Α.Α Λιόντου, Ι. Σκούμας, Χ. Χρυσοχόου, Κ. Μασούρα, Κ. Αζναουρίδης, Χ. Πίτσαβος, Χ. Στεφανάδης Α' Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική, Γενικό

Σχετικά έγγραφα
Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

Μονάδα Λιπιδίων Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών Ιπποκράτειο Νοσοκομείο

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Αναθεωρημένες Ελληνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Παρουσίαση ενδιαφέροντος κλινικού περιστατικού Στεφανιαία Νόσος και δυσλιπιδαιμία

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Κατανάλωση καφέ και 10-ετης επίπτωση του Διαβήτη ( ): μελέτη ΑΤΤΙΚΗ

ΟΙΚΟΓΕΝΗΣ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ: ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

Κώστας Τσιούφης Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Παν/μίου Αθηνών

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ

ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Θεραπευτικός αλγόριθμος για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών Ελληνικές οδηγίες

Θεραπευτικές παρεμβάσεις για την επίτευξη του στόχου της LDL χοληστερόλης στο διαβητικό ασθενή

Η ΑΤΟΡΒΑΣΤΑΤΙΝΗ 30mg ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ: Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ 4 ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

Νέα θεραπευτική προσέγγιση: Από το the lower the better στο Lowest is best

Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας- Διατροφής, Σχολή Επιστημών Υγείας και Αγωγής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα,

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πώς υπολογίζεται, πώς αντιμετωπίζεται

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των αναστολέων της πρωτεΐνης PCSK9: πότε και σε ποιους ασθενείς

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Νικολούδη Μαρία. Ειδικ. Παθολόγος, Γ.Ν.Θ.Π. «Η Παμμακάριστος»

Στον απόηχο της Παγκόσμιας Ημέρας για το Διαβήτη. Αφιέρωμα σταν παιδικό Διαβήτη. ΧΓ Αντωνακούδης, ΓΧ Αντωνακούδης, ΙΠ Λεβαντάκης.

Η ΣΧΕΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΛΑΙΜΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ.

Επιπολασμός παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακή νοσηρότητα μεταξύ των κατοίκων κλειστού αγροτικού νησιωτικού πληθυσμού

ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

Favors statin Years After Baseline

Aρτηριακή σκληρία και μακροζωία:

Νεότερα φάρμακα : antiangptl3

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

Επίτευξη Θεραπευτικών Στόχων της Δυσλιπιδαιμίας-Ο ρόλος του Evolocumab

Παραρτημα III Μεταβολες στις περιληψεις των χαρακτηριστικων του προϊοντος και στα φυλλα οδηγιων χρησης

Μ. Δρακοπούλου*, Κ. Τούτουζας*, Γ. Μπενέτος*, Α. Συνετός*, Φ. Mητροπούλου*, Α. Μιχελόγγονα*, Α. Παπανικολάου*, Κ. Πρέκας, Η. Σιώρης, Δ.

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

DECODE σχετικός κίνδυνος θνητότητας από κάθε αίτιο σε µη διαβητικά άτοµα

Αντιαιμοπεταλιακή αγωγή στο Σακχαρώδη Διαβήτη. Μιχαήλ Δούμας Παθολόγος Β ΠΠ Κλινική ΑΠΘ

Κατανοώντας τον σηµαντικό ρόλο της LDLc στην πρόληψη των καρδιαγγειακών συµβαµάτων Ανασκόπηση βιβλιογραφίας

ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ 2019 ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΡΟΥΜΤΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑ Νοσηλεύτρια CPN, MSc Α Παιδιατρικής κλινικής ΑΠΘ

Συµβάλλει η γλυκόζη στην αθηρωµάτωση ;

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΡΑΛΛΙΔΗΣ, FESC Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

Η σημασία της ρύθμισης μεταβολικών παραμέτρων στην πρόληψη και αντιμετώπιση των επιπλοκών του διαβήτη: Γλυκαιμική ρύθμιση

Αναστολείς της PCSK9. ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΡΑΛΛΙΔΗΣ, FESC Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

Ι. Παπαδόπουλος Παθολόγος Συνεργάτης Διαβητολογικού Ιατρείου Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Ν. Ιωνίας

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

Νέες κατευθυντήριες οδηγίες για την θεραπεία της χοληστερόλης: Οριοθετήσεις και επισημάνσεις

Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΠΑΘΟΥΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ: ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ ΑΠΌ ΑΛΛΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

Η Επιδημιολογία της Καρδιαγγειακής Νόσου στην Ελλάδα, από το 1950

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ hs-crp ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΉ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΝΙΝΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Μ. ΧΑΝΤΑΝΗΣ Διευθυντής Καρδιολογίας Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιάς

Μεταβολικό Σύνδροµο (NCEP) -2ος ορισµός

Διερεύνηση στεφανιαίας νόσου σε ασυµπτωµατικό διαβητικό ασθενή

Aιμοδυναμικές διαταραχές καρδιάς και νεφρών σε ασθενείς με μη ρυθμισμένη αρτηριακή υπέρταση

Μεταβολικό Σύνδρομο και Άσκηση στην παιδική ηλικία: Ο Ρόλος των Αδικοπινών. Θανάσης Τζιαμούρτας ΤΕΦΑΑ Παν. Θεσσαλίας

Π. Σταφυλάς, Π. Σαραφίδης, Σ. Γουσόπουλος, Π. Γεωργιανός, Ο. Σαμόγλου, Α.Κανάκη, Λ. Χατζηϊωαννίδης, Χ. Καλίτσης, Π. Ζεμπεκάκης, Α. Λαζαρίδης.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΤΗ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ

Υπολιπιδαιμικά φάρμακα στην τρίτη ηλικία. Μάνος Παξιμαδάκης Καρδιολόγος

Προδιαβήτης και µεταβολικό σύνδροµο

ΝΕΟΔΙΑΓΝΩΣΘΕΙΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2. ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΣΥΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΓΕΙΑΚΗ ΒΛΑΒΗ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΎΠΟΥ 2.

ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

ΕΠI ΡΑΣΗ ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΓΟΝΙ ΙΟΥ SLCO1B1 ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΑΝΙΟΝΤΩΝ ΟΑΤΡ1Β1 ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΙΠΙ ΑΙΜΙΚΗ ΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΑΤΙΝΩΝ

HDL-χοληστερόλη παραμένει ακόμα θεραπευτικός στόχος; Δημήτριος Β. Κιόρτσης Ενδοκρινολόγος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

Πρόληψη στα καρδιαγγειακά νοσήματα

Η παχυσαρκία επιβαρυντικός ή βοηθητικός παράγοντας. Π.Α. Κυριάκου Καρδιολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Διδάκτωρ ΑΠΘ Γ Καρδιολογική κλινική, ΙΓΠΝΘ

Κορίτσι 8 ετών με LDL-χοληστερόλη 150mg/dL

OLD HOUSE DETAIL IOANNINA

Θετική επίδραση της ιβαμπραδίνης στη συμπαθητική υπερδραστηριότητα και την αρτηριακή σκληρότητα σε υπερτασικούς ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο

Α' Καρδιολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή Πανεπιστηµίου Αθηνών. Τµήµα Επιστήµης Διαιτολογίας Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήµιο

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

Χατζηκωνσταντίνου Θωμάς, ειδικευόμενος Παθολογίας Παθολογική κλινική Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (ΨΝΘ)

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Ο ΝΕΟΔΙΑΓΝΩΣΘΕΙΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΕΡΥΘΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΩΝ ΜΙΚΡΟΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ

Η Αξία της Αυτομέτρησης στο Σακχαρώδη Διαβήτη

Η επίδραση των ανταγωνιστών αλδοστερόνης στους παχύσαρκους υπερτασικούς

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

Ιωάννα Χρανιώτη 1, Νικόλαος Κατζηλάκης 2, Δημήτριος Σαμωνάκης 2, Γρηγόριος Χλουβεράκης 1, Ιωάννης Μουζάς 1, 2, Ευτυχία Στειακάκη 1, 2

ΥΠΟΛΕΙΠΟΜΕΝΟΣ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ. ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ MD, MSc, PhD ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ Α ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ Γ.Ν.

Κ.ΚΙΤΣΙΟΣ, Ε.ΓΕΩΡΕΛΗ, Ν.ΚΑΔΟΓΛΟΥ 1, Β.ΣΤΟΥΠΑΣ, Ι.ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, Ν.ΣΑΙΛΕΡ 2, Α.ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ

Μεταβολισμός λιπιδίων Δυσλιποπρωτειναιμίες. Μαρίνα Νούτσου Διευθύντρια Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Ιπποκράτειο

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

Στατινες και ΣΔ Χ.Κυρπιζιδης. Disclosures Ηοnoraria: GALENICA BOEHRINGER INGELHEIM

ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗΣ: ΝΑΙ Ή ΟΧΙ ΣΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΣΤΑΤΙΝΗΣ; -ΝΑΙ!

Δρ. Απόστολος Ι. Δουγαλής Παθολόγος, Επιµελητής Α Νοσοκοµείο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ, παράρτηµα ΠΑΝΑΓΙΑ

Χρόνια νοσήματα του ήπατος και υπολιπιδαιμική θεραπεία

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΥΠΕΡΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Κ. Παπαδοπούλου-Λεγμπέλου Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδιατρικής-Παιδοκαρδιολογίας ΑΠΘ Δ Παιδιατρική Κλινική, Νοσοκομείο «Παπαγεωργίου»

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ: «Πώς επιτυγχάνω καλή ρύθμιση στις δύσκολες περιπτώσεις: Σχέδιο δράσης» ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ασθενής με μεταβολικό σύνδρομο. Είναι όλες οι στατίνες ίδιες;

Διαβήτης και Στεφανιαία Νόσος

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

Transcript:

Α.Α Λιόντου, Ι. Σκούμας, Χ. Χρυσοχόου, Κ. Μασούρα, Κ. Αζναουρίδης, Χ. Πίτσαβος, Χ. Στεφανάδης Α' Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, Ιπποκράτειο

Παρουσίαση Εισαγωγή Σακχαρώδης Διαβήτης Στατίνες Οικογενείς Δυσλιπιδαιμίες Σκοπός της μελέτης Μέθοδοι Αποτελέσματα Συμπεράσματα

Σακχαρώδης Διαβήτης Ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου στεφανιαίας νόσου (ΣΝ), αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων (ΑΕΕ) και άλλων αγγειακών νόσων Διαβητικοί πληθυσμοί: 2-4 φορές υψηλότερος κίνδυνος για καρδιαγγειακά επεισόδια Τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης νηστείας (100-125mg/dL) σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου Ο κίνδυνος είναι συνεχής και γίνεται δυσανάλογα υψηλότερος στα ανώτερα επίπεδα του εύρους αυτών των τιμών Gaede P et al. N Engl J Med 2003;348:383 93. Gaede P, et al. Diabetes 2004; 53:S39 S47. American Diabetes Association. Diabetes Care. 2013;36 Suppl 1:S11 66.

Οι στατίνες έχουν έναν καλώς καθιερωμένο ρόλο στην πρωτογενή και δευτερογενή πρόληψη των καρδιαγγειακών επεισοδίων χρησιμοποιούνται ευρύτατα για την μείωση των επιπέδων της LDL χοληστερόλης τόσο σε διαβητικούς, όσο και σε μη διαβητικούς πληθυσμούς θεωρούνται γενικά καλώς ανεκτά και ασφαλή φάρμακα Ωστόσο Baigent C, et al. Lancet 2010; 376:1670-1681. Perk J et al. European Heart Journal 2012; 33:1635 1701.

πρόσφατα, πλήθος μελετών έδειξε ότι η αγωγή με στατίνες αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη, πιθανότατα με έναν δοσο-εξαρτώμενο τρόπο!

Μεγάλος αριθμός άρθρων έχουν δημοσιευτεί σχετικά με την πιθανή διαβητογόνο δράση των στατινών στον γενικό πληθυσμό Ridker PM, Pradhan A, MacFadyen JG et al. Cardiovascular benefits and diabetes risks of statin therapy in primary prevention: an analysis from the JUPITER trial. Lancet. 2012;380:565-71. Sampson UK, Lionton MF, Fazio S. Are statins diabetogenic? Curr Opin Cardiol. 2011; 26:342 347. Preiss D, Seshasai SR, Welsh P, et al. Risk of incident diabetes with intensive-dose compared with moderatedose statin therapy: a meta-analysis. JAMA 2011;305:2556 64. Ray K. Statin diabetogenicity: guidance for clinicians. Cardiovasc Diabetol. 2013;12 Suppl 1:S3. Sattar N, Preiss D, Murray HM, et al. Statins and risk of incident diabetes: a collaborative meta-analysis of randomisedstatin trials. Lancet 2010;375:735 42. Rajpathak SN, Kumbhani DJ, Crandall J et al. Statin therapy and risk of developing type 2 diabetes: a metaanalysis. Diabetes Care. 2009;32:192 9. Navarese EP, Buffon A, Andreotti F et al. Meta-analysis of impact of different types and doses of statins on new-onset diabetes mellitus. Am J Cardiol. 2013;111:1123 30. US Food and Drug Administration. Statin drugs drug safety communication: class labeling change. February 28, 2012. http://www.fda.gov/safety/medwatch/safetyinformation Freeman DJ, Norrie J, Sattar N, et al. Pravastatin and the development of diabetes mellitus: evidence for a protective treatment effect in the West of Scotland Coronary Prevention Study. Circulation. 2001;103:357 62. Sabatine MS, Wiviott SD, Morrow DA, etal. High-dose atorvastatin associated with worse glycemic control: a PROVE-ITTIMI 22 substudy [abstract]. Circulation 2004; 110(Suppl 3):834. Narayanan RP, Gittins M, Siddals KW et al. Atorvastatin administration is associated with dose-related changes in IGF bioavailability. Eur J Endocrinol. 2013;168:543-8 Sasaki J, Iwashita M, Kono S. Statins: beneficial or adverse for glucose metabolism. J Atheroscler Thromb 2006;13:123 129

Έλλειψη στοιχείων σχετικά με τα διαβητογόνα αποτελέσματα των στατινών στις οικογενείς δυσλιπιδαιμίες Panz V, Immelman A, Paiker J et al. High-dose statin therapy does not induce insulin resistance in patients with familial hypercholesterolemia. Metab Syndr Relat Disord 2012 Oct;10:351 7. Ter Avest E, Abbink EJ, de Graaf J et al. Effect of rosuvastatin on insulin sensitivity in patients with familial combined hyperlipidaemia. Eur Clin Invest 2005;35:558 64.

Οικογενής Συνδυασμένη Υπερλιπιδαιμία / Familial Combined Hyperlipidaemia (FCH) Η πιο συνηθισμένη γενετική δυσλιπιδιαμία (επιπολασμος 1% στον γενικό πληθυσμό) Σχετίζεται με πλήθος μεταβολικών διαταραχών: αρτηριακή υπέρταση, παχυσαρκία, αντίσταση στην ινσουλίνη, σακχαρώδη διαβήτη και μεταβολικό σύνδρομο Γνωστό αίτιο πρώιμης εμφάνισης ΣΝ Reiner Z et al. Eur Heart J 2011;32:1769 818. Veerkamp M et al. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2002;22:274 8.

Ετερόζυγη Οικογενής Υπερχοληστερολαιμία/ Heterozygous Familial Hypercholesterolaemia (hfh) Συχνή γενετική διαταραχή που οδηγεί σε πρώιμη ΣΝ Αφορά περίπου 1 στα 500 με 1 στα 200 άτομα στην Ευρώπη Αν παραμείνει χωρίς θεραπεία, η πλειοψηφία των ασθενών με hfh θα εμφανίσουν ΣΝ πριν την ηλικία των 60 ετών Nordestgaard BG et al. Eur Heart J 2013;34:3478-90.

Σκοπός της μελέτης Η διερεύνηση των επιδράσεων της μακράς διάρκειας θεραπείας με υψηλές δόσεις στατινών στην επίπτωση του σακχαρώδη διαβήτη σε ασθενείς με hfh και FCH

Μέθοδοι Πληθυσμός Μελέτης: Αρχικά : 523 ενήλικες ασθενείς (314 hfh και 209 FCH ασθενείς) οι οποίοι επισκέφτηκαν την Μονάδα Λιπιδίων του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου από το 1990 μέχρι το 2013 Οι ασθενείς που έλαβαν πολύ χαμηλής έντασης θεραπεία με στατίνη αποκλείστηκαν από τη μελέτη 359 ασθενείς (212 hfh και 147 FCH ασθενείς) συμπεριελήφθησαν στον πληθυσμό της μελέτης Μέση διάρκεια παρακολούθησης (follow up) 11 και 10 έτη αντίστοιχα (εύρος 2-23 έτη)

Κλινικά Δεδομένα Αρτηριακή υπέρταση Σακχαρώδης Διαβήτης (γλυκόζη νηστείας 126mg/dL σε 2 συνεχείς επισκέψεις ή επίπεδα γλυκόζης >200mg/dL κατά τη διάρκεια δοκιμασίας ανοχής στην γλυκόζη - OGTT) Ιστορικό ΣΝ, ΑΕΕ και περιφερικής αγγειακής νόσου Θυρεοειδείς ορμόνες Οικογενειακό ιστορικό ΣΝ Φαρμακευτική αγωγή

Διαγνωστικά κριτήρια hfh Σύμφωνα με το US MEDPED program: Παρουσία μετάλλαξης του LDL-υποδοχέα, ή Επίπεδα LDL χοληστερόλης πάνω από την 95 η εκατοστιαία θέση για την ηλικία και το φύλο, Απουσία άλλης αιτίας δυσλιπιδαιμίας (δευτερογενής δυσλιπιδαιμίας) και τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα: Παρουσία τενόντιων ξανθωμάτων στον ασθενή ή σε πρώτου βαθμού συγγενή του, ή Το κριτήριο των επιπέδων της LDL χοληστερόλης σε πρώτου ή δευτέρου βαθμού συγγενείς, ή Επιβεβαιωμένη ΣΝ στον ασθενή ή σε συγγενή του ηλικίας <60 ετών. Η μοριακή διάγνωση διενεργήθηκε σε 36 ασθενείς Panagiotakos DB et al. Curr Med Res Opin 2003;19:89 94 Dedoussis G, et al. Eur J Clin Investig 2004;34:402 9 Jansen AC, et al. J Intern Med 2004;256:482 90

Διαγνωστικά κριτήρια FCH 1. Επίπεδα ολικής χοληστερόλης και/ή τριγλυκεριδίων >90 η εκατοστιαία θέση ανάλογα με το φύλο και την ηλικία σε 2 ή περισσότερες μετρήσεις, σύμφωνα με τα ανώτερα επίπεδα που χρησιμοποιήθηκαν στην μελέτη PROCAM (Prospective Cardiovascular Munster study), και 2. Παρουσία τύπου ΙΙα, ΙΙβ ή IV υπερλιπιδαιμίας σε τουλάχιστον έναν πρώτου βαθμού συγγενή, και/ή 3. Οικογενειακό ιστορικό πρώιμης αθηροσκληρωτικής νόσου πριν την ηλικία των 60 ετών Gaddi A, et al. Vasc Health Risk Manag 2007;3:877 86 Gaddi A, et al.. Nutr Metab Cardiovasc Dis 1999;9:304 11 de Graaf J, et al. Semin Vasc Med 2004; 4:229 40 Aguilar S C, et al. Semin Vasc Med 2004;2:203 09 Assmann G, et al. Am J Cardiol 1992;70:733 37

Ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά και χαρακτηριστικά τρόπου ζωής Φύλο Ηλικία Βάρος, ύψος, Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) Περιφέρεια μέσης Καπνιστικές συνήθειες Φυσική δραστηριότητα Κατανάλωση αλκοόλ

Βιοχημικά χαρακτηριστικά Ολική χοληστερόλη HDL χοληστερόλη, LDL χοληστερόλη, επίπεδα τριγλυκεριδίων Επίπεδα γλυκόζης νηστείας Δοκιμασία ανοχής στην γλυκόζη (OGTT) / HbA1c όπου χρειαζόταν

Ένταση θεραπείας με στατίνες (ΕΘΣ) Ισοδυναμία Στατινών 40mg σιμβαστατίνης= 15mg ατορβαστατίνης= 5mg ροσουβαστατίνης = 1 αυθαίρετη μονάδα έντασης θεραπείας με στατίνη 80mg πραβαστατίνης = 80mg φλουβαστατίνης =40/80mg λοβαστατίνης= 0.5 αυθαίρετη μονάδα έντασης θεραπείας με στατίνη McKenney JM et al. Curr Med Res Opin 2003;19:689 98. Jones PH et al. STELLAR Study Group. Am J Cardiol 2003;92:152 60.

Γινόμενο Έντασης Θεραπείας με Στατίνες (ΓΕΘΣ) Μονάδες ΕΘΣ x διάρκεια θεραπείας με στατίνες (μήνες) = Γινόμενο Έντασης Θεραπείας με Στατίνες Εύρος 25-720 μονάδες

Ταξινόμηση ανάλογα με το Γινόμενο ΕΘΣ i. Χαμηλό τριτημόριο, χαμηλό γινόμενο ΕΘΣ (25-54 μονάδες), ii. Ενδιάμεσο τριτημόριο, μέτριο γινόμενο ΕΘΣ (55-110 μονάδες) iii. Υψηλότερο τριτημόριο, υψηλό γινόμενο ΕΘΣ (>110 μονάδες)

Αποτελέσματα

Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης hfh (N=212) FCH (N=147) P-value Φύλο (άρρεν)(%) 38.7 70.1 <0.001 Ηλικία (μέση) 44±12 50±9 <0.001 ΣΝ (%) 23.1 27.2 0.377 ΣΔ (%) 3.3 4.1 0.697 ΑΥ (%) 15.6 27.2 0.007 Κάπνισμα (%) 24.6 32.7 0.100 ΔΜΣ (kg/m 2 ) 26.6±22 27.3±3 0.725 Περιφέρεια μέσης (cm) 81±12 93±9 <0.001 Ολική χοληστερόλη (mg/dl) 354±69 293±49 <0.001 LDL(mg/dl) 277±69 209±18 <0.001 HDL (mg/dl) 49±12 45±27 0.121 TGL (mg/dl) 107 (86-156) 210 (158-271) <0.001 Διάρκεια follow up (έτη) 11±5 10±5 0.037 Statin intensity treatment product (μέσο) 104 (51-235) 80 (45-140) 0.002

Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης hfh (N=212) FCH (N=147) P-value Φύλο (άρρεν)(%) 38.7 70.1 <0.001 Ηλικία (μέση) 44±12 50±9 <0.001 ΣΝ (%) 23.1 27.2 0.377 ΣΔ (%) 3.3 4.1 0.697 ΑΥ (%) 15.6 27.2 0.007 Κάπνισμα (%) 24.6 32.7 0.100 ΔΜΣ (kg/m 2 ) 26.6±22 27.3±3 0.725 Περιφέρεια μέσης (cm) 81±12 93±9 <0.001 Ολική χοληστερόλη (mg/dl) 354±69 293±49 <0.001 LDL(mg/dl) 277±69 209±18 <0.001 HDL (mg/dl) 49±12 45±27 0.121 TGL (mg/dl) 107 (86-156) 210 (158-271) <0.001 Διάρκεια follow up (έτη) 11±5 10±5 0.037 Γινόμενο ΕΘΣ (μέσο) 104 (51-235) 80 (45-140) 0.002

Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης hfh (N=212) FCH (N=147) P-value Φύλο (άρρεν)(%) 38.7 70.1 <0.001 Ηλικία (μέση) 44±12 50±9 <0.001 ΣΝ (%) 23.1 27.2 0.377 ΣΔ (%) 3.3 4.1 0.697 ΑΥ (%) 15.6 27.2 0.007 Κάπνισμα (%) 24.6 32.7 0.100 ΔΜΣ (kg/m 2 ) 26.6±22 27.3±3 0.725 Περιφέρεια μέσης (cm) 81±12 93±9 <0.001 Ολική χοληστερόλη (mg/dl) 354±69 293±49 <0.001 LDL(mg/dl) 277±69 209±18 <0.001 HDL (mg/dl) 49±12 45±27 0.121 TGL (mg/dl) 107 (86-156) 210 (158-271) <0.001 Διάρκεια follow up (έτη) 11±5 10±5 0.037 Γινόμενο ΕΘΣ (μέσο) 104 (51-235) 80 (45-140) 0.002

Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης hfh (N=212) FCH (N=147) P-value Φύλο (άρρεν)(%) 38.7 70.1 <0.001 Ηλικία (μέση) 44±12 50±9 <0.001 ΣΝ (%) 23.1 27.2 0.377 ΣΔ (%) 3.3 4.1 0.697 ΑΥ (%) 15.6 27.2 0.007 Κάπνισμα (%) 24.6 32.7 0.100 ΔΜΣ (kg/m 2 ) 26.6±22 27.3±3 0.725 Περιφέρεια μέσης (cm) 81±12 93±9 <0.001 Ολική χοληστερόλη (mg/dl) 354±69 293±49 <0.001 LDL(mg/dl) 277±69 209±18 <0.001 HDL (mg/dl) 49±12 45±27 0.121 TGL (mg/dl) 107 (86-156) 210 (158-271) <0.001 Διάρκεια follow up (έτη) 11±5 10±5 0.037 Γινόμενο ΕΘΣ (μέσο) 104 (51-235) 80 (45-140) 0.002

Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης hfh (N=212) FCH (N=147) P-value Φύλο (άρρεν)(%) 38.7 70.1 <0.001 Ηλικία (μέση) 44±12 50±9 <0.001 ΣΝ (%) 23.1 27.2 0.377 ΣΔ (%) 3.3 4.1 0.697 ΑΥ (%) 15.6 27.2 0.007 Κάπνισμα (%) 24.6 32.7 0.100 ΔΜΣ (kg/m 2 ) 26.6±22 27.3±3 0.725 Περιφέρεια μέσης (cm) 81±12 93±9 <0.001 Ολική χοληστερόλη (mg/dl) 354±69 293±49 <0.001 LDL(mg/dl) 277±69 209±18 <0.001 HDL (mg/dl) 49±12 45±27 0.121 TGL (mg/dl) 107 (86-156) 210 (158-271) <0.001 Διάρκεια follow up (έτη) 11±5 10±5 0.037 Γινόμενο ΕΘΣ (μέσο) 104 (51-235) 80 (45-140) 0.002

Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης hfh (N=212) FCH (N=147) P-value Φύλο (άρρεν)(%) 38.7 70.1 <0.001 Ηλικία (μέση) 44±12 50±9 <0.001 ΣΝ (%) 23.1 27.2 0.377 ΣΔ (%) 3.3 4.1 0.697 ΑΥ (%) 15.6 27.2 0.007 Κάπνισμα (%) 24.6 32.7 0.100 ΔΜΣ (kg/m 2 ) 26.6±22 27.3±3 0.725 Περιφέρεια μέσης (cm) 81±12 93±9 <0.001 Ολική χοληστερόλη (mg/dl) 354±69 293±49 <0.001 LDL(mg/dl) 277±69 209±18 <0.001 HDL (mg/dl) 49±12 45±27 0.121 TGL (mg/dl) 107 (86-156) 210 (158-271) <0.001 Διάρκεια follow up (έτη) 11±5 10±5 0.037 Γινόμενο ΕΘΣ (μέσο) 104 (51-235) 80 (45-140) 0.002

Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης hfh (N=212) FCH (N=147) P-value Φύλο (άρρεν)(%) 38.7 70.1 <0.001 Ηλικία (μέση) 44±12 50±9 <0.001 ΣΝ (%) 23.1 27.2 0.377 ΣΔ (%) 3.3 4.1 0.697 ΑΥ (%) 15.6 27.2 0.007 Κάπνισμα (%) 24.6 32.7 0.100 ΔΜΣ (kg/m 2 ) 26.6±22 27.3±3 0.725 Περιφέρεια μέσης (cm) 81±12 93±9 <0.001 Ολική χοληστερόλη (mg/dl) 354±69 293±49 <0.001 LDL(mg/dl) 277±69 209±18 <0.001 HDL (mg/dl) 49±12 45±27 0.121 TGL (mg/dl) 107 (86-156) 210 (158-271) <0.001 Διάρκεια follow up (έτη) 11±5 10±5 0.037 Γινόμενο ΕΘΣ (μέσο) 104 (51-235) 80 (45-140) 0.002

Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης Χαρακτηριστικά πρώτης επίσκεψης hfh (N=212) FCH (N=147) P-value Φύλο (άρρεν)(%) 38.7 70.1 <0.001 Ηλικία (μέση) 44±12 50±9 <0.001 ΣΝ (%) 23.1 27.2 0.377 ΣΔ (%) 3.3 4.1 0.697 ΑΥ (%) 15.6 27.2 0.007 Κάπνισμα (%) 24.6 32.7 0.100 ΔΜΣ (kg/m 2 ) 26.6±22 27.3±3 0.725 Περιφέρεια μέσης (cm) 81±12 93±9 <0.001 Ολική χοληστερόλη (mg/dl) 354±69 293±49 <0.001 LDL(mg/dl) 277±69 209±18 <0.001 HDL (mg/dl) 49±12 45±27 0.121 TGL (mg/dl) 107 (86-156) 210 (158-271) <0.001 Διάρκεια follow up (έτη) 11±5 10±5 0.037 Γινόμενο ΕΘΣ (μέσο) 104 (51-235) 80 (45-140) 0.002

hfh πληθυσμός Μόνο 2 νέα περιστατικά Σακχαρώδη Διαβήτη (1% του hfh πληθυσμού) μετά από μια μέση διάρκεια παρακολούθησης (follow up) 11 ετών!

1 η hfh περίπτωση Άνδρας, μη καπνιστής, με ιστορικό ΣΝ και ΑΥ Follow up: 23 έτη συνολικά, κατά τη διάρκεια των οποίων, ο ΔΜΣ αυξήθηκε από 25.5 σε 27.5 kg/m 2. ΣΔ μετά τα πρώτα δύο χρόνια συνεχόμενης θεραπείας με λοβαστατίνη 80mg

2 η hfh περίπτωση 39 ετών γυναίκα, καπνίστρια, χωρίς ιστορικό υπέρτασης ή καρδιαγγειακής νόσου Follow up: 19 έτη ΣΔ μετά από 5 έτη αδιάκοπης θεραπείας με στατίνη (ατορβαστατίνη 40mg) κατά τη διάρκεια των οποίων ο ΔΜΣ αυξήθηκε από 20.3 σε 21.5 kg/m 2.

FCH πληθυσμός 20 ασθενείς (14%) από την FCH ομάδα ανέπτυξαν πρωτο-εμφανιζόμενο ΣΔ Η μέση διάρκεια της θεραπείας πριν την ανάπτυξη του ΣΔ ήταν ουσιαστικά 8.5 έτη

Μονοπαραγοντική ανάλυση των σχέσεων μεταξύ νέο-εμφανιζόμενου ΣΔ και πλήθους κοινών παραγόντων κινδύνου για ΣΔ στην ομάδα FCH Μεταβλητές Χωρίς ΣΔ (n=121) Νέος ΣΔ (n=20) P-Value Φύλο (άρρεν)(%) 69.4 80.0 0.335 Ηλικία (μέση) 50±9 49±9 0.643 ΑΥ (%) 44.6 60.0 0.202 Μεταβολικό σύνδρομο 49.6 80.0 0.011 (%) Περιφέρεια μέσης (cm) 96±9 100±9 0.084 HDL (mg/dl) 48±12 12±10 0.05 Κατηγορία στατίνης(%) 0.318 Ατορβαστατίνη 63.6 21.5 Σιμβαστατίνη 14.9 5.0 Ροσουβαστατίνη 80.0 15.0 Τριτημόριο ΕΘΣ(%) 0.086 Χαμηλό 31.4 45.0 Ενδιάμεσο 34.7 10.0 Υψηλό 33.9 45.0

Μονοπαραγοντική ανάλυση των σχέσεων μεταξύ νέο-εμφανιζόμενου ΣΔ και πλήθους κοινών παραγόντων κινδύνου για ΣΔ στην ομάδα FCH Μεταβλητές Χωρίς ΣΔ (n=121) Νέος ΣΔ (n=20) P-Value Φύλο (άρρεν)(%) 69.4 80.0 0.335 Ηλικία (μέση) 50±9 49±9 0.643 ΑΥ (%) 44.6 60.0 0.202 Μεταβολικό σύνδρομο 49.6 80.0 0.011 (%) Περιφέρεια μέσης (cm) 96±9 100±9 0.084 HDL (mg/dl) 48±12 12±10 0.05 Κατηγορία στατίνης(%) 0.318 Ατορβαστατίνη 63.6 21.5 Σιμβαστατίνη 14.9 5.0 Ροσουβαστατίνη 80.0 15.0 Τριτημόριο ΕΘΣ (%) 0.086 Χαμηλό 31.4 45.0 Ενδιάμεσο 34.7 10.0 Υψηλό 33.9 45.0

Μονοπαραγοντική ανάλυση των σχέσεων μεταξύ νέο-εμφανιζόμενου ΣΔ και πλήθους κοινών παραγόντων κινδύνου για ΣΔ στην ομάδα FCH Μεταβλητές Χωρίς ΣΔ (n=121) Νέος ΣΔ (n=20) P-Value Φύλο (άρρεν)(%) 69.4 80.0 0.335 Ηλικία (μέση) 50±9 49±9 0.643 ΑΥ (%) 44.6 60.0 0.202 Μεταβολικό σύνδρομο 49.6 80.0 0.011 (%) Περιφέρεια μέσης (cm) 96±9 100±9 0.084 HDL (mg/dl) 48±12 12±10 0.05 Κατηγορία στατίνης(%) 0.318 Ατορβαστατίνη 63.6 21.5 Σιμβαστατίνη 14.9 5.0 Ροσουβαστατίνη 80.0 15.0 Τριτημόριο ΕΘΣ (%) 0.086 Χαμηλό 31.4 45.0 Ενδιάμεσο 34.7 10.0 Υψηλό 33.9 45.0

Ανάλυση παλινδρόμησης Cox για την εκτίμηση του ρόλου του STI στην ανάπτυξη ΣΔ, μετά από έλεγχο διαφόρων παραγόντων κινδύνου P-value Exp(B) 95% C.I. ΕΘΣ τριτημόριο 0.11 0.602 0.320-1.133 Ηλικία 0.59 0.986 0.938-1.037 Φύλο 0.42 0.582 0.155-2.180 Περιφέρεια μέσης 0.006 1.100 1.027-1.177 Οικογενειακό 0.29 1.785 0.602-5.293 ιστορικό ΣΔ β-αναστολείς 0.57 1.398 0.437-4.473

Συζήτηση

hfh πληθυσμός Οι hfh ασθενείς δεν ανέπτυξαν ΣΔ μετά από μία μέση διάρκεια παρακολούθησης 11 ετών, παρά την υψηλής έντασης θεραπείας μεστατίνες Συμφωνία με τα αποτελέσματα των Panz και συν. οι οποίοι εξέτασαν 51 ασθενείς με ομόζυγο και 20 ασθενείς με ετερόζυγο οικογενή υπερχοληστερολαιμία και συμπέραναν ότι δεν υπήρξε σημαντική αλλαγή στην αντίσταση στην ινσουλίνη με την υψηλής δόσης θεραπείας με στατίνη Ελλιπή δεδομένα σχετικά με τις μεταβολικές επιδράσεις των στατινών στην υψηλού κινδύνου ομάδα hfh Panz V et al. Metab Syndr Relat Disord 2012 Oct;10:351 7.

FCH πληθυσμός Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ΕΘΣ τριτημορίων στην επίπτωση του ΣΔ μετά από έλεγχο διαφόρων συγχυστών Η Kaplan-Meier και η ανάλυση παλινδρόμησης Cox επιβεβαίωσε την έλλειψη συσχέτισης μεταξύ του γινομένου ΕΘΣ και του κινδύνου ανάπτυξης ΣΔ Σχεδιάγραμμα. Η παρακολούθηση ασθενών χωρίς εμφάνιση ΣΔ ανάλογα με το τριτημόριο ΕΘΣ

FCH πληθυσμός (2) Δεν αναδείχθηκε καμία συσχέτιση μεταξύ των τριών διαφορετικών ειδών στατινών που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη μελέτη (ατορβαστατίνη, σιμβαστατίνη και ροσουβαστατίνη) και του νέο-εμφανιζόμενου ΣΔ

FCH πληθυσμός (3) Σε αντίθεση με αυτά τα αποτελέσματα, μία πολύ πρόσφατη μεγάλη μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων κλινικών μελετών (113.394 ασθενών), έδειξε σημαντικές διαφορές μεταξύ των διαφόρων ειδών και δόσεων των στατινών, όσον αφορά στον κίνδυνο εμφάνισης ΣΔ Η πραβαστατίνη ήταν η ασφαλέστερη επιλογή από πλευράς νέο-εμφανιζόμενου ΣΔ και η ροσουβαστατίνη συσχετίστηκε με την υψηλότερη αριθμητικά επίπτωση ΣΔ Όσον αφορά τον FCH πληθυσμό ωστόσο, μία προηγούμενη μελέτη είχε αναφέρει ότι μία σχετικά υψηλή δόση ροσουβαστατίνης δεν επηρέασε την αντίσταση στην ινσουλίνη των ασθενών αυτών Navarese EP et al. Am J Cardiol. 2013;111:1123 30 Ter Avest E et al. Eur J Clin Invest. 2005 Sep;35(9):558-64

Συμπεράσματα Η μακράς διάρκειας εντατικής θεραπείας με στατίνες δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ΣΔ στους hfh ή FCH πληθυσμούς Τα δεδομένα σχετικά με την επίπτωση του σχετιζόμενου-μεστατίνες σακχαρώδη διαβήτη είναι ελλιπή στους πληθυσμούς με οικογενείς δυσλιπιδαιμίες Παρά τον μεγάλο αριθμό κλινικών μελετών και μετααναλύσεων που εκτιμούν την διαβητογόνο δράση των διαφόρων τύπων και δόσεων των στατινών, δεν υπάρχουν ξεκάθαρα συμπεράσματα σχετικά με την έκταση στην οποία οι στατίνες προκαλούν ΣΔ και τον τύπο των στατινών που κρίνεται ασφαλέστερος

Συμπεράσματα (2) Όλες οι μετα-αναλύσεις συμφωνούν ότι τα οφέλη από την πρόληψη των καρδιαγγειακών επεισοδίων μέσω της θεραπείας με στατίνες υπερτερούν του κινδύνου εμφάνισης νέου διαβήτη, ιδιαίτερα σε υψηλού κινδύνου ασθενείς Μέχρι να υπάρξουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ξεκάθαρα τη διαβητογόνο δράση των στατινών, είναι πολύ σημαντική η συνεχής και στενή παρακολούθηση των επιπέδων γλυκόζης νηστείας

Ευχαριστώ