26ο Ετήςιο υνέδριο ΔΕΒΕ 15-17 Νοεμβρύου, Θεςςαλονύκη Δυςμενείσ επιδράςεισ ςτο γλυκαιμικό προφίλ φαρμάκων που χρηςιμοποιούνται ςε καρδιακά νοςήματα Δημήτριοσ Παπάζογλου Αναπληρωτόσ Καθηγητόσ Παθολογύασ Ιατρικό χολό Αλεξανδρούπολησ
ΑΝΣΙΤΠΕΡΣΑΙΚΑ ΤΠΟΛΙΠΙΔΑΙΜΙΚΑ
ΑΝΣΙΤΠΕΡΣΑΙΚΑ Ο Δ2 εύναι ςχεδόν 2.5 φορϋσ πιο ςυχνόσ ςτα υπερταςικϊ ϊτομα Πολλού υπερταςικού αςθενεύσ αναπτύςςουν διαβότη χωρύσ να παύρνουν αντιυπερταςικό αγωγό Επιδημιολογικϋσ και ελεγχόμενεσ τυχαιοποιημϋνεσ μελϋτεσ ϋχουνε επύςησ ςυςχετύςει την αντιυπερταςικό αγωγό με την εκδόλωςη Δ2
Hellenic J Cardiol 2010; 51: 195-199
22 clinical trials, 143.153 patients www.thelancet.com Vol 369 January 20, 2007
Μειονεκτόματα των μελετών Eκδόλωςη Δ2 δευτερεύον καταληκτικό ςημεύο Έναρξη και διακοπό αντιυπερταςικών φαρμϊκων εκτόσ αυτών τησ μελϋτησ, ποικύλει Δυςχερόσ ο διαχωριςμόσ τησ επύδραςησ ενόσ ςυγκεκριμϋνου αντιυπερταςικού καθώσ αυτό ςυχνϊ χορηγούνταν επιπρόςθετα (on top) ςτα υπόλοιπα αντιυπερταςικϊ
ΔΙΟΤΡΗΣΙΚΑ
Diabetes Incidence (%) Diabetes Incidence - 4 Years (follow-up FBS 126 mg/dl for those <126 mg/dl at baseline) 30,0 Chlor Amlod Lisin ALLHAT 20,0 (n= 33.357) Chlorthalidone vs. Amlodipine vs. Lisinopril 10,0 11,6 9,8 * 8,1 * 0,0 * p<.05 compared to chlorthalidone JAMA 2002;288:2981-2997
Circulation 2008; 117: 2706-2715
Circulation 2008; 117: 2706-2715
Πιθανού μηχανιςμού τησ διαβητογόνου δρϊςησ των διουρητικών Ελϊττωςη καλύου ορού Τπομαγνηςιαιμύα Αύξηςη ηπατικού λύπουσ Hypertension, 2006;48(2):219-24 Eur J Clin Pharmacol. 1987;32:335 338 Hypertension, 2008:52 1030-1037 Aύξηςη τησ αλδοςτερόνησ Horm Metab Res 2005;37:455 459. The potentiation of diabetes by diuretics is likely a reflection of their potassium wasting effect, and may be overcome with lower doses of diuretic or either extra potassium or concomitant renin inhibition. Kaplan NM, Hypertension 2007;49:257.
Hypertension 2006, 48, 219 224
β-αδρενεργικοι ΑΝΑΣΟΛΕΙ Circulation 2008; 117: 2706-2715
Circulation 2008; 117: 2706-2715
Πιθανού μηχανιςμού τησ διαβητογόνου δρϊςησ των β-αναςτολϋων Μη αντιρροπούμενη α1 αδρενεργικό διϋγερςη (αγγειοςυςτολό, ελαττωμϋνη ςκελετικό αιματικό ροό και μειωμϋνη περιφερικό χορόγηςη γλυκόζησ) Clin Investig. 1992;70(suppl 1):S58 S64. Αναςτολό ινςουλινικόσ ϋκκριςησ από τα β-κύτταρα International Textbook of Diabetes Mellitus, Vol 1, 3 rd ed. Chichester: John Wiley & Sons Ltd; 2004:389 438 Αύξηςη ςωματικού βϊρουσ BMJ. 1990;300:902 903 Μη επαρκόσ παραγωγό ΝΟ και αντιμετώπιςη του οξειδωτικού stress Vasc Health Risk Manag. 2009;5:353 360.
Αγγειοδιαςταλτικού β-αναςτολεύσ Aναςτολό α1 αδρενεργικόσ δραςτηριότητασ / αύξηςη ςύνθεςησ ΝΟ Aντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτικό δρϊςη GEMINI: Επύδραςη τησ καρβεντιλόλησ ςτην ΗbA1c
O Δ2 που εκδηλώνεται κατϊ τη διϊρκεια τησ αντιυπερταςικόσ θεραπεύασ ςυνοδεύεται από την αναμενόμενη αύξηςη τησ καρδιαγγειακόσ θνητότητασ και θνηςιμότητασ;
Multiple Risk Factor Intervention Trial (MRFIT) (11,645 men, 18.5 years)..patients who developed T2DM had higher CHD, CVD and all-cause mortality rates VALUE (15,245 patients, 4.2 years, valsartan- or amlodipine-based therapy)..risk of cardiac morbidity in patients who developed diabetes during the 4.2-year followup was intermediate between that of those who had diabetes at baseline and those who did not develop diabetes at any point ONTARGET(25,620 patients to ramipril, telmisartan or combination)..although new-onset diabetes was least common in the combination therapy group, the primary outcome occurred at similar rates in the three treatment groups
SHEP-X - CV death (%) 14.3 Year Follow-up «Subjects who had diabetes associated with chlorthalidone had no significant increase in CV events and had a better prognosis than did those who had preexisting diabetes» 30 27 50 PLACEBO ACTIVE * 22 * * 20 18 18 B-L DM F-U DM NO DM 40 30 20 10 0 Kostis, et al. Am J Cardiol. 2005;95:29-35
ΤΠΟΛΙΠΙΔΑΙΜΙΚΑ (ΣΑΣΙΝΕ) WOSCOPS, 2001 30% μεύωςη Δ2 (n=5974) Pravastatin 40mg/day Freeman DJ et al, Circulation. 2001, 23;103(3):357-62
JUPITER HR 1.25, 95% CI 1.05 1.49, p=0.01 (n= 17.802) Rosuvastatin 20 mg/day Ridker PM et al, N Engl J Med 2008;359:2195e207
Coleman C et al, Curr Med Res Opin 2008;24:1359-62. Rajpathak S et al, Diabetes Care 2009;32:1924-9. Sattar N et al, Lancet 2010;375:735-42. Mills E et al, Q J Med 2011;104:109-24. Preiss D et al, JAMA 2011;305:2556-64. Culver A et al, Arch Intern Med 2012;172:144-52. Mills E et al, Q J Med 2011;104:109-24.
Statin Odds ratio (95% CI) Overall (n=91 140) 1.09 (1.02 1.17) Atorvastatin only (n=7773) 1.14 (0.89 1.46) Simvastatin only (n=18 815) 1.11 (0.97 1.26) Rosuvastatin only (n=24 714) 1.18 (1.04 1.33) Pravastatin (n=33 627) 1.03 (0.90 1.19) Lovastatin (n=6211) 0.98 (0.70 1.38) Sattar N et al, Lancet 2010;375:735-42.
Preiss D et al, JAMA 2011;305:2556-64.
Δοςοεξαρτώμενη επιδεύνωςη του γλυκαιμικού προφύλ με την ατορβαςτατύνη J Am Coll Cardiol. 2010 March 23; 55(12): 1209 1216.
Για κϊθε 3 αςθενεύσ που προλαμβϊνουν ϋνα καρδιαγγειακό γεγονόσ ϋνασ αςθενόσ εκδηλώνει ςακχαρώδη διαβότη λόγω τησ αγωγόσ με ςτατύνη Εκδηλώνονται 2 επιπρόςθετα περιςτατικϊ ςακχαρώδη διαβότη για κϊθε 1000 patient-years ςε αυτούσ που λαμβϊνουν ψηλϋσ δόςεισ ςτατύνησ
Μειονεκτόματα των αναλύςεων ετερογϋνεια των πληθυςμιακών δειγμϊτων επικϊλυψη μεταξύ πληθυςμών πρωτογενούσ πρόληψησ-υψηλού κινδύνου και δευτερογενούσ πρόληψησ-χαμηλού κινδύνου μύξη μελετών με μικρϋσ και μεγϊλεσ δόςεισ ςτατύνησ ϋλλειψη τακτικού ελϋγχου για ςϊκχαρο ςε αςθενεύσ που δε λϊμβαναν ςτατύνη ετερογϋνεια οριςμού του ςακχαρώδη διαβότη νϋασ ϋναρξησ
Πιθανού μηχανιςμού αρνητικόσ επύδραςησ ςτο μεταβολιςμό τησ γλυκόζησ Ελϊττωςη ινςουλινικόσ ϋκκριςησ (αναςτολό διαύλων αςβεςτύου) λιποφιλικϋσ ςτατύνεσ Ελϊττωςη μεταβολιτών όπωσ τα ιςοπρενοειδό που ρυθμύζουν προσ τα πϊνω τουσ υποδοχεύσ (GLUT)-4 Τποκλινικό φλεγμονό των μυών
Ποιοι κινδυνεύουν περιςςότερο Μεγαλύτερη ηλικύα Διαταραγμϋνη γλυκόζη νηςτεύασ / Αυξημϋνη ΗbA1c Παχυςαρκύα Μεταβολικό ςύνδρομο
ΤΠΟΛΙΠΙΔΑΙΜΙΚΑ (ΝΙΑΙΝΗ) ADMIT Study JAMA. 2000;284(10):1263-1270
Η υπεργλυκαιμικό δρϊςη τησ νιαςύνησ κορυφώνεται ςτισ 6-8 εβδομϊδεσ μετϊ την ϋναρξη τησ αγωγόσ και υποχωρεύ ςχετικϊ ςτη ςυνϋχεια Οι χαμηλότερεσ δόςεισ νιαςύνησ που χρηςιμοποιούνται ςόμερα (1500 2000 mg) προκαλούν όπια υπεργλυκαιμύα και μικρoύ βαθμού επιδεύνωςη του γλυκαιμικού προφύλ ςε ςχϋςη με τισ μεγαλύτερεσ δόςεισ του παρελθόντοσ τη μελϋτη Coronary Drug Project η νιαςύνη ϋδειξε την ύδια τϊςη για ελϊττωςη των καρδιαγγειακών ςυμβαμϊτων ϊςχετα από τη γλυκαιμικό κατϊςταςη των αςθενών