PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

Σχετικά έγγραφα
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21

PAAU (LOXSE) XUÑO 2005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

PAU XUÑO 2014 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II

INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS

A circunferencia e o círculo

PAU XUÑO 2013 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Procedementos operatorios de unións non soldadas

PAU Xuño 2015 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II

Inecuacións. Obxectivos

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

x 2 6º- Achar a ecuación da recta que pasa polo punto medio do segmento de extremos

1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos

Sistemas e Inecuacións

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( )

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

Funcións e gráficas. Obxectivos. 1.Funcións reais páx. 4 Concepto de función Gráfico dunha función Dominio e percorrido Funcións definidas a anacos

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais

TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas.

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados

Problemas xeométricos

Caderno de traballo. Proxecto EDA 2009 Descartes na aula. Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

CiUG COMISIÓN INTERUNIVERSITARIA DE GALICIA

Funcións e gráficas. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Funcións páx. 4 Concepto Táboas e gráficas Dominio e percorrido

Números reais. Obxectivos. Antes de empezar.

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

VI. VECTORES NO ESPAZO

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B

Lógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento?

PAU XUÑO 2011 FÍSICA

ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS

Volume dos corpos xeométricos

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. 2. Dada a ecuación lineal 2x 3y + 4z = 2, comproba que as ternas (3, 2, 2

TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO A 1. PUNTO E RECTA

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:

Lógica Proposicional

Resorte: estudio estático e dinámico.

EXERCICIOS DE REFORZO: DETERMINANTES., calcula a matriz X que verifica A X = A 1 B, sendo B =

Semellanza e trigonometría

Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Áreas de corpos xeométricos

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

CALCULO DIFERENCIAL. x x. = c. , que verifica f ( 0) > 0 e f ( 1) < 1 demostrar que existe

PAU MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

PAU XUÑO 2012 FÍSICA

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Exercicios de Física 03b. Ondas

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Polinomios. Manexar as expresións alxébricas e calcular o seu valor numérico.

Problemas resueltos del teorema de Bolzano

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

Corpos xeométricos. Obxectivos. Antes de empezar. 1. Poliedros... páx. 4 Definición Elementos dun poliedro

FÍSICA. 2.- Cando se bombardea nitróxeno 14 7 N con partículas alfa xérase o isótopo 17 8O e outras partículas. A

Transcript:

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio 3= 2 puntos, exercicio 4= 2 puntos) 1. a) Sexan as columnas primeira, segunda e terceira, respectivamente, dunha matriz cadrada de orde 3 con. Calcula, enunciando as propiedades de determinantes que utilices, o determinante da matriz cuxas columnas primeira, segunda e terceira son, respectivamente, b) Dada a matriz, calcula todos os valores de e para os que, sendo a matriz trasposta de. 2. a) Son coplanarios os puntos e? Se existe, calcula a ecuación do plano que os contén. b) Calcula a ecuación xeral e as ecuacións paramétricas do plano que é perpendicular ao plano e contén a recta que pasa polos puntos e. 3. a) Enuncia o teorema de Rolle. Calcula o valor de para que a función cumpla as hipóteses do teorema de Rolle no intervalo e para ese valor determina un punto do intervalo no que se anule a derivada de. b) Calcula o dominio e os intervalos de crecemento e decrecemento da función (Nota: ln=logaritmo neperiano). 4. Debuxa e calcula a área da rexión limitada pola gráfica da parábola a súa recta tanxente no punto e o eixo OX (Nota: para o debuxo da gráfica da parábola, indica os puntos de corte cos eixos, o vértice e concavidade ou convexidade). 1. a) Discute, segundo os valores do parámetro, o seguinte sistema de ecuacións lineais: b) Resolve, se é posible, o sistema anterior para o caso. 2. a) Calcula a ecuación do plano que pasa polo punto e é perpendicular á recta b) Calcula a distancia do punto ao plano. Calcula, se existe, outro punto da recta que tamén diste do plano 3. Nunha circunferencia de radio 10 cm., divídese un dos seus diámetros en dúas partes que se toman como diámetros de dúas circunferencias tanxentes interiores a ela. Que lonxitude debe ter cada un destes dous diámetros para que sexa máxima a área delimitada polas tres circunferencias (rexión sombreada)? 4.a) Define función derivable nun punto. Calcula, se existen, os valores de e para que sexa derivable a función b) Define integral indefinida dunha función. Calcula

PAU SETEMBRO 2011 Código: 26 MATEMÁTICAS II (O alumno/a debe responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio 3= 2 puntos, exercicio 4= 2 puntos) 1. a) Se é unha matriz tal que, sendo a matriz identidade e a matriz nula de orde 3, cal é o rango de? Calcula o determinante de. Calcula no caso de que sexa unha matriz diagonal verificando a igualdade anterior. b) Dada a matriz, calcula unha matriz tal que 2. a) Dado o plano, calcula a ecuación da recta que pasa polo punto e é perpendicular a π. Calcula o punto de intersección de e π. b) Están aliñados os puntos e? Se non están aliñados, calcula a distancia entre o plano que determinan estes tres puntos e o plano π do apartado a). 3. a) Enuncia o teorema de Bolzano. Podemos asegurar que a gráfica da función corta o eixo OX nalgún punto do intervalo? Razoa a resposta. b) Descompón o número 40 en dous sumandos tales que o produto do cubo dun deles polo cadrado do outro sexa máximo. Canto vale ese produto? 4. a) Calcula os valores de sabendo que e teñen a mesma recta tanxente no punto. b) Enuncia a regra de Barrow. Calcula. (Nota = logaritmo neperiano). 1. a) Discute, segundo os valores do parámetro, o seguinte sistema de ecuacións lineais: b) Resolve, se é posible, o sistema anterior para o caso. 2. a) Estuda a posición relativa da recta = e a recta que pasa polos puntos e. Calcula a distancia de a b) Calcula a ecuación xeral do plano que é paralelo á recta e contén á recta. 3. a) Calcula os extremos relativos da función. Calcula tamén o máximo absoluto e o mínimo absoluto desta función no intervalo. b) Calcula os valores de e para que a función teña un punto de inflexión no punto. Para estes valores de e, calcula o dominio e os intervalos de concavidade e convexidade de. (Nota = logaritmo neperiano). 4. a) Define primitiva e integral indefinida dunha función. b) Debuxa e calcula a área da rexión limitada pola gráfica da parábola e a recta. (Nota: para o debuxo das gráficas, indica os puntos de corte cos eixos, o vértice da parábola e concavidade ou convexidade).

CONVOCATORIA DE XUÑO 1 punto pola obtención do valor do determinante. 1 punto polo enunciado das propiedades de determinantes que utilice. 0,5 puntos pola obtención dos valores de a e b. 2) a) 1,5 puntos, distribuídos en: 1 punto por probar que son coplanarios. 0,5 puntos pola ecuación do plano que os contén. 0,5 puntos pola ecuación xeral do plano. 0,5 puntos polas ecuacións paramétricas do plano. 3) a) 1 punto, distribuído en: 0,5 puntos polo enunciado do teorema de Rolle. 0,25 puntos polo cálculo de k. 0,25 puntos polo cálculo do punto onde se anula a derivada da función. 0,25 puntos polo dominio da función. 0,25 puntos pola derivada da función. 0,5 puntos polos intervalos de crecemento e decrecemento. 4) 2 puntos, distribuídos en: 0,5 puntos pola gráfica da parábola. 0,5 puntos pola ecuación da recta tanxente. 0,5 puntos polo cálculo da integral definida. 1 punto polo estudo do rango das matrices 1 punto pola discusión do sistema. b) 1 punto pola resolución do sistema para o caso m = 1. 2) a) 1 punto pola obtención dunha ecuación do plano. b) 2 puntos, distribuídos en: 1 punto pola obtención da distancia do punto ao plano. 1 punto pola obtención do outro punto da recta.

3) 2 puntos, distribuídos en: 1 punto pola función maximizada. 1 punto pola obtención dos valores que maximizan a área da rexión. 4) a) 1 punto, distribuído en: 0,5 puntos pola definición de función derivable nun punto. 0,5 puntos polo cálculo do valores de a e b. 0,5 puntos pola definición de integral indefinida dunha función. 0,5 puntos polo cálculo da integral. CONVOCATORIA DE SETEMBRO 5) a) 1,5 puntos, distribuídos en: 0,5 puntos pola obtención do rango da matriz A. 0,5 punto polo cálculo do determinantes da matriz A 30. 0,5 puntos pola obtención da matriz diagonal. 0,5 puntos polo cálculo da matriz B -1. 0,5 puntos pola obtención da matriz X. 6) a) 1,5 puntos, distribuídos en: 1 punto pola ecuación da recta r. 0,5 puntos polo punto de intersección da recta e o plano. 0,5 puntos por probar que os tres puntos non están aliñados. 0,5 puntos pola ecuación do plano que determinan os tres puntos. 0,5 puntos pola distancia entre os planos. 7) a) 1 punto, distribuídos en: 0,5 puntos polo enunciado do teorema de Bolzano. 0,5 puntos pola aplicación do teorema de Bolzano. 0,25 puntos pola formulación do problema 0,5 puntos pola obtención dos sumandos 0,25 puntos produto dos sumandos. 8) a) 0,75 puntos, distribuídos en: 0,25 puntos pola obtención de c. 0,5 puntos pola obtención de a e b. b) 1,25 puntos, distribuídos en: 0,5 puntos polo enunciado da regra de Barrow. 0,75 puntos pola integral.

1 punto polo estudo do rango das matrices 1 punto pola discusión do sistema. b) 1 punto, pola resolución do sistema para o caso m = 4. 5) a) 2 puntos, distribuídos en: 1 punto pola posición relativa das rectas. 1 punto pola distancia entre as rectas. b) 1punto, pola ecuación xeral do plano. 6) a) 1 punto, distribuído en: 0,5 puntos polos extremos relativos. 0,5 puntos polos máximo e mínimo absolutos b) 1 punto, distribuído en; 0,5 puntos pola obtención de a e b. 0,25 puntos polo dominio da función. 0,25 puntos polos intervalos de concavidade e convexidade. 7) a) 0,5 puntos. b) 1,5 puntos, distribuídos en; 0,5 puntos pola gráfica da parábola. 0,5 puntos polo cálculo da integral definida.