ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΣΟΥ ALZHEIMER ΛΥΣΙΤΣΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ ΜΕΣΣΗΝΗ ΧΑΙΔΩ ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ
Νέα μελέτη Source: Sztark F, Le Goff ML, Andre D, et al. Exposure to general anesthesia could increase the risk of dementia in the elderly. European Society of Anesthesiology. 2013 General Anesthesia Can Make The Elderly 15% More Likely To Develop Alzheimer's Disease
Τι είναι η αναισθησία? Κατά την διάρκεια της γενικής αναισθησίας,αδρανοποιούνται οι υποδοχείς του πόνου στον εγκέφαλο,ενώ ταυτόχρονα προκαλείται αναστρέψιμη απώλεια συνείδησης. (καταστολή)
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η γενική αναισθησία, σε ηλικιωμένους, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης των νευροεκφυλιστικών διαταραχών όπως Πάρκινσον ή νόσου Alzheimer. General Anesthesia Can Make The Elderly 15% More Likely To Develop Alzheimer's Disease By Anoopa Singh May 31, 2013 07:13 PM EDT
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει μια αρχική πτώση στη γνωστική λειτουργία αμέσως μετά την επέμβαση, που ονομάζεται μετεγχειρητική γνωστική δυσλειτουργία (POCD), που μπορεί να οδηγήσει σε άνοια. POCD σχετίζεται με την δημιουργία νευροφλεγμονώδων αντιδράσεων στον εγκέφαλο. Οι αντιδράσεις καθιστούν ουσιαστικά τον εκφυλισμό των κυττάρων του.
Αυτός ο εκφυλισμός σε κυτταρικό επίπεδο είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της άνοιας, ή μείωση της γνωστικής λειτουργίας, η οποία μπορεί να προκαλέσει αμνησία, διαταραχή στην ευφράδεια του λόγου, αφασικές διαταραχές, μείωση της κρίσης και διαταραχές συμπεριφοράς.
H ΜΕΛΕΤΗ Η μελέτη συμπεριέλαβε 9.294 ηλικιωμένα άτομα που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στο διάστημα μεταξύ 1999 και 2001. Είχαν υποβληθεί σε νευροψυχολογικές και γνωστικές αξιολογήσεις σε 2, 4, 7 και 10 έτη μετά την επέμβαση με γενική αναισθησία.
Περίπου 9% των συμμετεχόντων ανέπτυξε γνωστική έκπτωση μετά από οκτώ χρόνια, έκθεσης στην αναισθησία και 15% ήταν πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
POCD Κυρίως, οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε γενική αναισθησία και ανέπτυξαν POCD ήταν στην ομάδα που είναι πιθανότερο να αναπτύξουν νευροεκφυλιστικές διαταραχές. Οι ερευνητές κατέληξαν,στο συμπέρασμα ότι όσοι υποβάλλονται σε γενική αναισθησία,αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν νευροεκφυλιστικές νόσους,σε σύγκριση με εκείνους που λαμβάνουν τοπική αναισθησία.
POCD Το POCD είναι συχνό στους ηλικιωμένους ασθενείς έρευνα δείχνει ότι επηρεάζει περίπου 10 έως 15% των ασθενών με μικρές χειρουργικές επεμβάσεις, περίπου 30 έως 50% των ασθενών μείζονα χειρουργική επέμβαση, και μέχρι 60% των ασθενών σε καρδιοχειρουργική επέμβαση.
BY PASS Το μόνο είδος της χειρουργικής επέμβασης που έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να προκαλέσει άνοια ή να επιδεινώσει την γνωστική λειτουργία είναι η καρδιοχειρουργική επέμβαση. Αυτό οφείλεται πιθανώς λόγω των δυσμενών επιπτώσεων της καρδιοπνευμονικής παράκαμψης στον εγκέφαλο, η οποία προκαλεί κάποιου βαθμού υποξία και όχι η αναισθησία.
POCD Μετεγχειρητικό παραλήρημα παρατηρείται συνήθως την πρώτη ή δεύτερη ημέρα μετά την χειρουργική επέμβαση και τα συμπτώματα είναι συχνά χειρότερα τη νύχτα. Η πλειοψηφία των ηλικιωμένων ασθενών αναρρώνουν μέσα σε λίγες ημέρες, αλλά σε ένα μικρό αριθμό ασθενών το παραλήρημα μπορεί να διαρκέσει για εβδομάδες ή ακόμα και μήνες. Είναι σημαντικό, επιμένων παραλήρημα δεν είναι άνοια.
POCD Πρόσθετοι παράγοντες μπορεί να προδιαθέτουν ένα ηλικιωμένο άτομο να εμφανίσει μετεγχειρητικό παραλήρημα είναι: η σωματική ασθένεια, η κατάθλιψη και το άγχος, ο χρόνιος αιθυλισμός. Ομοίως, η συνυπάρχουσες καρδιαγγειακές διαταραχές, το κάπνισμα, ιστορικό Α.Ε.Ε. μπορεί να συμβάλει στην θνησιμότητα της αναισθησίας και την ανάπτυξη της άνοιας.
POCD Επίσης η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η νοσηρότητα είναι πιο συχνή μετά την ηλικία των 75 ετών. POCD σπάνια έχει τεκμηριωθεί σε άτομα κάτω 40. Εμφανίζεται συνήθως μία ημέρα έως δυο εβδομάδες μετά την επέμβαση, το 60% περίπου των ασθενών καρδιοχειρουργικής επέμβασης, περίπου το 30% των ασθενών με μείζονα χειρουργική επέμβαση και περίπου 7% των ασθενών με μικρή χειρουργική επέμβαση θα εμφανίσει POCD.
Ωστόσο, POCD συνήθως υποχωρεί μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες. Ο κίνδυνος της μακροπρόθεσμης γνωστικής δυσλειτουργίας από μη καρδιακή χειρουργική επέμβαση είναι σχετικά χαμηλός. Για παράδειγμα, η μελέτη περιλαμβάνει 262 ηλικιωμένους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ολική αρθροπλαστική γόνατος, μόνο ~ 5% είχε μείωση στην γνωστική λειτουργία.
Μήπως το είδος της αναισθησίας που θα χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης επηρεάζει τον κίνδυνο ανάπτυξης μακροπρόθεσμα (διάρκειας 3 έως 6 μήνες) POCD; Στην παραπάνω μελέτη, η συχνότητα εμφάνισης POCD σε έξι μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση ήταν η ίδια σε ασθενείς που έλαβαν γενική αναισθησία όπως εκείνων που έλαβαν επισκληρίδιο αναισθησία (~ 5%).
Μελέτες για άλλους τύπους μεγάλων μη καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα: για παράδειγμα, μια εκτενή ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, που πραγματοποιήθηκαν το 2006, καλύπτει 16 μελέτες οι οποίες συμμετείχαν συνολικά 2.708 ασθενείς, δεν διαπίστωσε κάποια σημαντική διαφορά στο συχνότητα POCD όταν γενική αναισθησία και τοπική αναισθησία συγκρίθηκαν.
Στην πραγματικότητα, πολλοί ερευνητές πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν «μόνιμες» συνέπειες στη γνωστική λειτουργία (δηλαδή, διαρκεί περισσότερο από ένα έτος), από κάθε είδους μη καρδιοχειρουργική επέμβαση ή αναισθησία.
Σημειώνεται ότι οι ειδικοί εκτιμούν πως περί τα 60 εκατομμύρια άνθρωποι σε παγκόσμιο επίπεδο λαμβάνουν πτητικά αναισθητικά φάρμακα κάθε χρόνο. Τα φάρμακα αυτά είναι γνωστό ότι προκαλούν μετεγχειρητική φθίση των νοητικών ικανοτήτων, η οποία μπορεί να διαρκέσει για ημέρες, εβδομάδες ή και χρόνια.
Όταν οι μελέτες σχεδιάστηκαν για να συγκρίνουν ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση και ασθενείς που δε υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση, και οι δύο τύποι των ασθενών είχαν το ίδιο επίπεδο της γνωστικής έκπτωσης 1-2 χρόνια αργότερα.
ΠΑΘΟΓΕΝΕΣΗ Οι εισπνεόμενες δόσεις αλοθάνης, μιας ουσίας που ανήκει στην κατηγορία των αποκαλούμενων πτητικών αναισθητικών, φαίνεται να αυξάνουν τα επίπεδα της πρωτεΐνης β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο ποντικών, αναφέρουν οι ερευνητές στο έντυπο «Νeurobiology of Αging».
Ο Εκενχοφ και οι συνεργάτες του εξέθεσαν ποντίκια γενετικώς τροποποιημένα ώστε να εμφανίζουν υψηλά επίπεδα β-αμυλοειδούς αλλά και φυσιολογικά πειραματόζωα σε αλοθάνη και ισοφλουράνη επί πέντε ημέρες. Τα γενετικώς τροποποιημένα ποντίκια που εκτέθηκαν σε αλοθάνη είχαν περισσότερο β- αμυλοειδές, αν και δεν παρουσίασαν πρόβλημα στις νοητικές ικανότητές τους.
Τα φυσιολογικά ποντίκια που εκτέθηκαν σε ισοφλουράνη εμφάνισαν φθίση της μνήμης αλλά αυτή δεν συνοδεύθηκε από αύξηση στο β- αμυλοειδές, γεγονός που μαρτυρεί ότι αυτού του είδους τα φάρμακα μπορούν να επιδράσουν στον εγκέφαλο με περισσότερους από έναν τρόπους.
Αρχικά, Eckenhoff et al. ( 2004 ) έδειξαν ότι τα εισπνεόμενα αναισθητικά (αλοθάνιο και ισοφλουράνιο) ενισχύουν το σχηματισμό ινιδίων και την κυτταροτοξικότητα της Αβ. Μεταγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι αυτά τα εισπνεόμενα αναισθητικά ευνοούν τον σχηματισμό ενδιαμέσου ολιγομερών Αβ (1-40) (CARNINI et αl, 2007 ).
Σύμφωνα με τον ερευνητή οι επιπτώσεις για τον άνθρωπο μπορεί να είναι σημαντικές, καθώς η εναπόθεση β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο μπορεί να σημάνει εμφάνιση άνοιας.
Πολλοί άνθρωποι φέρουν μεταλλάξεις οι οποίες συνδέονται με προδιάθεση για νόσο Αλτσχάιμερ, αν και δεν υπάρχει σήμερα τρόπος ελέγχου για αυτές τις μεταλλάξεις προτού το άτομο μπει στο χειρουργείο. Ο Εκενχοφ σημειώνει ότι τα άτομα που δεν είναι μεγάλα σε ηλικία και δεν έχουν τέτοια γονιδιακή προδιάθεση δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα.
Biomarkers Μέχρι σήμερα, λίγες κλινικές μελέτες έχουν αξιολογήσει βιοδείκτες AD στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (ΕΝΥ) πριν και μετά τη χειρουργική επέμβαση και την αναισθησία. Σε μια μελέτη που περιορίζεται σε ασθενείς με ιδιοπαθή υδροκέφαλο φυσιολογικής πίεσης, Agren-Wilsson et αl. ( 2007 ) ανέφεραν ότι βιοδείκτες CSF AD όπως συνολική tau (Τ-tau), και tau φωσφορυλιωμένη (Ρ-tau) ήταν σημαντικά αυξημένα μετά από χειρουργική επέμβαση παράκαμψης, αλλά Αβ42 δεν άλλαξε.
Biomarkers Είναι γνωστό ότι το πρότυπο του ΑD βιοδεικτών CSF χαρακτηρίζεται από μία αύξηση σε Τ-tau και Ρ-Tau, αλλά μια μείωση στο Αβ42 (Andreasen et αl., 2001
Ομοίως, Palotás et al. ( 2010 ) ανέφεραν σταδιακή εξασθένηση των γνωστικών λειτουργιών, μείωσε σημαντικά τα επίπεδα των πεπτιδίων Αβ, και σημαντικά αυξημένες συγκεντρώσεις πρωτεΐνης tau στο ΕΝΥ των ασθενών 6 μήνες μετά την επέμβαση αορτοστεφανιαίας παράκαμψης με μόσχευμα.
Συνεπώς, εξακολουθεί να υπάρχει μια παρατεταμένη ανησυχία ότι η αντιχολινεργική, προ-φλεγμονώδης και προ-αμυλοειδογόνο επίδραση της αναισθησίας ή και η ίδια η χειρουργική επέμβαση μπορεί να έχει αντίκτυπο στη διαδικασία της άνοιας AD συσχετίζεται με απώλεια των χολινεργικών νευρώνων και το κεντρικό χολινεργικό σύστημα εμπλέκεται στη δράση των γενικών παραγόντων αναισθησίας.
Από την άποψη αυτή, οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ αντιπροσωπεύουν μια ιδιαίτερη περίπτωση στην οποία η χορήγηση αναισθητικών θα μπορούσε να έχει αρνητική επίδραση στην μετεγχειρητική έκβαση. Υπάρχει επίσης η εκδοχή ότι τα άτομα με αγγειακή άνοια λόγο μικροαγγειακών βλαβών βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο λόγω της μείωσης του κορεσμού οξυγόνου στο εγκεφαλικό παρέγχυμα.
Παθογένεση
Νευροινιδιακές πλάκες Η επίδραση των αναισθητικών στην παραγωγή Αβ έχει επίσης εξεταστεί ίη νίνο. Bianchi et al. ( 2008 ) απέδειξαν σε θηλυκά διαγονιδιακά ποντίκια Tg2576 ότι αναπτύχτηκαν περισσότερες νευροινιδιακες πλάκες με χορήγηση πτητικών αναισθητικών σε σύγκριση με ζώα ελέγχου.
Νευροινιδιακές πλάκες Σε αυτή τη μελέτη, τα ποντίκια εκτέθηκαν σε αλοθάνιο (0,8-1%) ή ισοφλουράνιο (0,9 έως 1%) για 120 λεπτά ανά ημέρα για 5 ημέρες. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι halothane αύξησε την εμφάνιση νευρινιδιακών πλακών στο μοντέλο ποντικού Tg2576 ενώ isoflurane δεν το έκανε.
Από την άλλη πλευρά, ισοφλουράνιο προκάλεσε μείωση της γνωστικής απόδοσης σε πειραματικά ζωικά μοντέλα γεγονός που δεν παρατηρήθηκε με αλοθάνη. Μία άλλη ομάδα παρατηρησε ότι η χορήγηση ισοφλουρανίου 4% για για 20-30 min) σε ποντικούς Tg2576, δύο φορές την εβδομάδα για 3 μήνες, οδήγησε σε αύξηση της θνησιμότητας, αυξημένη απόπτωση, και αυξημένη συσσώρευση του Αβ, αλλαγές που δεν ήταν παρόντες στα ποντίκια ελέγχου (Perucho et al., 2010 ).
tau φωσφορυλίωση Έχουμε προηγουμένως παρατηρηθεί στον εγκέφαλο των μη διαγονιδιακών ποντικών ότι η βραχυπρόθεσμη χορήγηση (30-60 min) αναισθησίας που επάγεται από ένυδρη χλωράλη, πεντοβαρβιτάλη νατρίου ή ισοφλουράνιο οδήγησε σε ισχυρή υπερφωσφορυλίωση της tau.
tau φωσφορυλίωση Και συγκεκριμένα η χορήγηση 1,5% ισοφλουράνιο για 2 h οδήγησε σε tau υπερφωσφορυλίωση στον ιππόκαμπο, (Ταh et αl., 2010 ). Άλλοι ερευνητές έχουν επίσης επιβεβαιώσει τα αποτελέσματα της αυξημένης φωσφορυλίωσης τau μετά από αναισθησία με πεντοβαρβιτάλη νατρίου (Run et αl., 2009 ), κεταμίνη, ή ουρεθάνης (Holscher et αϊ., 2008 ).
tau φωσφορυλίωση Μία ώρα από αναισθησία πεντοβαρβιτάλης συνδέθηκε με μια μείωση στη θερμοκρασία του σώματος και επαγόμενη φωσφορυλίωση τau στο Thr 181, Thr 205, Thr 212, και Ser 262 / Ser 356 επίτοπους σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό, τι έκαναν αναισθησία για 5 min (που δεν επάγει υποθερμία)
Δημοσιεύθηκε Νόσος του Alzheimer και Αναισθησία Marie-Amélie Papon, 1 Robert A. Whittington, 2 Νούρα B. El-Khoury, 1 και Εμμανουήλ planel Frontιer Neuroscience 2010. 4 : 272.
Όταν οι μελέτες σχεδιάστηκαν για να συγκρίνουν ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση και ασθενείς που δε υποβλήθηκαν σε χ. επέμβαση, και οι δύο τύποι των ασθενών είχαν το ίδιο επίπεδο της γνωστικής έκπτωσης 1-2 χρόνια αργότερα.
Επιπλέον, ισοφλουράνη έχει μια μακρά ιστορία της ασφάλειας σε όλες τις ηλικίες των ασθενών, από πρόωρα μωρά μέχρι και υπερήλικες. Επίσης μια επισκόπηση των δεδομένων στο γόνατο και το ισχίο γίνεται σε 36.025 ασθενείς πάνω από 90 ετών, και σε 687 ασθενείς άνω των 100 ετών 2007,
έδειξε ότι ακόμη και οι ασθενείς αυτή η θα μπορούσαν να επωφεληθούν από μείζονα χειρουργική επέμβαση, με σημαντική βελτίωση της ποιότητας της ζωής, παρά το πολύ υψηλό επιπολασμό της μέτριας έως σοβαρής μετεγχειρουργικής γνωστικής δυσλειτουργίας.
Ερεύνα «Παπανικολάου» Μεθοδολογικά: στο δείγμα μας συμμετείχαν 166 άτομα και προήλθαν από τα Εξωτερικά Ιατρεία Μνήμης και Άνοιας της Γ Νευρολογικής Κλινικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Γενικού Νοσοκομείου Γ. Παπανικολάου».
Από τα 166 άτομα τα 83 ήταν άνδρες και τα 83 γυναίκες, με εκπαίδευση από 0-17 χρόνια. Οι 82 συμμετέχοντες αποτέλεσαν την πειραματική μας ομάδα με ιστορικό χειρουργικής επέμβασης και λήψη ολικής αναισθησίας.
Από τις αναφορές των εξεταζομένων υπήρχε συμφωνία μεταξύ του χρόνου που δόθηκε ολική αναισθησία και του χρόνου εμφάνισης της έκπτωσης των νοητικών λειτουργιών.από το δείγμα μας οι υπόλοιποι 84 απετέλεσαν την ομάδα ελέγχου και ήταν ασθενείς με τη Νόσο Αlzheimer ή άλλη άνοια.
Η ομάδα ελέγχου, όπως μας δήλωσε δεν είχε κάνει ποτέ χειρουργική επέμβαση και κατ επέκταση δεν είχε υποβληθεί σε ολική αναισθησία, ούτε είχε κάποιο άλλο εκλυτικό παράγοντα για εμφάνιση άνοιας. Οι δύο ομάδες είχαν ταυτιστεί ως προς την ηλικία, το φύλο, την εκπαίδευση και τον εκλυτικό παράγοντα. H Διάγνωση έγινε με βάση διεθνή κριτήρια.
Χρησιμοποιήθηκαν οι δοκιμασίες: (Mini Mental State Examination, The Cambridge Cognitive Examination for the Elderly, CAMCOG), GDS, FUCAS, Rating Scale for Symptoms of Dementia, (FRSD) και NPI.
αποτελέσματα Όλοι οι παράγοντες επιδρούν στην άνοια. Ότι τόσο η ηλικία, το φύλο και η εκπαίδευση, όσο και η ολική αναισθησία ασκούν κύρια επίδραση στις νοητικές ικανότητες των ασθενών. Στο CAMCOG φαίνεται ότι ο παράγοντας ολική αναισθησία αποτελεί για τις νοητικές ικανότητες τις οποίες εξετάζει στο σύνολό του, τον καλύτερο προβλεπτικό παράγοντα, ενώ ο επόμενος προβλεπτικός παράγοντας είναι με σειρά, η εκπαίδευση και η ηλικία
αποτελέσματα Πιο συγκεκριμένα η ολική αναισθησία ως προβλεπτικός παράγοντας ισχύει για τον προσανατολισμό, τη γλώσσα, τη μνήμη, τη προσοχή και την ευπραξία. Δεν ισχύει για την οπτική αντίληψη και την καθυστερημένη ανάκληση, όπου προβλεπτικός παράγοντας αναδεικνύεται η ηλικία. Ωστόσο το NPI δείχνει ότι υπάρχει αλληλεπίδραση της ηλικίας και της ολικής αναισθησίας.
Τα αποτελέσματα του Fucas έδειξαν ότι η ολική αναισθησία στις εκτελεστικές λειτουργίες της καθημερινής δραστηριότητας, δεν ασκεί καμία επίδραση.παρόμοια το Frssd έδειξε ότι στην καθημερινή λειτουργικότητα ούτε η ολική αναισθησία ούτε κανείς άλλος από τους παράγοντες ασκεί επίδραση. Περισσότερο επηρεάζονται από την ολική αναισθησία τα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα.
Συμπέρασμα: Η ολική αναισθησία επηρεάζει τις περισσότερες νοητικές λειτουργίες των ηλικιωμένων. Περισσότερο επηρεάζονται από την ολική αναισθησία τα μεγαλύτερης ηλικίας άτομα. Το φύλο απεδείχθη ότι δεν επηρεάζει τις νοητικές λειτουργίες των ατόμων με άνοια.
αποτελέσματα Η αφυδάτωση είναι ένας παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη παραληρήματος και POCD, έτσι ο θεράπων γιατρός πρέπει για να διασφαλίσει ότι ο ασθενής έχει την αφθονία των υγρών,στο νοσοκομείο - πριν και μετά την επέμβαση.
συμπεράσματα Συζήτηση με το χειρουργό, τον αναισθησιολόγο, και τον γιατρό που παρακολουθεί τον ασθενή μετεγχειρουργικά. Ότι θα πρέπει να αποφεύγονται τα αντιχολινεργικά φάρμακα όπως η χρήση βενζοδιαζεπινών και μεπεριδίνης για τον έλεγχο του πόνου μετά την χειρουργική επέμβαση.
συμπεράσματα Υπήρξε μια πρόσφατη έκθεση ότι η χειρουργική επέμβαση (είτε το άγχος της χειρουργικής επέμβασης ή η επίδραση των αναισθητικών στο μεταβολισμό του ήπατος) θα μπορούσε να επηρεάσει τη λειτουργία του θυρεοειδούς.απαραιτητη λοιπόν πριν και μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι ο έλεγχος επίπεδων της θυρεοειδούς ορμόνης και της βιταμίνης Β12.
συμπεράσματα Συνολικά, τα στοιχεία που να αποδεικνύουν τη σχέση μεταξύ της έκθεσης σε αναισθησία και τον κίνδυνο της AD είναι ασυνεπής, με αντιφατικά μεταξύ τους ευρήματα των μελετών.
συμπεράσματα Αυτό οφείλεται στην έλλειψη προοπτικών, στις μελέτες που έχουν σχεδιαστεί για να ελέγχουν κρίσιμες μεταβλητές, όπως το είδος της χειρουργικής επέμβασης, τη διάρκεια της διαδικασίας, την ηλικία κατά την έκθεση, προϋπάρχουσα συν-νοσηρή ασθένεια, αναισθητική τεχνική, την υποθερμία, καθιστώντας έτσι εξαιρετικά δύσκολο να συγκριθούν άμεσα τα αποτελέσματα αυτών των δημοσιευμένων μελετών.
συμπεράσματα Επιπλέον, είναι προς το παρόν δύσκολο να αποσυνδεθούν τα αποτελέσματα της αναισθησίας από εκείνες της χειρουργικής επέμβασης.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ!!!