ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ

Transcript

1 87

2 ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΑΝΔΡΩΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΤΟΣ Μ ΤΟΜΟΣ ΙΕ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ - ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2007 ΤΕΥΧΟΣ 341 ΚΩΔΙΚΟΣ 4252 Περιεχόμενα ISSN Εγκύκλιος Χριστουγέννων: «Τὸ Μυστήριον τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ Μυστήριον τῆς Θεοτόκου» Επίσκεψις στὶς Κοινότητες τῶν Ενισταμένων στὸν Καύκασο Εορταὶ καὶ Πανηγύρεις Απὸ τὰ Θαύματα τῶν Αγίων μας Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Η τακτικὴ ἐτήσιος Συνεδρίασις τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων Η Χειροτονία τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ Η Χειροτονία τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος Εωρτάσθηκε Συνοδικῶς ἡ Σύναξις τῶν Αγίων Τριῶν Νέων Ιεραρχῶν Η Πανήγυρις τῆς Ιερᾶς Μονῆς τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Η μεγάλη ἑορταστικὴ Εκδήλωσις «Εὐχαριστήρια 2007» Προσκύνημα στοὺς Αγίους Τόπους Ποιμαντικὴ Επίσκεψις στὴν Αὐστραλία Τρεῖς νέοι Αρχιερεῖς στὴν Αδελφὴ Εκκλησία ἐν Ρουμανίᾳ Εώρτασε μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα ἡ Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Αγγέλων Η Πανήγυρις τοῦ Αγίου Ιωάννου τοῦ Ελεήμονος στὴν Θεσσαλονίκη Συλλειτουργικὸς Ασπασμὸς Ελλήνων καὶ Ρώσων Αντι-οικουμενιστῶν Συμμετοχὴ Ορθοδόξων Ενισταμένων σὲ Χειροτονίες Ρώσων Αρχιερέων Η Χειροτονία τοῦ Πρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου Σωτηριάδου Η Χειροτονία τοῦ Πρεσβυτέρου π. Γεωργίου Γιὰν ἀπὸ τὴν Τσεχία «Εἶπε Γέρων» - Ελεγχος τοῦ δεινοῦ ἔρωτος τῆς πλεονεξίας ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2008 Φωτογραφία ἐξωφύλλου: Η ἐπίσκεψις τῆς Θεομήτορος εἰς τὸν Οσιον Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ. Εκ τοῦ Αγιογραφείου τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας, Φωτογραφία ὀπισθοφύλλου: Η ἐστολισμένη ἱερὰ Εἰκόνα τῶν Αγίων Αγγέλων κατὰ τὴν Πανήγυρι τῆς ὁμωνύμου Ι. Μονῆς στὶς Αφίδνες Αττικῆς, ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ Εκδίδεται τῇ εὐλογίᾳ καὶ φροντίδι τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς, Πατρὸς δὲ καὶ Καθηγουμένου τῆς Ιερᾶς Μονῆς, κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ιδιοκτήτης: Ιερὰ Μονὴ Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς. Εκδότης Διευθυντής: Επίσκοπος Γαρδικίου Κλήμης. Συντάσσεται ὑπὸ Επιτροπῆς. Τηλέφωνο Ι. Μονῆς: Telefax: Kyprianos@synodinresistance.org Ιστοσελίδα στὸ Διαδίκτυο: www. synodinresistance.org Υπεύθυνος Τυπογραφείου: Κ. Κουκουδάκης, Ζωοδόχου Πηγῆς 91, τηλ.: Έπιστολαὶ καὶ προαιρετικαὶ εἰσφοραὶ νὰ ἀποστέλλωνται εἰς Ι. Μονὴν Αγίου Κυπριανοῦ, Τ. Θ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ. 88

3 Εγκύκλιος ἐπὶ τῇ Εορτῇ τῶν Γενεθλίων τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ Τὸ Μυστήριον τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ Μυστήριον τῆς Θεοτόκου «Ο Υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι χρεώστης παντοτινὸς εἰς τὴν Μητέρα Του» Αγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί μου, τέκνα φωτόμορφα τῆς Εκκλησίας Ας ἀναβοήσωμε σήμερα, μεγάλῃ τῇ φωνῇ, μαζὶ μὲ τὸν πνευματοκίνητο Απόστολο καὶ Πατέρα τῆς Εκκλησίας μας Παῦλο τὸν οὐρανοβάμονα: «Ιησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» 1! Ο Χριστὸς καὶ Θεός μας ἦταν χθές, εἶναι σήμερα καὶ θὰ εἶναι αἰωνίως ὁ ἴδιος καὶ ἀναλλοίωτος, ἕνας καὶ ὁ αὐτὸς αἰώνιος Θεός προϋπῆρχε ὡς ἀσώματος Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Πατρός, ἐνηνθρώπησε ἐκ Πνεύματος Αγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου, εἶναι δὲ τώρα ὡς Θεάνθρωπος καθήμενος ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ, «ἐν δεξιᾷ τοῦ Θρόνου τῆς Μεγαλωσύνης ἐν τοῖς Οὐρανοῖς» 2. Η καθ ὑπόστασιν ἕνωσις καὶ ἡ ἀλληλοπεριχώρησις θείας καὶ ἀνθρωπίνης φύσεως στὸ Πρόσωπο τοῦ Λόγου, τὴν ὁ- ποία σήμερα ἑορτάζουμε καὶ προσκυνοῦμε, ἦταν -εἶναι- καὶ θὰ εἶναι ἀδιάσπαστος καὶ ἀχώριστος. Καὶ ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς ἀρρήτου καὶ ἀρρήκτου Ενώσεως ἐθεουργήθη, δηλαδὴ ἐθεώθη ἡ ἀνθρωπίνη φύσις ὁ Θεὸς ἔχρισε καὶ ἐθέωσε, ἡ δὲ ἀνθρωπότης ἐ- χρίσθη καὶ ἐθεώθη ἐξ ἄκρας συλλήψεως. Ω τῆς πανθαύμαστης καὶ μεγαλειώδους αὐτῆς θεουργίας καὶ θεώσεως! Η κτιστὴ φύσις μας ἔγινε μέτοχος τῶν πλεονεκτημάτων καὶ τῶν μεγαλοπρεπειῶν τοῦ Θεοῦ ὅπως λέγουν οἱ Αγιοι Πατέρες, ἔγινε «ὁμόθεος» 3! Τὸ Μυστήριον τοῦτο, τῆς ἑνώσεως τοῦ ἀκτίστου Θεοῦ καὶ τοῦ κτιστοῦ ἀνθρώπου, ἦταν τὸ ἀπ αἰῶνος κεκρυμμένον Μυστήριον ὅταν ἐφανερώθη παρέμεινε Μυστήριον, ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν αἰῶνα θὰ παραμένη Μυστήριον, «πιστευόμενον, ἀλλ οὐ γινωσκόμενον», κατὰ τὸν Αγιο Γρηγόριο Παλαμᾶν, «προκυνούμενον, ἀλλ οὐ πολυπραγμονούμενον» 4. Ολα ὅσα εἶναι οἰκεῖα τοῦ θείου καὶ μεγάλου καὶ ἀπορρήτου καὶ ἀ- νεννοήτου αὐτοῦ Μυστηρίου, τοῦ «Μυστηρίου τοῦ Χριστοῦ» 5, πιστεύονται καὶ προσκυνοῦνται «διὰ μόνου τοῦ Πνεύματος» 4, μόνο μὲ τὴν χάρι τοῦ Αγίου Πνεύματος καὶ μόνο ἀπὸ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι καθιστοῦν τὴν καρδιά τους, μὲ τὴν καλὴ προαίρεσι, δεκτικὴ καὶ χωρητικὴ τῶν θείων ἐλλάμψεων, τῶν Ακτίστων Ενεργειῶν τοῦ Θεοῦ, γεγονὸς τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ ἕ- να ἀκόμη θαυμαστὸ μυστήριο. Δὲν ἀποτελεῖ πράγματι μέγα μυστήριο καὶ θαῦμα τῆς Χάριτος ἡ ἕνωσις πίστεως καὶ καρδίας; Πῶς πληροφορεῖται ἡ καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου καὶ δίδει πίστι καὶ συγκατάθεσι ἀδιάκριτη, ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἡ Μητέρα Του ἦ- ταν καὶ παρέμεινε Παρθένος; * * * Φιλόχριστοι ἀδελφοί μου Τὸ ὑπερφυὲς «Μυστήριον τοῦ Χριστοῦ» 5 μᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ ἐμβαθύνωμε στὸ μυστήριο αὐτὸ τῆς ἑνώσεως πίστεως καὶ καρδίας. Οπως μᾶς μυσταγωγοῦν οἱ θεοφόροι Θ

4 Θ Διδάσκαλοι τῆς Εκκλησίας μας, πρέπει νὰ κοπιάσωμε ἐπίμονα, ἐργαζόμενοι τὶς πρακτικὲς ἀρετὲς καὶ ἐφαρμόζοντες τὶς θεῖες ἐντολές, ὥστε νὰ ἐκδηλώσωμε τὴν καλή μας προαίρεσι στὸν Φιλάνθρωπο Σωτῆρα μας. Η καλοπροαίρετος ἐπιμονή μας στὴν Πρᾶξι λειτουργεῖ καθαρτικὰ καὶ θεραπευτικὰ στὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά μας, τοιουτοτρόπως δὲ ἀνοίγεται ὁ δρόμος πρὸς τὴν Θεωρία καὶ τὴν ἐμπειρικὴ κατανόησι τῶν ἀπορρήτων Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. «Πάσῃ δυνάμει τῆς πρακτικῆς ἐπιμελησώμεθα ἐργασίας», μᾶς προτρέπει ὁ Αββᾶς Φιλήμων, «δι ἧς (δι αὐτῆς) πρὸς τὴν εὐσέβειαν ἀναγόμεθα ἥ ἐστιν (αὐτὴ εἶναι) ἡ κατὰ διάνοιαν καθαριότης ἧς (ταύτης) ὁ καρπός, φυσικὴ καὶ θεολογικὴ θεωρία. Πρᾶξις γὰρ ἐπίβασις Θεωρίας» 6. Ο κόπος τῆς ἐν Χριστῷ Πράξεως ἀνοίγει σταθερὰ τὸν δρόμο πρὸς τὰ ἱερὰ ἄδυτα τῆς ὑπάρξεώς μας, πρὸς τὸ ἐσώτατο εἶναι μας, ὅπου ἱερουργεῖται ἡ μυστικὴ ἕ- νωσίς μας μὲ τὸν Θεὸ καὶ Σωτῆρα μας, «διὰ τῆς τοῦ νοὸς ἐπιστροφῆς εἰς τὴν καρδίαν, καὶ διὰ τῆς ἐν καρδίᾳ συνεχῶς καὶ ἀδιαλείπτως μελετωμένης θείας καὶ μονολογίστου προσευχῆς, τῆς λεγούσης: Κύριε, Ιησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, ἐ- λέησόν με» 7. Οταν λοιπὸν διαπιστώνεται ἀδυναμία νὰ ἑνωθῆ ἡ πίστις καὶ ἡ καρδιά, ὅταν ἀδυνατοῦμε νὰ πληροφορηθοῦμε τὰ Μυστήρια τῆς Εκκλησίας μας, τοῦτο σημαίνει ὅτι δὲν ἀνοιγόμεθα καλοπροαίρετα διὰ τῆς Πράξεως πρὸς τὴν Θεωρίαν. «Ωστε, ἄν ἡμεῖς δὲν κοπιάσωμεν νὰ ἀνοίξωμεν πρῶτον μὲ τὴν προαίρεσίν μας τὸ νοερὸν στόμα τῆς διανοίας μας, δὲν δίδεται εἰς ἡμᾶς ἡ χάρις τοῦ Αγίου Πνεύματος» 8. * * * Χριστώνυμοι ἀδελφοί μου Ας μὴ ἐπιτρέψωμε στὴν ἀποθάρρυνσι νὰ μᾶς κυριεύση!... Τὴν ὁδὸ πρὸς τὴν ἐμπειρικὴ κατανόησι τοῦ «Μυστηρίου τοῦ Χριστοῦ» 5, διὰ μέσου τῆς ἐμπόνου Πράξεως καὶ τῆς παραμυθητικῆς Θεωρίας, ὀ- φείλομε ὅλοι νὰ βαδίσωμε. Στὴν θεωτικὴ αὐτὴ πορεία δὲν εἴμεθα μόνοι μας. Η Αχραντος Θεοτόκος, ἡ Οποία «ἐδάνεισε σάρκα» 9 στὸν Δημιουργὸ τῶν ἁπάντων Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ πανίσχυρος Μεσίτρια, Οδηγὸς καὶ Προστάτις μας. Τὸ «δάνειον» αὐτὸ τῆς Θεοτόκου πρὸς τὸν Κύριό μας ἤδη μᾶς βοηθεῖ νὰ προσεγγίσωμέ πως τὸ ἕτερο μέγα Μυστήριον τῆς Θεοτόκου διότι, ὁ Χριστός μας «ἐδανείσθη» ἀπὸ τὴν Παναγία Μητέρα Του «δάνειον ἐσωτερικὸν ἐξ αὐτῆς τῆς φύσεως, ἤτοι ἐξ αὐτῶν τῶν φυσικῶν καὶ πανάγνων αἱμάτων τῆς Θεοτόκου ὅθεν ὡς φυσικὸν δάνειον, εἶναι καὶ παντοτινόν, διὸ καὶ ἀκολούθως καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ χρεώστης παντοτινὸς εὑρίσκεται εἰς τὴν Μητέρα Του» 9... Ο νοῦς ἰλιγγιᾶ ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ Μυστηρίου!... Μὲ τὴν Σάρκωσί Του ὁ Ακτιστος Θεός, γίνεται «χρεώστης» στὸν κτιστὸ ἄνθρωπο, στὴν Μητέρα Του!... Επρεπε λοιπὸν ὁ Υἱὸς «χρεωστικῶς» νὰ δοξάση καὶ ἐδόξασε Αὐτὴν «μὲ ὅλας τὰς θεοπρεπεῖς δόξας καὶ τιμάς, μὲ ὅσας ποτὲ δὲν ἐδόξασεν ἄλλο κτίσμα» 9. Καὶ περαιτέρω, ὁ Χριστός μας «χρεωστικῶς πρέπει νὰ εἰσακούῃ τὰς ἱκεσίας καὶ αἰτήσεις, ὅπου Τῷ προσφέρει ἡ Μήτηρ Του» 9!... Εἴδατε, ἀδελφοί μου εὐλογημένοι, εἴδατε τὰ μεγαλεῖα τῆς Παρθένου;! Συνειδητοποιεῖτε, ἆρά γε, ποιάν πανίσχυρο Μεσίτρια ἔχομε; Ας προστρέχωμε λοιπὸν μὲ εὐλάβεια καὶ πίστι στὴν Χάρι Της! Ας Τῆς ὑπενθυμίζωμε συνεχῶς, ὅτι μὲ τὸ «δάνειόν» θ 90 90

5 Επίσκεψις στὶς Κοινότητες τῆς Ορθοδόξου Ενστάσεως στὸν Καύκασο καὶ «προσκύνημα» στὸν Πόντο τῆς Μικρᾶς Ασίας ΜΕ τὴν εὐλογία τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου μας κ. Κυπριανοῦ, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, στὶς ἀρχὲς τοῦ περασμένου Σεπτεμβρίου, ἐταξίδευσε ὁδικῶς, μέσῳ Τουρκίας, στὶς Κοινότητες τῶν Ορθοδόξων Ενισταμένων τῆς Νοτίου Οσσετίας καὶ Γεωργίας στὸν Καύκασο, ἔχων ὡς συνοδούς του τὸν κ. Αναστάσιο Βασιλόπουλο ἀπὸ τὰ Μελίσσια Αττικῆς καὶ τὸν γεωργιανικῆς καταγωγῆς ἀδ. Ιλαρίωνα, κάτοικο Θεσσαλονίκης. Τὴν Τετάρτη, ἐκ.ἡμ., ἀφίχθη κατόπιν μακροῦ καὶ κοπιαστικοῦ ταξιδίου στὴν πρωτεύουσα τῆς Ν. Οσσετίας Τσχίνβαλ, ὅπου ἔγινε δεκτὸς ἐγκαρδίως ὑπὸ τοῦ τοπικοῦ Ιεράρχου Σεβασμ. Επισκόπου Αλανίας κ. Γεωργίου, μέλους τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου τῶν Ενισταμένων, τοῦ Κλήρου καὶ πολλῶν πιστῶν. Τὴν ἑπομένη, ὁ Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος εἶχε τὴν δυνατότητα νὰ συναντηθῆ μὲ τὸν Πρόεδρο τῆς Ν. Οσσετίας κ. Κοκόεβ, τὸν Πρωθυπουργὸ κ. Μοραζὼφ καὶ ἄλλα στελέχη τῆς κυβερνήσεως. Τὴν Παρασκευή, ἐκ.ἡμ., Εορτὴ τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, ὁ Σεβασμ. η Της, «ἔκαμε χρεώστην εἰς τὸν Εαυτόν Της τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ» 9... Καὶ ἄς Τῆς ζητήσωμε νὰ μᾶς συμπαραστέκεται, ὡς θερμὴ προστάτις καὶ βοηθός, στὴν ἐπίπονη πορεία μας πρὸς τὴν κάθαρσιν, τὸν φωτισμὸν καὶ τὴν θέωσιν, διὰ Πράξεως καὶ Θεωρίας. Η πολύτιμος καὶ θεοπειθὴς εὐχὴ τοῦ πολυσεβάστου Γέροντος, Πατρὸς καὶ Μητροπολίτου μας κυρίου Κυπριανοῦ νὰ μᾶς συντροφεύη καὶ ἐνισχύη, ὥστε τὸ ἄθλημά μας αὐτό, διὰ μέσου τοῦ Μυστηρίου τῆς Θεοτόκου πρὸς τὴν ἐπίγνωσι τοῦ Μυστηρίου τοῦ Χριστοῦ, νὰ ἀσκῆται πρὸς δόξαν τοῦ Πατρός, διὰ τοῦ Υἱοῦ, ἐν Αγίῳ Πνεύματι. Αμήν! Η θεομητορικὴ Χάρις πάντοτε μαζί Σας! Αγία Γέννησις τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ιησοῦ Χριστοῦ Ταπεινὸς εὐχέτης πρὸς τὸν ἐνανθρωπήσαντα Κύριό μας θ Ο Επίσκοπος Ο Ωρεῶν Κυπριανὸς Αναπληρωτὴς Πρόεδρος τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων 1) Εβρ. ιγ 8. / 2) Εβρ. η 1. / 3) Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνοῦ, Εκδοσις Ακριβὴς τῆς Ορθοδόξου Πίστεως, 17 (61) Περὶ τοῦ τεθεῶσθαι τὴν φύσιν τῆς τοῦ Κυρίου σαρκὸς καὶ τὸ θέλημα. / 4) Αγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ, Εργα, Ε.Π.Ε. τ. 9, σελ. 376, Θεσσαλονίκη 1985/ Ομιλία ΙΔ, Εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸν τῆς Πανυπερ- άγνου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Αειπαρθένου Μαρίας, 1. / 5) Πρβλ. Εφεσ. γ 4. / 6) Αββᾶ Φιλήμονος, Λόγος Πάνυ Ωφέλιμος, ἐν Φιλοκαλία τῶν Ιερῶν Νηπτικῶν, τ. Β, σελ. 250, ἐκδ. «Αστήρ», Αλ. καὶ Ε. Παπαδημητρίου, ἐν Αθήναις / 7) Οσίου Νικοδήμου Αγιορείτου, Εορτοδρόμιον, σελ. 254, Βενετία / 8) Αὐτόθι, σελ / 9) Αὐτόθι, σελ. 548.

6 Επίσκοπος Αλανίας κ. Γεώργιος καὶ ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος συνελειτούργησαν στὸν πανηγυρίζοντα παλαιὸ Καθεδρικὸ Ναὸ τῆς Επισκοπῆς. Στὴν Θ. Λειτουργία ἔλαβαν μέρος τρεῖς Ιερεῖς (π. Αλέξιος, π. Ιάκωβος καὶ π. Γεώργιος), ὁ Διάκονος Νικόλαος, ἀρκετοὶ Υποδιάκονοι καὶ διακονηταί, παρίστατο δὲ μέγα πλῆθος Ορθοδόξων πιστῶν, συμπεριλαμβανομένης τῆς Κυβερνήσεως, ὁμάδος Κοζάκων στρατιωτικῶν ἀπὸ τὴν Ρωσία καὶ Οὐκρανία, μητέρων ἐκ τῶν φονευθέντων πρὸ ἐτῶν παιδιῶν στὴν τρομοκρατικὴ ἐνέργεια στὸ Μπεσλὰν τῆς Βορείου Οσσετίας κ.ἄ. Επίσης, πραγματοποιήθησαν ἐπισκέψεις καὶ συσκέψεις γιὰ τὴν ἀντιμετώπισι δυσχερειῶν καὶ τὴν καλύτερη ὀργάνωσι τῆς Ορθοδόξου μαρτυρίας στὴν πολυπαθὴ αὐτὴ περιοχὴ τοῦ Καυκάσου. Εν συνεχείᾳ, ὁ Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος κατῆλθε στὴν Γεωργία, ὅπου ἐπισκέφθηκε διάφορα παλαιὰ ἱστορικὰ Μοναστήρια καὶ θρησκευτικὰ μνημεῖα τῆς χώρας αὐτῆς. Τὴν Κυριακή, ἐκ.ἡμ., ἐλειτούργησε μετὰ τοῦ Εφημερίου Αἰδεσιμ. π. Βάχταγκ Μαριάνι στὸν νεόδμητο Ιερὸ Ναὸ τῆς Παναγίας Πορταϊτίσσης στὸ Γκλντάνι τῆς πρωτευούσης Τιφλίδος, κατὰ τὴν ὁποίαν παρέστησαν πολλὲς ἑκατοντάδες Ορθοδόξων Γεωργιανῶν. Ο Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος ἔδωσε καὶ ἐδῶ, Χάριτι Θεοῦ, λόγον παρηγορίας καὶ μαρτυρία ἀγαθωσύνης, πρὸς χαρὰν καὶ ἀνακούφισιν τοῦ ἐπίσης πολυπαθοῦς Ποιμνίου τῆς Ορθοδόξου Ενστάσεως στὴν Γεωργία. Τὴν Δευτέρα, ἐκ.ἡμ., κατὰ τὴν ἐπιστροφὴ ὁδικῶς μέσῳ Τουρκίας, ὁ Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος εἶχε τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπισκεφθῆ ὀρθόδοξα ἑλληνικὰ μνημεῖα τοῦ θρυλικοῦ Πόντου, ἀπὸ τὰ ὀλίγα ποὺ ἔχουν ἀπομείνει ὡς λείψανα ἐνδόξου ἐποχῆς καὶ ἱστορίας. θ 92 92

7 Εορταὶ καὶ Πανηγύρεις Πύργος Ηλείας ΤΗΝ Κυριακή, ἐκ.ἡμ., ἐπανηγύρισε τὸ Ιερὸ Ησυχαστήριό μας τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης πλησίον τοῦ Πύργου τῆς Ηλείας, κατὰ τὴν ἐπέτειο τῶν Εγκαινίων Αὐτοῦ. Ελειτούργησε ὁ Σεβασμ. Επίσκοπος Σύδνεϋ καὶ Νέας Νοτίου Οὐαλλίας κ. Χρυσόστομος, μετὰ τοῦ ὑπευθύνου τοῦ Ιεροῦ Προσκυνήματος Αρχιμ. π. Γρηγορίου καὶ τοῦ Ιερομ. π. Μάρκου τῶν Αγιοκυπριανιτῶν, παρέστησαν δὲ πολλοὶ εὐλαβεῖς προσκυνηταί. Πεταλίδι Μεσσηνίας ΤΗΝ Κυριακή, ἐκ.ἡμ., ἐπανηγύρισε ἡ Ιερὰ Μονὴ τῆς Παναγίας Γοργοεπηκόου στὸ Πεταλίδι Μεσσηνίας. Μετὰ τοῦ Κτήτορος Αὐτῆς Σεβασμ. Επισκόπου Σύδνεϋ καὶ Νέας Νοτίου Οὐαλλίας κ. Χρυσοστόμου, ἐλειτούργησε καὶ ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, ὡς καὶ οἱ Αρχιμ. π. Αθανάσιος, π. Γρηγόριος οἱ Αγιοκυπριανῖται, παρουσίᾳ πολλῶν εὐσεβῶν. η Ετσι, στὴν Τραπεζοῦντα ἐπισκέφθηκε τοὺς ἱστορικοὺς Ναοὺς τῆς Παναγίας τοῦ Χρυσοκεφάλου, τοῦ πολιούχου Αγίου Μεγαλομάρτυρος Εὐγενίου τοῦ Τραπεζουντίου τοῦ Θαυματουργοῦ, τῆς Αγίας Αννης καὶ τῆς τοῦ Θεοῦ Αγίας Σοφίας μὲ τὶς ἐξαιρετικὲς τοιχογραφίες του. Επίσης, ἀνῆλθε ὑψηλὰ στὰ ὄρη, μέσα στὰ σύννεφα, στὴν σκαρφαλωμένη σὲ μία ἀπότομη βραχώδη πλευρὰ περίφημη Μονὴ τῆς Παναγίας τοῦ Σουμελᾶ (βλ. φωτογρ.), μὲ τὸν σπηλαιώδη Ναό της, ὅπου ἤδη τελοῦνται ἔργα ἀνακαινίσεως γιὰ τουριστικοὺς λόγους... Εν συνεχείᾳ, μετὰ τὴν διέλευσι ἀπὸ τὶς πόλεις Κερασοῦντα, Κοτύωρα, Οἰναῖο, Σαμψοῦντα κλπ., ἐπισκέφθηκε γιὰ ἄλλη μία φορὰ τὰ μνημεῖα τῆς Βασιλευούσης, μεταξὺ τῶν ὁποίων -γιὰ πρώτη φορὰ- καὶ τὸν τάφο τῆς Αγίας Νεομάρτυρος Αργυρῆς στὸν Ιερὸ Ναὸ Αγίας Παρασκευῆς Πικριδίου. Αργὰ τὸ βράδυ τῆς Τρίτης, ἐκ.ἡμ., ὁ Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος μὲ τοὺς συνοδούς του ἀφίχθησαν στὴν Θεσσαλονίκη καὶ ἔτσι ὡλοκληρώθηκε, σὺν Θεῷ, ἀκόμη μία καρποφόρος ἐκκλησιαστικὴ ἀποστολή, μὲ πλούσιες, σὺν τοῖς ἄλλοις, καὶ συγκινητικὲς μνῆμες ἀπὸ τὶς ἀλησμόνητες Πατρίδες!... ὶ 93 93

8 Απὸ τὰ Θαύματα τῶν Αγίων μας Τὸ καλοκαίρι τοῦ 2006 εἶχα κλείσει ραντεβοῦ μὲ τὸν Ορθοπεδικὸ στὸ ΙΚΑ Αγίων Αναργύρων, διότι εἶχα πρόβλημα μὲ τὰ πόδια καὶ τὴ μέση μου. Οταν πῆγα στὸν Ιατρό, μοῦ εἶπε ὅτι τὰ πόδια σου δὲν ἔχουν τίποτα, ὅσο γιὰ τὴ μέση θὰ κάνουμε μιὰ ἀξονική. Οταν ἦρθε ἡ μέρα γιὰ τὸ δεύτερο ραντεβοῦ μὲ τὸν Ιατρὸ δὲν πῆγα, γιατὶ τὸ εἶχα ξεχάσει θέλημα τοῦ Αγίου Κυπριανοῦ θὰ ἦταν, σκέφτηκα. Τὸν Ιούνιο τοῦ 2007 εἶχα ραντεβοῦ στὸ ΙΚΑ Ανω Λιοσίων μὲ τὸν Ορθοπεδικό, γιὰ τὸ ἴδιο πρόβλημα. Μιὰ μέρα νωρίτερα μοῦ τηλεφωνήσανε ἀπὸ τὸ ΙΚΑ καὶ ἀκυρώσανε τὴν συνάντηση, γιατὶ ὁ Ιατρὸς δὲν θὰ πήγαινε. Μόλις τὸ ἄκουσα, εἶπα ὅτι ὁ Αγιος Κυπριανὸς δὲν θέλει νὰ πάω στὸν Ορθοπεδικό, θὰ μοῦ λύσει Αὐτὸς τὸ πρόβλημα... Τότε, ἡμέρα Τετάρτη, πῆγα στὸ Μοναστήρι γιὰ τὴν Παράκληση, κάθισα στὸ Παρεκκλήσι τοῦ Αγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὅπου ἕνας Ιερέας διάβασε Εὐχὴ καὶ μοῦ ἔβαλε λαδάκι, καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο πῆγα στὴν μεγάλη Εκκλησία ὅπου γινόταν ἡ Παράκληση. Μπαίνοντας μέσα, μοῦ φάνηκε ὅτι μπαίνω γιὰ πρώτη φορὰ καὶ παρακαλοῦσα τοὺς Αγίους νὰ κάνουν τὸ Θαῦμα. Πῆγα καὶ ἀκούμπησα σὲ μιὰ κολῶνα, γιατὶ σκέφτηκα ὅτι ἐδῶ θὰ γίνει τὸ Θαῦμα, καὶ μετὰ ἀπὸ λίγο βλέπω στὰ ἀριστερά μου, χαμηλὰ περίπου ὥς τὸ γόνατο, ἕνα Φῶς ποὺ ἔκανε πολλοὺς ἐλιγμούς. Ο Αγιος θὰ εἶναι, εἶπα μέσα μου, καὶ ἀνατρίχιασα ὁλόκληρη κάνοντας κομβοσχοίνι. Στὸ τέλος τῆς Παρακλήσεως, βγῆκε ἕνας ἄλλος Ιερέας γιὰ νὰ πεῖ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Τὴν ὥρα ποὺ ἔλεγε γιὰ ἕνα Θαῦμα τῶν Αγίων ποὺ εἶχε γίνει σὲ κάποια κυρία στὴν Αὐστραλία, βλέπω ἄλλο Φῶς ἀπ τὰ δεξιά μου διαφορετικὸ ἀπὸ τὸ πρῶτο, σὲ σχῆμα γραμμῆς! Ανατρίχιασα, εὐχαρίστησα τοὺς Αγίους Κυπριανὸ καὶ Ιουστῖνα, καὶ τὸ Θαῦμα ἔγινε. Γύρισα στὸ σπίτι καὶ εἶπα ὅλα ὅσα εἶχαν συμβεῖ στὸ Μοναστήρι. Αργὰ τὸ βράδυ, ἐνῶ προσευχόμουνα, αἰσθάνθηκα τὸ πόδι μου τὸ ἀριστερὸ νὰ ἐλευθερώνεται. Εἶχε κολλήσει ὁλόκληρο. Τρεῖς Τετάρτες τὸ πόδι μου γιατρευότανε σιγὰ-σιγά. Τὸ πρόβλημα τῆς ὑγείας μου ἦταν ἀπὸ μαγεία. Μοῦ τὸ ἔδειξε ὁ Αγιος. Χίλια εὐχαριστῶ μέσα ἀπὸ τὴν ψυχή μου!... Η ἐλάχιστη δούλη τοῦ Θεοῦ Α

9 Λίαν σημαντικαὶ ἀποφάσεις. Ανανέωσις τῆς Ιεραρχίας ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ Η τακτικὴ ἐτήσιος Συνεδρίασις Αὐτῆς ΛΔ / ἐκ.ἡμ. Α. ΤΗΝ 4ην Οκτωβρίου 2007 ἐκ.ἡμ., ἡμέραν Τετάρτην, κατόπιν δὲ ἐπισήμου προσκλήσεως ( Επιστολὴ ὑπ ἀριθ. πρωτ. 1573/ ἐκ.ἡμ.), συνῆλθεν εἰς τὴν τακτικὴν ἐτήσιον Συνεδρίασιν ΛΔ Αὐτῆς ἡ Ιερὰ Σύνοδος τῶν Ενισταμένων, τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τοῦ Πατρίου Ημερολογίου ἐν Ελλάδι. α. Τῶν δύο πολυώρων συνεδριῶν Αὐτῆς προΐστατο, ὡς Αντιπρόεδρος, ὁ ἔχων τὰ πρεσβεῖα τῆς Αρχιερωσύνης Σεβασμ. Αρχιεπίσκοπος Ετνα κ. Χρυσόστομος, τοῦ Σεβασμ. Προέδρου Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ ἀδυνατοῦντος νὰ συμμετάσχῃ εἰς τὰς συνεδρίας λόγῳ ἀσθενείας. β. Συμμετεῖχον ἅπαντες οἱ Σεβασμιώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι Αρχιερεῖς Αὐτῆς: ἐξ Ελλάδος (Θεοφ. Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσόστομος, Θεοφ. Μεθώνης κ. Αμβρόσιος), ἐξ Αμερικῆς (Σεβ. Αντιπρόεδρος κ. Χρυσόστομος, Θεοφ. Φωτικῆς κ. Αὐξέντιος), ἐξ Αὐστραλίας (Σεβ. Σύδνεϋ καὶ Νέας Νοτίου Οὐαλλίας κ. Χρυσόστομος), ἐξ Ιταλίας (Σεβ. Νόρα κ. Μιχαήλ, Σεβ. Λούνης κ. Σιλουανός), ἐκ Νοτίου Οσσετίας (Σεβ. Αλανίας κ. Γεώργιος) καὶ ἐκ Σουηδίας (Θεοφ. Μακαριουπόλεως κ. Ιωάννης). γ. Παρίσταντο οἱ Γραμματεῖς (Α καὶ Β ): Αρχιμ. Κυπριανὸς καὶ Ιερομ. Κλήμης Αγιοκυπριανῖται, ἐτέλουν δὲ χρέη διερμηνέως ὁ Αρχιμ. π. Γλυκέριος καὶ ὁ Ιερομ. π. Ιωάννης Αγιοκυπριανῖται. δ. Η μακρὰ διαδικασία τῆς πολυώρου καὶ πολυμόχθου Συνεδριάσεως ΛΔ ἐσφραγίσθη ἀπὸ τὸ ὑψηλότατον ἐπίπεδον πνευματικότητος, ἐπικρατήσαντος ἐξ ἀρχῆς κλίματος προσευχῆς, εἰρήνης, ἀλληλο-σεβασμοῦ, ἀγάπης, συμπνοίας, ἀγαστῆς συνεργασίας, σοφίας κατὰ Χριστὸν καὶ ποιμαντικῆς συνέσεως. * * * Β. ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΣΥΝΟΔΟΝ ἀπησχόλησαν, βάσει τῆς Ημερησίας Διατάξεως, τὰ ἑξῆς δεκατρία (13) συνολικῶς θέματα: 1. Εκλογὴ Αναπληρωτοῦ Προέδρου Συμφώνως πρὸς τὸν Ορον Ε, τῶν Αρχῶν- Ορων Συνεργασίας τῶν Επισκόπων τῆς Ενστάσεως καὶ τὴν ὑπ ἀριθ. πρωτ. 1564/ ἐκ.ἡμ. Επιστολὴν τοῦ Σεβ. Προέδρου κ. Κυπριανοῦ πρὸς τὰ Μέλη τῆς Ιεραρχίας, ἡ Ιερὰ Σύνοδος ἀπεφάσισε παμψηφεὶ τὴν ἐκλογὴν Αναπληρωτοῦ Προέδρου, κρίνασα ὡς τὸ πλέον κατάλλη θ 95 95

10 η λον πρόσωπον διὰ τὴν διακονίαν ταύτην τὸν Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτην π. Κυπριανὸν Αγιοκυπριανίτην, τελοῦντα ἄχρι τοῦδε χρέη Γραμματέως Α (ἀπὸ τοῦ 1985). 2. Εκλογὴ νέων Αρχιερέων Συμφώνως καὶ πρὸς παλαιοτέρας ἀποφάσεις, συνεπείᾳ δὲ καὶ τῆς ὡς ἄνω Αποφάσεως 1ης, ἡ Ιερὰ Σύνοδος ἐξέλεξε παμψηφεὶ τὸν Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτην π. Κυπριανὸν καὶ τὸν Οσιολ. Ιερομόναχον π. Κλήμεντα, ἀμφοτέρους Αγιοκυπριανίτας, προκειμένου νὰ προαχθοῦν εἰς τὸ μέγα τῆς Αρχιερωσύνης Λειτούργημα. Ο μὲν π. Κυπριανὸς ἐχειροτονήθη τὴν Παρασκευήν, 6ην Οκτωβρίου 2007 ἐκ.ἡμ., ὡς Βοηθὸς Επίσκοπος Ωρεῶν καὶ ἀ- νέλαβεν ὡς Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, ὁ δὲ π. Κλήμης ἐχειροτονήθη τὸ Σάββατον, 7ην Οκτωβρίου 2007 ἐκ.ἡμ., ὡς Βοηθὸς Επίσκοπος Γαρδικίου. 3. Δημιουργία νέων Επισκοπῶν Η πρότασις, ὑπὸ τοῦ Σεβ. Επισκόπου Λούνης κ. Σιλουανοῦ, δημιουργίας νέων Επισκοπῶν ἐν Ελλάδι ἀπερρίφθη παμψηφεί, διότι ἀφ ἑνὸς μὲν τοῦτο ἀντιβαίνει εἰς τὰς Εκκλησιολογικὰς Αρχὰς καὶ τὴν μετριοπαθῆ διοικητικὴν ὀργάνωσιν τῆς Ιερᾶς ἡ- μῶν Συνόδου, ἀφ ἑτέρου δὲ δὲν ὑφίστανται κἂν αἱ ἀναγκαῖαι ποιμαντικαὶ προϋποθέσεις πρὸς τοῦτο. 4. Επικύρωσις Διαρκοῦς Ιερᾶς Συνόδου Επεκυρώθη καὶ Συνοδικῶς, ἡ ἀτύπως μέχρι τοῦδε λειτουργοῦσα Διαρκὴς Ιερὰ Σύνοδος (Δ. Ι.Σ.), κατόπιν σχετικῆς δι ἀλληλογραφίας ἀποφάσεως, συμφώνως πρὸς τὴν πρότασιν τοῦ Σεβ. Προέδρου κ. Κυπριανοῦ ( Επιστολὴ ὑπ ἀριθ. πρωτ. 1564/ ἐκ.ἡμ.). Τὸ νέον διοικητικὸν σῶμα, ἡ Δ. Ι.Σ., θὰ ἔχῃ ὡς Μέλη Αὐτοῦ, ἄχρι τῆς ἑπομένης τακτικῆς Συνεδριάσεως τῆς σεπτῆς Ιεραρχίας, τοὺς ἑξῆς Αρχιερεῖς: α. τὸν Θεοφ. Ωρεῶν κ. Κυπριανὸν (ex officio, ὡς Αναπληρωτὴν Πρόεδρον), β. τὸν Θεοφ. Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσόστομον, γ. τὸν Θεοφ. Μεθώνης κ. Αμβρόσιον καὶ δ. τὸν Θεοφ. Γαρδικίου κ. Κλήμεντα. Ανετέθη εἰς τὴν Γραμματείαν ἡ ἐκπόνησις ἑνὸς Καταστατικοῦ Λειτουργίας τῆς Δ. Ι.Σ., ὁ ὁποῖος θὰ τεθῇ πρὸς ἔγκρισιν εἰς τὴν Ιεραρχίαν. Σημείωσις μεταγενεστέρα: Ηδη ἡ Δ. Ι.Σ. δραστηριοποιεῖται ἐνεργῶς, συνερχομένη ἀνὰ δεκαπενθήμερον, ἐκδίδουσα σχετικὰς ἐνημερωτικὰς Ανακοινώσεις περὶ τῶν Συνεδριῶν Αὐτῆς, αἱ ὁποῖαι δημοσιεύονται ἀμέσως εἰς τὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς Συνόδου, θὰ δημοσιεύωνται δὲ τύποις καὶ εἰς τὸ ἐπανεκδιδόμενον ἐπίσημον Περιοδικὸν Αὐτῆς «Ορθόδοξος Ενστασις καὶ Μαρτυρία». 5. Νέος Γραμματεὺς Συνεπείᾳ τῶν ὡς ἄνω ἀποφάσεων, ἐνεκρίθη παμψηφεὶ ἡ ἀνάθεσις εἰς τὸν Θεοφ

11 Επίσκοπον Γαρδικίου κ. Κλήμεντα τῆς Διακονίας τοῦ Γραμματέως τῶν δύο Σωμάτων ( Ι.Σ. Ι., Δ. Ι.Σ.), εἰς ἀντικατάστασιν τοῦ Θεοφ. Επισκόπου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ, προαχθέντος ἤδη εἰς τὴν θέσιν τοῦ Αναπληρωτοῦ Προέδρου. 6. Επισκοπικὴ Δικαιοδοσία εἰς Νότιον Αφρικὴν Απερρίφθη παμψηφεί, διὰ τοὺς αὐτοὺς λόγους ὡς ἀνωτέρω ( Απόφασις 3η), ἡ Αἴτησις-Πρότασις ( πολ.ἡμ.) τοῦ ἐκ Νοτίου Αφρικῆς Οσιωτάτου Ιερομονάχου π. Ηλία Πάλμου, περὶ Ιδρύσεως ἀνεξαρτήτου «Αφρικανικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας», ἡ ὁποία θὰ ἐτέλει ἐν ἀδελφικῇ κοινωνίᾳ πρὸς τὴν Ιερὰν Σύνοδον τῶν Ενισταμένων ἐν Ελλάδι. 7. Σχέσεις μετὰ τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς Απεφασίσθη παμψηφεί, ὅπως -μετὰ τὴν ἕνωσιν τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας ἐν Διασπορᾷ ὑπὸ τὸν μητροπολίτην κ. Λαῦρον μὲ τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχαςσυνεχισθῇ ἡ κοινωνία τῆς ἡμετέρας Ιερᾶς Συνόδου μετὰ τοῦ Σεβ. Επισκόπου Οδησσοῦ καὶ Ταυρίδος κ. Αγαθαγγέλου, μὴ συμφωνήσαντος μὲ τὴν ἕνωσιν ταύτην καὶ διακόψαντος σχέσεις μὲ τὴν ὑπὸ τὸν κ. Λαῦρον Ιερὰν Σύνοδον. Η κοινωνία ἡμῶν μετὰ τοῦ Σεβ. Επισκόπου κ. Αγαθαγγέλου ἰσχύει, μὴ διακοπεῖσα ποτέ θὰ συνεχισθῇ καὶ ἐνισχυθῇ περαιτέρω θὰ συμπράξωμεν εἰς ἀρχιερατικὰς χειροτονίας, ὅταν τοῦτο μᾶς ζητηθῇ, προκειμένου νὰ ἐνισχυθῇ ἡ Δικαιοδοσία αὐτοῦ θὰ προσκαλέσωμεν τὸν Σεβ. κ. Αγαθάγγελον εἰς Ελλάδα τὸ συντομώτερον, προκειμένου νὰ ἐπισημοποιήσωμεν ἐν συνοδικῇ διασκέψει τὴν κοινωνίαν ἡμῶν μετ αὐτοῦ, νὰ συνυπογραφῇ δὲ ἕν Μνημόνιον Αρχῶν Συνεργασίας ἡ ταυτόχρονος κοινωνία ἡμῶν μετὰ τῆς Συνόδου τοῦ Αρχιεπισκόπου Ομσκ καὶ Σιβηρίας κ. Τύχωνος (ἐν Ρωσίᾳ) ἀποκλείεται, ἐφ ὅσον οὗτος δὲν τελεῖ εἰς κοινωνίαν μετὰ τοῦ Σεβ. κ. Αγαθαγγέλου. 8. Σχέσεις μὲ τὴν Εκκλησίαν τοῦ Νέου Ημερολογίου Γενομένης ἱστορικῆς ἀναδρομῆς εἰς τὴν προσπάθειαν ἐγκαινιασμοῦ ἑνὸς Διαλόγου μὲ τὴν λεγομένην ἐπίσημον Εκκλησίαν τοῦ Νέου Ημερολογίου ἐν Ελλάδι ( ἐκ.ἡμ., βλ. σχετικὴν Αλληλογραφίαν, ὡς καὶ Δημοσίευμα εἰς ἐφημ. «Ορθόδοξος Τύπος», ἀριθ. 1557/ , σελ. 5 καὶ περιοδ. «Αγιος Κυπριανός», ἀριθ. 323/Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2004, σελ ), ἀπεφασίσθη βάσει τῶν Εκκλησιολογικῶν Αρχῶν μας καὶ ἐφ ὅσον ὁ χαρακτὴρ τῆς Ορθοδόξου Ενστάσεως εἶναι δυναμικὸς καὶ μὴ ἀποκλειστικός, νὰ ἐνεργοποιηθῇ ἐκ νέου ἡ προσπάθεια πρὸς Διάλογον, συμφώνως πρὸς τὸ περιεχόμενον τῆς ὑπ ἀριθ. πρωτ. Β108/ ἐκ.ἡμ. Επιστολῆς τοῦ τότε Αρχιμανδρίτου π. Κυπριανοῦ Αγιοκυπριανίτου πρὸς τὸν μητροπολίτην τότε Αλεξανδρουπόλεως κ. Ανθιμον. 9. Σχέσεις μὲ τοὺς λεγομένους Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανοὺς Επὶ τῇ βάσει μιᾶς ἐμπεριστατωμένης Εἰσηγήσεως, τὴν ὁποίαν ἐξεπόνησεν ὁ τότε Οσιολ. Ιερομόναχος π. Κλήμης, μὲ τίτλον: «Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοὶ Ελλάδος καὶ Εξωτερικοῦ-Σύνοδοι, Ανεξάρτητοι, Ομάδες, Περιθωριακὲς Ομάδες» ( ἐκ.ἡμ., σελίδες 13), ἡ Ιερὰ ἡμῶν Σύνοδος προέβη εἰς μίαν πρώτην ἀξιολόγησιν τῶν σχημάτων αὐτῶν περὶ τοῦ κατὰ πόσον πληροῦν τὰ κριτήρια ἐγκύρων ἐκκλησιαστικῶν σωμάτων, προκειμένου νὰ ἐπιχειρηθῇ μία προσέγγισις καὶ νὰ ἐγκαινιασθῇ εἷς Διάλογος, πρὸς ἕνωσιν ἤ συνεργασίαν καὶ ἐνίσχυσιν τοῦ Ορθοδόξου Αντιοικουμενισμοῦ εἰς τὰ ὅρια τοῦ Πατρίου Ημερολογίου. Θ 97 97

12 Θ Δοθέντος, ὡς ἀνεφέρθη ἀνωτέρω ( Απόφασις 8η), τοῦ δυναμικοῦ καὶ μὴ ἀποκλειστικοῦ χαρακτῆρος τῆς Ορθοδόξου Ενστάσεως, συμφώνως δὲ καὶ πρὸς τὸ θεμελιῶδες ἐκκλησιολογικόν μας κείμενον: «Η Ορθόδοξος Ενστασις ἔναντι τῆς ἐκκλησιολογικῆς αἱρέσεως τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ» ( ἐκ.ἡμ., ε. Η διαίρεσις τῶν Αντι-οικουμενιστῶν), ἀπεφασίσθη παμψηφεί, ὅπως ἡ Διαρκὴς Ιερὰ Σύνοδος ἐνεργήσῃ τὰ πρὸς προσέγγισιν, ἀρχῆς γενομένης δι ἑνὸς κειμένου Εκκλήσεως πρὸς Ενωσιν/ἤ Συνεργασίαν κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. 10. Η Ιερὰ Εἰκὼν τῆς Αναστάσεως Η Γραμματεία τῆς Ιερᾶς Συνόδου, ὡς εἶχε δεσμευθῆ (Συνεδρία ΛΓ / , 8), παρουσίασε μίαν ἐμπεριστατωμένην Εἰσήγησιν, μὲ τίτλον: Η Ιερὰ Εἰκὼν τῆς Αναστάσεως-Βασικαὶ Θέσεις πρὸς ὑπέρβασιν μιᾶς ἀκάρπου ἔριδος» ( , σελίδες 14 + σελίδες 5 μὲ δείγματα εἰκόνος Αναστάσεως), ἐκπονηθεῖσαν ὑπὸ τοῦ τότε Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου π. Κυπριανοῦ, διὰ τῆς ὁποίας ἀποδεικνύεται τεκμηριωμένως, ὅτι «ὁ Ορθόδοξος ἤ βυζαντινὸς τύπος τῆς Αναστάσεως, μὲ τρόπον βαθύτατα θεολογικόν, κατορθώνει νὰ μᾶς μυήσῃ εἰς τὸ ὑπερκόσμιον διπλοῦν Μυστήριον τῆς Καταργήσεως τοῦ Θανάτου- Αδου καὶ τῆς Αναστάσεως τῆς Ανθρωπότητος, ἐνῶ ὁ λεγόμενος δυτικὸς τύπος ἀδυνατεῖ νὰ μᾶς μυσταγωγήσῃ, ὡς στερούμενος ἱστορικῆς ἀκριβείας καὶ θεολογίας». Η Εἰσήγησις ἐνεκρίθη παμψηφεί, μετὰ δὲ ἀπὸ ὡρισμένας προσθήκας-βελτιώσεις θὰ ἀναρτηθῇ εἰς τὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου. 11. Οἱ Μικτοὶ Γάμοι εἰς τὴν ἀλλοδαπὴν Εξ ἀφορμῆς τεθέντος ἐρωτήματος-αἰτήσεως ἐκ τῆς ἀλλοδαπῆς, ἡ Ιερὰ Σύνοδος ἐδήλωσε κατ ἀρχὴν τὴν πιστότητα Αὐτῆς πρὸς τὴν Κανονικὴν Παράδοσιν τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας, συμφώνως πρὸς τὴν ὁποίαν ἀπαγορεύεται αὐστηρῶς ἡ ἱερολογία Μικτῶν Γάμων (βλ. τὴν σχετικὴν Μελέτην τοῦ τότε Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτου π. Κυπριανοῦ εἰς τὴν Ιστοσελίδα μας, μὲ τίτλον: «Οἱ Μικτοὶ Γάμοι ἐξ ὀρθοδόξου ἀπόψεως καὶ τὸ ζήτημα τῆς κοινωνίας τῶν Αχράντων Μυστηρίων», Αὔγουστος 1999, σελίδες 7). Εν τούτοις, ὡμολογήθη ὅτι ἐνίοτε, κατ ἄκραν οἰκονομίαν, εἶναι δυνατὸν εἰς λίαν εἰδικὰς περιπτώσεις νὰ τελοῦνται Μικτοὶ Γάμοι εἰς τὴν ἀλλοδαπήν, τοῦ ζητήματος ἐπαφιεμένου εἰς τὴν ποιμαντικὴν διάκρισιν τοῦ τοπικοῦ Αρχιερέως. 12. Συγκρότησις Επισήμου Κληρικολογίου καὶ Μοναχολογίου Λόγῳ τῆς ἐμφανίσεως κληρικῶν τινων, ὡς δῆθεν κοινωνικῶν μὲ τὴν Ιερὰν ἡμῶν Σύνοδον, ἀπεφασίσθη παμψηφεί, ὅπως συγκροτηθῇ ἕν Επίσημον Κληρικολόγιον, ἤ- τοι εἷς Ιερατικὸς Κατάλογος, περαιτέρω δὲ καὶ ἕν Επίσημον Μοναχολόγιον, ἁπάντων τῶν Ιερέων, Διακόνων καὶ Μοναχῶν τῆς ἡμετέρας Εκκλησιαστικῆς Δικαιοδοσίας, τὰ ὁποῖα θὰ ἀναρτηθοῦν εἰς τὴν Ιστοσελίδα μας καὶ θὰ ἐνημερώνωνται συνεχῶς ὑπὸ τῆς Γραμματείας ἐπὶ τῶν ὁποιωνδήποτε μεταβολῶν, πρὸς ἀποφυγὴν δυσαρέστων περιπλοκῶν καὶ διασφάλισιν τοῦ συνοδικοῦ ἡμῶν κύρους. 13. Ιεραποστολικαὶ Δαπάναι Υπὸ τοῦ Θεοφ. Επισκόπου Μεθώνης κ. Αμβροσίου κατετέθη, ὡς συνήθως, πρὸς ἐνημέρωσιν τῆς Ιεραρχίας, Μνημόνιον ἐπὶ τῶν Δαπανῶν τῆς Εξωτερικῆς Ιεραποστολῆς, διὰ τὸ χρονικὸν διάστημα: Οκτωβρίου Οκτωβρίου 2007, κατὰ τὸ ὁ- ποῖον διετέθησαν τὰ ἑξῆς ποσὰ εἰς εὐρώ, ἀνὰ χώραν Ιεραποστολῆς: θ 98 98

13 Η Χειροτονία τοῦ Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ Χρονικὸν Εκλογῆς Η ΙΕΡΑ Σύνοδος τῶν Ενισταμένων, κατὰ τὴν ἐτήσιον Αὐτῆς τακτικὴ Συνεδρίασι ΛΔ, τὴν Τετάρτη ἐκ.ἡμ., στὴν Εδρα τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως τῶν Ενισταμένων, ἤτοι τὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς, προεδρευομένη ὑπὸ τοῦ Αντιπροέδρου Αὐτῆς Σεβ. Αρχιεπισκόπου Ετνα κ. Χρυσοστόμου, τῇ συμφώνῳ πρὸς τοῦτο γνώμῃ τοῦ Σεβ. Προέδρου Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ καὶ τῇ συμμετοχῇ ἁπάντων τῶν λοιπῶν Μελῶν Της, ἀπεφάσισε παμψηφεὶ τὴν ἐκλογὴν ὡς Αναπληρωτοῦ Προέδρου Αὐτῆς τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π. Κυπριανοῦ Αγιοκυπριανίτου, μέχρι τότε Γραμματέως Α τῆς Ιερᾶς Συνόδου, καὶ ἐξέλεξε αὐτὸν ὡς Βοηθὸν Επίσκοπον τῆς πάλαι ποτὲ διαλαμψάσης Επισκοπῆς Ωρεῶν, προκειμένου νὰ ἀναλάβη καὶ ἐκπληρώση τὴν νέαν ὑψηλὴν διακονίαν του. Αὐθημερὸν ἐτελέσθη τὸ Μικρὸν Μήνυμα, ἀναγγελία καὶ ἀποδοχὴ τῆς ἐκλογῆς, τὸ δὲ ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης, ἐκ.ἡμ., μετὰ τὸ πέρας τοῦ Εσπερινοῦ στὸν νέο μεγάλο Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς Ιερᾶς Μονῆς, ἔγινε ἡ Ακολουθία τοῦ Μεγάλου Μηνύματος, πρὸς χαρὰν καὶ συγκίνησιν ἁπάντων τῶν Αρχιερέων, τοῦ Κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ. Η Χειροτονία Η Χειροτονία τοῦ Θεοφιλεστάτου κ. Κυπριανοῦ ἐτελέσθη τὴν πρωΐαν τῆς Παρασκευῆς, ἐκ.ἡμ., στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς Ιερᾶς Μονῆς, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Αρχιεπισκόπου Ετνα κ. Χρυσοστόμου. Ελαβαν ἐπίσης μέρος ὁ Σεβ. Επίσκοπος Τριάδιτσα κ. Φώτιος τῆς Αδελφῆς Εκκλησίας τοῦ Πατρίου Ημερολογίου ἐν Βουλγαρίᾳ, ὡς καὶ οἱ Αρχιερεῖς τῆς Ιερᾶς Συνόδου Σεβ. Σύδνεϋ καὶ Νέας Νοτίου Οὐαλλίας κ. Χρυσόστομος, Σεβ. Νόρα κ. Μιχα- ήλ, Σεβ. Αλανίας κ. Γεώργιος, Θεοφ. Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσόστομος, Θεοφ. Φωτικῆς κ. Αὐξέντιος, Θεοφ. Μεθώνης κ. Αμβρόσιος καὶ Θεοφ. Μακαριουπόλεως κ. Ιωάννης, ἔ- χοντες τὴν σύμφωνον γνώμην καὶ εὐλογίαν τόσον τοῦ συμπροσευχομένου Σεβ. Προέδρου κ. Κυπριανοῦ, ὅσον καὶ τοῦ ἐπιστρέψαντος στὴν Ιταλία τὴν προτεραίαν γιὰ ἐργασιακοὺς λόγους Σεβ. Λούνης κ. Σιλουανοῦ (ὄντος Καθηγητοῦ στὴν μέση ἐκπαίδευσι). Οἱ ὑπὸ τὸν Σεβ. Μητροπολίτη κ. Βλάσιο Ρουμᾶνοι Αρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἔλθει στὴν Θ Αλβανία: 250, Οὐγκάντα: 200, Νότιος Αφρική: 1.360, Κονγκὸ-Μπραζαβίλ: 3.290, Ρουμανία: 5.640, Κένυα: 6.550, Κονγκὸ-Κινσάσα: , Γεωργία: 800, ἤτοι σύνολον: Εὐρώ. Εκ τῆς Γραμματείας τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῇ 10ῃ Οκτωβρίου 2007 ἐκ.ἡμ. Αγίων Μαρτύρων Εὐλαμπίου καὶ Εὐλαμπίας 99 99

14 Θ Πανήγυρι τῆς Ιερᾶς Μονῆς τὶς προηγούμενες ἡμέρες, ἀνεχώρησαν γιὰ τὴν πατρίδα τους πρὸ τῆς ἐκλογῆς, ὅπως ἦταν προγραμματισμένο, τοιουτοτρόπως δὲν ἠδυνήθησαν νὰ παραστοῦν, ἀλλὰ ἐνημερώθησαν ἐπισήμως ἐν συνεχείᾳ. Επίσης, στὴν Χειροτονία ἔλαβαν μέρος πολλοὶ Κληρικοὶ τῆς Ιερᾶς Συνόδου ἀπὸ τὴν Ελλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικό, παρέστη δὲ μεγάλος ἀριθμὸς συμπροσευχομένων Μοναχῶν καὶ Μοναζουσῶν καὶ πλῆθος πιστῶν, παρὰ τὸ ἐργάσιμον τῆς ἡμέρας. Η πνευματικὴ χαρὰ ἁπάντων ἦταν ἀπερίγραπτη, διότι ὁ νέος Επίσκοπος ἀπολαμβάνει τῆς ἀγάπης, τιμῆς καὶ σεβασμοῦ ὅλων τῶν εὐσεβῶν, ἡ δὲ ἰαχὴ «ἄξιος!» ἔσεισε τοὺς θόλους τοῦ νέου περιλάμπρου Ναοῦ τῆς Μονῆς!... Βιογραφικὸν Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, κατὰ κόσμον Πέτρος Γιούλης, τοῦ Κωνσταντίνου ( ) καὶ τῆς Εἰρήνης, τριτότοκος μεταξὺ ἕξι τέκνων, ἐγεννήθη τὸ ἔτος 1948 στὸν Βύρωνα Αττικῆς, παρὰ τὰς αὐλὰς τοῦ Σιμωνοπετρίτικου Μετοχίου τῆς Αναλήψεως, ἐπὶ τοῦ ἀειμνήστου π. Ιερωνύμου. Απόφοιτος τοῦ Οἰκονομικοῦ Λυκείου (1966), κατὰ τὶς Πανελλήνιες Εξετάσεις εἰσήχθη στὴν Α.Σ.Ο.Ε. καὶ ἐνεγράφη, ἀλλὰ δὲν ἐφοίτησε, προτιμήσας τὸ Πανεπιστήμιον τῆς Ερήμου, κατὰ θείαν Πρόνοιαν. Τὸν Ιανουάριο τοῦ 1967, σὲ ἡλικία μόλις 19 ἐτῶν, ἐγκατέλειψε τὰ ἐγκόσμια καὶ τὰ εὐγενῆ του κοινωνικὰ ὁράματα (τὸν συγκινοῦσε ἀνέκαθεν ὁ ἀνθρωπιστικὸς ἐθελοντισμός, στὸν ὁποῖο ἤθελε νὰ ἀφιερωθῆ μέσῳ τῆς Ιατρικῆς), καὶ ἀφιερώθηκε στὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης στὴν Φυλὴ Αττικῆς, ἡ ὁποία εὑρίσκετο τότε στὰ σπάργανα (ἵδρυσις 1961). Τὸ αὐτὸ ἔτος, λόγῳ τῆς ἐξαιρετικῆς προόδου του στὴν ὑπακοὴ καὶ τῆς ἐναρέτου ἐν γένει διαγωγῆς του, ἐκάρη Μεγαλόσχημος Μοναχὸς (24η Αὐγούστου, Αγίου Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ)

15 ὑπὸ τοῦ Γέροντός του, τότε Αρχιμ. Κυπριανοῦ, διατηρήσας τὸ ὄνομα αὐτοῦ, τὸ ὁποῖο εἶχε λάβει κατὰ τὴν πρώτη κουρά του (9η Μαρτίου 1967, Αγίων Μ Μαρτύρων). Κατὰ τὸ ἔτος 1969 συμμετεῖχε ἐνθουσιωδῶς στὴν ἱστορικὴ ὄντως ἀ- πόφασι τῆς Αδελφότητος νὰ ἀποτειχισθῆ ἐκ τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦ Νέου Ημερολογίου καὶ νὰ προσχωρήση στὸ Πάτριο Ημερολόγιο. Τὸ 1970 ἐχειροτονήθη Διάκονος καὶ τὸ 1974 Πρεσβύτερος στὴν Ιερὰ Μονή, ὑπὸ τοῦ ἀειμνήστου μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Γεροντίου τοῦ Πατρίου Ημερολογίου. Υπηρέτησε σὲ πολλὲς διακονίες τῆς Ιερᾶς Μονῆς, λόγῳ δὲ τῆς ὀξυδερκείας, φιλοπονίας καὶ φιλομαθείας του ἐνδιέτριψε, τῇ ὁδηγίᾳ τοῦ Σεβ. Γέροντος καὶ Μητροπολίτου αὐτοῦ κ. Κυπριανοῦ, μὲ ἱερὸ ζῆλο ἰδιαιτέρως στὴν σπουδὴ τῆς Αγιογραφικῆς καὶ Πατερικῆς Γραμματείας, τὴν ὁποίαν ἀφωμοίωσε ἔργῳ καὶ λόγῳ. Ηταν ὑπεύθυνος, ἀπὸ τῆς ἐκδόσεώς του σχεδόν, τοῦ ὁμωνύμου περιοδικοῦ τῆς Ιερᾶς Μονῆς «Αγιος Κυπριανός», ὡς καὶ ἐν γένει τοῦ προσεγμένου ἀπὸ πάσης ἀπόψεως ἐκδοτικοῦ ἔργου Αὐτῆς, ὀργανώσας παράλληλα τὴν Γραμματεία καὶ Βιβλιοθήκη της, καθὼς καὶ τὸ Τυπικὸ καὶ τὶς λοιπὲς λεπτομέρειες τῶν ἱερῶν Ακολουθιῶν. Μετὰ τὴν Χειροτονία τοῦ Καθηγουμένου καὶ Γέροντος τῆς Ιερᾶς Μονῆς κ. Κυπριανοῦ εἰς Αρχιερέα, τὸ ἔτος 1979, ἐχειροθετήθη Πνευματικὸς καὶ ἀνέλαβε τὴν ἐξομολόγησι τῆς Αδελφότητος, ἐνῶ τὸ 1982 ἔλαβε τὸ ὀφφίκιον τοῦ Αρχιμανδρίτου καὶ τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς. Απὸ δὲ τοῦ 1985 ἦταν Γραμματεὺς τῆς τότε συσταθείσης Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων καὶ ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἦταν ἐπιθυμία τοῦ Σεβ. Προέδρου Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ νὰ χειροτονηθῆ Επίσκοπος. Ως Πνευματικός, διεκρίθη καὶ διακρίνεται γιὰ τὴν ἀνάπαυσι τῶν πονεμένων ψυχῶν Μοναχῶν καὶ λαϊκῶν, μέσῳ τῆς ἀγάπης καὶ προσευχῆς του, καὶ γιὰ τὴν ὀρθὴ καθοδήγησί τους μέσῳ τῆς πλουσίας ποιμαντικῆς του πείρας. Απὸ τὴν ἐμβριθῆ ἐνασχόλησί του μὲ ὅλο τὸ φάσμα τῶν ἐκκλησιαστικῶν/θεολογικῶν θεμάτων προέκυψε ἡ συγγραφὴ ἐκ μέρους του πολλῶν ἔργων, ἄρθρων καὶ μελετῶν, ἀρκετὲς μάλιστα ἀπὸ τὶς ὁποῖες σχετίζονται μὲ τὴν σοβαρὰ θεολογικὴ ἀποτίμησι καὶ κριτικὴ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Εἶναι βασικὸς συντελεστὴς τῶν δημοσίων Εκδηλώσεων καὶ ἄλλων δραστηριοτήτων τῆς Ιερᾶς Μονῆς, καὶ ἰδίως ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 1994 τῶν περιφήμων Αντι-οικουμενιστικῶν «Συνάξεων Ορθοδόξου Ενημερώσεως» καὶ τῆς σχετικῆς ἐκδοτικῆς σειρᾶς: «Συμβολὴ στὴν Αντι-οικουμενιστικὴ Θεολογία». Η συνεισφορά του στὸ ἐκδοτικό, ἀντι-αιρετικό, πνευματικό, ποιμαντικὸ ἔργο τῆς Ιερᾶς Μονῆς καὶ Μητροπόλεως, ὡς καὶ τῆς Ιστοσελίδος τῆς Ιερᾶς Συνόδου, ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι καθοριστικῆς σημασίας. Επίσης, συμμετεῖχε ἀρκετὲς φορὲς σὲ τηλεοπτικὲς ἐκπομπὲς ἐνημερωτικοῦ, πνευματικοῦ καὶ ἀντι-αιρετικοῦ περιεχομένου. Εν γένει δέ, διακρίνεται γιὰ τὴν σύνεσι, ταπείνωσι, θεολογικὴ θεμελίωσι, ποιμαντικὴ εὐαισθησία, διάκρισι καὶ πνευματικότητά του, ὥστε νὰ θεωρῆται ὁ πλέον κατάλληλος γιὰ τὴν δύσκολη καὶ ὑψηλὴ θέσι τοῦ Αναπληρωτοῦ Προέδρου τῆς Ιερᾶς Συνόδου. Εἰς πολλὰ ἔτη, Δέσποτα! θ

16 Θ Λόγος Χειροτονητήριος τοῦ Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ «Ο Θεὸς τοῦ Πατρός μου, διὰ τῆς Θεοτόκου, βοήθει μοι!» Σεβασμιώτατε, χριστοπόθητε, πολυσέβαστε, πολυχαρίτωτε καὶ θεοσκέπαστε Μητροπολῖτα καὶ πνευματικέ μου Πατέρα Σεβασμιώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι Αρχιερεῖς, τίμια Μέλη τῆς Ιερᾶς ἡ- μῶν Συνόδου τῶν Ενισταμένων Σεβασμιώτατε Επίσκοπε Τριάδιτσα κύριε Φώτιε, Πρωθιεράρχα τῆς ὁμοδόξου καὶ μαρτυρικῆς Εκκλησίας τοῦ Πατρίου Ημερολογίου ἐν Βουλγαρίᾳ σεπτὴ χορεία καὶ ἱερὰ Παρεμβολὴ τῶν Αγιοκυπριανιτῶν Πατέρων καὶ Αδελφῶν μου τίμιον τοῦ Χριστοῦ Πρεσβυτέριον ὁσιώτατοι Μοναχοί, Γέροντες καὶ Γερόντισσες τέκνα φωτόμορφα τῆς Αγιωτάτης Ορθοδόξου Εκκλησίας υἱοὶ καὶ θυγατέρες τοῦ Φωτὸς καὶ τῆς Αναστάσεως «Η Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ Αγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, καὶ ἡ Κοινωνία τοῦ Αγίου Πνεύματος, εἴη μετὰ πάντων Υμῶν», διὰ τῆς Παναχράντου καὶ Παναμώμου Μητρὸς ἡμῶν Θεοτόκου, Ης τὴν Σύναξιν τῆς ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς ἐπονομαζομένης: «Ω Πανύμνητε Μῆτερ!», σήμερον ἑορτάζομεν. * * * Τὸ βάρος καὶ τὸ βάθος τῆς στιγμῆς αὐτῆς, τῆς ὄντως ἱστορικῆς γιὰ τὴν ἀναξιότητά μου στιγμῆς, ὑπερβαίνουν τὰ φυσικά, διανοητικὰ καὶ πνευματικά μου ὅρια καὶ μόνον ὡς δωρεὰ τῆς Θεοτόκου, δι- ὰ τῶν εὐχῶν τοῦ πολυσεβάστου Γέροντός μου, εἶναι δυνατὸν νὰ βιώνω ἐν εἰρήνῃ καὶ ἡσυχίᾳ καρδιακῇ τὴν ἀπρόοπτη ἀνάδειξί μου στὸ ὑψηλότατο λειτούργημα τῆς Αρχιερωσύνης. Μία παρατεταμένη αἴσθησις ἑνὸς μυστηρίου μὲ συνεῖχε τὸν τελευταῖο καιρό αἰσθανόμουν ὅτι ἡ Παναγία Μητέρα μας Θεοτόκος σὰν νὰ μὲ ἔσφιγγε ὅλο καὶ περισσότερο στὴν στοργική Της ἀγκάλη, προκειμένου νὰ μὲ ἐνισχύση καὶ καθησυχάση γιὰ κάτι ἐπερχόμενο. Κατὰ τὸ διάστημα αὐτό, ἔζησα ἐν μυστηρίῳ τὴν βαθύτατη διακονικὴ προτροπή, τὴν τόσο γνωστή μας λειτουργικὴ παρακέλευσι: «Τῆς Παναγίας Αχράντου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Αειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Αγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους, καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα!». Τὸ μεγάλο αὐτὸ μυστήριο, τῆς παραθέσεως δηλ. ὁλοκλήρου τοῦ εἶναι μας στὸν Σωτῆρα Χριστὸ διὰ μέσου τῆς Αχράντου Θεοτόκου, εἶναι ἡ ὁδὸς τῆς ἐσωτερικῆς εἰρήνης, εἶναι ἡ πηγὴ γιὰ νὰ ἀντλήσης εἰρήνη καὶ νὰ πλημμυρίσης εἰρήνη, ἡ ὁποία θὰ ξεχύνεται γύρω καὶ θὰ εἰρηνεύη τὸν κόσμο. Μέσα στὸ κλῖμα αὐτὸ καὶ ὅταν συνειδητοποίησα προχθὲς ποιό ἦταν τελικὰ τὸ ἐπερχόμενο, ἐφρόντισα πρωτίστως νὰ ὁλοκληρώσω τὶς σημειώσεις μου γιὰ τὰ δεκαπέντε Θεοτοκία Μεγαλυνάρια, τὰ ὁποῖα συνετάξαμε, προκειμένου νὰ προσαρμοσθοῦν στὶς δεκαπέντε Στάσεις τοῦ πολυωφελοῦς Κανόνος τῆς Θεοτόκου, ὅπως μᾶς τὸν παρέδωσαν οἱ Ρῶσοι Στάρετς. Θεωρῶ ἐπίκαιρο νὰ ἀναγνώσω στὴν ἀ- γάπη Σας τὸ δέκατο Μεγαλυνάριο, τὸ ὁ- ποῖο ἐποιήθη ἀκριβῶς τὴν ἡμέρα τῆς Υψώσεως τοῦ Σταυροῦ ἐφέτος καὶ τὸ ὁ- ποῖο ἀναφέρεται στὴν Θεοτόκο παρὰ τῷ Εσταυρωμένῳ Υἱῷ Αὐτῆς: «Τοῦ Υἱοῦ Σου ὄντος ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵ- στασαι Παρθένε θρηνωδοῦσα μητροπρεπῶς, ῥομφαία δὲ πλήττει ψυχήν Σου τὴν ἁγίαν, διὸ καὶ θλιβομένων γενοῦ παράκλησις». * * *

17 Η στιγμὴ λοιπὸν αὐτή, στιγμὴ κορυφώσεως ἑνὸς προσωπικοῦ Μυστηρίου, εἶναι στιγμὴ κοινωνίας καὶ διαλόγου μὲ τὸν Θεό, εἶναι στιγμὴ προσευχῆς καὶ ἡ προσευχὴ ἔχουμε διδαχθῆ νὰ περιέχη τέσσερα δομικὰ στοιχεῖα: δοξολογίαν, εὐχαριστίαν, μετάνοιαν καὶ αἰτήματα. α. «Δοξάζω τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ τὴν Δύναμιν, καὶ Πνεύματος Αγίου ὑ- μνῶ τὴν ἐξουσίαν ἀδιαίρετον ἄκτιστον Θεότητα, τὴν βασιλεύουσαν εἰς αἰῶνα αἰ- ῶνος» «προσκυνῶ καὶ μεγαλύνω καὶ δοξάζω Σε, Θεέ μου, ὡς εὐλογημένον ὄντα, νῦν τε καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» «Σὲ αἰνοῦσι, Φιλάνθρωπε Σωτὴρ ἡμῶν, σὺν τῷ Φιλανθρώπῳ Πατρὶ καὶ τῷ Φιλανθρώπῳ Αγίῳ Πνεύματι, καὶ Σὲ προσκυνοῦσι πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν Οὐρανῶν καὶ Σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπουσι σὺν πᾶσι τοῖς Αγίοις» «ἄξιος εἶ, ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν, λαβεῖν τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν καὶ τὴν δύναμιν, ὅτι Σὺ ἔκτισας τὰ πάντα, καὶ διὰ τὸ θέλημά Σου ἦσαν καὶ ἐκτίσθησαν». β. Σὲ εὐχαριστῶ, Φιλάνθρωπε Κύριε καὶ Θεέ μου, γιὰ τὴν ἄπειρη ἀγάπη Σου πρὸς τὴν μηδαμηνότητά μου καὶ τὰ ἐξ αὐτῆς ἄπειρα ἀγαθά, τὰ ὁποῖα μοῦ ἐχάρισες, μοῦ χαρίζεις καὶ πάντοτε θὰ μοῦ χαρίζης Σὲ εὐχαριστῶ, διότι συνεχῶς ἐ- πιβλέπεις ἐπὶ τὴν ἀναξιότητά μου καὶ μὲ πλουτίζεις μὲ τὶς δωρεές Σου τίς λαλήσει, Χριστέ μου, τὰ μεγαλεῖα τῆς ἀγάπης Σου πρὸς ἐμέ; Παρὰ μικρόν, ἄν δὲν μὲ ἐνισχύση ἡ Υπερύμνητος Δέσποινά μου Θεοτόκος, θὰ συντριβῶ ἀπὸ τὰ κύματα τῆς Αγάπης Σου!... γ. «Ημαρτον εἰς Σέ, Σωτήρ, ὡς ὁ ἄ- σωτος Υἱός δέξαι με, Πάτερ, μετανοοῦντα καὶ ἐλέησόν με ὁ Θεός!» «Ελέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς πάσης γὰρ ἀ- πολογίας ἀποροῦντες, ταύτην Σοι τὴν ἱ- κεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοὶ προσφέρομεν ἐλέησον ἡμᾶς!» «Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ Σου ἐλέγξῃς με, μηδὲ τῇ ὀργῇ Σου παιδεύσῃς με!» «Κύριε, μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου Σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν Σου πᾶς ζῶν!» «Κύριε, ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον!». δ. «Κύριε, ἐκέκραξα πρὸς Σέ, εἰσάκουσόν μου! πρόσχες τῇ φωνῇ τῆς δεήσεώς μου!» δῶσε, Κύριέ μου, νὰ αἰσθανθοῦν ἀγαλλίασιν τὰ τεταπεινωμένα ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ὀστέα μου! «Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με!» Κύριε, ἐν τῇ ὥρᾳ καὶ διακονίᾳ ταύτῃ διατήρησόν με ἐν τῇ Ταπεινώσει Σου, ἐν τῇ Αγάπῃ Σου, ἐν τῇ Αγνότητί Σου, εὐχαῖς τοῦ πολυχαριτωμένου Γέροντός μου, πρεσβείαις τῆς Υπερ-χαριτωμένης Παναγίας Μητερούλας μου! * * * Χριστοπόθητε πνευματικέ μας Πατέρα Αγιοι Αρχιερεῖς σεβαστοὶ Πατέρες ἀ- γαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί μου καὶ τέκνα εὐλογημένα τῆς Θεοτόκου Γονατιστός, ἀσπάζομαι νοερῶς τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν Σας καὶ Σᾶς παρακαλῶ νὰ προσεύχεσθε στὸ ἑξῆς περισσότερο γιὰ τὴν ἀναξιότητά μου, ὥστε νὰ συνεχίση ἡ Παναγία Μητέρα μας νὰ μὲ σφίγγη καὶ προστατεύη στὴν μητρική Της ἀγκάλη. Σήμερα, ἔλαβα τὸ χάρισμα τῆς Αρχιερωσύνης ὄχι διὰ μέσου τῶν ἁγίων χειρῶν τοῦ πολυχαρίτωτου Γέροντός μου, ἐνῶ ἐπὶ τέσσερις δεκαετίες τὰ χέρια αὐ Θ

18 τὰ ἦσαν γιὰ μένα προσωπικὰ οἱ πηγὲς τῶν θείων εὐλογιῶν ἐλπίζω, ὅτι κατανοεῖτε τὰ αἰσθήματά μου... Σήμερα, ἀνέλαβα στοὺς ἀσθενεῖς ὤ- μους μου -διὰ μέσου τοῦ ἱεροῦ Ωμοφορίου- τὸ πλανηθὲν πρόβατον, δηλαδὴ τὴν ἰλιγγιώδη εὐθύνη νὰ ἀσκήσω πληρέστερα καὶ περισσότερο ὑπεύθυνα τὴν διακονία τοῦ Καλοῦ Ποιμένος, ἰδίως μέσῳ τῆς Εξομολογήσεως, προκειμένου νὰ προσαγάγω τῷ Θεῷ καὶ Πατρὶ τὶς ψυχὲς ἐκεῖνες, οἱ ὁποῖες ἔχουν πλανηθῆ στοὺς δύσβατους τόπους τῶν παθῶν καὶ τῆς ἁ- μαρτίας πιστεύω, ὅτι κατανοεῖτε ἐπίσης τὰ αἰσθήματά μου... Σήμερα, ἀναλαμβάνω -κατόπιν Συνοδικῆς ἀποφάσεως- νὰ εἶμαι ὁ Αναπληρωτὴς τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας νὰ εἶμαι δηλαδὴ τὸ πρόσωπόν του, νὰ εἶμαι τὸ πρόσωπο τῆς Συνόδου μας, νὰ εἶμαι τὸ πρόσωπο τῆς Εκκλησίας μας. Νομίζω, ὅτι τώρα θὰ συνειδητοποιῆτε καὶ Σεῖς τὸ Μυστήριο, τὸ ὁποῖο βιώνω τὴν στιγμὴ αὐτή, ἐφ ὅσον τὸ βάρος καὶ τὸ βάθος τῶν καθηκόντων αὐτῶν δὲν μὲ συνθλίβει ἀντιθέτως μάλιστα: παραμένω ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ μου ἐν εἰρήνῃ καὶ ἡσυχίᾳ καρδιακῇ, δεχόμενος τοὺς πεπυρωμένους ἥλους τῶν ἰλιγγιωδῶν εὐθυνῶν ἐν εὐχαριστίᾳ καὶ ὑπακοῇ πρὸς τὴν Εκκλησία ταυτόχρονα ὅμως, δεχόμενος τὴν θεομητορικὴ φροντίδα, διότι Εκείνη, ἡ Μόνη, ἡ Μία μετὰ τὸν Ενα, σφογγίζει μυστικὰ τὸν ἱδρῶτα τῆς ἐν Χριστῷ ἀγωνίας μου. * * * Θὰ ἤθελα νὰ κλείσω τὸν πενιχρό μου αὐτὸν Χειροτονητήριο Λόγο μὲ μία πολὺ οὐσιαστικὴ διευκρίνισι: κατὰ τὴν νέα ὑψηλὴ διακονία, ἡ ὁποία μοῦ ἀνετέθη ὑ- πὸ τῆς σεπτῆς Ιεραρχίας μας, δὲν σκοπεύω νὰ προωθήσω ἕνα προσωπικὸ Οραμα, οὔτε ἕνα νέο Οραμα, ὅσον ἀφορᾶ τὶς ἐκκλησιαστικές μας προοπτικές. Τὸ Οραμά μας εἶναι αὐτὸ τοῦτο, τὸ ὁποῖο εἶχε ἀνέκαθεν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης καὶ Γέροντάς μας καὶ τὸ Οραμα αὐτὸ ἦταν ἐξ ἀρχῆς ἑνωτικό: ἡ Ορθόδοξος Εκκλησία μας εἶναι διηρημένη ἐξ αἰτίας τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἕνεκα τοῦ ὁποίου ἔγινε καὶ ἡ Ημερολογιακὴ Μεταρρύθμισις τοῦ Οἱ Ορθόδοξοι Αντι-οικουμενισταὶ τοῦ Πατρίου Ημερολογίου, ἐνιστάμενοι θεαρέστως, προσπαθοῦν νὰ ἀφυπνίσουν τὴν ἐκκλησιαστικὴ συνείδησι, ὥστε νὰ ἀντιμετωπισθῆ συνοδικὰ ἡ αἵρεσις καὶ νὰ ἐ- πανενωθῆ ἡ Εκκλησία. Στὴν ἑνωτικὴ αὐτὴ προοπτικὴ ὀφείλουμε, χάριτι Θεοῦ, ποντοποροῦντες μὲ ὡ- ριμότητα καὶ σοφία πνευματική, μὲ βαθεῖα αἴσθησι τοῦ χρέους καὶ τῆς εὐθύνης μας, νὰ ἀποφύγουμε τὶς καταστροφικὲς συμπληγάδες, ἀφ ἑνὸς μὲν τῆς νοσηρᾶς ἐκκλησιολογικῆς ἐσωστρέφειας καὶ ἀποκλειστικότητας, ἀφ ἑτέρου δὲ τῆς χαλαρώσεως, τῆς ἐκκοσμικεύσεως καὶ τῆς ἐ- παναπαύσεως. Η Ορθόδοξος Ενστασις ὀφείλει νὰ παραμείνη ζῶσα, παροῦσα, ἀνοικτή, διακριτικὴ καὶ δυναμικὴ ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ, διότι αὐτὴ εἶναι ἡ ταυτότης καὶ ἡ φύσις Της. * * * Αλλ «Ω Πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τῶν πάντων ἁγίων Αγιώτατον Λόγον» «ἐν πρώτοις μνήσθητι τοῦ Μητροπολίτου καὶ Πατρὸς ἡμῶν Κυπριανοῦ, ὅν χάρισαι ἡμῖν σῶον, ἔντιμον, ὑγιᾶ καὶ μακροημερεύοντα» διὰ τῶν θεοπειθῶν δὲ εὐχῶν Αὐτοῦ, μὴ ἐγκατακλείπης ἐμὲ τὸ ἐλάχιστο τέκνο Σου ἀπροστάτευτο καὶ ἐ- πίτρεψέ μου νὰ ψάλλω συχνὰ τὸ κατανυκτικὸ Θεοτοκίο Σου: «Σὲ τὸ καθαρώτατον, τοῦ Βασιλέως Παλάτιον, δυσωπῶ Πολυΰμνητε, τὸν νοῦν μου καθάρισον, τὸν ἐσπιλωμένον, πάσαις πλημμελείαις, καὶ καταγώγιον τερπνόν, τῆς Υπερθέου Τριάδος ποίησον ὅπως τὴν δυναστείαν Σου, καὶ τὴν πολλὴν εὐσπλαγχνίαν Σου, μεγαλύνω σῳζόμενος, ὁ ἀχρεῖος ἱκέτης Σου». ὶ

19 Η Χειροτονία τοῦ Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος Χρονικὸν Εκλογῆς ΗΙΕΡΑ Σύνοδος τῶν Ενισταμένων, κατὰ τὴν αὐτὴν ΛΔ ἐτήσιο τακτικὴ Συνεδρίασί Της, τὴν Τετάρτη ἐκ.ἡμ., στὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς, προεδρευομένη ὑπὸ τοῦ Αντιπροέδρου Αὐτῆς Σεβ. Αρχιεπισκόπου Ετνα κ. Χρυσοστόμου, τῇ συμφώνῳ πρὸς τοῦτο γνώμῃ τοῦ Σεβ. Προέδρου Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ καὶ τῇ συμμετοχῇ ἁπάντων τῶν λοιπῶν Μελῶν Της, ἀπεφάσισε παμψηφεὶ καὶ τὴν προαγωγὴν τοῦ Οσιολογιωτάτου Ιερομονάχου π. Κλήμεντος Αγιοκυπριανίτου, Γραμματέως Β τῆς Ιερᾶς Συνόδου, εἰς Αρχιερέα καὶ ἐξέλεξε αὐτὸν ὡς Βοηθὸν Επίσκοπον τῆς πάλαι ποτὲ διαλαμψάσης Επισκοπῆς Γαρδικίου*, ἀνετέθη δὲ εἰς αὐτὸν ἡ θέσις τοῦ Γραμματέως τῆς Ιερᾶς Συνόδου μετὰ τὴν ἀνύψωσιν τοῦ προηγουμένου Γραμματέως Α στὴν θέσι τοῦ Αναπληρωτοῦ Προέδρου. Αὐθημερὸν ἐτελέσθη τὸ Μικρὸν Μήνυμα -ἀναγγελία καὶ ἀποδοχὴ τῆς ἐκλογῆς- καὶ τὸ ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης, ἐκ.ἡμ., μετὰ τὸ πέρας τοῦ Εσπερινοῦ στὸν νέο μεγάλο Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς Ιερᾶς Μονῆς, ἔγινε ἡ Ακολουθία τοῦ Μεγάλου Μηνύματος τοῦ ἐψηφισμένου Θεοφιλεστάτου κ. Κλήμεντος, ἀμέσως μετὰ τὸ Μεγάλο Μήνυμα τοῦ πρώτου ἐψηφισμένου Θεοφιλεστάτου κ. Κυπριανοῦ. (*) Μετὰ τὴν Εκλογὴ καὶ Χειροτονία τοῦ Θεοφ. Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος, πληροφορηθήκαμε καθυστερημένως ὅτι ἑτέρα Δικαιοδοσία τοῦ Πατρίου Ημερολογίου ἐν Ελλάδι εἶχε ἤδη προβῆ στὴν ἀνάδειξι ἀρχιερέως μὲ τὸν αὐτὸν τίτλον. Εὰν ἡ ἐνημέρωσίς μας ἦταν ἔγκαιρος, ὁπωσδήποτε θὰ εἴχαμε ἀποφύγει τὴν ταυτωνυμία. Η Χειροτονία Η Χειροτονία τοῦ Θεοφιλεστάτου κ. Κλήμεντος ἐτελέσθη τὴν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, ἐκ.ἡμ., στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς Ιερᾶς Μονῆς, προεξάρχοντος καὶ πάλι τοῦ Σεβ. Αρχιεπισκόπου Ετνα κ. Χρυσοστόμου. Τοῦ Σεβ. Επισκόπου Τριάδιτσα κ. Φωτίου ἀναχωρήσαντος ἐσπευσμένως γιὰ τὴν Βουλγαρία ὁδικῶς, ὡς καὶ τοῦ Θεοφ. Μακαριουπόλεως κ. Ιωάννου γιὰ τὴν Σουηδία ἀεροπορικῶς, ὅπως ἦταν ἤδη προγραμματισμένο, ἔλαβαν πλέον μέρος οἱ ἐναπομείναντες Αρχιερεῖς τῆς Ιερᾶς Συνόδου: ὁ Αναπληρωτὴς Πρόεδρος Θεοφ. Ωρεῶν κ. Κυπριανός, ὁ Σεβ. Σύδνεϋ καὶ Νέας Νοτίου Οὐαλλίας κ. Χρυσόστομος, ὁ Σεβ. Νόρα κ. Μιχαήλ, ὁ Σεβ. Αλανίας κ. Γεώργιος, ὁ Θεοφ. Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσόστομος, ὁ Θεοφ. Φωτικῆς κ. Αὐξέντιος καὶ ὁ Θεοφ. Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, ἔχοντες καὶ πάλι τὴν σύμφωνον γνώμην καὶ Θ

20 Θ εὐλογίαν τοῦ συμπροσευχομένου Σεβ. Προέδρου κ. Κυπριανοῦ. Επίσης, στὴν Χειροτονία ἔλαβαν μέρος πολλοὶ Κληρικοὶ τῆς Ιερᾶς Συνόδου, παρέστη δὲ μεγάλος ἀριθμὸς Μοναχῶν καὶ Μοναζουσῶν καὶ πλῆθος πιστῶν. Καὶ πάλιν ἡ πνευματικὴ χαρὰ ἁπάντων ἦταν διάχυτος, διὰ τὴν ἐπαξίαν ἀνύψωσιν ἑνὸς ἀκόμη Αγιοκυπριανίτου Ιερομονάχου στὴν Αρχιερωσύνη. Βιογραφικὸν Ο Θεοφ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης, κατὰ κόσμον Κύριλλος Παπαδόπουλος, τοῦ Παύλου καὶ τῆς Ελένης, ἐγεννήθη στὴν Δράμα τῆς Αν. Μακεδονίας τὸ ἔτος 1966, ὅ- που ἀνετράφη καὶ ἀπεφοίτησε τοῦ Λυκείου. Στὰ μαθητικά του χρόνια ἐδιδάχθη τὴν βυζαντινὴ ἐκκλησιαστικὴ μουσική. Ηταν Ενορίτης καὶ Ιεροψάλτης α τοῦ ἱ- στορικοῦ Ιεροῦ Ναοῦ τοῦ Αγίου Μάρκου Εὐγενικοῦ τοῦ Πατρίου Ημερολογίου στὴν Δράμα, ὅπου καὶ ἔλαβε τὴν χειροθεσία τοῦ Αναγνώστου παρὰ τοῦ τότε μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Χρυσοστόμου (Κιούση). Εἰσῆλθε γιὰ ἀνώτερες σπουδές, μέσῳ πανελληνίων ἐξετάσεων, στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τὸ ἔτος 1985, ἀπὸ ὅπου ἀπεφοίτησε τὸ ἔτος 1989 μὲ βαθμὸ πτυχίου «ἄριστα». Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ ἰδίου ἔτους ἀφιερώθηκε στὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς, ὅπου ἐκάρη Μοναχὸς καὶ ἐχειροτονήθη Διάκονος ὑπὸ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου καὶ Καθηγουμένου Αὐτῆς κ. Κυπριανοῦ. Μετὰ τετραετίαν, τὸν Νοέμβριο τοῦ 1993, ἐκάρη Μεγαλόσχημος Μοναχὸς καὶ ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος, πάλιν ὑπὸ τοῦ Σεβασμιωτάτου Γέροντός του. Διηκόνησε κυρίως στὸ βαρύτατο καὶ ὑπεύθυνο ἔργο τῶν τριῶν Γραμματειῶν, ἤτοι τῆς Ιερᾶς Μονῆς, τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως καὶ τῆς Ιερᾶς Συνόδου ἐπίσης, προσέφερε μὲ αὐταπάρνησι τὶς πολύτιμες ὑπηρεσίες του, παρὰ τὸ εὔθραυστον τῆς ὑγείας του, ὡς Εφημέριος, Λειτουργὸς καὶ τακτικὸς Ιεροκήρυκας στὴν Ιερὰ Μονὴ καὶ ἐν γένει στὶς ποιμαντικὲς ἀνάγκες τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως. Εἶναι ὑπεύθυνος ἤ κύριος συνεργάτης τῶν περιοδικῶν (ἀναδείξας μάλιστα ἀπὸ τοῦ 1996 ἑ. τὸ περιοδικὸ «Αγιος Κυπριανὸς» σὲ ἐκκλησιαστικὸ ἔντυπο ὑψηλῆς περιωπῆς), ὡς καὶ ἄλλων ἐκδόσεων τῆς Ιερᾶς Μονῆς, τῆς Ιστοσελίδος τῆς Ιερᾶς Συνόδου, τῶν «Θεολογικῶν Επιμορφωτικῶν Συνάξεων» τῆς Μητροπόλεως, Προγραμμάτων Κατηχήσεως ἐνηλίκων κλπ

21 Συμμετέχει ἐνεργῶς στὶς Αντι-οικουμενιστικὲς «Συνάξεις Ορθοδόξου Ενημερώσεως», οἱ ὁποῖες ὀργανώνονται κατ ἔ- τος τὴν Κυριακὴ τῆς Ορθοδοξίας, καθὼς καὶ στὶς λοιπὲς δημόσιες Εκδηλώσεις καὶ δραστηριότητες τῆς Ιερᾶς Μονῆς. Συνέγραψε μελέτες, ἄρθρα καὶ κείμενα θεολογικοῦ, ἱστορικοῦ καὶ πνευματικοῦ περιεχομένου. Γνωρίζει ἐν μέρει τὴν ἀγγλικὴ γλῶσσα, τὴν ὁποίαν κατανοεῖ καὶ διαβάζει εὐχερῶς. Συμμετέχει κατὰ καιροὺς σὲ τηλεοπτικὲς ἐκπομπὲς ἐνημερωτικοῦ καὶ πνευματικοῦ περιεχομένου καὶ ἐκπροσωπεῖ συν- ήθως τὴν Ιερὰ Μονὴ στὰ μέσα γενικῆς ἐπικοινωνίας. Διακρίνεται γιὰ τὴν φιλεργεία του, τὴν φιλακολουθίαν του καὶ τὸ γνήσιο ἐκκλησιαστικό, εὐχαριστιακο-ησυχαστικό, φρόνημά του. Χειροτονητήριος Λόγος τοῦ Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα καὶ Πνευματικέ μας Πατέρα Αγιοι Αρχιερεῖς, τίμιον Πρεσβυτέριον, ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Μητέρες Αγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Αδελφοὶ καὶ Αδελφές Ιστάμενος μὲ δέος καὶ κατάπληξι πρὸ τοῦ θαυμαστοῦ καὶ φρικτοῦ Μυστηρίου τῆς Πεντηκοστῆς, τὸ ὁποῖον ἐτελεσιουργήθη ἐπὶ τῆς ἀναξιότητός μου, καὶ ἀναλογιζόμενος τὴν πλήρη ἀδυναμία καὶ ἀνεπάρκειά μου -πνευματικῶς καὶ σωματικῶς-, εὐχαριστῶ δι ὅλης μου τῆς ὑπάρξεως τὴν ἄπειρο φιλανθρωπία τοῦ Παναγάθου Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν, κλίνων ταπεινῶς τὸν αὐχένα ἐν ὑ- πακοῇ καὶ συντριβῇ. Καὶ πῶς ἄλλως, διὰ τῆς εὐχῆς τοῦ Σεβασμιωτάτου Πατρὸς ἡμῶν, θὰ ἠδυνάμην νὰ ἀνθέξω τὴν παροῦσα δοκιμασία, ἄνευ ταπεινῆς καὶ ἀνεξετάστου ὑπακοῆς στὸ Θέλημα τοῦ Θεοῦ, στὴν ἐντολὴ τῆς Εκκλησίας, μέσῳ τῆς ἀποφάσεως τῶν ἁ- γίων Αρχιερέων τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου τῶν Ενισταμένων; Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ ὑπερύμνητον τὸ Ονομα τῆς μεγαλωσύνης Αὐτοῦ εἰς τοὺς αἰῶνας! Δόξᾳ τῇ ἀνεκφράστῳ μακροθυμίᾳ καὶ συγκαταβάσει Αὐτοῦ! * * * Τί ὅμως νὰ εἴπω, κατὰ τὴν παροῦσα στιγμή, περὶ τῆς Αρχιερωσύνης, τὴν ὁ- ποίαν ἐπωμίζομαι; Δανείζομαι μόνον ὀ- λίγα ψήγματα ἀπὸ τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, τοὺς Αγίους Πατέρας τῆς Εκκλησίας, τοὺς ὁποίους ὁλοψύχως ἀ- κολουθοῦσα, ἀκολουθῶ καὶ θὰ ἀκολουθῶ κατὰ πάντα. Η ἁγία Αρχιερωσύνη εἶναι τὸ μέγιστον καὶ τελειώτατον δῶρον ὅλων ὅσων μᾶς ἐχαρίσθησαν ἀπὸ Θεοῦ, διὰ τῆς ὁποίας «πᾶν δώρημα ἡμῖν καὶ φωτισμὸς καταπέμπεται» 1, ὅπως λέγει ὁ λειτουργικὸς μυσταγωγὸς Αγιος Συμεὼν Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, προσθέτων: «χωρὶς ταύτης οὔτε θυσιαστήριον ἔσται, οὔτε χειροτονία, οὔτε μύρον ἅγιον, οὔτε βάπτισμα οὔτε ἄρα Χριστιανός δι αὐτῆς οὖν ὁ ἀληθὴς Χριστιανισμός, καὶ τὰ τοῦ Χριστοῦ δι αὐτῆς πάντα μυστήρια» 2!... Γιὰ τὸν λόγο τοῦτο, ὁ «φωτιστικὸς» Αρχιερεὺς εἶναι, κατὰ τὸν Θεόσοφο Αγιο Νικόδημο Αγιορείτη, «πηγὴ ὅλων Θ

22 Θ τῶν χαρίτων... ἔμψυχος εἰκὼν Θεοῦ... καὶ καθρέπτης καθαρώτατος θεϊκῆς μεγαλει- ότητος, δεκτικὸς ἀρχιφώτου λαμπρότητος» 3!... Ο Αρχιερεὺς «παρίσταται ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ ἱερουργῶν καὶ τελεσιουργῶν τὸ ζωοποιὸν σῶμα καὶ αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ μεσιτεύων μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων... Καὶ οὕτω, καθαρίζει, φωτίζει, τελειοῖ, τρέφει, ἐμψυχώνει, ζωογονεῖ...» 4. Τὸ Πνεῦμα τὸ Αγιον, τὸ κατελθὸν ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν, ἄναψε ἀπὸ τὶς οὐράνιες φλόγες τῆς ἁγιαστικῆς Χάριτός Του τοὺς Αγίους Αποστόλους, οἱ ὁποῖοι μετέδωσαν αὐτὲς στοὺς Αρχιερεῖς καὶ μεταδίδονται πλέον στὴν Εκκλησία τοῦ Χριστοῦ κατὰ τὸ μέτρον τῆς δεκτικότητος ἑκάστου, πρὸς οἰκοδομὴν καὶ ἁγιασμόν. Εκτοτε, τὸ θεῖον Θυσιαστήριον τῆς Εκκλησίας, κατὰ τὸν Αγιο Γρηγόριο Παλαμᾶ 5, ἀνάπτεται μὲ αὐτὸ τὸ Οὐράνιον Πῦρ, τὸ Οποῖον ἦλθε νὰ βάλη ἐπὶ τῆς γῆς ὁ Κύριός μας καὶ Θεός μας Ιησοῦς Χριστός 6, γιὰ νὰ διατηρῆται ἄσβεστο καὶ νὰ μεταμορφώνη τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ πηλίνους, φθαρτοὺς καὶ γηΐνους σὲ πυρίνους, ἀθανάτους καὶ οὐρανίους! Απὸ ἁμαρτωλοὺς σὲ Αγίους! Καὶ τοῦτο ἀκριβῶς εἶναι ποὺ μεταδίδεται σὲ κάθε ἀρχιερατικὴ ἰδίως Χειροτονία. Η Χειροτονία ὄντως εἶναι μετάδοσις θείου Φωτός, θείας Δυνάμεως καὶ θείας Ζωῆς, ἀλλὰ σὲ αὐτόν, κατὰ τὸν Αγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν διάνοια ἱκανὴ νὰ καταλάμπεται ἀπὸ τὸ θεῖον Φῶς, ὥστε νὰ μὴ εἶναι τυφλὸς ὁ- δηγὸς τυφλῶν, εὑρισκόμενος στὸ σκότος τῆς ἀγνωσίας καὶ τῆς πλάνης, ἀλλὰ νὰ ἔχη ἐπίγνωσιν ἀληθείας 7. Τότε, ὅταν ὁ Επίσκοπος ταυτίζεται μὲ τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀντλῆ ἀπὸ τὴν Χάριν Του, ἰδίως διὰ τῆς νοερᾶς προσευχῆς, ὅταν ἔχη τὸν Χριστό μας πραγματικὰ Κεφαλή του, δύναται, κατὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο, νὰ εἶναι ὄντως «πρέσβυς» Θεοῦ πρὸς ἀνθρώπους, εὐαγγελιζόμενος τὰ ἀπερίγραπτα αἰώνια ἀγαθά 8. Ο Θεὸς εἶναι ΑΓΑΠΗ καὶ ἡ οὐσία τῆς ποιμαντικῆς διακονίας στὴν Εκκλησία εἶναι ἡ ΑΓΑΠΗ: ἀγάπη φλογερὴ ἔναντι τοῦ Θεοῦ καὶ ἀ- γάπη συμπάσχουσα ἔναντι τῶν ἀνθρώπων. * * * Υπὸ τὶς προϋποθέσεις αὐτές, βεβαίως καὶ αἰσθάνομαι ἐντελῶς ἀκατάλληλος γιὰ τὴν ὑψηλὴ καὶ αὐτοὺς τοὺς Αγγέλους ὑπερβαίνουσαν ἁ- γία Αρχιερωσύνη. Εχω ὅ- μως ἄνωθέν μου καὶ πλησίον μου καὶ αἰσθάνομαι γύρωθέν μου περιφραγμένος ἀ- πὸ τὰ ζωντανὰ παραδείγματα τῶν ἁγίων Αρχιποιμένων μας: πρωτίστως, ἀπὸ τὸν προικισμένο ὑπὸ τοῦ θείου Δομήτορος τῆς Εκκλησίας μὲ Αποστολικὴ Χάρι, Αποστολικοὺς κόπους καὶ Αποστολικὰ ἔργα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη καὶ Πατέρα μας, ἀπὸ τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἁγίους Αρχιερεῖς- Αδελφοὺς τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας, καὶ ἀπὸ τοὺς ἁγίους Αρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι μᾶς περιβάλλουν μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν εὐχή τους. Δὲν ἔχω, παρὰ νὰ ἀκολουθήσω ταπεινῶς τὰ ἅγια ἴχνη τῶν ποδῶν τους καὶ ὡς ἔσχατος πάντων νὰ ἐκζητῶ τὸν καθοδηγητικὸ φωτισμὸ τῆς γνώσεως καὶ ἐμπειρίας τους. Παρά, λοιπόν, τὴν ἀναξιότητά μου, τίθεμαι στὴν συνέχεια αὐτῆς τῆς ἁγίας, πυρίνης, σταυρικῆς, καθαρτικῆς, φωτιστικῆς καὶ θεωτικῆς διακονίας, στὴν ὑπη

23 ρεσία τοῦ Εὐαγγελίου τῆς σωτηρίας, στὴν διακονία τῆς ἁγίας Εκκλησίας καὶ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, γιὰ νὰ ὁδηγῶ στὴν μετάνοια καὶ στὴν ἀρετὴ πρῶτα τὸν ἑαυτό μου καὶ κατόπιν τοὺς ἄλλους, γιὰ νὰ διακρατῶ τὴν Ορθόδοξη Ομολογία ἀπρόσμικτη ἀπὸ τὴν «σκοτοποιΐαν» 9 τῆς πλάνης καὶ τῆς αἱρέσεως ἄχρι θανάτου, γιὰ νὰ μεταδίδω λόγον ἀγάπης καὶ παρηγορίας, καὶ ἐν γένει γιὰ νὰ μεταφέρω παντοῦ καὶ πάντοτε τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ διὰ τῆς φωτιστικῆς Εὐχαριστιακῆς Κοινωνίας καὶ τοῦ φωτεινοῦ Εὐχαριστιακοῦ Ηθους: πρόκειται γιὰ ἦθος θυσίας, ἐλέους, ταπεινώσεως, συγχωρήσεως, ἀγάπης, ἑνότητος, εἰρήνης, ἀπολυτρώσεως... Καλοῦμαι νὰ μεταδίδω μὲ ὅλο τὸ εἶναι μου τὴν ζῶσα πραγματικότητα τῆς ἁγίας Πίστεώς μας, νὰ κομίζω δὲ στὸν κουρασμένο ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μας τὸ αἰσιόδοξο μήνυμα τῆς ἐσχατολογικῆς χαρᾶς τοῦ Αγίου Πνεύματος διὰ τῆς νίκης τῆς Ζωῆς ἐπὶ τῆς ἁμαρτίας, τοῦ διαβόλου καὶ τοῦ θανάτου, καὶ νὰ εἶμαι ἕτοιμος νὰ τὸ ἀποδείξω αὐτὸ διὰ τῆς θυσίας ἀκόμη καὶ αὐτῆς τῆς ἴδιας τῆς ζωῆς μου ὑπὲρ Χριστοῦ, ἐν Χριστῷ καὶ μὲ τὸν Χριστό. Παρὰ τὸ εὔθραυστον σκεῦος τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας μου καὶ τὰ ἐμφανῆ τραύματα τῆς ταλαιπώρου ψυχῆς μου, ἀ- ναφωνῶ μετὰ τοῦ Θεοκήρυκος Παύλου τὴν σωτήριο ἔκκλησι πρὸς ὅλους: «πάντες ὑμεῖς υἱοὶ φωτός ἐστε καὶ υἱοὶ ἡμέρας οὐκ ἐσμὲν νυκτὸς οὐδὲ σκότους ἄρα οὖν μὴ καθεύδωμεν ὡς καὶ οἱ λοιποί, ἀλλὰ γρηγορῶμεν καὶ νήφωμεν... ἡμεῖς δὲ ἡμέρας ὄντες νήφωμεν, ἐνδυσάμενοι θώρακα πίστεως καὶ ἀγάπης καὶ περικεφαλαίαν ἐλπίδα σωτηρίας» 10!... * * * Περαίνων, θεωρῶ ὅτι δὲν θὰ εἶχα τὴν δυνατότητα νὰ εὑρίσκωμαι σήμερα σὲ αὐτὴ τὴν ὑψίστη τιμὴ καὶ θέσι, ἄν ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας δὲν ἐξέλεγε τὴν μηδαμινότητά μου ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία στὴν ὕπαρξι, ἄν δὲν μοῦ ἔδιδε καλοὺς γονεῖς καὶ συγγενεῖς, ἄν δὲν μὲ ἀναγεννοῦσε διὰ τοῦ Μυστηρίου τῆς Εκκλησίας, στὴν Ακαινοτόμητο μάλιστα Ορθοδοξία, ἄν δὲν μοῦ ἐπέτρεπε νὰ ἐνδιατρίψω καὶ νὰ σπουδάσω ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα, ἄν δὲν μὲ καλοῦσε στὴν ἁγία Μοναχικὴ ζω- ή, ἄν δὲν μοῦ ἔδιδε ἅγιο κατὰ Θεὸν Πατέρα καὶ Μητροπολίτη πρὸς σωτηριώδη χειραγωγία, ἄν δὲν μοῦ ἔδιδε ἐπιγείους Αγγέλους ὡς παραδελφούς, ἄν δὲν μοῦ ἐπέτρεπε διὰ τῆς ἀνεκφράστου ἀνοχῆς Του νὰ εἰσέλθω στὴν ἁγία Ιερωσύνη, ἄν δὲν μοῦ ἐκάλυπτε τὶς ἐλλείψεις καὶ δὲν μοῦ παρέσχε πλουσίως τὴν συγχώρησι καὶ τὴν μετάνοια ἄπειρες φορές... Ολους τοὺς εὐχαριστῶ καὶ εὐγνωμονῶ καὶ τὸν Κύριό μου καὶ Δημιουργό μου ὑμνῶ, προσκυνῶ καὶ δοξάζω! Πρὸ πάντων δέ, ὁμολογῶ ὅτι στηρίζω τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου στὴν Κυρία καὶ Δέσποινά μας Θεοτόκο, τὴν Βασίλισσα γῆς καὶ οὐρανοῦ! Αὐτή, ὡς γνησία καὶ φιλόστοργος Μητέρα καὶ Γερόντισσα τῶν ἀπεγνωσμένων τέκνων Της, ἄς μὲ λυπηθῆ καὶ ἄς μοῦ δίδη σύνεσιν καὶ φωτισμὸν πρὸς ὀρθοτόμησιν τοῦ λόγου τῆς ἀληθείας!... Εὐχαριστῶ τοὺς ἁγίους Αρχιερεῖς γιὰ τὴν τιμὴ καὶ ἐμπιστοσύνη στὸ ταπεινὸ καὶ Θ

24 Στὴν Εδρα τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως τῶν Ενισταμένων Εωρτάσθηκε Συνοδικῶς ἡ Σύναξις τῶν Αγίων Τριῶν Νέων Ιεραρχῶν «Χαίροις τῶν Πατέρων σεπτὴ τριάς, Φώτιε παμμάκαρ, καὶ Γρηγόριε ἱερέ, σὺν τῷ θείῳ Μάρκῳ, ἡ τρίφωτος λυχνία, ἡ πᾶσαν Εκκλησίαν, καταπυρσεύουσα» (Μεγαλυνάριον) Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ τῶν Ενισταμένων, μὲ βαθεῖαν ἐπίγνωσι τῆς μεγάλης σημασίας τῶν ἀγώνων καὶ τῆς θεολογίας τῶν Αγίων Τριῶν Νέων Ιεραρχῶν ἔναντι τοῦ ἑτεροδόξου Χριστιανισμοῦ τῆς Δύσεως, εἶχε ἀποφασίσει κατὰ τὴν τακτικὴν Αὐτῆς Συνεδρίασιν ΛΑ / νὰ ἀνακηρύξη Αὐτοὺς ὡς ἰδιαιτέρους Προστάτας Της στὴν ἱερὰ Ενστασι Αὐτῆς κατὰ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς νέας αὐτῆς ἐκ Δυσμῶν προκλήσεως. α. Βάσει τῆς ἀποφάσεως αὐτῆς, ἐτίμησε καὶ ἐφέτος συνοδικῶς τὴν κοινὴ ἱερὰ μνήμη τῶν Αγίων Φωτίου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καὶ Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, μὲ ἀρχιερατικὸ συλλείτουργο στὴν Εδρα τῆς Μητροπόλεως τῶν Ενισταμένων, τὴν Ιερὰν Μονὴν τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς, κατὰ τὴν 5ην Νοεμβρίου 2007 ἐκ.ἡμ., Κυριακὴν Α τοῦ Νοεμβρίου. β. Προεξῆρχε ὁ Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, ὁ εὐτελὲς πρόσωπό μου. Εὐχαριστῶ εἰδικῶς τὸν χειροτονήσαντά με Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Ετνα κ. Χρυσόστομο, Καθηγητὴ Πανεπιστημίου, Αντιπρόεδρο τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας καὶ Εξαρχον Αὐτῆς στὴν Αμερική. Υπόσχομαι νὰ φανῶ πιστὸς στὴν διακράτησι καὶ διακήρυξι τῶν ἀρχῶν τῆς Ορθοδόξου Ενστάσεως καὶ Μαρτυρίας -ἔναντι τῆς οἰκουμενιστικῆς αἱρέσεως καὶ τῶν λοιπῶν ἐξ αὐτῆς παρεκτροπῶν- μὲ ἀπόλυτη σταθερότητα, ἀλλὰ καὶ μὲ φιλειρηνικὸ πνεῦμα μετριοπαθείας καὶ διαλλακτικότητος. «Αδελφοί, προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν» 11! Ασπάζομαι πάντας ὑμᾶς ἐν φιλήματι ἁγίῳ! Η Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ιησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἡ Αγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ Κοινωνία τοῦ Αγίου Πνεύματος εἴη μετὰ πάντων. Αμήν! 1) PG τ. 155, στλ. 396D/Περὶ τῶν Ιερῶν Χειροτονιῶν, κεφ. ρπζ. / 2) Αὐτόθι, στλ. 252BC/Περὶ τῶν Ιερῶν Τελετῶν, κεφ. οζ. / 3) Λόγος Εγκωμιαστικὸς περὶ Αρχιερωσύνης, σελ. 258, 259, στὸ ἔργο Επιτομὴ ἐκ τῶν Προφητανακτοδαβιτικῶν Ψαλμῶν, ἐν εἴδει Παραρτήματος, Κωνσταντινούπολις 1799, Φωτοαναστατικὴ Ανατύπωσις, ἐκδ. Θεσβίτης, / 4) Αὐτόθι, σελ / 5) Περὶ Θείας καὶ Θεοποιοῦ Μεθέξεως, 20, σελ. 246, 244, ἔκδ. ΕΠΕ- Εργα, τ. 3, Θεσσαλονίκη / 6) Λουκ. ιβ 49. / 7) PG τ. 72, στλ. 601BC/ Εξήγησις εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον. / 8) PG τ. 62, στλ. 324/ Υπόμνημα εἰς τὴν πρὸς Κολασσαεῖς Επιστολήν, Ομιλία Γ, ε. / 9) Νικήτα Μοναχοῦ καὶ Πρεσβυτέρου τοῦ Στηθάτου, Θεωρία καὶ Σύνοδος Ιερὰ εἰς τὴν Οὐράνιον καὶ τὴν Εκκλησιαστικὴν Ιεραρχίαν, 30, σελ. 75, ἔκδ. Παν. Χρήστου, Νικήτα Στηθάτου, Μυστικὰ Συγγράμματα, Θεσσαλονίκη / 10) Α Θεσ. ε 5-8. / 11) Α Θεσ. ε

25 ὁποῖος ἐξεφώνησε καὶ τὸν Πανηγυρικὸν τῆς ἡμέρας, συνελειτούργησαν δὲ τὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς Ιερᾶς Συνόδου, ἤτοι ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσόστομος καὶ ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης. Τὸ ἕτερον Μέλος, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, εὑρίσκετο στὴν Αὐστραλία. Επίσης, ἔλαβαν μέρος Ιερομόναχοι καὶ Ιεροδιάκονοι τῆς Ιερᾶς Μονῆς. γ. Εχρησιμοποιήθη ἡ κοινὴ Ιερὰ Ακολουθία τῶν Αγίων Ιεραρχῶν (ἐκδόσεως Ιεροῦ Ησυχαστηρίου Αγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Κουφαλίων Θεσσαλονίκης) καὶ ἐξετέθη εἰς προσκύνησιν ἡ κοινὴ Ιερὰ Εἰκὼν τῶν Αγίων (ἐκ τοῦ Αγιογραφείου τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς), πρὸς χαρὰν τοῦ μεγάλου πλήθους τῶν ἐκκλησιασθέντων πιστῶν. Ο Θεοφιλ. Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, στὴν περιεκτικὴ Ομιλία του, ἡ ὁποία δημοσιεύεται στὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς Συνόδου καὶ θὰ δημοσιευθῆ ἐπίσης στὸ Συνοδικὸ Περιοδικὸ «Ορθόδοξος Ενστασις καὶ Μαρτυρία», ἀνεφέρθη στὸ Θεῖο Μυστήριο τοῦ Πρωτείου τῆς Αληθείας. Οἱ Αγιοι Τρεῖς Νέοι Ιεράρχαι, ὡς γνήσιοι φορεῖς τοῦ Πρωτείου τῆς Αληθείας, ἦσαν καὶ εἶναι οἱ ὄντως Οἰκουμενικοὶ Διδάσκαλοι, οἱ ὁποῖοι μᾶς εἰσάγουν στὸ Μυστήριον τῆς Παραδόσεως καὶ στὴν σωτήρια βεβαιότητα, ὅτι στὴν Ορθοδοξία τὸ πλέον σημαντικὸν εἶναι τὸ «Ομοφρονεῖν τῇ Εκκλησίᾳ». Οἱ σύγχρονοί μας καινοτόμοι Οἰκουμενισταὶ πλήττουν βαναύσως τὸ Μυστήριον τῆς Παραδόσεως διὰ τῶν Αγίων Πατέρων, ἐφ ὅσον ὁμολογοῦν καὶ ἐνεργοῦν ἀντιθέτως πρὸς «τὰς τῶν Αγίων θεοπνεύστους θεολογίας καὶ τὸ τῆς Εκκλησίας εὐσεβὲς φρόνημα» (Συνοδικὸν Ορθοδοξίας) δικαίως λοιπὸν οἱ Ορθόδοξοι Αντι-οικουμενισταὶ τοῦ Πατρίου Ημερολογίου δὲν ἔχουν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς καινοτόμους καὶ λατινόφρονας Οἰκουμενιστάς. Τὴν Ιερὰ Παρακαταθήκη τῶν Αγίων Τριῶν Νέων Ιεραρχῶν διαφυλάσσει «μετὰ φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης» ἡ Ιερὰ ἡμῶν Σύνοδος τῶν Ενισταμένων, ἐργαζομένη γιὰ τὴν ἐπανένωσι τῶν Ορθοδόξων ἐν τῇ Αληθείᾳ τῆς Πίστεως καὶ τῇ Εορτολογικῇ Παραδόσει. Εορταὶ καὶ Πανηγύρεις Κουβαρᾶς Αττικῆς ΤΗΝ ἐκ.ἡμ., ἑώρτασε τὸ Ιερὸ Μετοχιακὸ Ναΰδριό μας τοῦ Αγίου Ιερομάρτυρος Ελευθερίου στὸν Κουβαρᾶ Αττικῆς. Ελειτούργησαν ὁ Πρωτοπ. π. Απόστολος Καγιόγλου μετὰ τοῦ νεοχειροτονήτου Πρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου Σωτηριάδου, παρισταμένων ἀρκετῶν εὐσεβῶν

26 Η ΕΦΕΤΕΙΝΗ Η λαμπρὰ Πανήγυρ τῶν Αγίων Κυπρια Πανήγυρις τῆς Ιερᾶς Ανδρώας Μονῆς τῶν Αγίων Μαρτύρων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς ἐτελέσθη γιὰ πρώτη φορά, χάριτι Θεοῦ, στὸν νέο μεγάλο Προσκυνηματικὸ Μητροπολιτικὸ Ναὸ Αὐτῆς, καρπὸν πολύμοχθον ἀρκετῶν ἐτῶν, γιὰ τὸν λόγο δὲ τοῦτο χαρακτηρίσθηκε ἀπὸ ξεχωριστὴ μεγαλοπρέπεια καὶ πνευματικὴ λαμπρότητα. Ηδη κατὰ τὴν παραμονή, Κυριακὴν ἐκ.ἡμ., ἐτελέσθη πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμ. Επισκόπου Τριάδιτσα κ. Φωτίου, Πρωθιεράρχου τῆς Αδελφῆς Εκκλησίας τοῦ Πατρίου Ημερολογίου Βουλγαρίας, ὁ ὁποῖος ἐκήρυξε τὸν θεῖο λόγο στὰ ἑλληνικά. Συμμετεῖχαν Αρχιερεῖς τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων καὶ τῆς Αδελφῆς Εκκλησίας τοῦ Πατρίου Ημερολογίου Ρουμανίας, ὡς καὶ πολλοὶ Ιερεῖς. Επρόκειτο ὄντως γιὰ μία «μικρὴ» προ-πανήγυρι! Τὸ ἑσπέρας, ἐψάλη ἡ Ακολουθία τοῦ Αγιασμοῦ καὶ ἀργότερα ὁ Μέγας Πανηγυρικὸς Εσπερινός, συγχοροστατούντων ἐν συνόλῳ δώδεκα Αρχιερέων, μετὰ Λιτῆς, Αρτοκλασίας καὶ θείου κηρύγματος ὑπὸ τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Ιλφὼβ κ. Φλαβιανοῦ ἀπὸ τὸ Βουκουρέστι τῆς Ρουμανίας. Ιδιαιτέρα δὲ αἴσθησι προεκάλεσε ἡ ἄψογος καὶ ἐντυπωσιακὴ ἀπόδοσις τῶν ὕμνων τῶν τιμωμένων Αγίων ἀπὸ τὸν καλὰ προετοιμασμένο καὶ ἀ- σκημένο Βυζαντινὸ Χορὸ τῶν Αγιοκυπριανιτῶν. Τὴν Δευτέρα, ἐκ.ἡμ., κυρίαν ἡμέραν τῆς Πανηγύρεως, στὴν πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, προεξῆρχε ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης καὶ Πρωθιε φῆς Εκκλησίας το λογίου Ρουμανίας κ ος ἐξεφώνησε καὶ τοῦ Σεβασμ. Μητρο δρου ἡμῶν κ. Κυπρ τος νὰ παραστῆ λό ποστείλαντος ὅμω Μήνυμα, τὸ ὁποῖο ρους του ὑπὸ Αδελ ριζούσης Μονῆς κα εύεται ἐν συνεχείᾳ τόμου Χρονικοῦ. Ελαβαν μέρος κ Αρχιερεῖς: οἱ Θεοφ ποι ἐκ Ρουμανίας Ν νης, Μπρασὼβ κ. Θε κ. Φλαβιανός, ὁ Σε Τριάδιτσα κ. Φώτιο ρία, καὶ οἱ Επίσκοπ Συνόδου Σεβασμ. Σύ τίου Οὐαλλίας κ. Χρ

27 ις τῆς Ιερᾶς Μονῆς νοῦ καὶ Ιουστίνης ράρχης τῆς Αδελ- Πατρίου Ημερο-. Βλάσιος, ὁ ὁποῖτὸν ἑόρτιο λόγο, πολίτου καὶ Προέιανοῦ μὴ δυνηθένγῳ ἀσθενείας, ἀ- ς εἰδικὸ Εόρτιο ἀνεγνώσθη ἐκ μέφοῦ τῆς Πανηγυ- ὶ τὸ ὁποῖο δημοσιοῦ παρόντος συναὶ οἱ ἑξῆς ἀκόμη ιλέστατοι Επίσκοιὰμτς κ. Δημοσθέοδόσιος καὶ Ιλφὼβ βασμ. Επίσκοπος ἀπὸ τὴν Βουλγαοι τῆς Ιερᾶς ἡμῶν δνεϋ καὶ Νέας Νουσόστομος, Σεβασμ. Νόρα κ. Μιχαὴλ ἀπὸ τὸ Κάλιαρι τῆς Σαρδινίας, Σεβασμ. Λούνης κ. Σιλουανὸς ἀπὸ τὴν Πιστόϊα τῆς Ιταλίας, Σεβασμ. Αλανίας κ. Γεώργιος ἀπὸ τὴν Νότιο Οσσετία τοῦ Καυκάσου, Θεοφιλ. Μεθώνης κ. Αμβρόσιος καὶ Θεοφιλ. Μακαριουπόλεως κ. Ιωάννης ἀπὸ τὴν Σουηδία. Ο Σεβασμ. Αρχιεπίσκοπος Ετνα κ. Χρυσόστομος μετὰ τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Φωτικῆς κ. Αὐξεντίου, λόγῳ δυσχερειῶν στὸν ταξίδι τῆς ἐλεύσεώς τους ἀπὸ τὴν Καλιφόρνια τῶν ΗΠΑ, ἀφίχθησαν μόλις τὸ ἀπόγευμα τῆς ἡμέρας τῆς Πανηγύρεως. Επίσης, συμμετεῖχαν Κληρικοί, Μοναχοὶ καὶ Μοναχὲς ἀπὸ τὴν Ρουμανία, Βουλγαρία, Σουηδία, Ιταλία καὶ Ρωσία καὶ βεβαίως καὶ ἀπὸ τὴν πατρίδα μας, ἀπὸ ὅπου προσῆλθαν καὶ ἀντιπροσωπεῖες ἐξ ὅλων σχεδὸν τῶν Ενοριῶν, Κοινοτήτων, Μετοχίων καὶ Μονῶν μας. Στὴν Λιτανεία τῶν Ιερῶν Λειψάνων καὶ τῆς Ιερᾶς Εἰκόνος τῶν τιμωμένων Αγίων ἐπαιάνισε ρυθμικὰ καὶ χαρμόσυνα ἡ Φιλαρμονικὴ τοῦ Δήμου Ανω Λιοσίων. Μεταξὺ τῶν ἐπισήμων, οὶ ὁποῖοι συμμετεῖχαν στὴν Πανήγυρι, ἦσαν καὶ οἱ ἑξῆς: Ο πρώην Υπουργὸς κ. Αθανάσιος Ξαρχᾶς, ὁ Υφυπουργὸς Ανάπτυξης κ. Γεώργιος Βλάχος, οἱ Βουλευταὶ Αττικῆς κ.κ. Απόστολος Σταύρου, Αθανάσιος Μπούρας καὶ Κων/νος Βρεττός, οἱ Πολιτευταὶ κ. Κ. Κατσίκης, κυρία Τριλίκη καὶ κυρία Ιωαννίδου, ὁ Νομάρχης Δυτ. Αττικῆς κ. Αριστείδης Αρκουδάρης, οἱ Αντινομάρχαι κ. Αγγελος Λιόσης καὶ κυρία Σταυρούλα Δήμου, ὁ Δήμαρχος Φυλῆς κ. Δημήτριος Μπουραΐμης μετὰ τοῦ Αντιδημάρχου κ. Σταματίου Αβράμη, τοῦ Προέδρου καὶ τοῦ Αντιπροέδρου τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου, οἱ πρώην Δήμαρχοι Ανω Λιοσίων καὶ Ασπροπύργου, Νομαρχιακοὶ καὶ Δημοτικοὶ Σύμβουλοι, οἱ Διοικηταὶ τῆς Αστυνομίας Αγίων Αναργύρων καὶ Ανω Λιοσίων καὶ ἄλλοι ἐκπρόσωποι τοπικῶν φορέων

28 Εόρτιο Μήνυμα τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου καὶ Πατρὸς ἡμῶν κ. Κυπριανοῦ Προέδρου τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα κ. Βλάσιε Σεβασμιώτατε Επίσκοπε κ. Φώτιε Αγιοι Αρχιερεῖς Τίμιον Πρεσβυτέριον Οσιώτατοι Μοναχοὶ καὶ Μοναχές Εντιμώτατοι Πολιτικοί, Βουλευταὶ καὶ Αρχοντες τῆς Τοπικῆς καὶ Νομαρχιακῆς Αὐτοδιοικήσεως Αγαπητὰ ἐν Χριστῷ τέκνα Αγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ Χριστιανοί Η χαρά μου, ἡ ἐν Χριστῷ χαρά μου, εἶναι τόσο μεγάλη σήμερα, ὥστε ἐπισκιάζει καὶ διασκεδάζει τὴν λύπη μου!... Αἰσθάνομαι βαθυτάτη χαρὰ ἐν Πνεύματι Αγίῳ, διότι οἱ Αγιοι Προστάται τῆς Μονῆς μας, οἱ ἔνδοξοι Μάρτυρες Κυπριανὸς καὶ Ιουστῖνα, γιὰ πρώτη φορὰ μετὰ τὸ 1961, ὁπότε ἱδρύθηκε τὸ Μοναστήρι τους ἐδῶ στὴν ἱστορικὴ Φυλή, τιμῶνται πλέον στὸν νέο αὐτὸν καὶ περίλαμπρο Ναό, ὁ ὁποῖος ἁρμόζει στὴν Μεγαλωσύνη Τους. Η λύπη μου ἑπομένως εἶναι δικαιολογημένη. Η φιλάνθρωπος Πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ἡ Οποία μᾶς παιδαγωγεῖ μὲ ποικίλους τρόπους, πάντοτε πρὸς τὸ συμφέρον μας, δὲν μοῦ ἐπιτρέπει νὰ συμμετάσχω ἐνεργῶς στὸ χαρμόσυνο αὐτὸ γεγονός. Εν τούτοις, εὐχαριστῶ τὸν Κύριό μας καὶ Θεό μας, καθὼς ἐπίσης καὶ τοὺς Αγίους μας, διότι -ἐπαναλαμβάνω- τὸ φῶς τῆς χαρᾶς φυγαδεύει τὴν λύπη. Αλλωστε, ὁ Βίος τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης ἐκπέμπει αὐτὸ τὸ οὐσιαστικὸ μήνυμα: ὁ ζόφος, ἡ θλῖψις, ἡ ὀδύνη, ἡ δοκιμασία, τὸ κακὸ ὁποιασδήποτε μορφῆς, ἔστω καὶ ἄν προσωρινὰ φαίνεται ὅτι ἐπικρατοῦν καὶ θριαμβεύουν, στὸ τέλος συντρίβονται καὶ διαλύονται καθὼς προσκρούουν στὸν Αἰώνιο Βράχο τῆς Αληθείας, ἐπὶ τοῦ Οποίου ἔχει θεμελιωθῆ ὁ ἀκατάλυτος Φάρος τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Αν καὶ ὁ Ηλιος, ὁ ὁποῖος φωτίζει, θερμαίνει καὶ ζωογονεῖ Οράματα καὶ Ελπίδες, καλύπτεται ἐνίοτε ἀπὸ τὰ ζοφερὰ νέφη τῆς ἀποθαρρύνσεως ἄν ἡ Εκκλησία μας, ἡ Πατρίδα μας, ἡ Οἰκουμένη πλήττωνται, κάποτε μάλιστα βιαίως, ἀπὸ ἀδιέξοδες ἐκ πρώτης ὄψεως δοκιμασίες, δὲν θὰ πρέπει νὰ μᾶς κυριεύη ἡ ἀπελπισία. Η Ορθοδοξία μας, μάλιστα διὰ τῶν Αγίων Της, ἀποτελεῖ τὴν ἀνεξάντλητη πηγὴ τῆς Δημιουργικῆς Ελπίδος ποτὲ δὲν κάμπτεται μοιρολατρικὰ ἀπὸ τοὺς Σταυρούς, ἀλλὰ χρησιμοποιεῖ αὐτοὺς ὡς κλίμακες γιὰ ἄνοδο, γιὰ ὑπέρβασι μέχρι τῆς Αναστάσεως. Στὴν διαδικασία γιὰ μία ἀναστάσιμη ὑπέρβασι καὶ διάλυσι τοῦ ζοφεροῦ νέφους, ὥστε νὰ λάμψη καὶ πάλι ὁ ἐλπιδοφόρος Ηλιος, ἄς ἔχουμε ὡς Οδηγὸ τὴν πραγματικὴ Οἰκοδέσποινα τῆς Πατρίδος μας: τὴν Υπερευλογημένη Θεοτόκο ἄς ἔχουμε ὡς συμμάχους τοὺς πραγματικοὺς Αδελφούς μας: τοὺς Αγίους τῆς Εκκλησίας μας ἄς ἔ- χουμε τὴν βαθειὰ συναίσθησι, ὅτι καθ ἕνας χωριστὰ καὶ ὅλοι μαζὶ εἴμεθα συνυπεύθυνοι γιὰ τὰ τοπικά, περιφερειακὰ καὶ παγκόσμια δράματα τοῦ πλανήτου μας ἑπομένως, ὅλοι -ἀτομικὰ καὶ συλλογικὰ- ἔχουμε ἀνάγκη Μετανοίας, ἄν θέλουμε ὄντως νὰ δραστηριοποιηθοῦμε δημιουργικά, γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου. Μὲ αὐτὲς τὶς ταπεινὲς σκέψεις, τὶς ὁποῖες ἐγέννησε στὴν καρδιά μου σήμερα τὸ δίπολο τῆς πλεοναζούσης χαρᾶς καὶ τῆς δικαιολογημένης λύπης, Σᾶς χαιρετῶ καὶ ἀ- σπάζομαι ἐγκάρδια, εὐχόμενος ἔτη πολλά, δημιουργικὰ ἐν Χριστῷ καὶ ἐλπιδοφόρα γιὰ ἕνα καλύτερο αὔριο. ὶ

29 Λαμπρὰ καὶ ἐφέτος ἡ ΛΑ Ετήσια Μεγάλη Εκδήλωσις τῆς Αδελφότητός μας «Εὐχαριστήρια 2007» Η ἐν Χριστῷ Παρθενία, ὡς τρόπος ζωῆς στὸν σύγχρονο κόσμο Δόξᾳ τῷ Θεῷ, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Αγίῳ Πνεύματι, διὰ τῆς Υπερευλογημένης Θεοτόκου, πάντων ἕνεκεν!... Μὲ τὴν Χάρι τοῦ Φιλανθρώπου Σωτῆρος μας Χριστοῦ, ἐπραγματοποιήθησαν μὲ ἰδιαίτερη πράγματι λαμπρότητα καὶ μεγάλη ἐπιτυχία τὰ 31α «Εὐχαριστήρια», πρὸς τιμὴν τοῦ ἑορτάζοντος πνευματικοῦ Πατρός, Γέροντος, Οδηγοῦ καὶ Μητροπολίτου μας κ. Κυπριανοῦ. Η καθιερωμένη ἐτήσια Μεγάλη Εκδήλωσις τῆς Αδελφότητός μας ἐ- φιλοξενήθη καὶ πάλι στὸ Ξενοδοχεῖο τῶν Αθηνῶν «Νοβοτὲλ» (Πλατεῖα Βάθης), τὴν Κυριακή, 8/ καὶ διήρκεσε περίπου δύο ὧρες (7-9 μ.μ.). Η εἰδικὴ Αἴθουσα Τελετῶν ἦταν ὑ- πὲρ πλήρης, ἡ ἐν Χριστῷ χαρὰ καὶ πνευματικὴ εὐφροσύνη ἦσαν ἔκδηλα, ἡ δὲ συγκίνησις ἀπὸ τὰ ὁρώμενα καὶ ἀκροώμενα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν παρουσία καὶ συμμετοχὴ στὸ μέγα αὐτὸ γεγονὸς τοῦ ἀσθενοῦντος Γέροντος καὶ Μητροπολίτου μας κ. Κυπριανοῦ, εἶχε κορυφωθῆ. Η εὐρεῖα Αγιοκυπριανιτικὴ Οἰκογένεια ἦταν παροῦσα ἡ πλειοψηφία τῶν Αρχιερέων τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων, ἐπίσης (οἱ ἅγιοι Αρχιερεῖς: Λούνης Σιλουανὸς καὶ Μακαριουπόλεως Ιωάννης εἶχαν ἤδη ἀναχωρήσει γιὰ Ιταλία καὶ Σουηδία, ὡς καὶ οἱ Ρουμᾶνοι καὶ Βούλγαροι ἅγιοι Αδελφοί μας) οἱ ἐν Χριστῷ φίλοι καὶ συμπαραστάται στὸ πολυσχιδὲς ἔργο τῆς Αδελφότητός μας, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ Βουλευτὴς Αττικῆς κ. Νικόλαος Καντερές, ἐπίσης ἦσαν παρόντες. Παρόντες ἦσαν καὶ οἱ νέοι Αρχιερεῖς τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας: ὁ Θεοφ. Ωρεῶν κ. Κυπριανὸς ( Αναπληρωτὴς Πρόεδρος) καὶ ὁ Θεοφ. Γαρδικίου κ. Κλήμης (Γραμματεὺς Ι.Σ. Ι. καὶ Δ. Ι.Σ.), οἱ ὁποῖοι εἶχαν χειροτονηθῆ τὶς δύο προηγούμενες ἡμέρες (Παρασκευὴν καὶ Σάββατο, 6η καὶ 7η Οκτωβρίου) καὶ ἐδέχθησαν ἐπὶ τῇ εὐκαρίᾳ τὶς ἐγκάρδιες εὐχὲς τῶν παρισταμένων. Η Παν-Αγιοκυπριανιτικὴ αὐτὴ Εκδήλωσις ἐλειτούργησε καὶ ἐφέτος ἀκριβῶς στὶς καταστατικὲς προοπτικές της, δηλαδή: Ενωτικά, Εὐχαριστιακά, Δοξολογικά, Ανανεωτικὰ καὶ Ανακαινιστικά. Στὴν ἐπιτυχία τῶν στόχων αὐτῶν συνέβαλε ἡ προσευχητικὴ ἐκδίπλωσις ἑνὸς προγράμματος, τὸ ὁποῖο συνεδύασε ἄριστα τὸν πλοῦτο καὶ τὸ μέτρο, τὴν οὐσία καὶ τὰ μέσα ἐκφράσεώς της. Θ

30 Θ «Εὐχαριστήρια 2007»: Μέρος Α Ο Βυζαντινὸς Χορὸς τῶν Αγιοκυπριανιτῶν ἔψαλε: τὸν Υμνον Υποδοχῆς τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας, «Φαιδρῶς προϋπαντήσωμεν χαίροντες», ἦχ. β. Τὸ Απολυτίκιον τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης, «Θείας πίστεως τῇ φωταυγίᾳ», ἦχ. γ. Στίχους ἐκ τῆς Δοξολογίας, ἦχ. πλ. β, Γεωργίου Βιολάκη. Τὴν Στάσιν Α τῶν Τυπικῶν, ἦχ. πλ. δ. Εγκώμια Εορταστικά, ἦχ. πλ. α, «Η Ζωὴ ἐν τάφῳ», Ακροστιχίς: «Ω Πάτερ, χαῖρε!», ποίημα-προσφορὰ τῆς Αδελφότητός μας. «Εὐχαριστήρια 2007»: Μέρος Β Ο Θεοφ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος ἐξεφώνησε τὴν Εόρτια Ομιλία, μὲ θέμα: «Η ἐν Χριστῷ Παρθενία, ὡς τρόπος ζωῆς στὸν σύγχρονο κόσμο» (16 42 ). Ο ἀγαπητὸς ἐν Χριστῷ ἀδελφός μας, ὁ Καθηγητὴς κ. Γεώργιος Κορρὲς ἀπηύθυνε ἕναν λιτὸ καὶ γεμᾶτο λυρισμὸ Χαιρετισμὸ Εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν Σεβ. Μητροπολίτη μας καὶ ἐξέφρασε τὴν κοινὴ αἴσθησι, ὅτι «ἑορτάζουμε μία πνευματικὴ Ανοιξι», ὅτι «προγευόμεθα» στὰ ἐφετινά μας «Εὐχαριστήρια» τὴν «μακαριότητα τῆς αἰώνιας Ανοιξης, τὴν εὐωδία τοῦ Αγίου Πνεύματος». Ο Θεοφ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης παρουσίασε ἐν ὀλίγοις τὸ δῶρο τῆς Αδελφότητός μας στὸν πολυσέβαστο Γέροντά μας: μίαν ὄντως θαυμάσια ἱερὰ Εἰκόνα ἐκ τοῦ Αγιογραφείου τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας: «Η Επίσκεψις τῆς Θεομήτορος εἰς τὸν Οσιον Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ» (βλ. Αὐτὴν στὸ ἐξώφυλλο τοῦ παρόντος τεύχους), θέμα τὸ ὁποῖο εἶχε ἄμεση σχέσι μὲ τὴν Εόρτια Ομιλία. «Εὐχαριστήρια 2007»: Μέρος Γ Η Χορωδία καὶ Ορχήστρα «Ελληνορθόδοξη Κληρονομιὰ» παρουσίασε τραγούδια καὶ ὀργανικοὺς σκοπούς: τὴν «Δέηση στὴν Θεοτόκο γιὰ τὴν Ιεραποστολή», ποίημα-προσφορὰ τῆς Αδελφότητός μας, τὴν ὁποία ἀπήγγειλε πρῶτα ἡ ἐν Χριστῷ ἀδελφή μας Μαρία Γιατράκου. Οργανικὸ Κρητικό, Ρεθυμνιώτικο συρτό. Στεργιανὴ πατινάδα. Τὸ τραγούδι: «Πουλάκι μου, ποῦ ἔτρεχες;», Δημοτικὸ Ηπείρου, ἦχ. α, ρυθμὸς δίσημος. Οργανικὸ Αργείτικο. Τὸ τραγούδι: «Καλῶς ὥρισες, βροχούλα», παραδοσιακὴ μελωδία, στίχοι φθινοπωρινοί, Καλαματιανό, ρυθμὸς ἑπτάσημος. «Εὐχαριστήρια 2007»: Μέρος Δ Ο Καθηγητὴς κ. Ονούφριος Σῶχος ἀπήγγειλε μὲ θαυμάσιο τρόπο «Τὸ Οραμα τῆς Θεοτόκου στὸν Οσιο Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ», ἐνῶ ταυτοχρόνως στὴν ὀθόνη προεβάλλοντο ἀνάλογες παραστάσεις, ὥστε ὁ συνδυασμὸς ἤχου καὶ θεάματος νὰ προσδώσουν στὴν διήγησι ἐξαιρετικὴ δραματικότητα (12 30 ). θ

31 Προσκύνημα στοὺς Αγίους Τόπους Εμπειρία Ζωῆς Αἰωνίου ΜΕ τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου καὶ Πατρὸς ἡμῶν κ. Κυπριανοῦ, μία ὁμάδα 45 προσκυνητῶν ἐκ τοῦ εὐλαβοῦς Ποιμνίου τῆς Εκκλησιαστικῆς μας Δικαιοδοσίας ἀπὸ τὴν Αθήνα, τὸν Πύργο Ηλείας κ.ἀ., ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Θεοφ. Επισκόπου Μεθώνης κ. Αμβροσίου, ἀξιώθηκε νὰ ἐπισκεφθῆ προσφάτως τοὺς θεοβαδίστους Τόπους καὶ νὰ προσκυνήση τὰ σημαντικώτερα μνημεῖα τῆς Πίστεώς μας. * * * Αναχωρήσαμε ἀεροπορικῶς ἀπὸ τὴν Αθήνα τὸ βράδυ τῆς Κυριακῆς, ἐκ.ἡμ. καὶ ἐφθάσαμε στὸ Κάϊρο τῆς Αἰγύπτου τὴν πρωΐα τῆς Δευτέρας, ἐκ.ἡμ. Απὸ τὸ Κάϊρο, ἀρχὴν τοῦ Προσκυνήματός μας, ταξιδεύσαμε ὁδικῶς γιὰ τὸ Σινᾶ, ἀφοῦ περάσαμε κάτω ἀπὸ τὴν Ερυθρὰ Θάλασσα, ὅπου προσκυνήσαμε στὸ γυναικεῖο πλέον (ἐδῶ καὶ 30 περίπου χρόνια) Μετόχι τῆς Φαράν. Στὴν Μονὴ τῆς Αγίας Αἰκατερίνης προσκυνήσαμε μεταξὺ ἄλλων τὸν τόπο τῆς Φλεγομένης Βάτου στὸ ὁμώνυμο Παρεκκλήσιο ἀνυπόδητοι, εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐντο Θ η «Εὐχαριστήρια 2007»: Μέρος Ε Ο παρουσιαστὴς Θεοφ. Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσόστομος κατέκλεισε τὴν Εκδήλωσι μὲ εὐχαριστίες, χαιρετισμούς, εὐχὲς καὶ ἀνακοινώσεις. Εψάλη ὡς ἔθος τὸ Πολυχρόνιον, ἦχ. β, τοῦ ἑορτάζοντος Μητροπολίτου μας. Διενεμήθησαν γλυκύσματα καὶ εὐλογίες. * * * Η ἐφετινή μας Μεγάλη Εκδήλωσις ἦταν ἴσως ἡ πλέον συγκινησιακὰ φορτισμένη Εκδήλωσις τῆς Αδελφότητός μας. Εκτὸς τοῦ ὅτι τὰ «Εὐχαριστήρια» ἦσαν «κυριολεκτικὰ λουσμένα μέσα στὸ φῶς τῆς ἀναστάσιμης χαρᾶς», μᾶς ἐδόθη ἡ εὐλογία ἀπὸ τὴν Θεοτόκο νὰ βιώσουμε πολὺ αἰσθητὰ τὴν πνευματικὴ ἀντιπελάργωσι, ἦταν μία ἐμπειρία ἀνεπανάληπτη καὶ βαθειὰ ἀνακαινιστική: ὁ πολιὸς καὶ σεβαστὸς Πατέρας, περιθαλπόμενος στοργικὰ ἀπὸ τὰ εὐγνώμονα τέκνα του, δέχεται τὶς ἁγνὲς ἐκδηλώσεις ἀγάπης καὶ εὐγνωμοσύνης τοῦ Ποιμνίου του, εὐλογεῖ ἐγκάρδια τὴν ἐκλογάδα του καὶ συνεχίζει νὰ ἀκολουθῆ Εκεῖνον... Τῷ δὲ Παναγάθῳ Θεῷ ἡμῶν, τῷ Δοτῆρι παντὸς ἀγαθοῦ, δόξα καὶ εὐχαριστία! Ο Ω. Κ

32 Θ λῆς τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν Μωυσῆ, καθὼς καὶ τὰ χαριτόβρυτα Λείψανα τῆς Πανευφήμου Νύμφης τοῦ Χριστοῦ Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης. Τὴν Τρίτη, ἐκ.ἡμ., στὶς 2:30 π.μ. ξεκινήσαμε τὴν ἀνάβασι πρὸς τὴν Αγία Κορυφή, ὅπου ὁ Προφήτης Μωυσῆς συνωμίλησε μὲ τὸν Θεὸν καὶ εἶδε τὴν Δόξαν Αὐτοῦ... Αργότερα, ἀναχωρήσαμε ὁδικῶς γιὰ τὸ Ισραὴλ διὰ μέσου πάντοτε τῆς ἐρήμου, ἀκολουθοῦντες τὴν Νεκρὰ Θάλασσα. Τὸ ἀπόγευμα, ἀνέβημεν εἰς Ιεροσόλυμα. Τὴν Τετάρτη, ἐκ.ἡμ., ἐπισκεφθήκαμε τὰ ἑξῆς ἱερὰ Προσκυνήματα: Εντὸς τῶν Τειχῶν τῆς Αγίας Πόλεως πρωτίστως καὶ κυρίως τὸν Πανίερο Ναὸ τῆς Αναστάσεως, ὅπου προσκυνήσαμε τὸν Φρικτὸ Γολγοθᾶ, τὸν Λίθον τῆς Αποκαθηλώσεως, τὸν Πανάγιο Τάφο τοῦ Κυρίου καὶ τὰ ὑπόλοιπα Παρεκκλήσια, τὴν Οδὸ τοῦ Μαρτυρίου, τὴν Φυλακὴ τοῦ Χριστοῦ κ.ἄ. Εκτὸς δὲ τῶν Τειχῶν, τὴν Γεθσημανῆ, ὅ- που ὁ Τάφος τῆς Υπερευλογημένης Παναγίας μας καὶ ἡ ἱερὰ Εἰκὼν τῆς Ιεροσολυμιτίσσης, τὸν τόπον τῆς Προδοσίας, τὴν Αγία Σι- ών, ὅπου τὸ Υπερῶον τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, τῆς Ψηλαφήσεως τοῦ Θωμᾶ καὶ τῆς Αγίας Πεντηκοστῆς, τὸ Ορος τῶν Ελαιῶν, τὴν Ανάληψι, τὴν ρωσικὴ γυναικεία Ιερὰ Μονὴ τῆς Αγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, ὅπου φυλάσσονται τὰ ἱερὰ Λείψανα τῶν Αγίων Νεομαρτύρων Ελισάβετ καὶ Βαρβάρας, ὡς καὶ τὴν Μονὴ τῆς Οσίας Πελαγίας. Τὴν Πέμπτη, ἐκ.ἡμ., ἐπισκεφθήκαμε βορειοανατολικὰ τὸ Ορος Θαβώρ, ὅπου προσκυνήσαμε τὸν τόπον τῆς Θείας Μεταμορφώσεως στὴν ὁμώνυμο Μονή, τὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, τὴν Ναζαρέτ, ὅπου ὁ τόπος καὶ ὁ Ναὸς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τὴν Τιβεριάδα καὶ τὸν Ιορδάνη ποταμό, ὅπου ἔγινε καὶ τὸ καθιερωμένο βάπτισμα τῶν προσκυνητῶν. Τὴν Παρασκευή, ἐκ.ἡμ., προσκυνήσαμε στὴν Μονὴ τῶν Ποιμένων, στὴν Βηθλεέμ, ὅπου ἡ περίφημη Βασιλικὴ τῆς Αγίας Ελένης ἡ μοναδικὴ ἐκ τῶν 365 Ναῶν ποὺ ἔκτισε ἡ Αγία στοὺς Αγίους Τόπους τὴν ὁποίαν δὲν κατέστρεψαν οἱ Πέρσες τὸ 614. Εκεῖ, προσκυνήσαμε τὸ Σπήλαιον ὅπου ἐγεννήθη ὁ Χριστός μας. Κατόπιν, ἐπισκεφθήκαμε τὶς Μονὲς τοῦ Οσίου Σάββα τοῦ Ηγιασμένου, τοῦ Οσίου Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου, τοῦ Αγίου Συμεὼν τοῦ Θεοδόχου («Κατὰ Μόνας»), τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ τὸ ρωσικὸ γυναικεῖο Μοναστήρι τῆς Αναλήψεως στὸ Ορος τῶν Ελαιῶν. Τὸ Σάββατο, ἐκ.ἡμ., προσκυνήσαμε στὴν Μονὴ τοῦ Χοζεβᾶ, ὅπου μεταξὺ ἄλλων καὶ τὸ ἄφθαρτο ἱερὸ Λείψανο τοῦ νέου Οσίου Ιωάννου τοῦ Ρουμάνου τοῦ Ομολογητοῦ καὶ Ασκητοῦ ( 1960), στὸ Σαραντάριον («Ορος τῶν Πειρασμῶν»), στὴν Μονὴ τοῦ Ζακχαίου ( Ιεριχώ), στὸ Μοναστήρι τοῦ Οσίου Γερασίμου τοῦ Ιορδανίτου, στὴν Μονὴ τῶν Αγίων Μάρθας καὶ Μαρίας, καὶ στὸν Τάφον τοῦ Αγίου

33 Λαζάρου τοῦ Τετραημέρου στὴν Βηθανία. Τὸ μεσονύκτιον, παρακολουθήσαμε τὸν Ορθρο καὶ τὴν ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς στὸν Πανάγιο Τάφο. Τὴν Κυριακή, ἐκ.ἡμ., προσκυνήσαμε πάλι στὸν Πανίερο Ναὸ τῆς Αναστάσεως καὶ στὸν Τάφο τῆς Παναγίας μας στὴν Γεθσημανῆ. Επισκεφθήκαμε ἐπίσης τὴν Μονὴ τῆς Μεγάλης Παναγίας, ὅπου ὁ Τάφος καὶ τὸ Ασκητήριο τῆς Οσίας Μελάνης, τὴν Μονὴ τῆς Παναγίας Σεϊντανάγιας, τοῦ Οσίου Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου κ.ἄ. Τὴν νύκτα, στὸν δρόμο πρὸς τὸ ἀεροδρόμιο τοῦ Τὲλ Αβίβ, προσκυνήσαμε στὸν μεγαλοπρεπῆ Ναὸ τοῦ Αγίου Γεωργίου στὴν Λύδδα, ὅπου ὁ Τάφος καἱ ἡ Αλυσίδα τοῦ Αγίου, ὡς καὶ τμῆμα τῶν ἱερῶν Λειψάνων του. Τὸ πρωῒ δὲ τῆς Δευτέρας, 23.10/ , ἀφίχθημεν, σὺν Θεῷ, ἀεροπορικῶς στὴν Αθήνα. * * * Επιστρέφοντες, ὅλοι οἱ προσκυνηταὶ ἐξέφρασαν τὴν εὐγνωμοσύνη τους πρὸς τὸν Αγιον Θεόν, ὡς καὶ πρὸς τοὺς ὑπευθύνους τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ Προσκυνήματος Θεοφ. Επίσκοπο Μεθώνης κ. Αμβρόσιο καὶ τὸν βασικὸ ὀργανωτὴ αὐτοῦ Αρχιμ. π. Γρηγόριο Αγιοκυπριανίτη ἀπὸ τὸν Πύργο Ηλείας. Μᾶς ἐντυπωσίασε βαθειὰ ἡ αὐταπάρνησις, ἡ ὑπομονὴ καὶ ὁ ζῆλος τῶν Πατέρων καὶ Μητέρων, τῶν διακονούντων στὰ Ιερὰ Προσκυνήματα, ὡς καὶ οἱ παρακλήσεις τους νὰ τοὺς ἐνισχύουμε διὰ τῆς προσευχῆς μας, ἀλλὰ καὶ μὲ ἐπισκέψεις Ελλήνων πιστῶν... Πολλοὶ ἐξ αὐτῶν, ἐξέφρασαν αὐθόρμητα καὶ εἰλικρινὰ τὴν ἀγάπη καὶ τὸν σεβασμό τους γιὰ τὸν πνευματικό μας Πατέρα καὶ Μητροπολίτη κ. Κυπριανὸ καὶ τὸ ἔργο του. Ως πρὸς τὴν προσωπικὴ ἐμπειρία τῶν πιστῶν προσκυνητῶν, ὁ κάθε ἕνας ἔλαβε πεῖραν «καθὼς ἠδύνατο» τῆς ἀλλοιώσεως, τὴν ὁποίαν περιέγραφε ἐναργῶς τὸ 1991 ὡς προσκυνητής, ὁ τότε Αρχιμανδρίτης καὶ νῦν Θεοφ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός: «Κάθε τόπος ἦταν ἕνας κρουνὸς ἀκτίστου Χάριτος καὶ μιὰ πηγὴ ἀνακαινισμοῦ ψυχῆς καὶ σώματος. Αλλὰ βεβαίως στὸν φρικτὸ Γολγοθᾶ καὶ στὸν Ζωοποιὸ Τάφο τοῦ Σωτῆρος μας Ιησοῦ Χριστοῦ τόσο πολὺ σὲ μαγνήτιζε, σὲ ἀλλοίωνε καὶ σὲ συνέτριβε καρδιακῶς ἡ Χάρις τοῦ γλυκυτάτου Νυμφίου μας, ὥστε εἶχες τὴν αἴσθησι, ὅτι ἔπινες ἀκόρεστα ἀπὸ τὴν νοερὰ καὶ ζωοδόχο πηγὴ τῆς ἀχράντου πλευρᾶς τῆς Εσταυρωμένης Αγάπης... Μετὰ ἀρχίζει ἕνα ἱερὸ μαρτύριο τῆς καρδιᾶς: ἔχει πληγωθῆ ἡ καρδιὰ ἀπὸ τὴν Χάρι τῶν Αγίων Τόπων τόσο βαθειά, ὥστε δὲν ἀποτελοῦν Αὐτοὶ γιὰ τὸν εὐσεβῆ ἁπλῶς μιὰ ὡραία ἀνάμνησι ποὺ προξενεῖ συναισθηματικὴ συγκίνησι, ἀλλὰ μιὰ προσωπικὴ βίωσι τῶν μεγάλων καὶ σωτηρίων γεγονότων τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς τοῦ Θεανθρώπου Λυτρωτοῦ μας... Μὲ τὸ ἱερὸ Προσκύνημα στὴν Αγία Γῆ ὁ κάθε πιστὸς συνειδητοποιεῖ βαθύτερα, ὅτι ὀφείλει μὲ τὴν καθαρτικὴ καὶ ἀνακαινιστικὴ Χάρι τοῦ Θείου Παρακλήτου νὰ γίνη καὶ αὐτὸς ἕνας ἅγιος τόπος, μία ἁγία γῆ, ὅπου θὰ ἀναπαύεται ὁ Πανάγιος Τριαδικὸς Θεός...». (Περιοδ. «Αγιος Κυπριανός», ἀριθ. 241/Μάρτιος- Απρίλιος 1991, σελ ). Αποχαιρετίζων τοὺς πιστούς, ὁ Θεοφ. κ. Αμβρόσιος εὐχήθηκε σὲ ὅλους ὅπως ἡ ὠφέλεια καὶ ἡ Χάρις ποὺ ἀπεκόμισαν ἀπὸ τὸ Ιερὸ Προσκύνημα, νὰ ἀποβοῦν βιώματα μετανοίας καὶ πνευματικῆς ἐργασίας. Αδ. Σεραφεῖμα Μοναχὴ Αγιοαγγελίτισσα

34 Ποιμαντικὴ Επίσκεψις στὴν Αὐστραλία ΚΑΤΑ παράκλησιν τοῦ Σεβασμ. Επισκόπου Σύδνεϋ καὶ Νέας Νοτίου Οὐαλλίας κ. Χρυσοστόμου καὶ μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου καὶ Προέδρου ἡμῶν κ. Κυπριανοῦ, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος πραγματοποίησε, θείᾳ βοηθείᾳ, ποιμαντικὴ ἐπίσκεψι στὸ Σύδνεϋ τῆς μακρινῆς Αὐστραλίας, προκειμένου μάλιστα, σὺν τοῖς ἄλλοις, νὰ συμμετάσχη στὴν Πανήγυρι τοῦ Ιεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ μας τῶν Αγίων Αναργύρων Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ στὸ Σύδνεϋ, ὅπου ἀφίχθη ἀεροπορικῶς τὴν Παρασκευή, ἐκ.ἡμ. Ο Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος ἐλειτούργησε στὸν Ιερὸ Ναὸ τῶν Αγίων Αναργύρων ἐπὶ δύο συνεχόμενες Κυριακές, τὴν ἐκ.ἡμ. καὶ τὴν ἐκ.ἡμ., ὡς καὶ στὴν Εορτὴ τῶν Αγίων Αναργύρων, τὴν Τετάρτη ἐκ.ἡμ., παρουσίᾳ μεγάλου πλήθους εὐσεβῶν, κυρίως ἑλλήνων ὁμογενῶν. Συμμετεῖχαν δὲ καὶ ὁ π. Ιωάννης Γιουνάν, ὁ ὁποῖος διετέλεσε Εφημέριος στὸν Ιερὸ Ναὸ κατὰ τὸ τελευταῖο διάστημα, καὶ ὁ Πρωθιερεὺς π. Δράγαν ( Αγάπιος) Σαράσεβιτς, ὁ ὁποῖος ἔγινε προηγουμένως δεκτὸς ἀπὸ τὸν Θεοφ. κ. Αμβρόσιο στὴν Ιερὰ ἡμῶν Σύνοδο, συμφώνως πρὸς τὴν σχετικὴ Απόφασι τῆς ἡμετέρας Δ.Ι.Σ. (1/ ἐκ.ἡμ.). Ο π. Δράγαν ἀνῆκε μέχρι πρό τινος στὴν Επισκοπὴ Αὐστραλίας τοῦ Πατριαρχείου Σερβίας, ἀλλὰ ἀπετειχίσθη ἐξ αὐτῆς γιὰ λόγους Πίστεως καὶ Δικαιοσύνης. Εἶναι σοβαρὸς καὶ ἀξιόλογος Κληρικὸς καὶ ἐκ πεποιθήσεως Αντι-οικουμενιστής. Ετοποθετήθη πλέον προσωρινὸς Εφημέριος τοῦ Ιεροῦ Ναοῦ τῶν Αγίων Αναργύρων, ἐφ ὅσον ὁ π. Ιωάννης τοποθετήθηκε σὲ ἕτερη διακονία ἀλλοῦ. Επίσης, ὁ Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος εἶχε τὴν εὐκαιρία, κατὰ τὸ διάστημα τῆς ἐκεῖ ὀλιγοημέρου παραμονῆς του, νὰ διαβουλευθῆ μὲ τὸ Ενοριακὸ Συμβούλιο περὶ χρονιζόντων προβλημάτων τῆς Κοινότητος πρὸς ἐξεύρεσιν λύσεων, νὰ ἐπισκεφθῆ πολλὲς οἰκίες ὁμογενῶν ἀδελφῶν μας ἐκ τοῦ εὐσεβοῦς Ποιμνίου ἡμῶν πρὸς πνευματικὴν παρηγορίαν καὶ ἐνίσχυσιν, καὶ νὰ συναντηθῆ μὲ τὸν ρῶσο Κληρικὸ Ιερομ. π. Ιωάννη Σμέλιτς, ὑπαγόμενο στὸν Σεβασμ. Επίσκοπο Οδησσοῦ καὶ Ταυρίδος κ. Αγαθάγγελο, ὡς μὴ ἀποδεχθέντα τὴν ἕνωσιν μετὰ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, καθὼς καὶ μὲ ἄλλους παράγοντες. Ο Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος ἐπέστρεψε ἀεροπορικῶς στὴν Ελλάδα τὸ πρωῒ τῆς Δευτέρας, ἐκ.ἡμ., μετὰ ἀπὸ μία ἀκόμη καρποφόρο καὶ κοπιώδη ἐκκλησιαστικὴ ἀποστολή, ἡ ὁποία, Χάριτι Θεοῦ, ἐστέφθη ὑπὸ ἐπιτυχίας. ὶ

35 Η Ιερὰ Σύνοδος τῶν Ρουμάνων Αντι-οικουμενιστῶν κατέστη ἑνδεκαμελὴς Τρεῖς νέοι Αρχιερεῖς στὴν Αδελφὴ Εκκλησία τοῦ Πατρίου Ημερολογίου ἐν Ρουμανίᾳ ΚΑΤΑ τὸ τριήμερον ἐκ.ἡμ., ἐτελέσθησαν ἀντιστοίχως τρεῖς Χειροτονίες νέων Αρχιερέων στὴν Αδελφὴ Εκκλησία τοῦ Πατρίου Ημερολογίου ἐν Ρουμανίᾳ. Τὸ λίαν εὐχάριστο αὐτὸ τριπλὸ γεγονὸς ἔλαβε χώρα στὴν Μητροπολιτικὴ Εδρα τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ρουμάνων, τὴν Ιερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Σλατιοάρας, συμμετεῖχαν δὲ ὅλα τὰ Μέλη Αὐτῆς, προεξάρχοντος τοῦ σεπτοῦ Προέδρου Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Βλασίου. Πρῶτος ἐχειροτονήθη ὁ Θεοφ. Επίσκοπος Ιασίου κ. Γλυκέριος, Αδελφὸς τῆς ἐν λόγῳ Ιερᾶς Μονῆς, δεύτερος ὁ Θεοφ. Επίσκοπος Γαλατσίου κ. Διονύσιος, Αδελφὸς ἐπί- Η ἑνδεκαμελὴς Ιερὰ Σύνοδος τῆς Ρουμανικῆς Ιεραρχίας. σης τῆς ἰδίας Μονῆς καὶ ἀπὸ ἐτῶν ἐπὶ κεφαλῆς τῆς Ιερᾶς Μονῆς τοῦ Αγίου Αθανασίου τοῦ Αθωνίτου στὸ Δέλτα τοῦ Δουνάβεως, τρίτος δὲ ὁ Θεοφ. Επίσκοπος Σιμπιοὺ κ. Εὐλόγιος, Αδελφὸς τῆς Ιερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Βουκουρεστίου, πτυχιοῦχος πυρηνικῆς φυσικῆς ἐκ τοῦ Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου καὶ ἀπὸ ἐτῶν ἐπὶ κεφαλῆς τῆς Ιερᾶς Σκήτης Αγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου στὴν περιοχὴ τοῦ Σιμπιού. Οἱ τρεῖς ἄξιοι νέοι Επίσκοποι διακρίνονται γιὰ τὴν μοναχική τους καλλιέργεια καὶ συνείδησι, τὴν πνευματική τους ὡριμότητα καὶ σύνεσι καὶ τὸν ποιμαντικό τους ζῆλο, ἀναμένεται δὲ νὰ συνεισφέρουν οὐσιαστικὰ στὴν κάλυψι τῶν αὐξανομένων ἀναγκῶν τῆς πολυπληθοῦς Αδελφῆς Εκκλησίας ἐν Ρουμανίᾳ. Ο Θεοφ. Επίσκοπος Ωρεῶν κύριος Κυπριανός, ὡς Αναπληρωτὴς Πρόεδρος τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων, μετέφερε γραπτῶς στοὺς τρεῖς νέους Αρχιερεῖς «τὴν εἰλικρινῆ χαρὰν καὶ τὰς θερμὰς εὐχὰς καὶ προσευχὰς» τοῦ πολυσεβάστου Μητροπολίτου καὶ Προέδρου μας κυρίου Κυπριανοῦ, ὡς καὶ ἁπάντων τῶν σεπτῶν Μελῶν τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου, γιὰ «διαρκῆ ἐνίσχυσιν, καθοδήγησιν καὶ προστασίαν τῆς Υπερευλογημένης Μητρὸς ἡμῶν Θεοτόκου εἰς τὰ νέα ὑψηλὰ καὶ βαρέα καθήκοντα» αὐτῶν Ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Βλάσιος μὲ τοὺς τρεῖς νέους Επισκόπους.

36 Πλουσία ἡ ἔκχυσις τῶν θεομητορικῶν καὶ ἀγγελικῶν εὐλογιῶν Εώρτασε μὲ ἰδιαίτερη λαμπρότητα τὸ Ιερὸ Γυναικεῖο Κοινόβιο τῶν Αγίων Αγγέλων ΤΗΝ ἐκ.ἡμ., ἑώρτασε ἡ Ιερὰ ἡμῶν Μονὴ τῶν Αγίων Αγγέλων, τῆς ὁποίας προΐσταται θεοφιλῶς ἡ Οσιωτάτη Καθηγουμένη Γερόντισσα Ταξιαρχία. Στὴν κατανυκτικὴ πανηγυρικὴ Αγρυπνία, πρὸς τιμὴν τῶν Αγίων Προστατῶν τῆς Μονῆς, προεξῆρχε ὁ Αναπληρωτὴς Πρόεδρος τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, συνελειτούργησαν δὲ ὁ Σεβασμ. Επίσκοπος Αλανίας κ. Γεώργιος καὶ ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, συμπαραστατούμενοι ἀπὸ τοὺς Αγιοκυπριανίτας πατέρας Ιερομ. Ιλαρίωνα καὶ Ιεροδ. Ιωσήφ. Κατὰ τὴν ὥρα τοῦ Κοινωνικοῦ, ὁ Θεοφιλ. Ωρεῶν κ. Κυπριανὸς ἀπηύθυνε εἰς τοὺς φιλο-παρθένους καὶ φιλ-αγγέλους πολυπληθεῖς πανηγυριστὰς Πανηγυρικὸν ἐπὶ τῇ ἱερᾷ Συνάξει τῶν Τιμίων Επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων, μὲ κύρια ἀναφορὰ στὴν σωτηρία τοῦ Αοράτου Κόσμου, τοὺς Συμμάχους μας καὶ τὸ θεραπευμένο Θυμικόν, ἐπιδαψιλεύων οὕτως εἰς τὰς ψυχὰς τὴν παραμυθητικὴ καὶ ἐνισχυτικὴ χάριν Αὐτῶν, ὡς καὶ τὴν Μητρικὴ ἐπισκίασι τῆς Κυρίας τῶν Αγγέλων. Ο Πανηγυρικὸς Λόγος δημοσιεύεται στὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς Συνόδου καὶ θὰ δημοσιευθῆ ἐπίσης στὸ Συνοδικὸ Περιοδικὸ «Ορθόδοξος Ενστασις καὶ Μαρτυρία». Ηταν ὄντως μία ἱστορικὴ ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποία ἐξεχύθησαν στὸ εὐλογημένο αὐτὸ Κοινόβιο πλούσιες οἱ θεομητορικὲς καὶ ἀγγελικὲς εὐλογίες, δι εὐχῶν τοῦ πολυσεβάστου Γέροντος καὶ Μητροπολίτου μας κ. Κυπριανοῦ. Αποφθέγματα Γέροντος Γερμανοῦ Σταυροβουνιώτου * Δὲν ὑπάρχει χῶρος παραμονῆς στὴν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν γι αὐτούς, οἱ ὁποῖοι στὴν ψυχή τους δὲν ἔχουν χῶρο ἀγάπης γιὰ τοὺς ἐχθρούς τους. * Οταν φοβούμεθα τὸν Θεό, τότε ἀκριβῶς εἶναι ποὺ δὲν φοβούμεθα οὔτε ἀνθρώπους, οὔτε δαίμονες!

37 Η Πανήγυρις τοῦ Αγίου Ιωάννου τοῦ Ελεήμονος στὴν Θεσσαλονίκη ΤΗΝ Κυριακή, 12/ , ἑώρτασε τὸ Μετόχιο στὴν Θεσσαλονίκη τῆς Ιερᾶς Μονῆς τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς, τὸ ὁποῖο εἶναι ἀφιερωμένο στὴν μνήμη τοῦ Αγίου Ιωάννου τοῦ Ελεήμονος Πατριάρχου Αλεξανδρείας καὶ εὑρίσκεται ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Καμενιάτου, μεταξὺ τῆς Βασιλικῆς τοῦ Πολιούχου Αγίου Δημητρίου καὶ τοῦ Βυζαντινοῦ Ναοῦ τοῦ Προφήτου Ηλιού. Στὸ μικρό, ταπεινὸ καὶ κατανυκτικὸ Ναΰδριο τοῦ Ιεροῦ Μετοχίου ἐλειτούργησε, μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης, ὁ ὁποῖος καὶ ἐξεφώνησε τὸν ἑόρτιο λόγο, μετὰ τοῦ ὑπευθύνου Αὐτοῦ Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Γλυκερίου Αγιοκυπριανίτου. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι περὶ τοὺς 100 καὶ πλέον εὐσεβεῖς, ἀριθμὸς ὑπερβολικὸς γιὰ τὰ δεδομένα τοῦ Ιεροῦ Μετοχίου, οἱ ὁποῖοι ὠφελήθησαν καὶ ἐνισχύθησαν μεγάλως. Εκκλησις Βοηθείας γιὰ τὴν ἁγιογράφησι τοῦ τρούλλου τοῦ Προσκυνηματικοῦ Ναοῦ τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας Απὸ τὴν ἁγιογράφησι τοῦ τρούλλου. Αγγελικὰ Τάγματα: Χερουβὶμ - Σεραφὶμ - Θρόνοι (δώδεκα μορφές, ἑκάστη 750 ) Δυνάμεις - Εξουσίαι - Κυριότητες (δώδεκα μορφές, ἑκάστη 1000 ) Αγγελοι - Αρχάγγελοι - Αρχαὶ (δώδεκα μορφές, ἑκάστη 2500 ) Προφῆτες μὲ Δόξα καὶ Διακόσμησι (δώδεκα μορφές, ἑκάστη 1200 ) Εμβάσματα ἀποστέλλονται μὲ ταχυδρομικὴ ἐπιταγὴ στὴν διεύθυνσι: Ιερὰ Μονὴ Αγίου Κυπριανοῦ, Τ.Θ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ , ΕΛΛΑΣ ἤ κατατίθενται στοὺς ἑξῆς ἀριθμοὺς λογαριασμῶν μας στὶς Τράπεζες: ΕΘΝΙΚΗ: , ALPHA: , ΑΓΡΟΤΙΚΗ: καὶ EUROBANK:

38 Οἱ ἱστορικὲς σελίδες τῆς Ορθοδόξου Ενστάσεως πυκνώνουν Συλλειτουργικὸς Ασπασμὸς Ελλήνων καὶ Ρώσων Αντι-οικουμενιστῶν Μία Ιστορικὴ Επίσκεψις Δ όξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν! Η Ιερὰ Σύνοδος τῶν Ενισταμένων εἶχε τὴν ἰδιαίτερη εὐλογία νὰ ὑποδεχθῆ καὶ φιλοξενήση στὴν Μητροπολιτικὴ Εδρα Αὐτῆς, τὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης ἐν Φυλῇ Αττικῆς, τὸν Σεβασμ. Επίσκοπο Οδησσοῦ καὶ Ταυρίδος κύριον Αγαθάγγελον, ἀπὸ 15ης ἕως 20ῆς Νοεμβρίου 2007 ἐκ.ἡμ. Η πολυσήμαντος καὶ πολυ-επίπεδος ἐπικοινωνία μας μὲ τὸν Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελο ἔλαβε τὸν χαρακτῆρα μιᾶς ὄντως Ιστορικῆς Επισκέψεως, λαμβανομένου ὑπ ὄψιν ὅτι ὁ εὐλογημένος αὐτὸς Αρχιερεὺς ἡγεῖται ἤδη τοῦ μεγάλου ἐκείνου τμήματος τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Διασπορᾶς, τὸ ὁποῖο ὄχι μόνο δὲν ἀπεδέχθη τὴν ψευδένωσιν Διασπορᾶς-Μόσχας, πραγματοποιηθεῖσαν κατὰ τὸν παρελθόντα Μάϊον, ἀλλ ἔχει καὶ τὴν αὐτοσυνειδησίαν ὅτι ἀποτελεῖ τὴν συνέχειαν τῆς γνησίας Εκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, ἐφ ὅσον διασώζει τὴν Ιστορικὴν Κληρονομίαν Αὐτῆς. * * * Τὴν Τετάρτην, 15η Νοεμβρίου καὶ περὶ ὥραν 19.00, ἡ Ιερὰ Σύνοδός μας ὑπεδέχθη τὸν Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελον ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει στὴν Μητροπολιτικὴ Εδρα Αὐτῆς. Στὸ τέλος τῆς δοξολογικῆς Ακολουθίας στὸν νέο Μητροπολιτικὸ Ναό Της προσεφώνησε αὐτὸν ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κύριος Κυπριανός, Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, μεταφέρων τὸ «καλωσωρίσατε» τοῦ ἀ

39 σθενοῦντος πολυσεβάστου Μητροπολίτου καὶ Προέδρου μας κυρίου Κυπριανοῦ, ὡς καὶ τῶν λοιπῶν Μελῶν τῆς Ιεραρχίας μας. «Στὸ πρόσωπό Σας», εἶπε ὁ Θεοφιλ. Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, «ἀντικρύζομε τὴν Αγία Ρωσία, ἀπὸ τοῦ Αγίου Βλαδιμήρου τοῦ Φωτιστοῦ μέχρι τοῦ φωτεινοῦ νέφους τῶν Αγίων Νεομαρτύρων Τὴν ἐναγκαλιζόμεθα καὶ ἀσπαζόμεθα ἐν ἁγίῳ φιλήματι ἀγάπης». Στὴν Προσφώνησί* του, ὁ Θεοφιλ. Ωρεῶν εὐχήθηκε ἐπίσης, ὅπως ἡ παραμονὴ τοῦ Σεβασμ. κ. Αγαθαγγέλου πλησίον μας «ἐνισχύση στὸ ἔπακρον τὴν ἐκκλησιαστική μας ἑνότητα» καὶ «σημάνη τὴν ἔναρξι μιᾶς ὄντως νέας περιόδου στὸν πολυμέτωπο ἀγῶνα μας γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Εκκλησίας καὶ τὴν δόξαν τοῦ θείου Δομήτορος Αὐτῆς». Οἱ ἑπόμενες ἡμέρες ἀπέδειξαν, ὅτι μὲ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ, «οἱ δύο Αδελφὲς Εκκλησίες τῆς Ορθοδόξου Ενστάσεως», Ελλήνων καὶ Ρώσων, «οἱ ὁποῖες ἔχουν ἐλεηθῆ νὰ λάβουν τὸ χάρισμα τοῦ ἀγῶνος κατὰ τῆς συγκρητιστικῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», δύνανται νὰ συνεργασθοῦν οἰκοδομητικῶς ἐν Χριστῷ καὶ νὰ ἐνισχύσουν πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως τὸ ἀντι-οικουμενιστικὸν μέτωπον. * * * Τὴν Πέμπτην, 16ην Νοεμβρίου καὶ περὶ ὥραν 8.00, συνῆλθε ἡ Διαρκὴς Ιερὰ Σύνοδος στὴν ἔκτακτη Συνεδρίασι Ε Αὐτῆς, προεδρεύοντος τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Ωρε- ῶν κ. Κυπριανοῦ, Αναπληρωτοῦ Προέδρου, συνεδρευόντων τῶν Θεοφιλ. Επισκόπων Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσοστόμου, Μεθώνης κ. Αμβροσίου καὶ Γαρδικίου κ. Κλήμεντος, Γραμματέως, συμμετεχόντων δὲ ἐκτάκτως τοῦ ἡμετέρου παρεπιδημοῦντος ἐν Ελλάδι Σεβασμ. Επισκόπου Αλανίας κ. Γεωργίου, ὡς καὶ τοῦ Σεβασμ. Επισκόπου Οδησσοῦ καὶ Ταυρίδος κ. Αγαθαγγέλου, Προέδρου τῆς Προσωρινῆς Υπερτάτης Εκκλησιαστικῆς Διοικήσεως τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς. Τὴν διηυρυμένην Διαρκῆ Ιερὰ Σύνοδο ἀπησχόλησε ἕνα καὶ μοναδικὸ θέμα, μὲ πολλὲς βεβαίως παραμέτρους, ἐξ οὗ καὶ τὸ πολύωρον τῶν δύο συνεδριῶν Αὐτῆς (πρωϊνῆς καὶ ἀπογευματινῆς), τὸ ἑξῆς: Η πλήρης ἐνεργοποίησις τῆς Αποφάσεως 7, τῆς ληφθείσης κατὰ τὴν τακτικὴ ἐτήσιο Συνεδρίασι ΛΔ / ἐκ.ἡμ. τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῆς Ιεραρχίας τῶν Ενισταμένων, ἤτοι ἡ ἀνάδειξις καὶ ἰσχυροποίησις τῆς κοινωνίας μας μὲ τὸν Σεβασμ. Επίσκοπο Οδησσοῦ καὶ Ταυρίδος κ. Αγαθάγγελο, περαιτέρω δὲ ἡ σύμπραξίς μας σὲ ἀρχιερατικὲς χειροτονίες, ὅ- ταν τοῦτο μᾶς ζητηθῆ, προκειμένου νὰ ἐνισχυθῆ ἡ διοικητικὴ δομὴ τῆς Δικαιοδοσίας του. Θ

40 Θ Κατὰ τὴν πρωϊνὴ συνεδρίαν, ὁ Θεοφιλ. Αναπληρωτὴς Πρόεδρος ὑπεδέχθη στὴν κοινὴ Συνεδρίασι τὸν Σεβασμ. Επίσκοπο Οδησσοῦ καὶ Ταυρίδος κ. Αγαθάγγελο, μὲ εἰδικὸ Προσφωνητήριο Λόγο*, ἀναφερθεὶς στὶς ἱστορικὲς ἀπαρχὲς τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς καὶ τῶν Ελλήνων Αντι-οικουμενιστῶν τοῦ Πατρίου Ημερολογίου, στὴν πτῶσιν τοῦ ὑπὸ τὸν μητροπολίτη Λαῦρο τμήματος τῆς Ρ.Ο.Ε.Δ., διὰ τῆς ἀθετήσεως τῆς Ιστορικῆς Κληρονομίας Της, στὸ ἱστορικὸ χρέος τοῦ Σεβασμ. Επισκόπου κ. Αγαθαγγέλου νὰ διατηρήση ἀνόθευτη τὴν Κληρονομία αὐτή, ὡς καὶ τὴν ἀμετακίνητη θέλησί μας νὰ συμπαρασταθοῦμε στὸν ἱερὸ ἀγῶνα του μὲ τρόπους σαφεῖς καὶ συγκεκριμένους. Ο Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος, στὴν Αντιφώνησί του, ἀνεφέρθη στὸ ἱστορικὸ τῆς προσφάτου τραγωδίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς μέχρι καὶ τῆς ἑνώσεως αὐτῆς μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας καὶ τὸν ἀντι-συνοδικὸ τρόπο δραστηριοποιήσεως τῶν ἑνωτικῶν μέχρις ἐπιτεύξεως τοῦ σκοποῦ των. Εν συνεχείᾳ, ὁ Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος ἀπήντησε σὲ πολλὲς καὶ διάφορες ἐρωτήσεις, οἱ ὁποῖες ἐτέθησαν ὑπὸ τῶν Μελῶν τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου, πρὸς διασάφησιν ποικίλων θεμάτων θεολογικῆς, ἱστορικῆς καὶ πρακτικῆς σημασίας, τέλος δὲ συνυπέγραψε προθύμως μὲ τοὺς συνεδρεύοντας Αρχιερεῖς τὸ κείμενον, μὲ τίτλον: «Μνημόνιον Αρχῶν Συνεργασίας Ελλήνων καὶ Ρώσων Αντι-οικουμενιστῶν»* (Α. Εἰσαγωγικά, Β. Αἴτια διακοπῆς κοινωνίας, Γ. Ενότης καὶ κοινὴ προοπτική, Δ. Απόρροιαι τῆς Ενότητος). Ο Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος, ὡς τελικὸ καὶ καιριώτατο θέμα, ἔθεσε τὴν ἄμεσο ἀ- νάγκη, ὅπως στὸ ἐγγὺς μέλλον συμπράξωμε σὲ χειροτονίες Ρώσων Αρχιερέων, πρὸς ἐνίσχυσιν καὶ προαγωγὴν τοῦ ἔργου του. Η Ιερὰ Σύνοδός μας ἀπήντησε ὁμοφώνως καὶ ἀνεπιφυλάκτως θετικὰ στὸ αἴτημά του ἀμέσως δὲ κατηρτίσθη τὸ σχετικὸ πρόγραμμα τῆς ἀποστολῆς δύο Μελῶν τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου στὴν Οδησσὸ τῆς Οὐκρανίας καὶ συνεζητήθησαν τὰ ἐπὶ μέρους θέματα περὶ τῶν ὑποψηφίων, περὶ τῶν ἡμερομηνιῶν κ.ἄ. Επρόκειτο γιὰ μία ὄντως ἱστορικὴ Συνεδρίασι τῆς Διαρκοῦς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου, τῇ βοηθείᾳ τῆς Αχράντου Θεοτόκου! * * * Τὶς ἑπόμενες ἡμέρες, Παρασκευὴ καὶ Σάββατο 17η καὶ 18η Νοεμβρίου ἐκ.ἡμ., ὁ Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος, συνοδείᾳ Αρχιερέων μας, ἐπεσκέφθη διαφόρους Μονὰς καὶ Προσκυνήματα τῆς ἡμετέρας Δικαιοδοσίας, ἀλλὰ καὶ εὐρύτερον ( Αγία Παρασκευὴ Αχαρνῶν, Παναγία Μυρτιδιώτισσα Σταμάτας, Οσία Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου Λυκοβρύσεως, Παναγία Κλειστῶν Φυλῆς κ.ἄ.), στὴν δὲ Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν Αττικῆς τοῦ ἐπεφυλάχθη ἐνθουσιώδης ὑποδοχή, ἐψάλη Δοξολογία, ἔγιναν Προσφωνήσεις καὶ Αντιφωνήσεις, ἀνέπεμψε ἐπιμνημόσυνον δέησιν -κατὰ τὸ ρωσικὸν τυπικὸν- στὸ μνῆμα τῆς ἀειμνήστου Κτητορίσσης καὶ πρώτης Καθηγουμένης Γεροντίσσης Κυπριανῆς ( 2000), ἐξεναγήθη σὲ ὅλους τοὺς χώρους τοῦ μοναστηριακοῦ συγκροτήματος καὶ τέλος παρετέθη πλούσιο γεῦμα ἀγά

41 πης, γενομένης ἀναγνώσεως ἑλληνιστὶ καὶ ρωσιστί. * * * Τὴν Κυριακή, ἐκ.ἡμ., ἐτελέσθη Συνοδικὸν Συλλείτουργον, στὴν Μητροπολιτικὴ Εδρα τῶν Ενισταμένων, προεξάρχοντος μὲν τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ, Αναπληρωτοῦ Προέδρου, συμμετασχόντων δὲ τῶν Σεβασμιωτάτων καὶ Θεοφιλεστάτων Αρχιερέων: Οδησσοῦ καὶ Ταυρίδος κ. Αγαθαγγέλου, Σύδνεϋ καὶ Νέας Νοτίου Οὐαλλίας κ. Χρυσοστόμου, Αλανίας κ. Γεωργίου, Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσοστόμου, Μεθώνης κ. Αμβροσίου καὶ Γαρδικίου κ. Κλήμεντος. Επίσης, συμμετεῖχε δεκάδα περίπου Πρεσβυτέρων καὶ Διακόνων, μεταξὺ τῶν ὁ- ποίων καὶ οἱ δύο συνοδοὶ τοῦ Σεβασμ. κ. Αγαθαγγέλου Ιερομ. π. Ιωάννης Σμέλιτς ἀπὸ τὴν Μελβούρνη τῆς Αὐστραλίας καὶ Πρωθιερεὺς π. Βαλέριος Αλεξέεφ ἀπὸ τὴν Οδησσὸ τῆς Οὐκρανίας, Γραμματεὺς τῆς Επισκοπῆς. Τὸ θεῖον κήρυγμα ἐπὶ τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς τῆς Κυριακῆς Θ Λουκᾶ ἐξεφώνησε ὁ Θεοφιλ. Γαρδικίου κ. Κλήμης. Τὸ ἱστορικὸ αὐτὸ συλλείτουργον, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας μεγάλης καὶ συμπροσευχομένης καὶ συναγαλλομένης γιὰ τὸ εὐφρόσυνο γεγονός, ἐπεσφράγισε καὶ ἀνέδειξε καὶ ἰσχυροποίησε τὴν κοινωνία Ελλήνων καὶ Ρώσων Αντι-οικουμενιστῶν καὶ ἀνερρίπισε τὴν αἰσιόδοξη προοπτικὴ τοῦ κοινοῦ Ενωτικοῦ Οράματός μας, ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς κοινῆς μας Ιστορικῆς Κληρονομίας. Στὸ τέλος, μετὰ τὴν Απόλυσιν, ὁ Θεοφιλ. Αναπληρωτὴς Πρόεδρος προσεφώνησε μὲ εἰδικὸ κείμενο, Συλλειτουργικοῦ Ασπασμοῦ*, τὸν Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελο καὶ τοῦ προσέφερε «ἐκ μέρους τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας τὴν ἱερὰ Εἰκόνα τῶν Αγίων Μαρτύρων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης, μὲ τὴν ταπεινὴ παράκλησι νὰ ἀ- ναρτήση αὐτὴν στὸν Καθεδρικὸ Να- ὸ στὴν Οδησσόν, εἰς διαρκῆ ὑπόμνησιν τῆς ἑνότητός μας ἐν τῷ μαρτυρικῷ φρονήματι τῆς Ορθοδόξου Ομολογίας καὶ εἰς διαρκῆ προστασίαν ἀ- πὸ τὰς ἐπιβουλὰς τῶν ἀλλοτρίων». Τὸ βράδυ τῆς αὐτῆς ἡμέρας ἔγινε μία μικρὰ ἀποχαιρετιστήριος πανηγυρικὴ Εκδήλωσις στὸ Πνευματικὸ Θ

42 Θ Κέντρο «Ο Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου» (Πατρῶν 12, Κολωνὸς) πρὸς τιμὴν τοῦ Σεβασμ. κ. Αγαθαγγέλου, παρουσίᾳ τῶν Μελῶν τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας: Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ, Αλανίας κ. Γεωργίου, Μεθώνης κ. Αμβροσίου καὶ Γαρδικίου κ. Κλήμεντος, ὅπου ἡ Χορωδία τῆς Μητροπόλεώς μας «Ελληνορθόδοξη Κληρονομιὰ» παρουσίασε ἐκκλησιαστικοὺς ὕμνους καὶ παραδοσιακὰ τραγούδια, συνοδείᾳ ὀργάνων, προσεφέρθησαν ἄνθη, ἔγιναν προσφωνήσεις, ὁ δὲ Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος ἀνέπτυξε ἐν συντομίᾳ τὸν ὀρθόδοξο τρόπο τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό: ἀγαπῶν κάποιος τὴν Εκκλησία, ἀγαπᾶ τὰ μέλη τῆς Εκκλησίας, ἀγαπᾶ δηλ. τὸν «πλησίον» τοιουτοτρόπως φθάνει στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἡ ἀγάπη δηλαδὴ τοῦ Θεοῦ διέρχεται διὰ τῆς ἀγάπης πρὸς τὴν Εκκλησία καὶ Εκκλησία εἴμεθα ἡμεῖς, τὰ μέλη τῆς Εκκλησίας. Μετὰ τὴν συγκινητικὴ πράγματι αὐτὴν Εκδήλωσι, εὐλαβὲς πνευματικὸ τέκνο μας παρέθεσε πλούσιο δεῖπνο ἀγάπης σὲ ὅλους τοὺς Αρχιερεῖς καὶ τοὺς συνοδοὺς αὐτῶν, κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ ὁποίου διημείφθη μία πολὺ οἰκοδομητικὴ συζήτησις ἐπὶ θεμάτων κυρίως τῆς προσφάτου ρωσικῆς εὐσεβείας καὶ πνευματικότητος. * * * Ο Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος, μετὰ τοῦ Αἰδεσιμ. π. Βαλερίου ἐκ τῆς τιμίας Συνοδίας του, ἀνεχώρησαν ἀεροπορικῶς γιὰ τὴν Οδησσό, μέσῳ Βαρσοβίας, τὶς πρῶτες πρωϊνὲς ὧρες τῆς Δευτέρας, ἐκ.ἡμ., προκειμένου νὰ ἑορτάσουν στὴν ἕδρα τους τὴν Θεομητορικὴ Εορτὴ τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, προέπεμψε δὲ αὐτοὺς ὁ Θεοφιλ. Γαρδικίου κ. Κλήμης. Τῷ δὲ Θεῷ ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου, χάρις ἐπὶ τῇ ἀνεκδιηγήτῳ Αὐτοῦ δωρεᾷ! (*) Οἱ Προσφωνήσεις τοῦ Θεοφιλ. Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ ἐπὶ τῆς Υποδοχῆς τοῦ Σεβασμ. Οδησσοῦ κ. Αγαθαγγέλου, ἐπὶ τῆς Συνοδικῆς Συνεδριάσεως καὶ ἐπὶ τῆς Συλλειτουργίας μετ αὐτοῦ, ὡς καὶ τὸ «Μνημόνιον Αρχῶν Συνεργασίας Ελλήνων καὶ Ρώσων Αντι-οικουμενιστῶν», δημοσιεύονται στὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς Συνόδου καὶ θὰ δημοσιευθοῦν ἐπίσης στὸ Συνοδικὸ Περιοδικὸ «Ορθόδοξος Ενστασις καὶ Μαρτυρία»

43 Η ἐκκλησιαστικὴ ἑνότης Ελλήνων καὶ Ρώσων Αντι-οικουμενιστῶν ἀνανεώνεται καὶ διευρύνεται Συμμετοχὴ τῶν Ορθοδόξων Ενισταμένων τοῦ Πατρίου Ημερολογίου Ελλάδος σὲ Χειροτονίες Ρώσων Αρχιερέων Ιστορικὴ Επίσκεψις στὴν Οδησσὸ τῆς Οὐκρανίας ΣΥΜΦΩΝΩΣ πρὸς τὴν ἀπόφασι τῆς ἐκτάκτου Συνεδρίας Ε / ἐκ.ἡμ. τῆς διηυρυμένης Διαρκοῦς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων τῇ συμμετοχῇ τοῦ ἐπισκεφθέντος τὴν Ελλάδα Σεβασμ. Επισκόπου Οδησσοῦ καὶ Ταυρίδος κ. Αγαθαγγέλου, Προ- έδρου τῆς Προσωρινῆς Υπερτάτης Εκκλησιαστικῆς Διοικήσεως (ΠΥΕΔ) τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς (ΡΟΕΔ) τῆς μὴ ἀποδεχθείσης τὴν ἕνωσιν μετὰ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας τὸν παρελθόντα Μάϊο, δύο ἡμέτεροι Αρχιερεῖς, ὁ Σεβασμ. Επίσκοπος Αλανίας κ. Γεώργιος καὶ ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, ἐπεσκέφθησαν τὴν Οδησσὸ τῆς Οὐκρανίας. Η ἐπίσκεψις πραγματοποιήθηκε μὲ σκοπὸ νὰ συμπράξωμε μετὰ τοῦ Σεβασμ. κ. Αγαθαγγέλου στὴν χειροτονία δύο νέων Ρώσων Αρχιερέων, προκειμένου νὰ ἐνισχυθῆ ἡ διοικητικὴ δομὴ τοῦ τμήματος αὐτοῦ τῆς ΡΟΕΔ, τὸ ὁποῖο διακρατεῖ ἀνόθευτη καὶ συνεχίζει ἀπαρασάλευτα τὴν Ιστορικὴν Κληρονομίαν Αὐτῆς καὶ τὴν σωστικὴ ὁμολογιακὴ ἀποστολή Της. Οἱ δύο Αρχιερεῖς μας ἀφίχθησαν ἀεροπορικῶς στὴν Οδησσὸ τὸ βράδυ τῆς Τετάρτης, ἐκ.ἡμ., ὅπου τοὺς ἀνέμενε ὁ Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος καὶ κατέλυσαν σὲ ξενοδοχεῖο τῆς πόλεως. Τὴν Πέμπτη, ἐκ.ἡμ., ἐπραγματοποίησαν ἐπίσκεψι στὴν Ιερὰ Γυναικεία Μονὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἡ ὁποία ὑπάγεται στὸν Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελο, ὑπὸ τὴν Γερόντισσα Αλεξάνδρα, ἀριθμοῦσα περὶ τὶς 20 Μοναχές, εὑρισκομένη σὲ ἀπόστασι 50 περίπου χιλιομέτρων ἀπὸ τὴν Οδησσό. Η Αδελφότης τῆς Μονῆς μετώκησε ἀπὸ τὸ Ισὶμ τῆς Σιβηρίας, ὅπου προηγουμένως εἶχε τὴν ἕδρα της, ἐφ ὅσον ἀπεφάσισε νὰ μὴν ἀκολουθήση τὸν τοπικὸ ἐπίσκοπο κ. Εὐτύχιο, ὁ ὁποῖος ἑνώθηκε μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας. Η Καθηγουμένη Γερόντισσα Αλεξάνδρα εἶναι ρωσίδα, μεγάλωσε στὴν Αμερική, ὅπου διετέλεσε πνευματικὴ θυγατέρα τοῦ Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς καὶ ἀργότερα τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φιλαρέτου, προέρχεται ἀπὸ τὸν ἔγγαμο βίο καὶ διακρίνεται γιὰ τὴν σύνεσι, δραστηριότητα καὶ τὸν πνευματικό της ζῆλο. Συμπαραστέκεται δὲ ἐνεργὰ στὶς δραστηριότητες τοῦ Σεβασμ. κ. Αγαθαγγέλου μετὰ τῆς Αδελφότητός της, παρὰ τὴν πτωχεία καὶ τὶς στερήσεις τῆς Μονῆς, ὅπου ὡς κύριο ἐργόχειρο ἀσκεῖται ἡ Αγιογραφία. Τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες συνήρχετο στὶς ἐγκαταστάσεις τῆς ἕ- δρας τοῦ Σεβασμ. κ. Αγαθαγγέλου στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τοῦ Αρχαγγέλου Μιχαὴλ στὴν Οδησσὸ καὶ ἡ δευτέρα συνάντησις τῆς Προσωρινῆς Υπερτάτης Εκκλησιαστικῆς Διοικήσεως τῆς ΡΟΕΔ, Πρόεδρος τῆς ὁποίας τυγχάνει ὁ Σεβασμ. Θ

44 Θ κ. Αγαθάγγελος. Στὴν σύσκεψι αὐτὴ ἔλαβαν μέρος πολλοὶ Ιερεῖς τῆς Δικαιοδοσίας αὐτοῦ ἀπὸ τὴν Οὐκρανία, Ρωσία, Δημοκρατία Μολδαβίας καὶ ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ (Βραζιλία, Αὐστραλία). Κατὰ τὴν διάρκεια μιᾶς ἐκ τῶν συνεδριῶν, προσεκλήθησαν καὶ οἱ ἡμέτεροι δύο Αρχιερεῖς, προκειμένου νὰ ἀκούσουν τὴν ἐνδιαφέρουσα ἐκκλησιολογικῶς Εἰσήγησι τοῦ Πρωθιερέως π. Βαλερίου Αλεκσέεβ, Γραμματέως τῆς Η Ιερὰ Μονὴ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. Επισκοπῆς, περὶ Θείας Χάριτος καὶ ἀπωλείας Αὐτῆς, ἐπίσης δὲ καὶ γιὰ νὰ συμμετάσχουν σὲ συζήτησι ἐπὶ τρεχόντων ἐκκλησιαστικῶν ζητημάτων. Τὴν Παρασκευή, ἐκ.ἡμ., κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας στὸν Καθεδρικὸ Ιερὸ Ναὸ τοῦ Αρχαγγέλου Μιχαὴλ στὴν Οδησσό, ὁ Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος, μὲ τὴν συμμετοχὴ τοῦ Σεβασμ. Αλανίας κ. Γεωργίου καὶ τοῦ Θεοφιλ. Μεθώνης κ. Αμβροσίου, ἐχειροτόνησε Επίσκοπο τὸν ἐψηφισμένο Αρχιμανδρίτη π. Ανδρόνικο Κοτλιάρωβ, μὲ τίτλο «Ρίτσμοντ καὶ Νέας Υόρκης», προκειμένου νὰ διαποιμάνη τὶς ἀνθενωτικὲς Ενορίες καὶ Κοινότητες τῆς ΡΟΕΔ στὴν Βόρειο Αμερική. Τὸ Σάββατο, ἐκ.ἡμ., ὁ Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος, μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν τριῶν πλέον Επισκόπων, ἐχειροτόνησε Επίσκοπο τὸν ἐψηφισμένο Ηγούμενο π. Σωφρόνιο Μουσένκο, μὲ τίτλο «Αγίας Πετρουπόλεως καὶ Βορείου Ρωσίας», προκειμένου νὰ διαποιμάνη τὶς ἀνθενωτικὲς Κοινότητες τῆς ΡΟ- ΕΔ στὴν Ρωσία. Πρὸ ἑκάστης χειροτονίας, ὁ Σεβασμ. Αλανίας κ. Γεώργιος ἀνεγίνωσκε ρωσιστὶ τὴν ὑπ ἀριθ. πρωτ. 455/ ἐκ.ἡμ. Συνοδικὴ Διαβεβαίωσι τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας, ἡ ὁποία δημοσιεύεται στὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς Συνόδου καὶ θὰ δημοσιευθῆ ἐπίσης στὸ Συνοδικὸ Περιοδικὸ «Ορθόδοξος Ενστασις καὶ Μαρτυρία». Τὴν Κυριακή, ἐκ.ἡμ., πραγματοποιήθηκε συλλείτουργο τῶν πέντε πλέον Αρχιερέων, στὸ ὁποῖο προεξῆρχε ὁ Σεβασμ. κ. Αγαθάγγελος καὶ ἔλαβαν μέρος καὶ ἕτεροι Κληρικοὶ ἐκ τῶν συμμετασχόντων στὸ Συνέδριο τῶν ἡμερῶν ἐκείνων

45 Η δευτέρα συνάντησις τῆς Προσωρινῆς Υπερτάτης Εκκλησιαστικῆς Διοικήσεως τῆς ΡΟ- ΕΔ, ἐξέδωσε τὴν ἀκόλουθη ἐνδιαφέρουσα «Εκκλησιν» ἐπὶ τῇ λήξει τῶν ἐργασιῶν αὐτῆς: Εκκλησις τῆς Προσωρινῆς Υπερτάτης Εκκλησιαστικῆς Διοικήσεως τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς 6-8 Δεκεμβρίου 2007 Αἰδεσιμώτατοι Πατέρες, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές! Μὲ τὴν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ, ἡ δευτέρα τακτικὴ προγραμματισμένη συνάντησις τῆς Προσωρινῆς Υπερτάτης Εκκλησιαστικῆς Διοικήσεως (ΠΥΕΔ) τῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς (ΡΟΕΔ) ἐπραγματοποιήθη. Πρωτίστως, ἦτο ἀφιερωμένη στὰ ὀργανωτικὰ σχέδια προετοιμασίας γιὰ τὴν Ε Σύνοδο τῆς Πανδιασπορᾶς, ἡ ὁποία προγραμματίσθηκε γιὰ τὸ Φθινόπωρο τοῦ Μία Επιτροπὴ Σχεδιασμοῦ τῆς Συνόδου συνεστήθη, στὴν ὁποίαν ἀνετέθη ἡ ρύθμισις ὅλων τῶν προκαταρκτικῶν θεμάτων. Αὐτὴ ἡ Σύνοδος θὰ μᾶς ἀπαλλάξη ἀπὸ ἐπανερμηνεῖες καὶ διαστρεβλώσεις ἐπὶ τῶν ἀρχῶν τῆς ζωῆς καὶ διακονίας τῆς Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς καὶ θὰ μᾶς ὁδηγήση σὲ μία στερεὴ ἀνάπτυξι τῆς Εκκλησιαστικῆς ζωῆς. Ενα ἀπὸ τὰ κύρια θέματα, τὸ ὁποῖο ἐλπίζουμε ὅτι θὰ μελετηθῆ, εἶναι ἡ Διακήρυξις τῆς Αγιότητος τοῦ τρίτου Πρωθιεράρχου τῆς ΡΟΕΔ Μητροπολίτου Φιλαρέτου (Βοσνεζένσκυ), τὴν ὁποίαν πολλοὶ ἐζήτησαν, καὶ γιὰ τὴν ὁποίαν ὑπάρχουν πολλὲς μαρτυρίες περὶ τῆς θείας ἐπεμβάσεως αὐτοῦ. Εχει ὁρισθῆ μία εἰδικὴ ἐπιτροπὴ γιὰ τὴν πλήρη ἐξέτασι τοῦ θέματος αὐτοῦ. Στὴν συνάντησι αὐτὴ ἀνεγνώσθη μία ἔκθεσις τοῦ Προέδρου τῆς ΠΥΕΔ περὶ τῆς ἐπισκέψεώς του στὴν Ελλάδα ἀπὸ τὶς 28 Νοεμβρίου ἕως τὶς 3 Δεκεμβρίου (πολ.ἡμ.) καὶ τῆς συμμετοχῆς του στὶς ἐργασίες τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων τοῦ Μητροπολίτου Κυπριανοῦ. Εὐχαριστοῦμε τὰ μέλη τῆς Συνόδου αὐτῆς γιὰ τὴν προθυμία τους νὰ συμμετάσχουν στὴν ἀποκατάστασι τῆς πλήρους ἱεραρχίας τῆς Εκκλησίας μας. Πιστεύουμε ὅτι μία νέα περίοδος ἔχει τώρα ἀρχίσει στὶς ἀμοιβαῖες ἀδελφικὲς σχέσεις μας, ἡ ὁποία θὰ ἐπιφέρη πολλὰ ὠφέλιμα ἀποτελέσματα πρὸς δόξαν τοῦ Κυρίου Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Αγίας Εκκλησίας Αὐτοῦ. Μὲ τὴν ἀδελφικὴ βοήθεια Επισκόπων τῆς Ελληνικῆς Συνόδου τῶν Ενισταμένων, δύο νέοι Αρχιερεῖς ἐχειροτονήθησαν γιὰ τὴν ΡΟΕΔ. Ο σκοπός μας τώρα εἶναι βεβαιότατα ἡ σκληρὴ ἐργασία γιὰ τὴν ἀποκατάστασι τοῦ πνευματικοῦ μας οἴκου. Εν τῷ φωτὶ τῆς ἐγγιζούσης Ε Συνόδου τῆς Πανδιασπορᾶς καὶ τῆς γνησίας ἐπιθυμίας μας νὰ ἰδοῦμε τὴν Εκκλησία τῆς Διασπορᾶς σὲ μία κατάστασι ἀδελφικῆς ἑνότητος, ἀποτελουμένης ἀπὸ ὅλους ἐκείνους τοὺς κληρικοὺς καὶ πιστούς, οἱ ὁποῖοι παρέμειναν πιστοὶ εἰς Αὐτὴν καὶ δὲν ἀπεδέχθησαν τὴν ἕνωσιν μετὰ τοῦ Πατριαρχείου Θ

46 Θ Μόσχας, διακηρύσσουμε ὅτι δὲν τολμοῦμε νὰ ἐπικρίνουμε ὅσους ἔφυγαν ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῶν Επισκόπων τῆς ΡΟΕΔ πρὸ τῆς 17ης Μαΐου ἐξ αἰτίας ἐκκλησιολογικῶν λόγων, καὶ καλοῦμε ὅλα τὰ πιστὰ μέλη τῆς ΡΟΕΔ νὰ ἐργασθοῦν γιὰ τὴν ἀποκατάστασι τῆς ἑνότητος τῆς Εκκλησίας καὶ νὰ συμμετάσχουν στὶς συλλογικὲς προσπάθειες γιὰ τὴν προετοιμασία τῆς Συνόδου. Επίσης, παρακαλοῦμε ὅλα τὰ μέλη τῆς Ρωσικῆς Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας (σημ.μτφρ.: ὑπὸ τὸν ἀρχιεπίσκοπο Τύχωνα) νὰ παύσουν κάθε τραυματικὴ πνευματικὰ ρητορικὴ καὶ ἀμοιβαῖες κατηγορίες, νὰ ἐπιστρέψουν στὶς τάξεις τῆς ΡΟΕΔ καὶ νὰ δεχθοῦν εὐρέα δικαιώματα αὐτονομίας (τὰ ὅρια τῆς ὁποίας θὰ πρέπει νὰ συζητηθοῦν καὶ συμφωνηθοῦν). Εφ ὅσον ἀποκατασταθοῦν οἱ ἀδελφικὲς σχέσεις, θὰ δυνηθοῦμε, συμφώνως πρὸς τοὺς Κανόνας καὶ ἐν ἑνότητι, νὰ καθορίσουμε τὰ περὶ τῶν Ενοριῶν τῶν εὑρισκομένων στὸ ρωσικὸ ἔδαφος. Ομοίως, καλοῦμε τὸ ποίμνιό μας, ὡς καὶ ὅλους ὅσοι ἀπεχώρησαν ἀπὸ ἡμᾶς, νὰ παύσουν κάθε ἀμοιβαία ἐχθρότητα, νὰ σβέσουν τὴν φλόγα τῶν παθῶν, ὥστε νὰ μελετήσουμε σοβαρὰ τὴν τρέχουσα κατάστασι στὴν Ρωσικὴ Ορθοδοξία καὶ νὰ κάνουμε ὅ,τι τὸ δυνατὸν εἰς ἡμᾶς τοὺς πιστοὺς υἱοὺς καὶ θυγατέρας τῆς κοινῆς ἡμῶν Μητρὸς - τῆς Τοπικῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αγαθάγγελος, Επίσκοπος Ταυρίδος καὶ Οδησσοῦ, Πρόεδρος τῆς ΠΥΕΔ τῆς ΡΟΕΔ Ανδρόνικος, Επίσκοπος Ρίτσμοντ καὶ Νέας Υόρκης, Αντιπρόεδρος τῆς ΠΥΕΔ τῆς ΡΟΕΔ Σωφρόνιος, Επίσκοπος Αγίας Πετρουπόλεως καὶ Βορείου Ρωσίας, μέλος τῆς ΠΥΕΔ Πρωθιερεὺς Βαλέριος Κράβιτς - μέλος τῆς ΠΥΕΔ π. Βλαδίμηρος Πετρένκο, ἐκ μέρους τοῦ μέλους τῆς ΠΥΕΔ Πρωθιερέως Γεωργίου Πετρένκο Ιερομόναχος Ιωάννης Σμέλιτς - μέλος τῆς ΠΥΕΔ Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς ἐπισκέψεως, οἱ ἡμέτεροι Επίσκοποι εἶχαν ἐπίσης τὴν δυνατότητα νὰ προσκυνήσουν στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τῆς πόλεως, στὸν ἱστορικὸ Ελληνικὸ Ναὸ μὲ τὸν χῶρο τοῦ μνημείου τοῦ Αγίου Ιερομάρτυρος Γρηγορίου τοῦ Ε Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, στὴν Ιερὰ Μονὴ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου μὲ τὸ ἱερὸ Λείψανο τοῦ νέου Οσίου Κούξα, στὰ Αγιορειτικὰ Μετόχια τῆς Μονῆς Παντελεήμονος, τῆς Σκήτης τοῦ Προφήτου Ηλιοὺ μὲ τὸ ἄφθαρτο Λείψανο τοῦ Δικαίου Αὐτῆς νέου Οσίου Γαβριήλ, ὡς καὶ τῆς Σκήτης τοῦ Αγίου Ανδρέου κ.ἄ. * * * Τὰ ἱστορικὰ γεγονότα τῶν ἡμερῶν αὐτῶν, ἰδίως τῆς συμμετοχῆς τῶν ἡμετέρων Αρχιερέων στὶς χειροτονίες νέων Επισκόπων πρὸς ἀποκατάστασιν τῆς Ιεραρχίας τῆς γνησίας ΡΟΕΔ, σηματοδοτοῦν τὴν ἔναρξι μιᾶς ὄντως νέας περιόδου στὶς ἀδελφικὲς σχέσεις τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου τῶν Ενισταμένων μετὰ τῆς ΡΟΕΔ. Η τόσο πανηγυρικὴ καὶ ἐν πνεύματι ἀπολύτου συμπνοίας καὶ ἀγάπης διακήρυξις καὶ ἑδραίωσις τῆς ἑνότητός μας, ἐν Συνόδῳ καὶ Συλλειτουργικῷ Ασπασμῷ καὶ Χειροτονίαις, ἦταν πράγματι μία δωρεὰ τοῦ Αγίου Πνεύματος, τὸ Οποῖον «ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Εκκλησίας». θ

47 Η Χειροτονία τοῦ Πρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου Σωτηριάδου ΤΟ Σάββατο, ἐκ.ἡμ., καὶ τὴν Κυριακή, ἐκ.ἡμ., χειροτονήθηκε, μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου ἡμῶν κ. Κυπριανοῦ, Διάκονος καὶ Πρεσβύτερος ἀντιστοίχως ὁ εὐλαβὴς ἀδελφός μας Κωνσταντῖνος Σωτηριάδης, στὸν νέο Μητροπολιτικὸ Ναὸ τῆς Ιερᾶς Μονῆς τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς. Τὴν εἰς Διάκονον χειροτονία ἐτέλεσε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης καὶ τὴν εἰς Πρεσβύτερον ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, ἐν μέσῳ πολυπληθοῦς ποιμνίου, ἀναφωνοῦντος μεγάλῃ τῇ φωνῇ τὸ ἐγκάρδιον «Αξιος»! Ο Θεοφ. Αναπληρωτὴς Πρόεδρος τοῦ ἀπηύθυνε ἐμπνευσμένο Λόγο μετὰ τὴν εἰς Πρεσβύτερον Χειροτονία του, ὁ ὁποῖος δημοσιεύεται στὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς Συνόδου. Ο νέος Πρεσβύτερος, ὁ ὁποῖος χειροτονήθηκε, κατόπιν συστάσεως τοῦ πνευματικοῦ του Πατρὸς Πρωτ. π. Αποστόλου Καγιόγλου, γιὰ νὰ ὑπηρετήση στὶς ἐφημεριακὲς ἀνάγκες τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς, γεννήθηκε τὸ 1970 στὸ Καζακστὰν τῆς τότε Σοβιετικῆς Ενώσεως ἀπὸ Ελληνες ὁμογενεῖς, ἦλθε στὴν Ελλάδα τὸ 1992, ἔχει νυμφευθῆ τὴν εὐλαβῆ Ελένη Κωνσταντινίδου, διαμένει στὶς Αχαρνὲς Αττικῆς, συνδέεται μὲ τὴν Εκκλησιαστική μας Δικαιοδοσία ἀπὸ δεκαετίας, διακρίνεται γιὰ τὴν ἁπλότητα καὶ καλωσύνη του, θὰ συνεχίση δὲ νὰ ἀσκῆ τὸ βιοποριστικό του ἐπάγγελμα, προκειμένου νὰ μὴ ἐπιβαρύνη τὴν Εκκλησία. Τοῦ εὐχόμεθα εἰλικρινὰ καρποφόρο καὶ ἀκατάκριτη ἱερατικὴ διακονία στὸν Αμπελῶνα τοῦ Κυρίου, ἐν ταπεινώσει καὶ φόβῳ Θεοῦ. η Η ἡμετέρα Ιερὰ Σύνοδος ἔχει βαθεῖαν τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν ἐν Χριστῷ ἱκανοποίησιν, ὅτι ὡς εὐγνώμων Αδελφὴ ἀπέδωσε στὴν φιλόστοργο Αδελφή, τὴν Ρωσικὴ Διασπορά, ὅ,τι Εκείνη εἶχε δώσει στὴν Αντι-οικουμενιστικὴ Κοινότητα τοῦ Πατρίου Ημερολογίου ἐν Ελλάδι κατὰ τὰ ἔτη 1960 καὶ 1962 (συνοδικὴ ἐπικύρωσις τὸ 1969, ἐπὶ Αγιωτάτου Μητροπολίτου Φιλαρέτου), ἤτοι τὴν συγκρότησι μιᾶς Αρχιερατικῆς Διοικήσεως, προκειμένου Αὐτὴ νὰ συνεχίση τὴν ἱστορική Της πορεία καὶ πραγματώση τὰ θεάρεστα ὁράματά Της γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Εκκλησίας. Κατὰ τὴν νέαν περίοδον τῆς ἀνανεωμένης πλέον ἑνότητος Ελλήνων καὶ Ρώσων Αντιοικουμενιστῶν εἶναι βέβαιον, ὅτι διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Σκέπης τῆς Θεοτόκου, θὰ ὑπάρξουν πλούσιοι, ἀγαθοὶ καὶ εὐλογημένοι καρποὶ πνευματικοὶ πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ αὔξησιν τῆς Εκκλησίας ἐν τῇ Ομολογίᾳ καὶ Μαρτυρίᾳ τῆς Αληθείας καὶ Ενότητος τῆς Ορθοδόξου Πίστεώς μας. ὶ

48 Η Χειροτονία τοῦ Πρεσβυτέρου π. Γεωργίου Γιὰν ἀπὸ τὴν Τσεχία ΤΗΝ Κυριακή, ἐκ.ἡμ., μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου καὶ Πατρὸς ἡμῶν κ. Κυπριανοῦ, χειροτονήθηκε Διάκονος στὴν Ιερὰ Μητροπολιτικὴ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς ὁ εὐλαβέστατος Γεώργιος Jan, προερχόμενος ἀπὸ τὴν Τσεχία. Τὴν χειροτονία ἐκείνη εἶχε τελέσει ὁ φιλοξενούμενος Ιεράρχης Σεβασμ. Επίσκοπος Αλανίας κ. Γεώργιος ἀπὸ τὴν Ν. Οσσετία τοῦ Καυκάσου. Τὴν δὲ Κυριακή, ἐκ.ἡμ., ὁ Διάκονος Γεώργιος χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος στὴν ἴδια Ιερὰ Μητροπολιτικὴ Μονὴ ὑπὸ τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ, Αναπληρωτοῦ Προέδρου, ὁ ὁποῖος προεξῆρχε σὲ ἀρχιερατικὸ συλλείτουργο, συμμετασχόντων καὶ τῶν Θεοφιλ. Επισκόπων Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσοστόμου καὶ Μακαριουπόλεως κ. Ιωάννου ἐκ Σουηδίας. Επίσης, ἔλαβαν μέρος Ιερομόναχοι καὶ Ιεροδιάκονοι τῆς Ιερᾶς Μονῆς, καθὼς καὶ ὁ Ιερομ. π. Σεραφεὶμ ἀπὸ τὴν Ρωσία καὶ οἱ Πρεσβύτεροι π. Ανδρέας Οκερστρομ ἀπὸ τὴν Σουηδία καὶ π. Ιερεμίας Τσβὰκ ἀπὸ τὴν Τσεχία, συμπροσευχομένου μεγάλου πλήθους εὐλαβῶν προσκυνητῶν. Ο νεοχειροτόνητος Πρεσβύτερος ἀνέγνωσε συγκινητικὸ Χειροτονητήριο Λόγο, ὁ ὁποῖος δημοσιεύεται στὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου, ὁμοῦ μετὰ τοῦ Λόγου ἐπὶ τῇ ἰδίᾳ περιστάσει τοῦ Θεοφιλ. Αναπληρωτοῦ Προέδρου. Ο νέος Πρεσβύτερος Αἰδεσιμ. π. Γεώργιος γεννήθηκε στὴν Τσεχία τὸ 1973 καὶ ἦταν Παπικός. Ενεγράφη στὴν προτεσταντικὴ «εὐαγγελικὴ» Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Πράγας, διότι δὲν εἶχε ἄλλη δυνατότητα θεολογικῶν σπουδῶν στὴν πατρίδα του κατὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη. Στὰ φοιτητικά του χρόνια, ἀπὸ πνευματικὴ ἀναζήτησι καὶ βαθύτερο ἐνδιαφέρον, μελετοῦσε τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ φιλοσοφία καὶ τοὺς Αγίους Πατέρας τῆς Εκκλησίας στὸ ἀρχαιοελληνικὸ πρωτότυπο. Τὸ ἔτος 2000 ἐπισκέφθηκε γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ελλάδα καὶ ἐγνώρισε τὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς, ὅπου καὶ ἀνεκάλυψε αὐτὸ ποὺ ἀναζητοῦσε, δηλαδὴ ἕναν χῶρο, στὸν ὁποῖο ἡ ἀληθινὴ Πίστις εἶναι ζῶσα ἐμπειρία. Μὲ τὴν βοήθεια καὶ καθοδήθ

49 Η ἐξουθένωση ὁδηγεῖ στὸ Θεὸ ΣΠΑΝΙΑ ἕνας ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει στερήσεις, θλίψεις καὶ δυστυχίες στὴ ζωή του, μπορεῖ μὲ φλογερὴ καρδιὰ νὰ προσεύχεται στὸ Θεό. Προσευχὴ ἡ ὁποία ἔχει τὴ φλόγα τῆς πίστης, τῆς ἐλπίδας καὶ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸ Θε- ό, βγαίνει ἀπὸ τὴν ψυχή, ἡ ὁποία ἔχει συνειδητοποιήσει τὴν ἐλεεινότητα καὶ τὴ φτώχεια της, ὅτι δηλαδὴ χωρὶς τὸ Θεὸ εἶναι τυφλὴ καὶ γυμνή. Καὶ γι αὐτὸ Τὸν παρακαλεῖ νὰ ἀναπληρώσει τὶς ἐλλείψεις της. Εχω ἀκούσει μερικοὺς ἀνόητους ἀνθρώπους νὰ λένε «Γιὰ ποιό λόγο νὰ προσευχόμαστε στὸ Θεό, ἀφοῦ δὲ μᾶς λείπει τίποτε, ἀφοῦ ὅλα τὰ ἔχουμε μὲ ἀφθονία, καὶ μαζὶ μὲ ὅλα εἴμαστε ὑγιεῖς καὶ χαρούμενοι;». Αὐτὴ εἶναι ἡ φωνὴ τῆς σάρκας, ἡ ὁποία πάντα περηφανεύεται καὶ νομίζει ὅτι ὅλα τὰ ἀγαθὰ ποὺ ἀπολαμβάνει τὰ ἔχει ἀποκτήσει μὲ τὴν ἐξυπνάδα της καὶ τοὺς κόπους της. Γι αὐτὸ τὸ λόγο, γιὰ νὰ ἀρχίσει ὁ ἄνθρωπος νὰ προσεύχεται θερμά, μὲ δυνατὴ πίστη καὶ ζωντανὴ ἐλπίδα στὸ Θεό, πρέπει νὰ στερηθεῖ τὰ ἀγαθὰ ποὺ αὐτὸς νομίζει πὼς εἶναι δικά του καὶ τὸν κάνουν νὰ εἶναι περήφανος. Ετσι θὰ μάθει τί σημαίνει ἀνάγκη, τί στὴν πραγματικότητα εἶναι ὁ ἴδιος, πόσο ἀνίσχυρος εἶναι, πόσο ἀσήμαντος εἶναι χωρὶς τὸ Θεό, χωρὶς τὴ βοήθεια καὶ τὴν εὐλογία Του. Πρέπει νὰ στερηθεῖ τὴν περιουσία του ἤ τὴν ὑγεία ἤ κάποιο μέλος τοῦ σώματος, παραδείγματος χάρη τὸ χέρι, πόδι ἤ μάτι, ἤ τὴν ἀκοὴ ἤ τὴν ἱκανότητα νὰ μιλάει νὰ συντριβεῖ ἡ καρδιά του μὲ φοβερὰ βάσανα ποὺ προεικονίζουν τὰ πραγματικὰ βάσανα τῆς κολάσεως. Τότε θ ἀρχίσει νὰ ἱκετεύει τὸν Δότη ὅλων τῶν ἀγαθῶν, τὸ Θεό, τότε θ ἀναγνωρίσει τὴν ἐξουσία, τὴ βασιλεία, τὴ δύναμη καὶ τὴ δόξα Του, τότε θὰ καταλάβει τί εἶναι ὁ ποταμὸς τῶν δακρύων. Αγίου Ιωάννου τῆς Κροστάνδης η γησι τοῦ Πνευματικοῦ του Πατέρα Σεβ. Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ, δέχθηκε πρόθυμα τὸ Ορθόδοξο ἅγιο Βάπτισμα. Εν συνεχείᾳ, βαπτίσθηκε καὶ ἡ μνηστή του ἀπὸ τὴν Τσεχία, ἡ εὐλαβὴς Κλάρα (Φωτεινή), ἡ ὁποία ἀνῆκε σὲ προτεσταντικὴ Ομολογία, ἱερολογήθηκε ὁ Γάμος τους καὶ ἤδη ἔχουν ἀποκτήσει δύο χαριτωμένα ἄρρενα τέκνα, τὸν Φίλιππο καὶ τὸν Γεώργιο. Αργότερα, ὁ νεοφώτιστος ἀδελφός μας Γεώργιος πραγματοποίησε ἐπὶ ἐνάμισυ χρόνο ἀκαδημαϊκὴ ἔρευνα στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Αθηνῶν, προκειμένου νὰ ὁλοκληρώση τὴν διδακτορικὴ διατριβή του, τὴν ὁποίαν ἔχει ἤδη καταθέσει στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Πράγας. Φέρει τὸν τίτλο: «Ο Χριστὸς καὶ ἡ Σωτηρία τοῦ Ανθρώπου κατὰ τὸν Αγιο Ιλάριο Πικταβίου (Πουατιέ)», τὸν μεγάλο αὐτὸ Αγιο καὶ Αντι-αιρετικὸ Πατέρα τῆς Εκκλησίας τοῦ Δ αἰ., ἀντίστοιχο τοῦ Μ. Αθανασίου γιὰ τὴν Δύσι. Ο π. Γεώργιος, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν μητρική του τσεχικὴ γλῶσσα καὶ τὰ ἑλληνικὰ (ἀρχαῖα καὶ νέα), γνωρίζει ἐπίσης λατινικά, ἀγγλικά, γαλλικὰ καὶ ρωσικά. Διακρίνεται δὲ γιὰ τὴν εὐλάβεια καὶ ταπείνωσί του καὶ εἶναι ἀξιαγάπητος. Πρόκειται νὰ ὑπηρετήση στὶς ποιμαντικὲς ἀνάγκες τῆς Εκκλησιαστικῆς Δικαιοδοσίας μας, ἐφ ὅσον ἔχει ἤδη ἐγκατασταθῆ μονίμως στὴν χώρα μας μὲ τὴν οἰκογένειά του. Ο Κύριός μας, μὲ τὶς πρεσβεῖες τῆς Υπεραγίας Θεοτόκου, νὰ τὸν στερεώνη καὶ νὰ τὸν ἐνισχύη στὴν διακονία τοῦ Αμπελῶνος Αὐτοῦ!

50 «Εἶπε Γέρων» - Παλαιὲς καὶ Σύγχρονες οἰκοδομητικὲς διηγήσεις καὶ διδαχὲς Ελεγχος τοῦ δεινοῦ ἔρωτος τῆς πλεονεξίας* Αγίου Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου (ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῶν 1600 ἐτῶν ἀπὸ τῆς Κοιμήσεώς Του) ΠΡΕΠΕΙ νὰ γνωρίζουμε ὅτι οὔτε ἡ φτώχεια γεννᾷ τὴ στενοχώρια καὶ τὴν ἀκεφιὰ οὔτε καὶ ὁ πλοῦτος τὴν ἡδονή, γιατὶ καὶ στὶς δυὸ περιπτώσεις συνήθως παίζει ρόλο ὁ λογισμός, ἡ ψυχική μας τοποθέτησις. Γιὰ νὰ βγάλῃς τὸ συμπέρασμα, ἄρχισε ἀπὸ τὰ κατώτερα στρώματα. Ο ἐργάτης ποὺ ἐκκενώνει τὸ βόθρο καὶ ὁ ὁδοκαθαριστὴς π.χ. πονεῖ καὶ ὑποφέρει ψυχικά, γιατὶ δὲν ἀπηλλάγη ἀπὸ τὸ κουραστικὸ καί, ὅπως τὸ θεωρεῖ, ντροπιασμένο αὐτὸ ἐπάγγελμα. Αλλ ἄν πράγματι τὸν ἀπαλλάξῃς ἀπ αὐτὸ καὶ τὸν κάμῃς νὰ ζῇ ἄνετα καὶ νὰ μὴ τοῦ λείπῃ τίποτε ἀπ ὅσα τοῦ εἶναι ἀπαραίτητα, καὶ πάλι θὰ στενοχωρηθῇ, γιατὶ δὲν ἔχει περισσότερα ἀπὸ ὅσα τοῦ χρειάζονται. Μὰ κι ἄν ὑποτεθῇ πὼς τοῦ παρέχεις περισσότερα, καὶ πάλι θὰ θελήσῃ διπλάσια ἀπ αὐτά, καὶ δὲν θὰ στενοχωρηθῇ λιγώτερο ἀπὸ πρίν. Αλλὰ καὶ διπλάσια ἤ τριπλάσια ἄν τοῦ δώσῃς, καὶ πάλι θὰ μελαγχολήσῃ γιατὶ δὲν γίνεται πολιτικός. Καὶ πολιτικὸ ἄν τὸν κάμῃς, καὶ πάλι θὰ θεωρήσῃ δυστυχῆ τὸν ἑαυτό του γιατὶ δὲν εἶναι κορυφαῖος πολιτικός. Κι ἄν ἀκόμη τύχῃ καὶ αὐτῆς τῆς τιμῆς, θὰ θρηνήσῃ καὶ πάλι γιατὶ δὲν ἔχει τὴν ἐξουσία στὰ χέρια του. Κι ὅταν ἐπιτύχῃ κι αὐτό, θὰ λυπηθῇ γιατὶ δὲν εἶναι κυβερνήτης ὁλοκλήρου τοῦ ἔθνους. Καὶ ὅταν γίνῃ ὁλοκλήρου τοῦ ἔθνους κυβερνήτης, θὰ σκεφθῇ γιατὶ νὰ μὴν εἶναι πολλῶν ἐθνῶν ἐξουσιαστής. Καὶ σὰν ἐπιτύχῃ κι αὐτό, θὰ λυπηθῇ γιατὶ δὲν θὰ εἶναι κοσμοκράτωρ. Απ τὴν ἀρχὴ πάλι: ἐὰν εἶναι ὄχι ὁδοκαθαριστής, ἀλλὰ ὕπαρχος, θὰ λυπηθῇ πάλι γιατὶ δὲν εἶναι βασιλεύς. Κι ἄν γίνῃ βασιλεύς, θὰ λυπηθῇ ποὺ δὲν βασιλεύῃ μονάχος του. Καὶ ἄν βασιλεύῃ μονάχος του, πάλι θὰ στενοχωριέται γιατὶ δὲν θὰ εἶναι βασιλεὺς καὶ τῶν ἄλλων λαῶν καὶ ὁλοκλήρου τῆς οἰκουμένης. Καὶ ἄν γίνῃ βασιλεὺς ὁλοκλήρου τῆς οἰκουμένης, θὰ στενοχωριέται γιατὶ δὲν ἔγινε βασιλεὺς καὶ ἄλλου κόσμου... Ετσι προχωρώντας, ὁ λογισμὸς δὲν τὸν ἀφήνει νὰ νοιώσῃ ποτὲ καμμιὰ εὐχαρίστησι. Εἶδες πώς, κι ἄν ἕναν ἀπὸ εὐτελῆ καὶ φτωχὸ τὸν κάμῃς βασιλέα, δὲν φυγαδεύεις τὴ μελαγχολία, ἐφ ὅσον πρὶν δὲν θὰ διορθώσῃς τὸ λογισμὸ ποὺ ἔχει προσβληθῆ ἀπὸ τὸν ἔρωτα τῆς πλεονεξίας... (*) Απὸ τὴν Ομιλία ΛΗ τοῦ ἱεροῦ Πατρὸς στὴν Α Πρὸς Κορινθίους Επιστολὴ τοῦ Αποστόλου Παύλου (PG τ. 61, στλ. 331), κατὰ ἀπόδοσιν τοῦ Αρχιμ. Χριστοφόρου Καλύβα, Ιεροκήρυκος, ἔκδ. τῆς Ορθοδόξου Χριστιανικῆς Μορφωτικῆς Αδελφότητος «Η Κυψέλη», Γλυφάδα Αθηνῶν

51 ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ 2008 Κατὰ τὸ Πάτριον Εκκλησιαστικὸν Ημερολόγιον Α. Κυκλοφορεῖ τὸ καθιερωμένο πλέον «Εγκόλπιον Ημερολόγιον 2008 τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων», μὲ τὰ ἑξῆς περιεχόμενα: Προστάται Αγιοι τῆς Ιερᾶς Συνόδου - Αφιερωματικὸν Μέρος. Ορθοδοξία καὶ Οἰκουμενισμός: «Η Ορθόδοξος Ενστασις ἔναντι τῆς ἐκκλησιολογικῆς αἱρέσεως τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ - Βασικὲς Εκκλησιολογικὲς καὶ Κανονικὲς Θέσεις». Σημαντικὸ ἐκκλησιολογικὸ κείμενο-μαρτυρία περὶ τῆς ταυτότητος τῶν Αντιοικουμενιστῶν Ορθοδόξων Ενισταμένων. Εγκύκλιος νέου ἔτους: «Κάθαρσις καὶ Αγιασμὸς - Ισόβιος Δυναμικὴ Πορεία». Κυριακοδρόμιο, Εορτοδρόμιο, Νηστειοδρόμιο, Αποστολικὰ καὶ Εὐαγγελικὰ Αναγνώσματα τῶν Κυριακῶν ὅλου τοῦ ἔτους. Διοικητικό, ἤτοι Συνοδικὴ ὀργάνωσις καὶ διάρθρωσις, Επισκοπές, Αρχιερεῖς, Ιεραποστολικὲς Κοινότητες, Κατάλογος Ιερῶν Ναῶν, Μονῶν, Κληρικῶν, ποιμαντικῶν δραστηριοτήτων, ἐκδόσεων, ὀπτικο-ακουστικῶν παραγωγῶν καὶ ἐν γένει στατιστικῶν στοιχείων, ὡς ἐπίσης καὶ πλούσιο ἔγχρωμο φωτογραφικὸ ὑλικό. Αδελφὲς Εκκλησίες Πατρίου Ημερολογίου: Ρουμανίας, Βουλγαρίας, Ρωσικῆς Διασπορᾶς. Εκδοσις ἰδιαιτέρως προσεγμένη, ἐνημερωτική, πρακτικὴ καὶ καλαίσθητη. Τετραχρωμία Σελίδες: 160 Σχῆμα: ἑκ. Τιμή: 3 Β. ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ, ὅτι κυκλοφορεῖ, ὅπως παρουσιάσαμε στὸ προηγούμενο τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ μας, καὶ ὁ «Ημεροδείκτης 2008», μικροτέρου μεγέθους καὶ ὀλιγοσέλιδος (σελίδες: 32, σχῆμα: 8 12 ἑκ.), μὲ ἔμφασι στὸ Εορτολόγιο, Κυριακοδρόμιο, Νηστειοδρόμιο καὶ ἔνδειξι τῶν Αγιογραφικῶν Αναγνωσμάτων τῶν Κυριακῶν τοῦ ἔτους. Γ. ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ἐπίσης καὶ τὸ «Ημερολόγιον Τοίχου 2008», ἰδιαίτερα χρήσιμο γιὰ τὴν μεθοδικότητά του, τὴν ἀκριβῆ καὶ κατατοπιστικὴ ἡμερησία παράθεσι ἐνδείξεων περὶ νηστείας, ὡς καὶ τῶν Αποστολικῶν καὶ Εὐαγγελικῶν Αναγνωσμάτων ὅλου τοῦ ἔτους, ἐπίσης δὲ καὶ μὲ κείμενα οἰκοδομητικὰ ἐνδιαμέσως. Επιμέλεια, ἠλεκτρονικὴ στοιχειοθεσία καὶ σελιδοποίησις τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας. Τιμᾶται: 4 Κατάλογος Εκδόσεων καὶ Παραγωγῶν ΕΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ἡ νέα καὶ γιὰ πρώτη φορὰ ἔγχρωμη ἔκδοσις (τέλη τοῦ 2007) τοῦ πλήρους ἐνημερωτικοῦ Καταλόγου Εκδόσεων καὶ Παραγωγῶν τῆς Ιερᾶς Μονῆς τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς. Παρατίθεται πλούσιο φωτογραφικὸ ὑλικό. Σχῆμα: ἑκ. Σελίδες: 32 Τετραχρωμία Διατίθεται δωρεὰν Γιὰ παραγγελίες ἀπευθύνεσθε: Ιερὰ Μονὴ Αγίου Κυπριανοῦ, Τ.Θ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ Τηλ.: , , Fax: , Ε-mail: Kyprianos@synodinresistance.org 137

52 138