3.5 Το θεώρημα Hahn-Banach σε τοπολογικούς διανυσματικούς χώρους.

Σχετικά έγγραφα
ι3.4 Παραδείγματα T ) έχει την ιδιότητα Heine-Borel, αν κάθε κλειστό και φραγμένο υποσύνολό του είναι συμπαγές.

4 Ασθενείς τοπολογίες σε χώρους με νόρμα. 4.1 θεωρήματα Mazur, Alaoglou, Goldstine.

4.2 Αυτοπάθεια και ασθενής συμπάγεια * * X, x X, είναι επί του. X. Σημειώνουμε ότι υπάρχουν παραδείγματα μη

4.2 Αυτοπάθεια και ασθενής συμπάγεια * * X, x X, είναι επί του. X. Σημειώνουμε ότι υπάρχουν παραδείγματα μη

Ασκήσεις. και. για κάποιο k n. ( ) BdΚ και επί πλέον το BdΚ είναι ακραίο. [Υπόδειξη Πρβλ. την άσκηση 11 της παραγράφου 3.1 για το (α)].

π B = B και άρα η π είναι ανοικτή απεικόνιση.

2 Πεπερασμένα ευθέα αθροίσματα και προβολές σε χώρους με νόρμα. με νόρμα, με τις ακόλουθες νόρμες οι οποίες ορίζονται μέσω των νορμών των X και Y.

3Τοπολογικοί διανυσματικοί χώροι. y A, για κάθε λ [ 0,1]

2 Πεπερασμένα ευθέα αθροίσματα και προβολές σε χώρους με νόρμα. με νόρμα, με τις ακόλουθες νόρμες οι οποίες ορίζονται μέσω των νορμών των X και Y.

Κ X κυρτό σύνολο. Ένα σημείο x Κ

3Τοπολογικοί διανυσματικοί χώροι. y A, για κάθε λ [ 0,1]

1 Χώροι πηλίκα { } x = y x y Y. Με τις πράξεις της πρόσθεσης και του βαθμωτού πολλαπλασιασμού που ορίζονται με τον

Έχοντας υπόψιν το Λήμμα του Urysohn, είναι φυσικό να θέσουμε το ακόλουθο ερώτημα: Αν

R ισούται με το μήκος του. ( πρβλ. την ιστορική σημείωση 3.27 στο τέλος

6 Συνεκτικοί τοπολογικοί χώροι

Ας ξεκινήσουμε υπενθυμίζοντας τον ορισμό της συνέχειας σε μετρικούς χώρους. διατυπώνεται και με τον ακόλουθο τρόπο: για κάθε σφαίρα

Όταν δεν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης γράφουμε συνήθως ο τοπολογικός χώρος X και χρησιμοποιούμε την σύντμηση τ.χ. (= τοπολογικός χώρος).

5 Σύγκλιση σε τοπολογικούς χώρους

V x, y W x, y, y συνιστούν προφανώς ένα ανοικτό

ή κανονικός ( regular ), αν για κάθε x και κάθε κλειστό αντιπαραδείγματα με τα οποία αποδεικνύεται ότι οι αντίστροφες συνεπαγωγές δεν ισχύουν.

f x 0 για κάθε x και f 1

Το Θεώρημα Stone - Weierstrass

Παράρτηµα Β. Στοιχεία Θεωρίας Τελεστών και Συναρτησιακής Ανάλυσης [ ) ( )

Y είναι τοπολογία. Αυτή περιέχει το και

f(f 1 (B)) f(f 1 (B)) B. X \ (f 1 (C)) = X \ f 1 (C) = f 1 (Y \ C) X \ (f 1 (C)) f 1 (Y \ C). f 1 (Y \ C) = f 1 (Y \ C ) = X \ f 1 (C ).

f I X i I f i X, για κάθεi I.

1.2 Βάσεις και υποβάσεις.

Συναρτησιακή Ανάλυση, μεταπτυχιακό μάθημα

Το φασματικό Θεώρημα

ΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥ ΩΝ. και την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ»

Συνεχείς συναρτήσεις πολλών µεταβλητών. ε > υπάρχει ( ) ( )

Το φασματικό Θεώρημα

Συναρτησιακή Ανάλυση, μεταπτυχιακό μάθημα

Δώδεκα Αποδείξεις του. Θεμελιώδους Θεωρήματος της Άλγεβρας

Ακρότατα πραγματικών συναρτήσεων

Θεωρία Τελεστών. Ενότητα: Χώροι µε νόρµα - Χώροι Hilbert. Αριστείδης Κατάβολος. Τµήµα Μαθηµατικών

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Συνθήκες Αλυσίδων

B = F i. (X \ F i ) = i I

X = {(x 1, x 2 ) x 1 + 2x 2 = 0}.

Εισαγωγή στην Τοπολογία

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Πρότυπα. x y x z για κάθε x, y, R με την ιδιότητα 1R. x για κάθε x R, iii) υπάρχει στοιχείο 1 R. ii) ( x y) z x ( y z)

Αρµονική Ανάλυση. Ενότητα: L 2 -σύγκλιση σειρών Fourier. Απόστολος Γιαννόπουλος. Τµήµα Μαθηµατικών

i=1 i=1 i=1 (x i 1, x i +1) (x 1 1, x k +1),

ονομάζεται τότε χώρος πηλίκο. διατηρεί τα συμπληρώματα συνόλων, ένα σύνολο F είναι είναι κλειστό στον.

3.3 Το συναρτησοειδές του Minkowski και μετρικοποιησιμότητα σε τοπικά κυρτούς χώρους. x y E (υποπροσθετικότητα ) ) και p( x) p( x)

ΜΕΓΙΣΤΙΚΟΣ ΤΕΛΕΣΤΗΣ 18 Σεπτεμβρίου 2014

Κανόνες παραγώγισης ( )

x \ B T X. A = {(x, y) R 2 : x 0, y 0}

x, y = x 1 y 1 + x 2 y 2 + x 3 y 3. x k y k. k=1 k=1

(a + b) + c = a + (b + c), (ab)c = a(bc) a + b = b + a, ab = ba. a(b + c) = ab + ac

35 Χρήσιμες Προτάσεις με αποδείξεις Γ Λυκείου Μαθηματικά Κατεύθυνσης

Μιχάλης Παπαδημητράκης. Αναλυτική χωρητικότητα Συνεχής αναλυτική χωρητικότητα

f(t) = (1 t)a + tb. f(n) =

x R, να δείξετε ότι: i)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Ημιαπλοί Δακτύλιοι

3.2 Τοπικά κυρτοί χώροι-βασικές ιδιότητες.

h(x, y) = card ({ 1 i n : x i y i

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Κεντρικές Απλές Άλγεβρες

,..., v n. W πεπερασμένα παραγόμενοι και dimv. Τα ακόλουθα είναι ισοδύναμα f είναι ισομορφιμός. f είναι 1-1. f είναι επί.

Κανόνας της αλυσίδας. J ανοικτά διαστήματα) ώστε ( ), ( ) ( ) ( ) fog ' x = f ' g x g ' x, x I (2)

EukleÐdeiec emfuteôseic: ˆnw frˆgmata

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: Ριζικό του Jacobson

Θεωρία Galois. Πρόχειρες σημειώσεις (εκδοχή )

13 Μονοτονία Ακρότατα συνάρτησης

Θεωρία Τελεστών. Ενότητα: Το ϕασµατικό ϑεώρηµα για αυτοσυζυγείς τελεστές. Αριστείδης Κατάβολος. Τµήµα Μαθηµατικών

8. Πολλαπλές μερικές παράγωγοι

convk. c i c i t i. c i u i c < c i φ i (F (ω)) c < ( ) c i m i < i=1 i=1 i=1 i=1 i=1 i=1 i=1 i=1 i=1 i=1 i=1

a n = sup γ n. lim inf n n n lim sup a n = lim lim inf a n = lim γ n. lim sup a n = lim β n = 0 = lim γ n = lim inf a n. 2. a n = ( 1) n, n = 1, 2...

1 Επανάληψη εννοιών από τον Απειροστικό Λογισμό

ii

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΩΣΤΟ ΛΑΘΟΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ., τότε η f είναι πάντοτε συνεχής στο x., τότε η f είναι συνεχής στο x.

v y = 12x 2 y + 4y v(x, y) = 6x 2 y 2 + y 4 + y + c(x). f(z) = u(z, 0) + iv(z, 0) = z + i(z 4 + c), f(z) = iz 4 + z i.

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

sin(5x 2 ) sin(4x) e 5t 2 1 (ii) lim x 0 10x 3 (iii) lim (iv) lim. 10t sin(ax) = 1. = 1 1 a lim = sin(5x2 ) = 2. f (x) = sin x. = e5t 1 = 1 0 = 0.

j=1 x n (i) x s (i) < ε.

2. d(x, y) = 0 x = y. 3. d(x, y) = d(y, x)

1. Για καθένα από τους ακόλουθους διανυσματικούς χώρους βρείτε μια βάση και τη διάσταση. 3. U x y z x y z x y. {(,, ) } a b. c d

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ» ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ι (ΘΕ ΠΛΗ 12) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΗ ΤΕΛΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ 5 Ιουλίου 2009

Συνεκτικά σύνολα. R είναι συνεκτικά σύνολα.

0x2 = 2. = = δηλαδή η f δεν. = 2. Άρα η συνάρτηση f δεν είναι συνεχής στο [0,3]. Συνεπώς δεν. x 2. lim f (x) = lim (2x 1) = 3 και x 2 x 2

f 1 (A) = {f 1 (A i ), A i A}

Ανοικτά και κλειστά σύνολα

Je rhma John L mma Dvoretzky-Rogers

Ε Μέχρι 18 Μαΐου 2015.

= lim. (P QP ) n x, x. E(Ex) = lim. (P QP ) m P x = Ex, EP x = lim

Αρµονική Ανάλυση. Ενότητα: Το ϑεώρηµα παρεµβολής του Riesz και η ανισότητα Hausdorff-Young. Απόστολος Γιαννόπουλος.

βαθμού 1 με A 2. Υπολογίστε τα χαρακτηριστικά και ελάχιστα πολυώνυμα των

α) () z i z iz i Αν z i τότε i( yi) i + + y y y ( y) i i y + 4y + 4, y y 4. Άρα z i. 4 β) ( z) z i z z i z ( i) z, οπότε ( z ) i z z Άρα z z γ) Αν z τ

Βασική Άλγεβρα. Ασκήσεις (εκδοχή )

Sunarthsiak Anˆlush. Shmei seic gia metaptuqiakì mˆjhma

Παρουσία µηδενιστών στη θεωρία τοπολογικών αλγεβρών

Κυρτή Ανάλυση. Ενότητα: Υπερεπίπεδα στήριξης και διαχωριστικά ϑεωρήµατα. Απόστολος Γιαννόπουλος. Τµήµα Μαθηµατικών

Βασική Άλγεβρα. Ασκήσεις (εκδοχή )

Παναγιώτης Ψαρράκος Αν. Καθηγητής

Εφαρμογές του μεταθετικού Θεωρήματος Gelfand-Naimark σε μη μεταθετικές C* άλγεβρες

Κεφάλαιο 1 Πρότυπα. Στο κεφάλαιο αυτό εισάγουμε την έννοια του προτύπου πάνω από δακτύλιο.

Όριο και συνέχεια πραγματικής συνάρτησης

x 2 = x x 2 2. x 2 = u 2 + x 2 3 Χρησιµοποιώντας το συµβολισµό του ανάστροφου, αυτό γράφεται x 2 = x T x. = x T x.

Λύσεις στην Συναρτησιακή Ανάλυση Κανονική εξεταστική 2009 (μπορεί να περιέχουν λάθη)

( ) x 1 1. cone( (10.1) ( ) x ) := D (10.2) D Ax b 0 Ax 0 b. i λ i 1

Transcript:

7 3.5 Το θεώρημα Hah-Baach σε τοπολογικούς διανυσματικούς χώρους. Εξετάζουμε καταρχήν τη σχέση μεταξύ ενός μιγαδικού διανυσματικού χώρου E και του υποκείμενου πραγματικού χώρου E R. Έστω E μιγαδικός διανυσματικός χώρος ( K C) = και f : E C γραμμικό συναρτησοειδές. Αν uείναι το πραγματικό μέρος του f ( δηλαδή, u Re f, E u( + y) = u + u( y) και,,, = ) τότε το u είναι R γραμμικό επί του E ( δηλαδή, ( Αρκεί να παρατηρήσουμε ότι αν z C u λ = λu y E λ R) και ισχύει ότι f = u iu( i), E () τότε, z Re z i Re( iz) =.) Αντίστροφα, αν u : E R είναι R γραμμικό συναρτησοειδές και το f ορίζεται από την () τότε το f είναι C γραμμικό ( δηλαδή, f ( + y) = f + f ( y) και ( λ ) λ f = f,, y E, λ C). Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο μιγαδικός χώρος E είναι τοπολογικός διανυσματικός χώρος. Οι παραπάνω παρατηρήσεις έχουν ως συνέπεια ότι αν f : E C είναι γραμμικό συναρτησοειδές τότε το f είναι συνεχής συνάρτηση ( f E ) αν και μόνο αν το πραγματικό του μέρος u : E R είναι συνεχές γραμμικό συναρτησοειδές. Επίσης ότι κάθε συνεχές R γραμμικό συναρτησοειδές u : E R είναι το πραγματικό μέρος ενός (μοναδικού) συνεχούς συναρτησοειδούς f : E C. Παρατηρούμε ότι κάθε μιγαδικός χώρος E μπορεί να θεωρηθεί ως πραγματικός χώρος, συμβολιζόμενος συνήθως με E R, περιορίζοντας τον βαθμωτό πολλαπλασιασμό στο R E. Έτσι στον τ.δ.χ. ( E, T ) επί του σώματος των μιγαδικών C αντιστοιχούμε τον τ.δ.χ. ( E T ) επί του σώματος των πραγματικών R. Σημειώνουμε ότι ως τοπολογικοί χώροι ( τοπολογικές ομάδες) οι δομές ( E, T ) και ( E ) είναι συμπαγής και Hausdorff τότε ο χώρος Baach C πραγματικό χώρο το τοπολογικό ευθύ άθροισμα R, T ταυτίζονται. Για παράδειγμα αν Κ E = C Κ C Κ, R R R ( C, ) Κ έχει ως υποκείμενο R, δηλαδή τον χώρο των συνεχών συναρτήσεων f : 2 Κ R, με νόρμα όπου f = ( f, f2). Προφανώς οι μετρικοί χώροι CC ( Κ), και (, ) 2 2 f = f + f, E είναι 2 ισομετρικοί. Από την παραπάνω συζήτηση προκύπτει ότι υπάρχει μια αντιστοιχία

72 μεταξύ των ( συνεχών ) γραμμικών συναρτησοειδών f : E C και των (συνεχών) γραμμικών συναρτησοειδών u = Re f : ER R. Υπενθυμίζουμε την αναλυτική μορφή του θεωρήματος Hah-Baach για πραγματικούς διανυσματικούς χώρους. Θεώρημα (Hah-Baach) 3.5. Έστω E διανυσματικός χώρος επί του R και M διανυσματικός υπόχωρος του E. Έστω : E R υπογραμμικό συναρτησοειδές. Αν f : M R γραμμικό συναρτησοειδές ώστε, f M, τότε υπάρχει γραμμικό συναρτησοειδές Λ : E R ώστε, Λ = f, M E. και Λ, Η αναλυτική μορφή του θεωρήματος Hah-Baach ούτως ώστε να συμπεριλαμβάνει τους μιγαδικούς διανυσματικούς χώρους είναι η ακόλουθη. Θεώρημα 3.5.2 (Hah-Baach-Αναλυτική μορφή ). Έστω E διανυσματικός χώρος επί του K, M διανυσματικός υπόχωρος του E, : E R ημινόρμα και f : M K γραμμικό συναρτησοειδές ώστε f, M. Τότε υπάρχει γραμμικό συναρτησοειδές Λ ώστε Λ = f, M και Λ, E. Απόδειξη (Ι) Έστω K = R. Από το θεώρημα Hah-Baach ( θεώρημα 3.5. ) υπάρχει γραμμική επέκταση Λ : E R ώστε Λ, E. Συνεπώς Λ( ) ( ) =, E. Έπεται ότι Λ( ) =Λ, E Λ, E. (Ι Ι) Έστω K = C. Η συνάρτηση u = Re f είναι R γραμμικό συναρτησοειδές επί του M με u f, M. Από το θεώρημα 3.5. υπάρχει R γραμμικό συναρτησοειδές U : E R που επεκτείνει το u ώστε U, E. Θεωρούμε το C γραμμικό συναρτησοειδές Λ : E C ώστε, Λ = U iu( i), E. Τότε το Λ επεκτείνει το f και αν E τότε υπάρχει a C με a = ώστε Λ = aλ =Λ ( a). Επειδή ( a) U( a) iu( ia) Λ = θα έχουμε ότι Λ ( a) = U( a). Επομένως ( a) U ( a) ( a) Πόρισμα 3.5.3 Έστω E διανυσματικός χώρος,. Τότε υπάρχει : E K Λ, E. και Λ =Λ = =. E και : E R ημινόρμα με Λ γραμμικό συναρτησοειδές με Λ ( ) = ( )

73 Απόδειξη Θεωρούμε τον διανυσματικό υπόχωρο M { λ : λ K } γραμμικό συναρτησοειδές f : M K : f ( λ ) λ ( ) ( λ ) λ ( λ ) = του E και το =. Παρατηρούμε ότι f = =. Από το θεώρημα 3.5.2 υπάρχει γραμμικό συναρτησοειδές Λ : E K που επεκτείνει το f ώστε Λ, E. Προφανώς ( ) f ( ) ( ) Λ = =. Πόρισμα 3.5.4 Έστω E { } Hausdorff τοπικά κυρτός χώρος. Τότε ο E διαχωρίζει τα σημεία του E, δηλαδή για κάθε, y E με y υπάρχει Λ E ώστε ( y) Λ Λ. Απόδειξη Έστω, y E με y, θέτομε = y. Η τοπολογία του E ορίζεται από μια οικογένεια ημινορμών σε τρόπο ώστε οι ημινόρμες της να είναι συνεχείς συναρτήσεις επί του E και να διαχωρίζουν τα σημεία του E( αφού ο E είναι Hausdorff). Έστω ώστε. Από το πόρισμα 3.5.3 υπάρχει Λ : E Kγραμμικό συναρτησοειδές ώστε Λ ( ) = ( ) και Λ, E. Επειδή η είναι συνεχής ημινόρμα έπεται από το πόρισμα 3.3.4 ότι το Λ είναι συνεχές γραμμικό συναρτησοειδές και έτσι το αποτέλεσμα έχει αποδειχθεί... Πρόκειται στη συνέχεια να αποδείξουμε την γεωμετρική μορφή του θεωρήματος Hah- Baach η οποία μας λέει ότι, σε ένα τοπικά κυρτό χώρο ένα κλειστό και κυρτό σύνολο A μπορεί να διαχωριστεί από ένα εξωτερικό σημείο ( γενικότερα από ένα συμπαγές και κυρτό σύνολο που δεν τέμνει το A ) με ένα κλειστό υπερεπίπεδο. Θα χρειαστούμε για την απόδειξη αυτού του σημαντικού αποτελέσματος δύο λήμματα. Λήμμα 3.5.6 Έστω E τ.δ.χ. και Λ : E K γραμμικό συναρτησοειδές με Λ. Τότε το Λ είναι ανοικτή απεικόνιση επί του K ( ( E) Λ = K ). Απόδειξη Εφόσον η Λείναι γραμμική απεικόνιση αρκεί να αποδείξουμε ότι για κάθε περιοχή U του E το Λ ( U) είναι περιοχή του K. Έστω U ισορροπημένη περιοχή του E, τότε το Λ ( U) είναι ισορροπημένο υποσύνολο του σώματος K και επειδή ( E = U και ) Λ θα υπάρχει = U ώστε Λ( ). Έπεται ότι αν K = R τότε το Λ ( U) είναι ένα μη τετριμμένο συμμετρικό περί το διάστημα και αν K = C ένας δίσκος κέντρου με θετική ακτίνα. Σε κάθε περίπτωση το Λ ( U) είναι περιοχή του K. Όσον αφορά το δεύτερο συμπέρασμα έπεται αμέσως από το γεγονός ότι το Λ ( E) είναι μη τετριμμένος ( αφούλ ) διανυσματικός υπόχωρος του K.

74 Λήμμα 3.5.7. Έστω E τοπικά κυρτός χώρος Hausdorff. Αν A και B είναι ξένα μη κενά κλειστά υποσύνολα του E ώστε το A είναι συμπαγές, τότε υπάρχει ανοικτή και κυρτή περιοχήv του E ώστε ( A+ V) B=. Απόδειξη Αν A τότε το E \ B το οποίο είναι ανοικτό σύνολο, συνεπώς υπάρχει περιοχή U του E ώστε + U E \ B ( + U ) B=. Από την τοπική κυρτότητα του E και την συνέχεια της πρόσθεσης υπάρχει ανοικτή και κυρτή περιοχή V του ώστεv V U +. Η οικογένεια { V : A} συμπαγούς A, άρα υπάρχουν,..., σημεία του A ώστε A { + V : =, 2,..., }. = Παρατηρούμε ότι η ανοικτή και κυρτή περιοχή V + είναι ένα ανοικτό κάλυμμα του = = συμπέρασμα. Πράγματι, έστω a A και V, τότε υπάρχει y V V του ικανοποιεί το ώστε. Έπεται ότι, a+ = + + y + V + V + U. Επομένως a+ B. Θεώρημα 3.5.8 ( Διαχωριστικό θεώρημα Hah Baach ). a = + y με Έστω E τοπολογικός διανυσματικός χώρος Hausdorff και A, B ξένα κυρτά μη κενά υποσύνολα του E. (α) Αν το A είναι ανοικτό, τότε υπάρχουν για κάθε A και κάθε y B. γ Re ( y) ReΛ < Λ Λ E και γ R τέτοια ώστε (β) Αν το A είναι συμπαγές, το B είναι κλειστό και ο E τοπικά κυρτός τότε υπάρχουν Λ E και 2 γ, γ R τέτοια ώστε για κάθε A και κάθε y B. ( Αν K γ γ ReΛ < < <Λ y 2 = R τότε ReΛ=Λ.) Απόδειξη. Είναι αρκετό να αποδείξουμε το θεώρημα για K = R. Αν K = C και η περίπτωση K = R έχει αποδειχθεί, τότε υπάρχει ένα συνεχές R γραμμικό συναρτησοειδές Λ : E R το οποίο ικανοποιεί τους ισχυρισμούς (α) ή (β). Αν Λ είναι το (μοναδικό) C γραμμικό συναρτησοειδές επί του E ώστε Λ = ReΛ, τότε στην συνέχεια υποθέτομε ότι K = R. Λ E. Έτσι

75 (α) Υποθέτομε χωρίς απώλεια της γενικότητας ότι A. Θεωρούμε το συναρτησοειδές του Miowsi = U του ανοικτού και κυρτού συνόλου U = A B+ y όπου y κάποιο στοιχείο του B και παρατηρούμε ότι U. Ως γνωστόν έχουμε ότι U = E < και αφού y U έπεται ότι ( y) ( y U αφού { : } A B = ). Έστω M ο υπόχωρος του E που ορίζεται ως ( η ευθεία ) M { λ y λ R } ώστε, f ( λ y) λ ( y) ( λ ) = λ ( λ ), R f : M R f y y y = και παρατηρούμε ότι, λ ( αν =. Ορίζουμε : λ τότε, f ( λ y ) λ ( y ) ( λ y ) = =, αν λ < τότε, f ( λ y ) = λ ( y ) < ( λ y )). Από το θεώρημα Hah-Baach ( θεώρημα 3.5. )υπάρχει Λ : E R γραμμικό συναρτησοειδές που επεκτείνει το f ώστε Λ για κάθε E. Επειδή το είναι φραγμένο στην περιοχή U του μηδενός έπεται από την πρόταση 3.3.3 ότι είναι συνεχής απεικόνιση. Από το πόρισμα 3.3.4 έπεται ότι και το Λ είναι συνεχής απεικόνιση. ( Πρβλ. και την παρατήρηση 3.3.5.) Επίσης αν a A και b B τότε ( a b) ( a b) ( y ) Λ + Λ + = Λ( a b) +Λ ( y ) ( a b+ y ) <, συνεπώς Λ( a b) =Λ( a) Λ ( b) < Λ ( a) <Λ ( b). Έπεται ότι τα Λ ( A) και ( B) διαστήματα με το Λ ( A) αριστερά του Λ ( B) Λ είναι ( ξένα κυρτά υποσύνολα του R και συνεπώς ) ξένα. Σημειώνουμε ότι επειδή Λ ανοικτή απεικόνιση το Λ ( A) είναι ανοικτό διάστημα. Θέτομε γ να είναι το δεξί άκρο του Λ ( A) και παρατηρούμε ότι ο αριθμός γ ικανοποιεί τον ισχυρισμό (α). Αποδεικνύουμε τώρα τον ισχυρισμό (β). Αντικαθιστούμε το κυρτό και συμπαγές σύνολο A με το ανοικτό και κυρτό σύνολο A+ V, όπου V είναι ανοικτή και κυρτή περιοχή του ώστε του υπάρχει από το Λήμμα 3.5.7. Από τον ισχυρισμό (α), υπάρχει ( A V) ( B) Λ + Λ =. A+ V B=, τέτοια περιοχή V Λ E, Λ, ώστε Τα σύνολα Λ ( A+ V) και Λ ( B) είναι ξένα διαστήματα του R με το ( A V) και αριστερά του Λ ( B). Επειδή το Λ( A) είναι συμπαγές διάστημα με Λ( A) ( A V) Η απόδειξη του θεωρήματος είναι πλήρης.. Λ + ανοικτό Λ + έπεται το συμπέρασμα.

76 Πόρισμα 3.5.9 Έστω E τοπικά κυρτός χώρος, M διανυσματικός υπόχωρος του E και E ώστε M. M. Τότε υπάρχει Λ E ώστε Λ = και Λ = για κάθε Απόδειξη Εφαρμόζουμε τον ισχυρισμό (β) του θεωρήματος 3.5.8 με A= { } και B = M, επομένως υπάρχειλ ώστε τα Λ ( ) και Λ είναι ξένα σύνολα. Αυτό E { } M επιβάλλει ο Λ ( M) να είναι γνήσιος διανυσματικός υπόχωρος του σώματος K και επομένως Λ ( M) = { } και Λ ( ). Θέτομε Λ = Λ Λ και έχουμε το συμπέρασμα.. Παρατήρηση Το αποτέλεσμα αυτό μας δίνει μια μέθοδο διαπραγμάτευσης κάποιων προβλημάτων προσέγγισης: Για να αποδείξουμε ότι ένα E βρίσκεται στην κλειστότητα κάποιου υποχώρου M του τοπικά κυρτού χώρου E, είναι αρκετό να αποδείξουμε ότι Λ το οποίο ισχύει ότι Λ M= = για κάθε Λ E για Πόρισμα 3.5. Έστω E τοπικά κυρτός χώρος, M διανυσματικός υπόχωρος του Eκαι f : M K συνεχές γραμμικό συναρτησοειδές. Τότε υπάρχει Λ E ώστε M Απόδειξη Υποθέτουμε χωρίς περιορισμό της γενικότητας ότι f. Θέτομε { } M = M : f = και επιλέγομε ένα Λ = f. M ώστε f ( ) =. Επειδή η f είναι συνεχής απεικόνιση το δεν ανήκει στην M κλειστότητα του M ( clm M επομένως το δεν ανήκει στην E κλειστότητα του M ( M ). Από το πόρισμα 3.5.9 υπάρχει Λ E ώστε Λ f M, επειδή f ( ) =. Επομένως, Λ f =Λ f Λ ( ) Λ M = f.(πρβλ. και την Πρόταση 3.3.8.) ) και = και Λ =. Αν M, τότε M =Λ f =. Από όπου συμπεραίνουμε ότι Σημειώνουμε ότι μια άλλη απόδειξη του Πορ. 3.5., η οποία χρησιμοποιεί την αναλυτική μορφή του Θεωρήματος Hah -Baach (Θεωρ.3.5.2), έπεται και από την άσκηση 5 της παραγρ. 3.3.

77 Ασκήσεις ) Έστω X τοπικά συμπαγής μετρικοποιήσιμος διαχωρίσιμος χώρος. Υποθέτομε ότι ο X δεν είναι συμπαγής. Αποδείξτε ότι ο χώρος C( X ) με την τοπολογία της ομοιόμορφης σύγκλισης στα συμπαγή T C είναι ένας διαχωρίσιμος χώρος Frechet του οποίου η τοπολογία δεν επάγεται από μια νόρμα. [ Υπόδειξη Ο X έχει μια αριθμήσιμη βάση ( U ) από σχετικά συμπαγή ανοικτά σύνολα. Έπεται ότι υπάρχει μια ακολουθία συμπαγών υποσυνόλων ( K ) του X ώστε K it K +, και X = K. Έτσι ο C ( X ) μετρικοποιείται από την ακολουθία = ημινορμών { } f = su f : K, ( V ) είναι βάση περιοχών του C( X) περιοχή του C( X) τότε V V = <, η. Έστω V f C( X) : ( f ) και αν υποθέσομε ότι V είναι μια φραγμένη, για κάποιο N. Διακρίνετε τις περιπτώσεις: (α) Υπάρχει ώστε K+ \ it K+ και προχωρήστε όπως στο παράδειγμα 3.4. και (β) K+ = it K+ για κάθε, τότε τα σύνολα K, + είναι ανοικτά και κλειστά υποσύνολα του X και επειδή X δεν είναι συμπαγής υπάρχει : K ( ϕ) + = ] + K θέτομε W = K \ + K και έστω f = W τότε ϕ V V V και 2) Έστω < <. Θεωρούμε το χώρο q. Αποδείξτε ότι η (, ) q ( y ) = = < + ότι ο (, d ) = ώστε, l των ακολουθιών πραγματικών = είναι μια πλήρης μετρική και l είναι ένας τοπολογικός διανυσματικός χώρος ο οποίος δεν είναι τοπικά κυρτός. Αποδείξτε ότι ο l = l και επομένως ο συζυγής του l διαχωρίζει τα σημεία του l. [ Υπόδειξη: Παρατηρούμε ότι q( + y) q + q( y) και ότι q( λ ) = q, y l, λ, λ R, από όπου έπεται ότι ο l είναι διανυσματικός χώρος και η d μετρική. Η πληρότητα της d αποδεικνύεται όπως και για τους l με. Για να δείξουμε ότι l = l, παρατηρούμε ότι l l και ότι η τοπολογία του l είναι λεπτότερη από την τοπολογία του l, επομένως κάθε στοιχείο του lείναι συνεχές γραμμικό συναρτησοειδές επί του l. Αν N, όπου e f l τότε το f καθορίζεται από την φραγμένη ακολουθία a f ( e ) = δ, ώστε f a =, = =, = l. Συνεπώς l = l. Για να

78 αποδείξουμε ότι ο = αν l δεν είναι τοπικά κυρτός, θεωρούμε την ακολουθία ( ) = και = αν. Παρατηρούμε ότι ( ) B d (,) και ότι Δείξτε ότι η ακολουθία, ότι d,. l ώστε 2 + +... + y =, δεν είναι φραγμένη στον l, παρατηρώντας ( 2 ) ( ) ( ) 2 2 d y, = q y = = 2 + = +. Έπεται ότι η (,) B d δεν μπορεί να περιέχει κυρτή περιοχή του 3) Έστω ( E, ) μιγαδικός χώρος με νόρμα και f f = u, δηλαδή, su f su Re( f ) =. l.] E. Αποδείξτε ότι αν 4) Έστω ( E, ) πραγματικός χώρος με νόρμα. Αποδείξτε ότι: u = Re f τότε (α) Ο E E γίνεται ένας μιγαδικός χώρος με νόρμα E C με πράξεις και νόρμα που ορίζονται ως εξής: (, y) + ( u, v) = ( + u, y+ v), ( a ib)(, y) ( a by, b ay) (, y) = su{ cosθ + si θ y : θ 2π},, y, u, v E, a, b R. C + = +, (β) Το σύνολο E { } είναι ένας κλειστός R γραμμικός υπόχωρος του E C ισομετρικός με τον E μέσω της (,). Αντιστρόφως, E = h+ i : h, E { }. (γ) Η τοπολογία που επάγεται στον EC = E E από την γινόμενο που επάγεται στον E E από την. C { } ταυτίζεται με την τοπολογία C 5) Έστω B κυρτό ισορροπημένο και κλειστό υποσύνολο ενός τοπικά κυρτού χώρου E και E με αλλά Λ ( ) >. B. Αποδείξτε ότι υπάρχει Λ, B, Λ E ώστε 6)Έστω E διανυσματικός χώρος επί του K και, 2 : E R ημινόρμες. Αν f : E K γραμμικό συναρτησοειδές ώστε f +, E, τότε υπάρχουν γραμμικά 2 συναρτησοειδή f, f2 : E K ώστε f f f2 = + και f [ Υπόδειξη Βρείτε γραμμικό συναρτησοειδές ϕ : E E K ώστε ϕ(, ) ( ) + ( ) και (, ) f 2 2 2 ϕ = ]. i, E, i =,2. i

79 7) Έστω E πραγματικός χώρος με νόρμα και A, B μη κενά ξένα κυρτά υποσύνολα του E ώστε A B. Αποδείξτε ότι υπάρχει { } { } su f : B < if f : A. Ισχύει το αποτέλεσμα αυτό σε ένα πραγματικό τοπικά κυρτό χώρο; { } 8)Για κάθε a R, θέτομε E = f C[, ]: f = a. Αποδείξτε ότι κάθε a a f E ώστε L. Αν a 2 E είναι κυρτό και πυκνό υποσύνολο του [,] b, αποδείξτε ότι τα E a και E b δεν διαχωρίζονται από κανένα συνεχές γραμμικό συναρτησοειδές F L [ ] R. 2 :, 2 [ Υπόδειξη. Ο χώρος C[,] είναι πυκνός στον [,] και g C[,] τότε υπάρχει h C[,] με h g = β, βρείτε C[,] h = g + ϕ.] ϕ ώστε, ϕ L. Αποδείξτε ότι αν a R, ε > = a β και = a και 2 2 g h dt < ε. Αν 2 2 ϕ dt ε. Κατόπιν θέσατε 9) Έστω l ο χώρος Baach των φραγμένων ακολουθιών πραγματικών αριθμών. Ένα όριο Baach είναι ένα γραμμικό συναρτησοειδές L : με για κάθε. (β) L L σ l R ώστε: (α) L ( ), αν = =, όπου : l l ο τελεστής της μεταφοράς ( shift oerator ), σ δηλαδή (,,...,,...) (,,...,,...) σ = και (γ) L 2 2 3,,...,,... =. Αποδείξτε ότι: (ι) Αν L είναι ένα όριο Baach και (ιι) Όρια Baach υπάρχουν. = l τότε lim if L lim su [ Υπόδειξη Για το (ι): Επειδή = { } lim if lim(if : ) ( ) και lim su lim su { : } =, αρκεί να αποδείξουμε ότι, { } L { } if : su :.

8 Για το (ιι): Έστω c ο κλειστός γραμμικός υπόχωρος του lτων συγκλινουσών ακολουθιών πραγματικών αριθμών. Θεωρούμε το γραμμικό συναρτησοειδές l : c R ώστε l = lim, = c και το υπογραμμικό συναρτησοειδές : l R ώστε +... + = lim su, = l. Εφαρμόστε το θεώρημα Hah- Baach για το ζεύγος l,.] ) Αποδείξτε ότι ο χώρος C ( I) του παραδείγματος 3.4.3 είναι διαχωρίσιμος [ Υπόδειξη. Εξετάστε τα πολυώνυμα]