krabbe v. (krype på alle fire) αρκουδίζω [arkuðizǥ] # µπουσουλάω [busulaǥ] # µπουσουλίζω [busulizǥ] / krabbe nedover κατεβαίνω έρποντας [katεvεnǥ

Transcript

1 1 krabbe f. κάβουρας, ο [kavuras] # (småkrabbe) καβούρι, το [tǥ kavuri] # (stor krabbe) καβουροµάνα, η [i kavurumana] / ei krabbe kløp meg i stortåa ένας κάβουρας µε δάγκωσε στο µεγάλο δάχτυλο [εnas kavuras mε ðaŋgǥsε stǥ mεDžalǥ ðaχtilǥ] krabbe v. (krype på alle fire) αρκουδίζω [arkuðizǥ] # µπουσουλάω [busulaǥ] # µπουσουλίζω [busulizǥ] / krabbe nedover κατεβαίνω έρποντας [katεvεnǥ εrpǥndas] / krabbe unna (krype vekk) αποµακρύνοµαι έρποντας [apǥmakrinǥmε εrpǥndas] krae v. (si kra-kra, skrike hest, skvatre, kvekke) γρούζω [DžruzǤ] kraft f.m. δύναµη, η [i ðinami] # ισχύς, η [i isçis] # (makt) εξουσία, η [i eksosia] # (styrke, ugjendrivelighet) ακαταµάχητο, το [tǥ akatamaçitǥ] # (barskhet, voldsomhet, villskap) βιαιότητα, η [i viεǥtita] # (styrke, virkningsfullhet, effektivitet) δραστικότητα, η [i ðrastikǥtita] # (energi) ενέργεια, η [i εnεrjia] # (kraft hos masse i bevegelse, fys. bevegelsesimpuls, kraftmoment) κεκτηµένη ταχύτητα, η [i kεktimεni taçitita] # (buljong) ζωµός, ο [Ǥ zǥmǥs] # (kjøttkraft, sjy) κρεατοζωµός, ο [Ǥ krεatǥzǥmǥs] # (kjøttkraft, smak) ουσία, η [i usia] / av alle krefter (av all kraft, som bare det, som besatt, som en gal(ning)) µ' όλη µου τη δύναµη [mǥli mu ti ðinami] # µ' όλες µου τις δύναµεις [mǥlez mu tiz ðinamis] : hale i/stramme et tau av alle krefter τεντώνω ένα σκοινί µ' όλι µου τη δύναµη [tεndǥnǥ εna skinǥ mǥli mu ti ðinami] : han prøvde av alle krefter å løfte den (han tok i av alle krefter for å løfte den) προσπάθησε µ' όλη του τη δύναµη να το σηκώσει [prǥspaϑisε mǥli tu ti ðinami na tǥ sikǥsi] / bruke/vie alle sine krefter på/til αϕιερώνω όλες µου τις δινάµεις σε [afiεrǥnǥ Ǥlεz mu tiz ðinamis sε] : jeg vil bruke alle mine krefter på fredssaken θα αϕιερώσω όλες µου τις δινάµεις στην υπόθεση της ειρήνης [ϑa afiεrǥsǥ Ǥlεz mu tiz ðinamis stin ipǥϑεsi tis irinis] / destruktive krefter δυνάµεις της καταστοϕής, οι [i ðinamis tis katastrǥfis] / det ebber ut med kreftene hans (kreftene svikter han) οι δυνάµεις του τον εγκαταλείπουν [i ðinamis tu tǥn εŋgatalipun] / fysisk kraft (fysisk styrke) σωµατική δύναµη, η [i sǥmatiki ðinami] / få igjen kreftene (komme til krefter igjen) αναλαµβάνω [analamvanǥ] # ανακτώ τις υνάµεις µου [anaktǥ tiz ðinamiz mu] / gi nye krefter (styrke, live opp, friske opp) καρδαµώνω [karðamǥnǥ] : ferien på landet har gitt meg nye krefter οι διακοπές στην εξοχή µε καρδάµωσαν [i ðiakǥpεs stin εksǥçi mε karðamǥsan] / i kraft av (med hjemmel i) δυνάµει* [ðinami] : i kraft av loven δυνάµει του νόµου [ðinami tu nǥmu] / ikke kok all kraften ut av kjøttet! µην παραβράσεις το κρέας και χάσει όλη του την ουσία! [min paravrasis tǥ krεas kε Χasi Ǥli tu tin usia] / jeg hadde ikke igjen krefter til å gå (videre) δεν είχα πια δυνάµεις να περπατήσω [ðεn iχa pja ðinamiz na pεrpatisǥ] / komme til krefter igjen (få nye krefter, samle kreftene) ανακτώ τις δυνάµεις µου [anaktǥ tiz ðinamiz mu] # αναλαµβάνω (τις) δυνάµεις (µου) [analamvanǥ ðinamis/tiz ðinamiz mu] # ανανεώνω τις δυνάµεις µου [ananεǥnǥ tiz ðinamiz mu] # ξαναβρίσκω τις δυνάµεις µου [ksanavriskǥ tiz ðinamiz mu] / kraften i et argument (styrken ved et argument) το ακαταµάχητο/η δύναµη ενός επιχειρήµατος [tǥ akatamaçitǥ/i ðinami εnǥs εpiçirimatǥs] / kraften i et slag η δύναµη ενός χτυπήµατος [i ðinami εnǥs ΧtipimatǤs] / ondskapens krefter/makt (onde krefter) δυνάµεις του κακού, οι [i ðinamis tu kaku]

2 2 / spare på kreftene (spare krefter, øknomisere med kreftene) εξοικονοµώ ενέργεια [εksikǥnǥmǥ εnεrjia] / spille krefter på noe uoppnåelig (være spilt møye, terpe forgjeves på noe, diskutere noe som allerede er avgjort, melk harer og klipp skilpadder! ) άρµεγε λάθους και κούρευε χελώνες! [arpεjε laϑus kε kurεvε çεlǥnεs] / ta på kreftene (slå en ut, tvinge en i kne) γονατίζω [DžǤnatizǤ] / tre i kraft µπαίνω σε ενέργιεια/ισχύ [bεnǥ sε εnεrjia/isçi] / vi må stole på egne krefter πρέπει να βασιζόµαστε µόνο στις δυνάµεις µας [prεpi na vasizǥmastε mǥnǥ stiz ðinamiz mas] / vindens kraft η βιαιότητα του άνεµου [i viεǥtita tu anεmu] kraftforsyning f.m. (energiforsyning) παροχή ενέργειας, η [i parǥçi εnεrjias] # (strømforsyning) παροχή ρεύµατος, η [i parǥçi rεvmatǥs] # (den greske kraftforsyninga, tilsv. no. Statskraft) ηµόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισµού, η [i ðimǥsia εpiçirisi ilεktrizmu] : fork. ΕΗ [ðεi] kraftfullhet f.m. (energi, åndskraft, åndelig styrke) ζωοτικότητα, η [i zǥǥtikǥtita] kraftig adj. (sterk, muskuløs) αθλητικός [aϑlitikǥs] # ρωµαλέος [rǥmalεǥs] # (velbygd, velproporsjonert, tettbygd) γεροδεµένος [jεrǥðεmεnǥs] # γεροκαµωµένος [jεrǥkamǥmεnǥs] # (sunn og frisk, i god form, robust, livskraftig) γερός [jεrǥs] # (sterk, robust, frisk, energisk, frodig, hardfør) άλκιµος [alikmǥs] # εύρωτος [εvrǥtǥs] # (sterk, intens) έντονος [εndǥnǥs] # κρατερός [kratεrǥs] # (om lyd: drønnende, høylyddt, klingende) ηχηρός [içirǥs] # (treffende, velrettet) εύστοχος [εfstǥχǥs] # (voldelig, voldsom, heftig) βίαιος [viεǥs] # λαύρος [lavrǥs] # λάβρος [lavrǥs] # (dynamisk, energisk, sterk) δυναµικός [ðinamikǥs] # (iherdig) επίπονος [εpipǥnǥs] / de gikk til kraftige angrep på regjeringa επιτέθηκαν λαύροι κατά της κυβέρνησης [εpitεϑikan lavri kata tis kivεrnisis] / en bil med kraftig motor αυτοκίνητο µεγάλης ισχύος [aftǥkinitǥ mεDžalis isçiǥs] / en kraftig eksplosjon (et drønn) ηχηρή έκρηξη [içiri εkriksi] / en kraftig kar γεροδεµένος άντρας [jεrǥðεmεnǥs andras] / en kraftig knakk/banking (på døra) δυνατός χτύπος [ðinatǥs ΧtipǤs] / en kraftig medisin (en effektiv medisin) δραστικό ϕάρµακο [ðrastikǥ farmakǥ] / en kraftig protest µια δυναµική/έντονη διαµαρτυρία [mja ðinamiki/εndǥni ðiamartiria] / et kraftig slag δυνατό/εύστοχο χτύπηµα [ðinatǥ /εfstǥχǥ Χtipima] / gjøre kraftige anstrengelser (gjøre iherdige forsøk) κάνω επίπονες προσπάθειες [kanǥ εpipǥnεs prǥspaϑiεs] / han er kraftig (han er en muskelbunt) είναι ψωµωµένος [inε psǥmǥmεnǥs] / komme med kraftig kritikk ασκώ έντονη κριτική [askǥ εndǥni kritiki] / kraftig bygd (velbygd, tettbygd, velproporsjonert) γεροδεµένος [jεrǥðεmεnǥs] # γεροκαµωµένος [jεrǥkamǥmεnǥs] # (svær, korpulent) ογκώδης [ǤŋgǤðis] / kraftig motstand δυναµική αντίσταση [ðinamiki andistasi] / kraftig regn(vær) δυνατή βροχή [ðinati vrǥçi] / med kraftig røst/stemme µε δυνατή /ισχυρή ϕωνή [mε ðinati/isçiri fǥni] kraftig adv. (hardt, sterkt, tungt, alvorlig, høylydt) βαριά [varia] / han banket kraftig på døra χτύπησε βαριά στην πόρτα [Χtipisε varia stim bǥrta] kraftløs adj. (avkreftet, avmagret) αδύνατος [aðinatǥs] # ασθενής [asϑεnis] # (slapp, holdningsløs, sjusket, kvapset) άνευρος [anεvrǥs] # άτονος [atǥnǥs] # (svak, matt, avkreftet) αχνός [aχnǥs]

3 3 kraftløshet f.m. εξασθένηση, η [i εksasϑεnisi] # εξάντληση, η [i aksandlisi] # (slapphet, matthet - f. eks. etter sykdom) ατονία, η [i atǥnia] # (matthet, svakhet, feighet, engstelse) λιγοψυχία, η [i liDžǥpsiçia] kraftoverføring f.m. (overføring av elektrisk kraft via et ledningsnett) µεταϕορά ενέργειας, η [i mεtafǥra εnεrjias] kraftpatriot m. (fanatisk patriot, nasjonalist, sjåvinist) εθνικιστής, ο [Ǥ εϑnikistis] kraftstasjon m. (kraftverk, elektrisitetsverk) το εργοστάσιο/ο σταθµός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας [tǥ εrDžǥstasiǥ/ǥ staϑmǥs paraDžǥjis ilεktrikis εnεrjias] kraftuttrykk n. (bannskap, ed, bannord, forbannelse) βλαστήµια, η [i vlastimia] # (grov språkbruk) σκληρή γλώσσα [skliri DžlǤsa] / praten hans er full av kraftuttrykk/ bannskap η κουβέντα του είναι γεµάτη βλαστήµιες [i kuvεnda tu inε jεmati vlastimiεs] kraftverk n. (kraftstasjon, elektrisitetsverk) το εργοστάσιο/ο σταθµός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας [tǥ εrDžǥstasiǥ/ǥ staϑmǥs paraDžǥjis ilεktrikis εnεrjias] # εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύµατος, το [tǥ εrDžǥstasiǥ paraDžǥjis ilεktriku rεvmatǥs] # ηλεκτρικό εργοστάσιο, το [tǥ ilεktrikǥ εrDžǥstasiǥ] krage m. (snipp) γιακάς, ο [Ǥ jakas] # κολάρο, το [tǥ kǥlarǥ] # (ring, klamp, hemsko, hindring, overf. jerngrep) κλοιός, ο [Ǥ kliǥs] / brette/rulle opp kragen (ανα)σηκώνω το γιακά µου [(ana)sikǥnǥ tǥ jaka mu] # ανεβάζω το γιακά µου [anεvazǥ tǥ jaka mu] / brette opp/ned kragen γυρίζω το γιακά µου [jirizǥ tǥ jaka mu] / brette ned kragen κατεβάζω το γιακά µου [katεvazǥ tǥ jaka mu] / en myk/stiv krage µαλακός/ σκληρός γιακάς [malakǥs/sklirǥs jakas] # µαλακό/σκληρό κολάρο [malakǥ/sklirǥ kǥlarǥ] / gripe/ta noen i kragen/nakken αρπάζω/βουτάω κάποιον από το γιακά/ κολάρο/σβέρκο [arpazǥ/vutaǥ kapiǥn apǥ tǥ jaka/kǥlarǥ/svεrkǥ] : han grep tyven i kragen άρπαξε τον κλέϕτη από το γιακά [arpaksε tǥŋ glεfti apǥ tǥ jaka] / oppstående krage (stiv snipp) όρθιος γιακάς [ǤrϑiǤz jakas] kragebein n. (anat. nøkkelbein) κλειδί, το [tǥ kliði] # κλείδα, η [i kliða] krake søker make (ordtak) (like barn leker best) όµοιος οµοίω αεί πελάζει! [ǤmiǤs ǤmiǤ ai pεlazi] # βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ [vrike Ǥ filipǥs tǥn naϑanail] # ( likt på likt og møkk på kålen! ) όµοιος στον όµοιο και κοπριά στα λάχανα! [ǤmiǤs stǥn ǤmiǤ kε kǥpria sta laχana] # ( kasserollen rullet av sted og fant lokket! ) κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι! [kilisε Ǥ tεndzεris ke vrikε tǥ kapaki] krakilsk adj. (kranglete, bråkete, bøllete) καβγατζίδικος [kavDžadziðikǥs] krakk m. (skammel, taburett) σκαµνί, το [tǥ skamni] # σκάµνακι, το [tǥ skamnaki] # εσκαµπώ, το [tǥ εskambǥ] krakk n. (sammenbrudd, kollaps, ruin) βούλιαγµα, το [tǥ vuliaDžma] # βούλιασµα, το [tǥ vuliazma] # κραχ, το [tǥ krǥχ] / det store krakket i 1929 το µνεγάλο κραχ/η µεγάλη κρίση του 1929 [tǥ mεDžalǥ kraχ/i mεDžali krisi tu çilja εnjakǥsia ikǥsi εnεa] kramkar m. (kremmer, omvandrende selger, dørselger) γυρολόγος, ο [Ǥ jirǥlǥDžǥs] krampaktig adj. (tvungen, påtvunget, anstrengt, unaturlig) βεβιασµένος [vεviazmεnǥs] krampe f.m. (king, jernkrok) τσιγκέλι, το [tǥ tsiŋgεli] # (muskelkrampe) κράµπα, η [i

4 4 kramba] / ha krampe (ha krampetrekninger) παθαίνω/µε πιάνει κράµπα [paϑεnǥ/mε pjani kramba] krampeanfall n. (legevit. eklampsi) εκλαµψία, η [i eklampsia] krampelatter m. (latteranfall) νευρικά γέλια, τα [ta nεvrika jεlia] : få krampelatter (bli fnisete) µε πιάνουν νευρικά γέλια [mε pjanun nεvrika jεlia] krampetrekning m. (µυϊκός) σπασµός, ο [Ǥ (miikǥs) spazmǥs] kran f.m. (vannkran, pumpe, tappekran, spring) βρύση, η [i vrisi] # (kran på ledningsrør, tappekran) κάνουλα, η [i kanula] # κρουνός, ο [Ǥ krunǥs] # (tappekran (med krannebb)) (ραµϕοειδής) κάνουλα, η [i (ramfǥiðis) kanula] # (dagl.) ρουξούνι, το [tǥ ruksuni] # (heis, vinsj, spill, gangspill) βαρούλκο, το [tǥ varulkǥ] # βίντσι, το [tǥ vindzi] # γερανός, ο [Ǥ jεranǥs] / han lot krana stå åpen άϕησε τη βρύση ανοιχτή [afisε ti vrisi aniχti] / krana er åpen η βρύση είναι ανοιχτή [i vrisi inε aniχti] / krana drypper η βρύση τρέχει/στάζει [i vrisi trεçi/stazi] / lukke/åpne krana κλείνω/ανοίγω τη βρύση [klinǥ/aniDžǥ ti vrisi] kranarm m. (utligger, utliggerbjelke på kran) βραχίονας γερανού, ο [Ǥ vraçiǥnaz jεranu] kranbil m. αυτοκίνητο συνεργείου επισκευών, το [tǥ aftǥkinitǥ sinεrjiu εpiskεvǥn] kranfører m. χειριστής γερανού, ο [Ǥ çiristiz jεranu] krangel m. (trette, munnhuggeri, episode, scene) καυγάς, ο [Ǥ kavDžas] # pl. καβγάδες, οι [i kavDžaðεs] # (en liten krangel, uoverensstemmelse, trette) καυγαδάκι, το [tǥ kavDžaðaki] # σκηνή, η [i skini] # αλληλοβρίσιµο, το [tǥ alilǥvrisimǥ] # σύρραξη, η [i siraksi] # διαπληκτισµός, ο [Ǥ ðiapliktizmǥs] # ϕιλονικία, η [i filǥnikia] # (ordkrig) λογοµαχία η [i lǥDžǥmaçia] # (strid, tvist, diskusjon, jur.: rettstvist) αντιδικία, η [i andiðikia] # (splid, uenighet) διαίρεση, η [i ðjεrεsi] # διαµάχη, η [i ðiamaçi] # διαϕορά, η [i ðiafǥra] # (uenighet, dissens, meningsforskjell) διαϕωνία, η [i ðiafǥnia] # (diskusjon, konflikt, kontrovers) διένεξη, η [i ðjεnεksi] # έριδα, η [i εriða] / avverge/stoppe en krangel εµποδίζω µια ϕιλονικία [εmbǥðizǥ mja filǥnikia] / de hadde en real krangel αρπαχτήκανε για καλά [arpaχtikanε ja kala] / det oppstod en fæl krangel mellom dem (det kom til et fryktelig oppgjør mellom dem) διαδραµατίστηκε µια τροµερή σκηνή µεταξύ τους [ðiaðramatistikε mja trǥmεri skini mεtaksi tus] / en heftig krangel άγριος καβγάς [aDžriǥs kavDžas] / en voldsom krangel/scene/episode γενικός καυγάς [ǤjεnikǤs kavDžas] / et ordentlig oppgjør/sammenstøt µια γενική σύρραξη [mja jεniki siraksi] / ha lyst på en krangel (være kranglete, være eglete, reise bust) δείχνω όρεξη για καυγά [ðiχnǥ Ǥrεksi ja kavDža] / jeg vil ikke blande meg opp i deres krangler δε θέλω να µπλέξω στους καυγάδες τους [ðε ϑεlǥ na blεksǥ stus kavDžaðεs tus] / krangelen deres utartet etter hvert til et bikkjeslagsmål η ϕιλονικία τους εκτραχύνθηκε σε σκυλοκαυγά [i filǥnikia tus εktraçinϑikε sε skilǥkavDža] / krangelen endte med slagsmål ο καυγάς κατέληξε σε γροθιές [Ǥ kavDžas katεliksε sε DžrǤϑjεs] / krangelen satte meg i dårlig humør (krangelen ødela moroa/dagen for meg) µου χάλασε το γούστο ο καυγάς [mu Χalasε tǥ DžustǤ Ǥ kavDžas] / starten på en krangel η αρχή µιας ϕιλονικίας [i arçi mjas filǥnikias] krangle v. (trette) καυγαδίζω [kavDžadizǥ] # γκρινιάζω [grinjazǥ] # τασκώνοµαι

5 5 [taskǥnǥmε] # ϕιλονικώ [filǥnikǥ] # λογοϕέρνω [lǥDžǥfεrnǥ] # (kjekle, kives, ryke i tottene på hverandre) διαπληκτίζοµαι [ðiapliktizǥmε] # διαϕώνω [ðiafǥnǥ] # (trette, kjekle, diskutere heftig) λογοµαχώ [lǥDžǥmaχǥ] # (kjekle, utveksle bemerkninger) ανταλλάσσω λόγια [andalasǥ lǥjia] # (ha en liten kontrovers, ha et sammenstøt) αψιµαχώ [apsimaχǥ] # (slåss, barke sammen) βουτώ [vutǥ] # µαλλώνω [malǥnǥ] / de krangler alltid (de er stadig i tottene lå hverandre) τρώγονται συνεχώς µεταξύ τους [trǥDžǥndε sinεχǥz mεtaksi tus] / de krangler dagen lang µαλώνουν όλη την ηµέρα [malǥnun Ǥli tin imεra] / de krangler hele tida γκρινιάζουν όλι την ώρα [grinjazun Ǥli tin Ǥra] / dere må slutte å krangle πρέπει να πάψτε να καυγαδίζετε [prεpi na papstε na kavDžaðizεtε] / han krangler med kona si hver kveld έχει πανηγύρι κάθε βράδυ µε τη γυναίκα του [εçi panijiri kaϑε vraði mε ti jinεka tu] / hvorfor krangler de alltid? γιατί µαλώνουν διαρκώς; [jati malǥnun ðiarkǥs] / krangle med noen (rase mot noen, utfordre noen) τα βάζω µε κάποιον [ta vazǥ mε kapiǥn] # καβγαδίζω µε κάποιον (για κάτι) [kavDžaðizǥ mε kapiǥn (ja kati)] # (ha en meningsutveksling, diskutere med noen) έρχοµαι στα λόγια µε κάποιον [εrχǥmε sta lǥja mε kapiǥn] / krangle om διαπληκτίζοµαι για [ðiapliktizǥmε ja] # τσακώνοµαι για [tsakǥnǥmε ja] # (bestride, sette spørsmålstegn ved) αµϕισβήτω [amfizvitǥ] : krangle om ingenting/uten grunn µαλώνω για το τίποτα/χωρίς λόγο [malǥnǥ ja tǥ tipǥta/χǥriz lǥDžǥ] : krangle om småting τσακώνοµαι για ασήµαντα πράγµατα [tsakǥnǥmε ja asimanda praDžmata] # διαπληκτίζοµαι µε κάποιον για το τίποτα [ðiapliktizǥmε mε kapiǥn ja tǥ tipǥta] / slutt å krangle! πάψ'τε τα µαλώµατα! [papstε ta malǥmata] kranglefant m. (polemiker, bråkmaker, bølle) καβγατζής, ο [Ǥ kavDžadzis] # f. (også: kjeftesmelle, rivjern) καβγατζού, η [i kavDžadzu] / han er en kranglefant! (han skal alltid krangle med folk!) όπου πάει µαλώνει! [Ǥpu pai malǥni] kranglete adj. (kranglevoren, trettekjær) αντιπολιτευτικής διάθεσης [andipǥlitεftikiz ðjaϑεsis] # επιθετικός [εpiϑεtikǥs] # ( krigersk ) εριστικός [εristikǥs] # (hissig, bråsint) οξύθυµος [ǤksiϑimǤs] # (irritabel) οργίλος [ǤrjilǤs] # (bråkete, bøllete) καβγατζίδικος [kavDžadziðikǥs] # καβγατζής [kavDžadzis] # f. καβγατζού [i kavDžadzu] / å være kranglete tjener ikke til noe (du oppnår ingenting med å være kranglete!) µε το να είσαι εριστικός δεν καταϕέρνεις τίποτα! [mε tǥ na isε εristikǥz ðεŋ gatafεrnis tipǥta] kranglevoren adj. (kranglete, trettekjær) αντιπολιτευτικής διάθεσης [andipǥlitεftikis ðjaϑεsis] # επιθετικός [εpiϑεtikǥs] # (krigersk) εριστικός [εristikǥs] / en kranglevoren person/fyr επιθετικός τύπος [εpiϑεtikǥs tipǥs] # (kranglevoren, kranglete, krakilsk, krigersk) καβγατζίδικος [kavDžadziðikǥs] krangling f.m. διαπληκτισµός, ο [Ǥ ðiapliktizmǥs] # αλληλοβρίσιµο, το [tǥ alilǥvrisimǥ] # (ordkrig) m. λογοµαχία, η [i lǥDžǥmaçia] # (klammeri, trette, splid) ϕαγωµάρα, η [i faDžǥmara] # ϕαγοµός, ο [Ǥ faDžǥmǥs] # (skjenning) µάλωµα, το [tǥ malǥma] / det var krangling igjen hjemme i går είχαµε πάλι πανηγύρια στο σπίτι χτες [iχamε pali panijiria stǥ spiti Χtεs] / en evinnelig krangling (en vedvarende konflikt)

6 6 διαρκής ϕαγωµάρα [ðiarkis faDžǥmara] / kranglina deres varte/pågikk i fem år το µάλωµα τους κράτησε πέντε χρόνια [tǥ malǥma tus kratisε pεndε ΧrǤnja] kranie- κρανιακός [kranjakǥs] kranium n. κρανίο, το [tǥ kraniǥ] # (kranium, hjerneskalle) καύκαλο, το [tǥ kafkalǥ] krans m. στεϕάνι, το [tǥ stεfani] # (krans, ring, bøyle) τσέρκι, το [tǥ tsεrki] # στεϕάνη, η [i stεfani] # (rosenkrans, krans på hodet) κοµποσκοίνι, το [tǥ kǥmbǥskini] / uten krans αστεϕάνωτος [astεfanǥtǥs] kransarterie m. στεϕανιαία αρτηρία, η [i stεfanjεa artiria] kranselag n. (mønsåskanne, innvielse av et bygg) εγκαίνια ενός (µεγάλου) κτιρίου [εŋgεnia εnǥz (mεDžalu) ktiriu] krapp adj. (kort, brå og kraftig) κυµατώδης [kimatǥðis] / krapp sjø κυµατώδης θάλασσα [kimatǥðis ϑalasa] krasj n. (ulykke, kollisjon havari, uhell, ulykkestilfelle) ατύχηµα,το [tǥ atiçima] krasje v. (knuses, ødelegges) διλαύοµαι [ðialiǥmε] # (falle ned) καταπέϕτω [katapεftǥ] / bilen krasjet i veggen το αυτοκίνητο διαλύθηκε στον τοίχο [tǥ aftǥkinitǥ ðialiϑikε stǥn diχǥ] / flyet krasjet bare sekunder etter take-off το αεροπλάνο κατέπεσε δευτερόλεπτα µετά την απογείωσή του [tǥ aεrǥplanǥ katεpεsε ðεftεrǥlεpta mεta tin apǥjiǥsi tu] krasjlanding f.m. (nødlanding) ανώµαλη προσγείωση, η [i anǥmali prǥzjiǥsi] krass adj. (hard, nådeløs) ανήλεος [anilεǥs] # ανηλεής* [anilεis] # (om kritikk, bemerkning, svar) δριµύς [ðrimis] / han var krass i sin samfunnskritikk ήταν ανηλεής στην κοινωνική του κριτική [itan anilεis stiŋ ginǥniki tu kritiki] krater n. κρατήρας, ο [Ǥ kratiras] kratt n. (krattskog, underskog) αλούλλιο, το [tǥ aluliǥ] # λόγγος, ο [Ǥ lǥŋgǥs] # λόχµη, η [i lǥχmi] krattskog m. (skogkratt, buskas) θαµνώνας, ο [Ǥ ϑamnǥnas] # λόγγος, ο [Ǥ lǥŋgǥs] # λόχµη, η [i lǥχmi] / haren gjemte seg i krattskogen ο λαγός κρύϕτιηκε στο λόγγο [Ǥ laDžǥs kriftikε stǥ lǥŋgǥ] krav n. (tilgodehavende) αξίωση, η [i aksiǥsi] # (behov, forlangende) απαίτηση, η [i apεtεsi] # (oppfordring, anmodning, begjæring) προτροπή, η [i prǥtrǥpi] # (fordring, begjæring, håndhevelse, påstand) διεκδίκηση, η [i ðiεkðikisi] / arbeidstakernes/arbeidernes rettferdfige krav οι δίκαιες διεκδικήσεις των εργατών [i ðikεεz ðiεkðikisis tǥn εrDžatǥn] / avvise et krav απορρίπτω µια αξίωση [apǥriptǥ mja aksiǥsi] : avvise kravene til noen απορρίπτω τις αξιώσεις κάποιου [apǥripǥ tis aksiǥsis kapiu] / bestride et krav αµϕισβητώ µια αξίωση [amfizvitǥ mia aksiǥsi] / et berettiget krav βάσιµη αξίωση [vasimi aksiǥsi] / et rettferdig krav δίκαιη διεκδίκηση [ðikεi ðiεkðikisi] / et uberettiget krav (selvtekt, tilsnikelse) σϕετερισµός, ο [Ǥ sfεtεrizmǥs] # νοσϕισµός, ο [Ǥ nǥsfizmǥs] # ιδιοποίηση, η [i iðiǥpiisi] / frafalle et krav παραιτούµαι από µια αξίωση [parεtumε apǥ mja aksiǥsi] # εγκαταλείπω µια αξίωση [εŋgatalipǥ mja aksiǥsi] / framsette et krav (jur. inngi et krav) εγείρω µια αξίωση [εjirǥ mja aksiǥsi] : framsette krav προβάλλω

7 7 διεκδικήσεις [prǥvalǥ ðiεkðikisis] : framsette krav overfor noen (stille krav til noen) προβάλλω αξιώσεις σε κάποιον [prǥvalǥ aksiǥsis sε kapiǥn] / få sine krav ned på papiret (formulere sine krav skriftlig) διατυπώνω τις αξιώσεις µου γραπτώς [ðiatipǥnǥ tis aksiǥsiz mu DžraptǤs] / gjøre et krav gjeldende overfor (ha et tilgodehavende hos) έχω αξίωση σε βάρος κάποιου [εχǥ aksiǥsi sε varǥs kapiu] / gjøre krav på (hevde) διεκδικώ [ðiεkðikǥ] / gjøre krav på noe (formulere krav om noe) διατυπώνω αξίωση για κάτι [ðiatipǥnǥ aksiǥsi ja kati] # (sette fram krav om noe) διεκδικώ κάτι [ðiεkðikǥ kati] / godkjenne et krav αναγνωρίζω µια αξίωση [anaDžnǥrizǥ mja aksiǥsi] / gå med på noens krav αποδέχοµαι τα αιτήµατα κάποιου [apǥðεχǥmε ta εtimata kapiu] / ha krav på (være berettiget til, ha lov til) δικαιούµαι* [ðikεumε] # έχω αξίωση για [εχǥ aksiǥsi ja] : ha krav på erstatning (være berettiget til erstatning) έχω αξίωση για αποζηµίωση [εχǥ aksiǥsi ja apǥzimiǥsi] : jeg har krav på en fridag i uka δικαιούµαι µια µέρα ανάπαυση την εβδοµάδα [ðikεumε mja mεra anapafsi tin εvðǥmaða] : jeg har krav på avlastning (jeg har lov til å slappe av litt) δικαιούµαι να ξεκουραστώ λίγο [ðikεumε na ksεkurastǥ liDžǥ] / ikke fire på kravene (stå hardt på kravene) είµαι αδιάλλεκτος στις απαιτήσεις µου [imε aðjalεktǥs stis apεtisiz mu] / innfri kravene til noen ικανοποιώ τις αξιώσεις κάποιου [ikanǥpjǥ tis aksiǥsis kapiu] / krav eller påstand (jur. stevning) om eiendomsrett διεκδικητική αγωγή, η [i ðiεkðikitiki aDžǥji] / kravene hans er veldig beskjedne/moderate οι απαιτήσεις του είναι πολύ µετριοπαθείς [i apεtisis tu inε pǥli mεtriǥpaϑis] / moderate krav µετριοπαθείς αξιώσεις [mεtriǥpaϑis aksiǥsis] / motens krav οι νόµοι της µόδας [i nǥmi tiz mǥðas] / nådeløse, steile krav ανένδοτες αξιώσεις [anεnðǥtεs aksiǥsis] / overdrevne krav υπερβολικές αξιώσεις [ipεrvǥlikεs aksiǥsis] / stille urimelige krav (bruke overtalelseskunst, være demagog) δηµοκοπώ [ðimǥkǥpǥ] / stå på krava (forsvare sine rettigheter, hevde/kreve sin rett) διεκδικώ τα δικαιώµατά µου [ðiεkðikǥ ta ðikεǥmata mu] / tilfredsstille noens krav (dekke noens behov) ικανοποιώ τις απαιτήσεις κάποιου [ikanǥpiǥ tis apεtisis kapiu] # αποδέχοµαι τα αιτήµατα κάποιου [apǥðεχǥmε ta εtimata kapiu] / undekjenne et krav δεν αναγνωρίζω µια αξίωση [ðεn anaDžnǥrizǥ mja aksiǥsi] / vanvittige, urimelige krav παράλογες αξιώσεις [paralǥjεs aksiǥsis] kravle v. (krype, åle, vri seg av gårde) ερπώ [εrpǥ] / han kravlet seg opp trappa ανέβηκε τις σκάλες έρπωντας [anεvikε tis skalεs εrpǥndas] kravstor adj. (fordringsfull, utfordrende) απαιτητικός [apεtitikǥs] # αυστηρός [afstirǥs] δύσκολος [ðiskǥlǥs] / en kravstor arbeidsgiver/herre αυστηρός εργοδοτής / αϕέντης [afstirǥs εrDžǥðǥtis/afεndis] / hun er veldig kravstor når det gjelder penger (hun er ubeskjeden i sine krav om penger) είναι απαιτητική στις αξιώσεις της για χρήµατα [inε apεtitiki stin aksiǥsis tiz ja Χrimata] / kravstore foreldre (strenge foreldre) απαιτητικοί γονείς [apεtitiki DžǤnis] kreasjon m. (skapning, verk, håndverk, fantasifoster, idé, innfall) δηµιούργηµα, το [tǥ ðimiurjima] # (motekunstverk) κρεασιόν (µόδας), η [i krεasiǥn (mǥðas)] kreativ adj. (skapende, nyskapende) δηµιουργικός [ðimiurjikǥs] (produktiv) παραγωγικός

8 8 [paraDžǥjikǥs] / kreativ sans/tankegang (skaperevne) παραγωγικός νους, ο [Ǥ paraDžǥjikǥz nus] / nyttig og kreativt arbeid χρήσιµη και δηµιουργική δουλειά [Χrisimi kε ðimiurjiki ðulja] kreativitet m. (skaperevne, oppfinnsomhet) δηµιουργός, ο [Ǥ ðimiurDžǥs] kredit m. (tilgodehavende) λαβείν, το [tǥ lavin] / debet og kredit δούναι και λαβείν [ðunε kε lavin] kreditere v. (godskrive) πιστώνω [pistǥnǥ] / ikke kreditert απίστωτος [apistǥtǥs] / kreditere en konto πιστώνω λογσαριασµό [pistǥnǥ lǥDžariazmǥ] kreditor m. (fordringshaver) δανειστής, ο [Ǥ ðanistis] # πιστωτής, ο [Ǥ pistǥtis] # (f.) δανείστρια, η [i ðanistria] # πιστώτρια, ο [Ǥ pistǥtria] / en del av lønnen hans ble konfiskert av kreditorene µέρος του µισθού του κατασχέθηκε από τους πιστωτές του [mεrǥs tu misϑu tu katasçεϑikε apǥ tus pistǥtεs tu] / være forfulgt av sine kreditorer καταδιώκοµαι από τους πιστωτές µου [kataðiǥkǥmε apǥ tus pistǥtεz mu] kreditsaldo m. (økon.) θετικό ισοζύγιο, το [ϑεtikǥ isǥzijiǥ] # πλεονασµατικό ισοζύγιο, το [tǥ plεǥnazmatikǥ isǥzijiǥ] # πιστωτικό υπόλοιπο, το [tǥ pistǥtikǥ ipǥlipǥ] kreditt m. (lån; henstand med betaling, økonomisk tillit) πίστωση, η [i pistǥsi] # βερεσές, ο [Ǥ vεrεsεs] / bekreftet kreditt (bekreftet remburs) βεβαιωµένη πίστωση [vεvεǥmεni pistǥsi] / få kreditt έχω/µου κάνουν βερεσέ [εχǥ vεrεsε/mu kanun vεrεsε] / kreditt uten sikkerhet (uten lånegaranti) ακάλυπτη πίστυση, η [i akalipti pistεfsi] / på kreditt (på krita) µε πίστωση [mε pistǥsi] # βερεσέ [vεrεsε] : kjøpe noe på kreditt αγοράζω κάτι βερεσέ [aDžǥrazǥ kati vεrεsε] kredittkonto m. (kundekonto) πιστωτικός λογαριασµός, ο [Ǥ pistǥtikǥz lǥDžariazmǥs] / πίστωση, η [i pistǥsi] / åpne en kredittkonto ανοίγω µια πίστωση [aniDžǥ mja pistǥsi] kredittkort n. πιστωτική κάρτα, η [i pistǥtiki karta] kredittveksel m. (låneveksel) γραµµάτιο ευκολίας, το [tǥ DžramatiǤ εfkǥlias] kreft m. καρκίνος, ο [Ǥ karkinǥs] # (bet. på kreft: den forbannede sykdommen ) η επάρατος νόσος [i εparatǥz nǥsǥs] / det er et gjennombrudd i kampen mot kreft είναι µεγάλη ανακάλυψη στη µάχη κατά του καρκίνου [inε meDžali anakalipsi sti maçi kata tu karkinu] / forske på årsakene til kreft (drive kreftforskning) κάνω άρευνες για τα αίτια του καρκίνου [kanǥ εrεvnεz ja ta εtia tu karkinu] / han døde av kreft da han var tretti år (kreften tok livet av han da han var tretti år) τον πήρε ο καρκίνος στα τριάντα του χρόνια [tǥm birε Ǥ karkinǥs sta trianda tu ΧrǤnja] / han er ferdig/det er ute med han, for han har fått kreft είναι ξοϕληµένος, έχει καρκίνο [inε ksǥflimεnǥs εçi karkinǥ] / kreft kan ikke kureres ennå ο καρκίνος δεν θεραπεύεται ακόµα [Ǥ karkinǥz ðεn ϑεrapεvεtε akǥma] / til nå fins det ingen kur for kreft (det fins til nå ikke noe legemiddel mot kreft) δεν υπάρχει ακόµα γιατρεία/γιατρικό στον/για τον καρκίνο [ðεn iparçi akǥma jatria/jatrikǥ stǥŋ/ja tǥŋ garkinǥ] kreft- (kreftlignende) καρκινωµατώδης [karkinǥmatǥðis] # καρκινώδης [karkinǥðis] kreftforsker m. (kreftspesialist) καρκινολόγος, ο [Ǥ karkinǥlǥDžǥs] kreftforskning m. καρκινολογία, η [i karkinǥlǥjia] kreftpasient m. καρκινοπαθής, ο [Ǥ karkinǥpaϑis]

9 9 kreftsvulst m. (karsinom) καρκίνωµα, το [tǥ karkinǥma] # παθολογικός όγκος, ο [Ǥ paϑǥlǥjikǥs ǤŋgǤs] kreftsyk adj. (kreftrammet) καρκινοπαθής [karkinǥpaϑis] krek n. (kryp, lite dyr) ζωάκι, το [tǥ zǥaki] # (ærekrenkende om person: krek, dritt, drittsekk) καθίκι, το [tǥ kaϑiki] krem m. κρέµα, η [i krεma] # (elite, blomst, det mest utsøkte) αθέρας, ο [Ǥ aϑεras] # αϕρόκρεµα, η [i afrǥkrεma] # αϕρός, ο [Ǥ afrǥs] / kremen (det aller beste, det mest utsøkte) ό,τι καλύτερο/εκλεκτότερο [Ǥti kalitεrǥ/εklεktǥtεrǥ] kremasjon m. (kremering) καύση (νεκρού), η [i kafsi (nεkru)] kremasjonsovn m. κλίβανος αποτέϕρωσης, ο [Ǥ klivanǥs apǥtεfrǥsis] krematorium n. κρεµατόριο, το [tǥ krεmatǥriǥ] # (forbrenningsovn) αποτεϕρωτήρας, ο [Ǥ apǥtεfrǥtiras] kremere v. (brenne, steke, kremere, tenne på) καίω [kεǥ] # καίγω [kεDžǥ] # (brenne opp, forbrenne) αποτεϕρώνω [apǥtεfrǥnǥ] / hun (=liket hennes) ble kremert, og asken. το πτώµα της κάηκε και η στάχτη. [tǥ ptǥma tis kaikε kε i staχti] kremering f.m. καύση (νεκρού), η [i kafsi (nεkru)] kremfarget adj. (kremgul, gulhvit) κρεµ [krεm] Kreml (regjeringssenter i Moskva) Κρεµλίνο, το [tǥ krεmlinǥ] kremost m. (fløteost) ανθότυρο, το [tǥ anϑǥtirǥ] # (mager ost) µυζήθρα, η [i miziϑra] # (en type kremost) µανούρι, το [tǥ manuri] kremsåpe f.m. κρεµοσαπούνο, το [tǥ krεmǥsapunǥ] kremte v. (hoste) βήχω [viχǥ] # (harke, tørrhoste) ξεροβήχω [ksεrǥviχǥ] / kremte advarende βήχω για να µε προσέξουν [viχǥ ja na mε prǥsεksun] krenge v. (skråne, helle, tippe, velte, ha slagside) γέρνω [jεrnǥ] # (få/ha slagside) παίρνω κλίση [pεrnǥ klisi] / flyet krenget sterkt το αεροπλάνο έγειρε απότοµα [tǥ aεrǥplanǥ εjirε apǥtǥma] krengning f.m. (slagside) κλίση, η [i klisi] # (helningsvinkel) πλάγια κλίση, η [i plaja klisi] / en brå krengning av bussen/skipet µια ξαϕνική κλίση του λεωϕορείου/ πλοίου [mja ksafniki klisi tu lεǥfǥriu/pliu] krenke v. προσβάλλω [prǥzvalǥ] # θίγω [ϑiDžǥ] # καταστρατηγώ [katastratiDžǥ] # ( skjelle ut, fornærme) υβρίζω [ivrizǥ] # βρίζω [vrizǥ] # (sverte, fornærme, krenke, håne) εξυβρίζω [εksivrizǥ] # (ærekrenke, baktale) σπιλώνω [spilǥnǥ] # (ydmyke, krenke) εξευτελίζω [εksεftεlizǥ] # (voldta, øve vold mot, forvrenge) βιάζω [vjazǥ] # (skjende, voldta) ατιµάζω [atimazǥ] # (forurette, gjøre urett) αδικώ [aðikǥ] # (vanhellige, begå helligbrøde) ανοσιουργώ [anǥsiurDžǥ] # (vanhellige, skjende) βεβηλώνω [vevilǥnǥ] / bli krenket (bli forurettet) αδικιέµαι [aðikiεmε] / det krenket hans stolthet αυτό έθιξε την υπερηϕάνειά του [aftǥ εϑiksε tin ipεrifanja tu] / krenke noens rettigheter προβάλλω/θιγώ/καταπατώ/παραβιάζω τα δικαιώµατα κάποιου [prǥvalǥ/ϑiDžǥ/katapatǥ/paraviazǥ ta ðikεǥmata kapiu] / krenke privatlivets fred (forstyrre noen) παραβιάζω την ησυχία/το άσυλο κάποιου [paraviazǥ tin isiçia/tǥ asilǥ kapiu] / ordene dine krenket hans stolthet τα λόγια σου έθιξαν τον εγωϊσµό του [ta lǥja su εϑiksan tǥn εDžǥïzmǥ tu]

10 10 krenkelse m. (overgrep) προσβολή, η [i prǥzvǥli] # ύβρις, η [i ivris] # εξύβριση, η [i εksivrisi] # λοιδωρία, η [i liðǥria] # αντιποίηση, η [i andipiisi] # κακοποίηση, η [i kakǥpiisi] # (grov fornærmelse, utuktighet, slibrighet) ασέλγεια, η [i asεljia] # (sverting, pletting) αµαύρωση, η [i amavrǥsi] # (skjending, vanhelligelse) µαγάρισµα, το [tǥ maDžarizma] # (overtredelse, forseelse, synd) ανόµηµα, το [tǥ anǥmima] # (overtredelse, overskridelse, omgåelse) καταστρατήγηση, η [i katastratijisi] # (avskyelig forbrytelse, helligbrøde, vanhelligelse) ανοσιούργηµα, το [tǥ anǥsiurjima] # βεβήλωση, η [i vεvilǥsi] / det krenker meg personlig (jeg føler meg personlig krenket av det) αυτό µε θίγει προσωπικά [aftǥ mε ϑiji prǥsǥpika] / krenkelse av rettigheter αντιποίηση δικαιώµατος [andipiisi ðikεǥmatǥs] / krenkelse av vanlig anstendighet (brudd på god takt og tone) προσβολή της δηµοσίας αιδούς [prǥzvǥli tiz ðimǥsias εðus] krenkende adj. (nedverdigende, skammelig) αναξιοπρεπής [anaksiǥprεpis] # (vanærende) δυσϕηµιστικός [ðisfimistikǥs] # (fornærmende, skjendig, nedrig) εξευτελιστικός [εksεftεlistikǥs] # εξυβριστικός [εksivristikǥs] # (uanstendig, utuktig, slibrig) ασελγής [asεljis] # (sårende, støtende, belastende, skadelig) βλαβερός [vlavεrǥs] / krenkende oppførsel δυσϕηµιστική συµπεριϕορά [ðisfimistiki simbεrifǥra] krenket adj. θιγµένος [ϑiDžmεnǥs] # προσβεβληµένος [prǥzvεvlimεnǥs] / føle seg krenket (bli fornærmet) πειράζοµαι [pirazǥmε] / jeg er/anser meg som (den som er) krenket θεωρώ τον εαυτό µου θιγέντα [ϑεǥrǥ tǥn εaftǥ mu ϑijεnda] kreol m. κρεολός, ο [Ǥ krεǥlǥs] # f. κρεολή, η [i krεǥli] kreosot m. κρεοζότο, το [tǥ krεǥzǥtǥ] krepere v. (sl. stryke med, vandre heden) κακαρώνω [kakarǥnǥ] kreps m. καραβίδα, η [i karaviða] # (pl.) καραβίδες [karaviðεs] # (astrol./astron. stjernebildet Krepsen) αστερισµός του Καρκίνου, ο [Ǥ astεrizmǥs tu karkinu] # Καρκίνος, ο [Ǥ karkinǥs] krepsdyr n. (skalldyr) µαλακόστρασκο, το [tǥ malakǥstrakǥ] kresen adj. (nøye, pirkete, vanskelig å gjøre til lags) απαιτητικός [apεtitikǥs] # δύσκολος [ðiskǥlǥs] # (nøye, påpasselig, pirkete) ιδιότροπος [iðiǥtrǥpǥs] # µίζερος [mizεrǥs] # (utvelgende, selektiv) εκλεκτικός [εklεktikǥs] # (fintfølende, tander) λεπτοκαµωµένος [lεptǥkamǥmεnǥs] / denne kunden er veldig kresen αυτός ο πελάτης είναι πολύ απαιτητικός [aftǥs Ǥ pεlatis inε pǥli apεtitikǥs] / en kresen leser/kjøper ένας εκλεκτικός αναγνώστης/αγοραστής [εnas εklεktikǥs anaDžnǥstis/aDžǥrastis] / et kresent publikum (et utsøkt publikum) διαλεχτό ακροατήριο [ðialεχtǥ akrǥatiriǥ] / han er kresen i sine valg av litteratur/musikk είναι εκλεκτικός στις ϕιλολογικές / µουσικές του προτιµήσεις [inε εklεktikǥs stis filǥlǥjikεs/musikεs tu prǥtimisis] # (utsøkt, eksklusiv) διαλεχτός [ðialεχtǥs] / hun er på ingen måte kresen, hun spiser det hun får/det som kommer på bordet δεν είναι καθόλου ιδιότροπη, τρώει ό,τι της δώσεις [ðεn inε kaϑǥlu iðiǥtrǥpi trǥi Ǥti tiz ðǥsis] / hun er veldig kresen i matveien είναι πολύ εκλεκτική στο θέµα του ϕαγητού [inε εklεktiki stǥ ϑεma tu fajitu] / hun er veldig kresen når det gjelder klær (hun er veldig nøye med påkledningen/med hvordan hun kler seg) είναι πολύ απαιτητική στο ντύσηµό της [inε pǥli apεtitiki stǥ

11 11 disimǥ tis] # είναι πολύ δύσκολη στα ρούχα της [inε pǥli ðiskǥli sta ruχa tis] / hun er er veldig kresen på maten είναι πολύ δύσκολη/µίζερη στο ϕαΐ της [inε pǥli ðiskǥli/mizεri stǥ faï tis] / i politiske kretser στους πολιτικούς κύκλους [stus pǥlitikus kiklus] / ikke vær så kresen/kravstor! µην είσαι και τόσο εκλεκτικός! [minisε kε tǥsǥ εklεktikǥs] / jeg har en kresen gane έχω ντελικάτη γεύση [εχǥ dεlikati jεfsi] / maten er god, ikke vær så kresen! καλό είναι το ϕαΐ, µην είσαι τόσο απαιτητική [kalǥ inε tǥ faï min isε tǥsǥ apεtitiki] Kreta geo. Κρήτη, η [i kriti] kretinisme m. (med.)(veksthemming og psykisk utviklingshemming) κρετινισµός, ο [Ǥ krεtinizmǥs] kretisk adj. κρητικός [kritikǥs] krets m. (ring, sirkel, gruppe mennesker) κύκλος, ο [Ǥ kiklǥs] # (omkrets) περιϕέρεια, η [i pεrifεria] # (strømkrets) κύκλωµα, το [tǥ kiklǥma] / den indre kretsen (av hans rådgivere) ο στενός κύκλος (των συµβούλων του) [Ǥ stεnǥs kiklǥs tǥn simvulǥn du] / den nærmeste krets (de nærmeste medarbeidere) οι παρκοιµώµενοι [i parakimǥmεni] : presidentens nærmeste krets οι παρκοιµώµενοι του Προέδρου [i parakimǥmεni tu prǥεðru] / han hører ikke med til vår krets (han er ikke en av oss, han er en outsider) είναι ξένος στον κύκλο µας [inε ksεnǥs stǥn kiklǥ mas] / i dannede/de hyere kretser (i dannet selskap/i sosieteten) στην καλή/υψηλή κοινωνία [stin kali/ipsili kinǥnia] / i politiske kretser σε πολιτικούς κύκλους [sε pǥlitikus kiklus] kretse v. περιστρέϕοµαι [pεristrεfǥmε] # (bevege seg i små sirkler, stå kretsende ) στέκοµαι ανάερο [stεkǥmε anaεrǥ] # (sveve, balansere) ζυγιάζοµαι [zijazǥmε] : hauken kretset over byttet sitt το γεράκι στάθηκε ανάερο πάνω από το θύµα του [tǥ jεraki staϑikε anaεrǥ panǥ apǥ tǥ ϑima tu] # το γεράκι ζυγιαζόταν πάνω από τη λεία του [tǥ jεraki zijazǥtan panǥ apǥ ti lia tu] / helikopteret kretset over skolen το ελικόπτερο ζυγιάστηκε πάνω από το σχολείο [tǥ εlikǥptεrǥ zijastikε panǥ apǥ tǥ sχǥliǥ] / kretse om (omringe, omslutte, bre seg rundt/over) κυκλώνω [kiklǥnǥ] kretsende adj. ανάερος [anaεrǥs] kretsløp n. κύκλος, ο [Ǥ kiklǥs] # κυκλοϕορία, η [i kiklǥfǥria] # (omdreining, runde) γύρος, ο [Ǥ jirǥs] / det biologisk kretsløp ο βιολογικός κύκλος [Ǥ viǥlǥjikǥs kiklǥs] / blodets kretsløp η κυκλοϕορία αίµατος [i kiklǥfǥria εmatǥs] / jordens kretsløp (rundt sola) η περιστροϕή γης [i pεristrǥfi jis] / jordens årlige kretsløp ο γύρος που κάνει η γη σ' ένα χρόνο [Ǥ jirǥs pu kani i ji sεna ΧrǤnǤ] / månens faser οι ϕάσεις της σελήνης [i fasis tis sεlinis] / månens kretsløp οι κύκλοι της σελήνης [i kikli tis sεlinis] kretsløpsforstyrrelser m.pl. κυκλοϕορικές διαταραχές, οι [i kiklǥfǥrikεz ðiataraçεs] kreve v. (søke, lete etter) ζητώ [zitǥ] # (fordre, forlange, sette som krav) απαιτώ [apεtǥ] # αξιώνω [aksiǥnǥ] # θέλω [ϑεlǥ] # γυρεύω [jirεvǥ] # (påtvinge, pålegge) επιβάλλω [εpivalǥ] # (be om, søke om) αιτώ* [εtǥ] # καλώ [kalǥ] # (fordre, trekke ut (av), hale ut (av)) αποσπώ [apǥspǥ] # διεκδικώ [ðiεkðikǥ] / de krever kortere arbeidstid og høyere lønn αξιώνουν να δουλεύουν λιγότερο και να

12 12 πληρώνονται περισσότερο [aksiǥnun na ðulεvun liDžǥtεrǥ kε na plirǥnǥndε pεrisǥtεrǥ] / dette arbeidet/denne type arbeid krever stor tålmodighet αυτή η δουλειά θέλει µεγάλη υποµονή [afti i ðulja ϑεli mεDžali ipǥmǥni] / har han det som kreves for den jobben? έχει το δυναµισµό για την εργασία αυτή; [εçi tǥ ðinamizmǥ ja tin εrDžasia afti] / hva krever arbeiderne? (hva er arbeidernes krav?) τι γυρεύουν οι εργάτες; [ti jirεvun i εrDžatεs] / jeg krever at han ber meg om unnskyldning (jeg forlanger en unnskyldning av han) αξιώνω να µου ζητήσει συγγνώµη [aksiǥnǥ na mu zitisi siŋgnǥmi] / jeg krever et klart svar απαιτώ καθαρή απάνταση [apεtǥ kaϑari apandasi] / jeg krever å få (utbetalt) pengene mine απαιτώ τα χρήµατά µου [apεtǥ ta Χrimata mu] / jeg krever tilbakebetaling av pengene mine (jeg krever å få pengene mine tilbake) απαιτώ επιστροϕή των χρηµάτων µου [apεtǥ εpistrǥfi tǥn ΧrimatǤn mu] / kreve at han/hun trekker seg αξιώνω να παραιτηθεί [aksiǥnǥ na parεtiϑi] : noen krevde at jeg fratrådte κάποιοι αξίωσαν να παραιτηθώ [kapii aksiǥsan na parεtiϑǥ] / kreve det umulige (stille helt urimelige krav) γυρεύω τ' αδύνατα [jirεvǥ taðinata] / kreve drastiske tiltak (kreve bruk av drastiske virkemidler) επιβάλλω τη λήψη δραστικών µέτρων [εpivalǥ ti lipsi ðrastikǥn mεtrǥn] : situasjonen krever drastiske tiltak η κατάσταση επιβάλλει τη λήψη δραστικών µέτρων [i katastasi εpivali ti lipsi ðrastikǥn mεtrǥn] / kreve ens hode på et fat (rope på hevn) κραυγάζω ζητώντας το κεϕάλι κάποιου [kravDžazǥ zitǥndas tǥ kεfali kapiu] : de krevde hans hode på et fat κραυγάζαν ζητώντας το κεϕάλι του [kravgazan zitåndas tå kefali to] / kreve full oppmerksomhet αποσπώ /επιβάλλω προσοχή [apǥspǥ/εpivalǥ prǥsǥçi] / kreve hemmelig avstemning καλώ σε µυστική ψηϕοϕορία [kalǥ sε mistiki psifǥfǥria] / kreve inn gjeld/skatt µαζεύω τα χρέη/τους ϕόρους [mazεvǥ ta Χrεï/tus f Ǥrus] / kreve lydighet απαιτώ υπακοή [apεtǥ ipakï] / kreve masse øving θέλει πολλή άσκηση [ϑεli pǥli askisi] : pianospill krever masse øving το πιάνο θέλει πολλή άσκηση [tǥ pjanǥ ϑεli pǥli askisi] / kreve noe av noen (avkreve en noe) διεκδικώ κάτι από κάποιον [ðiεkðikǥ kati apǥ kapiǥn] / kreve penger av noen (inndrive penger fra noen) αποσπώ χρήµατα από κάποιον [apǥspǥ Χrimata apǥ kapiǥn] / kreve pensjon αξιώνω σύνταξη [aksiǥnǥ sindaksi] : han krevde pensjon på grunnlag av sin lange tjeneste i det militære αξίωσε σύνταξη (επί τη) βάσει της µακράς στρατιωτικής του υπηρεσίας [aksiǥsε sindaksi (εpi ti) vasi tiz makras stratiǥtikis tu ipirεsias] / kreve respekt απαιτώ σεβασµό [apεtǥ sεvazmǥ] / kreve rettsbeskyttelse (kreve rettssikkerhet/rettsvern) απαιτώ την προστασία του νόµου [apεtǥ tim brǥstasia tu nǥmu] / kreve selvstyre ζητώ αυτονοµία [zitǥ aftǥnǥmia] / kreve skadeserstatning διεκδικώ/ζητώ αποζηµίωση [ðiεkðikǥ/zitǥ apǥzimiǥsi] / kreve tilbakebetaling av skattepenger (kreve å få tilbake skattepenger) αξιώνω την επιστροϕή ϕόρου [aksiǥnǥ tin εpistrǥfi fǥru] / kreve stor flid απαιτώ µεγάληεπιµέλεια [apεtǥ mεDžali εpimεlia] / kreve stor hengivenhet (helhjertet innsats) απαιτώ µεγάλη προσήλωση [apεǥ mεDžali prǥsilǥsi] / kreve stor tålmodighet απαιτώ µεγάλη υποµονή [apεtǥ mεDžali ipǥmǥni] / kreve tilbake (forlange å få tilbake) ζητώ/αξιώνω την επιστροϕή (του/της) [zitǥ/aksiǥnǥ tin εpistrǥfi (tu/tis)] / kreve (å få) pengene sine ζητώ τα χρήµατά µου [zitǥ ta Χrimata mu]

13 13 krevende adj. (utfordrende) απαιτητικός [apεtitikǥs] # (vanskelig, vrien, hard, tøff) δύσκολος [ðiskǥlǥs] # δυσχερής [ðisçεris] # ζόρικος [zǥrikǥs] # (vanskelig, arbeidskrevende, hard, slitsom) επίµοχθος [εpimǥχϑǥs] # επίπονος [εpipǥnǥs] / det er ganske krevende/litt slitsomt å ha jobb ved siden av studiene είναι λιγάκι ζόρικο να σπουδάσεις και να δουλεύεις ταυτοχρόνως [inε liDžaki zǥrikǥ na spuðasis kε ðulεvis taftǥχrǥnǥs] / et krevende arbeid (et slitsomt arbeid) επίπονο έργο [εpipǥnǥ εrDžǥ] / en krevende oppgave (et krevende, vanskelig arbeid) απαιτητική δουλειά [apεtitiki ðulja] # δύσκολο/δυσχερές /επίµοχθο έργο [ðiskǥlǥ/ðisçεrεs/εpimǥχϑǥ εrDžǥ] / en krevende kunde/person (en som er vanskelig å ha å gjøre med, en hard negl) δύσκολος πελάτης [ðiskǥlǥs pεlatis] : han er krevende/vanskelig å ha å gjøre med είναι δύσκολος στις συναλλαγές του [inε ðiskǥlǥs stis sinalajεs tu] / ytterst krevende (utmattende, svært anstrengende) ξεθεωτικός [ksεϑεǥtikǥs] kribling f.m. (kriblende følelse, brenning, mauring) καύση, η [i kafsi] kricket m. (sport) κρίκετ, το [tǥ krikεt] kricketballtre n. (sport) ρακέτα του κρίκετ, η [i rakεta tu krikεt] krig m. πόλεµος, ο [Ǥ pǥlεmǥs] / en langvarig krig µακροχρόνιος πόλεµος [makrǥχrǥnjǥs pǥlεmǥs] / erklære krig mot noen (gå til krig mot noen) κινώ πόλεµο εναντίον κάποιου [kinǥ pǥlεmǥ εnandiǥn kapiu] / etter krigen µατά τον πόλεµο [mεta tǥm bǥlεmǥ] / forberede seg på krig (ruste seg til krig) ετοιµάζοµαι για πόλεµο [εtimazǥmε ja pǥlεmǥ] / forberedt på krig ετοιµοπόλεµος [εtimǥpǥlεmǥs] / før krigen πριν από τον πόλεµο [prin apǥ tǥm bǥlεmǥ] / føre krig διεξάγω πόλεµο [ðiεksaDžǥ pǥlεmǥ] # (krige) κάνω πόλεµο [kanǥ pǥlεmǥ] / hellig krig (religionskrig) ιερός πόλεµος, ο [Ǥ iεrǥs pǥlεmǥs] / hæren ble oppløst/sendt hjem da krigen var over ο στράτος διαλύθηκε µε το τέλος του πολέµου [Ǥ stratǥz ðialiϑikε mε tǥ tεlǥs tu pǥlεmu] / krig og elendighet går hånd i hånd ο πόλεµος και η δυστυχία πάνε µαζί [Ǥ pǥlεmǥs kε i ðistiçia panε mazi] / krig på kniven (beinhard, knivskarp konkurranse) εξοντωτικός ανταγωνισµός [aksǥndǥtikǥs andaDžǥnizmǥs] / krigen var en tøff tid/hard prøvelse for oss alle ο πόλεµος ήταν περίοδος δοκιµασίας για όλους µας [Ǥ pǥlεmǥs itan pεriǥðǥz ðǥkimasiaz ja Ǥluz mas] / total krig (altomfattende krig) ολοκληρωτικός πόλεµος, ο [Ǥ ǤlǤklirǤtikǤs pǥlεmǥs] / under krigen (i løpet av krigen) κατά τη διάρκεια του πολέµου [kata ti ðiarkia tu pǥlεmu] / ved krigens begynnelse (på begynnelsen av krigen) κατά την έναρξη του πολέµου [kata tin εnarksi tu pǥlεmu] / vi er i krig med Albania είµαστε σε εµπόλεµη κατάσταση µε την Αλβανία [imastε sε εmbǥlεmi katastasi mε tin alvania] / vi stod på randen av krig ( krigen hadde nådd dørstokken vår ) πόλεµος έϕτασε στο κατώϕλι µας [Ǥ pǥlεmǥs εftasε stǥ katǥfli mas] kriger m. µαχητής, ο [Ǥ maçitis] # (hist.:) (soldat, stridsmann) αρµατολός, ο [Ǥ armatǥlǥs] / en gammel kriger (en gammel ringrev, en erfaren mann) παλιά καραµπίνα [palja karambina] / han er en gammel kriger είναι παλιά καραµπίνα [inε palja karambina] / en tapper/uforferdet kriger ένας γενναίος µαχητής [εnaz jεnεǥz maçitis] krigerflokk m. (militant gruppe, kampgruppe) οµάδα µαχητών, η [i Ǥmaða maçitǥn ] krigersk adj. (stridslysten) πολεµοχαρής [pǥlεmǥχaris] # ϕιλοπόλεµος [filǥpǥlεmǥs] #

14 14 µαχητικός [maçitikǥs] # ϕίλερις [filεris] # καυγατζής [kavDžadzis] # επιθετικός [εpiϑεtikǥs] # (kranglevoren) εριστικός [εristikǥs] # (om mine etc.: morsk, stridbar) αρειµάνιος [arimaniǥs] # (kranglete, bråkete, krakilsk) καβγατζίδικος [kavDžadziðikǥs] / en krigersk mine αρειµάνιο ύϕος [arimaniǥ ifǥs] / en krigersk stamme (en stamme på krigsstien) ϕιλοπόλενη ϕυλή, η [i filǥpǥlεmi fili] / i et krigersk humør αϕηνιασµένος [afiniazmεnǥs] : han kom inn (i rommet) i et krigersk humør µπήκε µέσα αϕηνιασµένος [bikε mεsa afiniazmεnǥs] krigførende adj. (fiendtlig) εµπόλεµος [εmbǥlεmǥs] / de krigførende makter (de stridende) οι εµπόλεµοι [i εmbǥlεmi] / de krigførende nasjoner τα εµπόλεµα έθνη [ta εmbǥlεma εϑni] / de krigførende styrker (krigsstyrkene) οι εµπόλεµες δυνάµεις [i εmbǥlεmεz ðinamis] krigføring f.m. διεξαγωγή του πολέµου, η [i ðiεksaDžǥji tu pǥlεmu] / bakteriologisk krigføring βακτηριδιολογικός πόλεµος, ο [Ǥ vaktiriðiǥlǥjikǥs pǥlεmǥs] # µικροβιολογικός πόλεµος, ο [Ǥ mikrǥviǥlǥjikǥs pǥlεmǥs] krigs- (krigførende, kjempende, stridende) αντιµαχόµενος [andimaχǥmεnǥs] krigsberedskap m. ετοιµότητα πολέµου, η [i εtimǥtita pǥlεmu] / i krigsberedskap σε ετοιµότητα πολέµου, η [i εtimǥtita pǥlεmu] : sette landet i krigsberedskap (mobilisere) θέτω τη χώρα σε κατάσταση πολέµου [ϑεtǥ ti ΧǤra sε katastasi pǥlεmǥ] krigsbragd m. πολεµικό κατόρθωµα, το [tǥ pǥlεmikǥ katǥrϑǥma] / krigsbragdene hans/ hennes τα πολεµικά του/της κατορθώµατα, το [tǥ pǥlεmika tu/tis katǥrϑǥmata] krigsbytte n. λάϕυρω, το [tǥ lafirǥ] # λεία, η [i lia] krigserklæring f.m. κήρυξη πολέµου, η [i kiriksi pǥlεmu] krigsfange m. αιχµάλωτος πολέµου, ο [Ǥ εχmalǥtǥs pǥlεmu] krigsfly n. πολεµικό αεροσκάϕος, tο [tǥ pǥlεmikǥ aεrǥskafǥs] # µαχητικό εαροσκάϕος, tο [tǥ maçitikǥ ǤεrǤskafǤs] krigsfange m. αιχµάλωτις, ο [Ǥ εχmalǥtǥs] krigsflåte m. (marine) πολεµικός στόλος, ο [ǤpǤlεmikǤs stǥlǥs] krigsforberedelser m.pl. πολεµικές ετοιµασίες, η [i pǥlεmikεs εtimasiεs] # krigsforbrytelser m.pl. εγκλήµατα πολέµου, τα [ta εŋglimata pǥlεmu] krigsforbryter m. εγκληµατίας πολέµου, ο [Ǥ εŋglimatias pǥlεmu] krigsfrykt m. πανικός πολέµου, ο [Ǥ panikǥs pǥlεmu] / nyhetene skapte krigsfrykt τα νέα δηµιούργησαν πανικός πολέµου [ta nεa ðimiurjisan panikǥs pǥlεmu] krigsgud m. θεός του πολέµου, ο [Ǥ ϑεǥs tu pǥlεmu] krigshandling f.m. (fiendtlighet) εχθροπραξία, η [i εχϑrǥpraksia] / starte/utsette/innstille krigshandlingene αρχίζω/αναστέλλω/παύω τις εχθροπραξίες [arçizǥ/anastεlǥ/pavǥ tis εχϑrǥpraksiεs] : da krigshandlingene ble innstilt όταν κατέπαυσαν οι εχθροπραξίες [Ǥtan katεpafsan i εχϑrǥpraksiεs] krigshest m. (stridshest, hingst) άτι, το [tǥ ati] krigshisser m. (krigsstifter) πολεµοκάπηλος, ο [Ǥ pǥlεmǥkapilǥs] krigshumør n. (stridslyst, krigerskhet) ϕιλοπόλεµη διάθεση, η [i filǥpǥlεmi ðjaϑεsi] # ερισκότητα η [i εriskǥtita] krigskommisariat n. επιµελητεία στρατού, η [i εpimεlitia stratu]

15 15 krigskorrespondent m. πολεµικός ανταποκριτής, ο [Ǥ pǥlεmikǥs andapǥkritis] # (kvinnelig) πολεµική ανταποκρίτρια, η [i pǥlεmiki andapǥkritria] / han utmerket seg som krigskorrespondent i Vietnam αναδείχτηκε σαν πολεµικός ανταποκριτής στο Βιετνάµ [anaðiχtikε sam bǥlεmikǥs andapǥkritis stǥ viεtnam] krigslyst f.m. (stridslyst) ϕιλοπόλεµη διάθεση, η [i filǥpǥlεmi ðjaϑεsi] krigsmaskin f.m.(krigsmidler, våpen) πολεµικά µέσα, τα [ta pǥlεmika mεsa] # (velutrustet, effektiv militærmakt) στρατιωτική/πολεµική µηχανή, η [i stratjǥtiki/pǥlεmiki miχani] krigsmonument n. (krigsminnesmerke, heltegrav) ηρώο, το [tǥ irǥǥ] / et minnesmerke over de falne (krigsminnesmerke) µνηµεία των πεσότων [mnimia tǥn pesǥtǥn] krigsoffer n. θύµα πολέµου, το [tǥ ϑima pǥlεmu] krigsområde n. (urolig område) εστία αναταραχής, η [i εstia anataraçis] krigspensjonist m. συνταξιούχος στρατιωτικός, ο [Ǥ sindaksiuχǥs stratjǥtikǥs] krigsrett m. στρατοδικείο, το [tǥ stratǥðikiǥ] / bli stilt for krigsrett περνώ στρατοδικείο [pεrnǥ stratǥðikiǥ] # δικάζοµαι από στρατοδικείο [ðikazǥmε apǥ stratǥðikiǥ] : han ble stilt for krigrett for oppsetsighet (insubordinasjon) πέρασε στρατοδικείο για απειθαρχία [pεrasε stratǥðikiǥ ja apiϑarçia] krigsrop n. (kamprop, kampparole) πολεµική ιαχή, η [i pǥlεmiki jaçi] krigsskadeerstatning f.m. πολεµικές επανόρθωσεις, οι [i pǥlεmikεs εpanǥrϑǥsis] krigsskip n. (krigsfartøy) πολεµικό πλοίο/καράβι, το [tǥ pǥlεmikǥ pliǥ/karavi] # (orlogsskip, slagskip) θωρηκτό, το [tǥ ϑǥriktǥ] / de franske krigsskipene bombarderte havna τα πολεµικά πλοία των Γάλλων βοµβάρδισαν το λιµάνι [ta pǥlεmika plia tǥ DžalǤn vǥmvarðisan tǥ limani] krigsskueplass m. εστία πολέµου, η [i εstia pǥlεmu] # θεάτρο του πολέµου, το [tǥ ϑεatrǥ tu pǥlεmu] krigssone f.m. πολεµική ζώνη, η [i pǥlεmiki zǥni] / evakuering av barn fra krigssona η αποµάκρυνση των παιδιών από την πολεµική ζώνη [i apǥmakrinsi tǥm bεðjǥn apǥ tim bǥlεmiki zǥni] krigsstifter m. (krigshisser) πολεµοκάπηλος, ο [Ǥ pǥlεmǥkapilǥs] krigstillegg n. πολεµικό επίδοµα, το [tǥ pǥlεmikǥ εpiðǥma] krigstilstand m. εµπόλεµη κατάσταση, η [i εmbǥlεmi katastasi] # κατάσταση πολέµου, η [i katastasi pǥlεmu] krigstjeneste f.m. (aktiv tjeneste) ενεργός υπηρεσία, η [i εnεrDžǥs ipirεsia] # µαχιµή υπηρεσία, η [i maçimi ipirεsia] krigstromme f.m. τύµπανο του πολέµου, το [tǥ timbanǥ tu pǥlεmu] / høre krigstrommene ακούω τα τύµπανα του πολέµου [akuǥ ta timbana tu pǥlεmu] krigsuerfaren adj. (uerfaren i krig) απειροπόλεµος [apirǥpǥlεmǥs] krigsutbrudd n. έκρηξη του πολέµου, η [i εkriksi tu pǥlεmu] # ξέσπασµα του πολέµου, το [tǥ ksεspazma tu pǥlεmu] / ved krigsutbruddet µε το ξέσπασµα του πολέµου [mε tǥ ksεspazma tu pǥlεmu] # κατά την έκρηξη του πολέµου [kata tin εkriksi tu pǥlεmu] # (ved krigens begynnelse, på begynnelsen av krigen) κατά την έναρξη του πολέµου [kata tin εnarksi tu pǥlεmu] krigsutrustning g.m. (krigsutstyr, våpen) πολεµικοί εξοπλισµοί [pǥlεmiki εksǥplizmi]

16 16 krigsutstyr n. (krigsutrustning, våpen) πολεµικοί εξοπλισµοί [pǥlεmiki εksǥplizmi] Krim geo. Κριµαία, η [i krimεa] krimbølge f.m. (bølge av kriminalitet) κύµα εγκληµατικότητας, η [kima εŋglimatikǥtitas] kriminalfilm m. αστυνοµηκό, το [tǥ astinǥmikǥ] kriminalfortelling f.m. (kriminalnovelle) αστυνοµική ιστορία, η [i astinǥmiki istǥria] kriminalisere v. (erklære for ulovlig) θέτω εκτός νόµου [ϑεtǥ εktǥz nǥmu] / krimiknalisere narkotika θέτω εκτός νόµου τα ναρκωτικά [ϑεtǥ εktǥz nǥmu ta narkǥtika] kriminalitet m. εγκληµατικότητα, η [i εŋglimatikǥtita] # (forbrytelse) έγκληµα, το [tǥ εŋglima] / få bukt med kriminaliteten ξεριζώνω το έγκληµα [ksεrizǥnǥ tǥ εŋglima] / kriminaliteten har steget med 30 % i år η εγκληµατικότητα αυξήθηκε κατά 30% ϕέτος [i εŋglimatikǥtita afksiϑikε kata trianda tis εkatǥ fεtǥs] / kriminaliteten ser ut til å øke/avta η εγκληµατικότητα παρουσιάζεται αυξηµένη/µειωµένη [i εŋglimatikǥtita parusiazεte afksimεni/miǥmεni] / utrydde kriminaliteten i en by (rense en by for kriminalitet) καθαρίζω µια πόλη από το έγκληµα [kaϑarizǥ mja pǥli apǥ tǥ εŋglima] kriminalroman m. (detektivroman) αστυνοµικό µυθιστόρηµα, το [tǥ astinǥmikǥ miϑistǥrima] kriminalsak f.m. ποινική δίωξη, η [i piniki ðiǥksi] kriminalteknisk adj. (rettslig, juridisk) δικανικός [ðikanikǥs] kriminell adj. εγκληµατικός [εŋglimatikǥs] # κακούργος [kakurDžǥs] # (ulovlig, lovløs, lovstridig, urettferdig) άνοµος [anǥmǥs] # (straffbar) αξιόποινος [aksiǥpinǥs] / begå ei kriminell handling (bryte lova, begå en forbrytelse) εγκληµατώ [εŋglimatǥ] / en kriminell/lovstridig handling άνοµη πράξη [anǥmi praksi] / en kriminell (en forbryter) κακούργος, ο [Ǥ kakurDžǥs] # f. κακούργα, η [i kakurDža] / han har en kriminell åre i seg (han viser kriminelle anlegg) έχει µια έγκληµατικη διάθεση µέσα του [εçi mja εŋglimatiki ðjaϑεsi mεsa tu] / han har kriminelle instinkter έχει κακούργα ένστιχτα [εç i kakurDža εnstiχta] / kriminell atferd εγκληµατική συµπεριϕορά [εŋglimatiki simbεrifǥra] / kriminell handling (jur.) εγκληµατική πράξη [εŋglimatiki praksi] / tyveri er en kriminell handling η κλοπή είναι αξιόποινη πράξη [i klǥpi inε aksiǥpini praksi] kriminolog m. εγκληµατολόγος [εŋglimatǥlǥDžǥs] kriminologi m. εγκληµατολογία, η [i εŋglimatǥlǥjia] kriminologisk adj. εγκληµατολογικός [εŋglimatǥlǥjikǥs] Krimkrigen hist. ο κριµαϊκός πόλεµος [Ǥ krimaïkǥs pǥlεmǥs] kringkaste v. (overføre på radio/tv) µεταδίδω [mεtaðiðǥ] # µεταδίνω [mεtaðinǥ] # αναµεταδίνω [anamεtaðinǥ] # (sende, være på lufta) εκπέµπω* [εkpεmbǥ] / kringkaste en tale/et møte µεταδίδω ένα λόγο/µια συνεδρίαση [mεtaðiðǥ εna lǥDžǥ/mja sinεðriasi] kringkasting f.m. (radio/tv: sending, overføring, program) εκποµπή, η [i εkpǥmbi] # (rapportering, melding) µετάδοση, η [i mεtaðǥsi] kringkastingsstasjon m. (radiostasjon) σταθµός αναµετάδοσης, ο [Ǥ astaϑmǥs anamεtaðǥsis]

17 17 kringkastingsstudio n. ραδιοϕωνικός θάλαµος, ο [Ǥ raðiǥfǥnikǥs ϑalamǥs] krinoline m. (hist.) (fiskebeinskjørt) κρινιλίνο, το [tǥ krinǥlinǥ] krise f.m. (økon./polit. krise, sammenbrudd) κρίση, η [i krisi] # (anfall, sammenbrudd) παροξυσµός, ο [Ǥ parǥksizimǥs] # (krisetilfelle, uforutsett tilfelle, eventualitet) ανάγκη, η [i anaŋgi] / de nye tiltakene vil forverre krisen τα νέα µέτρα θα επιτείνον την κρίση [ta nεa mεtra ϑa εpitinun tiŋ krisi] / ei alvorlig økonomisk krise (økonomisk nedtur, børskrakk) οποιαδήποτε σοβαρή χρηµατιστηριακή κρίση [ǤpiaðipǤtε sǥvari Χrimatistiriaki krisi] / den økonomiske krisen må bøtes på οικονοµική κρίση πρέπει να διορθωθεί [i ikǥnǥmiki krisi prεpi na ðiǥrϑǥϑi] / gjennomgå en krise πέρνω κρίση [pεrnǥ krisi] / hvis det er (helt) krise (hvis det oppstår en krisesituasjon, i et krisetilfelle) αν υπάρχει εκτακτή ανάγκη [an inε εktakti anaŋgi] / krisen ble håndtert med hell (krisen ble løst på en god måte) η κρίση αντιµετωπίστηκε µ' επιτυχία [i krisi andimεtǥpistikε mεpitiçia] / landet gjennomlever en krise η χώρα περνάει κρίση [i ΧǤra pεrnai krisi] / landet vårt er inne i en alvorlig økonomisk krise η χώρα µας γνωρίζει µεγάλη οικονοµική κρίση [i ΧǤra maz DžnǤrizi mεDžali ikǥnǥmiki krisi] kriseplan m. σχέδιο έκτακτης ανάγκης, το [tǥ sçεðiǥ εktaktis anaŋgis] kriserammet adj. που περνάει/περνάνε κρίση [pu pεrnai/pεrnane krisi] : kriserammede områder περιοχές που περνάνε κρίση [pεriǥçεs pu pεrnanε krisi] krisesituasjon m. κρίσιµη κατάσταση [krisimi katastasi] # (nødstilfelle) περίπτωση εκτακτικής ανάγκης, η [i pεriptǥsi εktaktikis anangis] # εξαιρετική ανάγκη [εksεrεtiki anaŋgi] / må brukes bare i en krisesituasjon (bare i nødsfall) να χρησιµοποιηθεί µόνο σε περίπτωση εκτακτικής ανάγκης [na Χrisimpiiϑi mǥnǥ sε pεriptǥsi εktaktikis anaŋgis] kristelig adj. χριστιανικός [ΧristjanikǤs] kristen m. (kvinne) χριστιανή, η [i Χristiani] # (mann) χριστιανός, ο [Ǥ ΧristianǤs] / en bekjennende kristen δεδηλωµένος χριστιανός [ðεðilǥmεnǥs ΧristianǤs] / en oppriktig kristen (en from kristen) ευσεβής χριστιανός [εfsεvis ΧristianǤs] kristen adj. χριστιανικός [ΧristianikǤs] / kristen tidsregning (vår tid) η χριστιανική εποχή [i Χristianiki εpǥçi] / kristne skikker χριστιανικά έθιµα [Χristianika εϑima] kristendomsfiendtlig adj. (antikristen, ukristelig) αντιχριστιανικός [andiχristianikǥs] kristendomsførfølgelse m. διωγµός των χριστιανών, ο [Ǥ ðiǥDžmǥs tǥn ΧristianǤn] / (hist.) kristendomsforfølgelsene (forfølgelsene av de første kristne) οι διωγµοί των πρώτων χριστιανών [i ðiǥDžmi tǥm brǥtǥn ΧristianǤn] Kristi himmelfart m. Ανάληψις του Ζωτήρος, η [i analipsis tu sǥtirǥs] / Kristi himmelfartsdag εορτή της Αναλήψεως, η [i εǥrti tis analipsεǥs] # (Ηµέρα) Της αναλήψεως, η [i imεra tis analipsεǥs] kristne v. (døpe) βαπτίζω [vaptizǥ] # βαϕτίζω [vaftizǥ] # (omvende til kristendommen) εκχριστιανίζω [εkχristianizǥ] / bli kristnet εκχριστιανίζοµαι [εkχristianizǥmε] kristning f.m. (omvendelse til kristendommen) εκχριστιανισµός, ο [Ǥ εkχristianizmǥs] Kristus (bib.) Χριστός, ο [Ǥ ΧristǤs] / i det første årtusen f.kr./e.kr στην πρώτη

18 18 χιλιετηρίδα π.χ/µ.χ [stim brǥti çiliεtiriða prǥ Χristu/mεta Χristu] / Kristus ble sveket for sølvpenger (sølvpengene forrådte Kristus) τα αργύρια πρόδωσαν το Χριστό [ta arjiria prǥðǥsan tǥ ΧristǤ] kriterium n. (prøve, test, også overf. målestokk) κριτήριο, το [tǥ kritiriǥ] kritiker m. κριτής, ο [Ǥ kritis] # (anmelder) κριτικός, ο [Ǥ kritikǥs] # (kritisk/fordømmende person) επικριτής, ο [Ǥ εpikritis] / en streng kritiker av andre mennesker (en som gjerne rakker ned på (de) andre) αυστηρός επικριτής των άλλων [aftirǥs εpikritis tǥn alǥn] / han var en nådeløs kritiker av seg selv og av andre ήταν ανηλεής κριτικός του εαυτού του και των άλλων [itan anilεis kritikǥs tu εaftu tu kε tǥn alǥn] / min kone er min strengeste kritiker η γυναίκα µου είναι ο πιο αυστηρός κριτής µου [i jinεka mu inε Ǥ pjǥ afstirǥs kritiz mu] kritikk m. κριτική, η [i kritiki] # έλεγχος, ο [Ǥ εlεŋχǥs] # (negativ/kritisk bemerkning el. kommentar, fordømmelse) κατάκριση, η [i katakrisi] # επίκρηση, η [i εpikrisi] # (fordømmelse, angrep, det å gå hardt ut mot noen) επίθεση, η [i εpiϑεsi] # (streng kritikk, mistillit) µοµϕή, η [i mǥmfi] # (klander) ψόγος, ο [Ǥ psǥDžǥs] # (irettesettelse) παρατήρηση, η [i paratirisi] # (klander, klage, anklage, beskyldning) αιτήαση, η [i εtiasi] # (bebreidelse, irettesettelse, reprimande) επίπληξη, η [i εpipliksi] # (nedsabling, voldsom/krass/skarp kritikk) καταδίκη, η [ikataðiki] / avvise noens kritikk αντικρούω τις επικρίσεις κάποιου [andikruǥ tis andirisis kapiu] / flengende kritikk (svært skarp kritikk) καυστική κριτική [kafstiki kritiki] / få god kritikk (få rosende omtale) έχω επαινετικές κριτικές [εχǥ εpεnεtikεs kritikεs] : boka hans fikk god kritikk/presseomtale το βιβλίο του είχε επαινετικές κριτικές [tǥ vivliǥ tu içε εpεnεtikεs kritikεs] : kritikkene av verket/teaterstykket hans var gode/rosende (teaterstykket hans fikk rosende omtale) οι κριτικές για το έργο του ήταν επαινετικές [i kritikεz ja tǥ εrDžǥ tu itan εpεnεtikεs] / han tåler ikke kritikk (han bli sur når noen kritisere han) ζορίζεται όταν του κάνει κανείς κριτική [zǥrizεtε Ǥtan du kani kanis kritiki] / hevet over (enhver) kritikk (upåklagelig) άµεµπτος [amεmbtǥs] : hans holdning/handlemåte er hevet over enhver kritikk η στάση του επιδέχεται µοµϕή [i stasi tu εpiðεçεtε mǥmfi] / knusende kritikk av regjeringen (hudfletting av regjeringen) ένα µαστίγωµα της κυβέρνησης [εna mastiDžǥma tis kivεrnisis] / komme med kritikk av noen (kritisere/irettesette noen) κάνω παρατηρήσεις σε κάποιον [kanǥ paratirisis sε kapiǥn] : komme med kraftig kritikk ασκώ έντονη κριτική [askǥ εndǥni kritiki] / konstruktiv kritikk εποικοδοµητική κριτική [εpikǥðǥmitiki kritiki] / kritikernes voldsomme kritikk av skuespillene hans η καταδίκη των έργων του από τους κριτικούς [i kataðiki tǥn εrDžǥn du apǥ tus kritikus] / kritikken hans ergret meg µε πείραξαν οι επικρίσεις του [mε piraksan i εpikrisis tu] / massiv kritikk έντονη κριτική [εndǥni kritiki] / negativ kritikk (dårlig kritikk) δυσµενής κριτική [ðizmεnis kritiki] # (negativ presse(omtale)) δυσµενή σχόλια του τύπου [ðizmεni sχǥlia tu tipu] / opposisjonens kritikk av regjeringen ο έλεγχος της κυβέρνησης από την αντιπολίτευση [Ǥ εlεŋχǥs tis kivεrnisis apǥ tin andipǥlitεfsi] / pådra seg kritikk επισύρω µοµϕή [εpisirǥ mǥmfi] / rette kritikk mot noen απευθύνω/ εκτοξεύω επικρίσεις σε κάποιον apεfϑinǥ/εktǥksεvǥ εpikrisis sε kapiǥn] : all kritikken hans var rettet mot meg όλη η κριτική του κατευθυνόταν εναντίον µου [Ǥli i kritiki

19 19 tu katεfϑinǥtan εnandiǥn mu] : all kritikken som ble rettet mot han οι κριτικές που του έγιναν [i kritikεs pu tu εjinan] / skarp/sviende kritikk δριµεία/ δηκτική κριτική [ðrimia/ðiktiki kritiki] # µύδρος, ο [Ǥ miðrǥs] : rette skarp kritikk mot (fordømme, sende inn klage på, anklage) καταµηνύω [kataminiǥ] # (gi noen en bredside/det glatte lag) εξαπολύω µύδρους εναντίον κάποιου [εksapǥliǥ miðrus εnandiǥn kapiu] / uberettiget kritikk (grunnløs kritikk) αθεµελίωτη/άδικη κριτική [aϑεmεliǥti/aðiki kritiki] / uten frihet til å komme med kritikk (av myndighetene etc.) χωρίς την ελευθερία κριτικής [ΧǤris tin εlεfϑεria kritikis] / velment kritikk (positiv kritikk) καλόπιστη κριτική, η [i kalǥpisti kritiki] kritikkløst adv. (tilfeldig, vilkårlig) αδιακρίτως [aðiakritǥs] kritikkverdig adj. (klanderverdig) αξιόµεµπτος [aksiǥmεmptǥs] # αξιοκατάκριτος [aksikatakritǥs] # επιλήψιµος [εpilipsimǥs] # επίµεµπτος [εpimεmptǥs] # επίψογος [εpipsǥDžǥs] # κατακριτέος [katakritεǥs] / han har en kritikkverdig holdning (han kan kritiseres for holdningen sin) είναι αξιοκατάκριτος για τη στάση του [inε aksiǥkatakritǥz ja ti stasi tu] kritisere v. (bebreide, klandre) επικρίνω [εpikrinǥ] # επιπλήττω [εpiplitǥ] # επιτιµώ [εpitimǥ] # κακίζω [kakizǥ] # κριτικάρω [kritikarǥ] # παρατηρώ [paratirǥ] # (kritisere, gjøre seg til dommer over) κρίνω [krinǥ] # (irettesette, laste) ψέγω [psεDžǥ] # (beklage seg over, klandre) µέµϕοµαι [mεmfǥmε] # (fordømme) κατακρίνω [katakrinǥ] # (refse, egent. svimerke, kauterisere) καυτηριάζω [kaftiriazǥ] / bli kritiset for επικρίνοµαι για [εpikrinǥmε ja] : han ble kritisert for holdningen sin η στάση του επικρίθηκε [i stasi tu εpikriϑikε] / det er lett å kritisere η κριτική είναι εύκολη [i kritiki inε εfkǥli] / han kritiserte politikken hans (han gikk til angrep på politikken hans) καυτηρίασε την πολιτική του [kaftεriasε tin pǥlitiki tu] / kritisere arbeidet til noen κριτικάρω τη δουλειά κάποιου [kritikarǥ ti ðulja kapiu] / kritisere (noe) sterkt (fordømme (noe)) κατακρίνω (τον)... [katakrinǥ (tǥn)] / kritisere noen (klandre noen, finne feil ved noen, la noen få unngjelde) τα βάζω µε κάποιον [ta vazǥ mε kapiǥn] / kritisere noen for noe κριτικάρω κάποιον για κάτι [kritikarǥ kapiǥn ja kati] # απευθύνω µόµϕη σε κάποιον για κάτι [apεfϑinǥ mǥmfi sε kapiǥn ja kati] : alle kritiserte henne for at hun hadde gått fra mannen sin όλοι την κάκισαν που άϕησε τον άντρα της [Ǥli tiŋ gakisan pu afisε tǥn andra tis] : de som kritserte meg for skilsmissen min εκείνοι που µε κατάκριναν για το διαζύγιό µου [εkini pu mε katakrinan ja tǥ ðiazijiǥ mu] : han kritiserter dem for ikke å gå i kirka τους κάκισε που δεν πάνε στην εκκλησία [tus kakisε pu ðεm banε stin εklisia] / kritisere oppførselen til noen επικρίνω τη συµπεριϕορά κάποιου [εpikrinǥ ti simbεrifǥra kapiu] / slutt å kritisere han hele tiden/til stadighet! πάψε να τον παρατηρείς διαρκώς [papse na tǥm baratiriz ðiarkǥs] kritisk adj. (avgjørende, overkritisk, streng, fordømmende) κριτικός [kritikǥs] # κρίσιµος [krisimǥs] # (fordringsfull, kravstor, nøye, kresen, vanskelig å gjøre til lags) απαιτητικός [apεtitikǥs] # (streng, dømmesyk) επικριτικός [εpikritikǥs] / det kritiske punkt (i en situasjon) κρισιµότητα, η [i krisimǥtita] / en kritisk alder κρίσιµη ηλικία [krisimi ilikia] / en kritisk analyse av en antologi κριτική ανάλυση

20 20 ανθολογίας [kritiki analisi anϑǥlǥjias] / en kritisk situasjon κρίσιµη κατάσταση [krisimi katastasi] / ha kritisk sans (ha en kritisk innstilling) έχω κριτικό νου [εχǥ kritikǥ nu] / ha kritiske synspunkter på kunst έχω κριτικές απόψεις για την τέχνη [εχǥ kritikεs apǥpsiz ja tin dεχni] / han var veldig kritisk overfor meg (han inntok et veldig kritisk standpunkt overfor meg) πήρε έντονα κρικτική στάση απέναντί µου [pirε εndǥna kritiki stasi apεnandi mu] / i denne kritske fasen σ' αυτή την κρίσιµη ϕάση [safti tiŋ grisimi fasi] / komme til et kritisk punkt (komme til et vendepunkt/det avgjørende øyeblikk, tilspisse seg) ϕτάνω σε κρίσιµο σηµείο [ftanǥ sε krisimǥ simiǥ] / kritiske bemerkninger (kritikk) επίκρηση, η [i εpikrisi] : folks/almennhetens kristiske bemerkninger til kunstnernes livsførsel οι επικρίσεις του κόσµου για τον πρόπο ζωής των καλλιτεχνών [i εpikrisis tu kǥzmu ja tǥn drǥpǥ zǥis tǥŋ kalitεχnǥn] / kritiske kommentarer/merknader επικριτικά σχόλια [εpikritika sχǥlia] / se på noe med et kritisk blikk/øye κοιτάζω κάτι µε µάτι κρικτικό [kitazǥ kati mε mati kritikǥ] / være kritisk mot/overfor noen (kritisere noen) κάνω κριτική σε κάποιον [kanǥ kritiki sε kapiǥn] : han er kritisk overfor regjeringen (han kritisere regjeringen) κάνει κριτική στην κυβέρνηση [kanǥ kritiki stiŋ kivεrnisi] kritisk adv. (granskende, med kritisk blikk, med et kritisk øye) µε µάτι κριτικό [mε mati kritikǥ] / se kritisk på noe (undersøke noe med et kritisk øye) εξετάζω κάτι µε µάτι κριτικό [εksεtazǥ kati mε mati kritikǥ] kritt n. (krittstykke) κιµωλία, η [i kimǥlia] / gi meg et krittstykke δώσε µου µια κιµωλία [ðǥsε mu mja kimǥlia] / merke noe med kritt (sette krittmerke på noe) σηµειώνω κάτι µε κιµωλία [simiǥnǥ kati mε kimǥlia] : sette krittmerke på bagasjen til noen σηµειώνω µε κιµωλία τις αποσκευές κάποιου [simiǥnǥ mε kimǥlia tis apǥskεvεs kapiu] kritte v. (kalke, hvitte) ασβεστώνω [azvεstǥnǥ] kritthvit adj. (likbleik) κάτασπρος [katasprǥs] kro f.m. (bistro, billig restaurant) µικρό εστιατόριο, το [tǥ mikrǥ εstiatǥriǥ] # (kneipe, bule) χαµαιτιπείο, το [tǥ ΧamεtipiǤ] # καταγώγιο, το [tǥ kataDžǥjǥ] # (dagl.) µπιστρό, το [tǥ bistrǥ] kro m. (utposning nederst på spiserøret hos noen fugler) γούλα, η [i Džula] kroat m. Κροάτης, ο [Ǥ krǥatis] # f. Κροάτισσα, η [i krǥatisa] Kroatia geo. Κροατία, η [i krǥatia] kroatisk m. (språk) κροάτικα, τα [ta krǥatika] kroatisk adj. κροατικός [krǥatikǥs] # κροάτικος [krǥatikǥs] krok m. (hake, entrehake) γάντζος, ο [Ǥ DžandzǤs] # (gripekrok, entrehake) αρπάγη, η [i arpaji] # (bøy, bøyning, krumning, konveksitet) κυρτότητα, η [i kirtǥtita] # (king, krampe) τσιγκέλι, το [tǥ tsiŋgεli] # άγκιστρο, το [tǥ aŋgistrǥ] # (fiskekrok) αγκίστρι, το [tǥ aŋgistri] # (hjørne, krik, ro) γωνία, η [i DžǤnia] # γωνιά, η [i DžǤnja] # κόχη, η [i kǥçi] # αγκωνή, η [i aŋgǥni] # (lun krok, lite (bortgjemt) sted) θέσουλα, η [i ϑεsula] # (kurve, sving, albueformet rør) κάµπη, η [i kambi] / de mørke krokene i ei grotte οι σκοτεινές γωνιές µιας σπηλιάς [i skǥtinεz DžǤnjεz mjas spiljas] / en gammel krok (en gammel tusseladd, en avfeldig person) γεροµπαµπαλής [jεrǥbabalis] / finne seg/slå seg ned i en lun krok βολεύοµαι σε θέσουλα [vǥlεvǥmε