Η noλu LκανonoLntLκn nεlραμαtlκn σuμnεplφορά δοκlμιοu εσωτερlκού κόμβου ωnλlσμένου σ uμφωνα με τ L c; αnαlτnσεlc; του Νέου ΚανονLσμού Q. Σ.

Transcript

1 Η Μe:τe:λcχστι.κn Κόμβου Οοκώv Σuμne:ρι.φορά Qοκι.μCοu Vnσστuλωμάτωv Q.Σ. 8.Π. ΤάσLος - Α. θ. Σκάρnσς - r.k. Κούρ τnς - Ο.Ι. nουκισσας Ερ γ ασιnplο Q.Σ., ΕΜΠ ΠΕΡΙnΗΨΗ Η noλu LκανonoLntLκn nεlραμαtlκn σuμnεplφορά δοκlμιοu εσωτερlκού κόμβου ωnλlσμένου σ uμφωνα με τ L c; αnαlτnσεlc; του Νέου ΚανονLσμού Q. Σ., επlβεβα LώνεL αφενός μεν τnν ορθότnτά-του, καl, αφετέρου, τnν δυνατότnτα εφαρμοync;-του στnν πράtn. 1. ΕΙΣΑΓQΓΗ Στnν χώρα μας, μέχρl πρόσφατα, ο κόμβος (άοπλος από συνδετnρες) εθεωρειτο οτl αποτελούσε μlα απλn nροέ κτ ασn των υποστυλωμάτων καl επομέ νως, στnν καλύτ ερn περιπτωσn, εδ LαστασLολ ογε G το με τlc; ιδlις απαlτnσεlς τ έμνο υσας. Ομως, υπο σεlσμlκn φόρτlσn n τέμνουσα που δρά στον "δισκ ο " του κόμβου ε ιναl πολλές φορές μεyαλύτερn από τnν τέμνουσα των uποστυλωμ6:των. Αν μάλlστα λnφθεg υπόψn όη στnν χώρα μας υπάρχουν καl πρόσθετοl λόyοl χαμnλnς τεχνολοyιαc;, το θέμα τnς αtlολοynσ ε ω c; τnc; φέρουσας Lκανότnτας αντιστοlχων κόμβων αποκτά LδLαιτερn σnμασια, Lδιωc; μετά τlς καταρρεύσεlς ΟLκοδομLκών έργων από ωπλlσμένο σ κ υρόδεμα ol οπο Gες παρατnρnθnκαν κατά τους ιελευ τα ιους σιlσμούς, Σnμερα, καl κα θώς OL δlατάtεlς των σύγχρονων κ ανονlσμών προσπαθούν όλο κ αl περlσσόtερο να εtασφαλgσουν Lκανn αντοχn καl πλασtlμόtntα τόσο σtlς δοκούς όσο καl στα υποστυλώματ α, n περlοχn του κόμβου χριlά~εταl ακόμn περlσσότερn προσοχn έτσl ώστε να μn ygνεταl ο αδύνατος κρgκ οc; του συστnματοc;. Παρά τlc; δlαφορές τους ωc; προ ς τον τρόπο λεltουρygαc; του κ όμβου, όλο L OL σuyχρονοl κανονlσμοg [lj [2J [3J C4J [6) [7) [13) συμφωνούν μι τα παρακάτω κρlτnplα σuμ π ερlφοράς ενός κόμβου, όταν αυτός υπο β λ n θιg σι μlά έντον n σεlσμl κ n φόρτlσn 1 * Η αντοχn του κόμβου δεν πρtπε L να ε GναL μlκρότερn απο ιnν μέylστn ΠLθανn αντοχn των δοκών και των υποστυλωμάτων τα οπο ια συνδέεl. * Η φέρουσα Lκανότnτα τ ου υποστυλώματος δεν πρέπε L να δlακlνδυνεύιταl από μια nlθ αν n με ι ωσn ιnς αντοχnς του κόμβου. * ΓLά σεlσμούc; μετρgαc; εντάσεως, ο κόμβος πρέπεl να μπορει να αναλάβεl τlc; ΕΠLβαλλόμενεc; δράσεlς ελαστlκά. * Ο απαlτούμενος οπλlσμός στnν πεplοχn του κόμβου δεν πρέπι L να παρουσlά~εl LδLαιτ ερα κατασκε υαστ Lκά προβλnματα. 2. ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΕΜΝΟΥΣΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΜΒΟ OL δράσεlς OL οποgες αναπτύσονταl στlς παρεlές tου κόμβου όταν n κ ατασ κ ευn υποβλnθιι σε οpl~όντlα σεlσμlκά φοριgα φα GνονtαL στο Σχ. l(α). OL εφελκυστlκές κα L ol θ λlπτ L κ ές δυνάμεlς των οπλlσμών ιlσάyονταl απο τlc; πα ρ εlέ ς στον πυρnνα του κ όμβου μέσω συνάφεlαc;. Ταυτοχρόνως, απο tα περlβάλ λ οντα υποστυλώματα κ αl τlς δοκούς ιπlβάλλονταl θλlπτl κ ές δυνάμεlς σκυροδέματος λόyω κάμψεως, καl τέμνουσες. Η συνολl κ n ορl~όντlα τέμνουσα δύναμη n οποgα κατα πονεg τον κόμ βο ι V Jh - bc.1 bc.1 "Τ ~ - V ι Ε

2 σε συνδυασμό με tnν ανt,σtοιχn κσtακόρυφn VJν, έχουν ~ς σποtέλεσμσ τ~~ αν άπ tυξn μ ε γάλων διαγώνι ω ν ε φ ελκυστικών τάσεων στον πυρhνα του κόμβου, το σκυρόδεμα του οπο, ου ρ ny μσ.τώνεtαι κατά τnν διογώνιο το υ κόμβου. Πειραματι κές [8] [10J [11] ~σι θεωρητι κ ές [5] μελέτες έχουν αποδε,eει οτι n μεταφο ρά τnc; τέμνουοαι; στον ~όμβο οφεοεται σε ~υο ~uριι~ς μnχανισμούς, τα ποσοστά συμμετοχhι; των οπο ιων μετσ.βάλλοντσι κα τά τnν διάρ κεια τnς φορτ Cσεωc; Μnχ ανισμοι Μ ετο:φοράs Τέμν9υσο.s ο τον r.~όb!.fu1. Οπω ς φαc ν εται και στο Σχ. llα! και για σεισμιrές δυνάμεις μετρ,aς ενtάσεωι;, n συνδυσσμένn δράσn των θλιπτικών δυνάμεων του χάλυβ~ κο:ι του σκυροδέματος των δοκών κο:ι των υποστυλωμάτων στις διαμετριrά αντιθετεc; γωνcες του κ όμβ ου, μπορε ι να πσρο λnφθει σ π ο το σ κ υρόδεμσ του πυρhνσ με ένα σύστnμα λοξών θλι πτικών δ υ νά μ ε ω ν, Σχ. llβ>, χωρcι; τnν ανά yκn παρου σιαι; συνδετ hρω ν [5J C12J. Ομως, όπως φ αινεται άλλωστε tαι στο Σχ. l la>, μόνο μερικές απο τι ς δυνάμεις συνάφειας του χάλυβα εισάγονται. στ ι. ι; παραπάνω ~.ορυφέι; του κόμβου. Ο ι υπόλοιπες εισάγονται κατά μh~όι; των παρειών (εάν και όπου υπάρ χει β ε βαtωι; n δ ιαρροh δεν έχει καταστρέψει. τnν συνάφ εια>, και καταπονούν τον δισκο του κόμβου μ ε μ ια πε ρισσότερο διάχυτn δι α τμnτι~ h έ ντ ασn. Σύμφωνα με τnν κ λασσικh θεωρια Q.Σ. οι διατμntικέι; αυτέ<; δυνάμε ις μπορούν να αναλnφθούν από ένα σύστnμα λοξών θλ ιβόμμενων ράβδων σ κ υροδtμαtοι; κσι. ένα πλέ γ μα ορι.~όντιων και ~ατακόρυ φων συ νδετhρων, Σχ. l l y>, απο τον γνωστό δnλαδn μnχανι.σμό Οικτυώματος (5J ( Α λλnλεπιδρασn των Μnχαν ι σu ών Μειαφορά s Τέu νουσα ς Κατά tnν διάρκεια του πρώτου μετελαστι.κού κύrλου, n ενόσω κατά τnν διάρκε ια των επόμενων οι παραμένουσες παραμορφώσεις των οπλισμών των δοκών Ιεξαι τ ιας διαρροnι; των σε προn y ούμενους κύκλ ου ι;! ειναι μικρές, έχει ε ξα κρι βω θε ι πειραματικά ότι ο μnχανισμός τ n ι; Ao~ns Βλιβόμμενns Ράβδου ε ινα ι ικανός να παρ αλάβει μόνος-του το μεγαλύτερο <αν όχι. όλο> πο σοστό τnς επιβαλ λ όμενnc; τέμνου σας σ τ ον κόμβο. Το π οσοστό δε αυ τό αυξά νει. με το πλάτος κα ι. to μέγ ε θο ς του αξονικού φορτ Cου του υπεράνω υποστυλώματος. Γιά σεισμούς όμως μεγάλης εντάσεως, οι παραμένουσες μεγάλες παραμορφώσε ις τω ν οπλισμών τnς δοκού, ειναι ε.υνα τ όν να παρε μποδισουν το πλnρ ες κλεισ ι.μο των καμπτικών ρωγμών στn ν δ ι επι. φ άνειο: κόμβου δοκών, Σχ. 2. Τότε το μεγαλύτερο ποσοστό τnι; θλιπτι κ nς δύναμn ς τnς δοκού ανα λαμβάνετα ι από τον χάλυβα, και μεταφέ ρεται στο εσωτερικό του κόμβου μέσω συνάφειας. Ετσ~!όπως φαινεται κα ι στο Σχ. 2), δεν μπορει να διαμορφωθ εc μcα σnμαντ~κn θλιπτικn δια γ~νιος μtσα στον κόμβο. ο~ δ~ατμnτικές δυνάμεις οι οποιες ε ισάγονται από τους οπλισμούς παραλαμβάνονται σχεδόν, αποκλειστικά πλ έον, από τον μ nχανισμό Οικτυώμσ.τος. Ομως, ο μnχ ανισμός Ο~ κτυ ώμαtος δεν μπορει να λειτουρynσει επαρκώς χωρcc; ικανοποιnτι κ n α γ κύρωσn των οπλ ισμών στον ~όμβο. Εαν με τnν ανακύκλ~σn, n διαρροn των οπλ~σμών τnc; δοκού επεκταθεc και στο εσωτερικό του κόμβου, τότε μόνο tνα τμnμα KL γύρω στο μέσον τnς ράβδου, Σχ. 2, μπορ ει α κ όμn να αναπτ ύ~ ε~ συνάφεια. Τα άκρα έχ ου ν σταθερn τάσn (Cσ n με το όρ~ο δ~αρροnς >, κ~ ε πομ ένως δεν δέχ ο ν τα~ τάσε~ c; συν άφε ιας. Ε π ε~δn λ οιπό ν το τ μnμα KL στnν μέσn του μh κ ους αyκυρώσεωι; καλείται να προσφtρει όυναμn συ ν άφε ιας Cσn με to διπλάσιο τnc; δυν άμεως διαρροn ς τnς ράβδου, ο κcνδυ - 404

3 το 00 1 ΤΜ ΙΟ Τ Ο Υ Ε Μ Π ( 9 ] Το πσ ρσπ d ν~ θ ε ωρητ~~ό πρσσ οuοιωια y.o τn v μ~τ~wj~i τ:μv c~σος ο~ ~ 1 όμs ο, t χεl θεσ πlο&ει 1σι σπο ιο Π~οσχέt ο του ν έου Ισν~νισμο~ yco την Με λ έ τη κο ι Ιi ατσσι.;εv n Ερ yων α πό Σ1 vι:>ό-ξ.ι;μσ [ 1 --:: r ω τ πν 6σθιιο ν rι,111σn τ:~υ σvμφω νο με την Ε λλη νl ~n π ~σ yμ οτlhόι"τa, σnoφσqlq't n ι η nιί,μuu α~\ t n με λ έ τ η, ο ε ~υ σ Lκ n κ λ,μ ακα, ε νό ς δο κ L μ,οu ε σ ωt ερ ι 1Όlί κόμοοu Su ~ ώv υποσ τυλωμάτ ω ν, δ ι σσtοοlο λο γημέ νου ο vμ φω v σ με to Προσχ έ δl Ο. Το δο κ 'μ L Ο π ροε ρχ ό t αν α π ο μ Lα συνμπ ί ισ τοv ΕΗπ\ μό χωpο Jt ιαωροφ1 1 κ ατασ κ ευn, η οπ ο ' α εn ιλv θη ΙC ε y ισ ισο.<:.vναμ η σησμlι f1 φόρτlοτ'. ο,ιμφ ωνο με τlς δ L aτάι; ε ις α ναλv ο εω ς των Πρ όσ θετων Αρ θ ρων (14] ταυ Εlληνι~οα Αντ σεισμ ι 1~ 0 1ί Κανο νι σμοlί. Γι α τ η ν κ ατ ασκ ευn του δ ο κ ι~ Cου χρ η σl μ ο πο ι n θ η hε ο rυρόδεμο π uιόtnτος C3Ω, μ ε μέ y L στ η δι άμετρο αδρανώ ν 15mm. Η μέσ η θλ ~ π τ \tn αντοχn ~σtά την έ ναp Ι;η του πεlράματο ς S ρtοπ κε να ε ιναι MPa. ~ε,nι χdλuθε; St 1 5:20> χρη σlμοποιnθη κ αν y Lά του ς συ νδ ε τ nρες κσι νευροχdλυθες St Ίl CS400J y.d τον κvρ ι ο οπλι σ μ ό. Η συ ν αρμ ο λόγησ η του σι δ n ροv κλωβο v έ γ ινε επ Ltόπuυ. Ιδιο,ιε~ n προσοχ n δόθ η κ ε σ τ ην τ ήρ ησ η των rαt ασ 1<ε υο.σt ι 1 ι.iν.~ιατd l;ε ων του Ι'σνονισμοlί. D L ά φορα με τρ ητικ ά όρ γ α ν α χ ρ ησ ι μοπο L Ι'Ι θ η ~αν y ι α τον προσδι ορισμό των φοοτ Cων καl των με τ α τ οπ ι σ εων των ά1:ρων των δοκών, τ ων διστμ n τlι'ών ποραμορφώοεω ν κ αl τω ν αν ηγ μ έν ων π αραμο ρφώσεω ν. Λε πτο μ έ ρ ε ι ε ς των οπ λι σμών τοv δοκlμc~υ φα ι νοντ αl στ ο Σχ. 3. Η πε Lραμα τ L κ n κατ α πό ν n σn έy Lν ε με τ ο δ ο v(μl ο σε κ ατα w ό μ υφη θέ σ n. Αν τ ι κ ε LμενL κ ό ς σ κ οπό ς τnς πε L ρ αματl κ nς δl ατάι; ε ω ς nτσν η όσο τ ο δυνατόν ρεα λι σ τ Lκότερη προσομοcωσn της σε L σμlw nς κσταπον nσεω ς σντcστοlχων κόμβ ων σε κ ατασκ ε υ ές Ω. Σ. Με τnv πε ιραμ ατικ n δ L ά τ σι; π π ου χρ nο Lμ οπο L nθn κ ε, επιτ εvχ θn κε αφε ν ός μ ε ν η α κ λό ν n τη (κ ατ ά τn ν ορ ι ~ όν τl α> o t nρ ι ~ n των κ ορυφώ ν των υ ποστυ λ ωμάτ ω ν, αφετ έ ρου δε η ελεvθ ερn στροφn τ ω ν < σ πμεc ο μ ηδε ν L σμ οv των ρο πώ ν σ τ nν κ α τασ κ ευ ή ). Τα ά κ ρα τω ν δοκών un ο βλ n θπν α ν σε αν τlστρεφόμεν η ανα κ υ κ λι ~ όμ ε νn φόρτl ση. :υ νολι κd επι Sλnθn ~:αν τ ρεις ελαστ Lκ ο ι κ αl έ~η μετ ε λαστικο ' κύκλ οι σε σ τάθμ ε ς επι βα λλόμ ε νης π λαστlμότnτας 2, 4 κ αl ΠΕΙΡΑΜΑΤΙ ΚΗ ΣΥΜΠΕΡ ΗΟΡΑ ΤΟΥ QOKIMIOY 4. 1 lliill Απο τα διαγρά μματα φορτ ι: ου-μετ ατο πι:σε ω ς ση ς ό: rρες των.sωων, :χ. 4, φαcνεταl ό τl η υστερ nτ ικ n συμπερ Lφοpά του δο wl μ Cο υ nταν απολύτω ς ι κανο ΠΟ L nτl κ n μt χ ρl κ α L τ ους κ vκλους επlβαλλόμε ν ης πλασ τ ι μότ ητα ς μ = 4, ενώ, στ ους κ v κ λους γ ια μ =6 ε μφ ανc στη κε α λλα γή τ nς συ μ περιφοράς ε tσlτ C α ς τ ου φ α L νομ έ ν ου της δlατμητ Lκ n ς ολ L σοn σε ως των δ ο κ ών στ L ς παρ ε L ές τ ου κ όμ βο υ Κ ατά την δl άρκ ε ι α των ανε λ αστ ικ ών κ vκλων, ω ~ αποτέλεσμ α τnρnσε ως του L κ ανοτl κ ού σχ ε δ ι ασμού, ε μφανι:σ τ n κ αν πλαστ ικές αρθρώσε Lς σ τ Lς δοκ ού ς ( στ ο πρόσωπο τ ου κ όμ βου>, Σχ. 5, ε νώ τα υ ποστ υ λώματ α έ με ιναν π ρα v τ ικώς ελασt LΚό:. 405

4 αυνδετnρες ατο μtαο του κ όμβου, παρελάμβα ναν περιααότερη τέμνουσα απο τους αντιατοιχους ατα άκρα. Μέχρι και τον πρώτο ανελαστικό κύκλο <κύκλος 4) 1 οι ανηγμtνες παραμορφώσεις των ορι~όντιων αυνδετnρων nαα ν μι κ ρότερες της διαρροnς, ενώ ' στους επόμενους εμφαν ιστ ηκε σταδιακn αύ ηση, Σχ. 6 1 n οποια στον κύκλο 7 ~επέρααε την διαρροn. Η παραπάνω σταδιακn αύ~ησn πιατοποιει την προοδευτικn ενεργοποιηαη του μηχανισμού Οικτυώματος < βλ. 1.2). Το γεγονός δε οτι η μέγιστη εισαχθεgσα τέμνουσα ατον κόμβο nταν 948.b kn <ενώ η αντοχn των συνδετnρων του κόμβου nταν 950.Ο kn) οδnγεg στο συμπtρασμα οτι στις τελικές φάσεις του πειράματος δεαπόςων μηχανισμός μεταφοράς τέμνουσας ntα ν Ο μηχανισμός Οικτυώματος, Πράγματι, για μ~4, οι μεγάλες παραμένουσες εφελ κυστικtς παραμορφώσεις των καμπτικών οπλισμών των δο κών, στο πρόσωπο του υποστυλώματος < βλ. Σχ. 5), παρεμπόδιςαν το κλ ε Gσιμο των ρωγμών στnν θέση της θλ ι βόμενης περιοχnς της δοκού και άρα την ενεργοποgηση του μηχανισμού της Αο nς 8λιβόμμενnς Ράβδου. Παραταύτα, η περιορισμέ νη διαρροn των συνδετnρων, δεν επέτ ρεψε το μεyάλο άνοιγμα των διαγώνιων ρω yμών του κ όμβου και την αποδιορyάνωση του πυρnνα, Σχ. 7. Ετσ ι, και σύμφωνα με τις απαιτnσεις του Κανονισμού <βλ. 1>, η φtροvαα ικανότητα τοv κόμβοv δ ιατηρn θη κε αμεcωτη σε όλη την διάρκεια της πειραματι κ nς καταπονnσεως. 5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η συμπεριφορά του δοκιμgου αποδεcχθηκε ικανοποιητικn σε όλες τ ι ς φάσεις της φορτgαεως. Qς αποτέλεσμα ισχύος του ικανοtικού σχεδιασμού, δημιουρynθηκαν πλαατικtς αρθρώσεις στις δοκούς, ενώ to vποστύλωμα και ο κόμβος tμιιναν ανέπαφα. Αυτό αημαgνει οτι σε μια καtασκεvn διαστασιο λογημέ νn με τnν Gδια λογικn, n εμφάνιση μηχανισμού καταρρεύσεως θα nταν αδύνατη. Η διαρροn των συνδετnρων του κόμβου σε προχωρημένες φάσεις καtαπονnσεως δεcχνει ότι αν ο κ όμβος εcχε οπλισθε G μόνο με τους συνδετnρες του vποστυλώματος <n επιφάνεια των οποιων αντιστοιχει στο nμισv της θεωρητι κ ά απαιτούμενης στον κ όμβο), θα ειχε uπάρ~ει διατμnτικn αστοχια τοu μηχανισμού Οικτuώματος με αποτέλεσμα τnν απώλεια τ ης φέρουσας ικανότητας του υποστυλώματος. Καθώς κατά την τοποθέτηση των συνδετnρων του κόμβου ιδιαιτερο κα τασ κευαστικό πρόβλημα, ελπιςεται οτι νοοτροπιας, θα γ Cνει εφικτn κα ι στον Ελληνικό χώρο απαιτούμενων συνδετnρων στους κόμβους. δεν παροvσιάστη κε με κα τάλληλη αλλαyn η τοποθέτηση των 1. ACI-ASCE Joint Committee 352: "Recommendations for Design of Beam - Column Joints in Monolithic R.C. Structures", Journal of the American Concrete lnstitute, Proc. Vol Νο. 7, July New Zealand Standard Code of Practice for the Design of Concrete Structures, NZS 3101 Parts 1 and 2: 1982, Standards Association of New Zealand, Wellington, ASCE-ACI Committee 352, Reνi sed Recommendations w1th Commentary, June Commite Euro-International du Beton, "Model Code for the Seismic 406

5 Design of Concrete Structures", Bulletin d'information Νο 160, Final Draft, Oct S. P.ιulay Τ. P.irγ R.,and Priestley M.J.N., "Reinforced Concrete Beam-Column joins under Seismic Actions" 1. Journal of th Americ.ιn Concrete lnstitute, Proc. Vol. 75, Νο 11, Νον Commite Euro- International du Beton, "Response of R.C. Critic.ιl Regions Under Large Amρlitude Reνersed Actions", Bulletin d'information Νο 161, Aug ΑCΙ Committee "Building Codl! Requirements for Reinforced Concrete <318-83) ", American Concrete lnstitute, Detroit, Meinheit, D.F.,.ind Jirs a J.O.: "The She.ιr Str nath of Reinforced Concrete Beam- Column Joints", CESRL Reρort 77-1, n iν. of Texas at Austin, Jan Kovptnς Γ., nοvκgσσας Ο., "Πε ραμαt κn Mιλttn tn~ Σvμπερ φοράς ΕσωτερLκοv Κ όμβοv Οοκών-Υποσtvλωμάtων αnο Q,I. ", Ο πλωμαt κn ΕρyασGα, (επ Βλέποντες: Α. Σκάρπα~ 1 8.Π. Τάσ ος), Τμnμα Πολ. Μnχ., Τομtας Οο μοσtσ.t κnς, ΕΜΠ, Αθnνα, ΙοvΑ ος Birss G.R., "The Elastic Beh.ινiour of E.ιrthqu.ιke Resisting Reinforced Concrete Interior Be.ιm-Column Joints", Research Reρort 78713, Deρt. of Ciνil Engίnl!ering, Uniν. of C.ιnterbury, Feb Beckings.ile C.M., "Post-El.istic Beh.ινiour of R.C. Be.ιm-Column Joints". P~.D. Thesis, Deρt. of Ciνil Engineering, Uniν. of Canterbury, April Tassios Τ.Ρ. "Structural Engineering in E.ιrthqu.ιke Zones", Introductory Report, 1 2-th Congress of IABSE, Vancouνer, 1~ ΚανονLσ~ός 1 α τnν Mελttn κα Κα tασκεvn Ερyων από Σκυρόδεμα <ΣχtδLο), ΥΠΕΧQΟΕ, Αθnνα, ΟκtώΒρLος Πρόσθεtα Αρθρα Ανt σε σμ κοv Κανον σμοv, ΟΑΣΠ, Αθnνα, Αvιοvστος Σχ. 1: α) ΚλεισL μο των ρωyμών στnν θλlπtlκn περ οχn των δοκών ιnltρέnε tnν ενερyοποgnσn καl tων δvο μnχανlσμών μεtαφοράς tέμνοvσας Β> Μnχαν σμός λο~nς θλι66μμενnς ράβδοv σκvροδtμαtο~ yl ΜnχανLσμός δ κtvώμαtος 407

6 Σχ. 2: Ανοικτές ρωyμές στnν θλιπτικn πε ρ ι οχn των δο κώ ν επ ιβά λ λου ν τnν παραλαβn τnς τέμνουσας αποκλε ι στι κ ά από τ ον μnχανι σμό δικ τ υ ώματ ος ~ ο 00 ~ 5 Ι t (- ~ 11 c:...: +-11c.2 TOf"tt't Λ-.tι 60 K0f χιaο Φ ιοιο20 ' )Ο:Χι ι... c a a ι.\ ι ~ il ~ΔΙ ΚΤΥ ΩΜΑ t "-caνοιχ; -\ Ι~ cτ2 ccc2t ρωγ μ11 lic.2 ~1 11 ' ~ι: J ί ι ι ~ '(AtC'Wt1 rnorn11ιo...ι f o:. ' 1 ~Ι ;? 2ee/Ίoo ι<ατο-" 2)00 Κ:>ΗθΟΤ... =---- ΧΙ ΧI 1JC, ιι ΊΟΟ.. Φ IC3::, : ~ΠΠ Ι ι Ι ι::::=-; :'= --; ~ ~ l - il ====1~.. ~ ~u ~ v σ 1) - ~ δ/100!"' Ι 8 ~ ~ Ι ~ '!!! ,-... ~- 10t σ ιο.- z.- λ ' j '- λ - r-b 1 ' 1 L.B 1 0""1~ Β Δ 0t<C ?ί ' 11 \ι eιλο Σχ. 3: Κατασ~ευαστικές λεπτομέρειες του δοκιμιοu

7 l ο 2-4,,... Ιιt 1,.2 - ι:ιι Ηι :ιtt.16 a. ~Χ 4: Ο~άyραμμα επ~sαλλόμενοu φορtιοu - μεtαtοπ,σεως ά κ ρου δο κού " Σχ. 5: Η καtανομn tων ανnyμtνων παραμορφώσεων καtά μn κ ος tων οπλ~σμών tnς δοκού 409

8 λ Β L'aρρο'1' ' c D Ε ο IOJ m icι"oιlroinι Σχ. 6: Καtανομ n tων ανnyμtνων παραμορφώσεων tων σuνδεtnρων t ou κ όμ βοu ( ( / Σχ. 7: Η ρnyμάtωσn στον κόμβο σ t ο tέλο~ t ou πε~ράμαtο~ 410