G. Johnson, R.Whittington, K. Scholes, D. Angwin, P. Regnér Βασικές αρχές στρατηγικής των επιχειρήσεων 2 η έκδοση Chapter 1
Παράρτημα Αξιολόγηση στρατηγικών Chapter 2
Μαθησιακά αποτελέσματα (1) Έπειτα από την μελέτη του Παραρτήματος, θα είστε σε θέση να: Αξιολογήσετε την απόδοση των υφιστάμενων στρατηγικών. Αναγνωρίσετε την ανάγκη υιοθέτησης νέων στρατηγικών, έτσι όπως αυτή προκύπτει από την ανάλυση χάσματος.
Μαθησιακά αποτελέσματα (2) Χρησιμοποιήσετε τα τρία κριτήρια αξιολόγησης των στρατηγικών επιλογών: Καταλληλότητα (suitability): κατά πόσο μια στρατηγική καλύπτει τα βασικά ζητήματα που σχετίζονται με τις ευκαιρίες και τους περιορισμούς που αντιμετωπίζει ένας οργανισμός. Αποδεκτότητα (acceptability): κατά πόσο μια στρατηγική ικανοποιεί τις προσδοκίες των ενδιαφερομένων μερών. Εφικτότητα (feasibility): κατά πόσο μια στρατηγική μπορεί να εφαρμοστεί αποτελεσματικά στην πράξη.
Μέτρα απόδοσης Η απόδοση μίας στρατηγικής συνήθως αξιολογείται στη βάση διαφόρων οικονομικών δεικτών. Οι συγκεκριμένοι οικονομικοί δείκτες (μέτρα απόδοσης ή δείκτες απόδοσης) χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες: Απόδοση της επιχείρησης στην αγορά (π.χ. αύξηση πωλήσεων ή μερίδιο αγοράς). Λογιστικά μέτρα κερδοφορίας (π.χ. περιθώριο κέρδους ή απόδοση επενδύσεων). Απόδοση της επιχείρησης στο χρηματιστήριο (π.χ. τιμή μετοχής). Τα παραπάνω μέτρα φαίνονται αντικειμενικά, αλλά απαιτούν προσεκτική ερμηνεία.
Σύγκριση απόδοσης (1) Η μέτρηση της απόδοσης πρέπει απαραίτητα να συμπεριλαμβάνει κάποιους στόχους απόδοσης, με βάση τους οποίους γίνεται σύγκριση. Υπάρχουν τρεις βασικές κατηγορίες τέτοιων στόχων: Οργανωσιακοί στόχοι. Αποτελούν κριτήρια απόδοσης που θέτει η διοίκηση της επιχείρησης. Εκφράζονται είτε σε γενικούς όρους (π.χ. εκπλήρωση αποστολής και οράματος), είτε σε ειδικούς και πιο εξειδικευμένους ποσοτικούς όρους (π.χ. αύξηση πωλήσεων ή κερδοφορία).
Σύγκριση απόδοσης (2) Διαχρονικές τάσεις. Οι μέτοχοι και οι επενδυτές ενδιαφέρονται έντονα για τη διαχρονική εξέλιξη της οικονομικής απόδοσης της επιχείρησης. Η βελτίωση της οικονομικής απόδοσης αποτελεί ένδειξη επιτυχημένης στρατηγικής και ευοίωνης μελλοντικής προοπτικής. Συγκρίσιμοι οργανισμοί. Μερικές φορές, η σύγκριση της απόδοσης γίνεται σε σχέση με άλλους οργανισμούς. Οι λεγόμενοι συγκρίσιμοι οργανισμοί (comparators) είναι, συνήθως, ανταγωνιστές που λειτουργούν στο ίδιο περιβάλλον.
Ανάλυση χάσματος (1) Η ανάλυση χάσματος (gap analysis) συγκρίνει την τρέχουσα και την προβλεπόμενη απόδοση με την επιθυμητή απόδοση. Είναι εξαιρετικά χρήσιμη στην αναγνώριση αποκλίσεων (χασμάτων), ενώ όταν εξετάζει την προβλεπόμενη απόδοση είναι σε θέση να προβλέπει μελλοντικά προβλήματα. Το άνοιγμα του χάσματος αποτελεί οδηγό για το μέγεθος της αλλαγής που απαιτείται στην τρέχουσα στρατηγική.
Ανάλυση χάσματος (2)
Καταλληλότητα Η καταλληλότητα (suitability) αξιολογεί ποιες προτεινόμενες στρατηγικές καλύπτουν τις βασικές ευκαιρίες και τους περιορισμούς που αντιμετωπίζει ένας οργανισμός. Το κριτήριο της καταλληλότητας ασχολείται με τη συνολική προσέγγιση (συνολική συλλογιστική) της στρατηγικής: Εκμεταλλεύεται η στρατηγική τις ευκαιρίες του εξωτερικού περιβάλλοντος και αποφεύγει τις απειλές; Χρησιμοποιεί η στρατηγική τις δυνατότητες και τις στρατηγικές ικανότητες του οργανισμού και αποφεύγει ή θεραπεύει τις αδυναμίες;
Αποδεκτότητα Η αποδεκτότητα (acceptability) αξιολογεί κατά πόσο η προσδοκώμενη απόδοση της προτεινόμενης στρατηγικής ικανοποιεί τις προσδοκίες των ενδιαφερομένων μερών (stakeholders). Υπάρχουν τρεις τρόποι για την αξιολόγηση της αποδεκτότητας μιας στρατηγικής: (α) ανάλυση του κινδύνου, (β) ανάλυση της απόδοσης, (γ) ανάλυση της αντίδρασης των ενδιαφερόμενων μερών.
Εφικτότητα (1) Η εφικτότητα (feasibility) αξιολογεί εάν μια στρατηγική μπορεί να εφαρμοστεί αποτελεσματικά στην πράξη. Με άλλα λόγια, αξιολογεί εάν ένας οργανισμός διαθέτει τις απαραίτητες ικανότητες για να εφαρμόσει τη συγκεκριμένη στρατηγική. Η αξιολόγηση της εφικτότητας είναι πιθανό να απαιτεί την απάντηση σε δύο ερωτήματα: (α) διαθέτει η επιχείρηση τους πόρους και τις ικανότητες για να προχωρήσει στην αποτελεσματική εφαρμογή της στρατηγικής; (β) εάν όχι, μπορεί να τους αποκτήσει;
Εφικτότητα (2) Συνήθως εξετάζονται τρία βασικά ζητήματα: Οικονομική εφικτότητα ανάλυση των ταμειακών ροών, διενέργεια προβλέψεων. Άνθρωποι και ικανότητες δεξιότητες, γνώση και εμπειρία. Στρατηγική αλλαγή εφαρμογή ενός αποτελεσματικού προγράμματος αλλαγής.
Εξέταση οικονομικής εφικτότητας Ο στόχος είναι τριπλός: Προσδιορισμός των χρηματικών κεφαλαίων που απαιτούνται για την εφαρμογή της προτεινόμενης στρατηγικής. Πρόβλεψη των χρηματικών ροών που αναμένεται να προκύψουν από την εφαρμογή της στρατηγικής. Καθορισμός του χρονικού σημείου στο οποίο θα απαιτηθούν νέα χρηματικά κεφάλαια.
Εξέταση ανθρώπων και ικανοτήτων Τρεις ερωτήσεις αναδύονται: Διαθέτουν οι άνθρωποι της επιχείρησης τις δεξιότητες για να υλοποιήσουν την προτεινόμενη στρατηγική; Υποστηρίζουν οι δομές και τα συστήματα της επιχείρησης την εφαρμογή της προτεινόμενης στρατηγικής από τους ανθρώπους της; Εάν όχι, μπορούν οι απαραίτητες δεξιότητες να αποκτηθούν ή να αναπτυχθούν;
Στρατηγική αλλαγή Όπως αναλύθηκε και στο Κεφάλαιο 10, η επιτυχία μιας στρατηγικής θα εξαρτηθεί από την έκταση της αλλαγής που επιβάλλει η εφαρμογή της, καθώς και από την ικανότητα της ανώτατης διοίκησης να αλλάξει την πορεία του οργανισμού (εφαρμόζοντας ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα αλλαγής).
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή του παρόντος έργου με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη, σύμφωνα με το Ν. 2121/1993 και τη Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με τον Ν. 100/1975)