ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Transcript

1 ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

2 ΠΛΑΣΜΑ ΕΜΜΟΡΦΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

3

4 ΕΜΜΟΡΦΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ Ερυθρά αιμοσφαίρια: μεταφέρουν Ο 2 και CO 2. Λευκά αιμοσφαίρια: υπεύθυνα για την άμυνα του οργανισμού. Αιμοπετάλια: σημαντικά για τους πηκτικούς μηχανισμούς

5 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ

6 ΜΕΤΑΦΟΡΕΑΣ μεταφέρει το Ο 2 στους ιστούς και απάγει CO 2. μεταφέρει θρεπτικές ουσίες μεταφέρει ορμόνες, ένζυμα και βιταμίνες σταόργαναστόχο απάγει καταβολίτες (ουρία, κρεατινίνη κ.λ.π) αποβάλλοντας τους από τα υπεύθυνα όργανα (νεφροί, πνεύμονες, δέρμα)

7 ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗΣ Διατηρεί την οξεοβασική ισορροπία Ρυθμίζει την ανταλλαγή υγρών μεταξύ των διαμερισμάτων του οργανισμού (πλάσμαδιάμεσο υγρό) συμβάλλει στην άμυνα του οργανισμού (λευκά αιμοσφαίρια, αντισώματα)

8 ΑΙΜΟΠΟΙΗΣΗ Η λειτουργία που παράγει όλα τα έμμορφα συστατικά του αίματος αιμοποιητικά όργανα αιμοποιητικοί ιστοί

9 αιμοκυτοβλάστης μυελικό προγονικό κύτταρο λεμφικό προγονικό κύτταρο μυελός των οστών προγονικά βλαστοκύτταρα αυξητικοί παράγοντες βλαστοκύτταρα αίμα G-CSF M-CSF ερυθροποιητίνη ουδετερόφιλο ηωσινόφιλο βασεόφιλο μονοκύτταρο αιμοπετάλια ερυθρό λεμφοκύτταρο αιμοσφαίριο Β - Τ

10 ΕΡΥΘΡΟ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΟ

11 ροερυθροβλάστης βασεόφιλος ερυθροβλάστης πολυχρωματόφιλος νορμοβλάστης δικτυοερυθροκύτταρο ερυθροκύτταρο

12 ΕΡΥΘΡΟ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΟ Αμφίκοιλος δίσκος

13 ΣΥΣΤΑΣΗ Περιέχει αιμοσφαιρίνη, πρωτεΐνη υπεύθυνη για τη μεταφορά του Ο2 απύρηνο κύτταρο Αμφίκοιλο σχήμα χρήσιμο να διέρχεται μέσα από τα τριχοειδή και αυξάνει τη επιφάνεια του κατά 30%.

14 ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ ΕΡΥΘΡΟΚΥΤΤΑΡΑ σφαιροκύτταρα στοχοκύτταρα εμπύρηνα ερυθρά μικροκύτταρα μακροκύτταρα

15

16 ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΗ

17 ΑΙΜΗ + +

18 ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΗ

19 οξυαιμοσφαιρίνη ανθρακυλαιμοσφαιρίνη Hb +O 2 HbO 2

20

21

22 ΚΟΡΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΗΣ

23

24

25 ΕΙΔΗ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΗΣ Αιμοσφαιρίνη F : α 2 γ 2 Αιμοσφαιρίνη Α : α 2 β 2 Αιμοσφαιρίνη Α 2 : α 2 δ 2 Γλυκοσυλιωμένη αιμοσφαιρίνη: αυξημένη στο σακχαρώδη διαβήτη

26 κυκλοφορία περίπου 120 ημέρες σφαιρίνη αίμη Fe xολερυθρίνη

27 ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΙΤΗΣ

28

29

30 CBC (Complete Blood Count) RBC Red Blood Cells x 10 6 WBC White Blood Cells x 10 3 Hbg. Hemoglobin gm/dl Hct. Hematocrit 42-52% Platelets x 10 3

31 ΑΝΑΙΜΙΑ Ελάττωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων απώλεια αίματος απλασία του μυελού των οστών(ακτινοβολία) ανεπάρκεια ωρίμανσης(έλλειψη Β12) αιμόλυση των ερυθροκυττάρων (φάρμακα)

32

33

34

35 Μέσος όγκος των ερυθροκυττάρων MCV=αιματοκρίτης/ αριθμό των ερυθροκυτάρων φ.τ.: μ3 νορμοκυττάρωση μικροκυττάρωση μακροκυττάρωση Μέση περιεκτικότητα των ερυθ. σε αιμοσφαιρίνη MCH= αιμοσφαιρίνη/αριθ.ερυθροκυττάρων φ.τ.: pg νορμοχρωμία υποχρωμία υπερχρωμία

36

37

38

39

40

41

42

43 ΛΕΥΚΑ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΑ ακοκκιοκύτταρα κοκκιοκύτταρα

44

45

46 ΗΩΣΙΝΟΦΙΛΟ Ο πυρήνας φέρει δύο λοβούς Περιέχει την κύρια βασική πρωτεΐνη Παίζει σημαντικό ρόλο στην καταστροφή παρασίτων Έχει εξέχουσα θέση στις αλλεργικές αντιδράσεις Καταστέλλεται από την κορτιζόνη Αύξηση τους μπορεί να σημαίνει παρασιτική λοίμωξη.

47 ΒΑΣΕΟΦΙΛΟ Περιέχει ισταμίνη και ηπαρίνη Έχει αντιφλεγμονώδη δράση Το μαστοκύτταρο (βασεόφιλο των ιστών) παίζει σπουδαίο ρόλοστητοπικήφλεγμονώδη αντίδραση

48 ΜΟΝΟΚΥΤΤΑΡΟ μονοπύρηνο αντιβακτηριακή δράση συμμετέχει στην ανοσολογική αντίδραση ωριμάζει σε μακροφάγο

49 ΟΥΔΕΤΕΡΟΦΙΛΟ Διαπίδυση:αλλάζοντας το σχήμα τους περνούν μέσα από μικρότερους πόρους των αγγείων. Αμοιβαδοειδής κίνηση Χημειοταξία: διάφορες ουσίες τραβούν προς το μέρος τους τα ουδετερόφιλα Φαγοκυττάρωση

50 Φαγοκύτταρωση Χημειοταξία διαπίδυση

51 πύο-απόστημα Τα ουδετερόφιλα όταν φαγοκυτταρώσουν μεγάλες ποσότητες νεκρωμένων ιστών, τελικά πεθαίνουν. Μαζί με τα μακροφάγα δημιουργούν ένα μίγμα που ονομάζεται πύο. Η τοπική συλλογή πύου σε ένα ιστό ονομάζεται απόστημα.

52 ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ

53 ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ Στο αίμα υπάρχουν 3 είδη λεμφοκυττάρων: B κύτταρα: B κύτταρα παράγουν αντισώματα με τα οποία ενώνεται με παθογόνους οργανισμούς και τους καταστρέφει. T κύτταρα: CD4+ (helper) T κύτταρα ενορχηστρώνει την ανοσολογική απάντηση. CD8+ (cytotoxic): T κύτταρα καταστρέφει τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί από τους ιούς. Φυσικοί φονείς (Natural killer cells): φονεύει κύτταρα του οργανισμού τα οποία είτε έχουν μολυνθεί από ιούς ή έχουν γίνει καρκινικά κύτταρα.

54 Λευκοπενία: λευκά αιμοσφαίρια < 4000/κ.ε Λευκοκυττάρωση: λευκά αιμ.> /κ.ε Ουδετεροπενία: ουδετερόφιλα <1700/κ.ε Ουδετεροφιλία:ουδετερόφιλα > 7000/κ.ε Λεμφοπενία: ελάττωση των λεμφοκυττάρων

55 ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ

56 ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ Τα μικρότερα συστατικά του αίματος Ζουν 8 έως 10 ημέρες Παίζουν σημαντικό ρόλο στην πήξη, στην αιμόσταση και στη δημιουργία του αιματικού θρόμβου

57 Θρομβοπενία: αιμοπετάλια< Θρομβοκυττάρωση: αιμοπετ.>

58

59 ΑΙΜΟΣΤΑΣΗ Είναι η διεργασία που συντελείται μέσα στον αγγειακό χώρο, σε αγγεία τα οποία έχουν υποστεί βλάβη, με την δημιουργία αιμοστατικού θρόμβου με σκοπό την παύση της αιμορραγίας

60 ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΙΜΟΣΤΑΣΗΣ Η αιμόσταση είναι πολύπλοκο σύστημα μηχανισμών που περιλαμβάνει συμμετοχή στοιχείων και παραγόντων του αίματος και των περιβαλλόντων ιστών. Αποσκοπεί στην παρεμπόδιση της αιμορραγίας επί αγγειακής ρήξης και στη διατήρηση της ομαλής κυκλοφορίας του αίματος. Η ενεργοποίηση της αρχίζει από τη στιγμή της βλάβης του ενδοθηλίου ή του τραυματισμού του αγγείου

61 Αιμοστατική ισορροπία Θρόμβωση Αιμορραγική διάθεση ΠΗΞΗ ΙΝΩΔΟΛΥΣΗ Αιμορραγική διάθεση Θρόμβωση

62

63

64 ΑΡΧΙΚΗ ΑΙΜΟΣΤΑΣΗ Η προσκόλληση (adhesion), που διακρίνεται σε πρόσδεση μετά την επαφή των αιμοπεταλίων στο σημείο της βλάβης και το άπλωμα πάνω στην υποενδοθηλιακή στοιβάδα. Η συσσώρευση (aggregation), που διακρίνεται σε αναστρέψιμη και μη αναστρέψιμη. Η αντίδραση απόδοσης (release reaction).

65

66 Μηχανισμοί αιμόστασης Αγγειόσπασμος (ελάττωση ποσότητας αίματος) Σχηματισμός αιμοπεταλιακού θρόμβου

67 Ενδογενής οδός Σύστημα επαφής TFPI Εξωγενής οδός Ιστικός παράγοντας (TF) FXII FXIIa FXI FIX FVIII ΑΤ Ινωδοπεπτίδια Α &Β FXIa Ca++ FIXa FVIIIa FII προθρομβίνη Ινωδογόνο Ca++ Pl FX FVIIa/TF FVII FXa F1+2 Ca++φωσφολιπίδια (Pl) FVa FIIa θρομβίνη Μονομερή Ινώδους FV Ασταθές Ινώδες PS, APC PC TM FXIII FXIIIa Σταθερό Ινώδες Μηχανισμός πήξης του αίματος, (MacFarlane, Nature 1964)

68 πηκτική δράση

69 Αντιπηκτική δράση Ινωδολυτική δράση

70

71 ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΘΡΟΜΒΙΝΗΣ (FIIa) Ο FΧα με την ενίσχυση των FV, PF 3 και Ca ++ ενεργοποιεί την προθρομβίνη σε θρομβίνη (Fragment 1,2 + θρομβίνη). FVa FV FII προθρομβίνη Ca ++ Pl FXa FIIa θρομβίνη

72 FXII, HMWK Pro-UK Προκαλλικρεΐνη Καλλικρεΐνη Πλασμίνη PAI-I t-pa-i Πλασμίνη Ανασταλτής C1 t-pa-ii HMW-UK PAI-I ΠΛΑΣΜΙΝΟΓΟΝΟ PAI-I ΠΛΑΣΜΙΝΗ HRC A2-AP a2-m ΙΝΩΔΕΣ Ενεργοποίηση Αναστολή Μηχανισμός ινωδόλυσης ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣ ΙΝΩΔΟΥΣ

73 ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΙΝΩΔΟΛΥΣΗΣ Πρωτεϊνολυτική διαδικασία που έχει σκοπό την λύση του ινώδους. Κεντρική ουσία το πλασμινογόνο (PG), που συντίθεται στο ήπαρ. To PG είναι αδρανές προένζυμο, που μετατρέπεται στην ενεργό πλασμίνη (PL)

74 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΑΙΜΟΣΤΑΣΗΣ Δοκιμασίες ανίχνευσης (screening tests) Χρόνος ροής Μέτρηση αριθμού και εκτίμηση μορφολογίας ΑΜΠ Χρόνος προθρομβίνης (PT) Χρόνος ενεργοποιημένης μερικής θρομβοπλαστίνης (aptt) Προσδιορισμός Ινωδογόνου Χρόνος θρομβίνης Δοκιμασίες λύσης πλασματικού θρόμβου Προσδιορισμός D-Dimers και FDP

75 Χρόνος ροής (ΧΡ) και εκτίμηση αιμοπεταλίων (ΑΜΠ) Δοκιμασίες ανίχνευσης της αρχικής αιμόστασης Η εκτίμηση του αριθμού και της μορφολογίας των ΑΜΠ είναι πρωταρχικής σημασίας (μαζί με τον ΡΤ και αρττ), σε ασθενείς με αιμορραγική διάθεση. Ο χρόνος ροής προσδιορίζει τη χρονική διάρκεια της αιμορραγίας.

76 Χρόνος προθρομβίνης (ΡΤ) Eλέγχει την εξωγενή οδό της πήξης (FII, FV, FVII και FΧ), υπό την προϋπόθεση ότι τα επίπεδα του ινωδογόνου είναι >100 mg/dl. Αξιολόγηση των αποτελεσμάτων: Είναι η δοκιμασία ελέγχου της per os αντιπηκτικής αγωγής με αντιβιταμίνες - Κ. Παράταση του ΡΤ ως μεμονωμένο εύρημα, οδηγεί στην υποψία έλλειψης του FVII, αφού αποκλεισθεί η λήψη αντιβιταμινών Κ ή ανεπάρκεια της βιταμίνης Κ Σύγχρονη παράταση του ΡΤ & αρττ μπορεί να οφείλεται σε ένδεια των ΙΙ, V, VII, Χ, ινωδογόνου, καταστάσεις όπως DIC, ινωδόλυση, ηπατική βλάβη & λήψη αντιβιταμινών Κ ή βαριά έλλειψη βιτ Κ.

77 Χρόνος ενεργοποιημένης μερικής θρομβοπλαστίνης (αρττ) Δοκιμασία που ελέγχει την ενδογενή οδό (FVIII, FIX, FXI, FXII) υπό την προϋπόθεση ότι τα επίπεδα του ινωδογόνου στο πλάσμα είναι >100 mg/dl και υπάρχουν φυσιολογικά επίπεδα των ΙΙ, V, και Χ. Αξιολόγηση των αποτελεσμάτων: Δοκιμασία ελέγχου της θεραπείας με κλασσική ηπαρίνη Παράταση του αρττ παρατηρείται στις περισσότερες κληρονομικές διαταραχές παραγόντων πήξης. Συχνότερη αιτία η έλλειψη του FVIII (αιμορροφιλία Α), η έλλειψη του FIX (αιμορροφιλία Β) ή ηπαρουσίαανασταλτώντους. Ύπαρξη αντιπηκτικών λύκου Έλλειψη παράγοντα ΧΙΙ Έλλειψη άλλων παραγόντων του συστήματος επαφής

78 Προσδιορισμός Ινωδογόνου (Ι) Χρησιμοποιείται η μέθοδος Clauss, προσδιορίζει το ενεργό Ι και βασίζεται στο χρόνο πήξης αραιωθέντος πλάσματος μετά προσθήκη πυκνού διαλύμ θρομβίνης Αξιολόγηση αποτελεσμάτων Χαμηλά επίπεδα Ι μπορεί να σημαίνουν υποϊνωδογοναιμία ήδυσινωδογοναιμία, οπότε απαιτείται αντιγονικός προσδιορισμός. Χαμηλά επίπεδα αντιγόνου Ι μπορεί να παρατηρηθούν σε DIC ήινωδόλυση. Υψηλά επίπεδα Ι παρατηρούνται σε κύηση, φλεγμονές, κακοήθη νοσήματα, συστηματικά νοσήματα, (πρωτεΐνη οξείας φάσεως της φλεγμονής).

79 Προσδιορισμός D-Dimers και FDPs Τα D-Dimers είναι τελικά προϊόντα αποδομής του ινώδους και είναι δείκτης ινωδόλυσης. Αυξημένα επίπεδα παρατηρούνται σε DIC, πνευμονική εμβολή, εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, μετεγχειρητική περίοδο, κακοήθειες, κίρρωση, αιμορραγία. Τα FDPs είναι προϊόντα αποδομής του ινώδους / ινωδογόνου και αποτελούν δείκτη ινωδόλυσης και ινωδογονόλυσης. Εργαστηριακός έλεγχος Μέθοδος συγκόλλησης latex (ημιποσοτική μέθοδος) ELISA (ποσοτικός προσδιορισμός)

80 ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Ανοσία είναι το σύνολο των επίκτητων μηχανισμών άμυνας, οι οποίοι αντιδρούν όταν ένα άτομο έχει εκτεθεί σε μια ορισμένη βλαπτική ουσία ή μικροοργανισμό. Αντιγόνο είναι η ουσία που προκαλεί ανοσολογική αντίδραση. Αντίσωμα παράγεται από την διέγερση του ανοσολογικού συστήματος με αντιγόνα.

81 Καθοριστής η επίτοπος Σημείο αναγνώρισης από το αντίσωμα

82 ΑΝΤΙΓΟΝΟ

83 ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ ΦΑΓΟΚΥΤΤΑΡΩΣΗ ΠΕΠΤΙΚΑ ΕΝΖΥΜΑ: οξύ περιβάλλον στο ΔΕΡΜΑ στομάχι

84 The various types of immunity: nonspecific immunity is largely innate, whereas specific immunity is acquired ΑΝΟΣΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΚΤΗΤΗ ΕΝΕΡΓΗ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ Έκθεση σε παράγοντες ΤΕΧΝΗΤΗ εμβόλια ΦΥΣΙΚΗ Μητρικά αντ. ΤΕΧΝΗΤΗ Ορός με αντ.

85 Η ανοσοποιητική απάντηση συντελείται από τα λεμφοκύτταρα τα οποία προέρχονται από το προγονικό κύτταρο όπως όλες οι άλλες σειρές. B λεμφοκύτταρα (B cells): είναι κύτταρα τα οποία ωριμάζουν στους ιστούς. T λεμφοκύτταρα( T cells): το προγονικό κύτταρο μετακομίζει στο θύμο αδένα όπου ωριμάζει σε Ταλεμφοκύτταρο. Φυσικοί φονείς(natural killer cells, NK): βρίσκονται στους ιστούς και στο αίμα, καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα και μολυσμένα από ιούς κύτταρα.

86

87 ΕΠΙΚΤΗΤΗ ΑΝΟΣΙΑ Χυμική Β-κύτταρα Αντισώματα Κυτταρική Τ-λεμφοκύτταρα

88 Πλασματοκύτταρο ΧΥΜΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ

89 ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ

90 ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ

91 ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ

92 ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ Η ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΕΣ Αποτελούνται από 2 βαριές και 2 ελαφρές αλυσίδες Είναι ειδικό για ένα συγκεκριμένο αντιγόνο Έχει υποδοχείς που ταιριάζουν ακριβώς με το αντιγόνο Οι βαριές αλυσίδες καθορίζουν την ομάδα (γ,μ,α,δ καιε) (IgG, IgM,IgA, IgD και IgE)

93 Δεσμός με αντιγόνο Δεσμός με αντιγόνο

94 ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΚΥΡΙΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΑΝΟΣΟΣΦΑΙΡΙΝΩΝ

95 IgG: η κύρια ανοσοσφαιρίνη, ευρίσκεται στο πλάσμα σε συγκέντρωση 20% των συνολικών πρωτεϊνών του πλάσματος. Κατευθύνεται ενάντια σε μεγάλο πληθυσμό αντιγόνων. IgA: η κύρια ανοσοσφαιρίνη των εξωκρινών εκκρίσεων, γάλατος, δακρύων, σιέλου στη βλέννη του αναπνευστικού συστήματος. Προστατεύει τους βλενογόνους από τους μικροοργανισμούς. IgM: είναι η πρώτη ανοσοσφαιρίνη που εμφανίζεται στη αρχή της ανοσοποιητικής αντίδρασης IgE: συνδέεται με υποδοχείς στην επιφάνεια των βασεόφιλων και πλασματοκυττάρων. Σημαντικές στην αλλεργική αντίδραση IgD: άγνωστης λειτουργικότητας. Πιθανόν να έχουν συντονιστικό ρόλο.

96 Χυμική ανοσία 1. εξουδετέρωση 2. ωψωνινοποίηση 3. Ανοσοσυμπλέγματα

97 ωψωνινοποίηση

98 αντιγόνο

99 Πρωτογενής και δευτερογενής αντίδραση

100 Β-λεμφοκύτταρο αντιγόνο Κύτταρα μνήμης πλασματοκύτταρα Παραγωγή αντισωμάτων Εξουδετέρωση Ωψωνινοποιήση Κυτταρική λύση

101 Κυτταρική Ανοσία

102 ΚΥΤΟΤΟΞΙΚΑ Τ-ΚΥΤΤΑΡΑ

103 Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ Τ-βοηθητικά: διεγείρουν άλλα κύτταρα Τ-κατασταλτικά: αναστέλλουν τα Β κα Τ κύτταρα Κυτοτοξικά Τ-κύτταρα: καταστρέφουν κύτταρα που έχουν μολυνθεί από ιούς Επιβραδυνόμενης υπερευαισθησίας Τ- κύτταρα: δραστηριοποιούν άλλα κύτταρα

104 Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ Παράγουν ουσίες όπως οι κυταροκίνες και άλλεςουσίεςόπωςηιντερφερόνη, ηοποία αδρανοποιεί τους ιούς. Η κυτταρική ανοσία είναι σημαντική για την αντιμετώπιση βακτηριακών, μυκητιασικών, έναντι νεοπλασματικών κυττάρων. Ένα παράδειγμα είναι η Mantoux

105 Κυτταρική Ανοσία

106

107

108

109

110

111

112 ΠΛΑΣΜΑΤΟΚΥΤΤΑΡΟ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΝΗΜΗΣ

113 ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ Ένεση νεκρωμένων ή εξασθενημένων μικροοργανισμών, που είναι ανίκανοι να προκαλέσουν νόσο, διατηρούν όμως τα αντιγονικά τους χαρακτηριστικά. Δρουν σαν αντιγόνα δημιουργώντας λεμφοκύτταρα μνήμης.

114 Παθητική Ανοσία Η έγχυση στον οργανισμό έτοιμων αντισωμάτων η ευαισθητοποιημένων λεμφοκυττάρων. Π.χ. αντιτετανικός ορός

115 Το φυσιολογικό ερυθροκύτταρο έχει σχήμα: 1. Σφαιρικό 2. Αμφίκοιλο 3. Δίκην δρέπανου 4. τετράγωνο

116 Λευκοπενία σημαίνει: 1. Λευκά αιμοσφαίρια < Λευκά αιμοσφαίρια > Λευκά αιμοσφαίρια < έλλειψη λευκωμάτων

117 Τα αιμοπετάλια είναι υπεύθυνα: 1. για την άμυνα του οργανισμού 2. για τη μεταφορά οξυγόνου 3. για την δημιουργία θρόμβου 4. για την παραγωγή θρομβίνης

118 Η παραγωγή θρομβοτικών επεισοδίων υποδηλώνει: 1. Αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας 2. Υπερπηκτικότητα 3. Φυσιολογική αντίδραση 4. Όλαταπαραπάνω

119 Ο χρόνος προθρομβίνης ελέγχει: 1. Την εξωγενή οδό 2. Τα αιμοπετάλια 3. Το ινωδογώνο 4. Την ενδογενή οδό μπράβο

120 Ποια κύτταρα είναι υπεύθυνα για τη παραγωγή αντισωμάτων ενάντια των παθογόνων? A. Cytotoxic T cells, B. Macrophages, C. B cells, D. T cells helper

121 Ποια κύτταρα είναι υπεύθυνα για τη καταστροφή κυττάρων που έχουν μολυνθεί από ιούς? A. Cytotoxic T cells, B. Macrophages, C. B cells, D. T cells helper

122 Τα πλασματοκύτταρα είναι υπεύθυνα για την παραγωγή: 1. του πλάσματος 2. των ερυθρών αιμοσφαιρίων 3. των αντισωμάτων 4. των αντιγόνων

123 Τ- ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ

124 ΜΑΚΡΟΦΑΓΟ

125 T-Suppressor Cell Signals to the b-cell to stop making antibodies once the antigen has been destroyed

126