Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300 IU/ml

Σχετικά έγγραφα
Συζήτηση περίπτωσης ασθενούς. Σ. Λιάτης Παθολόγος Επιμελητής Β ΕΣΥ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «Λαϊκό»

Εξελίσσοντας την ινσουλινοθεραπεία με την νέας γενιάς βασική ινσουλίνη Glargine 300U/ml

Εξελίσσοντας τη θεραπεία του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 1 ο Μέρος. Τριαντάφυλλος Π. Διδάγγελος

Ινσουλινοθεραπεία (Βασική +ΑΔ)

Συνδυασμοί φαρμάκων έναντι της υπεργλυκαιμίας Δόκιμοι και αδόκιμοι

Η ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ GLARGINE 300 U/mL: ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΙΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

ΕΝΑΡΞΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΒΑΣΙΚΗ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2 ΠΟΣΟ GOLD ΕΙΝΑΙ ΤΟ STANDARD?

ινσουλίνης στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: πότε και πως ;»

Τι κάνουμε; Διαβητικός με Βασική ινσουλίνη 49 μον + Μετφορμίνη 850mgX2 +glimepiride. 3ετίας ενώ έχει FPG ~ 110mg έχει PPG ~ 260mg & HbA1c=7,9%

Ινσουλίνη lispro 200 units/ml Εξέλιξη στην εντατικοποίηση της ινσουλινοθεραπείας με σχήμα basal bolus

Σύγχρονες κατευθυντήριες οδηγίες για την έναρξη και την εντατικοποίηση της ινσουλινοθεραπείας στον Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΜΑΚΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΑΔΥΝΑΜΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

Καλλιόπη Κώτσα Επικ. Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας- Διαβητολογίας Α.Π.Θ. Α Παθολογική Κλινική- ΑΧΕΠΑ

Δρ. Χρήστος Σαμπάνης Διαβητολογικό Κέντρο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

.aiavramidis.gr www

Εντατικοποίηση ινσουλινοθεραπείας2στον2σδ τύπου22. Δρ.2Χρίστος2Παστελλάς ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ2 2ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ ΛΕΜΕΣΟΣ,2ΚΥΠΡΟΣ 2013

T.Διδάγγελος, Z. Κοντονίνας, K.Τζιόμαλος, Χ.Μαργαριτίδης, I.Στεργίου, Σ. Τσοτουλίδης, E.Καρλάφτη, A. Χατζητόλιος

ΝΕΩΤΕΡΕΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΕΣ. A Mητράκου Επικ.Καθηγήτρια Ε.Κ.Π.Α. ΜΟΝΑΔΑ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Ε.Κ.Π.Α.

Εντατικοποίηση της θεραπείας με ινσουλίνη: Ποιος δρόμος για ποιον ασθενή

Δρ. Χρήστος Σαμπάνης Διαβητολογικό Κέντρο Β` Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ. Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤOΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΔ 2 ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΟΜΟΕΙΔΕΣ ΤΗΣ ΓΛΑΡΓΙΝΙΚΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ LY IGLAR

«Επιλέγοντας βασική ινσουλίνη: η γλαργινική ινσουλίνη 300IU/ml»

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΘ

ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ: Η ΜΕΛΕΤΗ DECLARE

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗΣ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΔ2 ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΕΝΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

Θεραπεία με βασική ινσουλίνη στην καθ ημέρα πράξη με επίκεντρο τον ασθενή. Κ.Καρατζίδου Γ.Ν.Θ.»Παπαγεωργίου»-Α Παθ.Κλινική

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. «Σχήματα. αναλόγων έναντι σχημάτων ανθρώπινου τύπου ινσουλίνης στο σακχαρώδη διαβήτη»

Ινσουλινοθεραπεία στην παιδική και εφηβική ηλικία

Ινσουλινοθεραπεια στο ΣΔ τύπου 2

Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

Μετάταξη από τα αντιδιαβητικά δισκία σε ενέσιμες θεραπείες. Ενδοκρινολογικό τμήμα Διαβητολογικό κέντρο Δημήτρης Μαργαριτόπουλος

ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΜΠΑΛΤΑΓΙΑΝΝΗΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ Α Ε.Σ.Υ. ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΓΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Εμμανουήλ Μ. Πάγκαλος. τ. Δντης Παθολογικής κλινικής Ιατρικό Διαβαλκανικό κέντρο Διαβητολογικό κέντρο «Αρεταίος»

Από την σκοπιά του κλινικού γιατρού : Κανόνες ινσουλινοθεραπείας σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.

Εξατομίκευση της θεραπείας στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέσα από τις νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες

Μαριάννα Μπενρουμπή Διαβητολογικό Κέντρο Γ.Ν.Αθηνών «Πολυκλινική»

Απλό και εύκολο ξεκίνημα : Πότε και με ποιον τρόπο ; Χρήστος Σαμπάνης Διαβητολογικό Κέντρο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Κύρος Σιώμος Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος Διευθυντής ΤΥΠΕΤ

Βasal plus: Ο σύγχρονος τρόπος για την εντατικοποίηση της ινσουλινοθεραπείας

Πόσο κοντά είμαστε στην ευρεία εφαρμογή του «τεχνητού παγκρέατος» ως θεραπεία του διαβήτη τύπου 1;

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΑΝΤΛΙΑΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΣΕ ΕΦΗΒΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΑΡΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΜΕ Σ 1. ΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ, ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΣΚΟΛΙΕΣ.

Ινσουλίνη lispro 200 μονάδες/ml: Διπλό και σε μικρό. Κύρος Σιώμος Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος Διευθυντής ΤΥΠΕΤ

ΚΑΡΡΑΣ Σ.

Η ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Ινσουλίνη Degludec: Ρύθμιση με ευελιξία χωρίς σημαντικές διακυμάνσεις

Ινσουλινοθεραπεία στον ΣΔ τύπου 2

Το μέλλον της αντιδιαβητικής θεραπείας

Σχήματα έναρξης ινσουλινοθεραπείας σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τυπου 2: οι απόψεις ειδικών γιατρών στον διαβήτη σε τρειςελληνικέςπόλεις

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

Έναρξη ινσουλίνης στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: πότε και πώς ;

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

Πρέπει να υπολογίζουμε μόνο τους υδατάνθρακες στα εντατικοποιημένα σχήματα; Ποιος ο ρόλος πρωτεΐνης και λίπους;

Μαριάννα Μπενρουμπή, ιαβητολογικό Κέντρο, Γ. Ν. Α. «Πολυκλινική»

ΚΛΙΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΑΠΑΓΛΙΦΛΟΖΙΝΗΣ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2 ΠΟΥ? ΠΟΤΕ? ΓΙΑΤΙ?

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ: «Πώς επιτυγχάνω καλή ρύθμιση στις δύσκολες περιπτώσεις: Σχέδιο δράσης» ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

DECODE σχετικός κίνδυνος θνητότητας από κάθε αίτιο σε µη διαβητικά άτοµα

Mαριάννα Μπενρουμπή, ιαβητολογικό Κέντρο, Γ. Ν. Α. «Πολυκλινική»

Οι υπογλυκαιμίες στον ΣΔ Πραγματικός κίνδυνος;

Δρ. Χρήστος Μανές ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Ι. Παπαδόπουλος Παθολόγος Συνεργάτης Διαβητολογικού Ιατρείου Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Ν. Ιωνίας

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΠΟΓΑΣ Αναπληρωτής Διευθυντής Γ Παθολογικής Κλινικής Κέντρο Μεταβολισμού και Διαβήτη

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Προδιαβήτης και µεταβολικό σύνδροµο

Η εξέλιξη στις ενέσιμες θεραπείες για τη συνολική αντιμετώπιση της παθοφυσιολογίας του Σακχαρώδη Διαβήτη

Πως μεταφράζονται σε όφελος για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 τα δεδομένα της καρδιαγγειακής μελέτης DEVOTE

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Έκβαση της κύησης γυναικών με Διαβήτη της Κύησης

Η χρησιμότητα του αυτοελέγχου στο Σακχαρώδη Διαβήτη. Εμμ. Δ. Μπελιώτης

Δελτίο τύπου sanofi-aventis

Υπεργλυκαιμία λόγω χρήσης Γλυκοκορτικοειδών. Μαρινέλλα Κυριακίδου Χειμώνα Ενδοκρινολόγος 24 ο Ετήσιο Συνέδριο ΔΕΒΕ Νοέμβριος 2010

Σακχαρώδης Διαβήτης και καρδιοχειρουργικός ασθενής. ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ : Ράτζι Ελένη ΜΕΘ - ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ

Yπογλυκαιμία: μια ανεπιθύμητη ενέργεια της αντιδιαβητικής αγωγής με πολύπλευρες συνέπειες

Ο ρόλος του γλυκαιμικού δείκτη και γλυκαιμικού φορτίου στον έλεγχο του σωματικού βάρους και στην πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη.

Ν. Κατσίκη¹, Α. Γκοτζαμάνη-Ψαρράκου², Φ. Ηλιάδης¹, Τρ. Διδάγγελος¹, Ι. Γιώβος³, Δ. Καραμήτσος¹

TRESIBA Η ΝΕΑ ΒΑσικΗ ινσουλινη

Ideg/Lira: Ο σύγχρονος τρόπος βελτιστοποίησης της βασικής ινσουλίνης με ένα στυλό και μια ένεση ημερησίως

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ. Πρόεδρος: Αλέξιος Σωτηρόπουλος. Αντιπρόεδρος: Λεωνίδας Λαναράς

Περιστατικά ασθενών για συζήτηση. Συνέδριο ΔΕΒΕ Νοέμβριος 2010

Διαβήτης και Άσκηση. Τι είναι διαβήτης. και το μεταβολισμό των υδατανθράκων Προκαλείται κυρίως από ανεπάρκεια ή

Ο νοσηλευόμενος ασθενής με Σακχαρώδη Διαβήτη

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Η σημασία της αποφυγής υπογλυκαιμιών στην καρδιαγγειακή ασφάλεια των ασθενών με διαβήτη τύπου 2

<<Ινσουλινοθεραπεία : Πρακτικές Οδηγίες>>

Δελτίο τύπου sanofi-aventis

Δρ. Χρήστος Μανές ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Παθολόγος µε εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη Δ/ντής Διαβητολογικού Κέντρου Γ.Π.Ν «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»

Β-αναστολείς στην ανεπίπλεκτη υπέρταση: Έχουν θέση? ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ MD, MSc, PhD Διευθυντής ΕΣΥ Καρδιολογικής Κλινικής Γ.Ν.

Β. Καραμάνος. 22 ο Ετήσιο Συνέδριο ιαβητολογικής Εταιρείας Βόρειας Ελλάδας. 15 Νοεμβρίου 2008 Θεσσαλονίκη. Β. Καραμάνος

Νεότερες τεχνολογίας θεραπευτικές μέθοδοι στον Σακχαρώδη Διαβήτη ως εργαλείο του/της Κλινικού/Κλινικής Διαιτολόγου

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΧΡΗΣΗΣ

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Υπεργλυκαιμία = παθολογικές τιμές γλυκόζης πλάσματος

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ΠΑΧΥΣΑΡΚΟΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ- ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ. Γ.Ν.Θ «Παπαγεωργίου» 4;

Transcript:

Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300 IU/ml Δρ Ιωαννίδης Ιωάννης Παθολόγος με εξειδίκευση στον ΣΔ Διευθυντής Α ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ και υπεύθυνος ιατρείου διαβήτη και παχυσαρκίας Γενικό Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας Κωνσταντοπούλειο Πατησίων

Δήλωση πιθανής σύγκρουσης συμφερόντων Ο ομιλητής 1. Την τελευταία 5ετία συμμετείχε σε συμβουλευτικές ομάδες των φαρμακευτικών εταιρειών Sanofi, ΒΙΑΝΕΞ/MSD, Astra-Zeneca, ΕΛΠΕΝ, Novartis καθώς και σε European Advisory Board της MSD. (Mid European Region) 2. Την τελευταία 5ετία έχει λάβει τιμητική αμοιβή για ομιλίες από τις εταιρείες Sanofi, ΒΙΑΝΕΞ/MSD, Astra-Zeneca, Novo Nordisk, Eli Lilly, ΕΛΠΕΝ, Boehringer-Ingelheim, Angelini, Novartis, Mylan, Galenica, Novartis Cyprus, Αλέκτωρ Κύπρου.

Το χθες...

Η ανακάλυψη της ινσουλίνης έλυσε το πρόβλημα της επιβίωσης στα άτομα με ΣΔ

Το Θαύμα της ινσουλίνης Ασθενής J.L., Δεκέμβριος 15, 1922 Φεβρουάριος 15, 1923

Η συνέχεια έπρεπε να λύσει πολλά άλλα προβλήματα

Σταθμοί στην ιστορία της ινσουλίνης.

Σταθμοί στην ιστορία της ινσουλίνης. 1972 1980 1981 Μονοσύστατες ινσουλίνης (Monotard, MC χοίρειος). Ανθρώπινη ινσουλίνη με γενετική μηχανική. Πένες ινσουλίνης. 1996 Το πρώτο ανάλογο ινσουλίνης (Lispro) κυκλοφόρησε στην αγορά.

Τα ανάλογα ινσουλίνης είναι το παρόν της ινσουλινοθεραπείας Ανθρώπινη ινσουλίνη Ανάλογα ινσουλίνης

Protracted-acting (παρατεταμένης δράσης) ανάλογα ινσουλίνης a-αλυσίδα Gly Ile S 1 Val S 5 Glu Gly 4 Ala Gln Cys Cys Tyr Thr 5 Cys Asn Arg Arg Thr Glu Phe Ser Leu 20 Val Ile Cys Ser Leu Tyr Gln Asn S S Lys Thr Pro Gln 10 15 Thr 30 HisLeu S Tyr Phe S Phe Cys Gly 5 Arg 25 Gly Glu Ser Gly His Leu ValCys Val Tyr Leu Glu Ala Leu 1 b-αλυσίδα 10 15 C14 αλυσίδα λιπαρού οξέος (μυριστικό οξύ) 20 Protracted-acting (παρατεταμένης δράσης): 4 5 Insulin glargine Insulin detemir

Αρχή της επιβράδυνσης απορρόφησης της ινσουλίνης glargine Καθαρό διάλυμα ph 4 ph 7.4 Επαναδιάλυση Καθίζηση Διμερή Μονομερή Εξαμερή 10-3 M 10-5 M 10-8 M Τριχοειδική μεμβράνη Ινσουλίνη στο αίμα

Λιγότερες υπογλυκαιμίες με τα βασικά ανάλογα vs. NPH * * * * Riddle et al. Diabetes Care 2003; 26: 3080 3086. Philis-Tsimikas et al. Clin Ther 2006; 28 (10). *P<0.05

Μέση HbA 1c [%] Συχνότητα επεισοδίων υπογλυκαιμίας [%] Η υπογλυκαιμία αποτελεί το εμπόδιο περαιτέρω μείωσης του πρωινού σακχάρου νηστείας. 12 10 8 6 4 40 30 54 72 90 108 126 144 162 180 198 n = 13,072 20 10 0 54 72 90 108 126 144 162 180 198 Μέση ετήσια τιμή πρωινού σακχάρου [mg%] Yki- Jarvinen et al. Ann Int Med 1999

HbA 1c (%) Weight (kg) Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300IU/ml Insulin Dose (U) Dropouts (%) Μελέτη σταθμός : Έναρξη ινσουλίνης με βασική ινσουλίνη NPH πριν τον ύπνο + διάφορους παράγοντες (FINFAT Study) Η 1 η μελέτη που εξέτασε την θεραπευτική τακτική του συνδυασμού ινσουλίνης με δισκία 0 1 2 3 1.9 2.5 2.1 2.0 25 20 15 10 5 0 (2/24) 8 (5/24) 21 (1/24) 4 (0/24) 0 NPH at HS+: Glyburide Metformin Gly + Met NPH at AM 5 4 3 2 1 3.9 0.9 3.6 4.6 60 40 20 24 36 20 53 0 0 Yki-Järvinen, et al. Ann Intern Med. 1999;130:389-396.

Χωρίς συμπτώματα Με συμπτώματα HbA1c <8.5% HbA1c >8.5% HbA1c >9% Δίαιτα, άσκηση + μετφορμίνη Μη επίτευξη των στόχων με μετρήσεις γλυκόζης σε λίγες μέρες ή με HbA1c >7% σε τρεις μήνες Δίαιτα, άσκηση + μετφορμίνη + 2 ο φάρμακο Δίαιτα, άσκηση + μετφορμίνη + 2 ο φάρμακο + 3 ο φάρμακο ΜΕΤ + SU + PIO MET + SU + SITA MET + PIO + SITA MET + PIO + GLP-1 RA MET + SU + GLP-1 RA Μη επίτευξη των στόχων με μετρήσεις γλυκόζης σε λίγες μέρες ή με HbA1c >7% και < 8.5% σε τρεις μήνες Μη επίτευξη των στόχων με μετρήσεις γλυκόζης σε λίγες μέρες ή με HbA1c > 8.5% σε τρεις μήνες Δίαιτα, άσκηση + μετφορμίνη + βασική ινσουλίνη ± άλλα δισκία (με βάση τις επίσημες εγκρίσεις) Δίαιτα, άσκηση + μετφορμίνη + βασική ινσουλίνη ± άλλα δισκία (με βάση τις επίσημες εγκρίσεις)

Ελληνική Διαβητολογική εταιρεία- 2013

Γιατί βασική ινσουλίνη- Άλλοι τρόποι έναρξης ινσουλίνης;

Νωρίς βασική ινσουλίνη : Περισσότεροι πετυχαίνουν τον στόχο.

Η ινσουλίνη Lantus

Μέση HbA1c (%) Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300IU/ml Lantus vs NPH treat to target μελέτη : HbA1c και υπογλυκαιμία Episodes/100 Patient-Years Glargine NPH -23% 9 600 8.61 8.56 P=0.015 552 Υπογλυκαιμικά επεισόδια Glargine 8 7 7.47 71% MET +SU 11% SU 8% MET 44 μονάδες και στις δυο ομάδες 7.40 7.107.11 6.91 6.95 6.94 6.94 58.0% 7% 57.3% 7% 500 400 300 200 420 NPH -39% P<0.001 238 142 6 100 0 4 8 12 16 20 24 Εβδομάδες θεραπείας 0 Συνολικές υπογλυκαιμίες Νυκτερινή Υπογλυκαιμία Riddle M et al. Diabetes Care. 2003;26:3080-3086. 33% HbA1c 7%, χωρίς υπογλυκαιμία Lantus 26.7% HbA1c 7%, χωρίς υπογλυκαιμία NPH

Λιγότερες νυκτερινές υπογλυκαμίες με την glargine σε σύγκριση με την NPH.

Διαφορές στο βάρος, στην δόση, στον αριθμό των ενέσεων 0.52 U/kg 1.00 U/kg 0.44 IU/kg 55% 45% Αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης 4.5 vs 1.4%. 3 επεισόδια αλλεργίας στην Detemir Rosenstock et al. Diabetologia (2008) 51:408 416

Ίδια μείωση της HbA1c, χωρίς διαφορά στο ΣΒ και λιγότερες μονάδες με την glargine. Diabetes Technol Ther. 2010 Dec;12(12):1019-27

Επιλογή από το 2 ο βήμα :Μετά την μετφορμίνη βασική ινσουλίνη Η έγκαιρη προσθήκη της βασικής ινσουλίνης στην μετφορμίνη είναι αποτελεσματική και δραστική Diabetes, Obesity and Metabolism 13: 814 822, 2011

Outcome Reduction with an Initial Glargine INtervention

Παρεμβάσεις (με αλλαγές στον τρόπο ζωής)

Χρήση ινσουλίνης Glargine vs. Άλλες ινσουλίνης στην συνήθη αγωγή Percent 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 100 91,8 89,7 88,7 87,1 85,5 83,5 83,6 0,0 1,8 3,5 5,2 7,0 9,0 10,0 11,5 0 1 2 3 4 5 6 7 Year Glargine Standard

FPG (mg/dl) Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300IU/ml Μέση Γλυκόζη νηστείας 140 130 120 124 124 119 Glargine Standard 123 110 100 90 80 94 90 90 92 92 94 94 95 70 0 1 2 3 4 5 6 7 End Year

A1C (%) Μέση A1C 7,0 6,5 6,0 6,4 6,4 6,2 5,9 6,4 6,4 6,3 6,1 6 6 6,5 6,5 6,5 6,3 6,2 6,2 Glargine Standard 5,5 0 1 2 3 4 5 6 7 Έτος

Πρωταρχικό σύνθετο καταληκτικό (τελικό) σημείο : ΕΜ, ΑΕΕ, ή ΚΑ θάνατος Time to Adjudicated Primary Outcome 1 - CV Death MI Stroke Proportion with events 0.0 0.1 0.2 0.3 0.4 0.5 # at Risk 1 2 3 4 5 6 7 G 6264 6057 5850 5619 5379 5151 3611 766 SC 6273 6043 5847 5632 5415 5156 3639 800 Glargine Standard Care Adj. HR 1.02 (0.94, 1.11) Log Rank P = 0.63 0 1 2 3 4 5 6 7 Years of Follow-up

Relative insulin effect Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300IU/ml Relative insulin effect Relative insulin effect Relative insulin effect Το μέλλον. (ή μάλλον το ΝΕΟ παρόν.) Ινσουλίνη glargine 300 U/mL Μία νέα βασική ινσουλίνη για τη θεραπεία ενηλίκων ασθενών με διαβήτη. NPH insulin Gla-100 Insulin detemir Gla-100 Insulin degludec Gla-100 Gla-300 Gla-100 0 12 24 Time, h 0 12 24 Time, h 0 12 24 Time, h 0 12 24 Time, h 31

Τα προβλήματα που παραμένουνκαι την «νέα» εποχή : Φόβος αύξησης της δόσης της βασικής ινσουλίνης λόγω του φόβου της υπογλυκαιμίας, παρά τα υψηλά πρωινά σάκχαρα. >70% των ιατρών τιτλοποιούν λιγότερο επιθετικά λόγω του φόβου εμφάνισης υπογλυκαιμίας 2 25 75% των ασθενών τροποποιούν τη δόση ινσουλίνης μετά από ένα υπογλυκαιμικό επεισόδιο 4-6

Gla-300: Ένα νέο σκεύασμα ινσουλίνης glargine Η Gla-300 είναι ένα νέο σκεύασμα ινσουλίνης glargine, το οποίο δεν είναι βιοϊσοδύναμο της Gla-100 (ινσουλίνη glargine 100 U/ml) και μη ανταλλάξιμο με τη Gla-100. Η Gla-300 δρα παρόμοια με τη Gla-100 όσον αφορά στο μηχανισμό παρατεταμένης δράσης (σχηματισμός μικρο-ιζημάτων), αλλά με μικρότερη επιφάνεια αποθήκης (depot) Η Gla-300 περιέχει 3πλάσια ποσότητα ινσουλίνης glargine ανά ml σε σχέση με τη Gla-100 ίδια ποσότητα μονάδων στο ένα τρίτο του όγκου Μειωμένη επιφάνεια αποθήκης (depot) Η περισσότερο παρατεταμένη απελευθέρωση ινσουλίνης glargine από το ίζημα της Gla-300 σε σύγκριση με τη Gla-100 αποδίδεται στη μείωση του όγκου έγχυσης κατά δύο τρίτα, που έχει ως αποτέλεσμα μικρότερη επιφάνεια ιζήματος Gla-100 Gla-300 Η Gla-300 παρουσιάζει τον ίδιο μεταβολισμό με εκείνον της Gla-100 (ο κύριος κυκλοφορούν μεταβολίτης είναι ο Μ1) 3 3

Μεταβολισμός U-300 παρόμοιος με U-100

Ρυθμός έγχυσης γλυκόζης, mg/kg/λεπτό Συγκέντρωση ινσουλίνης, µu/ml Πιο σταθερό και παρατεταμένο ΦK/ΦΔ προφίλ (πέρα των 24 ωρών) με Gla-300 έναντι Gla-100 25 20 15 10 Gla-300 0,4 U/kg, n=16 Gla-100 0,4 U/kg, n=17 5 LLOQ 0 3 0 6 12 18 24 30 36 2 1 0 0 6 12 18 24 30 36 Χρόνος, ώρες LLOQ=κατώτερο όριο ποσοτικοποίησης, ΦΔ=φαρμακοδυναμικό, ΦK=φαρμακοκινητικό, T1DM=σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 Περισσότερες πληροφορίες για το σχεδιασμό της μελέτης αναφέρονται στις υποστηρικτικές (back-up) διαφάνειες 35

Πιο σταθερό και παρατεταμένο ΦK/ΦΔ προφίλ (πέρα των 24 ωρών) με Gla-300 έναντι Gla-100

Ο μεταβολισμός της Gla-100 και της Gla-300 είναι ο ίδιος Διάμεσα κατώτατα επίπεδα του Μ1, ng/ml Προφίλ Μ1 σε σταθερή κατάσταση, μu/h/ml Gla-100 0,4 U/kg Gla-300 0,4 U/kg Gla-300 0,6 U/kg 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0,1 0 0 1 2 3 4 5 6 7 8 Χρόνος, ημέρες Υποδόρια ένεση 30 25 20 15 10 5 0 0 6 12 18 24 30 36 Χρόνος, h Διάμεσα κατώτατα επίπεδα του M1 με εκθετική παλινδρόμηση των δεδομένων (περιλαμβάνεται 90% της σταθεροποίησης) Οι ομάδες αναφοράς του Gla-100 συνδυάζονται ως σταθμισμένος μέσος όρος των διάμεσων τιμών Steinstraesser A et al. Diabetes Obes Metab. 2014;16:873-6 37

Ομοιόμορφη κατανομή της υπογλυκαιμικής δράσης και χαμηλή ενδοατομική μεταβλητότητα από μέρα σε μέρα με Gla-300. Διασταυρούμενη μελέτη ευγλυκαιμικούclampμε Gla-300 0,4 U/kg σε 50 ασθενείς με ΣΔΤ1 Ομοιόμορφη κατανομή της έκθεσης στην ινσουλίνη και της γλυκοδυναμικής σε 6ωρα και 12ωρα διαστήματα, με χαμηλή μεταβλητότητα εντός της ημέρας INS-AUC 0-6 /INS-AUC 0-24 INS-AUC 6-12 /INS-AUC 0-24 INS-AUC 12-18 /INS-AUC 0-24 INS-AUC 18-24 /INS-AUC 0-24 0,28 (0,26 0,30) 0,27 (0,26 0,29) 0,24 (0,23 0,26) 0,20 (0,19 0,22) 0,55 (0,53 0,57) 0,45 (0,43 0,47) GIR-AUC 0-6 /GIR-AUC 0-24 GIR-AUC 6-12 /GIR-AUC 0-24 GIR-AUC 12-18 /GIR-AUC 0-24 GIR-AUC 18-24 /GIR-AUC 0-24 0,29 (0,23 0,34) 0,24 (0,20 0,28) 0,23 (0,20 0,28) 0,23 (0,19 0,27) 0,53 (0,48 0,58) 0,47 (0,42 0,52) Χαμηλή ενδοατομική μεταβλητότητα υψηλή από μέρα σε μέρα επαναληψημότητα CV% σε κάθε ασθενή (90% CI) INS-AUC * 0-24 17,4 (15 21) Εξαιρουμένων των ακραίων τιμών 15,3 (13 19) INS-C * max 33,4 (28 41) Εξαιρουμένων των ακραίων τιμών 19,4 (17 24) GIR-AUC 0-24 34,8 (30 42) GIR max 27,9 (24 34) *Ο συντελεστής μεταβλητότητας (CV%) είναι γεωμετρικού τύπου, Το ποσοστό CV βασίζεται σε μη-τροποποιημένα δεδομένα Ένας από τους συμμετέχοντες που λάμβανε θεραπεία αναφοράς και δύο από τους συμμετέχοντες στην υπό δοκιμή θεραπεία αποκλείστηκαν με INS-C max >31,4 μu/ml AUC=περιοχή κάτω από την καμπύλη, GIR=ρυθμός έγχυσης γλυκόζης τυποποιημένος για το σωματικό βάρος INS= συγκέντρωση της ινσουλίνης στον ορό Περισσότερες πληροφορίες για το σχεδιασμό της μελέτης αναφέρονται στις υποστηρικτικές (back-up) διαφάνειες 38

GIR (mg.kg -1,min -1 ) Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300IU/ml Ακόμα πιο προβλέψιμη και ομοιόμορφη κατανομή της έκθεσης στην ινσουλίνη και της γλυκοδυναμικής (GIR-Ρυθμός έγχυσης της γλυκόζης) σε 6ωρα και 12ωρα διαστήματα, με Gla- 300 INS-AUC 0-6 /INS-AUC 0-24 INS-AUC 6-12 /INS-AUC 0-24 INS-AUC 12-18 /INS-AUC 0-24 INS-AUC 18-24 /INS-AUC 0-24 0,28 (0,26 0,30) 0,27 (0,26 0,29) 0,24 (0,23 0,26) 0,20 (0,19 0,22) 0,55 (0,53 0,57) 0,45 (0,43 0,47) 3 2 1 0 29% (23-34) 53% (48-58) 24% (20-28) 23% (20-28) 47% (42-52) 0-12 ώρες 12-24 ώρες Μέσος ρυθμός έγχυσης γλυκόζης (GIR) 23% (19-27) 0-6 ώρες 6-12 ώρες 12-18 ώρες 18-24 ώρες Προσαρμογή από Becker RH και Συν. Diabetes Obes Metab. 2015,17:261-7, dom12416-sup-0004-tables1.doc (συμπληρωματικές πληροφορίες) Διπλά-τυφλή, τυχαιοποιημένη, δύο θεραπειών, δύο περιόδων διασταυρούμενη μελέτη ευγλυκαιμικού clamp με συμμετοχή 50 συμμετεχόντων με ΣΔΤ1 (δόση 0,4 U/kg ινσουλινών Gla-100 και Gla-300) AUC: περιοχή κάτω από την καμπύλη, GIR: ρυθμός έγχυσης γλυκόζης τυποποιημένος για το σωματικό βάρος INS: συγκέντρωση της ινσουλίνης στον ορό, ΣΔΤ1: σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 Becker RH και Συν. Diabetes Obes Metab. 2015,17:261-7, dom12416-sup-0004-tables1.doc (συμπληρωματικές πληροφορίες) 39

Πρόγραμμα EDITION Μελέτες της Gla-300 έναντι Gla-100 σε διαφορετικούς πληθυσμούς ΣΔΤ2 ΣΔΤ1 EDITION 1 N=807 BB Βασική ινσουλίνη ( 42 U/ημέρα) συν γευματική ινσουλίνη (ανάλογο ταχείας δράσης) EDITION 2 N=811 BOT Βασική ινσουλίνη ( 42 U/ημέρα) συν OAD (εκτός SU) EDITION 4 N=549 BB Βασική ινσουλίνη συν γευματική ινσουλίνη (ανάλογο ταχείας δράσης) EDITION 3 N=878 BOT Βασική ινσουλίνη συν OAD (εκτός SU) ή/και αγωνιστές του υποδοχέα GLP-1 EDITION JP 2 N=241 BOT Βασική ινσουλίνη συν OAD Ιάπωνες ασθενείς EDITION JP 1 N=243 BB Βασική ινσουλίνη συν γευματική ινσουλίνη (ανάλογο ταχείας δράσης) σε Ιάπωνες ασθενείς Το σύνολο των μελετών ήταν φάσης 3, ηλικία συμμετεχόντων 18 ετών, αναλογία τυχαιοποίησης 1:1 BB=βασική-bolus θεραπεία, BOT=μόνο βασική θεραπεία, GLP-1=αγωνιστής του υποδοχέα του GLP-1, OAD=από του στόματος αντιδιαβητικά δισκία, SU=σουλφονυλουρία, ΣΔΤ1=σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1, ΣΔΤ2=σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2

Όλες οι μελέτες του προγράμματος φάσης ΙΙΙ επέτυχαν το πρωτογενές τελικό τους σημείο.

Ο σχεδιασμός των μελετών EDITION ήταν σταθερός σε όλο το πρόγραμμα Συμμετέχοντες Τυχαιοποίηση (1:1) Gla-300 ± OAD ± γευματική ινσουλίνη Gla-100 ± OAD ± γευματική ινσουλίνη 6 μήνες 6-μηνη Περίοδος παράτασης Η μη-κατωτερότητα έναντι της Gla-100 ως προς τη μείωση της HbA 1C στους 6 μήνες ήταν το πρωτεύον καταληκτικό σημείο σε όλες τις μελέτες 42

Κλινικές μελέτες σε ασθενείς με ΣΔΤ2 *Εκ των υστέρων ανάλυση με συγκεντρωτικά δεδομένα από τις 3 διεθνείς μελέτες που διεξήχθησαν σε συμμετέχοντες με ΣΔΤ2: EDITION 1, EDITION 2 και EDITION 3

Χαρακτηριστικά των ασθενών με ΣΔΤ2 που τυχαιοποιήθηκαν στις μελέτες EDITION 1-2-3 EDITION 1 EDITION 2 EDITION 3 POOLED ANALYSIS Περιγραφή της μελέτης και θεραπεία Gla-300 έναντι Gla-100 (+γευματική ινσουλίνη+met) Gla-300 έναντι Gla-100 (+Met+OAD*) Gla-300 έναντι Gla-100 (+Met+OAD ) N/A Αριθμός συμμετεχόντων Gla-300 Gla-100 Θεραπεία μείωσης της γλυκόζης κατά το screening Κριτήρια ένταξης Δόση ινσουλίνης HbA 1C Ηλικία (έτη) 404 403 Βασική + γευματική ινσουλίνη + OAD 42 U 7 10% 18 404 407 Βασική ινσουλίνη + OAD 42 U 7 10% 18 439 439 Πρωτοθεραπευόμενοι με ινσουλίνη + OAD Μέση τιμή κατά την έναρξη Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 7 11% 18 1247 1249 N/A N/A ΔΜΣ, kg/m 2 Ηλικία (έτη) Διάρκεια του διαβήτη, έτη HbA 1C, % 36,6 60,1 15,6 8,15 36,6 59,8 16,1 8,16 34,8 57,9 12,7 8,26 34,8 58,5 12,5 8,22 32,8 58,2 10,1 8,51 33,2 57,2 9,6 8,57 34,7 58,7 12,7 8,31 34,8 58,5 12,6 8,32 *Η χρήση SU απαγορευόταν για 2 μήνες πριν από το screening και κατά τη διάρκεια της μελέτης Εκτός από τις SU, οι γλινίδες και άλλα OAD, δεν επιτρεπόταν να χρησιμοποιηθούν μαζί με ινσουλίνη, ΔΜΣ=δείκτης μάζας σώματος, Met=μετφορμίνη, N/A=δεν ισχύει 44

Τιτλοποίηση βασικής ινσουλίνης στις μελέτες EDITION 1, 2 και 3 Gla-300 ή Gla-100 χορηγούνταν πάντα το βράδυ στις μελέτες ΣΔΤ2 Η μέση τιμή SMPG νηστείας κατά την αυτομέτρηση της γλυκόζης στο πλάσμα από τις τελευταίες 3 ημέρες κυμαινόταν ως εξής: Προσαρμογές δόσης Gla-300 ή Gla-100, U/day 140 mg/dl +6 >100 και <140 mg/dl +3 Γλυκαιμικός στόχος: 80 100 mg/dl <80 mg/dl Καμία μεταβολή -3 ή στη διακριτική ευχέρεια του ερευνητή Η δόση έναρξης των Gla-300 και Gla-100 ήταν 0,2 U/kg στους πρωτοθεραπευόμενους με ινσουλίνη ασθενείς Στην EDITION 1 και 2, η αρχική δόση των Gla-300 ή Gla-100, για τους συμμετέχοντες που χρησιμοποιούσαν στο παρελθόν Gla- 100 ή άπαξ ημερησίως NPH, ήταν η δόση βασικής ινσουλίνης που χρησιμοποιήθηκε τις 3 ημέρες πριν από την τυχαιοποίηση, ενώ για εκείνους που ελάμβαναν προηγουμένως NPH συχνότερα από μία φορά την ημέρα, η νέα ημερήσια δόση της βασικής ινσουλίνης μειώθηκε κατά ~20% Η προσαρμογή της δόσης εκτελείτο γενικά μία φορά την εβδομάδα, αλλά όχι συχνότερα από κάθε 3 έως 4 ημέρες SMPG, αυτο-μετρούμενη γλυκόζη στο πλάσμα 45

Παρόμοιες μειώσεις HbA 1C έναντι Gla-100 σε όλες τις μελέτες του ΣΔΤ2 Μέση (SE) HbA 1C, % 8,4 0.8 8,2 0.8 8,0 0.8 7,8 0.8 7,6 0.8 7,4 0.7 7,2 0.7 7,0 0.7 Συγκεντρωτική ανάλυση για το πρόγραμμα EDITION 1-2-3 T2DM Gla-300 n=1247 Gla-100 n=1249 Μέση (SE) HbA 1C, μmol/mol Μέση διαφορά LS (με τη μέθοδο των ελαχίστων τετραγώνων) το Μήνα 6: 0,00% 95% CI 0,08 έως 0,07% Έναρξη Εβδομάδα 12 Μήνας 6 69 67 65 63 61 59 57 55 53 Στοιχεία μελετών EDITION για κάθε ασθενή: EDITION 1 Διαφορά: 0,00% 95% CI 0,11 έως 0,11% EDITION 2 Διαφορά: 0,01% 95% CI 0,14 έως 0,12% EDITION 3 Διαφορά: 0,04% 95% CI 0,09 έως 0,17% Τροποποιημένος πληθυσμός με πρόθεση για θεραπεία (mitt), LS=ελαχίστων τετραγώνων

Αποτελεσματικότητα U-300

Κατάταξη της Υπογλυκαιμίας Όχι Όχι PG 70 mg/ dl** Ασυμπτωματική Υπογλυκαιμία Υπογλυκαιμία Χρειάστηκε ενεργός* βοήθεια; Συμπτώματα; Ναι PG 70 mg/ dl** PG >70 mg/dl** Επιβεβαιωμένη Συμπτωματική Υπογλυκαιμία Σχετική Υπογλυκαιμία Χωρίς Μέτρηση Πιθανή Συμπτωματική Υπογλυκαιμία *Ο ασθενής δεν ήταν ικανός να λάβει μόνος του θεραπεία, λόγω της νευρολογικής βλάβης από την υπογλυκαιμία και χρειάστηκε την βοήθεια συνοδού προσώπου για να του χορηγήσει την κατάλληλη θεραπεία (γλυκαγόνη, ενδοφλέβια γλυκόζη) Ναι Σοβαρή Υπογλυκαιμία SAE, εάν: Σπασμοί, Λιποθυμία, Κώμα **Αναλύθηκε ακόμη και με το όριο PG <54 mg/dl PG, plasma glucose; SAE, σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια Data on file, EDITION 1 and 2 Amended Statistical Analysis Plan pg 80; EDITION 1 CSR, pg 37, 38 48

Λιγότερα επεισόδια επιβεβαιωμένης ή σοβαρής υπογλυκαιμίας με Gla-300 vs Gla-100 σε οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας (24 ώρες) και τη νύχτα : Έναρξη μελέτης έως 8 η εβδομάδα. Υπογλυκαιμία οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας (24 ώρες) Αθροιστικοί μέσοι αριθμοί επιβεβαιωμένων* ή σοβαρών επεισοδίων 10 8 6 Gla-300 Gla-100 3 2 Επιβεβαιωμένη ή σοβαρή νυχτερινή υπογλυκαιμία (00:00 05:59) Αθροιστικοί μέσοι αριθμοί επιβεβαιωμένων* ή σοβαρών επεισοδίων Gla-300 Gla-100-31% EDITION 1-2-3 Pooled Analysis, M6 4-14% 1 2 0 0 RR 0,86 (0,77 έως 0,97) P=0,0116 4 8 12 16 20 24 28 Χρόνος, εβδομάδες 0 RR 0,69 (0,57 έως 0,84) P=0,0002 0 4 8 12 16 20 24 28 Συντήρηση Χρόνος, εβδομάδες

Νυκτερινή υπογλυκαιμία + επιβεβαιωμένη <70 mg% υπογλυκαιμία EDITION 1 EDITION 2 EDITION 3 Έναρξη έως εβδομάδα 8 0,78 (0,68 έως 0,89) 0,71 (0,58 έως 0,86) 0,76 (0,59 έως 0,99) Εβδομάδα 9 έως το Μήνα 6 Κύριο δευτερεύον καταληκτικό σημείο EDITION 1 EDITION 2 EDITION 3 0,79 (0,67 έως 0,93) 0,77 (0,61 έως 0,99) 0,89 (0,66 έως 1,20)

Ασθενείς με 1 επεισόδιο από την Έναρξη έως το Μήνα 6, % Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300IU/ml Εκτιμώμενος αριθμός επεισοδίων ανά συμμετέχοντα-έτος από την Εβδομάδα 9 έως το Μήνα 6 Gla-300 έναντι Gla-100 στο ΣΔΤ2 Μειώνει το ποσοστό των ασθενών που εμφανίζουν νυκτερινή υπογλυκαιμία Συγκεντρωτική ανάλυση στο ΣΔΤ2 1,2 Νυκτερινή τεκμηριωμένη ( 54 mg/dl) Νυκτερινή επιβεβαιωμένη ( 70 mg/dl) ή σοβαρή Καλύτερο αποτέλεσμα μεταξύ HbA 1C και υπογλυκαιμίας: Χαμηλότερος κίνδυνος νυκτερινής υπογλυκαιμίας σε όλα τα επίπεδα HbA 1C EDITION 2 στο ΣΔΤ2 3 Επιβεβαιωμένη ( 70 mg/dl [ 3,9 mmol/l]) ή σοβαρή 40 30 39,8 25% 25 30,0 20 Gla-300 Gla-100 15 20 10 0 11,5 Gla-100 33% 7,7 Gla-300 Σχετικός κίνδυνος (95% CI) 0,67 (0,53-0,86) Gla-100 Gla-300 Σχετικός κίνδυνος (95% CI) 0,75 (0,68-0,83) 10 5 0 4 5 6 7 8 9 10 11 12 HbA 1C το Μήνα 6 (%) p=0,159 p=0,010 Οποιαδήποτε χρονική στιγμή (24 ώρες) Νυκτερινή

Σχέση υπογλυκαιμιών με Hba1c : λιγότερες υπογλυκαιμίες με την U-300

EDITION 1,2,3 : Μικρότερη συχνότητα νυκτερινών υπογλυκαιμιών με την U-300 ανεξάρτητα με την HbA1c (%)

Λιγότερη νυκτερινή υπογλυκαιμία με Gla-300 έναντι Gla-100 Συγκεντρωτική ανάλυση για το πρόγραμμα EDITION 1-2-3 στο ΣΔΤ2 στο 1 έτος Επιβεβαιωμένη ( 70 mg/dl) ή σοβαρή Νυκτερινή Ευνοείται Gla-300 Ευνοείται Gla-100 Οποιαδήποτε χρονική στιγμή (24 ώρες) Ευνοείται Gla-300 Ευνοείται Gla-100 RR 95% CI RR 95% CI Συμμετέχοντες με 1 επεισόδια 0,85 0,77 0,92 0,94 0,90 0,98 Επεισόδια ανά συμμετέχοντα-έτος 0,82 0,67 0,99 0,97 0,87 1,09 Επιβεβαιωμένη ( 54 mg/dl) ή σοβαρή Συμμετέχοντες με 1 επεισόδια 0,90 0,75 1,07 0,86 0,78 0,95 Επεισόδια ανά συμμετέχοντα-έτος 0,87 0,66 1,13 1,05 0,88 1,26 Τεκμηριωμένα συμπτωματική ( 70 mg/dl) Συμμετέχοντες με 1 επεισόδια 0,83 0,74 0,92 0,91 0,85 0,96 Επεισόδια ανά συμμετέχοντα-έτος 0,76 0,62 0,93 0,97 0,84 1,11 Τεκμηριωμένα συμπτωματική ( 54 mg/dl) Συμμετέχοντες με 1 επεισόδια 0,87 0,72 1,06 0,86 0,77 0,97 Επεισόδια ανά συμμετέχοντα-έτος 0,83 0,63 1,10 0,99 0,82 1,20 0,6 1 1,5 RR Πληθυσμός ασφαλείας, RR=σχετικός κίνδυνος για τους συμμετέχοντες με 1 επεισόδιο, αναλογία ποσοστών για τα επεισόδια ανά έτος συμμετέχοντα Προσαρμογή από Ritzel R et al. Poster presentation at ADA 2015; Abstract 1030-P 0,6 1 1,5 RR 54

Μέσος όρος προφίλ γλυκόζης, μέση τιμή (SE), mmol/l Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300IU/ml % μεταβολής στη μέτρηση μεταβλητότητας με Gla-300 έναντι Gla-100 Πιο σταθερό προφίλ γλυκόζης με Gla-300 έναντι Gla-100 Μελέτη συνεχούς παρακολούθησης γλυκόζης (CGM) στο ΣΔΤ1 Πιο σταθερά προφίλ γλυκόζης με τη Gla-300 συγκριτικά με τη Gla-100, ανεξάρτητα από την ώρα έγχυσης (πρωί ή βράδυ) Όλες οι μετρήσεις για τη μεταβλητότητα της γλυκόζης σε κάθε ασθενή, εντός και μεταξύ των ημερών, ήταν αριθμητικά χαμηλότερες για τους συμμετέχοντες που ελάμβαναν Gla-300 έναντι Gla-100 11 Gla-300 10 9 8 7 11 10 9 8 7 Πρωί Πρωί Gla-100 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 Χρόνος (ώρες) Βράδυ 0 2 4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 Βράδυ Μέσος όρος προφίλ γλυκόζης 24ώρου κατά τη διάρκεια των τελευταίων 2 εβδομάδων κάθε περιόδου θεραπείας (πληθυσμός συνεχούς παρακολούθησης γλυκόζης, περίοδος συγκεντρωτικών δεδομένων Α + Β) Απόλυτες τιμές, μέση τιμή (SE) (mg/dl) SD T Συνολική μεταβλητότητα τυπικής απόκλισης SD w Μεταβλητότητα εντός μιας ημέρας SD dm Μεταβλητότητα μεταξύ των ημερήσιων μέσων τιμών Ευνοείται Gla-300 SD b Μεταβλητότητα μεταξύ ημερών (για την ίδια ώρα της ημέρας) Gla-100 76,1 (2,7) 61,4 (1,8) 41,4 (2,5) 71,3 (2,.9) Gla-300 70,5 (2,4) 58,1 (2,1) 35,5 (1,7) 66,2 (2,3) Τιμή P 0,1259 0,2286 0,052 0,1568 55

Gla-300: Παρόμοια αποτελεσματικότητα με τη Gla-100 στη μείωση της HbA1C στο ΣΔΤ1 EDITION 4 Τα στοιχεία παρουσιάζονται για τις ομάδες πρωινής και βραδινής ένεσης σε συνδυασμό Gla-100 Gla-300 Πληθυσμός mitt για το πρωτεύον καταληκτικό σημείο (Gla-300: n=273, Gla-100: n=273) Η άπαξ ημερησίως δόση της ινσουλίνης τιτλοποιήθηκε για FPG 80 130 mg/dl (4,4 7,2 mmol/l)

Gla-300: Συγκρίσιμη επίπτωση επιβεβαιωμένης ή σοβαρής υπογλυκαιμίας έναντι Gla-100 Λιγότερη νυκτερινή υπογλυκαιμία με Gla-300 κατά τη διάρκεια των πρώτων 8 εβδομάδων EDITION 4 Νυχτερινή υπογλυκαιμία (00:00 05:59) Συνολικός μέσος αριθμός επιβεβαιωμένων ( 70 mg/dl) ή σοβαρών επεισοδίων 6 5 4 3 Gla-300 Gla-100 Συμμετέχοντες με 1 επιβεβαιωμένα ( 70 mg/dl) ή σοβαρά επεισόδια (%) 100 Σχετικός κίνδυνος Σχετικός κίνδυνος Σχετικός 0,82 1,06 κίνδυνος 0,98 80 (95% CI 0,70-0,96) (0,92-1,23) (0,88-1,09) 68,6 70,2 60 40 46,7 57,1 59,1 55,6 2 1 0 Αναλογία ποσοστών (Rate Ratio) 0,90 (95% CI 0,71 έως 1,14) 0 4 8 12 16 20 24 28 Χρόνος (εβδομάδες) 20 0 Έναρξη έως Εβδομάδα 8 Εβδομάδα 9 έως το Μήνα 6 Έναρξη έως το Μήνα 6 Χαμηλότερος κίνδυνος νυκτερινής υπογλυκαιμίας κατά τη διάρκεια των πρώτων 8 εβδομάδων και παρόμοιο αποτέλεσμα από την Έναρξη έως το Μήνα 6 Η EDITION 4 δεν είχε σχεδιαστεί ούτε είχε την ισχύ για τον έλεγχο της διαφοράς ως προς τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας μεταξύ Gla-300 και Gla-100 ως προκαθορισμένο καταληκτικό σημείο Δεδομένα για τις ομάδες πρωινής και βραδινής ένεσης σε συνδυασμό Πληθυσμός ασφαλείας

Δόση βασικής ινσουλίνης το Μήνα 6 στο συνολικό Πρόγραμμα EDITION Μέση ημερήσια δόση βασικής ινσουλίνης, U/kg EDITION 1 EDITION 2 EDITION 3 EDITION 4 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Gla-300 Gla-100 Στην Έναρξη 0,67 0,67 0,64 0,66 0,19 0,19 0,32 0,32 Μήνας 6 0,98 0,88 0,93 0,85 0,62 0,53 0,47 0,40 Σχετική διαφορά για Gla-300 έναντι Gla-100,% +11,55 +10,44 +16,58 +15,98 Η υψηλότερη τελική δόση με Gla-300 σε σύγκριση με τη Gla-100 συνάδει με τη χαμηλότερη 24ωρη έκθεση σε Gla-300 έναντι Gla-100 που παρατηρήθηκε υπό συνθήκες σταθερής κατάστασης στις ΦΚ και ΦΔ μελέτες Αυτή η παρατήρηση υποδηλώνει μια χαμηλότερη βιοδιαθεσιμότητα της Gla-300 λόγω αυξημένου χρόνου παραμονής στην υποδόρια αποθήκη, με αποτέλεσμα την επιπλέον έκθεση στις πεπτιδάσες ιστού. το οποίο δεν είχε επίδραση στο σωματικό βάρος, καθώς παρατηρήθηκε παρόμοια ή μικρότερη αύξηση σωματικού βάρους με Gla-300 έναντι Gla-100 Ομοίως, η υψηλότερη δόση Gla-300 δεν συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών (π.χ. υπογλυκαιμία) έναντι Gla-100

Πόσες μέρες από την 1 η ένεση είναι σταθερά τα επίπεδα της ινσουλίνης;

Δημογραφικά στοιχεία στην έναρξη ανάλογα με τα επίπεδα της νεφρικής νόσου.

Επίτευξη γλυκαιμικών στόχων

Υπογλυκαιμίες U-300 vs U-100 σε άτομα με νεφρική νόσο. (σοβαρές ή τεκμηριωμένες <70 mg% νυκτερινές)

Υπογλυκαιμίες U-300 vs U-100 σε άτομα με νεφρική νόσο. (σοβαρές ή τεκμηριωμένες <70 mg% νυκτερινές)

Mean HbA 1C (%) Εξελίσσοντας την θεραπεία με βασική ινσουλίνη: η ινσουλίνη glargine 300IU/ml Αλλαγή σε Gla-300 βελτιώνει τον γλυκαιμικό έλεγχο Mean HbA 1C before and after initiation of Gla-300 Real world: Switch to Gla-300 T2DM 9,50 Initiation of Gla-300 9,00 8,50 n=408 8,65 n=409 8,71 n=432 n=572 8,90 8,97 n=237 8,57 n=111 8,14 8,00 7,50 7,00 Months 10-12 Months 7-9 Months 4-6 Months 0-3 Months 0-3 Months 4-6 Baseline Follow up The reduction in HbA 1C levels was seen as early as the first 3 months following Gla-300 initiation Among 267 US patients with HbA 1C measures at baseline and follow-up, the mean reduction in HbA 1c levels from baseline to follow-up (0 6 months) was 0.64% (8.97% vs 8.33%, respectively; 95% CI 0.45 to 0.84, p<0.0001) CI, confidence interval; HbA 1C, glycated hemoglobin A 1C ; T2DM, type 2 diabetes mellitus Adapted from Ye F et al. Poster presentation at ADA 2016; Abstract 943-P. Available at: https://ada.scientificposters.com/epsabstractada.cfm?id=4 (accessed 25 September 2016) 64

Τιμές βασικών ινσουλινών στην Κύπρο ΟΝΟΜΑ Τιμή ανά 1500 μονάδες (euro) Lantus 68 68 Abasaglar 61 61 Tresiba 125 125 Toujeo 58 63,8 «Διόρθωση» με την παραδοχή ότι χρειάζεται 10% παραπάνω μονάδες

Gla-300: Σύνοψη Εξακολουθεί να υπάρχει ένας συμβιβασμός μεταξύ του κινδύνου υπογλυκαιμίας και του επιθυμητού γλυκαιμικού ελέγχου, με αντίκτυπο στην τιτλοποίηση, τη συμμόρφωση των ασθενών και το γλυκαιμικό έλεγχο 1,2

Τι προσφέρει η ινσουλίνη Glargine U300 Επίτευξη γλυκαιμικού στόχου (γλυκόζη νηστείας) με μεγαλύτερη ασφάλεια Ασφαλής τιτλοποίηση (προσδιορισμός δόσης) Λιγότερες υπογλυκαιμίες όλο το 24ωρο Ακόμα πιο πρακτική και βελτιωμένη πένα χορήγησης