Μ ς µιλο ν ο δηµοσιογράφοι καί ο πολυτάλαντοι κοινωνικοί ναλυτές, Τά κατά συνθήκη DEKTIO EJJKGSIASTIJGS EMGLEQYSGS

Transcript

1 DEKTIO EJJKGSIASTIJGS EMGLEQYSGS ΕΚ ΟΤΗΣ: Μητροπολίτης ττικής καί Μεγαρίδος ΝΙΚΟ ΗΜΟΣ ριθµός φύλλου Μαρτίου 2010 Τά κατά συνθήκη δηµοσιογραφική νηµέρωση καί παράλληλη δηµοσιογραφική προ βληµατική στήνουν, συχνά, µπροστά µας να α νιγµα. Λιτανεύουν τήν ε τυχία, στά µονοπάτια τ ς φαντασµαγορικ ς προβολ ς καί το κοινωνικο θορύβου, Καί, προσδόκητα, πιστρατεύουν, γιά πίλογο, να ρέκβιεµ µοναξι ς καί πελπισίας. Φωτίζουν τήν καταξίωση καί τήν πάνδηµη ναγνώριση τ ν προνοµιούχων τ ς κσυγχρονιστικ ς πτέρυγας το κοινωνικο χώρου καί τ µεγαλε α τ ν τιµηµένων πάλξεων. Καί, µέσως µετά, φήνουν νά πλωθε τό σκότος τ ς καταθλιπτικ ς µοναξι ς στίς καταλη κτικές σελίδες τ ν βιογραφικ ν φηγηµάτων τους. Ο δοξασµένοι, ποµένουν λησµονηµένοι. Ο φωτεινοί στέρες, βιώνουν τό λυκόφως το βίου τους µέσα στή σκιά τ ς περιφρό - νησης. Μ ς µιλο ν ο δηµοσιογράφοι καί ο πολυτάλαντοι κοινωνικοί ναλυτές, γιά προ σωπικότητες, πού τό πέρασµά τους δέν ε ναι θόρυβος χνός καί σιωπηλός βηµατισµός στήν πολύβουη πιάτσα. Ε ναι στραπή προνοµιακ ς καί

2 2 δυναµικ ς ντό τητας. Ε τε γιατί, µέ κάθε τους κίνηση, πιβεβαιώνουν τόν περαυξηµένο δείκτη τ ς νοη µοσύνης τους καί τ ς πνευµατικ ς τους, παρξιακ ς καλλιέργειας. Ε τε γιατί, µέ τόν µύθητο πλο του τους, προσηµειώνουν ποθήκη καταξίωσης καί στίασης, κατ πολειστικότητα, τ ν προβολέων το κοινο θαυµασµο στό πρόσωπό τους καί στά βίτσια τους. Ολοι α τοί βιογραφο νται, ς µοντέλα ζω ς, µέ τή σφραγίδα το κσυγ - χρονισµο καί τ ς πρωτοτυπίας. Καί κάθε τους κίνηση περνάει στήν πικαιρότητα, σάν στορική σελίδα προορισµένη γιά πικύρωση καί διάσωση. Τί γίνεται, µως, ταν τά χρόνια περνο ν καί τά µοντέλα τ ν πολλ ν χαρισµάτων καί το µετρου πλούτου φτάνουν στό φθινοπωρινό φυλλορρόηµα, στήν ξάντληση τ ν κοιτασµάτων το δυναµισµο τους, στήν πόσυρση πό τή λαµπροστολισµένη σκηνή τ ς προβολ ς καί το χηρο χειροκροτήµατος; Ο καταγρα - φές, πού διαµορφώνουν τήν κοινή µας µπειρία, ε ναι τραγικές, λλά δυσώπητα καί πόλυτα πειστικές. Ο νθρωποι τ ς φανταχτερ ς διαφήµισης καί τ ς µετρης κοινωνικ ς προβολ ς περνο ν στήν φάνεια, στή λησµοσύνη καί στήν γκατάλειψη. έν τούς θυµο νται ο φίλοι. έν τούς ναζητο ν ο θαυµαστές. έν τούς καλο ν σέ συνέντευξη ο δηµοσιογράφοι. Κάπου, σέ κάποια κρη µι ς σύγχρονης µαµούθ πολιτείας, σέ κάποιο µοναχικό καταφύγιο τ ς ξεχασµένης καί γκαταλειµµένης δόξας, ο κορυφα οι τ ς κοινωνικ ς προβολ ς σπρώχνουν στά ρµάρια τ ς λησµοσύνης τίς ζεστές χειραψίες καί τίς τιµη τικές διακρίσεις καί φήνονται στήν παγερή συνάντηση µέ τήν νηµποριά καί µέ τό θάνατο. Ποιός µπορε νά γγράψει α τή τήν νατροπή, ς φυσιολογική καί θετική ξέλιξη το νθρώπινου βίου; Ποιός βρίσκει τήν τόλµη νά χαρακτηρίσει τίς πολύπλοκες κοινωνικές διασυνδέσεις καί τά τρανταχτά ξεφαντώµατα τ ν νεανικ ν καί τ ν ριµων χρόνων, ς γνήσια, καθαρή καί ψογη συναδέλφωση µέ τούς συνοδοιπόρους τ ς στορικ ς περιπλάνησης καί ς στήσιµο πυλώνων γαπητικ ς προσέγγισης καί κοινωνίας, καν ς νά παλύνει καί νά θεραπεύσει τή βαρυθυµία καί τήν πογοήτευση τ ς γεροντικ ς κάµψης; έν µπορ νά ξέρω πόσοι πό σ ς γγίξατε τό φαινόµενο-α νιγµα. ν σ ς βασάνισε τό ρώτηµα. Καί ν φτάσατε στό ξέφωτο τ ς δέσµευτης, ρευνητικ ς κρίσης, στε νά διακρίνετε, χωρίς πιρροές καί ε σηγήσεις φτην ς κουλτουριάρι κης διαλεκτικ ς, τίς α τίες τ ς πόσυρσης τ ν παλι ν, καρ-

3 3 ε γµα γραφ ς έ κρίσιµη καµπή καί σέ πι - κίνδυνη στροφή γεσία τ ς κκλησίας τ ς λλάδος. Πρόεδρος τ ς γιο πνευ - µατικ ς Συνοδικ ς µήγυ - ρης, δέν ποψιάζεται κάν τήν κρισι - µότητα τ ν καιρ ν καί δέ συνει δη - τοποιε τή διάσταση τ ς ποστολ ς του. Στήν κρη το γηπέδου τ ν τραγικ ν συγκρούσεων καί τ ν - ναπάντητων προβληµατισµ ν καί σέ κατάσταση καθολικ ς σύγχυ - σης, παίζει τό παιχνίδι τ ς σκοτει - ν ς ντρι γκας. έν ε ναι σέ θέση νά σκήσει νοι χτό διάλογο καί χαρι - σµατική διαφάνεια. Θο λώνει- συν - αίσθητα σκόπιµα -τόν κκλησια - στικό ρίζοντα µέ τήν α νιγµατική σιωπή του. Καί διακινε, πογείως, τίς ποπτες συναλλαγές του. διακ ν φίλων καί πιστ ν συνεργατ ν πό τήν κάµαρα το χτεσινο ε δώλου καί σηµερινο νθρώπινου πολείµµατος. Εγώ θά καταστρώσω µπροστά σας τήν προσωπική µου µπειρία καί τήν καταληκτική µου ποψη. συναδέλφωση καί µαζοποίηση, πού τίς βλέπουµε νά κδηλώνονται, συγκράτητα, κατά τίς µέρες το νεανικο ξεφαντώµατος καί ο ζεστές χειραψίες καί τιµητικές προσφωνήσεις, πού σκηνοθετο νται, πικοινωνιακά, κατά τίς περιόδους τ ς προσωπικ ς, πιστηµονικ ς, πολιτικ ς καί παγγελµατικ ς ναρρίχησης, δέν ε ναι διασύνδεση καί κοινωνία πάρξεων. έν ε ναι χτύπος καρδι ς. έν ε ναι κατάθεση σεβασµο καί γάπης στή φίλη προσωπικότητα. λαφρός νεµος διαφοροποιηµένων συµφερόντων λλάζει τό κλίµα. ιαγράφει τό νδιαφέρον. Σβήνει τήν κτίµηση. Καί διακόπτει τό φιλικό διάλογο. Πλούσιος σαλευόµενος στηρίζεται πό φίλων, ταπεινός δέ πεσών προσαπωθε ται πό φίλων ( πλούσιος, ταν κλονιστε, στηρίζεται πό τούς φίλους. ταπεινός καί σηµος, ν πέσει, σπρώχνεται καί πω θε ται πό τούς φίλους) (Σοφία Σειράχ 13, 21).

4 4 Ο Συνεπίσκοποί του, ο θεσµικά συνδιάκονοι καί συνυπεύθυνοι στό λειτούργηµα τ ς Συνοδικ ς πηδαλιουχίας τ ς κκλησίας, διακινο νται καί διασκέπτονται σέ κλίµα λεγχόµενης σύγχυσης. Ο τιτλο χοι το «κλάµπ», ποδεκτοί στήν «α λή» του, πικαλύπτουν, µεθοδικά, τούς χετούς καί πιβρα - βεύουν τή φίλη συδοσία. Ο λιτανευτές τ ς κοίµητης συνείδησης, το «φθιτου» Πατερικο θησαυ - ρίσµατος καί το καµατου ποι - µαντικο µό χθου, βηµατίζουν σέ - πόσταση θιµοτυπικ ς ψυχρότη - τας καί σέ παξιωτική ποµόνωση. Τό «κλάµπ» δραστηριοποιε ται, σχεδιάζει, συνεννοε ται, ποφασί - ζει, βάζει τή σφραγίδα του στήν πίκαιρη κκλησιαστική παρέµβαση. Ο «πωθηµένοι» κόµα καί ν διαµαρτυρηθο ν, δέν τούς πιτρέπεται νά ξεστρατίσουν ξω πό τό πλέγµα τ ς ποµόνωσης. Πέρασαν δυό-συναπτά-χρόνια, πό τότε, πού κοίµητος νο - σταλγός το ρχιεπι σκοπικο θρόνου ερώνυµος νέβηκε τά σκαλοπάτια τ ς πρώτης τιµ ς, το δοξα - στικο πο λυ χρονισµο καί τ ς βαρει ς ε θύνης. Καί καταγραφή στήν ερή στορική βίβλο το δικο του ργανωτικο καί ποιµαντικο µόχθου δέν σβησε τό µελάνωµα τ ς πραξίας. Ο-Ο-Ο Στίς 18 εκεµβρίου το 2009, κατά τήν κτα κτη, µονοήµερη συνεδρίαση τ ς ερ ς Συνόδου τ ς ε - ραρχίας τ ς κκλησίας τ ς λλάδος, νηµέρωσε τό Σ µα γιά τό διάλογο, πού ε χε µέ τόν πρωθυπουρ - γό. Καί γνωστοποίησε τήν κοινή τους πόφαση, νά προχωρήσουν στή συγκρότηση µεικτ ν πιτροπ ν, γιά τήν πεξ εργασία µι ς σειρ ς κ - κρεµ ν θεµάτων, πού ναφέρον - ται στίς σχέσεις Κράτους- κ κλη - σίας. Στό πλαίσιο α τ ν τ ν να - κοινώσεών του, σά νά φυπνί στη - κε πό λήθαργο, κατάθεσε στή Συν - οδική λοµέλεια τήν ποψη, τι πρέπει νά ντιµετωπιστε, µέ σο - βαρότητα, τρόπος τ ς νάδει ξης τ ν νέων Μητροπολιτ ν καί πι - σκόπων. Ε πε: «Θά πρέπει, κατά τήν ποψίν µου πάντοτε, τήν πρόσκλησίν µας α τήν γιά διάλογο νά τήν κλάβουµε καί σάν ε καιρία ξέτασης τ ς σωτερικ ς κατάστασης τ ς κκλησιαστικ ς µας διοικήσεως καί ποιµαντικ ς, ς καί φορµή ντιµετώπισης πολλ ν προβληµάτων µας καί δι ε - ξόδων, πού χουν συσσωρευθε πί δεκαετίες καί δηµιουργο ν πολλές φορές ε τελιστικά φαινόµενα. Ε ναι νάγκη νά ξετασθο ν καί νά ντιµετωπισθο ν µε σύνεση, ντικειµενικότητα καί ε λικρίνεια λάθη καί στοχίες το παρελθόντος πού πιτέλεσίς τους συνεχίζει νά πιδρ ρνητικά στήν πορεία τ ς σηµεριν ς κκλησιαστικ ς πραγµατικότητος µέ τήν δηµιουργία σι δηρ ν γκυλώ - σεων...

5 5 α. Ε ναι νάγκη λλαγ ς το τρόπου κλογ ς τ ν ρχιερέων καί τ ς πλήρωσης τ ν κεν ν ρχιερατικ ν δρ ν. στορία το θέµατος α το χει δηµιουργήσει πολλά δεινά καί περιπέτειες στό χ ρο µας. Ε ναι καιρός πιά νά ντιληφθο µε τι ε ναι λλο πράγµα ξουσία καί λλο ιακονία». τσι θεσε ρχιεπίσκοπος ερώ νυµος τό µεγάλο πρόβληµα, σωστότερα, τήν νίατη πληγή τ ς προβολ ς στούς ρχιερατικούς θρό - νους νώριµων ρασοφόρων προ - σώπων, πού συνοδεύονται µέ τό στίγµα τ ς προ δοσίας το κκλη - σιαστικο θους. υό λόκληρα χρόνια στήν προεδρική καρέκλα, δέν νοιξε νώπιόν της, στό τραπέζι τ ν Συνοδικ ν Συνεδριάσεων, τό φάκελλο τ ς πιλογ ς καί τ ς χειροτονίας τ ν νέων Μητρο πολιτ ν. Τόν νοιξε, ταν πέρασε πό τό Μέγαρο Μαξίµου καί κουβέντιασε µέ τόν πρωθυπουργό. Τότε θυµήθηκε τά «δεινά», πού χει προκαλέσει µακρά στορία τ ν κακ ν, τ ν χείριστων πιλογ ν, φορτική καί νο - χη καλλιέργεια τ ν «θερµοκηπίων τ ς θλιότητας» ( πως τά χαρακτή - ρισε µακαριστός ρχιε πίσκοπος Χριστόδουλος) καί περφόρτωση τ ς κκλησίας τ ς λλάδος µέ «φιλοχρήµατους» καί µέ «φιλήδονους» σφετεριστές το πισκοπικο χαρίσµατος. Ο-Ο-Ο σάφεια τ ς διατύπωσης το πιτα κτικο α τήµατος τ ς πο - χ ς, γιά λλαγή τρόπου κλογ ς τ ν ρχιερέων καί πόµνησή του κατά τήν παρουσίαση το θεµατικο πακέτου, πού καταρτίστηκε, ς πλαίσιο διαλόγου καί συµφωνι ν µέ τήν Κρατική ξουσία, προκαλο ν τήν ντύπωση, τι τό θέµα, ς κοινο νδιαφέροντος, συζητή - θηκε κατά τή συνάντηση στό πρω - θυπουργικό γραφε ο καί ντά χτηκε στήν ντζέντα το διαλόγου κκλη - σίας και Πολιτείας. ν π ρξε µιά τέτοια πρόθεση καί νας τέτοιος σχεδιασµός, σηµει στε: λάθος. Μέ τή διασύνδεση Κράτους καί κκλη σίας, πού πάρχει α τή τή στιγµή, ο κλογές τ ν ρχιερέων καί προσδιορισµός τ ν δικαιωµάτων τους, µέσα στό status τ ς κοσµικ ς ξουσίας καί τ ν ρ- µοδιοτήτων τους καθορίζονται µέ τό ε δικό Νοµοθέτηµα, πού ε ναι Καταστατικός Χάρτης τ ς κκλη - σίας τ ς λλάδος. Ψηφίστηκε σχετικά πρόσφατα, τό Καί παρό - λη τή συντοµία του, καλύπτει λες τίς πτυχές τ ν πλαισίων το πι - σκοπικο ξιώ µατος. Μιά νέα συζήτηση, δέν πρόκειται νά προσθέσει τίποτα τό θε - τικό. Μέ δεδοµένο τόν θεϊστικό - νεµο, πού πνέει, το το τόν καιρό, στά παζάρια τ ς νεωτερικότητας καί πού χει ναστατώσει καί τά δρανα το Κοινοβουλίου, τό πιό πιθανό ε ναι νά ρεθιστο ν τά πύ - λωτα στόµατα καί νά ναµασή-

6 6 σουν λα τά «φιλήδονα» καί «φιλοχρήµατα» δεσποτικά σενάρια. λλαγή το τρόπου κλογ ς τ ν πισκόπων ε ναι πόθεση πρώτης νάγκης. λλά βαρύνει, ξ λοκλήρου, τούς Συνοδικούς συνέ - δρους, πού µέ τήν ψ φο τους, τή µελε τηµένη τήν πιπόλαιη, νεβάζουν καταβαραθρώνουν τό χαρισµατικό διοικητικό Σ µα τ ς κ - κλησίας. ταν ο κλέκτορες Μητροπολίτες, ο ταγµένοι στήν νανέ - ωση το νώτατου ιοι κητικο Σώ - µατος τ ς κκλησίας, δέν πω θο ν τούς κόλακες καί τούς στιγµατι - σµένους, πού πολιορκο ν τόν Μη - τροπολιτικό τους Ο κο καί προσ - φέ ρουν «φειδ ς καί ειδ ς» τίς ξυπηρετήσεις τους, ταν δέν να - ζητο ν τούς ριστους, πού διακονο ν ταπεινά καί διακριτικά, δίχως κινήσεις α τοπροβολ ς καί δίχως δαφια ες µετάνοιες, συνοδευµένες µέ τή ζητειανιά τ ς ψήφου, ποιοτική καί χαρισµατική στάθµη τ ς κκλησιαστικ ς γεσίας ποβαθµίζεται πικίνδυνα καί, ντί γιά τήν ναγνώριση καί τό σεβασµό, προκαλο ν τήν πώθηση καί τήν περιφρόνηση. ταν, πιστοί στίς ποστο - λικές προδιαγραφές καί στήν πρα - κτική τ ν φωτισµένων Πατέρων µας, ναζητο ν καί πιλέγουν «ν - δρας µαρτυρουµένους, πλήρεις πνεύ - µατος γίου καί σοφίας» (Πράξ. στ 3), νάδειξή τους πρα γµατώνεται ς δυναµική συνέχεια τ ς Πεντηκοστ ς καί κκλησία στελε - χώνεται µέ φωτισµένους Πατέρες καί Ποιµένες. Ο-Ο-Ο Μπορε σηµερινός ρχιεπί - σκοπος ερώνυµος νά τολµήσει α τό τόν θλο; Μπορε νά στρέψει καί νά καθηλώσει τό τιµόνι το νδιαφέροντός του στούς λίγους, στούς κλε κτούς καί γνοηµένους; Μπορε νά µπνεύσει καί στούς φίλους του Μητροπολίτες, τούς προ σανατολισµένους, πα ξιωτι - κά, στά φτηνά καί µαρτωλά κρι - τήρια τ ς κοσµικότητας, νά ρουν τήν κτίµησή τους καί τό θαυµασµό τους πό τήν ναιδέστατη κκλησιαστική θοποιϊα καί νά τήν κατευθύνουν κε, πού ναβλύζει τό ρωµα τ ς πιστότητας στό Πρό - σωπο το Κυρίου µας ησο Χριστο καί καίγεται τό θυµίαµα τ ς λόψυχης, νυστερόβουλης προσφορ ς καί τ ς θυσιαστικ ς διακονίας; Θά σ ς α φνιδιάσω, µέ α τό, πού θά σ ς π. λλά δέ δικαιο µαι νά σιωπήσω. σηµερινός ρχιε - πίσκοπος δέν ε ναι σέ θέση νά προ - γραµµατίσει καί νά µπνεύσει α τή τή στρο φή. Γιατί ε ναι διος µέ - ρος το προβλήµατος. Κινήθηκε, λα του τά χρόνια στίς τρο χιές τ ν µυστικ ν διαβουλεύσεων καί τ ς ντρι γκας. Καί διακινε ται στήν κ - κλησιαστική πικαιρότητα, ς νας πό τούς περισσότερο σκηµένους µαέστρους τ ς σκοτειν ς δια - πλοκ ς.

7 7 Τά στοιχε α, πού δικαιώνουν α τή τήν κτίµηση, δέν ε ναι λίγα. πιλέγω καί καταθέτω µιά µόνη σειρά περιστατικ ν, πού συνθέτουν σελίδες τ ς σύγχρονης τραγικότητας. σηµερινός ρχιεπίσκοπος ερώνυ µος, πού κόπτεται καί γωνι γιά τήν λλαγή το τρόπου νάδειξης τ ν νέων Ποιµένων τ ς κ - κλησίας, ε ναι νας πό τούς ρχιερε ς, πού ψήφισαν τή µετάθεση το Παντελεήµονα Μπεζενίτη πό τή Ζάκυνθο στήν ττική. Μπεζενίτης ταν µέλος τ ς µάδας τ ν «κκλησιαστικ ν ρώ - ων»(!!!), πού ρέθιζαν κλ ρο καί λαό καί προκαλο σαν τά περισσότερα σχόλια καί τίς πιό ντονες ντιδράσεις. Συνοµήλικος µέ τόν Μπεζενί - τη κ. ερώνυµος, τά γνώριζε λα α τά. Τή διαδροµή το Πανελεήµονα, τίς διαιτερότητές του καί τούς στόχους του. Καί ξερε, τι µακαριστός Χρυσόστοµος (Γιαλούρης), ψογος καί δυναµικός κκλη - σιαστικός λειτουργός, µόλις χειρο - τονήθηκε Μη τροπολίτης Χίου καί νέλαβε τά ποιµαντικά του καθήκοντα, φαίρεσε τί διακόνηµα το εροκήρυκα πό τόν Μπεζενίτη καί τόν διωξε ριστικά πό τή Μητρόπολη τ ς Χίου. Γνώριζε, πίσης, γκάρδιος φίλος το Μπεζενίτη καί σηµερινός προκαθήµενος ερώνυµος, καί τή µετέπειτα διαδροµή του καί λες τ ς στορίες, πού κυκλοφορο σαν στούς διαδρόµους τ ς ερ ς Συνόδου. Παράλληλα, ταν νηµερωµένος γιά τήν τροπή, πού π ραν ο κκλησιαστικές ξελίξεις, µετά τήν νάρρηση το Σεραφείµ στόν ρ - χιεπισκοπικό θρόνο. Τή βίαιη πο- µάκρυνση τ ν δώδεκα Μητροπολιτ ν πό τίς Μητροπόλεις τους, χωρίς νά δικαστο ν καί χωρίς νά πολογηθο ν. Καί τίς ποφάσεις τ ν Τµηµάτων καί τ ς λοµέλειας το νώτατου ιοικητικο ικα - στηρίου τ ς Χώρας µας, το Συµ - βουλίου τ ς πικρατείας, πού δικαίωναν πλήρως τούς Μητροπο - λίτες καί πού τούς να γνώριζαν ς νόµιµους καί κανονικούς καί «ν νεργεί» Ποιµένες τ ν Μητροπόλεών τους. Τά γνώριζε λα α τά κ. ερώνυµος, κατά τό 1994, ταν τολ - µο σε νά δωρήσει τήν ψ φο τ ς µπιστοσύνης του καί τ ς ναγνώ - ρισής του στόν Μπεζενίτη, στόν πίσκοπο, πού το ρχόταν «στε - νή» καί «φτωχή» Μητρόπολη Ζα - κύνθου καί πάσκιζε νά χου φτώσει τό µπεζαχτά τ ς Μητρόπολης ττι - κ ς. Καί ν τά γνώριζε, δέ δίστασε νά τόν ψηφίσει καί νά το νοίξει τό δρόµο γιά τά µεγάλα κατορθώ - µατά του(!!!). Καί µή νοµίσετε, πώς περιορί - στη κε στή δωρεά τ ς προσωπι κ ς του ψήφου. Κατά τήν περίοδο τ ν προεκλογικ ν, σκοτειν ν καί µι - σκοτειν ν διαβουλεύσεων, γήθηκε µι ς προσπάθειας, νά πείσει καί

8 8 λλους Συνοδικούς ψηφοφόρους, κόµα καί πρεσβύτερους κατά τήν ρχιερωσύνη, νά ψηφίσουν τόν Μπεζενίτη, τουλάχιστον, νά µή φέρουν µπόδια στή µετάθεσή του πό τή Ζάκυνθο στήν ττική. Γιατί νάλαβε λες α τές τίς πρωτοβουλίες κ. ερώνυµος; Γιατί δέ διαφύλαξε τό προ σωπικό του κύρος; Γιατί δέν πολόγισε τόν νδε - χόµενο διασυρµό λόκληρης τ ς εραρ χίας; Γιατί δέν προσµέτρησε καί δέ φοβήθηκε τή ν καταλυτική ζηµιά, πού θά προκαλο σε πο λυ - διαφήµιση τ ς ε δικ ς κονκάρδας το Μπεζενίτη, ταν θά νέµιζε στά προάστια τ ς πρωτεύουσας; Α τά τά «γιατί» παραµένουν γιά τούς πολλούς, γι α τούς, πού παρακολουθο ν «µακρόθεν» τά κλησιαστικά δρώµενα, ναπάντητα ρωτήµατα. λλά ξ σου ναπάντητο παραµένει καί τό ρώτηµα, γιατί δέν πολόγισε τό νδεχόµενο τ ς κατασπίλωσης το δικο του νό- µατος καί τήν ποβάθµιση το δικο του πισκοπικο κύρους. Α τό ε ναι τό α νιγµα, πού χει καταγρα - φε στίς νήσυχες συνειδήσεις καί στίς πληγωµένες καρδιές χι µόνο τ ς τότε, περιορισµένης, ποίµνης του, λλά λό κληρης τ ς λληνικ ς κκλησίας. Καί παραµένει ναπάντητο καί νοχλητικό. Ο-Ο-Ο τωρινή ναφορά µου (µετά πό δεκάξι λόκληρα χρόνια) στήν ψ φο το ερώ νυµου, πού κατατέθηκε γιά τή µετάθεση το Μπεζενίτη πό τή Ζάκυνθο στήν ττική καί πόµνηση, κ µέρους µου, ντοκουµέντων, σχετικ ν µέ τήν ε - ρύτερη ποστήριξη το φίλου του, δέν ποσκοπο ν στήν κάλυψη τ ς στορι κ ς µας περιέργειας. Ε ναι πίκληση διασταυ ρωµένων µπειρι ν. ιατύπωση λεγµένης καί ζυγισµένης ποψης. Καί πρότασης στό κατατεθειµένο α τηµα τ ς λ - λαγ ς το τρόπου νάδειξης τ ν νέων ρχιερέων. Καί, γιά νά χουν ο γαπητοί να γν στες µου πληρέστερη νη - µέρωση, σχετική µέ τίς σκοπιµότη - τες, τούς σχεδιασµούς καί τίς ν - τρι γκες, πού διασταυρώνονται, δια πλέκονται ντιµάχονται µέσα στό µέλαθρο τ ς Συνοδικ ς διαβού - λευσης, θά προχωρήσω στό τόλ - µηµα, νά στορήσω καί τίς ντί - στοιχες, ντε λ ς πόγειες διαδρο- µές, πού δήγησαν στήν «τιµητική προσφορά τ ς ψήφου» καί, στήν ντί στοιχη, ε σπραξη τ ς ποθητ ς φέ λειας. Ο-Ο-Ο 1. Τό πρ το σενάριο. Κατά τό χρονικό ριο, πού δωρήθηκε ψ - φος στόν Παντελεήµονα Μπεζενί - τη, τότε ρχιεπίσκοπος Σερα φείµ ε χε συµπληρώσει ε κοσαετία λό - κληρη στόν ρχιεπισκοπικό θρόνο. Τά µηνύµατα φερ ναν τήν σµή τ ς λλαγ ς. Τρε ς ο Μητροπολίτες, πού δέ δίστασαν νά κδηλωθο ν ς πίδοξοι διάδοχοι. Βόλου Χρι - στόδουλος, Θηβ ν ερώνυµος καί λεξανδρουπόλεως νθιµος.

9 9 ρχισαν νά συγκρο το ν τά πιτε - λε α τ ς προπαρα σκευ ς, νά µε - τρο ν τούς κλέκτο ρες, νά µοιράζουν τά κουκιά. Μοναχικός δρο- µέας στή διαδροµή πό τή Μονή Πεντέλης πρός τήν ρχιεπισκοπική καθέδρα τ ς δο γίας Φιλο θέης, τότε γούµενος, πί σκοπος ωδώνης Χρυσόστοµος. Ε χε ξα - σφαλισµένη τήν ε νοια το Σερα - φείµ, λλά το λειπε τό κύρος το µη τροπολιτικο τίτλου. ταν - πλ ς βοηθός πίσκοπος. Γιά τό λόγο α τό, σήκωσε πανιά µέ προορισµό τή Μητρόπολη τ ς ττικ ς. πό τό φαλτήριο α τό, µέ να πήδηµα, θά κατακτο σε νετα τόν ρχιεπισκοπικό θρόνο. µοσπονδία τ ν τρι ν φί - λων καί, ταυτόχρονα, ντιπάλων, λεκτρίστηκε καί πεσε µέ λη της τή δύναµη στόν γώνα. Στόχος της, νά κλείσει πόρτα τ ς Μητρόπο - λης ττικ ς γιά τόν πίσκοπο ω - δώνης. Καί, φυσικά, νά ποκλειστε τό νδεχόµενο τ ς µεταπή δησής του στόν πίζηλο θρόνο τ ς πρωτεύουσας. Α τή παρεµβολή το τέταρτου δροµέα κανε τούς τρε ς νά συνασπιστο ν καί νά συντονίσουν τά ργανά τους στό διο σύνθη µα. Μπεζενίτης νά ρθε στήν ττική καί ωδώνης νά µείνει στήν γου - µενική του θέση. ερώνυµος τρεξε, σήµανε συναγερµό, πογράµµισε τόν κίν - δυνο καί, που µπορο σε καί σο µπορο σε, πρόβαλε ς µοναδικό, ξιο καί κανό ποψήφιο γιά τήν ττική, τόν Ζακύν θου Παντελεήµονα. Χριστόδουλος, ντροµος, τήν παραµονή τ ς κλογ ς, κάλεσε σέ διάσκεψη ρκετούς πό τούς πρεσβύτερους Μητροπολίτες καί γω - νίστηκε νά τούς ξαπατήσει καί νά τούς προσαρτήσει στήν µάδα του, λέγοντας τι µέ τήν νάδειξη το Μπεζενίτη σέ Μητροπολίτη ττι - κ ς νοίγει δρόµος γιά τή θεραπεία τ ς χρόνιας πληγ ς, τ ς βί - αιης ποµάκρυνσης τ ν δώδεκα Μητροπολιτ ν πό τούς θρόνους τους. Καί τήν πόµενη µέρα, καθώς βρισκόταν στό ριο τ ς βεβαιό - τητας καί τ ς γωνίας, τόλµησε τό παράτολµο. Πλαστογράφησε ψη - φοδέλτια, γράφοντας τό νοµα το Μπεζενίτη καί τά ρριξε στήν κάλπη. πλαστογραφία του α τή γι - νε µέσως ντι ληπτή. διότυπος γραφικός χαρακτήρας το πλαστογράφου ρχιερέα τήν ποκάλυψε. ργότερα, ταν πόθεση νατέ - θηκε στή ικαιοσύνη, ζητήθηκε ξέταση καί πό πιστήµονες γραφο - λόγους. Καί α τοί, µέ ε ρύτατη κ - θεσή τους, πιβεβαίωσαν τήν πλαστογραφία. Ο-Ο-Ο 2. Στό χρονικό τ ς προαγωγ ς το Μπεζενίτη γγράφεται, τυχέστατα καί λλη σκοτεινή διεργασία. Μιά σκοπιµότητα, πού πο χρέωσε τούς τρε ς ραστές το ρχιεπι - σκοπικο θρόνου, ν γνοήσουν τίς ποµπές, πού συνόδευαν τό βη - µατισµό του. Νά κλείσουν τά µάτια

10 10 καί τά α τιά στήν ναστάτωση καί τό θόρυβο. Καί, ποβαθµίζοντας α τόβουλα τήν προσωπική τους - ξιοπρέπεια, νά σκύψουν καί νά προ σκυνήσουν καί λλα, βρώµικα, µόφορα. νας πό τούς σχυρούς κ - κλησιαστικούς παράγοντες τ ς περιόδου κείνης ταν Μητροπο - λίτης τ ς Κορίνθου Παντελεήµονας. νάστηµα το λλοτε Μητροπο - λίτη Χίου Παντελεήµονα Φωστίνη. γετικό στέλεχος το γνωστο τά - γµατος, τ ν γνωστ ν κατευ θύν - σεων. Ε χε πό τόν λεγχό του - λους τούς ρχιερε ς, πού υ οθε - το σαν τήν ποιότητα θους το δρυτο το τάγµατος. Καί πέβαλλε, µέ κινήσεις φανερές πόγειες, τό σχέδιο δια πλοκ ς καί τό µηχανισµό διαχείρισης, πού ξυπηρετο - σαν τά προσωπικά του συµφέροντα καί τά α τήµατα τ ν συνοδοι - πόρων καί δορυφόρων του. Παντελεήµων Μπεζενίτης ταν να πό τά πολυαγαπηµένα παιδιά το Κορίνθου Παντελεή - µονα. τελευτα ος κρίκος το τά - γµατος. Βενιαµίν τ ς γνωστ ς µάδας. Προ σδοκώµενο ταν, νά πρωτοστατήσει Κορύνθου στίς διαπλοκές τ ς προαγωγ ς του. Νά µιλήσει, νά παρακαλέσει, νά πο - σχεθε νταλλάγµατα, γιά νά κανοποιήσει τίς φιλοδοξίες το γα - πηµένου του µικρο δελφο καί νά δεσµεύσει στό ρµα τ ς παρέας του καί τούς θηρευτές τ ς πέρτατης κκλησιαστικ ς ξουσίας. Ο τρε ς νήσυχοι ραστές τ ς ρχιεπισκοπικ ς τιµ ς- καθένας χωριστά καί ο τρε ς µαζί-ε χαν καί α τοί συµφέρον νά νοίξουν δρόµους πικοινωνίας καί συνεννόησης µέ τόν Κορίνθου Παντελεή- µονα. Νά το ποσχεθο ν, ξυπη - ρέτηση στό σχέδιο µετάθεσης το Μπεζενίτη στήν ττική. Καί νά ζη - τήσουν, ς νταποδοτική ξυπη - ρέτηση, τήν πόσχεση συµπαράστασης καί βοήθειας στά δικά τους σχέδια. Πόσο γκάρδια καί πόσο πο - δοτική ταν α τή διαπλοκή, δέ θά µπορέσει κανείς νά τό ξιχνιάσει. κε νο, πού φάνηκε, ε ναι τό ποτέλεσµα τ ς Συνοδικ ς ψηφοφορίας. Καί νοιχτή, φιλική πικοινωνία µέ τόν Κορίνθου, πού κδη - λώθηκε, θερµή καί δυναµική, µετά τήν νάρρηση το Χριστόδουλου στό θρόνο τ ν θην ν, µέ τήν πρω - τότυπη καί πρωτοφανή ε σήγησή του, νά µνηµονεύουν λοι ο Μη - τρο πολίτες τό Χριστόδουλο ς προϊ στάµενό τους. Ο-Ο-Ο Ο µεθοδεύσεις καί ο ξελίξεις, πού προσ πάθησα νά τίς φωτίσω µέ το το, τό µικρό κείµενο, πιστοποιο ν τή φιλοσοφία, τή Θεολογία, τά πισκποπικά ράµατα καί τίς δια κυµάνσεις το θους, πού συνο - δεύουν, µ πνέουν καί προσδιορί - ζουν τά ποιµαντικά νοίγµατα το ρχιεπισκόπου ερώνυµου καί το κύκλου τ ν στεν ν συνεργατ ν του.

11 11 πάρχει κανείς πό σ ς, σοι διαβάσατε, µέ νδιαφέρον καί προσοχή καί ζυγίσατε τό βαρύ στο - ρικό φάκελλο, πού πιστεύει, πώς σηµερινός προκαθήµενος τ ς γιώ - τατης κκλησίας µας ε ναι κανός νά δροµολογήσει «να νέο τρόπο κλογ ς καί νάδειξης τ ν ρχιερέων»; ιαβάζει καί διαγινώσκει, στόν νοιχτό πίνακα τ ν πρω το - βουλι ν του, τή λαχτάρα νά ναζη - τηθο ν ο ριστοι, νά πιφορτι - στο ν µέ τήν ε θύνη τ ς διαποί - µανσης ο «γκρατείας διδάσκαλοι», νά κληθο ν στήν τράπεζα τ ν γιο - πνευµατικ ν Συνοδικ ν διαβουλεύσεων «ο πνευµατικοί α λοί τ ς Θεολογίας», ο κανοί νά κατανικήσουν καί νά φιµώσουν τίς σάλπιγγες τ ς φλύαρης θεϊας καί νά φω - τίσουν τούς ρίζοντες τ ς ποκα - λυµµένης λήθειας καί τά µονοπάτια, πού νυψώνουν πό τή λασπωµένη γ στήν πεντακάθαρη βασιλεία το Θεο ; Μιά φωνή, φωνή, πού δια - τρέχει λό κληρο τό Ε αγγέλιο καί συνοδεύει λόκληρη τήν στορία, τήν περίοδο τ ς γιασµένης Πατερικ ς κκλησιαστικ ς γεσίας καί τήν περίοδο τ ς κτραχηλισµένης φαυλότητας, διαµηνύει σέ λους µας, πώς τό ραµα ε ναι-πρός τό παρόν- νέφικτο. Καί διαίτερα τό διαµηνύει α τό σέ λους µ ς, πού κυ κλώνουµε τό πανάγιο Θυσιαστή - ριο «τ ς ναστασίµου θυσίας πτό- µενοι». Φωνάζει καί µ ς καλε : «Μετανοε τε». Ξεπεράστε τήν α ταρέ - σκειά σας. Σκορπίστε τόν πλο το σας. Γυρίστε τήν πλάτη στή χλιδή καί στή στε ρα ε µάρεια. νο ξτε τό µονοπάτι το Γολγοθά. Καί περπατ στε το. Μέ κόπο. λλά καί µέ χαρά. Καί, µέ τή δύναµη, πού θά πάρετε, καθοδηγε στε τούς νέους βλαστούς στήν ερωσύνη καί στήν ρχιερωσύνη. Γεµ στε τίςν καρδιές σας µέ γίοτητα. Καί, στή συνέχεια, γεµίστε λό κληρη τήν α λή τ ς κκλησίας µας µέ γίους λειτουργούς. Ο ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙ ΟΣ ΝΙΚΟ ΗΜΟΣ Dejapemhüleqo Dekt o Ejjkgsiastij r Emglóqysgr Jydij r 2360 Idiojtütgr- Ejd tgr Lgtqopok tgr Attij r ja Lecaq dor MIJODGLOS Die humsg A«k m Attij r Tupocqave o Jymstamt mou SamidÑ Iyamm mym 6, LoswÇto ISSN W

12 12 ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΗ ΕΛΛΑ ΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, καί ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ Α ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ Ἑλλαδικ κκλησ α ε ναι Α το κ φαλη κκλησ α. Τ σ στηµα τ ν σχ σεων πο τ συνδ ει µ τ ν λληνικ Πο λιτε α ε ναι «τ ς ν µ κρατο σης Πολιτε ας»,, λλως, «τ ς συναλλη λ ας»,, διαφορετικά, πως θ λετε τ νοµ ζετε. Κατ τ σ στηµα α τ κκλησ α τ ς λλ δος, σκε µ ν λε θερα τ ποιµαντικ κα τ τελετουργικά της καθ κοντα, σ,τι µως φορ στ ς διοικητικές της ρ- µοδι τητες, α τ ς κανον ζονται κα ρυθµ ζονται µ ν µους το λληνικο Κρ τους, ο πο οι προφαν ς κδ δονται µετ π διεργασ ες κα συνενν ηση µ τ ν κκλησιαστικ διο κηση. Ο δυ βασικο ν µοι, πο δι πουν λο α τ τ φ σµα τ ν διοικητικ ν ρµοδιοτ των τ ς κκλησ ας, ε ναι φεν ς Καταστατικός της Χ ρτης (Κ.Χ.Ε. Ε.), πο ος καταρτ σθηκε π τ ν δια τ ν κκλησ α µετ τ µεταπολ τευση κα προωθ θηκε στ συν χεια στ Βουλ πρ ς ψ φιση, κα ε ναι Ν µος 590 το τους 1977 κα φετ ρου Ν µος 5383 /1932 «Περ κκλησιαστικ ν ικαστηρ ων». τελευτα ος α τ ς ν µος σχ ει κα σ - µερα µετ τ ν περ σχ ος του ρητ ναφορ στ ρθ. 44 το Κ.Χ.Ε.Ε. Πρ πει δ δ ν τονισθε τι

13 13 Κ.Χ.Ε.Ε. (ν. 590/1977) πρ τ ς ψη - φ σε ς του π τ Βουλ ε χε σταλε στ Πατριαρχε ο κα τυχε κα τ ς γ κρ σε ς του. λα α τ κιν θηκαν µ σα στ πλα σια τ ν διατ ξεων το ρθ. 3 το Συντ γµατος το τους Στόν διο τ ν Καταστατικ Χ ρ - τη κα συγκεκριµ να στ ν παρ γ. 4 το ρθρου 1 ρ ζεται, πως λλωστε τ θ λησε ( τ δ χθηκε) κα κ - κλησ α, τι λλαδικ κκλησ α, ο Μητροπόλεις κ.. ε ναι Νοµικ Πρ - σωπα ηµοσ ου ικα ου (Ν.Π...). σµευση σοβαρ κα σπουδα α, πο α προδ λως χει κα τ ς συν πει ς της. Μ β ση δ α τ ς τ ς ρυθµ σεις το Σ.τ.Ε. µ π για νοµολο γ α του χαρακτ ρισε το ς Μητροπολ τες ς «ργανα διοικ σεως». Ε δικότερα: Σ,τι φορ στ θ µατα διοικ σεως τ ς κκλησ ας (π - ραν τ ν Ποιµαντικ ν κα Τελετουργικ ν), κκλησιαστικ διο κηση κα γενικ ς ο διοικητικοί της σχηµατισµο θ πρ πει ν φαρµ ζουν το ς ε δικο ς κκλησιαστικο ς ν µους, ς α το χουν ψηφισθε, δηµοσιευθε κα σχ ουν. τυχ ν ντισυνταγµατικ - τητα κα συνεπ ς τ ν σχυρο κ ποιας κ ποιων διατ ξεων ( ν τυχ ν π ρ - χει) θ πρ πει ν κριθε κα ν παγγελθε µ νο π τ δικαστ ρια τ ς λληνικ ς Πολιτε ας, στ πο α, κατ ρητ συνταγµατικ πιταγ, ν κει ποκλειστικ λεγχος τ ς συντα - γµατικ τητας τ ν ν µων. ποµένως λα τ θ µατα κα ε δι κ τερα µετ τ ν κλογ τοπο - θ τηση σ Μητρ πολη το πισκ που, προαγωγική του ξ λιξη, µετ - θεσ του, πως κα λα τ διαδικαστικ ζητ µατα το κκλησιαστικο λ γχου, θ συν τελο νται µετ π τ ρηση τ ς διαδικασ ας κα τ ν πιταγ ν τ ν κειµ νων νοµοθετηµ των κα ε δικ τερα τ ν πα ραπ νω ν µων 590/1977 (Κ.Χ.Ε.Ε.) κα 5383/1932 (Ε..). Κ θε δ παρ κκλιση π α τ ς τ ς νοµοθετικ ς ρυθµ σεις π κειται στ ν λεγχο τ ς λληνικ ς ικαιοσ νης. Ε δικά κδ καση τ ν κανονικ ν παραπτωµ των τ ν Μητροπολιτ ν (κα κ θε Κληρικο ) σαφ ς ρ ζεται, κα στ ς λλες διατ ξεις, λλ κυρ ως στ ρθ. 44 το Κ.Χ.Ε.Ε. κε προβλ πεται κα ρυθµ ζεται κα δια - δικασ α ν πιον τ ν Ε.. σ δυ βα - θµο ς ο σιαστικ ς κρ σης, πρωτοβ - θµιας κα δευτεροβ θµιας. Κα ταν λ µε ο σιαστικ δικαστικ κρ ση ννοο µε πλ ρη ρευνα τ ς κδικαζ µενης π θεσης, κατ τ ν κανονικ, νοµικ κα πραγµατικ β ση. κεί µως πο λλες διατ ξεις τ ν παραπ νω βασικ ν ν µων ρυ - θµ ζουν λλως, κα ξω π τ πλα σια τ ς κκλησιαστικ ς δ κης, συγκεκρι - µ να θ µατα καταστ σεως τ ν κλη - ρικ ν (βλ. κα Μητροπολιτ ν), α τ ς ο ε δικ ς διατ ξεις θ φαρµ ζονται ποχρεωτικ ς π τ ν κκλησ α. Τυχ ν δ ντ θετες ν ργειες παρα-

14 14 λε ψεις τ ς διο κησης τ ς κκλησ ας, κατ παρ βαση α τ ν τ ν διατ ξεων, π γονται κα ποινικ ς συν πειες γι παρ βαση καθ κοντος ( ρθρ. 259 κα 13 Π.Κ.), λλ δηµιουργο νται παρ λληλα κα κυρωτικ ς διαφορ ς στ διοικητικ δικαστ ρια. Κα τ τοιες διαφορ ς χουν πασχολ σει πολλ ς φορ ς τ ν λληνικ ικαιοσ νη, στ ν πο α προσ φυγαν ε τε ο θιγόµενοι ερ ρχες ε τε κα δια κκλησ α ς Ν.Π... Β ΤΟ «ΕΚΚΛΗΤΟΝ» πως τον σθηκε λλαδικ κ κλησ α ε ναι Α τοκ φαλη. Κα κατ τ κρατο ν σ µερα σ στηµα τ ν σχ - σε ν Της µ τ ν λληνικ Πολιτε α, π κειται π λυτα στο ς ν µους το Κρ τους. ν ψει τ ς α τοκεφαλ ας τ ς λλαδικ ς κκλησ ας κα το συστ µατος τ ν σχ σε ν της µ τ ν Πολιτε α, τ πο ο δια σµ νως κα βι στως τ δ χθηκε, τ Πατριαρχε ο δ ν χει τ δυνατ τητα ν προτε νει ν ργειες, πο ε ρ σκονται ξω π τ ς ε δικ ς α τ ς ρυθµ σεις. Ε δικ ς τ ρθρο 44 το ΚΧΕΕ προβλ πει κα ρυθµ ζει σαφ ς τ µοναδικ περ πτωση πο σκε ται κκλητη προσφυγή ν πιον το Πατριαρχε ου. Κα δι ταξη α τ πε - ριορ ζει ποκλειστικ ς τ «κκλητον» σ κε νες ΜΟΝΟ τ ς περιπτ σεις, ο πο ες, µετ τ ν ο σιαστικ κδ καση τ ν κανονικ ν παραπτωµ των κα µετ τ ν τ ρηση τ ς διαδικασ ας τ ς κκλησιαστικ ς δ κης, κατ ληξαν σ ΤΕΛΕΣΙ ΙΚΗ ΑΠΟ ΦΑ ΣΗ το κ - κλησιαστικο δικαστηρ ου γι καθα - ρεση, ργ α κα κπτωση το κληρικο. Μ λλα λ για τ τε µ νο σκε ται ΠΑΡΑ ΕΚΤΩΣ τ «κκλη τον», - ταν χουµε πρωτοβ θµια κα στ συν χεια δευτεροβ θµια κρ ση Ε.., µ σα στ πλα σια τ ς κκλησιαστικ ς δ κης, πο α καταλ γει σ τελεσ δικη καταδικαστικ π φαση. Σ καµµι λ λη περ πτωση δ ν µπορε τ Πα - τριαρ χε ο ν πιληφθε τ ς κκλητης προσφυγ ς Μητροπολ τη κα κ θε κληρικο. Πρ πει δ ν λεχθε τι πρ το Ν µου 590/1977 (Κ.Χ.Ε.Ε.) τ «κκλητον» σχυε µ νο γι το ς Μη - τρο πολ τες τ ν λεγοµ νων ν ων χωρ ν κα χι κα γι το ς Μητροπολ τες τ ς Α τοκ φαλης λλαδικ ς κκλησ ας. π κταση κα γι το ς τελευτα ους γινε ( γνωστο µ λλον γνωστ π ς) τ πρ τον τ 1977 µ τ νωτ ρω ρθ.44 το Καταστατικο Χ ρτου (ν. 590/1977). Γ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 160 ΤΟΥ ΝΟ ΜΟΥ 5383/1932 Πέραν τ ν σων παραπ νω κτ - θηκαν, τ ρθ. 160 το σχ οντος ( πως δ χεται κα τ Πατριαρχε ο) Ν. 538/1932 ρυθµ ζει µ α λως ξαιρετικ κα ε δικ περ πτωση. Κα ε ναι περ πτωση κε νη, κατ τ ν πο α Μητροπο λ της (κα κ θε κληρικ ς)

15 15 καταδικ σθηκε µετ κλητα π τ ποινικ δικαστ ριο σ βαθµ κακουρ - γ µατος. δ κκλησιαστικ ς νο- µοθ της πιτ σσει τ ν µεση καθα - ρεση το Μητροπολ τη. καθα ρεση α τ ε ναι ξω π τ διαδικασ α τ ς κκλησιαστικ ς δ κης, φο στ διο τ ρθρο 160 ρ ζεται ρητ ς «νευ τ ρας τιν ς διαδικασ ας». Κα π πλ ον πρ ξη α τ δ ν ε ναι πο τ - λεσµα δικαιοδοτικ ς κρ σης Ε.., - φο δ ν προβλ πεται τ ρηση ε δικ ς διαδικασ ας ο τε γ νεται ρευνα τ ς π θεσης κανονικ, νοµικ κα πρα - γµατικ. Ε ναι πλ ς ΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΙΑΠΙ ΣΤΩΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ κα µ - λιστα δ σµιας ν ργειας, πο κδ δεται µ µ νη τ ν τυπικ διαπ στωση τ ς µετ κλητης ποινικ ς καταδ κης γι κακο ργηµα «νευ τ ρας τινος διαδικασ ας». Ε ναι πράξη, πού γίνεται ν συνεχεί τ ς ποινικ ς δίκης, λλά πό τήν κκλησία, διότι τό ποινικό ικαστήριο δέν µπορε νά πιβάλει τήν ποινή τ ςκαθαιρέσεως. Κα πρ ξη α τ, τ ν κδοση τ ς πο ας νοµοθ της πλ ς ναθ τει στ πρωτο - β θµιο Ε.., δ ν ποτελε πωσδ ποτε π φαση Ε.., µ ποτ λεσµα ν µ ν π κειται ο τε σ φεση ο τε πολ περισσ τερο στ ν κκλητη προσφυγ το ρθρ. 44 το Κ.Χ.Ε.Ε., πο α χει ς παρα τητη προϋπ θεση τελε - σ δικη ο σιαστικ π φαση Ε.. Το το χει ς ποτ λεσµα, ν κ - κλησ α δ ν συµµο ρ φωθε µ τ ς πιταγ ς το ρθρ. 160, φεν ς ν προκ ψουν γι το ς πευ θ νους ποινικ ς συν πειες γι παρ βαση καθ κοντος κατ τ ν σχ οντα Ποινικ Κ δικα ( ρθρ. 259 κα 13) κα φετ ρου π θεση ν π κειται στ ν κυρω τικ λεγχο το Σ.τ.Ε. γι παρ λειψη ν µιµης φει - λ µενης δ σµιας ν ργειας. Ο διες ποινικ ς κα διοικητικ ς συν πειες βα - ρ νουν το ς πευ θ νους κα σ περ - πτωση τυχ ν ν κλησης τ ς πιβλη - θε σης καθα ρεσης, φο νακλητικ πρ ξη θ στερε ται προδ λως νοµ µου ρε σµατος. Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙ ΑΡ - ΧΕΙΟΥ θ ση δ το Πατριαρχε ου ε ναι µ α κα µοναδικ. Κα ποτελε µο ν δροµο. Στ ν πρ ξη τ ς καθα ρεσης το Μητροπολ τη µ τ διαδικασ α το ρθρ. 160, πο δ ν χουµε χι µ νο τελεσ δικη ο τε κ ν π φαση Ε.. µετ π δικαιοδοτικ κρ ση, τ Πατριαρχε ο δ ν χει καµµι δικαιοδοσ α, καµµι ξουσ α κα καµµι ρµοδι τητα ν πι λη φθε. µ νη κρ ση του πρ πει ν περιορ ζεται στ ν π ρριψη τ ς κκλητης προσφυγ ς ς «τ ποις παραδ κτου». δικαιοδοσ α το Πατριαρχε ου περιορ ζεται π τ ν λληνικ νοµοθεσ α µ νο στ ν περ πτωση το «κκλ του», πως µως α τ ναλυτικ ς προσδιορ σθηκε κατ τ σαφ γραµµατικ διατ πωση κα ναντ ρρητη ρµηνε α τ ν ο κε ων διατ ξεων κα συγκεκριµ να κε νης

16 16 (τ ς µοναδικ ς) το ρθρ το Κ.Χ.Ε.Ε. Το λληνικ Κρ τος δ ν ε ναι ποτ δυνατ ν ν δεχθε παρεµβ σεις κα ποδε ξεις τρ των, σ,τι φορ στ ν σχ κα τ ν φαρµογ τ ν ν µων. Γιατ κ τι τ τοιο θ ποτελο σε παρ δεκτη π µβαση στ ς λειτουργ ες του, τ δικαστικ, τ νοµοθετικ κα τ ν κτελεστικ, κ τι πο δ ν ε ναι πιτρεπτ π τ σχ ον Σ νταγµα. Κα κλε νουµε µ το τη τ ν πι - σ µανση. Τ ρθρο 160 το Ν. 5383/1932, τ πο ο ρ ζει τ ν µεση καθα ρεση σ µ νη τ ν ε δικ κα ξαι - ρε τικ περ πτωση τ ς µετ κλη της ποινι κ ς καταδ κης το Μητροπολ τη γι κακο ργηµα κα τ πο ο πιτ σσει κα θα ρεση α τ ν γ νεται «νευ τ ρας τινός διαδικασ ας» µ πλ διαπιστωτικ διοικητικ πρ ξη δ - σµιας ν ργειας, δ ν προ βλ πει περαι - τ ρω ο τε κδοση π φα σης Ε.. κατ τ διαδικασ α τ ς κ κλησιαστικ ς δ κης, ο τε σκηση κατ µε ζονα λ γο κκλητης προσφυγ ς ν πιον το Πα - τριαρχε ου. Τ «κ κλη τον» νοµοθ - της τ περιορ ζει πο κλειστικ κα µ νο στ ν περ πτωση τ ς παραγ. 2 το ρθρου 44 το Κ.Χ.Ε.Ε., πως σαφ ς πισηµ νθηκε. Κα στ ς ρυθµ σεις α τ ς τ ν κ - κλησιαστικ ν νοµοθετηµ των τ ς λ - ληνικ ς Πολιτε ας δ ν ε ναι πιτρεπτ ς, ο τε παραδεκτ ς, ποδε ξεις κα πο µν σεις.- Σχολιαστ ς G < Eke heqg Pkgqov qgsg> st diad jtuo. Die humsg: el-pliroforisi.gr Ja o Ejd seir <SpoqÇ> st diad jtuo (ciç liç cmyqil a ló t succqavij ôqco toà Lgtqopok tou Attij r ja Lecaq dor Mijodülou) Die humsg: spora.gr