Διαταραχές καλίου από τη χρήση διουρητικών. Μαρία Τσιάτσιου Ε-ι.ελήτρια Β Γενικό Νοσοκο.είο Χαλκιδικής

Σχετικά έγγραφα
Διουρητικά και νεφροπάθειες

Ο νεφρώνας είναι το πιο σημαντικο μερος των νεφρων υγρα και ηλεκτρολυτες

Θεραπεία μεταβολικής αλκάλωσης. Ντουνούση Ευαγγελία Λέκτορας Νεφρολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Μεταβολική Αλκάλωση. Μάριος Παπασωτηρίου.

Τα αυξηµένα επίπεδα του microrna-146a υποστηρίζουν το σηµαντικό ρόλο του οξειδωτικού στρες κατά την αρχική φάση του εµφράγµατος του µυοκαρδίου

Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗΣ ΑΛΚΑΛΩΣΗΣ- ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΦΡΟΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΡΡΟΠΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ;

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

Ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας από τους νεφρούς

ΜΑΘΗΜΑ: ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

Διαβήτης και Διουρητικά

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΤΤΑΝΘΡΑΚΙΚΩΝ (ΣΕ ΝΕΦΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΤΕΡΟ) Γιώργος Χ. Κουτρούμπας Επιμελητής A Νεφρολογικό Τμήμα Γ.Ν.

Νεφρολογική Κλινική Α.Π.Θ. ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ. Στρατής Κασιμάτης. Νεφρολόγος, «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Περιεχόμενα. 1. Εισαγωγή Εισαγωγή Σημασία των νεφρών στη ζωή Βιβλιογραφία Δομή και λειτουργία των νεφρών...

ΧΡΗΣΗ ΔΙΟΥΡΗΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟ ΟΙΔΗΜΑ ΚΑΡΜΕΝ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΥ,

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΥΠΟ/ΥΠΕΡ ΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΜΙΧΟΔΗΜΟΣ, ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΝΕΦΡΙΚΕΣ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΕΣ ΟΞΕΩΣΕΙΣ

Ηλεκτρολυτικές διαταραχές των αλκοολικών. Γεώργιος Τουλκερίδης, Νεφρολόγος, Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, Κύπρος

Μεταβολική Αλκάλωση. ph >7,4 [ΗCO 3- ] > 24 meq/l

Η χρήση της Λεβοσιµεντάνης κατά τη διαδικασία τιτλοποίησης των β- αποκλειστών σε ασθενείς µε καρδιακή ανεπάρκεια

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα. Λειτουργία νεφρικών σωληναρίων. Β. Στεργίου Μιχαηλίδου Επίκουρη Καθηγήτρια Εργ. Πειραματικής Φυσιολογίας

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Διαταραχές της ομοιοστασίας του Καλίου σε συγκεκριμένες νοσολογικές οντότητες (αλκοολισμός, ηπατική νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια, φάρμακα, λευχαιμίες)

Γιώργος Χ. Κουτρούμπας

Στρογγυλό τραπέζι IV Ηλεκτρολυτικές διαταραχές σε διάφορες καταστάσεις

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

ΜΑΘΗΜΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

Διαγνωστική και Θεραπευτική προσέγγιση του ασθενή με Μεταβολική Οξέωση

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΛΙΟΥ. Παπαχρήστου Ευάγγελος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Νεφρολογίας Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Πατρών

Ασθενής 62 ετών διακομίσθηκε στο νοσοκομείο με σύγχιση. Γλυκόζη 580mg/dl, κρεατινίνη 0.8mg/dl, ph 6.95, HCO 3

Κληρονομικές αιτίες υποκαλιαιμίας

Νεφρική ρύθμιση του ισοζυγίου των κατιόντων υδρογόνου

αντιρροπήσεις μηχανισμοί, όρια, ολοκλήρωση Μηνασίδης Ηλίας Νεφρολόγος 424 ΓΣΝΕ ΜΧΑ «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ»

Μεταβολική οξέωση Μεταβολική αλκάλωση

Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

Ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας από τους νεφρούς

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ-ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ Αναπληρωτής Καθηγητής Νεφρολογίας Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών

Διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση του ασθενή με υποκαλιαιμία

ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ-ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΜΙΧΟΔΗΜΟΣ, ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΜΑΘΗΜΑ: ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΟΜΑ Α ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΤΙΚ3Ν ΕΠΙΣΤΗΜ3Ν Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΜΑΘΗΜΑ: ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΟΜΑ Α ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΤΙΚ3Ν ΕΠΙΣΤΗΜ3Ν Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Πότε στέλνω τον ασθενή

Η σημασία του ph των ούρων και των ηλεκτρολυτών (ορού και ούρων) στη διερεύνηση των οξεοβασικών διαταραχών

Επιπτώσεις της αλκάλωσης στους μύες, τα νεύρα και το έντερο. Μαρία Τσιάτσιου Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Β Γενικό Νοσοκομείο Χαλκιδικής

ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ. Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, ΓΝΑ «Λαϊκό»

ΜΑΘΗΜΑ: ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΟΜΑ Α ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΤΙΚ3Ν ΕΠΙΣΤΗΜ3Ν Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

Μεταβολική αλκάλωση. Λιάμης Γεώργιος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

Θεραπεία μεταβολικής αλκάλωσης

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΜΙΑ

ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΕΚΠΑ. Διαταραχές Ύδατος Ηλεκτρολυτών ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ηλεκτρολύτες. Ν. Ζάβρας Παιδοχειρουργός

Διάγνωση - Διαφορική διάγνωση μεταβολικής αλκάλωσης

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

Σωληναριακή επαναρρόφηση Πύκνωση Αραίωση ούρων Ρύθμιση ωσμωτικότητας

Σωληναριακή επαναρρόφηση Πύκνωση Αραίωση ούρων Ρύθμιση ωσμωτικότητας

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ Ι ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 6 Η ΚΑΛΙΟ & ΜΑΓΝΗΣΙΟ

Κεφάλαιο 43 Αλκαλοειδή της βίνκα ρόζεα

Μηχανισμοί διατήρησης της μεταβολικής αλκάλωσης

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Αλγόριθμος για την αιτιολογική διάγνωση της υπο- υπερνατριαιμίας. Γ. Λιάμης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Οξεοβασική ισορροπία

Κεφάλαιο 49 Αντινεοπλασματικά φάρμακα με περιορισμένες ενδείξεις και αμφισβητούμενης κατάταξης αντινεοπλασματικά χημειοθεραπευτικά φάρμακα

ΘΕΜΑ: Aποτελεσματικότητα της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής σε μια ανοικτή οικονομία

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ- Νεφρολογική Κλινική και Μονάδα Μεταμόσχευσης Νεφρού, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Λαϊκό Νοσοκομείο, Αθήνα

Φάρμακα που δρουν στο καρδιαγγειακό σύστημα ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΑ

Διαδραστική συζήτηση: Ρεαλισµός και υπερβολές στη διατροφή του Σακχαρώδη Διαβήτη

Dr ΣΑΡΡΗΣ Ι. - αµ. επ. καθηγ. ΑΒΡΑΜΙ ΗΣ Α.

Συµπύκνωση αραίωση ούρων

Διαταραχές Ύδατος Ηλεκτρολυτών Χ. Ν. Σκαλιώτη

Βασικές αρχές οξεοβασικής ισορροπίας. Σπ. Μιχαήλ

HΛΕΚΤΡΟΛΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Hct 40,1% Glu 196 Mg 2,72 TBIL/DBIL 1,15/0,68. Hb 14,7g/dl BUN 63 P 1,62 TKE 28mm /1h. MCV 85,5 fl Cr 1,07 LDH 214 CK/CKMB 1153/28

Οξεοβασική ισορροπία- Κλινικά παραδείγματα

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

Διαταραχές νερού και ηλεκτρολυτών

Ορισμοί Ρυθμιστικά συστήματα. Χαράλαμπος Μηλιώνης Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας Τμήμα Ιατρικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Θεραπεία της μεταβολικής οξέωσης σε ΧΝΝ (πριν το τελικό στάδιο) με φρούτα και λαχανικά

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ὧ ὕ ἶ ς ὸ ἀ ά ςἔ ή ἐ ὴ έ ἰςἀ ὸς ύ ἀ ὦ ῦ ῶἔ ί ς ί ςἐ ός ῖ ς ἃςἐ ά ἐ ό έ ς ὶ ό ςἐ ί ἴ ἀ ώ ἐ ό ῶ ύ έ ς ὸςἐ ά ὑ ή ί ά ἀ ὶ ώ ἐ ῦ ά ῖ έ ς ὡςὁ ᾷ ά ό ς ἐ ὼ ὲ

Ορισμός μεταβολικής αλκάλωσης - Χλωριοευαίσθητες (παθογένεια)

Σχέση του καλίου με τα ΑΕΕ, την οστεοπόρωση και τη λιθίαση του νεφρού Ε. Ντουνούση, Π. Παυλάκου

ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Β ΤΑΞΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΜΑΪΟΥ 2000 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ: ΧΗΜΕΙΑ ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙ ΩΝ: ΕΞΙ (6)

BIO 101 ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΖΩΟΛΟΓΙΑ

Σωληναριακή επεξεργασία σπειραματικού διηθήματος

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΥΓΡΑ & ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΑΛΑΚΗΣ «ΤΖΑΝΕΙΟ» ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Παρεντερική χορήγηση υγρών Ποιο διάλυµα σε ποιόν ασθενή; Θεοδόσιος Φιλιππάτος Παθολόγος Επικουρικός Ιατρός ΠΓΝΙ

Διαταραχές ισοζυγίου του καλίου. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Συμβολή των ηλεκτρολυτών, της λευκωματίνης και άλλων παραμέτρων στην επίλυση οξεοβασικών προβλημάτων

ΜΑΘΗΜΑ: ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ. Επιμέλεια: Βουδούρη Καλλιρρόη. Ριζηνίας 69 & Λασαίας 21 τηλ

Χλωριοανθεκτικές αλκαλώσεις (παθογένεια)

Ο αποκλεισμός του άξονα ρενίνης ως βάση της συνδυαστικής θεραπείας

Διαταραχές Ύδατος Ηλεκτρολυτών ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Transcript:

Διαταραχές καλίου από τη χρήση διουρητικών Μαρία Τσιάτσιου Ε-ι.ελήτρια Β Γενικό Νοσοκο.είο Χαλκιδικής Κο#οτηνή, 23 Σε*τε#βρίου 2016

Περιεχόμενα Νεφρική ρύθ.ιση ο.οιόστασης του Κ + Εγγύς εσ-ειρα.ένο Αγκύλη του Henle Ά-ω νεφρώνας ιαταραχές Κ + ανά κατηγορία διουρητικών Υ-οκαλιαι.ία Υ-ερκαλιαι.ία

Εισαγωγή: χρήση διουρητικών Καρδιακή ανε-άρκεια Η-ατική κίρρωση Αρτηριακή υ-έρταση Νεφρική ανε-άρκεια κ.ά

Εισαγωγή: διαταραχές από χρήση διουρητικών ιαταραχές Κ +, Νa +, Ca 2+, Mg 2+ ιαταραχές οξεοβασικής ισορρο-ίας

Εισαγωγή: διαταραχές από χρήση διουρητικών ιαταραχές Κ +, Νa +, Ca 2+, Mg 2+ ιαταραχές οξεοβασικής ισορρο-ίας

Διουρητικά: υποκαλιαιμία ή υπερκαλιαιμία Lσ.ωτικά διουρητικά Αναστολείς της καρβονικής ανυδράσης ιουρητικά της αγκύλης Θειαζιδικά διουρητικά Αθροιστικό σωληνάριο Ανταγωνιστές της αλδοστερόνης Α-οκλειστές των διαύλων Na +

Νεφρική ρύθμιση ομοιόστασης Κ + Οι νεφροί α-ο.ακρύνουν το 90% του -ροσλα.βανό.ενου Κ + Περιεκτικότητα Κ + στα ούρα: 10-700 meq/24ωρο

Νεφρική ρύθμιση ομοιόσταση Κ + : εγγύς εσπειραμένο σωληνάριο Ε-αναρροφάται -ερί-ου το 70% του διηθού.ενου Κ + ιάχυση, συ..εταφορά.ε ύδωρ

Νεφρική ρύθμιση ομοιόσταση Κ + : αγκύλη του Henle Στο -αχύ ανιόν σκέλος της αγκύλης ε-αναρροφάται το 25% του διηθού.ενου Κ + Μέσω του συ..εταφορέα Na + -2Cl - -K + Παθητική.εταφορά

Νεφρική ρύθμιση ομοιόσταση Κ + : άπω νεφρώνας - αθροιστικά σωληνάρια Θε.έλια κύτταρα α-ε.βόλι.α κύτταρα

Νεφρική ρύθμιση ομοιόσταση Κ + : άπω νεφρώνας - αθροιστικά σωληνάρια Θε.έλια κύτταρα: δρα η αλδοστερόνη α-ε.βόλι.α κύτταρα

Διαταραχές Κ + ανά κατηγορία διουρητικών Υ-οκαλιαι.ία - Υ-ερκαλιαι.ία

Υποκαλιαιμία από διουρητικά: μηχανισμοί καλιούρησης Ά.εσοι: Στα ση.εία δράσης των διουρητικών στο σωληνάριο Έ..εσοι: Μεταβολές Του δραστικού όγκου Της αλατικορτικοειδούς δράσης Της -ροσφοράς Νa + στο ά-ω σωληνάριο

Υποκαλιαιμία από ωσμωτικά διουρητικά: μαννιτόλη ιηθούνται στο σ-είρα.α και δεν ε-αναρροφώνται Παρε.-οδίζουν την ε-αναρρόφηση ύδατος και την ισότονη ε-αναρρόφηση Κ + α-ό το εγγύς εσ-ειρα.ένο σωληνάριο Αραίωση της συγκέντρωσης του Na + στον αυλό και.είωση της ε-αναρρόφησής του Αύξηση της -ροσφοράς Na + και διηθή.ατος στον ά-ω νεφρώνα

Υποκαλιαιμία από ανταγωνιστές της καρβονικής ανυδράσης: ακεταζολαμίδη ρα στον αυλό του εγγύς εσ-ειρα.ένου σωληναρίου Αναστέλλει την ε-αναρρόφηση NaHCO 3, H 2 O, K + Αύξηση της -ροσφοράς NaHCO 3, H 2 O, K + στον ά-ω νεφρώνα Μεταβολική οξέωση

Υποκαλιαιμία από διουρητικά της αγκύλης: φουροσεμίδη, τορσεμίδη, μπουμετανίδη, εθακρινικό οξύ Εκκρίνονται στο εγγύς εσ-ειρα.ένο σωληνάριο Αναστέλλουν την Na + -2Cl - -K + -ATPάση στο -αχύ ανιόν σκέλος της αγκύλης του Henle Αυξάνουν την -ροσφορά NaCl και Κ + στον ά-ω νεφρώνα

Υποκαλιαιμία από θειαζιδικά διουρητικά (υδροχλωροθειαζίδη, χλωροθειαζίδη) και θειαζιδικά ανάλογα (χλωροθαλιδόνη, ινδαπαμίδη, μετοναζόλη, κινεθαζόνη) Εκκρίνονται στο εγγύς εσ-ειρα.ένο σωληνάριο Αστέλλουν το συ..εταφορέα Na + -Cl - στην αυλική ε-ιφάνεια των κυττάρων στο ά-ω εσ-ειρα.ένο σωληνάριο Αυξάνουν την -ροσφορά Νa + στα αθροιστικά σωληνάρια εν έχουν ά.εση δράση στη.εταφορά του Κ +

Έμμεσοι μηχανισμοί καλιούρησης από διουρητικά Αύξηση ροής διηθή.ατος (Νa + & H 2 O) στον ά-ω νεφρώνα ράση αλδοστερόνης Υ-οχλωραι.ική.εταβολική αλκάλωση

Διατήρηση της ομοιόστασης του Κ + : Συρρίκνωση του εξωκυττάριου χώρου Αύξηση της δράσης της αλδοστερόνης ενίσχυση της καλιούρησης Μείωση της -ροσφοράς Na + & Η 2 Ο στον ά-ω νεφρώνα αναστολή της καλιούρησης

Διατήρηση της ομοιόστασης του Κ + : Αύξηση του εξωκυττάριου χώρου Μείωση ε-ι-έδων αλδοστερόνης αναστολή της καλιούρησης Αύξηση της -ροσφοράς Na + & Η 2 Ο στον ά-ω νεφρώνα ενίσχυση της καλιούρησης

Ανατροπή της ισορροπίας των έμμεσων μηχανισμών καλιούρησης: υποκαλιαιμία από χρήση διουρητικών Συρρίκνωση του εξωκυττάριου όγκου ιέγερση του συστή.ατος ρενίνης - αγγειοτενσίνης Αναστολή της ε-αναρρόφησης Na + & H 2 O στα εγγύς τ.ή.ατα Αύξηση της -ροσφοράς Na + & H 2 O στον ά-ω νεφρώνα Αύξηση αλδοστερόνης Ενίσχυση καλιούρησης Ενίσχυση καλιούρησης

Έμμεσοι μηχανισμοί καλιούρησης από διουρητικά Αύξηση της -ροσφοράς Na + στα ά-ω σωληνάρια και του ρυθ.ού ροής των ούρων σε αυτά Αύξηση ε-ι-έδων αλδοστερόνης (υ-ογκαι.ία) Υ-οχλωραι.ική.εταβολική αλκάλωση

Χαρακτηριστικά της υποκαλιαιμίας από διουρητικά Είδος του διουρητικού Ποσότητα του -ροσλα.βανό.ενου Νa + ιάρκεια λήψης του διουρητικού Συνυ-άρχουσα διαταραχή της ο.οιόστασης του K + Μετακίνηση Κ + -ρος στον ενδοκυττάριο χώρο

Χαρακτηριστικά της υποκαλιαιμίας από διουρητικά: είδος διουρητικού Μέση -τώση της συγκέντρωσης Κ + 0,5 meq/l.ε τα θειαζιδικά διουρητικά 0,3 meq/l.ε τα διουρητικά της αγκύλης

Χαρακτηριστικά της υποκαλιαιμίας από διουρητικά: είδος διουρητικού Μέση -τώση της συγκέντρωσης Κ + 0,5 meq/l.ε τα θειαζιδικά διουρητικά 0,3 meq/l.ε τα διουρητικά της αγκύλης Για το ίδιο νατριουρητικό α-οτέλεσ.α τα θειαζιδικά διουρητικά -ροκαλούν.εγαλύτερη καλιούρηση α-ό τα διουρητικά της αγκύλης, ε-ειδή δρουν -εριφερικότερα και τα ενα-ο.είναντα τ.ή.ατα του νεφρώνα δεν -ρολαβαίνουν να αντιρρο-ήσουν την α-ώλεια Κ +

Χαρακτηριστικά της υποκαλιαιμίας από διουρητικά: ποσότητα προσλαμβανόμενου Na + Υψηλή και χα.ηλή -ρόσληψη Na + ενισχύουν την καλιούρηση Σε ενδιά.εση -ρόσληψη Na + (70-100 meq/l): Ή-ια αύξηση της αλδοστερόνης Μέτρια -ροσφορά Na + στον ά-ω νεφρώνα Περιορισ.ός της τελικής α-έκκρισης Κ +

Χαρακτηριστικά της υποκαλιαιμίας από διουρητικά: διάρκεια λήψης διουρητικού Μείωση συγκέντρωσης K + στον ορό.έσα στις -ρώτες δύο εβδο.άδες Α-οκατάσταση ισορρο-ίας στα νέα χα.ηλότερα ε-ί-εδα Αναστολή ε-ι-λέον νεφρικής α-έκκρισης Κ + λόγω της συρρίκνωσης του εξωκυττάριου χώρου Αυξη.ένη ε-αναρρόφηση Na + στον εγγύς νεφρώνα.ειω.ένη -ροσφορά Na + στον ά-ω Αναστολή της -αραγωγής αλδοστερόνης εξαιτίας της υ-οκαλιαι.ίας Αύξηση ε-αναρρόφησης K + στο αθροιστικό σωληνάριο.έσω της διέγερσης της Η + -Κ + -ΑTPάσης α-ό τη χρόνια υ-οκαλιαι.ία

Χαρακτηριστικά της υποκαλιαιμίας από διουρητικά: συνυπάρχουσα διαταραχή της ομοιόστασης καλίου Ανά-τυξη σοβαρότερης υ-οκαλιαι.ίας σε έδαφος χρόνιας χρήσης διουρητικών συνήθως οφείλεται σε: Εξωνεφρική α-ώλεια Κ + (λ.χ. διάρροιες) Μειω.ένη -ρόσληψη (λ.χ. έ.ετοι) Πρόσφατη αύξηση της δόσης των διουρητικών

Χαρακτηριστικά της υποκαλιαιμίας από διουρητικά: μετακίνηση καλίου προς τον ενδοκυττάριο χώρο 15%.είωση του Κ + στον ορό, ενώ 5%.είωση του ολικού Κ + Συ.βαίνει.ετακίνηση του Κ + α-ό τον εξωκυττάριο στον ενδοκυτταριο χώρο Κατεχολα.ίνες Αλδοστερόνη Μεταβολική αλκάλωση

Συνέπειες της υποκαλιαιμίας από τη χρήση διουρητικών Αρρυθ.ίες, αιφνίδιοι θάνατοι Τοξικός δακτυλιδισ#ός Αύξηση της αρτηριακής -ίεσης

Πρόληψη και αντιμετώπιση υποκαλιαιμίας από χρήση διουρητικών Μείωση της δόσης των διουρητικών Μέτρια -ρόσληψη Νa + (70-100 meq/24ωρο) ιόρθωση του ελλεί.ατος Mg 2+ Χορήγηση συ.-ληρω.άτων KCl (20-40 meq/24ωρο) Συγχορήγηση αναστολέων του.ετατρε-τικού ενζύ.ου της αγγειοτενσίνης Ι ή αναστολέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ Συγχορήγηση καλιοσυντηρητικού διουρητικού

Υπερκαλιαιμία: καλιοσυντηρητικά διουρητικά Αναστολή της καλιουρητικής δράσης της αλδοστερόνης ά.εσα ή έ..εσα Ανταγωνιστές αλδοστερόνης (σ-ιρονολακτόνη, ε-λερενόνη) Α-οκλειστές των διαύλων Na + στην αυλική ε-ιφάνεια των θε.ελίων κυττάρων του αθροιστικού σωληναρίου (α.ιλορίδη, τρια.τερένη)

Υπερκαλιαιμία: καλιοσυντηρητικά διουρητικά Αθροιστική δράση καλιοσυντηρητικών διουρητικών Ασθενής νατριουρητική δράση Κίνδυνος (δοσοεξαρτώ.ενος) για ανά-τυξη υ-ερκαλιαι.ίας, ιδιαίτερα σε: Χρόνια νεφρική ανε-άρκεια, σακχαρώδη διαβήτη Λήψη συ.-ληρω.άτων καλίου Λήψη αναστολέων άξονα ρενίνης-αγγειοτενσίνης Λήψη.η-στεροειδών αντιφλεγ.ονωδών φαρ.άκων Λήψη β-α-οκλειστών, κυκλοσ-ορίνης

Συνέπειες της υπερκαλιαιμίας από τη χρήση διουρητικών καρδιακές αρρυθ.ίες, καρδιοανα-νευστική ανακο-ή, αιφνίδιος θάνατος αγγειοδιαστολή, υ-όταση οξέωση.υϊκή αδυνα.ία, κό-ωση, -αράλυση, -αραισθήσεις διάταση εντέρου, -αραλυτικός ειλεός

Πρόληψη και αντιμετώπιση υπερκαλιαιμίας από χρήση διουρητικών -εριορισ.ό του -ροσλα.βανό.ενου καλίου, εντερικά ή -αρεντερικά διακο-ή καλιοσυντηρητικών διουρητικών και αναστολέων του.ετατρε-τικού ενζύ.ου της αγγειοτενσίνης Ι ή αναστολέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ α-οφυγή συγχορήγησης αναστολέων του.ετατρε-τικού ενζύ.ου της αγγειοτενσίνης Ι ή αναστολέων της αγγειοτενσίνης ΙΙ, β- α-οκλειστών,.η-στεροειδών αντιφλεγ.ονωδών, κυκλοσ-ορίνη κ.α. συγχορήγηση διουρητικών της αγκύλης ή θειαζιδικών διουρητικών

Ευχαριστώ