ΙΝΣΟΥΛΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ

Transcript

1 ΙΝΣΟΥΛΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ ΔΡ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΚΟΥΡΤΟΓΛΟΥ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ ΚΛΙΝΙΚΗ «ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ» ΜΕΤΑΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΔΕΒΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 23-24/1/2015

2 ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ THE EFFECT OF EXERCISE ON INSULIN ACTION IN DIABETES.* IBy R. D. LAWRENCE, M.D., CHEMICAL PATHOLOGIST, KING'S COLLEGE HOSPITAL. Br Med J 1926;1;

3 Ορισμοί 1 ΦΥΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ Κάθε σωματική κίνηση που προκαλείται από τους σκελετικούς μύες και οδηγεί σε κατανάλωση ενέργειας ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ(Fitness) Σύνολο χαρακτηριστικών που έχουν ή αποκτούν οι άνθρωποι που σχετίζεται με την ικανότητα να υποβάλλονται σε φυσική άσκηση. Caspersen, et al., Public health Rep,1985

4 Ορισμοί ΑΣΚΗΣΗ: Η προγραμματισμένη, δομημένη και επαναλαμβανόμενη σωματική κίνηση που γίνεται για την βελτίωση ή διατήρηση ενός ή περισσότερων στοιχείων καλής φυσικής κατάστασης

5 Ορισμοί 2 Μεταβολικό Ισοδύναμο(MET) Το ποσό ενέργειας που καταναλώνεται κατά την άσκηση σε σχέση με την κατανάλωση ενέργειας σε ηρεμία. KSU Κατανάλωση ενέργειας στην ηρεμία = 1 MET = 3.5 ml of O2 / kg. min = 1 kcal / kg. hr

6 Ένταση φυσικής δραστηριότητας σε MET Ελαφριά: <3 MET Μέτρια: 3 6 MET Έντονη: >6 MET CDC, 1996

7 Ταξινόμηση άσκησης Αεροβική άσκηση Ασκήσεις τύπου αντοχής, επαναλαμβανόμενες ρυθμικές και συνεχείς κινήσεις, της ίδιας ομάδας μεγάλων μυών για τουλάχιστον 10 λεπτά τη φορά. Άσκηση Αντίστασης ή ενδυνάμωσης (αναερόβια) χρησιμοποιεί μυϊκή δύναμη πχ για να μετακινήσει βάρος Άσκηση Ευελιξίας σκοπεύει στην αύξηση ή διατήρηση του εύρους κινήσεων των αρθρώσεων

8 Ευεργετική δράση κάθε είδους σωματικής δραστηριότητας στη στεφανιαία νόσο Wannamethee SG, Shaper AG, Alberti KG. Arch Intern Med 2000; 160:2108.

9 Κατανάλωση ενέργειας κατά την άσκηση KSU

10 Ενεργειακή κατανάλωση φυσικής δραστηριότητας(kilocalorie/kg. min) Brisk walking Activity Running (7.5 min per km) Running (5 min per km) Swimming Rope skipping (70/min) Rope skipping (80/min) Badminton Tennis Squash Basketball McArdle, et., 1991 Calories

11 Μεταβολισμός γλυκόζης Ηπατική νεογλυκογένεση (βέλη προς τα πάνω ) και γλυκόλυση (βέλη προς τα κάτω)

12 Κατάσταση νηστείας έκκριση ινσουλίνης επίπεδα κορτιζόλης, GH, γλουκαγόνου και αδρεναλίνης παραγωγή γλυκόζης Κινητοποίηση λιπαρών οξέων για προσφορά ενέργειας Sperling Pediatric Endocrinology

13 Μεταγευματική κατάσταση έκκρισης ινσουλίνης (σε min) και έκκρισης γλουκαγόνου σύνθεση γλυκογόνου πρόσληψη γλυκόζης από τους μύες Καταστολή νεογλυκογένεσης Ενεργοποίηση λιποσύνθεσης και καταστολή λιπόλυσης Sperling Pediatric Endocrinology

14 Φυσιολογία άσκησης (φυσιολογικά άτομα) Πτώση γλυκόζης πλάσματος έκκριση ινσουλίνης αντιρροπιστικών ορμονών έκκρισης γλουκαγόνου Παραγωγή γλυκόζης από το ήπαρ + Κινητοποίηση λιπαρών οξέων από λιπώδη ιστό + Νεογλυκογένεση από γαλακτικά (ήπαρ) + Μέσω GLUT4 μεταφοράς γλυκόζης στους μυς Διατήρηση ευγλυκαιμίας

15 Κατά τη διάρκεια μέσης έντασης άσκησης, η αύξηση στην παράγωγη γλυκόζης συνδέεται στενά με την αύξηση της περιφερικής πρόσληψης γλυκόζης σε μηδιαβητικά άτομα Wahren J, Felig P, Ahlborg G, et al. Glucose metabolism during leg exercise in man. J Clin Invest. 1971;50:

16 Χρησιμοποίηση γλυκόζης από τους ασκούμενους μυς Η πρόσληψη γλυκόζης από τους μύες γίνεται με δύο τρόπους: Με τη μεσολάβηση ινσουλίνης Με την μυϊκή συστολή Οι δυο αυτοί μηχανισμοί χρησιμοποιούν αθροιστικά αλλά ανεξάρτητα τους γλυκομεταφορείς GLUT4 έτσι, τα επίπεδα ινσουλίνης, ελαττώνουν περισσότερο τη γλυκόζη πλάσματος

17 Ενεργειακά υποστρώματα κατά την άσκηση (πρώτα 5 ) 100 Contribution of System (%) Time ATP-CP Glycolysis Aerobic 10 sec 30 sec 1 min 3 min 5 min

18 Ενεργειακά υποστρώματα κατά την άσκηση (μέχρι και 4 ώρες)

19 Ένταση άσκησης καθορίζει τα χρησιμοποιούμενα ενεργειακά υποστρώματα Ποσοστό γλυκόζης Με την αύξηση έντασης αυξάνει το ποσοστό της απαιτούμενης για την άσκηση γλυκόζης

20 Ορμονική απάντηση σε σχέση με ένταση άσκησης

21 Ορμονική απάντηση στην παρατεταμένη άσκηση

22 Μετά την άσκηση Κατάσταση παρόμοια με τη νηστεία Στόχος η αναπλήρωση αποθεμάτων γλυκογόνου μυών GLUT4 μεταφορά (δεν απαιτείται αρχικώς ινσουλίνη) Ινσουλίνη απαραίτητη για πλήρη αναπλήρωση αποθεμάτων γλυκογόνου Pierce Br. J. Sports Med (1999)

23 Διαφορές στα άτομα με διαβήτη Σταθερά μη φυσιολογική παροχή ινσουλίνης Ποικίλλουσα απορρόφηση ινσουλίνης Μη φυσιολογική έκκριση αντιρροπιστικών ορμονών (ιδιαίτερα στον ύπνο) πρόσληψη γλυκόζης από τους μυς μετά άσκηση ινσουλινοευαισθησία μετά άσκηση McMahon JCEM (2007)

24 Φυσιολογία άσκησης στο διαβήτη γλυκόζης πλάσματος έκκρισης Ινσουλίνης αντιρροπιστικών ορμονών έκκρισης γλουκαγόνου Παραγωγή γλυκόζης από ήπαρ + Κινητοποίηση λιπαρών οξέων από λίπος + Νεογλυκογένεση από γαλακτικά (ήπαρ) + μέσω GLUT4 μεταφορά γλυκόζης στους μυς Υπογλυκαιμία

25 Απόκριση γλυκόζης και κετονών ανάλογα με τη διάθεση ινσουλίνης σε άσκηση στο ΣΔ 1 Berger M, Berchtold P, Cuppers HJ, et al. Metabolic and hormonal effects of muscular exercise in juvenile type diabetics. Diabetologia 1977; 13:355.

26 Επιδράσεις ενεργών επίπεδων ινσουλίνης σε άσκηση στο ΣΔ 1 Exercise Plasma Insulin Liver Glucose Output Muscle Glucose Uptake Resulting Blood Glucose Normal Level Markedly Decreased Above Normal Adapted from Colberg, S. The Diabetic Athlete, 2001

27 Οφέλη σωματικής άσκησης σε άτομα με ΣΔ τύπου 1 Μείωση γλυκόζης πριν και μετά την άσκηση Βελτίωση ευαισθησίας στην ινσουλίνη Ελάττωση της ημερήσιας δόσης ινσουλίνης Βελτίωση μεταγευματικής γλυκαιμικής αιχμής Βελτίωση λιπιδαιμικού προφίλ Μείωση ΣΒ και συσσώρευσης λίπους Βελτίωση καρδιαγγειακής λειτουργίας Βελτίωση αρτηριακής πίεσης Βελτίωση ποιότητας ζωής ψυχολογικής κατάστασης Βελτίωση μυϊκής ικανότητας

28 Επιπλοκές κατά την άσκηση σε άτομα με ΣΔ τύπου 1 Υπογλυκαιμία Υπεργλυκαιμία Κέτωση Αφυδάτωση Επιδείνωση μικροαγγειακών επιπλοκών - Αμφιβληστροειδοπάθεια -Νεφροπάθεια -Νευροπάθεια -Νευροπάθεια ΑΝΣ

29 Πρόβλεψη γλυκαιμικής απόκρισης στην άσκηση στο ΣΔ Αναγκαίες οι πολλαπλές μετρήσεις πριν, κατά και μετά άσκηση (πιθανόν και συνεχής καταγραφή γλυκόζης real time) Οι διακυμάνσεις γλυκόζης σε συνήθεις δραστηριότητες μπορούν έτσι να προβλεφθούν

30 Παράγοντες που επηρεάζουν τη γλυκαιμική απόκριση στην άσκηση Ένταση, διάρκεια και τύπος άσκησης Πρόσληψη υδατανθράκων Αρχικά επίπεδα γλυκόζης αίματος δόσης πριν ή και κατά τη διάρκεια της άσκησης και ο χρόνος μέγιστης δράσης ινσουλίνης Επίδραση της προπόνησης στη χρησιμοποίηση πηγών ενέργειας Χρονική περίοδος άσκησης Λοιποί παράγοντες που επηρεάζουν τη γλυκόζη αίματος

31 Ένταση άσκησης

32 Άσκηση υψηλής έντασης 7 ενήλικες με ΣΔ 1 30 μέσης έντασης άσκηση(40% VO2 max) 30 διαλείπουσας μέσης έντασης άσκηση (40% VO2 max + 4sec σπριντ κάθε 2 ) Το πρότυπο αυτό μιμείται την δραστηριότητα μικρών παιδιών και τα σπορ των ενηλίκων Guelfi Diabetes Care (2005)

33 Επίδραση διαλείπουσας άσκησης υψηλής έντασης και άσκησης μέσης έντασης στη γλυκαιμία ατόμων με ΣΔ 1 4 second sprints every 2 minutes during 30 min mod (~40%) exercise Guelfi KJ, Jones TW, Fournier PA. The decline in blood glucose levels is less with intermittent high-intensity compared with moderate exercise in individualswith type 1 diabetes. Diabetes Care. 2005;28:

34 Επίδραση διαλείπουσας άσκησης υψηλής έντασης και άσκησης μέσης έντασης στις αντιρροπιστικές ορμόνες ατόμων με ΣΔ 1 Dark circles = intermittent high intensity exercise Guelfi Diabetes Care (2005)

35 Διάρκεια άσκησης

36 Διάρκεια άσκησης Όσο παρατείνεται ή άσκηση τόσο περισσότερο ελαττώνεται η γλυκόζη αίματος Μεγαλύτερη διάρκεια στην ίδια ένταση οδηγεί σε μεγαλύτερη κατανάλωση γλυκογόνου μυός. Η κατανάλωση γλυκογόνου των μυών οδηγεί σε μεγαλύτερη εξάρτηση από τη γλυκόζη πλάσματος.

37 Είδος άσκησης

38 Σπριντ 10 sec στο τέλος αεροβικής άσκησης: επίδραση στη γλυκαιμία Bussau VA, et al., Diab. Care, 29(3): , 2006

39 Σπριντ 10 sec στο τέλος αεροβικής άσκησης.: επίδραση στις αντιρροπιστικές ορμόνες Lactate Fatty acids Epinephrine Norepinephrine Growth hormone Cortisol Glucagon Insulin Bussau Diabetes Care (2006)

40 Μείωση δόσης ινσουλίνης πριν την άσκηση Διάρκεια Χαμηλή ένταση Μεσαία ένεταση Υψηλή ένταση 30 min Καθόλου 10-20% 10-30% 60 min 10-20% 20-40% 30-60% 90 min 15-30% 30-55% 45-75% 120 min 20-40% 40-70% 60-90% 180 min 30-60% 60-90% % Adapted from Colberg, S. The Diabetic Athlete, 2001

41 Τροποποίηση δόσεων Γευματική ινσουλίνη: Χαμηλής έντασης 25% Μέτριας έντασης 33% Υψηλής έντασης >50% Έντονη-μικρής διάρκειας 0%, χορήγηση επιπλέον ινσουλίνης ταχείας δράσεως το επόμενο διάστημα ινσουλίνης Bασική: Αντλία : βασικού ρυθμού 50% με έναρξη 1 ώρα πριν, ή Διακοπή και επανέναρξη σε μια ώρα με 50% του βασικού ρυθμού Προ παρατεταμένης άσκησης βασικής ινσουλίνης 25%

42 Αντλίες ινσουλίνης Μελέτη της διακοπής χορήγησης ινσουλίνης κατά την άσκηση 50 ασθενείς 8-17 ετών σε τυχαιοποιημένη crossover μελέτη (on and off pump κατά τα 75 άσκησης σε 55% VO2 max) DirecNet Diabetes Care (2006)

43 Διακοπή βασικής ινσουλίνης κατά την άσκηση ελαττώνει σημαντικά τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας σε παιδιά με ΣΔ1 σε αντλία ινσουλίνης DirecNet Diabetes Care (2006)

44 Glucose during Exercise (mg/dl) Μέση συγκέντρωση γλυκόζης κατά και μετά την άσκηση (σύγκριση on και off pump) Glucose during Exercise (mg/dl) Basal Continued Basal Stopped Baseline Rest #1 Rest #2 Rest #3 End Post 15 Post 30 Post 45 Black dots denote mean values and boxes denote median, 25th and 75th percentiles.

45 Πρόληψη υπογλυκαιμίας κατά την άσκηση Υπογλυκαιμία(BG < 65 mg/dl) ο πιο άμεσος και σοβαρός κίνδυνος κατά και μετά άσκηση Συνεχής παρακολούθηση BG και προληπτική διόρθωση δόσεων για αποφυγή υπογλυκαιμιών Απαραίτητη η εύκολη πρόσβαση σε απλούς υδατάνθρακες και η ύπαρξη διαθέσιμου κιτ γλουκαγόνης

46 Πρόσληψη υδατανθράκων (grams) Exercise Duration Exercise Intensity BG <100 BG BG BG >200 Low None None 30 min Mod High Low min Mod High Adapted from Colberg, S. The Diabetic Athlete, 2001

47 Νυχτερινές υπογλυκαιμίες συχνές μετά από άσκηση σε παιδιά με ΣΔ τύπου1 Σύγκριση επιπέδων γλυκόζης κατά τη νύχτα ανάλογα αν έχει προηγηθεί ή όχι άσκηση σε 50 παιδιά με ΣΔ 1. Υπογλυκαιμία αρκετά συχνή Incidence of hypoglycemia Both Nights 22% Exercise night only 26% 6% Sedentary night only Studied on 2 separate days Ages years Treadmill =140bpm/ 60min Frequent venous monitoring Overnight stay in hospital No insulin adjustments 46% Neither night Modified from Tsalikian J Pediatr 2005;147:528-34

48 Πρόληψη καθυστερημένης υπογλυκαιμίας Συχνότερη μετά άσκηση μακράς διάρκειας ή επαναλαμβανόμενα διαστήματα άσκησης υψηλής έντασης Αιτίες η αυξημένη δράση ινσουλίνης και η αναπλήρωση γλυκογόνου μυών Συχνότερα μετά 6-12ώρες αλλά δυνατόν και μέχρι ώρες Πρόληψη με μείωση δόσης ινσουλίνης (και της βασικής) και αύξηση πρόσληψης τροφής

49 Ανεπίγνωστη υπογλυκαιμία ελαττωματική αντιρρόπηση υπογλυκαιμίας Προηγηθείσα υπογλυκαιμία (<70mg/dl) δυνατόν να αμβλύνει ορμονική απάντηση κατά την άσκηση (κίνδυνος σοβαρής υπογλυκαιμίας) Ορμονική αντιρρόπηση υπογλυκαιμίας κατά την άσκηση πιο κατεσταλμένη στους άνδρες (διαφορά φύλου) Παρατεταμένη μέσης έντασης άσκηση μπορεί να αμβλύνει την ορμονική απάντηση σε υπογλυκαιμία την επόμενη ημέρα Galassetti, Sandoval, et al., Diab, AJP, 2004, 2006

50 Διφασική υπογλυκαιμία: αύξηση ρυθμού χορήγησης γλυκόζης αμέσως μετά άσκηση και από 12 έως 4 πμ McMahon JCEM (2007)

51 McMahon JCEM (2007) Πρώιμη υπογλυκαιμία Έλλειψη φυσιολογικής καταστολής έκκρισης ινσουλίνης Καθυστερημένη υπογλυκαιμία (12 4πμ) Ανισορροπία ανάμεσα σε παραγωγή και χρησιμοποίηση γλυκόζης Αναπλήρωση αποθεμάτων γλυκογόνου Αμβλυνθείσα αντιρρόπηση υπογλυκαιμίας λόγω του ύπνου

52 McMahon JCEM (2007) Έλλειψη υπογλυκαιμίας από 5μμ 12 πμ Αύξηση αντιρροπιστικών ορμονών Αύξηση οξείδωσης λιπαρών οξέων Fatty Acids Cortisol Growth Hormone

53 Ελαττωματική ορμονική αντιρρόπηση κατά την άσκηση μετά υπογλυκαιμία ή ευγλυκαιμία την προηγούμενη ημέρα σε άτομα με ΣΔ1 Galassetti, P. et al. Effect of differing antecedent hypoglycemia on counterregulatory responses to exercise in type 1 diabetes Am J Physiol Endocrinol Metab 290: E1109-E ;

54 Πρόληψη υπεργλυκαιμίας κατά την άσκηση Υπεργλυκαιμία προκαλείται οξέως μετά από έντονη άσκηση ( έκκριση κατεχολαμινών) ιδίως στα ομαδικά αθλήματα - στρες συναγωνισμού - άσκηση σε θερμό-υγρό περιβάλλον - λάθη στην ινσουλινοθεραπεία και πρόσληψη υδατανθράκων Επιδεινώνεται σε άτομα με κακό μεταβολικό έλεγχο πριν την άσκηση Αποφυγή άσκησης αν: BG >250 mg/dl και ύπαρξη κέτωσης Ή εάν BG>300 mg/dl, χωρίς κέτωση Σε υπεργλυκαιμία στην άσκηση χορήγηση διορθωτικής δόσης 50% μειωμένης της συνήθους ADA/ACSM Position Statement on Diabetes Mellitus and Exercise, Diab. Care, 27(1): S58-62, 2004

55 Η αντλία ινσουλίνης προφυλάσσει καλύτερα από υπεργλυκαιμία μετά από άσκηση σε σχέση με την MDI στο ΣΔ τύπου 1 Yardley et al Insulin Pump Therapy Is Associated with Less Post-Exercise Hyperglycemia than Multiple Daily Injections: An Observational Study of Physically Active Type 1 Diabetes Patients DIABETES TECHNOLOGY & THERAPEUTICS 15, 1, 2013

56 Xρονική στιγμή άσκησης Κορτιζόλη και αυξητική ορμόνη υψηλότερες το πρωί, δράσης ινσουλίνης Παρόμοια άσκηση αργότερα κατά τη διάρκεια της ημέρας BG περισσότερο

57 Επιδράσεις της προπόνησης στην προσφορά και χρησιμοποίηση γλυκόζης από τους μυς Review: Helping the athlete with type 1 diabetesian W GallenBritish Journal of Diabetes & Vascular Disease 2004; 4; 87

58 Κατεχολαμίνες πλάσματος κατά την άσκηση μετά από προπόνηση 3 εβδ

59 Γλυκαιμική ανταπόκριση σε διάφορους τύπους δραστηριότητας Activity Walking, jogging, running, rollerblading, bicycling, crosscountry skiing Basketball, soccer, tennis, lacrosse, field hockey, rowing/canoeing, downhill skiing, middle distance running, playground activities, speed skating, golf, skateboarding, hula hooping, hopscotch, dancing, yoga, tag, rope jumping, swimming, capture the flag, dodge ball Weightlifting, track (sprinting and field events), football, baseball, gymnastics, fencing, wrestling, volleyball, ice hockey, diving, swimming (sprints), climbing trees, tug of war Competitions, try-outs or performances Type of exercise Mostly aerobic Both aerobic and anaerobic Mostly anaerobic Either aerobic or anaerobic Effect on blood glucose Usually May or Usually Usually because of the "stress" of competition

60 Επίδραση άσκησης στο γλυκαιμικό έλεγχο στο ΣΔ τύπου 1

61 Βελτίωση γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης μετά τρίμηνη άσκηση σε παιδιά και εφήβους με ΣΔ 1 ανάλογη με τη συχνότητα της. Effects of Regular Physical Activity on Control of Glycemia in Pediatric Patients With Type 1 Diabetes Mellitus Antje Herbst, et al; for the DPV Science Initiative Arch Pediatr Adolesc Med. 2006;160:

62 Βελτίωση ΒΣ μετά από άσκηση 3 μηνών σε νεαρά κορίτσια και έφηβες με ΣΔ 1 Effects of Regular Physical Activity on Control of Glycemia in Pediatric Patients With Type 1 Diabetes Mellitus Antje Herbst, et al; for the DPV Science Initiative Arch Pediatr Adolesc Med. 2006;160:

63 Effects of Different Types of Acute and Chronic (Training) Exercise on Glycaemic Control in Type 1 Diabetes Mellitus A Meta-Analysis From 937 studies, 33 that met the inclusion criteria were selected. We can conclude that the addition of brief bouts of high-intensity, sprint-type exercise to aerobic exercise can minimize the risk of sustaining a hypoglycaemic episode. We can also conclude that only regular aerobic training will improve the glycated haemoglobin Sports Med 2012; 42 (12):

64 Reduced Hypoglycemia and Increased Time in Target Using Closed-Loop(CL) Insulin Delivery During Nights With or Without Antecedent Afternoon Exercise in Type 1 Diabetes CONCLUSIONS: CL insulin delivery provides an effective means to reduce the risk of NH while increasing the percentage of time spent in target range, regardless of activity level in the mid-afternoon. These data suggest that CL control could be of benefit to patients with type 1 diabetes even if it is limited to the overnight period. Diabetes Care 36: , 2013, Jennifer L. et al

65 Επεισόδια νυχτερινής υπογλυκαιμίας (BG<60 mg/dl) κατά τη διάρκεια OL και CL. Sherr J L et al. Dia Care 2013;36:

66 Milman S et al. Diabetes 2012;61: Αποκλεισμός υποδοχέων οπιοειδών αναστέλλει ανεπάρκεια αυτονόμου ΝΣ σχετιζόμενη με άσκηση αδρεναλίνη νοραδρεναλίνη Ναλοξόν η Ναλοξόν η

67 Υπογλυκαιμία και ινσουλίνη Degludec: Σύγκριση με την ινσουλίνη Glargine 67

68 Presentation title Date 68

69 Αερόβια αθλήματα Αναερόβια αθλήματα Jogging Τρέξιμο χαμηλής ταχύτητας Σκι χαμηλής ταχύτητας Κολύμπι χαμηλής ταχύτητας Ποδηλασία σε ίσιο δρόμο Χορός o Ποδόσφαιρο o Τένις o Βόλεϊ o Μπάσκετ o Κατάβαση με σκι o Body building -βάρη o Ποδηλασία υψηλής ταχύτητος

70 Άσκηση & ΣΔ 2 Ινσουλινοαντίσταση - μικρότερο πρόβλημα οι υπογλυκαιμίες Βελτιώνει φυσική κατάσταση και ελαττώνει σωματικό λίπος Βελτιώνει καρδιαγγειακή λειτουργία και ελαττώνει καρδιαγγειακό κίνδυνο. Αυξάνει την self confidence. Βελτιώνει μεταβολικό έλεγχο: Βελτίωση ινσουλινοευαισθησίας. Αύξηση GluT4 (μεταφορείς γλυκόζης). Σπανιότητα μελετών ποσοστού μείωσης δόσης ινσουλίνης κατά την άσκηση σε ινσουλινοθεραπευόμενους με ΣΔ τύπου 2

71 Βελτίωση γλυκαιμικού έλεγχουμείωση δόσης ινσουλίνης μετά την άσκηση στο ΣΔ 2 Exercise Training Improves Glycemic Control in Long-Standing Insulin-Treated Type 2 Diabetic Patients Diabetes Care 30: , 2007

72 Τεστ κοπώσεως: πότε είναι απαραίτητο σε άτομα με ΣΔ? ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΥΨΗΛΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ Ηλικια>35 yrs. ΣΔ2> 10 χρόνια διάρκεια. ΣΔ1> 15 χρόνια διάρκεια. Παρουσία παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου Παρουσία μικροαγγειακών επιπλοκων ΣΔ Παρουσία περιφερικής αγγειακής νόσου ADA Position Statement, Diabetes Care, 2002

73 Συμπεράσματα 1 Νέα άτομα με ΣΔ 1 μπορούν να αρχίσουν, συνεχίσουν ή να τελειοποιηθούν στο άθλημα που επέλεξαν H υπογλυκαιμία όπως και η υπεργλυκαιμία κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση δυνατόν να δημιουργήσουν προβλήματα Δυνατόν να υπάρχει μειωμένη απόδοση στο ΣΔ 1 λόγω δυσκολίας στη κινητοποίηση των ενεργειακών υποστρωμάτων

74 Συμπεράσματα 2 Απαιτείται αυξημένη προσοχή στο είδος, χρόνο, διάρκεια και ένταση άσκησης και το σχεδιασμό της ινσουλινοθεραπείας και διατροφής στις ημέρες προπόνησης και αγώνων. Ενεργητική προσαρμογή της διατροφής και ιννουλινοθεραπείας αποκαθιστά στο φυσιολογικό την απόδοση των αθλητών με ΣΔ 1

75 Το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο είναι εφικτό σε άτομα με ΣΔ 1!!!!

76 ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ