νοιξη 2011 «Ἃγιοι Κολλυβάδες»

Transcript

1 «Ἃγιοι Κολλυβάδες» πό πατρό Νικολάου ηµαρ ρο Ν. Βαρδακουλ 47 παρ Ναύπακτο dikaio@otenet.gr webmail: http//: orthway.org Συνδροµέ προαιρετικέ στήν παραπάνω διεύθυνση νοιξη 2011 Περιεχόµενα: Περί το Κακο καί τ πάρξεώ του. «Ποιήσωµεν νθρωπον κατ ε κόνα µετέραν καί καθ µοίωσιν». γιοπατερικέ διηγήσει καί στορίε. Παλαιοηµρολογίτε ββάδε καί σιοι Γέροντε. παπα-μόδεστο καί ο πνευµατικέ του ποθ κε. Περί το Γέροντο ερωνύµου το ν Α γίν. ρθοδοξία καί α ρεση (3ο Μέρο ) πάντηση 3η στού ρωτ ντε δελφού τ ρήµου το γίου ρου καί στόν δελφόν ιονύσιον περί το ν κέκτηνται τήν γιστικήν Χάριν ο α ρετικοί. πάντηση στί σφαλµένε θέσει το π. Ε θυµίου Τρικαµην καί το Π. Σηµάτη. λληνική Πατερική Θεολογία καί Φραγκολατινική Παράδοση ηµιουργία καί ξέλιξη. ( πό τόν δηµιουργηµένο κατ ε κόνα Θεο νθρωπο τ χάριτο, στήν κατάσταση το κτήνου, µετά τήν πτώση). πό τόν π. Νικόλαο ηµαρ καί τήν Πρεσβυτέρα 'Ιουλιανή ηµαρ -Gunnemann, καθηγήτρια Βιολογία, διπλωµατο χο το Πανεπιστηµίου Bielefeld, Γερµανία. Περί το Κακο καί τ πάρξεώ του ( παντήσει στόν ρσένιο Μέσκο ναφορικά µέ τά θέµατα πού θίγονται στό βιβλίο του "Σόκ καί δέο ", κδόσει " ρµό ", θ να 2009) Τά " ντυπωσιακά" ρωτήµατα πού θέτει ρσένιο Μέσκο στά βιβλία του, πού τόν κλόνισαν στήν πίστη του στόν Θεό καί πού ν µείνουν ναπάντητα θά µπορο σαν σω νά κλονίσουν καί λλου, περιστρέφονται γύρω πό τό βασικό θέµα τ παρξη το κακο (σελ. 166 καί 175) καί τ σωτηρία τ ν " κλεκτ ν" καί µόνον. Πιό συγκεκριµένα: συγγραφέα δέν ντέχει στή σκέψη τι µόνον λίγοι θά σωθο ν καί ο πόλοιποι, παρά τό γεγονό τι α τοί ε ναι δισεκατοµµύρια νθρωποι, φ' σον δέν νήκουν στού σωζοµένου, θά χαθο ν! (σελ ). ρσένιο Μέσκο πορρίπτει τήν πτώση τ ν πρωτοπλάστων, ( δη καί παλαιότερα στό βιβλίο του " πλανήτη τ Θεολογία "), καί κατά συνέπεια δέν δέχεται τήν ρθόδοξη διδασκαλία γιά τού δερµάτινου χιτ νε κφράζεται περιφρονητικά γιά τήν διδασκαλία το Θεηγόρου ποστόλου Παύλου, τί θέσει τ ν Πατέρων καί τ ν Θεολόγων τ κκλησία (σελ ), θεωρε τόν Θεό δηµιουργό το κακο καί για τό τόν πορρίπτει (σελ. 166 π.) καί βρίσκει στηρίγµατα στί θέσει τ ν αρβινιστ ν γιά τήν ποστήριξη τ ν πιχειρηµάτων του (167 π.). έν φαίνεται νά γνωρίζει τήν διδασκαλία τ κκλησία γιά τήν δηµιουργία τ ψυχ καί στηρίζεται µόνο σέ πιφανειακέ καί ντυπωσιακέ για τόν νακοινώσει κάποιου γιατρο γιά τήν τεχνητή γονιµοποίηση, πού τόν κλόνισαν στήν πίστη του στό Θεό καί στήν δηµιουργία τ ψυχ (σελ. 204 π. Βλ. καί παιδαριώδη πιχειρηµατολογία στί σελ.

2 209 π.). έν µπορε νά ξεφύγει πό τήν δυαλιστική θεώρηση τ ζω, σο κι ν προσπαθε νά δείξει τι ε ναι περάνω το δυαλιστικο Πλατωνικο κόσµου! (σελ. 248 π.). ιακρίνονται ο θέσει του πό τό βασάνιστο καί τήν προχειρότητα, ταν ναφέρεται µέ λαφρότητα καί παρση στά λειτουργικά κείµενα καί τήν ντίσταση στήν µετάφρασή του (σελ. 280 π.), ν ε ναι πέρα γιά πέρα νιστόρητα τά περί λλείψεω ερολογία το γάµου µέχρι τόν 10ο α να, φο διο Κύριο καί Μέγα ρχιερεύ ε λόγησε τόν γάµο στήν Κανά τ Γαλιλαία. (βλ. παραποµπή σελ. 301). έν χει, τέλο, καµµία ο σιαστική γνώση τ διδασκαλία τ ν Πατέρων καί τ κκλησία, περί κολάσεω καί παραδείσου, (βλ. Σύνοδο τ Κωνσταντινούπολη το 1722 καί τί σχετικέ µα µελέτε στού γίου Κολλυβάδε πιό κάτω), πού τήν ντιπαρέρχεται χωρί νά τήν χει ποτέ κατανοήσει (σελ. 267). Ο ναφορέ του στόν καθηγητή τ φιλοσοφία Χρ στο Γιανναρ ε ναι παξιωτικέ, ν καί Γιανναρ δέν ε ναι θεολόγο καί ο θεολογικέ του θέσει ε ναι α ολε καί σέ καµµία περίπτωση δέν πηχο ν τήν ρθόδοξη διδασκαλία! (σελ ). Μέσα σέ ναν κόσµο πού δηµιουργήθηκε πό τόν Θεό καί το ποίου ο νόµοι καί ο σκοποί καθορίστηκαν πό τήν θεία σοφία καί γαθότητα, π ε ναι δυνατόν νά πάρχει τό κακό; Γιατί τό κακό ε ναι κριβ κε νο πού ντιστέκεται στόν Θεό, διαστρέφει τά σχέδιά Του καί περιφρονε τί ντολέ Του. Τό κακό δέν δηµιουργήθηκε πό τόν Θεό. πάρχει τό κακό χωρί κανένα λόγο πού νά δικαιολογε τήν παρξή του. γιο Γρηγόριο Νύσση τό χαρακτήρισε "σάν σπαρτο χόρτο, χωρί σπέρµα καί χωρί ρίζα". Θεό µόνον βάζει τά θεµέλια το κόσµου. Ο α τίε καί ο λόγοι το κακο ε ναι να παραλογισµό. Τό κακό ε ναι να ντολογικό κίνδυνο. ρµονία το σύµπαντο, πού τήν θέλησε καί τήν καθόρισε Κύριο, πραγµατικά καταστρέφεται. κόσµο ξεπέφτει. Α τό κόσµο δέν ε ναι κόσµο πού δηµιούργησε Θεό. πάρχουν σ' α τόν καινούργιε πάρξει -ψευδε πάρξει, λλά παρκτέ. Τό κακό προσθέτει κάτι σέ,τι δηµιουργήθηκε πό τόν Θεό, χει µιά δύναµη νά ποµιµε ται τήν δηµιουργία -πραγµατικά τό κακό ε ναι παραγωγικό µέσα στί καταστροφέ του. Μέσα στόν πεπτωκότα κόσµο πάρχει να κατανόητο " πί πλέον", να πιπλέον πού µπ κε µέσα στήν παρξη παρά τήν θέληση το Θεο. Κατά µιά ννοια, κόσµο παρουσιάζεται στόν φιλόσοφο νθρωπο σάν νά " ρπάχτηκε" πό τόν Κύριο καί δηµιουργό του. Α τό ε ναι κάτι περισσότερο πό να λογικό παράδοξο ε ναι µ λλον να σκάνδαλο, να τροµερό πειρασµό γιά τήν πίστη, γιατί πάνω π' λα, α τή καταστροφή πού προκαλε τό κακό στήν παρξη ε ναι κατά να µεγάλο µέρο νεπανόρθωτη. πέροχη λπίδα τι τελικά λοι ο νθρωποι θά σωθο ν, µ ποκλείεται πό τήν ρητή µαρτυρία τ γία Γραφ καί πό τήν σαφ διδασκαλία τ κκλησία, (Ε Ο κουµενική Σύνοδο καί Συνοδικό τ ρθοδοξία ). Θά πάρξει " ξώτερον σκότο " γιά "τού υ ού τ πωλεία " στόν µέλλοντα κόσµο! Στήν περίπτωση τ µµον στό κακό, λε ο διαστροφέ πού προκλήθηκαν πό α τό θά διατηρηθο ν γιά πάντα µέσα στήν α ωνιότητα τ κολάσεω. κόλαση, πω τήν παρουσιάσαµε κατά τήν ρθόδοξη διδασκαλία στά προηγούµενα τεύχη το περιοδικο µα, ε ναι µιά λέθρια πόδειξη γιά τήν δύναµη το κακο. λε ο φθορέ πού προκλήθηκαν στά µετανόητα ντα, πλ καί µόνον θά ναγνωρισθο ν πό τήν τελική "καταδικαστική" πόφαση το Θεο κατά τήν ευτέρα του Παρουσία! Τό κακό µέ α τή τήν ννοια παρουσιάζεται νά χει α ώνιε κατακτήσει. Α τό µω συµβαίνει, γιατί τό γαθό περιορίζεται σοβαρά καί καταπιέζεται πό τήν ξέγερση το κακο. µµονή το νθρώπου καί τ ν δαιµόνων, ( κπεπτωκότων γγέλων), στό κακό, θεληµένη µετανοησία, ποτέ δέν 2

3 καλύπτεται πό τήν παντοδυναµία τ ε σπλαχνία το Θεο. Θεόσδοτη λευθερία το προσώπου ε ναι χάρισµα µεταµέλητο! Καί ναφορικά µέ τήν πιλογή του νά ντιστρατευθε τό θέληµα το Κυρίου καί Θεο Του. Ε ναι λήθεια τι τό κακό χαρακτηρίζεται µή πάρχον. σφαλ τό κακό δέν πάρχει καθ' αυτό παρά µόνον µέσα στήν περιοχή το γαθο. Τό κακό ε ναι µιά καθαρή ρνηση, µιά στέρηση να κρωτηριασµό. δοµή το κακο ε ναι ντινοµική. Τό κακό ε ναι µιά ποσύνθεση πού σταθερά µεγαλώνει, µιά ποδιοργάνωση τ λη δοµ τ πάρξεω. Χωρί µφιβολία τό κακό ζε µόνο διά µέσου το γαθο, τό πο ο παραµορφώνει, λλά καί τό προσαρµόζει στί νάγκε του. λλά α τό τό παραµορφωµένο σύµπαν ε ναι µιά πραγµατικότητα πού διεκδικε τά δικαιώµατά τη. Τό πρόβληµα το κακο δέν ε ναι να φιλοσοφικό ο τε θικό πρόβληµα. Ε ναι να πνευµατικό πρόβληµα. Καθ' αυτό παρουσιάζεται ντίθεση κατά το Θεο, πανάσταση, παρακοή καί ντίσταση. µοναδική πηγή το κακο ε ναι µαρτία, ντίθεση πρό τόν Θεό καί τραγική ποµάκρυνση πό Α τόν. προπατορική µαρτία δέν ταν πλ µιά σφαλµένη κλογή, δέν ταν πλ µιά κλογή τ σφαλµένη κατευθύνσεω, λλά ταν µ λλον µιά ρνηση νά νεβε νθρωπο πρό τόν Θεό, µιά λιποταξία πό τήν πηρεσία το Θεο. Στήν πραγµατικότητα κλογή κλογή δέν ταν καθόλου δυνατή γιά τόν πρ το µαρτωλό, γιατί τό κακό δέν π ρχε κόµα πιθανή δυνατότητα. Καί πάντω δέν ταν µιά κλογή νάµεσα στό καλό καί στό κακό, λλά µόνο µιά κλογή νάµεσα στόν Θεό καί στόν αυτό του, νάµεσα στήν πηρεσία το Θεο καί στήν αθυµία. τσι ρµήνευσε Μέγα θανάσιο τήν πτώση καί τήν προπατορική µαρτία στό ργο του "Κατά λλήνων" (= ε δωλολατρ ν). Τονίζει Θεοφόρο Πατήρ τι κλήση το πρώτου νθρώπου, µφυτη µέσα στήν δια τήν φύση του, ταν νά γαπ τόν Θεό µέ υ κή φοσίωση καί νά τόν πηρετε µέσα στόν κόσµο, το ποίου νθρωπο ε χε ρισθε νά ε ναι προφήτη, ερέα καί βασιλέα. Α τή ταν µιά πρόσκληση πού πευθυνόταν πό τήν πατρική γάπη το Θεο πρό τήν υ κή γάπη το νθρώπου. Κατά τόν Μέγα θανάσιο πτώση το νθρώπου συνίσταται κριβ στό γεγονό τι νθρωπο περιορίζεται στόν αυτό του, τι πέφτει τρόπον τινά, σέ γάπη µέ τόν αυτό του. Καί µ' α τήν τήν συγκέντρωση στόν αυτό του χωρίστηκε νθρωπο πό τόν Θεό καί διέκοψε τήν πνευµατική καί λεύθερη παφή του µέ τόν Θεό. ταν να ε δο παραληρήµατο, µιά µανία α το- ρωτισµο, να πνευµατικό α τοθαυµασµό. Καί τσι ποµονώθηκε (µόνο του) πό τόν Θεό καί γρήγορα συνειδητοποίησε τι χει µπλακε µέσα στήν ξωτερική ροή. Μπορε κανεί νά πε τι α τό ταν µιά ποπνευµατοποίηση τ νθρώπινη πάρξεω. λα τά πόλοιπα λθαν µόνα του, θάνατο καί ποσύνθεση τ νθρώπινη δοµ. πωσδήποτε, πτώση συντελέσθηκε πρ τα στό χ ρο το πνεύµατο, κριβ πω ε χε δη συντελεσθε στόν γγελικό κόσµο. Τό κακό προέρχεται πό τό δηµιουργηµένο πνε µα χι πό τήν λη. Ε ναι βαθύτερο πό µιά σφαλµένη κλογή κατεύθυνση, βαθύτερο κόµα πό µιά κλογή νάµεσα σέ να κατώτερο καί σ' να νώτερο γαθό. ταν, πω διδάσκει Μέγα θανάσιο, πιστία τ γάπη, παράλογο χωρισµό πό τόν ναν καί Μοναδικό, πο ο ξίζει τήν στοργή καί τήν γάπη. ποκατάσταση καί τελείωση τ νθρώπινη φύση µέ τήν Σάρκωση, τήν Σταύρωση, τήν νάσταση καί τήν νάληψη το Κυρίου µα ψιστη χαρά τ νθρώπινη φύσεω βρίσκεται στό γεγονό τι " λόγο σάρξ γένετο καί σκήνωσεν ν µ ν." σχατο σκοπό τ νθρώπινη παρξη ποκαλύπτεται καί πραγµατώνεται στή Σάρκωση καί µέ τήν Σάρκωση. Κατέβηκε πό τόν ο ρανό γιά νά λυτρώσει τή γ, γιά 3

4 νά νώσει τόν νθρωπο µέ τό Θεό γιά πάντα. Καί γινε νθρωπο. Α τό τό περιέγραψαν µέ σαφήνεια λοι ο Μεγάλοι Πατέρε τ κκλησία µα. γιο Ε ρηνα ο διδάσκει: " Υ ό το Θεο γινε Υ ό το νθρώπου, γιά νά µπορέσει νθρωπο πίση νά γίνει υ ό το Θεο ". Μέ τήν Σάρκωση δέν ποκαθίσταται καί δέν πανέρχεται πλά καί µόνον ρχέγονη πληρότητα τ νθρώπινη φύσεω. έν πανέρχεται µόνον νθρώπινη φύση στήν κοινωνία µέ τόν Θεό, πού κάποτε χασε. Σάρκωση ε ναι πί πλέον καινή ποκάλυψη, τό νέο καί πιό προχωρηµένο β µα. πρ το δάµ ταν µιά "ψυχή ζ σα". λλά σχατο δάµ ε ναι Κύριο ξ ο ρανο (Α Κορ. ιε, 47). Καί στήν Σάρκωση το Λόγου νθρώπινη φύση δέν χρίσθηκε πλ µέ πλούσια παροχή Χάριτο, λλά δηγήθηκε σέ µιά στενή καί ποστατική νωση µέ τόν διο τό Θεό. Σέ κείνη τήν νύψωση τ νθρώπινη φύσεω σέ µιά παντοτεινή κοινωνία µέ τήν Θεία Ζωή, ο Πατέρε τ ρχαία κκλησία ε δαν πό κοινο τήν ο σία τ σωτηρία, τήν βάση το λυτρωτικο ργου το Χριστο. γιο Γρηγόριο Θεολόγο διδάσκει τι σώζεται κε νο πού νώνεται µέ τόν Θεό. κε νο πού δέν νώνεται δέν θά µπορο σε νά σωθε ποτέ. Α τό ταν λόγο γιά τόν πο ο Μέγα Θεολόγο πέµενε, πολεµ ντα τόν α ρετικό πολλινάριο, γιά τήν πληρότητα τ νθρώπινη φύσεω, τήν ποία προσέλαβε κατά τήν Σάρκωση Μονογενή Υ ό το Θεο. Α τή ταν βασική διατύπωση σ' λόκληρη τήν θεολογία τ ν πρώτων α ώνων, στόν γιο Ε ρηνα ο, στόν γιο θανάσιο, στόν γιο Κύριλλο λεξανδρεία, στόν γιο Μάξιµο τόν µολογητή καί στού Καπαδόκε Πατέρε. λόκληρη στορία το Χριστολογικο δόγµατο προσδιορίστηκεν πό α τή τήν βασικήν ντίληψη: τήν Σάρκωση το Λόγου πολύτρωση. Στήν Σάρκωση νθρώπινη στορία λοκληρώθηκε. α ώνια βουλή το Θεο κπληρώθηκε, "τό µυστήριο τό π' α ώνων κεκρυµµένον καί γγέλοι γνωστον". Ο µέρε τ ναµον τελείωσαν. εσχηµένο καί ναµενόµενο λθε. Καί πό τώρα καί στό ξ, γιά νά χρησιµοποιήσουµε τήν φράση το γίου ποστόλου Παύλου, ζωή το νθρώπου "κέκρυπται σύν τ Χριστ ν τ Θε " (Κολασ. γ, 3). Ε δαµε τι κεντρικό περιεχόµενο τ ν δερµατίων χιτώνων ε ναι νεκρότητα, µετατροπή τ ζω σέ πιβίωση. Α τό ποτελε ντω φυσιολογικό ποτέλεσµα τ µαρτία, δέν ε ναι δηµιούργηµα το Θεο. Θεό δέν δηµιουργε τό κακό. 1 λλά Θέο νέχεται (δηλ. ποβαστάζει) µέσα στήν πειρη γάπη του καί τήν νέα α τή κατάσταση καί τήν µετατρέπει σέ ε λογία. Μεταβάλλει,τι ε ναι ποτέλεσµα ρνηση καί κατά συνέπεια ρνητικό, σέ σχετικά θετικό, ν ψει τ τελικ µεταµόρφωσή του. " τι καί το γενοµένοι κακο γαθοπρεπ κέχρηται Θεό πρό διόρθωσιν µ ν". 2 Τό κακό πού δέν ε ναι πό µόνο του "ο τε ν" ο τε πολύ περισσότερο " ντων ποιητικόν", κάτω πό τήν καταλυτική καί ναστοιχειωτική τ ν πάντων γάπη το γαθο µπορε νά γίνει, κατά τήν συγκλονιστική κφραση το γίου ιονυσίου το ρεοπαγίτου, "καί ν καί γαθόν καί γαθ ν ποιητικόν". 3 τσι µέ τήν µέχρι τώρα παράθεση τ ν θεοφώτιστων θέσεων τ ν γίων Πατέρων δίνεται πάντηση στό πονηρό καί δαιµονικό ρώτηµα τ ν θέων καί λιστ ν, γιατί Θεό δηµιούργησε τόν δάµ, φο γνώριζε τι θά µαρτήσει καί θά πέσει, καί µαζί του θά πεφτε καί λο τό νθρώπινο γένο. γιο ωάννη Χρυσόστοµο διδάσκει πίση σχετικά: " έν γνώριζε πό πρίν µόνον α τό γνώριζε πίση τι µετά τήν παράβαση θά τόν ναστήσει, σύµφωνα µέ τό σχέδιο τ προαιώνια σωτηρία. Καί δέν θά προέβλεπε τήν πτώση, ν δέν ε χε 1 Μεγάλου Βασιλείου, µιλία τι ο κ στιν α τιο τ ν κακ ν Θεό PG 31, 329 A A. 2 γίου Μαξίµου το µολογητο, Σχόλια ε τό περί τ ν θείων νοµάτων, 4, 33, PG 4, 305 D. 3 γίου ιονυσύου το ρεοπαγίτου, Περί τ ν θείων νοµάτων, 4, 20, PG 3, 717 C. 4

5 σκεφθε προηγουµένω τήν νάσταση. Γνώριζε τι θά πέσει, λλά ε χε ξασφαλίσει τό φάρµακο τ νάστασή του καί παραχώρησε νά δοκιµάσει νθρωπο τό θάνατο, γιά νά µάθει τί θ' κολουθούσει µέ τί δικέ του δυνάµει καί τί µέ τή χάρη το πλάστη του. Γνώριζε τι θά πέσει δάµ, λλά βλεπε τι πό α τόν θά προερχόταν βελ, νώ, νώχ, Ν ε, λία, ο προφ τε, ο ξαίσιοι πόστολοι, ε γένεια τ νθρώπινη φύση, τά θεοκίνητα νέφη τ ν µαρτύρων πού σταζαν τήν ε σέβεια. Τά βλεπε α τά, καί πο ταν τό καλό, πο τό δίκαιο, πο κε νο πού πρεπε στόν Θεό, στε πειδή πρόκειτο ν' µαρτήσει να νθρωπο, α τόν νά µήν τόν νεβάσει πό τήν νυπαρξία, καί νά νακόψει τήν γέννηση τόσων νδρ ν, πού γιά τόν καθένα του δέν ε ναι ξιο λο κόσµο, καί νά θερίσει πό τή ρίζα τόση βλάστηση καί µορφιά το νθρωπίνου γένου καί νά ρίξει ναντίον του τό ξερίζωµα καί τήν ργή, καί µάλιστα τήν στιγµή πού κε νο στερα προτίµησε τήν µαρτία καί ο τε ε χε µαρτήσει ο τε ε χε σκεφθε κ ν νά µαρτήσει, πειδή ο τε ε χε κόµα λάβει τήν παρξη; Γιατί, ν γνώρισµα τ ν φρονίµων ε ναι νά µή ζητο νται ε θ νε πό κε νον πού µελέτησε ν' µαρτήσει, λλά δέν µάρτησε, π Θεό θά ζητήσει τιµωρία µαρτωλο πό κε νον πού ο τε σκέφθηκε ν' µαρτήσει, καί τότε πού ταν βαρύ τό µάρτηµα, (π δηλ. δέν ε ναι βαρύ θέτηση τ εσποτικ ντολ ;), δέν θά µενε µω θεράπευτο ξαιτία τ νέκφρατη φιλανθρωπία το Πλάστη, κι πρωτόπλαστο πρόκειτο νά πανέλθει στή ρχική ε γένεια; στε ν δέν ρχόταν στήν παρξη, πειδή πρόκειτο νά µαρτήσει πρωτόπλαστο, θά παρουσιαζόταν τι Θεό τιµωρε κε νον πού δέν µάρτησε καί τι τόν στερο σε πό τή κατοπινή νάκληση καί σωτηρία του, καθιστώντα τσι τήν κτήση ρηµη πό τόσου λαµπρού καί γαθού νδρε ". 4 γιο ωάννη αµασκηνό πίση δίνει καταπληκτική σχετική πάντηση στό ρώτηµα τ ν ρθολογιστ ν καί πονηρ ν θέων: Γιατί δηµιουργε Θεό τόν κόσµο, φο γνώριζε παντογνώστη πού ε ναι τι νθρωπο θά πεφτε καί θά βασανιζόταν µαζί του καί λο τό νθρώπινο γένο, πό τί κακουχίε, τί σθένειε, τού πολέµου καί τελικά τόν θάνατο; ν, πειδή Θεό προέβλεπε τήν πτώση τ ν πρωτοπλάστων, δέν δηµιουργο σε τόν κόσµο, τότε θά ττ το τό καλό πό τό κακό. Θά νικιόταν δηλ. πειρη γαθότητα το Θεο πό τόν διάβολο πού παρέσυρε τόν κόσµο στήν δική του πτώση. 5 πω σηµειώσαµε δη: Κατά τήν βασική παραδοχή τ ρθόδοξη Πίστη µα καί κατά τού Πατέρε νθρωπο ε ναι πλασµένο νά ζ θεοκεντρικά. Α τό σηµαίνει τι, γιά νά ε ναι ληθινό, πρέπει νά πάρχει σέ κάθε στιγµή καί νά ζ θεοκεντρικά. ταν ρνε ται τό Θεό, ρνε ται τόν αυτό του καί α τοκαταστρέφεται. ταν ζ θεοκεντρικά, καταξιώνει µέχρι τό πειρο τό αυτό του, ναπτύσσεται καί λοκληρώνεται µέχρι τήν α ωνιότητα. Γιά τήν πλήρη νατροπή τ θεωρία το αρβίνου πό µεγάλου πιστήµονε διαπρεπε πανεπιστηµιακού καθηγητέ, φυσικού, βιολόγου καί γενετιστέ, στήν ποία στηρίζεται καί Μέσκο, γιά τήν α τιολόγηση τ πιστία του, παραπέµπουµε τόν ναγνώστη στά τρία τελευτα α τεύχη τ ν " γίων Κολλυβάδων" καί στό παρόν τε χο. 4 γίου Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεω, ΕΠΕ 3, µφιλόχια 161. Μετάφραση ληφθε σα πό τό περιοδικό "Κιβωτό ", τε χο 24, 2010, σελ Καί διο διάβολο ρνήθηκε τήν κοινωνία του µέ τόν Θεό, ντιστρατεύθηκε τό θέληµά Του. Θέλησε νά δηµιουργήσει, παρά τό γεγονό τι ε ναι κτίσµα, τήν α τοζωή. ρνησή µω τ κοινωνία του µέ τόν Θεό σήµανε τήν α τοκαταστροφή του. 5

6 ναφορικά µέ τί σφαλµένε θέσει το Μέσκου γιά τήν παρξη τ κολάσεω πειλ γιά τήν ποφυγή τ µαρτία, καί λεγχο τ νθρώπινη συµπεριφορ καί καταπίεση τ λεύθερη σκέψη καί συνείδηση, παραπέµπουµε τόν ναγνώστη στά τεύχη το περιοδικο µα : Μάρτιο 2007, 1. πλάνη περί δηµιουργία τ κολάσεω πό τόν Θεόν. α. Θεό δέν δηµιουργε κόλαση. β. Ο τε τόν θάνατον δηµιούργησε Θεό, Καλοκαίρι 2007, 2. πλάνη περί δηµιουργία τ κολάσεω πό τόν Θεό. γ. θέα το Θεο Παράδεισο α ώνια Κόλαση. Φθινόπωρο 2007, 3. µέθεξη το Θεο α ώνια βασιλεία καί παράδεισο. " σα τινέ τ ν γίων δι πτασία καί ποκαλύψεω ε δον περί τ µελλούση κολάσεω καί τ ν ν α τ σεβ ν καί µαρτωλ ν, σκιαγραφίαι τινέ τ ν µελλόντων σαν καί ο ον διατυπώσει, λλ ο κ δη παρόντα καί νεργούµενα πράγµατα" γιο Μ ρκο Ε γενικό " καστο µέλλει π ρ δε ν, ν φ ο κ γνώρισεν" γιο Γρηγόριο Θεολόγο "Ο δέ τ ν ν δ κακ ν α τιό στιν Θεό " Μέγα Βασίλειο Συγκλονιστικό: Πιστεύει στό Θεό; να θεο καθηγητή τ φιλοσοφία συζητάει µέ ναν φοιτητή του στό µφιθέατρο το πανεπιστηµίου, γιά τήν σχέση µεταξύ... πιστήµη καί πίστη στόν Θεό... Καθηγητή : Λοιπόν, πιστεύει στόν Θεό; Φοιτητή : Βεβαίω, κύριε. Καθ.: Ε ναι καλό Θεό ; Φοιτ.: Φυσικά. Καθ.: Ε ναι Θεό παντοδύναµο ; Φοιτ.: Ναί Καθ.: δελφό µου πέθανε πό καρκίνο, παρότι παρακαλο σε τόν Θεό νά τόν γιατρέψει καί προσευχόταν σ' Α τόν. Ο περισσότεροι πό µ θά προσπαθο σαν νά βοηθήσουν α τού πού χουν τήν νάγκη του. Πο ε ναι καλοσύνη το Θεο λοιπόν; Φοιτ.:.. Καθ.: έν µπορε νά παντήσει, τσι δέν ε ναι; ξαναρχίσουµε νεαρέ µου. Ε ναι καλό Θεό ; Φοιτ.: Ναί. Καθ.: Ε ναι καλό... διάβολο ; Φοιτ.: χι. Καθ.: Ποιό δηµιούργησε τόν διάβολο; Φοιτ.:.... Θεό.. Καθ.: Σωστά.. Πέ µου παιδί µου, πάρχει κακό σ' α τόν τόν κόσµο; Φοιτ.: Ναί. Καθ.: Τό κακό βρίσκεται παντο, τσι δέν ε ναι; Καί Θεό πλασε τά πάντα, σωστά; Φοιτ.: Ναί. Καθ.: ρα, λοιπόν, ποιό δηµιούργησε τό κακό; Φοιτ.:... Καθ.: πάρχουν ρρώστιε ; νηθικότητα; Μίσο ; σχήµια; λα α τά τά τροµερά στοιχε α πάρχουν σ' α τόν τόν κόσµο, τσι δέν ε ναι; Φοιτ.: Μάλιστα. Καθ.: Λοιπόν, ποιό τά δηµιούργησε; Φοιτ.:... Καθ.: πιστήµη λέει τι χρησιµοποιε τί 5 α σθήσει σου γιά νά ναγνωρίζει τό περιβάλλον γύρω σου καί νά προσαρµόζεσαι σέ α τό. Πέ µου παιδί µου, χει δε ποτέ τόν Θεό; Φοιτ.: χι, κύριε. Καθ.: χει ποτέ γγίξει τό Θεό; χει ποτέ γευτε τό Θεό, µυρίσει τό Θεό; Καί τέλο πάντων, χει ποτέ ντιληφθε µέ κάποια πό τί α σθήσει σου τό Θεό; Φοιτ..:... χι, κύριε. Φοβ µαι πώ χι. Καθ.: Καί παρ' όλα α τά πιστεύει κόµα σέ Α τόν; Φοιτ.: Ναί. Καθ.: Σύµφωνα µέ µπειρικό, λεγχόµενο καί µέ δυνατότητα µελέτη τ ν ποτελεσµάτων νό φαινοµένου πρωτόκολλο, πιστήµη ποστηρίζει τι Θεό δέν πάρχει. Τί χει νά παντήσει σέ α τό, παιδί µου; Φοιτ.: Τίποτα. γώ χω µόνο τήν πίστη µου. Καθ.: Ναί, πίστη. Καί α τό ε ναι τό πρόβληµα τ πιστήµη. Φοατ: Κύριε καθηγητά, πάρχει κάτι πού τό νοµάζουµε θερµότητα; Καθ.: Ναί. 6

7 Φοιτ.: Καί πάρχει κάτι πού τό νοµάζουµε κρύο; Καθ.: Ναί. Φοιτ.: χι, κύριε. έν πάρχει. Μπορε νά χει µεγάλη θερµότητα, κόµα περισσότερη θερµότητα, περθερµότητα, καύσωνα, λίγη θερµότητα καθόλου θερµότητα. λλά δέν πάρχει τίποτα πού νά νοµάζεται κρύο. Μπορε νά χτυπήσουµε 273 βαθµού πό τό µηδέν, πού σηµαίνει καθόλου θερµότητα, λλά δέν µπορο µε νά π µε πιό κάτω πό α τό. έν πάρχει τίποτα πού νά νοµάζεται «κρύο». «Κρύο» ε ναι µόνο µία λέξη, πού χρησιµοποιο µε γιά νά περιγράψουµε τήν πουσία θερµότητα. έν µπορο µε νά µετρήσουµε τό κρύο. θερµότητα ε ναι νέργεια. Τό κρύο δέν ε ναι τό ντίθετό τ θερµότητα, κύριε, ε ναι πλά πουσία τη. Στήν α θουσα πικρατε σιγή... Φοιτ.: Σκεφτε τε τό σκοτάδι, κ. καθηγητά. πάρχει κάτι πού νά νοµάζουµε σκοτάδι; Καθ.: Ναί, τί ε ναι νύχτα ν δέν πάρχει σκοτάδι; Φοιτ.: Κάνετε καί πάλι λάθο, κύριε καθηγητά. Τό «σκοτάδι» ε ναι πουσία κάποιου λλου παράγοντα. Μπορε νά χει λιγοστό φ, κανονικό φ, λαµπερό φ, κτυφλωτικό φ... λλά, ταν δέν χει φ, δέν χει τίποτα καί α τό τό νοµάζουµε σκοτάδι, τσι δέν ε ναι; Στήν πραγµατικότητα τό σκοτάδι πλά δέν πάρχει. ν π ρχε, θά µπορο σε νά κάνει τό σκοτάδι σκοτεινότερο. Καθ.: Πο θέλει νά καταλήξει µέ λα α τά, νεαρέ µου; Φοιτ.: Κύριε, θέλω νά καταλήξω τι φιλοσοφική σα σκέψη ε ναι λαττωµατική... Καθ..: λαττωµατική!; Μήπω µπορε νά µο ξηγήσει γιατί; Φοιτ.: Κύριε καθηγητά, σκέφτεστε µέσα στά ρια τ δυαδικότητα. ποστηρίζετε τι πάρχει ζωή καί µετά πάρχει καί θάνατο, να καλό Θεό καί να κακό Θεό. Βλέπετε τήν ννοια το Θεο σάν κάτι τελικό, κάτι πού µπορε νά µετρηθε. Κύριε καθηγητά, πιστήµη δέν µπορε νά ξηγήσει ο τε κάτι τόσο πλό πω τήν σκέψη. Χρησιµοποιε τήν λεκτρική καί µαγνητική νέργεια, λλά δέν χει δε ποτέ, πόσο µ λλον νά καταλάβει πόλυτα, α τήν τήν νέργεια. Τό νά βλέπει τό θάνατο σάν τό ντίθετό τ ζω ε ναι σάν νά γνοε τό γεγονό τι θάνατο δέν µπορε νά πάρξει α τόνοµο. θάνατο δέν ε ναι τό ντίθετό τη ζω : ε ναι πλά πουσία τη. -Τώρα πε τε µου κάτι, κύριε καθηγητά. ιδάσκετε στού φοιτητέ σα τι ξελίχτηκαν πό µία µα µού; Καθ.: άν ναφέρεσαι στήν φυσική ξελικτική πορεία, τότε ναί, καί βέβαια. Φοιτ.: χετε ποτέ παρακολουθήσει µέ τά µάτια σα τήν ξέλιξη; Καθ.:.. Φοιτ.: φ' σον κανένα δέν παρακολούθησε ποτέ τήν διαδικασία τ ξέλιξη πιτόπου καί κανένα δέν µπορε νά ποδείξει τι α τή διαδικασία δέν σταµατ ποτέ, τότε διδάσκετε τήν προσωπική σα ποψη πί το θέµατο. Τότε, µήπω δέν ε στε πιστήµονα, λλά πλά να κήρυκα ; Κάθ.:.. Φοιτ. (πρό τήν τάξη): πάρχει κάποιο στήν τάξη πού νά χει δε τόν γκέφαλο το κ. καθηγητή; Πο νά χει κούσει νιώσει κουµπήσει µυρίσει τόν γκέφαλο το κ.καθηγητ ; Κανένα. ρα σύµφωνα µέ τού κανόνε το µπειρικο, λεγχόµενου καί µέ δυνατότητα προβολ πρωτόκόλλου, πιστήµη µπορε νά σχυριστε τι δέν χετε γκέφαλο, κύριε. Καί φο ε ναι τσι τά πράγµατα, τότε, µέ λο τόν σεβασµό, π µπορο µε νά µπιστευτο µε α τά πού διδάσκετε, κύριε; Καθ.: Μο φαίνεται τι πλά θά πρέπει νά στηριχτε στήν πίστη σου, παιδί µου. Φοιτ.: Α τό ε ναι, κύριε... σύνδεσµο µεταξύ το νθρώπου καί το Θεο ε ναι ΠΙΣΤΗ. Α τή ε ναι πού κινε τά πράγµατα καί τά κρατάει ζωντανά.. Τό νοµα το νεαρο φοιτητ ταν ALBERT EINSTEIN. 7

8 στενή σχέση τ µαρτία καί τ βούληση ( πόρριψη το δυαλισµο το ρσένιου Μέσκου) µαρτία δέν πραγµατοποιε ται ξω πό τήν βούληση. τυχόν παρξη καί τό πραγµατοποιήσιµο τ µαρτία ξω πό τή βούληση θά ε σήγαγε τήν νθρώπινη συνείδηση στό στόµιο το µεταφυσικο τέρατο, νό τέρατο πού σηµαίνει τό ναγκα ο καί ναπόφευκτο τ µαρτία καί το κακο. Τό παραίτητο α τό τ µαρτία θά ε χε λογική ντίθεσή του τό παραίτητο το γαθο καί τσι προσωπικότητα θά ταν ποκλεισµένη πό τήν θική ( λεύθερη) σφαίρα καί δοµηµένη στόν ντολογικό καί γνωσιολογικό δυαδισµό. λλά θικό χαρακτήρα τ προσωπικότητα ποκλείει κάθε κακό πού θά ταν ξω πό τή βούληση, κάθε ξω πό τή βούληση µαρτία. Για τό λέει µέγα νηπτικό πατήρ τ κκλησία µα γιο σαάκ Σ ρο : "Κακόν ξω προαιρέσεω θεωρούµενον ν τ φύσει τ ν ντων στίν ο δέν". 6 ηλ. τό κακό δέν πάρχει ξω πό τήν βούληση. κε ποστασιάζεται! βούληση ε ναι πεύθυνη γιά κάθε µαρτία. Ε ναι γωγό ταυτόχρονα µέσ' πό τόν πο ο τό κακό διοχετεύεται στόν νθρωπο. φθορά τ βουλήσεω πό τήν µαρτία ε ναι τόσο δεινή, στε πρώτη παίτηση το Χριστο καί το Χριστιανισµο πό τόν νθρωπο ε ναι τό "µηδαµο ζητε ν τό αυτο θέληµα". Για τό καί α ξηση στήν ρετή κατορθώνεται "κατά τό µέτρον τ 6 γίου σαάκ το Σύρου, Λόγο 27ο ρνήσεω το θελήµατο το κόσµου". πολλαπλασιασµό τ ν µαρτι ν συµβαίνει µέ τήν µµονή το νθρώπου στήν µαρτωλή του βούληση. " νθρωπο θελήµατι δί δελεάζεται πό τ κακία ", κατά τόν σιο Μακάριο τόν Μέγα. Σέ µερικού κούσια µοίωση µέ τήν µαρτία φθάνει µέχρι τήν πόλυτη παράδοση στόν διάβολο. "Ο µέν κατά προαίρεσιν χοντε τό κακόν, ο τοί ε σιν ο τό αυτόν θέληµα πιδιδόντε τ κακί καί συνηδόµενοι καί φιλιάζοντε ο τοι ε ρήνην χουσι µετά το Σαταν καί ο ποιο σι πόλεµον ν το λογισµο µετά το διαβόλου". 7 µαρτία δέν σχετίζεται µόνον µέ τήν ψυχή λλά ε ναι στενότατη σχέση τη καί µέ τό σ µα. Τό ργανο στό πο ο τελε ται µυστική µετάβαση το ψυχικο στό σωµατικό λλά καί το σωµατικο στό ψυχικό ε ναι καρδιά. Γιατί µέ τήν καρδιά "συµπλέκεται καί συγκέκταται ψυχή", κατά τόν σιο Μακάριο. Χάρη σ' α τή τή σύγκραση καρδιά χι µόνο συµµετέχει στήν θεοειδ ξία κείνη, λλά καί στήν µαρτία τη. τσι µαρτία βασιλεύει στήν καρδιά καί περν σέ λα τά µέρη. ιότι πό τήν καρδιά ξέρχονται διαλογισµοί πονηροί πού ξεχύνονται πουλα καί σκοτίζουν τόν νθρωπο. καρδιά συνδέει µέσα τη τήν ψυχή καί τό νο καί τήν βούληση. Γι' α τό καρδιά ε ναι συνώνυµη κφραση τ ν λέξεων ψυχή, νο καί βούληση. ταν καταστε µαρτωλή καρδιά, καθίστανται µαρτωλά καί ψυχή καί νο καί βούληση. νο ε ναι φθαλµό τ καρδι, µέ τόν πο ο καρδιά πιβλέπει τόν πέρογκο σωτερικό κόσµο καί τήν ζωή τη. Γράφει Μέγα γιο : "Α τή καρδιά ε ναι να µικρό σκε ο καί κε βρίσκονται ο δράκοντε καί κε ο λέοντε καί κε τά δηλητηριώδη θηρία καί λοι ο θησαυροί τ κακία καί κε ο σκληροί καί νώµαλοι δρόµοι, κε καί τά φαράγγια, κε µω σαύτω βρίσκεται πάλι καί Θεό, κε καί ο γγελοι, κε ζωή καί βασιλεία, κε τό φ καί ο πόστολοι, κε ο θησαυροί τ χάριτο, κε τά πάντα". 8 (Συνεχίζεται πάντησή µα στό πόµενο τε χο το περιοδικο µα ). 7 µιλία ΚΖ, 2 (693 CD). 8 µιλία ΙΕ, 32 (597 Β). 8

9 «Ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ εἰκόνα ἡμετέραν καί καθ ὁμοίωσιν» 1. Ποιά ε ναι προαιώνια βουλή το Θεο, κατά τού Πατέρε, πού συνιστ τό γγέλοι καί νθρώποι ποκεκρυµµένον καί γνωστον µυστήριον; 2. κβιάζεται τό θέληµα το Θεο πό τί πιλογέ το νθρώπου καί τήν ποστασία το ωσφόρου; 3. Ε ναι νσάρκωση το Χριστο ποτέλεσµα µι ποτυχία το νθρώπου; 4. Τί σηµαίνει τό ποιήσωµεν νθρωπον κατ ε κόνα µετέραν; 5. Ποιά ε ναι ε κόνα, σύµφωνα µέ τήν ποία δηµιουργε ται νθρωπο ; 6. Τί σηµαίνει τό καθ µοίωσιν; 7. Ποιό ε ναι σκοπό τ δηµιουργία ; 8. Γιατί Χριστό νοµάζεται πρωτότοκο πάση κτίσεω πό τόν µέγα Πα λο; 9. ταν νθρωπο τέλειο µέσα στόν παράδεισο τελή καί νήπιο καί χρειαζόταν τήν λοκλήρωση; Πότε καί π πετεύχθη λοκλήρωση, παρά τήν ποτυχία καί τήν πτώση το νθρώπου. 10. Ποιό ε ναι τό ρχέτυπο σύµφωνα µέ τό πο ο δηµιουργήθηκε νθρωπο, φο δοµή του ε ναι θεολογική καί ε ναι κοσµηµένο µέ σοφία, µέ λόγο καί λα τά θεοπρεπ γαθά; γαπητή ναστασία, Μέ τό κείµενο α τό συνεχίζουµε τί παντήσει µα, σύµφωνα µέ τί θέσει τ ν σίων καί Θεοφόρων Πατέρων µα, στά ρωτήµατα πού θέσαµε. Ο δερµάτινοι χιτ νε, λοιπόν, µ πιβλήθηκαν πό ξω, παρέχουν πρόσκαιρα τήν πηρεσία του στό σ µα καί δέν ε ναι σύµφυτοι µέ τήν φύση το νθρώπου κατά τόν γιο Γρηγόριο Νύσση. νεκρότητα καί πρόσκαιρο θάνατο πιβλήθηκαν πό φιλανθρωπία καί γιά λόγου ο κονοµία πό τόν Θεό στόν νθρωπο, γιά νά µή γίνει τό κακό θάνατο. Τά πάθη, µετατροπή δηλ. καί λλοίωση τ ν φυσικ ν λειτουργι ν το νθρώπου, ποτέλεσαν τήν "δίκη" (τιµωρία), πού χι Θεό λλά κτίση πέβαλε στόν νθρωπο. Π γινε α τό; Ο νόµοι τ κτίσεω πού Θεό θεσε γιά τήν λειτουργία τη, συνεχίζουν νά λειτουργο ν, λλά ποδιοργανώθηκαν καί λειτουργο ν ντεστραµµένα τώρα, καί µπλέκουν σ' α τή τήν ντεστραµµένη λειτουργία του καί τόν νθρωπο, µέ ποτέλεσµα νά τόν ταλαιπωρο ν καί νά τόν βασανίζουν, πω ξήγησε πολύ Καβάσιλα. νθρωπο α τοτραυµατίσθηκε καί ποδιοργανώθηκε, βρίζοντα τόν Θεό καί προσβάλλοντα τήν ε ταξία, τήν ρµονία καί τού νόµου λειτουργία τ φύσεω ποία τώρα στρέφεται ναντίον του. τιµωρία, πού φυσιολογικά ρχεται στόν βριστή, δέν προέρχεται πό τήν δικαιοσύνη το Θεο πού ο τε πλήγη ο τε ζητάει κανοποίηση, λλά πό τήν δικαιοσύνη τ κτίσεω. ηµιούργησε νθρωπο στόν αυτό του µία ποκρουστική καί ε δεχθ µορφή, τραυµατίζοντα τόν αυτό του. πανυπεράγαθο Θεό χρησιµοποιώντα τό διο φθαρµένο καί λλοιωµένο λικό πρόσθεσε µία δεύτερη λειτουργία πού ποτέλεσε τήν θετική ψη τ ν δερµατίων χιτώνων. πό τή µιά, λοιπόν, ο δερµάτινοι χιτ νε ε ναι τό φυσιολογικό ποτέλεσµα τ µαρτία, ποτελο ν τήν µαύρωση το κατ' ε κόνα, κπτωση πό τό κατά φύσιν, συνιστο ν τα τόχρονα " βρι", "δίκη" καί "τρα µα" πό τήν λλη, ποτελο ν "φάρµακο" καί ε λογία, συνιστο ν µία καινούργια δυνατότητα πού δίνει Θεό στόν νθρωπο γιά νά µπορέσει νά πιβιώσει σωστά, γιά νά φθάσει στό σηµε ο νά ξαναβρε πληρέστερη τή ζωή καί ραιότερη τή µορφή τ φύση του ν Χριστ. Α τό τό µυστήριο κφράζει Μέγα Πα λο µένοντα κστατικό µπροστά στήν φατη φιλανθρωπία το Πανυπεράγαθου Θεο : " βάθο πλούτου καί σοφία καί γνώσεω Θεο. νεξερεύνητα τά κρίµατα α το καί νεξιχνίαστοι α δοί α το!" (Ρωµ. 11, 33). Στά πόλοιπα ρωτήµατα πού θέσαµε µ παντ γιο Νικόδηµο γιορείτη στό Συµβουλευτικό του γχειρίδιον. " πειδή, µερικοί πεπαιδευµένοι, πού σχολο νται µάλιστα µέ τήν θεολογία καί διαβάζοντα τό σηµείωµα πού χω περί τ Κυρία Θεοτόκου στό νεοτύπωτο βιβλίο το οράτου Πολέµου πορο ν α π ε πα, τι ν καθ' πόθεση λοι ο νθρωποι καί τά πόλοιπα κτίσµατα γίνονταν κακά, µόνη Κυρία Θεοτόκο ταν ακανή νά ε χαριστήσει τόν Θεόν καί β π ε πα, τι λο νοητό καί α σθητό κόσµο γινε για τό τό σκοπό, δηλ. γιά τήν Κυρία Θεοτόκο, καί πάλι Κυρία Θεοτόκο γινε γιά τόν Κύριον µ ν ησο ν Χριστόν πειδή, λέγω, περί τούτων 9

10 πορο ν µερικοί, πολογο µαι δ σύντοµα γιά νά λυθο ν ο πορίε του.... Πρό δέ τό β ποκρίνοµαι, τι χι µόνον πώ λο κόσµο νοητό καί α σθητό γινε γι' α τόν τόν σκοπό, δηλ. γιά τήν Κυρίαν Θεοτόκον καί Κυρία Θεοτόκο γινε πάλι γιά τόν Κύριον ησο ν Χριστόν, πω α τό τό ξηγε µέ τράνταχτα πιχειρήµατα σοφό καί θεολογικώτατο ωσήφ Βρυέννιο, ο τω πί λέξει λέγοντα : "Καί γιά νά µιλήσω µέ συντοµία, τό π ν το σκοπο καί παντό τούτου το κόσµου καί πάση τ κτίσεω πάντων τ ν στοιχείων καί λων τ ν γενε ν, λόκληρου το γένου µα καί νθρώπινη φυλ, λων τ ν α ώνων καί λων τ ν ρ ν, τό νθο µέν έσποινα Θεοτόκο, ραιότατο δέ καρπό, (λέγω δέ κατά τό νθρώπινον), ε ναι Υ ό τη µονογενή " (Λόγ. β ε τόν Ε αγγελισµόν, τόµ. β σελ. 143). έν λέγω µόνον α τό λλά καί µαζί µέ α τά παντ πώ λο α σθητό καί νοητό κόσµο για τό τό σκοπό προγνωρίσθηκε καί προορίστηκε. πό πο γίνεται α τό φανερό; πό α τά πού θά π στή συνέχεια. λε ο θε ε Γραφέ µαρτυρο ν τι τό µυστήριο τ νσάρκου το Θεο Λόγου ο κονοµία ε ναι ρχή λων τ ν δ ν το Κυρίου, τι ε ναι πρ τον πάντων τ ν κτισµάτων, καί τι α τό προορίστηκε πρό το προορισµο πάντων τ ν σωζοµένων τά ρητά δέ τ ν Γραφ ν µέ τά πο α α τό θεµελιώνεται ε ναι τά ξ : τό "Κύριο κτισέ µε ρχήν δ ν α το, ε ργα α το ", "Πρό το α νο θεµελίωσέ µε" (Παρ. η, 22, 23), τό " στιν ε κών το Θεο το οράτου, πρωτότοκο πάση κτίσεω " (Κολ. α 15. Καί πρόσεξε δέν ε πε δ πλ κτίσεω, λλά πάση κτίσεω τοι καί νοητ καί α σθητ ), καί τό "Ο προώρισε συµµόρφου τ ε κόνο το Υ ο α το, ε τό ε ναι α τόν πρωτότοκον ν πολλο δελφο " (Ρωµ. η 29). Καί α τά µέν ε ναι σα θεολογε θεσπέσιο πόστολο Πα λο. Συµφωνο ν δέ µέ τί θε ε Γραφέ καί πολλοί τ ν θείων Πατέρων ρµηνεύοντα τά πιό πάνω ρητά τό "Κύριο κτισέ µε ρχήν δ ν α το ", καί τό "Πρωτότοκο πάση κτίσεω " λένε τι ννοο νται α τά γιά τόν ησο ν Χριστόν, χι κατά τήν θεότητα, διότι πειδή ε ναι Θεό, µοούσιο καί συνάναρχο καί συνα διο µέ τόν Πατέρα, ο τε χτίστηκε πό τόν Θεό, ο τε ε ναι τό πρ το τ ν κτισµάτων, πω βλασφηµο σε ρειο λλά ννοο νται κατά τήν νθρωπότητα, τήν ποία δηλαδή πρίν πό κάθε λλο πρ γµα προε δε Θεό ρχήν τ ν θείων του δίων ρισµ ν πρίν πό λα τά ποιήµατα (δηµιουργήµατα) ο Πατέρε δέ α τοί ε ναι Μέγα θανάσιο στού λόγου του γ καί δ κατά ρειαν ν, Κύριλλο λεξανδρεία (στό 4ο Βιβλίο τ ν θησαυρ ν, στά κεφ. δ, καί η ), καί θε ο Α γουστ νο (στό βιβλίο του περί Τριάδο ). τι δέ προορισµό το Χριστο ε ναι ρχή το προορισµο λων τ ν σωζοµένων τό µαρτυρε πόστολο Πα λο λέγοντα α τό πού ναφέρθηκε πιό πάνω: "Ο προώρισε συµµόρφου τ ε κόνο το Υ ο α το ", συµφωνε δέ καί Ο κουµένιο ρµηνεύοντα α τό τό ρητό: "Α τό πού ε ναι Υ ό το Θεο κατά φύσιν µέ τήν νανθρώπηση (δηλ. γιο καί ναµάρτητο ), α τό γιναν καί α τοί κατά χάριν ε κόνα δέ το Υ ο καλε τήν ο κονοµίαν καί τό σ µα πού λαβε µέ τήν νανθρώπησή Του". Τήν ε κόνα α τήν, τήν ζωή δηλ. ν γιασµ καί τήν πολιτεία πρό,τι τό µώµητο καί γνό καί νώτερο ρµήνευσε καί Κύριλλο λεξανδρεία στόν Ο κουµένιο καί Κορέσιο τό ρµήνευσε α τό ξηγώντα τό θέµα το προορισµο καί κθέτοντα µέ µεγαλύτερη λεπτοµέρεια καί πλατύτερα α τό τό δόγµα." (Συνεχίζεται). 10

11 ρθοδοξία καί α ρεση (3ο Μέρο ) α. πάντηση 3η στού ρωτ ντε δελφού τ ρήµου το γίου ρου καί στόν δελφόν ιονύσιον περί το ν κέκτηνται τήν γιστικήν Χάριν ο α ρετικοί. β. πάντηση στί σφαλµένε θέσει το π. Ε θυµίου Τρικαµην (Συζήτηση µέ δύο γκριτου πανεπιστηµιακού καθηγητέ γιά τί θέσει το προηγούµενου τεύχου τ ν " γίων Κολλυβάδων"). Λίαν γαπητέ µοι Πέτρε! Χριστό νέστη! Ποιά γνώµη Σου περί το τελευταίου τεύχου τ ν " γίων Κολλυβάδων"; Σού πισυνάπτω καί τήν λληλογραφία µέ τόν ηµήτρη, στά Γιάννενα: γαπητέ µοι π. Νικόλαε, Χριστό νέστη! λα α τά πού γράφετε ε ναι πολύ ρα α καί ν γινόταν τώρα µία ρθόδοξο Σύνοδο, α τά κριβ τά πράγµατα θά πρεπε νά λεχθο ν πρό καταδίκη τ ν Ο κουµενιστ ν. νστασή µου ε ναι τι µε δέν ε µεθα Σύνοδο, γιά νά τού πο µε τι α τοί ε ναι κτό κκλησία καί ρα τά µυστήριά του ε ναι κυρα. Γιά µ σφαλή δό ε ναι ποτείχισι καί λεγχο τ ν α ρετικ ν καί τ ν ρθοδόξων, πού κοινωνο ν µέ του Ο κουµενιστά. χι α τοανακήρυξι µόνη ρθόδοξη κκλησία! Παίρνοντα τέτοιε θέσει δηµοσίω, νοµίζω τι µπαίνουµε σέ πικίνδυνε τραπού, γεµ τε πό διέξοδα. Καί ποιά νάγκη νά διαλαλο µε τι µε ε µαστε µόνη κκλησία, ( στω καί ν α τό τό περιορίσουµε στόν λλαδικό χ ρο); νάγκη, καί µάλιστα µεγάλη, ε ναι νά νηµερώσουµε τόν κόσµο τι µαρτάνουν θανασίµω, πού κοινωνο ν µέ α ρετικού ψευδοπατριάρχα, τύπου Βαρθολοµαίου. Τά πόλοιπα τά φήσουµε στόν Θεό. Νοµίζω τι α τία τ ν σχισµάτων στό Πάτριο, ρχίζοντα µέ τό Ματθαι κό σχίσµα, ε ναι α τή κριβ α τοανακήρυξι στήν µόνη κκλησία. Στό Νέο πάρχουν πολλοί, πού ε ναι ντω ε λαβε καί ρθόδοξοι στό φρόνηµα, λλά, λόγ παραπληροφορήσεω λλείψεω πληροφορήσεω, κάνουν τό σφάλµα νά κοινωνο ν µέ τού Ο κουµενιστά. Νοµίζω τι χουµε χρέο νά νηµερώσουµε α τόν τόν κόσµο τι α τή του κοινωνία τού δηγε στήν πώλεια, πάντα κατά τού γίου Πατέρα, λλά δέν νοµίζω τι χουµε κ ν τό δικαίωµα νά τού λέµε τι ε ναι κτό κκλησία. Ο τε κ ν τό λόγο, βλέπω, νά τό κάνουµε α τό. ιότι, φόσον ο ν γνώσει κοινωνο ντε κολάζονται, τί διαφορά χει πό τό νά ε ναι κτό κκλησία ; Νοµίζω, λοιπόν, τι α τή φιλολογία περί το " κτό κκλησία " µόνο µ βλάπτει, διότι περβαίνουµε τσι τά ριά µα καί τό ρόλο µα, πού ε ναι µπρακτο µολογία Πίστεω, χωρί µάλιστα νά ποκλείω τήν περίπτωση τι µία τέτοια στάσι ν' ποτελε καί βλασφηµία. Ο τε ποκλείω τήν περίπτωση τ πωλεία χάριτο πό τό Νέο, δηλαδή νά χετε δίκαιο. πλ, δέν νοµίζω τι ρόλο µα ( µολογητ ν) µ πιτρέπει ν' ποφασίζουµε καί νά διαλαλο µε, ποιό ε ναι ντό καί ποιό κτό κκλησία. έν βλέπω καί καµµία φέλεια νά τό κάνουµε α τό, ν βλέπω πειρε βλάβε, πω νέε διαιρέσει, καυγάδε κ.λπ. Ε θε Κύριο νά ε λογε καί νά νδυναµώνει σ καί τήν ο κογένειά σα. Μέ τήν ν Χριστ γάπη µου, ηµήτριο. 11

12 γαπητέ µοι ηµήτριε, Χριστό νέστη! Χρειάζεται πάλι προσεκτική µελέτη τ ν "Κολλυβάδων", γιά νά δο µε τί θέσει πού ποστηρίζονται κε. Ε ναι βασική ρχή λων τ ν Ο κουµενικ ν Συνόδων καί λων τ ν γίων Πατέρων, τι στήν Α ρεση δέν πάρχει δυνατότητα τ σωτηρία, δηλ. δέν παρέχεται δυνατότητα γιά κάθαρση, φωτισµό καί θέωση µέσ τ ν Μυστηρίων, πού ποκαλύπτουν τήν βασιλεία το Θεο καί πάνω στή γ. Ε ναι, στόσο, θαυµαστό, πω σηµειώνει πολύ π. Γεώργιο Φλωρόφσκι, π διασώζεται χάρι καί στό σχίσµα! ( λλά γιά πόσο χρονικό διάστηµα καί γιά ποιού ; δέν δίνεται πάντηση πό τόν µεγάλο θεολόγο!). Α τό τό σηµειώνει καί Μέγα µολογητή γιο Θεόδωρο Στουδίτη στήν πιστολή του Στεφάν γουµέν καί το σύν α τ : Στήν θαυµάσια α τή πιστολή του γιο Θεόδωρο Στουδίτη τονίζει, τι α τόµατη πώλεια τ χάριτο δέν πάρχει, διότι ο νατολικοί, (α ρετικοί ε κονο- µάχοι), ε χαν συγκοινωνήσει καί µέ τού υτικού. Καί ο νατολικοί π γαν στή ύση καί συλλειτούργησαν καί ο υτικοί λθαν στήν νατολή! Π, λοιπόν, δέν χάθηκε χάρι ; ταν λοι, διά τ λληλλούχου συλλειτουργήσεω, συγκοινώνησαν! Α τό ε ναι θαυµαστό, τονίζει Μέγα µολογητή. Πολλοί, τότε, α στηροί καί κριβε περί τήν πίστη, ρευνο σαν τά πράγµατα λεπτοµερ! στόσο γιο παγορεύει τήν περαιτέρω ξέταση το µεγάλου α το θέµατο, πού καταταλάνισε καί µ τού ρθοδόξου τά τελευτα α 90 χρόνια. Καί µάλιστα πρό πίρρωση τ θέσεώ του πικαλε ται τού µεγαλύτερου Ο κουµενικού Πατέρε καί ιδασκάλου, τόν γιο ωάννη τόν Χρυσόστοµο καί τόν γιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, πού δέν τά ε δαν ποτέ τσι τά πράγµατα. Καί λοι ο Πατέρε συµφωνο ν σέ α τέ τί θέσει, κατά τόν Μέγα µολογητή. ιότι διαφορετικά θά χανόταν χάρι καί ερωσύνη πό τήν κκλησία καί θά περιπίπταµε σέ ε δωλολατρεία διά τ λληλούχου συλλειτουργήσεω, ταν πάρχει θεσµική θεολογική καί κκλησιαστική κτροπή λόκληρων Πατριαρχείων καί Τοπικ ν κκλησι ν, ( πω συµβαίνει µέ τού Ο κουµενιστέ - Νεοηµερολογίτε ), πό τήν διαίρετη κκλησία, ναφορικά µέ τήν πίστη! ν σήµερα νώνονταν καί συνοδικά ο Νεοηµερολογίτε µέ τού Προτεστάντε καί συλλειτουργο σαν, πω γίνεται σέ πολλά µέρη το ξωτερικο, -καί νωση χει συντελεσθε στήν πράξη, - που καί σέ ο νιτικά φραγκολατινικά καί προτεσταντικά συλλείτουργα συµµετέχουν λλά κατ' ξοχήν σέ κοινά µυστήρια γάµων, βαπτίσεων, κηδει ν, γιασµ ν, ρτοκλασι ν, ρθρων, σπεριν ν, δοξολογι ν καί σέ κάθε λλη λατρευτική ε καιρία, χρειάζεται νέα καταδίκη τ ν α ρετικ ν Νεοηµερολογιτ ν, κοινων ν τ ν Προτεσταντ ν, γιά νά πωλεσθε Χάρι ; Α τή νωση χει γίνει καί µέ τού Λατίνου -Παπικού στή Ραβέννα, στό Μπαλαµαντ καί µετά τήν ρση τ ν ναθεµάτων τό 1965! Στό Freising (Φράιζινγ) τ Γερµανία, µάλιστα, πογράφηκε νωση καί µέ τού Προτεστάντε, (EKD), πό τόν Γερµανία Α γουστίνο, σχετικά µέ τό βάπτισµα καί τήν ποστολική διαδοχή, ναγνωρίζοντά του καί βάπτισµα καί ποστολική διαδοχή! 12

13 Ε ναι µήπω σέ καλύτερη µοίρα ο Παπικοί πό τού Προτεστάντε, ταν πάνω πό 200ιοι Πατέρε τού καταδικάζουν καί πλ θο Συνόδων τού θεωρο ν α ρετικού πί 1000 χρόνια; νωση µέ τού Μονοφυσίτε χει πιτευχθε στό Πατριαρχε ο ντιοχεία - καί κατά πολύ µεγάλο µέρο στό Πατριαρχείο λεξανδρεία,- που, (στήν ντιόχεια), ρίζεται µάλιστα, ποιό ερεύ θά προ σταται το κάθε Μυστηρίου, Μονοφυσίτη Νέο- ρθόδοξο, νάλογα µέ τό ποιό χει τό µεγαλύτερο ποίµνιο εραρχικά σέ ψηλότερη θέση! Ο Μονοφυσίτε χουν καταδικασθε πό τέσσερι Ο κουµενικέ Συνόδου...! Ο τε γώ ντιφάσκω µέ α τά πού τονίζω πιό πάνω καί πατερικά τά θεµελιώνω στό τελευτα ο τε χο το περιοδικο µα. Γιατί ν ντέφασκα, θά ντέφασκε καί Μέγα Θεολόγο, µό γιο Νικόδηµο γιορείτη. Συγκεκριµένα: ποσηµείωση στόν γ ποστολικό, πού παιτε τό δεύτερο πρόσωπο, δηλ. τήν Σύνοδο, γιά νά νεργοποιήσει τήν ποινή το κανόνα, νά πέλθει ννοµη συνέπεια το ερο Κανόνο το φορισµο τ καθαιρέσεω, ναφέρεται σέ µεµονωµένου πισκόπου πού κατ' ξοχήν διαπράττουν Κανονικέ Παραβάσει καί χι σέ θέµατα πίστεω! κόµη καί στήν περίπτωση, πού κάποιο πίσκοπο δέχεται τό βάπτισµα τ ν α ρετικ ν, πρέπει νά καταδικασθε πό σύνοδο. Ε ναι καί α τή κανονική παράβαση, στω καί ν φορ θέµατα πίστεω. λλά καί ν ε ναι παράβαση περί τήν πίστη, πειδή πρόκειται γιά µεµονωµένο πίσκοπο, παιτε ται δίκη καί καταδίκη πό τήν κκλησία. έν ε ναι µω τσι τά πράγµατα, ταν χουµε θεσµική κτροπή, νατροπή τ παραδόσεω τ διαίρετη κκλησία µέ συνοδικέ ποφάσει, προφαν καί πασίδηλη λλοίωση τ πίστεω πό λόκληρα πατριαρχε α καί τοπικέ κκλησίε νωση λοκλήρων τοπικ ν κκλησι ν µέ καταδικασµένου καί πό Ο κουµενικέ Συνόδου α ρετικού,! Στόν 68ο ποστολικό ξεκαθαρίζει α τή τήν θέση του γιο Νικόδηµο καί συµφωνε µέ τόν Μέγα καί δοξασµένο πό τόν Θεό διδάσκαλο σύµπασα κκλησία: Καί πρό συνοδικ διαγνώµη, ο α ρετικοί δηλ. πού δέν χουν κόµη καταδικασθε πό κάποια σύνοδο, βρίσκονται κτό κκλησία. Καί κανονικά θά πρεπε νά χειροτονηθο ν ξ ρχ, ταν προσέρχονται στήν κκλησία. Α τό τό βλέπουµε ξεκάθαρα στά πρακτικά τ Ζ Ο κουµενικ. Γιατί δέν τό κανε α τό κκλησία κατά τήν Ζ Ο κουµενική Σύνοδο; παντ µό διδάσκαλο, Μέγα Νικόδηµο γιορείτη : ιά τό πλ θο τ ν πιπολλαζόντων ε κονοµάχων. Τού δέχθηκε Ζ Ο κουµενική µέ µολογία καί ποκήρυξη τ α ρέσεω καί σύνταξη µέ τήν ρθοδοξία. Α τό σηµαίνει τι κκλησία τού σχυροποίησε στί ερατικέ θέσει. Πρόσωπον κκλησία πέχει Ο κου- µενική Σύνοδο. ιά πολλήν µεγάλην ο κονοµίαν, πού χρησιµοποίησε κκλησία, (ο κονοµικ καί ξ νάγκη, κατά τόν γιο Νικόδηµο), τού δέχθηκε. 9 9 κκλησία (πάντα) στήν Σύνοδο τ Καρθαγένη δέχθηκε τόσου µόνον κληρικού στήν φρική, πό α τού πού ε χαν πέσει στήν α ρεση, σου χρειάσθηκε, λόγ τ µεγάλη νάγκη πού π ρχε κε! ("τα τόν ε πε ν δέχθησαν, ( γιναν δεκτοί), ο κονοµικ καί ξ νάγκη "~, κατά τόν γιον Νικόδηµον. Γιά τόν λόγο α τό Σύνοδο πού γινε στήν ταλία δέν δέχθηκε τί χειροτονίε του, φο δέν π ρχε νάγκη, κατά τόν ΟΖ τ ν Καρθαγέν Συνόδου. Τονίζει γιο Νικόδηµο τι ε ναι σπάνιον νά γίνονται δεκτοί ο α ρετικοί πό τήν κκλησίαν: 13

14 Σέ λλε Ο κουµενικέ Συνόδου, πω στήν ΣΤ διά πλ µεταθέσεω πό τί θέσει τ ν α ρετικ ν, πέρασαν ο Μονοθελ τε -Μονοενεργ τε στήν πλευρά τ ν ρθοδόξων, πού ταν πολύ λιγότεροι κατά τήν σύγκληση τ ΣΤ Ο κουµενικ. Α τό γινε µω στά πλαίσια τ κκλησία, (πρόσωπον κκλησία πέχει Ο κουµενική Σύνοδο ). µέσω πό τά τ Συνόδου πληροφορούµαστε τι π ρχαν µέχρι τό 680 µ.χ. ρκετοί ρθόδοξοι πίσκοποι, στήν πλευρά τ ν ποίων πέρασαν ο πολλοί περισσότεροι, πρώην α ρετικοί Μονοθελ τε - Μονοενεργ τε, 20 χρόνια µετά τόν µαρτυρικό θάνατο το Μεγάλου γίου Μαξίµου το µολογητο, το δηγο τ ν ρθοδόξων. Πολλοί πό α τού πού πιβίωσαν, κ τ ν Πατέρων καί κ τ ν διαδόχων τ ν Πατέρων σχον τήν χειροτονίαν (σ.σ.!) κατά τόν Ο ρανοφάντορα! π ρχαν, ποµένω, ρκετοί ρθόδοξοι πίσκοποι. Α τό ε ναι ναντίρρητο. ( πάρχουν καί σχετικέ µαρτυρίε πό τήν στορία). Στή ύση, π.χ. π ρχαν ρκετοί, διάδοχοι του γίου Μαρτίνου το µολογητο καί Μάρτυρο, πού φόνευσαν ο Μονοθελ τε τό 652. "Ο πλείονε τ ν ν τ κτη γί Συνόδ συνεδριασάντων" πισκόπων, " πό Σεργίου, Πύρρου, Παύλου, Πέτρου κεχειροτόνηντο, τ ν καθηγητ ν τ α ρέσεω το Μονοθελητισµο ". 10 Ο κανόνε, 1ο το Μεγάλου Βασιλείου, 5ο καί 47ο, πω τού ναλύω στό τελευτα ο τε χο το περιοδικο, δέν φήνουν καµµία µφιβολία τι τσι χουν τά πράγµατα. Ο ρανοφάντωρ, βέβαια, δέχεται ρθοδόξου καί κείνου πού προσέρχονται στήν ρθδοξία πό τό σχίσµα, δι' πλ µολογία καί χρίσµατο, πω α τό τό φήρµοσε Ρώµη καί µερικοί στά µέρη τ σία διά κάποιαν ο κονοµίαν, πω τό τονίζει. στόσο καί γιά τού σχισµατικού, (πόσο µ λλον γιά τού α ρετικού!), κρίβεια παιτε βάπτισµα, γιά νά γίνουν δεκτοί! Καί προστάσσει, Μέγα Βασίλειο, γνώµη του νά χει σχύν! Προσοχή! σχισµατικοί καί α ρετικοί χαρακτηρίζονται ο κε ναφερόµενοι πό τόν Μέγαν εράρχη, νεξάρτητα πό Σύνοδο καί σχετική κρίση!!! Κατά τού Θεολόγου, ο θέσει το Ο ρανοφάντορο χουν κ ρο Ο κου- µενικ Συνόδου. Τόσο Μέγα ε ναι Φωστήρ πάση τη Ο κουµένη!!! ξάλλου τό βάπτισµα, σήµερα, στού Ο κουµενιστέ καί στού Νεοηµερολογίτε χει παντελ παραφθαρε. Τριττή, πλήρη κατάδυση, δέν πάρχει! Ο ε χέ, σχεδόν, δέν διαβάζονται περικόπτονται!!! Στί χ ρε τ Σλαυικ ρθοδοξία πάρχει µόνον πίχυση!, τό χειρότερο κόµη, πλό ράντισµα! 11 Τό βάπτισµα ε ναι ε σαγωγικό µυστήριο στήν κκλησία καί µόνον α τό παλλάσσει καί καθαρίζει τόν νθρωπο πό τό προπατορικό µάρτηµα. (Καί τό µαρτυρικό, βέβαια, βάπτισµα, ντό τη κκλησία γιά τήν κκλησία, ε σάγει στόν παράδεισο!) " λλά σπάνια τά τοια τα καί κατά περίστασιν, κανονικ κριβεία λειπόµενα, ο νόµο δέ κκλησία τό κατά περίστασιν γινόµενον καί τό σπάνιον, κατά τε τόν ιζ τ α καί β καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, καί τήν β πρ ξιν τ ν τ γί Σοφί συνόδου καί τό νοµικόν κε νο τό λέγον Τό, παρά Κανόνα, ο χ λκεται πρό πόδειγµα." 10 Mansi, 12, " ρα καί τόν ξη ποστολικόν. Σηµείωσαι µω τι ο ε κονοµάχοι ο τοι καί πάντε ο λλοι α ρετικοί, τ ν ποίων τά χειροτονία δέχθη ποτέ κκλησία, κατ' ο κονοµίαν καί συγκατάβασιν, καί χι κατά κρίβειαν, ο τοι λέγω, σαν ρθ καί κατά τόν τύπον τ ρθοδόξου κκλησία βεβαπτισµένοι..." 14

15 Πολλ µ λλον, ταν πάρχει νωση µέ κεκριµένου α ρετικού, κατά τού α καί β τ Γ Ο κουµενικ, κπίπτουν ο κάτω καί πό τί νωτέρω µή ρθόδοξε συνθ κε, γενόµενοι " ερε ", τ ερωσύνη. Πόσο µ λλον, ταν α τοί προέρχονται πό τού διαδόχου τ ν διαδόχων τ ν πρώτων σχισµατο-α ρετικ ν, (καί κατ' ξοχήν σήµερα τ ν Νεοηµερολογιτ ν - Ο κουµενιστ ν), κατά τόν Ο ρανοφάντορα. φο ο πρ τοι, πορραγέντε τ κκλησία καί λα κοί γενόµενοι, ο κέτι σχον τήν χάριν τ µεταδόσεω, φο διακόπηκε διαδοχή! Α τό φαίνεται καί πό τήν Σύνοδο τ Καρθαγένη, πω ναλύω στό τελευτα ο τε χο το περιοδικο. τσι, λοιπόν, χουν τά πράγµατα, λίαν γαπητέ µοι ηµήτριε! Τό νωτέρω κείµενο τό κοινοποι καί στόν παπα- Χρυσόστοµο, πού χει λίγο στενοχωρηθε, γιά νά λάβει καί α τό γνώση, λλά καί σέ λλου νδιαφερόµενου δελφού, πού µου ζήτησαν τήν ταπεινή µου γνώµη! ν γάπη Χριστο, π. Νικόλαο. ληθ νέστη Κύριο! Φίλτατέ µου π. Νικόλαε, ληθ νέστη! Μέ α φνιδίασε νάγνωση τ ν "Κολλυβάδων " πό τόν ηµήτρη καί συνειδητοποίησα, τι διαβάζοντα να κείµενο µπορε διαφορετικοί ναγν στε νά καταλάβουν διαφορετικά πράγµατα. δική µου νάγνωση ε ναι τι τό περιεχόµενο τ ν (τελευταίων) "Κολλυβάδων" χει τήν ρθή µολογία καί τήν βεβαιότητα τι γνωρίζουµε, τό πο ε ρίσκεται ρθόδοξη κκλησία σήµερα καί ποιέ ε ναι ο προ ποθέσει γιά νά χει κάποιο λπίδα σωτηρία. Βέβαια α τά πού λέει ηµήτρη (περί κυρότητα µυστηρίων Νεοηµερολογιτ ν), µ λλον ε ναι συµπεράσµατα δικά του, τά πο α πορρέουν πό τήν ρθά, κατά τήν γνώµη µου, διατυπωµένη θέση σου τι βεβαιότητα τ γιαστικ Χάριτο τ ν Μυστηρίων διασώζεται µόνον κε πού διασώζεται ρθόδοξο Πίστη. Α τό δέν σηµαίνει τι τιθέµεθα πέρ τό γιον Πνε µα, τό πο ον που θέλει πνε, λλά µ λλον σηµαίνει τι ξεχορταριάζουµε, (γιά νά ε ναι ε διάκριτο ), φραγµό τόν πο ον θηκε φυτεύσα τόν µπελ να Του! ν δέν καταδικάσουµε τόν Ο κου- µενισµό, φήνουµε τά ρια δυσδιάκριτα! Καί τί σηµαίνει καταδίκη; ιακήρυξη τι ο Ο κουµενισταί βαδίζουν ε σκολιά πορεία, που σωτηρία ε ναι βέβαιη, (λίαν πιεικ ). Α τέ τί σκολιέ πορε ε ξηγε καί παρουσιάζει λεπτοµερ. Καί νοµίζω πίση, πώ στά γραφόµενά σου, α τό διαίτερα, (τό πο βρίσκεται λπίδα τ σωτηρία ), φαίνεται καθαρά καί στηρίζει τό δικαίωµα τ κκλησία στήν διαχείριση τ ν Μυστηρίων, περιλαµβανοµένη καί τ χειροτονία πισκόπων, ερέων κτλ. Κατά τήν γνώµη µου, (καί τήν νάγνωσή µου τ ν "Κολλυβάδων"), δέν νοµίζω τι πέφτει στήν παγίδα τ τέρµονη συζήτηση περί κυρο- γκύρων καί τ ν συµπαροµαρτούντων, (στιγµιαία, σταδιακή πώλεια χάριτο ), λλά δείχνει µέ βεβαιότητα, τό πο διασώζεται κκλησία καί συνεπ καί γιαστική Χάρι τ ν Μυστηρίων. Α τό θά πρέπει νά µ ρκε γιά νά δείξει πρό π σαν κατεύθυνση, πο πρέπει νά ε ρισκόµεθα. Τό πρόβληµα στόν λλαδικό χ ρο ε ναι τι ο περισσότεροι, καί µάλιστα ο «ε λαβε», πού ναφέρει ηµήτρη, δέν συνειδητοποιο ν τό µέγεθο τ διο- 15

16 λίσθηση, διότι ζο ν σέ θρησκευτικά µογενέ περιβάλλον καί δέν χουν δε τόν Ο κουµενισµό στήν πράξη! ταν τόν δο ν στήν πόρτα του, θά ε ναι πολύ ργά γιά νά ντιδράσουν! Θά χουν δη λλοτριωθε ποµονωθε γιά νά ντιδράσουν. Μέ γάπη Χριστο, Πέτρο. γαπητέ µοι π. Νικόλαε, Χριστό νέστη! πί Ε κονοµαχία, α ρεσι κηρύττετο φανερά καί Συνοδικά, (πρβλ. τή ληστρική σύνοδο το 754 µ.χ.). Τότε γιατί τό Συνοδικόν τ ρθοδοξία ναθεµατίζει ΜΟΝΟΝ τού ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ κοινωνο ντα µέ τού ε κονοµάχου ; Πάντοτε µέ τήν ν Χριστ γάπη µου, ηµήτριο - έν πάρχει πίσηµη ρση τ ν ναθεµάτων τό 1965; - έν πάρχει πίσηµη ναγνώριση το βαπτίσµατο καί τ ερωσύνη τ ν Λουθηραν ν στό Φράιζινγκ πό τόν Γερµανία Α γουστίνο καί τήν τοπική του Σύνοδο; -Ποιά λλη πισηµότερη διακήρυξη τ α ρεση χρειάζεται, κτό πό τί πίσηµε συµφωνίε ναγνώριση τ ν α ρετικ ν, πού ε ναι γεγονό, φο χουµε γυµν τ κεφαλ παναλαµβανόµενε, δηµόσιε πασίδηλε καί προφανε διακηρύξει, πού µετουσιώνονται σέ διαµφισβήτητη πράξη µέ τήν κοινή λατρεία καί τήν συµπροσευχή; Τί ε ναι σηµαντικότερο; θεωρητική ναγνώριση µέ κοινή πογραφή, µετουσίωση τ α ρετικ πίστη σέ πράξη, (δοξολογίε, σπερινού, ρθρου, ρτοκλασίε, κοινά µυστήρια, γάµου, βαπτίσεων, γιασµ ν, κηδει ν, ο ντικ ν συλλείτουργων καί διακοινω-νία µέ τού Λατίνου, τού Προτεστάντε καί τού Μονοφυσίτε ;) ιάβασε πάλι, Σέ παρακαλ, τό προηγούµενό µου µήνυµα. Τό Συνοδικό δέν ναθεµατίζει µόνον τού ν γνώσει κοινωνο ντε, λλά καί κείνου πού δέν ναθεµατίζουν τήν α ρεση καί κείνου πού προσπαθο ν νά θωώσουν, (νά δικαιολογήσουν τού α ρε-τικού ), σου ποστηρίζουν δηλ. τι ε ναι δυνατόν νά πάρχει σωτηρία στήν α ρεση, (στόν Νεοηµερολογιτικό Ο κου-µενισµό), µέ τήν µορφή τ κάθαρση, το φωτισµο καί τ θέωση, κατά τί πόµενε τοπικέ συνόδου καί τού γίου Πατέρε, πω ραία τά παρουσίασε π. ωάννη Ρωµανίδη στού δύο τόµου τ δογµατικ του. ηµήτριε, Χριστό νέστη! ληθ νέστη Κύριο, ν γάπη Χριστο, π. Νικόλαο Σήµερα δέν κηρύσσεται φανερά α ρεση; - έν πάρχει Συνοδική γκύκλιο το 1920; - έν πάρχει Συνοδική ναγνώριση τ ν Μονοφυσιτ ν στό Σαµπεζύ; ( πογράφηκε πό 9 ρθόδοξε κκλησίε ). - έν πάρχουν ο νωτικέ ποφάσει τ ν Πατριαρχείων λεξανδρεία καί ντιο-χεία µέ τού Μονοφυσίτε ; - έν πάρχει Συνοδική ναγνώριση τ ν Λατίνων στό Μπάλαµαντ; (Καί λλε πλε στε νωτικέ συµφωνίε το πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεω πού χουν δηµοσιευθε κατά καιρού στόν " γιο γαθάγγελο" καί στόν "Ο.Τ."!) 16

17 γαπητέ µοι π. Νικόλαε, Χριστό νέστη! κριβ, πειδή καί σήµερα κηρύσσεται φανερά α ρεσι, νοµίζω τι παραλληλισµό πού κανα µέ τήν περίοδο τ Ε κονοµαχία ε ναι πιτυχή. Πάντω, γώ δέν προσπαθ ν' θωώσω κανένα πού κοινωνε µέ τήν α ρεση ν γνώσει του. Ο τε µω θεωρ δίκαιο νά καταδικάσω κάποιον πού δέν χει κούσει τίποτε γιά τήν α ρεσι, πω µουν γώ µέχρι καί τό Μέ γάπη, ηµήτριο Λίαν γαπητέ µοι ηµήτριε, Χριστό νέστη! Γράφει : " κριβ, πειδή καί σήµερα κηρύσσεται φανερά α ρεσι, νοµίζω τι παραλληλισµό πού κανα µέ τήν περίοδο τ Ε κονοµαχία ε ναι πιτυχή. Πάντω, γώ δέν προσπαθ ν' θωώσω κανένα πού κοινωνε µέ τήν α ρεση ν γνώσει του." ν κάποιο ποστηρίζει τι στήν α ρεση το Ο κουµενισµο, στό Νέο µερολόγιο καί στού α ρετικού Ο κουµενιστέ πάρχει τό Σ µα καί τό Α µα το Χριστο, κάθαρση, φωτισµό καί Θέωση, θωώνει τού α ρετικού Ο κουµενιστέ -Νεοηµερολογίτε! ποιο τού θωώνει, ποδίδοντά του τά χαρακτηριστικά τ κκλησία, κατά τά νωτέρω, ν ε ναι κατά τού Πατέρε συναγωγή το Σαταν καί κκλησία πονηρευοµένων, ναθεµατίζεται πό τήν γία Ζ Ο κουµενική! Καί δέν µπορε κανεί νά ντιπαρέλθει τού Κανόνε τ ν γίων ποστόλων, πού Σο γραψα, γιά τό ποιά δηλ. ε ναι ε θύνη καί τ ν πιστ ν! Γράφει πάλι: "Ο τε µω θεωρ δίκαιο νά καταδικάσω κάποιον πού δέν χει κούσει τίποτε γιά τήν α ρεσι, πω µουν γώ µέχρι καί τό 1996." ντιθέτω τό Συνοδικό τη ρθοδοξία προστάσσει: " ναθεµατισθ ναι χρή π σαν α ρεσιν". Καί τό σπουδαιότερο: " µή λέγων το α ρετικο νάθεµα, νάθεµα στω"! ν γάπ Χριστο, π. Νικόλαο. Λίαν γαπητέ µοι ηµήτριε, Χριστό νέστη! Γράφει κόµη στό πόµενο µήνυµά Σου τά ξ : " κολουθώντα τόν γιο Νικόδηµο τόν γιορείτη, µω, πο ο τονίζει τι πρέπει "νά γένη σύνοδο " καί νά καταδικάσει τήν α ρεσιν καί νά καθαιρέσει τού α ρετικού, στερώντα του τή δυνατότητα νά µεταδίδουν γιαστικήν χάριν, πιστεύω τι, µέχρι νά γίνει α τό, µόνον ο ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ κοινωνο ντε µέ τού Ο κουµενιστά κολάζονται. Τό Συνοδικόν τ ρθοδοξία ΜΟΝΟΝ τού ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ κοινωνο ντα µέ τού ε κονο- µάχου ναθεµατίζει." γιο Νικόδηµο δέν γράφει πουθενά περί α ρέσεω α τά πού ναφέρει λλά περί κανονικ παραβάσεω ( ποσ. 2 στόν Γ ποστολικόν). Α τή ε ναι µεγάλη διαφορά! Γίνεται διάκριση, νάµεσα στήν α ρεση καί στήν ντιµετώπισή τη καί στί κανονικέ παραβάσει : Συγκεκριµένα: ποσηµείωση 2 στόν Γ ποστολικόν Κανόνα, πού παιτε τό δεύτερο πρόσωπο, ( τοι σύνοδο), γιά νά νεργοποιήσει τήν ποινή το κανόνα, νά πέλθει δηλ. ννοµη συνέπειά του, φορισµό καθαίρεση, ναφέρεται σέ µεµονωµένου πισκόπου πού κατ' ξοχήν διαπράττουν Κανονικέ Παραβάσει καί χι σέ θέµατα πίστεω! κόµη καί στήν περίπτωση, πού κάποιο πίσκοπο δέχεται τό βάπτισµα τ ν α ρετικ ν, πρέπει νά καταδικασθε πό σύνοδο. Ε ναι καί α τή κανονική 17

18 παράβαση, στω καί ν φορ θέµα πίστεω. λλά καί ν ε ναι παράβαση περί τήν πίστη, πειδή πρόκειται γιά µεµονωµένο πίσκοπο, παιτε ται δίκη καί καταδίκη πό τήν κκλησία. έν ε ναι µω τσι τά πράγµατα ταν χουµε θεσµική κτροπή περί τήν Πίστη, νατροπή τ παραδόσεω τ διαίρετη κκλησία µέ συνοδικέ ποφάσει νωση µέ α ρετικού µετά πό συνοδικέ ποφάσει λόκληρων τοπικ ν κκλησι ν πατριαρχείων! νώσει πού γίνονται πράξη µέ διακοινωνία καί κοινά µυστήρια σέ λο τό φάσµα τ νοούµενη κοινωνία µέ τού α ρετικού! Στόν 68ο ποστολικό Κανόνα ξεκαθαρίζει α τή τήν θέση του γιο Νικόδηµο καί συµφωνε σύµπασα κκλησία: Καί πρό συνοδικ διαγνώµη, ο α ρετικοί δηλ. πού δέν χουν καταδικασθε, λλά χουν γίνει α τία νά λλάξει θεσµικά, γιά λη τήν τοπική κκλησία νιαία πίστη παράδοσή Τη, βρίσκονται κτό κκλησία. Καί κανονικά θά πρεπε νά χειροτονηθο ν ξ ρχ, ταν προσέρχονται στήν κκλησία. Γιατί δέν τό κανε α τό κκλησία κατά τήν Ζ Ο κουµενική; παντ µό διδάσκαλο, Μέγα Νικόδηµο γιορείτη : ιά τό πλ θο τ ν πιπολλαζόντων ε κονοµάχων. Τού δέχθηκε Ζ Ο κουµενική µέ µολογία καί ποκήρυξη τ α ρέσεω καί σύνταξη µέ τήν ρθοδοξία. Α τό σηµαίνει τι κκλησία τού σχυροποίησε στί ερατικέ θέσει. Πρόσωπον κκλησία πέχει Ο κουµενική Σύνοδο. ιά πολλήν µεγάλην ο κονοµίαν, πού χρησιµοποίησε κκλησία, (ο κονοµικ καί ξ νάγκη ), τού δέχθηκε. πίση, ποιό µπορε ε λογα νά σχυρισθε τι τελε ν γνοία πλέον, µετά πό 90 χρόνια περίπου πού κηρύσσεται α ρεση το Νεοηµερολογιτισµο καί το Ο κουµενισµο ; Πού χει πιβληθε µέ συνεχε θεσµικέ κτροπέ περί τήν πίστη καί τήν παράδοση, µέ τί νωτικέ συµφωνίε, µέ τά ο νιτικά συλλείτουργα, τί καθηµερινέ συµπροσευχέ, τά κοινά µυστήρια παγκοσµίω, τί πευθεία µεταδόσει πό τηλεοράσεω τ ν συµβεβηκότων στό Φανάρι, στή Ραβένα, στή Νέα όρκη καί σέ λο τόν κόσµο. Τήν πευθεία µετάδοση τ ν γεγονότων τ ποδοχ το δικεράτου θηρίου στήν λλάδα καί τά κατοµµύρια τ ν κατοµµυρίων τ ν περιοδικ ν πού τά χουν κοινοποιήσει σέ λο τόν κόσµο. Η Ζ Ο κουµενική καί τό θάνατο Συνοδικό Τη δέν ναθεµατίζει, µω, µόνον τού ν συνειδήσει κοινωνο ντα, λλά καί κείνου πού διεκδικο ν νά θωώσουν τού α ρετικού καί σου δέν τού ναθεµατίζουν. ε θύνη ε ναι νιαία γιά λου, κληρικού καί λα κού. Καί µάλιστα µετά λε α τέ τί νώσει µέ τού α ρετικού στήν ντιόχεια, στήν λεξάνδρεια, στή Ραβέννα, στό Πόρτο λέγκρε, στήν Πόλη µέ τό ο νιτικό συλλείτουργο το Βαρθολοµαίου µέ τόν πάπα, τόν ρχοµό το πάπα στήν λλάδα καί τήν πίσηµη ποδοχή του καί λε τί ο κουµενιστικέ κδηλώσει, πού φείλει καί ποχρεο ται κάθε ρθόδοξο νά γνωρίζει καί νά καταδικάζει, ποµακρυνό- µενο πό τού α ρετικού, σύµφωνα µέ τόν ποστολικό Κανόνα, γιατί τό θέµα τ Πίστεω ε ναι θέµα σωτηρία α ώνια καταδίκη. δέ ΙΕ τ ΑΒ θεωρε ψευδεπισκόπου τού πισκόπου πού κηρύσσουν α ρεση. Ε ναι δυνατόν ψευδεπίσκοπο νά παρέχει τήν γιαστική χάρη; (καί γιά πόσο καιρό; Καί πόσο µ λλον διάδοχό του! Μιά καί σήµερα στί θέσει τ ν πρώτων ψευδεπισκόπων χουν νεβε διάδοχοι τ ν διαδόχων!) Ε ναι δυνατόν στήν α ρεση νά παρέχεται κάθαρση καί φωτισµό καί, τέλο, νά πιτυγχάνεται θέωση; Σύµφωνο πρό τί θέσει α τέ ε ναι καί Μέγα Βασίλειο : Ο κανόνε, 1ο το Μεγάλου Βασιλείου, 5ο καί 47ο, πω τού ναλύω στό τελευτα ο τε χο το περιοδικο, δέν φήνουν καµµία µφιβολία τι τσι χουν τά πράγµατα. Ο ρανοφάντωρ, βέβαια, δέχεται ρθοδόξου καί κείνου πού προσέρχονται στήν ρθοδοξία πό τό 18

19 σχίσµα δί' πλ µολογία καί χρίσµατο, πω α τό τό φήρµοσε Ρώµη καί µερικοί στά µέρη τ σία διά κάποιαν ο κονοµίαν, πω τό τονίζει. στόσο καί γιά τού σχισµατικού, (πόσο µ λλον γιά τού α ρετικού ), κρίβεια παιτε βάπτισµα, γιά νά γίνουν δεκτοί! Καί προστάσσει, Μέγα Βασίλειο, γνώµη του νά χει σχύν! Προσοχή, σχισµατικοί καί α ρετικοί χαρακτηρίζονται ο κε ναφερόµενοι πό τόν Μέγαν εράρχη νεξάρτητα πό Σύνοδο καί σχετική κρίση! Κατά τού Θεολόγου, ο θέσει το Ο ρανοφάντορο χουν κύρο Ο κου- µενικ Συνόδου. Τόσον Μέγα ε ναι Φωστήρ πάση τη Ο κουµένη! Π µπορε κανεί νά ντιπαρέρχεται τήν διδασκαλία το Μεγίστου Ο κουµενικο εράρχη; Τά δια διδάσκει καί Μέγα Μάξιµο µολογητή! πω α τή καταγράφεται στό τελευτα ο τε χο τ ν Κολλυβάδων. Τά δια διδάσκει καί γιο Θεόδωρο Στουδίτη! Μέ ε χέ, π. Νικόλαο, ληθ νέστη Κύριο. Λίαν γαπητέ µοι π. Νικόλαε, Χρόνια Πολλά πί τ ναλήψει το Κυρίου! π. Γρηγόριο (δέν νθυµο µαι τό πώνυµό του), πο ο τό 2004 ταν διάκονο τ δικ µα Συνόδου, (τώρα δέν γνωρίζω ν ε ναι ερεύ καί πο ), µο ε πε στήν Κατασκήνωση γορι ν λικία 15 περίπου τ ν, που ε χε πάει µεγάλο µου γιό καί ποία γινε κάπου σ' να χωριό κοντά στά Γιαννιτσά, ( ν δέν κάνω λάθο ), πό τήν ποπτείαν το Μητροπολίτου Θεσσαλονίκη κ. Μαξίµου, που π. Γρηγόριο πώπτευε τά τ Κατασκηνώσεω καί που µαδάρχε ταν Ζήση Τσιότρα, Στα ρο καί Παναγιώτη ο εροπόροι κ.., µο ε πε, λοιπόν, π. Γρηγόριο κε νώπιον πολλ ν τι ταν πρ. Φλωρίνη βαζε τήν πογραφή του στό γγραφο κε νο το 1950 δήλωνε ταυτοχρόνω τι δέν πιστεύει στό περιεχόµενό του, λλά τι τό κάµνει κατ' ο κονοµίαν, µήπω τυχόν πιτύχει τήν νωσιν µέ τού Ματθαι κού. Μέ γάπη Χριστο. Χ. γαπητέ µοι π. Νικόλαε, ε λογε τε. πόστολο Πα λο λέγει τι σοι δέν γιναν Χριστιανοί, πειδή δέν γνώρισαν ο τε κουσαν κάτι γιά τόν Χριστόν, α τοί θά κριθο ν σύµφωνα µέ τό κατά πόσον ζησαν πω τού παγόρευε συνείδησι των. Λοιπόν, µε µέ ποιό δικαίωµα στέλνουµε στό π ρ τό ξώτερον νθρώπου πού πιστεύουν τι ε ρίσκονται στήν ρθοδοξία, πρεσβεύουν τά τ ρθοδοξία καί δέν χουν τήν παραµικρή δέα τι πολλοί πό τού πισκόπου των ε ναι α ρετικοί; Τό πολίτευµα τ ρθοδόξου κκλησία ε ναι Συνοδικόν καί ρα µόνον µία ρθόδοξο Σύνοδο χει τό δικαίωµα νά καταδικάσει καί νά βάλει τί ταµπέλε. µε δέν χουµε τέτοιο δικαίωµα! Τώρα, α τή θέσι πέχει πό τήν θώωσιν τ ν Ο κουµενιστ ν σο λιο πό τήν γ ν! σο γιά τόν φωτισµό, τή θέωση κ.λπ. δέν µπορ νά κρίνω. Πιστεύω, µω, τι θά πάρχουν πολλέ κατηγορίε σεσωσµένων. λλοι θά ε ναι θεωµένοι µαζί µέ τού µεγάλου στέρε τ κκλησία, λλοι πιό χαµηλά καί λλοι κόµη πιό χαµηλά. Τό νά ποφεύγω νά κάνω τόν δικαστή λων α τ ν ο δόλω σηµαίνει τι θώωσα τού Ο κουµενιστά! πίση, σφάλλετε ταν µέ παραπέµπετε στήν Ζ' Ο κουµενική καί στού ποστολικού Κανόνε, διότι δ θεν ρνο µαι νά ναθεµατίσω τήν α ρεσιν καί 19

20 τού α ρετικού. Ο δόλω ρνο µαι νά ναθεµατίσω π σαν α ρεσιν, καθώ καί τού α ρετικού Βαρθολοµα ον, άκωβον µερικ, Στυλιανόν Α στραλία κ.λπ. κόµη καί α τού πού δέν ε ναι µέν α ρετικοί, λλά στηρίζουν ν γνώσει των τήν α ρεσιν, πω π.χ. ο πιφάνιο Θεοδωρόπουλο, Σεραφείµ Πειραι κ.λπ., δέν ρνο µαι νά ναθεµατίσω. Τώρα, τό νά µήν ναθεµατίζω τού ε λαβε καί ναρέτου ΝΗτα πού χουν γνοιαν περί τά κκλησιαστικά, καί κ τούτου κοινωνο ν µέ τού νω ψευδεπισκόπου, πό τό νά ρνο µαι δ θεν νά ναθεµατίσω τήν α ρεσιν καί τού α ρετικού πέχει πίση σον πέχει γ πό τόν λιον! Παρακαλ προσπαθε στε νά καταλάβετε τή θεµελιώδη α τή διαφορά, τήν ποία διδάχθηκα πό σπουδαίου κληρικού µα, πω τόν είµνηστον Πρωθιεράρχην τ ρθοδοξία πρ. Φλωρίνη Χρυσόστοµον Καβουρίδην καί τού συγχρόνου κληρικού καί µοναχού, π. Θεοδώρητον, π. Ε θύµιον Μπαρδάκαν, π. βραάµ Τσιµηρίκαν κ.. Πάντα µέ τήν ν Χριστ γάπη µου ηµήτριο ηµήτριε, Χρόνια Πολλά! Γνωρίζω τόν γ να Σου καί χαίροµαι για τό. οξάζω δέ τόν Κύριο πού βρίσκεσαι στήν ρθόδοξη παρεµβολή! σα γράφω, τά γράφω γιά τί θέσει τ ν γίων Πατέρων καί γιά τό ποιά ταν διδασκαλία του ν συνόλ. Ποιό ταν τό consensus Patrum! 1. Ο θέσει τ κκλησία κφράζονται πό τόν γιο Νικόδηµο στό ερό Πηδάλιο, πού γκρίθηκε πό τήν τοπική Σύνοδο τ Κωνσταντινούπολη, φο πρ τα τό νέκριναν ο γιοι Μακάριο Κορίνθου καί θανάσιο Πάριο. Ο µεγαλύτεροι Πατέρε το 18ου α ώνα! Ε ναι, λοιπόν, ξεκάθαρη διδασκαλία του. λλο κανονικέ παραβάσει καί λλο θεσµικέ κτροπέ περί τήν Πίστη λόκληρων πατριαρχείων καί τοπικ ν κκλησι ν. µε χουµε ποχρέωση, κατά τήν Ζ Ο κουµενική, νά ναθεµατίζουµε τήν α ρεση καί τού α ρετικού. έν καταδικάζουµε κανένα "ε λαβ ", κριτέ πρό τ κρίσεω το ικαίου Κριτο. Μπορε νά πάρξει µετάνοια... στόσο ο ποστολικοί Κανόνε χι µόνον δέν θωώνουν τού πιστού, πού τού θεωρο ν φύλακε τ ρθοδοξία καί πιφορτισµένου στό νά διακρατο ν τήν πίστη καί νά µήν κολουθο ν τού λυκοποιµένε, λλά τού ποχρεώνουν ταυτόχρονα νά φεύγουν τήν κοινωνία µ' α τού. (Βλ. σχετική στορία καί µέ τόν ΙΕ τ ΑΒ, πού ποστήριζε µακαρίτη πιφάνιο Θεοδωρόπουλο τι τάχα ε ναι δυνητικό! άν δηλ. κάποιο κόψει τό µνηµόσυνο του κηρύσσοντο α ρετικά, καλά κάνει, καί ν πάλι δέν κόψει, ναµένοντα τήν κρίση συνόδου, πάλι καλά κάνει!... Τραγική διδασκαλία πού δήγησε πολλού στήν πώλεια, φο µειναν κοινωνικοί µέ τόν Νεοηµερολογικό Ο κουµενισµό). 2. ρµηνεία πού κάνει στά λόγια του ποστόλου Παύλου ε ναι σφαλµένη. χω γράψει σχετικά καί ναλυτικά σέ προηγούµενο τε χο. ρµηνεία α τή ε ναι Ο κουµενιστική. λοι ο Πατέρε ρµηνεύουν τό σχετικό χωρίο ντίθετα πό,τι τό κατανοε σύ. Ο πάντε µετά τόν Χριστόν καί τό κήρυγµα το Ε αγγελίου θά κριθο ν µέ βάση τό Ε αγγέλιο! 3. πρώην Φλωρίνη, πω ξέρει, λλαξε γνώµη τό ποχωρήσει στά τ Πίστεω δέν συγχωρο νται, ν πίστευε τι ταν ρθή προηγούµενη θέση του! θεωρία περί δυνάµει καί νεργεί ε ναι πρωτοφανή στί περιπτώσει τ θεσµικ κτροπ περί τήν γίαν Πίστη. έν συναντ ται σέ κανένα Πατέρα τ κκλησία καί Σέ καµµία ρθόδοξη Σύνοδο. Α τά πού γράφει γιο Νικόδηµο σχύουν γιά µεµονωµένου πισκόπου, ερε κλπ. πού σφάλλουν, παραβαίνοντα τού κανόνε (κανονικέ παραβάσει ). 20

21 Θά κυττάξω νά βρ τό σχετικό τε χο µέ τήν ρµηνεία το γίου Χρυσοστόµου στό σχετικό χωρίο το ποστόλου Παύλου καί θά Σο τό στείλω. Πολλά πράγµατα ε ναι ντελ διαφορετικά πό,τι νοµίζαµε ταν βρισκόµαστε στήν α ρεση το Νεοηµερολογιτικο -Ο κουµενισµο!... ν γάπη Χριστο, π. Νικόλαο. Λίαν γαπητέ µοι ιονύσιε! Χριστό νέστη! 1. Περί τ α ρέσεω τ ν Κυπριανιτ ν. έν κατακρίνουµε κανένα γιά προσωπικά του πάθη καί λάθη, πού δέν φορο ν τήν πίστη. ν καί ο εροί Κανόνε προστάσσουν νά µήν κολουθο µε ο τε α τού, ν γνωρίζουµε τί θικέ του πτώσει! (Βλ. γιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη καί τήν σχετική διδασκαλία του!) Προσωπικά δέν χω τίποτε µέ τού δελφού τ Μον Κυπριανο. Ε ναι καλοί πατέρε. Καί µέ τόν Κυπριανό γνωρίστηκα καί µιλήσαµε δύο φορέ στά πλαίσια τ χριστιανικ γάπη καί φιλαδελφία. Μπορε Κύριο νά τόν λεήσει καί νά ξυπνήσει πό τό κ µα, στό πο ο βρίσκεται δ καί τέσσερα χρόνια καί νά µετανοήσει. στόσο ε ναι πρωτοφανέ α τό πού συµβαίνει... έν χει ξαναπαρατηρηθε στήν στορία τ κκλησία γιά " γίου " καί... " γωνιστέ " νθρώπου παρόµοια δοκιµασία! Μπορε, πίση, νά τό πιτρέπει Κύριο καί γιά νά ξαγνισθε γιά τό σχίσµα καί τήν καινοτοµία πού φερε στήν κκλησία, καί γιά προσωπικέ του µαρτίε... µε φείλουµε νά διδασκόµαστε πό,τι πιτρέπει Κύριο καί σέ λλου δελφού µα καί νά διορθωνόµαστε πνευµατικά. σω πιτρέπει α τή τήν δοκιµασία Θεό, γιά νά τόν βλέπουν τά πνευµατκά του παιδιά καί νά προβληµατίζονται τι δέν π νε καλά κολουθ ντα µιά σφαλµένη κκλησιολογία... Μπορε νά τό πιτρέπει, γιατί κανε τί πρ τε χειροτονίε µέ ναν ψευδεπίσκοπο, πρώην Νεστοριανό, πού πήχθη στήν συνέχεια στό πατριαρχε ο τ ν πρακτόρων τ KGB τ Μόσχα!!!, καί τελικά γινε καί... παλαιοηµερολογίτη! Στή συνέχεια δέ, πoτειχίσθηκε καί πό τήν Σύνοδο, πού τόν δέχθηκε καί κανε τό σχίσµα µέ τόν Κυπριανό, πού γινε φεντικό το αυτο του καί διέδιδε φηνε νά διαδοθε νάµεσα στά πνευµατικοπαίδια του τι θά γίνει γνωστό καί διάσηµο καί θά δοξασθε σέ λο τόν κόσµο!... Καί σω κόµη τό πιτρέπει, πειδή δέχθηκε καί το φτιαξαν καί "ε κόνα το Θηρίου χρυσή", τόν αυτό του δηλαδή, γιά νά τόν τιµο ν, παριστάµενο µέγα ρχιερέα, πίσω πό τήν γία τράπεζα!!! καί νά βάνουν µετάνοια τά πνευµατικοπαίδια του, ταν κε νο πουσίαζε... Θεό νά γίνει λεο! Κάτι παρόµοιο, βέβαια, συνέβη στού προδότε ψευδοαρχιερε, πού π ραν τά χρήµατα πό τόν πάπα, γιά νά πογράψουν νά λλάξει τό µερολόγιο τό 1924! Καί κε νοι πεσαν σέ κ µα... Ψυχορραγο σαν καί δέν βγαινε ψυχή του... σπου µαρτύρησαν τό µυστικό, ξοµολογούµενοι στόν ε λαβ πάπα- νθιµο τόν πνευµατικό, πού τού διάβασε ε χή καί µετά βγ κε ψυχή του. Τά γεγονότα ε ναι διάψευστα! Μο τά διηγήθηκε γιο Γέροντα παπα- Συµεών στό κελλί του, στήν παπαντή, στήν γία ννα, στό γιον ρο. Το τά ε χε ξοµολογηθε παπα- νθιµο Πνευµατικό, πού σηµειωτέον ταν µνηµονευτή, λέγοντά του: -Γιά νά ξέρετε τι σε ο Ζηλωτέ χετε τήν λήθεια! Κυπριανό, καθαιρέθηκε πό τό Νέο. Καθαιρέθηκε πό τήν Σύνοδο πού τόν χειροτόνησε, καί ναθεµατίσθηκε καί πό τού Ρώσσου τ ιασπορ το ρχιεπισκόπου Βιταλίου! 21

22 Τόν ποκήρυξε πιό πιστό του φίλο, παπα-μάξιµο, γιατί πω µο ε πε διο, πικοινωνο σε µέ τού Ο κουµενιστέ. Τόν λεγξε καί τόν ποκήρυξε καί σκητή π. νδριανό! λα α τά δέν πρέπει νά Σέ προβληµατίσουν; 2. Περί το γίου Φωτό (Π βγαίνει τό γιο Φ στόν Πανάγιο Τάφο, φο Πατριάρχη τ ν εροσολύµων ε ναι κοινωνικό µέ τού Ο κουµενιστέ ;) 1. Ε ναι πολύ σηµαντικό τι τό γιο Φ δέν βγαίνει µέ τό Νέο λλά πάντα µέ τό Πάτριο ορτολόγιο! 2. συντριπτική πλειοψηφία, πίση, τ ν πιστ ν στήν κολουθία το γίου Φωτό ε ναι ρθόδοξοι, "Παλαιοηµερολογίτε " πό τά σλαυικά πατριαρχε α, πού κολουθο ν τό Πάτριο ορτολόγιο τ κκλησία. 3. Μήπω πάλι Θεό στέρησε τό µάννα στού σραηλίτε, µέ τό πο ο τού τρεφε καθηµερινά γιά τόσα χρόνια στήν ρηµο, ταν κε νοι µοσχοποίησαν καί λάτρεψαν τό ε δωλο το µόσχου θεό; 4. Θαύµατα καί µάλιστα µεγάλα, γίνονταν, κατά τόν Χρυσορρήµονα, καί στού ε δωλολάτρε! Μήπω θ πρεπε, λοιπόν, κατά τόν γιο ωάννη τόν Χρυσόστοµο, νά κοινωνήσουµε για τό τ σεβεία κείνων; 5. κκλησία δέν συναπαρτίζεται µόνον πό τού κληρικού λλά καί πό τό πλήρωµα τ ν ρθοδόξων πιστ ν κυρίω, κατά τήν πόφαση τ ν ρθοδόξων Πατριαρχ ν το 1848, πού καθαιρο ν καί πισκόπου καί πατριάρχε καί ποτελο ν τόν φύλακα τ ρθοδοξία. 6. Σηµείωσε τι Θεό ο πάντα χειροτονε λλά διά πάντων νεργε. Α τό συµβαίνει καί στόν Πανάγιο Τάφο Του! Πατριάρχη ο τε κ ν βλέπει νά βγαίνει τό γιο Φ, ν πλοί πιστοί τό βλέπουν! ιαπιστώνει µόνον τό ποτέλεσµα τ φ Του... έν µπορε νά δικαιολογήσει τά δικαιολόγητα µέ τό γιο Φ πού βγαίνει µόνον στόν Πανάγιο Τάφο κάτω πό τί προ ποθέσει πού νέφερα! έν µπορε δηλ. νά δικαιολογήσει α τά τά πο α σε ντιπαρέρχεστε λαφρé τ καρδία, τόν λέθριο Ο κουµενισµό, τήν διακοινωνία τ ν Ο κουµενιστ ν-νεοηµερολογιτ ν µέ τού α ρετικού Μονοφυσίτε καί τού νεκρού Φραγγολατίνου! Καί νά τού δίνετε τήν σφραγίδα τ χάριτο καί τή ερωσύνη! έν µπορε νά δικαιολογήσει κανεί πό λου α τού τού µολυσµένου πό τήν α ρεση τ ν σθενο- γει ν το Κυπριανο, πού δηλητηρίασε µεγάλο µέρο τ ν ε σεβ ν ρθόδοξων µέ τήν βλασφηµία κατά το γίου Πνεύµατο, τι δηλ. στήν α ρεση πάρχει τό Σ µα καί τό Α µα το Χριστο, κάθαρση, φωτισµό καί Θέωση. παγε τ µεγάλη βλασφηµία! ν γάπ Χριστο, π. Νικόλαο ληθ νέστη Κύριο! ΥΓ.: Π ε ναι δυνατόν νά ποστηρίζει κανεί τι ποτελο ν κκλησία ο α ρετικοί Ο κουµενιστέ καί χι Συναγωγή το Σαταν, ταν ποκαλύπτονται τά περιγραφόµενα στήν συνέχεια κατορθώµατα το τυµπανιαίου, µασώνου θηναγόρα, το µασώνου ηµητρίου, το συγκοινωνο τ ν βραίων καί το πάπα, Βαρθολοµαίου, καί τ ν λλων α ρετικ ν Ο κουµενιστ ν ψευδοπατριαρχ ν καί ψευδεπισκόπων κατά τόν ΙΕ τ ΑΒ ερ Συνόδου; 22

23 Γιά τόν µασ νο, ψευδοπατριάρχη θηναγόρα, χουν γραφε πολλά. χουν ποκαλυφθε µέχρι σήµερα ρκετά στοιχε α, πού δείχνουν, πόσο ποστασιοποιήθηκε πό τήν ρθοδοξία. είχνουν κόµα, πόσο δικαιολογηµένε π ρξαν, γιά τί νέργειέ του, ο ντιδράσει τ ν ρθοδόξων. Τό 1970, τρε πίσκοποι, πρώην Φλωρίνη Α γουστ νο, λευθερουπόλεω µβρόσιο καί Παραµυθία Πα λο, καί δεκάδα γιορείτικων µοναστηρι ν, διέκοψαν τό µνηµόσυνό του, πω προτρέπουν τού πιστού ο Πατέρε τ κκλησία, ταν κάποιο πίσκοπο διδάσκει κολουθε κάποια α ρεση. θηναγόρα χι µόνον κολούθησε α ρεση, τόν Παπισµό, λλά νώθηκε µ α τόν, κάι µαζί του νωσε τό 1965 λόκληρη τήν ρθόδοξη κκλησία, στήν ποία πέτυχε νά ε ναι Πατριάρχη. πάρχουν, µω, καί τά χειρότερα! Τά κατήγγειλε προκάτοχό του Πατριάρχη, Μάξιµο Ε. Κατήγγειλε, τι θηναγόρα χει κθειάσει στό περιοδικό " ρθοδοξία" τόν Μωαµεθανισµό. πίση τι θεάθηκε νά προσεύχεται στήν µέν Κωνσταντινούπολη στό τέµενο Εγιούπ, στά δέ εροσόλυµα στό τέµενο Οµάρ! ναφέρει κόµα Μάξιµο Ε τά λόγια, πού λεγε διο θηναγόρα καί ε ναι: " µε ε τό χωριό µα, ε τό πατρικό µα σπίτι, ε χοµεν δύο, τόν παπά καί τόν δερβίση, τόν δερβίσ Κιαµήλ. ξοµολογούµεθα καί λέγοµεν τά µυστικά µα ε τόν δερβίσ Κιαµήλ, διότι ε τόν παπά δέν ε χοµεν µπιστοσύνην". 12 θηναγόρα δέν ε χε προσχωρήσει µόνο στόν παπισµό. Ε χε προσχωρήσει καί 12 πατριάρχη Μάξιµο καταγγέλει τόν θηναγόρα, ρθόδοξο Τύπο ( ), 1η καί 15η , σελ. 1. στόν σλαµισµό, φο ξοµολογε το στό δερβίσ Κιαµήλ καί προσευχόταν σάν µωαµεθανό στά σλαµικά τεµένη! Ε τυχ, δέν γινε καί χότζα, γιατί πω λεγαν ο παληοί γιορε τε " καλόγερο ταν σεβήσει, γίνεται παπά χότζα "! Κι θηναγόρα σέβησε, λλά χότζα δέν φαίνεται νά γινε. Τό κακό µω µέ τόν θηναγόρα δέν σταµάτησε ο τε δ. Προχώρησε κόµα χειρότερα. γινε Ραββίνο! Ναί, γινε Ραββίνο! γινε δηλ. θρησκευτικό λειτουργό τ ν βραίων. Λειτουργο σε στί συναγωγέ του! Τό τι θηναγόρα λλαξοπίστησε καί γινε Ραββίνο, δέν ε ναι ποκύηµα ρρωστηµένη φαντασία. Ε ναι ξεδιάντροπη µολογία το διου το θηναγόρα! πίστευτη καί µω ληθινή! µολογία α τή ε ναι συγκλονιστικό ντοκουµέντο. Ε δε τό φ τ δηµοσιότητο τόν κτώβριο το µε λάβαµε γνώση µόλι τώρα. Μ τό στειλε τό " ρθόδοξο Κέντρο Πατερικ ν Μελετ ν", " γιο Μ ρκο Ε γενικό " ( πού βρίσκεται στή Μεθώνη Πιερία καί διευθύνει Μάριο Πηλαβάκη, τόν πο ο καί ε χαριστο µε. Τό ντοκουµέντο α τό ε ναι δήλωση το θηναγόρα, πού γινε σέ βρα κή Συναγωγή τ Νέα όρκη, στήν ποία λέει: "Στήν Κέρκυρα, που ζησα κάποτε, λειτούργησα ρκετέ φορέ ραββίνο γιά τού βραίου φίλου µου"!!! ν τό γεγονό α τό τό ε χε καταγγείλει ποιοσδήποτε λλο δέν θά τό πιστεύαµε. Θά τό θεωρούσαµε διανόητο καί δύνατο νά γίνει, κόµα καί πό τόν ποστάτη θηναγόρα, γιά τόν πο ον ρχιεπίσκοπο θην ν Χρυσόστοµο Β (Χατζησταύρου) γραψε: " θηναγόρα Α ο δέν πρεσβεύει, ε ο δέν πιστεύει, ε µή µόν αυτ δουλεύει καί τήν ποθανάτισιν το νόµατό του πιδιώκει, στω, κατά ρόστρατον, καί διά τ καταστροφ τ κκλησία." Τό τι θηναγόρα, τόσο κατηγορη- µατικά µολογε καί δηλώνει διο τι 23

24 ρκετέ φορέ λειτούργησε στήν Κέρκυρα Ραββίνο, πείθει τόν καθένα, τι α τό ε ναι λήθεια. θηναγόρα τό 1923 πραξικοπηµατικά χειροτονήθηκε Μητροπολίτη Κέρκυρα. Παρέµεινε στή θέση α τή µέχρι τό ποµένω, κατά τό διάστηµα 1923 µέχρι τό 1930, λειτουργο σε στήν Κέρκυρα, πω λέει διο, Ραββίνο. Τό 1940, ταν ξεκίνησε λληνο ταλικό πόλεµο, παρακολούθησε µία "λειτουργία" στή συναγωγή τ ν βραίων τ Νέα όρκη. Τήν "λειτουργία" α τή περιγράφει φηµερίδα New York Times ( ). Μετάφραση στά λληνικά το δηµοσιεύµατο α το, µέ σχετικό προλογικό σηµείωµα, δηµοσιεύει τό περιοδικό "Χρονικά" (Σεπτέµβριο - 'Οκτώβριο 2006), πού κδίδουν ο σραηλίτε τ λλάδο. Νά, λοιπόν, τί γράφουν τά "Χρονικά" στί σελίδε 3 καί 4: Λειτουργία πό λληνε βραίου στή Συναγωγή τ Νέα όρκη " 28η κτωβρίου 1940 καί ρωικό πόλεµο πού κολούθησε, κινητοποίησε τί δυνάµει το λληνισµο πουδήποτε τ Ο κουµένη. Ο λληνε βρα οι, πέρα πό τή στράτευσή του στί νοπλε υνάµει, προσπάθησαν νά βοηθήσουν λικά, µέ κάθε µέσο, στό σωτερικό καί κυρίω σέ ξένε χῶρε, τόν γῶνα. Τά "Χρονικά" χουν κατά καιρού δηµοσιεύσει νέργειε πού γιναν πό βραίου το ξωτερικο. Παρακάτω παρατίθεται µετάφραση δηµοσιεύµατο τ "New York Times'', τ 25η Νοεµβρίου 1940, γιά λειτουργία πού γινε στή Συναγωγή τ Νέα όρκη : λλάδα µπορε νά ττηθε, λλά δέν πρόκειται ποτέ νά κατακτηθε, δήλωσε χθέ Ραββίνο ρ. Ντάβιντ ντέ Σόλα Πούλ σέ ε δική λειτουργία, πού λαβε χώρα στήν σπανική καί πορτογαλλική Συναγωγή, στό Σέντραλ Πάρκ Γουέστ, στήν 70η δό, γιά τόν " ποφέροντα λληνικό λαό". Στή λειτουργία, πού πραγµατοποιήθηκε µέ τή χορηγία τ ν λλήνων βραίων τ Νέα όρκη, παρέστησαν 600 τοµα, µεταξύ τ ν ποίων ρχιεπίσκοπο τ λληνικ ρθοδόξου κκλησία Βορείου καί Νοτίου µερικ θηναγόρα, δ λληνα γενικό Πρόξενο Ν. Λέλη κλπ. Μετά τή λειτουργία, παρατέθηκε δεξίωση πρό τιµήν το ρχιεπισκόπου θηναγόρα καί τ ν κπροσώπων τ λληνικ Κυβερνήσεω. ρχιεπίσκοπο ξεδήλωσε τή χαρά του γιά τήν παρουσία του στί λειτουργίε, ν δήλωσε πίση " διαιτέρω ε χαριστηµένο, πού ποστολή τῶν λλήνων βραίων ε ναι πό τήν διαίτερη πατρίδα µου τά ωάννινα. Ε µαστε πό τήν δια πόλη κι ε µαι πολύ περήφανο γι α τού ", συµπλήρωσε. "Στήν Κέρκυρα, που ζησα κάποτε, λειτούργησα ρκετέ φορέ Ραββίνο γιά τού βραίου φίλου µου"... Κατά τά λλα ο Πατριάρχε ηµήτριο καί Βαρθολοµα ο, πω δήλωσαν στί νθρονιστήριε µιλίε του συνέχισαν καί συνεχίζουν τό ργο του! Τό ργο το Ραββίνου θηναγόρα! 24

25 λληνική Πατερική Θεολογία καί Φραγκολατινική Παράδοση Κατά τού πρώτου Χριστιανικού α νε γλ σσα τ λατρεία καί Θεολογία στή ύση ταν λληνική. Λατινική γλ σσα χρησιµοποιήθηκε στήν Θεολογία καί στήν Λατρεία γιά πρώτη φορά στήν Βόρεια ταλία. Μόλι κατά τήν ποχή τ Β Ο κουµενικ Συνόδου (381 µ.χ.) ρχισε νά ντικαθιστ Λατινική τήν λληνική καί σέ α τή τήν δια τήν Ρώµη. Νά σηµειωθε τι λληνική γλ σσα διατηρε ται µέχρι σήµερα στήν Κάτω ταλία. Μέχρι τήν ποχή τ Γ Ο κουµενικ Συνόδου (431 µ.χ.) ο λίγοι, ν συγκρίσει µέ τού λληνε, µεγάλοι Λατίνοι Θεολόγοι, µέ ξαίρεση τόν Α γουστ νο, γνώριζαν πταιστα τήν λληνική. Ο Πατέρε α τοί κολούθησαν µέ περηφάνεια καί πεποίθηση τήν λληνική καί Πατερική Παράδοση. Μεταξύ τ ν µεγάλων Λατίνων Θεολόγων, µαθητ ν τ ν Ρωµαίων Πατέρων σαν: γιο µβρόσιο, ρχιεπίσκοπο Μεδιολάνων, θεωρε ται µαθητή καί µεταφραστή ργων το Μεγάλου Βασιλείου καί το ιδύµου το Τυφλο, συνεργάτου το Μεγάλου θανασίου. µέγιστο τ ν µεγάλων Λατίνων γιο ερώνυµο, πο ο διέµεινεν πί πολλά τη στήν λληνική νατολή, που σκήτευε, µετέφρασε στά Λατινικά λόκληρη τήν γία Γραφή πό τά βρα κά καί τά λληνικά καί βίου πολλ ν γίων καί πολλά συγγράµµατα τ ν λλήνων. 25

26 Ε ναι τόσο πιστό στού διδασκάλου του, στε νά ποβαίνει γνωστό γιά τήν λλειψη πρωτοτυπία. γιο ερώνυµο π ρξε µαθητή καί φίλο το γίου Γρηγορίου το Θεολόγου καί γνώρισε µεταξύ λλων καί τόν γιο Γρηγόριο Νύσση, στήν Β Ο κουµενική Σύνοδο, καί µέ α τόν µελέτησε τά πό το Νύσση γραφέντα κατά τ ν Ε νοµιαν ν. γιο ωάννη Κασσιανό, Λατ νο, πιθανόν κ Γαλλία, σκήτευσε στί ρήµου τ Α γύπτου καί χειροτονήθηκε στήν Κωνσταντινούπολη πό τόν Πατριάρχη γιο ωάννη τόν Χρυσόστοµο, τόν πο ο πηρέτησε διάκονο πί πέντε τη. γιο Κασσιανό δραίωσε τόν νατολικόν µοναχισµόν στήν Γαλλία, που πρίν πό µισό α να περίπου ε χε µεταφέρει α τόν Μέγα θανάσιο. γιο Κασσιανό δίδαξε στή Γαλλία καί στήν ταλία τήν µονολόγιστη διάλειπτη νοερά προσευχή καί κατά παράκληση το Πάπα Ρώµη Κελεστίνου γραψε σπουδα ο σύγχρονο σύγγραµµα κατά τ Νεστοριανικ α ρέσεω. πρ το πό τού µεγάλου Λατίνου θεολόγου, πού δέν µαθε ποτέ λληνικά, ε ναι σύγχρονο τ ν ναφερθέντων Λατίνων Α γουστ νο, γνωστό στή υτική στορία µαθητή καί πνευµατικό τέκνο το γίου µβροσίου. Α τό χι µόνο δέν κατόρθωσε νά µάθει λληνικά λλά καί τά µίσησε, πω µ πληροφορε στί ξοµολογήσει του. Μεταγενέστερα, πίσκοπο, κανε πάλι µία προσπάθεια νά τά µάθει, λλά χωρί σπουδα α ποτελέσµατα. 13 (Συνεχίζεται) 13 π. ωάννη Ρωµανίδη, ογµατική καί Συµβολική Θεολογία τ ρθοδόξου Καθολικ κκλησία, Τόµο Α, κδοση, Θεσσαλονίκη 1999, σελ. 64 π. παπα-μόδεστο καί ο πνευµατικέ του ποθ κε Πολλέ φορέ πισκέφθηκα τόν παπα-μόδεστο στήν Κερασιά ε τε µόνο µου ε τε µέ λλου δελφού πρίν κοιµηθε. Πάντα ε χε κάτι πνευµατικό νά µ πε καί νά µ διδάξει. ταν τό πρόσωπό του πάντοτε χαρούµενο καί ο λόγοι του πλήρει χάριτο, µέ σοβαρότητα καί γάπη. Συνήθιζε νά τονίζει τήν µεγάλη φέλεια πού προέρχεται πό τήν νηστεία. Σχεδόν πάντοτε µ λεγε: - Μέγα Βασίλειο διδάσκει: " νευ νηστεία µετανο σαι δύνατον"! - έν ε ναι δυνατόν νά προσέρχεται κανεί στήν Θεία Μετάληψη, χωρί νηστεία! -Χρειάζεται πολλή προσευχή! -Ο παλαιοί Πατέρε δέν τρωγαν σχεδόν τίποτε! µε, τώρα, τί κάνουµε; Τίποτα, σέ σύγκριση µέ κείνου. Σέ µεγάλη κτίµηση ε χε τόν γέροντα Χατζηγιώργη, τόν µεγάλο α τό νηστευτή καί βιαστή τ φύσεω, γιά τήν µεγάλη γκράτεια καί τό πολύ α στηρό τυπικό πού ε χε. γέροντα Χατζηγιώργη ε χε σκητέψει κε πιό πέρα, πω µ ε πε παπα-μόδεστο. Μ τόν νέφερε γιά νά παραδειγµατιστο µε στήν νηστεία καί στήν γκράτεια! Ε χαµε πιστρέψει στήν ρθοδοξία πό τόν Νεοηµερολογιτισµό καί µέ τήν δική του ε λογία καί τί προσευχέ καί χάρι πού Θεό µ δινε ταν πλούσια. Ο λειτουργίε πού κάναµε ρθόδοξοι πλέον, ταν µιά µυσταγωγία! καρδιά µα γέµιζε πό ε γνωµοσύνη στόν Κύριο γιά τί δωρεέ του. 26