Η ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ GLARGINE 300 U/mL: ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΙΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

Σχετικά έγγραφα
Εξελίσσοντας την ινσουλινοθεραπεία με την νέας γενιάς βασική ινσουλίνη Glargine 300U/ml

Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300 IU/ml

ΕΝΑΡΞΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΒΑΣΙΚΗ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2 ΠΟΣΟ GOLD ΕΙΝΑΙ ΤΟ STANDARD?

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΜΑΚΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΑΔΥΝΑΜΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

Ινσουλινοθεραπεία (Βασική +ΑΔ)

Συζήτηση περίπτωσης ασθενούς. Σ. Λιάτης Παθολόγος Επιμελητής Β ΕΣΥ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «Λαϊκό»

ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ: Η ΜΕΛΕΤΗ DECLARE

ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤOΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΔ 2 ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΟΜΟΕΙΔΕΣ ΤΗΣ ΓΛΑΡΓΙΝΙΚΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ LY IGLAR

Εμμανουήλ Μ. Πάγκαλος. τ. Δντης Παθολογικής κλινικής Ιατρικό Διαβαλκανικό κέντρο Διαβητολογικό κέντρο «Αρεταίος»

ινσουλίνης στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: πότε και πως ;»

«Επιλέγοντας βασική ινσουλίνη: η γλαργινική ινσουλίνη 300IU/ml»

Ινσουλίνη lispro 200 units/ml Εξέλιξη στην εντατικοποίηση της ινσουλινοθεραπείας με σχήμα basal bolus

Πως μεταφράζονται σε όφελος για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 τα δεδομένα της καρδιαγγειακής μελέτης DEVOTE

Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΝΑΓΛΙΦΛΟΖΙΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ. ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

Εξελίσσοντας τη θεραπεία του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 1 ο Μέρος. Τριαντάφυλλος Π. Διδάγγελος

.aiavramidis.gr www

Τι κάνουμε; Διαβητικός με Βασική ινσουλίνη 49 μον + Μετφορμίνη 850mgX2 +glimepiride. 3ετίας ενώ έχει FPG ~ 110mg έχει PPG ~ 260mg & HbA1c=7,9%

Θεραπεία με βασική ινσουλίνη στην καθ ημέρα πράξη με επίκεντρο τον ασθενή. Κ.Καρατζίδου Γ.Ν.Θ.»Παπαγεωργίου»-Α Παθ.Κλινική

ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟ

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. «Σχήματα. αναλόγων έναντι σχημάτων ανθρώπινου τύπου ινσουλίνης στο σακχαρώδη διαβήτη»

ΝΕΩΤΕΡΕΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΕΣ. A Mητράκου Επικ.Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α. ΜΟΝΑΔΑ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Ε.Κ.Π.Α.

Mαριάννα Μπενρουμπή, ιαβητολογικό Κέντρο, Γ. Ν. Α. «Πολυκλινική»

Ινσουλινοθεραπεία στην παιδική και εφηβική ηλικία

Συνδυασμοί φαρμάκων έναντι της υπεργλυκαιμίας Δόκιμοι και αδόκιμοι

Εντατικοποίηση ινσουλινοθεραπείας2στον2σδ τύπου22. Δρ.2Χρίστος2Παστελλάς ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ2 2ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ ΛΕΜΕΣΟΣ,2ΚΥΠΡΟΣ 2013

Βasal plus: Ο σύγχρονος τρόπος για την εντατικοποίηση της ινσουλινοθεραπείας

Ινσουλινοθεραπεια στο ΣΔ τύπου 2

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΠΑΛΤΑΓΙΑΝΝΗΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ Α Ε.Σ.Υ. ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΓΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

Κύρος Σιώμος Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος Διευθυντής ΤΥΠΕΤ

T.Διδάγγελος, Z. Κοντονίνας, K.Τζιόμαλος, Χ.Μαργαριτίδης, I.Στεργίου, Σ. Τσοτουλίδης, E.Καρλάφτη, A. Χατζητόλιος

Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

Εντατικοποίηση της θεραπείας με ινσουλίνη: Ποιος δρόμος για ποιον ασθενή

Ινσουλίνη lispro 200 μονάδες/ml: Διπλό και σε μικρό. Κύρος Σιώμος Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος Διευθυντής ΤΥΠΕΤ

Ινσουλινοθεραπεία στον ΣΔ τύπου 2

Απλό και εύκολο ξεκίνημα : Πότε και με ποιον τρόπο ; Χρήστος Σαμπάνης Διαβητολογικό Κέντρο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Σύγχρονες κατευθυντήριες οδηγίες για την έναρξη και την εντατικοποίηση της ινσουλινοθεραπείας στον Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2

Biosimilars. Κατώτερα? Ανώτερα? Ανοσογονικό(τερα)?

Μαριάννα Μπενρουμπή Διαβητολογικό Κέντρο Γ.Ν.Αθηνών «Πολυκλινική»

ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΑΝΤΛΙΑΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΣΕ ΕΦΗΒΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΑΡΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΜΕ Σ 1. ΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ, ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΣΚΟΛΙΕΣ.

Ideg/Lira: Ο σύγχρονος τρόπος βελτιστοποίησης της βασικής ινσουλίνης με ένα στυλό και μια ένεση ημερησίως

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ: ΑΣΘΕΝΉΣ 35 ΕΤΏΝ ΜΕ ΣΔ1 ΚΑΙ BMI 28 KG/M2 ΈΧΕΙ HBA1C 8,5% ΥΠΌ ΣΧΉΜΑ BASAL-BOLUS. ΠΟΙΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ Η ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ.

ΚΑΡΡΑΣ Σ.

Μια κριτική ματιά στην κλινική. μελέτη GRIPHON

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Βασικοί τύποι ινσουλινών στο σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1

Στόχοι γλυκαιμικής ρύθμισης - αυτοέλεγχος

Περιστατικά ασθενών για συζήτηση. Συνέδριο ΔΕΒΕ Νοέμβριος 2010

Δρ. Χρήστος Σαμπάνης Διαβητολογικό Κέντρο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΡΟΠΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ. Δ. Κιόρτσης. Ενδοκρινολόγος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

Β Π Μ Hρεμία. Αναστροφή. Οστεόλυση. Οστεοπαραγωγή

Θεραπεία του διαβήτη με αντλία ινσουλίνης Η σημασία της συνεχούς καταγραφής της γλυκόζης

Β-αναστολείς στην ανεπίπλεκτη υπέρταση: Έχουν θέση? ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ MD, MSc, PhD Διευθυντής ΕΣΥ Καρδιολογικής Κλινικής Γ.Ν.

ΙΔΡΥΜΑ. Θεσσαλονίκη, ύλα

A novel combination of basal insulin and GLP-1 analog

Στόχοι γλυκαιμικής ρύθμισης - αυτοέλεγχος

Μετάταξη από τα αντιδιαβητικά δισκία σε ενέσιμες θεραπείες. Ενδοκρινολογικό τμήμα Διαβητολογικό κέντρο Δημήτρης Μαργαριτόπουλος

Ινσουλίνη Degludec: Ρύθμιση με ευελιξία χωρίς σημαντικές διακυμάνσεις

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ: «Πώς επιτυγχάνω καλή ρύθμιση στις δύσκολες περιπτώσεις: Σχέδιο δράσης» ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

DECODE σχετικός κίνδυνος θνητότητας από κάθε αίτιο σε µη διαβητικά άτοµα

Η εξέλιξη στις ενέσιμες θεραπείες για τη συνολική αντιμετώπιση της παθοφυσιολογίας του Σακχαρώδη Διαβήτη

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΣ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ Dr ΚΥΡΟΣ ΣΙΩΜΟΣ Ειδικός Παθολόγος Διαβητολόγος Διευθυντής ΤΥΠΕΤ Θεσσαλονίκης

Πρέπει να υπολογίζουμε μόνο τους υδατάνθρακες στα εντατικοποιημένα σχήματα; Ποιος ο ρόλος πρωτεΐνης και λίπους;

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

Προενταξιακός ασθενής - Επιλογή μεθόδου κάθαρσης

Η ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΣΤΟΛΕΩΝ ΤΗΣ PCSK9 ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ - ΚΛΙΝΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

<<Ινσουλινοθεραπεία : Πρακτικές Οδηγίες>>

Θεραπευτικές παρεμβάσεις με οδηγό την παθοφυσιολογία του διαβήτη σε ασθενείς που χρειάζονται ινσουλίνη. Μαριάνθη Αρχανιωτάκη

ΚΛΙΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΑΠΑΓΛΙΦΛΟΖΙΝΗΣ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2 ΠΟΥ? ΠΟΤΕ? ΓΙΑΤΙ?

Β. Καραμάνος. 22 ο Ετήσιο Συνέδριο ιαβητολογικής Εταιρείας Βόρειας Ελλάδας. 15 Νοεμβρίου 2008 Θεσσαλονίκη. Β. Καραμάνος

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

Έναρξη ινσουλίνης στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: πότε και πώς ;

ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Δρ. Χρήστος Σαμπάνης Διαβητολογικό Κέντρο Β` Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ. Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

Πρωτογενής πρόληψη των καρδιαγγειακών IFG

ΑΝΩΔΥΝΗ & ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ. Γνωρίζω τις βελόνες ινσουλίνης, τις χρησιμοποιώ σωστά!

.aiavramidis.gr www

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

ΙΝΣΟΥΛΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ Ασημίνα Γαλλή-Τσινοπούλου Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδιατρικής- Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας ΑΠΘ

2. Η Βαρύτητα Διαφόρων Γλυκαιμικών Δεικτών Νοσηλείας στην Λειτουργική Έκβαση του ΑΕΕ των Διαβητικών Ασθενών

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2 ΣΕ ΝΟΣΗΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Θεραπευτικές εξελίξεις στις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσους του Εντέρου (ΙΦΝΕ)

Ασθενής με ΣΔτ2 και καλή γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, πρέπει να αυτοελέγχεται; OXΙ. Α. Αλαβέρας, ΝΕΕΣ

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗΣ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΔ2 ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΕΝΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

Μαριάννα Μπενρουμπή, ιαβητολογικό Κέντρο, Γ. Ν. Α. «Πολυκλινική»

Πρώτη φορά anti-tnfα θεραπεία σε ασθενή με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα

Η παχυσαρκία επιβαρυντικός ή βοηθητικός παράγοντας. Π.Α. Κυριάκου Καρδιολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Διδάκτωρ ΑΠΘ Γ Καρδιολογική κλινική, ΙΓΠΝΘ

O Σακχαρώδης Διαβήτης στην παιδική και εφηβική ηλικία

Η ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

GUIDELINES: ΛΙΠΙΔΙΑ. Ευάγγελος Λυμπερόπουλος. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

Διαβήτης και Άσκηση. Τι είναι διαβήτης. και το μεταβολισμό των υδατανθράκων Προκαλείται κυρίως από ανεπάρκεια ή

Η ΑΤΟΡΒΑΣΤΑΤΙΝΗ 30mg ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ: Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ 4 ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

Προδιαβήτης και µεταβολικό σύνδροµο

Πόσο κοντά είμαστε στην ευρεία εφαρμογή του «τεχνητού παγκρέατος» ως θεραπεία του διαβήτη τύπου 1;

Εξατομίκευση της θεραπείας στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέσα από τις νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες

Transcript:

Η ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ GLARGINE 300 U/mL: ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΙΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ Ευάγγελος Λυμπερόπουλος Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων www.bpath.gr, www.atherosclerosis.gr

DISCLOSURES Participation in educational, research and advisory activities sponsored by: ASTRA-ZENECA, VIANEX, MSD, LILLY, BAYER, AMGEN, ELPEN, SANOFI, MYLAN, BOEHRINGER-INGELHEIM, SPECIFAR, NOVARTIS, NOVO NORDISK, GALENICA, SERVIER, VALEANT

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 1 Άνδρας 63 ετών με ιστορικό διαβήτη τύπου 2 από 12ετίας. Διέκοψε το κάπνισμα. Υπό μετφορμίνη/αλογλιπτίνη 1000/12.5 mg Χ 2 + Ινσουλίνη glargine U-100: 42 U στις 10 μμ HbA1c 7.7% ΣΒ 85 Kg, BMI 29 Kg/m 2, egfr 80 ml/min/1.73 m 2 ΑΠ 130/80 mmhg υπό τελμισαρτάνη 80 mg LDL-C 65 mg/dl υπό ροσουβαστατίνη 20 mg

Ημερολόγιο αυτοελέγχου ΠΡΩΙ (08.00) ΜΕΣΗΜ (14.00) ΒΡΑΔΥ (20.00) 3 πμ Προ Μετά 2hrs Προ Μετά 2hrs Προ Μετά 2hrs 1 130 63* 2 155 142 158 3 128 184 220 4 132 5 141 151 176 6 91 188 264 7 128 59* 8 151 149 169 9 126 177 280

ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΑ /ΦΑΡΜΑΚΟΔΥΝΑΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Basal insulin development Comparison of action after a single dose for NPH and Gla-100 and for Gla-100 and insulin detemir; comparison at steady state for Gla-100 and Gla-300 and for Gla-100 and insulin degludec NPH, neutral protamine Hagedorn; PD, pharmacodynamic; PEG, polyethylene glycol; PK, pharmacokinetic; rdna, recombinant DNA 1. Eliaschewitz FG, Barreto T. Diabetol Metab Syndr. 2016;8:2; 2. Adapted from Pettus J et al. Diabetes Metab Res Rev. 2015 Oct 28. doi: 10.1002/dmrr.2763. [Epub ahead of print]; 3. Adapted from Owens DR et al. Diabetes Metab Res Rev. 2014;30:104-19

Becker et al. Diabetes Care 2015;38:637 43; 2

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της Gla-300 και της Gla-100; Μείωση του όγκου κατά 2/3 Ίδιος αριθμός μονάδων Μικρότερος όγκος έγχυσης για την Gla-300 έναντι της Gla-100 Gla-100 Gla-300 Μικρότερη επιφάνεια Μικρότερη επιφάνεια υποδόριου depot για την Gla-300 έναντι της Gla-100 Gla-100 Gla-300 Διαφορετική κινητική απορρόφησης «Πιο σταδιακή αποδέσμευση» Διαφορετικό προφίλ ΦΚ/ΦΔ της ινσουλίνης Gla-300 συγκριτικά με την ινσουλίνη Gla-100 Προσαρμογή από Dailey G και Συν. Diabetes Obes Metab. 2015 Jul 3. doi: 10.1111/dom.12531. [Epub ahead of print]; Steinstraesser A και Συν. Diabetes Obes Metab. 2014,16:873-6, Becker RH και Συν. Diabetes Care. 2015,38:637-43 13

Ακόμα πιο σταθερό και παρατεταμένο Φαρμακοκινητικό/Φαρμακοδυναμικό προφίλ (πέρα των 24 ωρών) με Gla-300 έναντι Gla-100 Μέση συγκέντρωση ινσουλίνης, µu/ml 20 10 0 0 6 12 18 24 30 36 Ρυθμός έγχυσης γλυκόζης, mg/min/kg 160 3 Gla-300 0,4 U/kg 2 Gla-100 0,4 U/Kg 1 0 0 6 12 18 24 30 36 Γλυκόζη στο αίμα, mg/dl 140 120 100 0 6 12 18 24 30 36 Χρόνος, h Διπλά-τυφλή, διασταυρούμενη μελέτη ευγλυκαιμικού clamp με Gla-300 έναντι Gla-100 σε 30 ασθενείς με ΣΔΤ1 16 Becker RHA et al. Diabetes Care 2015;38:637 643

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΛΙΝΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ Gla U-300: EDITION

Χαρακτηριστικά των ασθενών με ΣΔΤ2 που τυχαιοποιήθηκαν στις μελέτες EDITION 1-2-3 2496 ασθενείς με διαφορετικό ιστορικό θεραπείας: BB (basal bolus), BOT (basal only therapy) και πρωτοθεραπευόμενοι με ινσουλίνη EDITION 1 EDITION 2 EDITION 3 POOLED ANALYSIS Περιγραφή της μελέτης και θεραπεία Gla-300 έναντι Gla-100 (+γευματική ινσουλίνη+met) Gla-300 έναντι Gla-100 (+Met+OAD*) Gla-300 έναντι Gla-100 (+Met+OAD ) N/A Αριθμός συμμετεχόντων Gla-300 Gla-100 Θεραπεία μείωσης της γλυκόζης κατά το screening Κριτήρια ένταξης Δόση ινσουλίνης HbA 1C Ηλικία (έτη) 404 403 Βασική + γευματική ινσουλίνη + OAD 42 U 7 10% 18 404 407 Βασική ινσουλίνη + OAD 42 U 7 10% 18 439 439 Πρωτοθεραπευόμενοι με ινσουλίνη + OAD Μέση τιμή κατά την έναρξη Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 7 11% 18 1247 1249 N/A N/A ΔΜΣ, kg/m 2 Ηλικία (έτη) Διάρκεια του διαβήτη, έτη HbA 1C, % 36,6 60,1 15,6 8,15 36,6 59,8 16,1 8,16 34,8 57,9 12,7 8,26 34,8 58,5 12,5 8,22 32,8 58,2 10,1 8,51 33,2 57,2 9,6 8,57 34,7 58,7 12,7 8,31 34,8 58,5 12,6 8,32 *Η χρήση SU απαγορευόταν για 2 μήνες πριν από το screening και κατά τη διάρκεια της μελέτης Εκτός από τις SU, οι γλινίδες και άλλα OAD, δεν επιτρεπόταν να χρησιμοποιηθούν μαζί με ινσουλίνη ΔΜΣ=δείκτης μάζας σώματος, Met=μετφορμίνη, N/A=δεν ισχύει Ritzel R et al. Diabetes Obes Metab. 2015 Apr 30. doi: 10.1111/dom.12485 [Epub προ δημοσίευσης] 24

Τιτλοποίηση βασικής ινσουλίνης στις μελέτες EDITION 1, 2 και 3 Gla-300 ή Gla-100 χορηγούνταν πάντα το βράδυ στις μελέτες ΣΔΤ2 Η μέση τιμή SMPG νηστείας τις τελευταίες 3 ημέρες κυμαινόταν ως εξής: Προσαρμογές δόσης Gla-300 ή Gla-100, U/day 140 mg/dl +6 >100 και <140 mg/dl +3 Γλυκαιμικός στόχος: 80 100 mg/dl <80 mg/dl Καμία μεταβολή -3 ή στη διακριτική ευχέρεια του ερευνητή 25 Η δόση έναρξης των Gla-300 και Gla-100 ήταν 0,2 U/kg στους πρωτοθεραπευόμενους με ινσουλίνη ασθενείς Στην EDITION 1 και 2, η αρχική δόση των Gla-300 ή Gla-100, για τους συμμετέχοντες που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν Gla-100 ή άπαξ ημερησίως NPH, ήταν η δόση βασικής ινσουλίνης που χρησιμοποιήθηκε τις 3 ημέρες πριν από την τυχαιοποίηση (1:1), ενώ για εκείνους που ελάμβαναν προηγουμένως NPH συχνότερα από μία φορά την ημέρα, η νέα ημερήσια δόση της βασικής ινσουλίνης μειώθηκε κατά ~20% Η προσαρμογή της δόσης εκτελείτο γενικά μία φορά την εβδομάδα, αλλά όχι συχνότερα από κάθε 3 έως 4 ημέρες SMPG, αυτο-μετρούμενη γλυκόζη στο πλάσμα Riddle MC et al. Diabetes Care. 2014;37:2755-62; Yki-Järvinen H et al. Diabetes Care. 2014;37:3235-43; Bolli GB et al. Diabetes Obes Metab. 2015;17:386-94 25

Παρόμοιες μειώσεις HbA 1C έναντι Gla-100 σε όλες τις μελέτες του ΣΔΤ2 Συγκεντρωτική ανάλυση για το πρόγραμμα EDITION 1-2-3 T2DM Μέση (SE) HbA 1C, % 8,4 0.8 8,2 0.8 8,0 0.8 7,8 0.8 7,6 0.8 7,4 0.7 7,2 0.7 7,0 0.7 Gla-300 n=1247 Gla-100 n=1249 Μέση (SE) HbA 1C, mmol/mol Μέση διαφορά LS (με τη μέθοδο των ελαχίστων τετραγώνων) το Μήνα 6: 0,00% 95% CI 0,08 έως 0,07% Έναρξη Εβδομάδα 12 Μήνας 6 69 67 65 63 61 59 57 55 53 Στοιχεία μελετών EDITION για κάθε ασθενή: EDITION 1 Διαφορά: 0,00% 95% CI 0,11 έως 0,11% EDITION 2 Διαφορά: 0,01% 95% CI 0,14 έως 0,12% EDITION 3 Διαφορά: 0,04% 95% CI 0,09 έως 0,17% Η βελτίωση της HbA 1C δεν επηρεάστηκε από το φύλο, την ηλικία, τη διάρκεια του διαβήτη (<10 έτη και 10 έτη), η HbA 1C κατά την έναρξη (<8% ή 8%) ή το αρχικό ΔΜΣ 26 Τροποποιημένος πληθυσμός με πρόθεση για θεραπεία (mitt), LS=ελαχίστων τετραγώνων Ritzel R et al. Diabetes Obes Metab. 2015 Apr 30. doi: 10.1111/dom.12485 [Epub προ δημοσίευσης]; Riddle MC et al. Diabetes Care. 2014;37:2755-62; Yki- Järvinen H et al. Diabetes Care. 2014;37:3235-43; Bolli GB et al. Diabetes Obes Metab. 2015;17:386-94; ΠΧΠ Gla-300. Διαθέσιμη στην ιστοσελίδα: http://www.ema.europa.eu/docs/en_gb/document_library/epar_-_product_information/human/000309/wc500047935.pdf. Accessed June 2015 26

EDITION 1-2-3 Pooled Analysis, M6 Λιγότερα επεισόδια επιβεβαιωμένης ή σοβαρής υπογλυκαιμίας με Gla-300 vs Gla-100 σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας (24 ώρες) και τη νύχτα Υπογλυκαιμία οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας (24 ώρες) Αθροιστικοί μέσοι αριθμοί επιβεβαιωμένων* ή σοβαρών επεισοδίων 10 8 6 4 Gla-300 Gla-100 14% 3 2 1 Νυχτερινή υπογλυκαιμία (00:00 05:59) Αθροιστικοί μέσοι αριθμοί επιβεβαιωμένων* ή σοβαρών επεισοδίων Gla-300 Gla-100 31% 2 0 0 RR 0,86 (0,77 έως 0,97) P=0,0116 4 8 12 16 20 24 28 Χρόνος, εβδομάδες 0 RR 0,69 (0,57 έως 0,84) P=0,0002 0 4 8 12 16 20 24 28 Συντήρηση Χρόνος, εβδομάδες *Επιβεβαιωμένα επεισόδια με βάση γλυκόζη πλάσματος 70 mg/dl (3,9 mmol/l) Adapted from Ritzel R et al. Diabetes Obes Metab. 2015;17:859-67 27

Η ινσουλίνη Gla-300 οδήγησε σε μείωση του ποσοστού εμφάνισης επιβεβαιωμένης ή σοβαρής υπογλυκαιμίας πέραν της προκαθορισμένης νυκτερινής περιόδου (00:00-05:59) σε ασθενείς με ΣΔΤ2 Συγκεντρωτική ανάλυση EDITION I και III σε ασθενείς με ΣΔΤ2 Πληθυσμός ασφαλείας Ποσοστό επιβεβαιωμένων ( 70 mg/dl) ή σοβαρών επεισοδίων ανά συμμετέχοντα-έτος (ανθρωπο-έτος) Ινσουλίνη Gla-100 Ινσουλίνη Gla-300 29 Riddle MC και Συν. Ετήσια Συνάντηση Αμερικάνικης Διαβητολογικής Εταιρείας, 5-9 Ιουνίου 2015, Bοστώνη, MA Abs.1027-P 30

-17% -31%

Πιο σταθερή μείωση της HbA 1C με λιγότερη υπογλυκαιμία με Gla-300 έναντι Gla-100 στους 12 μήνες Συγκεντρωτική ανάλυση των μελετών EDITION 1-2-3 στο ΣΔΤ2 στους 12 μήνες Μέση (SE) HbA 1C, % 8.8 8.6 8.4 8.2 8.0 7.8 7.6 7.4 7.2 7.0 Gla-300 Gla-100 Baseline Ε12 M6 Μέση (SE) HbA 1C, mmol/mol Μέση διαφορά LS στους 12 μήνες: 0.10% 95% CI 0.18 to 0.02% P=0.0174 Μικρότερη πρόσληψη σωματικού βάρους με Gla-300 έναντι Gla-100: LS μέση διαφορά 0.40 kg (95% CI 0.71 to 0.09; P=0.0117) Κατά μέσο όρο, 14% υψηλότερη δόση με Gla-300 έναντι Gla-100 στους 12 μήνες M9 M12 73 68 63 58 53 Συμμετέχοντες με 1 επιβεβαιωμένο( 70 mg/dl) ή σοβαρό υπογλυκαιμικό επεισόδιο Νυκτερινή Nocturnal (00:00 05:59 h) h) 0.85 (0.77 to 0.92) Any Οποιαδήποτε time of day χρονική (24 στιγμή h) (24 ώρες) 0.94 (0.90 to 0.98) Ευνοείται η Gla-300 Ευνοείται η Gla-100 0.5 1 1.5 Ευνοείται η Gla-300 Ευνοείται η Gla-100 0.5 1 1.5 Σχετικός κίνδυνος (95% CI) Relative risk and 95% CI based on % of participants with 1 event of one confirmed ( 70 mg/dl [ 3.9 mmol/l]) or severe hypoglycemia HbA 1C, glycated hemoglobin A 1C ; LS, least squares; M, month; T2DM, type 2 diabetes mellitus; W, week Adapted from Ritzel R et al. Poster presentation at ADA 2015; Abstract 1030-P 34

Δόση βασικής ινσουλίνης το Μήνα 6 στο συνολικό Πρόγραμμα EDITION Μέση ημερήσια δόση βασικής ινσουλίνης, U/kg EDITION 1 EDITION 2 EDITION 3 EDITION 4 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Στην Έναρξη 0,67 0,67 0,64 0,66 0,19 0,19 0,32 0,32 Μήνας 6 0,98 0,88 0,93 0,85 0,62 0,53 0,47 0,40 Σχετική διαφορά για Gla-300 έναντι Gla-100,% +11,55 +10,44 +16,58 +15,98 Η υψηλότερη τελική δόση με Gla-300 σε σύγκριση με τη Gla-100 συνάδει με τη χαμηλότερη 24ωρη έκθεση σε Gla-300 έναντι Gla-100 που παρατηρήθηκε υπό συνθήκες σταθερής κατάστασης στις ΦΚ και ΦΔ μελέτες στο κλινικό πρόγραμμα EDITION Αυτή η παρατήρηση υποδηλώνει μια κάπως χαμηλότερη βιοδιαθεσιμότητα της Gla-300 λόγω αυξημένου χρόνου παραμονής στην υποδόρια αποθήκη, με αποτέλεσμα την επιπλέον έκθεση στις πεπτιδάσες ιστού η οποία δεν είχε επίδραση στο σωματικό βάρος, καθώς παρατηρήθηκε παρόμοια ή μικρότερη αύξηση σωματικού βάρους με Gla-300 έναντι Gla-100 Ομοίως, η υψηλότερη δόση Gla-300 δεν συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών (π.χ. υπογλυκαιμία) έναντι της Gla-100 Data on file, E19_Insulin dose_absolute and Relative differences_m12_2014-09-03.doc, pg 6, 12, 14, 22; Becker RH et al. Diabetes Care. 2015;38:637-43; Yki-Järvinen H et al. Diabetes Care. 2014;37:3235-43; Riddle MC et al. Diabetes Care. 2014;37:2755-62; Bolli GB et al. Diabetes Obes Metab. 2015;17:386-94; Home PD et al. Diabetes Care. 2015 Jun 17. pii: dc150249. [Epub προ δημοσίευσης] 35

ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ Gla U-300

DELIVER 1: Switch to Gla-300 significantly improves real-world glycemic control in adults with T2DM 1 US PHIE Results: T2D patients switched from Basal Insulins to Gla-300 (n=267) 8.97% -0.64% (p<0.0001) Includes all patients identified with HbA 1c data recorded in 0 6M before and 0 6M after switch to Gla-300 8.33% Switching to Gla-300 was also associated with numerically less hypoglycemia (6.0% vs 5.1% prior to switching vs follow up [both 0 3 months; n=449]) HbA 1c at baseline HbA 1c at follow-up 1. Ye. F et al. Abstract 943-P presented at the American Diabetes Association 76th Scientific Sessions, New Orleans Louisiana, June 10-14, 2016.

DELIVER-2: Similar glycemic control with less hypoglycemia after switching to Gla-300 vs other basal insulin in real life HbA 1C, % Events/per patient per year % relative to other BI Comparable HbA 1C reductions at 6 months 9,5% 8,5% 7,5% 6,5% 5,5% 8,95% Gla-300 Baseline P=0.14 fή change Gla-300 vs other BI Δ = 0.55% P<0.01 8,40% Gla-300 Follow-up 8,93% Other BI Baseline Δ = 0.47% P<0.01 8,46% Other BI Follow-up 0,9 0,8 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0,1 Adjusted* mean hypoglycemia event rate during 6 months of follow up 1 0 0,67 Gla-300 (n=1827) P<0.01 25% 0,90 Other BI (n=1827) Study design Following on from the DELIVER 1 pilot study, DELIVER 2 was a retrospective observational analysis of matched cohorts (matched at a 1:1 ratio on a propensity score based on baseline demographics and clinical characteristics) of patients with T2DM on prior basal insulin who were switched to either Gla-300 or another basal insulin (Gla-100, insulin detemir or IDeg), US PHIE EMR database (March 2015 to March 2016) *adjusted for baseline hypoglycemia incidence BI, βασική ινσουλίνη; EMR, electronic medical records; PHIE, Predictive Health Intelligence Environment Zhou LF et al. Poster presented at AACE 2017, Poster NR 1151 47

DELIVER-3: Similar glycemic control with less hypoglycemia after switching to Gla-300 vs other basal insulin in real life HbA 1C, % Events/100 patients/month % relative to other BI Comparable HbA 1C reductions at 6 months Adjusted LS mean difference -0.09 P=0.24 fή change Gla-300 vs other BI Adjusted* mean hypoglycemia event rate during 6 months of follow up P=0.0002 9,5% 8,5% 7,5% 8,52% Δ = 0.33% P<0.01 8,19% 8,34% Δ = 0.34% P<0.01 8,00% 100 80 60 48% 40 6,5% 20 5,5% Gla-300 Baseline Gla-300 Follow-up Other BI Baseline Other BI Follow-up 0 Gla-300 (n=468) Other BI (n=1142) Study design DELIVER 3 retrospective observational analysis of patients aged 65 years with T2DM on prior basal insulin who were switched to either Gla-300 ή another basal insulin (Gla-100, insulin detemir ή IDeg) from US PHIE EMR database (March 2015 to March 2016). Logistic regression analysis adjusted for baseline confounders *adjusted for baseline hypoglycemia incidence BI, βασική ινσουλίνη; EMR, electronic medical records; PHIE, Predictive Health Intelligence Environment Zhou LF et al. Poster presented at ADA 2017, Poster 986-P and unpublished data 50

ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΛΛΑΓΗ Gla U-100 ΣΕ Gla U-300 ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ: 54 U HBA1c κατά 0.7% HBA1c 7.0%

Ημερολόγιο αυτοελέγχου ΠΡΩΙ (08.00) ΜΕΣΗΜ (14.00) ΑΠΟΓΕΥΜΑ (20.00) 3 πμ Προ Μετά 2hrs Προ Μετά 2hrs Προ Μετά 2hrs 1 101 105 2 115 132 158 3 121 143 160 4 118 5 113 141 166 6 97 141 159 7 123 121 8 104 149 159 9 118 151 162

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 2 Γυναίκα 68 ετών με ιστορικό διαβήτη τύπου 2 από 7ετίας. Δεν καπνίζει. Υπό μετφορμίνη/σιταγλιπτίνη 1000/50 mg Χ 2 HbA1c 8.4%, FPG ~160-180 mg/dl, PPG ~180-260 mg/dl ΣΒ 75 Kg, BMI 31.2 Kg/m 2, egfr 60 ml/min/1.73 m 2 LDL-C 74 mg/dl υπό ροσουβαστατίνη 20 mg

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΜΕ Gla U-300;

1. Λιγότερες υπογλυκαιμίες-μικρότερη γλυκαιμική μεταβλητότητα

Study design Open-label 1:1 randomized, active-controlled, 2-arm parallel-group, multicenter study comparing Gla-300 vs IDeg-100 Week 24 Gla-300 once daily, n=460 1:1 randomization Adults with T2DM Insulin naive Treated with OAD ± GLP-1RA HbA 1C 7.5 to 10.5% Stratification by: HbA 1C at screening (<8.0 / 8.0%) Use of SU or meglitinides at screening (Yes / No) Recommended starting dose: 0.2 U/kg Titration target: fasting SMPG 80 100 mg/dl without hypoglycemia IDeg-100 once daily, n=460 Recommended starting dose: 10 U Cheng A et al. Poster presented at IDF 2017; P-0332 79

Key messages The BRIGHT study is the first large randomized clinical trial comparing the efficacy and safety of Gla-300 vs IDeg-100 Primary objective: To demonstrate non-inferiority in the efficacy of Gla-300 vs IDeg-100 in terms of change of HbA 1C from baseline to week 24 Main secondary objectives focus on total number of participants with and rates of hypoglycemia Gla-300 met the primary objective Full results expected in 2018 Cheng A et al. Poster presented at IDF 2017; P-0332; Press release: http://mediaroom.sanofi.com/sanofis-toujeo-met-main-objective-in-head-to-head-study-versus-insulin-degludec/ Bailey TS et al. Diabetes Metab. 2017 Nov 16. pii: S1262-3636(17)30538-4. doi: 10.1016/j.diabet.2017.10.001. [Epub ahead of print]; Blonde L et al. Poster presentation at WCIRDC 2017; Meneghini L et al. Poster presentation at WCIRDC 2017 82

2. Μικρότερος όγκος χορήγησης-λιγότερη ενόχληση-λιγότερη διαρροή-περισσότερες μονάδες ανά πένα

Επανασχεδιασμένα χαρακτηριστικά της πένας Gla-300 SoloSTAR Συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της πένας SoloSTAR έχουν επανασχεδιαστεί για να βελτιώσουν την εμπειρία του χρήστη : Μεγαλύτερη χωρητικότητα της πένας Gla-300 σε σχέση με την πένα Gla-100 SoloSTAR (450 μονάδες έναντι 300 μονάδες) 1 1 click στο κουμπί επιλογέα δόσης= 1 μονάδα Gla-300 (π.χ. δεν υπάρχει ανάγκη για επανα-υπολογισμό εξαιτίας του λιγότερου ενέσιμου όγκου) 1 Ακριβή χορήγηση των μονάδων ινσουλίνης στο 1/3 του όγκου της Gla-100 SoloSTAR 2 Σταθερότητα για 6 εβδομάδες σε θερμοκρασία δωματίου Με την προγεμισμένη συσκευή τύπου πένας Gla 300 SoloStar, μπορεί να χορηγηθεί μία δόση, 1-80 μονάδων ανά ένεση, σε βήματα της 1 μονάδας 1. Pohlmeier H et al. Poster presentation at ADA 2015; Abstract 1052-P 2. Klonoff D et al. J Diabetes Sci Technol. 2015;9:936-8 84

3. Ευελιξία στην ώρα χορήγησης ± 3 ώρες

Ποσοστό συμμετεχόντων με 1 υπογλυκαιμικά επεισόδια Ευελιξία ως προς την ώρα χορήγησης της δόσης με τη Gla-300 Πρωινή έναντι βραδινή ένεση στο ΣΔΤ1 Στην EDITION 4, δεν υπήρχαν κλινικά σημαντικές διαφορές στη βελτίωση της HbA 1C ή στην υπογλυκαιμία μεταξύ της πρωϊνής ή της βραδινής ένεσης με Gla-300 (επιβεβαιώνεται περαιτέρω από τα ευρήματα της μελέτη CGM στο ΣΔΤ1) Στις υπο-μελέτες EDITION 1 & 2, η ευελιξία στη χορήγηση της δόσης (24± 3 ώρες) δεν είχε καμία επίδραση στο γλυκαιμικό έλεγχο και στην επίπτωση της υπογλυκαιμίας Συγκεντρωτικά δεδομένα από τις υπομελέτες EDITION 1 & 2 (mitt) Μέση ημερήσια δόση βασικής ινσουλίνης, U/kg Ευέλικτη δοσολογία (n=99) Σταθερή δοσολογία (n=95) 60 Ευέλικτη δοσολογία Σταθερή δοσολογία Μήνας 6, μέση τιμή (SD) 1,00 (0,36) 0,93 (0,33) Μήνες 6-9, μέση μεταβολή LS (SE) 0,03 (0,01) 0,03 (0,01) Μέση μεταβολή LS (95% CI) 0,00 (-0,02 έως 0,03) HbA 1c,% Μήνας 6, μέση τιμή (SD) 7,30 (0,93) 7,30 (0,96) Μήνες 6-9, μέση μεταβολή LS (SE) 0,05 (0,06) 0,00 (0,07) Μέση διαφορά LS (95% CI) 0,05 (-0,13 έως 0,23) FPG*, mg/dl Μήνας 6, μέση τιμή (SD) 130,2 (35,6) 124,2 (47,2) Μήνες 6-9, μέση μεταβολή LS (SE) 6,6 (4,1) 3,9 (4,3) Μέση διαφορά LS (95% CI) 2,7 (-9,0 έως 14,4) *Εργαστηριακή μέτρηση FPG που συλλέχθηκε στην κλινική 50 40 30 20 10 0 Επιβεβαιωμένη (ΒG 70 mg/dl ) ή σοβαρή οποιαδήποτε χρονική στιγμή (24 ώρες) Επιβεβαιωμένη (BG 70 mg/dl) ή σοβαρή νυκτερινή (00:00 έως 05:59) Συγκεντρωτικά δεδομένα από τις υπο-μελέτες EDITION 1 και 2 (πληθυσμός ασφαλείας) 86 Home PD et al. Diabetes Care. 2015 Jun 17. pii: dc150249. [Epub ahead of print]; Bergenstal RM et al. Poster presentation at EASD 2014; Abstract 949; Riddle et al. Poster presentation at ATTD 2015; Diabetes Tech Ther 2015; 17 (Suppl1): A102-103 (abstract no. 234)

4. Κόστος/μονάδα ινσουλίνης

Κόστος αναλόγων βασικής ινσουλίνης ΙΝΣΟΥΛΙΝΕΣ (ΑΝΑΛΟΓΑ) ΜΑΚΡΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ ΛΤ Συμμετοχή ασθενή ΛΤ ανά 1000 IUs LANTUS INJ.SOL 100 IU/ML x 3 PF PEN (SOLOSTAR) x 3 ML INSULIN GLARGINE 100U/ml 31,88 3,2 35,4 LANTUS INJ.SOL 100 IU/ML x 10 PF PEN (SOLOSTAR) x 3 ML INSULIN GLARGINE 100U/ml 98,16 9,8 32,7 TOUJEO INJ.SOL 300 IU/ML x 3 PF PEN (SOLOSTAR) x 1.5 ML INSULIN GLARGINE 300U/ml 47,89 4,8 35,5 ABASAGLAR INJ.SOL 100U/ML x 10 PF PEN (KWIKPEN) x 3ML INSULIN GLARGINE 100U/ml 84,52 8,5 28,2 TRESIBA INJ.SOL 100U/ML x 5 PF PEN (FLEX TOUCH) x 3ML INSULIN DEGLUDEC 100U/ml 82,05 8,2 54,7 LEVEMIR INJ.SOL 100 U/ml x 5 PF PEN (FLEXPEN) X 3 ML INSULIN DETEMIR U100/ml 68,68 6,9 45,8

ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΕΝΑΡΞΗ Gla U-300 0.2 U/Kg = 15 U ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ: 28 U HBA1c κατά 1.7% HBA1c 6.7% FPG ~110-130 mg/dl, PPG 140-160 mg/dl ΟΧΙ υπογλυκαιμίες ΣΒ κατά 1.5 Kg ΣΒ 76.5 Kg

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 3 Γυναίκα 33 ετών με ιστορικό διαβήτη τύπου 1 από 12ετίας. Υπό Gla U-100: 24 U + Glulisine: ICR 1/15 g, ISF 1/40 ΣΒ 60 Kg, BMI 22 Kg/m 2, egfr 90 ml/min/1.73 m 2 HbA1c 8.9% Αστάθεια πρωινής γλυκόζης - νυχτερινές υπογλυκαιμίες - αυξημένες απογευματινές τιμές

Gla-300: Παρόμοια αποτελεσματικότητα με τη Gla-100 στη μείωση της HbA1C στο ΣΔΤ1 EDITION 4 Πρωινή ένεση Gla 300 n=136 Βραδινή ένεση Gla 300 n=138 Πρωινή ένεση Gla 100 n=137 Βραδινή ένεση Gla 100 n=138 Τα στοιχεία παρουσιάζονται για τις ομάδες πρωινής και βραδινής ένεσης σε συνδυασμό Gla-100 Gla-300 Παρατηρήθηκαν συγκρίσιμες μειώσεις HbA 1C ανεξάρτητα από την ώρα ένεσης (πρωί ή απόγευμα) πληθυσμός mitt για το πρωτεύον καταληκτικό σημείο (Gla-300: n=273, Gla-100: n=273) Η άπαξ ημερησίως δόση της ινσουλίνης τιτλοποιήθηκε για FPG 80 130 mg/dl Home PD et al. Diabetes Care. 2015 Jun 17. pii: dc150249. [Epub προ δημοσίευσης] 94

Gla-300: Παρόμοια επίπτωση επιβεβαιωμένης ή σοβαρής νυκτερινής υπογλυκαιμίας έναντι Gla-100 στο ΣΔΤ1 τη διάρκεια των πρώτων 8 εβδομάδων EDITION 4 Νυχτερινή υπογλυκαιμία (00:00 05:59) Συνολικός μέσος αριθμός επιβεβαιωμένων (BG 70 mg/dl) ή σοβαρών επεισοδίων 6 5 4 3 Gla-300 Gla-100 Συμμετέχοντες με 1 επιβεβαιωμένα (BG 70 mg/dl) ή σοβαρά επεισόδια (%) 100 Σχετικός κίνδυνος Σχετικός κίνδυνος Σχετικός 0,82 1,06 κίνδυνος 0,98 80 (95% CI 0,70-0,96) (0,92-1,23) (0,88-1,09) 68,6 70,2 60 40 46,7 57,1 59,1 55,6 2 1 0 Αναλογία ποσοστών (Rate Ratio) 0,90 (95% CI 0,71 έως 1,14) 0 4 8 12 16 20 24 28 Χρόνος (εβδομάδες) 20 0 Έναρξη έως Εβδομάδα 8 Εβδομάδα 9 έως το Μήνα 6 Έναρξη έως το Μήνα 6 Χαμηλότερος κίνδυνος νυκτερινής υπογλυκαιμίας κατά τη διάρκεια των πρώτων 8 εβδομάδων και παρόμοιο αποτέλεσμα από την Έναρξη έως το Μήνα 6 Η EDITION 4 δεν είχε σχεδιαστεί ούτε είχε την ισχύ για τον έλεγχο της διαφοράς ως προς τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας μεταξύ Gla-300 και Gla-100 ως προκαθορισμένο καταληκτικό σημείο Δεδομένα για τις ομάδες πρωινής και βραδινής ένεσης σε συνδυασμό Πληθυσμός ασφαλείας -18% 95 Home PD et al. Diabetes Care. 2015 Jun 17. pii: dc150249. [Epub προ δημοσίευσης]

ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΛΛΑΓΗ ΣΕ Gla U-300: 24 U ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ: 34 U HBA1c κατά 1.0% HBA1c 7.9% FPG ~ 90-140 mg/dl-βελτίωση απογευματινών τιμών Λιγότερες υπογλυκαιμίες

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Gla U-300: Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ Gla U-100 1. ΕΠΙΠΕΔΟ ΦΑΡΜΑΚΟΔΥΝΑΜΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ - ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΤΗΤΑ - 24ΩΡΗ ΚΑΛΥΨΗ 2. ΜΕΙΩΜΕΝΕΣ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΡΥΘΜΙΣΗ 3. ΕΥΕΛΙΞΙΑ ± 3 ΩΡΕΣ ΣΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ 4. ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΟΓΚΟΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ -ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΝΑ ΠΕΝΑ-ΩΣ 80 U/ΔΟΣΗ 5. ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ