lim y < inf B + ε = x = +. f(x) =

Σχετικά έγγραφα
sup B, τότε υπάρχουν στοιχεία α A και β B µε α < β.

G n. n=1. n=1. n=1 G n) = m (E). n=1 G n = k=1

Απειροσ τικός Λογισμός ΙΙ Πρόχειρες Σημειώσεις Τμήμα Μαθηματικών Πανεπιστήμιο Αθηνών


f(x) = lim f n (t) = d(t, x n ) d(t, x) = f(t)

ΑΝΑΛΥΣΗ 2. Μ. Παπαδημητράκης.

u x = 2uu y u y = 0 ϕ x = x t h (t), ϕ xx = x2 t 3 h (t) και ϕ y = y t h (t), ϕ yy = y2 t 3 h (t). t 2 h (t) + x2

> ln 1 + ln ln n = ln(1 2 3 n) = ln(n!).

AkoloujÐec sunart sewn A. N. Giannakìpouloc, Tm ma Statistik c OPA

ΑΝΑΛΥΣΗ 2. Μ. Παπαδημητράκης.

Ask seic kai Jèmata sth JewrÐa Mètrou kai Olokl rwsh

n sin 1 n. 2 n n+1 6 n. = 1. = 1 2, = 13 4.

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Ασκήσεις και Θέµατα στη Μαθηµατική Ανάλυση Ι

ΑΝΑΛΥΣΗ 1 ΕΙΚΟΣΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΜΑΘΗΜΑ, Μ. Παπαδημητράκης.

Πρόταση. f(x) ομοιόμορφα συνεχής στο I. δ (ɛ) > 0 : x, ξ I, x ξ < δ (ɛ, ξ) f(x) f(ξ) < ɛ. ɛ > 0, δ > 0 : ΜΗ ομοιόμορφα συνεχής.

Ανάλυση Ι και Εφαρμογές Σημειώσεις από τις παραδόσεις Α. Γιαννόπουλος Τμήμα Φυσικής Πανεπιστήμιο Αθηνών Αθήνα 2018

1 1 + nx. f n (x) = nx 1 + n 2 x 2. x2n 1 + x 2n

Ακολουθίες & Σειρές. Κώστας Γλυκός ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ. Ασκήσεις για ΑΕΙ και ΤΕΙ. Kglykos.gr. σε Ακολουθίες, Σειρές, Δυναμοσειρές. τεχνικές.

B = F i. (X \ F i ) = i I

I = 1. cos z. dz = = 1 z 2 cos z + 2z sin z + 2 cos z 2. z(z π) 3 dz. f(re iθ. f(z)

Ακολουθίες & Σειρές. Κώστας Γλυκός ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ. Ασκήσεις για ΑΕΙ και ΤΕΙ. Kglykos.gr. σε Ακολουθίες, Σειρές, Δυναμοσειρές. τεχνικές.

ΑΝΑΛΥΣΗ 2. Μ. Παπαδημητράκης.

f(x) f(c) x 1 c x 2 c

v y = 12x 2 y + 4y v(x, y) = 6x 2 y 2 + y 4 + y + c(x). f(z) = u(z, 0) + iv(z, 0) = z + i(z 4 + c), f(z) = iz 4 + z i.

ΜΑΣ002: Μαθηματικά ΙΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ (για εξάσκηση)

(s n (f)) g = s n (f g) = f (s n (g)). s n (f) g = (f D n ) g = f (D n g) = f (g D n ) = f s n (g). K n (x)g δ (x) dx. K n (x) dx.

ΑΝΑΛΥΣΗ 1 ΕΙΚΟΣΤΟ ΕΝΑΤΟ ΜΑΘΗΜΑ, Μ. Παπαδημητράκης.

Eisagwg sthn Anˆlush II

ΜΕΜ251 Αριθμητική Ανάλυση

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. z x y 2xyi. Re z x y. Θα δείξουμε ότι για τους μιγαδικούς αριθμούς z για τους οποίους ισχύει ότι. z z zz. zz zz z z 1 0 z z 1 (1)

Μέϑοδοι Εφαρμοσμένων Μαϑηματιϰών (ΜΕΜ 274) Φυλλάδιο 2

ΣΥΓΚΛΙΣΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ: Ορισμός Cauchy

Λύσεις Εξετάσεων Φεβρουαρίου Ακ. Έτους

Όταν η s n δεν συγκλίνει λέμε ότι η σειρά αποκλίνει.

Σηµειώσεις. Eφαρµοσµένα Μαθηµατικά Ι. Nικόλαος Aτρέας

f(z) 1 + z a lim f (n) (0) n! = 1

Ασκήσεις για το µάθηµα «Ανάλυση Ι και Εφαρµογές» (ε) Κάθε συγκλίνουσα ακολουθία άρρητων αριθµών συγκλίνει σε άρρητο αριθµό.

< 1 για κάθε k N, τότε η σειρά a k συγκλίνει. +, τότε η η σειρά a k αποκλίνει.

ΑΝΑΛΥΣΗ 1 ΤΡΙΑΚΟΣΤΟ ΕΚΤΟ ΜΑΘΗΜΑ, Μ. Παπαδημητράκης.

ιαµέριση (Partition) ορισµένη στο διάστηµα I = [a, b]

n = r J n,r J n,s = J

6. Αριθμητική Ολοκλήρωση

1. Υπολογίστε, όπου αυτές υπάρχουν, τις παραγώγους των συναρτήσεων:

(a 1, b 1 ) (a 2, b 2 ) = (a 1 a 2, b 1 b 2 ).

ΑΝΑΛΥΣΗ 1 ΕΙΚΟΣΤΟ ΕΚΤΟ ΜΑΘΗΜΑ, Μ. Παπαδημητράκης.

ΘΕΩΡΗΜΑ (Μέσης Τιμής) Έστω f: [α, β] R συνεχής και παραγωγίσιμη στο (α, β). Τότε υπάρχει ξ (α, β)

Απειροστικός Λογισμός Ι, χειμερινό εξάμηνο Λύσεις έβδομου φυλλαδίου ασκήσεων.

M. J. Lighthill. g(y) = f(x) e 2πixy dx, (1) d N. g (p) (y) =

i=1 i=1 i=1 (x i 1, x i +1) (x 1 1, x k +1),

Πραγματική Ανάλυση Πέτρος Βαλέττας Τμήμα Μαθηματικών Πανεπιστήμιο Αθηνών

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΟΜΑΔΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΤΙΚΩΝ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ 2019

Π Κ Τ Μ Ε Μ Λύσεις των ασκήσεων

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΙΙ, ΣΕΜΦΕ (1/7/ 2013) y x + y.

ΑΝΑΛΥΣΗ 1 ΠΕΜΠΤΟ ΜΑΘΗΜΑ, Μ. Παπαδημητράκης.

ΑΝΑΛΥΣΗ 2. Μ. Παπαδημητράκης.

f(x) dx. f(x)dx = 0 Ασκήσεις για το µάθηµα «Ανάλυση Ι και Εφαρµογές» Κεφάλαιο 7: Ολοκλήρωµα Riemann Α Οµάδα

f(f 1 (B)) f(f 1 (B)) B. X \ (f 1 (C)) = X \ f 1 (C) = f 1 (Y \ C) X \ (f 1 (C)) f 1 (Y \ C). f 1 (Y \ C) = f 1 (Y \ C ) = X \ f 1 (C ).

n 5 = 7 ε (π.χ. ορίζοντας n0 = 1+ ε συνεπώς (σύμϕωνα με τις παραπάνω ισοδυναμίες) an 5 < ε. Επομένως a n β n 23 + β n+1

ΣΕΙΡΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ. v. Σε αυτή την περίπτωση το lim v

(a + b) + c = a + (b + c), (ab)c = a(bc) a + b = b + a, ab = ba. a(b + c) = ab + ac

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΣΕΙΡΕΣ. Ορισμός 1. Μια 1 1 (ένα προς ένα) συνάρτηση με πεδίο ορισμού το και πεδίο τιμών ένα υποσύνολο X του, δηλαδή μία 1 1 συνάρτηση

Μιχάλης Παπαδημητράκης. Ανάλυση. Πραγματικές Συναρτήσεις μιας Μεταβλητής. Τμήμα Μαθηματικών. Πανεπιστήμιο Κρήτης

sup(a + B) = sup A + sup B inf(a + B) = inf A + inf B.

h(x, y) = card ({ 1 i n : x i y i

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ Ι ( )

( a) ( ) n n ( ) ( ) a x a. x a x. x a x a

ΑΝΑΛΥΣΗ 2. Μ. Παπαδημητράκης.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 ΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ :

ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΘΕΜΗΣ ΜΗΤΣΗΣ TΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Αριθµητική Ολοκλήρωση

4 η ΕΚΑ Α. = g(t)dt, x [0, 1] i) είξτε ότι F(x) > 0 για κάθε x (0, 1] ii) είξτε ότι f(x)g(x) > F(x) για κάθε x (0, 1] και G(x) για κάθε x (0, 1]

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ. Να εξετάσετε αν είναι ίσες οι συναρτήσεις f, g όταν: x x 2 x x. x x g x. ln x ln x 1 και

Σημειώσεις: Λογισμός Συναρτήσεων Μιας Μεταβλητής v Θ. Κεχαγιάς Σεπτέμβριος 2014 Αθ.Κεχαγιας

Πρότυπα κλειστά τμήματα «ΜΕΘΟΔΟΣ» 2.6. ΘΕΩΡΗΜΑ ROLLE. Υποδείξεις Απαντήσεις Ασκήσεων. Προσδιορισμός παραμέτρων ώστε να εφαρμόζεται το θεώρημα Rolle

Περιεχόμενα. Κεφάλαιο 1 ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΩΝ ΣΕ ΜΙΑ ΕΥΘΕΙΑ Οι συντεταγμένες ενός σημείου Απόλυτη τιμή...14

1 + t + s t. 1 + t + s

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008 ΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ :

ΑΝΑΛΥΣΗ 1 ΕΙΚΟΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΑΘΗΜΑ, Μ. Παπαδημητράκης.

sin(5x 2 ) sin(4x) e 5t 2 1 (ii) lim x 0 10x 3 (iii) lim (iv) lim. 10t sin(ax) = 1. = 1 1 a lim = sin(5x2 ) = 2. f (x) = sin x. = e5t 1 = 1 0 = 0.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Τμήμα Φυσικής Εξέταση στο μάθημα Ανάλυση Ι & Εφαρμογές 26 Φεβρουαρίου 2015

lim (f(x + 1) f(x)) = 0.

Λύσεις Διαγωνισμάτος 1 Ενότητα: Ακολουθίες-Σειρές

1 Επανάληψη εννοιών από τον Απειροστικό Λογισμό

ΑΝΑΛΥΣΗ 1 ΕΝΑΤΟ ΜΑΘΗΜΑ, Μ. Παπαδημητράκης.

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ι Β ΜΕΡΟΣ

ΑΝΑΛΥΣΗ 1 ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΜΑΘΗΜΑ, Μ. Παπαδημητράκης.

= df. f (n) (x) = dn f dx n

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Τμήμα Φυσικής Σημειώσεις Ανάλυσης Ι (ανανεωμένο στις 5 Δεκεμβρίου 2012)

Τύπος TAYLOR. f : [a, b] R f (n 1) (x) συνεχής x [a, b] f (n) (x) x (a, b) ξ μεταξύ x και x 0. (x x 0 ) k k! f(x) = f (k) (x 0 ) + R n (x)

15 εκεµβρίου εκεµβρίου / 64

Απειροστικός Λογισμός Ι, χειμερινό εξάμηνο Λύσεις τέταρτου φυλλαδίου ασκήσεων. ( n(n+1) e 1 (

= lim. e 1. e 2. = lim. 2t 3

Συντελεστές και σειρές Fourier

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΚΩΛΕΤΤΗ

Κεφάλαιο 12. Σειρές Ορισμός και Παραδείγματα Ορισμός

Περίληψη μαθημάτων Ι. ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ. Με N θα συμβολίζουμε το σύνολο των φυσικών αριθμών, δηλ. N = {1, 2, 3, 4, }.

Πραγµατική Ανάλυση ( ) Ασκήσεις - Κεφάλαιο 3

Αριθµητική Ανάλυση. ιδάσκοντες: Τµήµα Α ( Αρτιοι) : Καθηγητής Ν. Μισυρλής, Τµήµα Β (Περιττοί) : Επίκ. Καθηγητής Φ.Τζαφέρης. 25 Μαΐου 2010 ΕΚΠΑ

f(x) dx. f(x)dx = 0. f(x) dx = 1 < 1 = f(x) dx. Θα είχαµε f(c) = 0, ενώ η f δεν µηδενίζεται πουθενά στο [0, 2].

Transcript:

ΣΧΟΛΗ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ & ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ Εξετάσεις στη Μαθηματική Ανάλυση Ι ΟΜΑΔΑ: Α 8 Μαρτίου, 0 Θέμα. (αʹ) Εστω A, B μη κενά σύνολα πραγματικών αριθμών τέτοια ώστε x y, για κάθε x A και κάθε y B. Να δείξετε ότι inf B x, για κάθε x A. ( μον.) (βʹ) Εστω (α ν ) ακολουθία πραγματικών αριθμών. Υποθέτουμε ότι αν = ρ <. Αποδείξτε ότι α ν = 0. ν ( μον.) (αʹ) Αν inf B < x, για κάποιο x A, τότε επιλέγοντας ε = x inf B > 0, από το χαρακτηρισμό του infimum, θα υπάρχει y B τέτοιο ώστε y < inf B + ε = x το οποίο είναι άτοπο. Άρα inf B x, για κάθε x A. (βʹ) Από την υπόθεση, για ε > 0 αρκετά μικρό υπάρχει ν 0 N, τέτοιο ώστε ν αν < ρ + ε = λ < για κάθε ν ν 0. Επομένως 0 α ν < λ ν για κάθε ν ν 0. Αφού 0 < λ <, είναι λ ν = 0 και κατά συνέπεια α ν = 0. Το τελευταίο όμως συνεπάγεται ότι α ν = 0 Θέμα. (αʹ) Εστω (α ν ) και (β ν ) ακολουθίες θετικών πραγματικών αριθμών. Υποθέτουμε ότι Δείξτε ότι αν η σειρά α ν β ν = +. β ν αποκλίνει, τότε αποκλίνει και η σειρά ν= (βʹ) Να αναπτύξετε σε δυναμοσειρά, κέντρου 0, τη συνάρτηση α ν. ν= f(x) = ( + x) 3, x <. ( μον.) ( μον.) (αʹ) Εστω M > 0. Τότε από τον ορισμό του ορίου υπάρχει ν 0 N, τέτοιο ώστε α ν β ν > M για κάθε ν ν 0. Επομένως, Επειδή η σειρά θα αποκλίνει. α ν > Mβ ν για κάθε ν ν 0. β ν = + αποκλίνει, από το κριτήριο σύγκρισης και η σειρά ν= α ν = + ν=

(βʹ) Εχουμε, χρησιμοποιώντας τη γεωμετρική σειρά και το θεώρημα για την παραγώγιση όρο προς όρο δυναμοσειρών, ότι ) ( ( + x) 3 = ( + x) = ( ) + x = ( x + x x 3 + x 4 x 5 + ) = ( + x 3x + 4x 3 5x 4 + ) = 3x + 6x 0x 3 +, x <. Θέμα 3. Εστω η συνάρτηση f : [, b] R είναι συνεχής στο κλειστό και φραγμένο διάστημα [, b]. (αʹ) Υποθέτουμε ότι η f δεν είναι φραγμένη. Τότε, για κάθε n N υπάρχει x n [, b] τέτοιο ώστε f(x n ) > n. Χρησιμοποιώντας το θεώρημα Bolzno-Weierstrss για ακολουθίες αποδείξτε ότι η παραπάνω υπόθεση οδηγεί σε άτοπο. Επομένως η f είναι φραγμένη στο [, b]. ( μον.) (βʹ) Εστω f(x 0 ) > 0, όπου x 0 (, b). Αποδείξτε οτι υπάρχει δ > 0, τέτοιο ώστε για κάθε x [x 0 δ, x 0 + δ] [, b] να ισχύει f(x 0) Εφαρμογή. Υποθέτουμε ότι f(x) 0 για κάθε x [, b] και ότι το ολοκλήρωμα f(x) dx = 0. Αν υπάρχει x 0 (, b) τέτοιο ώστε f(x 0 ) > 0, χρησιμοποιώντας την () αποδείξτε ότι. () Να συμπεράνετε ότι f(x) = 0 για κάθε x [, b]. f(x) dx > 0. (άτοπο) (,5 μον.) (αʹ) Η ακολουθία (x n ) σημείων του [, b] είναι φραγμένη και επομένως από το θεώρημα Bolzno- Weierstrss για ακολουθίες, υπάρχει υπακολουθία (x kn ) με n x kn = x. Είναι x kn b για κάθε n N και κατά συνέπεια το x [, b]. Επειδή η f είναι συνεχής συνάρτηση, από το θεώρημα μεταφοράς n f (x k n ) = f (x). Δηλαδή η ακολουθία (f (x kn )) συγκλίνει και κατά συνέπεια θα είναι φραγμένη. Ομως από την υπόθεση είναι f(x kn ) > k n n για κάθε n N και επομένως n f (x kn ) =, δηλαδή η ακολουθία (f (x kn )) δεν είναι φραγμένη. Άτοπο. Επομένως η f είναι φραγμένη στο [, b].

(βʹ) Επειδή η f είναι συνεχής στο x 0 (, b), για ε = f(x 0 )/ > 0 υπάρχει δ > 0 τέτοιο ώστε αν x [, b] με x x 0 < δ, δηλαδή x (x 0 δ, x 0 + δ ), να ισχύει f(x) f(x 0 ) < f(x 0) f(x 0) Αν πάρουμε το δ < δ αρκετά μικρό έτσι ώστε [x 0 δ, x 0 + δ] [, b], τότε για κάθε x [x 0 δ, x 0 + δ] [, b] θα είναι f(x 0) Εφαρμογή. Αν υπάρχει x 0 (, b) τέτοιο ώστε f(x 0 ) > 0, χρησιμοποιώντας την () έχουμε f(x) dx 0+δ x 0 δ f(x) dx 0+δ x 0 δ f(x 0 ) dx = δf(x 0 ) > 0... (άτοπο) Επομένως f(x) = 0 για κάθε x (, b). Επειδή η f είναι συνεχής στο [, b], θα είναι f() = x + f(x) = 0 και f(b) = x b f(x) = 0. Άρα, f(x) = 0 για κάθε x [, b]. Θέμα 4. (αʹ) Διατυπώστε το θεώρημα Tylor. Στον τύπο Tylor δείξτε ποιο είναι το πολυώνυμο Tylor βαθμού n (n N) και ποιο το υπόλοιπο. Δώστε και τις δύο μορφές του υπολοίπου. Ποιο θεώρημα χρησιμοποιείται για την απόδειξη του τύπου Tylor; ( μον.) (βʹ) Εφαρμόστε τον τύπο Mclurin για τη συνάρτηση f(x) = ln( + x), x > και αποδείξτε ότι για οποιοδήποτε k N και για κάθε x > 0 έχουμε x x + k xk < ln( + x) < x x + + k + xk+. () (,5 μον.) (αʹ) Θεώρημα Tylor: Εστω n N και έστω η συνεχής συνάρτηση f : [, b] R της οποίας οι παράγωγοι f, f,..., f (n) είναι συνεχείς στο [, b] και η f (n+) υπάρχει στο (, b). Αν x 0 [, b], τότε για κάθε x [, b] υπάρχει ξ μεταξύ x 0 και x τέτοιο ώστε όπου f(x) = f(x 0 ) + f (x 0 )(x x 0 ) + f (x 0 )! P n (x) = n k=0 και R n (x) είναι το υπόλοιπο με ή (x x 0 ) + + f (n) (x 0 ) (x x 0 ) n + R n (x), (τύπος Tylor) f (k) (x 0 ) (x x 0 ) k είναι το πολυώνυμο Tylor βαθμού n k! R n (x) = f (n+) (ξ) (n + )! (x x 0) n+ (Lgrnge) R n (x) = f (n+) (ξ) (x ξ) n (x x 0 ). (Cuchy) Για την απόδειξη του τύπου Tylor με το υπόλοιπο κατά Lgrnge χρησιμοποιείται το γενικευμένο θεώρημα μέσης τιμής. Για την απόδειξη του ίδιου τύπου με το υπόλοιπο κατά Cuchy χρησιμοποιείται το κλασικό θεώρημα μέσης τιμής. 3

(βʹ) Θα εφαρμόσουμε τον τύπο Mclurin(τύπος Tylor με x 0 = 0) f(x) = f(0) + f (0)x + f (0)! x + + f (n) (0) x n + f (n+) (ξ) (n + )! xn+, όπου ξ μεταξύ 0 και x. Παρατηρούμε ότι η n-οστή παράγωγος της f(x) = ln( + x), x >, είναι f (n) n (n )! (x) = ( ) ( + x) n. Κατά συνέπεια f (n) (0) Επομένως, αν x > 0 = ( ) n n και f (n+) (ξ) (n + )! = ( ) n (n + )( + ξ) n+. ln( + x) = x x + + ( ) n n xn + ( ) n xn+, (3) }{{} (n + )( + ξ) n+ }{{} P n(x) R n(x) για κάποιο ξ με 0 < ξ < x. (i) Αν n = k είναι άρτιος, τότε R k (x) > 0 και από την (3) προκύπτει η αριστερή ανισότητα της (). (ii) Αν n = k+ είναι περιττός, τότε R k+ (x) < 0 και από την (3) προκύπτει η δεξιά ανισότητα της (). Θέμα 5. Υπολογίστε το ολοκλήρωμα t + t + 5 dt, και στη συνέχεια αποδείξτε ότι η λύση της εξίσωσης x R t + t + 5 dt = π 4 είναι x = 3. Είναι (,5 μον.) x t + t + 5 dt = (t + ) + dt ) t=x = rctn ( t + = rctn ( x + = rctn ( x + t= ) rctn ) π 8. 4

Επομένως t + t + 5 dt = π 4 ( ) x + rctn π 8 = π 4 ( ) x + rctn = π 3 x + = tn π 3 x + = 3 x = 3. Διάρκεια εξέτασης: 3 ώρες 5