5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E. Brought to you by University of Sydney Library Authenticated Download Date 3/14/17 4:00 AM

Transcript

1 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E Ήώς δ' έκ λεχέυυν παρ' άγαυοΰ Τιθωνοΐο ώρνυθ', ιν' άθανάτοισι φόως φέροι ήδέ βροτοίσιν οί δέ θεοί θώκόνδε καθίίανον, èv Ò' δρα τοίσι Ζευς ύψιβρεμέτης, ού τε κράτος έστί μέγιστον. τοίσι δ' Άθηναίη λέγε κήδεα πόλλ' Όδυσήος μνησαμενη μέλε γάρ οί έών èv δώμασι νύμφης "ΖεΟ πάτερ ήδ' άλλοι μάκαρες θεοί αίεν έόντες, μή τις?τι πρόφραιν άγανός και ήπιος εστιυ σκηπτοΰχος βασιλεύς, μηδέ φρεσίν αϊσιμα είδώς, αλλ' αίεί χαλεπός τ' εϊη καί αϊσυλα fiécoi, ώς ου τις μέμνηται Όδυσσήος θείοιο λαών, οΐσιν ανασσε, πατήρ δ' ώς ήπιος ήεν. άλλ' ó μέν èv νήσψ κείται κρατέρ' (ϊλγεα πάσχων, νύμφης έν μεγάροισι ΚαλυψοΟς, ή μιν ανάγκη ϊσχει- ó δ' ού δύναται ή ν πατρίδα γαΐαν ίκέσθαι - ού γάρ οί πάρα νήες έπήρετμοι καί έταΐροι, οϊ κέν μιν πέμποιεν έπ' εύρέα νώτα θαλάσσης, νύν αύ παΐδ' άγαπητόν άποκτειναι μεμάασιν οΐκαδε νισόμενον ó δ' Ιβη μετά πατρός άκουήν ές Πύλον ήγαθέην ήδ' ές Λακεδαίμονα δίαν." τήν δ' άπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς "τέκνον έμόν, ποιόν σε Ιπος φύγεν ερκος όδόνταιν. ού γάρ δή τούτον μέν έβούλευσας νόον αύτη, & io is 2ο 2 φέρη 8 μη6' ήπιος εϊη φ30 (= Tebt. 697 s. II a. C., cuius, quia multa deteriora exhibet versibusque amplificavit, raro men tionem facimus) 10 άήσυλα Bentley ; cf. β (= Β 721) κείται τετιημίνος ήτορ postulatur ab Ar. 19 νισσόμ., νεισόμ.

2 86 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E ώς ή τοι κείνους Όδυσεύς άποτείσεται έλθών ; Τηλέμαχον δέ crû πέμψον επισταμένως, δυνασαι γάρ, 25 ώς κε μάλ' άσκηθής ην πατρίδα γαίαν ϊκηται, μνηστήρες δ' èv νηΐ παλιμπετές άπονέωνται." ή >α, καί Έρμείαν, υίόν φίλον, άντίον ηΰδα "'Ερμεία- σύ γαρ αΰτε τά τ' άλλα περ αγγελός έσσί' νύμφη έϋπλοκάμω ειπείν νημερτέα βουλήν, so νόστον Όδυσσήος ταλασίφρονος, ώς κε νέηται, ουτε θεών πομπή ουτε θνητών ανθρώπων αλλ' δ γ' επί σχεδίης πολυδέσμου πήματα πάσχων ήματι είκοστώ Σχερίην έρίβωλον ικοιτο, Φαιήκων ές γαίαν, οϊ άγχίθεοι γεγάασιν - 3= ο'ί κέν μιν περί κήρι θεόν ώς τιμήσουσι, πεμψουσιν δ' έν νηΐ φίλην ές πατρίδι. γαίαν, χαλκόν τε χρυσόν τε αλις έσθήτά τε δόντες, πόλλ', δσ' αν ούδέ ποτε Τροίης έηήρατ' 'Οδυσσεύς, εϊ περ άπήμων ήλθε, λαχών από ληΐδος αίσαν. ω ώς γάρ οί μοίρ' εστί φίλους τ' ίδέειν καί ίκέσθαι οίκον ές ύψόροφον καί έήν ές πατρίδα γαιαν." ώς Ιφατ', ούδ' άπίθησε διάκτορος Άργεϊφόντης. αύτίκ' έπειθ' υπό ποσσίν έδήσατο καλά πέδιλα, αμβροσία χρύσεια, τά μιν φέρον ήμέν έφ' ύγρήν «ήδ' έπ' άπείρονα γαίαν άμα πνοιήσ' άνέμοιο. ε'ίλετο δέ βάβδον, τή τ' ανδρών όμματα θέλγει, ών έθέλει, τους δ' αυτε καί ύπνώοντας εγείρει τήν μετά χερσίν έχων πέτετο κρατυς Άργεϊφόντης. 24 άποτ(σ(σ)εται Ω 26 et 144 et 168 άσκηθάς 34 είκοστψ Ί. vulgariores' antiquorum + : κ' είκ. (cf. I 363) plerique, γ' είκ. ; bonum esset ήματ' έϊκοστφ 39 Τροΐης (tamquara adiectivum ad ληίόος, cf. κ 40) Ar. έ ήρετ' Cobet in ν rectius sine τ' vel. τε ίόείν damn.ut vid. critici quidam, quos Ar.impugnavit 48 έθέλει plerique (= Ar. in Ω 344): έθέλη pauci codd. (ut Ί. vulgares' antiqu. in Ω)

3 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E 87 ΤΤιερίην δ' έπιβάς âg αιθέρος έμπεσε πόντψ δο σεύατ' έπειτ' έπί κύμα λάρψ δρνιθι έοικώς, δς τε κατά δεινούς κόλπους άλός άτρυγέτοιο ιχθύς άγρώσσων πυκινά πτερά δεύεται άλμη - τώ ϊκελος πολέεσσιν όχήσατο κυμασιν Έρμης. αλλ' δτε δη την νήσον άφίκετο τηλόθ' έούσαν, 65 ένθ' έκ πόντου βάς ΐοειδεος ήπειρόνδε ήϊεν, δφρα μέγα σπεος ϊκετο, τώ ένι νύμφη ναΐεν έϋπλόκαμος την δ' ενδοθι τέτμεν έούσαν. πυρ μεν έπ' έσχαρόφιν μέγα καίετο, τηλόσε δ' όδμή κέδρου τ' εύκεάτοιο θυου τ' ανά νήσον όδώδει eo δαιομένων ή δ' ένδον άοιδιάουσ' όπί καλή ίστόν έποιχομένη χρυσείη κερκίδ' υφαινεν. υλη δέ σπέος άμφί πεφύκει τηλεθόαισα, κλήθρη τ' αίγειρος τε και ευώδης κυπάρισσος, ένθα δέ τ' δρνιθες τανυσίπτεροι εΰνάίοντο, es σκώπές τ' ϊρηκές τε τανύγλωσσοί τε κορώναι είνάλιαι, τήσίν τε θαλάσσια έργα μέμηλεν. ή δ' αυτού τετάνυστο περί σπείους γλαφυροΐο ήμερίς ήβώιυσα, τεθήλει δέ σταφυλή σι. κρήναι δ' έίείης πίσυρες έον ϋδατι λευκώ, 70 πλησίαι αλλήλων τετραμμέναι αλλυδις άλλη. άμφί δέ λειμώνες μαλακοί ίου ήδέ σελίνου θήλεον. ένθα κ' έπειτα καί άθάνατός περ έπελθών θηήσαιτο ίδών και τερφθείη φρεσίν ήσιν. ένθα στάς θηείτο διάκτορος Άργεϊφόντης contra alios críticos retineb. Ar. πειερίης (sscr. -ν) φ 53 ίχθύας ^β 54 damn. Ar. ut vid. πολιοίσιν Bentley 59 όαιετο SJ5+ τηλόθι 60 εϋκαύτοιο φ όρώρει $ + 61 όαιομένων νύμφη δέ έυπλοκαμοοσα καλυψϋυ ν. 1. ant. 63 τηλεθάουσα pauci 64 αίγιρός Ρ 1, fort, melius 66 κώπες Aristoteles 67 del. Knight, alii 68 ίν b' αύτοο pauci rectius σπέεος, sed vide v. 194 (Debrunner, I. F. 45, 175) 71 άλλη quidam 72 μαλακοί Iíerod., β: μαλακοί' quidam σίου rex Ptolem. Euergetes II

4 88 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E αύτάρ έπεί δή πάντα έψ θηήσατο θυμψ, αύτίκ' άρ' εις εύρύ σπέος ήλυθεν. ούδέ μιν άντην ήγνοίησεν ίδοΰσα Καλυψώ, δία θεάων ού γάρ τ' άγνώτες θεοί άλλήλοισι πέλονται αθάνατοι, ούδ' εϊ τις άπόπροθι δώματα ναίει. ούδ' αρ' Όδυσσήα μεγαλήτορα ένδον έτετμεν, αλλ' δ γ' έπ' ακτής κλαίε καθήμενος, ενθα πάρος περ, δάκρυσι και στοναχήσι και ά'λγεσι θυμόν έρέχθων [πόντον έπ' άτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων]. Έρμείαν δ' ερέεινε Καλυψώ, δία θεάαιν, 85 èv θρόνω ίδρύσασα φαεινώ σιγαλόεντι - "τίπτε μοι, Ερμεία χρυσόρραπι, είλήλουθας, αίδοΐός τε φίλος τε; πάρος γε μεν oil τι θαμί εις. αΰδα δ τι φρονεεις τελέσαι δέ με θυμός άνυυγεν, ει δύναμαι τελεσαι γε και e τετελεσμενον έστίν. [άλλ' επεο προτέρυυ, ίνα τοι παρ Εείνια θείοι.]" ώς dpa φυυνήσασα θεά παρεθηκε τράπε αν άμβροσίης πλήσασα, κερασυε δε νέκταρ έρυθρόν αύτάρ ó πίνε και ήσθε διάκτορος Άργεϊψόντης. αύτάρ επεί δείπνησε καί ήραρε θυμόν εδωδή, 93 και τότε δή μιν έπεσσιν αμειβόμενος προσέειπεν "είραιτάς μ' ελθόντα θεά θεόν αύτάρ έγώ τοι νημερτέως τον μΰθον ένισίτήσω κέλεαι γάρ. Ζευς έμέ γ' ήνώγει δεορ' έλθέμεν ούκ εθέλοντα* τίς δ' αν εκών τοσσόνδε διαδράμοι άλμυρόν ϋδωρ άσπετον ; ούδέ τις άγχι βροτών πόλις, οΐ τε θεοϊσιν Ιερά τε ί>έ ουσι καί έεαιτους έκατόμβας. άλλα μάλ' ou πως εστι Διός νόον αίγιόχοιο 80 ήτις Ar. ναίει Ar. +: ναίοι cod. G 83 στεναχ(3σι Arph. (ut Zen. in Ώ 512) ρίχθιυν Ar., Herod., Ω: ρίχθαιν Apio, όρεχθών v. ]. ant. 84 (= 158) damn. Ar. 91 (= Σ 387) om. plerique 96 μιν : é Bentley damn. Ar. 100 τίς κε Bentley (cf. 137 sq.) del. Kirchhoff so so ιοο

5 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E 89 οϋτε παρε2ε\θεΐν άλλον θεό ν ουθ' άλιώσαι. φησί τοι άνδρα παρείναι ό'ί υρώτατον άλλων, 105 των ανδρών, οϊ άστυ πέρι Πριάμοκ» μάχοντο είνάετες, δεκάτψ δε πόλιν πέρσαντες εβησαν οΐκαδ' άτάρ έν νόστψ Άθηναίην άλίτοντο, ή σφιν έπώρσ' άνεμόν τε κακόν καί κύματα μακρά. ενθ' άλλοι μεν πάντες άπέφθιθεν έσθλοί εταίροι, no τον δ' άρα δευρ' άνεμος τε φέρων και κύμα πέλασσε. τον vûv σ' ήνώγειν άποπεμπέμεν δττι τάχιστα - ου γάρ οί τηδ' αίσα φίλων άπονόσφιν όλέσθαι, άλλ' ετι οί μοίρ' έστί φίλους τ' ίδέειν καί ίκέσθαι οίκον ές ύψόροφον καί έήν ες πατρίδα γαιαν." n» ώς φάτο, ρίγησεν δε Καλυψώ, δια θεάων, καί μιν φωνήσασ' επεα πτερόεντα προσηΰδα - "σχέτλιοί έστε, θεοί, Σηλήμονες εσοχον άλλων, οϊ τε θεαισ' άγάασθε παρ' άνδράσιν εύνάίεσθαι άμφαδίην, ήν τίς τε φίλον ποιήσετ' άκοίτην. ΐ2ο ώς μεν δτ' Ώρίων' ελετο ροδοδάκτυλος Ήώς, τόφρα οί ήγάασθε θεοί ρεία ίώοντες, εως μιν ένόρτυγίη χρυσόθρονος "Αρτεμις αγνή οΐσ' άγανοίσι βέλεσσιν εποιχομένη κατέπεφνεν. ώς δ' όπότ' Ίασίωνι έϋπλόκαμος Δημήτηρ, 126 ώ θυμω ε'ίεασα, μίγη φιλότητι καί εύνη 104 οϋτε άλ. (c. plena scriptione) Ar. 104 a δς νυν με προόηκε τετν τάόε μυθήσασθαι (= b 829) $ (?) 111 damn. Ar. ; 110. Ill (= ) del. Wolf ; versibus obelum praef. $29 (quae tamen ampliora non continet) 108 άτάρ άνιόντες $ άπεφθιθεν Ar. + : άπέφθιθον $ ήνώγειν Ar. : ήνώγει $29.30, Ω 113 άπο νόσφιν $ τ' om. pauci 118 δηλήμονες v. 1. ant. (cf. Ω 33); illud leg-it Callimach. Hy. 3, θεαϊς etiam $55, at cur non θεής in codicibus?, θεήσιν άγασθε v. Leeuwen 120 ήτις, ει τις s damn, quidam 121 rectius Ωαρίων', quo usi sunt Pindarus, Corinna 122 ήγάσσασθε $ ήος έν Nauck άγνή Apio 124 άγανοίς βελέεσσι plurimi codd. (non $55)

6 90 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E νειώ évi τριπόλω - ουδέ δήν ήεν άπυστος Ζευς, δς μιν κατέπεφνε βαλών άργήτι κεραυνό). ώς δ' αϋ νυν μοι αγασθε, θεοί, βροτόν άνδρα παρείναι. τον μέν έγών έσάιυσα περί τρόπιος βεβαώτα οϊον, έπεί οί νήα θοήν άργήτι κεραυνψ Ζευς έλάσας έκέασσε μέσοι évi οϊνοπι πόντψ. ενθ' άλλοι μέν πάντες απέφθιθεν έσθλοί εταίροι, τον δ' άρα δεΰρ' άνεμος τε φέρων καί κΰμα πέλασσε. τον μεν εγώ φίλεόν τε καί?τρεφον ήδε εφασκον Μ" 1 θήσειν άθάνατον καί άγήραον ήματα πάντα. αλλ' έπεί ου πως?στι Διός νόον αίγιόχοιο ουτε παρείελθειν άλλον θεόν ουθ' άλιώσαι, έρρέτω, εϊ μιν κείνος έποτρύνει καί άνώγει, πόντον έπ' άτρύγετον. πέμψω δέ μιν ού πη εγώ γε ού γάρ μοι πάρα νήες έπήρετμοι καί έταΐροι, οι κεν μιν πέμποιεν έπ' εύρέα νώτα θαλάσσης. αύτάρ οί πρόφρων ύποθήσομαι ούδ' έπικεύσω, ώς κε μάλ' άσκηθής ήν πατρίδα γαίαν ϊκηται." την δ' αύτε προσέειπε διάκτορος Άργεϊφόντης- ι«"ουτω νυν απόπεμπε, Διός δ' έποπίίεο μήνιν, μή πώς τοι μετόπισθε κοτεσσάμενος χαλεπήνη." ώς άρα φωνήσας άπέβη κρατύς Άργεϊφόντης ή δ' επ' Όδυσσήα μεγαλήτορα πότνια νύμφη ηί', έπεί δη Ζηνός έπέκλυεν άγγελιάων. τον δ' αρ' έπ' ακτής εύρε καθήμενον ούδέ ποτ' οσσε δακρυόφιν τέρσοντο, κατείβετο δέ γλυκύς αιών νόστον όδυρομένψ, έπεί ούκετι ήνδανε νύμφη. 127 τριπύλψ quidam 129 et άγασθε + et άγδσθε +Herod., άγάασθε v.l. ant. + (μ'άγάασθί Bergk) 132 έλάσας Zen., plerique: ίλσας Ar del. Ernesti; del. Schwartz 133 φθιθον (cf. 110) 135 έγών έφίλευν φ άγήραιν Ar., cf. η (cf. b 559 sq. e 16 sq.) del. Koechly; interiecti sunt a posteriore poeta 150 ήεν 153 rectius üvbave ΐ30 no 1611

7 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E 91 άλλ' ή τοι νύκτας μέν ίαύεσκεν καί ανάγκη èv σπέεσι γλαφυροίσι παρ' ούκ έθέλαιν εθελούση 165 ήματα δ' δμ πέτρησι καί ήϊόνεσσι καθίζαιν [όάκρυσι καί στοναχήσι καί αλγεσι θυμόν έρεχθων] πόντον έπ' άτρυγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων. άγχοο Ò' ιστάμενη προσεφώνεε δια θεάων "κάμμορε, μή μοι ετ' ένθάδ' όδύρεο, μηδέ τοι αιών φθινετω - ήδη γάρ σε μάλα πρόφρασσ' άποπέμψαι. άλλ' άγε δούρατα μακρά ταμών άρμόίεο χαλκώ εύρεΐαν σχεδίην άτάρ ΐκρια πή αι έπ' αύτής ύψοο, ώς σε φέρησιν έπ' ήεροειδέα πόντον. αύτάρ έγώ σίτον καί υδωρ καί οΐνον έρυθρόν 16» ένθήσυυ μενοεικέ', α κεν τοι λιμόν έρύκοι, εΐματά τ* άμφιέσυυ ' πέμψω δέ τοι ούρον όπισθεν, ώς κε μάλ' άσκηθής σήν πατρίδα γαίαν ΐκηαι, αϊ κε θεοί γ' έθέλωσι, τοί ούρανόν εύρύν εχουσιν, οι μευ φέρτεροί είσι νοήσαί τε κρήναί τε." no ώς φάτο, ρίγησεν δέ πολύτλας δίος 'Οδυσσεύς, καί μιν φυυνήσας έπεα πτερόεντα προσηύδα - "άλλο τι δή συ, θεά, τόδε μήδεαι ούδέ τι πομπήν, ή με κέλεαι σχεδίη περάαν μέγα λαιτμα θαλάσσης, δεινόν τ' άργαλέον τε τό δ' οΰδ' έπί νήες είσαι ι?δ ώκύποροι περόωσιν, άγαλλόμεναι Διός οΰρψ. ούδ' αν εγώ γ' άέκητι σέθεν σχεδίης έπιβαίην, εί μή μοι τλαίης γε, θεά, μέγαν δρκον όμόσσαι μή τί μοι αύτώ πήμα κακόν βουλευσέμεν άλλο." ώς φάτο, μείδησεν δέ Καλυψώ, δια θεάιυν, ιβο i fi0 155 σπέσ(σ)ι Ω; alibi σπέεσι a quibusdam codd. servatum 156 &μ Ar.: v Ω 157 (= 83) omis, aliquot codd., fort, etiam Ar. 166 έρύκει aliquot codd. (seil. = épùkij) 167 τ': δ' 168 ήν; cf. ad α 402 ϊκοιο Arph. 174 ή κέλεαι Ernesti aptiore loco κ 342 sqq.; primitus aberant una cum (= o 36 sqq.) cf. Blass, Bérard 177 έγών, έγώ omisso γ' 179 δλλοις Arph.

8 92 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E χειρ! τέ μιν κατέρεσεν?πος τ'?φατ'?κ τ' όνόμαίεν "ή δή άλιτρός γ' έσσί και ούκ άποφώλια είδώς, οίον δή τον μΰθον έπεφράσθης άγορεύσαι. ϊστω νυν τόδε γαία καί ουρανός εύρύς υπερθε καί τό κατειβόμενον Στυγός υδωρ, δς τε μέγιστος δρκος δεινότατος τε πέλει μακάρεσσι θεοίσι, μή τί τοι αύτψ πήμα κακόν βουλευσέμεν αλλ ο. άλλα τα μεν νοέω καί φράσσομαι, ασσ' αν έμοί περ αυτί) μηδοίμην, δτε με χρειώ τόσον ΪΚΟΓ καί γαρ έμοί νόος έστίν έναίσιμος, ουδέ μοι αυτή θυμός ένί στήθεσσι σιδήρεος, αλλ' έλεήμυυν." ώς άρα φωνήσασ' ήγήσατο δια θεάων καρπαλίμαις ó Ò' έπειτα μετ' ΐχνια βαίνε θεοΐο. ιεον δε σπεϊος γλαφυρόν θεός ήδέ καί άνήρ καί ρ' ó μεν ένθα καθέ ετ' επί θρόνου, ένθεν ανέστη Ερμείας, νύμφη δ' έτίθει πάρα πάσαν έδωδήν, εσθειν καί πίνειν, οία βροτοί άνδρες έδουσιν αυτή δ' άντίον Κεν Όδυσσήος θείοιο, τή δε παρ' άμβροσίην δμψαί καί νέκταρ έθηκαν. οί δ' έπ' όνείαθ' έτοιμα προκείμενα χείρας ϊαλλον. αυτάρ έπεί τάρπησαν εδητΰος ήδέ ποτήτος, τοΐσ' άρα μύθων ήρχε Καλυψώ, δια θεάων "διογενές Λαερτιάδη, πολυμήχαν' Όδυσσεΰ, ουτω δή οΐκόνδε φίλην ές πατρίδα γαίαν αύτίκα νυν εθέλεις ίέναι; συ δέ χαίρε καί έμπης. εϊ γε μεν είδείης σήσι φρεσίν, δσσα τοι αίσα κήδε' άναπλήσαι, πριν πατρίδα γαίαν ίκέσθαι, ένθάδε κ' αυθι μένων συν έμοί τόδε δώμα φυλάσσοις 18ο ΐ9ο ΐ9 : ' εο" 2od 182 γ': τ'vel omissum 185 Στυγοσύόιυρ Schulze ύδατος ν. 1. ant., quae iarn nota erat Aristophani 188 δσσ' δν 189 χρεώ τόσσον ί'κοιτο 195 κάθιζεν 205 ίεμέναι (seil, ίμεναι) 206 γε del. Knight ασσα 207 άνατλήναι 208 ίνθα bé κ' (cum Herod, ad I 398; évôdôt κ' ille ad Τ 390) παρ' έμοί ν. 1. ant. ; illud Ar.

9 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E 93 αθάνατος τ' εΐης, ίμειρόμενός περ ίδέσθαι σήν ά'λοχον, της τ' αίεν έέλδεαι ήματα πάντα. ού μέν θην κείνης γε χερείων εύχομαι είναι, ού όέμας ούδέ φυήν, έπεί ou πως ούδέ?οικε θνητάς αθανάτησι δέμας και είδος έρίσειν." την Ò' άπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις 'Οδυσσεύς "πότνα θεά, μή μοι τόδε χώεο' οίδα και αυτός 215 πάντα μάλ', ουνεκα σείο περίφρων ΤΤηνελόπεια είδος άκιδνοτέρη μέγεθος τ' είσάντα ίδέσθαι' ή μέν γαρ βροτός έστι, σύ δ' αθάνατος καί άγήρως. άλλά καί ώς έθέλω καί έέλδομαι ήματα πάντα οίκαδέ τ' έλθέμεναι καί νόστιμον ήμαρ ίδέσθαι. 220 εί δ' au τις ^ιαίησι θεών évi οϊνοπι πόντψ, τλήσομαι έν στήθεσσιν έχων ταλαπενθέα θυμόν ήδη γαρ μάλα πολλά πάθον καί πολλά μόγησα κύμασι καί πολέμιμ μετά καί τόδε τοίσι γενέσθαι." ώς ί-φατ', ήέλιος δ' dp' δυ καί έπί κνέφας ήλθε ν έλθόντες δ' άρα τώ γε μυχώ σπείους γλαφυροΐο τερπέσθην φιλότητι, παρ' άλλήλοισι μένοντες. ήμος δ' ήριγένεια φάνη βοδοδάκτυλος Ήώς, αύτίχ' ó μέν χλαΐνάν τε χιτώνά τε ννυτ' 'Οδυσσεύς, αυτή δ' άργύφεον φάρος μέγα εννυτο νύμφη, λεπτόν καί χαρίεν, περί δέ ίώνην βάλετ' i uî καλήν χρυσείην, κεφαλή δ' έφύπερθε καλύπτρην. καί τότ' Όδυσσήί μεγαλήτορι μήδετο πομπήν δώκε μέν οί πέλεκυν μέγαν, άρμενον έν παλάμησι, χάλκεον, άμφοτέρυυθεν άκαχμένον αύτάρ έν αυτψ τ' om. pauci 213 θνητήν cod. G 215 πότνια complures, πύτνι Schulze 217 είς δντα Ar. $56 + : εις ώπα Ί. vulg-ares' ant ίλδομαι 223 ita Ar. in : πόλλ' ίπαθον καί πόλλ' έμόγησα Ω 226 cf. ad μένοντε 231 ΪΕύϊ (sic codd.): όσφύϊ; cf. κ έφύπ. Ar. + : πίθηκε Ί. peiores' ant., plurimique codd., cf. κ 545, et έπέθηκε et ένέθ. $ μέν del. Hermann 235 έπ' αϋτώ ο sao

10 94 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E στειλειόν περικαλλές έλάϊνον, eu έναρηρδς δώκε δ' έπειτα σκέπαρνον έΰ οον ήρχε ò' όδοΐο νήσου έπ' έσχατιήν, δθι δένδρεα μακρά πεφύκει, κλήθρη τ' αίγειρος τ', έλάτη τ' ή ν ούρανομήκης, αυα πάλαι, περίκηλα, τά οί πλώοιεν έλαφρώς. 2«αύτάρ έπεί δή òeì ' δθι δένδρεα μακρά πεφύκει, ή μεν έβη προς δώμα Καλυψώ, δια θεάων, αύτάρ ó τάμνετο δοΰρα θοώς δε οί ήνυτο έργον. είκοσι δ' εκβαλε πάντα, πελέκκησεν δ' άρα χαλκω, Ηέσσε δ' έπισταμένως και έπί στάθμην ίθυνε. 216 τόφρα δ' ένεικε τέρετρα Καλυψώ, δια θεάων τέτρηνεν δ' άρα πάντα καί ήρμοσεν άλλήλοισι, γόμφοισιν δ' άρα τήν γε καί άρμονίι^σιν άρασσεν. δσσον τίς τ' έδαφος νηός τορνώσεται άνήρ φορτίδος ευρείης, ευ είδώς τεκτοσυνάων, 200 τόσσον έπ' εύρείαν σχεδίην ποιήσατ' 'Οδυσσεύς. ϊκρια δέ στήσας, άραρών θαμέσι σταμίνεσσι, ποίεγ άτάρ μακρήσιν έπηγκενίδεσσι τελεύτα. έν δ' ίστόν ποίει καί έπίκριον άρμενον αύτατ πρός δ' άρα πηδάλιον ποιήσατο, οφρ' ίθύνοι. φράεε δέ μιν βίπεσσι διαμπερές οίσυΐνησι, κύματος είλαρ έμεν πολλή ν δ' έπεχεύατο υλην. τόφρα δέ φάρε' ένεικε Καλυψώ, δια θεάων, ίστία ποιήσασθαι ό δ' ευ τεχνήσατο καί τά. έν δ' ύπέρας τε κάλους τε πόδας τ' ένεδησεν έν αυτή, 2go 238 π' έσχατιής φ, multi codd. ; cf. ί> αΰα cum spir. asp. postulare soleb. Herod. περί κήλα Chrysippus; illud Ar. Ω 242 κ. πότνια νύμφη 243 ήνετο cod. G*, Cobet alterum utrum dan.a. Arph., utrumque retin. Ar. 248 Ar. (?), plerique: άρηρίν Apollon. Lex. + (Arph.?) 2Γ>1 τορνώσατ' quidam 253 Ar. Ω: έπιτανίόεσσιν (έπηταν. Lobeck, cf. έπηγανί& ς Hesych.) Rhian. 254 post 257 hab. ^30 (sed suo loco ^56) 254 τ«τίθει φ v b' άρα ψ 256 οίσυΐνοισι ν. 1. ant έπ' αυτής, έπ' αύτη

11 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E 95 μοχλοίσιν b' δρα την γε κατείρυσεν εις δλα bîav. τετρατον ήμαρ εην, καί τψ τετέλεστο άπαντα - τψ b' ápa πέμπτιμ πέμπ' άπό νήσου bîa Καλυψώ, εϊματά τ' άμφιέσασα θυώδεα καί λούσασα. èv bé oí άσκόν έθηκε θεά μέλανος οϊνοιο 265 τον Ιτερον, έτερον b' ύδατος μέγαν, έν bè καί fja κωρύκψ, èv bé oí δψα τίθει μενοεικέα πολλά" οΰρον bè προέηκεν άπήμονά τε λιαρόν τε. γηθόσυνος b' ουραι πέτασ' ίστία bîoç 'Οδυσσεύς, αύτάρ ó πηbaλíψ ίθύνετο τεχνηέντως 270 ημενος - oúbé oí ύπνος έπί βλεφάροισιν έπιπτε T^ïàbaç τ' έσορώντι καί όψέ búovta Βοώτην "Αρκτον θ', ην καί άμαίαν έττίκλησιν καλέουσιν, ή τ' αυτού στρέφεται καί τ' Ώρίώνα boxeúei, οϊη b' αμμορός έστι λοετρών Ώκεανοΐο την γαρ bή μιν δνωγε Καλυψώ, bîa θεάων, ποντοπορευέμεναι έπ' αριστερά χειρός έχοντα, έπτά bè καί béka μεν πλέεν ηματα ποντοπορεύων, όκτωκαώεκάτη b' έφάνη δρεα σκιόεντα γαίης Φαιήκων, δθι τ' άγχιστον πέλεν αύτψ εΐσατο b' ώς δτε ^iivòv έν ήεροεώέ'ί πόντψ. τον b' έ Αίθιόπων ανιών κρείων ένοσίχθων τηλόθεν έκ Σολύμαιν όρέαιν îbev εΐσατο γάρ οί πόντον έπιπλείων. ó b' έχώσατο κηρόθι μάλλον, κινήσας bè κάρη προτί δν μυθήσατο θυμόν 285 "ώ πόποι, ή μάλα bή μετεβούλευσαν θεοί άλλως άμφ' Ό bu ση i έμείο μετ' Αίθιόπεσσιν έόντος καί bή Φαιήκων γαίης σχεbóv, ένθα οί αίσα 261 τήν καταείρυσεν Bentley 264 rectius Χοέσασα 272 έσορώντι (Ω) etéaopuüvxa Ar. 273 άμαεα leniri in Horn, doc.gramm. 274 rectius Ώαρίωνα 276 οΐ ή b' δμμορός Crates fr. 25 Mette 277 νηάς 281 δτ βινόν Herod., codd. (re [>ινόν, δτε pivôç pauci): δτ' épivôv Ar., öre fñov v. 1. in cod. Ottob. (öxe tí ftiov ή(μ. Faesi) 284 έπιπλώων 28ο

12 96 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E έκφυγέειν μέγα πείραρ δϊσύος, ή μιν ίκάνει. άλλ' Ιτι μέν μίν φημι άδην έλάαν κακότητος." ώς είπών σύναγεν νεφέλας, έτάρασε δε πόντον χερσί τρίαιναν ελών πάσας δ' όρόθυνεν άέλλας παντοίων ανέμων, σύν δέ νεφέεσσι κάλυψε γαιαν όμοο και πόντον όρώρει δ' ούρανόθεν νύ. σύν δ' ευρός τε νότος τ' επεσον ίέφυρός τε δυσαής 295 και βορέης αίθρηγενέτης, μέγα κύμα κυλίνδων. και τότ' Όδυσσήος λύτο γούνατα καί φίλον ητορ, όχθήσας δ' αρα είπε προς δν μεγαλήτορα θυμόν "ώ μοι εγώ δειλός, τί νύ μοι μήκιστα γένηται; δείδω μή δή πάντα θεά νημερτέα ειπεν, ή μ' Ιφατ' έν πόντω, πριν πατρίδα γαίαν ίκέσθαι, άλγε' άναπλήσειν τα δε δή vûv πάντα τελείται, ο'ίοισιν νεφέεσσι περιστέφει ούρανόν εύρυν Ζεύς, έτάρασε δε πόντον, έπισπέρχουσι δ' άελλαι παντοίων ανέμων νϋν μοι σώς αίπυς όλεθρος. τρις μάκαρες Δαναοί καί τετράκις, οϊ τότ' ολοντο Τροίη έν εύρείη, χάριν Άτρεΐδησι φέροντες, ως δή έγώ γ' οφελον θανέειν καί πότμον έπισπεΐν ήματι τω δτε μοι πλείστοι χαλκήρεα δουρα Τρώες έπέρριψαν περί ΤΤηλεΐωνι θανόντι. τώ κ' ίκαχον κτερέων, καί μευ κλέος ήγον Αχαιοί" νΰν δέ με λευγαλέω θανάτω ε'ίμαρτο άλώναι." ώς αρα μιν εϊπόντ' Ιλασεν μέγα κομα κατ' άκρης, δεινόν έπεσσύμενον, περί δε σχεδίην έλέλι ε. 289 πείαρ Apollon. Lex. 290 έάαν 'commentarli quidam' veterum grammat. 295 τε π^σον, τ' Ìneae(v) δισαής v. 1. secundum Eustath. 296 σίθρητ ν ής Rhian., Arph. 299 μήχιστα quidam 300 rectius beíboa μή μοι είπη plerique 302 άναπλήσαι, άνατλήσειν, cf. 207 post 302 fort, comma ponendum 305 σοός (cf. σεύομαι) Schulze 306 τρισμάκαρες Ω 308 καί 6ή complures 310 όαμέντι cod. G 312 όλέσθαι (s. άπολ.) Demetr. Ixiou 313 κατάκρης 314 έπισσύμ. Ar. éë\i e Knight, Cobet 29ο soo sos 3ΐο

13 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E 97 τήλε δ' από σχεδίης αύτός πέσε, πηδάλιον δε έκ χειρών προέηκε' μέσον δέ οί ίστόν έαξε δεινή μισγομένιυν ανέμων έλθοΰσα θύελλα - τηλοο bè σπείρον και έπίκριον έμπεσε πόντψ. τον δ' άρ' ύπόβρυχα θήκε πολύν χρόνον, ουδέ δυνάσθη αίψα μάλ' άνσχεθέειν μεγάλου υπό κύματος ορμής ο εΐματα γάρ έ βάρυνε, τά οί πόρε δια Καλυψώ. όψε δε δή ρ' άνέδυ, στόματος δ' ε έπτυσεν αλμην πικρήν, ή οί πολλή από κράτος κελάρυίεν. άλλ' ούδ' ώς σχεδίης έπελήθετο, τειρόμενός περ, άλλα μεθορμηθείς ενί κύμασιν έλλάβετ' αύτής, εν μέσση δε καθίσε τέλος θανάτου άλεείνων. τήν δ' έφόρει μέγα κύμα κατά ρόον ένθα και ένθα. ώς δ' δτ' όπωρινός βορέης φορέησιν άκάνθας δμ πεδίον, πυκιναί δέ προς άλλήλησιν έχονται. ώς τήν δμ πέλαγος άνεμοι φέρον ενθα καί ένθα 330 άλλοτε μεν τε νότος βορέη προβάλεσκε φέρεσθαι, άλλοτε δ' αυτ' εύρος ίεφύρψ εϊ ασκε διώκειν. τον δε ΐδεν Κάδμου θυγάτηρ, καλλίσφυρος Ίνώ, Λευκοθέη, ή πριν μεν έην βροτός αύδήεσσα, vûv δ' αλός έν πελάγεσσι θεών έ έμμορε τιμής. 335 ή ρ' Όδυσή' έλέησεν άλώμενον, άλγε' έχοντα [αίθυίη δ' είκυΐα ποτή άνεδύσετο λίμνης,] ί ε δ' έπί σχεδίης καί μιν προς μΰθον έειπε - "κάμμορε, τίπτε τοι ώδε Ποσειδάων ενοσίχθων ώδύσατ' έκπάγλως, δτι τοι κακά πολλά φυτεύει; 315 αυτόν βάλε Rhian., cf. b δίνη quidam 321 γάρ έ βάρυνε Nauck: γάρ β. vel γάρ ρ' β. codd. 326 κάθιζε (sicut Herod.), έκάθιζε (sicut Zen.), καθήστο 327 κατάρρόον (sicut Arph.) 331 προεηκε v.l. ant. 334 olirci fort. Λευκαθέη (Bechtel) ούδήεσσα Aristoteles, Chamaeleo ; aüb. defend. Arph. 335?μμορε quoque scribi posse adnot. Herod. ; cf.nicand.ther om.vulg. ant.; an eiciendus esset dubit. Ar. ιτοτήν v. 1. ant. άνε60σατο v. 1. ant.+, ύπεδύσατο (-σετο?) Ar. 338 fée 3is 3ΐο

14 98 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E où μεν δή σε καταφθείσει, μάλα περ μενεαίνων. άλλά μάλ' ώδ' ëphai, δοκέεις δέ μοι ούκ απινύσσειν ε'ίματα ταΰτ' αποδυς σχεδίην άνέμοισι φέρεσθαι κάλλιπ', άτάρ χείρεσσι νέων έπιμαίεο νόστου γαίης Φαιήκων, δθι τοι μοίρ' εστίν άλυηαι. 345 τή δε, τόδε κρήδεμνον ύπό στέρνοιο τανύσσαι αμβροτον ούδέ τί τοι παθέειν δέος ούδ' άπολέσθαι. αύτάρ επήν χείρεσσιν έφάψεαι ήπείροιο, άψ άπολυσάμενος βαλέειν εις ο'ίνοπα πόντον πολλόν άπ' ηπείρου, αύτός δ' άπονόσφι τραπέσθαι," so ως apa φωνήσασα θεά κρήδεμνον έ'δωκεν, αύτη δ' δψ ες πόντον εδύσετο κυμαίνοντα αίθυίη είκυια μέλαν δέ έ κΰμ' έκάλυψεν. αύτάρ ó μερμήριεε πολύτλας δίος Όδυσσεύς, όχθήσας δ' apa ειπε προς δν μεγαλήτορα θυμό ν 35S "ώ μοι εγώ, μη τίς μοι ύφαίνησιν δόλον αύτε αθανάτων, δ τέ με σχεδίης άποβήναι άνώγει. αλλά μάλ' ou πω πείσομ', έπεί έκάς όφθαλμοίσι γαιαν εγών ίδόμην, δθι μοι φάτο φύ ιμον είναι, άλλά μάλ' ώδ' ëpeuu, δοκέει δέ μοι είναι άριστον οφρ' αν μέν κεν δούρατ' εν άρμονίησιν άρήρη, τόφρ' αύτου μενέω και τλήσομαι αλγεα πάσχων αύτάρ έπήν δή μοι σχεδίην δια κύμα τινάηη, νήεομ', επεί ού μέν τι πάρα προνοήσαι ίμεινον." 341 καταφθίσει paene omnes 342 et 360 ώς Hoffmann ϊρεαι,?ρδειν (spiritum doceb. Herod.) 342 άπ. Αγ., Ω: άπινύσκειν Arph 345 damn. Kammer; fuitne apud primum poetam 344 γαίης pro νόστου? 346axépvoiai,cf.Timonfr.31 D.;utrumqueAr. Herod.+: τάνυσσαι, τάνυσσον 349 et 352 αΐψ' άποδυσάμενος 352 έόύσατο 353 κομα καλ. pauci 356 αύτε: άλλον, άλλος 357 ö τέ Arph. + : οτε postea interpositi (Kammer) 359 έγώ pauci, recte 361 tv suspectum ; om. et hic et alibi in hac formula aliquot codd., ήος μέν κεν Nauck άρήρει et 368 (non in 363) τινάηει pauci; cf. ad u 41

15 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E 99 είος ó ταυθ' ώρμαινε κατά φρένα και κατά θυμόν, ώρσε ò' επί μέγα κύμα Ποσειδάων ένοσίχθων, δεινόν τ' άργαλέον τε, κατηρεφές, ήλασε Ò' αύτόν. ώς δ' άνεμος αής ηων θημώνα τινάεη καρφαλέων, τά μεν αρ τε διεσκέδασ' άλλυδις άλλη, ώς της δούρατα μακρά διεσκέδασ'. αύτάρ Obuaaeùç 370 άμφ' évi δούρατι βαίνε, κέληθ' ώς ΐππον ελαύνων, ε'ίματα δ' έ απέδυνε, τά οί πόρε δια Καλυψώ, αύτίκα δε κρήδεμνον υπό στέρνοιο τάνυσσεν, αυτός δε πρηνής αλί κάππεσε, χείρε πετάσσας, νηχέμεναι μεμαώς. 'ίδε δε κρείων ένοσίχθων, 376 κινήσας δέ κάρη προτί δν μυθήσατο θυμόν "ούτω νυν κακά πολλά παθών άλόω κατά πόντον, εις δ κεν άνθρώποισι διοτρεφέεσσι μιγήης. αλλ' ούδ' ώς σε έολπα όνόσσεσθαι κακότητος." ώς άρα φωνήσας ϊμασεν καλλίτριχας 'ίππους, ΐκετο δ' εις Αίγας, οθι οί κλυτά δώματ' εασιν. αύτάρ Άθηναίη, κούρη Διός, αλλ' ένόησεν η τοι τών άλλων ανέμων κατέδησε κελεύί>ους, παύσασθαι δ' έκέλευσε καί εύνηθήναι δπαντας ώρσε δ' έπί κραιπνόν βορέην, προ δε κύματ' εαΐεν, είος δ Φαιήκεσσι φιληρετμοισι μιγείη διογενής Όδυσεύς, θάνατον καί κήρας άλύίας. ενθα δύω νύκτας δύο τ' ήματα κύματι πηγω πλάίετο, πολλά δε οί κραδίη προτιόσσετ' ολεθρον. άλλ' δτε δή τρίτον ήμαρ έϋπλόκαμος τελεσ' Ήώς, s» καί τότ' Ιπβιτ' άνεμος μεν επαύσατο ήδε γαλήνη 365 ίυυς Ω, verum olim ήος κ. φρ. ό\ος δδυσσεύς multi 369 άλλα. cf. ad λ om. F 1 U στέρνοισι, cf bè : pu 378 κε φαιήκεσσι μιγείης Ω: corr. Bekker 379 κακότητα primitus afuisse vid. Duentzer 382 κούρη : θυγάτηρ plerique 385 ίαγεν quidam 386 έ'υις ö γε plerique, είσόκε, δππως quidam, corr. Lachmaiiii; cf ή òè Ar., Herod. ses aso ssñ 7*

16 ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E άπλετο νηνεμίη' ó δ' apa σχεδόν ε'ίσιδε γαΐαν ό ύ μάλα προϊδών, μεγάλου ύπό κύματος αρθείς. ώς Ò' δτ' αν άσπάσιος βίοτος παίδεσσι φανήη πατρός, ος έν νούσψ κείται κρατέρ' άλγεα πάσχων, 395 δηρόν τηκόμενος, στυγερός òé oí ίχραε δαίμων, άσπάσιον δ' άρα τόν γε θεοί κακότητος έλυσαν, ώς Όδυσή' άσπαστόν έείσατο γαία και υλη, νήχε δ' επειγόμενος ποσίν ηπείρου έπιβήναι. άλλ' δτε τόσσον άπήν, δσσον τε γέγυυνε βοήσας, «ο καί δή δουπον άκουσε ποτί σπιλάδεσσι θαλάσσης- ρόχθει γαρ μέγα κύμα ποτί Εερόν ήπείροιο δεινόν έρευγόμενον, εϊλυτο bí πάνθ' αλός άχνη ού γαρ εσαν λιμένες νηών όχοί, ούδ' επιωγαί, άλλ' άκταί προβλήτες εσαν σπιλάδες τε πάγοι τε «5 καί τότ' Όδυσσήος λύτο'γούνατα καί φίλον ήτορ, όχθήσας δ' άρα ειπε προς δν μεγαλήτορα θυμόν "ώ μοι, έπεί δή γαΐαν άελπέα δώκεν ίδέσθαι Ζεύς, καί δή τόδε λαΐτμα διατμήεας έπερησα, εκβασις ου πη ψαίνεθ' αλός πολιοιο θύραίε'?κτοσθεν μέν γαρ πάγοι όεέες, άμφί δέ κΰμα βεβρυχεν ρόθιον, λισσή δ' άναδέδρομε πέτρη, άγχιβαθής δε θάλασσα, καί οΰ πως εστι πόδεσσι στήμεναι άμφοτέροισι καί έκφυγέειν κακότητα μή πώς μ' έκβαίνοντα βάλη λίθακι ποτί πέτρη κύμα μέγ' άρπάεαν μελεη δέ μοι εσσεται όρμή. 393 ύπό: έπί, Arph., Rhian. 394 φανείη Ω; illud Ar. in Χ 73; of ad κείται est coniunctivus ; cf. β δέ: τέ 397 ά- σπασίυυς 400 άπήεν 8σον Leo Meyer τ' έγέγωνε pauci, fort.recliiis 402 bè μέγα v. 1. ant. 404 inter οχοι (Ω) et όχοί optionem dal Apollon. Lex. oùbè ϊαιγαί Wackemagel 408 ίκέσθαι pauci 409 λαΐτμα: κύμα έπέρησα edit, princ. : έπέρασσα (pauci έπέρασα) vel έτέλεσσα codd.; cf. Wackernagel, Unt δέδραμε, etiani κ 4. υ μή πώς μ' sol. Ptolem. Ase. : μή παις μ' Herod, προτί Bentley

17 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E ΙΟΙ et δέ κ' en προτέρω παρανήεομαι, ην που έφεύρω ήϊόνας τε παραπλήγας λιμένας re θαλάσσης, δείδω μή μ' εεαΰτις άναρπάσασα θύελλα πόντον έπ' ίχθυόεντα φέρη βαρέα στενάχοντα, «ο ήέ τί μοι καί κήτος έπισσεύη μέγα δαίμων ie αλός, οΐά τε πολλά τρέφει κλυτός 'Αμφιτρίτη οΐδα γαρ ώς μοι όδώδυσται κλυτός έννοσίγαιος." είος ó ταΰθ' ώρμαινε κατά φρένα καί κατά θυμόν, τόφρα δέ μιν μέγα κύμα φέρεν τρηχείαν επ' άκτήν. <25 ενθα κ' άπό ρινούς δρυφθη, συν δ' όστέ' άράχθη, εί μή επί φρεσί θήκε θεά γλαυκώπις Άθήνη άμφοτέρησι δέ χερσίν έπεσσύμενος λάβε πέτρης, της εχετο στενάχιυν, είος μέγα κύμα παρήλθε, καί το μεν ιϊις ύπάλυηε, παλιρρόθιον δέ μιν αυτις «ο πλήεεν έπεσσυμενον, τηλοϋ δε μιν εμβαλε πόντψ. άις δ' δτε πουλύποδος θαλάμης έιιελκομένοιο προς κοτυληδονόφιν πυκιναί λάίγγες εχονται, ώς τοΰ προς πέτρησι θρασειάων από χειρών ρινοί άπέδρυφθεν τον δε μέγα κυμ' έκάλυψεν. 435 ενθα κε δή δύστηνος ύπερ μόρον ιϊιλετ' 'Οδυσσεύς, εί μή έπιφροσύνην δώκε γλαυκώπις Άθήνη κύματος έεαναδύς, τά τ' έρεύγεται ήπειρόνδε, νήχε παρέ, ες γαίαν όρώμενος, εϊ που έφεύροι ή'ίόνας τε παραπλήγας λιμένας τε θαλάσσης. «ο άλλ' οτε δή ποταμοιο κατά στόμα καλλιρόοιο de dubit. Nitzsch, 423 del. Duentzer 2, Bérard 421 ή?τι 422 είν άλί coni, (ut vid.) Ar. 424 ίίως Ω del. Koechly, alii 426 βινός cod. W τε δρύφθη s. τ' δρύφθη plurimi, τε δρύφη pauci: τε del. Wolf ; cf. tarnen Β 700 σύν τ' 429 εί'ως Ω 430 υϋς (= όμως) quidam 431 άπεσσύμ. Demetr. Ilion 430 άπέόρυφεν pauci 436 úirép μόρον Herod. + : ύπέρμορον (ut soleb. Arph., Ar., Ptol. Ascal ) plurimi 437 εί μή πι φρεσί θήκε θεά, cf τό τ' cod. Ρ ; τό έρεΰγετο Wecklein

18 102 5 ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E ΐΗε νέων, rfj δή oí έείσατο χώρος άριστος, λείος πετράων, και επί σκέπας ήν άνέμοιο γνω òè προρέοντα και εϋεατο ον κατά θυμόν "κλυθι, ανα, δτις εσσί - πολύλλιστον δε σ' ίκάνω <45 φεύγων έκ πόντοιο ΤΤοσειδάωνος ένιπάς. αίόοίος μέν τ' έστί καί άθανάτοισι θεοίσιν, ανδρών δς τις ΐκηται άλώμενος, άις καί εγώ νυν σόν τε βόον σά τε γούναθ' ίκάνω πολλά μογήσας. αλλ' έλέαιρε, <ϊνα ικέτης δέ τοι εύχομαι είναι." *50 ώς φάθ', ó δ' αυτίκα παύσεν εόν ρόον, εσχε δέ κύμα, πρόσθε δέ οί ποίησε γαλήνην, τον δ' έσάωσεν ές ποταμού προχοάς. ó δ' άρ' αμφω γούνατ' εκαμψε χείρας τε στιβαρός- άλί γαρ δέδμητο φίλον κήρ ψδεε δέ χρόα πάντα, θάλασσα δέ κήκιε πολλή «5 αν στόμα τε ρίνάς θ' ó δ' αρ' απνευστος καί αναυδος κείτ' όλιγηπελέων, κάματος δέ μιν αίνος ΐκανεν. άλλ' δτε δή ρ' άμπνυτο καί ές φρένα θυμός άγέρθη, καί τότε δή κρήδεμνον από ίο λύσε θεοΐο. καί το μέν ές ποταμόν άλιμυρήεντα μεθήκεν, άψ δ' εφερεν μέγα κομα κατά ρόον, αΐψα δ' αρ' Ίνώ δέεατο χερσί φίλησιν ó δ' έκ ποταμοΐο λιασθείς σχοίνω ύπεκλίνθη, κύσε δέ ίείδωρον αρουραν. όχθήσας δ' άρα είπε προς δν μεγαλήτορα θυμόν "ώ μοι έγώ, τί πάθω ; τί νύ μοι μήκιστα γένηται; ι ει μεν κ' εν ποταμω δυσκηδέα νύκτα φυλάσσω, μή μ' αμυδις στίβη τε κακή καί θήλυς έέρση ε όλιγηπελίης δαμάση κεκαφηότα θυμόν 445 Ar. + : πολύλλιστος 446 del. Β e the 455 s. OCibee s. &bee antiqui πολλή b' άνεκήκιεν άλμη laudat Herod. 456 ò ò' άνάπνευστος cod W, Wackernagel (cf. Hes. Theog. 797); τε δ b'άπν. Knight 458 ίμπνυτο Ar. (? Roemer) oö (trad. Ho) Zen. 461 κατά f)óov Ar.+ : κατάρρόον 466 φυλάσσω Ar.: ψυλάσυυ Ω 467 tip ση doceb. Herod.

19 5. ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ E 103 αυρη b' έκ ποταμού ψυχρή πνέει ήώθι πρό. ει δέ κεν ές κλειτύν άναβάς καί δάσκιον υλην 470 θάμνοισ' έν πυκινοίσι καταδράθω, εϊ με μεθείη ρίγος καί κάματος, γλυκερός δέ μοι ύπνος έπέλθοι, δείδω μή θήρεσσιν ελωρ καί κύρμα γένωμαι." ώς αρα οί φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον είναι - βή ρ' ϊμεν εις υλην την δε σχεδόν ύδατος ευρεν 476 έν περιφαινομένω. δοιούς δ' αρ' ύπήλυθε θάμνους έζ όμόθεν πεφυώτας ó μεν φυλίης, ó δ' έλαίης. τους μέν άρ' ουτ' ανέμων διάη μένος ΰγρόν άέντων, ουτε ποτ' ήέλιος φαέθων άκτίσιν έβαλλεν, ουτ' δμβρος περάασκε διαμπερές ώς αρα πυκνοί 480 άλλήλοισιν εφυν έπαμοιβαδίς ους ύπ' Όδυσσεύς δύσετ'. άφαρ δ' εύνήν έπαμήσατο χερσί φίλησιν εύρείαν φύλλων γαρ εην χύσις ήλιθα πολλή, δσσον τ' ήέ δύω ήέ τρεις ανδρας έρυσθαι ώρη χειμερίη, εί καί μάλα περ χαλεπαίνοι. τήν μεν ίδών γήθησε πολύτλας δίος Όδυσσεύς, έν δ' αρα μέσση λέκτο, χύσιν δ' έπεχεύατο φύλλων, ώς δ' δτε τις δαλόν σποδιή ένέκρυψε μελαίνη άγροΰ έπ' έσχατιής, φ μή πάρα γείτονες άλλοι, σπέρμα πυρός σάιζων, ϊνα μή πόθεν αλλοθεν αυοι, ώς Όδυσεύς φύλλοισι καλύψατο. τω δ' αρ' Άθήνη υπνον έπ' ομμασι χεο', ίνα μιν παύσειε τάχιστα δυσπονέος καμάτοιο, φίλα βλέφαρ' άμφικαλύψας. 469 αΰρη γάρ ποτ. irvéei : πέλει 470 κλιτύν Ω : corr. Wackernagel, cf. Herod. II 416 L. 472 έπέλθη compilares 473 beíbia (Arph. in Ξ 44) 475 βή b'; poetam ipsum βή ϊμεν scripsisse putaverim, βήμεναι Bentley 477 έεομόθεν plurimi γεγαώτας in 'commentarne' (Aristarchi), πεφυώτε(ς) 478 bidei plerique 479 ( τ 441) om. GF 1 ούτε: ούδέ ποτ': μιν (μήν, μέν) 482 υλην 489 έπ' έσχατιη, cf. ι 280. σ αΰη Demetr. Ixion; spir. asp. docebat Herod. ^ο