Στεφανιαία νόσος* Θάνατος από στεφανιαία νόσο Μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου Υποτύποι εγκεφαλικού επεισοδίου** Ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο Αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο Μη ταξινομημένο εγκεφαλικό επεισόδιο Άλλα αγγειακά επεισόδια *Προσαρμογή για την ηλικία, το κάπνισμα, το ΔΜΣ, τη συστολική αρτηριακή πίεση και διαστρωμάτωση ως προς το φύλο και την ομάδα της μελέτης (όπου εφαρμόζεται). **Περιλαμβάνει τα θανατηφόρα και μη θανατηφόρα επεισόδια. Ray K. Cardiovasc Diabetol. 2013;12 Suppl 1:S3. 77
Η ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟ: ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΟΙ ΣΤΑΤΙΝΕΣ ΩΣ ΔΙΑΒΗΤΟΓΟΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ Η θεραπεία με στατίνες σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 Στατίνη Επεισ. Ποσ. Εικ ή μάρτυρας Επεισ. Ποσ. Βάρος Σύνολο Επεισόδια ανά 1.000 έτη ασθενών, οι τιμές βάρους προέρχονται από ανάλυση τυχαίων επιδράσεων. CI: διάστημα εμπιστοσύνης, OR: λόγος πιθανοτήτων. Ray K. Cardiovasc Diabetol. 2013;12 Suppl 1:S3. Sattar N. Lancet. 2010; 375:735-42. 78
Η ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟ: ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΟΙ ΣΤΑΤΙΝΕΣ ΩΣ ΔΙΑΒΗΤΟΓΟΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ 13 μεγάλες, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο και ελεγχόμενες με τη συνήθη φροντίδα μελέτες στατίνης που χρησιμοποιήθηκαν για την πραγματοποίηση μεταανάλυσης Μελέτη ASCOT-LLA HPS JUPITER WOSCOPS LIPID CORONA PROSPER MEGA AFCAPS/TEXCAPS 4S ALLHAT GISSI HF GISSI PREV Θεραπεία με στατίνη Ατορβαστατίνη 10 mg Σιμβαστατίνη 40 mg Ροσουβαστατίνη 20 mg Πραβαστατίνη 40 mg Πραβαστατίνη 40 mg Ροσουβαστατίνη 20 mg Πραβαστατίνη 40 mg Πραβαστατίνη 10-20 mg Λοβαστατίνη 20-40 mg Σιμβαστατίνη 20-40 mg Πραβαστατίνη 40 mg Ροσουβαστατίνη 10 mg Πραβαστατίνη 20 mg Ray K. Cardiovasc Diabetol. 2013;12 Suppl 1:S3. Sattar N. Lancet. 2010; 375:735-42. 79
Η ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟ: ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΤΑΤΙΝΕΣ ΤΟ ΙΔΙΟ; Σε σύγκριση με άλλες στατίνες, η πιταβαστατίνη έχει μοναδική δομή, η οποία συμβάλλει σε αρκετά φαρμακολογικά οφέλη. Τα οφέλη αυτά περιλαμβάνουν: ισχυρή αποτελεσματικότητα στη μείωση της LDL-C κλινικά σημαντικές, αναπαραγώγιμες αυξήσεις της HDL-C ουδέτερη ή ευεργετική δράση στο γλυκαιμικό έλεγχο μειωμένη πιθανότητα για DDI. Επομένως, η πιταβαστατίνη φαίνεται ότι αποτελεί χρήσιμη θεραπευτική επιλογή για άτομα με μεταβολικό σύνδρομο ή διαβήτη τύπου 2. Masana L. Cardiovasc Diabetol. 2013;12 Suppl 1:S2. 80
Η ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟ: ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ Η ΠΙΤΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗ ΕΧΕΙ ΟΥΔΕΤΕΡΗ Ή ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΥΡΙΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ: 1. ΜΕΛΕΤΗ J-PREDICT: ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΓΛΥΚΟΖΗ (IGT) Η πιταβαστατίνη 1-2 mg/ημέρα σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο ζωής σχετίστηκε με χαμηλότερη επίπτωση διαβήτη από ό,τι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μόνες τους 1 2. ΜΕΛΕΤΗ LIVES: ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2 Μια υποανάλυση της μελέτης LIVES έδειξε σημαντική (0,28%, p<0,001) μείωση των επιπέδων HbA 1c μετά από 104 εβδομάδες θεραπείας με πιταβαστατίνη 2 3. ΜΕΛΕΤΗ CAPITAIN: ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ Η θεραπεία 6 μηνών με πιταβαστατίνη 4 mg δεν μετέβαλε σημαντικά τη μέση γλυκόζη πλάσματος νηστείας (FPG), το δείκτη αξιολόγησης του μοντέλου ομοιόστασης, τα επίπεδα ινσουλίνης, τις αναλογίες ινσουλίνης/γλυκόζης ή τα επίπεδα HbA 1c 3 4. ΜΕΛΕΤΗ PREVAIL-US: ΠΡΩΤΟΠΑΘΗΣ ΥΠΕΡΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ Ή ΜΙΚΤΗ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ Η θεραπεία 12 μηνών με πιταβαστατίνη 4 mg δεν είχε καμία επίδραση στην FPG, την ινσουλίνη πλάσματος νηστείας ή την HbA 1c 4 1. Odawara M et al. Late Breaking Abstract Handout. 73rd Scientific Sessions. July 2013. 62 (suppl. 1A). 2. TeramotoT et al. Expert Opin Pharmacother 2010 Apr;11(5):817-828. 3. Hounslow N et al. Abstract in World Congress for Prevention of Diabetes. Madrid Spain; 2012, 4.. Kryzhanovski V et al. J Am Coll Cardiol 2012;9:E1692. 81
Μελέτη J-PREDICT ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΓΛΥΚΟΖΗ (IGT) Επίδραση της πιταβαστατίνης στην επίπτωση του διαβήτη σε Ιάπωνες με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη. Odawara M et al. Late Breaking Abstract Handout. 73rd Scientific Sessions. 2013 Jul; 62 (suppl. 1A). 82
Μελέτη J-PREDICT Σχεδιασμός της μελέτης Πολυκεντρική, ανοιχτή, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη σε Ιάπωνες με IGT 1.269 ασθενείς (30-74 ετών) IGT (OGTT: 2ωρη γλυκόζη πλάσματος 140-199 mg/dl και FGP < 126 mg/dl), LDL-C 100-159 ή TC 180-239 mg/dl. R 1:1 Αλλαγές τρόπου ζωής + Πιταβαστατίνη 1-2 mg/ημ. (n=634) 5 έτη 75 g OGTT κάθε 6 μήνες Αλλαγές τρόπου ζωής (n=635) Κύριο καταληκτικό σημείο: επίδραση της πιταβαστατίνης στο νεοεμφανιζόμενο διαβήτη IGT: διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη, OGTT: δοκιμασία ανοχής στην από του στόματος γλυκόζη, FPG: γλυκόζη πλάσματος νηστείας Yamazaki T et al. Diabetology Int 2011; 2:134-140. 83
Αθροιστικό ποσοστό κινδύνου για την κύρια έκβαση Μελέτη J-PREDICT Η πιταβαστατίνη σχετίστηκε με χαμηλότερη επίπτωση διαβήτη στους ασθενείς με IGT Επίδραση της πιταβαστατίνης στην επίπτωση του σακχαρώδη διαβήτη σε ασθενείς με IGT Μάρτυρες HR 0.82* p 0.042 Πιταβαστατίνη Αρ. σε κίνδυνο Μάρτυρας Πιταβαστατίνη Μήνες από την τυχαιοποίηση Η τιμή P υπολογίστηκε με χρήση ενός log-rank test που διαστρωματώθηκε βάσει 5 παραγόντων (φύλο, ηλικία ΔΜΣ, 2ωρη γλυκόζη πλάσματος και παρουσία υπέρτασης). *(95% CI: 0,86-0,99) Odawara M et al. Late Breaking Abstract Handout. 73rd Scientific Sessions. July 2013. 62 (suppl. 1A). 84
Μελέτη J-PREDICT Κύρια συμπεράσματα από τη μελέτη J- PREDICT Η πιταβαστατίνη σε συνδυασμό με αλλαγές στον τρόπο ζωής σχετίστηκε με χαμηλότερη επίπτωση διαβήτη, σε σύγκριση με τις αλλαγές στον τρόπο ζωής μόνες τους, σε ασθενείς με IGT. Η πιταβαστατίνη δεν επιταχύνει την εμφάνιση διαβήτη σε ασθενείς με IGT. Ίσως πρέπει να αναθεωρηθεί το κατά πόσο όλες οι στατίνες αυξάνουν πραγματικά τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη. Odawara M et al. Late Breaking Abstract Handout. 73rd Scientific Sessions. July 2013. 62 (suppl. 1A). 85
Μελέτη LIVES ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2 Νέα στοιχεία για την πιταβαστατίνη: αποτελεσματικότητα και ασφάλεια στις κλινικές μελέτες. Teramoto T et al. Expert Opin Pharmacother. 2010 Apr;11(5):817-28. 86
Μελέτη LIVES Σχεδιασμός της μελέτης Μακροχρόνια, προοπτική, μετεγκριτική παρακολούθηση Μελέτη LIVES Επέκταση της μελέτης LIVES 1 έτος 2 έτη 5 έτη 20.279 δυσλιπιδαιμικοί ασθενείς 6.605 ασθενείς από τη μελέτη LIVES που έλαβαν πιταβαστατίνη για περισσότερο από 2 έτη Φάση 1, κύριο καταληκτικό σημείο: αξιολόγηση των άγνωστων ADR και της επίπτωσης των ADR στην κλινική πράξη Φάση 2, κύριο καταληκτικό σημείο: επίπτωση καρδιαγγειακών και αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων ADR: ανεπιθύμητες ενέργειες Teramoto T et al. Expert Opin Pharmacother 2010;11:817-828. Teramoto T. Atherosclerosis Supplements 2011;12:285-288. Teramoto T et al. Jpn Pharmacol Ther 2011;39:789-803. 87
Μελέτη LIVES Η πιταβαστατίνη δεν αλλάζει τα επίπεδα HbA1C μετά από 2 έτη θεραπείας Μείωση των επιπέδων HbA 1c μετά από 2 έτη θεραπείας με πιταβαστατίνη Μεταβολή της HbA1c Μέση τιμή ± SD 0.28% p<0.001 (ANOVA επαναλαμβανόμενων μετρήσεων) Εβδομάδα Οι τιμές παρουσιάζονται ως μέση τιμή ± τυπική απόκλιση. ANOVA: ανάλυση μεταβλητότητας Teramoto T et al. Expert Opin Pharmacother 2010;11:817-828. Teramoto T. Atherosclerosis Supplements 2011;12:285-288. Teramoto T et al. Jpn Pharmacol Ther 2011;39:789-803. 88
Μελέτη LIVES Κύρια συμπεράσματα από τη μελέτη LIVES Η πιταβαστατίνη είναι μια χρήσιμη ισχυρή στατίνη στην αύξηση της HDL-C καθώς και στη μείωση της LDL-C. Ο έλεγχος τόσο της LDL-C όσο και της HDL-C στα επίπεδα που ορίζουν οι κατευθυντήριες οδηγίες είναι βασικός για την πρόληψη της έναρξης καρδιαγγειακών και αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Η θεραπεία με πιταβαστατίνη προκαλεί σημαντική μείωση των επιπέδων γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης A1c σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη. Teramoto T et al. Expert Opin Pharmacother 2010;11:817-828. Teramoto T. Atherosclerosis Supplements 2011;12:285-288. Teramoto T et al. Jpn Pharmacol Ther 2011;39:789-803. 89
Μελέτη CAPITAIN ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ Η πιταβαστατίνη δεν έχει καμία επίδραση στις γλυκαιμικές παραμέτρους σε ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο (Μελέτη CAPITAIN). Hounslow N et al. Abstract In World Congress for Prevention of Diabetes. Madrid Spain; 2012 90
Μελέτη CAPITAIN Σχεδιασμός της μελέτης 12 ασθενείς (30-65 ετών) λευκοί άνδρες, μη καπνιστές LDL-C πλάσματος 3,4-4,9 mmol/l μεταβολικό σύνδρομο (κριτήρια IDF) κεντρική παχυσαρκία 2/4 από τους εξής παράγοντες: τριγλυκερίδια 1,7 mmol/l ή HDL- C <1,0 mmol/l ή ελεγχόμενη υπέρταση ή FPG 5,6 mmol/l. D1 έναρξη Πιταβαστατίνη 4 mg/ημέρα λαμβανόμενη με το βραδινό γεύμα 6 μήνες D6 D42 D180 *Συλλέχθηκαν δείγματα αίματος για τον προκαθορισμένο προσδιορισμό των παραμέτρων ομοιόστασης της γλυκόζης Κύριο καταληκτικό σημείο: ομοιόσταση γλυκόζης Hounslow N et al. Abstract in World Congress for Prevention of Diabetes. Madrid Spain; 2012. Chapman MJ et al. Curr med res opin. 2014; 1-10. 91
Ινσουλίνη νηστείας (pmol/l) Μελέτη CAPITAIN Η πιταβαστατίνη δεν προκαλεί σημαντική μεταβολή των παραμέτρων της γλυκόζης και της ινσουλίνης Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA 1c ) Ινσουλίνη νηστείας Αντίσταση στην ινσουλίνη (HOMA-IR) Ευαισθησία στην ινσουλίνη (QUICKI) Οι τιμές παρουσιάζονται ως μέση τιμή ± τυπική απόκλιση από την έναρξη έως την ημέρα 180 στη μελέτη CAPITAIN. Hounslow N et al. Abstract in World Congress for Prevention of Diabetes. Madrid Spain; 2012. Chapman MJ et al. Curr med res opin. 2014; 1-10. 92
Κύρια συμπεράσματα από τη μελέτη CAPITAIN Η πιταβαστατίνη ασκεί ελάσσονες επιδράσεις στην αντίσταση στην ινσουλίνη και στην ομοιόσταση της γλυκόζης, ενώ μειώνει σημαντικά τα επίπεδα αθηρογόνων λιποπρωτεϊνών. Μελέτη CAPITAIN Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές μεταβολές από την έναρξη έως την ημέρα 180 για την HbA 1c, τα επίπεδα ινσουλίνης ορού, την ευαισθησία στην ινσουλίνη (QUICKI) ή την αντίσταση στην ινσουλίνη (HOMA-IR Hounslow N et al. Abstract in World Congress for Prevention of Diabetes. Madrid Spain; 2012. Chapman MJ et al. Curr med res opin. 2014; 1-10. 93
CARE and LIPID studies Secondary prevention studies Pravastatin 40 mg/day versus placebo Total 13,173 patients 1,368 with diabetes Baseline LDL-cholesterol CARE: 1 139 mg/dl (3.6 mmol/l) LIPID: 2 150 mg/dl (3.9 mmol/l)
CARE and LIPID studies: results in diabetic patients Trial LDL-c (mg/dl) CHD event rate (%)* Placebo Pravastatin Relative RR p- Value CARE 1 139 20.4 17.7 0.75 0.05 LIPID 2 150 22.8 19.2 0.81 NS * CARE: CHD death, nonfatal MI, coronary revascularization. LIPID: CHD death and nonfatal MI only. ** NNT = number of patients needed to treat to prevent one event 1. Sacks FM et al. N Engl J Med 1996;335:1001 9 2. The Long-term Intervention with Pravastatin in Ischaemic Disease Study Group. N Engl J Med 1998;339:1349 57
CARE and LIPID studies: pooled results CHD death, MI Diabetes -17% No diabetes -25% -40-30 -20-10 0 10 Change in relative risk by pravastatin Sacks FM et al. Circulation 2000;102:1893 1900
CARDS: design (1) The only cardiovascular outcomes study of statin therapy performed solely in patients with diabetes Objective to assess efficacy of atorvastatin 10 mg/day for primary prevention of major cardiovascular events in patients with type 2 diabetes without high LDL-cholesterol levels 2,819 poorly-controlled diabetic patients with high cardiovascular risk At least one of the following: retinopathy, albuminuria, current smoking, hypertension Colhoun HM et al. Lancet 2004;364:685 96
CARDS - Επίπεδα λιπιδίων κατά την έναρξη Εικονικό φάρμακο Μέση τιμή (SD) Ατορβαστατίνη Μέση τιμή (SD) Ολική χοληστερόλη (mg/dl) 207 (31.7) 207 (32) LDL χοληστερόλη (mg/dl) 117 (27) 118 (28) HDL χοληστερόλη (mg/dl) 55 (13) 54 (12) Τριγλυκερίδια (mg/dl) 148 (103-212) 150 (106-212) Colhoun HM et al. Lancet. 2004;364:685-96
Επίδραση θεραπείας στο κύριο τελικό σημείο σε ασθενεις με ΣΔ Επεισόδιο Placebo Atorva Αναλογία κινδύνου Μείωση κινδύνου (CI) Κύριο τελικό σημείο Οξέα στεφανιαία επεισόδια Στεφανιαία επαναγγείωση 127 (9.0%) 77 (5.5%) 34 (2.4%) 83 (5.8%) 51 (3.6%) 24 (1.7%) 37% (17-52) p=0.001 36% (9-55) 31% (-16-59) Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο 39 (2.8%) 21 (1.5%).2.4.6.8 1 1.2 48% (11-69) * N (%) με ένα σύμβαμα Καλύτερη Ατορβαστατίνη Καλύτερο Placebo
CARDS Atorvastatin: 37% reduction in major coronary events 31% reduction in coronary revascularization 48% reduction in stroke Cardiovascular risk associated with type 2 diabetes and atorvastatin treatment remains: Patients in CARDS were high-risk results cannot be extrapolated to the general population of patients with type 2 diabetes The 10-year risk of a major cardiovascular event was about 25% in CARDS Patients were poorly controlled i.e. different to FIELD population Colhoun HM et al. Lancet 2004;364:685 96