Οξεία αιμορραγία ανωτέρου πεπτικού Φαρμακευτική θεραπεία



Σχετικά έγγραφα
Νίκος Βιάζης Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός»

Φώτιος Ν. Κοθώνας Γαστρεντερολόγος

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΟΤΡΟΠΩΝ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΚΙΡΣΩΝ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ

Έλκη & αιμορραγία ανώτερου πεπτικού από ΜΣΑΦ και αντιαιμοπεταλιακά

1. Ορισµός Νόσου. 4. Συµπτωµατολογία / Κλινική εικόνα / Ευρήµατα (εργαστηριακά κ.α.)

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΘΕΡΜΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΑΙΜΟΣΤΑΣΗΣ

Αιμορραγία Πεπτικού. Γεώργιος Καρράς. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Ιατρική Σχολή

Παγκρεατική ERCP. Πρόληψη επιπλοκών ERCP

ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΙΦΝΕ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΚΑΨΟΥΛΑΣ. Νίκος Βιάζης Β Γαστρεντερολογικό Τμήμα Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός»

Τεκμηρίωση ΙΦΝΕ. «Ενδοσκοπική. Εκτίμηση» Φίλιππος Γεωργόπουλος. Επιμελητής Α. Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας «Αγ. Παντελεήμων»

Αντιθρομβωτική αγωγή κατά και μετά τις επεμβάσεις στις καρωτίδες. Ανδρέας Μ. Λάζαρης Αγγειοχειρουργός, ΠΓΝ Αττικόν, ΕΚΠΑ

Αμινοσαλικυλικά στη νόσο Crohn

Όλγα Γιουλεμέ Επίκουρη Καθηγήτρια Γαστρεντερολογίας ΑΠΘ

Η κλινική εµπειρία από τη χρήση του συµπυκνωµένου προθροµβινικού συµπλέγµατος (PCC)

Πρακτικές µετάγγισης: Να µεταγγίσω ή όχι. Γαστρεντερολογία

Επείγοντα προβλήματα στην Παιδιατρική Γαστρεντερολογία: Αιμορραγία πεπτικού. Μαρία Φωτουλάκη Καθηγήτρια Παιδιατρικής Γαστρεντερολογίας

Κολονοσκόπηση σε ασθενή που λαμβάνει αντιπηκτικά-αντιαιμοπεταλιακά.

Γαστροστομία. Αθηνά Καπράλου,MD. Γενικός Χειρουργός. Δεκέμβριος, 2013

Στρατηγική µεταγγίσεων: Περιοριστική vs Ελεύθερη

Νέα Δεδομένα στην Αγγειοχειρουργική στην Κύπρο - Ενδοφλεβική Θεραπεία με λέϊζερ Μέθοδος EVLA Η πιολιγότερο ανώδυνη ιατρική πρακτική για Κιρσούς

Δ. Μαγγανάς Νοσοκομείο Ευαγγελισμός

Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και αιμορραγία πεπτικού έλκους μη οφειλόμενη σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Πρακτικές Μετάγγισης στην Γαστρεντερολογία

Αντιαιμοπεταλιακή αγωγή στο Σακχαρώδη Διαβήτη. Μιχαήλ Δούμας Παθολόγος Β ΠΠ Κλινική ΑΠΘ

Μέτρα σχέσης. Ιωάννα Τζουλάκη Λέκτορας Επιδημιολογίας Υγιεινή και Επιδημιολογία

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΘ

Αντιθρομβωτική αγωγή στις περιφερικές αρτηρίες

Εκρίζωση Η.pylori το Χρήστος Λιάτσος, MD, PhD, FEBGH Γαστρεντερολόγος Αν.Δντης Γαστρεντερολογικής Κλινικής 401 ΓΣΝΑ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΧΡΗΣΗΣ

29. ΘΡΟΜΒΟΕΜΒΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ

Ηθέσητωναντι-TNF παραγόντων στην θεραπεία της περιεδρικής νόσου Crohn. Χρηστίδου Αγγελική Γαστρεντερολόγος ΓΝΑ ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ

Η ΗΠΙΟΤΕΡΗ ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ (ΤΤΜ) ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΡΜΙΑ

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ Σ. ΚΑΡΑΤΖΑΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ

Ηθέσητηςβαριατρικής στηναντιμετώπισητουσδ2. Στυλιανός Α. Καπίρης Χειρουργός Γ Χειρουργικό Τμήμα ΓΝΑ«Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ»

Αιματέμεση: αποβολή νωπού, ζωηρά ερυθρού αίματος ή εμέτου με καφεοειδές περιεχόμενο Μέλαινα: μαύρα, σαν πίσσα, κόπρανα

Αντιαιμοπεταλιακή αγωγή στις σύμπλοκες αγγειοπλαστικές

Λειτουργική ανεπάρκεια μιτροειδούς. Μελαδίνης Βασίλειος Επικουρικός καρδιολόγος Γ.Ν.Ι «Γ.Χατζηκώστα»

Περιορισμοί στη χρήση του Xeljanz ενώ ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) εξετάζει τον κίνδυνο εμφάνισης θρόμβων αίματος στους πνεύμονες

Ανάπτυξη. Εφαρμογή. Αξιολόγηση. Συστήματος Αναφοράς και Γνώσης Νοσοκομειακής Μονάδας με στόχο τη μείωση βλαβών και την καθιέρωση κουλτούρας ασφάλειας

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ. Δημήτριος Θεοδώρου Επίκουρος Καθηγητής Χειρουργικής. Α Προπαιδευτική Χειρουργική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών

ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΑ ΙΦΝΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Ασθενής με νόσο του Crohn που χειρουργείται λόγω αποτυχίας της βιολογικής θεραπείας και υποτροπιάζει μετεγχειρητικά

Αρρυθμίες και Αντιπηκτική αγωγή

Πρακτική προσέγγιση ασθενών με ασκίτη

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΕΑ

Προ εγχειρητικός Καρδιολογικός Έλεγχος

Χειρουργική ανατομία

Αιμορραγική διάθεση ή αιμορραγική εκδήλωση; Δεν είναι πάντα το ίδιο...

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Φάρμακα και μετεγχειρητικές επιπλοκές. Αντώνης Γκλαβάς Ειδικευόμενος Γεν. Χειρουργικής Αρεταίειο Νοσοκομείο Αθηνών

Ασθενείς. Προηγηθείσα ανεπιτυχής θεραπεία με 1 ή περισσότερα [γλυκοκορτικοειδή, ανοσοκατασταλτικά (ΑΖΑ, 6ΜΡ), anti-tnf]

Επιστημονικά πορίσματα και λόγοι για την τροποποίηση των όρων των αδειών κυκλοφορίας και λεπτομερής αιτιολόγηση των αποκλίσεων από τη σύσταση της PRAC

Επιστημονική ημερίδα με θέμα. "Σακχαρώδης Διαβήτης: Ένα σύγχρονο πρόβλημα υγείας"

11η Ηπατογαστρεντερολογική Εκδήλωση, Λευκάδα 2019 Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση: πότε δίνω θεραπεία και πότε τη διερευνώ και πώς;

Κανένα για αυτήν την παρουσίαση. Εκπαιδευτικές-ερευνητικές-συμβουλευτικές επιχορηγήσεις την τελευταία διετία: Abbvie,Novartis, MSD, Angelini,

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση

ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΙΑΤΡΗΣΗΣ ΓΑΣΤΡΟΔΩΔΕΚΑΔΑΚΤΥΛΙΚΟΥ ΕΛΚΟΥΣ ΣΕ ΥΨΗΛΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΥΠΕΡΗΛΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

Συµµόρφωση στη φαρµακευτική αγωγή. Ευαγγελία Χαρέλα Νοσηλεύτρια MSc Β ΚΚ Ιπποκράτειο Θεσ/νικης

Αντι-LTRs : Πόσο υποστηρίζονται από τις real-life μελέτες ;

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ

Ο ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Β12 ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ ΙΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΛΗΨΗΣ ΜΕΤΦΟΡΜΙΝΗΣ Ε.

Γενική περίληψη της επιστημονικής αξιολόγησης της παραπομπής για αντιινωδολυτικά Φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν τρανεξαμικό οξύ (βλ.

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

ΣΗΨΗ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Αναστάσιος Ρούσσος. Επιστημονικός συνεργάτης Α Γαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»

12 η Διημερίδα ΕΠΕΓΕ. Περικλής Αποστολόπουλος Επιμελητής Α Γαστρ/κή Κλινική ΝΙΜΤΣ

Η εμπειρία μας από τη χρήση ενδοαορτικού ασκού σε ασθενείς υψηλού κινδύνου και σε καρδιογενή καταπληξία.

Καρδιαγγειακός κίνδυνος σε ασθενείς με ΙΦΝΕ Αικατερίνη Μάντακα

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΥΠΟ TNF ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΘΡΟΜΒΟΕΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΘΡΟΜΒΟΕΛΑΣΤΟΜΕΤΡΙΑ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΘΕΜΑ: ΕΓΚΡΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ KAI TΡΙΜΕΛΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

Πότε και πώς χρησιμοποιούμε 5-ASA, αντιβιοτικά και κορτικοστεροειδή στις ΙΦΝΕ

Βλέννα, υδαρές υγρό. ή τοιχωματικό ή οξυπαραγωγικό = HCl + ενδογενή παράγοντα. βλέννα. ή ζυμογόνο ή πεπτικό = πεψινογόνο

Σπήλιος Μανωλακόπουλος. Γαστρεντερολόγος Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ

«Ο ΑΝΤΙΘΡΟΜΒΩΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ»

Ελένη Αποστολοπούλου

ΓΕΝΙΚΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΟΥ PROTIUM ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΦΩΝ ΟΝΟΜΑΣΙΩΝ (ΒΛ. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι)

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΑΙΜΑΤΟΣ

Οστεοπόρωση Βιβλιογραφική ενημέρωση

Βοηθά η θεραπεία στην ιδιοπαθή πνευμονική ίνωση;

ΙΩΑΝΝΗΣ Η. ΓΚΡΙΝΙΑΤΣΟΣ Επίκουρος Καθηγητής Χειρουργικής ΕΚΠΑ Α Χειρουργική Κλινική ΛΑΙΚΟ Νοσοκομείο

Διασφαγιτιδική Ενδοηπατική Πυλαιοσυστηματική Αναστόμωση (TIPS). Η επεμβατική αντιμετώπιση της πυλαίας υπέρτασης

Ηπατίτιδα C και Σακχαρώδης διαβήτης. Όλγα Ι. Γιουλεμέ Γαστρεντερολόγος, Λέκτορας Α.Π.Θ. Α Προπ. Παθολογική Κλινική ΑΧΕΠΑ

ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΝΟΣΟΥ ΣΧΕΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ - ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ Αντιθροµβωτική θεραπεία

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ

ΠΕΡΙΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΝΤΙΘΡΟΜΒΩΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ. Ανδρέας Μ. Λάζαρης ΠΓΝ «Αττικόν»

Πεπτικό έλκος. Δημήτριος Χριστοδούλου Επίκουρος Καθηγητής Γαστρεντερολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

23 ο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΛΙΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΠΥΛΩΡΟΥ & ΛΟΙΠΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ ΠΕΠΤΙΚΟΥ

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΕΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΥΛΑΙΑΣ ΦΛΕΒΑΣ ΚΑΙ ΚΙΡΣΩΝ. Δρ Πάρις Παππάς, f-cirse, EBIR Δ/ΝΤΗΣ ΕΣΥ ΑΚΤΙΝΟΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Π.Γ.Ν.Α. ΛΑΪΚΟ

Χατζηαντωνίου Χρήστος Επιμελητής Α Χειρουργικής Θώρακος Νοσοκομείο ΚΑΤ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Μετεγχειρητική αντιμετώπιση νόσου Crohn (ΝC) Γιώργος Μπάμιας «Λαικό» Νοσοκομείο, Αθήνα

ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΣΕ. Παρουσίαση περιστατικού. ΑΜΕΘ Γ.Ν.Θ. «Γ. Παπανικολάου»

Transcript:

Οξεία αιμορραγία ανωτέρου πεπτικού Φαρμακευτική θεραπεία Βασίλειος Παντερής Γαστρεντερολόγος Γαστρ/κή Κλινική Γ.Ν.ΝικαίαςΝικαίας

ΠΑΡΟΝ-ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Θνητότητα: : 7-14% 7 Επαναιμορραγία μετά επιτυχή ενδοσκοπική θεραπεία: 20% Triantafilopoulos G, Aliment Pharmacol Ther 2005 Μείωση στην επίπτωση της ΟΑΑΠ κατά 25% στο διάστημα μεταξύ 1993-2000 λόγω εκρίζωσης του Η.p και της χρήσης εκλεκτικών αναστολέων COX-2 Ποσοστά επαναιμορραγίας και θνητότητας παραμένουν τα ίδια μεταξύ 1993 και 2000 λόγω αύξησης του ορίου ηλικίας, συμπαρομαρτούντων νοσημάτων και αυξανόμενης χρήσης AID Rollhauser C, Endoscopy 2004

Κατευθυντήριες οδηγίες 2002 Μετά την επίτευξη επιτυχούς ενδοσκοπικής θεραπείας συνιστάται η χορήγηση υψηλής δόσης PPI (80mg εφάπαξ iv + συνεχής έγχυση 8mg/h για 72h) Δεν συνιστάται η χορήγηση Η2RA λόγω της μέτριας, ασταθούς αναστολής του γαστρικού οξέος και της ανάπτυξης ταχυφυλαξίας Palmer KR, Gut 2002

Συστάσεις ομοφωνίας 2003 25 εκπρόσωποι από 11 ιατρικές ενώσεις Καναδά και Ηνωμένων Πολιτειών Μετά την επίτευξη επιτυχούς ενδοσκοπικής θεραπείας συνιστάται η χορήγηση υψηλής δόσης PPI (80mg εφάπαξ + συνεχής έγχυση 8mg/h για 72h) Δεν συνιστάται η χορήγηση Η2RA λόγω της μέτριας, ασταθούς αναστολής του γαστρικού οξέος και ανάπτυξης ταχυφυλαξίας Εμπειρική χορήγηση υψηλής δόσης PPI στους ασθενείς πριν την αναμενόμενη ενδοσκόπηση (40mg X2 iv-oral) Η σωματοστατίνη και οκτρεοτίδη δεν συνιστώνται κατά τη συνήθη αντιμετώπιση της ΟΑΑΠ. Ωστόσο δύνανται να είναι χρήσιμα σε ασθενείς με ακατάσχετη αιμορραγία ενώ αναμένουν ενδοσκόπηση ή χειρουργείο ή σε αυτούς που αντενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση Barkun A, Ann Intern Med 2003- Can J Gastroenterol 2004

Επίδραση του οξέος στην ανάσχεση της αιμορραγίας Σε ph <=5.4 αναστέλλεται η συγκόληση των αιμοπεταλίων και ο σχηματισμός θρόμβου Green FW, Gastroenterology 1974 Patchett SE, Gut 1995 Σε ph>6 ευοδώνεται: η συγκόλληση των αιμοπεταλίων η σταθεροποίηση του θρόμβου λόγω αναστολής πεψίνης και πλασμίνης Rensburg C, Am J Gastroenterol 2003

Αντιεκκριτικά φάρμακα Eπίδραση στο γαστρικό ph Υψηλή δόση PPI (80mg bolus+8 +8mg/h iv): Αύξηση και διατήρηση του μέσου ph: : 6.3 για 72h Υψηλή δόση ρανιτιδίνης (50mg bolus+0.25 +0.25mg/kg/h iv): Αύξηση του ph: 6 αλλά σημαντική μείωση από το 2ο 12h και πτώση του ph: 2.7 στις 72h. Labenz J, Gut 1997 Merki HS, Gastroenterology 1994

Αντιεκκριτικά φάρμακα Eπίδραση στο γαστρικό ph Δοσολογία και τρόπος χορήγησης Υψηλού κινδύνου ασθενείς με αιμορραγία από πεπτικό έλκος 80mg bolus+8mg/h iv 80mg bolus+6mg/h iv ph metry 0-24h 0-48h 0-24h 0-48h Median ph 6.1 6.3 6.1 5.9 ph>6, >6,median %time 60 64 53 47 Rensburg C, Am J Gastroenterol 2003

Αντιεκκριτικά φάρμακα Eπίδραση στο γαστρικό ph Δοσολογία και τρόπος χορήγησης Σύγκριση υψηλών δόσεων omeprazole μεταξύ συνεχούς ενδοφλέβιας και τμηματικής-εφάπαξ (bolus, q6h) δόσεως: Ισχυρότερη και διαρκέστερη καταστολή του οξέος το πρώτο 24h με τη συνεχή ενδοφλέβια έγχυση median ph (6.1 vs 5.3)- %time ph>6 (59% vs 38%),p=0.003 Ισοδύναμη καταστολή του οξέος το 2ο 24ωρο median ph>6, 71% vs 63% time, p=0.01 Netzer P, Am J Gastroenterol 1999

Μεταναλύ σεις Leontiadis 2007 N o RCTs/ No ασθ 24/4373 Αίτια αιμ/γίας ΕΛΚΟΣ Φάρμακα PPI/H 2 RA/pl Επαναιμ/ γία ΝΝΤ:13 Χειρου ργείο ΝΝΤ:34 Θνητό τητα Υψ.κιν Bardou 2005 18/1855 ΕΛΚΟΣ* PPI/H 2 RA/pl Υψ.κιν Leontiadis 2005 21/2915 ΕΛΚΟΣ PPI/H 2 RA/pl ΝΝΤ:12 ΝΝΤ:20 Andrioulli 2004 35/4843 ΕΛΚΟΣ PPI/H 2 RA/pl ΝΝΤ:7 ΝΝΤ:46 Selby 2000 21/3566 ΕΛΚΟΣ PPI/H 2 RA/pl Khuroo 2005 26/4670 ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ* PPI/H 2 RA/pl ΝΝΤ:11 ΝΝΤ:28 ελκος Dorward 2006 4/1512 ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ PPI/H 2 RA/pl Gisbert 2001 11/1370 ΕΛΚΟΣ PPI/H 2 RA Levine 2001 30/3786 ΕΛΚΟΣ H 2 RA/pl γαστρικά έλκη

Συμπεράσματα Η μείωση της θνητότητας αφορά κυρίως ασθενείς με αιμορραγούντα έλκη, στίγματα υψηλού κινδύνου που υποβλήθηκαν σε ενδοσκοπική αιμόσταση και υψηλές δόσεις PPI PPI δεν είναι υποκατάστατο της ενδοσκοπικής θεραπείας. PPI+ενδοσκοπική θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική από υψηλή δόση PPI ήενδοσκόπηση ως μονοθεραπεία αντίστοιχα, στη μείωση της επαναιμορραγίας αλλά όχι της θνητότητας. Sung JY, Ann Intern Med 2003 - Andriulli A, 2004

Συμπεράσματα H από του στόματος χορήγηση υψηλών δόσεων PPI είναι θεραπευτικά ισοδύναμη με την ενδοφλέβια σε σύγκριση με εικονικό φάρμακο όσον αφορά τη μείωση της επαναιμορραγίας και πιθανώς των χειρουργικών επεμβάσεων, δεν μειώνει όμως τη θνητότητα Khuroo MS 2005, Bardou M 2005, Andriulli A 2004 Η από του στόματος αγωγή γενικά δίδεται μετά την ενδοσκόπηση σε κλινικά σταθερούς ασθενείς με έλκος και καθαρή βάση ή μαύρη κηλίδα επ' αυτού Triantafilopoulos G, Aliment Pharmacol Ther 2005

PPI-Συγκριτικά Eso Lanso Ome Panto Rabe Bioavailabili ty (%) Time to peak plasma level (h) Plasma half life (h) Plasma protein binding(%) Hepatic metabolism 64-94 >80 40 77 52 1.5 1.7 0.5-3.5 2-4 2-5 1.0-1.5 1.5 1.5 0.5-1.0 1.0 1-2 97 97 95 98 96 Yes Yes Yes Yes Yes

PPI πριν την ενδοσκόπηση Lau,nejm 2007 RCT/629 ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ OME vs pl 80+8mg/h Επαναιμ/ γία Χειρου ργείο Θνητό τητα Στίγματα αιμ/γίας Ενδ. θεραπεία Παραμονή νοσ/μείο Χαμηλού κινδύνου ασθενείς (αποκλείστηκαν ασθενείς που βρίσκονταν σε καταπληξία ή ελάμβαναν ασπιρίνη) Όλοι οι ασθενείς και στις δύο ομάδες έλαβαν υψηλή δόση ομεπραζόλης μετά την ενδοσκόπηση

PPI πριν την ενδοσκόπηση Στον Καναδά, η σχέση κόστους αποτελεσματικότητας χορήγησης PPI πριν την ενδοσκόπηση είναι αποδοτικότερη συγκρινόμενη με την ενδοσκόπηση μόνο Enns RA, Aliment Pharmacol Ther 2003 Στην Αμερική και τον Καναδά, η σχέση κόστους/αποτελεσματικότητας χορήγησης PPI πριν την ενδοσκόπηση δεν διαφέρει σημαντικά με την ενδοφλέβια χορήγηση PPI μετά την ενδοσκόπηση Al-Sabah S, Clin Gastroenterol Hepatol 2008

Σωματοστατίνη και ΟΑΑΠ Imperiale 2000 No ασθ metanaly sis/1829 Αίτια αιμ/γίας Μη κιρσική αιμ/γία Φάρμακα SST,OCT/ H 2 RA/pl Επαναιμ/ γία ΕΛΚΟΣ Χειρου ργείο Θνητό τητα Okan 2000 RCT/48 ΕΛΚΟΣ SST/H 2 RA Nikolopou lou 2004 RCT/110 ΕΛΚΟΣ OCT/pl Coraggio 1998 Tsibouris 2007 RCT/73 ΕΛΚΟΣ RCT/164 ΕΛΚΟΣ SST/PPI/ H 2 RA SST/PPI Περισσότερες μονάδες μεταγγιζόμενου αίματος, διπλάσια διάρκεια νοσηλείας και περισσότερα μείζονα στίγματα αιμορραγίας 48 ώρες μετά την αρχική αιμόσταση στην ομάδα σωματοστατίνης Tsibouris et al,2007

Σωματοστατίνη και ΟΑΑΠ Επίδραση στο γαστρικό ph Avgerinos 2005 Tsibouris 2007 No ασθ Αίτια αιμ/γίας Φάρμακα 250μg g bolus+500μg/h - pantoprazole 80+8mg/h RCT/43 ΕΛΚΟΣ SST/PPI/pl RCT/164 ΕΛΚΟΣ SST/PPI 1. % time ph>5.4 στις 12h h (74.2% SST vs 47.1% PPI, p=0.016) - στις 24h 2. % time ph>6 στις 24h (82.9% SST vs 81.5% PPI, p=0.97). Το ph έφθασε τη μέση τιμή (ph=6) σε 1h.

Σωματοστατίνη και ΟΑΑΠ Γιατί δεν είναι αποτελεσματική; Σωματοστατίνη: αναστέλλει τη γαστρική έκκριση αναστέλλει την έκκριση πεψίνης μειώνει τη μεταγευματική αύξηση της γαστρικής σπλαχνικής ροής αίματος αναστέλλει τη γαστρίνη και χολοκυστοκινίνη που ασκούν αυξητική δράση στα κύτταρα του γαστρικού βλεννογόνου Μειώνει τη σπλαχνική ροή αίματος και την άρδευση του γαστρικού βλεννογόνου επηρεάζοντας την επούλωση Clarke DL, Surg Endosc 2003 PPI είναι βακτηριοκτόνα έναντι του ελικοβακτηριδίου

Σωματοστατίνη-Οκτρεοτίδη ΟΑΑΠ από κιρσούς οισοφάγου Η οκτρεοτίδη είναι αποτελεσματικότερη στον έλεγχο της κιρσικής αιμορραγίας μετά την ενδοσκοπική θεραπεία σε σχέση με βαζοπρεσίνη/τερλιπρεσίνη ενώ είναι εξίσου αποτελεσματική με τη σκληροθεραπεία. Καμμιά διαφορά στη θνητότητα Corley DA, Gastroenterology 2001, meta-analysis analysis

Σωματοστατίνη-Οκτρεοτίδη ΟΑΑΠ από κιρσούς οισοφάγου Μετα-ανάλυση ανάλυση 15 μελετών που συνέκρινε την ενδοσκοπική με τη φαρμακευτική θεραπεία. Σωματοστατίνη, οκτρεοτίδη, τερλιπρεσίνη επιτυγχάνουν έλεγχο της αιμορραγίας στο 83% των περιπτώσεων κιρσορραγίας και είναι ισοδύναμες της σκληροθεραπείας στον έλεγχο της αιμορραγίας, την επαναιμορραγία και τη θνητότητα αλλά με σημαντικά μικρότερες επιπλοκές D' Amico G, Gastroenterology 2003, meta-analysis analysis

Σωματοστατίνη-Οκτρεοτίδη ΟΑΑΠ από κιρσούς οισοφάγου Μετα-ανάλυση ανάλυση: : 8 μελέτες,, 939 ασθενείς Σωματοστατίνη, οκτρεοτίδη ενισχύουν την ενδοσκοπική θεραπεία (σκληροθεραπεία ή δακτύλιοι) στον έλεγχο της αιμορραγίας, μειώνουν την επαναιμορραγία αλλά δεν βελτιώνουν τη θνητότητα Banares R, Hepatology 2002, meta-analysis analysis

Σωματοστατίνη ΟΑΑΠ από κιρσούς οισοφάγου Σε τυχαιοποιημένη μελέτη που συμπεριέλαβε 174 ασθενείς, η πολυπαραγοντική ανάλυση ανέδειξε ότι στους ασθενείς με ενεργό κιρσική αιμορραγία κατά τη διάρκεια της ενδοσκόπησης επιτυγχάνεται καλύτερος έλεγχος της αιμορραγίας με τη χορήγηση υψηλών δόσεων σωματοστατίνης 500μg/h vs 250μg/h (82% vs 60%, p=0.05) Moitinho E, Journal of Hepatology,, 2001

Προφύλαξη από οξεία βλεννογονική βλάβη από stress 75-100% των ασθενών ΜΕΘ αναπτύσσουν βλεννογονικές βλάβες εντός 24 ωρών από την είσοδό τους στη Μονάδα 50% των ασθενών παρουσιάζει λανθάνουσα αιμορραγία στα κόπρανα άνευ όμως κλινικής σημασίας 5-25% των ασθενών θα εμφανίσουν εμφανή αιμορραγία πεπτικού 1.5-2.6% των ασθενών θα αναπτύξει κλινικώς σημαντική αιμορραγία Sessler JM, Advanced Critical Care 2007 Maton PN, Aliment Pharmacol Ther 2005

Προφύλαξη από οξεία βλεννογονική βλάβη από stress Παθοφυσιολογία: Σπλαχνική υποάρδευση Βλάβη επανάρδευσης Γαστρικό οξύ Ενδοσκοπικές βλάβες Διαβρώσεις έως τη βλεννογόνια μυϊκή στοιβάδα ή έλκη που φθάνουν έως τον υποβλεννογόνιο Οι βλάβες αναπτύσσονται στο θόλο και σώμα Τα έλκη εμφανίζονται κυρίως την 3-7 ημέρα από την εισαγωγή στη Μονάδα

Προφύλαξη από οξεία βλεννογονική βλάβη από stress Παράγοντες κινδύνου: Παρατεταμένος μηχανικός αερισμός (>48h) Διαταραχές της πήξης (θρομβοπενία, ΙNR>1.5) Νεφρική ανεπάρκεια Βαρειές χειρουργικές επεμβάσεις (κυρίως αορτικών ανευρυσμάτων) Βαρειά τραύματα (κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, ΣΣ)

Προφύλαξη από οξεία βλεννογονική βλάβη από stress Η προφυλακτική αγωγή δεν έχει αποδειχτεί ότι βελτιώνει την επιβίωση Σε μετανάλυση η ρανιτιδίνη σχετίστηκε με μικρή αύξηση της επίπτωσης πνευμονίας ΟR: R:1.32 Mesori A, BMJ 2000 H χορήγηση PPI έχει συσχετιστεί με διπλάσια πιθανότητα ανάπτυξης κολίτιδας από Clostridium difficile Dial S, CMAJ 2004 15-25% των ασθενών της ΜΕΘ δεν υπερεκκρίνουν οξύ αντιθέτως εμφανίζουν σχετική υποχλωρυδρία ph>4

Προφύλαξη από οξεία βλεννογονική βλάβη από stress Προφυλακτική αγωγή θα λάβουν οι ασθενείς υψηλού κινδύνου Προφυλακτική αγωγή με σουκραλφάτη, Η2ΡΑ, PPI Σουκραλφάτη ισοδύναμη με τα αντιόξινα Ισοδυναμία δράσης Η2RA και PPI παρότι τα PPI επιτυγχάνουν μεγαλύτερη και σταθερότερη καταστολή του οξέος Διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες 2008 για την αντιμετώπιση της σήψης συνιστούν την προφύλαξη με τη λήψη H2RA ή PPI Dellinger PR, Crit Care Med 2008