Η παραγωγή είναι όλοι οι υλικοί και άυλοι πόροι που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών.

Ι. ΥΛΗ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Ορισμένες πτυχές της οικονομίας και των επιχειρήσεων Παράγοντες Παραγωγής Η παραγωγή είναι όλοι οι υλικοί και άυλοι πόροι που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών. Η παραγωγή διακρίνεται σε 3 βασικές κατηγορίες: Πρωτοβάθμια, αυτή περιλαμβάνει την γεωργία, την κτηνοτροφία, τα δάση, τα ορυκτά, το νερό, το έδαφος Δευτερογενής, αυτή περιλαμβάνει την μηχανική και ανθρώπινη προσπάθεια για την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών. Τριτογενής, αυτή περιλαμβάνει τα μηχανήματα, τα εργαλεία, τα κτίρια κλπ. Σύγχρονοι συγγραφείς έχουν προσθέσει στην λιστα και μια τέταρτη κατηγορία, αυτή της επιχειρηματικότητας. Τα πιο πάνω χρησιμοποιούνται σε μια παραγωγική διαδικασία σε διάφορους βαθμούς. Ως εκ τούτου, μπορούν να χωριστούν σε εκείνα που χρησιμοποιούνται μόνο μια φορά και σε αυτά που χρησιμοποιούνται τακτικά. Μια επιχείρηση μπορεί να αποφασίσει ανάλογα με την τεχνολογική βαρύτητα της παραγωγής, σε πιο βαθμό θα χρησιμοποιήσει τους πιο πάνω πόρους. Τεχνολογία, η οποία ασχολείται κυρίως με το κεφάλαιο ορίζεται ως κεφάλαιο-εντατική, ενώ αυτή που απαιτεί εργασία ορίζεται ως εργατο-εντατική. Περισσότερα; Βλέπε: Μ Księżyk, Ekonomia, AGH Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Κρακοβία Κανόνες της Θεωρίας της Ορθολογικής Επιλογής Ο περιορισμός των πόρων είναι η κύρια αιτία της εφαρμογής της θεωρίας της ορθολογικής επιλογής. Η πιο σημαντική πτυχή της αφορά, στη σωστή απόφαση σχετικά με την εκμετάλλευση των περιορισμένων πόρων, σε συνδυασμό με τους συντελεστές της παραγωγής. Η εφαρμογή των κανόνων της ορθολογικής θεωρίας βοηθούν μια οικονομική μονάδα να πετύχει το υψηλότερο κέρδος σε ένα σχετικά μικρό σύνολο δαπανών, ή στοχεύουν στην ελαχιστοποίηση του κόστους σε συνδυασμό με ένα συγκεκριμένο επίπεδο κέρδους. Η πρώτη παραλλαγή ονομάζεται μεγιστοποίηση της χρήσης, η δεύτερη ελαχιστοποίηση των δαπανών. Οι κανόνες δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα με την εντατικοποίηση της παραγωγικής ανάπτυξης και την εμβάθυνση της αλληλεπίδρασης μεταξύ διάφορων οικονομικών φορέων. Τελικά οδήγησε στο οριστικό συμπέρασμα για μια εταιρεία που δεν είναι άλλο από την μεγιστοποίηση του κέρδους. Περισσότερα; Βλέπε: Bożena Borkowska, Grażyna Wrzeszcz-Kamińska, Ekonomia, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego, Wrocław. Η Αγορά και ο Ανταγωνισμός Οι μορφές της αγοράς διακρίνονται ανάλογα με την ένταση του ανταγωνισμού. Υπάρχουν τέσσερις βασικες μορφές: Page 1

Πλήρης ανταγωνισμός Μονοπώλιο Μονοπωλιακός ανταγωνισμός Ολιγοπώλιο Στην περίπτωση του τέλειου ανταγωνισμού καμια από τις εταιρείες δεν έχει την ισχύ στην αγορά να καθορίσει την τιμή του ενός προϊόντος. Το προϊόν που πωλείται είναι ομοιογενές (κάθε παραγωγός παρέχει το προϊόν στην ίδια τιμή). Οι παραγωγοί μπορούν να εισέλθουνή να αποχωρήσουν από την αγορά, ενώ το κράτος δεν επεμβαίνει στις διαδικασίες της αγοράς. Διαφορετικές συνθήκες επικρατούν στην αγορά, όταν υπάρχει ένας αγοραστής (μονοπώλιο της ζήτησης), ή ένας πωλητής (μονοπώλιο της προσφοράς). Ο Μονοπωλητής ορίζει την τιμή και πωλεί το προϊόν σε οποιοδήποτε αγοραστή ή αγοράζει από οποιονδήποτε προμηθευτή, ανεξάρτητα από τον τύπο του μονοπωλίου. Προϊόντα που πωλούνται στην αγορά δεν έχουν υποκατάστατα. Μια άλλη μορφή της αγοράς είναι ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός, ο οποίος χαρακτηρίζεται από πολλούς εμπλεκόμενους, οι οποίοι επιδιώκουν να αποκτήσουν ένα μερίδιο της αγοράς. Κάθε επιχείρηση μπορεί σε κάποιο βαθμό να επηρεάσει το ύψος των δικών της τιμών, ανάλογα με τις τιμές των ανταγωνιστών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μεγάλη ποικιλία των προϊόντων που είναι υποκατάστατα μεταξύ τους. Η τελευταία μορφή της αγοράς είναι το ολιγοπώλιο, όπου μερικοί εμπλεκόμενοι καθορίζουν την προσφορά ή τη ζήτηση. Η τιμολογιακή απόφαση τους τους είναι αλληλένδετη. Οι εταιρείες παρέχουν στην αγορά το ίδιο προϊόν, με καμία προτίμηση ως προς τους αγοραστές. Περισσότερα; Δείτε: Μ Nasiłowski: rynkowy συστήματος. Podstawy mikro- i makroekonomii, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Βαρσοβία. Η Αγορά, η Προσφορά και η Ζήτηση Οι Αγορές επιτρέπουν τις σχέσεις μεταξύ των αγοραστών και των πωλητών στις συναλλαγές με αγαθά και υπηρεσίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως π.χ σε μια τοπική αγορά, οι αγοραστές και οι πωλητές συναλάσσονται προσωπικά, προκειμένου να κλείσει συμφωνία. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ στις χρηματιστηριακές συναλλαγές, αυτές πραγματοποιούνται με τη βοήθεια των υπολογιστών. Ως εκ τούτου, η αγορά δεν θα πρέπει να θεωρείται ως ένα φυσικό μέρος, αλλά κυρίως ως μια διαδικασία, ένας μηχανισμός, ο οποίος καθορίζει την σχέση και τις αποφάσεις των αγοραστών και των πωλητών, σχετικά με το τι, πού και σε ποια τιμή θα αγοραστούν ή θα πωληθούν τα αγαθά και οι υπηρεσίες. Μεταξύ των επιχειρηματιών υπάρχει ένας έντονος ανταγωνισμός. Στην προσπάθεια τους να υλοποιήσουν μια συναλλαγή, προσφέρουν στην αγορά πιο ελκυστικά προϊόντα, σε θέματα τιμής, ποιότητας, εμφάνισης, συσκευασίας κλπ. Σύμφωνα με τον ορισμό της αγοράς, μπορεί κανείς να διακρίνει: τους αγοραστές και τους πωλητές, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την προσφορά και τη ζήτηση αγαθών, τα εμπορεύματα, που αποτελούν το αντικείμενο της αγοράς, την σχέση μεταξύ των παραγόντων της αγοράς και των εμπορευμάτων, το οποίο είναι η τιμή. Η ζήτηση αναφέρεται στην ικανότητα ή στην προθυμία ενός ανθρώπου να αγοράσει ένα συγκεκριμένο προϊόν σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Με άλλα λόγια, η ζήτηση δεν επηρεάζεται από ένα μόνο παράγοντα, αλλά από ένα δεδομένο σύνολο συνδυασμών. Γραφική Παράσταση. Η καμπύλη της ζήτησης είναι μια γραφική απεικόνιση της ζήτησης, η οποία δείχνει τους παραπάνω συνδυασμούς, υποθέτοντας ότι οι άλλοι παράγοντες δεν έχουν αλλάξει. Αυξομειώσεις της ζήτησης προκαλούνται από διάφορους παράγοντες, ανεξάρτητα από την τιμή. Η τιμή επηρεάζεται από την διάθεση για αγορά των καταναλωτών, τη μόδα και ψυχολογικούς παράγοντες, τις τιμές των συμπληρωματικών αγαθών, τα οποία είναι αυτά που καταναλώνονται μαζί με ένα συγκεκριμένο προϊόν, προκειμένου να ανταποκριθεί σε ορισμένες ανάγκες (όπως ένα αυτοκίνητο σε συνδυασμό με βενζίνη, κλειδαριά μιας πόρτας και ένα κλειδί. Αν ένα συμπληρωματικό προϊόν γίνεται πιο ακριβό, η ζήτηση για το δεύτερο προϊόν θα μειωθεί, καθόσον η κατανάλωση μειώνεται. Διαφορετικά καθορίζονται οι τιμές των υποκατάστατων προϊόντων, τα οποία Page 2

μπορούν να αντικατασταθούν αφού δεν ανταποκρίνονται σε μια ιδιαίτερη ανάγκη (όπως ένα αυτοκίνητο και ένα τρένο, το ψωμί και μπαγκέτα). Αν η τιμή του υποκατάστατου είναι φθηνότερη τότε και η ζήτηση για θα αυξηθεί. Η Προμήθεια, όσον αφορά τη ζήτηση, δεν είναι μία ιδιαίτερη παράμετρος της πώλησης, αλλά μια συγκεκριμένη κατηγορία από διάφορους συνδυασμούς της αγοράς, που αναφέρεται σε διαφορετικά επίπεδα τιμών ορισμένων εμπορευμάτων. Μια γραφική απεικόνιση του φαινομένου, η καμπύλη προσφοράς, παρουσιάζει τους συνδυασμούς που αναφέρθηκαν πιο πάνω, όταν οι υπόλοιποι παράγοντες είναι αμετάβλητοι (ceteris paribus). Όπως και στην περίπτωση της ζήτησης, οι αυξομειώσεις προκαλούνται από διάφορους παράγοντες, ανεξάρτητα από την τιμή. Η τιμή επηρεάζεται από το κόστος παραγωγής, τη μόδα και ψυχολογικούς παράγοντες, την ποιότητα των προσφερόμενων προϊόντων,τ η τεχνολογία και άλλα. Περισσότερα; Δείτε:: M. Nasiłowski: System rynkowy. Podstawy mikro- i makroekonomii, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.. Τύποι της Επιχειρηματικής Οντότητας Η πολωνική νομοθεσία προβλέπει οκτώ νομικές μορφές επιχειρηματικής οντότητας: ατομικής επιχείρησης, συνεταιρισμός, ομόρρυθμη, περιορισμένης ευθύνης, ετερόρρυθμη, περιορισμένη συνεργασία με μετοχές, ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με μετοχές, ανώνυμης εταιρείας. Η πρώτη αφορά την ατομική επιχείρηση, η οποία μπορεί να δημιουργηθεί από ένα φυσικό πρόσωπο με πλήρη νομικά δικαιώματα. Αυτή η μορφή της επιχείρησης έχει δύο μεγάλα πλεονεκτήματα, δημιουργείται σχετικά εύκολα και δεν έχει κεφαλαιακές απαιτήσεις. Ωστόσο, ένα σημαντικό μειονέκτημα του είναι, σε περίπτωση αποτυχίας της επιχείρισης, η σχετική ευκολία, όπου τα προσωπικά περιουσιακά στοιχεία του ιδιοκτήτη μπορούν να αφαιρεθούν. Συχνά η ατομική επιχείρηση εξελίσσεται σε μια άλλη, πιο εξελιγμένη μορφή της επιχείρησης. Page 3

Ένας άλλος τύπος επιχείρησης είναι ο συνεταιρισμός. Η νομική βάση του καθορίζεται από ένα αστικό κώδικα. Η σύμβαση αφορά πολλά πρόσωπα που δεσμεύονται να εφαρμόσουν έναν κοινό στόχο και να συνεισφέρουν στην λειτουργία της επιχείρισης. Ο συνεταιρισμός δεν διοικείται από μια νομική προσωπικότητα και το κάθε μέλος θα πρέπει να είναι αφοσιωμένο στις εργασίες της επιχείρισης, διατηρούν ίσα δικαιώματα, εκτός αν η σύμβαση λέει το αντίθετο. Οι συνεταίροι έχουν εξίσου το δικαίωμα να μοιραστούν ένα οικονομικό κέρδος και να αναλάβουν ευθύνη για τυχον απώλειες. Επιπλέον, όλοι είναι άμεσα υπεύθυνοι για τις υποχρεώσεις της εταιρείας. Η επόμενη μορφή επιχειρηματικής οντότητας είναι οι ομόρρυθμες εταιρείες, οι οποίες ρυθμίζονται από ένα γενικό κώδικα εταιρικής σχέσης. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές μιας ομόρρυθμης εταιρείας: ομμόρυθμη, εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, ετερόρρυθμη εταιρία, ετερόρρυθμη εταιρεία με μετοχές, ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με μετοχές, ανώνυμη εταιρεία. Ο ομόρρυθμος συνεταιρισμός δημιουργείται μέσω σύμβασης, η οποία υπογράφεται από όλους τους εμπλεκόμενους. Η εμπορική ονομασία του θα πρέπει να αποτελείται τουλάχιστον από το επωνύμο ενός από τους συνεταίρους (ή το εμπορικό σήμα της εταιρείας του / της) με ένα πρόσθετο χαρακτηριστικό της «κοινής εταιρικής σχέσης». Οι συνεταίροι είναι πλήρως υπεύθυνοι για όλες τις δεσμεύσεις της εταιρείας. Η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης δημιουργείται μέσω της υπογραφής μιας σύμβασης μεταξύ συνεταίρων, που συνήθως εργάζονται ως υπάλληλοι στην εταιρεία (δικηγόροι, αρχιτέκτονες, φαρμακοποιοί, πολιτικοί μηχανικοί, ελεγκτές, ασφαλιστικοί πράκτορες, φοροτεχνικοί, χρηματιστές, σύμβουλοι επενδύσεων, λογιστές, γιατροί, οδοντιάτροι, κτηνίατροι, συμβολαιογράφοι, νοσοκόμες. Η σύμβαση είναι μια συμβολαιογραφική πράξη και οι εταίροι έχουν δικαίωμα ανεξάρτητης εκπροσώπησης στη εταιρεία ή μπορούν να διορίσουν εκτελεστικό σύμβουλο, όπου θα τους εκροσωπεί και θα διαχειρίζεται τις υποθέσεις της επιχείρησης. Λόγω του υψηλού κινδύνου... Το βασικό χαρακτηριστικό μιας ετερόρρυθμης εταιρείας είναι η απεριόριστη ευθύνη ενός από τους συνεταίρους (ομόρρυθμος εταίρος) προς στους πιστωτές και περιορισμένης ευθύνης (σε περιορισμένο ποσό) τουλάχιστον ένας από τους συνεργούς. Αυτό σημαίνει ότι ένας ομόρρυθμος εταίρος έχει επίσης περιορισμένη επίδραση στην λειτουργία μιας επιχείρησης. Επιπλέον, ένας ομόρρυθμος εταίρος τόσο εκπροσωπεί και διευθύνει το πρόγραμμα της επιχείρησης. Μια παρόμοια μορφή της λειτουργίας μιας επιχείρησης είναι ένας συνεταιρισμός περιορισμένης ευθύνης με μετοχές. Ένας από τους συνεργούς είναι εξ ολοκλήρου υπεύθυνος για τους πιστωτές (ομόρρυθμος εταίρος), ενώ τουλάχιστον ένας είναι μέτοχος της εταιρείας. Η κεφαλαιακή απαίτηση στην περίπτωση αυτή είναι 50.000 PLN. Η πιο σημαντική διαφορά ανάμεσα σε μια ετερόρρυθμη εταιρεία και μια ετερόρρυθμη εταιρεία με μετοχές είναι το γεγονός ότι ο τελευταίος συγκεντρώνει κεφάλαια μέσω της έκδοσης μετοχών, η οποία επιτρέπει την επιπλέον συσσώρευση κεφαλαίου. Οι υποθέσεις της Εταιρείας διευθύνονται από τους ομόρρυθμους εταίρους. Μια άλλη μορφή της επιχειρηματικής οντότητας είναι μια ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με μετοχές, η οποία έχει νομική προσωπικότητα και έχει χαρακτηριστεί ως γενική εταιρεία. Η κεφαλαιακή απαίτηση στην περίπτωση αυτή είναι 500 PLN. Οι τρέχουσες υποθέσεις τρέχουν από το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας, ενώ ψηφίσματα των καρτών κατά τις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου. Στην περίπτωση των ιδιωτικών εταιρειών οι οποίες αποθεμάτων θα είναι υψηλότερο από 500.000 PLN θα πρέπει να υπάρχει ένα συμβούλιο των εποπτικών αρχών ή ένας πίνακας ελέγχου που περιλαμβάνονται στη λειτουργία του. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα αυτού του τύπου μιας επιχείρησης είναι ένα μικρότερο κίνδυνο σχετικά με τη λειτουργία μιας επιχείρησης σε γενικές γραμμές. Συνένοχοι είναι οικονομικά υπεύθυνος ανάλογα με το μερίδιό τους. Η τελευταία μορφή επιχειρηματικής οντότητας είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης. Η κεφαλαιακή απαίτηση είναι 100 000 PLN, η οποία ταυτόχρονα αποτελεί μετοχών μιας εταιρείας. Οι μέτοχοι δεν ευθύνονται για τις υποχρεώσεις της εταιρείας, και μια συνολική εποπτεία έχει απομείνει σε ένα συμβούλιο εποπτών. Μια δεδομένη εταιρεία εκπροσωπείται από το διοικητικό της συμβούλιο, και το πιο σημαντικό Page 4

όργανο είναι η γενική συνέλευση των μετόχων. Ένα από τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας εταιρείας είναι μια δυνατότητα των μεγάλων κερδοφόρων επιχειρήσεων που απαιτούν σημαντική οικονομική συμβολή. Περισσότερα; Δείτε: Γ Ziolkowski, Działalność Gospodarcza 2009: zmiany i nowości, Βαρσοβία. Page 5

ΔΙΑΧΕΙΡΙΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ (COMPANY MANAGEMENT) Διαχείριση ορισμός, στάδια Η διαχείριση εστιάζει στο μέλλον της επιλεκτικής διαδικασίας για σκοπούς επιχειρηματικής ανάπτυξης και επιχειρηματικής διαδρομής. Είναι μια διαδικασία λήψης αποφάσεων η οποία διαμορφώνει τα μελλοντικά γεγονότα και την θέση της εταιρείας στο περιβάλλον της, καθώς και την δομή και την φιλοσοφία της. Η αποτελεσματική διαχείριση παρέχει στην εταιρεία βιώσιμη ύπαρξη και μακροχρόνια ευημερία. Συνδυάζει τόσο πτυχές οικονομικές, παραγωγικές, Marketing, όσο και (πιο πρόσφατα) καινοτόμες, οικολογικές και κοινωνικές. Η διαχείριση στην πράξη έιναι ένα σύνολο ενεργειών που σχετίζονται με την διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με την βέλτιστη χρήση των πόρων: υλικό - διαχείριση της διαδικασίας εργασίας, τη διαχείριση της παραγωγής, των περιουσιακών στοιχείων, κεφάλαιο - οικονομική διαχείριση ανθρώπινο δυναμικό διαχείριση προσωπικού πληροφορία - Διαχείριση ΙΤ που απαιτείται για την αποτελεσματική λήψη αποφάσεων και την εκτέλεση των καθηκόντων που έχουν καθοριστεί. Στην πράξη, η διαχείριση επιτυγχάνεται μέσα από έναν συνδυασμό λειτουργιών, μεταξύ των οποίων είναι: ο σχεδιασμός, η οργάνωση, ο συντονισμός, η παροχή κινήτρων και ο έλεγχος. Στο σύγχρονο ανταγωνιστικό και παγκόσμιο επιχειρηματικό περιβάλλον, η διαχείριση θεωρείται ως ένα από τα κύρια συστατικά της επιτυχίας. Περισσότερα; Δείτε: A. Koźmiński, W. Piotrowski: Zarządzanie. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Αποστολή, όραμα, στρατηγική Κάθε επιχείρηση υπάρχει για έναν συγκεκριμένο λόγο, σε συγκεκριμένο χρόνο και τόπο, εφαρμόζοντας την στρατηγική της. Η επιτυχία στην βιώσιμη ανάπτυξη επιτυγχάνεται μέσα από αποτελεσματική χρήση των πόρων που κατέχει η εταιρεία και μετά από την μετατροπή τους σε προϊόντα και υπηρεσίες που αποφέρουν κέρδη. Τα χαρακτηριστικά της διαχείρισης που διευκολύνουν την σωστή κατεύθυνση στην ανάπτυξη της εταιρείας είναι: η αποστολή, το όραμα και η στρατηγικής. Management features which facilitate proper orientation of the company's development are: mission, vision and strategy. Αντιπροσωπεύουν ένα είδος χάρτη που καθορίζει την κατεύθυνση προς την οποία η εταιρεία θα πρέπει να κινηθεί, και ποια είδη δραστηριοτήτων θα πρέπει να αναπτυχθούν από αυτή στο μέλλον. Το όραμα είναι η αφετηρία για τη διαμόρφωση μιας στρατηγικής για τον χειριστή. Είναι μια ειδική περιγραφή της εικόνας της εταιρείας στο μακρινό μέλλον, αν υποτεθεί ότι συναντά όλες τις ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξή της. Το όραμα μερικές φορές ταυτίζεται με την ιδανική έννοια της οργάνωσης Page 6

που πρέπει να επιτευχθεί στο μέλλον. Μια σωστή διατύπωση του οράματος πρέπει να συμπίπτει με τις προσδοκίες και τα όνειρα των ιδιοκτητών και του Διοικητικού Συμβουλίου σχετικά με τη μελλοντική μορφή της εταιρείας, το μέγεθος και την επιτυχία της. Συχνά σερβίρεται ως πρότυπο παράδειγμα, η Coca Cola όραμα είναι: «... Κάντε μια Coca Cola προσιτή για κάθε καταναλωτή στον κόσμο...» Η Αποστολή αποτελεί ένα είδος πιστοποιητικού από τις βασικές αξίες, την ταυτότητα και την οργάνωση της επιχείρησης. Προσδιορίζει βασικούς τομείς της δημιουργίας αξίας σε όλη την οργάνωση, τις έννοιες του, τον ρόλο και την σημασία της ύπαρξης, τα κριτήρια επιτυχίας, τις βασικές αρχές λειτουργίας, καθώς και τη σφαίρα ευθύνης (π.χ., η κοινωνική πτυχή της επιχείρησης) συνδέεται με τις απαντήσεις στην ερωτήματα: τι περιμένουν τα ενδιαφερόμενα μέρη (τους πελάτες, τους παρατηρητές, τα μέσα ενημέρωσης, την κυβέρνηση, την κοινωνία) και πώς να ενεργήσει για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους. Για παράδειγμα, η LOT Polish Airlines έχει καθορισμένη αποστολή: «... Είμαστε ένα εθνικό; Φορέα;, ο οποίο; συνδυάζει μια μακρά παράδοση με τη σύγχρονη τεχνολογία και την οργάνωση Εμείς προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας για να καλυφθούν οι ανάγκες των πελατών και να ενισχυθεί η θέση μας ως ηγέτης στην παροχή δρομολογίων από / προς και μέσω της Πολωνίας. Έχουμε αναπτύξει το δικό μας δίκτυο πτήσεων εσωτερικού, ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών πτήσεων, και η συμμαχία θα εξασφαλίσει την παγκόσμια δημιουργία δικτύου. Ενεργώντας σε μία από τις μεγαλύτερες και ταχύτερα αναπτυσσόμενες ευρωπαϊκές αγορές, εμείς επιτυγχάνουμε κερδοφόρο ανάπτυξη και μια κατάλληλη απόδοση των κεφαλαίων. Παρέχουμε στους εργαζόμενους, σε αντάλλαγμα για την αποτελεσματική λειτουργία, ελκυστικούς όρους απασχόλησης και ευκαιρίες επαγγελματικής ανάπτυξης... Η Στρατηγική είναι ένα συντονισμένο πλάνο, το οποίο δίνει κατευθυντήριες γραμμές για την λήψη αποφάσεων και ενεργειών στην εταιρεία. Στοχεύει στην χρήση των πόρων της εταιρείας με το πιο κερδοφόρο τρόπο και την επίτευξη των μακροπρόθεσμων στόχων της εταιρείας. Περισσότερα; Δείτε: A. Koźmiński, W. Piotrowski: Zarządzanie. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Σχεδιασμός και αποφάσεις: στρατηγικές, τακτικές και επιχειρησιακές Ο σχεδιασμός είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της διαχείρισης μιας εταιρείας. Βασίζεται στην κατεύθυνση των ενεργειών της εταιρείας και στην διασφάλιση ότι αυτές είναι σύμφωνες με την διαδικασία λήψης αποφάσεων. Οι καλοσχεδιασμένες ενέργειες είναι ένας παράγοντας κλειδί για την εταιρική επιτυχία. Ένα από τα πιο σημαντικά στάδια του σχεδιασμού είναι η θέσπιση στόχων, να καθοριστεί με τι θέλει μια εταιρεία να ασχοληθεί, το τι χρειάζεται και το τι θέλει να επιτύχει. Για να καθοριστούν σωστά οι στόχοι, η εταιρεία θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τόσο τους πόρους της και τους διάφορους εσωτερικούς παράγοντες, καθώς και τη γενική οικονομική κατάσταση και το περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιείται. Εργαλείο για αυτό το είδος της έρευνας είναι η ανάλυση SWOT των πλεονεκτημάτων και των αδυναμιών της εταιρείας (εσωτερικοί παράγοντες), τις ευκαιρίες και τις απειλές (εξωγενείς παράγοντες) που αντιμετωπίζει. Ως αποτέλεσμα της στρατηγικής διάγνωσης, η εταιρεία λαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τις πιθανές κατευθύνσεις στις οποίες μπορεί να αναπτυχθεί και τις περιοχές που δημιουργούν τα περισσότερα προβλήματα. Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, λαμβάνει τις αποφάσεις σχετικά με τη Page 7

συνέχιση της λειτουργίας. Οι αποφάσεις αυτές μπορούν να ποικίλουν σε εύρος και χαρακτηριστικά. Τα κύρια είδη αναφέρονται στο διάγραμμα:. Χαρακτηριστικά αποφάσεων Τύπος προβλήματος Τύπος απόφασης Στρατηγική Τακτική Επιχειρησιακή Παροχή Κατευθύνσεις προϋποθέσεων για την Βέλτιστη χρήση για την ομαλή ανάπτυξη της των πόρων υλοποίηση των εταιρείας στόχων Πυρήνας προβλήματος Κατανομή των συνολικών πόρων, ανάλογα με τις επιλογές που καθορίζονται από το περιβάλλον Διαχείριση πόρων Χρήση πόρων Σημαντικότεροι στόχοι Τα καθήκοντα και οι στρατηγικές στον τομέα των οικονομικών και μάρκετινγκ Η λήψη των αναγκαίων πόρων και την ανάπτυξή τους Οργάνωση προμηθειών, διάθεσης προϊόντων, έλεγχος διαδικασίας των της Γενικά χαρακτηριστικά της απόφασης Κεντρικές αποφάσεις, που λαμβάνονται για χρονικά διαστήματα Επίλυση προβλημάτων μεταξύ της στρατηγικής της μεγάλα και την εκτέλεσή της Αποκεντρωμένη, συχνά λαμβάνονται για μικρότερες χρονικές περιόδους Οι Ειδικοί Διαχείρισης τονίζουν ότι στη σχεδιαστική διαδικασία, αν και πολύ σημαντικό είναι να διεξάγονται σχετικές μελέτες που να παρέχουν την πιστή εικόνα της εταιρείας, το πιο σημαντικό είναι η σωστή ερμηνεία των αποτελεσμάτων που λαμβάνονται και η λήψη αποφάσεων που βασίζονται σε αυτά. Page 8

Περισσότερα; Δείτε: Kwartalnik Naukowy Organizacja i Zarządzanie Οργανωτική δομή Κάθε εταιρεία έχει την οργανωτική της δομή, η οποία αποτελείται από σταθερές ιεραρχικές και λειτουργικές εξαρτήσεις μεταξύ συγκεκριμένων στοιχείων. Το βασικό στοιχείο των οργανωτικών δομών είναι ξεχωριστές θέσεις εργασίας. Στη συνέχεια, αυτές ομαδοποιούνται σε συγκεκριμένα οργανωτικά κύτταρα, και εκείνα, με τη σειρά τους, σε οργανωτικές μονάδες. Το όλο σχήμα της οργανωτικής δομής και των σχέσεων μεταξύ των επιμέρους στοιχείων του καθορίζονται από: εφαρμογή της στρατηγικής, η οποία καθορίζει συγκεκριμένα κανάλια επικοινωνίας, γραμμές οδηγιών μεταξύ του διαχειριστή και οργανωτικών κυττάρων, καθώς και τις επιρροές στις μηχανισμών σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων Το μέγεθος της επιχείρησης, η πιο ανεπτυγμένη οικονομία, η υψηλότερη επάρκεια σε εργασίες που εκτελούνται από συγκεκριμένα στοιχεία της οργάνωσης Η τεχνολογία, η οποία επηρεάζει τους τρόπους συντονισμού που εφαρμόζονται και το μέγεθος των κατάλληλων οργανωτικών κυττάρων καθώς και το επίπεδο της λήψης αποφάσεων Η Πρακτική διαχείρισης διακρίνει τρεις βασικές οργανωτικές δομές εταιρειών: λειτουργική, παραγωγική και η μητέρα-δομή. 1. Ένα παράδειγμα απλής δομής μπορεί να παρουσιαστεί ως εξής: Η λειτουργική δομή εστιάζει στις βασικές εργασίες που εκτελούνται στο εσωτερικό της επιχείρησης, τα οποία αφορούν: την εμπορία και το εμπόριο, την παραγωγή, τη χρηματοδότηση και ανθρώπινων πόρων (διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού) και τους τρόπους της πληροφορικής. Αυτή η δομή είναι σχετικά απλή, όπου κάθε εργαζόμενος έχει αρμοδιότητες του / της με σαφήνεια και υλοποιείται πιο συχνά σε επιχειρήσεις του μέσου μεγέθους και μάλλον αδιαφοροποίητο επιλογή του προϊόντος ή της υπηρεσίας (συχνά πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις). 2. Ένα παράδειγμα της παραγωγικής δομής απεικονίζεται στο σχέδιο παρακάτω: Page 9

Η παραγωγική δομή επιτρέπει την αποτελεσματική διαχείριση μιας εταιρείας που παράγει διάφορα προϊόντα. Μέσα σε αυτή τη δομή, καθεμιά από τις γραμμές παραγωγής αντιμετωπίζεται σαν μια ξεχωριστή επιχείρηση με ξεχωριστά τμήματα marketing, οικονομικών και παραγωγής.. 3. Η μητρική δομή απεικονίζεται στο σχέδιο παρακάτω: Η μητρική δομή είναι μια διασταύρωση των συστημάτων που περιγράφηκαν παραπάνω. Είναι σχετικά ανεπτυγμένο και τυπικό για μεγάλες εταιρείες. Χρησιμοποιείται ιδιαίτερα σε περιπτώσεις πολυεθνικών οντοτήτων που παράγουν διάφορα προϊόντα για διάφορες αγορές. Όλα τα είδη στρατηγικών και επιχειρησιακών αποφάσεων λαμβάνονται συνολικά, έτσι ώστε να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα όλων των τμημάτων. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να σχηματιστεί η οργανωτική δομή της εταιρείας, με τέτοιο τρόπο ώστε να συνεισφέρει σε μια καλύτερη και πιο αποτελεσματική διαχείριση. Περισσότερα; Δείτε: A. Koźmiński, W. Piotrowski: Zarządzanie. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Page 10

ΠΑΡΑΓΩΓΗ Σχεδιασμός Παραγωγής Στόχος του σχεδιασμού παραγωγής είναι ο καθορισμός του συνολικού παραγωγικού πλάνου ολοκληρωμένων αγαθών (προσδιορισμός τι, πως και πότε η εταιρεία σκοπεύει να παράγει), μετατρέποντας το σε ξεχωριστά πλάνα και να το προσαρμόσουν στις τρέχουσες ανάγκες της αγοράς, έτσι ώστε ο όγκος παραγωγής να προσαρμοστεί στη μέγιστη ζήτηση. Το πρώτο βήμα για τον προσδιορισμό των σχεδίων παραγωγής είναι να καθορίσει τους στόχους, να αναλύσει την κατάσταση της αγοράς, τον προγραμματισμό εργασιών, που καθορίζουν την τοποθεσία και το χρόνο συγκεκριμένες δράσεις, δραστηριότητες και επιχειρήσεις. Είναι σημαντικό να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πελατών για τα παραγγελθέντα προϊόντα, τον όγκο και το χρόνο παράδοσης τους. Η βάση για τον προσδιορισμό των σχεδίων παραγωγής είναι ο κύκλος παραγωγής. Αντιπροσωπεύει το χρόνο από την έναρξη έως το τέλος της διαδικασίας παραγωγής, τα οποία διατρέχουν το επόμενο στάδιο της παραγωγής μέχρι το τελικό προϊόν. Ως εκ τούτου, το σχέδιο καλύπτει όλες τις δραστηριότητες που αναλαμβάνονται για την παραγωγή του υλικού συλλογής μέσα από μια σειρά ενεργειών τεχνικής φύσης, τη μεταφορά, την επιθεώρηση, την αποθήκευση. Είναι σημαντικό ότι το σχέδιο είχε ως στόχο τη διατήρηση της συνέχειας της διαδικασίας παραγωγής, μέσω της εξάλειψης των αδικαιολόγητες διακοπές. Αυτή η συνέχεια έχει θετικό αντίκτυπο στην μείωση του κύκλου παραγωγής, έτσι ώστε να επιτρέπει τη σωστή χρήση των μηχανημάτων και του εξοπλισμού, έτσι ώστε το επίπεδο της παραγωγικότητας της εργασίας έχει μεγιστοποιηθεί, η οποία τελικά οδηγεί σε χαμηλότερο κόστος. Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι η διαχείριση της ροής των υλικών, η οποία σας επιτρέπει να διατηρηθεί η καλή ρυθμό του εξορθολογισμού των διαδικασιών παραγωγής και των αποθεμάτων. Σχέδια παραγωγής συμβάλουν τα μέγιστα οικονομικά δικαιολογημένη, η χρήση της παραγωγικής ικανότητας [δείτε το άρθρο: Βαθμός χρησιμοποίησης της παραγωγικής ικανότητας] Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Βλέπε: Β Milewska, Δ Milewski, Zarządzanie PRODUKCJA, Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin. Απόδοση παραγωγής Η παραγωγική ικανότητα είναι η αξία της παραγωγής ανά μονάδα των πόρων που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του, που εκφράζονται σε σταθερές τιμές. Είναι ένα μέτρο της οικονομικής απόδοσης, η οποία μπορεί να αφορά το σύνολο της εταιρείας ή των τμημάτων του (σχολές, μονάδες, υπάλληλος). Λόγω του γεγονότος ότι η συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής δεν συνεπάγεται τις σχετικές πληροφορίες, τα συγκεκριμένα ποσοστά εργασίας, του κεφαλαίου και της γης υπολογίζονται ξεχωριστά. Αυτό σας επιτρέπει να καθοριστεί η επίδραση της μεταβολής των επιμέρους παραγόντων σχετικά με τη συνολική απόδοση της παραγωγής. Στην περίπτωση της παραγωγικότητας της εργασίας είναι η ποσότητα (σε μονάδες, μέτρα, κιλά, κλπ) ή την αξία (σε PLN, κλπ) της παραγωγής ανά απασχολούμενο. Απόδοση στην περίπτωση αυτή εξαρτάται από την προσπάθεια, την ποιότητα της εργασίας που χρησιμοποιήθηκε, την αποτελεσματικότητα των διαχειριστικών ή τεχνικές γνώσεις. Ομοίως, είναι η περίπτωση με άλλους παράγοντες των ποσοστών παραγωγής υπολογίζεται με πολλαπλασιασμό του όγκου παραγωγής με τις συνολικές δαπάνες, που εκφράζονται σε νομισματικές μονάδες. Page 11

Η διατήρηση υψηλής παραγωγικότητας αποτελεί δείκτη της βιωσιμότητας και της ικανότητάς της για περαιτέρω ανάπτυξη. Οι εταιρείες επιτυγχάνουν υψηλότερα κέρδη απόδοσης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για περαιτέρω επενδύσεις που επηρεάζουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Έμμεσα η παραγωγικότητα επηρεάζει το βιοτικό επίπεδο των πολιτών στη χώρα, λόγω της ευρύτερης διαθεσιμότητας των φθηνότερων προϊόντων και υπηρεσιών. Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: Λ Dwiliński, Zarządzanie PRODUKCJA, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Βαρσοβία. Ποιότητα της παραγωγής Παραγωγική ικανότητα επιτυγχάνεται με τον προσδιορισμό τον καλύτερο συνδυασμό των συντελεστών παραγωγής που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή του προϊόντος. Απαιτήσεις των πελατών και του ανταγωνισμού σημαίνει ότι η υψηλή αποτελεσματικότητα της παραγωγής δεν εγγυάται την ίδια επιτυχία. Είναι σημαντικό να επιτύχει την υψηλότερη ποιότητα μέσω κατάλληλου εξοπλισμού στην εταιρεία, κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό και να λαμβάνει συνειδητή δράση για τον έλεγχο της ποιότητας σε κάθε στάδιο της ανάπτυξης του προϊόντος. Αυτό σημαίνει ότι η ποιότητα είναι το αποτέλεσμα της οργανωτικής έργο όλων των τμημάτων, τα οποία περιλαμβάνουν το σχεδιασμό, τον προγραμματισμό και την προετοιμασία της παραγωγής και των ίδιων των προϊόντων. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να εξαλειφθούν όλες οι αρνητικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ποιότητα των προϊόντων και υπηρεσιών της επιχείρησης. Εσωτερική πρότυπα καθορίζουν το επίπεδο ποιότητας και απόδοσης, καθώς και σετ όρια της ανοχής. Οι ιδέες για τη διατήρηση της ποιότητας που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της έννοιας της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας (TQM), η οποία επικεντρώνεται στην ικανοποίηση των αναγκών των πελατών, και στόχος του είναι να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό σύστημα παραγωγής. Διοίκηση Ολικής Ποιότητας υποθέτει ότι κάθε εργαζόμενος θα συμμετέχει στην βελτίωση των λειτουργιών των επιχειρήσεων μέσα από μικρές βελτιώσεις. Είναι σημαντικό να βελτιστοποιήσει τη διαδικασία συγχρονισμού και σας επιτρέπει να εξοικονομήσετε χρόνο. Αυτό απαιτεί την ορθή διαχείριση της εταιρείας, μέσω της οργάνωσης της εργασίας, τα κίνητρα και τις δράσεις για την κοινωνία και το περιβάλλον, οι οποίες ορίζονται ως η κοινωνική ευθύνη των επιχειρήσεων. Διοίκηση Ολικής Ποιότητας υποθέτει ότι η μόνη μακροπρόθεσμη χρήση των μεθόδων είναι ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Ένα χρήσιμο εργαλείο για την εφαρμογή ενός προ-ποιότητας δραστηριότητες είναι το σύστημα διαχείρισης ποιότητας, με βάση τα πρότυπα ISO 9001. Αυτό είναι ένα σύνολο αρχών που αναπτύχθηκαν σε διεθνές επίπεδο, που στοχεύει στην κατανόηση των αναγκών και των απαιτήσεων του πελάτη. Μια οργάνωση που πληροί τις απαιτήσεις των προτύπων μπορούν να υποβάλουν αίτηση για την έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού. Η διαδικασία πιστοποίησης περιλαμβάνει την ανάληψη δράσης στην επιχείρηση που οδηγούν στην εφαρμογή της διαχείρισης εγγράφων και διαχείριση των πόρων, η συμμετοχή ηγεσία στην κατασκευή των διαδικασιών του συστήματος διαχείρισης της ποιότητας και σχεδιασμού. Είναι επίσης απαραίτητο να μετρηθεί η ικανοποίηση του πελάτη συστηματικά και τα χαρακτηριστικά των διεργασιών. Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: R. Griffin: Podstawy zarządzania organizacjami, Wydawnictwo Naukowe ΝΣΚ, Βαρσοβία. Ο βαθμός χρησιμοποίησης της παραγωγικής ικανότητας Page 12

Η παραγωγική ικανότητα είναι ο μέγιστος όγκος της παραγωγής που είναι δυνατόν να παραχθούν στην εταιρεία, υπό κανονικές συνθήκες, δηλαδή στη δεδομένη μηχανουργείο, ένα σταθερό αριθμό των εργαζομένων στο χρόνο. Η χρησιμοποίηση της ικανότητας μετράται, μεταξύ άλλων. σε φυσικές μονάδες, στο ποσό των παρεχόμενων υπηρεσιών ή τον αριθμό των ωρών εργασίας. Παραγωγή και για την παραγωγική ικανότητα μπορεί να αυξηθεί με την εισαγωγή ενός συστήματος εργασίας κατά βάρδιες σε δύο ή τρεις βάρδιες. Σε ειδικές περιπτώσεις, αυτή η αυξημένη έργο της εισαγωγής των υπερωριών και καθυστερεί τις εργασίες συντήρησης και επισκευή δυνατόν να επιτευχθεί για κάποιο χρονικό διάστημα, το επίπεδο της παραγωγής υπερβαίνει την παραγωγική ικανότητα, αλλά αυτό συνεπάγεται υψηλό κόστος. Είναι επίσης δυνατό να δημιουργήσει μια κατάσταση της παραγωγικής ικανότητας διάθεσης στην επιχείρηση. Αυτό σημαίνει ότι ένα μέρος του εξοπλισμού δεν χρησιμοποιείται στην παραγωγή. Αυτό επιτρέπει τη γρήγορη ανταπόκριση στην αυξημένη ζήτηση και να συνεχίσουν την παραγωγή τους σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, η απόκτηση και η διατήρηση της χωρητικότητας απαιτεί σημαντικές επενδύσεις, και αυτό, ιδιαίτερα για τις μικρότερες επιχειρήσεις, είναι πάρα πολύ ακριβό. Κοιτάζοντας τον αύξοντα αριθμό της χρησιμοποίησης της παραγωγικής ικανότητας από τη σκοπιά των επιχειρήσεων αναπτυξιακής διαδικασίας - από την έναρξη έως τη λήξη - συνήθως υπάρχουν νέες εταιρείες με σημαντικά αποθέματα της παραγωγικής ικανότητας. Μια παρόμοια κατάσταση συμβαίνει όταν μια ώριμη εταιρεία κάνει μια επένδυση - τις πρώτες εβδομάδες ή μήνες που σχετίζονται με την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών, η εκμάθηση από τους εργαζομένους χειρισμός του εξοπλισμού και τη χρήση των δυνατοτήτων κατασκευής μέρος. Μαζί με την πραγματοποίηση νέων επιχειρηματικών επαφών και την απόκτηση νέων συμβάσεων, αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις διαπιστώνουν ότι τους υφιστάμενους πόρους (εξοπλισμό, τεχνολογία, προσωπικό) είναι όλο και πιο δύσκολο να είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε νέες παραγγελίες. Σε αυτήν την περίπτωση, η διοίκηση πρέπει να αποφασίσει: είτε να προσπαθήσει να οργανώσει άλλες τρέχουσες πόρων για τη βελτίωση της απόδοσης (π.χ. κίνητρα για να τρέξει, μια άλλη οργάνωση των διαδικασιών παραγωγής και προμήθειας μειώνοντας downtime) ή μόνιμα αυξήσει τις ευκαιρίες για την αγορά ή την ενοικίαση ή χρηματοδοτική μίσθωση νέων μηχανημάτων ή εξοπλισμό. Αυτό θέτει ένα άλλο πρόβλημα: πώς θα χρηματοδοτήσει τη νέα δαπανών, και πόσο μεγάλη είναι ο κίνδυνος ότι οι δαπάνες αυτές δεν καλύπτονται από τα κέρδη που έχουν επιτευχθεί στο μέλλον είναι. Αυτός είναι ο ρόλος της διοίκησης της εταιρείας σε διάφορες περιοχές για να επιτευχθεί η καλύτερη χρήση της παραγωγικής ικανότητας. Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: Μ Nasiłowski: rynkowy συστήματος. Podstawy mikro- i makroekonomii, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Βαρσοβία. Page 13

MARKETING Marketing, marketing mix Μάρκετινγκ σημαίνει κατάλληλο σχεδιασμό, το συντονισμό και τον έλεγχο όλες τις δραστηριότητες της εταιρείας στοχεύουν σε τρέχουσες και πιθανές αγορές. Το μάρκετινγκ συχνά λέγεται ότι είναι μια συλλογή όλων των διαθέσιμων εργαλείων και διαδικασιών που συνδέονται με την απόκτηση πληροφοριών σχετικά με την αγορά, την επαφή με την αγορά και επηρεάζουν την αγορά. Χάρη στο ότι είναι δυνατόν να δημιουργηθούν, μέσω μιας εταιρείας, τα επιθυμητά αγαθά και τις αξίες που θα ικανοποιήσουν αποτελεσματικά τις ανάγκες αγοραστών, τις προσδοκίες και τις επιθυμίες. Επαγγελματίες συχνά τονίζουν ότι ο εντοπισμός και η ικανοποίηση των αναγκών των πελατών είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία του μάρκετινγκ. Οι βασικοί κανόνες των δραστηριοτήτων μάρκετινγκ είναι: Ο κανόνας της εκ προθέσεως επιλογή και τη διαμόρφωση της αγοράς της εταιρείας, όπως η προσέγγιση υποστηρίζοντας ότι αυτές είναι οι πελάτες και τις ανάγκες τους που έχουν μεγαλύτερη σημασία. Ο κανόνας της έρευνας αγοράς, η οποία βασίζεται στη διαρκή διάγνωση των αναγκών, επιθυμιών και κινήτρων των πιθανών αγοραστών. Ο κανόνας της ολοκληρωμένης επίπτωση στην αγορά, η οποία επηρεάζει την αγορά από ένα σύνολο ολοκληρωμένων εργαλείων, λέγεται marketing mix. Εφαρμογή του marketing mix βοηθά μια εταιρεία να επιτύχει αποτελέσματα συνέργειας ως αποτέλεσμα διάφορα εργαλεία μάρκετινγκ που χρησιμοποιούνται ως σύνθεση. Αυτό σημαίνει ότι η τελική επίδραση του marketing mix είναι πολύ μεγαλύτερο από το άθροισμα των αποτελεσμάτων επιτυγχάνεται με τη χρήση των ίδιων εργαλείων ανεξάρτητα σε κάθε άλλη (η επίδραση συνεργίας μερικές φορές εκφράζεται ως παράδειγμα 2 + 2 = 5). Τα στοιχεία του marketing mix είναι: Προϊόν, με ένα λογαριασμό της ποιότητάς του, τη μάρκα, το πακέτο, πρόσθετες υπηρεσίες, τον εξοπλισμό, την εγγύηση, την πολιτική επιστροφών κλπ Τιμή- μεθόδους για τον καθορισμό των τιμών, τις εκπτώσεις, τις προθεσμίες πληρωμής. Προώθηση διαφήμιση, την προσωπική πώληση, το άμεσο μάρκετινγκ, προώθησης πωλήσεων, δημόσιες σχέσεις, δημοσιότητα.. Διανομή - κανάλια διανομής, φυσική διανομή, τοποθεσία, μεταφορά, την αποθήκευση. Page 14

Σήμερα, στοιχεία όπως και οι άνθρωποι, τοποθέτηση προϊόντων, υπηρεσιών ή τα χαρακτηριστικά στοιχεία, τα οποία γίνονται και ταξινομούνται ως στοιχεία του marketing mix. Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: Α Wiśniewski: Marketing, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa. Διαφημιστική καμπάνια Μια διαφημιστική καμπάνια συνήθως προετοιμάζεται από διαφημιστικές εταιρείες (ή μερικές φορές από μονάδες μάρκετινγκ εταιρίας). Πριν από μια διαφημιστική καμπάνια που ξεκίνησε, η ανάλυση της αγοράς του προϊόντος και τον έλεγχο της ομάδας-στόχου που πρόκειται να διεξαχθεί, που είναι να προσδιοριστεί η μία ως μια πιθανή δέκτη ενός προϊόντος ή των υπηρεσιών. Στη συνέχεια, είναι αναγκαίο να καθοριστεί το ποσό των χρημάτων που μια εταιρεία πρόκειται να δαπανήσει για την εκστρατεία (το λεγόμενο προϋπολογισμό μάρκετινγκ). Αυτό που ενδιαφέρει περισσότερο την έναρξη μιας εκστρατείας είναι μια επιλογή από μια έννοια-κλειδί της όλης επιχείρησης. Η αντανάκλαση μιας ιδέας διαφήμισης θα μπορούσε να είναι ένα γραφικό σύμβολο, διαφημιστικό σλόγκαν, ένα μουσικό κομμάτι κ.λπ. Πριν ένας οργανισμός εγκαινιάζει την κύρια φάση της εκστρατείας είναι ζωτικής σημασίας να επιλέξουν φορείς διαφήμισης, καθώς και τον καθορισμό του REACH. Η εκστρατεία διαφήμισης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό: τη δημιουργία διαφημιστικών μεταδόσεων και η τοποθέτησή τους στα κατάλληλα μέσα, διεξαγωγή ερευνητικής δραστηριότητας σχετικά με τη διαφήμιση των ανταγωνιστών, ελέγχει εάν οι μεταδόσεις διαφημίσεων κυκλοφόρησαν σύμφωνα με μια σύμβαση, Στόχοι της Διαφημιστικής εκστρατείας μπορεί να καθοριστεί με διάφορους τρόπους. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι οι κύριοι στόχοι, οι οποίοι αποτελούνται από: στόχος μάρκετινγκ, όπως την εισαγωγή των προϊόντων στην αγορά. στόχους διαφήμιση, η οποία είναι παράγωγα των στόχων μάρκετινγκ, όπως πληροφορίες σχετικά με την προώθηση, βελτίωση της εικόνας, αύξηση της μάρκας.. Στόχους Μέσων Ενημέρωσης, οι οποίες απορρέουν από τις διαφημιστικές τους στόχους. Αυτά δημιουργούν ένα ποσοστό προσιτότητα μέσα σε μια ομάδα υποδοχής, ειδοποίηση μετάδοσης χρόνου κ.λπ. Διαφημιστικές καμπάνιες μπορούν να ταξινομηθούν με βάση διάφορα κριτήρια. Μια από τις πιο συχνές είναι η κατάταξη σύμφωνα με το περιεχόμενο και ο στόχος της εκστρατείας. Αυτό το είδος της διαίρεσης παρουσιάζεται στο παρακάτω διάγραμμα. Page 15

Περιεχόμενο Πληροφορίες Εικόνες, σύμβολα Στόχοι Η διατήρηση της θέσης της στην αγορά Αλλαγή της θέσης στην αγορά Πληροφορίες προσανατολισμένη συντήρηση στρατηγική Πληροφορίες προσανατολισμένη αλλαγή στρατηγικής Στρατηγική που εστιάζεται στη διατήρηση μιας εικόνας (image) Στρατηγική που εστιάζεται στη διατήρηση μιας εικόνας (image) αλλαγή Διαφημιστικές καμπάνιες, που λειτουργούν σε συνθήκες έντονου ανταγωνισμού που επικρατούν στην αγορά, θα πρέπει να επιλέξει το καταλληλότερο είδος στρατηγική διαφήμισης. Μια καλή επιλογή θα επιτρέψει οικονομικά αποτελεσματική λήψη αποφάσεων που αφορούν τη διαφήμιση των δραστηριοτήτων της εταιρείας. Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: Robert Heath, Reklama: co tak naprawdę wpływa na jej skuteczność?, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2008. Διαφημιστική εταιρεία Μια διαφημιστική εταιρεία είναι μια οντότητα που ασχολείται με όλα τα είδη των δραστηριοτήτων μάρκετινγκ, να εκτελεί τις παραγγελίες των άλλων ιδρυμάτων και εταιρειών. Μια διαφημιστική εταιρεία παρέχει επαγγελματικές υπηρεσίες που συνδέονται τόσο με το σχεδιασμό και την επιδίωξη μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Όταν πρόκειται για μια σειρά από υπηρεσίες και μια προφίλ της επιχείρησης αυτής μπορεί να αγκαλιάσει, μεταξύ όλων, μια ανάλυση της αγοράς, ο σχεδιασμός μάρκετινγκ, επαφή με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την αξιολόγηση ενός διεξήγαγε την εκστρατεία. Ένας οργανισμός δημιουργεί διαφημίσεις των διαφόρων ειδών, δηλαδή στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το Διαδίκτυο. Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: Leksykon marketingu, pod red. J. Altkorna, T. Kramera, PWE Μάρκα και λογότυπο Μια ιδέα μιας μάρκας μπορεί να θεωρηθεί με δύο τρόπους. Σε μια στενή έννοια, ένα εμπορικό σήμα ταυτοποιείται αποκλειστικά με ένα αναγνωριστικό προϊόντος (προϊόν), ενώ σε μια ευρύτερη έννοια της μάρκας διακρίνεται για την απλή παράθεση όλων των πλεονεκτημάτων που συνδέονται με ένα προϊόν για έναν χρήστη. Η πρώτη σημασία παρουσιάζει το εμπορικό σήμα, όπως ένα συγκεκριμένο όνομα, όρος, γραφικό σύμβολο ή ένα συνδυασμό αυτών των στοιχείων, με στόχο τον προσδιορισμό της μάρκας με ένα προϊόν, πωλητής ή πωλητές υπηρεσιών, καθώς και η διάκριση ενός προϊόντος που προσφέρεται από την εταιρεία, ενώ σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Από την άλλη πλευρά, η ευρύτερη προσέγγιση ορίζει το Page 16

σήμα ως μια ομάδα των οικονομικών, ψυχολογικών και λειτουργικά πλεονεκτήματα για μια πιθανή χρήστη / καταναλωτή που απορρέουν από την αγορά ενός προϊόντος που προσφέρονται. Ένα λογότυπο είναι ένα γραφικό σύμβολο που επιτρέπει την προώθηση μιας εταιρείας και των προϊόντων της. Από γραφική προοπτική ένα λογότυπο μπορεί να λάβει διάφορες μορφές. Αυτά μπορεί να είναι, δηλαδή χωροσυντακτικές, συντομογραφία της ονομασίας της εταιρείας καθώς και μελωδίες ή συνδυασμούς τους που εμφανίζονται ως ταυτοποιήσεις (δηλαδή το σήμα του BBC) ραδιοφωνικούς σταθμούς». Ένα εμπορικό σήμα και το λογότυπο είναι να συμβάλει στην καλύτερη αναγνώριση του προϊόντος στην αγορά, και αυτό θα πρέπει να παρέχει μια θετική επίδραση στο επίπεδο του εμπορίου όσον αφορά ένα συγκεκριμένο προϊόν. Η θέση στην αγορά μιας μάρκας είναι χτισμένο δίπλα σε μια κατάλληλη στρατηγική μάρκετινγκ και διαχείριση της μάρκας. Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: Leslie de Chernatony, Marka, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk. Διαχείριση της Μάρκας Διαχείριση της μάρκας είναι μια πορεία που ασχολείται με μια εικόνα μιας μάρκας, η οποία είναι συμβάλει στην ενίσχυση της ιδιοκτησίας της αναγνώριση και την πραγματική αντίληψη της (δηλαδή Volvo- ασφάλεια, McDonald's- γρήγορη εξυπηρέτηση). Η διαδικασία διαχείρισης που διεξάγονται μέσω της οικοδόμησης μιας ανθεκτική και σταθερή θέση της μάρκας ενισχύει την ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης. Οι στόχοι της διαχείρισης Μάρκα αποτελούνται από: Καθορισμός της επιθυμητής εικόνα της μάρκας. Να προκαλέσει την πίστη προς το εμπορικό σήμα. Καθορισμός της εμφάνισης και το σύμβολο της μάρκας. Διατήρηση ή αύξηση της αξίας της μάρκας. Γνώμη και έλεγχος σχετικά με το εμπορικό σήμα σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Ο προσδιορισμός της διάρκειας ζωής της μάρκας. Η απόσυρση της μάρκας από την αγορά. Για την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται παραπάνω, μια εταιρεία θα πρέπει ασταμάτητα αντιδρούν στις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό και γύρω από την οργάνωση. Ενίσχυση της θέσης της εταιρείας στην αγορά επηρεάζεται από την επιλογή μιας μάρκας αναπτυξιακής στρατηγικής. Αυτού του είδους η ανάπτυξη απαιτεί μια συνεκτική εικόνα σχετικά με το δικό της σήμα της εταιρείας, που προσδιορίζονται με βάση τα γνώμες των ανθρώπων που εμπλέκονται άμεσα στη διαδικασία εμπλουτισμού αξία μάρκας. Διαχείριση της μάρκας είναι στενά συνδεδεμένο με το εμπορικό σήμα, το οποίο οικοδομεί την αναγνωρισιμότητα της μάρκας βασίζεται στη δημιουργία και την εδραίωση μιας θετικής εικόνας της συγκεκριμένης μάρκας. Page 17

Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: Grzegorz Urbanek, Zarządzanie marką, PWE, Warszawa. Δικαιώματα και υποχρεώσεις του πωλητή και του αγοραστή Με την είσοδο σε συναλλαγές πώλησης μέρη θεωρούν ορισμένα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Η πρωταρχική ευθύνη του πωλητή είναι να διασφαλιστεί η ποιότητα και η ασφάλεια του προσφερόμενου προϊόντος, σύμφωνα με τα ισχύοντα πρότυπα. Υπό το πρίσμα του δικαίου, ο πωλητής είναι υπεύθυνος για τον αγοραστή εάν το στοιχείο που πωλείται έχει ένα ελάττωμα που μειώνει την αξία ή την ευχρηστία της. Ο πωλητής ευθύνεται επίσης όταν το θέμα της πώλησης (αγαθών, υπηρεσιών) δεν έχει δικαιοδοσία, η ύπαρξη της οποίας έχει παράσχει στον αγοραστή, ή αν το προϊόν έχει τεθεί σε ατελή κατάσταση. Στις περιπτώσεις αυτές, ο πωλητής υποχρεούται να επισκευάσει ή να αντικαταστήσει το στοιχείο με μια νέα υποχρέωση, σύμφωνα με το πεδίο εφαρμογής της εγγύησης που χορηγήθηκε. Ο πωλητής δεν πρέπει να αφήσουμε τα ελαττωματικά προϊόντα στην αγορά, όχι μόνο λόγω του κόστους των επόμενων επισκευών, αλλά και λόγω της φροντίδας της καλής φήμης της εταιρίας. Σήμερα, σε μια εποχή αύξησης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση ο πελάτης και την οικοδόμηση μιας δεσμός της πίστης σε αυτόν. Σε μακροπρόθεσμη βάση πλημμελή εκπλήρωση των υποχρεώσεων από τον πωλητή μπορεί να οδηγήσει σε πρόσθετες απώλειες, όπως η δημόσια διάδοση του "δυσφημιστικό" πληροφορίες από απογοητευμένο πελάτη. Ωστόσο, εάν ένας αγοραστής πηγαίνει στο πωλητή και δεν είναι ικανοποιημένοι με τα αγορασμένα στοιχεία, έχει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν. Οι λεπτομερείς όροι και βάση για την επιβολή απαιτήσεων καθορίζεται στην εγγύηση. Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: Η Υπηρεσία Ανταγωνισμού και Προστασίας Καταναλωτών (μεταβείτε στη σελίδα: http://www.uokik.gov.pl/) Αυθόρμητη και υποβοηθούμενη αναγνώριση του εμπορικού σήματος Αναγνώριση του εμπορικού σήματος σημαίνει σωστή αναγνώριση της από τους καταναλωτές με εκείνο που είχε προηγουμένως επαφή, είδε ή άκουσε γι 'αυτό. Αναγνώριση του εμπορικού σήματος μαζί με μνήμη της μάρκας, η οποία είναι η ικανότητα του καταναλωτή να θυμηθούμε ένα εμπορικό σήμα σε μια κατάσταση, όταν αυτός ή αυτή αναζητά προϊόντα ή υπηρεσίες που ανταποκρίνονται μια δεδομένη ανάγκη, περιλαμβάνεται στη συνολική διαδικασία της μάρκας. Στην πράξη, η αναγνωρισιμότητα του σήματος είναι μια ανταγωνιστική πτυχή των καταναλωτών, η οποία διευκολύνει την πώληση των προϊόντων και υπηρεσιών. Η αναγνωρισημότητα του σήματος μπορεί να πάρει διάφορα επίπεδα έντασης. Απεικονίζει πιθανότητα και ευκολία σχετικά με recolleciton μάρκας κατά τη στιγμή της διαδικασίας αγορών των πελατών. Η θεωρία της έρευνας μάρκετινγκ διακρίνει τέσσερα κύρια επίπεδα έντασης της μάρκας που είναι αντίστοιχα η έλλειψη της μάρκας, αναγνώριση του εμπορικού σήματος, μνήμη μάρκας και προτεραιότητα της μάρκας στη συνείδηση. Οι πιο σημαντικοί δείκτες που χρησιμοποιούνται στην αξιολόγηση ευαισθητοποίησης είναι: αυθόρμητη ευαισθητοποίηση, η οποία είναι ένα ποσοστό της ομάδας στόχου που είναι σε θέση να παρέχει ένα όνομα μιας μάρκας με καμία βοήθεια ενός ερευνητή Page 18

βοήθεια ευαισθητοποίησης το οποίο είναι ένα ποσοστό της ομάδας στόχου που δηλώνει την εξοικείωση με ένα εμπορικό σήμα μετά ερευνητής διαβάζει δυνατά., ευαισθητοποίηση TOM το οποίο είναι ένα ποσοστό της ομάδας στόχου που δείχνει ένα συγκεκριμένο εμπορικό σήμα ως ένα πρώτο στην έρευνα (το πρώτο που έρχεται στο μυαλό των ερωτώμενων). Αυτές οι έρευνες της μάρκας και τα αποτελέσματά της είναι πολύτιμες πληροφορίες για μια εταιρεία. Θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε τη θέση στην αγορά ενός συγκεκριμένου προϊόντος και επιτρέπουν την εφαρμογή της πιο κατάλληλης στρατηγικής μάρκετινγκ. Άμεσων και έμμεσων πωλήσεων Οι κατασκευαστές μπορούν να επιλέξουν πολλούς τρόπους για να διανέμουν τα προϊόντα τους κατασκευάζονται ή υπηρεσίες. Στην πράξη, υπάρχουν δύο κύρια κανάλια διανομής: άμεσες και έμμεσες: Άμεσo κανάλι διανομής Έμμεσo κανάλι διανομής. Άμεσο κανάλι διανομής είναι επίσης το μικρότερο κανάλι διανομής. Αυτό συμβαίνει όταν ένας κατασκευαστής πωλεί το προϊόν της απευθείας στον τελικό αγοραστή (συχνά καθορίζεται ως τελικό καταναλωτή ή του τελικού δικαιούχου). Χρησιμοποιείται όταν ο αριθμός των αγοραστών είναι μικρό και τα εμπορεύσιμα αγαθά είναι φθαρτά, όπως τα φρέσκα τρόφιμα που πωλούνται στην αγορά. Επί του παρόντος, χρησιμοποιούνται μορφές απ' ευθείας πώλησης περιλαμβάνουν: Πώληση μέσω του Διαδικτύου, Οι άμεσες πωλήσεις στο σπίτι του πελάτη, Η οργάνωση των συναντήσεων εμπορικής προώθησης σε σπίτια, Οι πωλήσεις μέσω ταχυδρομείου, Τηλεμάρκετινγκ, Πωλήσεις μέσω της τηλεόρασης, Οι πωλήσεις μέσω των καταστημάτων του κατασκευαστή. Σε έμμεσα κανάλια διανομής ο κατασκευαστής χρησιμοποιεί τουλάχιστον ένα κύτταρο ενός μεσάζοντα. Στην πράξη, υπάρχουν πολλά κοινά τυπικά, έμμεσα κανάλια διανομής: Πρώτο-επίπεδο κανάλι στο οποίο υπάρχει μόνο ένας μεσολαβητής μεταξύ του κατασκευαστή και λιανοπωλητή. ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ> ΜΕΣΙΤΗΣ - > ΛΙΑΝΟΠΩΛΗΤΗΣ Page 19

Δεύτερο - επίπεδο καναλιού, στο οποίο ο κατασκευαστής χρησιμοποιεί δύο διαμεσολαβητές (χονδρέμπορος, μεσίτης). ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ -> ΧΟΝΔΡΕΜΠΟΡΟΣ -> ΜΕΣΙΤΗΣ -> ΛΙΑΝΕΜΠΟΡΟΥ Τρίτο - επίπεδο κανάλι, το οποίο αποτελείται από τρεις παράγοντες (μικρό μεσίτη, χονδρέμπορος, μεσίτης). ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ -> ΜΕΣΙΤΗΣ -> ΧΟΝΔΡΕΜΠΟΡΟΣ -> ΜΕΣΙΤΗΣ-> ΛΙΑΝΕΜΠΟΡΟΥ Έμμεση πώληση έχει καταστεί δυνατό από την ύπαρξη του intermediateness (μεσίτες). Ο μεσίτης είναι ένα πρόσωπο ή εταιρεία που ασχολείται με την αγορά αγαθών με δική του ευθύνη και την πώληση τους με κέρδος. Έμμεση συμφωνία πώλησης κυρίως με: Οι χονδρέμποροι, αγοραστές εμπορευμάτων σε μεγάλες ποσότητες και να τα πωλούν κυρίως σε μικρότερες παρτίδες σε υψηλότερη τιμή. Οι έμποροι λιανικής πώλησης που αγοράζουν αγαθά από τους κατασκευαστές και οι χονδρέμποροι, και στη συνέχεια να τα πωλούν σε πελάτες Θέλετε να διαβάσετε περισσότερα; Δείτε: A. Czubała: Dystrybucja produktów, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa. Τεκμηρίωση των Πωλήσεων Τα έγγραφα των πωλήσεων είναι γραπτή επιβεβαίωση της συναλλαγής πώλησης. Χάρη σ 'αυτούς, είναι δυνατόν να εγγραφούν οικονομικά γεγονότα. Περιέχουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τις συναλλαγές, απαραίτητο για μετέπειτα λογαριασμούς και την τιμολόγηση τους. Το πιο χαρακτηριστικό και πιο κοινό έγγραφο των πωλήσεων είναι τιμολόγιο ΦΠΑ. Αυτό είναι ένας ειδικός τύπος λογαριασμού που έχει εκδοθεί από τους επιχειρηματίες - πληρωτές του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ). Σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου περί ΦΠΑ θα πρέπει να περιέχει: Τα ονόματα και τις διευθύνσεις του πωλητή και του αγοραστή και τους αριθμούς τους ΕΕΠ, ημερομηνία πώλησης και η ημερομηνία έκδοσης του εγγράφου, τιμολόγιο λέξη ΦΠΑ και ένας αριθμός από τα παρακάτω τιμολόγια, όνομα των προϊόντων ή των υπηρεσιών (με την επιφύλαξη της συναλλαγής), μονάδα μέτρησης και την ποσότητα των προϊόντων που πωλούνται ή τη φύση των υπηρεσιών, μονάδα τιμή των αγαθών ή υπηρεσιών χωρίς ποσού του φόρου (η καθαρή τιμή ανά μονάδα), αξία των προϊόντων ή των υπηρεσιών που καλύπτονται από την πώληση, χωρίς ΦΠΑ (αξία των καθαρών πωλήσεων), συντελεστή φόρου, Page 20

συνολική καθαρή αξία των πωλήσεων προϊόντων ή υπηρεσιών διαίρεση σε ατομικό φορολογικό συντελεστή, αφορολόγητα και μη υποκείμενο στο φόρο, το ποσό του φόρου από το σύνολο των καθαρών πωλήσεων, κατανεμημένες κατά το ποσό των επιμέρους φορολογικών συντελεστών, η αξία των πωλήσεων προϊόντων ή υπηρεσιών με το ποσό του φόρου (φόρος επί των πωλήσεων), με το ποσό των επιμέρους φορολογικών συντελεστών, αφορολόγητο ή μη υποκείμενο στο φόρο Συνολικό ποσό με τον οφειλόμενο φόρο (ακαθάριστο), που αναφέρεται αριθμητικώς και ολογράφως. Το τιμολόγιο εκδίδεται σε δύο αντίτυπα, ένα για κάθε συμβαλλόμενο μέρος. Συγχρόνως αντίγραφο είναι το πρωτότυπο δέχεται ο αγοραστής ενώ το άλλο είναι ένα αντίγραφο του υπόλοιπου αντιπρόσωπο. Επιπλέον, εάν παραστεί ανάγκη, ο πωλητής μπορεί να εκδώσει ένα προτιμολόγιο. Δεν είναι ένα λογιστικό έγγραφο, αλλά μόνο ένα πρωτότυπο του τιμολογίου που πρέπει να εκδοθεί σε μεταγενέστερο χρόνο. Μια εναλλακτική πωλητήριο έγγραφο χρησιμοποιείται όταν οι εργασίες απαλλάσσονται από τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) είναι ο λογαριασμός. Όπως και με το νομοσχέδιο, το τιμολόγιο εκδίδεται σε δύο αντίτυπα, όπου το αρχικό πηγαίνει στον αγοραστή, και ένα αντίτυπο φυλάσσεται από τον πωλητή. Το έγγραφο αυτό πρέπει να περιλαμβάνει: Τα ονόματα (ή όνομα εταιρίας) και τη διεύθυνση του πωλητή και του αγοραστή ή του εργολήπτη και εξυπηρέτηση πελατών την ημερομηνία έκδοσης και τον αύξοντα αριθμό του λογαριασμού, γράμμα επαρκώς πρωτοτύπου ή αντιγράφου, προσδιορισμός του είδους και της ποσότητας των προϊόντων ή των υπηρεσιών και των τιμών ανά μονάδα τους, το ποσό των απαιτήσεων που εκφράζονται αριθμητικά και ολογράφως, υπογραφή εκθετών μια σφραγίδα και υπογραφή, αν το άτομο το χρησιμοποιεί. Σύμφωνα με τους νόμους του λογαριασμού πρέπει να φυλάσσεται από τον προμηθευτή για μια ελάχιστη περίοδο πέντε ετών. Αν η πώληση έχει καταγραφεί χρησιμοποιώντας την ταμειακή μηχανή, το έγγραφο των πωλήσεων είναι απόδειξη, η οποία περιλαμβάνει: όνομα (όνομα) του φορολογουμένου και τη διεύθυνση (έδρα), τον αριθμό φορολογικού μητρώου του προσώπου που εξέδωσε την παραλαβή, αύξοντα αριθμό παραλαβής, την ημερομηνία και την ώρα (ώρα) των πωλήσεων, Page 21