Α α αβεδηριν αβακ Αβαμα αβαρκηνιν ἀβασίλευτος ἄβατος αβιρα ἀβατόω ἀβλαβής

Transcript

1 αʹ 3 ἀβλαβής Α α αʹ indecl number ἅ rel pron neut nom pl ὅς ἅ rel pron neut acc pl id. ἆ ah, alas! ἆ interjection Ααλαφ pr noun ααρ = אחר other; Ναβι-ααρ Nabiar for mt נבו אחר the other Nebo Ααρα pr noun Ααρων pr noun Ἀαρωνίδης pr noun masc nom sg Αβαδια pr noun Ἀβαδίας pr noun masc nom sg Αβαδων pr noun Αβαιαν pr noun Αβαισαν pr noun αβακ = ה/בץ the byssus, fine white linen αβακ translit αβακ Αβαλ pr noun Αβαμα = ה/במה the cultic high place (interpreted as a toponym) Αβαμα pr noun Αβανα pr noun Αβαρ pr noun Αβαραν pr noun Αβαριμ pr noun Αβαριν pr noun αβαρκηνιν = ה/ברקנין for mt ה/ברקנים the thorn bushes; see βαρακηνιμ and βαρκοννιμ αβαρκηνιν translit αβαρκηνιν ἀβασίλευτον adj masc acc sg ἀβασίλευτος ἀβασίλευτον adj neut nom sg id. ἀβασίλευτον adj neut acc sg id. ἀβασίλευτος, -ος, -ον without king Αβαταζα pr noun ἀβάτοις adj dat pl ἄβατος ἄβατον adj masc acc sg id. ἄβατον adj neut nom sg id. ἄβατος, -ος, -ον untrodden; inaccessible; impassable; desolate; not to be trodden; ἄβατον (sc. γήν) waste land, desert ἄβατος adj masc nom sg ἄβατος ἄβατος adj fem nom sg id. ἀβάτους adj masc acc pl id. ἀβάτους adj fem acc pl id. ἀβατόω P: to be laid waste ἀβάτῳ adj dat sg ἄβατος ἀβατωθῇ vb 1 aor pass subj 3rd pers sg ἀβατόω Αββα pr noun Αβδεδομ pr noun Αβδεμελεχ pr noun Αβδεναγω pr noun Αβδησελμα pr noun Αβδι pr noun Αβδια pr noun Ἀβδίαν pr noun masc acc sg Ἀβδίας Ἀβδίας pr noun masc nom sg Αβδιηλ pr noun Αβδιου pr noun Ἀβδίου pr noun masc gen sg Ἀβδίας Αβδων pr noun Αβεδ pr noun Αβεδδαρα pr noun Αβεδδαραμ pr noun αβεδηριν = הבדרין- for mt ה/דברים the words, records αβεδηριν translit αβεδηριν Αβελ pr noun Αβελβαιθαμααχα pr noun Αβελμαα pr noun Αβελμαιν pr noun Αβελμαουλα pr noun Αβελμεουλα pr noun Αβενεζερ pr noun Αβεννεζερ pr noun Αβεννερ pr noun Αβεννηρ pr noun Αβερ pr noun Αβεσσα pr noun Αβεσσαλωμ pr noun Αβι pr noun Αβια pr noun Αβιαθαρ pr noun Αβιασαφ pr noun Ἀβιγαία pr noun fem nom sg Ἀβιγαία Ἀβιγαίᾳ pr noun fem dat sg id. Ἀβιγαίαν pr noun fem acc sg id. Ἀβιγαίας pr noun fem gen sg id. Αβιδα pr noun Αβιδαν pr noun Αβιεζεκ pr noun Αβιεζερ pr noun Αβιεζρι pr noun Αβιεσδρι pr noun Αβιηλ pr noun Αβιμεηλ pr noun Αβιμελεχ pr noun Αβινεεμ pr noun Αβιου pr noun Αβιουδ pr noun αβιρα = ה/בירה the fortified town, the citadel αβιρα translit αβιρα Αβιρα pr noun Αβιρων pr noun Αβισακ pr noun Αβισου pr noun Αβισουε pr noun Αβισουρ pr noun Αβιταλ pr noun Αβιτωβ pr noun Αβιχαιλ pr noun ἀβλαβεῖς adj masc nom pl ἀβλαβής ἀβλαβεῖς adj fem nom pl id. ἀβλαβεῖς adj masc acc pl id. ἀβλαβεῖς adj fem acc pl id. ἀβλαβῆ adj masc acc sg id. ἀβλαβῆ adj fem acc sg id. ἀβλαβής, -ής, -ές harmless; unhurt

2 ἀβοηθησία 4 ἀγαθύνω ἀβοηθησία, -ας helplessness ἀβοηθησίας noun fem gen sg ἀβοηθησία ἀβοήθητον adj acc sg ἀβοήθητος ἀβοήθητον adj neut nom sg id. ἀβοήθητος, -ος, -ον helpless; unhelpful ἀβοήθητος adj masc nom sg ἀβοήθητος ἀβοήθητος adj fem nom sg id. ἀβοηθήτων adj gen pl id. Αβου pr noun Ἀβούβου pr noun masc gen sg Ἀβοῦβος ἀβουλεύτως recklessly, inconsiderately ἀβουλεύτως adverb ἀβουλία, -ας recklessness, irresolution, indecision ἀβουλίαν noun fem acc sg ἀβουλία ἀβουλίας noun fem gen sg id. ἅβρα, -ας = הברה (Aram.) companion, favorite, faithful or devoted slave ἅβρᾳ noun fem dat sg ἅβρα Αβρααμ pr noun Ἀβρααμίτιδος pr noun fem gen sg Ἀβρααμίτις ἅβραι noun fem nom pl ἅβρα ἅβραις noun fem dat pl id. Αβραμ pr noun Αβραμιαῖοι adj masc nom pl ἀβραμιαῖος Αβραμιαῖος adj masc nom sg id. Αβραμιαίων adj masc gen pl id. ἅβραν noun fem acc sg ἅβρα ἅβρας noun fem gen sg id. ἅβρας noun fem acc pl id. ἀβροχία, -ας lack of rain, drought ἀβροχίας noun fem gen sg ἀβροχία Αβρωνα pr noun ἄβρωτα adj neut nom pl ἄβρωτος ἄβρωτα adj neut acc pl id. ἄβρωτος, -ος, -ον inedible ἄβυσσοι noun fem nom pl ἄβυσσος ἀβύσσοις noun fem dat pl id. ἄβυσσον noun fem acc sg id. ἄβυσσος, -ος, -ον bottomless, deep; ἡ ἄβυσσος the sea; the (cosmic) deep, the abyss ἄβυσσος noun fem nom sg ἄβυσσος ἀβύσσου noun fem gen sg id. ἀβύσσους noun fem acc pl id. ἀβύσσῳ noun fem dat sg id. ἀβύσσων noun fem gen pl id. Αβωμεουλα pr noun Αβωρ pr noun Αγαβ pr noun Αγαβα pr noun Αγαγ pr noun ἄγαγε vb 2 aor act impv 2nd pers sg ἄγω ἀγαγεῖν vb 2 aor act inf id. ἀγαγέσθαι vb 2 aor mid inf id. ἀγάγετε vb 2 aor act impv 2nd pers pl id. ἀγαγέτωσαν vb 2 aor act impv 3rd pers pl id. ἀγάγῃς vb 2 aor act subj 2nd pers sg id. ἀγάγοις vb 2 aor act opt 2nd pers sg id. ἀγαγόντα vb 2 aor act part masc acc sg id. ἀγαγόντα vb 2 aor act part neut nom pl id. ἀγαγόντα vb 2 aor act part neut acc pl id. ἀγαγόντας vb 2 aor act part masc acc pl id. ἀγαγόντος vb 2 aor act part masc gen sg id. ἀγαγόντος vb 2 aor act part neut gen sg id. ἀγαγοῦσαν vb 2 aor act part fem acc sg id. ἀγάγω vb 2 aor act subj 1st pers sg id. ἀγάγωμεν vb 2 aor act subj 1st pers pl id. ἀγαγών vb 2 aor act part masc nom sg id. ἀγαθά adj neut nom pl ἀγαθός ἀγαθά adj neut acc pl id. ἀγαθαί adj fem nom pl id. ἀγαθάς adj fem acc pl id. ἀγαθέ adj masc voc sg id. ἀγαθή adj fem nom sg id. ἀγαθῇ adj fem dat sg id. ἀγαθήν adj fem acc sg id. ἀγαθῆς adj fem gen sg id. ἀγαθοί adj masc nom pl id. ἀγαθοῖς adj masc dat pl id. ἀγαθοῖς adj neut dat pl id. ἀγαθόν adj masc acc sg id. ἀγαθόν adj neut nom sg id. ἀγαθόν adj neut acc sg id. ἀγαθόν adv id. ἀγαθοποιέω to do good [abs.]; to do good to [τινα]; to do good to sb in sth [τί τινα] ἀγαθοποιήσαι vb 1 aor act opt 3rd pers sg...ἀγαθοποιέω ἀγαθοποιήσῃ vb 1 aor act subj 3rd pers sg id. ἀγαθοποιός, -ός, -όν beneficent ἀγαθοποιός adj masc nom sg ἀγαθοποιός ἀγαθοποιός adj fem nom sg id. ἀγαθοποιῶν vb pres act part masc nom sg..ἀγαθοποιέω ἀγαθός, -ή, -όν well born, gentle; good (in moral sense, of pers.); fair; good (of things); fine (of metals); τὰ ἀγαθά goods ἀγαθός adj masc nom sg ἀγαθός ἀγαθότης, -ητος goodness, friendly disposition ἀγαθότητα noun fem acc sg ἀγαθότης ἀγαθότητι noun fem dat sg id. ἀγαθότητος noun fem gen sg id. ἀγαθοῦ adj masc gen sg ἀγαθός ἀγαθοῦ adj neut gen sg id. ἀγαθούς adj masc acc pl id. ἀγαθόω to benefit, to do good to sb [τινι]; id. [τινα] ἀγαθύναι vb 1 aor act opt 3rd pers sg ἀγαθύνω ἀγαθῦναι vb 1 aor act inf id. ἀγαθυνάτω vb 1 aor act impv 3rd pers sg id. ἀγαθυνεῖ vb fut act ind 3rd pers sg id. ἀγαθύνῃς vb 1 aor act subj 2nd pers sg id. ἀγαθυνθέντων vb 1 aor pass part masc gen pl id. ἀγαθυνθέντων vb 1 aor pass part neut gen pl id. ἀγαθυνθῇ vb 1 aor pass subj 3rd pers sg id. ἀγαθυνθήσεται vb fut pass ind 3rd pers sg id. ἀγαθυνθήτω vb 1 aor pass impv 3rd pers sg id. ἀγάθυνον vb 1 aor act impv 2nd pers sg id. ἀγαθύνοντες vb pres act part masc nom pl id. ἀγαθύνω A: to honor, to magnify [τινα]; to adorn [τι]; to comfort, to cheer; to do good to, to do well to [τινι]; to do well; to act morally good; P: to be of good cheer, to rejoice greatly, to be merry; to find favor; to consider acceptable [+ inf.]

3 ἀγαθῷ 5 Ἁγαραῖοι ἀγαθῷ adj masc dat sg ἀγαθός ἀγαθῷ adj neut dat sg id. ἀγαθῶν adj gen pl id. ἀγαθῶς well, completely; well (as interj.) ἀγαθῶς adverb ἀγαθῶσαι vb 1 aor act inf ἀγαθόω ἀγαθώσει vb fut act ind 3rd pers sg id. ἀγαθωσύνη, -ης goodness, kindness ἀγαθωσύνῃ noun fem dat sg ἀγαθωσύνη ἀγαθωσύνην noun fem acc sg id. ἀγαθωσύνης noun fem gen sg id. ἀγαθωτέρα comp adj neut nom pl ἀγαθός ἀγαθωτέρα comp adj neut acc pl id. ἀγαθώτερος comp adj masc nom sg id. ἀγαλλίαμα, -ατος joy, rejoicing; religious joy, joyful worship ἀγαλλίαμα noun neut nom sg ἀγαλλίαμα ἀγαλλίαμα noun neut acc sg id. ἀγαλλιάματι noun neut dat sg id. ἀγαλλιάματος noun neut gen sg id. ἀγαλλιάομαι to rejoice (exceedingly), to exult [abs.]; to rejoice in [τι]; id. [τινα]; id. [τινι] ἀγαλλίασαι vb 1 aor mid impv 2nd pers sg. ἀγαλλιάομαι ἀγαλλιάσαιντο vb 1 aor mid opt 3rd pers pl id. ἀγαλλιάσει noun fem dat sg ἀγαλλίασις ἀγαλλιάσεται vb fut mid ind 3rd pers sg id. ἀγαλλιάσεως noun fem gen sg ἀγαλλίασις ἀγαλλιάσῃ vb fut mid ind 2nd pers sg... ἀγαλλιάομαι ἀγαλλιάσῃ vb 1 aor mid subj 2nd pers sg id. ἀγαλλιᾶσθε vb pres m/p impv 2nd pers pl id. ἀγαλλιᾶσθε vb pres m/p ind 2nd pers pl id. ἀγαλλιάσθω vb pres m/p impv 3rd pers sg id. ἀγαλλιάσθωσαν vb pres m/p impv 3rd pers pl.... id. ἀγαλλίασιν noun fem acc sg ἀγαλλίασις ἀγαλλίασις, -εως great joy, exultation ἀγαλλίασις noun fem nom sg ἀγαλλίασις ἀγαλλιάσομαι vb fut mid ind 1st pers sg.. ἀγαλλιάομαι ἀγαλλιασόμεθα vb fut mid ind 1st pers pl id. ἀγαλλιάσονται vb fut mid ind 3rd pers pl id. ἀγαλλιασώμεθα vb 1 aor mid subj 1st pers pl id. ἀγαλλιάσωνται vb 1 aor mid subj 3rd pers pl id. Αγαλλιμ pr noun ἄγαλμα, -ατος idol, statue, image ἀγάλματα noun neut nom pl ἄγαλμα ἀγάλματα noun neut acc pl id. ἄγαμοι adj masc nom pl ἄγαμος ἄγαμος, -ος, -ον unmarried ἄγαν very (much) ἄγαν adverb ἀγανακτέω to be displeased, to be vexed, to show indignation; to rage ἀγανακτήσασα vb 1 aor act part fem nom sg. ἀγανακτέω ἀγανακτήσει vb fut act ind 3rd pers sg id. ἀγάπα vb pres act impv 2nd pers sg ἀγαπάω ἀγαπᾷ vb pres act ind 3rd pers sg id. ἀγαπᾶν vb pres act inf id. ἀγαπᾷς vb pres act ind 2nd pers sg id. ἀγαπᾶτε vb pres act ind 2nd pers pl id. ἀγαπάτω vb pres act impv 3rd pers sg id. ἀγαπάω to love (among men, the love of God for man and of man for God); to love, to prize [τι]; to be content with [τι]; to be fond of doing, to love to do [+ inf.]; ἠγαπημένος beloved ἀγάπη, -ης love ἀγάπη noun fem nom sg ἀγάπη ἀγάπῃ noun fem dat sg id. ἀγαπηθήσεται vb fut pass ind 3rd pers sg.... ἀγαπάω ἀγαπηθήσῃ vb fut pass ind 2nd pers sg id. ἀγάπην noun fem acc sg ἀγάπη ἀγάπης noun fem gen sg id. ἀγαπήσαι vb 1 aor act opt 3rd pers sg ἀγαπάω ἀγαπῆσαι vb 1 aor act inf id. ἀγαπήσαντος vb 1 aor act part masc gen sg id. ἀγαπήσαντος vb 1 aor act part neut gen sg id. ἀγαπήσασα vb 1 aor act part fem nom sg id. ἀγαπήσατε vb 1 aor act impv 2nd pers pl id. ἀγαπήσει noun fem dat sg ἀγάπησις ἀγαπήσει vb fut act ind 3rd pers sg ἀγαπάω ἀγαπήσεις vb fut act ind 2nd pers sg id. ἀγαπήσετε vb fut act ind 2nd pers pl id. ἀγαπήσεως noun fem gen sg ἀγάπησις ἀγαπήσῃς vb 1 aor act subj 2nd pers sg ἀγαπάω ἀγάπησιν noun fem acc sg ἀγάπησις ἀγάπησις, -εως affection, love ἀγάπησις noun fem nom sg ἀγάπησις ἀγαπήσομεν vb fut act ind 1st pers pl ἀγαπάω ἀγάπησον vb 1 aor act impv 2nd pers sg id. ἀγαπήσω vb fut act ind 1st pers sg id. ἀγαπητά adj neut nom pl ἀγαπητός ἀγαπητά adj neut acc pl id. ἀγαπητέ adj masc voc sg id. ἀγαπητή adj fem nom sg id. ἀγαπητοί adj masc nom pl id. ἀγαπητοῖς adj masc dat pl id. ἀγαπητοῖς adj neut dat pl id. ἀγαπητόν adj masc acc sg id. ἀγαπητόν adj neut nom sg id. ἀγαπητόν adj neut acc sg id. ἀγαπητός, -ή, -όν desirable, amiable; beloved ἀγαπητός adj masc nom sg ἀγαπητός ἀγαπητοῦ adj masc gen sg id. ἀγαπητοῦ adj neut gen sg id. ἀγαπητούς adj masc acc pl id. ἀγαπητῷ adj masc dat sg id. ἀγαπητῷ adj neut dat sg id. ἀγαπῶ vb pres act ind 1st pers sg ἀγαπάω ἀγαπώμεναι vb pres m/p part fem nom pl id. ἀγαπώμενος vb pres m/p part masc nom sg id. ἀγαπῶν vb pres act part masc nom sg id. ἀγαπῶντας vb pres act part masc acc pl id. ἀγαπῶντες vb pres act part masc nom pl id. ἀγαπῶντος vb pres act part masc gen sg id. ἀγαπῶντος vb pres act part neut gen sg id. ἀγαπώντων vb pres act part masc gen pl id. ἀγαπώντων vb pres act part neut gen pl id. ἀγαπῶσαν vb pres act part fem acc sg id. ἀγαπῶσι(ν) vb pres act ind 3rd pers pl id. ἀγαπῶσι(ν) vb pres act part masc dat pl id. ἀγαπῶσι(ν) vb pres act part neut dat pl id. Αγαρ pr noun Ἁγαραῖοι pr noun masc nom pl Ἁγαραῖοι

4 Ἁγαρηνοί 6 ἁγιάσμασι Ἁγαρηνοί pr noun masc nom pl Ἁγαρηνοί Ἁγαρηνῶν pr noun masc gen pl id. Αγαρι pr noun Ἁγαρίτης pr noun masc nom sg Αγαρμι pr noun ἀγαυρίαμα, -ατος pride, boastfulness ἀγαυρίαμα noun neut nom sg ἀγαυρίαμα ἀγαυρίαμα noun neut acc sg id. ἀγαυριάομαι to be proud, to be boastful Αγγαβα pr noun Αγγαι pr noun Ἁγγαῖον pr noun masc acc sg Ἁγγαῖος Ἁγγαῖος pr noun masc nom sg id. Ἁγγαίου pr noun masc gen sg id. ἀγγεῖα noun neut nom pl ἀγγεῖον ἀγγεῖα noun neut acc pl id. ἀγγείοις noun neut dat pl id. ἀγγεῖον, -ον vessel, container ἀγγεῖον noun neut nom sg ἀγγεῖον ἀγγεῖον noun neut acc sg id. ἀγγείου noun neut gen sg id. ἀγγείῳ noun neut dat sg id. ἀγγείων noun neut gen pl id. ἀγγελία, -ας message, tidings, news, report ἀγγελία noun fem nom sg ἀγγελία ἀγγελίᾳ noun fem dat sg id. ἀγγελίαν noun fem acc sg id. ἄγγελοι noun masc nom pl ἄγγελος ἀγγέλοις noun masc dat pl id. ἄγγελον noun masc acc sg id. ἄγγελος, -ου messenger; angel ἄγγελος noun masc nom sg ἄγγελος ἀγγέλου noun masc gen sg id. ἀγγέλους noun masc acc pl id. ἀγγέλῳ noun masc dat sg id. ἀγγέλων noun masc gen pl id. Αγγι pr noun Αγγια pr noun Αγγιθ pr noun Αγγις pr noun ἄγγος, -ους vessel, vat, container; basket ἄγγος noun neut nom sg ἄγγος ἄγγος noun neut acc sg id. ἄγε impv. of ἄγω used as interj.; come on! ἄγε vb pres act impv 2nd pers sg ἄγω Αγεαδδαϊρ pr noun ἄγει vb pres act ind 3rd pers sg ἄγω ἄγειν vb pres act inf id. ἀγειόχασιν vb perf act ind 3rd pers pl id. ἀγείοχεν vb perf act ind 3rd pers sg id. ἀγειοχέναι vb perf act inf id. ἀγειοχώς vb perf act part masc nom sg id. ἀγέλαι noun fem nom pl ἀγέλη ἀγελαῖος, -α, -ον in group, flocking ἀγελαίους adj masc acc pl ἀγελαῖος ἀγέλαις noun fem dat pl ἀγέλη ἀγέλας noun fem acc pl id. ἀγέλη, -ης herd, flock; company, assembly ἀγεληδόν in companies, by flocks ἀγεληδόν adverb ἀγέλης noun fem gen sg ἀγέλη ἀγερωχία, -ας arrogance; insolent revelry ἀγερωχίᾳ noun fem dat sg ἀγερωχία ἀγερωχίας noun fem gen sg id. ἀγέρωχον adj masc acc sg ἀγέρωχος ἀγέρωχον adj neut nom sg id. ἀγέρωχον adj neut acc sg id. ἀγέρωχος, -ος, -ον arrogant, haughty ἄγεται vb pres m/p ind 3rd pers sg ἄγω ἄγετε vb pres act ind 2nd pers pl id. ἄγετε vb pres act impv 2nd pers pl id. ἄγητε vb pres act subj 2nd pers pl id. Αγια pr noun ἅγια adj neut nom pl ἅγιος ἅγια adj neut acc pl id. ἁγία adj fem nom sg id. ἁγίᾳ adj fem dat sg id. ἁγιάζειν vb pres act inf ἁγιάζω ἁγιάζετε vb pres act impv 2nd pers pl id. ἁγιαζόμενα vb pres m/p part neut nom pl id. ἁγιαζόμενα vb pres m/p part neut acc pl id. ἁγιαζομένη vb pres m/p part fem nom sg id. ἁγιαζόμενον vb pres m/p part masc acc sg id. ἁγιαζόμενον vb pres m/p part neut nom sg id. ἁγιαζόμενον vb pres m/p part neut acc sg id. ἁγιάζοντες vb pres act part masc nom pl id. ἁγιάζουσα vb pres act part fem nom sg id. ἁγιάζουσιν vb pres act ind 3rd pers pl id. ἁγιάζω A: to hallow, to make sacred, to sanctify [τι]; to consecrate to [τί τινι]; P: to be sanctified, to be holy ἁγιάζων vb pres act part masc nom sg ἁγιάζω ἁγιάζωσιν vb pres act subj 3rd pers pl id. ἅγιαι adj fem nom pl ἅγιος ἁγίαις adj fem dat pl id. ἁγίαν adj fem acc sg id. ἁγίας adj fem gen sg id. ἁγίας adj fem acc pl id. ἁγίασαι vb 1 aor mid impv 2nd pers sg ἁγιάζω ἁγιάσαι vb 1 aor act inf id. ἁγιάσαι vb 1 aor act opt 3rd pers sg id. ἁγιάσαντες vb 1 aor act part masc nom pl id. ἁγιάσας vb 1 aor act part masc nom sg id. ἁγιάσατε vb 1 aor act impv 2nd pers pl id. ἁγιάσει vb fut act ind 3rd pers sg id. ἁγιάσεις vb fut act ind 2nd pers sg id. ἁγιάσετε vb fut act ind 2nd pers pl id. ἁγιάσῃ vb 1 aor act subj 3rd pers sg id. ἁγιασθέντες vb 1 aor pass part masc nom pl id. ἁγιασθῇ vb 1 aor pass subj 3rd pers sg id. ἁγιασθῆναι vb 1 aor pass inf id. ἁγιασθήσεσθε vb fut pass ind 2nd pers pl id. ἁγιασθήσεται vb fut pass ind 3rd pers sg id. ἁγιασθήσομαι vb fut pass ind 1st pers sg id. ἁγιάσθητε vb 1 aor pass impv 2nd pers pl id. ἁγιασθήτωσαν vb 1 aor pass impv 3rd pers pl..... id. ἁγιασθῶσι vb 1 aor pass subj 3rd pers pl id. ἁγίασμα, -ατος sanctuary; holy object; holiness ἁγίασμα noun neut nom sg ἁγίασμα ἁγίασμα noun neut acc sg id. ἁγιάσμασι noun neut dat pl id.

5 ἁγιάσματι 7 ἀγνοίαις ἁγιάσματι noun neut dat sg id. ἁγιάσματος noun neut gen sg id. ἁγιασμόν noun masc acc sg ἁγιασμός ἁγιασμός, -οῦ consecration, sanctification ἁγιασμοῦ noun masc gen sg ἁγιασμός ἁγιασμῷ noun masc dat sg id. ἁγίασον vb 1 aor act impv 2nd pers sg ἁγιάζω ἁγιάσουσιν vb fut act ind 3rd pers pl id. ἁγιαστήριον, -ου holy place, sanctuary ἁγιαστήριον noun neut nom sg ἁγιαστήριον ἁγιαστήριον noun neut acc sg id. ἁγιαστία, -ας ritual, service ἁγιαστίαν noun fem acc sg ἁγιαστία ἁγιάσω vb fut act ind 1st pers sg ἁγιάζω ἁγιάσωσιν vb 1 aor act subj 3rd pers pl id. ἅγιε adj masc voc sg ἅγιος Αγιν pr noun ἅγιοι adj masc nom pl ἅγιος ἁγίοις adj masc dat pl id. ἁγίοις adj neut dat pl id. ἅγιον adj masc acc sg id. ἅγιον adj neut nom sg id. ἅγιον adj neut acc sg id. ἅγιος, -α, -ον sacred, holy (of things); holy, pure (of pers.); τὸ ἅγιον holy place, sanctuary, temple; ὁ ἅγιος the Holy One ἅγιος adj masc nom sg ἅγιος ἁγιότης, -ητος holiness, sanctity ἁγιότητος noun fem gen sg ἁγιότης ἁγίου adj masc gen sg ἅγιος ἁγίου adj neut gen sg id. ἁγίους adj masc acc pl id. ἁγίῳ adj masc dat sg id. ἁγίῳ adj neut dat sg id. ἁγίων adj gen pl id. ἁγιωσύνη, -ης holiness, sanctity ἁγιωσύνη noun fem nom sg ἁγιωσύνη ἁγιωσύνῃ noun fem dat sg id. ἁγιωσύνης noun fem gen sg id. ἁγιώτατον superl adj masc acc sg ἅγιος ἁγιώτατον superl adj neut nom sg id. ἁγιώτατον superl adj neut acc sg id. ἀγκάλαις noun fem dat pl ἀγκάλη ἀγκάλας noun fem acc pl id. ἀγκάλη, -ης (bent) arm, embrace; lap ἀγκαλίδα noun fem acc sg ἀγκαλίς ἀγκαλίς, -ῖδος arm; ἀγκαλίδα an armful (e.g. a sheaf, a bundle of grain stalks), sb s tiniest possession (metaph.) ἀγκαλῶν noun fem gen pl ἀγκάλη ἄγκιστρα noun neut nom pl ἄγκιστρον ἄγκιστρα noun neut acc pl id. ἄγκιστρον, -ου hook ἄγκιστρον noun neut nom sg ἄγκιστρον ἄγκιστρον noun neut acc sg id. ἀγκίστρῳ noun neut dat sg id. ἀγκύλαι noun fem nom pl ἀγκύλη ἀγκύλας noun fem acc pl id. ἀγκύλη, -ης loop; hook ἀγκυλῶν noun fem gen pl ἀγκύλη ἀγκών, -ῶνος elbow; arm (of a throne) ἀγκῶνα noun masc acc sg ἀγκών ἀγκῶνας noun masc acc pl id. ἀγκῶνες noun masc nom pl id. ἀγκωνίσκος, -ου dim. of ἀγκών; anything which is bent or curved; joint ἀγκωνίσκους noun masc acc pl ἀγκωνίσκος ἀγκῶνος noun masc gen sg ἀγκών Αγλα pr noun Αγλαθ-σαλισια pr noun Αγλων pr noun ἁγνά adj neut nom pl ἁγνός ἁγνά adj neut acc pl id. ἁγναί adj fem nom pl id. ἁγνάς adj fem acc pl id. ἁγνεία, -ας chastity, purity (of the Nazirite); purity (of the temple) ἁγνείᾳ noun fem dat sg ἁγνεία ἁγνείαν noun fem acc sg id. ἁγνείας noun fem gen sg id. ἁγνείας noun fem acc pl id. ἁγνή adj fem nom sg ἁγνός ἁγνήν adj fem acc sg id. ἁγνιζόμενοι vb pres m/p part masc nom pl..... ἁγνίζω ἁγνίζω A: to cleanse, to purify [τινα]; to sanctify [τι]; M: to purify oneself ἁγνίσαι vb 1 aor act inf ἁγνίζω ἁγνίσασθε vb 1 aor mid impv 2nd pers pl id. ἁγνίσατε vb 1 aor act impv 2nd pers pl id. ἁγνισθέντες vb 1 aor pass part masc nom pl id. ἁγνισθῆναι vb 1 aor pass inf id. ἁγνισθήσεται vb fut pass ind 3rd pers sg id. ἁγνίσθητε vb 1 aor pass impv 2nd pers pl id. ἅγνισμα, -ατος purification, expiation ἅγνισμα noun neut nom sg ἅγνισμα ἅγνισμα noun neut acc sg id. ἁγνισμόν noun masc acc sg ἁγνισμός ἁγνισμός, -οῦ purification, expiation ἁγνισμοῦ noun masc gen sg ἁγνισμός ἅγνισον vb 1 aor act impv 2nd pers sg ἁγνίζω ἀγνόει vb pres act impv 2nd pers sg ἀγνοέω ἀγνοεῖτε vb pres act ind 2nd pers pl id. ἀγνοέω not to discern, to be ignorant of, to fail to understand [τι]; not to know that [ὅτι + ind.]; id. [+ inf.]; to be ignorant of what is right, to act amiss [abs.] (in moral sense); ἀγνοῶν ignorantly, by mistake ἀγνόημα, -ατος fault of ignorance, oversight, mistake; sinful ignorance, mistake ἀγνόημα noun neut nom sg ἀγνόημα ἀγνόημα noun neut acc sg id. ἀγνοήμασι noun neut dat pl ἀγνόημα ἀγνοήματα noun neut nom pl id. ἀγνοήματα noun neut acc pl id. ἀγνοῆσαι vb 1 aor act inf ἀγνοέω ἀγνοήσῃ vb 1 aor act subj 3rd pers sg id. ἄγνοια, -ας ignorance; sin of ignorance; sin, mistake ἄγνοια noun fem nom sg ἄγνοια ἀγνοίᾳ noun fem dat sg id. ἄγνοιαι noun fem nom pl id. ἀγνοίαις noun fem dat pl id.

6 ἄγνοιαν 8 ἀγρόν ἄγνοιαν noun fem acc sg id. ἀγνοίας noun fem gen sg id. ἀγνοίας noun fem acc pl id. ἀγνοιῶν noun fem gen pl id. ἁγνόν adj masc acc sg ἁγνός ἁγνόν adj neut nom sg id. ἁγνόν adj neut acc sg id. ἀγνοοῦν vb pres act part neut nom sg ἀγνοέω ἀγνοοῦν vb pres act part neut acc sg id. ἀγνοοῦντας vb pres act part masc acc pl id. ἀγνοοῦντες vb pres act part masc nom pl id. ἁγνός, -ή, -όν pure, chaste, holy (of things); undefiled, chaste (of a maiden); pure, upright (of pers. mostly); id. (of things) ἁγνός adj masc nom sg ἁγνός ἄγνος, -ου willow, chaste tree ἄγνου noun fem gen sg ἄγνος ἀγνοῶν vb pres act part masc nom sg ἀγνοέω ἁγνῶν adj gen pl ἁγνός ἀγνωσία, -ας ignorance ἀγνωσία noun fem nom sg ἀγνωσία ἀγνωσίᾳ noun fem dat sg id. ἄγνωστον adj masc acc sg ἄγνωστος ἄγνωστος, -ος, -ον unknown ἄγνωστος adj masc nom sg ἄγνωστος ἄγνωστος adj fem nom sg id. ἀγνώστου adj gen sg id. ἀγνώστους adj masc acc pl id. ἀγνώστους adj fem acc pl id. ἄγξαι vb 1 aor act inf ἄγχω ἄγξαι vb 1 aor mid impv 2nd pers sg id. ἀγόμεναι vb pres m/p part fem nom pl ἄγω ἀγομένη vb pres m/p part fem nom sg id. ἀγομένην vb pres m/p part fem acc sg id. ἀγόμενοι vb pres m/p part masc nom pl id. ἀγόμενον vb pres m/p part neut nom sg id. ἀγόμενον vb pres m/p part neut acc sg id. ἀγομένου vb pres m/p part masc gen sg id. ἀγομένου vb pres m/p part neut gen sg id. ἀγομένους vb pres m/p part masc acc pl id. ἄγονος, -ος, -ον sterile, childless ἄγονος adj masc nom sg ἄγονος ἄγονος adj fem nom sg id. ἄγοντες vb pres act part masc nom pl ἄγω ἄγοντος vb pres act part masc gen sg id. ἄγοντος vb pres act part neut gen sg id. ἀγόντων vb pres act part masc gen pl id. ἀγόντων vb pres act part neut gen pl id. ἀγορά, -ᾶς marketplace; market ἀγορᾷ noun fem dat sg ἀγορά ἀγοράζειν vb pres act inf ἀγοράζω ἀγοράζοντος vb pres act part masc gen sg id. ἀγοράζοντος vb pres act part neut gen sg id. ἀγοράζω to buy ἀγοράζω vb pres act ind 1st pers sg ἀγοράζω ἀγοράζων vb pres act part masc nom sg id. ἀγοράζωσιν vb pres act subj 3rd pers pl id. ἀγοραῖς noun fem dat pl ἀγορά ἀγοράν noun fem acc sg id. ἀγορανομία, -ας office of the clerk of the market ἀγορανομίας noun fem gen sg ἀγορανομία ἀγοράς noun fem acc pl ἀγορά ἀγοράσαι vb 1 aor act inf ἀγοράζω ἀγοράσατε vb 1 aor act impv 2nd pers pl id. ἀγορασμοῖς noun masc dat pl ἀγορασμός ἀγορασμόν noun masc acc sg id. ἀγορασμός, -οῦ purchasing; purchase; sale; merchandise ἀγορασμοῦ noun masc gen sg ἀγορασμός ἀγορασμούς noun masc acc pl id. ἀγοραστής, -οῦ the slave in charge of buying provisions for the house, purveyor ἀγοραστής noun masc nom sg ἀγοραστής ἀγοράσωμεν vb 1 aor act subj 1st pers pl ἀγοράζω ἀγορῶμεν vb fut act ind 1st pers pl id. ἄγουσιν vb pres act ind 3rd pers pl ἄγω ἀγρεύει vb pres act ind 3rd pers sg ἀγρεύω ἀγρευθῇς vb 1 aor pass subj 2nd pers sg id. ἀγρεύομαι vb pres m/p ind 1st pers sg id. ἀγρεύοντες vb pres act part masc nom pl id. ἀγρεύουσιν vb pres act ind 3rd pers pl id. ἀγρεύω to hunt, to catch [τινα]; to ensnare [τινα] (metaph.); to hunt for [τι] (metaph.) ἄγρια adj neut nom pl ἄγριος ἄγρια adj neut acc pl ἄγριος ἀγρία adj fem nom sg id. ἀγρίᾳ adj fem dat sg id. ἀγριαίνω P: to be angry or inflamed ἀγρίαν adj fem acc sg ἄγριος ἀγριανθήσεται vb fut pass ind 3rd pers sg... ἀγριαίνω ἄγριοι adj masc nom pl ἄγριος ἀγρίοις adj masc dat pl id. ἀγρίοις adj neut dat pl id. ἀγριομυρίκη, -ης tamarisk ἀγριομυρίκη noun fem nom sg ἀγριομυρίκη ἄγριον adj masc acc sg ἄγριος ἄγριον adj neut nom sg id. ἄγριον adj neut acc sg id. ἀγριόω P: to grow wild ἄγριος, -α, -ον wild (of anim.); wild (of plants); savage, fierce (in moral sense); wild, raging; malignant ἄγριος adj masc nom sg ἄγριος ἀγριότης, -ητος savageness, wildness ἀγριότητα noun fem acc sg ἀγριότης ἀγριωθέντας vb 1 aor pass part masc acc pl..... ἀγριόω ἀγρίων adj gen pl ἄγριος ἀγρίως cruelly ἀγρίως adverb ἀγριωτάτους superl adj masc acc pl ἄγριος ἀγριωτέραν comp adj fem acc sg id. ἀγροί noun masc nom pl ἀγρός ἄγροικος, -ος, -ον dwelling in the country or fields; rude, rough ἄγροικος adj masc nom sg ἄγροικος ἄγροικος adj fem nom sg id. ἀγροικότερον comp adj masc acc sg id. ἀγροικότερον comp adj neut nom sg id. ἀγροικότερον comp adj neut acc sg id. ἀγροῖς noun masc dat pl ἀγρός ἀγρόν noun masc acc sg id.

7 ἀγρός 9 ἀδάμαστα ἀγρός, -οῦ field, land; country (opp. of city); οἱ ἀγροί the fields, the lands; land, territory, nation (semit.?, ( שדה Heb. rendering ἀγρός noun masc nom sg ἀγρός ἀγροῦ noun masc gen sg id. ἀγρούς noun masc acc pl id. ἀγρυπνεῖ vb pres act ind 3rd pers sg ἀγρυπνέω ἀγρυπνεῖτε vb pres act impv 2nd pers pl id. ἀγρυπνέω to lie awake, to pass sleepless nights; to be watchful [abs.]; id. [ἐπί τι]; id. [ἐπί τινι] ἀγρυπνήσας vb 1 aor act part masc nom sg... ἀγρυπνέω ἀγρυπνία, -ας sleeplessness, wakefulness; watchfulness; wakeful care (metaph.) ἀγρυπνία noun fem nom sg ἀγρυπνία ἀγρυπνίαν noun fem acc sg id. ἀγρυπνίας noun fem gen sg id. ἀγρυπνῶν vb pres act part masc nom sg..... ἀγρυπνέω ἀγρῷ noun masc dat sg ἀγρός ἀγρῶν noun masc gen pl id. ἄγρωστιν noun fem acc sg ἄγρωστις ἄγρωστις, -ιδος grass, weed ἄγρωστις noun fem nom sg ἄγρωστις ἀγυιά, -ᾶς street ἀγυιαί noun fem nom pl ἀγυιά ἀγυιάς noun fem acc pl id. Αγχις pr noun ἀγχιστέα noun masc acc sg ἀγχιστεύς ἀγχιστεῖ noun masc dat sg id. ἀγχιστεία, -ας duty of redeeming, right or responsibility of next of kin ἀγχιστείᾳ noun fem dat sg ἀγχιστεία ἀγχιστείαν noun fem acc sg id. ἀγχίστευε vb pres act impv 2nd pers sg.....ἀγχιστεύω ἀγχιστεύεις vb pres act ind 2nd pers sg id. ἀγχιστευέτω vb pres act impv 3rd pers sg id. ἀγχιστεύοντι vb pres act part masc dat sg id. ἀγχιστεύοντι vb pres act part neut dat sg id. ἀγχιστεύοντος vb pres act part masc gen sg id. ἀγχιστεύοντος vb pres act part neut gen sg id. ἀγχιστευόντων vb pres act part masc gen pl id. ἀγχιστευόντων vb pres act part neut gen pl id. ἀγχιστεύουσα vb pres act part fem nom sg id. ἀγχιστεύς, -έως near relation, kinsman, relative; near relation (acting as a redeemer) ἀγχιστεύς noun masc nom sg ἀγχιστεύς ἀγχιστεῦσαι vb 1 aor act inf ἀγχιστεύω ἀγχιστεύσῃ vb 1 aor act subj 3rd pers sg id. ἀγχίστευσον vb 1 aor act impv 2nd pers sg id. ἀγχιστεύσω vb fut act ind 1st pers sg id. ἀγχιστεύσωσιν vb 1 aor act subj 3rd pers pl id. ἀγχιστευτής, -οῦ near kinsman, close relative, redeemer ἀγχιστευτής noun masc nom sg ἀγχιστευτής ἀγχιστεύω to be next of kin [τινα]; to exercise the rights and responsibilities of a kinsman, to redeem [abs.] (semit., rendering Heb. ;(גאל to marry the widow of a kinsman [τινα] (semit., rendering Heb. ;(גאל ὁ ἀγχιστεύων kinsman ἀγχιστεύων vb pres act part masc nom sg...ἀγχιστεύω ἀγχόμενος vb pres m/p part masc nom sg ἄγχω Αγχους pr noun ἄγχω to squeeze (the jaws or the throat) [τι]; to strangle [τινα] Αγχωχ pr noun ἄγω A: to bring (towards), to lead (on) [τινα]; to bring, to lead [τι]; to bring up, to educate [τινα]; to take forcibly, to catch [τι] (of anim.); to drive (a wagon) [τι]; to gather (a force) [τι]; to hold, to keep, to celebrate [τι]; to keep, to observe [τι]; to esteem [τί τι]; to treat [τινα]; to pass [τι] (of time); M: to take one with oneself [τινα] (as in marriage), to live together ἄγω vb pres act ind 1st pers sg ἄγω ἀγωγάς noun fem acc pl ἀγωγή ἀγωγή, -ῆς way or manner of life, conduct, custom; policy; treatment ἀγωγήν noun fem acc sg ἀγωγή ἄγων vb pres act part masc nom sg ἄγω ἀγών, -ῶνος struggle, battle; contest; game ἀγών noun masc nom sg ἀγών ἀγῶνα noun masc acc sg id. ἀγῶνας noun masc acc pl id. ἀγῶνι noun masc dat sg id. ἀγωνία, -ας conflict; agony (of mind) ἀγωνία noun fem nom sg ἀγωνία ἀγωνίαν noun fem acc sg id. ἀγωνιάσας vb 1 aor act part masc nom sg..... ἀγωνιάω ἀγωνιάω to be distressed, to be in anguish; to fear [τινα] ἀγωνίζομαι to fight; to contend; to exert [+ inf.] ἀγωνιζόμενοι vb pres m/p part masc nom pl. ἀγωνίζομαι ἀγωνιζόμενος vb pres m/p part masc nom sg..... id. ἀγώνισαι vb 1 aor mid impv 2nd pers sg id. ἀγωνίσασθαι vb 1 aor mid inf id. ἀγωνιστάς noun masc acc pl ἀγωνιστής ἀγωνιστής, -οῦ competitor, champion [τινος] ἀγωνιῶ vb pres act ind 1st pers sg ἀγωνιάω ἀγωνιῶντος vb pres act part masc gen sg id. ἀγωνιῶντος vb pres act part neut gen sg id. ἀγῶνος noun masc gen sg ἀγών ἄγωνται vb pres m/p subj 3rd pers pl ἄγω ἀγώνων noun masc gen pl ἀγών ἀγῶσι noun masc dat pl id. Αδα pr noun Ἀδά Αδαδ pr noun Αδαδα pr noun Αδαι pr noun Αδαια pr noun Αδαιας pr noun Αδαμ pr noun Ἀδάμ Αδαμα pr noun ἀδάμαντα noun masc acc sg ἀδάμας ἀδαμάντινον adj masc acc sg ἀδαμάντινος ἀδαμάντινον adj neut nom sg id. ἀδαμάντινον adj neut acc sg id. ἀδαμαντίνου adj masc gen sg id. ἀδαμαντίνου adj neut gen sg id. ἀδαμάντινος, -η, -ον adamantine, unbreakable, of steel; adamantine (metaph.) ἀδάμας, -αντος adamant, i.e. hardest metal, prob. steel ἀδάμας noun masc nom sg ἀδάμας ἀδάμαστα adj neut nom pl ἀδάμαστος ἀδάμαστα adj neut acc pl id.

8 ἀδάμαστος 10 ἀδικηθῆναι ἀδάμαστος, -ος, -ον unsubdued; untamed, unbroken ἀδάμαστος adj masc nom sg ἀδάμαστος ἀδάμαστος adj fem nom sg id. Αδαμι pr noun Αδαν pr noun Αδαρ pr noun Αδαρι pr noun Αδας pr noun gen sg Ἀδά Αδασα pr noun Αδασαι pr noun Αδασαν pr noun Αδδαι pr noun Αδδαιον pr noun Αδδαιω pr noun Αδδαμιν pr noun Αδδαρα pr noun Αδδι pr noun Αδδους pr noun Αδδω pr noun ἄδεια, -ας freedom from fear, safe conduct; license, permission ἄδειαν noun fem acc sg ἄδεια ἀδείας noun fem gen sg id. ᾄδειν vb pres act inf ᾄδω ἄδειπνος, -ος, -ον without the evening meal, supperless ἄδειπνος adj masc nom sg ἄδειπνος ἄδειπνος adj fem nom sg id. ἀδελφαί noun fem nom pl ἀδελφή ἀδελφάς noun fem acc pl id. ἀδελφέ see ἄδελφε ἄδελφε noun masc voc sg ἀδελφός ἀδελφή, -ῆς sister; kinswoman; dear, beloved (term of endearment) ἀδελφή noun fem nom sg ἀδελφή ἀδελφῇ noun fem dat sg id. ἀδελφήν noun fem acc sg id. ἀδελφῆς noun fem gen sg id. ἀδελφιδέ noun masc voc sg ἀδελφιδός ἀδελφιδόν noun masc acc sg id. ἀδελφιδός, -οῦ kinsman; beloved one ἀδελφιδός noun masc nom sg ἀδελφιδός ἀδελφιδοῦ noun masc gen sg id. ἀδελφιδῷ noun masc dat sg id. ἀδελφικῶς brotherly ἀδελφικῶς adverb ἀδελφοί noun masc nom pl ἀδελφός ἀδελφοῖς noun masc dat pl id. ἀδελφοκτόνοις adj masc dat pl ἀδελφοκτόνος ἀδελφοκτόνοις adj neut dat pl id. ἀδελφοκτόνος, -ος, -ον fratricidal, murdering a brother, murdering a sister ἀδελφόν noun masc acc sg ἀδελφός ἀδελφοπρεπῶς as befits a brother ἀδελφοπρεπῶς adverb ἀδελφός, -οῦ brother; brother (metaph.); kinsman; other, fellow man; (metaph.); neighbor, friend; son in law (as term of affection in family relations); ἀδελφοί brothers (term of address) ἀδελφός noun masc nom sg ἀδελφός ἀδελφότης, -ητος brotherhood ἀδελφότητα noun fem acc sg ἀδελφότης ἀδελφότητος noun fem gen sg id. ἀδελφοῦ noun masc gen sg ἀδελφός ἀδελφούς noun masc acc pl id. ἀδελφῷ noun masc dat sg id. ἀδελφῶν noun masc gen pl id. Αδενικαμ pr noun Αδερ pr noun ἀδεῶς without fear ἀδεῶς adverb ᾅδη noun masc voc sg ᾅδης ᾅδῃ noun masc dat sg id. ἄδηλα adj neut nom pl ἄδηλος ἄδηλα adj neut acc pl id. ἀδήλοις adj dat pl id. ἄδηλον adj masc acc sg id. ἄδηλον adj neut nom sg id. ἄδηλος, -ος, -ον unknown, obscure, secret; uncertain ᾅδην noun masc acc sg ᾅδης ᾅδης, -ου Hades, netherworld, hell; grave; death; εἰς ᾅδου (sc. οἶκον or δόμον) to Hades; most often equivalent of Heb. שאול Sheol, netherworld ᾅδης noun masc nom sg ᾅδης Αδι pr noun Αδια pr noun Αδιαθαϊμ pr noun ἀδιάκριτοι adj masc nom pl ἀδιάκριτος ἀδιάκριτοι adj fem nom pl id. ἀδιάκριτος, -ος, -ον mixed ἀδιαλείπτως unintermittently, continually, without ceasing ἀδιαλείπτως adverb ἀδιάλυτον adj masc acc sg ἀδιάλυτος ἀδιάλυτον adj neut nom sg id. ἀδιάλυτος, -ος, -ον untearable ἀδιάπτωτος, -ος, -ον infallible ἀδιάπτωτος adj masc nom sg ἀδιάπτωτος ἀδιάπτωτος adj fem nom sg id. ἀδιάστροφον adj masc acc sg ἀδιάστροφος ἀδιάστροφον adj neut nom sg id. ἀδιάστροφος, -ος, -ον unswerving, undeterred ἀδιάτρεπτος, -ος, -ον headstrong ἀδιατρέπτῳ adj dat sg ἀδιάτρεπτος Αδιδ pr noun Ἁδιδά pr noun fem acc sg ἁδιδά Ἁδιδοῖς pr noun dat pl id. ἀδιεξέταστοι adj masc nom pl ἀδιεξέταστος ἀδιεξέταστος, -ος, -ον that will not stand up to examination, unconsidered Αδιηλ pr noun ἄδικα adj neut nom pl ἄδικος ἄδικα adj neut acc pl id. ἀδικεῖ vb pres act ind 3rd pers sg ἀδικέω ἀδικεῖν vb pres act inf id. ἀδικεῖτε vb pres act ind 2nd pers pl id. ἀδικέω A: to be unjust, to do wrong, to act unjustly; to wrong, to injure [τινα]; to wrong sb in sth [τινά τι]; to ;(מעל ב- Heb. sin against [ἔν τινι] (semit., rendering P: to be injured, to be wronged ἀδικηθῆναι vb 1 aor pass inf ἀδικέω

9 ἀδίκημα 11 ἁδρούς ἀδίκημα, -ατος injustice, trespass, intentional wrong ἀδίκημα noun neut nom sg ἀδίκημα ἀδίκημα noun neut acc sg id. ἀδικήματα noun neut nom pl id. ἀδικήματα noun neut acc pl id. ἀδικήματι noun neut dat sg id. ἀδικημάτων noun neut gen pl id. ἀδικῆσαι vb 1 aor act inf ἀδικέω ἀδικήσαντας vb 1 aor act part masc acc pl id. ἀδικησάντων vb 1 aor act part masc gen pl id. ἀδικησάντων vb 1 aor act part neut gen pl id. ἀδικήσει vb fut act ind 3rd pers sg id. ἀδικήσειν vb fut act inf id. ἀδικήσεις vb fut act ind 2nd pers sg id. ἀδικήσῃ vb 1 aor act subj 3rd pers sg id. ἀδικήσητε vb 1 aor act subj 2nd pers pl id. ἀδικήσουσιν vb fut act ind 3rd pers pl id. ἀδικήσω vb 1 aor act subj 1st pers sg id. ἀδικία, -ας wrongdoing, injustice; wrongful act, offence; Ἀδικία Injustice ἀδικία noun fem nom sg ἀδικία ἀδικίᾳ noun fem dat sg id. ἀδικίαι noun fem nom pl id. ἀδικίαις noun fem dat pl id. ἀδικίαν noun fem acc sg id. ἀδικίας noun fem gen sg id. ἀδικίας noun fem acc pl id. ἀδικιῶν noun fem gen pl id. ἄδικοι adj masc nom pl ἄδικος ἄδικοι adj fem nom pl id. ἀδίκοις adj dat pl id. ἄδικον adj masc acc sg id. ἄδικον adj neut nom sg id. ἄδικος, -ος, -ον unrighteous, wrong-doing, unjust (of pers.); unjust, unrighteous (of things) ἄδικος adj masc nom sg ἄδικος ἄδικος adj fem nom sg id. ἀδίκου adj gen sg id. ἀδικοῦμαι vb pres m/p ind 1st pers sg ἀδικέω ἀδικουμένοις vb pres m/p part masc dat pl id. ἀδικουμένοις vb pres m/p part neut dat pl id. ἀδικούμενον vb pres m/p part masc acc sg id. ἀδικούμενον vb pres m/p part neut nom sg id. ἀδικούμενον vb pres m/p part neut acc sg id. ἀδικούμενος vb pres m/p part masc nom sg id. ἀδικουμένων vb pres m/p part gen pl id. ἀδικοῦντας vb pres act part masc acc pl id. ἀδικοῦντι vb pres act part masc dat sg id. ἀδικοῦντι vb pres act part neut dat sg id. ἀδικοῦντος vb pres act part masc gen sg id. ἀδικοῦντος vb pres act part neut gen sg id. ἀδίκους adj masc acc pl ἄδικος ἀδίκους adj fem acc pl id. ἀδικοῦσιν vb pres act ind 3rd pers pl ἀδικέω ἀδίκῳ adj dat sg ἄδικος ἀδίκων adj gen pl id. ἀδικῶν vb pres act part masc nom sg ἀδικέω ἀδίκως unjustly, wrongfully; unjustly, falsely; without reason ἀδίκως adverb Αδιν pr noun Αδινα pr noun Αδινου pr noun Αδινων pr noun Αδλι pr noun Αδνας pr noun ἀδόκητοι adj masc nom pl ἀδόκητος ἀδόκητοι adj fem nom pl id. ἀδόκητος, -ος, -ον unexpected ἀδόκιμον adj masc acc sg ἀδόκιμος ἀδόκιμον adj neut nom sg id. ἀδόκιμος, -ος, -ον not approved, without value, drossy (of silver); not genuine (of money) ἀδολέσχει vb pres act impv 2nd pers sg.... ἀδολεσχέω ἀδολεσχέω to talk idly, to chatter; to talk (generally); to meditate; to complain ἀδολεσχῆσαι vb 1 aor act inf ἀδολεσχέω ἀδολεσχήσω vb 1 aor act subj 1st pers sg id. ἀδολεσχήσω vb fut act ind 1st pers sg id. ἀδολεσχία, -ας idle tales; conversation, talk; meditation ἀδολεσχία noun fem nom sg ἀδολεσχία ἀδολεσχίᾳ noun fem dat sg id. ἀδολεσχίαν noun fem acc sg id. ἀδολεσχίας noun fem gen sg id. ἀδολεσχίας noun fem acc pl id. ἀδόλως guilelessly, honestly ἀδόλως adverb ᾄδοντας vb pres act part masc acc pl ᾄδω ᾄδοντες vb pres act part masc nom pl id. ᾀδόντων vb pres act part masc gen pl id. ᾀδόντων vb pres act part neut gen pl id. ἀδοξέω to be held in no esteem, to be of ill repute, to be despicable ἀδοξήσει vb fut act ind 3rd pers sg ἀδοξέω ἀδοξία, -ας ill repute ἀδοξίᾳ noun fem dat sg ἀδοξία ἄδοξος, -ος, -ον inglorious, dishonorable ἄδοξος adj masc nom sg ἄδοξος ἄδοξος adj fem nom sg id. ᾅδου noun masc gen sg ᾅδης Αδουηλ pr noun ᾄδουσαι vb pres act part fem nom pl ᾄδω ᾀδούσας vb pres act part fem acc pl id. ᾄδουσι vb pres act part masc dat pl id. ᾄδουσι vb pres act part neut dat pl id. ᾀδουσῶν vb pres act part fem gen pl id. Αδρααζαρ pr noun Αδραζαρ pr noun Αδραμελεχ pr noun ἀδρανέστατον superl adj masc acc sg... ἀδρανέστατος ἀδρανέστατον superl adj neut nom sg id. ἀδρανέστατον superl adj neut acc sg id. ἀδρανέστατος, -η, -ον superl of ἀδρανής; utterly impotent, weakest ἁδροί adj masc nom pl ἁδρός ἁδροῖς adj masc dat pl id. ἁδροῖς adj neut dat pl id. ἁδρός, -ά, -όν adult; οἱ ἁδροί the men of might, chiefs, princes ἁδρούς adj masc acc pl ἁδρός

10 ἁδρυνθέντος 12 ἄζυμον ἁδρυνθέντος vb 1 aor pass part masc gen sg.... ἁδρύνω ἁδρυνθέντος vb 1 aor pass part neut gen sg id. ἁδρυνθῆναι vb 1 aor pass inf id. ἁδρυνθῶσιν vb 1 aor pass subj 3rd pers pl id. ἁδρύνω P: to come to maturity; to be magnified (metaph.) ἀδυναμεῖν vb pres act inf ἀδυναμέω ἀδυναμέω to be incapable ἀδυναμία, -ας lack of strength, debility; ἀδυναμίαι inability, incapacity ἀδυναμίᾳ noun fem dat sg ἀδυναμία ἀδυναμίαις noun fem dat pl id. ἀδύνατα adj neut nom pl ἀδύνατος ἀδύνατα adj neut acc pl id. ἀδυνατεῖ vb pres act ind 3rd pers sg ἀδυνατέω ἀδυνατέω to be unable (of pers.); to be weak; to be without strength; to be impossible (of things); ἀδυνατεῖ [+ inf.] it is impossible ἀδυνατήσει vb fut act ind 3rd pers sg ἀδυνατέω ἀδυνατήσῃ vb 1 aor act subj 3rd pers sg id. ἀδυνατήσουσιν vb fut act ind 3rd pers pl id. ἀδύνατοι adj masc nom pl ἀδύνατος ἀδύνατοι adj fem nom pl id. ἀδύνατον adj masc acc sg id. ἀδύνατον adj neut nom sg id. ἀδύνατος, -ος, -ον without strength, powerless, weak (of pers.); helpless; impossible (of things); intolerable (of things); ἀδύνατοι the poor ἀδύνατος adj masc nom sg ἀδύνατος ἀδύνατος adj fem nom sg id. ἀδυνάτου adj gen sg id. ἀδυνάτους adj masc acc pl id. ἀδυνάτους adj fem acc pl id. ἀδυνατοῦσι vb pres act part masc dat pl.... ἀδυνατέω ἀδυνατοῦσι vb pres act part neut dat pl id. ἀδυνάτῳ adj dat sg ἀδύνατος ἀδυνάτων adj gen pl id. ἀδυνατῶν vb pres act part masc nom sg.... ἀδυνατέω ᾄδω to sing (a song) [abs.]; to sing of, to chant [τι]; to sing with [ἔν τινι] (semit., rendering Heb. שיר ב- pi.) αδων = אדון Lord αδων translit αδων Αδωναι, αδωναι = אדני Lord (addressing God) Αδωναι pr noun, translit αδωναι Αδωναιε, αδωναιε = אדני Lord (addressing God) Αδωναιε pr noun Αδωνια pr noun Ἀδωνίᾳ pr noun masc dat sg Ἀδωνίας Ἀδωνίας pr noun masc nom sg Αδωνιβεζεκ pr noun Αδωνικαμ pr noun Ἀδωνίου pr noun masc gen sg Ἀδωνίας Αδωνιραμ pr noun Αδωρα pr noun Αδωραιμ pr noun αδωρηεμ = אדיריהם their nobles αδωρηεμ translit αδωρηεμ ἀεί always, ever; everlasting (as adj.) ἀεί adverb Αεμε pr noun ἀέναος, -ος, -ον ever flowing; everlasting; eternal ἀέναος adj masc nom sg ἀέναος ἀέναος adj fem nom sg id. ἀενάου adj gen sg id. ἀενάους adj masc acc pl id. ἀενάους adj fem acc pl id. ἀενάων adj gen pl id. Αενδωρ pr noun Αερ pr noun ἀέρα noun masc acc sg ἀήρ ἀεργός, -ός, -όν idle; not working, idle ἀεργός adj masc nom sg ἀεργός ἀεργός adj fem nom sg id. ἀεργοῦ adj gen sg id. ἀεργῶν adj gen pl id. Αερμων pr noun ἀέρος noun masc gen sg ἀήρ ἀέρων noun masc gen pl id. ἀετοί noun masc nom pl ἀετός ἀετόν noun masc acc sg id. ἀετός, -οῦ eagle ἀετός noun masc nom sg ἀετός ἀετοῦ noun masc gen sg id. ἀετούς noun masc acc pl id. ἀετῶν noun masc gen pl id. Αζαβουχ pr noun Αζαηλ pr noun Αζαηλος pr noun Ἀζαήλου pr noun gen sg ἀζάηλος Αζαια pr noun Αζακι pr noun Αζανια pr noun Αζανωθ pr noun Αζαραηλ pr noun Ἀζαρία pr noun masc Ἀζαρίᾳ pr noun masc dat sg Ἀζαρίας Ἀζαρίαν pr noun masc acc sg id. Ἀζαρίαν pr noun masc acc sg ἀζαριά Ἀζαρίας pr noun masc nom sg Αζαριον pr noun Αζαριου pr noun Ἀζαρίου pr noun masc gen sg Ἀζαρίας Αζαυ pr noun Αζενι pr noun Αζερ pr noun Αζηκα pr noun Αζηρ pr noun Αζητας pr noun Αζιηλ pr noun Αζιν pr noun Αζιφ pr noun Αζμωθ pr noun Αζοβ pr noun Αζουβα pr noun Αζουρ pr noun Αζουρου pr noun ἄζυμα adj neut nom pl ἄζυμος ἄζυμα adj neut acc pl id. ἄζυμον adj masc acc sg id. ἄζυμον adj neut nom sg id.

11 ἄζυμος 13 ἀθυμία ἄζυμος, -ος, -ον unleavened (of bread, cakes); (τὰ) ἄζυμα unleavened bread; ἄζυμοι (sc. ἄρτοι) unleavened bread ἀζύμους adj masc acc pl ἄζυμος ἀζύμους adj fem acc pl id. ἀζύμων adj gen pl id. Αζωβαι pr noun Αζωρ pr noun Ἀζωτιας pr noun gen sg ἀζωτία Ἀζώτιοι pr noun masc nom pl Ἀζώτιος Ἀζωτίους pr noun masc acc pl id. Ἀζωτιστι pr noun Ἀζωτίῳ pr noun masc dat sg Ἀζώτιος Ἄζωτον pr noun fem acc sg Ἄζωτος Ἄζωτος pr noun fem nom sg id. Ἀζώτου pr noun fem gen sg id. Ἀζώτῳ pr noun fem dat sg id. ἀηδία, -ας unpleasantness ἀηδίαι noun fem nom pl ἀηδία Αηδις pr noun ἀήρ, ἀέρος air, sky ἀήρ noun masc nom sg ἀήρ Αθαθ pr noun Αθαια pr noun ἀθανασία, -ας immortality ἀθανασία noun fem nom sg ἀθανασία ἀθανασίαν noun fem acc sg id. ἀθανασίας noun fem gen sg id. ἀθάνατος, -ος, -ον immortal ἀθάνατος adj masc nom sg ἀθάνατος ἀθάνατος adj fem nom sg id. ἀθανάτου adj gen sg id. ἀθανάτους adj masc acc pl id. ἀθανάτους adj fem acc pl id. Αθανι pr noun Αθανιν pr noun Αθαριν pr noun Αθελια pr noun ἀθεμίτοις adj dat pl ἀθέμιτος ἀθέμιτος, -ος, -ον unlawful, against the law; godless ἀθεμίτους adj masc acc pl ἀθέμιτος ἀθεμίτους adj fem acc pl id. ἀθεμίτων adj gen pl id. Αθερ pr noun Αθερσαθα pr noun ἀθεσία, -ας faithlessness ἀθεσίᾳ noun fem dat sg ἀθεσία ἀθεσίαν noun fem acc sg id. ἄθεσμος, -ος, -ον unlawful ἀθέσμου adj masc gen sg ἄθεσμος ἀθέσμου adj fem gen sg id. ἀθέσμως unlawfully ἀθέσμως adverb ἀθετεῖ vb pres act ind 3rd pers sg ἀθετέω ἀθετεῖν vb pres act inf id. ἀθετέω to set at naught [τι]; to reject (the law) [τι]; to revolt [abs.]; to deal treacherously with, to break faith with [τινα]; id. [εἴς τινα]; id. [ἔν τινι] (semit., (בגד ב- Heb. rendering ἀθετηθῇ vb 1 aor pass subj 3rd pers sg ἀθετέω ἀθετηθήσεται vb fut pass ind 3rd pers sg id. ἀθέτημα, -ατος a breach of faith, transgression ἀθετήματα noun neut nom pl ἀθέτημα ἀθετήματα noun neut acc pl id. ἀθετῆσαι vb 1 aor act inf ἀθετέω ἀθετήσει vb fut act ind 3rd pers sg id. ἀθετήσεις vb fut act ind 2nd pers sg id. ἀθετήσῃ vb 1 aor act subj 3rd pers sg id. ἀθέτησις, -εως breach of faith ἀθέτησις noun fem nom sg ἀθέτησις ἀθετήσω vb 1 aor act subj 1st pers sg ἀθετέω ἀθετήσω vb fut act ind 1st pers sg id. ἀθετήσωσιν vb 1 aor act subj 3rd pers pl id. ἀθετοῦντες vb pres act part masc nom pl id. ἀθετούντων vb pres act part masc gen pl id. ἀθετούντων vb pres act part neut gen pl id. ἀθετοῦσιν vb pres act ind 3rd pers pl id. ἀθετῶν vb pres act part masc nom sg id. ἀθεώρητος, -ος, -ον not seen, not to be seen ἀθεώρητος adj masc nom sg ἀθεώρητος ἀθεώρητος adj fem nom sg id. Ἀθηναίοις pr noun masc dat pl Ἀθηναῖος Ἀθηναῖον pr noun masc acc sg id. Ἀθηνόβιον pr noun masc acc sg Ἀθηνόβιος Ἀθηνόβιος pr noun masc nom sg Αθιν pr noun ἀθλητάς noun masc acc pl ἀθλητής ἀθλητής, -οῦ athlete; athlete, champion (metaph.); master of, champion in [τινος] ἀθλητής noun masc nom sg ἀθλητής ἀθλιώτατε superl adj masc voc sg ἀθλιώτατος ἀθλιωτάτης superl adj fem gen sg id. ἀθλιώτατος, -η, -ον superl of ἄθλιος; most miserable ἀθλοθετέω to offer a prize, to offer rewards ἄθλον, -ου prize ἀθλοφόρε adj masc voc sg ἀθλοφόρος ἀθλοφόρε adj fem voc sg id. ἀθλοφόρος, -ος, -ον victorious, carrying off the prize ἀθλοφόρῳ adj dat sg ἀθλοφόρος ἄθλων noun neut gen pl ἆθλον Αθουκιιν proper name for mt עתיקים ancient Αθουκιιν translit αθουκιιν Αθουρ pr noun Αθουριας pr noun masc nom sg ἀθροίζω A: to gather together, to collect [τινα]; M: to assemble together in ἀθροίσατε vb 1 aor act impv 2nd pers pl ἀθροίζω ἀθροίσθητε vb 1 aor pass impv 2nd pers pl id. ἄθροισμα, -ατος multitude, gathering, assembly ἄθροισμα noun neut nom sg ἄθροισμα ἄθροισμα noun neut acc sg id. ἄθροισον vb 1 aor act impv 2nd pers sg ἀθροίζω ἀθροίσω vb fut act ind 1st pers sg id. ἀθρόος, -η, -ον in crowds, gathered ἀθρόους adj masc acc pl ἀθρόος ἀθυμέω to be disheartened ἀθυμήσασι vb 1 aor act part masc dat pl ἀθυμέω ἀθυμήσασι vb 1 aor act part neut dat pl id. ἀθυμία, -ας despondency, discouragement ἀθυμία noun fem nom sg ἀθυμία