ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΟΥΣ Σάββατο

Transcript

1 ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΟΥΣ 2002 ΚΛΑΔΟΣ ΠΕ 02 ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ EΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ «Δικτική Μεθοολοί - Πιωικά Θέμτ» Σάββτο Α. Ν πντήσετε στ επόμεν ύο πό τ τρί ερωτήμτ. ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο: (Δικτική Αρχίς Ελληνικής Γλώσσς κι Γρμμτείς Oι πντήσεις ν νπτυχθούν στο ειικό ΤΕΤΡΑΔΙΟ. Το ερώτημ συμμετέχει κτά 25% στη ιμόρφωση της βθμολοίς. Η κύρι ειρωνεί στην Ελένη του Ευριπίη βρίσκετι στην ντίθεση νάμεσ στο όνομ (φινόμεν, πλάνη κι το πράμ (πρμτικότητ, «είνι». Πώς θ ξιοποιήσετε ικτικά την ντίθεση υτή σε σχέση με την Ελένη κι το Μενέλο; ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο: (Δικτική Νεοελληνικής Γλώσσς κι Νεοελληνικής Λοοτεχνίς Oι πντήσεις ν νπτυχθούν στο ειικό ΤΕΤΡΑΔΙΟ. Το ερώτημ συμμετέχει κτά 25% στη ιμόρφωση της βθμολοίς. Κτά τη ισκλί του κτωτέρω ποιήμτος στην Α τάξη Λυκείου ν εντοπίσετε πέντε βσικά σημεί του, πό τ οποί ν προκύπτουν οι ικτικοί στόχοι που θέστε κι με βάση τ σημεί υτά ν το ερμηνεύσετε. Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗ Η Στρπεί Τι συμφορά, ενώ είσι κμωμένος ι τ ωρί κι μεάλ έρ η άικη υτή σου η τύχη πάντ ενθάρρυνσι κι επιτυχί ν σε ρνείτι 5 ν σ εμποίζουν ευτελείς συνήθειες, κι μικροπρέπειες, κι ιφορίες. Κι τι φρικτή ημέρ που ενίεις (η μέρ που φέθηκες κι ενίεις, κι φεύεις οοιπόρος ι τ Σούσ, 10 κι πιίνεις στον μονάρχην Αρτξέρξη που ευνοϊκά σε βάζει στην υλή του, κι σε προσφέρει στρπείες κι τέτοι. Κι συ τ έχεσι με πελπισί Σελί 1 πό 12

2 υτά τ πράμτ που εν τ θέλεις. 15 Άλλ ζητεί η ψυχή σου, ι άλλ κλίει τον έπινο του Δήμου κι των Σοφιστών, τ ύσκολ κι τ νεκτίμητ Εύε την Αορά, το Θέτρο, κι τους Στεφάνους. Αυτά πού θ σ τ ώσει ο Αρτξέρξης, 20 υτά πού θ τ βρεις στη στρπεί κι τι ζωή χωρίς υτά θ κάμεις. ΕΡΩΤΗΜΑ 3ο: (Δικτική Ιστορίς Oι πντήσεις ν νπτυχθούν στο ειικό ΤΕΤΡΑΔΙΟ. Το ερώτημ συμμετέχει κτά 25% στη ιμόρφωση της βθμολοίς. Σς ίετι ι ισκλί στη Γ Λυκείου η πρκάτω ενότητ "Η ενσωμάτωση των προσφύων". H ενσωμάτωση των προσφύων Η ποκτάστση κι η φομοίωση των προσφύων στην Ελλά ήτν, κτά ενική ομολοί, το σημντικότερο επίτευμ του νέου ελληνικού κράτους. Αν λάβει κνείς υπόψη τις ντικειμενικές υσχέρειες, όπως τη εινή οικονομική κτάστση της χώρς, τις πολιτικές περιστάσεις κτά τις εκετίες του 1920 κι του 1930, την ελλιπή κρτική οράνωση κι, κυρίως, τον τεράστιο ριθμό των προσφύων που έφθσν στην Ελλά, ντιλμβάνετι ιτί το έρο της ποκτάστσης των προσφύων έχει χρκτηριστεί «τιτάνιο». Μεάλο μέρος του έρου υτού έινε πό το 1924 έως το 1928 κι σε υτό κθοριστικό ρόλο έπιξε η λειτουρί της Επιτροπή Αποκτάστσης Προσφύων (Ε.Α.Π.. Το εονός ότι ήτν ένς ορνισμός υπό ιεθνή έλεχο τη βοήθησε ν είνι ποστσιοποιημένη πό την τρμένη ελληνική πολιτική ζωή κι ως εκ τούτου ποτελεσμτικότερη. Βέβι, ι την υλοποίηση των προρμμάτων της το ελληνικό κράτος της πρχώρησε τ υλικά μέσ κι το νθρώπινο υνμικό. Κι ν σε κάποιες περιπτώσεις το έρο των κτά τόπους επιτροπών της Ε.Α.Π. ή του κράτους ινότν βιστικά, εμπειρικά κι πρόχειρ ή εξυπηρετούσε πλώς άμεσες νάκες κι πολιτικές σκοπιμότητες, υτό εν μειώνει τη σπουιότητ του συνολικού έρου που επιτεύχθηκε. Οι πρόσφυες εν ποτελούσν έν ενιίο σύνολο. Ανάμεσά τους υπήρχν ιφορές κοινωνικής προέλευσης, πολιτιστικής πράοσης, ιλέκτου, κόμ κι λώσσς (περίπου πρόσφυες ήτν τουρκόφωνοι. Όσοι εύποροι κάτοικοι της Μικράς Ασίς ή της Αντολικής Θράκης κτόρθωσν ν φέρουν στην Ελλά μεάλο μέρος πό την περιουσί τους, σχεόν μέσως Σελί 2 πό 12

3 ενσωμτώθηκν στο νέο τόπο εκτάστσής τους κι νμείχθηκν με τους ηενείς. Γι τη μεάλη όμως μάζ των προσφύων, πρά την τχεί ποκτάστσή τους, η φομοίωση ήτν μι ιικσί που κινήθηκε με πολύ πιο ρούς ρυθμούς. Οι περισσότεροι πρόσφυες, ψυχικά τρυμτισμένοι κι με το άχος πρώτ της επιβίωσης κι ρότερ της βελτίωσης της ζωής τους, εξέφρσν συχνά πράπον ι την ντιμετώπιση του κράτους, λλά κι των ηενών κτοίκων του, κτηορούσν το ελληνικό κράτος ότι με την υπορφή της Σύμβσης ντλλής της Λοζάννης κι του ελληνοτουρκικού Συμφώνου του 1930 πρβίσε βσικά ικιώμτά τους, ότι ποζημιώθηκν μόνο κτά έν μέρος ι την περιουσί που εκτέλειψν στις πτρίες τους, ότι, τέλος, η ντλλάξιμη περιουσί εν περιήλθε πάντοτε σε υτούς. Πράμτι, πρά την ύπρξη νόμων (ήη πριν το 1922 που πόρευν τη μετβίβση της μουσουλμνικής κίνητης ιιοκτησίς κι η υσκολί στην οριοθέτηση ή την περίφρξή της, συνέβλν σο ν περιέλθουν τέτοιες εκτάσεις σε ντόπιους. Αλλά κι το ίιο το κράτος κάποιες φορές πρχώρησε ντλλάξιμη περιουσί σε ηενείς κτήμονες ή σε ευή ιρύμτ. Σε ενικές ρμμές υπήρχε ιφορά νοοτροπίς κι ιιοσυκρσίς μετξύ προσφύων κι ηενών. Οι ηενείς νφέροντν συχνά στο ήθος των προσφύων (κυρίως των στών, στη ροπή τους ι ισκέση κι την κοσμοπολίτικη συμπεριφορά υτών κι των υνικών τους. Οι πρόσφυες πό τη μεριά τους μιλούσν ι το χμηλό μορφωτικό κι πολιτιστικό επίπεο των ντόπιων κι πρόβλλν την ελληνικότητά τους, την οποί οι ντόπιοι συχνά μφισβητούσν. Η ιάστση προσφύων κι ηενών εκφράστηκε κυρίως: Στην οικονομική ζωή. Υπήρχε ντωνισμός στην ορά ερσίς, στην ιιοκτησί της ης κι σε άλλες επιχειρημτικές ρστηριότητες. Στην πολιτική ζωή. Πριν κόμη πό την προχή στέης κι ερσίς, οι πρόσφυες πέκτησν την ελληνική ιθένει κι πολιτικά ικιώμτ. Εντάχθηκν στο κόμμ του Βενιζέλου τόσο ως ψηφοφόροι όσο κι ως πολιτευτές, βουλευτές κι υπουροί. Οι ντιβενιζελικοί κι ο ντιβενιζελικός τύπος κλλιερούσν το μίσος ενντίον τους. Στην κοινωνική ζωή. Οι πρόσφυες που κτοικούσν στους συνοικισμούς ήτν πομονωμένοι, εν είχν συχνές επφές με ντόπιους κι προτιμούσν ν συνάπτουν άμους μετξύ τους. Δεν συνέβινε το ίιο με τους πρόσφυες που εκτστάθηκν μέσ στις πόλεις ή τ χωριά. Ο χώρος ερσίς, το σχολείο, η εκκλησί κι κυρίως η ειτονιά έινν ευκιρίες επικοινωνίς με τους ντόπιους. Σιά-σιά άρχισν ν συνάπτοντι μικτοί άμοι, που με την πάροο του χρόνου ίνοντν όλο κι περισσότεροι. Η ντίθεση μετξύ προσφύων κι ηενών, σε ελάχιστες περιπτώσεις πήρε τη μορφή νοικτής σύκρουσης. Ο όρος «πρόσφυς» όμως, είχε στην κοινή συνείηση υποτιμητική σημσί, ι πολλά χρόνι. Η ιχωριστική ρμμή μετξύ προσφύων κι ηενών έπψε ν υπάρχει μετά τη εκετί του Αλλά κι πό πιο πριν οι πρόσφυες πρώτης ενιάς κι ρότερ τ πιιά κι τ εόνι τους συμμετείχν σε όλες τις ρστηριότητες στη νέ πτρί τους. Ποιά τμήμτ της ενότητς υτής θ τ προυσιάσετε φηημτικά; Σελί 3 πό 12

4 Ν εξηήσετε την επιλοή σς. β Ποιά τμήμτ της ίις ενότητς θ επιιώξετε ν προκύψουν ως ιπιστώσεις - κρίσεις των μθητών κτά τη ιεξωή της ισκλίς κι πως θ επιτύχετε υτό Β. Ν πντήσετε στις σράντ (40 ερωτήσεις του ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ με τη μέθοο των πολλπλών επιλοών. Oι πντήσεις ν οθούν στο ειικό ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΦΥΛΛΟ. Kάθε σωστή πάντηση συμμετέχει κτά 1,25% στη ιμόρφωση του βθμού. ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΚΩΔΙΚΟΣ * * Α Δ Ζ 1. Λέοντς περιρφική ξιολόηση εννοούμε: την νλυτική περιρφή ποκλειστικά της νωστικής κτάστσης κι των νωστικών επιόσεων των μθητών. β την σύντομη περιρφή με λέξεις(π.χ. προσπάθησε περισσότερο, κλά τ πήες κλπ κι όχι με βθμούς της νωστικής, συνισθημτικής κτάστσης κθώς κι της κοινωνικής συμπεριφοράς του μθητή. την νλυτική κι εκτενή περιρφή της νωστικής κι συνισθημτικής κτάστσης κθώς κι της κοινωνικής συμπεριφοράς του μθητή. τη βθμολόηση του μθητή με βθμούς που ν συνοεύοντι πό σύντομες περιρφικές κρίσεις άριστ, πολύ κλά, κλά κλπ. 2. Λέοντς ιθεμτική ισκλί εννοούμε: τη σύνεση θεμάτων που ιάσκοντι στο Δημοτικό Σχολείο με θέμτ που ιάσκοντι στο Γυμνάσιο. β το συνυσμό νώσεων πό ιάφορες νωστικές περιοχές ι την προσέιση κι επεξερσί ενός θέμτος. ποκλειστικά την επιλοή θεμάτων που προσφέροντι ι την πόκτηση νώσεων οι οποίες εν ιάσκοντι σε κνέν μάθημ, ώστε οι μθητές ν 3. μάθουν όσο το υντόν περισσότερ πράμτ. την επιλοή θεμάτων που ενιφέρουν κυρίως τους ύντους μθητές, ώστε ν ενιφερθούν ι το μάθημ.. Λέοντς ευέλικτη ζώνη εννοούμε: β τη υντότητ που έχει ο εκπιευτικός ν ιάσκει κτά προτεριότητ όποιο μάθημ θέλει νεξάρτητ πό το ωρολόιο πρόρμμ, ν κρίνει ότι υτό επιβάλλετι πό την υξημένη ντοχή κι προθυμί ή την κούρση των μθητών τη υντότητ που έχει ο κάθε μθητής χωριστά ν σχοληθεί με έν θέμ που τον ενιφέρει την επεξερσί μέσ σε έν συνεχές ίωρο ενός θέμτος που προκλεί το ενιφέρον όλων έν ίωρο το οποίο προσφέρετι ι την επεξερσί κι ιόρθωση των κτ` οίκον ερσιών * Ο κωικός υτός ν μετφερθεί στο ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΦΥΛΛΟ Σελί 4 πό 12

5 4. Κτά τη νώμη μου ο βθμός πίζει κθοριστικό ρόλο ι τη βελτίωση των επιόσεων των μθητών, ιτί: ρστηριοποιεί κι τους κλούς κι τους ύντους μθητές κι ι` υτό ποτελεί έν ποτελεσμτικό μέσο ι την κλλιέρει του ενιφέροντος των 5. β μθητών ι το μάθημ. ρστηριοποιεί κυρίως τους κλούς μθητές κι όχι τους ύντους κι ι` υτό ο εκπιευτικός θ πρέπει ν νζητήσει μέσ κι τρόπους ι τη ρστηριοποίηση του ενιφέροντος κι των ύντων μθητών. ρστηριοποιεί τους ύντους μθητές, οι οποίοι έτσι θ ενιφερθούν ι το μάθημ. ποτελεί έν μέσο επιβολής ποινών κι ιτήρησης του ελέχου της τάξης Είμι υπέρ της πόρριψης κι της στσιμότητς ενός μθητή: β μόνον ν υτός εν μπορούσε ν πρκολουθήσει τον ρυθμό των μθημάτων εξιτίς σοβρής σθένεις που εν του επέτρεψε την κνονική φοίτηση ή εμφνούς κθυστέρησης στην νάπτυξη κλπ. ιτί έτσι θ κλύψει τ κενά του κι θ συνεχίσει χωρίς προβλήμτ στην επόμενη τάξη. κι μάλιστ υτή πρέπει ν ίνετι σε όσο το υντόν μελύτερες τάξεις, ώστε ν μην ποκόπτετι πό νωρίς η σχολική πορεί του μθητή ιτί σύμφων με ερευνητικά εομέν οι στάσιμοι μθητές σημείωσν στο μέλλον θετικότερες επιόσεις σε σύκριση με υτούς που προήχθησν, ενώ έπρεπε κι υτοί ν μείνουν στάσιμοι 6. `Έν πό τ χρκτηριστικά του κλού εκπιευτικού είνι: ν είχνει κτνόηση προς τους μθητές, πράμ που σημίνει ότι θ πρέπει ν είνι ελστικός κι υποχωρητικός κι ν μην είνι πιτητικός πό υτούς β ν είχνει κτνόηση προς τους μθητές, πράμ που σημίνει ότι πρέπει ν νέχετι τις ενέρειές τους, εφόσον εν ξεπερνούν συκεκριμέν όρι, λλά συχρόνως ν είνι κι πιτητικός. ν μην είνι κθόλου ελστικός κι υποχωρητικός λλά πιτητικός, ιτί ιφορετικά θ χάσει τον έλεχο της τάξης ν μην είνι πιτητικός, ιτί έτσι ιπράττει ικί σε βάρος των ύντων μθητών. 7. Μετά τη ιτύπωση μις ερώτησης προς έν συκεκριμένο μθητή που υντεί ν πντήσει ο εκπιευτικός πρέπει ν: κλέσει άλλον μθητή ν πντήσει β επνιτυπώσει την ερώτηση εύτερη φορά κι μόνον τότε ν στρφεί προς άλλον μθητή ιτυπώσει την ερώτηση με ιφορετικές λέξεις ή ν προσπθήσει ν ιτυπώσει μι σχετική λλά πιο εύκολη ερώτηση σε σύκριση με την πρώτη. ν ιτυπώσει μι πάρ πολύ εύκολη, κόμ κι άσχετη προς την πρώτη, ερώτηση, ώστε ν μην ποθρρύνει τον μθητή 8. Λέοντς σχέιο ερσίς (project εννοούμε: β μι νοιχτή ιικσί μάθησης κτά την οποί επιχειρείτι η επεξερσί ενός θέμτος με ενερό συμμετοχή των μθητών, το οποίο επιλέετι με βάση τ ενιφέροντά τους. την επεξερσί ενός θέμτος το οποίο ίνετι στον μθητή ι το σπίτι με τη μορφή μις κτ` οίκον ερσίς την προυσίση ενός θέμτος πό τον εκπιευτικό, ώστε ν λειτουρήσει ι τους μθητές ως πράειμ την προυσίση ενός πρόχειρου σχείου πό τον κάθε μθητή, στο οποίο θ πρέπει ν περιέχοντι οι κύριες σκέψεις του ι την επίλυση ενός προβλήμτος. Σελί 5 πό 12

6 9. Με τον όρο «υτοεκπληρούμενη προφητεί» εννοούμε ότι: οι προσοκίες κι οι ντιλήψεις που έχει ο εκπιευτικός ι τους μθητές του επηρεάζουν πάντοτε ρνητικά τη συμπεριφορά του. β οι προσοκίες κι οι ντιλήψεις που έχουν οι μθητές ι τον εκπιευτικό τους επηρεάζουν ρνητικά τη συμπεριφορά τους. οι θετικές ή ρνητικές προσοκίες κι οι ντιλήψεις του εκπιευτικού ι τους μθητές του επηρεάζουν ντίστοιχ θετικά ή ρνητικά τόσο τη 10. συμπεριφορά του όσο κι τη συμπεριφορά των μθητών του. οι προσοκίες κι οι ντιλήψεις του εκπιευτικού ι τους μθητές του εν επηρεάζουν τη συμπεριφορά ούτε του ίιου ούτε των μθητών του. Με τον όρο ξιολόηση εννοούμε : β την κτάτξη του μθητή σε έν σημείο μις βθμολοικής κλίμκς με βάση τις επιόσεις του. τη ιικσί κτά την οποί όχι μόνον εκτιμάτι η προσπάθει του μθητή ι την επίτευξη ενός στόχου, λλά ντλούντι κι σχετικές πληροφορίες πό τον εκπιευτικό κι τον μθητή ι τη βελτίωση της ισκλίς κι της μάθησης τη ιικσί κτά την οποί ο εκπιευτικός βθμολοεί το μθητή με βάση τις επιόσεις του, ξιολοώντς κι τη ενικότερη συμπεριφορά του. την εκτίμηση της προσπάθεις του μθητή μετά πό σύκριση με τους συμμθητές του 11. Κτά τη μετνωστική ξιολόηση: ο μθητής εκθέτει τον τρόπο που σκέφθηκε, ι ν ντιμετωπίσει έν πρόβλημ β ο εκπιευτικός ίνει στον μθητή πρόσθετο υλικό, ι ν ξιολοήσει ο ίιος την προσπάθειά του. ο μθητής συκεντρώνει μόνος του νώσεις κι πληροφορίες, οι οποίες είνι νκίες ι την υτοξιολόησή του. ο μθητής επιλέει με βάση ξιολοικά κριτήρι τις νώσεις που είνι πρίτητες ι την επίλυση ενός προβλήμτος 12. Η εικονοράφηση του σχολικού εχειριίου είνι ιιίτερ σημντική, ιτί: Με την εικόν επνλμβάνετι το κείμενο κι ίνετι πιο εύκολο β Η εικόν μπορεί ν προσελκύσει την προσοχή του μθητή Με την εικόν όχι πλώς επνλμβάνετι το κείμενο, λλά κι συμπληρώνετι Η εικόν μπορεί ν προσφέρει κι πληροφορίες άσχετες προς το κείμενο 13. Σύμφων με τον Piaget η νώση κτσκευάζετι μέσω της ράσης του τόμου πάνω στο περιβάλλον. Αυτό σημίνει ότι: Η νώση ποτελεί έν ντίρφο της πρμτικότητς. β Το υποκείμενο που μθίνει κι το περιβάλλον βρίσκοντι σε μι λληλεξάρτηση Το περιβάλλον εν βοηθάει ιιίτερ στην οικοόμηση της νώσης, μι κι οι φυσικές προιθέσεις πίζουν τον ποκλειστικό ρόλο Το περιβάλλον πίζει τον κθοριστικό ρόλο στην κτάκτηση της νώσης 14. Οι μπηχεβιοριστές υποστηρίζουν ότι ο εκπιευτικός πρέπει ν ιτυπώνει πολύ σφείς κι συκεκριμένους στόχους κτά το σχεισμό της ισκλίς του, ιτί: η πολύ σφής κι συκεκριμένη ιτύπωση του στόχου τον προφυλάσσει πό την πώλει προσντολισμού. β η ισκλί είνι μι ημιουρική ιικσί κι πολλές φορές οηεί σε πρόβλεπτ ποτελέσμτ τ οποί είνι πολύ σημντικά. η σφής ιτύπωση του στόχου θ βοηθήσει το μθητή στην προσπάθει ι επίτευξή του. η όλη ιικσί εν έχει νόημ, φού ο εκπιευτικός πρέπει ν στηρίζετι στο περιεχόμενο του σχολικού εχειριίου. Σελί 6 πό 12

7 15. Ο εκπιευτικός μπορεί ν επιβάλλει σε μθητές τις ποινές της μη προχής μις μοιβής ή της ποοκιμσίς ι ν: τους υπενθυμίσει το λάθος που έκνν, β πρεχθούν το σφάλμ τους, συμμορφωθούν στις πιτήσεις του, τους "κόψει τον βήχ". 16. Ο Σωκράτης με το ν υποστηρίζει ότι "ζωή χωρίς έλεχο, εν ξίζει ν τη ζει κνείς": εκφράζει την μφιβολί του ι τον τρόπο ζωής των νθρώπων, β επισημίνει την ξί της κριτικής σκέψης στους νθρώπους, προειοποιεί τους νθρώπους ν είνι προσεκτικοί, ελέχει κθημερινά τη ζωή των Αθηνίων. 17. Ο εκπιευτικός ι ν κόψει τη συνήθει του μσήμτος της τσίκλς στην τάξη πό κάποιους μθητές θ ήτν ορθότερο ν: τους υποχρεώνει ν πετούν την τσίκλ στο κλάθι των χρήστων κάθε φορά που τους συλλμβάνει, β τους κλεί ν συζητήσουν, ιτί εν επιτρέπετι το μάσημ της τσίκλς στην τάξη, προσφεύει σε πειλές ι μείωση της ιωής τους, τους βάζει ν κθίσουν μόνοι τους σε θρνίο κι ν μσούν τσίκλ κτά βούληση. 18. Σε ποι ενέρει προβίνει ο εκπιευτικός ι τους μθητές που ιφορούν ι τ μθήμτά τους; περιμένει πό υτούς ν φιλοτιμηθούν κι ν είξουν κάποι στιμή το ενιφέρον τους, β χρησιμοποιεί την ποοκιμσί κι τη χμηλή βθμολοί ι ν ντποκριθούν ικνοποιητικά στ μθήμτά τους, τους προειοποιεί ότι θ ενημερώσει σχετικά τους ονείς τους ι ν ντιμετωπίσουν την κτάστση, νπτύσσει ικτικές στρτηικές κι στάσεις, που ρστηριοποιούν τ κίνητρά τους ι μάθηση. 19. Η ποιότητ της προσφοράς των υπολοιστών τελευτίου τύπου στη ικτική ιικσί εξρτάτι κυρίως πό: τον τύπο των υπολοιστών, β την ποιότητ των προρμμάτων τους, τις προτιμήσεις κι τ ενιφέροντ των μθητών, το σχέιο της ισκλίς. 20. Ο Ευά. Ππνούτσος υποστηρίζει ότι η ισκλί είνι τέχνη, ιότι κτ εξοχήν: χρησιμοποιεί ορνωμέν μεθοολοικά σχήμτ, β εράζετι πάνω σε στερεότυπες φόρμες, σχειάζετι ι ν βοηθήσει τις εσωτερικές ιικσίες της μάθησης, είνι προϊόν έμπνευσης κι ημιουρικού οίστρου. Σελί 7 πό 12

8 21. Κτά την υλοποίηση της ισκλίς εν πρέπει ν υπερτιμηθεί η συμβολή των ικτικών στόχων, ιτί: πρέχουν μυρή εικόν ι την πορεί πλεύσης της ισκλίς, β ποπροσντολίζουν τον εκπιευτικό σε ό,τι έχει σχέση με τη ιοχή των ικτικών ενερειών, ποτελούν υποκειμενικές εκτιμήσεις του εκπιευτικού ι κάποι νμενόμεν ποτελέσμτ, πρπληροφορούν τους μθητές ι τ νμενόμεν θέμτ των εξετάσεων. 22. Η ξιολόηση της επίοσης του μθητή θεωρείτι στοιχείο πρίτητο της ισκλίς, κυρίως ιτί: πληροφορεί το μθητή ι τους βθμούς που πήρε, β επισημίνει τ υντά κι ύντ σημεί του, ίνει έμφση στη νώση που ο μθητής ποκτά κάθε φορά, ημιουρεί κλίμ άμιλλς μετξύ των μθητών. 23. Η χρήση της άμεσης ισκλίς ενείκνυτι μόνο ι: τη ισκλί κοινωνικών θεμάτων, β τη μετάοση νώσεων στους μθητές, την νάπτυξη της κριτικής σκέψης, την κλλιέρει της ημιουρικής φντσίς. 24. Η ιάλεξη του εκπιευτικού στις τάξεις πρά τις επιφυλάξεις, που έχουν ιτυπωθεί, εξκολουθεί ν χρησιμοποιείτι στη ισκλί, ότν ο εκπιευτικός: θέλει ν σκήσει την κριτική σκέψη των μθητών, β επιιώκει ν κλλιερήσει το ιάλοο στην τάξη, επιθυμεί ν ιευκρινίσει κι επεξηήσει σκοτεινά σημεί της ύλης, προσπθεί ν ημιουρήσει προβλημτικές κτστάσεις στους μθητές. 25. Η χρήση των ερωτποκρίσεων στη ισκλί είνι πολύ σύνηθες φινόμενο, κυρίως ιτί: ιεείρουν το ενιφέρον, την περιέρει κι την προσοχή των μθητών, β ίνουν την ευκιρί στους μθητές ν επιτύχουν υψηλή βθμολοί, ημιουρούν κτστάσεις άμιλλς μετξύ των μθητών, επιτρέπουν στους μθητές ν προβάλλουν την ξί τους. 26. Το σχέιο ισκλίς της μις ώρς θεωρείτι πρίτητο, περισσότερο ιτί: ιευκολύνει την κτάκτηση της νές ύλης, β εν επιτρέπει τη χλάρωση των μθητών, ποκλείει πρεκκλίσεις άσχετες προς τους στόχους της ισκλίς, εκμετλλεύετι πλήρως τον πρεχόμενο ικτικό χρόνο. Σελί 8 πό 12

9 27. Κτά τον J. Bruner ο εκπιευτικός μπορεί ν ιάξει οποιήποτε νώση στους μθητές ρκεί ν: χρησιμοποιεί πρείμτ στη ισκλί, β συνέει την πλιά με την κινούρι νώση, πλουστεύει τη νώση νάλο προς το πνευμτικό επίπεο των μθητών, πρέχει τ πρίτητ μέσ ι ν εράζοντι οι μθητές μόνοι τους. 28. Μι τυχόν σύκρουση μετξύ σκάλου-μθητή λύνετι κλύτερ ότν: ο μθητής λλάξει συμπεριφορά β ο μθητής λλάξει τάξη ή τμήμ τάξης ο άσκλος λλάξει τάξη ή τμήμ τάξης ο άσκλος λλάξει συμπεριφορά 29. Η μάθηση του πιιού στη σχολική τάξη πιτεί κυρίως: τη υντότητ επικοινωνίς κι λληλεπίρσης β το συνίσθημ της οικειότητς τ κοινά ενιφέροντ κι τους κοινούς στόχους το συνίσθημ λληλεξάρτησης 30. Η λειτουρί επικοινωνίς μετξύ των μελών μις σχολικής τάξης προϋποθέτει κυρίως έν πό τ πρκάτω στοιχεί: το εθνικό β το φυλετικό το τξικό το λωσσικό 31. Το κοινωνιόρμμ χρησιμοποιείτι μόνο στην ξιολόηση: της επίοσης του μθητή β της συμπεριφοράς του μθητή της ιτομικής σχέσης του μθητή της ευφυίς του μθητή 32. Στην νάπτυξη των σχέσεων του τόμου με τους άλλους μεσολβούν βσικές λειτουρίες πό τις οποίες η σημντικότερη είνι: ο προσντολισμός β η κτηοριοποίηση η πρόνωση η ικριτικότητ Σελί 9 πό 12

10 33. Η συμπάθει μετξύ των μελών μις σχολικής τάξης νπτύσσετι κυρίως πό: τη σωμτική ιάπλση β την ενυμσί τ κοινά ενιφέροντ τις κτά προσέιση ίσες ικνότητες 34. Μι κτάλληλη πάντηση σε μι μητέρ, που ε θέλει το πιί της ν κάθετι μζί με έν λβνόπουλο στο ίιο θρνίο, θ ήτν ότι: το λβνόπουλο τράβηξε κλήρο κι έτυχε το πιί σς β το λβνόπουλο είνι κι υτό μθητής, όπως κι το πιί σς το λβνόπουλο κάθισε τυχί μζί με το πιί σς το λβνόπουλο λλάζει θέση κάθε βομά 35. Οι μθητές ενός σχολείου κάθε πρωί, μόλις ουν την κθηήτριά τους, μζεύουν πέτρες κι πετροβολούν το σχολείο, σπάζοντς πόρτες κι πράθυρ. Έτσι ημιουρείτι έν σοβρό πρόβλημ. Ποι πό τις πρκάτω λύσεις θ συνιστούστε ν χρησιμοποιήσει η εν λόω κθηήτρι κτ ρχήν: ν τιμωρήσει τους μθητές β ν ζητήσει τη βοήθει των ονιών ν συζητήσει με τους μθητές ν μζέψει πέτρες κι ν πετροβολήσει κι υτή το σχολείο 36. Ο Piaget υποστηρίζει ότι η φιρετική - κριτική σκέψη του πιιού νπτύσσετι σε μι πό τις πρκάτω ηλικίες: 0-1 ½ έτους β 1 ½ - 7 ετών 7-11 ετών ετών 37. Τον πομονωμένο στη σχολική τάξη μθητή πρέπει ν τον βοηθήσουν κυρίως: οι ονείς β ο ψυχολόος ο ψυχίτρος ο κθηητής 38. Την ευθύνη ι τις μθησικές υσκολίες του πιιού κυρίως: έχουν οι ονείς β έχει ο κθηητής έχει ο ιτρός έχει ο ψυχολόος Σελί 10 πό 12

11 39. Με ποιο τρόπο ντιμετωπίζουμε έν ύντο μθητή ι ν βελτιώσει την επίοσή του στ μθήμτ: τιμωρούμε το μθητή β του νθέτουμε λιότερες σκήσεις τον πρπέμπουμε σε ειική τάξη του φιερώνουμε περισσότερο χρόνο 40. Ο σημντικότερος πράοντς στον οποίον οφείλοντι οι ιφορετικού επιπέου σχολικές επιόσεις κνονικών μθητών μις σχολικής τάξης κυρίως είνι: οι συνθήκες ζωής τους β οι ονείς τους ο κθηητής τους οι τομικές τους ικνότητες ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ & ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ: ΑΔΖ Σελί 11 πό 12

12 ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ 1 2 β 3 4 β 5 6 β β β β 17 β β β 23 β β β Σελί 12 πό 12