ΕΠΕΑΕΚ: ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΤΕΦΑΑ ΠΘ ΑΥΤΕΠΙΣΤΑΣΙΑ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ ΜΚ 0501, Διάλεξη 1η ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ Φαμίσης Κωνσταντίνος Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ΤΕΦΑΑ, Τρίκαλα
ΕΙΣΑΓΩΓΗ Τι είναι παιδί; Πως μαθαίνει ένα παιδί; Το παιδί είναι ένα δραστήριο όν που κινείται. Η κινητική του ανάπτυξη αποτελεί ουσιαστικό τμήμα της συνολικής του ανάπτυξης. Ορίζουμε την κινητική ανάπτυξη σαν «μια προοδευτική αλλαγή στην κινητική απόδοση». Ο όρος κινητική αναφέρεται στους θεμελιώδεις βιολογικούς και μηχανικούς παράγοντες, που επηρεάζουν την κίνηση.
Θέματα Στόχος της Διάλεξης: Περιεχόμενα της διάλεξης: Εισαγωγή Μοντέλο ανθρώπινης ανάπτυξης Σχέση μεταξύ της ανάπτυξης του παιχνιδιού και των φάσεων της κινητικής ανάπτυξης Θεωρίες που εξηγούν γιατί τα παιδιά παίζουν Οι αναπτυξιακοί ψυχολόγοι Θεωρητική προσέγγιση της συμπεριφοράς Η αξία του αθλητισμού Γιατί τα παιδιά παίζουν Γιατί τα παιδιά σταματούν το ποδόσφαιρο Στόχοι διδασκαλίας της προπόνησης Επίλογος
ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Σχέση μεταξύ της ανάπτυξης του παιχνιδιού και των φάσεων της κινητικής ανάπτυξης
ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΗΓΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ 1. ΗΘΕΩΡΙΑPIAGE 2. Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ 3. Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΓΕΡΣΗ
1. ΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ Δυνατότητα ανάπτυξης (πνευματική, ψυχολογική, φυσική) Παιχνίδι: μέσο εκλεπτυσμού των επιδεξιοτήτων Παιδιά όχι έτοιμα για περίπλοκα σπορ
2. Η ΘΕΩΡΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Τα σπορ είδος συμπεριφοράς που μαθαίνεται Συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες, γιατί αποδίδουν καλά. Ικανότητα μίμησης αντιγραφής Επιλογή ινδάλματος
3. Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΓΕΡΣΗΣ Παίζουν γιατί υπάρχει ανάγκη αύξησης της διέγερσης Ικανοποίηση των κινήτρων Το αθλητικό παιχνίδι είναι ερέθισμα.
Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ 1. Το παιχνίδι είναι ευχάριστο 2. Νέα πράγματα, ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, αλληλοεπίδραση, κοινωνικοποίηση, αυτοπειθαρχία, αυτοσυναίσθημα, ελευθερία, αυτονομία, αποφασιστικότητα, αυτοέλεγχο. 3. Παιχνίδι - μάθηση
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ; 1. Για την χαρά. 2. Βελτίωση των επιδεξιοτήτων. 3. Για την υγεία. 4. Να κάνουν κάτι στο οποίο είναι καλοί. 5. Για την ικανοποίηση. 6. Για την σωματική άσκηση. 7. Είναι μέλος της αθλητικής ομάδας. 8. Για τις προκλήσεις του αγώνα. 9. Μάθηση νέων επιδεξιοτήτων 10. Για την νίκη
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ 1. Χάνουν το ενδιαφέρον 2. Δεν είναι χαρά 3. Σπατάλη χρόνου 4. Ο προπονητής δεν ήταν καλός δάσκαλος 5. Πολύ πίεση 6. Δεν τους άρεσε το άθλημα 7. Κουράστηκε από το άθλημα 8. Περισσότερο χρόνο για μελέτη 9. Κουραστικός προπονητής 10. Υπερβολική έμφαση στη νίκη
ΣΤΟΧΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ-ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ Η μέγιστη ποδοσφαιρική απόδοση μπορεί ν επιτευχθεί μόνο με την καλλιέργεια - διδασκαλία του αθλήματος στην παιδική ηλικία. Είναι η πιο κατάλληλη ηλικία για την βελτίωση: Της φυσικής κατάστασης (γενική αντοχή, μυϊκή δύναμη, ταχύτητα ευλυγισία κτλ.). Του νευρομυϊκού συγχρονισμού, και Της σωστής ψυχοδιανοητικής κατάστασης.
ΣΤΟΧΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ-ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ Η μέγιστη απόδοση είναι αποτέλεσμα της συστηματικής, της συνεχόμενης και της οργανωμένης επιστημονικής προπόνησης για 6 10 έτη. Η εξέλιξη της τεχνικής επιδεξιότητας εξαρτάται από το στάδιο ωρίμανσης του εγκεφάλου μέχρι το 10 ο έτος της ηλικίας. Ο μακροπρόθεσμος προπονητικός σχεδιασμός της παιδικής ηλικίας διαιρείται στις παρακάτω φάσεις: Α φάση: Πολύπλευρη ψυχοκινητική εκπαίδευση Β φάση: Αρχή της εξειδίκευσης Γ φάση: Εξειδικευμένη προπόνηση σε βάθος (Harre, 1975, Martin 1980).
ΣΤΟΧΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ-ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ Η ηλικία αποτελεί έμμεσο κριτήριο του προγραμματισμού των φάσεων Α, Β, Γ, ενώ άμεσα κριτήρια είναι: 1. Ο ρυθμός ανάπτυξης του κάθε παίκτη. 2. Οι απαιτήσεις του αθλήματος. 3. Οι προπονητικές αρχές που καθορίζουν την ανάπτυξη της ποδοσφαιρικής απόδοσης.
Α ΦΑΣΗ Διάρκεια τρία χρόνια (ηλικία 7 9 ετών). Στόχος: η απόκτηση από τα παιδιά της ψυχοκινητικής ποδοσφαιρικής ευφυΐας. Αυτό επιτυγχάνεται με την πολύπλευρη εκμάθηση κινήσεων υπό μορφή παιχνιδιών. Οι εκπαιδευτικές παιγνιώδεις ασκήσεις έχουν ως στόχο: a) Την βελτίωση ανάπτυξη των σωματικών ιδιοτήτων b) Διδασκαλία της βασικής τεχνικής του ποδοσφαίρου σε απλή κατανοητή μορφή c) Αρμονική κοινωνική συμπεριφορά με τους συμπαίκτες
Α ΦΑΣΗ Η ψυχοκινητική εκπαίδευση εκτελείται στην αρχή της προπονητικής μονάδας, για τους εξής λόγους: 1. Ο καλύτερος νευρομυϊκός συντονισμός είναι ο βασικότερος παράγοντας της απόκτησης των σωματικών ιδιοτήτων και των τεχνικών δεξιοτήτων. 2. Η απόκτηση του νευρομυϊκού συγχρονισμού είναι πιο εύκολη. Πρέπει να υπάρχει χρόνος που τα παιδιά θα παίζουν ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς (50% παιχνίδι σε κάθε προπόνηση).
Α ΦΑΣΗ Η ψυχοκινητική ποδοσφαιρική ευφυΐα εξαρτάται: Από την ανάπτυξη της νευρομυϊκής συνέργειας. Από τις πολλές κινητικές ποδοσφαιρικές εμπειρίες. Από τα φυσικά εξελικτικά ερεθίσματα
Β ΦΑΣΗ Αυτήηπροπονητική διδακτική φάση περιέχει παιδιά ηλικίας 10 14 ετών. Οι στόχοι της Β φάσης είναι: I. Ολοκληρωμένη εκμάθηση της ποδοσφαιρικής τεχνικής. II. Η κινητική μάθηση διευρύνεται και με άλλα σπορ, που έχουν σημαντικές κινητικές ομοιότητες. III.Ειδικές ασκήσεις για την ανάπτυξη του δυναμικού τύπου της τεχνικής. IV.Αγώνες με βαθμολογικό χαρακτήρα. V. Η πολύπλευρη προπόνηση (μεγάλη ποικιλία ασκήσεων) βοηθάει στην εξειδίκευση σε βάθος των παιδιών. VI.Συνδυασμός πολυπλευρικότητας με βελτιωμένη τεχνική. VII.Όχι γρήγορα καθαρά εξειδικευμένες ασκήσεις γιτί θα έχουμε προβλήματα υγείας και στασιμότητας της απόδοσης στο μέλλον.
Β ΦΑΣΗ Το διάστημα μεταξύ των αγώνων θα είναι περίπου 30 ημέρες για παιδιά 8-10 ετών και 15 μέρες για παιδιά 10-12 ετών. Ο περιορισμός έχει σχέση με: α) την μείωση της υπερβολικής διέγερσης και του υπερβολικού στρες και β) Με την πρόληψη λειτουργικών βλαβών του καρδιοκυκλοφορικού συστήματος και των εσωτερικών οργάνων.
Θέματα για συζήτηση Tα παιδιά γιατί σταματούν νωρίς την προπόνηση ποδοσφαίρου, επηρεάζονται από τους γονείς, από τους φίλους, από το σχολικό περιβάλλον, κ.λ.π. Το ποδόσφαιρο είναι τέχνη επιστήμη επιχείρηση. Ποίοι είναι οι στόχοι διδασκαλίας του ποδοσφαίρου στις παιδικές ηλικίες. Γιατί το παιδί θέλει να παίζει ποδόσφαιρο. Από ποια ηλικία το μικρό παιδί μπορεί να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ Οι γονείς και οι προπονητές πρέπει να γνωρίζουν τι είναι αυτό που παρακινεί τα παιδιά να προσπαθούν για την επιτυχία τους. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι η προπόνηση, ηθετική διάθεση, η αποφασιστικότητα, είναι βασικοί παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν το αποτέλεσμα. Πρέπει να προσπαθούμε, μέσα από την διδασκαλία του ποδοσφαίρου, να ενεργοποιήσουμε τα παιδιά, ώστε να προσπαθούν να ικανοποιήσουν τα όνειρά τους.
Βιβλιογραφία ΝΟΡΜΠΕΡΤ ΚΟΥΝΤΣΕ ΟΤΟ ΡΕΧΑΓΚΕΛ (2004). Εκδόσεις εμπειρία, Εκδοτική ΑΕΒΕ. 1 η διάλεξη ποδοσφαίρου 2 Δεκεμβρίου 2002. ΤΕΦΑΑ Τρικάλων. Το παιδικό ποδόσφαιρο και ο ρόλος του προπονητή, Ηοργάνωσητων ακαδημιών ποδοσφαίρου. Dr. Victor Stangulescu. Ζήσης Παπανικολάου (2003). Ποδόσφαιρο και αθλητικές επιστήμες. Πανεπιστημιακές σημειώσεις. Εκδόσεις Θεσσαλίας Βόλος 2003. Ζήσης Παπανικολάου. Διαλέξεις παιδικού ποδοσφαίρου, 2003-2004.