Πολλαπλό µυέλωµα και Ανοσοτροποποιητικά φάρµακα (IMiDS) :από την βιολογική δράση στην κλινική εφαρµογή. Ελένη Καψάλη Επίκουρη Καθηγήτρια Αιµατολογίας

Σχετικά έγγραφα
Θεραπεία των πλασματοκυτταρικών δυσκρασιών

Ερμηνεία αποτελεσμάτων ηλεκτροφόρησης πρωτεϊνών ορού. Μιχάλης Μιχαήλ MD, PhD Αιματολόγος Γ. Ν Λευκωσίας

MRD ΠΜ ΧΛΛ. Σωσάνα Δελήμπαση ΓΝ<<Ο Ευαγγελισμός>>

ΟΞΕΙΑ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ Θεραπευτικές Εξελίξεις Χ. ΜΑΤΣΟΥΚΑ Ε. ΤΡΑΙΤΣΕ 31/03/2018

ΠΟΛΛΑΠΛΟΥΝ ΜΥΕΛΩΜΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ. Έκδοση του IΔPYMAΤΟΣ EΛΛHNIKHΣ AIMATOΛOΓIKHΣ ETAIPEIAΣ. Οκτώβριος 2016.

ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Η φαρµακοκινητική και φαρµακοδυναµική του Rituximab. Αθηνά Θεοδωρίδου Ρευµατολόγος

Best of Uro-oncology Kidney Cancer 2016

ITP Ιδιοπαθής/ αυτοάνοση θρομβοπενική πορφύρα

Καρκίνος ορθού Προεγχειρητική ακτινοθεραπεία. Λουίζα Βίνη Ογκολόγος Ακτινοθεραπεύτρια Τμήμα Ακτινοθεραπείας Ιατρικό Αθηνών

Τι είναι το Πολλαπλούν Μυέλωμα και σε τί διαφέρει από τους άλλους Αιματολογικούς καρκίνους

HIV & Ca τραχήλου μήτρας. Άτομα μολυσμένα με HIV έχουν αυξημένη ροπή για την ανάπτυξη καρκίνου.

Η θέση της χημειοθεραπείας σε ασθενείς 3 ης ηλικίας. Θωμάς Μακατσώρης Λέκτορας Παθολογίας-Ογκολογίας Πανεπιστήμιο Πατρών

NETS ΤΟΠΙΚΟ-ΠΕΡΙΟΧΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΣ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΟΣ ΒΙΟΚΛΙΝΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αλλογενής Μεταµόσχευση Αρχέγονων Αιµοποιητικών Κυττάρων:βασικές αρχές, ενδείξεις και διαδικασία. Επιλεγόµενο Μάθηµα Αιµατολογίας

Αντιμετώπιση του μεταστατικού καρκίνου του νεφρού

Θεραπεία ασθενών με Ενδιαμέσου-2/Υψηλού κινδύνου ΜΔΣ. Ιωάννα Σακελλάρη Μονάδα Μεταμόσχευσης

Λέµφωµα Hodgkin. Βλαχάκη Ευθυµία Επίκουρη Καθηγήτρια Αιµατολογίας-Αιµοσφαιρινοπαθειών ΑΠΘ

Ψαλλίδας Ιωάννης, Μαγκούτα Σοφία, Παππάς Απόστολος, Μόσχος Χαράλαµπος, Βαζακίδου Μαρία Ελένη, Χαράλαµπος Ρούσσος, Σταθόπουλος Γέωργιος, Καλοµενίδης

Ερωτήµατα προς απάντηση

ΝΕΟΤΕΡΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΓΙΑ ΝΕΟΔΙΑΓΝΩΣΘΕΝΤΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Περιορισμός κορτικοστεροειδών στην κροταφική αρτηρίιτιδα Είναι εφικτός?

Πολλαπλούν Μυέλωμα: Παρουσίαση Περιστατικού. Ευάγγελος Τέρπος, Θεραπευτική Κλινική Ε.Κ.Π.Α. Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», Αθήνα

Προενταξιακός ασθενής - Επιλογή μεθόδου κάθαρσης

Επιλεγόµενο µάθηµα:λευχαιµίες. Γεωργόπουλος Χρήστος Καρκατσούλης Μάριος Μπρίκος Νικήτας

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΓΕΝΕΤΙΚΩΝ ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΓΟΝΙ Ι0 MYD88 ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ

Ανοσιακή Αποκατάσταση μετά την Μεταμόσχευση Αρχέγονων Αιμοποιητικών Κυττάρων

ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΝΕΦΡΩΝ. Ερασμία Ψημένου

Acute promyelocy-c leukemia: where did we start, where are we now and the future

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Χριστίνα Φεβράνογλου, Μάριος Ζωντανός, Παρασκευή Μπούρα, Σωτήρης Τσιµπούκης, Σοφία Τσαγκούλη, Ιωάννης Γκιόζος, Ανδριανή Χαρπίδου

ΕΝΕΡΓΕΙΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ

Μια κριτική ματιά στην κλινική. μελέτη GRIPHON

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΛΑΦΡΩΝ ΑΛΥΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΥΡΑ. Χρυσούλα Νικολάου

ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ. Εργαστήριο Γενετικής, ΓΠΑ

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΕΚΒΑΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ANCA(+) ΑΓΓΕΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΝΕΦΡΙΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ RITUXIMAB

ΝΕΟΤΕΡΑ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΣΤΑ ΜΥΕΛΟΔΥΣΠΛΑΣΤΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ- ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ. Θεώνη Κανελλοπούλου

ΠΛΑΣΜΑΤΟΚΥΤΤΑΡΙΚΕΣ ΔΥΣΚΡΑΣΙΕΣ. Απαρτιωμένη διδασκαλία στην Αιματολογία Ασθενής με παραπρωτεϊναιμία και οστικά άλγη

Θεραπευτικές εξελίξεις στις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσους του Εντέρου (ΙΦΝΕ)

Δεκαπεντάλεπτη προετοιμασία του φοιτητή ιατρικής για το μάθημα του καρκίνου του όρχη βασικές γνώσεις :

-Αναστολή της οργανικής σύνδεσης του ιωδίου που προσλαμβάνεται από το θυρεοειδή αδένα -Ανοσοκατασταλτική δράση με αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής

Dr ΣΑΡΡΗΣ Ι. - αµ. επ. καθηγ. ΑΒΡΑΜΙ ΗΣ Α. ενδοκρινολόγοι. gr

Παθογένεια της έξαρσης της Χ.Α.Π

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΑΟΡΤΗΣ ΚΑΙ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΟΙΛΙΑΣ

ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑ. Αθηνά Μούγιου Αιματολόγος ΠΓΝΠ

ΑΙΜΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΕ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΑΛΛΟΓΕΝΩΝ ΑΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ (ΜΑΚ) ΜΕ ΜΕΙΖΟΝΑ

ΚΥΤΤΑΡΙΚΕΣ ΑΝΟΣΟΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ: Ενεργοποίηση των Τ κυττάρων από τους µικροοργανισµούς. Οι φάσεις των Τ κυτταρικών απαντήσεων

Ανοσοθεραπεία: Παρουσίαση περιστατικών από την καθημερινή κλινική πρακτική. Μανόλης Δ. Κοντοπόδης Παθολόγος - Ογκολόγος Βενιζέλειο Γ. Ν.

Μπρούζου Κάτια- Ουρανία Πιστιόλα Χρυσούλα. Μάθημα επιλογής Λευχαιμίες

ANOΣΟΓΗΡΑΝΣΗ. Ιωάννα Οικονοµίδου. Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιατρικής Πανεπιστηµίου Αθηνών

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΠΟ ΤΟ FALK SYMPOSIUM & 7 MARCH, 2015 FRANKFURT, GERMANY

ΜΟΡΙΑΚΗ ΒΑΣΗ ΓΕΝΕΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΘΕΜΑ: ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΝΕΥΡΟΙΝΩΜΑΤΩΣΗ. Ομάδα ΑΡΕΑΛΗ ΑΝΤΩΝΙΑ ΜΠΑΗ ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΤΕΡΑΚΗ ΕΛΕΝΗ

Στρατηγική µεταγγίσεων: Περιοριστική vs Ελεύθερη

Ριζική προστατεκτομή

Η ΧΡΟΝΟΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΦΩΣΦΩΝΙΚΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΟΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ, ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΜΟΖΥΓΗ β-μεσογειακη ΑΝΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ

Νεότερα δεδομένα στα πλασματοκυτταρικά νεοπλάσματα

Πανθηλωμάτωση ουροδόχου κύστεως Πολλαπλές TUR η ριζική κυστεκτομή

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Edinburgh dataset; unsupervised hierarchical

HPV εµβολιασµός εναντίον κονδυλωµάτων. Α.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ Αναπληρωτής Καθηγητής Μαιευτικής & Γυναικολογίας Α Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική Α.Π.Θ.

Γαστρεντερο-Παγκρεατικά Νευροενδοκρινή Νεοπλάσματα grade 3 (GEP NEN G3) Νεότερα Παθολογοανατομικά Δεδομένα

ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Μετεγχειρητική αντιμετώπιση νόσου Crohn (ΝC) Γιώργος Μπάμιας «Λαικό» Νοσοκομείο, Αθήνα

ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΝΟΣΟΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ

CAR-T CELLS ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΧAIΜΙΑΣ

DEPARTMENT OF IMMUNOLOGY & HISTOCOMPATIBILITY UNIVERSITY OF THESSALY

Διαγνωστική προσέγγιση και Θεραπευτικές εξελίξεις στις Πλασματοκυτταρικές Δυσκρασίες. Ευστάθιος Καστρίτης Θεραπευτική Κλινική ΕΚΠΑ

ΥΠΟΠΛΗΘΥΣΜΟΙ Τ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ. Αλεξάνδρα Φλέβα Ph.D Βιολόγος Τμήμα Ανοσολογίας-Ιστοσυμβατότητας Γ.Ν. «Παπαγεωργίου»

1 Νεφρολογική κλινική Α.Π.Θ., Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης. 2 Τμήμα Ανοσολογίας και Ιστοσυμβατότητας, Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Μέθοδοι επεξεργασίας αίματος : χαρακτηριστικά προϊόντων και ανοσοτροποποίηση. Μαρία Γκανίδου ΝΥ Αιμοδοσίας ΓΝΘ «Γ.Παπανικολάου»

Β ΟΞΕΙΑ ΛΕΜΦΟΒΛΑΣΤΙΚΗ ΛΕΥΧΑΙΜΙΑ (B ΟΛΛ) ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ (MRD)

Ηπατίτιδα C και Σακχαρώδης διαβήτης. Όλγα Ι. Γιουλεμέ Γαστρεντερολόγος, Λέκτορας Α.Π.Θ. Α Προπ. Παθολογική Κλινική ΑΧΕΠΑ

Heart failure: Therapy in 2012 ΓΕΏΡΓΙΟΣ Κ ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ

Αυτόλογη μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων Λίγκα Μαρία

Γονίδια. τη Φαρμακολογία και τη Γονιδιωματική στη Φαρμακογονιδιωματική" Από. Παρενέργειες. Φαρμακο γονιδιωματική / γενετική.

Uroswords II Καρκίνος κύστης T1 High Grade: Η κυστεκτοµή είναι απαραίτητη; ιαιτητής:. Μητρόπουλος Οι µονοµάχοι: Β. Τζώρτζης Κ.

HPV DNA, E6, E7, L1, L2, E2, p16, prb, κυκλίνες, κινάσες, Ki67. Τι από όλα αυτά πρέπει να γνωρίζει ο κλινικός γιατρός; Αλέξανδρος Λαµπρόπουλος

ΑΝΟΣΟΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΝΕΦΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ

Παναγιώτης Ραφαήλ Μπαλαξής ειδικευόμενος ιατρός Ουρολογική κλινική Γ.Ν.Θ. ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ

Επιλογή χρόνου κατάλυσης κολπικής μαρμαρυγής

Κεφ. 10. Ανοσοαπαντήσεις κατά όγκων και µοσχευµάτων. Ανοσία κατά µη λοιµωδών κυττάρων: µετασχηµατισµένων ή ξένων

ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΟΥ - ΠΟΤΕ?

Asymptomatic hyperckemia During Infliximab Therapy in Patients With Inflammatory Bowel Disease

Σύνοψη της προσέγγισης ασθενούς με πανκυτταροπενία. Ιατρικό Τμήμα Πανεπιστημίου Πατρών Απαρτιωμένη διδασκαλία στην Αιματολογία Αργύρης Συμεωνίδης

3/12/2014. Εισαγωγή. Εξέλιξη της νόσου. ιαπανεπιστηµιακό Πρόγραµµα Μεταπτυχιακών Σπουδών "Κλινική Φαρµακολογία-Θεραπευτική"

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΑΙΜΑΦΑΙΡΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΤΟΥ Γ.Ν.Α Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΚΟΡΤΖΟΛΙΔΗΣ ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΟΣ

Μαριάνθη Γεωργίτση Επίκουρη Καθηγήτρια Ιατρικής Βιολογίας-Γενετικής

Ινσουλινοθεραπεία (Βασική +ΑΔ)

Επίκτητη Ανοσιακή Απάντηση (χυμικό σκέλος) Β λεμφοκύτταρα

Οστεοπόρωση µετά από µεταµόσχευση

Ο ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΥΠΟ ΑΝΟΣΟΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

6. ΡΑΣΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΚΥΤΤΑΡΙΚΗΣ ΑΝΟΣΙΑΣ: Εξάλειψη των ενδοκυττάριων µικροοργανισµών

Πρώιµη έναρξη βιολογικής θεραπείας στις σπονδυλαρθρίτιδες. Γιάννης Ελ. Πάκας Ρευµατολόγος

οµή Ανοσιακού Συστήµατος Ελένη Φωτιάδου-Παππά Τµήµα Ανοσολογίας Γ.Ν. Νίκαιας-Πειραιά

ΔΕΙΚΤΕΣ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΜΗ ΑΛΛΕΡΓΙΚΟ ΣΟΒΑΡΟ ΒΡΟΓΧΙΚΟ ΑΣΘΜΑ

H ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΜΠΕΒΑΣΙΖΟΥΜΑΜΠΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΟΦΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΟΡΘΟΥ/ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ

Η εμπειρία των Αιματολόγων από τη χρήση μεθόδων Αφαίρεσης

Οστεοποντίνη στο υπερκείµενο των προκλητών πτυέλων σε ασθµατικούς καπνιστές: συσχετίσεις µε δείκτες φλεγµονής και αναδιαµόρφωσης των αεραγωγών

Μονοκλωνική γαμμαπάθεια (ΜΓ) Αμυλοείδωση(A)

Transcript:

Πολλαπλό µυέλωµα και Ανοσοτροποποιητικά φάρµακα (IMiDS) :από την βιολογική δράση στην κλινική εφαρµογή Ελένη Καψάλη Επίκουρη Καθηγήτρια Αιµατολογίας

DISCLOSURES Έχω λάβει τιμητική αμοιβή από ΓΕΝΕΣΙΣ ΦΑΡΜΑ ΑΕ

Ορισµός και επιδηµιολογία

WHO 2008 Νεόπλασµα των πλασµατοκυττάρωναπό τον Μυελό των Οστών µε παραγωγή µονοκλωνικής ανοσοσφαιρίνης (M protein) στον ορό/ και στα ούρα. 1% των νεοπλασµάτων 10% των αιµατολογικών νεοπλασµάτων Μέση ηλικία στην διάγνωση 65-70 έτη

Παθοφυσιολογία

Παθοφυσιολογία πολλαπλού µυελώµατος Πρώτο ογκογενετικόσυµβάν λαµβάνει χώρα στο βλαστικό κέντρο (όπου γίνεται isotype class switsing και somatic hypermutation) Τελικά ογκογενετικάγεγονότα εµφανίζονται στο µυελό των οστών όπου ο καρκινικός κλώνος έχει διαφοροποιηθεί σε µακρόβιο πλασµατοκύτταρο

Τι προηγείται του πολλαπλού µυελώµατος MGUS : 3% στον γενικό πληθυσµό σε άτοµα 70 ετών 1% ανά έτος µετάπτωση σε πολλαπλό µυέλωµα SMM : 10% ανά έτος µετάπτωση σε ΜΜ υποκατηγορία που αντιστοιχεί σε ενεργό νόσηµα

Παθογένεια Γενετικές διαταραχές 1.Υπερδιπλοειδία (57%, τρισωµίες 3,5,7,9,11,15,19,21), 2. Αντιµεταθέσεις (43%)που περιλαµβάνουν το γονίδιο 14q32 (IgH) και ογκοκατασταλτικά γονίδια Επιγενετικές διαταραχές (υπερµεθυλίωση) ιαταραχές mi Rs Αυξηµένη γενετική αστάθεια ( αντιµεταθέσεις, απώλεια ή προσθήκη γενετικού υλικού)

Μικροπεριβάλλον µυελού και παθογένεια ΜΜ ιαφέρει από το φυσιολογικό Κύτταρα που συµµετέχουν ( κύτταρα του στρώµατος (BMSC), µεσεγχυµατικά stem cells, οστεοβλαστικήνησίδα, λιποκύτταρα, ινοβλάστες) Νεοαγγειογένεση

Ανοσολογική απάντηση Τα κύτταρα του µυελώµατοςµπορούν να διαφύγουν της ανοσολογικής επιτήρησης προάγοντας ανοσολογική ανοχή και ανενεργότητατ λεµφοκυττάρων- έµµεση απόδειξη το graft versus myeloma effect Th 17, καταστέλλουν την ανοσολογική απάντηση εκφράζοντας IL-17, IL -10 T regs, ανοσοκατασταλτική δράση στα κυτταροτοξικά Τ ΚυτταροτοξικάΤ, έκφραση του υποδοχέα PD-1, που οδηγεί σε ανοσολογική ανοχή ΝΚ, διαταραχή λειτουργίας

Ανοσολογική απάντηση NK-T cells, μειωμένα στο ΜΜ, συσχέτιση με πρόοδο νόσου και υποτροπή Μακροφάγα tumor associated macrophages (TAMs) 1.Παραγωγή ΙL-6, TNF a, IL -1β, 2.Παραγωγή IL-10 καταστολή Τ cells ανοσολογική ανοχή 3.Αγγειογένεση με παραγωγή VEGF και νιτρικού οξειδίου

Παθογένεια Ρόλος της υποξίαςστον µυελό των οστών ιαλυτοί παράγοντες ( IL-6) Μεταφορά γενετικού υλικού µεταξύ κυττάρων του µικροπεριβάλλοντος και των καρκινικών κυττάρων Εξωκυττάριεςουσίες ( syndecan-1 (CD138), η διαλυτή µορφή επάγει την αύξηση των µυελωµατικών κυττάρων). Bianchi, G, Munshi N, Blood 2015

Ανάπτυξη πλασµατοκυττάρων / κυττάρων πολλαπλού µυελώµατος VDJ rearrangement Somatic mutation Class switching MM cell V X D Y J Z C g V X D Y J Z C m V X D Y J Z C m V X D Y J Z C m V X D Y J Z C g Stem cell Pre B cell B cell CD56 V X D Y J Z C g CD34 CD10 Plasma cell CD38 Cell surface markers CD19/20 CD38/138

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΙΑΓΝΩΣΗ

Κλινική εικόνα Ασυµπτωµατικό Συµπτώµατα αναιµίας Οστικά άλγη- οσφυαλγία κατάγµατα Συµπτώµατα υπερασβεστιαιµίας Λοιµώξεις

Συχνότητα κλινικών και εργαστηριακών ευρηµάτων Kyle, 2003 S/U M protein 97% Anaemia 73% Lytic bone lesions 66% Bone pain 58% Renal insufficiency 19% Hypercalcaemia Minor or no abnormalities 13% 11% Hepatomegaly Amyloidosis Non-secretory (no S/U M protein) 4% 4% 3% 0 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 Patients (%)

ΣΤΑ ΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝ ΥΝΟΥ

Durie-Salmon Staging System for MM

ECOG Performance Status

Karnofsky Performance Status

Συνοσηρότητες

Παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται µε µειωµένη επιβίωση Θνησιµότητα εντός των πρώτων 60 ηµερών από την διάγνωση 4-12%- παράγοντες που σχετίζονται Ηλικία Συνοσηρότητα Τοξικότητα από θεραπεία Performance status Επίπεδα β2 µικροσφαιρίνης Κυτταρογενετικές βλάβες υψηλού κινδύνου

Ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες για µειωµένη ολική επιβίωση (αναδροµική µελέτη) Β2 µικροσφαιρίνη > 3.5 mg/l PLT<130.000/ml Ηλικία >65 ετών Αλβουµίνη ορού <2.5mg/dl Συγκεκριµένες χρωµοσωµικές διαταραχές 1. Augustson BM, et al. J Clin Oncol. 2005;23:9219-9226. 2. Stewart AK, et al. Leukemia. 2007;21:529-534. 3. Greipp PR, et al. J Clin Oncol. 2005;23:3412-3420.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΙ

Ορισµοί υποτροπής και ανθεκτικού µυελώµατος Υποτροπιάζων µυέλωµα : κλινικά ενεργή νόσος µετά από µια ή περισσότερες θεραπείες αλλά όχι στην τελευταία Ανθεκτικό µυέλωµα : ασθενείς που δεν έχουν επιτύχει ποτέ minor απάντηση (χωρίς απάντηση και χωρίς πρόοδο νόσου) Υποτροπιάζων και ανθεκτικό: υποτροπή σε ασθενή µε ελάχιστη απάντηση ή πρόοδος κατά την χορήγηση της θεραπείας ή εντός δύο µηνών από την χορήγηση της θεραπείας

ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Οστική νόσος (διφωσφονικά, τοπική ακτινοθεραπεία, χειρουργείο) Αναιµία (ΕΡΟ, µεταγγίσεις) Πόνος Νεφρική ανεπάρκεια Λοιµώξεις Φλεβική θρόµβωση Πολυνευροπάθεια

IMMUNOMODULATORY DRUGS IN MM

ΘΑΛΙ ΟΜΙ Η Συνθετικό ανάλογο του γλουταµινικού οξέος Εντιεµετικό στην κύηση, διαταραχές ανάπτυξης ερµατική λέπρα ράση 1.Αναστολή έκκρισης TNF a από ενεργοποιηµένα µακροφάγα 2.Αντιαγγειογεννετική δράση 3.Ανοσοτροποποιητικές ιδιότητες (ενεργοποίηση Τ και ΝΚ) Χρήση στην αντικαρκινική θεραπεία όταν διαπιστώθηκε ο ρόλος της αγγειογέννεσηςκαι της αλληλεπίδρασης των καρκινικών κυττάρων µε το µικροπεριβάλλον

Ανάλογα θαλιδοµίδης Λεναλιδομίδη, πομαλιδομίδη Αυξημένη δράση και λιγότερη τοξικότητα Πιο ισχυρή ανοσοτροποποιητική δράση από την θαλιδομίδη Διαταράσσουν την αλληλελπίδραση του μικροπεριβάλλοντος με τον όγκο

ΛΕΝΑΛΙ ΟΜΙ Η Ανοσοτροποποιητικό φάρµακα (IMidS) Μηχανισµός δράσης Κατά του όγκου Ανοσοτροποιητικήδράση, ενίσχυση ανοσολογικής απάντησης ύφεση νοσήματος Σε συνδυασμό με δεξεμεθαζόνη ενδείκνυται για θεραπεία ασθενών με πολλαπλό μυέλωμα που έχουν λάβει τουλάχιστον μια θεραπεία

Α. ράση λεναλιδοµίδης έναντι καρκινικών κυττάρων ιαταράσσει την υποστήριξη των πλασµατοκυττάρων από τα κύτταρα του στρώµατος-αναστέλλοντας την παραγωγή αυξητικών παραγόντων, όπως TNF-a Ενεργοποιεί ογκοκατασταλτικά γονίδια Σε συνδυασµό µε την δεξαµεθαζόνηενεργοποιεί τον καταρράκτη των κασπασών και οδηγεί σε απόπτωση τα κύτταρα του µυελώµατος

Μείωση επιπέδων TNF-a από Λεναλιδοµίδη 50 25 0 0.1 0.3 1.0 Lenalidomide (µm) LPS-Induced TNF-α Production (% activity)

Λεναλιδοµίδη : αναστολή της κυτταρικής ανάπτυξης

Ενεργοποίηση κασπασών, απόπτωση καρκινικών κυττάρων

Β. Ανοσοτροποιητική δράση λεναλιδοµίδης Αυξάνει την κυτταροτοξική δράση των CD 8 Τ λεµφοκυττάρων Αυξάνει την παραγωγή gramzyme B από τα κύτταρα ΝΚ καθώς και την έκφραση του Fas-L Αυξάνει τον αριθµό των ΝΚ-Τ κυττάρων Βελτιώνει την ανοσολογική απάντηση και τη καταστροφή των καρκινικών κυττάρων Αυξάνει τα ενεργοποιηµένα Τ και ΝΚ κύτταρα Αυξάνει την απάντηση σε εµβολιασµό των ασθενών µε ΜΜ

Αύξηση παραγωγής granzyme B από ΝΚ και Fas-l Granzyme B Fas Ligand 30 Granzyme B Production (pg/ml) 3000 2000 1000 0 IgG + Il-2 + granzyme B inhibitor IgG + Il-2 IgG alone CD56+ NK Cells Expressing FasL (%) 25 20 15 10 5 0 0 0.1 1 10 Len (µm): 0 0.1 1 0 0.1 1 Len (µm) IgG IgG + IL-2

Η λεναλιδοµίδηπροωθεί την αύξηση των ΝΚΤ κυττάρων σε ασθενείς µε µυέλωµα 200 NKT Cell Expansion P <.001 P =.04 Subjects Mean Fold Increase of NKT Cells 160 120 80 40 0 ( ) Len Healthy Donors (n = 12) ( ) Len Myeloma Patients (n = 5)

Βελτίωση ανοσολογικής απάντησης

Current Treatment Approach to Elderly Newly Diagnosed Multiple Myeloma (NDMM) Melphalan-Prednisone-Thalidomide (MPT) & Velcade-Melphalan-Prednisone (VMP) demonstrated superiority compared to Melphalan-Prednisone (MP) in patients with NDMM not eligible for stem cell transplantation (SCT) 1,2,3 Progression-free survival (PFS) of 20.3 moswith MPT 4 & 18.3 moswith VMP 5 MPT and VMP are preferred regimens recommended by IMWG 6 and EMN 7 guidelines, for pts with NDMM ineligible for SCT Treatment has been based on fixed duration due to toxicities associated with long term therapy

Μελέτη FIRST, κριτήρια ένταξης Ασθενείς µε συµπτωµατικό πολλαπλό µυέλωµαπου δεν έχουν λάβει θεραπεία Ηλικία > 65 ετών, ή αν <65 µη κατάλληλοι για µεταµόσχευση ECOG performance status 0-2 Νεφρική ανεπάρκεια αποδεκτή,όχι όµως και αιµοκάθαρση

FIRST Trial - Study Endpoints Primary Endpoint Progression-free Survival (PFS) a Secondary Endpoints Overall survival (OS) Overall response rate ( PR) a Duration of response (DOR) Time to response (TTR) Time to treatment failure (TTF) Time to 2 nd line anti-mm treatment (2 nd AMT) Safety Health-related quality of life (HRQoL) Exploratory Endpoint Time to progression (TTP) PFS2

Σχεδιασµός µελέτης Μελέτη φάσης ΙΙΙ Χορήγηση lenalidomide+ dex ως πρόοδο νόσου Χορήγηση len+dex για 72 εβδομάδες (18 κύκλοι) Χορήγηση melphalan+ prednisone+ thalidomide για 72 εβδομάδες (12 κύκλοι)

Αποτελέσµατα

Βελτίωση του PFS στο σκέλος της συνεχούς χορήγησης len/dexσε σχέση µε το σκέλος MPT

OS (Ολική επιβίωση)

Duration of responce

Ασφάλεια The proportion of patients with 1 Gr 3-4 AE was 85%, 80%, and 89% among pts treated with continuous Rd, Rd18, and MPT, respectively Incidence of Gr 3-4 neutropenia was lower with Rd (28%) and Rd18 (26%) vs. MPT (45%) Febrile neutropenia occurred in 1% (Rd), 3% (Rd18), and 3% (MPT) Gr 3-4 infection occurred in 29% (Rd), 22% (Rd18), and 17% (MPT) Most infections in Rd occurred in the absence of neutropenia (80%) DVT/PE occurred in 8% (Rd), 6% (Rd18), and 5% (MPT) Peripheral sensory neuropathy: 1% (Rd/Rd18) and 9% (MPT) Hematologic SPM* were more frequent in MPT vs. Rd or Rd18 pts (2.2% vs. 0.4 % vs. 0.4%) Solid tumors were observed in 2.8%, 2.8%, and 5.4% of pts, respectively

Πομαλιδομίδη

Θεραπευτικές ενδείξεις Η πομαλιδομίδησε συνδυασμό με δεξαμεθαζόνηχορηγείται σε ασθενείς με υποτροπιάζον και ανθεκτικό πολλαπλό μυέλωμα, που έχουν λάβει τουλάχιστον δύο θεραπευτικά σχήματα, συμπεριλαμβανομένης της λεναμιδομίδηςκαι της βορτεζομίμπης και έχουν παρουσιάσει εξέλιξη της νόσου κατά την τελευταία θεραπεία

Επίκαιρα ζητήµατα στο πολλαπλό µυέλωµα Οι περισσότεροι ασθενείς παρά τις υπάρχουσες θεραπείες τελικά θα υποτροπιάσουν και θα γίνουν ανθεκτικοί σε προηγούµενες θεραπείες Μετά από αποτυχία bortezomib, IMiDs η χορήγηση άλλης θεραπείας οδηγεί σε μερική ύφεση 24%, με OS 9 μήνες ( χωρίς θεραπεία 3 μήνες)

Ανθεκτικό / υποτροπιάζων πολλαπλό µυέλωµα (RRMM) ερωτήµατα Ποια θεραπεία? Αλλαγή φαρµάκου πχ από IMiDs σε proteasome inhibitors ή το αντίθετο Ποιος είναι πλέον ο στόχος της θεραπείας? Νέα διάγνωση και υποτροπή very good partial response Υπολοίποι ασθενείς ακόμη και minimal response

Πομαλιδομίδη Άµεση αντιµυελωµατική δράση Αναστολή υποτήριξης στρώµατος µυελού οστών στο µυέλωµα Ανοσοτροποιητική δράση Μελέτη φάσης ΙΙ : αποτελεσµατικότητα και ασφάλεια POM + Low Dex σε ασθενείς µε RRMM

ΜΜ-003 Σύγκριση POM+Low Dex/High Dexσε ασθενείς µε RRMM µετά από αποτυχία LEN, BORT Μελέτη φάσης ΙΙΙ σε 93 κέντρα σε Ευρώπη, Ρωσία, Αυστραλία, Καναδά, ΗΠΑ

Στόχος της Μέλετης PFS (primary endpoint) Secondary endpoints : OS, Overall response rate ( PR and better), Time to progression (TTP), safety, quality of life.

Αποτελέσµατα

Επιβίωση και ανταπόκριση Median PFS significantly longer with POM+Lo DEX vs HiDEX (4.0 vs 1.9 months; hazard ratio (HR) 0.5: p<0.001) Median OS significantly longer with POM+LoDex vs HiDEX (13.1 vs 8.1 months, HR 0.72, p=0.009)

PFS, OS καλύτερα στο σκέλος POM+HiDEX, ανεξάρτητα από τον τύπο ή τον αριθµό των προηγουµένων θεραπείων

RR σε POM+LoDEXπαρόµοιες ανεξάρτητα από τον αριθµό ή τον τύπο των θεραπειών

Επιβίωση µε βάση το βάθος της απάντησης

Συµπεράσµατα Μεγαλύτερο PFS/OS για τους ασθενείς που έλαβαν POM+Lo Dex Η απάντηση δεν επηρεάζεται από τον αριθμό και το είδος των προηγούμενων θεραπειών 1/3 ασθενών που έχουν λάβει ήδη περισσότερες από τρεις θεραπείες θα απαντήσει στο POM+Lo DEX Δεν διαπιστώθηκε διασταυρούμενη αντίσταση σε φάρκακοτης ίδιας κατηγορίας (ORR 33% σε όσους είχαν τελευταία θεραπεία LEN > 25% μείωση της Μ πρωτείνηςσχετίσθηκε με πλεονέκτημα στην επιβίωση ακόμη και σε ηλικίες >75 ετών και σε όσους είχαν κυτταρογενετικές βλάβες υψηλού κινδύνου

POM+LoDex: θεραπεία εκλογής σε ασθενείς με RRMM

Συµπεράσµατα

Ιστορία του Πολλαπλού Μυελώµατος