Οι Ακλθτζσ τθσ Πίςτθσ

Transcript

1 Σ Θ Μ Ε Λ Ω Σ Ε Λ Σ Γ Λ Α Μ Α Κ Θ Μ Α Τ Α Β Λ Β Λ Λ Κ Ω Ν Τ Α Ξ Ε Ω Ν ΓΤΜΝΑΙΟΤ ΛΤΚΕΙΟΤ Οι Ακλθτζσ τθσ Πίςτθσ Καταςκινωςθ ουνίου 2014 Ε λ ε φ κ ε ρ ε σ Ε υ α γ γ ε λ ι κ ζ σ Ε κ κ λ θ ς ί ε σ Ε λ λ ά δ α σ Ε π ι τ ρ ο π ή Κ α τ α σ κ ή ν ω σ η ς Ε. Ε. Ε. Ε. Σ Ο Υ Ν Ι Ο

2 ΔΕΤΣΕΡΑ 7 & 21 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : ΕΝΑ ΑΓΩΝΑ ΔΡΟΜΟΤ Ειςαγωγι Οι ςυγγραφείσ τθσ Κ.Δ., εμπνευςμζνοι από το Άγιο Πνεφμα, χρθςιμοποίθςαν εικόνεσ και παραςτάςεισ που μιλοφςαν ςτουσ ανκρϊπουσ τθσ εποχισ τουσ. Ζτςι, πολλά παραδείγματα είναι παρμζνα από τθν ακλθτικι δραςτθριότθτα τθσ εποχισ εκείνθσ, ιδιαίτερα ςτα κείμενα που απευκφνονται ςτουσ εκνικοφσ. Ο απόςτολοσ Παφλοσ λόγου χάρθ, βριςκόταν ςτθν Κόρινκο τθν άνοιξθ του 51μ.Χ. όταν τελζςτθκαν τα Μείηονα Κςκμια. Ήταν μία από τισ τζςςερεισ πανελλινιεσ ακλθτικζσ διοργανϊςεισ τθσ αρχαίασ Ελλάδασ (Σα Ολφμπια ςτθν Ολυμπία, τα Πφκια ςτουσ Δελφοφσ, τα Κςκμια ςτον Ιςκμό τθσ Κορίνκου και τα Νζμεα ςτθ Νεμζα). Εκτόσ από αυτόπτθσ μάρτυρασ τθσ προετοιμαςίασ και τθσ διεξαγωγισ των Ιςκμίων, ιταν γνϊςτθσ των ακλθμάτων και ίςωσ ο ίδιοσ ακλθτισ ςτα νιάτα του. Γι αυτό και τα γραπτά του είναι πλοφςια ςε ακλθτικι γλϊςςα. Θ ηωι του ανκρϊπου, από τθ ςτιγμι που δζχεται τον Λθςοφ Χριςτό Σωτιρα του, μοιάηει ςε πολλά με τθ ηωι ενόσ ακλθτι που τρζχει ς ζναν αγϊνα δρόμου, που παλεφει ςϊμα με ςϊμα με τον αντίπαλο, που πυγμαχεί δίνοντασ καίρια χτυπιματα ςτον αντίμαχο, που γεφεται τθ χαρά τθσ νίκθσ και περιμζνει τθν ϊρα τθσ απονομισ του ςτεφανιοφ. ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: Εβραίουσ 12:1-2 Ποια εικόνα χρθςιμοποιεί ο ςυγγραφζασ τθσ επιςτολισ; - Αγϊνασ δρόμου μζςα ς ζνα ςτάδιο. Ππωσ αυτόσ ο αγϊνασ, ζτςι και θ πνευματικι ηωι: ζχει ζνα ξεκίνθμα: είναι θ θμζρα τθσ αναγζννθςθσ. Δεν μπορεί να είςαι κεατισ αν είςαι πιςτόσ. Ζχεισ λάβει μζςα ςου αιϊνια ηωι και πρζπει να αυξθκείσ (Λωάννθσ 5:24). ζχει μια ατομικι διαδρομι (προκείμενο): ο κακζνασ ζχει να ηιςει τθν πνευματικι του ηωι με δικι του ευκφνθ. Θ βουλι του Κεοφ είναι ίδια για όλουσ, αλλά το κζλθμά Του εξατομικεφεται ςτον κακζνα ανάλογα το πότε, που, με ποιουσ ηει. Υπάρχουν δυςκολίεσ, γι αυτό λζγεται αγϊνασ. Χρειάηεται επιμονι γι αυτό είναι αγϊνασ δρόμου. ζχει κανόνεσ προετοιμαςίασ για τθν καλφτερθ επίδοςθ (ζτρεχαν γυμνοί): o ό,τι μπορεί να είναι βάροσ ςτθν πνευματικι ηωι μασ πρζπει να μζνει ςτθν άκρθ (Κειμ. «ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα»: όχι μόνο βάροσ αλλά ό,τι ζχει όγκο, πιάνει χϊρο μζςα ςτθν καρδιά του πιςτοφ). Π,τι προκαλεί επιβράδυνςθ ςτθν αφξθςι μασ τθν πνευματικι πρζπει να εγκαταλειφτεί. o Δεν αμελοφμε να απορρίψουμε ακόμα και τισ αμαρτίεσ που μζχρι τϊρα μασ φαινόντουςαν αςιμαντεσ. Ζχει περπατθκεί από πολλοφσ άλλουσ πιςτοφσ ανκρϊπουσ πριν από μασ. Είναι το ςφννεφο (δθλαδι το μεγάλο πλικοσ) των μαρτφρων ςτο οποίο αναφζρεται το κεφάλαιο 11. Βρίςκονται κακιςμζνοι τϊρα ςτισ κζςεισ των κεατϊν μζςα ςτο ςτάδιο όχι τόςο για να μασ παρακολουκιςουν όςο για να δίνουν τθ μαρτυρία με τθ ηωι τουσ ότι νίκθςαν μζςω τθσ πίςτθσ ςτο Κεό το δικό τουσ δρόμο. Μασ ενκαρρφνουν να προχωριςουμε κι εμείσ με πίςτθ ςτο Κεό ο Οποίοσ κάνει καφματα. ζχει περπατθκεί πριν από όλουσ μασ από τον ίδιο τον Λθςοφ Χριςτό: Θ ηωι του αναγεννθμζνου ανκρϊπου είναι μια ηωι που ζχει ηιςει με πλιρθ επιτυχία και νίκθ ο Λθςοφσ Χριςτόσ. Γι αυτό καλοφμαςτε να ηιςουμε τθν πνευματικι ηωι κοιτάηοντασ ςτον Λθςοφ. Σι ςθμαίνει «αποβλζποντασ ςτον Ιθςοφ»; Σθμ.: Το κείμενο λζει ἀφορῶντες, που ςθμαίνει παίρνω τα μάτια μου από κάπου και τα ςτρζφω αλλοφ - Πιςτεφοντασ ςυνεχϊσ ς Εκείνον Ε π ι τ ρ ο π ή Κ α τ α σ κ ή ν ω σ η ς Ε. Ε. Ε. Ε. Σ Ο Υ Ν Ι Ο

3 Ραίρνοντασ τα μάτια από όλα εκείνα που μποροφν να αποςπάςουν τθν προςοχι μασ, ι να μασ απογοθτεφςουν ι να μασ φοβίςουν (κυμθκείτε τον Ρζτρο που περπάτθςε επάνω ςτα κφματα), ςτυλϊνοντάσ τα επάνω ςτον Λθςοφ. - Παρακολουκϊντασ τθ ηωι του Ρροςζχοντασ τον τρόπο με τον οποίο μιλοφςε, αντιδροφςε, ςιωποφςε: θ μελζτθ των Ευαγγελίων μασ φανερϊνει το πρόςωπο του Χριςτοφ ςτον Οποίο ο κάκε πιςτόσ καλείται να μοιάςει («Μιμθτζσ μου γίνεςτε, κακϊσ και εγϊ τοφ Χριςτοφ» (Α' Κορινκίουσ 11:1). - Ακολουκϊντασ το παράδειγμά Σου Ζγινε το πρότυπο μασ, το παράδειγμά μασ ςε όλα για να κάνουμε κι εμείσ το ίδιο. Σθμαίνει επίςθσ ότι δεν κοιτάηουμε ςε πρότυπα τα οποία διαφζρουν από Εκείνον. Πχι τα πρότυπα του κόςμου Σι ςθμαίνει αρχθγόσ και τελειωτισ τθσ πίςτθσ; - Αρχθγόσ Σθμαίνει ο πρϊτοσ, ο επικεφαλισ. Είναι το πρότυπο όλωσ των πιςτϊν, τθσ ΡΔ και τθσ ΚΔ. Είναι το πρότυπο ςε όλα μιασ ηωισ εμπιςτοςφνθσ παραδομζνθσ ςτο Κεό. - Σελειωτισ Ολοκλιρωςε ςτο τζλειο βακμό το δρόμο τθσ πίςτθσ. ΤΜΠΕΡΑΜΑ: Όταν ομολογοφμε ότι πιςτεφουμε ςτον Ιθςοφ Χριςτό δθλϊνουμε τθ ςυμμετοχι μασ εφόρου ηωισ ςτον «αγϊνα δρόμου» τθσ πίςτθσ. Επειδι ο ςκοπόσ αξίηει αιϊνια, ςυμφζρει να αφιςουμε ό,τι μασ εμποδίηει να ζχουμε τθν καλφτερθ επίδοςθ. Με τθν ίδια πίςτθ (τον ίδιο μθχανιςμό του νου) που άςκθςε ο Χριςτόσ και όλοι οι ιρωεσ τθσ ΠΔ, ηοφμε με εμπιςτοςφνθ και υπακοι ςτο Θεό. Ο Ιθςοφσ μασ άνοιξε το δρόμο τθσ νίκθσ. Εδάφιο για αποςτικιςθ: 1 Κι εμείσ, λοιπόν, κακϊσ είμαςτε περικυκλωμζνοι από ζνα τόςο μεγάλο ςφννεφο μαρτφρων, ασ απορρίψουμε κάκε βάροσ και τθν αμαρτία που εφκολα μασ περιπλζκει, και ασ τρζχουμε με υπομονι τον αγϊνα που είναι μπροςτά μασ 2 αποβλζποντασ ςτον Ιθςοφ, τον αρχθγό και τελειωτι τθσ πίςτθσ (Εβραίουσ 12:1-2) ΣΥΜΡΛΩΜΑΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ : 1 Ρζτρου 2:21, Εβραίουσ 10:35-36, Λουκάσ 21:19, Εβραίουσ 11, Ρράξεισ 14:22, Ματκαίοσ 16:24, 2 Κορινκίουσ 4:

4 ΣΡΙΣΗ 8 & 22 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΣΟΧΟ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΤΠΟΜΟΝΗ Ο αγϊνασ δρόμου του πιςτοφ δεν είναι αγϊνασ ταχφτθτασ (100 μζτρα), αλλά αντοχισ. Ασ ποφμε ότι μοιάηει με τα μζτρα ι καλφτερα με το μαρακϊνιο. Σ αυτοφσ τουσ αγϊνεσ, όπωσ το ομολογοφν οι ίδιοι οι ακλθτζσ που ςυμμετζχουν, δεν τρζχουν με το ςϊμα τουσ αλλά με τθν ψυχι τουσ. Θ κζλθςι τουσ δοκιμάηεται περιςςότερο από τα πόδια τουσ. Με τον ίδιο τρόπο, ο χριςτιανόσ καλείται να αγωνιςτεί ςτο ςτίβο τθσ ηωισ αςκϊντασ μια ςτακερι πίςτθ ςτον Λθςοφ και κρατϊντασ ςτθν καρδιά του τθ βεβαιότθτα του προοριςμοφ του. 1 θ ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: 1 Κορινκίουσ 9:24-26 Σι εννοεί όταν λζει: «Εγϊ, λοιπόν, ζτςι τρζχω, όχι ςαν χωρίσ ςτόχο»; Κειμ: «ἐγὼ τοίνυν οὕτως τρέχω ὡς οὐκ ἀδήλως» Ξζρω που πθγαίνω Τρζχω όχι με αβεβαιότθτα, με άγνοια. Τρζχω γνωρίηοντασ που πθγαίνω. Γνωρίηοντασ ποια είναι θ κατάλθξθ του δικοφ μου αγϊνα. Ποια ιταν θ κατάλθξθ για τον απ. Παφλο; Η απόκτθςθ του άφκαρτου ςτεφανιοφ. (Δείτε επίςθσ Β' Τιμόκεου 4:7-8). Είναι ςίγουροσ γι αυτό το γεγονόσ. Εκτόσ από τθν αιϊνια ηωι θ οποία χαρίηεται από το Κεό ςε όποιον μετανοεί και πιςτεφει ςτον Λθςοφ Χριςτό, ο Κφριοσ ανταμείβει με διάφορα ςτεφάνια τουσ πιςτοφσ για τον τρόπο που ζηθςαν τθ ηωι τουσ εδϊ κάτω (10 ο Μάκθμα). Θ βεβαιότθτα για το ςτεφάνι ςυνεπάγεται τθσ βεβαιότθτασ τθσ αιωνίου ηωισ. Ζχεισ κι εςφ τθν ίδια ςιγουριά και βεβαιότθτα ι τρζχεισ μεν αλλά με αβεβαιότθτα; (Ασ δοκεί θ ευκαιρία ςτα παιδιά να το ςκεφτοφν ςοβαρά και ενδεχομζνωσ να εκφράςουν τισ απορίεσ τουσ αμφιβολίεσ τουσ) Με άλλα λόγια ζχεισ βεβαιότθτα ςωτθρίασ ςιμερα; (Αν χρειαςτεί να γίνει υπενκφμιςθ για το πϊσ βεβαιϊνεται ο πιςτόσ για τθν αιϊνια ηωι). Θ βεβαιότθτα για τθν αιϊνια ηωι που ζχει ο Ραφλοσ κακορίηει και τον τρόπο με το οποίο ηει. Επειδι είναι πεπειςμζνοσ για τθν αιϊνια ηωι και τθν φπαρξθ των ςτεφανιϊν ηει με ςκοπό τθν απόκτθςι τουσ. Άλλαξε τισ προτεραιότθτεσ όλεσ τισ ηωισ του και τθν ιεράρχθςθ των αξιϊν. (Βλζπε Φιλιππθςίουσ 3:8). Ποιεσ είναι οι προτεραιότθτεσ τθσ καρδιάσ ςου; Οι προτεραιότθτεσ δθλϊνουν τι πιςτεφεισ πραγματικά. Το πόςο πιςτεφουμε πραγματικά αυτά που διακθρφττουμε φαίνεται από τθ ηωι μασ: από τα ζργα κα φαίνεται θ πίςτθ μασ. (Λάκωβοσ 2:14,17). 2 θ ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: Εβραίουσ 12:1 «ασ τρζχουμε με υπομονι» Απ αυτι τθν οξφμωρθ διατφπωςθ ςυμπεραίνουμε ότι πρόκειται για αγϊνα δρόμου αντοχισ. Σι ςθμαίνει υπομζνω; - τζκομαι από κάτω και κρατάω, βαςτάηω. Θ υπομονι αναφζρεται ςε καταςτάςεισ τθσ ηωισ : υπομζνω μια αρρϊςτια, ζνα διωγμό (απζναντι ςε ανκρϊπουσ λζγεται μακροκυμία). Για να κάνει το κζλθμα του Κεοφ ο χριςτιανόσ χρειάηεται υπομονι (Εβρ. 10:36). Θ εποχι μασ είναι θ εποχι τθσ ανυπομονθςίασ: οι άνκρωποι τα κζλουν όλα τϊρα και άμεςα. Μιπωσ μασ επθρεάηει κι εμάσ; - Εμπιςτεφομαι το Θεό. Υπομζνω ςθμαίνει ότι περιμζνω μεν αλλά ζχοντασ εμπιςτοςφνθ ςτο Κεό για το αποτζλεςμα. Δεν γογγφηω, δεν γκρινιάηω, δεν μεμψιμοιρϊ (κλαίω τθ μοίρα μου). 3

5 Θ εποχι μασ διδάςκει τθν εμπιςτοςφνθ ςτον εαυτό μασ, ςτισ δυνάμεισ μασ και ςτα ανκρϊπινα μζςα. Απζχει από τθν παιδικι πίςτθ που ηθτάει ο Κεόσ. - Επιμζνω. Θ υπομονι ς ζναν αγϊνα δρόμου ζχει και τθν ζννοια τθσ επιμονισ. Να μθν παραιτθκοφμε από τθν προςπάκεια. Θ ζλλειψθ υπομονισ τθσ εποχισ μασ κάνει τουσ ανκρϊπουσ να παραιτοφνται γριγορα από κάκε προςπάκεια. ΤΜΠΕΡΑΜΑ : Για να προχωριςουμε ςωςτά ςτθν πνευματικι ηωι μασ πρζπει να είμαςτε βζβαιοι για το ςκοπό μασ. Βεβαιϊςου ςιμερα για το ςτόχο τθσ ηωισ ςου. Μελζτθςε το λόγο του Θεοφ και πίςτεψε ς αυτό και κα αποκτιςεισ μια ακλόνθτθ βεβαιότθτα τθσ ςωτθρίασ ςου. Ζπειτα προχϊρα με υπομονι και επιμονι μζςα ςτο κζλθμα του Θεοφ που κα ςου δείχνει κακθμερινά. Ε δ ά φ ι ο γ ι α μ ε λ ζ τ θ Όχι ότι ζλαβα κιόλασ το βραβείο ι ζγινα ιδθ τζλειοσ τρζχω, όμωσ, πίςω απ' αυτό, ίςωσ το αποκτιςω, για το οποίο και αποκτικθκα από τον Ιθςοφ Χριςτό. Αδελφοί, εγϊ δεν ςτοχάηομαι τον εαυτό μου ότι το ζχω αποκτιςει. Αλλά, ζνα πράγμα κάνω, λθςμονϊντασ μεν όςα βρίςκονται πίςω, επεκτεινόμενοσ δε ςε όςα βρίςκονται μπροςτά, τρζχω προσ τον ςκοπό, για το βραβείο τθσ άνω κλιςθσ τοφ Θεοφ εν Χριςτϊ Ιθςοφ. (Φιλιππθςίουσ 3:12-14) ΣΥΜΡΛΩΜΑΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ: Εβραίουσ 3:6, 14, Εβραίουσ 11:1, Λουκάσ 8:15, ωμαίουσ 2:6-8, ωμαίουσ 5:3-5, Κολοςςαείσ 1:11., Β Ρζτρου 1:

6 ΣΕΣΑΡΣΗ 9 & 23 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Η ΠΡΟΕΣΟΙΜΑΙΑ ΣΟΤ ΑΘΛΗΣΗ Κανζνασ ςοβαρόσ ακλθτισ που ζχει βάλλει ςκοπό όχι μόνο τθ ςυμμετοχι του ςε κάποιο αγϊνα δρόμου αλλά τθ νίκθ, δεν πθγαίνει απροετοίμαςτοσ. Λζνε ότι, αν κζλεισ να ςυμμετζχεισ ςτο μαρακϊνιο πρζπει για πολφ μεγάλο χρονικό διάςτθμα πριν από τον αγϊνα να τρζχεισ κάκε μζρα δζκα χιλιόμετρα. Με άλλα λόγια, δεν γίνεςαι ακλθτισ επειδι ςυμμετζχεισ ςτο μαρακϊνιο, αλλά επειδι διατθρείςαι ακλθτισ όλο το χρόνο, μπορείσ να ςυμμετζχεισ ςτθν κοφρςα. Εκτόσ αυτοφ, για τθν θμζρα του αγϊνα, δεν πρζπει να αμελείσ καμιά λεπτομζρεια: τα παποφτςια που κα φορζςεισ να είναι τα ελαφρφτερα αλλά και τα πιο αναπαυτικά, τα ροφχα ςου να μθ ς ενοχλοφν, τα γυαλιά να είναι κατάλλθλα και να μθ ςε τραυματίηουν, κτλ. Το ίδιο ςυμβαίνει και ςτθν πνευματικι ηωι, όπωσ κα δοφμε. ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: 1 Κορινκίουσ 9:25 τον παραλλθλιςμό που κάνει ο απ. Παφλοσ με τον αγϊνα δρόμου, Ποιοσ είναι ο ςτόχοσ που πρζπει να βάλει ο χριςτιανόσ ςτθ ηωι του; - Ο ςτόχοσ είναι να λάβει το βραβείο: εκείνοσ που ςυμμετζχει ςτθν κοφρςα δεν το κάνει απλϊσ για να βρίςκεται μζςα ςτο ςτάδιο, δίπλα ςτουσ άλλουσ ακλθτζσ, μζςα ςτθν γιορτινι ατμόςφαιρα τθσ διοργάνωςθσ, αλλά τρζχει με ςκοπό το βραβείο. Ο χριςτιανόσ ηει με ςκοπό τον Ουρανό: ο πιςτόσ δε ηει μαηί με το Κεό απλϊσ για να περνάει καλά εδϊ ςτθ γθ, να Τον ζχει βοθκό. Δε ηει τθ χριςτιανικι ηωι επειδι τθ ηουν οι φίλοι του και οι γονείσ του. Αλλά ο νουσ του πθγαίνει ςτθν αιϊνια ηωι και ςτθν άφκαρτθ κλθρονομιά που ο Κεόσ ζχει ετοιμάςει για εκείνουσ που Τον αγαποφν (1 Κορ. 2:9). Είναι «φτιαγμζνοσ» (αναγεννθμζνοσ μζλοσ του νζου ανκρωπίνου γζνουσ με αρχθγό τον Λθςοφ) για τον Ουρανό. Ποιο πνεφμα πρζπει να κατζχει το χριςτιανό; - Κατάκτθςθ του ιδανικοφ: ο ακλθτισ ξεκινάει για να είναι πρϊτοσ, όχι με ςκοπό να είναι τελευταίοσ. Στθ ηωι του χριςτιανοφ αυτό μεταφράηεται: ςε πνευματικό ηιλο: ηιλο και επιμονι για τθ μελζτθ τθσ Βίβλου και τθν εκτζλεςθ του κελιματοσ του Κεοφ, για τθν προςευχι, τθ ςυμμετοχι ςτθν εκκλθςία και ςτο ζργο του Κεοφ (ωμ. 12:11). ςε ςυνεχι ανανζωςθ του οραματιςμοφ του ςτόχου του: όλεσ οι προτροπζσ τθσ ΚΔ που απευκφνονται ςτου χριςτιανοφσ περιζχουν μζςα τθν ανανζωςθ τθσ ελπίδασ του τερματιςμοφ και τθσ δόξασ*. Πταν ο χριςτιανόσ ξεχάςει τον οραματιςμό του, επιβραδφνεται θ πνευματικι του αφξθςθ, κολλάει ςτα επίγεια, ςτα κοςμικά (Κολοςςαείσ 3:1-2). Πϊσ ο χριςτιανόσ ςυγκεντρϊνει όλεσ τισ προχποκζςεισ τθσ νίκθσ; Επειδι μόνο ζνασ ςτουσ αγϊνεσ κερδίηει το βραβείο, όςοι κζλουν το βραβείο, πρζπει να κάνουν ό,τι περνάει από το χζρι τουσ πριν από τον αγϊνα και κατά τθ διάρκειά του. - ωςτό τρζξιμο: Είναι ςυγκεντρωμζνοσ ςτο τρζξιμό του. Δεν ςπαταλάει τισ δυνάμεισ του ςε άςκοπεσ κινιςεισ. Δεν ξεφεφγει από τθ διαδρομι του, οφτε δεξιά οφτε αριςτερά. Στθ ηωι του χριςτιανοφ αυτό μεταφράηεται: ςε πνευματικι εγριγορςθ και αγρφπνια: γιατί ο διάβολοσ ςτινει παγίδεσ με ςκοπό να απομακρφνει το χριςτιανό από τον Κφριο. Φζρνει καταςτάςεισ ςτθ ηωι του με ςκοπό τθ χαλάρωςθ τθσ προςοχισ: άλλα ενδιαφζροντα, επικυμίεσ κτλ. (1 Ρζτρου 5:8). ςε ακριβι εκτζλεςθ του κελιματοσ του Κεοφ: δεν υπακοφμε ςτο Κεό ςτο περίπου, όταν μασ αρζςει ι μασ βολεφει. Αλλά πάντα (Εφεςίουσ 5:15-17) 5

7 - Άριςτθ ςωματικι κατάςταςθ: Θ ςυνεχι προπόνθςθ πρζπει να ςυνοδεφεται από μια υγιεινι ηωι απαλλαγμζνθ από όλα τα ςτοιχεία που μειϊνουν τθν ακλθτικι επίδοςθ: κακι διατροφι, καταχριςεισ ςε αλκοόλ, τςιγάρα, ξενφχτια κτλ. Ο χριςτιανόσ εγκρατεφεται ςε όλα: Αν οι ςυμμετζχοντεσ ςτα Μςκμια επζβαλλαν αυςτθροφσ κανόνεσ ςτον εαυτό τουσ όλο το χρόνο με ςκοπό ζνα φκαρτό ςτεφάνι, πόςο πιο πρόκυμοι πρζπει να δείχνουν οι πιςτοί για τθν απόκτθςθ άφκαρτου ςτεφανιοφ κλθρονομιάσ. Θ ηωι του χριςτιανοφ διαφζρει από τθ ηωι των άλλων: όποιοσ δεν ζχει ςωκεί και επομζνωσ δεν βρίςκεται ςτον αγϊνα δρόμου, δεν καταλαβαίνει τθν ανάγκθ να περιορίηει τισ επικυμίεσ του και να υποβάλει τον εαυτόν του ςε πρόγραμμα. Γι αυτό και ηει μια ηωι μζςα ςτθν αμαρτία και πολλζσ φορζσ κοροϊδεφει το χριςτιανό (1 Ρζτρου 4:3-5). Εβραίουσ 12:1 Κειμ: «ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν» Σι είναι το «πάντα όγκον» (αναφορά ςτα ροφχα του ακλθτι) Πταν κάποιοσ πιςτζψει ςτο Χριςτό κουβαλάει πολλζσ άχρθςτεσ ςυνικειεσ που επιβραδφνουν τθν πρόοδο τθν πνευματικι. Θ προτροπι λοιπόν είναι να φφγει από πάνω από το χριςτιανό κάκε τι που πιάνει άςκοπα (που δεν ταιριάηει με το νζο ςκοπό) το χϊρο τθσ καρδιάσ του, του χρόνου του, του μυαλοφ του. Δεν είναι αμαρτίεσ. Είναι όςα «δε ςυμφζρουν, όςα δεν οικοδομοφν» (1 Κορ. 10:23). (Πςο ωριμάηει ο χριςτιανόσ τόςο αυτά φεφγουν από τθ ηωι του). Σι είναι θ «εὐπερίστατον ἁμαρτίαν» Είναι θ αμαρτία που «εφκολα ςτζκεται γφρω» (ςαν το ροφχο που κολλάει ςτο ςϊμα). Θ κακθμερινι αμαρτία που εφκολα παραςζρνει τον πιςτό γιατί τθ ςυνικιςε, δεν τθσ δίνει ςθμαςία, τθ κεωρεί φυςιολογικι: o Αμαρτίεσ που ςχετίηονται με πλευρζσ του χαρακτιρα (οργι, υπερθφάνεια, φιλοδοξία, νωκρότθτα, τςιγκουνιά κτλ) o Αμαρτίεσ που ςχετίηονται με ςυνικειεσ τθσ παλιάσ ηωισ (που ευκολότερα επανζρχονται) o Αμαρτίεσ που ςχετίηονται με το περιβάλλον εργαςίασ, ςπουδϊν κτλ ΤΜΠΕΡΑΜΑ : Αφοφ είςαι παιδί του Θεοφ και ο προοριςμόσ ςου είναι θ δόξα, μθ διςτάηεισ μπροςτά ςτισ «κυςίεσ» που πρζπει να κάνεισ για να πετφχεισ το ςτόχο ςου. Εξάλλου εκείνα που πρζπει να αφιςεισ ςτθν άκρθ, είτε είναι παλιζσ άχρθςτεσ ςυνικειεσ είτε είναι αμαρτίεσ, ςε κρατάνε πίςω. Δε ς αφινουν να χαρείσ τθν όμορφθ ηωι που χαρίηει ιδθ από εδϊ ο Χριςτόσ ςαν πρόγευςθ τθσ Ουράνιασ κλθρονομιάσ ςου. Γι αυτό πάρε ςιμερα τθν απόφαςθ να αφιερϊςεισ τθ ηωι ςου ςτον ζξοχο αγϊνα που είναι για τθν αιϊνια δόξα. Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ : Κάκε αγωνιηόμενοσ, εγκρατεφεται ςε όλα εκείνοι μεν, για να πάρουν φκαρτό ςτεφάνι, εμείσ όμωσ άφκαρτο. (Α' Κορινκίουσ 9:25) ΣΥΜΡΛΘΩΜΑΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ : Λθςοφσ του Ναυι 18:3, (* ωμ. 5:2, Κολ. 1:5, Τίτ. 2:13, 1Ρζτ. 1:13, 2Κορ. 4:17), 1 Ρετροφ 1:13-15, Εφεςίουσ 4:22-25, Κολοςςαείσ 3:8, Λάκωβοσ 1:21, 1 Ρζτρου 2:1. 6

8 ΠΕΜΠΣΗ 10 & 24 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Η ΓΤΜΝΑΣΙΚΗ ΣΟΤ ΑΘΛΗΣΗ Θ ακλθτικι δραςτθριότθτα ςτθν αρχαιότθτα δεν περιοριηόταν μονάχα ςτισ επίςθμεσ διοργανϊςεισ, πανελλαδικζσ ι τοπικζσ. Οι ακλθτζσ (και γενικότερα οι άνδρεσ) ακολουκοφςαν όλο το χρόνο ζνα πρόγραμμα προπόνθςθσ - γυμναςτικισ ϊςτε να διατθρείται το ςϊμα τουσ ςε άριςτθ φυςικι κατάςταςθ*. Ρεριείχε τρεισ φάςεισ: θ προκζρμανςθ (με ελαφρζσ κινιςεισ και εντριβζσ για πρόλθψθ κακϊςεων), θ κφρια προπόνθςθ με αςκιςεισ όλων των ειδϊν και θ αποκεραπεία (αφαίρεςθ του λαδιοφ, μαςάη για χαλάρωςθ και λουτρό). Αν αυτό γινόταν ςε κακθμερινι βάςθ, κα απορροφοφςε μεγάλο μζροσ του χρόνου και τθσ ενεργθτικότθτασ του ατόμου. Γι αυτό και ο απόςτολοσ Ραφλοσ κάνει ςτο πνευματικό του παιδί Τιμόκεο τθσ εξισ προτροπι: ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: 1 Σιμοκζου 4:7-8 Γιατί ο απ. Παφλοσ χρθςιμοποιεί το παράδειγμα τθσ γυμναςτικισ για να το εφαρμόςει ςτθ χριςτιανικι ηωι; - Σκοπόσ τθσ γυμναςτικισ είναι θ διατιρθςθ του ακλθτι ςε άριςτθ φυςικι κατάςταςθ. Θ καλλιζργεια τθσ καλισ πνευματικι κατάςταςθ του πιςτοφ είναι απαραίτθτθ γιατί ζτςι: o Απολαμβάνει τθ φυςιολογικι ηωι που ζχει υποςχεκεί ο Χριςτόσ: «Ηωι εν αφκονία» (Λωάννθσ 10:10). o Ρρολαμβάνει τισ πνευματικζσ κακϊςεισ και αρρϊςτιεσ. Δίνει ςτον πιςτό διάκριςθ και εγριγορςθ για να διακρίνει τισ παγίδεσ του διαβόλου (Εβρ. 5:14). o Είναι χριςιμοσ ςτα χζρια του Κεοφ ανά πάςα ςτιγμι για κάκε ζργο αγακό (2 Τιμ. 2:21). - Μεκοδικότθτα: Ρολφ γριγορα θ γυμναςτικι ζγινε επιςτιμθ ςτθν Ελλάδα και τα προγράμματα προπόνθςθσ ετοιμαηόντουςαν με μεγάλθ προςοχι. Θ χριςτιανικι ηωι κινείται μζςα ςε μια τάξθ, μια πεικαρχία αναγκαία ϊςτε θ αφξθςθ του πιςτοφ να επιτελείται αρμονικά και φυςιολογικά. Θ νωκρότθτα, θ αταξία, θ αςυνζπεια είναι εχκροί του πιςτοφ. ( Ζχεισ πρόγραμμα ςτθ ηωι ςου;) Απαιτεί μια προςπάκεια και καταβολι ενζργειασ εκ μζρουσ του πιςτοφ. Θ εποχι δεν είναι τθσ προςπάκειασ, αλλά του εφκολου, του γριγορου. Ρρζπει να αντιςτακεί ο πιςτόσ ς αυτό το πνεφμα. - Κακθμερινι άςκθςθ: Ππωσ θ τροφι, θ αναπνοι και ο φπνοσ γίνονται επί κακθμερινισ βάςθσ, ζτςι και θ εξάςκθςθ ςτθν ευςζβεια. Σι είναι θ ευςζβεια; - Ο ζμπρακτοσ ςεβαςμόσ ςτο πρόςωπο του Κεοφ. Σο ςφνολο των ενεργειϊν του ανκρϊπου που αποδεικνφει ότι αγαπάει το Θεό: «Θζλεισ αγαπά Κφριον τον Θεόν ςου εξ όλθσ τθσ καρδίασ ςου και εξ όλθσ τθσ ψυχισ ςου και εξ όλθσ τθσ διανοίασ ςου. (Ματκαίοσ 22:37) Ρροςοχι! Υπάρχει θ υποκριτικι ευςζβεια. Αυτι που κρατάει μόνο τα εξωτερικά, εκείνα που φαίνονται ςτουσ ανκρϊπουσ, αλλά δεν ζχει τθ δφναμθ τθσ μεταμόρφωςθσ που χαρίηει ο Κεόσ (2 Τιμοκ. 3:5). ε τι μπορεί ο πιςτόσ να εξαςκείται κακθμερινά; - Ρροςευχι: Ρολλζσ προτροπζσ δίνει θ Γραφι ςτον πιςτό να επιμζνει με ηιλο (προςκαρτερεί), να αγρυπνεί, να περιμζνει, να ευχαριςτεί, να δζεται, να αγωνίηεται ςτθν προςευχι. Να το κάνει ςε κάκε περίςταςθ, αδιαλείπτωσ, με πίςτθ (Κολ. 4:2, 1Τιμ. 2:1, 1Τιμ.2:8, 1Τιμ. 5:5, 1Ρζτ. 4:7, ωμ. 12:12, Εφες. 6:18, Εβρ.11:6) - Μελζτθ τθσ Βίβλου: Είναι θ ςωςτι και πλοφςια διατροφι του ακλθτι. Συςτθματικι, οργανωμζνθ, μεκοδικι. Με βοθκιματα, ερωτιςεισ ςε άλλουσ, μολφβι και χαρτί. Υπάρχουν πολλά μζςα (Θ/Υ, smartphone). «Η ςτερει τροφι, όμωσ, είναι για τουσ τελείουσ, οι οποίοι, χάρθ ςτθ ςυνεχι χριςθ, ζχουν τα αιςκθτιρια γυμναςμζνα, ςτο να διακρίνουν το καλό και το κακό» (Εβραίουσ 5:14). 7

9 Ο Ραφλοσ προζτρεπε τον Τιμόκεο ςτθ μελζτθ: Με προςοχι, με επιμονι, με διάκριςθ: «13 Μζχρισ ότου ζρκω, να καταγίνεςαι ςτθν ανάγνωςθ, ςτθν προτροπι, ςτθ διδαςκαλία. 14 Μθ παραμελείσ το χάριςμα που υπάρχει μζςα ςου, το οποίο δόκθκε ςε ςζνα διαμζςου προφθτείασ, με επίκεςθ των χεριϊν τοφ πρεςβυτερίου. 15 Αυτά να μελετάσ, ς' αυτά να μζνεισ, για να είναι ςε όλουσ φανερι θ προκοπι ςου. 16 Πρόςεχε εισ ςεαυτόν και εισ τθν διδαςκαλίαν, επίμενε εισ αυτά διότι τοφτο πράττων και ςεαυτόν κζλεισ ςϊςει και τουσ ακοφοντάσ ςε» (Α' Τιμόκεο 4:13-16). Θ ςωςτι διδαςκαλία οδθγεί τον πιςτό με αςφάλεια μζςα ςτθ ςωτθρία. - Συμμετοχι ςτθ ηωι τθσ Εκκλθςίασ: Είναι θ προπόνθςθ με άλλουσ ακλθτζσ. Διδάςκεται και παραδειγματίηεται από άλλουσ. Θ εκκλθςία παρζχει διδαχι και ςυναναςτροφι με άλλουσ πιςτοφσ, αναγκαία για τθν αρμονικι αφξθςθ (παράδειγμα του κάρβουνου μακριά από τθν εςτία που ςβινει) - Εφαρμογι ςτο περιβάλλον του: Θ προπόνθςθ ζχει απϊτερο ςκοπό τουσ αγϊνεσ και τθ νίκθ. Ζτςι βελτιϊνεται ο πιςτόσ και μόνο: όταν εφαρμόηει τα όςα τα προθγοφμενα του δίδαξαν (Λωάν. 13:17, 2 Ρετρ. 1:5-8). Τότε είναι ωφζλθμα. ΤΜΠΕΡΑΜΑ : Όπωσ θ κακθμερινι προπόνθςθ του ακλθτι τον κρατάει ςε καλι φυςικι κατάςταςθ, ζτςι και θ κακθμερινι εξάςκθςθ του πιςτοφ ςτθν ευςζβεια τον διατθρεί μζςα ςτο κζλθμα του Θεοφ. Η επαγρφπνθςθ που προκαλείται ςτον πιςτό με τθ μελζτθ, τθν προςευχι τθ ςυμμετοχι ςτθν εκκλθςία είναι ηωτικισ ςθμαςίασ για το χριςτιανό. Όςοι τα αμζλθςαν ναυαγιςαν ςτθν πίςτθ. Εδάφιο για αποςτικιςθ: Η ςτερει τροφι, όμωσ, είναι για τουσ τελείουσ, οι οποίοι, χάρθ ςτθ ςυνεχι χριςθ, ζχουν τα αιςκθτιρια γυμναςμζνα, ςτο να διακρίνουν το καλό και το κακό. (Εβραίουσ 5:14) ΣΥΜΡΛΘΩΜΑΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ: Λωάν. 13:17, 2 Ρετρ. 1:5-8, Α' Τιμόκεο 4:13-16, Εβραίουσ 5:14, Κολ. 4:2, 1Τιμ. 2:1, 1Τιμ.2:8, 1Τιμ. 5:5, 1Ρζτ. 4:7, ωμ. 12:12, Εφες. 6:18, Εβρ.11:6, 2 Τιμοκ. 3:5, 2 Τιμ. 2:21. * H άζκηζη και η άμιλλα απέκηηζαν ηέηοια ζποςδαιόηηηα πος θιλόζοθοι, ιαηποί αλλά ακόμα και νομοθέηερ όπωρ ο Σόλων αζσολήθηκαν με ιδιαίηεπο ενδιαθέπον με ηα πποπονηηικά ππογπάμμαηα ηων αθληηών, ηηρ διαηποθήρ ηοςρ και ηη γενικόηεπη θςζική ηοςρ καηάζηαζη. Tο ανθπώπινο ζώμα, η λειηοςπγία και μεγιζηοποίηζη ηηρ απόδοζήρ ηος, γίνονηαι κενηπικά θέμαηα ηος αθληηικού κόζμος, ζε ηέηοιο μάλιζηα βαθμό ώζηε να ανακηπςσθεί η γςμναζηική ωρ επιζηήμη ιζάξια με ηην ιαηπική. (KOMHTOYΔHΣ Δ. και ΓIANNAKHΣ Θ. H αθληηική πποπόνηζη ηων Aπσαίων Eλλήνων. Kινηζιολογία, Tομ. 2, Nο 2, ζελ , 1997). 8

10 ΠΑΡΑΚΕΤΗ 11 & 25 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : ΣΟ ΑΓΩΝΙΜΑ ΣΗ ΠΑΛΗ Ο απόςτολοσ Ραφλοσ χρθςιμοποιεί τθν εικόνα ενόσ άλλου αγωνίςματοσ για να υπογραμμίςει τθν αλικεια ότι ο χριςτιανόσ ςυχνά ζρχεται τόςο ςτενά ςε αντιπαράκεςθ με τον εχκρό που μοιάηει θ μάχθ του με τθν πάλθ. Το αγϊνιςμα τθσ πάλθσ που διεξαγόταν ςτουσ Ολυμπιακοφσ Αγϊνεσ ιταν θ όρκια πάλθ. Ο νικθτισ ιταν εκείνοσ που ζριχνε τρεισ φορζσ τον αντίπαλο ςτο ζδαφοσ. Δεν επιτρζπονταν τα χτυπιματα, τα δαγκϊματα αλλά μόνο οι λαβζσ. Ο ςκοπόσ του διαβόλου είναι να μασ ρίξει κάτω και να μθν ξαναςθκωκοφμε, δθλαδι να μασ κάνει να αμαρτιςουμε και να μείνουμε μζςα ς αυτι τθν κατάςταςθ. Χρθςιμοποιεί ό,τι μασ είναι πολφ κοντινό. Ο εαυτόσ μασ (επικυμίεσ), οι κοντινοί μασ (φίλοι, ςυγγενείσ, κολλθτοί) και οι καταςτάςεισ (οικογενειακά προβλιματα, κζματα υγείασ, κ.α.) που αςκοφν επάνω μασ μια ςυνεχισ και ζντονθ πίεςθ με ςκοπό τθν αποςτακεροποίθςι μασ από τθ κζςθ μασ. ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: Γζνεςθ 39:1-16 Οι ιδιαιτερότθτεσ τθσ πάλθσ - Θ πάλθ μπορεί να ςυμβεί ανά πάςα ςτιγμι. Γιατί βριςκόμαςτε ςε αγϊνα, ςε πόλεμο. Γι αυτό ο χριςτιανόσ πρζπει να είναι άγρυπνοσ. - Μπορεί να ζρκει με ζναν τρόπο που δεν το περιμζνει. Γι αυτό πρζπει να διακρίνει τα διαφζροντα, να διακρίνει κάκε πνεφμα αν είναι από το Κεό (κάκε πνευματικι εκδιλωςθ ακόμα κι αν φαίνεται ότι προζρχεται από το Κεό μπορεί να ζχει άλλθ προζλευςθ). - Συχνά θ πάλθ ακολουκεί μια περίοδο ευλογιϊν από το Κεό. Γιατί όταν κάποιοσ είναι χριςιμοσ ςτο Κεό, χαλάει τα ςχζδια του διαβόλου. Αυτό βλζπουμε ςτθν περίπτωςθ του Λωςιφ. Ποφ βλζπουμε τθν ευλογία του Θεοφ ςτθ ηωι του Ιωςιφ παρ ότι ιταν ςκλάβοσ; Ιταν ο Κφριοσ μαηί με τον Λωςιφ (εδ. 2, 3), Τον ευόδωνε ο Κφριοσ και ευλογοφςε ό,τι ζκανε (εδ. 2, 3, 5), Τα παραδίνανε όλα ςτα χζρια του Λωςιφ (εδ. 4, 6, 8, 9): ιταν άνκρωποσ εμπιςτοςφνθσ, Βρικε χάρθ μπροςτά ςτουσ ανκρϊπουσ (εδ. 4). Στο ςπίτι του Ρετεφρι δεν υπιρχε ανϊτερόσ του. Σι μπορεί να δθμιουργιςει θ περίοδοσ των ευλογιϊν μζςα ςτο πνεφμα του χριςτιανοφ; Μια χαλάρωςθ, μια αυτοπεποίκθςθ. - Ο αντίπαλοσ περιμζνει τισ ςυνκικεσ που αποδυναμϊνουν τον άλλον : Ποιεσ ςυνκικεσ «αδυναμίασ» κα εκμεταλλευτεί ο εχκρόσ ςτθ ηωι του Ιωςιφ για να τον χτυπιςει; o Το ξζνο περιβάλλον: διαφορετικζσ ςυνκικεσ ηωισ, κρθςκείασ κτλ o Θ απόςταςθ από τουσ δικοφσ του: δεν ζχει το αποκοφμπι του πατζρα του, τθ ςυμβουλι του, αλλά και τον ζλεγχό του περιβάλλοντόσ του. Πταν είςαι μακριά από τουσ δικοφσ ςου, τθν εκκλθςία ςου, να διπλαςιάςεισ τθν προςοχι ςου, γιατί γίνεςαι ςτόχοσ του εχκροφ. o Θ ηωι του εξαρτάται από τουσ ανωτζρω του: ιταν δοφλοσ και υποχρεωμζνοσ ςε υπακοι. Ξεκακάριςμα μεταξφ των υποχρεϊςεων απζναντι ςτουσ ανκρϊπουσ και ς αυτζσ απζναντι ςτο Κεό. - Ο αντίπαλοσ χτυπάει ςτο πιο ευάλωτο ςθμείο. Ποιο ιταν ζνα πικανό ευάλωτο ςθμείο του Ιωςιφ; Θ ςεξουαλικι επικυμία. Σκζψου ποια είναι τα δικά ςου ευάλωτα ςθμεία. Ποια μζκοδο ακολοφκθςε θ κα Πετεφρι; Μθν αμφιβάλεισ ότι ο εχκρόσ ςτινει ζνα ςχζδιο για να ςε κάνει να πζςεισ! 9

11 o Ζριξε τα μάτια τθσ επάνω του: του ζδωςε ςθμαςία, ζκανε πράγματα για να τραβιξει τθν προςοχι του: λάγνο βλζμμα, προκλθτικό φζρςιμο και ντφςιμο. Το αγόρι διεγείρεται από τθν όραςθ (οι διαφθμιςτζσ το γνωρίηουν). Το κορίτςι από το άγγιγμα. ΡΟΣΟΧΘ λοιπόν ςτισ ςυμπεριφορζσ απζναντι ςε άτομα του αντίκετου φφλου: ςεμνότθτα και κακαρότθτα ςτισ ςχζςεισ μεταξφ ςασ, και όχι προκλθτικότθτα. Πϊσ αντιπαλεφει ο χριςτιανόσ; Θ Γραφι λζει: «Ζκανα ςυνκικθ με τα μάτια μου *πιρα τθν απόφαςθ να μθν κοιτάηω+ και πϊσ να ζχω τον ςτοχαςμό μου επάνω ςε παρκζνα;» *πιρα τθν απόφαςθ να μθν επιτρζπω τθ φανταςία μου να καλλιεργεί άςεμνα κζματα+ (Ιϊβ 31:1). «Δεν κα βάλω μπροςτά ςτα μάτια μου πονθρό πράγμα (Ψαλμόσ 101:3) o o o Του ζκανε ανικικθ πρόταςθ. (Παρατιρθςθ: οι Αιγφπτιεσ γυναίκεσ είχαν μεγαλφτερθ ελευκερία κινιςεων και θκϊν από αυτζσ τθσ Ανατολισ. Δεν ιταν λοιπόν κάτι το αςυνικιςτο θ πρόταςθ τθσ κασ Πετεφρι δεδομζνθ και τθν υψθλι κοινωνικι τάξθ που κατείχε). Απευκφνκθκε ςτον «ανδριςμό» και ςτθ ςεξουαλικι επικυμία. Θ πολλι οικειότθτα ςτθ ςυμπεριφορά, ςτα λόγια, ςτα sms, ςτο facebook, μεταξφ χριςτιανϊν αγοριϊν και κοριτςιϊν διευκολφνει ςτθν εποχι μασ τον εχκρό ςτθ δουλειά του! Πϊσ αντζδραςε ο Ιωςιφ; Πϊσ αντιπαλεφει ο χριςτιανόσ; Διακιρυξε ξεκάκαρα τα όρια (κοινωνικά νομικά: είςαι γυναίκα άλλου): Τα είχε ιδθ ξεκάκαρα μζςα του. Να ζχεισ ξεκάκαρθ άποψθ μζςα ςου για το τι επιτρζπεται και τι όχι. Τα κριτιριά ςου να είναι από τθ Γραφι και όχι από τθν επικρατοφςα άποψθ (ςτον κόςμο ι ανάμεςα ςτουσ χριςτιανικοφσ κφκλουσ). Διακιρυξε τθν θκικι αςτοχία: κα πράξει κακό ενάντια ςτον Ρετεφρι που του ζχει δείξει τόςθ μεγάλθ εμπιςτοςφνθ. Θ πτϊςθ ςου ςαν χριςτιανόσ κα προκαλζςει πόνο γφρω ςου (φίλουσ, ςυγγενείσ). Ενδζχεται να παραςφρεισ άλλουσ ςτθν ίδια αμαρτία (ςκάνδαλο). Αρνιςου λοιπόν τθν θκικι αυτι αςτοχία! Διακιρυξε τθν αμαρτία ςτο Κεό: Αν ςτα δφο προθγοφμενα θ ςωςτι ςτάςθ πάρκθκε επειδι υπιρχε λογοδοςία ςτουσ ανκρϊπουσ, εδϊ παίρνεται γιατί υπάρχει λογοδοςία ςτο Κεό. Είναι το ιςχυρότερο επιχείρθμα, είναι θ βάςθ τθσ πνευματικισ υπόςταςθσ του Λωςιφ. Μίςθςε τθν αμαρτία γιατί τθ μιςεί ο Κεόσ! Διατιρθςε μζςα ςου μια ηωντανι επικοινωνία με τον Κφριό ςου και αυτι θ ςχζςθ δε κα κζλεισ να τθ διακόψεισ με τίποτα! Ζςω ξεκάκαροσ με τθν αμαρτία και αποκάλεςζ τθν με το όνομά τθσ. Τον πίεηε κακθμερινά. Δεν το ζβαλε κάτω με τθν πρϊτθ. Οφτε ο διάβολοσ το βάηει κάτω. Κυμιςου ότι ο Σαμψϊν λόγω τθσ επανειλθμμζνθσ και επίμονθσ ενζργειασ τθσ Δαλιδάσ υπζκυψε. Τον κοφραςε, τον ζφκειρε και τον νίκθςε. Να είςαι προετοιμαςμζνοσ για τθν επιμονι του διαβόλου. Κζλει τθν πτϊςθ ςου. Μείνε με τα μάτια προςθλωμζνα ςτον Λθςοφ Χριςτό (αποβλζποντασ ) και τθν καρδιά ςτερει ςτθ κζςθ που ζχεισ πάρει μζςα ςτθν καρδιά ςου. Του επιτζκθκε ςωματικά: Πταν ιταν μόνοσ. Το τελευταίο όπλο. Αν δεν ζκαμψε το ςϊμα μζςω του πνεφματοσ (προτάςεισ προφορικζσ), προςπακεί να κάμψει το πνεφμα μζςω του ςϊματοσ. «Σο πνεφμα είναι πρόκυμο, θ ςάρκα όμωσ αςκενισ». Μζςω του ςϊματοσ (ςωματικι κοφραςθ, ςωματικόσ πόνοσ) μπορεί ο διάβολοσ να νικιςει το χριςτιανό. Πϊσ αντζδραςε ο Ιωςιφ; Πϊσ αντιπαλεφει ο χριςτιανόσ; Δεν ζκανε το παλικάρι, δεν ζπαιξε τον ιρωα. Το βαλε ςτα πόδια! 10

12 Μπροςτά ςτο διάβολο μερικζσ φορζσ θ καλφτερθ άμυνα είναι θ φυγι: απομακρφνςου από τθν κατάςταςθ που ςε πιζηει αςφυχτικά να αμαρτιςεισ! Σ αυτιν τθν περίπτωςθ, θ φυγι είναι νίκθ! ΤΜΠΕΡΑΜΑ : υχνά θ χριςτιανικι ηωι μοιάηει με τθν πάλθ των αρχαίων αγϊνων που ςκοπό είχε να ρίξει κάτω τον αντίπαλο. Πρζπει να διακρίνουμε τισ ςυνκικεσ που ςυμβάλουν ςτθν αποςτακεροποίθςι μασ, να γνωρίηουμε τα αδφνατά μασ ςθμεία για να μθν εκκζτουμε τον εαυτό μασ ςε παγίδεσ του διαβόλου. Αν χρειαςτεί κα προτιμιςουμε να φανοφμε δειλοί ςτα μάτια των ανκρϊπων παρά να αμαρτιςουμε ςτα μάτια του Θεοφ. Εδάφιο για αποςτικιςθ: τθν καρδιά μου φφλαξα τα λόγια ςου, για να μθ αμαρτάνω ςε ςζνα. (Ψαλμόσ 119:11) ΒΟΘΚΘΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ: Ραροιμίεσ 4:23, Ματκ. 26:41, Ψαλμ.51:4, Ψαλμ.39:1, Ραρ. 1:10, 8:34-36, 6:24-35, 7:6-27, 11

13 ΑΒΒΑΣΟ 12 & 26 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : ΣΟ ΑΓΩΝΙΜΑ ΣΗ ΠΤΓΜΑΧΙΑ Στο τρζξιμο, ςτθ γυμναςτικι και ςτθν πάλθ που είδαμε τισ προθγοφμενεσ μζρεσ, ο απόςτολοσ Ραφλοσ προςκζτει το αγϊνιςμα τθσ πυγμαχίασ. Οι ακλθτζσ με γυμνά χζρια γρονκοκοποφςαν από απόςταςθ ο ζνασ τον άλλον μζχρι τθν παραίτθςθ του αντιπάλου ι τθ λιποκυμία του. Οι αγϊνεσ ιταν πολφ βίαιοι. Για προςταςία των χεριϊν και για μεγαλφτερθ αποτελεςματικότθτα των χτυπθμάτων, οι πυγμάχοι τφλιγαν τα χζρια τουσ με δερμάτινεσ λωρίδεσ τισ οποίεσ οι ωμαίοι ενίςχυςαν με μεταλλικζσ επιφάνειεσ μετά τον 3 ο αιϊνα μ.χ. ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: Α' Κορινκίουσ 9:26-27 Τα εδάφια που διαβάςαμε εντάςςονται ςε μια επιχειρθματολογία του Ραφλου ςχετικι με το αν μπορεί θ όχι ο χριςτιανόσ να τρϊει ειδωλόκυτα (τα κρζατα των ηϊων που είχαν κυςιάςει ςτα είδωλα, τα ποφλαγαν μετά ςτθν αγορά φτθνότερα, ι τα κατανάλωναν ςε ςυμπόςια δίπλα ςτουσ ναοφσ των ειδϊλων). Με τθν αφορμι αυτι επεκτείνει το ςυλλογιςμό του και λζει ότι ο χριςτιανόσ περιορίηει τθν ελευκερία του, τα δικαιϊματά του αν αυτό χρειάηεται για τθν οικοδομι των πιςτϊν. Θ ςκλθραγϊγθςθ των εδαφίων που επιβάλλει ο Ραφλοσ ςτο ςϊμα του είναι θ εφαρμογι των όςων ιςχυρίςτθκε προθγουμζνωσ. «ζτςι πυγμαχϊ, όχι ςαν να χτυπάω τον αζρα αλλά, δαμάηω το ςϊμα μου και το δουλαγωγϊ» Κειμ: οὕτως πυκτεύω ὡς οὐκ ἀέρα δέρων ἀλλὰ ὑπωπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ»: πυκτεύω = χτυπάω με γροθιές, υπωπιάζω = χτυπάω κάτω από τα μάτια στο ζυγωματικό οστό, προκαλώ μελανιές στα μάτια. Αυτό το χτύπημα προκαλεί ζαλάδα ακόμα και λιποθυμία στον αντίπαλο, δουλαγωγώ = οδηγώ κρατώντας με αλυσίδες κάποιον σαν δούλο. Μια πεικαρχία με ςτόχο Το ςϊμα είναι ναόσ του Αγίου Ρνεφματοσ και δεν πρζπει να κεωρθκεί κακό (όπωσ το αντιμετϊπιηαν αργότερα λανκαςμζνα οι αςκθτζσ και το τιμωροφςαν με μαςτίγωςθ, νθςτείεσ κτλ). Ο Ραφλοσ δε μιλάει για τιμωρία, αλλά για ζλεγχο του ςϊματοσ. Αναφζρεται ςτισ ανάγκεσ του ςϊματοσ (τισ φυςιολογικζσ ανάγκεσ με τισ οποίεσ ο Κεόσ δθμιοφργθςε το ςϊμα μασ) και ςτισ ςαρκικζσ επικυμίεσ (οι εκτροπζσ αυτϊν των αναγκϊν που οφείλονται ςτθν αμαρτωλι φφςθ μασ). Σι ςθμαίνει ότι δεν χτυπάει ςτον αζρα; - Δεν χτυπάει ςτθν τφχθ, αλλά χτυπάει ςυγκεκριμζνα. Σθμαίνει ότι επιβάλλει ςτο ςϊμα του μια πεικαρχία. Δεν τον αφινει αχαλίνωτο. Σθμαίνει ότι θ πεικαρχία είναι ςυγκεκριμζνθ. Αφορά ςυγκεκριμζνουσ τομείσ. Από ποιουσ τομείσ ο Παφλοσ παίρνει τα παραδείγματά του; Διαβάςτε Α Κορινκίουσ 9: Το δικαίωμα ςτο φαγθτό και το ποτό Είναι ανάγκθ του ςϊματοσ. Όμωσ αν για το Χριςτό ι για τθν υπακοι ς Αυτόν τφχει να μθν ζχω να φάω ι να μθν πρζπει να φάω κρζασ, κα το επιβάλλω ςτο ςϊμα μου λζει ο Ραφλοσ. Εςφ πϊσ ςυμπεριφζρεςαι απζναντι ςτο φαγθτό; Είςαι απαιτθτικόσ; Τρωσ μόνο αυτά που ςου αρζςουν; Είςαι ευγνϊμων για ό,τι υπάρχει ςτο τραπζηι ςου; Υπάρχουν ςαρκικζσ εκτροπζσ. Βουλιμία: αδυναμία εγκράτειασ. Ανορεξία: αδυναμία λιψθσ τροφισ (ψυχολογικοί λόγοι υπερβολικι εναςχόλθςθ με τθν εικόνα του ςϊματοσ). Εκλεκτιςμόσ: τρϊει κάποιοσ μόνο εξεηθτθμζνα ακριβά φαγθτά, ςυχνά ςε εςτιατόρια κτλ Αλκοολιςμόσ. Ο πνευματικόσ άνκρωποσ είναι πνευματικόσ και ςτον τρόπο που τρϊει και πίνει (ςτο ςϊμα του δθλαδι) ενϊ ο ςαρκικόσ είναι ςαρκικόσ και ςτο πνεφμα του. 12

14 - Το δικαίωμα ςτο γάμο Είναι ανάγκθ του ςϊματοσ και τθσ ψυχισ. Όμωσ ο Ραφλοσ δεν παντρεφτθκε γιατί είχε μια ειδικι κλιςθ από το Κεό και του ζδωςε τθ δφναμθ να είναι εγκρατισ. Οι άλλοι απόςτολοι ιταν παντρεμζνοι, ωςτόςο υπθρζτθςαν το Χριςτό και μαρτφρθςαν γι Αυτόν. Πλοι είχαν ανάγκθ να είναι εγκρατείσ με τον ζναν ι τον άλλο τρόπο. Θ περίοδοσ τθσ εφθβείασ είναι χρόνοσ ωρίμανςθσ ςωματικισ και ψυχικισ και προετοιμαςίασ για το γάμο (για τουσ περιςςότερουσ): o Κακαρότθτα ωσ προσ το άλλο φφλο o Εγκράτεια ςτον εαυτό μασ (αποςτροφι από βρϊμικο οπτικοακουςτικό υλικό) o Σωματικισ άςκθςθσ και άκλθςθσ για μείωςθ του άγχουσ o Βοικεια και ενθμζρωςθ από πνευματικοφσ ανκρϊπουσ Υπάρχουν ςαρκικζσ εκτροπζσ: «Είναι δε φανερά τα ζργα τθσ ςάρκασ τα οποία είναι: Μοιχεία, πορνεία, ακακαρςία, αςζλγεια» (Γαλάτεσ 5:19): Ρορνεία (ςεξουαλικζσ ςχζςεισ πριν το γάμο, όχι απαραίτθτα επί πλθρωμι), μοιχεία (ςεξουαλικζσ ςχζςεισ εκτόσ γάμου), ακακαρςία (διαςτροφζσ όλων των ειδϊν), αςζλγεια (ανικικεσ πρακτικζσ). Ο λόγοσ του Κεοφ είναι ξεκάκαροσ και καταδικάηει ςαν αμαρτίεσ τα παραπάνω. Θ πεικαρχία ς αυτό τον τομζα είναι απαραίτθτθ και περνάει από το μυαλό: o Βάλτε κακαρό υλικό μζςα ςτο μυαλό ςασ. Μακριά από ταινίεσ, περιοδικά, site με βρϊμικο περιεχόμενο. o Αντιςτακείτε ςτισ βρϊμικεσ ςκζψεισ: διϊξτε τισ κάκε φορά που ζρχονται o Αποφφγετε τισ γνωςτζσ καταςτάςεισ του πειραςμοφ o Καταδικάςτε τθν αμαρτία ςε κάκε μορφι τθσ. - Το δικαίωμα ςτθν εργαςία (ι ςτθν ανεργία) Είναι ανάγκθ για να ζχουμε «τροφζσ και ςκεπάςματα» (1 Τιμ.6;8-9). Εδϊ αναφζρεται ο Ραφλοσ ςτο δικαίωμα να μθ δουλεφει για βιοποριςτικοφσ λόγουσ επειδι είναι εργάτθσ του Ευαγγελίου (εδ. 6-18). Όμωσ, το δικαίωμα αυτό δεν το μεταχειρίηεται και δουλεφει με τα χζρια του ςτο επάγγελμα του ςκθνοποιοφ μζρα νφχτα (1 Κες. 2:9, 2 Κες. 3:8) όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά για να μπορεί να βοθκάει τουσ φτωχοφσ. Υπζβαλλε τον εαυτό του ςε ςωματικι πίεςθ και κόπωςθ. Από τθν άλλθ, υπιρχαν άνκρωποι ςφγχρονοι του Ραφλου που εκμεταλλευόντουςαν αυτό το δικαίωμα και ηοφςαν ςαν παράςιτα των εκκλθςιϊν ονομάηοντασ τον εαυτό τουσ εργάτεσ του Κεοφ (ωμ. 16:17-18, Φιλ.3:19, Τιτ.1:10-11). Πρζπει να μιμθκοφμε τον Παφλο; Το πνεφμα τθσ εποχισ μασ μοιάηει πολφ με εκείνο των ςυγχρόνων του Ραφλου: να κερδίςει κάποιοσ χριματα χωρίσ να κοπιάηει. Υπάρχει νωκρότθτα. Αυτό δεν το κζλει ο Κεόσ. Μθ ςυνθκίηετε ςτθ νωκρότθτα, αλλά εργαςτείτε και εκελοντικά. Ριζςτε τον εαυτό ςασ να ξυπνάει νωρίσ το πρωί όταν δεν ζχετε ςχολείο. Γι αυτό να μθν κοιμόςαςτε αργά το βράδυ. Εκμεταλλευτείτε το χρόνο ςασ εποικοδομθτικά: μελζτθ τθσ Γραφισ, άκλθςθ, επίςκεψθ, βοικεια ςτουσ γονείσ ςασ και τόςα άλλα. Αφιςτε τον Θ/Υ και τα θλεκτρονικά παιχνίδια τθν άκρθ. «Αργία μιτθρ πάςθσ κακίασ» ι «Αργόςχολο μυαλό: το εργαςτιριο του διαβόλου». (Αγγλικι παροιμία). Μια πεικαρχία με κόπο Σι ςθμαίνει ότι χτυπάει κάτω από το μάτι και δουλαγωγεί το ςϊμα; - Σθμαίνει ότι θ πεικαρχία εξουδετερϊνει τισ επιτακτικζσ απαιτιςεισ του. Σθμαίνει ότι θ πεικαρχία φζρνει το επικυμθτό αποτζλεςμα θμζρευςθσ του ςϊματοσ. Θ πεικαρχία του ςϊματοσ περνάει πρϊτα από τθν πεικαρχία του πνεφματοσ: βάλε ςε τάξθ τθν πνευματικι ηωι ςου, τιρθςε ζνα πρόγραμμα μελζτθσ τθσ Γραφισ ςου και προςευχιςου κάκε μζρα ςτο Κεό με ηιλο. Κα δεισ ότι το Άγιο Ρνεφμα κα ςε βοθκάει να ελζγχεισ πιο εφκολα τισ επικυμίεσ του 13

15 ςϊματόσ ςου («Αν ηείτε ςφμφωνα με τθ ςάρκα, πρόκειται να πεκάνετε, αν, όμωσ, διαμζςου του Ρνεφματοσ, κανατϊνετε τισ πράξεισ του ςϊματοσ, κα ηιςετε». ωμαίουσ 8:13). Ζπειτα, ο Ραφλοσ κάνει το ςϊμα του ό,τι κζλει το πνεφμα του. Το ςϊμα του δεν του επιβάλλει τι κα κάνει. Στουσ ςαρκικοφσ γίνεται το αντίκετο: το πνεφμα κάνει ό,τι προςτάηει το ςϊμα. - Σθμαίνει ότι θ πεικαρχία γίνεται «βίαιθ», πολφ αυςτθρι όταν χρειαςτεί. Στισ ςαρκικζσ επικυμίεσ θ λφςθ είναι μόνο «βίαιθ», δε χωράει καμιά θπιότθτα. Αυτιν τθν επικετικι αποφαςιςτικότθτα εκφράηει το εδάφιό μασ και το εξισ εδάφιο: «Ζτςι κι εςείσ, να κεωρείτε τον εαυτό ςασ ότι είςτε νεκροί μεν ωσ προσ τθν αμαρτία, ηωντανοί δε ωσ προσ τον Θεό, διαμζςου του Ιθςοφ Χριςτοφ του Κυρίου μασ. Ασ μθ βαςιλεφει, λοιπόν, θ αμαρτία ςτο κνθτό ςασ ςϊμα, ϊςτε να υπακοφτε ς' αυτι ςφμφωνα με τισ επικυμίεσ του (Ρωμαίουσ 6:11-12) ΤΜΠΕΡΑΜΑ: Σο ςϊμα του χριςτιανοφ είναι πλζον το εκτελεςτικό όργανο του κελιματοσ του Θεοφ. Οι απαιτιςεισ που ζχει το ςϊμα μπορεί, με τθ βοικεια του Θεοφ, να μετριαςτοφν και να ελεγχκοφν. Οι ςαρκικζσ αμαρτωλζσ επικυμίεσ όμωσ που προζρχονται από το ςϊμα καλείται ο χριςτιανόσ να τισ νεκρϊςει με τθ δφναμθ του Αγίου Πνεφματοσ. Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ : Αγαπθτοί, ςασ παρακαλϊ, ωσ ξζνουσ και παρεπίδθμουσ, να απζχετε από τισ ςαρκικζσ επικυμίεσ, οι οποίεσ αντιμάχονται ενάντια ςτθν ψυχι (Α' Πζτρου 2:11) ΒΟΗΘΗΣΙΚΕ ΠΕΡΙΚΟΠΕ : Ρρξ. 20:34, Ρρξ. 18:3, 2 Κορ. 11:9, 2 Κορ. 12:13, 1 Κορ. 6:19, ωμ.8:10, ωμ 1:24, ωμ. 6:

16 ΔΕΤΣΕΡΑ 14 & 28 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Ο ΑΘΛΗΣΗ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ ΝΟΜΙ ΜΑ Τθν πρϊτθ μζρα των αγϊνων όλοι οι ακλθτζσ ζδιναν τον όρκο του τίμιου αγϊνα και τθσ νόμιμθσ άκλθςθσ. Θ υπόςχεςθ αυτι αξίωνε του νικθτζσ να παραλάβουν το ςτεφάνι τουσ τθν τελευταία μζρα των αγϊνων. Χωρίσ τθν υπόςχεςθ αλλά και χωρίσ τθν τιρθςθ των κανόνων όχι μόνο δεν υπιρχε περίπτωςθ να λάβει ο ακλθτισ το ςτεφάνι, αλλά κα ντροπιαηόταν δθμόςια και μερικζσ φορζσ κα τιμωροφταν. Χρθςιμοποιεί ο Ραφλοσ τθν εικόνα αυτι για να φωτίςει τθν εξισ αλικεια: δεν ζχει αξία ςτα μάτια του Κεοφ, να φαίνεςαι ότι είςαι χριςτιανόσ αν δεν ηεισ ςαν χριςτιανόσ. ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: «Αν, μάλιςτα, και αγωνίηεται κάποιοσ, δεν ςτεφανϊνεται, αν δεν αγωνιςτεί νόμιμα» (Β' Σιμόκεο 2:5). Σι ςθμαίνει να αγωνιςτείσ νόμιμα; Σφμφωνα με τουσ κανόνεσ του αγωνίςματοσ. - Δεν μπορείσ να αυτοςχεδιάηεισ. Δεν εφαρμόηεισ δικοφσ ςου κανόνεσ. Στθ χριςτιανικι ηωι, ςε όλουσ τουσ τομείσ υπάρχουν οι κανόνεσ του Κεοφ. Ρ.χ.: o οι κανόνεσ μζςα ςτθν οικογζνεια: για τα παιδιά, για τουσ γονείσ μεταξφ τουσ, προσ τα παιδιά τουσ, προσ τουσ παπποφδεσ κτλ. o Οι κανόνεσ προσ τουσ ανκρϊπουσ ζξω από τθν πίςτθ: όχι ςυμβιβαςμόσ, ςωςτι μαρτυρία, όχι ομοηυγία, μετάδοςθ του Ευαγγελίου κτλ. o Οι κανόνεσ μζςα ςτθν εκκλθςία: οι αδελφοί μεταξφ τουσ, προσ τουσ πρεςβυτζρουσ, προσ τουσ νεότερουσ κτλ. o Οι κανόνεσ ςτο ζργο του Κεοφ: τα κίνθτρα να είναι κακαρά, να είναι ςε υποταγι ςτο Άγιο Ρνεφμα, να είναι επάνω ςτον Λθςοφ Χριςτό κτλ. Πλα αυτά είναι αποκαλυμμζνα μζςα ςτθν Αγία Γραφι. Σι προχποκζτει για να αγωνίηεςαι νόμιμα; - Να γνωρίηεισ τουσ κανόνεσ: Πποιοσ ςυμμετζχει, κεωρθτικά γνωρίηει τουσ κανόνεσ. Αν δεν τουσ ξζρει και τουσ παραβεί δεν ζχει δικαιολογία, γιατί άγνοια νόμου δεν επιτρζπεται. Ψάξε ποιο είναι το κζλθμα του Κεοφ για κάκε φάςθ τθσ ηωισ ςου, για κάκε ςταυροδρόμι. Οφείλεισ να το γνωρίηεισ. o Κζλεισ να διαλζξεισ ζνα επάγγελμα: ρϊτθςεσ το Κεό; Ζψαξεσ να δεισ αν αυτό που ςκζπτεςαι είναι μζςα ςτουσ «κανόνεσ του αγωνίςματοσ»; Μπορείσ να γίνεισ Disc Jokey ςε νυχτερινό κλαμπ; Αν δεν υπάρχει ξεκάκαρο γραμμζνο μζςα ςτθ Γραφι, οι αρχζσ που διζπουν το επάγγελμα, οι ςυνκικεσ που εξαςκείται, οι ϊρεσ που κα περνάσ εκεί ςυμβαδίηουν με μια υγιισ πνευματικι ηωι; o Κζλεισ να διαλζξεισ ζνα/μία ςφντροφο: ρϊτθςεσ το Κεό; Ζψαξεσ να δεισ αν αυτό που ςκζπτεςαι είναι μζςα ςτουσ «κανόνεσ του αγωνίςματοσ»; Μπορείσ να παντρευτείσ ζναν άπιςτο ι μια άπιςτθ; Ροια είναι τα κριτιρια με τα οποία ςκοπεφεισ να διαλζξεισ; Ετοιμάηεςαι εςφ ςφμφωνα με τουσ κανόνεσ του γάμου να είςαι ο ςωςτόσ ι θ ςωςτι ςφηυγοσ; o Κζλεισ να εργαςτείσ για το Κεό: Σε κάλεςε ο Κεόσ; Σε αναγνωρίηει θ εκκλθςία ςου; Ρλθρείσ τισ προδιαγραφζσ που ηθτάει θ Αγία Γραφι; - Να ζχεισ πάρει τθν απόφαςθ να τθρείσ τουσ κανόνεσ ό,τι και να γίνει. Σε όλα τα παραπάνω και ςε πολλά άλλα, δεν φτάνει να ζχεισ ξεκινιςει ςωςτά τθν «κοφρςα», μζςα ςτουσ κανόνεσ, αλλά πρζπει μζχρι τζλουσ να ςυνεχίςεισ «μζςα ςτουσ κανόνεσ». Ρολλοί ξεκίνθςαν νόμιμα, αλλά τουσ βόλεψε ςτο δρόμο να τρζχουν «παράνομα». Το κζλθμα του Κεοφ δεν είναι ζνα χάπι που το πιρεσ και τελείωςε. Ρρζπει να περπατιςεισ μζςα ςτο κζλθμα του Κεοφ μζχρι τζλουσ. 15

17 Για πολλζσ καταςτάςεισ μπορείσ και πρζπει να προετοιμάςεισ τον εαυτό ςου από πριν τισ ςυναντιςεισ. Να ζχεισ ξεκακαρίςει μζςα ςου τι κζλει ο Κεόσ ςε κάκε περίπτωςθ. Ρ.χ. ο Δανιιλ είχε βάλει (από πριν) μζςα ςτθν καρδιά του να μθ μολυνκεί με τα εδζςματα του βαςιλιά (Δαν. 1:8). Πϊσ μπορείσ να καταλάβεισ ποιο είναι το κζλθμα του Θεοφ; - Μζςα από τθν Αγία Γραφι: εκεί αποκαλφπτεται για τα περιςςότερα ηθτιματα. «Τα μαρτφριά ςου, βζβαια, είναι θ απόλαυςι μου, οι ςφμβουλοί μου» (Ψαλμόσ 119:24, 2 Τιμ. 3:16) Μελζτθςε τθν Αγία Γραφι για να είςαι γεμάτοσ με τα λόγια του Κεοφ. Ρολφ εφκολα τότε κα διακρίνεισ ποιο είναι το κζλθμα του Κεοφ ςε κάκε περίςταςθ (Κολ. 3:16). - Μζςα από τθν προςευχι: ο Κεόσ επιδοκιμάηει μια κατεφκυνςθ με τθν ειρινθ Του όταν προςεφχεςαι. Σου φζρνει ςτο νου κι άλλα εδάφια που μιλοφν ςτθν καρδιά ςου. Μάκε να εκηθτάσ το πρόςωπο του Κεοφ, να ςτζκεςαι ςτθν παρουςία Του ηθτϊντασ ειλικρινά να ςου φανερϊςει αν κάνεισ λάκοσ: «Κάνε με να ακοφςω το πρωί το ζλεόσ ςου επειδι, ςε ςζνα ςτιριξα το κάρροσ μου κάνε με να γνωρίςω τον δρόμο μου, ςτον οποίο πρζπει να περπατάω επειδι, ςε ςζνα φψωςα τθν ψυχι μου» (Ψαλμόσ 143:8). «Θεζ, δοκίμαςζ με, και γνϊριςε τθν καρδιά μου εξζταςζ με, και μάκε τουσ ςτοχαςμοφσ μου και δεσ, μιπωσ υπάρχει μζςα μου κάποιοσ δρόμοσ ανομίασ και οδιγθςζ με ςτον δρόμο τον αιϊνιο» (Ψαλμόσ 139:23-24). (Ψαλμ. 105:4, 119:2, 10, 63:1, Δευτ. 4:29). Ρροςοχι ςτα ςυναιςκιματα! - Μζςα από ανκρϊπουσ: ηιτα τθ ςυμβουλι πνευματικϊν ανκρϊπων που ςε αγαποφν και εμπιςτεφεςαι (Ραρ. 11:14, 12:15, 13:10, 19:20, 27:9) - Μζςα από τα γεγονότα: ο Κεόσ φζρνει τα γεγονότα με τζτοιο τρόπο που ςου δείχνει το κζλθμά Του (ωμ. 8:28, Ψαλμ.25:8, 37:5, 23, 91:11). Μάκε να Τον εμπιςτεφεςαι για όςα ςυμβαίνουν ςτθ ηωι ςου: Εκείνοσ οδθγεί τα γεγονότα που ςε αφοροφν όταν κζλεισ να κάνεισ το κζλθμά Του. Ρίςω από τα γεγονότα μάκε να διακρίνεισ το χζρι του Κεοφ. «Ζλπιηε ςτον Κφριο με όλθ ςου τθν καρδιά, και μθ επιςτθρίηεςαι ςτθ ςφνεςι ςου ςε όλουσ τουσ δρόμουσ ςου γνϊριηε αυτόν, κι αυτόσ κα διευκφνει τα βιματά ςου» (Παροιμίεσ 3:5-6). Όμως - Κα ηθτάσ το κζλθμα του Κεοφ μόνο αν ζχεισ πειςκεί ότι είναι το αγακό ςου (ωμ. 12:2). Τότε κα αγαπάσ το κζλθμά Του. Μπορείσ να λεσ ότι αγαπάσ το Κεό, και να μθν αγαπάσ το κζλθμά Του; Δε γίνεται, γιατί «αν κάποιοσ με αγαπά, το λόγο μου κα φυλάξει» (Λωαν. 14:23). Γι αυτό ο Δαβίδ λζει: «Και κα εντρυφϊ ςτα προςτάγματά ςου, που αγάπθςα» (Ψαλμόσ 119:47). - Ο Κεόσ κα ςου το δείξει αν διακρίνει ότι Τον υπολογίηεισ. Αν ηθτάσ να μάκεισ το κζλθμά Του μόνο για εγκυκλοπαιδικι γνϊςθ, χωρίσ να ζχεισ τθ διάκεςθ να το κάνεισ, δε κα ςου το δείξει. Είναι μαργαριτάρι που δε ρίχνει ςτθ λάςπθ. Δε κα το καταλάβεισ: «Σο απόρρθτο του Κυρίου είναι μαηί με εκείνουσ που τον φοβοφνται, και ς' αυτοφσ κα φανερϊςει τθ διακικθ του» (Ψαλμόσ 25:14). Πταν ο Σαοφλ ςτο τζλοσ τθσ ηωισ του φοβικθκε τουσ Φιλιςταίουσ και ηιτθςε τθν οδθγία του Κεοφ, ο Κεόσ δεν του απάντθςε. Και τότε κατζφυγε ςε μάγιςςα (1 Σαμ. 28:4-8). ΤΜΠΕΡΑΜΑ: Πριν δεχκείσ τον Ιθςοφ Χριςτό ωτιρα και Κφριο ςτθ ηωι ςου ίςχυαν άλλοι κανόνεσ που ςε απομάκρυναν από τθ ηωι. Σϊρα, το κζλθμα του Θεοφ είναι το πλαίςιο μζςα ςτο οποίο καλείςαι πλζον να ηεισ. Είναι κανόνεσ ελευκερίασ και δεν είναι βαρείσ γιατί κατοικεί μζςα ςτθν καρδιά ςου το Άγιο Πνεφμα του Θεοφ που ςε κακιςτά ικανό να τα τθριςεισ. Αγάπθςε το κζλθμα του Θεοφ με όλθ ςου τθν καρδιά και μάκε ποιο είναι ςε κάκε βιμα τθσ ηωισ ςου. Ζτςι κα φτάςεισ αςφαλισ και νικθτισ ςτον προοριςμό ςου. Ε δ ά φ ι ο γ ι α α π ο ς τ ι κ ι ς θ «Ο λόγοσ του Χριςτοφ ασ κατοικεί μζςα ςασ πλοφςια, με κάκε ςοφία διδάςκοντασ και νουκετϊντασ ο ζνασ τον άλλον, με ψαλμοφσ και φμνουσ και πνευματικζσ ωδζσ, ψάλλοντασ με χάρθ από τθν καρδιά ςασ ςτον Κφριο» (Κολοςςαείσ 3:16). 16

18 ΒΟΘΚΘΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ : Γαλ. 5:7, Εφ. 5:15-17, Ψαλμ. 32:8, Ψαλμ. 73:23-24, Ψαλμόσ 119:24, 2 Τιμ. 3:16, ωμ. 12:2, Ψαλμ. 105:4, 119:2, 10, 63:1, Δευτ. 4:29, Ραρ. 11:14, 12:15, 13:10, 19:20, 27:9. ΣΡΙΣΗ 15 & 29 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ : Ο ΜΟΝΟ ΑΓΩΝΑ ΠΟΤ ΑΞΙΖΕΙ Στθν ερϊτθςθ «τι κάνετε», ςυχνά οι άνκρωποι απαντοφν λζγοντασ ότι «αγωνίηονται». Δεν ζχουν άδικο, γιατί θ ηωι τουσ είναι ζνασ αγϊνασ για να πετφχουν, για να προλάβουν κάτι ι κάποιον Ρόςοι όμωσ απογοθτεφονται γιατί είτε αποτυγχάνουν ςτθν προςπάκειά τουσ είτε εκείνο που κυνθγοφςαν δεν είναι αυτό που περίμεναν. Θ Αγία Γραφι, το Βιβλίο τθσ αγάπθσ του Κεοφ, δε κα μποροφςε να κρφψει ποιοσ αγϊνασ αξίηει πραγματικά να διεξαχκεί. Μασ μιλάει και για όλουσ τουσ άλλουσ αγϊνεσ που εκτρζπουν τον άνκρωπο από τθν αιϊνια νίκθ. ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ: Α' Σιμόκεο 6:9-12 Ποιοσ αγϊνασ αξίηει να διεξαχκεί και γιατί; - Ο αγϊνασ τθσ πίςτθσ: Τον χαρακτθρίηει «καλόσ» ςε αντίκεςθ με τουσ άλλουσ αγϊνεσ. Γιατί όςο τον αγωνίηεται κανείσ, παραμζνει μζςα ςτθν αιϊνια ηωι. Γιατί το τζρμα είναι το αιϊνιο καλό του. Αν παραμείνεισ μζςα ςτθν πίςτθ του Λθςοφ Χριςτοφ (= με εμπιςτοςφνθ ςτο Χριςτό ηεισ υπακοφοντασ ς Αυτόν) κρατάσ ιδθ ςτα χζρια ςου τθν αιϊνια ηωι: «ασ διαβεβαιϊνω απόλυτα, ότι εκείνοσ που ακοφει τον λόγο μου, και πιςτεφει ς' αυτόν που με απζςτειλε, ζχει αιϊνια ηωι, και ςε κρίςθ δεν ζρχεται, αλλά ζχει ιδθ μεταβεί από τον κάνατο ςτθ ηωι» (Ιωάννθσ 5:24). Είναι ςαν να τρζχεισ, και όςο τρζχεισ μζςα ςτουσ κανόνεσ με ηιλο να γίνεισ πρϊτοσ κρατάσ ιδθ τθ νίκθ ςτα χζρια ςου. Αυτό εννοεί ο Ραφλοσ όταν λζει ςτον Τιμόκεο: «κράτα τθν αιϊνια ηωι». - Ο αγϊνασ για τθν ψυχι του: «Επειδι, τι ωφελείται ο άνκρωποσ, αν κερδίςει ολόκλθρο τον κόςμο, ηθμιωκεί όμωσ τθν ψυχι του; Ή, τι κα δϊςει ο άνκρωποσ ςε ανταλλαγι τθσ ψυχισ του;» (Ματκαίοσ 16:26). Αν κερδίςεισ όλουσ τουσ άλλουσ αγϊνεσ εκτόσ από αυτόν τθσ πίςτθσ, τα ζχαςεσ όλα. Ηθμιϊκθκεσ δεν κζρδιςεσ. Γιατί θ ηωι του χριςτιανοφ χαρακτθρίηεται ςαν αγϊνα; - Δεν παρομοιάηει τθ ηωι του χριςτιανοφ με ταξίδι αναψυχισ, με διακοπζσ, με περίπατο. Γιατί; Γιατί απαιτεί απ αυτόν τθν ενζργειά του, τθν αφοςίωςι του, τθν αυταπάρνθςθ, τθ διατιρθςθ ςε καλι πνευματικι κατάςταςθ. - Οι άνκρωποι που δεν ακολουκοφν το Κεό, κι αυτοί αγωνίηονται. Ξοδεφουν τθν ενζργειά τουσ, τα χρόνια τουσ αλλά για ζναν κακό αγϊνα, με κακό τζλοσ: «Γιατί ξοδεφετε χριματα όχι για ψωμί; Και τον κόπο ςασ όχι για χορταςμό; Ακοφςετε με, με προςοχι, και κα φάτε αγακά, και θ ψυχι ςασ κα ευφρανκεί ςτο πάχοσ» (Ηςαΐασ 55:2). «Και εγϊ παρατιρθςα ςε όλα τα ζργα μου, που ζκαναν τα χζρια μου, και ςε κάκε μόχκο που μόχκθςα, και δεσ, τα πάντα ματαιότθτα, και κλίψθ πνεφματοσ, και κανζνα όφελοσ κάτω από τον ιλιο» (Εκκλθςιαςτισ 2:11). Γιατί ο αγϊνασ του χριςτιανοφ χαρακτθρίηεται «αγϊνασ τθσ πίςτθσ»; - Γιατί είναι αγϊνασ να διατθριςει τθν πίςτθ μζχρι το τζλοσ: Ο απ. Ραφλοσ διακθρφττει για τον εαυτό του: «Σον αγϊνα τον καλό αγωνίςτθκα, τον δρόμο τελείωςα, τθν πίςτθ διατιρθςα» (Β' Τιμόκεο 4:7). 17

19 Σθμαίνει ότι το κφριο μζλθμά ςου είναι να διατθρείσ ηωντανι τθν εμπιςτοςφνθ ςου ςτο Σωτιρα ςου μζχρι το τζλοσ τθσ ηωισ ςου. Σθμαίνει ότι κα Τον υπακοφσ επειδι πιςτεφεισ ς Αυτόν και Τον αγαπάσ μζχρι το τζλοσ. Σθμαίνει ότι θ πίςτθ ςου είναι ςτόχοσ του διαβόλου. Κζλει να ςε κάνει να τθ χάςεισ. Κυμιςου τθν προςευχι του Λθςοφ για τον Ρζτρο: «Και ο Κφριοσ είπε: ίμωνα, ίμωνα, δεσ, ο ςατανάσ ςάσ ηιτθςε, για να ςασ κοςκινίςει ςαν το ςιτάρι. Πλθν, εγϊ δεικθκα για ςζνα για να μθ εκλείψει θ πίςτθ ςου κι εςφ, όταν κάποτε επιςτρζψεισ, ςτιριξε τουσ αδελφοφσ ςου» (Λουκάσ 22:31-32). - Γιατί διεξάγει τον αγϊνα του με μζςον τθν πίςτθ: Θ πίςτθ είναι το αναντικατάςτατο κανάλι μζςω του οποίου ο χριςτιανόσ ενϊνεται με το Κεό. Μζςα από αυτό το κανάλι δζχεται ολόκλθρθ τθ ςωτθρία του Χριςτοφ που είναι (1) ο κακαριςμόσ των αμαρτιϊν του (μζςω του αίματοσ του Χριςτοφ) και (2) θ ςταδιακι αποκατάςταςθ τθσ αγιότθτασ (μζςω του Αγίου Ρνεφματοσ που κατοικεί πλζον μζςα του). Θ πίςτθ ςου ςτο Κεό είναι ηωτικισ ςθμαςίασ. «Ο δίκαιοσ κα ηιςει εκ πίςτεωσ». Αυτιν ζχει ορίςει ςαν μοναδικό μζςον για να μπεισ μζςα ςτθ ςωτθρία και να μείνεισ μζςα ς αυτιν. Ποιοι άλλοι αγϊνεσ μποροφν να παραςφρουν το χριςτιανό ςε λάκοσ κατάλθξθ; Α Σιμοκζου 6: Ο αγϊνασ του πλοφτου: Ρλεονεξία, φιλαργυρία ςαν μζςον απόκτθςθσ αγακϊν και ικανοποίθςθσ. Είναι ειδωλολατρία. Ριςτοί ναυάγθςαν ςτθν πίςτθ εξαιτίασ τθσ. (Επικυμία των οφκαλμϊν, Α Λωάννου 2:16) Ιάκωβοσ 4:1-3 - Ο αγϊνασ των θδονϊν: Είναι το κυνιγι των απολαφςεων που προςφζρει ο κόςμοσ. Τα ταξίδια, οι διαςκεδάςεισ (εςτιατόρια, μουςικζσ, κζατρα, κινθματογράφοι κτλ). Είναι απόκτθςθ «τροφισ» για να χορτάςουν οι επικυμίεσ του παλιοφ ανκρϊπου. (Επικυμία τθσ ςάρκασ, Α Λωάννου 2:16) Ματκαίοσ 6:1-2, 5, 16, 23:5-7, Ο αγϊνασ τθσ προβολισ: Είναι το κυνιγι τθσ κοινωνικισ καταξίωςθσ, τθσ επιτυχίασ για τθ δόξα, τθν προβολι των προςόντων για να λάβουν δόξα από τουσ ανκρϊπουσ (Αλαηονεία του βίου, Α Λωάννου 2:16). Υπάρχουν πιςτοί που κάνουν ότι κάνουν για να φαίνονται ςτουσ άλλουσ. Κζλουν να αποδείξουν ςτουσ άλλουσ ότι είναι χριςτιανοί: Βλζπε Ανανίασ και Σαπφείρα (Ρρξ. 5:1-11). ΤΜΠΕΡΑΜΑ : Η αξία ενόσ πράγματοσ είναι τι ςου μζνει ςτα χζρια αφότου ζχεισ πλθρϊςει το αντίτιμο. Αν δε δεχκείσ τον Ιθςοφ Χριςτό ωτιρα ςου, όλοι οι αγϊνεσ που κα κάνεισ εδϊ κάτω, ςτο τζλοσ κα ςε κάνουν να χάςεισ το πολυτιμότερο που ζχεισ: τθν ψυχι ςου. Αν όμωσ δεχκείσ τον Ιθςοφ και Σον ακολουκιςεισ δε κα ηθμιωκείσ. Διάλεξεσ τον καλό αγϊνα, τθν καλι μερίδα που δε κα ςου αφαιρεκεί ςτον αιϊνα. Εδάφιο για αποςτικιςθ Αγωνίηου τον καλό αγϊνα τθσ πίςτθσ, κράτα τθν αιϊνια ηωι, ςτθν οποία και προςκλικθκεσ, και ομολόγθςεσ τθν καλι μαρτυρία, μπροςτά ςε πολλοφσ μάρτυρεσ. (Α' Σιμόκεο 6:12) ΒΟΘΚΘΤΛΚΕΣ ΡΕΛΚΟΡΕΣ: Ματκ. 19:23, Μαρκ. 10:23, Λουκ. 18:24, Λουκάσ 8:14, Ραρ. 8:13, Ραρ. 21:4, Φιλ.2:3, Φιλ.2:16, Λουκ. 9:23, Λουκ. 10:41-41, Εβρ. 11:1, Εβρ. 13:5, 1 Κορ. 15:58. 18

20 ΣΕΣΑΡΣΗ 16 & 30 ΙΟΤΛΙΟΤ θ ΗΜΕΡΑ: Ο ΑΓΩΝΑ ΣΩΝ ΝΙΚΩΝΣΩΝ Πςο ηωντανζσ κι αν είναι οι ακλθτικζσ και οι πολεμικζσ εικόνεσ που χρθςιμοποιοφν οι ςυγγραφείσ των επιςτολϊν για να περιγράψουν τθν πνευματικι πορεία του χριςτιανοφ, δεν μποροφν να αποδϊςουν το βάκοσ τθσ, τθν ζκταςι τθσ, τισ ευλογίεσ τθσ, τθ δόξα τθσ. Ππωσ μελετιςαμε τισ προθγοφμενεσ μζρεσ, ο χριςτιανόσ ζχει προοριςμό τον Ουρανό. Στο βιβλίο τθσ αποκάλυψθσ, μασ φανερϊνεται από τον Μδιο τον Κφριο Λθςοφ ότι μόνο εκείνοι που νικοφν ζχουν κζςθ μαηί Του. Οι διακθρφξεισ αυτζσ είναι ηωτικισ ςθμαςίασ και πρζπει ο κακζνασ που ονομάηεται χριςτιανόσ να τισ λάβει ςοβαρά υπόψθ του. ε τρεισ τομείσ καλείται ο χριςτιανόσ να νικάει. - Νίκθ επάνω ςτον εαυτό του: Αποκάλυψθ 2:4-7, Αποκάλυψθ 3:1-5, 3:15-17, 21. Σι μζροσ του λόγου είναι Τῷ νικῶντι (2:7) Ὁ νικῶν (3:5, 21) ; Είναι μετοχι ενεςτϊτασ. Σι ςθμαίνει; Δθλϊνει μια κατάςταςθ νίκθσ ςυνεχισ. Δε χαλαρϊνει, αγρυπνεί και νικάει. Σι ζχει να υπερνικιςει ςτον εαυτό του ο χριςτιανόσ; o Τθ ςυνικεια. Τθ μείωςθ τθσ αγάπθσ για τον Λθςοφ. Αφιζρωςθ ξανά 100%. o Τθν υποκριςία. Εξωτερικζσ εκδθλϊςεισ χριςτιανικισ ηωισ χωρίσ κοινωνία με τον Λθςοφ χριςτό, άρα χωρίσ ουςιαςτικι ηωι (Λωάννθσ 15:2-5). Θμιτελείσ χριςτιανικζσ εκδθλϊςεισ γιατί δεν ζχουν τθ ςφραγίδα τθσ τελειότθτασ του Αγίου Ρνεφματοσ. o Τθ μοιραςμζνθ καρδιά. Τθ ςταςιμότθτα. Τθν αυτοδικαίωςθ. Ποιο είναι το βραβείο για εκείνουσ που νικοφν; Αιϊνια ηωι, ςκεπαςμζνοι με τθ δικαιοςφνθ του Κεοφ, κα τον ομολογιςει ο Χριςτόσ, κα κακίςει με το Χριςτό ςτο κρόνο. - Νίκθ μζςα ςτθν εκκλθςία: Αποκάλυψθ 2:14-17, 2:20-22, 26 Σι ζχει να υπερνικιςει μζςα ςτθν εκκλθςία; o Ρλανεμζνεσ διδαςκαλίεσ. Είχαν ςκοπό τθν εκτροπι ςε πνευματικό ςυμβιβαςμό και ανθκικότθτα. Θ πνευματικι πορνεία είναι να μθν είναι κάποιοσ πιςτόσ ςτον Κφριο 100%, δθλαδι να αγαπάει κι άλλουσ «κεοφσ ι είδωλα». Υπάρχει ατομικι ευκφνθ του κάκε χριςτιανοφ μπροςτά ς εκείνα που ακοφει. Λδιαίτερα τϊρα που ο κακζνασ μασ κατζχει από 3 Αγίεσ Γραφζσ. 1Ιωάν. 4:4 «Εςείσ, παιδάκια, είςτε από τον Θεό και τουσ ζχετε νικιςει *τουσ ψευδοπροφιτεσ+ επειδι, μεγαλφτεροσ είναι αυτόσ που είναι μζςα ςε ςασ, παρά αυτόσ που είναι μζςα ςτον κόςμο». Ποια είναι θ προζλευςθ των ψευδοδιδαςκαλιϊν; Ο κόςμοσ: Αςκεί πίεςθ επάνω ςτουσ χριςτιανοφσ και εκτοπίηει τθν αλικεια μζςω τθσ φιλοςοφίασ, τθσ επιςτιμθσ (κεωρίεσ: π.χ. Ντάργουιν), των παραδόςεων των ανκρϊπων (Κολ. 2:8), των προτφπων και των επικυμιϊν (1 Λωαν. 2:16). Ο νικϊν νικάει τον κόςμο, το ςφςτθμα τθσ πλάνθσ του διαβόλου: Ιωάν. 16:33 «Αυτά τα μίλθςα ςε ςασ, ϊςτε, ενωμζνοι μαηί μου, να ζχετε ειρινθ. Μζςα ςτον κόςμο κα ζχετε κλίψθ αλλά, να ζχετε κάρροσ εγϊ νίκθςα τον κόςμο». 1Ιωάν. 5:4 «Κάκε τι που γεννικθκε από τον Θεό, νικάει τον κόςμο, και θ νίκθ που νίκθςε τον κόςμο είναι τοφτθ: Η πίςτθ μασ». Ο πονθρόσ: Είναι ο εμπνευςτισ κάκε ψεφδουσ. Ο νικϊν νικάει τον πονθρό: 1Ιωάν. 2:14 «Ζγραψα ςε ςασ, πατζρεσ, επειδι γνωρίςατε εκείνον που υπιρχε εξαρχισ ζγραψα ςε ςασ, νεαροί, επειδι είςτε δυνατοί και ο λόγοσ τοφ Θεοφ 19