Ανω Φράγµα στην Τάξη των Συναρτήσεων. Ρυθµός Αύξησης (Τάξη) των Συναρτήσεων. Παράδειγµα (1/2) O( g(n) ) είναι σύνολο συναρτήσεων:

Σχετικά έγγραφα
Παραδείγµατα. Τάξη των Συναρτήσεων (1) Παράδειγµα (2) Να δειχθεί ότι 7n 2 = O(n 3 ). Ορέστης Τελέλης

Αρχή Εγκλεισµού-Αποκλεισµού (3 σύνολα) Αρχή Εκλεισµού-Αποκλεισµού Η Τάξη των Συναρτήσεων. Εφαρµογές. Παράδειγµα 1.

Προηγούµενο: Ανω Φράγµα στην Τάξη των Συναρτήσεων. Ρυθµός Αύξησης (Τάξη) των Συναρτήσεων. Σύνοψη Ιδιοτήτων

Ορισµός. Εστω συναρτήσεις: f : N R και g : N R. η f(n) είναι fi( g(n) ) αν υπάρχουν σταθερές C 1, C 2 και n 0, τέτοιες ώστε:

Μαθηµατική Επαγωγή. Ορέστης Τελέλης. Τµήµα Ψηφιακών Συστηµάτων, Πανεπιστήµιο Πειραιώς

Μαθηµατική Επαγωγή. Ορέστης Τελέλης. Τµήµα Ψηφιακών Συστηµάτων, Πανεπιστήµιο Πειραιώς

1 Ανάλυση αλγορίθµων. 2 Συµβολισµοί O, Ω και Θ. 3 Αναδροµικές εξισώσεις

Μαθηµατικά για Πληροφορική

Επιπλέον Ασκήσεις. Μαθηµατική Επαγωγή. ιαιρετότητα. Προβλήµατα ιαιρετότητας.

Θεωρια Αριθµων. Θεωρητικα Θεµατα. Ακαδηµαϊκο Ετος ιδασκοντες: Α. Μπεληγιάννης & Σ. Παπαδάκης

Μάθηµα Θεωρίας Αριθµών Ε.Μ.Ε

Στοιχεία Αλγορίθµων και Πολυπλοκότητας

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 2

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 1

Ασκήσεις για το µάθηµα «Ανάλυση Ι και Εφαρµογές» (ε) Κάθε συγκλίνουσα ακολουθία άρρητων αριθµών συγκλίνει σε άρρητο αριθµό.

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Ασκησεις - Φυλλαδιο 3

Γενικές Παρατηρήσεις. Μη Κανονικές Γλώσσες - Χωρίς Συµφραζόµενα (1) Το Λήµµα της Αντλησης. Χρήση του Λήµµατος Αντλησης.

Διακριτά Μαθηματικά [Rosen, κεφ. 3] Γιάννης Εμίρης Τμήμα Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών, ΕΚΠΑ Οκτώβριος 2018

ιαιρετότητα Στοιχεία Θεωρίας Αριθµών «Ο Αλγόριθµος της ιαίρεσης» Αριθµητική Υπολοίπων 0 r < d και a = d q +r

Θεωρια Αριθµων. Θεωρητικα Θεµατα. Ακαδηµαϊκο Ετος Α. Μπεληγιάννης

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Ασκησεις - Φυλλαδιο 2

Αρµονική Ανάλυση. Ενότητα: Το ϑεώρηµα παρεµβολής του Riesz και η ανισότητα Hausdorff-Young. Απόστολος Γιαννόπουλος.

- εξίσωση που εκφράζει τον n-οστό όρο a n της ακολουθίας, - µέσω ενός ή περισσότερων όρων από τους a 0, a 1,..., a n 1, - για κάθε n n 0, όπου n 0 N.

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 3

Ασκήσεις για το µάθηµα «Ανάλυση Ι και Εφαρµογές»

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 1

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 1

Αποφασισιµότητα / Αναγνωρισιµότητα. Μη Επιλύσιµα Προβλήµατα. Η έννοια της αναγωγής. Τερµατίζει µια δεδοµένη TM για δεδοµένη είσοδο;

Μια TM µπορεί ένα από τα δύο: να αποφασίζει µια γλώσσα L. να αναγνωρίζει (ηµιαποφασίζει) µια γλώσσα L. 1. Η TM «εκτελεί» τον απαριθµητή, E.

1 Ορισµός ακολουθίας πραγµατικών αριθµών

Κανόνες παραγώγισης ( )

Ποιές οι θεµελιώδεις δυνατότητες και ποιοί οι εγγενείς περιορισµοί των υπολογιστών ; Τί µπορούµε και τί δε µπορούµε να υπολογίσουµε (και γιατί);

Στοιχεία Θεωρίας Υπολογισµού (1): Τυπικές Γλώσσες, Γραµµατικές

Όρια συναρτήσεων. ε > υπάρχει ( ) { } = ± ορίζονται αναλόγως. Η διατύπωση αυτών των ορισµών αφήνεται ως άσκηση. x y = +. = και για κάθε (, ) ( 0,0)

Δομές Δεδομένων και Αλγόριθμοι

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Ασκησεις - Φυλλαδιο 3

Σύνοψη Προηγούµενου. Γλώσσες χωρίς Συµφραζόµενα (2) Ισοδυναµία CFG και PDA. Σε αυτό το µάθηµα. Αυτόµατα Στοίβας Pushdown Automata

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΛΓΟΡΙΘΜΩΝ

Εισαγωγή στην Τοπολογία

Όρια συναρτήσεων. ε > υπάρχει ( ) { } = ± ορίζονται αναλόγως. Η διατύπωση αυτών των ορισµών αφήνεται ως άσκηση. x y = +. = και για κάθε (, ) ( 0,0)

Αριθµοί Liouville. Ιωάννης Μπαρµπαγιάννης

1 Οι πραγµατικοί αριθµοί

Thanasis Xenos ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΗΜΑΘΙΑΣ

Στοιχεία Θεωρίας Υπολογισµού (2): Πεπερασµένα Αυτόµατα, Κανονικές Εκφράσεις

Στοιχεία Θεωρίας Γραφηµάτων (1)

Τίτλος Μαθήματος: Γραμμική Άλγεβρα Ι. Ενότητα: Γραµµική Ανεξαρτησία, Βάσεις και ιάσταση. Διδάσκων: Καθηγητής Νικόλαος Μαρμαρίδης. Τμήμα: Μαθηματικών

KΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ. { 1,2,3,..., n,...

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Ασκησεις - Φυλλαδιο 6

Εισαγωγή στην Τοπολογία

( a) ( ) n n ( ) ( ) a x a. x a x. x a x a

5.1 Ιδιοτιµές και Ιδιοδιανύσµατα

Γνωριµία. οµές εδοµένων Εισαγωγή. Βιβλία Μαθήµατος. Επικοινωνία. ιδάσκων: Ορέστης Τελέλης. Ωρες γραφείου (502, Γρ.

1. στο σύνολο Σ έχει ορισθεί η πράξη της πρόσθεσης ως προς την οποία το Σ είναι αβελιανή οµάδα, δηλαδή

Γραµµική Αλγεβρα Ι. Ενότητα: ιανυσµατικοί χώροι. Ευάγγελος Ράπτης. Τµήµα Μαθηµατικών

Σύνοψη Προηγούµενου. Κανονικές Γλώσσες (1) Προβλήµατα και Γλώσσες. Σε αυτό το µάθηµα. ιαδικαστικά του Μαθήµατος.

ΑΛΓΕΒΡΙΚΕΣ ΟΜΕΣ Ι. Ασκησεις - Φυλλαδιο 4

Σύνοψη Προηγούµενου. Κανονικές Γλώσσες (3) Παραδείγµατα µε Κανονικές Εκφράσεις. Σε αυτό το µάθηµα.

1 Οι πραγµατικοί αριθµοί

Αρµονική Ανάλυση. Ενότητα: Μέτρο Lebesgue. Απόστολος Γιαννόπουλος. Τµήµα Μαθηµατικών

ΑΛΓΕΒΡΙΚΕΣ ΟΜΕΣ Ι. Ασκησεις - Φυλλαδιο 8

Αλγεβρικες οµες Ι Ασκησεις - Φυλλαδιο 5

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Ασκησεις - Φυλλαδιο 2

Α. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ

Ανάλυση Ι και Εφαρµογές

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΕΠΑΓΩΓΗΣ

Λύσεις των ϑεµάτων, ΑΠΕΙΡΟΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ Ι, 3/2/2010

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΚΡΥΠΤΟΛΟΓΙΑ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ #6 ΘΕΟ ΟΥΛΟΣ ΓΑΡΕΦΑΛΑΚΗΣ

Αρµονική Ανάλυση. Ενότητα: Ολοκλήρωµα Lebesgue - Ασκήσεις. Απόστολος Γιαννόπουλος. Τµήµα Μαθηµατικών

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ Ι ( )

3 Αναδροµή και Επαγωγή

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 6

Κατευθυνόµενα γραφήµατα. Στοιχεία Θεωρίας Γραφηµάτων (1) Πολυγραφήµατα (Multigraphs)

όπου D(f ) = (, 0) (0, + ) = R {0}. Είναι Σχήµα 10: Η γραφική παράσταση της συνάρτησης f (x) = 1/x.

Υπόδειξη. (α) Άµεσο αφού κάθε υποσύνολο µηδενικού συνόλου είναι µετρήσιµο.

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 5

Εισαγωγή. Οπως είδαµε για την εκκίνηση της Simplex χρειαζόµαστε µια Αρχική Βασική Εφικτή Λύση. υϊσµός

Κεφάλαιο 1. Εισαγωγικές Εννοιες. 1.1 Σύνολα

Κεφάλαιο 2 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΗΣ. 2.1 Συνάρτηση

HY118- ιακριτά Μαθηµατικά. Παράδειγµα άµεσης απόδειξης. Μέθοδοι αποδείξεως για προτάσεις της µορφής εάν-τότε Αποδείξεις

ΔΟΜΕΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ. Αρχές Ανάλυσης Αλγορίθµων Κεφάλαιο 2. Ε. Μαρκάκης Επικ. Καθηγητής

Κεφάλαιο 2. Παραγοντοποίηση σε Ακέραιες Περιοχές

ΕΕ728 Προχωρηµένα Θέµατα Θεωρίας Πληροφορίας 4η διάλεξη (4η έκδοση, 11/3/2013)

Προκαταρκτικές Εννοιες: Σύνολα και Αριθµοί

τη µέθοδο της µαθηµατικής επαγωγής για να αποδείξουµε τη Ϲητούµενη ισότητα.

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Ασκησεις Επαναληψης

HY118- ιακριτά Μαθηµατικά. Μαθηµατική επαγωγή. 11 Επαγωγή

Διακριτά Μαθηματικά. Γιάννης Εμίρης. Τμήμα Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών ΕΚΠΑ. Οκτώβριος

Γνωριµία. ιακριτά Μαθηµατικά. Βιβλία Μαθήµατος. Επικοινωνία. ιδάσκων: Ορέστης Τελέλης. Ωρες γραφείου (502, Γρ.

ιακριτά Μαθηµατικά Ορέστης Τελέλης Τµήµα Ψηφιακών Συστηµάτων, Πανεπιστήµιο Πειραιώς Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Σύνολα 1 / 36

Διδάσκων: Καθηγητής Νικόλαος Μαρμαρίδης, Καθηγητής Ιωάννης Μπεληγιάννης

Αρµονική Ανάλυση. Ενότητα: Προσεγγίσεις της µονάδας και Αθροισιµότητα. Απόστολος Γιαννόπουλος. Τµήµα Μαθηµατικών

Διδάσκων: Καθηγητής Νικόλαος Μαρμαρίδης, Καθηγητής Ιωάννης Μπεληγιάννης

ΑΛΓΕΒΡΙΚΕΣ ΟΜΕΣ Ι. Επιλυση Ασκησεων - Φυλλαδιο 2

ΜΑΘΗΜΑ 8A 2.3 Ανισότητες

KΕΦΑΛΑΙΟ 4 AΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

ΑΝΤΙΜΕΤΑΘΕΤΙΚΗ ΑΛΓΕΒΡΑ ΕΑΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ, 2013 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΧΑΡΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ, ΑΠΘ

Σχέσεις, Ιδιότητες, Κλειστότητες

Κυρτή Ανάλυση. Ενότητα: Υπερεπίπεδα στήριξης και διαχωριστικά ϑεωρήµατα. Απόστολος Γιαννόπουλος. Τµήµα Μαθηµατικών

Οµάδες Πηλίκα και τα Θεωρήµατα Ισοµορφισµών

Αλγεβρικες οµες Ι Ασκησεις - Φυλλαδιο 5

Transcript:

Ανω Φράγµα στην Τάξη των Συναρτήσεων Ορισµός. Εστω συναρτήσεις: f : N R και g : N R Ρυθµός Αύξησης (Τάξη) των Συναρτήσεων Ορέστης Τελέλης η (τάξη της) f(n) είναι O( g(n) ) αν υπάρχουν σταθερές C και n 0, τέτοιες ώστε: f(n) C g(n) για κάθε n n 0 telelis@unipi.gr Τµήµα Ψηφιακών Συστηµάτων, Πανεπιστήµιο Πειραιώς O( g(n) ) είναι σύνολο συναρτήσεων: O( g(n) ) = { f(n) : f(n) C g(n) για κάθε n n 0, για σταθερές C, n 0 που εξαρτώνται από την f. Είναι επίσης σωστό να γράφουµε f O( g(n) ). Εχει επικρατήσει να γράφουµε απλώς f(n) = O( g(n) ). Οµως δεν εννοούµε ισότητα! ε γράφουµε: O( g(n) ) = f(n) Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 1 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 2 / 22 Ανω Φράγµα στην Τάξη των Συναρτήσεων Παράδειγµα (1/2) cg(n) Παράδειγµα: η f(n) = n 2 + 2n + 1 είναι O(n 2 ). f(n) Παρατηρούµε ότι για n 1 έχουµε n n 2, 1 n 2, εποµένως: f(n) = n 2 + 2n + 1 < n 2 + 2n 2 + n 2 = 4n 2 (Εδώ δε χρησιµοποιούµε απόλυτες τιµές, διότι η f είναι ϑετική για n 1). Εποµένως, µπορούµε να ϑέσουµε n 0 = 1 και C = 4. n 0 f = O(g) Η f(n) µεγαλώνει το πολύ τόσο γρήγορα όσο ένα σταθερό πολλαπλάσιο της g(n), καθώς το n πηγαίνει στο άπειρο. Εναλλακτικά, ϑα µπορούσαµε να ϑέσουµε επίσης n 0 = 2 και C = 3. Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 3 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 4 / 22

Παράδειγµα (2/2) «Μεθοδολογία» Εκτίµησης Ανω Φράγµατος 8 6 4 2 n 2 + 2n + 1 4n 2 n 2 Για να δείξουµε f(n) = O( g(n) ), χρειαζόµαστε κατάλληλα C και n 0. Αν υπάρχει ένα τέτοιο Ϲεύγος σταθερών, υπάρχουν άπειρα τέτοια Ϲεύγη: Κάθε Ϲεύγος C, n 0 µε C > C, n 0 > n 0 αποδεικνύει f(n) = O( g(n) ). Οταν δουλεύουµε µε τον ορισµό του O( ), επιλέγουµε n 0 για το οποίο: µπορούµε εύκολα να εκτιµήσουµε την f(n), για κάθε n n 0, 0 0 1 2 3 4 5 µπορούµε να εξάγουµε κατάλληλη σταθ. C από την εκτίµηση της f(n). Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 5 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 6 / 22 Παρατηρήσεις Εστω η g(n) = n 2. Τότε, τετριµµένα, g(n) = O(n 2 ). Επίσης: g(n) = O(n 3 ) g(n) = O(n 2 + n + 7) g(n) = O(n 2 + 2n + 1). Από προηγούµενο παράδειγµα όπου δείξαµε ότι f(n) = n 2 + 2n + 1 = O(n 2 ): f(n) = O( g(n) ) και g(n) = O( f(n) ) { f(n) = O( g(n) ) Αν, λέµε ότι οι f και g είναι ίδιας τάξης. g(n) = O( f(n) ) Πρακτικά σηµαίνει ότι O(f(n)) = O(g(n)), δηλαδή τα δύο σύνολα είναι ίσα. Συναρτήσεις Ιδιας Τάξης Αποδεικνύουµε ότι f(n) = O(g(n)) και g(n) = O(f(n)) O(f(n)) = O(g(n)) Θα δείξουµε ότι O(f(n)) O(g(n)) και O(g(n)) O(f(n)). Εστω αυθαίρετη h O(f(n)), δηλαδή h(n) = O(f(n)). Τότε, υπάρχουν σταθερές C 1, n 1, τέτοιες ώστε: h(n) C 1 f(n), για κάθε n n 1 Επειδή f(n) = O(g(n)), υπάρχουν σταθερές C 1, n 1, τέτοιες ώστε: f(n) C 1 g(n), για κάθε n n 1 Αρα h(n) C 1 C 1 f(n), για κάθε n max{n 1, n 1 και h(n) = O(g(n)). Εποµένως, h O(g(n)) και, τότε O(f(n)) O(g(n)). Οµοίως αποδεικνύεται η αντίστροφη ϕορά της σχέσης υποσυνόλου. Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 7 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 8 / 22

Παραδείγµατα Παράδειγµα (1) Να δειχθεί ότι 7n 2 = O(n 3 ). 1. Να δειχθεί ότι 7n 2 = O(n 3 ) 2. Να δειχθεί ότι η n 2 δεν είναι O(n). 3. Αληθεύει ότι n 3 = O(7n 2 ); Για n n 0 = 7 έχουµε 7n 2 n 3 (πολλαπλασιάζοντας µε n 2 τα δύο µέλη της 7 n). Εποµένως, µπορούµε να ϑέσουµε C = 1 και δείξαµε ότι 7n 2 = O(n 3 ). Εναλλακτικά, για κάθε n 1 = n 0 έχουµε 7n 2 < 7n 3. Εποµένως, ϑέτοντας C = 7 δείχνουµε ότι 7n 2 = O(n 3 ). Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 9 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 10 / 22 Παράδειγµα (2) Παράδειγµα (3) Να δειχθεί ότι η n 2 δεν είναι O(n) Με απαγωγή σε άτοπο. Εστω ότι n 2 = O(n), εποµένως, υπάρχουν: σταθερές n 0 και C τέτοιες ώστε: n 2 C n, για κάθε n n 0. Αν αυτό είναι αληθές, τότε υπάρχουν σταθερές n 0 και C τέτοιες ώστε: n(n C) 0, για κάθε n n 0 Αυτό όµως δε µπορεί να ισχύει, διότι για οποιαδήποτε εξαρχής επιλογή των n 0 και C, υπάρχουν άπειρα n > C, ώστε n(n C) > 0. ΑΤΟΠΟ Είδαµε ότι 7n 2 = O(n 3 ). Αληθεύει ότι n 3 = O(7n 2 ); Αν αληθεύει, τότε υπάρχουν σταθερές n 0 και C τέτοιες ώστε: n 3 C 7n 2, για κάθε n n 0 ηλαδή, υπάρχουν σταθερές n 0 και C τέτοιες ώστε: n 2 (n 7 C) 0, για κάθε n n 0 Αυτό δε µπορεί να ισχύει, διότι για οποιαδήποτε εξαρχής επιλογή των n 0 και C υπάρχουν άπειρα n > 7 C, για τα οποία έχουµε: n 2 > 0 n 2 (n 7 C) > 0 n > 7 C Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 11 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 12 / 22

Ανω Φράγµα στην Τάξη των Πολυωνύµων Απόδειξη f(n) = a p n p + a p 1 n p 1 + + a 1 n + a 0 Θεώρηµα: Εστω f(n) = a p n p + a p 1 n p 1 + + a 1 n + a 0, όπου: p N, a 0, a 1,..., a p 1, a p είναι πραγµατικοί αριθµοί. Τότε: f(n) = O(n p ). a p n p + a p 1 n p 1 + + a 1 n + a 0 = x p ( a p + a p 1 /n + + a 1 /x p 1 + a 0 /x p ) x p ( a p + a p 1 + + a 1 + a 0 ) Εποµένως f(n) C x p, µε C = a p + a p 1 + + a 1 + a 0, για κάθε n n 0 = 1. Αρα, f(n) = O(x p ). Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 13 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 14 / 22 Παραδείγµατα Παράδειγµα (1) (1) Να δοθεί εκτίµηση O( ) για το άθροισµα των πρώτων n ϑετικών ακεραίων. Το άθροισµα των πρώτων n ϑετικών ακεραίων: (2) Να δοθεί εκτίµηση O( ) για τη συνάρτηση: f(n) = n! = { 1 αν n = 0 1 2 n αν n > 0 και, κατόπιν, να δειχθεί ότι log(n!) = O(n log n). (3) Για κάθε ϐάση b > 1, να δειχθεί ότι log b n = O(n). Εποµένως, n i = 1 + 2 + 3 + + (n 1) + n i=1 n + n + n + + n + n = n n = n 2 n i = O(n 2 ). i=1 Είναι n < 2 n (αποδ, επαγωγικά - δείτε διάλεξη 02a «Μαθηµατική Επαγωγή»). Τότε, log b n < log b (2 n ) = n log b 2. Εποµένως, για C = log b 2 και n = 1, συνάγουµε log b n = O(n). Επίσης, n i = i=1 n(n + 1) οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσµα. 2 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 15 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 16 / 22

Παράδειγµα (2) O( )-Ιεραρχία Απλών Συναρτήσεων Να δοθεί εκτίµηση O( ) για τη συνάρτηση: Στον άξονα y απεικονίζεται η τιµή log[f(n)], για κάθε συνάρτηση f(n) f(n) = n! = { 1 αν n = 0 1 2 n αν n > 0 10 5 n! 10 4 10 2 n Εχουµε: n! = 1 2 3 n n n n n = n n Εποµένως n! = O(n n ) (µε n 0 = 1 και C = 1). Λογαριθµίζοντας τα δύο µέλη της ανισότητας n! n n, λαµβάνουµε: 10 3 10 2 10 1 10 0 2 4 6 8 10 2 n n 2 n log n n log n 1 10 1 10 0 n log n log log n 50 100 150 200 1 log n! = logn n = n log n Εποµένως, log n! = O(n log n), µε n 0 = 1 και C = 1, και πάλι. O(1) O(log log n) O(log n) O((log n) 2 ) O( n) O(n) O(n 2 ) O(2 n ) O(n!) Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 17 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 18 / 22 Χρήσιµες Παρατηρήσεις Συνδυασµοί Συναρτήσεων (1/2) Αν d > c > 1, τότε: n c = O(n d ) αλλά n d O(n c ) Για κάθε ϐάση λογαρίθµου b > 1 και για ϑετικούς c και d έχουµε: Απόδειξη: f 1 (n) = O( g 1 (n) ) f 2 (n) = O( g 2 (n) ) ( ) (f 1 + f 2 )(n) = O max( g 1 (n), g 2 (n) ) (log b n) c = O(n d ) αλλά n d O( (log b n) c ) Για ϑετικό d και b > 1: n d = O(b n ) αλλά b n O(n d ) Για c > b > 1, έχουµε: b n = O(c n ) αλλά c n O(b n ) Από υπόθεση του ϑεωρήµατος, υπάρχουν σταθερές n 1, C 1, n 2, C 2 τέτοιες ώστε: { f1 (n) C 1 g 1 (n), για κάθε n n 1 f 2 (n) C 2 g 2 (n), για κάθε n n 2 Εχουµε: (f 1 + f 2 )(n) = f 1 (n) + f 2 (n) f 1 (n) + f 2 (n) και, τότε, για κάθε n max( n 1, n 2 ): (f 1 + f 2 )(n) C 1 g 1 (n) + C 2 g 2 (n) = (C 1 + C 2 ) max{ g 1 (n), g 2 (n) που αποδεικνύει (f 1 + f 2 )(n) = O( max( g 1 (n), g 2 (n) ) ), για C = C 1 + C 2. Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 19 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 20 / 22

Συνδυασµοί Συναρτήσεων (2/2) Παραδείγµατα f 1 (n) = O( g(n) ) f 2 (n) = O( g(n) ) (f 1 + f 2 )(n) = O( g(n) ) ικαιολόγηση: (f 1 + f 2 )(n) = O( max( g(n), g(n) ) ) = O( g(n) ) f 1 (n) = O( g 1 (n) ) (f 1 f 2 )(n) = O( g 1 (n)g 2 (n) ) f 2 (n) = O( g 2 (n) ) Απόδειξη: Για κάθε n n 0 = max(n 1, n 2 ): Να δοθεί εκτίµηση O( ) για καθεµία από τις ακόλουθες συναρτήσεις: f(n) = 3n log(n!) + (n 2 + 3) log n f(n) = (n + 1) log(n 2 + 1) + 3n 2 (f 1 f 2 )(n) = f 1 (n) f 2 (n) C 1 g 1 (n) C 2 g 2 (n) C 1 C 2 g 1 (n) g 2 (n) = (C 1 C 2 ) (g 1 g 2 )(n) που αποδεικνύει (f 1 f 2 )(n) = O( g 1 (n) g 2 (n)), για C = C 1 C 2. Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 21 / 22 Ο. Τελέλης Πανεπιστήµιο Πειραιώς Τάξη Συναρτήσεων 22 / 22