ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 2: ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ - ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΥΡΕΣΗΣ [Κεφ: Μέρος Β του σχολικού βιβλίου].

Σχετικά έγγραφα
3x 2x 1 dx. x dx. x x x dx.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 2: ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ - ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΥΡΕΣΗΣ [Κεφ: Μέρος Β του σχολικού βιβλίου].

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο: ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 11: ΚΥΡΤΟΤΗΤΑ - ΣΗΜΕΙΑ ΚΑΜΠΗΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ [Κεφ 2.8: Κυρτότητα Σημεία Καμπής του σχολικού βιβλίου].

Θέμα: Ολοκληρώματα. Υπολογισμός ολοκληρωμάτων. Μέθοδοι ολοκλήρωσης. Εμβαδά. Η συνάρτηση που ορίζεται από ολοκλήρωμα

Γενικές ασκήσεις σχ. Βιβλίου 3 ου κεφαλαίου

Ορισμένο ολοκλήρωμα συνάρτησης Η συνάρτηση F( x ) = ( )

Απάντηση: όπου c R. Δίνεται όμως ότι f(0) = 1, άρα η προηγούμενη για x = 0, δίνει c = ½. Παίρνουμε λοιπόν την

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΣΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ 1. x-2 x 5x x -3 x dx, ε. 20x 3- x dx, στ. dx. εφx+εφ3x dx, δ. e dx, ε. ηµ - +3 dx. 2 3

ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ-ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 3: Η ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ. F(x) = f(t)dt Μέρος Β του σχολικού βιβλίου]. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΘΕΜΑ Β

ΜΑΘΗΜΑ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ. Αόριστο ολοκλήρωμα. Ερωτήσεις θεωρίας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2006 ΘΕΜΑ 23

Γ ΛYKEIOY. Μαθηματικά Προσανατολισμού. ανάλυση Mίλτος Παπαγρηγοράκης Χανιά. Ολοκληρώματα. Ταξινομημένες ασκήσεις για λύση.

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ

) f (x) = e x - f(x) ΜΑΘΗΜΑ Η ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ F(x) = ΑΣΚΗΣΕΙΣ. Ασκήσεις Εύρεση συνάρτησης Ύπαρξη ρίζας. f (t)dt

ΑΛΓΕΒΡΑ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙ ΕΙΑΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ 2004 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ. log x2

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

( ) = ( ) για κάθε. Θέμα Δ. x 2. Δίνονται οι συναρτήσεις f x

Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ

E f (x)dx f (x)dx E. 7 f (x)dx (3). 7 f (x)dx E E E E.

Γ Λυκείου. ανάλυση. Μαθηματικά Προσανατολισμού Mίλτος Παπαγρηγοράκης Χανιά. Ολοκληρώματα. Ταξινομημένες ασκήσεις για λύση.

[f(x)] [f(x)] [f (x)] (x 2 + 2) x 2-2 x 2.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2006 ΘΕΜΑ 12. = e dt. Να αποδείξετε ότι: ΛΥΣΗ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2012

Τάξη Γ. Κεφάλαιο. Εμβαδόν Επιπέδου Χωρίου Θεωρία-Μεθοδολογία-Ασκήσεις. Ολοκληρωτικός Λογισμός

3ο Επαναληπτικό διαγώνισμα στα Μαθηματικά κατεύθυνσης της Γ Λυκείου Θέμα A

, x > 0. Β) να µελετηθεί η µονοτονία και τα ακρότατα της f. Γ) να δείξετε ότι η C f είναι κυρτή και ότι δεν υπάρχουν τρία συνευθειακά σηµεία

Α2. Πότε μία συνάρτηση f λέγεται γνησίως φθίνουσα σε ένα διάστημα του πεδίου ορισμού της; Μονάδες 3

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ x. Η f είναι συνεχής στο x0. lim lim 1. Παρατηρούμε, δηλαδή, ότι μια

Λύσεις των θεμάτων ΔΕΥΤΕΡΑ 27 MAΪΟΥ 2013 ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ-ΑΟΡΙΣΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ

3.7 EΜΒΑΔΟΝ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

ολοκληρωτικος λογισμος

Μαθηματικά Θετικής - Τεχνολογική Κατεύθυνσης

ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΠΙΚΑ ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ Η

1. Έςτω f:r R, ςυνεχήσ ςυνάρτηςη και α,b,c R. Αποδείξτε ότι

ΜΑΘΗΜΑ 52 ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ 8 η ΕΚΑ Α

Π Α Ν Ε Λ Λ Η Ν Ι Ε Σ Μ Α Θ Η Μ Α Τ Ι Κ Α Κ Α T E Y Θ Υ Ν Σ Η Σ

Εκφωνήσεις των θεμάτων των εξετάσεων Επεξεργασμένες ενδεικτικές απαντήσεις Ενδεικτική κατανομή μονάδων ανά ερώτημα

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ηµεροµηνία: Μ. Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΟΣΜΟΙΩΣΗΣ 1, 23/03/2018 ΘΕΜΑ Α

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ηµεροµηνία: Μ. Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Α) Να αποδείξετε ότι η νιοστή παράγωγος της συνάρτησης f µπορεί να πάρει. )e όπου α ν, β ν είναι συντελεστές

ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ. 1. y - -2 x + π. f (x) = 3x, x = 1. π y = 9 x - 6. δ. f (x) = x, x0. 4. y = -9 x + 5. (2000-1ο)

( 1) ΕΝ ΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΘΕΜΑ A A 1. Σχολικό σελ. 260 Α 2. Σχολικό σελ. 169 Α 3 Α 4 ΘΕΜΑ Β Β1. Άρα. Β2. Άρα από την δεύτερη σχέση έχω: = 1

ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 12: ΑΣΥΜΠΤΩΤΕΣ - ΚΑΝΟΝΕΣ DE L HOSPITAL - ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

με x1 x2 , τότε η f είναι γνησίως αύξουσα στο Α. β) Αν για μια συνάρτηση f: ισχύει ότι f x , τότε το σύνολο τιμών της δεν μπορεί να είναι της μορφής,

Ο Λ Ο Κ Λ Η Ρ Ω Μ Α Τ Α

ίνονται οι πραγµατικές συναρτήσεις f, g που έχουν πεδίο ορισµού το σύνολο

1995 ΘΕΜΑΤΑ ίνονται οι πραγµατικοί αριθµοί κ, λ µε κ < λ και η συνάρτηση f(x)= (x κ) 5 (x λ) 3 µε x. Να αποδείξετε ότι:, για κάθε x κ και x λ.

Απόδειξη Αποδεικνύουμε το θεώρημα στην περίπτωση που είναι f (x) 0.

β ] και συνεχής στο ( a, β ], τότε η f παίρνει πάντοτε στο [ a,

Ασκήσεις σχ. βιβλίου σελίδας

ΘΕΜΑ Α. Α1. Θεωρία Θεώρημα σελ. 145 σχολικού βιβλίου. Α2. Θεωρία Ορισμός σελ. 15 σχολικού βιβλίου

(Ενδεικτικές Απαντήσεις) ΘΕΜΑ Α. Α1. Βλέπε απόδειξη Σελ. 262, σχολικού βιβλίου. Α2. Βλέπε ορισμό Σελ. 141, σχολικού βιβλίου

ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqw ertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwer tyuiopasdfghjklzxcvbnmqwerty uiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui

Λύσεις των θεμάτων ΔΕΥΤΕΡΑ 27 MAΪΟΥ 2013 ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

η οποία ονομάζεται εκθετική συνάρτηση με βάση α. Αν α 1, τότε έχουμε τη σταθερή συνάρτηση f x 1.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ Δευτέρα 10 Ιουνίου 2019 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ. (Ενδεικτικές Απαντήσεις)

Μαθηµατικά Κατεύθυνσης Γ Λυκείου Θέµατα Θεωρίας

4ο Επαναληπτικό διαγώνισμα στα Μαθηματικά κατεύθυνσης της Γ Λυκείου Θέμα A

Πανελλαδικές εξετάσεις 2016

Χαράλαμπος Στεργίου Χρήστος Νάκης ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ2. Υποδείξεις Απαντήσεις των προτεινόμενων ασκήσεων

Γ Λυκείου. 4 ο ΓΛΧ M. Ι. Παπαγρηγοράκης Χανιά. [Μαθηματικά] Προσανατολισμού

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΚΩΛΕΤΤΗ

Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής. 1. * Αν η γραφική παράσταση µιας συνάρτησης f είναι αυτή που φαίνεται στο σχήµα, τότε λάθος είναι

Ο μαθητής που έχει μελετήσει το κεφάλαιο αυτό θα πρέπει να είναι σε θέση:

( 0) = lim. g x - 1 -

just ( u) Πατρόκλου 66 Ίλιον

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Θετικής - Τεχνολογικής κατεύθυνσης Γ Λυκείου

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΑ.Λ. Α ΟΜΑ ΑΣ 2011 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2009.

Μαθηματικά Προσανατολισμού Γ Λυκείου ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ. συνάρτηση φ: α,β. Ορισμός Έστω f συνάρτηση ορισμένη στο., αν. κάθε xo.

Βασικό θεώρηµα της παράγουσας Θ.Θ του ολοκληρωτικού λογισµού Μέθοδοι ολοκλήρωσης

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΩΤΕΡΗΣ ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2016 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

Επαναληπτικό Διαγώνισμα στα Μαθηματικά Προσανατολισμών Γ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΩΡΙΑ. Σύνολο τιμών της f λέμε το σύνολο που έχει για στοιχεία του τις τιμές της f σε όλα τα.

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΜΑΤΑ. I. Να αποδείξετε ότι η γραφική παράσταση της f δεν έχει σηµεία που να βρίσκονται πάνω από τον άξονα. x x.

ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑΤΑ. ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

4o Επαναληπτικό Διαγώνισμα 2016

1.5 ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ

Προτεινόμενα θέματα Πανελλαδικών εξετάσεων. Μαθηματικά Θετικής και Τεχνολογικής Κατεύθυνσης ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ

Γ. Ε. ΛΥΚΕΙΟ 2008 ΑΛΓΕΒΡΑ ΤΑΞΗ Β

4.1 δες αντίστοιχη θεωρία 4.2. Α) ναι. Β) όχι. 4.3 δες αντίστοιχη θεωρία. 4.4 δες αντίστοιχη θεωρία 4.5 Α Λ Β Σ Γ Σ Δ Σ ,8 θεωρία.

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΚΩΛΕΤΤΗ

Τα παρακάτω είναι τα κυριότερα θεωρήματα και ορισμοί από το σχολικό βιβλίο ακολουθούμενα από δικά μας σχόλια. 1 ο ΠΡΩΤΟ.

ρ3ρ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Επιμέλεια: Τομέας Μαθηματικών της Ώθησης

114 ασκήσεις ένα ερώτημα - σε όλη την ύλη. x και g x ln 1 2x ln x. ισχύει η σχέση: είναι περιττή και ισχύει ότι. f x x 2 2x, για κάθε x

ΑΝΑΛΥΣΗ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ. Ανισότητες στα ολοκληρώµατα. Η συνάρτηση x a. Εισήγηση Νικ. Ιωσηφίδη. 3 ο Σεµινάριο Ο.Ε.Φ.Ε Σάββατο 19 εκεµβρίου 2015

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΛΓΕΒΡΑΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

Μαθηματικά Προσανατολισμού x 0 x 0. , 0,, οπότε η f είναι γνησίως αύξουσα στο 0, και

ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ. 1. y - -2 x + π. f (x) = 3x, x = 1. π y = 9 x - 6. δ. f (x) = x, x0. 4. y = -9 x + 5. (2000-1ο) ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΕΚΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ

1 η ΕΚΑ Α ΜΑΘΗΜΑ 45 ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΟΥΣ 2002 ΚΛΑΔΟΣ ΠΕ 03 ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ. EΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ «Γνωστικό Αντικείμενο» Kυριακή

Transcript:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο: ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ : ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΑ - ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΥΡΕΣΗΣ [Κεφ:..4 Μέρος Β του σχολικού βιβλίου]. ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑ Β Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ ( + ) d. Εειδή ( ) ( + ) = ( + ) + = +, έχουμε d d = + ( ) ( ) = + + = 6 = 5

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ + 5 d. Εειδή + = + =, έχουμε 5 5 5 + 5 5 5 d = d = = = 5 5

Άσκηση. d. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ ( ηµ + συν ) Έχουμε ( ηµ + συν ) d = ( ) ηµ + ( ηµ ) d = ( ) ηµ d = ηµ =

Άσκηση 4. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ d e. Έχουμε e e e d = d = d e e e d ( e ) e e = = d e = = e e 4

Άσκηση 5. 5 d. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ ( + ) Έχουμε d d 6 5 6 ( + ) = ( + ) 6 = ( ) d + 6 6 ( ) = + = = 5

Άσκηση 6. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ d. + Έχουμε ( + ) = = ( ln + ). + + Εομένως 7 d = ln ( ln7 ln) ln + = =. + 6

Άσκηση 7. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ d. + 8 Εειδή ( 8) + = 8 +, έχουμε = ( + 8) + 8 d 8 d 8 = + = + + 8 = ( 4 ) =.. Εομένως 7

Άσκηση 8. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ συν + d 6. Έχουμε συν + d = ηµ + d 6 6 = ηµ + = 6 = ηµ + ηµ 6 6 = = 8

Άσκηση 9. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ + e d. Έχουμε e d = e d + + = = + e e e. 9

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ. 4 d Εειδή ( 4 ) = 4 ln4, έχουμε 4 4 4 d = 4 d ln4 =. Εομένως ln4 = 4 = 4 ln4 ln4 = ln4 = ln.

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ ηµ συν d. Εειδή ηµ = ηµ συν, έχουμε ηµ συν d = ( ηµ ) d = ( ) ηµ = =.

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ e d. Έχουμε e d = e d = e e d e e d = e e = = ( e ) ( e ) =

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ συν d. Έχουμε συν d = ηµ d ( ) d = ηµ ηµ d = ηµ ηµ = ηµ + συν = + ( ) =

Άσκηση 4. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ συν e d. Έστω I = συν e d. Έχουμε: I = συν e d = συν e d = συν e συν e d = συν e + ηµ e d = + ηµ e d = + ηµ e ηµ e d = + e συν e d = e I Εομένως I= e I I= e. Άρ I= e. 4

Άσκηση 5. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ e d. Έχουμε e d = e d = e + e d ( e ) d = e e e d = + e = e e e 5 = = e e e 5

Άσκηση 6. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ e ln d. Έχουμε e e ln d = ln ( ) d e e = ln ( ln) d = lne e ln d e e = e d + e = = = e e e e 4 4 4 6

Άσκηση 7. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ 4 + d. Θέτουμε u = +, οότε u u u = + = κι d = du = u du. Είσης γι = είνι u = κι γι = 4 είνι u =. Εομένως το ολοκλήρωμ γίνετι: + d = u u du 4 u 4 5 ( u u ) du u u 5 = = 4 7 98 = = 5 5 5 7

Άσκηση 8. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ. ( + ) + d u Θέτουμε u = +, οότε = κι d = du. Είσης γι = είνι u = κι γι = είνι u = 5. Εομένως το ολοκλήρωμ γίνετι: 5 5 = = ( + ) u + + u u + 5 d du du u 8 u 5 5 5 5 du u lnu 8 u u 8 u = + = 5 4 = ( 5 ln5 ) ln ( 4 ln5) ln 8 = 8 8 = ln5 + ln = + ln 6 4 4 4 5 8

Άσκηση 9. Δίνετι η συνάρτηση + < f() = +,,. i. Ν δείξετε ότι η f είνι συνεχής. ii. Ν υολογίσετε το 6 f ()d. i. Γι < έχουμε f() = + ου είνι συνεχής ως ολυωνυμική συνάρτηση. Είσης, γι > έχουμε f() = + ου είνι συνεχής ως σύνθεση της συνεχούς συνάρτησης g() = + με την είσης συνεχή συνάρτηση h() =. Θ εξετάσουμε τη συνέχει της f στο σημείο =. Έχουμε f () = + = κι lim f () = lim + = lim f () = lim + = + + Οότε η f είνι συνεχής στο =. Άρ η f είνι συνεχής στο. ii. Έχουμε 6 6 f ()d = f ()d + f ()d. f ()d d Είνι 4 = + = + = 6 6 κι f ()d = + d = ( + ) 8 = ( 7 8) = 6 6 4 8 4 Άρ f ()d = + = = 4. 9

Άσκηση. Δίνετι η συνάρτηση, < f() = ln(+ ),. i. Ν δείξετε ότι η f είνι συνεχής. ii. Ν υολογίσετε το f ()d. i. Γι < έχουμε f() = ου είνι συνεχής ως ολυωνυμική συνάρτηση. Είσης, γι > έχουμε f() = ln(+ ) ου είνι συνεχής ως σύνθεση της συνεχούς συνάρτησης g() = + με την είσης συνεχή συνάρτηση h() = ln. Θ εξετάσουμε τη συνέχει της f στο σημείο =. Έχουμε f () = ln = κι lim f () = lim f () =. Άρ η f είνι συνεχής στο. + ii. Έχουμε f ()d = f ()d + f ()d. Είνι f ()d = d = = κι f()d = ln(+ )d = ln(+ ) + d = + ln(+ ) d = ln Άρ f () d = + ln = ln 4.

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ γεωμετρικά το οτέλεσμ. 4 f ()d, όου f() = + κι ν εξηγήσετε Η f είνι συνεχής κι γράφετι ως εξής: + 4, < f () =, <. 4, Εομένως 4 4 f ()d = ( + 4)d + d + ( 4)d [ ] 4 = + 4 + + 4 = Εειδή f() = + γι κάθε, το f ()d ριστάνει το εμβδόν του ρκάτω σκισμένου χωρίου, ου ερικλείετι ό τη γρφική ράστση της 4 συνάρτησης + 4, < f () =, <, τον άξον κι τις ευθείες = κι = 4. 4, Το εμβδόν υτό, ν το υολογίσουμε γεωμετρικά κτά τ γνωστά είνι ίσο με 4+ 4 4 = 6 6 = (οτέλεσμ ου συμφωνεί φυσικά με υτό ου βρήκμε με τη βοήθει του ολοκληρώμτος).

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ + + + 8 d. Έχουμε: + d = + d + + 8 + + 8 ( ) = ln 8 d + + = ln 8 + + = ( ln ln8) = ln

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ d. + + Ο ρονομστής της ράστσης + + γράφετι + + = ( + )( + ). Εομένως =. + + ( + )( + ) A B,,. ( + )( + ) + + Ανζητούμε ριθμούς Α κι Β ώστε ν ισχύει = + { } Ισοδύνμ κι γι {, }, έχουμε = A( + ) + B( + ) ( A+ B) + ( A+ B) = A+ B= A= A + B = B = Εομένως d = d + d + + + + [ ] [ ] = ln( + ) + ln( + ) = ln + ln ln = ln 5ln

Άσκηση 4. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ 4 d. Αό τη διίρεση του με το ολυώνυμο + + = + + = + + + Εομένως 4 4 + d = + + d ( + )( ) 4 4 + = + d + d ( + )( ) 4 Είνι 4 έχουμε 9 9 + d = 8 4 + = + + =. Γι τον υολογισμό του ολοκληρώμτος ριθμούς Α κι Β τέτοιους ώστε 4 + d νζητούμε στην ρχή δυο ( + )( ) + A B = +, {, }. + + Έχουμε + A B = + + + + = A( ) + B( + ) (A + B) + ( A + B) = + 4

A = A+ B= A + B = 8 B = Εομένως + 8 d = d + d + + 4 4 4 8 = + + [ ln( ) ] [ ln( ) ] 4 4 8 = + ( ln5 ln4) ( ln ln) = ln5 + ln 4 9 Άρ d = + ln5 + ln. 5

Άσκηση 5. e Έστω το ολοκλήρωμ = ν * ν ν Ν. I ln d, i. Ν οδείξετε ότι Iν = e ν Iν, ν. e ii. Ν υολογίσετε το I = ln d. i. Έχουμε ν e e ν ν = = I ln d ln () d ν e e ν = ( ln) ν ( ln) d e ν = e ν ln d Άρ Iν = e ν Iν. ii. Έχουμε I = e I I = e I I = e e I = e + 6I. Όμως εομένως e e I = ln d = ln d = [ ] e e = ln d = e (e ) = Άρ I = e + 6 = 6 e. 6

ΘΕΜΑ Γ Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ d. Έχουμε. Εομένως το μορεί ν είνι το ημίτονο μις μόνο γωνίς θ με θ. Έτσι μορούμε ν θέσουμε = ηµθ. Τότε είνι θ=, ενώ γι = είνι θ=. Εομένως d = ηµ θ συνθdθ= συνθ συνθdθ d = ηµθ dθ = συνθdθ κι γι = + συνθ = συν θdθ = d θ = d d θ + συν θ θ= + ηµ θ = 4 4 7

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ + e d. Θέτουμε u du du = e d d = du e = u. Είσης, ότν = τότε u =, ότν = κι το ολοκλήρωμ γίνετι: = e. Τότε = τότε u e d du = = du + e + u u u + u e e = u = + + u [ ] [ ] e e e e du du lnu ln( u) = [ lne ln] [ ln( + e) ln] = + ln ln( + e) 8

Άσκηση. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ e ln d. Θέτουμε u Εομένως: = ln. Τότε e du = d κι τ άκρ ολοκλήρωσης γίνοντι ντίστοιχ κι. ln d = u du = u =. 9

Άσκηση 4. Α. Αν f είνι μι συνεχής συνάρτηση στο, ν δείξετε ότι f ()d = f ( )d ηµ Β. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ I = d. ηµ + συν. Α. Θ δείξουμε ότι το δεύτερο μέλος της ζητούμενης ισότητς είνι ίσο με το ρώτο. Θέτουμε u =. Εομένως du = d κι ότν = τότε u =, ενώ ότν = τότε u =. Έτσι έχουμε: f( )d = f(u) ( du) = f (u) du = f (u)du = f ()d Β. Αν ηµ f() =, τότε ηµ + συν ηµ f =. ηµ + συν Εφρμόζοντς το (Α) ερώτημ, έχουμε: ηµ ηµ συν ηµ + συν συν + ηµ ηµ + συν I = d = d d = Εομένως ηµ συν ηµ + συν ηµ + συν συν + ηµ ηµ + συν I = d + d d = = d = = ηµ Άρ I = d =. ηµ + συν 4

Άσκηση 5. Αν μι συνάρτηση f είνι συνεχής στο κι ισχύει f( +β ) = f(),, ν οδείξετε β +β β ότι f ()d = f ()d. Θ δείξουμε ότι το ρώτο μέλος της ζητούμενης ισότητς είνι ίσο με το δεύτερο. Θέτουμε u =+β. Εομένως du = d κι ότν = τότε u = β, ενώ ότν = β τότε u =. Έτσι έχουμε: β I = f()d = ( +β u) f(u)( du) β = ( +β u) f(u)du = = β ( +β ) β f (u)du u f (u)du = ( +β β ) f (u)du β u f (u)du β = ( +β β ) f ()d β f ()d β +β β Εομένως I = ( +β) f () d, άρ I f ()d =.

Άσκηση 6. Υοθέτουμε ότι μι συνάρτηση f είνι ργωγίσιμη στο με f (4) = κι Ν υολογίσετε το 4 f ()d. f () = + 9. Έχουμε 4 [ ] 4 4 4 f()d = f() () d = f() f () d 4 4 = 4 f (4) + 9 d = 4 + 9 d 4 + 9 d Γι τον υολογισμό του θέτουμε du = d = d + 9 u είνι u = 5. Εομένως: u = + 9. Τότε, δηλδή d = u du. Είσης ότν = είνι u = κι ότν = 4 4 5 5 + 9 d = u u du = u du 5 5 7 98 u = = = 4 98 Άρ f ()d = 4 =.

Άσκηση 7. κ Έστω το ολοκλήρωμ I( κ ) = d, κ>. + i. Ν βρείτε το ολοκλήρωμ συνρτήσει του κ. ii. Ν βρείτε το lim I( κ ). κ + i. Έχουμε κ κ κ I( κ ) = d = d = d + ( + ) ( + ) = d d = ln ln( + ) + [ ] [ ] κ κ κ κ = κ κ+ ( ln ln) ( ln ln4) κ = ln + ln κ+ ii. Έχουμε κ lim I( κ ) = lim ln + ln κ + κ + κ+ κ = ln + lim ln κ + κ+ = ln + ln = ln

Άσκηση 8. Έστω f: μι συνεχής συνάρτηση με συνεχή ράγωγο κι τέτοι ώστε f() f ()d = κι 4 f() f ()d. f () f ()d = 8. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ Έχουμε f() f ()d ( f () = ) d. Κι εειδή f() f ()d ( f () = ) d =. Άρ f () f () = f () = f () () Είσης: ( f ()) f () d 8 ( f () = ) d = 8. Άρ f () f () = 54 () Η ισότητ () συνεάγετι ότι f() = f() ή f() = f(). Αν όμως ήτν f() = f(), τότε ό τη () θ είχμε = 54, άτοο. Άρ f() = f() κι η () γίνετι: Ακόμ Έχουμε f () = 54 f () = 7 f () =, οότε f () = f() f ()d f () d 5 4 5 = f 5 () f 5 () = 5 5 5 5 = ( + ) =. 5 5 4

Άσκηση 9. Αν η συνάρτηση f είνι συνεχής στο κι εριοδική με ερίοδο Τ>, ν οδείξετε ότι γι κάθε ριθμό ισχύει: +Τ f ()d = Τ f ()d Είνι +Τ Τ +Τ f ()d = f ()d + f ()d + f ()d () T +Τ Είσης ν στο ολοκλήρωμ f ()d θέσουμε = u+ T τότε u = T κι du = d ενώ Τ γι = T έχουμε u = κι γι =+ T έχουμε u = οότε +Τ f ()d = f (u)du = f ()d κι η σχέση () γίνετι Τ +Τ Τ f ()d = f ()d + f ()d + f ()d = f ()d + Τ f ()d Τ = f ()d. 5

Άσκηση. Μι συνάρτηση f είνι συνεχής στο διάστημ [,8] κι τέτοι ώστε κάθε [,8]. Αν 8 f ()d =, ν υολογίσετε το 8 I = f ()d. f 6 = f(), γι 8 Στο ολοκλήρωμ I = f ()d, θέτουμε u = 6. Τότε du = d κι γι = είνι u = 8, ενώ γι = 8 είνι u =. 8 I = f()d = (6 u) f(6 u)( du) 8 8 = (6 u) f (u)du 8 8 = 6 f (u)du u f (u)du 8 8 = 6 f ()d f ()d = 6 I. Εομένως I = 6 I, άρ I =. 6

Άσκηση. Μι συνάρτηση f είνι συνεχής στο κι τέτοι ώστε f() +β f( ) = γ, γι κάθε κι +β. Ν οδείξετε ότι λ λγ f ()d =. λ +β Έχουμε f() +β f( ) = γ λ λ λ f ()d + β f ( )d = γd λ λ λ λ f ()d +β f ( )d = λγ λ λ () λ λ Αν στο ολοκλήρωμ f ( ) d θέσουμε = u, τότε d = du κι γι = λ, τότε u = λ λ κι γι = λ, τότε u = λ, έχουμε: λ λ f( )d = f(u)( du) = f (u)du = f ()d λ Εομένως η () γίνετι: λ λ f ()d +β f ()d = λγ λ λ λ λ ( +β ) f ()d λ λ λ λγ f ()d = +β = λγ λ λ λ λ 7

Άσκηση. f() + f( + ) d = f()d. Έστω f συνεχής συνάρτηση στο. Ν οδείξετε ότι Έχουμε f ()d = f ()d + f ()d. Αν στο ολοκλήρωμ f ()d θέσουμε u =, έχουμε du = d κι γι = είνι u =, ενώ γι = είνι u =. Εομένως f ()d = f (u + )du = f ( + )d. Άρ f ()d = f ()d + f ( + )d ή = ( + + ) f()d f() f( ) d. 8

Άσκηση. Η συνάρτηση f είνι δυο φορές ργωγίσιμη κι με συνεχή δεύτερη ράγωγο στο = κι f () ηµ d =. Ν υολογίσετε το [, ]. Ειλέον ισχύουν f () =, f ολοκλήρωμ f () ηµ d. Έχουμε f () ηµ d = f () συν d [ ] = f() συν + f () συνd = f () συν f ( ) συν + f () συν d = f () + f ( ) + f () συν d = 4 + f () ( ηµ ) d [ ] = 4+ f () ηµ f () ηµ d = 4 9

Άσκηση 4. ( ) Δίνετι η συνάρτηση f () =, (, + ) 4 i. Ν βρείτε δυο ργμτικούς ριθμούς κ κι λ ώστε ν ισχύει κ λ f () = +,, + 4 ( ) ( ).. ii. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ f ()d. i. Έχουμε κ λ = + ( ) ( ) ( ) 4 4 =κ( ) +λ =κ + ( λ κ ) κ= κι λ κ= Άρ κ=, λ=. ( ) ( ) ii. Έχουμε f () = +, (, + ) Εομένως 4. f ()d = + ( ) ( ) = d + ( ) ( ) 4 4 d d = ( ) ( ) = = 4 8 4

Άσκηση 5. Ν οδείξετε ότι e d + εϕ d e εϕ d 4 4 4. Έχουμε e d + εϕ d e εϕ d 4 4 4 4 4 4 e d + εϕ d e εϕ d 4 4 4 e d + εϕ d e εϕ d 4 4 e + εϕ e εϕ d ( εϕ ) e d Η τελευτί νισότητ ισχύει, φού e εϕ, γι κάθε. 4

Άσκηση 6. i. Αν μι συνάρτηση f είνι συνεχής κι άρτι στο, ν οδείξετε ότι f ()d = f ()d. ii. Αν μι συνάρτηση f είνι συνεχής κι εριττή στο, ν οδείξετε ότι f ()d =. i. Έχουμε f ()d = f ()d + f ()d. Στο f ()d, θέτουμε u =, οότε du = d, ενώ τ άκρ ολοκλήρωσης γίνοντι κι ντίστοιχ. Εομένως f ()d = f ( u)du = f (u)du = f ()d. Άρ f ()d = f ()d + f ()d = f ()d. ii. Έχουμε f ()d = f ()d + f ()d. Στο f ()d, θέτουμε u =, οότε du = d, ενώ τ άκρ ολοκλήρωσης γίνοντι κι ντίστοιχ. Εομένως f ()d = f ( u)du = f ( u)du = f (u)du = f ()d. Άρ f ()d = f ()d + f ()d = f ()d + f ()d =. 4

ΘΕΜΑ Δ Άσκηση. A. Ν υολογίσετε την ράγωγο της f () ln ( ) = + +. B. Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ I = + d. Α. Έχουμε ( ) f () = ln + + = + + + + + + = + = + + + + + + = + Β. Έχουμε Ι= + d + d = + d= + + d + = d = d + + + = d + d + + ( ) = + d + ln + + d (A) = + + + + ln d 4

= + ln ( + ) Ι Εομένως Ι= + ln ( + ). + ln + Άρ + d =. 44

Άσκηση. e Ν υολογίσετε το ολοκλήρωμ I = ηµ ln d. Θέτουμε u u = ln = e, οότε du = (ln) d = d = d κι εομένως u e d u = e du. Είσης ότν = είνι u = κι ότν = e είνι u =. Έτσι έχουμε: e u u I = ηµ ln d = ηµ u e du = ηµ u (e ) du u u e = ηµ συν u u e du u e u (e ) du = ηµ συν u u e e u u e du = ηµ συν ηµ = ηµ e ( e συν ) I Άρ + ηµ e e συν I = + ηµ e e συν Ι =. 45

Άσκηση. Η συνάρτηση f είνι συνεχής στο διάστημ [, 5 ] κι ισχύει f() + f(6 ) = c γι κάθε [, 5], όου c στθερός ργμτικός ριθμός. 5 i. Ν δείξετε ότι f()d = ( f() + f(5) ). ii. Ν δείξετε ότι 5 f ()d = 4f (). i. Αν στην ισότητ f() + f(6 ) = c θέσουμε = ίρνουμε: f() + f(6 ) = c f() + f(5) = c Εομένως f() + f(6 ) = f() + f(5). Έτσι έχουμε 5 5 (f() + f(6 ))d= f() + f(5) d 5 5 5 ή + = ( + ) f()d f(6 )d f() f(5) d 5 5 ή f()d+ f(6 )d= 4( f() + f(5) ) () 5 Όμως, ν στο f (6 )d θέσουμε u = 6, τότε du = d κι γι = είνι u = 5, ενώ γι = 5 είνι u =. Έτσι έχουμε: 5 5 5 f (6 )d = f (u) du = f (u)du = f ()d 5 Έτσι η () γίνετι: 5 5 f()d= f() + f(5) d 5 5 f()d= f() + f(5) d 5 f()d= 4 f() + f(5) 46

5 f()d = f() + f(5) ii. Αν στην ισότητ f() + f(6 ) = c θέσουμε f () + f () = c f () = c Εομένως f() + f(6 ) = f(). Έτσι έχουμε 5 5 [ ] f () + f (6 ) d = f ()d + 5 = = ίρνουμε: 5 5 5 f ()d + f (6 )d = f ()d κι εργζόμενοι όως ροηγουμένως έχουμε: 5 5 5 f ()d = f ()d f ()d = f () d 5 5 Άρ f ()d = 4f (). 47

Άσκηση 4. Α. Μι συνάρτηση f είνι ργωγίσιμη στο κι γνησίως ύξουσ στο. Ειλέον η f κι είνι συνεχής στο. Ν οδείξετε ότι: f β f( β) f()d+ f ()d=β f( β) f f Β. Δίνετι η συνάρτηση f() = + + 5. Ν οδείξετε ότι η f ντιστρέφετι κι ν 5 υολογίσετε το ολοκλήρωμ f ()d. 7 Α. Μι γεωμετρική ερμηνεί του ροβλήμτος κι της λύσης του στην ερίτωση ου έχουμε f(), (ν f(), τότε το σχήμ είνι συμμετρικό ως ρος τον άξον ) είνι η εξής: Το ολοκλήρωμ f( β) f( β) = f f β f ()d ριστάνει το εμβδόν Ε, το ολοκλήρωμ f () d f (y) dy ριστάνει το εμβδόν Ε, ενώ το εμβδόν των δυο σχημτιζόμενων ορθογωνίων είνι ντιστοίχως β f( β ) του μεγλύτερου κι f( ) του μικρότερου. Προφνώς η διφορά των εμβδών των δυο ορθογωνίων είνι ίση με το άθροισμ Ε +Ε. Δηλδή ισχύει: β f( β) f()d+ f ()d=β f( β) f f Γενικότερ έχουμε: β β β f ()d = [ f() ] f()d, δηλδή β f ()d =β f( β) f f()d () β 48

Εειδή η f είνι συνεχής (φού είνι ργωγίσιμη) κι μονότονη, έετι ότι υάρχει η f ()d = f f() f ()d. β β οότε ό τη σχέση f ( f() ) =, έχουμε f, Θέτουμε u = f(), οότε du = f ()d κι ότν =, τότε u= f( ), ενώ ότν = β, τότε u= f( β ). Εομένως β β f ()d = f f() f ()d β f( β) f = f u du = f d f f β f( β) Δηλδή = f () d f d (). f f( β) Αό τις () κι () ροκύτει ότι f d=β f( β) f f()d, άρ f β f( β) f()d+ f ()d=β f( β) f f β Β. Η συνάρτηση f() = + + 5 έχει άρ είνι κι κι ντιστρέφετι. Έχουμε =. Είσης έχουμε f () = + >, εομένως είνι γνησίως ύξουσ, f () = + + 5 = 5 + =. Η μονδική λύση της εξίσωσης υτής είνι η f() = + + 5= 7 + =. Η μονδική λύση της εξίσωσης υτής είνι η =. Εομένως με βάση την ισότητ έχουμε β f( β) f()d+ f ()d=β f( β) f f 5 f ()d + f ()d = f () f () 7 = 5 7 = Άρ 5 = 7 f ()d f ()d = + + 5 d 49

4 = + + 5 4 5 = 6 = 4 4 5

Άσκηση 5. Α. Αν f κι g είνι συνεχείς συνρτήσεις στο [ β, ] κι γι κάθε [, ] f() g(), ν δείξετε ότι: β f ()d g()d β β ισχύει Β. Υοθέτουμε ότι μι συνάρτηση f είνι συνεχής στο διάστημ [, ]. Ν δείξετε ότι υάρχει ξ [,], τέτοιο ώστε f()d= f( ξ). Α. Έχουμε f() g() g() f(), β. [, ] Εομένως: β β β g() f() d g()d f()d β g()d f ()d β f ()d g()d β β Β. Εειδή η f είνι συνεχής στο κλειστό διάστημ [, ], ίρνει στο διάστημ υτό ελάχιστη τιμή έστω ε κι μέγιστη τιμή έστω M. Εομένως γι κάθε [,] έχουμε: ε f() M ε f() M ε d f () d M d ε M f ()d f ()d M ε Πρτηρούμε ότι ο ριθμός f ()d νήκει στο σύνολο τιμών της συνεχούς συνάρτησης f. Άρ υάρχει ξ [,], τέτοιο ώστε f()d= f( ξ) f()d f = ξ. 5

Άσκηση 6. Μι συνάρτηση f είνι δυο φορές ργωγίσιμη στο κι έχει συνεχή κι θετική δεύτερη ράγωγο στο διάστημ [, ]. Ν οδείξετε ότι f () συν d >. Έχουμε f () συν d = f () ηµ d [ ] = f() ηµ f () ηµ d = f () συν d [ ] = f () συν f () συν d = f f () f () συν d = f ()d f () συν d = f () συν d Όμως f () > στο [, ] κι συν, φού στ άκρ του διστήμτος [, ]. Εομένως γι κάθε [, ] χωρίς ν είνι ντού f ()( συν ) =. Άρ συν κι με το ίσον ν ισχύει μόνο είνι f ()( συν), f () συν d >. 5

Άσκηση 7. ν ν ηµ συν Αν A = d κι B = d ν ν ηµ + συν, ν ν ηµ + συν * ν Ν, τότε: i. Ν οδείξετε ότι Α=Β. ii. Ν υολογίσετε τ ολοκληρώμτ Α+Β, Α, Β. ν ηµ i. Στο ολοκλήρωμ A = d θέτουμε u =, οότε d = du, ενώ τ ν ν ηµ + συν άκρ ολοκλήρωσης γίνοντι κι ντίστοιχ. Εομένως ηµ u ν ν ηµ A = d = du ν ν ηµ + συν ν ν ν συν u = du = Β ν ν συν u+ ηµ u ηµ u + συν u ii. Έχουμε ν ν ηµ συν Α+Β= d + d ν ν ν ν ηµ + συν ηµ + συν ν ν ηµ + συν d = = d = ν ν ηµ + συν Εειδή Α=Β κι Α+Β=, έχουμε Α=Β=. 4 Ημερομηνί τροοοίησης: 5/9/ 5