ΤΑ ΑΝΤΙ-SLA/LP ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΔΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟΥ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ, ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Ή ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Σχετικά έγγραφα
ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΕΠΙΚΑΛΥΨΗΣ. Καλλιόπη Ζάχου. 12 Ο Πανελλήνιο Ηπατολογικό Συνέδριο. Παθολόγος Παθολογική Κλινική & Ερευνητικό Εργαστήριο Παν/μίου Θεσσαλίας

Ζάχου Καλλιόπη Παθολόγος

Η μετάβαση από τη βιοχημικά πρώιμη στην προχωρημένη Πρωτοπαθή Χολική Χολαγγειίτιδα: Προγνωστικοί παράγοντες & επιπτώσεις στην πορεία της νόσου

Αναστασόπουλος ΝΑ 1, Καραμάνη-Πλουμπίδου ΑΒ 1, Μαλλιώρας Ι 1, Παπούδου-Μπάη Α 2, Παλιούρας Α 3, Στυλιανίδη ΜΧ 1, Γούσια Α 1,2, Γκλαντζούνης Γ 1,3

ΒΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ

Ηπατίτιδα C: Κλινικοί στόχοι & Προτεραιότητες Φυσική ιστορία της νόσου

«Νεότερα δεδομένα στη διάγνωση και αντιμετώπιση της αυτοάνοσης ηπατίτιδας»

Εξέλιξεις στα αυτοάνοσα νοσήματα του ήπατος (ΑΗ & PBC)

Asymptomatic hyperckemia During Infliximab Therapy in Patients With Inflammatory Bowel Disease

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ ΝΕΦΡΟΥ ΣΕ (+) ΛΗΠΤΕΣ

ΠΛΟΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ DNA ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΥΤΑΡΡΟΜΕΤΡΙΑΣ ΜΕ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ.

ΒUDD-CHIARI SYNDROME (SBC) Νικόλαος Χ. Γραμματικός Γαστρεντερολόγος, Επιμελητής Β ΕΣΥ Β Προπ. Παθολογική Κλινική, ΓΠΝΘ Ιπποκράτειο

Μπρούζου Κάτια- Ουρανία Πιστιόλα Χρυσούλα. Μάθημα επιλογής Λευχαιμίες

ΑΝΤΙ-DFS70 ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ: ΝΕΟΣ ΒΙΟΔΕΙΚΤΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΩΝ ΑΥΤΟΑΝΟΣΩΝ ΡΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ

ΕΚΒΑΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΙΝΙΔΙΑΚΗ ΣΠΕΙΡΑΜΑΤΟΝΕΦΡΙΤΙΔΑ: EMΠΕΙΡΙΑ ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ

Περιορισμός κορτικοστεροειδών στην κροταφική αρτηρίιτιδα Είναι εφικτός?

GDF-15 is a predictor of cardiovascular events in patients presenting with suspicion of ACS

ΕΚΒΑΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΙΝΙΔΙΑΚΗ ΣΠΕΙΡΑΜΑΤΟΝΕΦΡΙΤΙΔΑ: EMΠΕΙΡΙΑ ΕΝΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ

NETS ΤΟΠΙΚΟ-ΠΕΡΙΟΧΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΣ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΟΣ ΒΙΟΚΛΙΝΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Λοιμώξεις και Αυτοάνοσα Νοσήματα Καθηγητής Γεώργιος Ν. Νταλέκος

Μεταμόσχευση Νεφρού σε ασθενείς με πρωτοπαθή νόσο Ιδιοπαθή Μεμβρανώδη Νεφροπάθεια: Συχνότητα Υποτροπής και Θεραπεία με Rituximab

Group 2 Methotrexate 7.5 mg/week, increased to 15 mg/week after 4 weeks. Methotrexate 7.5 mg/week, increased to 15 mg/week after 4 weeks

Λογαριθµιστική εξάρτηση

Τα Αυτοαντισώματα (NOSA)

Μ. Μηνάς, Ε. Γκουντουβά, Ε. Αποστολίδου, Η. Μακρής, Κ. Γουργουλιάνης, Χ. Χατζόγλου

ΜΑΘΗΜΑ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑΣ

Αυτοάνοση ηπατίτιδα & Πρωτοπαθής χολική κίρρωση: Σημασία της έγκαιρης διάγνωσης «Υγεία», Αθήνα 30 Οκτωβρίου 2015

Evaluation of Hepatitis B Reactivation Among 62,920 Veterans Treated With Oral Hepatitis C Antivirals

ΑΤΣΟΑΝΟΗ ΠΑΓΚΡΕΑΣΙΣΙΔΑ. ηέξγηνο Γειαθίδεο Γαζηξεληεξνιόγνο

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΕΚΒΑΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ANCA(+) ΑΓΓΕΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΝΕΦΡΙΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ RITUXIMAB

Ηπατίτιδα C Mια συστηµατική νόσος

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Συντονιστής: Σπήλιος Μανωλακόπουλος Ευάγγελος Χολόγγιτας και Δημήτριος Σαμωνάκης

Διλήμματα και προκλήσεις σε ασθενείς με αυτοάνοση ηπατίτιδα Νικόλαος Κ. Γατσέλης Γεώργιος Ν. Νταλέκος

Ουδετεροφιλική φλεγμονή στο άσθμα. Νικολέττα Ροβίνα Επιμελήτρια Β Α Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική Κλινική Νοσ/μείο «η Σωτηρία»

Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοσκομείο «Ιπποκράτειο» 3

Ασθενής με ΙΦΝΕ και ταυτόχρονη ηπατοπάθεια: Παρουσίαση περίπτωσης

ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΑ ΙΦΝΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Risk of cirrhosis-related complications in patients with advanced fibrosis following hepatitis C virus eradication

Cardiovascular Center Aalst

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΜΑΘΗΜΑ ΕΠΙ ΗΜΙΟΛΟΓΙΑΣ. ΜΑΘΗΜΑ 6 ο. Epidemiology and Public Health Dept of Epidemiology and Public Health

18 η Διεθνής Διημερίδα Ηπατίτιδας Β & C Μέρος έκτο: Οι μελέτες του ΚΕΕΛΠΝΟ Επόμενα Βήματα και Προοπτικές

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Συντονιστής: Σπήλιος Μανωλακόπουλος Ευάγγελος Χολόγγιτας και Δημήτριος Σαμωνάκης

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΒΙΟΨΙΑ ΗΠΑΤΟΣ

ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ ΝΕΩΝ ΑΥΤΟΑΝΤΙΓΟΝΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΤΗΣ ΝΟΣΟΕΙΔΙΚΗΣ ΑΝΟΣΙΑΚΗΣ ΑΠΟΚΡΙΣΗΣ ΜΕ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΑΝΟΣΟΑΠΟΤΥΠΩΣΗΣ ΚΑΙ MALDI-TOF ΑΝΑΛΥΣΗΣ

IgG4 χολαγγειίτιδα μια νέα κλινική οντότητα. Πολυξένη Ι. Αγοραστού

Συσχέτιση μεταξύ του προδιαλυτικού Νατρίου ορού (πδ-

Supplemental Table 1. ICD-9-CM codes and ATC codes used in this study

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

Σπήλιος Μανωλακόπουλος. Γαστρεντερολόγος Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΜΗ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΡΚΙΝΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΙΦΝΕ ΓΡΙΒΑΣ Κ. ΗΛΙΑΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ

Αυτοάνοσα Νοσήματα & Διαταραχές Θυρεοειδικής Λειτουργίας

Development and Validation of a Scoring System That Includes. Corrected QT Interval for Risk Analysis of Patients With Cirrhosis and

Χριστίνα Φεβράνογλου, Μάριος Ζωντανός, Παρασκευή Μπούρα, Σωτήρης Τσιµπούκης, Σοφία Τσαγκούλη, Ιωάννης Γκιόζος, Ανδριανή Χαρπίδου

BEST OF URO ONCOLOGY Penile Testicular Cancer 2016 ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Γ.Ν.Α. Γ.

Η φαρµακοκινητική και φαρµακοδυναµική του Rituximab. Αθηνά Θεοδωρίδου Ρευµατολόγος

Προγνωστικός δείκτης (σκορ) ενδονοσοκομειακής. θνητότητας σε ασθενείς με Οξύ Στεφανιαίο σύνδρομο: Η Μελέτη «GREECS»

Χριστίνα Βουρλάκου. Παθολογοανατομικό Τμήμα ΓΝΑ Ο Ευαγγελισμός

Αναστάσιος Ρούσσος. Επιστημονικός συνεργάτης Α Γαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΝΕΦΡΟΥ: Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ DSA ΚΑΙ HLA ΑΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ

ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΣΘΕΝΩΝ

ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΜΕ ΜΟΝΤΕΛΑ ΑΝΑΛΟΓΙΚΏΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ COX

9η Εκπαιδευτική διημερίδα ΕΠΕΓΕ Αθήνα 2425 Σεπτεμβρίου 2011

Μ. Δρακοπούλου*, Κ. Τούτουζας*, Ν. Ανουσάκης*, Γ. Λάτσιος*, Α. Συνετός*, Κ. Σταθογιάννης*, Α. Μιχελόγγονα*, Ο. Καιτόζης*, Α.

Η Aξία των Κλινικών Μελετών στην Ανάπτυξη Καινοτόμων Φαρμάκων Mελέτιος A. Δημόπουλος

Καθηγητής Γεώργιος N. Νταλέκος Δ/ντής Παθολογικής Κλινικής και Ερευνητικού Εργαστηρίου Παθολογικής Κλινικής Π.Θ. Ιατρική Σχολή Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

The Efficacy of Rituximab Vs Cyclophosphamide for Treatment of Renal Disease in ANCA- Associated Vasculitis: The RAVE Trial

Διάρκεια Διπλής Αντιαιμοπεταλιακής Αγωγής μετά από PCI

Αμινοσαλικυλικά στη νόσο Crohn

3 ο Παγκυπριακό Συνέδριο Παθολογίας

Διαστρωμάτωση κινδύνου σε ασθενείς με σύνδρομο Brugada. Π Φλεβάρη, Διευθύντρια ΕΣΥ Β Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική Νοσοκομείο Αττικόν

Η ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ: ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ. Φλώρα Λεπτουργίδου, PhD Clinical Manager

Ελκώδης Κολίτιδα: Χαρακτηριστικά της νόσου και Θεραπευτικοί στόχοι

Ανοσοθεραπεία: Παρουσίαση περιστατικών από την καθημερινή κλινική πρακτική. Μανόλης Δ. Κοντοπόδης Παθολόγος - Ογκολόγος Βενιζέλειο Γ. Ν.

MH ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΜΑΚΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΑΔΥΝΑΜΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

Διαδερμική επεμβατική αντιμετώπιση ασθενών της τέταρτης ηλικίας

MRD ΠΜ ΧΛΛ. Σωσάνα Δελήμπαση ΓΝ<<Ο Ευαγγελισμός>>

Ηπατίτιδα C και Σακχαρώδης διαβήτης. Όλγα Ι. Γιουλεμέ Γαστρεντερολόγος, Λέκτορας Α.Π.Θ. Α Προπ. Παθολογική Κλινική ΑΧΕΠΑ

Θ. Στρατηγού 1,2, Γ. Αντωνάκος 3, Ι. Μαρίνου 4, Ε. Καραμπελά 5, Γ.Σ. Χριστοδουλάτος 1, Ν. Βαλλιάνου 6, Ε. Βογιατζάκης 4, Μ.

Η εφαρμογή θεραπευτικής αφαίρεσης στη Δερματολογία

Ριζική προστατεκτομή

25% των ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα C έχουν θρομβοπενία 5 και έως κι 9% των ασθενών πάσχουν από σοβαρή θρομβοπενία (αριθμός αιμοπεταλίων <50Gi/L).

Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου

Χρόνια υπερτρανσαμινασαιμία. Ινώ Καναβάκη M.D., PhD, FMH Παιδίατρος-Παιδογαστρεντερολόγος Α Παιδιατρική Κλινική ΕΚΠΑ

Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο σε ασθενείς µε κολπική µαρµαρυγή: Πρόδροµα επιδηµιολογικά δεδοµένα της µελέτης MISOAC-AF

B (HBV-LC) C (HCV-LC)

Θεραπεία χρόνιας ιογενούς Ηπατίτιδας. Ηπατικές και εξωηπατικές ωφέλειες από τη θεραπεία της χρόνιας Ηπατίτιδας C

AΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΗΠΑΤΟΣ

ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΨΥΧΡΟΣΥΓΚΟΛΛΗΤIΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΑΣΘΕΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ

Μια κριτική ματιά στην κλινική. μελέτη GRIPHON

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΗΠΑΤΟΣ Αγ. Αθανάσιος Μαρτίου 2012

Αυτοάνοση ηπατίτιδα ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΣΘΕΝΩΝ. Παθολογική Κλινική & Ομώνυμο Ερευνητικό Εργαστήριο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας

ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΠΕΡΙΤΟΝΙΤΙΔΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΥΠΟ ΠΕΡΙΤΟΝΑΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το εύρος κατανομής των ερυθρών αιμοσφαιρίων (RDW) στην καρδιακή ανεπάρκεια: προοπτική μελέτη

Προενταξιακός ασθενής - Επιλογή μεθόδου κάθαρσης

ΛΟΥΚΑΣ Κ. ΠΑΠΠΑΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΓΝΑ «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»

ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 1 ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΟΞΕΙΑ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑΣ ΗΠΑΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ: ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Transcript:

ΤΑ ΑΝΤΙ-SLA/LP ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΔΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟΥ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ, ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Ή ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΠΡΟΓΝΩΣΗ Καλλιόπη Ζάχου 1, Christina Weiler-Normann 2, Luigi Muratori 3, Paolo Muratori 3, Ansgar W Lohse 2, Γεώργιος Ν Νταλέκος 1 1 Παθολογική Κλινική και Ομώνυμο Ερευνητικό Εργαστήριο, Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Λάρισα, Ελλάδα 2 Department of Medicine, University Medical Center Hamburg- Eppendorf, Hamburg, Germany; 3 Department of Medical and Surgical Sciences, Center for the Study and Treatment of Autoimmune Diseases of the Liver and Biliary System, Policlinico di Sant'Orsola, Alma Mater Studiorum, University of Bologna, Bologna, Italy.

Εισαγωγή Η αυτοάνοση ηπατίτιδα (ΑΗ) είναι μια χρόνια νόσος του ήπατος. Χαρακτηρίζεται από: υπεργαμμασφαιριναιμία κυκλοφορούντα αυτοαντισώματα περιπυλαία ηπατίτιδα στη βιοψία ήπατος καλή ανταπόκριση στην ανοσοκατασταλτική θεραπεία.

Εισαγωγή ΑΗ τύπου 1: ΑΗ τύπου 2: ΑΝΑ Anti-LKM 1,3 SMA Anti-LC1 p-anca Anti-ASGP-R Anti-ASGP-R 10-30%: Anti-SLA/LP Vergani, J Hepatol 2004 EASL CPG, J Hepatol 2015 EEMH Κατευθυντήριες οδηγίες, 2015

Εισαγωγή Δείκτης σοβαρότερης πορείας της νόσου Προγνωστικός δείκτης υποτροπής μετά stop θεραπείας Συσχετίστηκε με την παρουσία HLADR3 SLA/LP/tRNP (Ser)Sec Ma Y et al, Hepatology 2002 Czaza et al, Am J Gastroenterol 2002 Czaza et al, Autoimmunity 2004 Manns Vogel, Hepatology 2006

Αυτοαντισώματα Αντίθετα, πρόσφατη μονοκεντρική Γερμανική μελέτη, έδειξε ότι οι ασθενείς με anti-sla/lp (+), ενώ δε διέφεραν στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά από τους (-), είχαν χειρότερη πρόγνωση/ επιβίωση Kirstein et al, Hepatology 2015

Σκοπός Σκοπός της μελέτης ήταν η οριστική διευκρίνηση της κλινικής σημασίας των anti-sla/lp αντισωμάτων, σε μεγάλο δείγμα αντι-sla/lp (+) ασθενών με ΑΗ, που παρακολουθούνται σε 3 κέντρα αναφοράς της Νότιας και Βόρειας Ευρώπης.

Ασθενείς 89 anti-sla/lp (+) 29 anti-sla/lp (+) από Γερμανία (University Medical Centre Hamburg- Eppendorf, Hamburg, Germany ) Follow-up 1994-2015 20 anti-sla/lp (+) από Ιταλία (Policlinico di Sant'Orsola, Alma Mater Studiorum, University of Bologna, Bologna, Italy) Follow-up 1996-2015 40 anti-sla/lp (+) από Ελλάδα (Παθολογική κλινική & ομώνυμο Ερευνητικό εργαστήριο, Ιατρική Σχολή Λάρισας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) Follow-up 2000-2015 Ομάδα ελέγχου: 180 anti-sla/lp (-) ασθενείς με ΑΗ (1:2) ανάλογης ηλικίας και φύλου

Ασθενείς/ Μέθοδοι Θεραπεία έλαβαν: 81/89 anti-sla/lp (+) 154/180 anti-sla/lp (-) Απόκριση στη θεραπεία: τα καταληκτικά σημεία ορίστηκαν σύμφωνα με τα EASL CPG (CR= complete response, PR= partial response, RR= response with relapses, NR= no response) Διακοπή θεραπείας: μετά από τουλάχιστο 3 έτη ανοσοκαταστολής μόνο και μόνο αν οι ασθενείς είχαν επιτύχει CR συνεχώς τα τελευταία 2 έτη Zachou et al, AP&T 2016 EEMH CPG 2015 EASL CPG, J Hepatol 2015 Zachou et al, J Hepatol 2011

Ασθενείς/ Μέθοδοι Ανίχνευση anti-sla/ LP: Εμπορική ELISA (INOVA ή EUROIMMUN) βασιζόμενη σε ανασυνδυασμένο αντιγόνο Ανοσοαποτύπωση σε λωρίδες νιτροκυτταρίνης με ακινητοποιημένο εκχύλισμα διαλυτού κλάσματος ήπατος αρουραίου Ανοσοαποτύπωση με εκχύλισμα Huh7 κυττάρων

Ανίχνευση άλλων αυτοαντισωμάτων: Ασθενείς/ Μέθοδοι ANA, SMA, anti-lkm1, anti-lkm3 Abs IIF φρέσκες τομές ήπατοςνεφρού-στομάχου ποντικού Anti-LKM1, anti-lkm3: ανοσοαποτύπωση (μικροσωμιακό εκχύλισμα ήπατος ποντικού)

Αποτελέσματα Οι anti-sla/lp (+) ασθενείς δε διέφεραν από τους anti- SLA/LP (-) όσον αφορά στα χαρακτηριστικά κατά τη διάγνωση εκτός της συχνότερης παρουσίας συμπτωμάτων, SMA και anti-lkm αντισωμάτων στους anti- SLA/LP (-) ασθενείς Anti-SLA/LP (+) (N=89) Anti-SLA/LP (-) (N=180) Sex (female/male) 73/16 136/44 Age at disease onset (years) 45.6 ± 18 46.7 ± 18 Disease presentation (Acute/Insidious) 19/70 52/128 P value Symptoms at diagnosis (yes/no) 39/50 111/69 0.008 Other autoimmune diseases 32/57 59/121 (yes/no) Cirrhosis at diagnosis (yes/no) 18/71 50/130 Time to diagnosis (months) 10 (0-240) 12 (0-192) Other Abs (pos/neg) ANA SMA LKM (pos/neg) AST (U/L) ALT (U/L) γ-gt (U/L) IgG (g/l) PLT(x10 3 /μl) Liver biopsy Staging (mild or moderate/ severe or cirrhosis) Grading (mild/ moderate or severe) Simplified score 56/33 72/17 1/88 153 (33-2695) 159 (29-380) 61 (6-1023) 1,82 (0,7-6,3) 197 (88-356) (n=74) 48/26 35/39 124/56 164/16 26/154 146 (20-4150) 209 (20-4070) 81 (10-618) 1,76 (0,67-0,64) 203 (25-622) (n=151) 91/60 58/93 0.027 0.001 45/44 105/75 (probable/definite) Disease duration (months) 70 (3-387) 83 (3-372) Total follow-up (months) 48 (2-387) 61 (3-372)

Αποτελέσματα Ανταπόκριση στη θεραπεία Anti-SLA/LP (+) (N=81) Anti-SLA/LP (-) (N=154) Treatment duration (months) 42 (1-360) 60 (3-171) P value Response to treatment overall Complete response Partial response Response with relapses during treatment Non response 47 (58%) 10 (12.3%) 20 (24.7%) 4 (4.9%) 99 (64.3%) 17 (11%) 37 (24%) 1 (0.6%) Corticosteroid withdrawal (yes/no) 20/61 50/104 Response to treatment (therapy for at least 12 months) Complete response Partial response Response with relapses during treatment No response N=72 39 (54.2%) 10 (13.9%) 20 (27.8%) 3 (4.2%) N=139 88 (63.3%) 16 (11.5%) 35 (25.2%) 0 Maintenance of response / relapse after treatment withdrawal in patients treated for at least 12 months N=6 (7.4%) 2 (33.3%)/ 4 (66.7%) N=42 (27.3%) 33 (78.6%)/ 9 (21.4%) 0.001 0.038

Αποτελέσματα Στην cox regression ανάλυση η αθροιστική διακοπή της κορτιζόνης δε διέφερε μεταξύ των anti-sla/lp (+) και (-) ασθενών p > 0.05 (Wald test, p= 0.167; Exp(B) 0.689; 95%CI: 0.406-1.168) Anti-SLA/LP (+), N= 89 86 76 73 74 74 73 72 72 72 72 72 71 71 Anti-SLA/LP (-), N=180 173 146 142 140 138 137 135 133 132 131 130

Αποτελέσματα Έκβαση Anti-SLA/LP (+) Anti-SLA/LP (-) P value Development of cirrhosis 4/71 (5.6%) 4/130 (3.1%) Cirrhosis decompensation 5/22 (22.7%) 27/54 (50%) p=0.05 HCC development 1/89 (1.1%) 6/180 (3.3%) OLT 1/89 (1.1%) 2/180 (1.1) Liver related death 4/89 (4.5%) 16/180 (8.9%) Overall disease progression 6/89 (6.7%) 32/180 (17.8%) 0.024

Αποτελέσματα Στην Kaplan-Meier ανάλυση η αθροιστική επιβίωση δε διέφερε μεταξύ των anti-sla/lp (+) και (-) ασθενών p > 0.05 (Breslow test, p=0.121) Anti-SLA/LP (+), N= 89 89 89 87 86 86 86 85 Anti-SLA/LP (-), N= 180 174 168 164 164 164 164 164

Αποτελέσματα Anti-SLA/LP (+) Greece (N=40) Anti-SLA/LP (+) Germany (N=29) Anti-SLA/LP (+) Italy (N=20) P value Sex (female/male) 33/7 22/7 18/2 Age at disease onset (years) 44.5 ± 17 50.8 ± 18.6 40.5 ± 20 Symptoms at diagnosis (yes/no) 18/22 11/18 10/10 Disease presentation (Acute/Insidious) Other autoimmune diseases (yes/no) 8/32 3/26 8/12 0.043 16/24 11/18 5/15 Cirrhosis at diagnosis (yes/no) 8/32 10/19 0/20 0.013 ANA (pos/neg) SMA (pos/neg) 20/20 39/1 28/1 22/7 8/12 11/9 0.001 0.001 AST (U/L) ALT (U/L) γ-gt (U/L) IgG (mg/dl) PLT(x10 3 /μl) 72 (35-1350) 113 (29-1100) 51 (15-1023) 2118 ± 1075 209 ± 68 192 (38-890) 218 (53-994) 87 (33-387) 2183 ± 780 216 ± 56 451 (33-2695) 406 (31-3080) 36 (6-236) 1674 ± 658 NA 0.001 0.003 0.05 Liver biopsy Staging (mild-moderate/ severecirrhosis) Grading (mild/ moderate-severe) (n=32) 22/10 11/21 (n=24) 11/13 16/8 (n=18) 15/3 8/10 0.035

Αποτελέσματα Treatment duration (months) Anti-SLA/LP (+) Greece (N=40) (n=35) 24 (1-324) Anti-SLA/LP (+) Germany (N=29) (n=27) 86 (2-360) Anti-SLA/LP (+) Italy (N=20) P value (n=20) 66 (24-200) 0.001 Response to treatment (therapy 12 months) CR vs PR+RE+NR N=27 18 (66.7%)/ 9 (33.3%) N=25 9 (36%)/ 16 (64%) N=20 12 (60%)/ 8 (40%) Maintenance of response / relapse after treatment withdrawal in patients treated for at least 12 months (n=4) 2/2 (n=2) 0/2 NA Liver related death 1 (2.5%) 2 (6.9%) 1 (5%) Disease progression overall 1 (2.5%) 2 (6.9%) 3 (15%) Overall Comparisons: Breslow (Generalized Wilcoxon) p= 0,39

Συμπεράσματα Τα anti-sla/lp δε χαρακτηρίζουν διακριτή ομάδα ασθενών με ΑΗ όσον αφορά στα επιδημιολογικά, κλινικά, εργαστηριακά, ιστολογικά χαρακτηριστικά και ανταπόκριση στη θεραπεία. Τα anti-sla/lp δε χαρακτηρίζουν ασθενείς με σοβαρότερη νόσο ή χειρότερη πρόγνωση. Παρ όλ αυτά η διακοπή της θεραπείας ήταν λιγότερο εφικτή στους anti-sla/lp (+) ασθενείς, ενώ η πιθανότητα παραμονής σε ύφεση μετά τη διακοπή ήταν μικρότερη. Επομένως οι anti-sla/lp (+) ασθενείς είναι πιθανότερο να χρήζουν ισόβιας ανοσοκατασταλτικής θεραπείας.

Αποτελέσματα Disease progression: binary logistic regression