ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ

Transcript

1 175

2 ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΑΝΔΡΩΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΤΟΣ ΜΑ ΤΟΜΟΣ ΙΕ ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2008 ΤΕΥΧΟΣ 344 ΚΩΔΙΚΟΣ 4252 ISSN Περιεχόμενα «Μία Κοινότητα Προσευχῆς», π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ Απὸ τὴν Ζωὴν τῆς Εκκλησίας μας Κουρὲς Μεγαλοσχήμων Μοναχῶν Νέες Κουρὲς Μεγαλοσχήμων Μοναχῶν Επίσκεψις Αγάπης στὶς Φυλακὲς Αὐλῶνος καὶ Αμφισσας Χειροτονία Ιεροδιακόνου Χειροτονία Ιερομονάχου Διάλεξις: «Τὸ Μεγαλεῖο τῆς Ορθοδοξίας στὸ Εργο τοῦ Ντοστογιέφσκυ» Εορταὶ καὶ Πανηγύρεις Κουρὰ Μεγαλοσχήμου Μοναχῆς στὴν Ι. Μονὴ Αγίας Παρασκευῆς Η Εορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὴν Αγγλία Η Ορθόδοξος Ιεραποστολὴ στὴν Αϊτὴ Οἱ Αγιοι Κυπριανὸς καὶ Ιουστῖνα θαυματουργοῦν «Εἶπε Γέρων»: «Ω, Θεὲ καὶ Σωτήρα μας! Βάλε τὴν ἀγάπη μέσα μας...» Φωτογραφία ἐξωφύλλου: Παναγία ἡ Τριχεροῦσα Ιερᾶς Μονῆς Χελανδαρίου Αγίου Ορους. Φωτογραφία ὀπισθοφύλλου: Στὴν αὐλὴ τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας. ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ Εκδίδεται τῇ εὐλογίᾳ καὶ φροντίδι τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς, Πατρὸς δὲ καὶ Καθηγουμένου τῆς Ιερᾶς Μονῆς, κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ιδιοκτήτης: Ιερὰ Μονὴ Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς. Εκδότης Διευθυντής: Επίσκοπος Γαρδικίου Κλήμης. Συντάσσεται ὑπὸ Επιτροπῆς. Τηλέφωνο Ι. Μονῆς: Telefax: Kyprianos@synodinresistance.org Ιστοσελίδα στὸ Διαδίκτυο: www. synodinresistance.org Υπεύθυνος Τυπογραφείου: Κ. Κουκουδάκης, Ζωοδόχου Πηγῆς 91, τηλ.: Έπιστολαὶ καὶ προαιρετικαὶ εἰσφοραὶ νὰ ἀποστέλλωνται εἰς Ι. Μονὴν Αγίου Κυπριανοῦ, Τ. Θ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ. 176

3 Μία Κοινότητα Προσευχῆς* Η ΒΑΣΙΚΗ ἀντινομία τῆς Χριστιανικῆς ὑπάρξεως εἶναι ἐμφανῶς ὁρατὴ στὴν πραγματικότητα τῆς λατρείας. Ο Χριστιανισμὸς ὑφίσταται στὴν προσωπικὴ πίστι καὶ ἐμπιστοσύνη, καὶ ὅμως ἡ Χριστιανικὴ ὕπαρξις εἶναι οὐσιαστικὰ συλλογική τὸ νὰ εἶσαι Χριστιανὸς σημαίνει νὰ εἶσαι στὴν Κοινότητα, στὴν Εκκλησία. Unus Christianus - nullus Christianus ( Ενας Χριστιανὸς - Κανένας Χριστιανός). Εξ ἄλλου, ἡ προσωπικότητα δὲν θὰ πρέπει ποτὲ ἁπλὰ νὰ καταχωσθῆ σὲ κάποια, ἀκόμη καὶ Χριστιανική, κολλεκτιβοποίησι. Τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖται ἀπὸ ὑπεύθυνα πρόσωπα. Οἱ πρῶτοι ἀκόλουθοι τοῦ Ιησοῦ, «ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς σαρκὸς Αὐτοῦ», δὲν ἦσαν μεμονωμένα ἄτομα στὴν ἰδιωτική τους ἀναζήτησι τῆς ἀληθείας. Ησαν Ισραηλῖται - κανονικὰ μέλη μιᾶς ἐγκαθιδρυμένης καὶ καθιερωμένης κοινότητος, τοῦ «Εκλεκτοῦ Λαοῦ» τοῦ Θεοῦ. Ησαν οἱ προσμένοντες «παράκλησιν τῷ Ισραήλ». Πράγματι, μία «Εκκλησία» ὑφίστατο ἤδη ὅταν ὁ Ιησοῦς ἄρχισε τὸ ἔργο Του. Ηταν ὁ Ισραήλ, ὁ Λαὸς τῆς Διαθήκης. Τὸ κήρυγμα τοῦ Ιησοῦ ἀπευθυνόταν πρῶτα ἀκριβῶς στὰ μέλη αὐτῆς τῆς «Εκκλησίας», στὰ «ἀπολωλότα πρόβατα οἴκου Ισραήλ». Ο Ιησοῦς ποτὲ δὲν ἀπευθυνόταν στὰ ἄτομα ὡς ἄτομα. Η ὑφισταμένη Διαθήκη ἀποτελοῦσε τὸ συνεχὲς φόντο τοῦ κηρύγματός Του. Η ἐπὶ τοῦ Ορους Ομιλία δὲν ἀπευθυνόταν σὲ ἕνα περιστασιακὸ πλῆθος τυχαίων ἀκροατῶν, ἀλλὰ μᾶλλον σὲ ἕναν «ἐσωτερικὸ κύκλο» ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἤδη ἀκόλουθοι τοῦ Ιησοῦ μὲ τὴν πεποίθησι ὅτι αὐτὸς ἦταν ὁ ἀναμενόμενος νὰ ἔλθη. Αὐτὸ ἦταν τὸ ὑπόδειγμα τῆς Βασιλείας. «Τὸ Μικρὸν Ποίμνιον», ἡ Κοινότητα, τὴν ὁποίαν ὁ Πρωτοπρ. Γεωργίου Φλωρόφσκυ ( 1979) Ιησοῦς εἶχε συγκεντρώσει γύρω του, ἦταν στὴν πραγματικότητα τὸ πιστὸ «Λεῖμμα» τοῦ Ισραήλ, ἕνας ἐπανακαθιερωμένος Λαὸς τοῦ Θεοῦ. Επανακαθιερώθηκε ἀπὸ τὴν κλῆσι τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὸ «Εὐαγγέλιον» τῆς σωτηρίας. Ομως, στὴν κλῆσι αὐτὴ κάθε πρόσωπο πρέπει νὰ ἀνταποκριθῆ ἀτομικά, μὲ μία πρᾶξι προσωπικῆς πίστεως. Αὐτὴ ἡ προσωπικὴ πρᾶξις πίστεως, ἐν τούτοις, ἐνσωματώνει τὸν πιστὸ στὴν Κοινότητα. Καὶ αὐτὸ παραμένει ἔκτοτε τὸ ὑπόδειγμα τῆς Χριστιανικῆς ὑπάρξεως: κάποιος πρέπει νὰ πιστεύση καὶ νὰ ὁμολογήση, καὶ μετὰ βαπτίζεται στὸ Σῶμα. Η πίστις τῆς Εκκλησίας πρέπει νὰ γίνη οἰκειοποιουμένη προσωπικά. Επὶ πλέον, μόνον διὰ τῆς βαπτισματικῆς ἐνσωματώσεως ἡ προσωπικὴ πρᾶξις τῆς πίστεως συμπληρώνεται καὶ ἐκπληρώνεται. Οσοι βαπτίζονται ἀναγεννῶνται. Συνεπῶς, ἡ Χριστιανικὴ λατρεία εἶναι οὐσιαστικὰ μία προσωπικὴ πρᾶξις καὶ δέσμευσις, ποὺ ὅμως εὑρίσκει τὴν πληρότητά της μόνον ἐντὸς τῆς Κοινότητος, στὸ πλαίσιο τῆς κοινῆς καὶ κοινοτικῆς ζωῆς. Η προσωπικὴ εὐλάβεια καὶ ἡ κοινοτικὴ λατρεία πηγαίνουν μαζί, καὶ τὸ κάθε ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι γνήσιο καὶ αὐθεντικὸ καὶ ἀληθινὰ Χριστιανικὸ μόνον διὰ τοῦ ἑτέρου. Υπάρχουν στὸ Εὐαγγέλιο δύο χωρία σχετικὰ μὲ τὴν προσευχή, τὰ ὁποῖα φαίνεται νὰ μᾶς ὁδηγοῦν σὲ ἀντίθετες κατευθύνσεις. Αφ ἑνός, στὴν ἐπὶ τοῦ Ορους Ομιλία, ὁ Χριστὸς διδάσκει τὰ πλήθη νὰ προσεύχωνται «ἐν τῷ κρυπτῷ». Πρέπει νὰ εἶναι μία ἀναχωρητικὴ προσευχή -«καὶ κλείσας τὴν θύραν σου»- ὁπότε ὁ ἄνθρωπος εἶναι μόνος μὲ τὸν Οὐράνιο Πατέρα του. Ομως, ἀφ ἑτέρου, Θ

4 Θ σὲ ἄλλη περίπτωσι, ὁ Χριστὸς τονίζει τὴν δύναμι τῆς κοινῆς καὶ κοινοτικῆς προσευχῆς: «ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται». Λοιπόν, ὑπάρχει κάποια ἀντίφασι ἤ διαμάχη μεταξὺ αὐτῶν τῶν δύο διαφορετικῶν προσευχητικῶν τοποθετήσεων; Η, μᾶλλον, ὑφίστανται μαζὶ καὶ ἰσχύουν μόνον μαζί; Παραδόξως, αὐτὲς ἁπλῶς προϋποθέτουν ἡ μία τὴν ἄλλη. Οντως, ὁ κάθε ἕνας πρέπει νὰ μάθη νὰ προσεύχεται «ἐν τῷ κρυπτῷ», μόνος, φέρων ὅλες τὶς ἀδυναμίες καὶ τὴν λατρεία ἐνώπιον τοῦ Πατρός του, σὲ μία ἄμεση καὶ προσωπικὴ συνομιλία. Καὶ μόνον ὅσοι ἐξασκηθοῦν στὴν πρακτικὴ αὐτῆς τῆς «ἀναχωρητικῆς» προσευχῆς, δύνανται νὰ συναντηθοῦν πνευματικὰ καὶ νὰ ἑνωθοῦν μαζὶ σὲ ὅσα πρόκειται νὰ ζητήσουν κοινοτικὰ ἀπὸ τὸν κοινό τους Πατέρα ἐν οὐρανοῖς. Η κοινὴ προσευχὴ προϋποθέτει καὶ ἀπαιτεῖ προσωπικὴ ἐξάσκησι. Καὶ ἡ ἴδια ἡ προσωπικὴ προσευχὴ εἶναι δυνατὴ μόνον στὸ πλαίσιο τῆς κοινότητος, ἐφ ὅσον κανένας δὲν εἶναι Χριστιανὸς ἄν δὲν εἶναι μέλος τοῦ Σώματος. Ακόμη καὶ στὴν ἐρημία, «εἰς τὸ ταμεῖον», ὁ Χριστιανὸς προσεύχεται ὡς μέλος τῆς λυτρωμένης κοινότητος, τῆς Εκκλησίας. Καὶ εἶναι στὴν Εκκλησία ποὺ αὐτὸς μαθαίνει τὴν εὐλάβειά του. Ετσι, οἱ δύο τρόποι προσευχῆς εἶναι κάτι περισσότερο ἀπὸ συμπληρωματικοί εἶναι ὀργανικὰ ἀλληλένδετοι, ὡς δύο ἀδιαχώριστες ὄψεις τῆς αὐτῆς εὐλαβητικῆς πράξεως. Ο ἕνας χωρὶς τὸν ἄλλον δύναται νὰ ἀποβῆ ἀκόμη καὶ ἐπικίνδυνος καὶ διαλυτικός: ἡ «ἀναχωρητικὴ» προσευχὴ δύναται νὰ ἐκπέση σὲ ἀτομικὸ εὐσεβισμό, ἐκστατικὸ καὶ ἐγωϊστικό, καὶ ὅταν ὅσοι χωρὶς κάποια προηγούμενη προσωπικὴ ἐξάσκησι ἀποπειρῶνται νὰ ἑνωθοῦν μὲ τοὺς ὑπολοίπους, τὸ ἀποτέλεσμα δύναται νὰ εἶναι ὄχι μία ἀληθινὴ κοινότητα προσευχῆς -ὄχι μία γνήσια κοινοτικὴ προσευχὴ μιᾶς κοινωνίας προσώπων, ἀλλὰ ἑνὸς ἀπροσώπου πλήθους- ἤ ἄλλως, ἕνας ἁπλὸς φορμαλισμὸς καὶ ἐπιδεικτικότητα. Ακόμα καὶ «εἰς τὸ ταμεῖον», ὁ Χριστιανὸς δὲν πρέπει νὰ προσεύχεται μόνον γιὰ τὸν ἑαυτό του: δὲν εἶναι ποτὲ μόνος στὰ γόνατά του ἐνώπιον τοῦ Πατρός, καὶ ὁ Πατέρας δὲν εἶναι μόνον Πατέρας του, ἀλλὰ Πατέρας ὅλων καὶ καθενός. Εμεῖς, ὡς Χριστιανοί, διδαχθήκαμε νὰ ἀποκαλοῦμε «Πάτερ ἡμῶν» τὸν κοινό μας Πατέρα, ὁ Οποῖος εἶναι ἐπίσης «ὁ Πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ιησοῦ Χριστοῦ», τοῦ ἀποθανόντος ὑπὲρ ὅλων καὶ γιὰ νὰ σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι. Η προσωπικὴ προσευχὴ πρέπει νὰ εἶναι «καθολικὴ» - δηλαδή, περιεκτικὴ καὶ παγκόσμια. Η προσευχόμενη καρδιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἀρκετὰ πλατιὰ γιὰ νὰ ἀγκαλιάζη τὶς ἀνάγκες καὶ τοὺς πόνους ὅλης τῆς πασχούσης καὶ λυτρωθείσης ἀνθρωπότητος. Σὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα, δύνανται τὰ ἄτομα νὰ ἑνωθοῦν ἀληθινὰ μεταξύ τους ὡς «ἀδελφοί», καὶ κατ ἀκρίβειαν ὡς «ἀδελφοὶ ἐν Χριστῷ», καὶ νὰ «συμφωνήσουν» σχετικὰ μὲ τὰ πράγματα, τὰ ὁποῖα εἶναι σωστὸ νὰ τὰ ζητήσουν. Σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα, ἀτομικὸ καὶ κοινοτικό, ἡ Χριστιανικὴ λατρεία πρέπει νὰ εἶναι μία κοινὴ λατρεία, μία λατρεία ἐντὸς τῆς κοινότητος. Καὶ σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα, ἀτομικὸ καὶ κοινοτικό, ἡ προσωπικὴ δέσμευσι ἤ ἐμπιστοσύνη εἶναι ἀπαραίτητη. Η «ἀπὸ κοινοῦ» προσευχὴ εἶναι ἐπίσης προσωπικὴ δέσμευσις. Η ἑνωμένη προσευχὴ εἶναι ἐπίσης προσευχὴ προσ- ώπων. Η ἴδια ἡ πρᾶξις τῆς «ἑνώσεως» εἶναι μία πρᾶξις προσωπική. (*) Μετάφρασις ἀπὸ τὸ ἀμερικανικὸ ἐκκλησιαστικὸ περιοδικὸ «The Orthodox Church», Vol. 43, No 2-3/2007. Τὸ κείμενο τοῦ π.γ.φ. ἐγράφη πρωτοτύπως τὸ ἔτος 1973 γιὰ τὸ περιοδικὸ αὐτό

5 Απὸ τὴν Ζωὴν τῆς Εκκλησίας μας Εορτὴ Παρεκκλησίου Τὸ Σάββατο, ἐκ.ἡμ., προεωρτάσθηκε ἡ μνήμη τοῦ Αγίου Αλεξίου Ανθρώπου τοῦ Θεοῦ διὰ Θείας Λειτουργίας, τὴν ὁποίαν ἐτέλεσε ὁ Πρωτοπρ. π. Απόστολος Καγιόγλου στὸ νέο κατανυκτικὸ καὶ ὡραιότατο Παρεκκλήσιο πρὸς τιμὴν τοῦ Αγίου Αλεξίου στὸν γυναικωνίτη τοῦ Ιεροῦ Ναοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου τοῦ ὁμωνύμου Ενοριακοῦ καὶ Πνευματικοῦ Κέντρου στὸν Κολωνὸ (Πατρῶν 12) Αθηνῶν, τῇ συμμετοχῇ ἀρκετῶν πιστῶν. Βαπτίσεις στὴν Αφρικὴ Τὸ Μέγα Σάββατο, ἐκ.ἡμ., ἐτελέσθησαν ὑπὸ Κληρικῶν τῆς Ιεραποστολῆς μας σὲ ποταμὸ στὸ Κονγκὸ Μπραζαβὶλ τῆς Κεντρικῆς Αφρικῆς οἱ Βαπτίσεις ἕνδεκα ἰθαγενῶν Κατηχουμένων. Πάσχα στὸ Σύδνεϋ Μετὰ τὴν Εορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καὶ ἕως τὴν Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, γιὰ ἕνα περίπου μῆνα, ὁ Πρωτοπρ. π. Απόστολος Καγιόγλου μετέβη γιὰ δεύτερη συνεχῆ χρονιὰ στὸ Σύδνεϋ τῆς Αὐστραλίας, προκειμένου νὰ διακονήση μαζὶ μὲ τὸν Εφημέριο τοῦ Ιεροῦ Ναοῦ Αγίων Αναργύρων π. Δράγαν Σαράσεβιτς στὶς αὐξημένες ἀνάγκες τῆς ἑλληνοφώνου αὐτῆς Ενορίας τὶς ἅγιες κυρίως ἡμέρες τῆς Μ. Εβδομάδος καὶ τοῦ Πάσχα. Η θυσιαστικὴ ἀγάπη τοῦ π. Αποστόλου ἐπέφερε, σὺν Θεῷ, μεγάλη πνευματικὴ ὠφέλεια στοὺς ὁμογενεῖς πιστούς μας καὶ εἴθε ὁ μισθός του νὰ εἶναι πολὺς ἐν τοῖς Οὐρανοῖς!

6 Κουρὲς Μεγαλοσχήμων Μοναχῶν Σ ΤΗΝ Αγρυπνία τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἐκ.ἡμ., στὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, ἔκειρε Μεγαλοσχήμους Μοναχοὺς τρεῖς Αδελφοὺς τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας, τοὺς Ιερομονάχους π. Μᾶρκο καὶ π. Θεοφάνη, καὶ τὸν Ιεροδιάκονο Κάλλιστο. Ανάδοχος αὐτῶν παρέστη ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσόστομος. Συμμετεῖχαν δὲ προσευχητικὰ ἀρκετοὶ εὐλαβεῖς προσκυνηταί. Ο Ιερομόναχος π. Μάρκος, 35 ἐτῶν, κατάγεται ἀπὸ τὸ Κονγκὸ τῆς Αφρικῆς, προσῆλθε στὴν Ιερὰ Μονὴ τὸν Οκτώβριο τοῦ 1990 καὶ ὑπὸ τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου καὶ Καθηγουμένου μας κ. Κυπριανοῦ ἐκάρη Ρασοφόρος Μοναχὸς τὸν Δεκέμβριο τοῦ 1992, ἐχειροτονήθη Διάκονος τὸν Οκτώβριο τοῦ 1996 καὶ Πρεσβύτερος τὸν Σεπτέμβριο τοῦ Εἶναι διπλωματοῦχος τοῦ «Κέντρου Παραδοσιακῶν Ορθοδόξων Σπουδῶν» Ετνα Καλιφορνίας τῆς Εξαρχίας ἐν Αμερικῇ τῆς Ιερᾶς Συνόδου τῶν Ενισταμένων καὶ πρόκειται, σὺν Θεῷ, νὰ μεταβῆ λίαν συντόμως στὴν χώρα του γιὰ νὰ μεταφυτεύση τὸν Μοναχισμὸ καὶ νὰ ἐργασθῆ ἱεραποστολικά. Ο Ιερομόναχος π. Θεοφάνης, 45 ἐτῶν, κατάγεται ἀπὸ τὴν Κένυα τῆς Αφρικῆς, προσῆλθε στὴν Ιερὰ Μονὴ τὸν Μάρτιο τοῦ 2001, ἐκάρη Ρασοφόρος Μοναχὸς τὸν Δεκέμβριο τοῦ ἰδίου ἔτους, καὶ ἐχειροτονήθη Διάκονος καὶ Πρεσβύτερος τὴν 13η καὶ ὑπὸ τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Μεθώνης κ. Αμβροσίου. Πρόκειται καὶ αὐτὸς νὰ μεταβῆ λίαν συντόμως στὴν πατρίδα του, ὅπου θὰ ἐργασθῆ γιὰ τὴν ἵδρυσι καὶ ἑδραίωσι τῆς πρώτης Ανδρώας Ιερᾶς Μονῆς στὴν Κένυα. Ο Ιεροδιάκονος Κάλλιστος, 38 ἐτῶν, κατάγεται ἀπὸ τὸ Αγρίνιο τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, προσῆλθε στὴν Ιερὰ Μονὴ τὸν Ιούλιο τοῦ 2005, ἐκάρη δὲ Ρασοφόρος Μοναχὸς καὶ ἐχειροτονήθη Διάκονος τὸν Δεκέμβριο τοῦ Διακρίνεται γιὰ τὸν ὑποδειγματικό του ζῆλο, τὴν ὑπακοὴ καὶ τὴν ἐργατικότητά του στὶς ἀνάγκες τῆς Ιερᾶς Μονῆς τῆς Μετανοίας του

7 Νέες Κουρὲς Μεγαλοσχήμων Μοναχῶν ΣΤΟΝ Κατανυκτικὸ Εσπερινὸ τῆς Ε Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν, ἐκ.ἡμ., στὸ μικρὸ Καθολικὸ τῆς Ιερᾶς Μονῆς τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, ἔκειρε Μεγαλοσχήμους Μοναχοὺς ἄλλους δύο Αδελφοὺς τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας, τὸν Ιερομόναχο Ιλαρίωνα καὶ τὸν Ιεροδιάκονο Ιωσήφ. Ανάδοχος παρέστη ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσόστομος. Ο Ιερομ. π. Ιλαρίων, 35 ἐτῶν, κατάγεται ἀπὸ τοὺς Αγίους Αναργύρους Αττικῆς, προσῆλθε στὴν Μονὴ τὸν Οκτώβριο τοῦ 2001 καὶ ὑπὸ τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου καὶ Καθηγουμένου μας κ. Κυπριανοῦ ἐκάρη Ρασοφόρος Μοναχὸς τὸν Μάρτιο τοῦ 2003 καὶ ἐχειροτονήθη Διάκονος τὸν Ιούλιο τοῦ ἰδίου ἔτους, ὑπὸ δὲ τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Χριστιανουπόλεως κ. Χρυσοστόμου ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος τὸν Δεκέμβριο τοῦ Ο Ιεροδ. Ιωσήφ, 35 ἐτῶν, κατάγεται ἀπὸ τὴν Αθήνα, προσῆλθε στὴν Ιερὰ Μονὴ τὸν Αὔγουστο τοῦ 2000 καὶ ὑπὸ τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου καὶ Καθηγουμένου μας κ. Κυπριανοῦ ἐκάρη Ρασοφόρος Μοναχὸς τὸν Ιούνιο τοῦ 2001 καὶ ἐχειροτονήθη Διάκονος μετ ὀλίγον, τὸν Ιούλιο τοῦ ἰδίου ἔτους. Τὰ χαρμόσυνα γεγονότα τῶν Κουρῶν τῶν Αγιοκυπριανιτῶν Πατέρων ἀποτελοῦν ἔνδειξι τῆς πλουσίας εὐλογίας τοῦ Θεοῦ στὴν Μονὴ διὰ τῶν εὐχῶν τοῦ ἀσθενοῦντος Σεβασμ. Μητροπολίτου καὶ Καθηγουμένου μας κ. Κυπριανοῦ. Αγιον Πάσχα στὸ Μιλᾶνο Ε ΩΡΤΑΣΘΗΚΕ μὲ πνευματικὴ εὐφροσύνη τὸ Αγιον Πάσχα καὶ στὸν Ιερὸ Ναὸ τοῦ Αγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου στὸ Αμπιατεγκράσσο τοῦ Μιλάνου, ὁ ὁποῖος ἀνήκει στὴν Ιερὰ Επισκοπὴ Λούνης Ιταλίας τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας. Τῆς Ακολουθίας καὶ τῆς Αναστασίμου Θ. Λειτουργίας προΐστατο ὁ Εφημέριος Αρχιμ. π. Ματθίας καὶ παρίσταντο ἀρκετὲς δεκάδες Ορθοδόξων πιστῶν, οἱ ὁποῖοι ἔψαλαν τὸ Χριστὸς Ανέστη σὲ πολλὲς γλῶσσες

8 Επίσκεψις Αγάπης στὶς Φυλακὲς Ανηλίκων Αὐλῶνος Σὰν συνέχεια τῆς ὡραίας καὶ φωτισμένης πρωτοβουλίας συμπαραστάσεως Κρατουμένων, θεωρεῖται καὶ ἡ ἐπίσκεψις στὶς Φυλακὲς Ανηλίκων Αὐλῶνος, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε τὴν Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, ἐκ.ἡμ. Αμέσως μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία στὴν Ιερὰ Μονή μας, ὁμάδα δεκαοκτὼ μελῶν καὶ φίλων τοῦ Φιλανθρωπικοῦ Συλλόγου «Αγιος Φιλάρετος ὁ Ελεήμων», μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Θεοφιλ. Επίσκοπο Ωρεῶν κ. Κυπριανό, καὶ τὴν συμμετοχὴ Μοναχῶν τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας καὶ Μοναζουσῶν ἀπὸ Ιερὲς Μονές μας τῆς Αττικῆς μετέβησαν στὶς Φυλακὲς Ανηλίκων Αὐλῶνος. Εκεῖ τοὺς ἀνέμενε γιὰ νὰ τοὺς διευκολύνη στὸ ἔργο τους ὁ Διευθυντὴς τῶν Φυλακῶν μὲ τοὺς συνεργάτες του, συνέδραμε δὲ καὶ ἡ κ. Νίτσα Κουκούτση, δραστήρια Κοινωνικὴ Λειτουργὸς τῶν Φυλακῶν Κορυδαλλοῦ. Οἱ ἐπισκέπτες εἶχαν τὴν εὐκαιρία, στὸν Ναὸ τῶν Φυλακῶν, νὰ συναντηθοῦν μὲ πολλοὺς Κρατουμένους καὶ νὰ τοὺς δώσουν δῶρα, εὐλογίες καὶ ἄφθονη ἀγάπη. Συγκεκριμένα, μοίρασαν δέματα μὲ χρήσιμα εἴδη σὲ 31 ἀπόρους Κρατουμένους, γενικὰ προσέφεραν εἴδη ἀνάγκης σὲ περισσότερους ἀπὸ 100 Κρατουμένους καὶ ἀπηύθυναν σὲ αὐτοὺς λόγους παρηγορίας καὶ συμπαραστάσεως. Επρόκειτο γιὰ μία ἀξέχαστη καὶ ὠφέλιμη ἐμπειρία. Επίσκεψις Αγάπης στὶς Φυλακὲς Αμφισσας Τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου, ἐκ.ἡμ., ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, μαζὶ μὲ Μοναχοὺς ἀπὸ τὴν Ιερὰ Μονή μας, Μοναχὲς ἀπὸ τὴν Ιερὰ Μονὴ Αγίας Παρασκευῆς Αχαρνῶν καὶ τὴν Ιερὰ Μονὴ Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν, καὶ ἐπίσης μὲ μέλη τοῦ Φιλανθρωπικοῦ Συλλόγου «Αγιος Φιλάρετος ὁ Ελεήμων» καὶ ἄλλους πιστούς, συνολικὰ 54 πρόσωπα, πραγματοποίησαν ἄλλη μία ἐπίσκεψι ἀγάπης στοὺς Κρατουμένους τῶν Φυλακῶν Αμφισσας. Στὶς Φυλακὲς αὐτές, τὶς ὁποῖες εἶχαν ξαναεπισκεφθῆ πρὶν ἀπὸ λίγους μῆνες, συνάντησαν προσωπικὰ καὶ τοὺς 226 Κρατουμένους. Απὸ μέρους τῶν ἐπισκεπτῶν θερμὸ παραινετικὸ μήνυμα πρὸς τοὺς Κρατουμένους ἀπηύθυνε ὁ κ. Γεώργιος Τεπετζικιώτης, ὀδοντίατρος, ὁ δὲ Θεοφιλ. κ. Κυπριανὸς ἀνέγνωσε πρὸς αὐτοὺς σύντομη πνευματικὴ ἐπιστολὴ ἐλπίδος καὶ θ

9 Χειροτονία Ιεροδιακόνου ΤΗΝ Κυριακὴ Δ Νηστειῶν, ἐκ.ἡμ., ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης, τῇ εὐγενῇ ἀδείᾳ καὶ προτροπῇ τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Ωρεῶν κ. Κυπριανοῦ, Αναπληρωτοῦ Προ- έδρου, μετὰ τοῦ ὁποίου συλλειτουργοῦσε στὴν Μητροπολιτικὴ Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς, ἐχειροτόνησε Διάκονο τὸν Αδελφὸ τῆς Μονῆς Μοναχὸ Παχώμιο, ὁ ὁποῖος εἶχε καρῆ Ρασοφόρος πρὸ ὀλίγων μόλις ἡμερῶν, τὴν Τρίτη ἐκ.ἡμ. Ο νέος Ιεροδιάκονος Παχώμιος Αγιοκυπριανίτης, κατὰ κόσμον Ζαφείριος Αντόν, εἶναι ρουμανικῆς καταγωγῆς. Γεννήθηκε στὸ Ρίμνικου Σαρὰτ τῆς Ρουμανίας τὸ ἔτος 1979 σὲ οἰκογένεια, ἡ ὁποία ἀνήκει στὴν Αδελφὴ Εκκλησία τοῦ Πατρίου Ημερολογίου ἐν Ρουμανίᾳ. Αφοῦ ἀπεφοίτησε ἀπὸ τὴν δευτεροβάθμια ἐκπαίδευσι στὴν χώρα του (Τεχνικὸ Λύκειο), ἦλθε γιὰ νὰ ἐργασθῆ στὴν Ελλάδα τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2001 καὶ ἐγκαταστάθηκε στὴν Κρήτη. Προσῆλθε γιὰ ἀφιέρωσι στὴν Ιερὰ Μονὴ τοῦ Αγίου Κυπριανοῦ τὸν Νοέμβριο τοῦ 2006 καὶ ἐπέδειξε ἀρίστη διαγωγὴ καὶ βαθεῖα μοναχικὴ συνείδησι. Προορίζεται δὲ γιὰ νὰ διακονήση στὶς λειτουργικὲς ἀνάγκες τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας καὶ ἐν γένει τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεώς μας. η ἀγάπης, τὴν ὁποίαν ἐν συνεχείᾳ μοίρασε στὸν καθένα χωριστά. Οἱ Κρατούμενοι ἀσπάσθηκαν τὴν Εἰκόνα τοῦ Φυλακισμένου Χριστοῦ, ἐδέχθησαν τὸν ἀδελφικὸ ἀσπασμὸ τοῦ Θεοφιλ. κ. Κυπριανοῦ, τὰ δῶρα τῆς ἀγάπης τῶν πιστῶν καὶ τὰ γλυκύσματα τῶν Μοναχῶν. Οἱ Φυλακισμένοι, μέσῳ ἑνὸς ἀντιπροσ- ώπου τους, ἐξέφρασαν δημόσια τὴν ἐγκάρδια εὐχαριστία τους γιὰ τὴν χριστιανικὴ αὐτὴ ἐκδήλωσι ἀνθρωπιᾶς καὶ ἀγάπης, καὶ οἱ ἐπισκέπτες ἀναχώρησαν συγκινημένοι καὶ χαρούμενοι ἀπὸ τὴν βαθειὰ αἴσθησι ὅτι τελικά, σὲ πνευματικὸ ἐπίπεδο, οἱ ἴδιοι πῆραν σαφῶς περισσότερα, ἀπ ὅσα ἔδωσαν στοὺς Κρατουμένους ἀδελφούς μας!

10 Χειροτονία Ιερομονάχου Μ Ε τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ, τὴν Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ, ἐκ.ἡμ., μέσα σὲ ἀτμόσφαιρα ἀναστάσιμης χαρᾶς καὶ βαθειᾶς πνευματικῆς εἰρήνης, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, Αναπληρωτὴς τοῦ ἀσθενοῦντος Σεβασμ. Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ, ἐχειροτόνησε Πρεσβύτερο τὸν Ιεροδιάκονο Κάλλιστο Αγιοκυπριανίτη, στὴν Ιερὰ Μητροπολιτικὴ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς. Στὴν Θεία Λειτουργία συμμετεῖχαν ἐπίσης ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, Ιερομόναχοι καὶ Ιεροδιάκονοι τῆς Μονῆς, παρέστη δὲ μεγάλο πλῆθος εὐσεβῶν, οἱ ὁποῖοι ἀνεφώνησαν τὸ «ἄξιος»! Ο νέος Ιερομόναχος π. Κάλλιστος, κατὰ κόσμον Κωνσταντῖνος Νταλαγεῶργος, γεννήθηκε τὸ ἔτος 1970 στὸ Δοκίμι Αγρινίου, ὅπου καὶ μεγάλωσε ἀσχολούμενος μὲ ἀγροτικὲς καὶ οἰκοδομικὲς ἐργασίες. Συνεδέθη πρὸ ἐτῶν μετὰ τοῦ Ιεροῦ Μετοχίου μας τῶν Αγίων Πάντων Αγρινίου, διετέλεσε πνευματικὸ τέκνο τοῦ ὑπευθύνου Αὐτοῦ Αρχιμ. π. Αθανασίου Αγιοκυπριανίτου καὶ ἀφιερώθηκε στὴν Μοναχικὴ ζωὴ στὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς τὸν Ιούλιο τοῦ Εκάρη Ρασοφόρος Μοναχὸς καὶ ἐχειροτονήθη Διάκονος τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2006, στὴν δὲ Αγρυπνία τῆς Εορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου τοῦ 2008 ἐκάρη Μεγαλόσχημος Μοναχός. Ο Ιερομόναχος π. Κάλλιστος θὰ ὑπηρετήση, σὺν Θεῷ, στὶς ἐφημεριακὲς ἀνάγκες τῆς Μονῆς τῆς μετανοίας του. Κατὰ τὴν ὥρα τοῦ Κοινωνικοῦ, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης ὡμίλησε ἐπὶ τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς καὶ τῆς ἀγομένης Εορτῆς τῆς Ψηλαφήσεως τοῦ Θωμᾶ, μετὰ δὲ τὴν Απόλυσιν ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν ἀπηύθυνε ἕνα σύντομο Παραινετικὸ Λόγο στὸν π. Κάλλιστο καὶ τὸν παρώτρυνε νὰ μὴ λησμονῆ ὁσάκις λειτουργεῖ δύο μεγάλες ἀλήθειες: πρῶτον, ὅτι «συλλειτουργός» του εἶναι ἡ Θεοτόκος (βάσει καὶ προγενεστέρας σχετικῆς Ομιλίας του), καὶ δεύτερον, ὅτι - ἄν καὶ ἡ Ιερωσύνη, τὴν ὁποία θὰ διακονήση, δὲν θὰ ἔχη πρὸς τὸ παρὸν ποιμαντικὸ χαρακτῆρα- ἐν τούτοις, θὰ λειτουργῆ ὑπὲρ τοῦ σύμπαντος κόσμου θὰ ἐκζητῆ κάθε φορά, ὡς «μεσίτης», τὸ Ελεος τοῦ Θεοῦ, θὰ ρίπτη τὴν ὕπαρξί του, διὰ τῆς Θεοτόκου, στὴν συμπαντικὴ ἀγκάλη τῆς Θείας Εὐσπλαγχνίας καὶ ἐν συνεχείᾳ θὰ μετοχετεύη Αὐτὴν στὸν Λαὸ τοῦ Θεοῦ νὰ μὴν πιστεύη ἤ ἐλπίζη στὰ ὁποιαδήποτε «ἔργα» του, ἀλλὰ μόνο στὸ Μέγα Ελεος τῆς ἀπείρου Εὐσπλαγχνίας τοῦ Φιλανθρώπου Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν

11 Μία ἐξαιρετικὰ ἐνδιαφέρουσα Διάλεξις «Τὸ Μεγαλεῖο τῆς Ορθοδοξίας στὸ Εργο τοῦ Ντοστογιέφσκυ» Τ ὸ βράδυ τῆς Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων, 28.4/ , στὸ Ενοριακὸ Πνευματικὸ Κέντρο «Ο Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου» (Πατρῶν 12, Κολωνὸς Αθηνῶν), τῆς Ιερᾶς Μονῆς τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς, δόθηκε μὲ μεγάλη ἐπιτυχία μία πολὺ ἐνδιαφέρουσα Διάλεξις γιὰ τὸν μεγαλοφυῆ Ρῶσο πεζογράφο Φιοντὼρ Ντοστογιέφσκυ, μὲ τίτλο: «Τὸ Μεγαλεῖο τῆς Ορθοδοξίας στὸ Εργο τοῦ Ντοστογιέφσκυ». Ομιλητὴς ἦταν ὁ εἰδικὸς καὶ βαθὺς μελετητὴς τοῦ ἔργου του κ. Βασίλειος Γαϊτάνης, Διδάκτωρ Θεολογίας καὶ Φιλοσοφίας, Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Αθηνῶν, τὸν ὁποῖον παρουσίασε ἐνώπιον ἐκλεκτοῦ καὶ πυκνοῦ ἀκροατηρίου ὁ Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, Αναπληρωτὴς τοῦ ἀσθενοῦντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ. Ο κ. Γαϊτάνης, μὲ χαρισματικὴ δύναμι λόγου καὶ μὲ πραγματικὸ πάθος ψυχῆς, μετάγγισε στοὺς ἀκροατές του τὰ κυριώτερα στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα καθιστοῦν τὸν Ντοστογιέφσκυ ξεχωριστό, θαυμαστό, μεγαλοφυῆ καὶ διαχρονικό, ὅπως αὐτὰ ἐξάγονται ἀπὸ τὴν πολυτάραχη ζωή του καὶ τὰ πολύτιμα συγγράμματά του. Ο Ντοστογιέφσκυ (Μόσχα, 1821-Πετρούπολις, 1881) ἔγραψε μὲ καταπληκτικὴ ψυχολογικὴ διεισδυτικότητα γιὰ τὸν ἄνθρωπο ὅπως εἶναι, ἀπὸ πεῖρα καὶ παρατήρησι, δηλαδὴ γιὰ τὰ προβλήματά του, γιὰ τὸν πόνο του, γιὰ τὶς πτώσεις του ἀλλὰ ἔγραψε καὶ γιὰ τὴν ἀναγέννησί του, μέσῳ τῆς Αγάπης ποὺ πάσχει γιὰ τὸν πλησίον, ὅπως καὶ γιὰ τὴν λύτρωσί του. Ετσι, μᾶς παρουσιάζει μὲ ἐξαίσιο λογοτεχνικὸ τρόπο τὸ μήνυμα τοῦ Αγίου Εὐαγγελίου καὶ μᾶς προτείνει ὡς διέξοδο ἀπὸ ὅλα τὰ ἀδιέξοδα τὸν Σταυρωθέντα καὶ Αναστάντα Σωτῆρα Χριστό, τὸν μόνο Φιλάνθρωπο. Η ἐντυπωσιακὴ Διάλεξις τοῦ κ. Γαϊτάνη ἀπέσπασε τὴν ἐνθουσιώδη ἀποδοχὴ τοῦ ἀκροατηρίου, τὸ ὁποῖο εἶχε τὴν μεγάλη αὐτὴ εὐλογία νὰ μυηθῆ κυριολεκτικὰ ἀπὸ ἕναν χαρισματικὸ Δάσκαλο καὶ νὰ ἐμβαθύνη ἀπὸ μία ἄλλη πλευρά, μὲ λογοτεχνικὴ χάρι καὶ ὀμορφιά, στὸ μεγαλεῖο τῆς Ορθοδοξίας μας

12 Εορταὶ καὶ Πανηγύρεις Κολωνὸς Αθηνῶν ΤΗΝ Δευτέρα, ἐκ.ἡμ., τοῦ Εὐγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ἑώρτασε ὁ κύριος Ναὸς τοῦ ὁμωνύμου Πνευματικοῦ Κέντρου τῆς Ιερᾶς Μητροπόλεως Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς στὸν Κολωνὸ Αθηνῶν (ὁδὸς Πατρῶν 12). Τὴν ἑόρτιο Θεία Λειτουργία ἐτέλεσε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης, ὁ ὁποῖος συνελειτούργησε μὲ τὸν Εφημέριο τοῦ Ναοῦ Αἰδεσιμ. Πρωτοπρ. π. Απόστολο Καγιόγλου, συμπροσευχομένου μεγάλου πλήθους εὐσεβῶν, οἱ περισσότεροι τῶν ὁποίων συμμετεῖχαν στὰ Αγια Μυστήρια. Πρὸ τῆς Απολύσεως ἀνεπέμφθη Δέησις καὶ ἀνεγνώσθη εἰδικὴ εὐχή, ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς Εθνικῆς Παλιγγενεσίας τῆς ἡρωϊκῆς Επαναστάσεως τοῦ Αγρίνιο ΤΗΝ Κυριακὴ Ε Νηστειῶν, ἐκ.ἡμ., τῆς Αγίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης πραγματοποίησε ποιμαντικὴ ἐπίσκεψι στὸ Ιερὸ Μετόχιο τῶν Αγίων Πάντων στὰ Σφυρέϊκα, πλησίον τῆς πόλεως τοῦ Αγρινίου στὴν Αἰτωλοακαρνανία, ὅπου ἐλειτούργησε μὲ τὸν Εφημέριο- Υπεύθυνο Αὐτοῦ Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Αθανάσιο Αγιοκυπριανίτη. Στὴν ἀρχιερατικὴ αὐτὴ Θεία Λειτουργία παρέστη μεγάλο πλῆθος εὐσεβῶν ἀπὸ τὸ Αγρίνιο, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλες περιοχές. Σταμάτα Αττικῆς ΤΗΝ Παρασκευὴ τῆς Διακαινησίμου, ἐκ.ἡμ., τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, ἐτελέσθη ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία στὴν Ιερὰ Γυναικεία Μονὴ Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Αμυγδαλέζας Σταμάτας Αττικῆς, τῆς ὁποίας προΐσταται ἡ Καθηγουμένη Γερόντισσα Βρυαίνη Μοναχή. Ελειτούργησε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης μετὰ τοῦ Εφημερίου τῆς Μονῆς Αἰδεσιμ. π. Αντωνίου Γιαννουκάκου καὶ τοῦ Αἰδεσιμ. π. Γεωργίου Γιάν, παρέστη δὲ μεγάλο πλῆθος εὐσεβῶν προσκυνητῶν. Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ἐτελέσθη ὑπαιθρίως, πρὸ τῶν πυλῶν τοῦ Καθολικοῦ τῆς Μονῆς, ἡ καθιερωμένη κατὰ τὸ Τυπικὸν Αὐτῆς Ακολουθία τοῦ μικροῦ Αγιασμοῦ, πρὸς εὐλογίαν τῶν πιστῶν

13 Χρυσοβίτσα Θέρμου ΤΗΝ Πέμπτη, ἐκ.ἡμ., ἑώρτασε τὸ Ιερὸ Μετόχιό μας τοῦ Αγίου Μάρτυρος Χριστοφόρου στὴν Χρυσοβίτσα Θέρμου Αἰτωλοακαρνανίας. Ελειτούργησε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης μετὰ τοῦ Πανοσ. Αρχιμ. Αθανασίου Αγιοκυπριανίτου, ὁ ὁποῖος προσῆλθε μὲ πιστοὺς ἐξ Αγρινίου, παρέστησαν δὲ καὶ ἀρκετοὶ τοπικοὶ προσκυνηταί. Αχαρναὶ Αττικῆς ΤΗΝ Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος, ἐκ.ἡμ., ἐπανηγύρισε μὲ ἱεροπρέπεια ὁ Ιερὸς Προσκυνηματικὸς Ναὸς τῆς Παναγίας Μυροβλυτίσσης στὶς Αχαρνὲς Αττικῆς. Τὴν πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία ἐτέλεσε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης. Ελαβαν μέρος ὁ Κτήτωρ καὶ Υπεύθυνος τοῦ Ιεροῦ Προσκυνήματος Αἰδεσιμ. Πρεσβύτερος π. Ιωάννης Λερούνης καὶ οἱ Αγιοκυπριανῖται Ιερομ. Μᾶρκος καὶ Ιεροδιάκονος Παχώμιος. Τοὺς ἑόρτιους ὕμνους ἀπέδωσαν ὡραία ἐκλεκτοὶ Ιεροψάλτες. Μεταξὺ τῶν ἑκατοντάδων εὐλαβῶν προσκυνητῶν, παρέστη καὶ ὁ Δήμαρχος Αχαρνῶν κ. Παναγιώτης Φωτιάδης Νέα Παλάτια Ωρωποῦ ΚΑΤΟΠΙΝ πνευματικῆς προετοιμασίας καὶ συμμετοχῆς στὴν Θεία Εὐχαριστία κατὰ τὴν πρωϊνὴ Θεία Λειτουργία, τὸ ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τοῦ Παραλύτου, ἐκ.ἡμ., ἐστεφανώθησαν ὑπὸ τοῦ Θεοφιλ. Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος τὰ ἐκλεκτὰ πνευματικά μας τέκνα Σωτήριος Μπιτσικῶκος καὶ Αναστασία Φωτάκη, στὸν Ιερὸ Ναὸ τῆς Αγίας Ξένης τῆς Ρωσίδος στὰ Νέα Παλάτια Ωρωποῦ. Στὸ Ιερὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου παρέστησαν πέντε Ιερεῖς μας, οἱ οἰκεῖοι, συγγενεῖς καὶ φίλοι τῶν νεονύμφων καὶ μεγάλο πλῆθος προσκεκλημένων.

14 Κουρὰ Μεγαλοσχήμου Μοναχῆς στὸ Μοναστήρι τῆς Αγίας Παρασκευῆς Αχαρνῶν Κ ΑΤΑ τὴν Αγρυπνία τοῦ Ακαθίστου Υμνου, τὸ Σάββατο τῆς πέμπτης ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν, ἐκ.ἡμ., ἐτελέσθη γιὰ πρώτη φορὰ μετὰ τὸ 1962 (!) Κουρὰ Μεγαλοσχήμου Μοναχῆς στὴν ἱστορικὴ Ιερὰ Μονὴ τῆς Αγίας Παρασκευῆς Αχαρνῶν Αττικῆς. Ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανὸς ἔκειρε τὴν ἀπὸ τοῦ 2006 Ρασοφόρο Μοναχὴ Παρασκευή, ἡ ὁποία προσήχθη ὑπὸ τῆς Μοναχῆς Ιουστίνης, Αναπληρώτριας τῆς ἀσθενούσης Καθηγουμένης σεβαστῆς Γεροντίσσης Μακρίνης. Επὶ τῇ εὐκαιρίᾳ αὐτῇ, ὁ Θεοφιλ. κ. Κυπριανὸς ἐξεφώνησε σχετικὴ Ομιλία «Μοναχισμὸς καὶ Θεῖος Ερως», ἡ ὁποία δημοσιεύεται στὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας. Τὸ συγκινητικὸ αὐτὸ γεγονὸς συνωδεύθηκε ἀπὸ θαυμαστὲς θεοσημεῖες, μὲ πιὸ ἔντονη τὴν «συμμετοχὴ» τοῦ Κτήτορος τῆς Ιερᾶς Μονῆς Οσίου Γέροντος Ιερωνύμου ( 1943), τοῦ ὁποίου ἡ εὐωδιάζουσα ὠχροκίτρινη ἱερὰ Κάρα ποὺ εἶχε τοποθετηθῆ πρὸ τῆς Θεοτόκου στὸ Τέμπλο, κυριολεκτικῶς τριζοβολοῦσε!... Μετὰ τοῦ Θεοφιλ. κ. Κυπριανοῦ ἐλειτούργησαν ὁ Ιερομ. Μᾶρκος καὶ ὁ Ιεροδ. Ιωσὴφ Αγιοκυπριανῖται καὶ ὁ Αἰδεσιμ. π. Δωρόθεος Ξυναριανός. Ησαν παροῦσες ἡ Οσιωτάτη Γερόντισσα Ταξιαρχία, Καθηγουμένη τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν, τῆς ὁποίας Μοναχὲς ἔψαλαν ὡραία στὴν Αγρυπνία, ὡς καὶ ἡ Μοναχὴ Ιουστῖνα τοῦ Ιεροῦ Ησυχαστηρίου Παναγίας Οδηγητρίας Αχαρνῶν. Παρέστη μεγάλο πλῆθος συμπροσευχομένων εὐσεβῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ὁ Δήμαρχος Φυλῆς κ. Δημήτριος Μπουραΐμης. Η νεόκουρος Αδελφὴ Παρασκευή, κατὰ κόσμον Αναστασία Ζουγανέλη τοῦ Γερασίμου καὶ τῆς Εὐχάριτος, πνευματικὸ τέκνο τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου κ. Κυπριανοῦ, γεννήθηκε τὸ 1980, ἐσπούδασε καὶ ἀπεφοίτησε μὲ ἄριστα τὴν Νοσηλευτική, τὴν ὁποία ἐξήσκησε γιὰ μικρὸ διάστημα στὸ Νοσοκομεῖο «Υγεία», γνωρίζει Αγγλικὰ καὶ Γαλλικά, διετέλεσε ἐπ ὀλίγον Δόκιμος Μοναχὴ στὸ Μοναστήρι τῶν Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν καὶ τελικὰ ἀφιερώθη στὴν Μονὴ τῆς Αγίας Παρασκευῆς τὸ 2003, ὅπου ἔλαβε καὶ τὴν Κουρὰ τῆς Ρασοευχῆς πρὸ δύο ἐτῶν. Εἴθε ἡ Αγία Οσιοπαρθενομάρτυς Παρασκευὴ νὰ φωτίζη αὐτήν, νὰ τὴν προστατεύη καὶ νὰ τὴν καθοδηγῆ εἰς ὁδὸν ἁγιασμοῦ καὶ σωτηρίας!

15 Η Εορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὴν Αγγλία ΟΘΕΟΦΙΛ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος μετέβη στὴν Αγγλία, προκειμένου νὰ ἐπιτελέση τὴν Πανήγυρι τῆς Ι. Μονῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸ Λονδῖνο. Τὴν προτεραία, Κυριακὴ Δ τῶν Νηστειῶν, ἐκ.ἡμ., ἐλειτούργησε στὴν Ιερὰ Ανδρώα Μονὴ τοῦ Αγίου Βασιλομάρτυρος Εδουάρδου στὸ Μπρούκγουντ τοῦ Σούρρεϋ. Στὴν Θεία Λειτουργία ἔλαβε μέρος καὶ ὁ ἐπίσης ἐπισκεπτόμενος τὴν Αγγλία τὶς ἡμέρες ἐκεῖνες Θεοφιλ. Επίσκοπος Σουτσάβας κ. Σωφρόνιος, προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήση Ρουμάνους τοῦ Πατρίου Ημερολογίου μετανάστες στὴν χώρα αὐτή, ὡς καὶ ὁ Ηγούμενος τῆς Μονῆς Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Αλέξιος, ὁ Αἰδεσιμ. Πρεσβύτερος π. Στέφανος Φρέτγουελ καὶ ὁ Ιεροδιάκονος τῆς Μονῆς Σάββας, παρισταμένου μεγάλου πλήθους Ορθοδόξων πιστῶν διαφόρων ἐθνοτήτων. Τὴν Δευτέρα, ἐκ.ἡμ., ὁ Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος μετὰ τοῦ Θεοφιλ. κ. Σωφρονίου καὶ τῶν ἰδίων Κληρικῶν, ἐλειτούργησε στὴν ἑορτάζουσα Ιερὰ Γυναικεία Μονὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸ Λονδῖνο, μέσα σὲ ἀτμόσφαιρα πνευματικῆς εὐφροσύνης καὶ κατανύξεως. Εἶναι ἀξιοσημείωτο, ὅτι ὁ Θεοφιλ. Μεθώνης ἐχρησιμοποίησε τὰ σιὲλ ἄμφια τοῦ Αγίου Αρχιεπισκόπου Ιωάννου Μαξίμοβιτς, τὰ ὁποῖα φυλάσσονται στὴν Ιερὰ αὐτὴ Μονή, τὴν ὁποίαν ἵδρυσε ὁ ἴδιος. Καὶ πάλι παρέστησαν συμπροσευχόμενοι πολλοὶ Ορθόδοξοι διαφόρων ἐθνοτήτων, οἱ ὁποῖοι ἐξεδήλωσαν τὴν ἀγάπη τους στὴν Κυρία Θεοτόκο. Αποφθέγματα Γέροντος Γερμανοῦ Σταυροβουνιώτου * Αν θέλης νὰ μάθης νὰ προσεύχεσαι, νὰ κόψης πρῶτα τὴν πολυλογία. Νὰ ἀποβάλης ἀκόμη καὶ κάθε περιττὸ περισπασμὸ ἀπὸ τὴν ζωή σου. * Προσευχὴ χωρὶς ταπείνωση, αὐτομεμψία καὶ μετάνοια, μένει ἀνενέργητη. * Ο Θεὸς μᾶς ἔδωσε τὴν δυνατότητα νὰ κρίνουμε ὄχι γιὰ νὰ καταδικάζουμε τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ γιὰ νὰ διαπιστώνουμε τὰ δικά μας λάθη, καὶ νὰ διορθώνουμε τὸν ἑαυτό μας

16 Η Ορθόδοξος Ιεραποστολὴ στὴν Αϊτὴ Μὲ τὴν Χάριν τοῦ Κυρίου μας, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, κατόπιν σχετικῆς Συνοδικῆς ἀποφάσεως, ἀνταποκρίθηκε στὸ αἴτημα τοῦ Αἰδεσιμ. Πρωθιερέως π. Γρηγορίου Οὐΐλλιαμς ἀπὸ τὶς Η.Π.Α. νὰ μεταβῆ στὴν Αϊτή, προκειμένου νὰ προβῆ σὲ χειροτονία ἑνὸς Πρεσβυτέρου γιὰ τὴν Ορθόδοξο Ιεραποστολικὴ Κοινότητα τῆς χώρας αὐτῆς. Η Ιεραποστολὴ στὴν Αϊτή, μία πολὺ πτωχὴ καὶ ὄμορφη χώρα σὲ νῆσο στὴν θάλασσα τῆς Καραϊβικῆς στὴν Κεντρικὴ Αμερική, ὑφίσταται ἐδῶ καὶ ἀρκετὰ ἔτη, χάρις στὶς ἄοκνες προσπάθειες τοῦ π. Γρηγορίου Οὐΐλλιαμς, Ιερέως τῆς Αδελφῆς Ρωσικῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς (ΡΟΕΔ). Μετὰ τὴν ἕνωσι τῆς ΡΟΕΔ μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας τὸν Μάϊο τοῦ παρελθόντος ἔτους, οἱ δύο Ιερεῖς τῆς Ιεραποστολῆς στὴν Αϊτὴ ἐδέχθησαν τὴν ἕνωσι. Ομως, ἕνας Διάκονος, ὁ π. Αμβρόσιος Νοέλ, καὶ τὸ σύνολο σχεδὸν τῶν ἰθαγενῶν Ορθοδόξων δὲν ἐδέχθησαν αὐτήν, ἀλλὰ μετὰ τοῦ ὑπευθύνου τῆς Ιεραποστολῆς π. Γρηγορίου Οὐΐλλιαμς ὑπήχθησαν στὴν «Προσωρινὴ Υπερτάτη Εκκλησιαστικὴ Διοίκησι» τῆς ΡΟΕΔ ὑπὸ τὸν Σεβασμ. Επίσκοπο Ταυρίδος καὶ Οδησσοῦ κ. Αγαθάγγελο. Ετσι, οἱ αὐξημένες ποιμαντικὲς ἀνάγκες ὑπαγόρευσαν τὴν ἄμεσο χειροτονία τοῦ Διακόνου Αμβροσίου εἰς Πρεσβύτερον. Η περιοχὴ αὐτὴ εἶναι γαλλόφωνος καὶ μὴ ὑπάρχοντος πρὸς στιγμὴν Αρχιερέως διαθεσίμου πρὸς μετάβασιν στὴν Αϊτὴ ἀπὸ μέρους τῆς Αδελφῆς ΡΟΕΔ, ὁ π. Γρηγόριος Οὐΐλλιαμς μὲ τὴν ἄδεια καὶ εὐλογία τῆς Εκκλησιαστικῆς του Αρχῆς ἐζήτησε τὴν ἰδική μας συνδρομή. Ο Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος, τὴν Παρασκευή, ἐκ.ἡμ., ἐχειροτόνησε Πρεσβύτερο τὸν Διάκονο Αμβρόσιο Νοὲλ στὸν Ιερὸ Ναὸ τῆς Αγίας Δωροθέας τοῦ Κασὶν στὴν πρωτεύουσα τῆς Αϊτῆς Πόρτο Πρένς. Ελαβε μέρος καὶ ὁ π. Γρηγόριος, παρουσίᾳ πολλῶν πιστῶν. Ο π. Αμβρόσιος εἶναι βασικὸ στέλεχος τῆς Ιεραποστολῆς ἀπὸ τῆς ἐνάρξεώς της, διακρίνεται γιὰ τὴν ἔκδηλη εὐλάβεια καὶ ἱεροπρέπειά του καὶ εἶναι σὺν τοῖς ἄλλοις ὑπεύθυνος τοῦ μικροῦ Σχολείου τῆς Ιεραποστολῆς. Τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου, ἐκ.ἡμ., ἡ ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία ἐτελέσθη στὸ Συβαντιέρ, πλησίον τῆς πόλεως Ζακμέλ, ὅπου ἡ Ορθόδοξος Ιεραποστολὴ διαθέτει προσωρινὸ Ναὸ καὶ Σχολεῖο, στὸ ὁποῖο φοιτοῦν 400 παιδιὰ καὶ εἶναι τὸ θ

17 Οἱ Αγιοι Κυπριανὸς καὶ Ιουστῖνα θαυματουργοῦν Σᾶς γράφω γιὰ ἕνα Θαῦμα ποὺ κάνανε οἱ Αγιοι σὲ μένα τὴν Αναστασία πρὶν ἀπὸ καιρό. Εἶχα στὰ δάκτυλά μου τρεῖς πληγὲς μεγάλες, ξερὲς (ὄχι ἀπὸ κόψιμο ἤ ματωμένες), οἱ ὁποῖες εἶχαν καὶ ρίζα μέσα στὸ δέρμα τῶν δακτύλων. Δὲν ξέρω πῶς λέγονται ἀκριβῶς στὰ ἑλληνικά. Τὶς εἶχα τρία περίπου χρόνια. Πῆγα σὲ δερματολόγο καὶ τὶς καυτηρίασε μὲ ἕνα μηχάνημα καὶ μοῦ ἔδωσε μία κρέμα ὡς φάρμακο γιὰ νὰ γίνουν καλά, ἀλλὰ αὐτὴ δὲν βοήθησε καθόλου. Εγχείρηση δὲν ἔπρεπε νὰ κάνω, διότι οἱ ρίζες τους ἦταν βαθειὰ μέσα στὸ κρέας τῶν δακτύλων καὶ θὰ γίνονταν τρύπες στὰ δάκτυλα. Δὲν ὑπῆρχε θεραπεία, παρὰ μόνο νὰ βάζω κρέμα. Οἱ πληγὲς ἦταν μεγάλες καθὼς καὶ οἱ ρίζες τους καὶ δὲν γινόταν τίποτα. Πονοῦσαν καὶ οἱ ρίζες μοῦ ἔσφιγγαν μέσα στὸ κρέας καὶ θὰ τὰ εἶχα γιὰ πάντα αὐτά, διότι δὲν βοηθοῦσε τίποτα... Οταν μοῦ στείλατε τὸ ἅγιο λαδάκι ἀπὸ τὴν κανδήλα τῶν Αγίων καὶ τὸν Αγιασμό, ἔβαζα κρυφὰ στὸ φαγητὸ τοῦ ἀδελφοῦ μου, ὁ ὁποῖος εἶχε σοβαρὸ πρόβλημα ὅπως σᾶς ἐξήγησα, καὶ ἔτσι τὰ δάχτυλά μου λαδώνονταν. Εγὼ οὔτε κἄν σκέφθηκα νὰ παρακαλέσω τοὺς Αγίους γιὰ θεραπεία, διότι εἴχαμε πιὸ σοβαρὰ προβλήματα. Καὶ μετὰ δυὸ-τρεῖς μῆνες, κοίταξα κατὰ σύμπτωσιν τὰ δάκτυλά μου, διότι αἰσθανόμουν κάτι νὰ λείπει, ἀλλὰ οὔτε ποὺ πῆγε ὁ νοῦς μου σὲ θεραπεία. Καὶ τί Θαῦμα! Δὲν ὑπῆρχαν αὐτὲς οἱ ἀγιάτρευτες πληγὲς καὶ δὲν ὑπῆρχε οὔτε σημάδι! Οἱ ρίζες στὸ κρέας δὲν ὑπῆρχαν, σὰν νὰ μὴν εἶχα τίποτε πρίν!... Τἄχασα καὶ μετὰ θυμήθηκα, ὅτι ὅταν ἔβαζα τὸ ἅγιο λαδάκι καὶ τὸν Αγιασμὸ στὸ φαγητὸ τοῦ ἀδελφοῦ μου, τὸ λαδάκι πήγαινε στὰ δάχτυλα καὶ αὐτὰ λαδώνονταν τότε κατάλαβα ὅτι τὸ ἅγιο λαδάκι τῶν Αγίων τὰ θεράπευσε τελείως, μέχρι καὶ τὶς ρίζες, καὶ δὲν ὑπάρχουν πλέον οὔτε καὶ σημάδια!... Καὶ οὔτε ξαναγίνανε πάλι οἱ πληγές, ἄν καὶ ἦταν κολλητικές. Εὐχαριστῶ τοὺς Αγίους καὶ εὔχομαι νὰ θεραπεύουν ὅλους μας καὶ ὅλο τὸν κόσμο. Αμήν! Τορόντο - Καναδᾶς η καλύτερο στὴν περιοχή, λειτουργεῖ δὲ ἐξαρτώμενο ἀπὸ δωρεὲς ἐξ Αμερικῆς. Ελειτούργησε ὁ Θεοφιλ. κ. Αμβρόσιος μὲ τοὺς δύο Ιερεῖς π. Γρηγόριο καὶ π. Αμβρόσιο, παρουσίᾳ ἑκατοντάδος καὶ πλέον πιστῶν, σὲ κατανυκτικὴ ἀτμόσφαιρα πνευματικῆς εὐφροσύνης. Η Ορθόδοξος Ιεραποστολὴ τῆς Αϊτῆς εἰσέρχεται σὲ μία νέα περίοδο ἀναπτύξεως καὶ εὐχαριστοῦμε τὸν Κύριό μας, διότι μᾶς ἀξίωσε νὰ συνεισφέρουμε στὴν εὐλογημένη αὐτὴ διακονία ἀγάπης καὶ ἑνότητος

18 Εἶπε Γέρων - Παλαιὲς καὶ Σύγχρονες Οἰκοδομητικὲς Διηγήσεις καὶ Διδασκαλίες «Ω, Θεὲ καὶ Σωτήρα μας! Βάλε τὴν ἀγάπη μέσα μας...»* τοῦ Οσίου Αββᾶ Ναζαρίου τοῦ Βαλαὰμ ( 1809) ΟΑΓΙΟΣ Απόστολος Παῦλος ἀναθεματίζει ἐκεῖνον ποὺ δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ ἀγαπήσει τὸ Χριστό: «Εἴ τις οὐ φιλεῖ τὸν Κύριον Ιησοῦν Χριστόν, ἤτω ἀνάθεμα» (Α Κορ. ιστ 22). Καὶ ὁ Αγιος Βασίλειος ὁ Μέγας στὴν πρώτη ὁμιλία του γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, μᾶς διδάσκει μὲ τὰ ἀκόλουθα λόγια: «Αδελφοί, λάβαμε τὶς ἐντολὲς νὰ ἀγαπᾶμε τὸ Θεό, νὰ ἐπιθυμοῦμε αὐτὸν μόνο. Πρέπει νὰ τὸν ἔχουμε στὸ νοῦ μας ἀδιάλειπτα. Οπως τὰ νήπια σκέφτονται τὴ μητέρα τους, ἔτσι καὶ σὺ πρέπει νὰ σκέφτεσαι ὅτι δημιουργηθήκαμε κατ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσή Του, ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς ἔπλασε ἀθάνατους κατὰ τὴν ψυχή, μᾶς προίκισε μὲ λόγο καὶ νοῦ πάνω ἀπ ὅλα τὰ πλάσματα καὶ μᾶς χάρισε ἀνέκφραστα ἀγαθά. Κατέβηκε ἀπ τοὺς οὐρανοὺς γιὰ χάρη μας, μᾶς συμφιλίωσε μὲ τὸ Θεό, τὸν οὐράνιο πατέρα μας, μᾶς ἔσωσε, μᾶς δικαίωσε καὶ μᾶς ἔκανε υἱοὺς καὶ κληρονόμους τῆς Βασιλείας Του». Ω Θεὲ καὶ Σωτήρα μας! Βάλε τὴν ἀγάπη μέσα μας, ὥστε νὰ Σὲ ἀγαπήσουμε ὅπως Εσὺ θέλεις! Εἴμαστε ἄξιοι τῆς ἀγάπης Του, ἀφοῦ εἴμαστε πηλὸς καὶ σκόνη; Καὶ ὅμως Εκεῖνος μᾶς ἀγάπησε. Πόσο ἄσχημα πρέπει νὰ αἰσθανόμαστε ποὺ δὲν Τὸν ἀγαπᾶμε! Πόσο πρέπει νὰ ὑποφέρουμε χωρὶς Εκεῖνον, κλυδωνιζόμενοι ἀπ τὰ κύματα τῆς δυστυχίας! Καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι μερικὲς φορὲς Τὸν ἀπορρίπτουμε, Εκεῖνος δὲ μᾶς ἀποστρέφεται. Τὸν ἀποφεύγουμε, ἀλλὰ Εκεῖνος μᾶς ἀναζητᾶ καὶ μᾶς καλεῖ λέγοντας: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι» (Ματθ. ια 28). Θεέ μας! Απορρίπτουμε τὴν ἀγάπη Σου, ἀλλὰ δὲν παύεις νὰ μᾶς ἀγαπᾶς. Πολλὲς φορὲς δεχόμαστε τὶς προτροπὲς τοῦ σατανᾶ περισσότερο ἀπ τὸ Νόμο Σου. Χωρὶς νὰ σκεφτόμαστε τὸν ἑαυτό μας καὶ τὴ σωτηρία μας εἴμαστε ἐπιμελεῖς στὰ ἔργα τῆς κακίας. Καὶ παρ ὅλα αὐτὰ οἱ ἄνθρωποι συνηθίζουν νὰ λένε: Εγὼ ἀγαπῶ τὸ Θεό. Τί ἀντίφαση! Πιστεύουν ὅτι ἀγαποῦν τὸ Θεό, ἀλλὰ δὲν τηροῦν τὶς Εντολές Του. Τί εἴδους ἀγάπη εἶναι αὐτή; Τίποτ ἄλλο παρὰ ὑποκρισία. Αν λὲς ὅτι ἀγαπᾶς τὸ Χριστό, τότε πρόσεξε αὐτὸ ποὺ σὲ προστάζει: «ἵνα καθὼς ἐγὼ ἐποίησα ὑμῖν, καὶ ὑμεῖς ποιῆτε» ( Ιωάν. ιγ 15). Αν ἀγαπᾶς τὸ Θεό, νὰ ὑπομένεις ὅπως ὑπέμεινε κι Εκεῖνος καὶ νὰ κάνεις ὅλα ὅσα εὐχαριστοῦν Εκεῖνον. Εκεῖνος ἔπραξε καὶ δίδαξε. Η ἀγάπη σου πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ εἶναι τέτοια, ὥστε νὰ κάνει τὸ καλό, νὰ ὑπομένει, νὰ μὴν ἐνοχλεῖται ἀπὸ τίποτα καὶ νὰ εὐχαριστεῖ τὸ Θεὸ πάντα, ὄχι μόνο μὲ τὴ γλώσσα καὶ μὲ λόγια, ἀλλὰ μὲ ἔργα. Πρέπει νὰ Τὸν ἀγαπᾶς μὲ τὴν καρδιά, τὸ νοῦ καὶ μὲ ὅλη σου τὴ ψυχὴ καὶ τὴ δύναμη. Κι ἄν Τὸν ἀγαπήσεις ἔτσι, τόσο δυνατά, ἄκουσε τὸν Προφήτη Ησαΐα ποὺ λέει: «μὴ ἐπιλήσεται γυνὴ τοῦ παιδίου αὐτῆς τοῦ μὴ ἐλεῆσαι τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας αὐτῆς; εἰ δὲ καὶ ταῦτα ἐπιλάθοιτο γυνή, ἀλλ ἐγὼ οὐκ ἐπιλήσομαί σου, εἶπε Κύριος» ( Ησ. μθ 15). (*) Φιλοκαλία τῶν Ρώσων Νηπτικῶν, Β, Αββᾶς Ναζάριος, σελ , Μετάφραση- Επιμέλεια Πέτρος Μπότσης, Αθήνα

19 Εμβάσματα ἀποστέλλονται μὲ ταχυδρομικὴ ἐπιταγὴ στὴν διεύθυνσι: Ιερὰ Μονὴ Αγίου Κυπριανοῦ, Τ.Θ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ , ΕΛΛΑΣ ἤ κατατίθενται στοὺς ἑξῆς ἀριθμοὺς λογαριασμῶν μας στὶς Τράπεζες: ΕΘΝΙΚΗ: , ALPHA: , ΑΓΡΟΤΙΚΗ: καὶ EUROBANK:

20 194