ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ-ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ Αναπληρωτής Καθηγητής Νεφρολογίας Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών



Σχετικά έγγραφα
ΜΑΘΗΜΑ: ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΥΠΟ/ΥΠΕΡ ΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΜΙΧΟΔΗΜΟΣ, ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Μεταβολική Αλκάλωση. Μάριος Παπασωτηρίου.

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗΣ ΑΛΚΑΛΩΣΗΣ- ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΦΡΟΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΡΡΟΠΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ;

Ασθενής με καρδιακή ανεπάρκεια και κάλιο 6.1 meq/l υπό αγωγή με αμεα, β-αποκλειστή και επλερενόνη

Διαταραχές ισοζυγίου του καλίου. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

Διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση του ασθενή με υποκαλιαιμία

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΛΙΟΥ. Παπαχρήστου Ευάγγελος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Νεφρολογίας Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Πατρών

Ηλεκτρολυτικές διαταραχές των αλκοολικών. Γεώργιος Τουλκερίδης, Νεφρολόγος, Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, Κύπρος

Μεταβολική Αλκάλωση. ph >7,4 [ΗCO 3- ] > 24 meq/l

Θεραπεία μεταβολικής αλκάλωσης. Ντουνούση Ευαγγελία Λέκτορας Νεφρολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ Ι ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 6 Η ΚΑΛΙΟ & ΜΑΓΝΗΣΙΟ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ-ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΜΙΧΟΔΗΜΟΣ, ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

ΠΑΡΕΝΤΕΡΙΚΑ ΕΝΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ / ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ

Ο νεφρώνας είναι το πιο σημαντικο μερος των νεφρων υγρα και ηλεκτρολυτες

Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

ΜΑΘΗΜΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΜΙΑ

Διουρητικά και νεφροπάθειες

Περιεχόμενα. 1. Εισαγωγή Εισαγωγή Σημασία των νεφρών στη ζωή Βιβλιογραφία Δομή και λειτουργία των νεφρών...

Άνδρας77 ετώνμεδύσπνοια, οιδήματακαιυποκαλιαιμία. Διαφορική Διάγνωση

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΝΕΦΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ

Νεφρική ρύθμιση όγκου αίματος και εξωκυτταρίου υγρού. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

Hct 40,1% Glu 196 Mg 2,72 TBIL/DBIL 1,15/0,68. Hb 14,7g/dl BUN 63 P 1,62 TKE 28mm /1h. MCV 85,5 fl Cr 1,07 LDH 214 CK/CKMB 1153/28

Στρογγυλό τραπέζι IV Ηλεκτρολυτικές διαταραχές σε διάφορες καταστάσεις

Ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας από τους νεφρούς

Κληρονομικές αιτίες υποκαλιαιμίας

Διαγνωστική και Θεραπευτική προσέγγιση του ασθενή με Μεταβολική Οξέωση

Διαταραχές της ομοιοστασίας του Καλίου σε συγκεκριμένες νοσολογικές οντότητες (αλκοολισμός, ηπατική νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια, φάρμακα, λευχαιμίες)

ΝΕΦΡΙΚΕΣ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΕΣ ΟΞΕΩΣΕΙΣ

Νεφρολογική Κλινική Α.Π.Θ. ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ. Στρατής Κασιμάτης. Νεφρολόγος, «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Διαταραχές νερού και ηλεκτρολυτών

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

Επιπτώσεις της αλκάλωσης στους μύες, τα νεύρα και το έντερο. Μαρία Τσιάτσιου Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Β Γενικό Νοσοκομείο Χαλκιδικής

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα. Λειτουργία νεφρικών σωληναρίων. Β. Στεργίου Μιχαηλίδου Επίκουρη Καθηγήτρια Εργ. Πειραματικής Φυσιολογίας

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Μεταβολική οξέωση Μεταβολική αλκάλωση

ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ. Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, ΓΝΑ «Λαϊκό»

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΤΤΑΝΘΡΑΚΙΚΩΝ (ΣΕ ΝΕΦΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΤΕΡΟ) Γιώργος Χ. Κουτρούμπας Επιμελητής A Νεφρολογικό Τμήμα Γ.Ν.

Στρατής Κασιμάτης Νεφρολόγος, Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «Ιπποκράτειο»

Η σημασία του ph των ούρων και των ηλεκτρολυτών (ορού και ούρων) στη διερεύνηση των οξεοβασικών διαταραχών

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΚΑΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ. Ελένη Α. Φράγκου, Νεφρολόγος

Εκτίμηση αερίων αίματος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Ασημάκος Ανδρέας Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος Α Πανεπιστημιακή Κλινική Εντατικής Θεραπείας

Ρύθµιση του ισοζυγίου Νατρίου και Νερού

Ηλεκτρολύτες. Ν. Ζάβρας Παιδοχειρουργός

Θεραπεία της μεταβολικής οξέωσης σε ΧΝΝ (πριν το τελικό στάδιο) με φρούτα και λαχανικά

Διάγνωση - Διαφορική διάγνωση μεταβολικής αλκάλωσης

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Γιώργος Χ. Κουτρούμπας

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα. Ισοζύγιο νερού και ηλεκτρολυτών. Β. Στεργίου Μιχαηλίδου Επίκουρη Καθηγήτρια Εργ. Πειραματικής Φυσιολογίας

ΑΔΑΜΙΔΟΥ Η-Φ.

ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΕΚΠΑ. Διαταραχές Ύδατος Ηλεκτρολυτών ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Ιωάννης Βασιλειάδης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Εντατικής Θεραπείας ΕΚΠΑ

Παιδιατρική Ι. Ενότητα 22: Αφυδάτωση και διαταραχές ηλεκτρολυτών. Οξεοβασική ισορροπία

ΚΑΡΔΙΟΝΕΦΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΥΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ Ε.Σ.Υ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Γ.Ν.

Οξεοβασική ισορροπία

ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΛΥΚΟΖΟΥΡΙΑ

Χρήση των τύπων αντιρροπήσεων των διαταραχών της οξεοβασικής ισορροπίας

ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ. Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, ΓΝΑ «Λαϊκό»

Νεφρική ρύθμιση του ισοζυγίου των κατιόντων υδρογόνου

ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΛΥΚΟΖΟΥΡΙΑ

αντιρροπήσεις μηχανισμοί, όρια, ολοκλήρωση Μηνασίδης Ηλίας Νεφρολόγος 424 ΓΣΝΕ ΜΧΑ «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ»

Ανθρώπινο σώμα: 1200 gr Ca. 99% στα οστά και τα δόντια Το υπόλοιπο βρίσκεται στους ιστούς

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα. Β. Στεργίου Μιχαηλίδου Επίκουρη Καθηγήτρια Εργ. Πειραματικής Φυσιολογίας

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Οξεοβασική ισορροπία- Κλινικά παραδείγματα

Κεφάλαιο 29 ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές είναι συχνές. Απαιτείται έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία. για την καλύτερη έκβαση των ασθενών

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

ΜΗΝΑΣΙΔΟΥ Ε.

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ- Νεφρολογική Κλινική και Μονάδα Μεταμόσχευσης Νεφρού, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Λαϊκό Νοσοκομείο, Αθήνα

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟ ΑΣΘΕΝΗ. Ε. Καλογιαννίδου Νεφρολόγος

ΥΓΡΑ & ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΑΛΑΚΗΣ «ΤΖΑΝΕΙΟ» ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Ι ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Φωτεινή Μάλλη

Σωληναριακή επεξεργασία σπειραματικού διηθήματος

Ασθενής 62 ετών διακομίσθηκε στο νοσοκομείο με σύγχιση. Γλυκόζη 580mg/dl, κρεατινίνη 0.8mg/dl, ph 6.95, HCO 3

Διαταραχές Ύδατος Ηλεκτρολυτών Χ. Ν. Σκαλιώτη

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

Διάγνωση και θεραπεία των μικτών οξεοβασικών διαταραχών

Εργαστηριακά ευρήματα μεταβολικής αλκάλωσης

Μάριος Θ. Θεοδωρίδης Νεφρολόγος Επιμελητής Α Νεφρολογική Κλινική Πανεπιστημιακό Γ.Ν. Αλεξανδρούπολης

ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΚΕΤΟΞΕΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΚΟΤΡΩΝΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ Γ.Ν.Θ. ΆΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Σχέση ωσμωτικής πίεσης-ωσμωτικότητας-ώσμωσης. Ωσμωτικότητα πλάσματος

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ;

Μικτές διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας

Αλγόριθμος για την αιτιολογική διάγνωση της υπο- υπερνατριαιμίας. Γ. Λιάμης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

Ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας από τους νεφρούς

Διαταραχές της ομοιστασίας του καλίου και του μαγνησίου σε διαβητικούς ασθενείς

Transcript:

ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ-ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ Αναπληρωτής Καθηγητής Νεφρολογίας Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών

ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ - ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ Φυσιολογικές τιμές καλίου ορού 3.5-5 meq/l (mmol( mmol/l) Υποκαλιαιμία Κ + < 3.5 meq/l Υπερκαλιαιμία Κ + > 5 meq/l

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΚΑΛΙΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΕΝΔΟ- ΚΑΙ ΕΞΩΚΥΤΤΑΡΙΟΥ ΧΩΡΟΥ TMP: Ενδο/Εξωκυττάριο Εξωκυττάριο [K + ] : 38/1 Αναγκαίο για τη φυσιολογική νευρο-μυϊκή μυϊκή λειτουργία K + : ~-67mV, ~ Na + /K + ATPase -3mV, άλλα ελάχιστα (πχ. Ca) 2

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΕΝΔΟ- ΚΑΙ ΕΞΩΚΥΤΤΑΡΙΑ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΚΑΛΙΟΥ Συγκέντρωση καλίου ορού Αντλία Να + /Κ + ATPase Κατεχολαμίνες Ινσουλίνη Αλδοστερόνη Οξεο-βασική ισορροπία Ωσμωτικότητα πλάσματος Κυτταρική λύση - Άσκηση

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΛΙΟΥ Η συγκέντρωση του καλίου του ορού εξαρτάται από: Ισοζύγιο προσλαμβανόμενου και αποβαλλόμενου [K + ] Κατανομή [K + ] μεταξύ ενδο- και εξωκυττάριου χώρου Μεταβολή του λόγου ενδο/εξωκυττάριο εξωκυττάριο κάλιο επηρεάζει το δυναμικό της κυτταρικής μεμβράνης στη νευρομυϊκή σύναψη και έχει ως συνέπεια την εμφάνιση κλινικών εκδηλώσεων από διάφορα συστήματα

Relation between serum K + and the magnitude of K + depletion

ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ - ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΚΑΛΙΟΥ 100 meq [K + ] Ερυθρά ~250 Μύες ~2500 Εξωκυττάριος χώρος 65 meq Ήπαρ ~250 Οστά ~300 90-95 meq 5-10 meq

ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΑΙΤΙΑ Αυξημένη είσοδος [Κ + ] στα κύτταρα (ολικό κάλιο οργανισμού φυσιολογικό) Μειωμένη πρόσληψη καλίου από τροφές Αυξημένη απώλεια από το Γαστρεντερικό Σύστημα Αυξημένη απώλεια δια των ούρων Αυξημένη απώλεια με την άδηλη αναπνοή (ολικό κάλιο οργανισμού μειωμένο/καλιοπενια ΚΑΛΙΟΠΕΝΙΑ)

ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΑΛΙΟΥ ΣΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ Αλκάλωση/Αλκαλαιμία Αλκαλαιμία [Αύξηση ph του εξωκυττάριου υγρού] [H + ] απελευθερώνονται από τον ενδοκυττάριο χώρο,, [K[ + ] εισέρχεται στα κύτταρα για να διατηρηθεί το ουδέτερο φορτίο Περίσσεια ινσουλίνης Ενεργοποίηση β-υποδοχέων (αδρεναλίνη, σαλβουταμόλη) Θυρεοτοξίκωση (αύξηση δραστηριότητας Να + /Κ + ATPase στους μυς) Θεραπεία αναιμίας ή λευκοπενίας (χορήγηση Β12 ή φυλικού οξέος) Υποθερμία Οικογενής υποκαλιαιμική περιοδική παράλυση

ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Εμετοί (υποχλωραιμική αλκάλωση) Παρουσία ρινογαστρικού σωλήνα Διάρροιες (υπερχλωραιμική οξέωση λόγω απώλειας διττανθρακικών ) Συρίγγια Ουρητηροσιγμοειδοστομία (αυξημένη απέκκριση καλίου από το παχύ έντερο λόγω αυξημένης ροής υγρού στον αυλό του / απώλεια διττανθρακικών και υπερχλωραιμική οξέωση) Απώλεια εκκρίσεων παχέος εντέρου Λαχνωτό αδένωμα (παραγωγή πλούσιου σε κάλιο εκκρίματος) Χρήση καθαρτικών

ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΦΡΟΥΣ Διουρητικά (σύνηθες έλλειμμα : περίπου 5% του ολικού καλίου) Αυξημένη ροή προς θέσεις απέκκρισης [K + ] Αυξημένη έκκριση αλδοστερόνης (2παθής υπεραλδοστερονισμός) Σύνδρομο Bartter s ή Gitelman s (γενετικές διαταραχές που οδηγούν σε μειωμένη επαναρρόφηση χλωρίου στο ανιόν Henle και στο άπω εσπειραμένο και νεφρική απώλεια καλίου / ΔΔ. από διουρητικά) Πρωτοπαθής υπεραλδοστερονισμός Περίσσεια αλατοκορτικοειδών (ανεπάρκεια ενζύμου 11-β υδροξυλάση, σύνδρομο Liddle s)

ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΦΡΟΥΣ Πολυουρία (μετα-αποφρακτική, μετά από ΟΣΝ) Διαβητική κετο-οξέωση οξέωση (ωσμωτική διούρηση λόγω γλυκοζουρίας) Φάρμακα (Αμφοτερικίνη B, αμινογλυκωσίδες) Υπομαγνησιαιμία Νεφρική σωληναριακή οξέωση τύπου Ι και ΙΙ (υπερχλωραιμική οξ.)

ΕΓΓΥΣ ΝΕΦΡΙΚΗ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ HCO 3-15 mmol/l HCO 3-18 mmol/l HCO 3-26 mmol/l 60 % 15 % ph 5.5 ph 6.5 ph 7.8

Περισωληναριακός χώρος Σωληναριακός αυλός Περισωληναριακός χώρος Εγγύς Άπω 2K + Na + -K ATPase 3Na + H + Na + H + ATPase H + Cl - Na + H 2 O HCO 3- + H + H 2 CO 3 H 2 O HCO 3 - CA 3HCO 3 - CO 2 + OH - CA CA CO 2 + H 2 O OH - + CO 2

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ Καρδιαγγειακό σύστημα - αρρυθμίες (έκτακτες κολπικές ή κοιλιακές συστολές, μαρμαρυγή) - προδιάθεση για τοξικότητα από δακτυλίτιδα - ΗΚΓραφικές μεταβολές : Κ < 3mEq3 meq/l (επιπέδωση κύματος Τ, κύμα U, επιμήκυνση QT) - μείωση περιφερικών αντιστάσεων (μειωμένη ευαισθησία σε αγγειοσυσπαστικές ορμόνες, αγγειοτενσίνη ΙΙ, βαζοπρεσίνη) Νευρομυϊκό σύστημα - αδυναμία,παράλυση παράλυση, άπνοια - ραβδομυόλυση (μετά από έντονη άσκηση λόγω ανεπαρκούς αγγειοδιαστολής) - δυσκοιλιότητα, ειλεός

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ Ουροποιητικό σύστημα (νεφροί) - μείωση RBF και GFR (αγγειοσύσπαση σε σοβαρή υποκαλιαιμία) - μείωση συμπυκνωτικής ικανότητας (πολυδιψία, πολυουρία) - αντίσταση στην ADH - δομικές μεταβολές επιθηλιακών σωληναριακών κυττάρων (κενοτοπίωση), αλλοιώσεις στο διάμεσο ιστό, κύστεις - μεταβολική αλκάλωση (σε σοβαρή καλιοπενία, δράση αλδοστερόνης και ενεργοποίηση αντλίας Η + ATPase) Ενδοκρινικό σύστημα - μειωμένη έκκριση ινσουλίνης (δυσανεξία στη γλυκόζη) - αύξηση ρενίνης και μειωμένη σύνθεση αλδοστερόνης (άμεση δράση στα επινεφρίδια ) - καθυστέρηση ανάπτυξης (μείωση GH receptors, IGF-1)

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ Προσδιορισμός καλίου ούρων 24ώρου Κ + < 20mEq(mmol meq(mmol)/day: εξωνεφρικές απώλειες, μειωμένη πρόσληψη μεταβολική οξέωση: απώλεια από γαστρεντερικό σύστημα (διάρροια) φυσιολογικό ph: μειωμένη πρόσληψη, απώλεια από γαστρεντερικό μεταβολική αλκάλωση: απώλεια από γαστρεντερικό σύστημα (εμετοί)

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ Κ + > 20mEq(mmol meq(mmol)/day: απώλεια από νεφρούς μεταβολική αλκάλωση: χαμηλό χλώριο ούρων (<10mEq/d meq/d): εμετοί, διουρητικά υψηλό χλώριο ούρων (>10mEq/d meq/d): υπέρταση φυσιολογική αλδοστερόνη (σ. Cushing, σ. Liddle) αυξημένη αλδοστερόνη (πρωτοπαθής ή φαρμακευτικός υπεραλδοστερονισμός) φυσιολογική ή χαμηλή αρτηριακή πίεση (διουρητικά, καλιοπενία, σ. Bartter, Gitelman) μεταβολική οξέωση : νεφρική σωληναριακή οξέωση τύπου Ι και ΙΙ

Hypokalemia and Hypertension Urine K + excretion < 25 meq/d GI losses Prior diuretic Rx Low Plasma aldosterone > 30mEq/d Plasma renin activity High or normal High Primary Hyperaldosteronism Adenoma: Do surgery Adrenal vein aldo +/- CT Hyperplasia: K + sparing diuretic Low Licorice Liddle s SAME Other Mineralo- corticoid Continued diuretic use Renovascular HTN Malignant HTN Renin-secreting tumor Cushing s s Syndrome

ΔΙΑΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΛΙΟΥ Transtubular potassium grandient (TTKG) Διασωληναριακή κίνηση καλίου < 2 = μη νεφρική απώλεια (Γαστρεντερικό Σύστημα) > 4 = απώλεια καλίου από νεφρούς

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ Διακοπή απώλειας καλίου Συμπτωματική υποκαλιαιμία (αρρυθμίες, τοξικός δακτυλιδισμός, παράλυση, ηπατικό κώμα) : Χορήγηση καλίου ενδοφλεβίως με μεγάλη προσοχή (μέχρι 10mEq meq/hr και πάντα σε ορό που η συγκέντρωση να μην υπερβαίνει τα 40 meq/l ορού) 1 amp KCL περιέχει 13mEq

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ Ασυμπτωματική υποκαλιαιμία Μεταβολική οξέωση (σωληναριακή οξέωση, διαβητική οξέωση): κάλιο με κιτρικά ή διττανθρακικά Μεταβολική αλκάλωση (εμετοί, διουρητικά): κάλιο με NaCl Χορήγηση καλιοσυντηρητικών διουρητικών (σπιρονολακτόνη, αμιλορίδη) Προσδιορισμός επιπέδων μαγνησίου και διόρθωση υπομαγνησιαιμίας

ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ Αίτια Αυξημένη πρόσληψη καλίου από τροφές (ολικό κάλιο αυξημένο) Μετακίνηση [Κ + ] από τον ενδο- στον εξωκυττάριο χώρο (ολικό κάλιο φυσιολογικό) Μειωμένη απέκκριση [Κ + ] από τους νεφρούς (ολικό κάλιο αυξημένο) Συνύπαρξη όλων ή μερικών από τα παραπάνω αίτια Επίπτωση υπερκαλιαμίας σε νοσηλευόμενους ασθενείς : 1.3-10% 10% Νεφρική ανεπάρκεια η συχνότερη αιτία (33-83% των περιπτώσεων) Φάρμακα ως μόνη αιτία ή σε συνδυασμό με άλλες αιτίες (35-75%)

ΤΡΟΦΕΣ ΠΛΟΥΣΙΕΣ ΣΕ ΚΑΛΙΟ

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΔΟ- ΣΤΟΝ ΕΞΩΚΥΤΤΑΡΙΟ ΧΩΡΟ Ψευδοϋπερκαλιαιμία (μετακίνηση [K + ] επί τα εκτός των κυττάρων κατά τη διάρκεια ή μετά από αιμοληψία) Αιμόλυση δείγματος Ισχαιμική περίδεση, κοπιώδης αιμοληψία Λευκοκυττάρωση (λευκά > 50000 mm 3 ) Θρομβοκυττάρωση (αιμοπετάλια >750000 mm 3 ) Μεταβολική οξέωση (υπερχλωραιμική) μη οργανικά οξέα Έλλειψη ινσουλίνης Καταστάσεις Υπερωσμωτικότητας

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΝΔΟ- ΣΤΟΝ ΕΞΩΚΥΤΤΑΡΙΟ ΧΩΡΟ Φάρμακα β- αναστολείς που εμποδίζουν την πρόσληψη Κ + από κύτταρα α- διεγέρτες χρήση λαβεταλόλης (α και β αναστολέας) μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή υπερκαλιαιμία Ιστικός καταβολισμός ή ισχαιμία Τραύμα Ραβδομυόλυση, έντονη άσκηση Ισχαιμική νέκρωση ιστών Σύνδρομο λύσης όγκου μετά χημειοθεραπεία Υπερδοσολογία δακτυλίτιδας Υπερκαλιαιμική περιοδική παράλυση

ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΑΠΕΚΚΡΙΣΗ ΚΑΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΦΡΟΥΣ Νεφρική ανεπάρκεια (εάν ακολουθείται σωστή δίαιτα δεν συμβαίνει υπερκαλιαιμία μέχρις ότου η GFR < 25 ml/min) Σημαντική μείωση του δραστικού κυκλοφορούντα όγκου υγρών Υποαλδοστερονισμός Ειδικές διαταραχές της απέκκρισης [K + ] στο σωληνάριο Καλιοσυντηρητικά διουρητικά Αμιλορίδη, σπιρονολακτόνη, τριαμπτερένη Τριμεθοπρίμη Υπορενιναιμικός υποαλδοστερονισμός

ΥΠΟΡΕΝΙΝΑΙΜΙΚΟΣ ΥΠΟΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΣ ΑΠΩ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου ΙV) Χαρακτηριστικά Ασυμπτωματική υπερκαλιαιμία (στο 50-75% των περιπτώσεων δεν υπάρχει εμφανής αιτία υπερκαλιαιμίας) Συχνά υπάρχει χρόνια νεφρική ανεπάρκεια (CrClCrCl 20-75 ml/min) Ποσοστό 50% των ασθενών έχουν σακχαρώδη διαβήτη (οι υπόλοιποι έχουν χρόνια διάμεση νεφρίτιδα) Φάρμακα (α-μεα, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη NSAIDs, κυκλοσπορίνη, Tacrolimus)

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΥΠΟΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΥ Διακοπή φαρμάκων που μπορεί να ευθύνονται Προσδιορισμός δραστηριότητας ρενίνης πλάσματος, αλδοστερόνης και κορτιζόλης Χορήγηση φουροσεμίδης 20-40mg πριν από την αιμοληψία αυξάνει την ειδικότητα της εξέτασης TTKG ( >7 μη νεφρικής προέλευσης,, <3 υποαλδοστερονισμός) Έμμεσος προσδιορισμός της συγκέντρωσης [K + ] στο τελικό τμήμα του αθροιστικού σωληναρίου Χρειάζεται να υπάρχει επαρκής προσφορά [Na + ] και ροή ούρων στο τμήμα του σωληναρίου αυτό

ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΝΑΤΡΙΟΥ ΚΑΙ ΡΟΗ ΟΥΡΩΝ ΣΤΟΝ ΑΠΩ ΝΕΦΡΩΝΑ Υπερκαλιαιμία Καρδιακή ανεπάρκεια Ηπατική ανεπάρκεια- κίρρωση Νεφρωσικό σύνδρομο Στις καταστάσεις αυτές: το Να + ούρων είναι < 10 meq/l και το Κ + ούρων είναι < 40 meq/l Η υπερκαλιαιμία οφείλεται στη μειωμένη προσφορά Να + και τη μειωμένη ροή ούρων στον άπω νεφρώνα, αλλά και στη συνύπαρξη άλλων αιτίων, όπως χορήγηση καλιοσυντηρητικών διουρητικών ή α-μεα.

ΥΠΕΡΚΑΛΑΙΜΙΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ Νευρομυϊκό σύστημα (μειωμένο δυναμικό ηρεμίας) - μυική αδυναμία - παραισθησίες, αιμωδίες - παράλυση ΗΚΓγραφικές μεταβολές - οξυκόρυφα κύματα Τ, ευρύ QRS - βραδυαρρυθμία Τοξικότητα στο μυοκάρδιο (επιβαρυντικοί παράγοντες): - υπασβεσταιμία - οξέωση - υπομαγνησιαιμία - αιφνίδια εγκατάσταση

ΥΠΕΡΚΑΛΑΙΜΙΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ Μειωμένη αρτηριακή πίεση Μειωμένη παραγωγή αμμωνίας Μεταβολική οξέωση Αυξημένη παραγωγή ορμονών - αλδοστερόνης - ινσουλίνης - γλυκαγόνης

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ Συνήθως υπάρχουν περισσότεροι του ενός προδιαθεσικοί παράγοντες Ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και μειωμένη νεφρική λειτουργία που λαμβάνουν φάρμακα που εμποδίζουν την απέκκριση του καλίου Ηλικιωμένα άτομα τα οποία συνήθως έχουν μειωμένη νεφρική λειτουργία, σακχαρώδη διαβήτη και λαμβάνουν α-μεα ή καλιοσυντηρητικά διουρητικά Προφυλακτικά μέτρα που μπορούν να ληφθούν Μείωση του προσλαμβανόμενου καλίου με τις τροφές Χρήση των β1-αποκλειστών (πχ. ατενολόλη) και όχι των μη ειδικών β- αποκλειστών Αποφυγή μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών Χορήγηση διουρητικών αγκύλης

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ Επείγουσα κατάσταση (ΗΚΓραφικές μεταβολές) Συνεχής καταγραφή ΗΚΓ (monitoring) Γλυκονικό ασβέστιο IV (10-30 κυβ.εκατοστά 10%) (σταθεροποίηση δυναμικού μεμβράνης και προστασία μυοκαρδίου, δράση σε λίγα λεπτά και διάρκεια 30-60 λεπτά) Μετακίνηση [K + ] από τον έξω- στον ενδοκυττάριο χώρο - Χορήγηση γλυκόζης και ινσουλίνης (50 gr γλυκόζης με 10 μονάδες κρυσταλλική ινσουλίνη μείωση Κ + ορού κατά 0.6-1 meq/l /L, δράση μετά από 30 λεπτά ) - Χορήγηση διττανθρακικών / NaHCO3 (50-150 meq,, 1-31 Flacon) - β2-διεγέρτες με νεφελοποιητή (δράση σε 90 λεπτά, μείωση κατά 0.5-1 meq/l)

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ Επείγουσα κατάσταση (ΗΚΓραφικές μεταβολές) Μετακίνηση [K + ] από το σώμα Αιμοκάθαρση (δράση άμεση και αποτελεσματική μείωση κατά 1.3 meq/l σε 1 ώρα θεραπείας ) Ρητίνες ανταλλαγής [K + ] - Kayexalate (1gr δεσμεύει 0.6-1 meq K + στο έντερο) (δράση σε 1-2h, max 4-64 h, μείωση Κ + ορού κατά 1mEq/L σε 24h ) Σε σημαντική υπερκαλιαιμία Κ + > 6 meq/l απαιτείται συνδυασμένη θεραπεία και όχι μεμονωμένη χορήγηση ρητινών

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΧΡΟΝΙΑΣ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑΣ Περιορισμός προσλαμβανόμενου καλίου 2 g/day Αποφυγή φαρμάκων που οδηγούν σε υπερκαλιαιμία (NSAIDs, α-μεα) Αύξηση απέκκρισης απώλειας καλίου διουρητικά, αποφυγή δυσκοιλιότητας, kayexalate Αποφυγή σοβαρής υπογκαιμίας