ΤΗ ΕΥΝ Ε ΡΓΑ2ΙΑ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΛΟΓΟΓΡΑΦΩΝ

Transcript

1 "Ετοζ Β ' Ηράκλειον, 15 Νοεμβρίου 1908 Ά ρι&. 10. «Π Ο ΙΚ ΙΛ Η Σ Τ Ο ^ a ΓΕΩΡΓΙΟΥ X. ΕΛΕΥΟΕΡΙΑΔΟ Υ Γ Ε Ω Π Ο Ν Ο Υ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟΝ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΝ ΚΑΙ ΤΕΡΙΙΝΗΣ ΥΛΗΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ ΕΚΔΙΛΟΜΕΝΟΝ ΕΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΗ ΕΥΝ Ε ΡΓΑ2ΙΑ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΛΟΓΟΓΡΑΦΩΝ Β Ο ΰδεμία αιτησις πρός εγγραφήν οννδρο- ΟΡΟΙ ΣΤΝΔΡΟΝίαΝ: μητον, λαμβάνεται ν π δψ ιν, άν δεν σννοδεύηται υπό τον αντίτιμου. Ε σω τερικόν ε τ η ο ία.... Δραγμ. 7» εξάμηνος...» 2. W Ε ξωτερικόν ε τ η ο ία... Φο Πάσα επιστολή η αποστολή διευθύνεται: ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΧΡΟΝΙΚΩΝ4* Κ γ ρ ι ο ν *Ε οωτεοικον ε τ η ο ία... Δοαγ. 5 Γ. X. ε λ ε υ θ ε ρ α δ η ν ΓΚΩΠΟΝΟΝ» εξάμηνος....» 7 Ε ξωτερικόν ε τ η ο ία... Φο. 6. ΕΙΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΙ) ΚΡΗΤΗΣ (CANDIE CRETE; Π Ε Ρ ΙΕ Χ Ο Μ Ε Ν Α ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΝΕΚΡΟΛΟΥΛΟΥΔΑ. ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ. ΛΥΣΕΙΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ ΣΥΝΔΓΟΜΠΤΑΙΙΙΛΗΡΩΣΑΝΤΕΣ ΑΝΤΙ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ. ΩΦΕΛΙΜΑ καί ΠΕΡΙΕΡΓΑ. ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ. ΟΙ Μ ΑΡΓΑΡΙΤΑΙ. ΠΟΙΗΣΙΣ. ΛΙΓΑ ΑΠ ΟΛΑ. ΕΝ Η Ρ Α Κ Λ Ε ΙΟ ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΤ ΤΗΣ ΙΔΗΣ*'

2 II ΙΙΙΚΟΙΛΗ ΣΤΟΑ 74 ΤΟ ΔΤ^ΚΤΓΑΙΔΙ (Έ κ τον Γ αλλικόν) (Συνέχεια έχ τοΰ προηγουμένου) Ή Δίς Ευρυδίκη είνα ι σώα καί άβλαβή; παρατηρήσετε την δίπλα σας. Mk παράφορον ορμήν 2 Πορ ελ έρρίφθη πρός το τέκνον του. Παιδί μου!.. Ευρυδίκη μου!.. ζής ;.. 'Η Ευρυδίκη ήνοιςε τούς οφθαλμούς τη ς- οεν ο.έκρινε τίποτε, Τα χείλη της έσυχνοκινοϋντο καί έψιθύριζον: Αλφρέδε! Αλφρέδε μου!... Μ ι~7. μίαν στιγμήν συνήλθε καί άναγνωρίσασα τον πατέρα της. Ό!... έφώναςε κρύ-τουσα δια τής χειρός της τούς οφθαλμούς της.... Ω! σύ είσαι πατέρα σύ... σύ τον έφόνευσες! Αύτή ή κραυγή τοϋ τέκνου του είς το μέσον τής δυστυχίας τουεσχισε τήν καρ διά του καί έσκέφθη: «Κατεστράφην καί κατέστρεψα καί το μέλλον τοϋ τέκνου μου». Τότε ό Άλφρέοος έπλησίασε τήν δυ στυχή τινασσομένην άπό τής λυγμούς της: Δεσποινίς Ευρυδίκη είπε χαμηλοφώνως Ευρυδίκη ό Άλφρέοος δεν είναι φονευμένος, ό Άλφρέδος ζή. ό Αλφρέοος σαςεσωσε, ό Άλφρέδοςέσωσε τόν πατέρα σας Ό λ η τρέμουσα είς το άκουσμά τής γνωστής αύτής φωνής άνέκυψε καί έστήριξε τα βλέμματά της είς τον νέον. Ά να γνωρίσασα δε τον μυστικόν της εραστήν, έρρίφθη είς τάς άγκάλας του. Α ΰτ ον τον εναγκαλισμόν τόν είδεν ό Πορέλ. άλλά δεν τόν ήμπόδισε. Τό βλέμμα του εφέροη είς τά καπνίζοντα ερείπια τής οικίας του καί ευθύς άπέστρεψε τούς οφθαλμούς του ένω δύο χον δρά δάκρυα έκυλίοντο είς τάς παρειάς του: Δυστυχία μου!... έσκέφθη. 'Η δυστυχία καί ή χαρά, διότι έζη ή θυγάτηρ του έμάλαξαν τήν καρδίαν του. Κύριε Βέρθον άνευ ΰμ.ών θά άπεθνήσκομεν καί οί δύο είς σας λοιπόν οφείλομεν τήν ζωήν μας! II ΙΙΟΙΚΙΛΙΙ ΣΤΟΑ Εςαγαγών δε έκ τής τσέπης του τό δακτυλίδι, τό όποιον εϊχεν εύρη τήν πρωίαν έζήτησε τό χέρι τής θυγατρός του. Εύριδίκη δικό σου είναι; 5Ω! -ατέρα! Ό κ. Πορ.ελ είδε τό έρύθημα της Ουγατρός του. Έσυρε πλησίον του διά τοϋ πλέον καλοϋ τρόπου τόν νέον καί δεικνύων τήν θυ γατέρα του, ήτις έπέρνα τότε τό δακτυ λίδι είς τό δάκτυλό της, τον ένηγκαλίσθη τρυφερώς: Άλφρέδε, παιδί μου ή Ευρυδίκη είναι ίδική σου Οά με συγχώρησης; Ί εράπ ετρος. Μ. Ρ. ΝΕΚΡΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΣΤΟΙΣ ΤΑΦΟΤΣ Μ ΓΟΝΕΩΝ ΜΟΓ Τάϊ.0! που μ.οΰ έκρύψατε τή ν πειό θερμή ά', τάφοι ποΰ μοΰ σκεπασατε τα πειο ω[μοοφα κορμιά... πες τε μου σας στολίζουνε λουλούδια μυρω^[μένα ή αξέχαστο» σκεπάσθητε τής λήθης τή ν κα τ α χ ν ιά ;... Στες νύκτες τές τοισκότινες ποΰ καί τά στοι χειά οβοΰνται κα ντή λια ολόφωτα πές τε μου σας στολίζουν π ειά ; ΙΙές τε μου τάφο: πές τε μου. Α γα π η μ ένα μάτια βρέχουνε τό χώμα σας με δάκρυα- τουλάχιστον, θερμά; Τό ξέρω δέν σκεπάσθηκε το χώμα σας μέ [πλάκα ούτε μαρμάρινος σταυρός έστήθηκε σ ιμ ά......μ ά οχ! δέν θά μ είνετε ασκέπαστοι γ ιά πάντα σε λίγο χρόνο έρχομαι Μανοΰλα μου φτώχειά κ ι ό χωματένιος τάφος σου καί σέ άτυχε Πατέρα μαρμάρινος χρυσόπλεκτος Οά γ ίνη μιά φ ορά!... l L e y t xi, Σ χ ο λ ή Ολ. Κ ερχης ΧΡΟ Ν Ο ΓΡΑΦ Η Μ Α TO H E P Q M E H O Κ Ρ Α Σ Ι 'II τελευτα ία πλημμύρα πήοε τήν καλή του γυναικούλα καί τό μικρό του α γγελο ύ δι -μά ούτε τό φτωχικό, μά καλοφτιασμένο σπιτάκι του, άφήκε άγκοέμ ιστο,.. Τόν είδα βυθισμένο μέσα σέ βαοΰ πένθος καί τά άτακτα καί μεγάλα του γένεια καί μάτια πρού διδαν τήν μ εγάλην συμφορά τοΰ άτυχου πατεοα τοΰ πιστοΰ συζυγου. Τόν συναντοΰσα συχνά οταν στά Σαββατοδειλινά μέ λ ίγ α άνθη μπιγμ ένα στήν τσέ π ην του άτακα, τραβοΰσε σκυφτός στό μ έ ρος ποΰ σκέπασαν σκληρά τούς π ε θ α ιιέ νο νς τ ο ν... 'Η μεγάλη του λύπ η 6 μεγάλος του πό νος ποΰ τοΰ γέννησαν ο ι θ ά ν α τ ο ν τ ώ ν Α γ α π η μ έ ν ω ν τ ο υ μέ έκαμαν νά αισθανθώ κάποιο ένοαφέρο γιά τόν άτυχο άνθρωπο καί γνω ρίστηκα μαζύ του. Ξέρεις μοΰ έλεγε; εχω οχι τήν ιδέαν άλλά τή ν πεποίθησιν οτι άν δεν μέ βλέπουν μ. ακούουν ο μ ω ς... Καί μέ ταχύ βήμα τραβοΰσε γιά τό κοιμ η τη ρ ι... _ ΙΙέρασε λίγος καιρός καί ενα. βράδυ δέν ςέρω πώς βρέθηκε σέ μιά ταβέρνα μ έσ α... Σ τήν τελευτα ία γω νιά τής μέσα κάμα ρας ό (ίτ ν χ ό ς ι ιο ν ά ν θ ρ ω π ο ς μέ τό σκυ φτό τό πρόσωπο στό ποτήρι του τό πάντα άπό κρασί γεμάτο σάν κάτι μ αύτό νά κουφομιλοΰσε καθώτανε κατάμονος. Σηκώθηκα καί π ή γα κοντά του. Μέ άντελήφ τη κε καί σηκώθηκε. Μοΰ πήρε τό χέρι καί μέ πλημμυρισμένα δάκρυα μ.οΰπε σιγανά τόσο ποΰ μόλις έγώ νά τόν ακούσω. «Στό κοιμητήρι δέν βρήκα τήν παρηγο ριά ποΰ έ χει ανάγκη αύτή μου ή ψ υχ ή καί τό στήθός του βρόντησε άπό τήν βαρειά χ ει ρονομίαν, γ ια τί οί π ε θ α μ έ ν ο ι ιιο ν δέν μ ακοΰν για τί άν μ ακό υαν... καί έσταμάτησε γιά νά άναπνεύση καί σείοντας μ.ου δυνατά τό χέρι μοΰ φώναξε. Ψ έ μ α α τα ε ίν α ι πο λ έ ν π ώ ς ά κ ο ν ν ο ί π ε θ α ιιέ ν ο ι... γιά αύτό μ.έ βρίσκεις δώ μ έσ α... 7ο Ά π ό τό μικρό παιδί τής ταβέρνας έμαθα οτι κάθε βράδυ έρχεται π ί ν ε ι π ί ν ε ι ένω συγχρόνως κ λα ίει ρ.ά ποτέ δέν μεθάει. Έ τσ ι στενοχωρημένος πήρα μιά έφημερίδα νά διαβάσω για τί ό ΰπνος μ. έφευγε εκείνο τό βράδυ. Σ τήν πρώτη σελίδα διαβάζω τό Λ ε ο ο ιιέ ν ο κ ο α ό ί τ ο ϋ Π ο λ έ ιιιι ποΰ γιά τη ν μεγάλη σύμπτωσι τό άραδιάζω άφοΰ ποοηγουμένως κατάλαβα για τί δεν έφευγε μεθυσμένος άφοΰ ώς μου έ λεγε τό παιδί τής τα βέρνας γ ι ά ώ ρ ε ς ο λ ό κ λ η ρ ε ς π ί ν ε ι π ί ν ε ι... "Ο,τι καί άν είχε τώχασε γυναίκα, β:ός, παιδιά του τίποτε δεν τ άπόμεινε στερνή παρηγοριά. ΙΙέταξ ή έννοια άπό τό νοΰ κ ή έλ π ίδ α π τή ν καρδία τ ο υ κ υπομονή έμαρμάοώσε στά στήθη του βαρειά. m "Οπως τά λείψανα περνοΰν περνάει άργά ό καιρός του καί ζή δίχως ό δύστυχος νά ξέρη τό για τί. Μέσ στήν ταβέρνα όλημερίς μέ τό πο τήρι έμπρός του τοΰ κάκου έκεϊ ανώφελα τή λησμονιά ζη τεί. Κ αταραμένε κάπελα καί κλέφτη τα βερνιάρη «τί τό νερώνεις τό ζρασί καί π ίνω ά π τό ξανθό καί π ίνω άπό τό κόκκινο καί ά π τό γιομ.ατάρι κ ι άπό τό πϊόμα τό τρελό, π ίνω καί δέν μεθώ;»λέν ήρθα γιά ξεφάντωμ.α μ ήτε γ ιά πανηγΰρι ήρθα νά βρώ τή λησμονιά στό θάνατο κοντά...» Κ ι ό κάπελας γεμίζοντας καί π ά λι τό ποτήρι μ.έ θλιβερό περίγελο στά λόγια του άπαντα: - «Τ ί φταίω έγώ άν τά δάκουα ποΰ απελπισμ,ένος χύνεις, πέφτουν μεσ στο ποτήρι σου, σταλαγματιές θολές καί τό νερώνουν τό κρασί κ ι αδύνατο τό π ίνεις;»τ ί φταίω έγώ κ ι αν δεν υ.εθας, τί αταίω έγώ κ ι άν κ λα ϊς; Καςςαβετιος Γεορπκη Σχολή 'Ό λ υ μ π ο ς Κ ίρ κ η ς

3 f ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ <= ' ^ ( Α ί λύσ εις δεκτα'ι μέχρι τή ς 1 0 Δεκεμβρίου ). 1 7 ΟΝ ΑΙΝ ΙΓΜ Α Τοεις δισύλλαβοι προθέσεις τ όνομά μου απαρτίζουν όσοι δυστυχώς μέ έχουν, όλοι α αναθεματίζουν. ( Εστάλη Οπό τ?,; AiSo; Ζα/αο. II. Συγ*ελά*η Ο λύτης!)ά λ ά β ΐ] δέκα διάφορα γε ω ργικά βιβλιάρια. -ts Η ΠΟΙΚΙΛΙΙ ΣΤΟΑ Η Π01ΚΙΛΙΙ ΣΤΟΑ 76 φ ι ρ δ η Έ ** ν.μ ι γ δ η ν «Ή ώ ρ α ία Κ α λ λ ιό π η» Έ κ τώ ν τριών τούτων λ έξεω ν, Οά σχηματίσητε τεσσαρας ά λ λ α ; άνευ οΰδεμιας προσθαβαιρέσεως στοιχείω ν. ες ων η π ρ ω.η Οά σηα'αίνη ε ν ώ δ ε ς ά ν θ ο ς ε ;; τόν π λ η θ υντι κόν αριθμόν, ή δεύτερα ιιέ τ ρ ο ν χ ρ ό ν ο ν, είς τόν ενικόν αριθμόν, ή τρίτη όνομα /αρακτηοίζον τό ώ ρ α ΐ ο ν, ε :; τόν πληθυντικόν αριθμόν, καί ή τελευτα ία, π α ρ ά λ ιο ν μεγά λη ν ί ΐ ό λ ι ν τ ή ς Σ ν ρ ία ς ε :; τον ενικόν άοιθλάν. _. Γ.Χ.Ε. τής έρήμου», Ν ικ. Ι. Μ αλλιοτάκης «Καρδί» ΰπό π έτρ α ν», Γερανιώτης 11απαραφτακης, Σ π. Λ. Α λεξίου,' Μ. I. Λ ιναρδάκη:, «Γ λυκ εΐ6ι άνάμ νησις», Μ ιλτιάδ. Κ ωνσταντιν.οης, C a r m e n -S ilv a «3 0 φ -λ :-λ ι». II. Μητσόπουλος. Μ. I Ια-σατζάκης, «Ά σ τρ ο ν άκτ:νοβόλον» Δίς Ε ύγεν. ΙΙαπαγεωργίου, Γ. ΓΙαπαδάκης Αθ. Βλαστός κ.λ.π. κ.λ.π. Γενομένης κληρώπεως, εξήγβησαν τής κληρωτίδος τά ονόματα α. Μ ιχ. Ζ. Ά ΰ ΐτ ε τά κ η ς ' Ηράκλειον κερδίζων το περιοδικόν δωρεάν επ ί εν ετος' β '. Ί ά κ. Π α γ δ ζίλ ο γ λ ο ν 'Αδανα Μ. Απιας τό λ Κρητικόν ΙΙάνιίεον» τοΰ κ. Κ. Λ α ριτάκη. ΣΪΝ Δ ΡΟ Μ Η Τ ΑΙ ΚΑΤΑΒΑΛΟΝΤΕΣ ΤΑΣ ΣΓΝΔΡΟΜΑΣ ΑΥΤΩΝ (Συνέχεια b. τοΰ προηγουμένου) Ά νδ ρ εα; Κ οκκινάκης, Α ντ. Ιναπετανάκης, «Αιμοδιψής τ ίγ ρ ις», Γερανιώτης καί 1Ιαπαοαφτάκη:, Δ'.ς Αθανασία Μαοκάκη, Σπυο. Δ. Αλεξίου «Γλυκο/αραυγή» Πέ τρος Σκαοβελάκης, Ί ω ά ν. Κ οκκινάκης, Α. Ζα5>ϊ!?ιδη:. Σ τυ λ. Τ ζωρτζάκης, Ί ω ά ν. Σφακϊανάκης Μ ιλτ. Κ ωνσταντιν.οης, «Γ λυκά μ ατά κια», Αο'.στ. Β ασιλικάκης, Γ. Καλη Ο λάβη τό «Κρητικοί> μεράκης, Έ μ μ. Μηλιαρας, Δ'.ς Χρυσάνθη ΤΙάνίΙεον» και τάς «Α νεμών ας» τοΰ κ. Δ. Κοιτσοτάκη, 'Ιερά Μονή *Αγ. Α ντωνίου Κ. Χ αριτάκη. βιβλία ώ φελιμ ω τα τα και Ά ρ β η ς, Π αναγ. Βαροΰχας, Κ ω ν. Λαγουδάτερπνότατα, εκ 200 περίπου οελιδων κης, Α ντ. Α νεμογιάννης, ΈλευΟ. Κρασάκης, Σταύρος Φουζέτης, Μ. ΔάνδοΛος, ονν ιπτάμενα. «Ε ρωτοτροπούσα νεά νις», Ε ύάγ. Σαρρής Γ. Ξηοας, Κ. Τζάγκαράκης, Έ μ μ. Μεϊμαράκης, Α. Περίδης, Α. Καλοκαιρινός, «Αύοα τοΰ Π ηλ. ο ύ», Γ. Κ οτζαμπασάκης, Μ ιχ. Μακοάκης, Ά π ό σ τ. Στεφανίδης, Μ. ΙίασιΦυλλάδιον 8ον. Α ίνιγμα 14ον. υ,άτης, Ν. Ά ραακόλας, Γ. Ν. Φ ουντουλά"η ρα θ ΐϊ ρ α Θ ήρ α, θ ν ρ α, χ ή ρ α, «Ι ε ΐρ α. κης, «Τ ρ ά -λά -λά-λά-λά», Σπυρ. ΧατζιδάΛ υ τ ά : : Γεώο. Ε. Κ απνιστός, «Καοδιοκης, Έ μ μ. IΙατερόπουλος, Γ. Βαοούχας, κ λέφ τρ α», Μ ι/.έ. Ά σ π ετά κ η ς, Δις Κ. Α. Ν. Ανδρεαοάκης, Μ εχμέτ Β αχιτάκης, Χρη «Έ νά λ ιο ς θήρ», Λίς Ε λ έ ν η ΙΙερ-.στερίδου. στός Τσαμπαρλής, Α ντ. Γερωνυμάκης καί «Τ οελλή αγάπη»,ίάκ.π αγδ ζιλο γλου,^ I I Έ οραίμ Πρωτοπαπαδάκης. Μακρογαμβράκης, Ινω νστ. Γ. Χ ατζιοακης, «Ρόχθος τοΰ κύματος», Γ. Κυριακάκης, Ν. ΠΡΟΣΕΧΩΣ Παπαδόπουλος, Ανδρ. Ν ικολετόπουλος, I. κ α ί τ α ό ν ό ιια τ α τ ώ ν u h κ α τ α β α λ ό ν τ ω ν Π απαϊωαννου, Χ αριλ. Κ ουφαλιτακης, Μήτσ. τ ά ς «ίνν δ ρ ο ιιά ς α ΐ'τ ώ ν. Πασ/αλίδης, Ί. X.Έ λευθεριάδ η ς, «Αηδών ΛΥΣΕΙΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΩΝ Ο Α Ν Τ Ι Ε Π ΙΣ ΤΟ Λ Ω Ν 6) -----Π αρακαλοΰνται ϋερ μ ώ ς οι κ.κ. αυνδρομηταϊ νά άποστείλωαιν ήμΐν ή νά καταβάλωοιν είς τους κατά τόπους άντιπροσοιπους μ α ς, ή είς τους παρουσι άζοντας αύτοϊς τάς οικείας αποδείξεις ταχυδρομικούς υπαλλήλους τάς αυνδρομάς τ ω ν, άναλογιζόμενοι τά δυσβάστα κτα έξοδα,είς τάόποϊα υποβαλλόμενα. Τά τέλη τής επιταγής δύναται νά επιβαρυνω αι τήν υπηρεσίαν τοΰ περιοδικού. Ά ρ ι ό τ. Σ τ ρ ι λ. Γ α ο ά ζ ο υ. Έ πιστρέj/ας τό ούλλον άρ/όμενος άπό τοΰ εβδόμου άριθμοΰ έπράξετε εργον χαοακτ-ηρίζον τ ε λείω ς τή ν πρός τάς υποχρεώσεις σας α ντί ληψήν σας καί ήκιστα αξιοπρεπές. Μ ό χ λ ιο ν Κ ρ ι τ σ ά ν. Διευθυνσίς σας δ:ωοθώοη Δ:ς Ζ.Π.Σ. Κ α σ τ έ λ λ ι ώραΐον τό αϊν:γα.α σας. Σάς συγχαίρω. Έ ν ά λ ο ν Οηοα έ ν τ α ΰ θ α. Έ άν ΰπάρχη χώρος ίσως δηάοσ.ευθη είς τό πρόσεχες. S a d i N oel εύ/αριστώ θερμώς, κα τέχετε φαίνεται τά σκήπτοα τοΰ θαυμαστοΰ τοΰ μίκροΰ περιο δικού μας. 'II ε λ λ ε ιψ ι; χώρου πρός δημοσίευσιν τής άνθοσπαοτου καί μυροβόλου ε π ι στολής σας, μέ λ υ π ε ί πολύ. Ί ά κ. Π α γ δ ζ ί λ ο γ λ ο ν Αδανα Μ. Α σίας. Έ πιστολοί σας έλήοθησαν ζητηθέντα έστά/,ησαν. -Δίδα Α Μ - έ ν τ α ΰ θ α. Και επιστολή καί επ ιτα γή έλήφθησαν. Σας εύχαοιστώ Ιδία διά τή ν τέρψιν τή ν όποιαν λεγετε οτι σας προξενεί τό μικρόν περιοδικον μ α ς. Λ - Ξ. Κ α λ ό Χ ω ρ ι ό. Έ ά ν έχετε τα κτικήν άπόδειξιν διά τή ν έν τώ ταχυδρ. γο«είω *Αγ. Νικολάου εκδοσιν τής έ ; 26 δραχ. επιταγής σας οφείλετε νά άναφερθήτε είς τή ν Διεύθυνσιν τώ ν ταχυδρομείων οιοτι αν καί έχουσι παρέλθει μέχρι σήμερον 35 ήμέραι άπό τής έκδόσεως ώς λ εγ ε τε. η ε π ι ταγή σας δέν έλήοοη, Καν Α. Ι Σ - Ί εο ά π ε τ ο α ν. Σ ίς άπήντησα ταχυδρομικώ; Έ στέ βέβαια ότι ή συναναστροφή.σας ένθυυ,εϊται πάντοτε* διότι υμ είς όιοετε οιπλασιαν ζω ήν καί χάριν είς α υ τή ν. -Ν. I. Μ - 'I εο ά π ε τ ο α ν. Σπόοοι τοιοΰτοι δεν εΰρισκοντα ι έν τώ σταθμώ. Κ Κ ά τ ω X ω ρ ιό. Σας έγραψα ταχυδρομικώς. I. Γ - Κ. X α ν ί α. Καί όταν έδημοσιεύσατε ά λ λ ο ν... και τότε είσθε ασθενής; Μ. Γ. Κ Α γ. Ν ι κ ό λ α ο ν. Καί π ά λ ιν θερμάς ευχαριστίας V. Γ Ι ν α σ τ έ λ λ ί. Ζητήσατε έκ υ.έρους μου συγγνώ μην άπό τήν μ ΐ /ραν ανεψιάν σας έγώ πράγματι παρεξήγησα τη ν έπιστολην τη ς, άν καί δ ι έμέ ή παρεξήγησις αυτή ήτο ευχάριστος. Σας ευχαριστώ θερμώς οια τα πρός έμέ αισθήματα σας. Σ ο φ. Κ. Ν τ. Κ ω ν)π ο λ ι ν. Δυστυχώς έβράδυνεν ή ε π ι στολή σας. Ιο ρ. Κε<ί. Ά δ α να. Σας άπέστει/,α τά ζητηθέντα γραμ)μα. Ά η ό ό ν α τ η ς έ ρ η μ ο ν χωρίον Π. Οί κάτοικο: τώ ν πόλεω ν έκτιμ ώ σι περισσότερον τό κελάδημα τώ ν άηδόνων, παρά οί τώ ν χω ρίω ν. Δια τοΰτο καί αί άηδόνες ώς καί όλα τά κ α λ λ ι κέλαδα π τη νά, πω λοΰνται πάντοτε ως γ ν ω στόν είς τά ς πόλεις. ΩΦΕΛΙΜΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΕΞ ΟΣΩΝ Α Ν Α Γ ΙΝ Ω Σ Κ Ω -Κατά Παυσανίαν τό οξος εξαφανίζει τους μαργαρίτας καί τό αίμα τοΰ τράγου κατατηκει τον άδάμαντα. «Τοΰτο μεν γάρ τά μ.άργαρα άπόλλυσθαι πέφυκεν ΰπό τοΰ όςους, τοΰτο δέ τόν άδάμαντα λίθω ν ό'ντα ισχυροτατον τοΰ τοάγου κατα τή κει τό αίμα» ΙΙαυσ. Ά ρ ! Κατά τόν Διόδωρον τή ν μπύραν εφεΰρεν ό Διόνυσος διά τάς χώρας έ^είνας, εις ας δέν ηϋδοκίυ,ει ή άμπελος «εύρειν ο' αυτόν '/-αί τό έκ τής κριθής κατασκευαζόμενον πόμα τό ποοσαγορευόμενον μέν ΰ π ένίω ν ζύθος θΰ πολύ δε λειπόμενον τ-ης περί τόν οίνον ευωδίας. Τοΰτο δέ δ'.δάξαι τούς χώραν έχον τας μή δυναμένην έπιδέχεσοαι τή ν τής α μ π έλο υ φυτείαν ( I V, 3). Διάταγμα τοΰ ΙΓ'. αίώνος τής Αγνλ ικ ή ς Κυβερνήσεως ανέγραφε ;, ότι ό χορός είναι λ ιτα νεία τοΰ διαβόλου, 0 ΐς δέ μετεχει τοΰ χοροΰ αποτελεί u-έρος τής λιτανείας τ'αύτης. Ό διάβολος είναι οδηγός εις τό μέ σον καί είς τό τέλος τοΰ χοοοΰ καί όσους Βηματισμούς κάμνει πας άνθρωπος τόσον βαί νει ποός τή ν κόλασιν. Παονασσός Τομ. 17 σελ Δ'.ά νά μή παρέλθη ούδ ή προκειμένη ευκαιοία. χωοίς νά γράψω τ: περί Κρήτης

4 78 κατά τή ν ψύ/ωσίν μου, προστίθημι τάδε. Ό Βαλέριο; Μάξιμος μ.αρτυρει οτι πεοί τά ; άρ/ά; τ ή ; κατακτήσεω ; τ ή ; Κ ρήτη; ύπό τώ ν Ρωμαίω ν «οί Κοήτε; άντεπολεμ-ησαν μέ πολλ ή ν σταθερότητα καί άνδρίαν, ώστε ε ι; μίαν πολιορκίαν οπου εί/ον καταντήστε ε ί; τήν έσ/άτην ένδειαν, έφθαταν νά πίω σι τό ουοο; τω ν καί τώ ν ζώων τω ν δ.ά νά κατασβΰσωσι τή ν δίψαν τω ν κάλλιον παρά ν άποοασίσωσ: νά παραδοθώσι. Δάπεο ίξ Λ Τοΰτο μοΰ ένθυμίζει ά λλη ν πεοίπτω σιν καθ ήν "Ε λλη νε; πολιορκούμε ; λ -ο τε έπείνασαν έπί τοσοΰτον, ώστε έπωλήθη ε :; πον τικ ό ; αντί εκατόν δρα/μών καί «6 μέν ποιάμενο; έσώθη ό δέ π ω λή σα ; έτελ εύτη σ εν». Ιναίτο! δε Οπό τοιαύτα; συνοήκα; ευρισκό μενο; έσπειραν ε ί; τά πρόθυρα τοΰ οοουοίου γο γγύ λ η ν, (εϊδο; κοκκινογουλιού) μέ τήν ελπίδα βεβαίως, οτ: θ άνθεξωσι μέ/οις ου οάγω σι προϊόν τ ή ; σποραςητό διηγείτο ο Ά οχ η γό ; τώ ν πολιορκητών άποθαυμάζων τήν μακροθυμ.ίαν τώ ν α ντιπ ά λω ν του. Χ Α Ν ΙΑ Γ. ΙΑΚ. Κ Α Λ Α Ϊ Σ Α Κ Ι Σ K O i N x i N ik t s Ή '/αριτόβριτο; καί άβρά δεσποινίς Κ αλ λιρρόη Δ. Στεφανίδου, έξαδέλοη τοΰ ήμ,ετέρου Διευθυντοΰ έκ Σ ητείας, ένυμοεΰθη πρό ήμερων μετά τοΰ οιλοπροόδου έμ.πόοου κ. I. Ζαχαριάδου. Ε ί; το ϋ; νεονύαβου; εύ/όμεθα άπό καρδία; βίον άνέφελον και άνθόσπαοτον. Α *.,. -*,^...f.i..?it..,-r...ν.,^λ. Α ΟΙ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΙ (ΕΚ Τ Η Σ ΣΓΛΛΟ ΓΗ Σ τογ κ. ΠΟΙ Η Σ Ι Σ Α. ΓΕΡΑ ΝΙΩΤΟΓ) Μετά τή ν έπανάστασιν τοΰ 1866 οτε συνεατήθη και τό I Ιρωτοδικεϊον Α λικιανοΰ ό έκ Συ'/.ολιάς τοΰ Γαλατα Χουσείν Μ πάντρη; ένήγα γεν ένώπιον τοΰ άνω δικαστηοίου τέσσαρα; κατασκευαστά; κοφφηνίων καί έζήτεί παρ αύτώ ν τέσσαρα κοφφήνια λόγω ενοικίου διότι το ΰ; έπέτρεψε νά πλέκουν τοιαΰτα κάτωθι τώ ν έςωθι τοΰ αετο /ίου του έλαιοοενδρων του (Σ. Σ. Opx καίλ ιγ άπ ολα 9ουΦυλλαδΐου). Τό εν λόγω Ποωτοδικεΐον έξέδοτο καταδικαστικήν άπόφχσιν έοήμ,ην τώ ν έναγομένων ή τ ι; μεταφρασθεΐσα έπεδόθη εί; αύτοΰ; Οπό τοΰ ένάγο ντο ; ει/ε δέ ώ ; έξη ;. «Τό Πρωτοδικεΐον Α λικιανοΰ συγκείμενον από τά κάτωθι φαινόμενα μ έλη αύτοΰ. Συνελθόν διά νά δικάση τή ν μεταξύ τοΰ Χουσείν Ά γ α Μπαντοή καί τώ ν άποκωρονιω τώ ν Ούστάδων Ιίοοφίνοστόκων διαοοοάν. Σ/,εφθέν μετά τήν άναρώτηξιν τοΰ Χου σείν Α γά. Αποφασίζει "Οπως. Οσοι ούσταλαραρτάδε; έλθοΰσιν από τόν Ά ποκω οονιω νταν, εις τοΰ Χουσείν Α γά στη Συκολϊαραρτάν. άπό μπΰο κωοοινοστόκον Κυραλαρτάν, ταστίκ τό κάνει λέει τό Ίτα μ ιλα ρ τά ν. Νά πληρώσητε θέλετε Κακοκορίζικοι καί μ.έ τό καλόν καί μέ τό κα κόν κ;άν σκάσετε κ/όλα;. Ν)βρίου Ό Πρόεδρος ^ ΔΕΝ Α ΣΕ Σ Υ Χ Ω Ρ Ε Σ Ω Σ τ ο φ ίλ ο ιιο ν Μ ιμ ικ ό ν Η ταν ή ν ύ χ τ α ο λ ό μ α υ ρ η τ ρ ιο κ ό τ ιδ ο γεμ ά τη..μ α κ ά π ο ν οάν άντιφ εγγχά στο δ ά σ ο τά γριεμ ένο φ α ιν ό τα νε σάν ξ ω τ ικ ο ύ α ν ή μ ερ ο υ το μ ά τ ι π ο ύ ν α ι σ τά ξύ λ α τά χ α ρ α σ τά γ ρ ια κ λ ω ν ιά κ ρ υ μ [ ιιέ ν ο!...κ α ί ξά π λ ω ν ε ή ά ν τ ιφ ε γ γ ιά κ α ι φ α ΐν ο ν ν τα ν [τά ξνλα κ α ι α είδ α ά π ισ τ η γ υ ρ τή μ έσ α σ τή ν α γ κ α λ ιά μ η κ α ι μ ο ϋ λ ε γ ε ς β ν μ α ο α ι τ ο ;..φ ιλ ά μ ε..φ ίλ α φ ίλ α κ α ι έσ μ ιγ ες τά χ ε ίλ η αου μ α ζ ί μ ε τά δ ικ ά μ ο υ. Κ α ι ο ο ν δ ω κ α π ο λ λ ά φ ιλ ιά κ α ι σ ύ δ ω κ ες εμ ένα κ α ι ώ ρ κ ιο τ ή κ α μ ε ιια ζ ύ τη ν ν ύ κ τ α τότε κ ε ίν η... στά ξ ω τ ικ ά στά δ ά σ?μ α τ ά γ ρ ια τ ά φ α ν τα σ μ έν α 6 ερω τά ς μ α ς ε ίπ α μ ε...α ιώ ν ιο ς ν ά μείντ}!...δ εν π έρ α σ ε πολ.νς κ α ιρ ό ς., ώ ά π ισ τ η π ο τότε μχά μ έ ρ α όλο/α μπερη ή λ ιο φ ω το λ ο υ σ μ έν η 'θ υ μ ά σ α ι τ ο ;..α μ α ρ τ ω λ ή θ υ μ ά σ α ι π ότε..π ότε π α ρ έ β η κ ε ς τού ς δ ρ κ β ς ο β.,κ ι ε ίσ α ι κ α τ η ρ α μ έ ν η ; Μ ϊΐε ν τρ ίι Α γ ά ς. Οί Δικασταί. Μ π ε ^ λ ο ύί. Α γ ά ς άπό τή ν Ά γ. Μ αρίνα. Τ ζ ω ρ τ ά κ η ς άπό Α λικιανοΰ αναπληρω τής. Ό ιιέ ρ Α γ ά ς άπό Ψ αθεγϊάννο. 'Ο Ι'ραμματεύς. Παρακαλοϋνται οί τυγόν έχοντες κα ταβάλει την συνδρομήν α υτώ ν μέχρι τής 12 Νοεμβρίου έ.έ. καί δεν άναφέρονται τά δνόματά τω ν έν τοϊς ΰ π άριί}. 9 καί 10 φυλλαδίοις, ώ ς και οι μή έχοντες καταβάλει ταύτας, και έκ παραδρομής άναφέρονται τά δνόματά τω ν εις τόν κα τάλογον τώ ν πληρω σάντω ν, r νά μάς εΐδοποιώσιν εγκαίρω ς περί τούτον. Π εραντζάκης Καί ή προσταγή σα ;. Ο Έπαρχος Π α τια λ έ ξ η ς άπό Ρεθυμνον. (Τ. Σ.) (Τ. Γ.) Αν δέν πληοώσουναι νά τήν έκτελεση ό Τζαούση: τοΰ Γαλατά Γ<ουσύο καί νά το ΰ; Μποεντάρη στό μενοΰτο. 'Ο Γραμματεύς. Π ερ α ντζάκης. Νά πληρώσουνε καί γϊά έξοδα έξε οουπάκ<α καί γ ϊά ρέσιμον είκοσι παοάδε;. Ό I 79 II ΠΟΙΚΙΛΗ ΣΤΟΑ Η ΠΟΙΚΙΛΗ ΣΤΟΑ ίδιος. Σ τ ις λα μ π ερ ά δ ες σ τις δρ οσ ιές σ τή ς μ έ ρ α ς τη [ γαλήνη! λη σ μ ό ν η σ ες τού ς δ ρ κ ο υ ς μ α ς τή ς ν ύ χ τ α ς τή ς μ ε γ ά λ η ς '. τά ξ ω τ ικ ά, τ ο άντιφεγγιες\ τ ίπ ο τ ε νά μ ή μείνγι; μ ες σ τή ν κ α ρ δ ιά σ ου; ά π ισ τ η σ ο ϋ π ρ έ π ε ι ν ά π ε [ ϋ ά ν ΐ] ς! N at ά π ισ τ η, α μ α ρ τ ω λ ή, π ίο ρ κ η, πιβουλ.έτρα ή/.ϋες νά μ ε π ε ρ ικ α λ η ς, π ο τέ δέν ϋ ά μ π ο ρ έσ ω ν ά σ υ χ ω ρ έσ ω ά π ισ τ η κ α ρ δ ιά ξεχ ά σ τ ρ α, ψ ε ύ τ ρ α Σ ύ ρ ε μ α κ ρ ά μ ο υ π ή γ α ιν ε δεν &ά σ έ σ ν [χω ρέσω! Δ αφνάΐς 6 Ν οειιβρίοο 1908 Α. Π α να γιω τά κ η ς r c- Σ Τ Α A Y C ΣΟ Υ Μ Α Τ ΙΑ Σ τά γαλανά ματάκια σου, μικρό ιιελαχροινό μου, ποΰ τόσαις φλόγες ρίχνουνε στή δόλια μου καρδιά, είναι γραμμένο τό χρυσό γιά σένα όνειρό μου μά δεν τ αφήνει νά τό πουν ή τόση σ άπο νίά! Μ ην είσαι τ όσο άπονη γλυκειά γαλανομάτα ra #ές νά π νίξη ς ασπλαχνα τα αγάπης τήν φ ω τιά και τά γλυκά ματάκια σου πουν έρωτα γεμάτα αφες τα νά μοϋ ρίχνουνε πάντα παρηγοριά. Μ ην ϋες γϊά σένα νά πο νώ τήν ακαταδεξιά σου π ' αλύπητα τά γαλανά μάτια σου τνραννεγ με στεναγμούς και δάκρυα ή άπονη καρδιά σου &ά τήν πληρώση ά κρ ιβά!.. νά μάθγι νά π ο ν ή!.. Η ρ ά κ λ ειο ν 14 Ν )β ρίο ν 1908 Ν. X. Σ ή φ α χ α ς Ό S a d i.n o e l συγ/αίρει τη «Γλυκεία άναανησει» δια τήν άρνήν της, ήν εν τούτοις θα κάαη λααττρά έάν έγκαταλείψτ), Γνα ουτω συνεπής τώ όνόαατί της άφήντ) γλυκείας καί ου/:. πίκρας αναμνήσεις...

5 80 Η ΙΙΟΙΚΙΛΙΙ ΣΤΟΑ Α Π Ο ΛΑ - Οί έν Έλλάδι οίνοπαραγωγοί σύσοίμο: έζήτησαν - Τήν προστασίαν της Κυοερνήσεως. - Λ'.οτι ένεκα τή; μεγάλης υπερπαραγωγής - Τό κρασί πωλείται πρός 4 λεπτά τήν όκάν! - Ό κ. θεοτοκης συνεστησεν είς αυτούς. - Τό ξεροίζωμα τών αμπέλων των! - Τό άνθρακωρυ/ειον τής Χαμ έν Βεστραλιχ. - ΚατεβαραΟροίθη ταφεντω/ υπό τα ερείπια - Καί είς βάθος μέτρων! εργατών, έ; ασφυξίας, έ-ι ών οί πλειστο*. ή σαν Ιταλοί. - Είς τόν Νομόν Λαρίσης ε/ουν άνεγερθξ μέχρι σήμερον r::v ro'j οικία:, διά τούς έκ Βουλγαρίας πρόσφυγας. - Οί νέοι κληρωτοί μας μέ τήν κεφαλήν ξυρισαένην καί λουσμένοι - Τυλλιμένοι είς τούς ποδήρεις μανδύας των - Φοόισαένοι καί έκθαμβοι, παντού καί πάντοτί. - Κινοΰσι τόν γέλωτα τοΰ παρατηρητοΰ - Οί οέ παλαιοί συνάδελφοί των, ενίοτε τούς μυκτηρίζουν!.. - Είναι δμως πειθήνιοι, καί άξιοθαυμάστου άντιλήψεω; κατά τό μάλλον καί ηττον. - Ή Γαλλογερρανική διαφορά φαίνεται ότι θά διευθετηθη άναιμάκτως. - Τουρκικά! τινες εφημερίδες γράφουσιν, οτ. ή άναχώρησις έκ Κρήτης τών διεθνών στρατευμάτων. είναι εύ/άριστόν σημεϊον διότι αυτή δηλοΐ τήν έπίτευξιν τοΰ σωφρονισμού τών Κρητών ύπό τών Δυνάμεων, οπως δε/θώσιν ουτοι καί πάλιν τόν Λύτοκρατορικόν στρατόν τοΰ Έ πικυριάρ/ου Παδισάχ!!.. - Συνιστώμεν είς τόν δραστήριον άστυίατρον μας. - Μιαν σοβαράν έπίσκεψιν τών εδωδιμοπωλείων. - Προ/Οές ήγοράσαμεν μυζήθραν πρός 2 δρα/. τήν όκάν! - *Η όποια άπετελεϊτο κατά τό ήμισυ άπν λευκούς ζώντας σκώληκας, προξενοΰντας μόνον έπί τή θέα Τ( ιν αποτροπιασμόν καί εμετόν. - Ά λλα καί πλείσται ρέγκαι οζουν φρικωδώς. - Πρός αποφυγήν πολλών μεταδοτικών δερματ. νόσων. - Ιν.νε καλόν νά διατα/θώσιν οί κουρεΐς - Νά έμβαπτίζωσι τά ξυράφια των έντός ίσχυρας διαλύσεως φανικοΰ όξέως. - Είς τά πλεϊστα ευρωπαϊκά Κράτη έπιξάλλεται τοΰτο. - Είς Πύργον Πελοποννήσου κατεδικάσθη ό Κ. Ζήκος είς ισόβια δεσμά. καθότι ε./ε δολοφονήσω έργόστασιάρ/ην τινά. Αμέσως κατόπιν ό ίδιος κακούργος - Κατεδικάσθη είς θάνατον - Καθότι εϊ/ε σφάξει άπό τοΰ αύ/ενος - Μίαν δωδεκαετή παιδίσκην - Άφοϋ προηγουμένως τήν διέφθειρε. - Κατά τήν έφετεινήν εορτήν ιώ ν ψ υ χ ώ ν είς τό Παρίσι - Έπεσκέφβησαν τά 30 κοιμητήρια του - I έκατομμύριον ανθρώπων. - 'Υπέρ τούς χιλίους δέ έπεσκέφθησαν - Την νεκρόπολιν τών ζώων. - "Οπου αναπαύονται πλείσται προσφιλείς κτηνώδεις υπάρξεις. - Έ κ τών όποιων 20 /}> είναι σκύλλοι. 4 /λ. γάταις, 10 ίπποι, 8 πίθηκοι, είς [5ους, δύο αίγες, είς λέων, εις πάνθηρ, δέκα παπαγάλοι, 4 όρνιθες, τρεις πετεινοί. 12 κανάρια, 5 περιστερια καί μία χήνα!. - Εις εΰγενής καί έξυπνος λωποδύτης εις το ΙΙαρίσι - Κατώρθωσεν έντός ολίγων ήμερων, - Νά συλλέξη περί τάς 30 χιλ. δρα/μάς. - Διακηρύξας διά τών έρημερίδων - Ό τι είς τόν έμβάζοντα αύτώ δρ. 1,40 - Θά τώ άπέστελλε μίαν άκίνδινον καί εϋκολον - Μηχανήν ραπτικήν καί 100 τεμά/ια αύτής. - Ό πολύς κόσμος δέν έχασε τήν εύκαιρίαν. - Ό δέ λωποδύτης εστελλε είς έκαστον - Μίαν κομψήν βελόνην τής ραπτικής - Καί 100 καρφίτσας (βελόνας). - Ένήχθη εις τό Δ'.καστήριον άλλ ήθωώθη. - 'Επίσης είς τό Λονδίνον είς άλλος - Έγραψεν οτι είς τόν άπόστέλλοντα αύτώ δύο δρα/μάς _ ι - 0 ά έδίδασκεν άσφαλέστατον καί ευκολώτατον τρόπον - "Οπως κερδίζτ) εκατομμύρια εις τά χαρτοπαίγν ι - Ό κόσμος καί πάλιν δέν.ε/ασε τήν εύκαι ρίαν. t'j Ό περίεργος λωποδύτης άπήντα εις έκάστην Δι επιστολής λακώνικώτατα «μή παίζετε». Τό