Στέφανος Γρ. Φούσας. 35o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 23/10/2014



Σχετικά έγγραφα
ΟΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΣΥΝΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ

ΟΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ KAI ΣΥΝΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ

ΟΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΠΟΥ ΔΕ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΟΛΥΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ

Παρουσίαση ενδιαφερόντων περιστατικών

Οξύ έφραγα υοκαρδίου: Καρδιολογικό τήα

Διαδερμική επεμβατική αντιμετώπιση ασθενών της τέταρτης ηλικίας

ΟΣΣ σε ειδικές ομάδες ασθενών PCI σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Circulation. 2014;129:e28-e292

Διαχείριση ασθενούς με κολπική μαρμαρυγή στο οξύ στεφανιαίο σύνδρομο

Αντιμετώπιση ασθενούς με στεφανιαία και περιφερική αγγειακή νόσο

NSTEMI: ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ. Ιωαννίδης Ευστάθιος Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο

Διαδερμική επαναιμάτωση σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη

Αγγειοπλαστική σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή. Φαρμακολογικές παρεμβάσεις και επιλογές.

ΛΟΥΚΑΣ Κ. ΠΑΠΠΑΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΓΝΑ «Γ. ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»

ΟΞΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ

ΟΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΧΡΟΝΙΑΣ ΛΗΨΗΣ ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ. ΚΑΛΠΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΘΡΙΑΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Αντιθρομβωτική αγωγή σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή και Διαδερμική Στεφανιαία Παρέμβαση

Αντιμετώπιση των οξέων ισχαιμικών επεισοδίων στα θύματα της ανακοπής. Γεώργιος Θεοδ. Νικήτας Ειδικευόμενος Καρδιολογίας

Διάρκεια Διπλής Αντιαιμοπεταλιακής Αγωγής μετά από PCI

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ Αναπηρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών

Επαναιμάτωση σε Ισχαιμική Μυοκαρδιοπάθεια

Αιµορραγικά συµβάµατα σε ασθενείς µε οξέα στεφανιαία σύνδροµα επίπτωση µειζόνων αιµορραγιών 3-20% διαφορετικοί πληθυσµοί ασθενών ποικίλοι ορισµοί σοβα

ΟΕΜ-Προσωρινή. βηματοδότηση. Τσαγάλου Ελευθερία Θεραπευτική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών Αθήνα 2013

PCI ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Advisor: Novartis, Servier, Amgen

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

«Πότε ακολουθούµε φαρµακευτική και επεµβατική (pharmacoinvasive) αγωγή στο STEMI;» Χριστόφορος. Ολύµπιος Καρδιολογικό Τµήµα, Θριάσιο Νοσοκοµείο

TIMI SCORE ΣΕ NSTEMI, ΗΜΕΡΕΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ, ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ

ΟΞΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ

ΠΛΗΡΗΣ ΕΠΑΝΑΓΓΕΙΩΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠO STEMI. Σοφία Βαϊνά MD, FESC, MEAPCI Α Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική, Ιπποκράτειο Αθηνών

Διάρκεια διπλής αντιαιµοπεταλιακής αγωγής µετά από οξύ στεφανιαίο σύνδροµο. Α. Ζιάκας, Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ., Π.Γ.Ν.

Νικόλαος Γ. Πατσουράκος Επιµελητής Α Τζάνειο Γενικό Νοσοκοµείο Πειραιά

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

CHADS&ή CHADSVASc στην προληψη θροµβοεµβολικων επεισοδιων σε ασθενεις µε κολπικη µαρµαρυγη;

Διαβήτης και Στεφανιαία Νόσος

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Nεώτερα από του στόματος αντιπηκτικά φάρμακα- Κλινικές μελέτες στην κολπική μαρμαρυγή

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΑΙΡΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ, ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΑ ΑΤΟΜΑ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΥ.

Επιδηµιολογικά δεδοµένα και οικονοµικές επιπτώσεις στην ΚΑ

Καρδιολογική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος 12ο Συνέδριο Επεμβατικής Καρδιολογίας & Ηλεκτροφυσιολογίας Θεσσαλονίκη

Προφανής κλινική διάγνωση: Ισχαιμικό έμφρακτο αριστερής Μέσης Εγκεφαλικής Αρτηρίας

Κλινικό Φροντιστήριο Αιμοδυναμικής και Επεμβατικής Καρδιολογίας Στεφανιογραφία- Αγγειοπλαστική

Αντιαιμοπεταλιακή αγωγή στις σύμπλοκες αγγειοπλαστικές

Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο σε ασθενείς µε κολπική µαρµαρυγή: Πρόδροµα επιδηµιολογικά δεδοµένα της µελέτης MISOAC-AF

Συνδυασμοί αντιαιμοπεταλιακών φαρμάκων σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο ή μετά από αγγειοπλαστική. Ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.

Αντιθρομβωτικοί παράγοντες στη 3 η ηλικία

Η Καρδιολογία συναντά την Παθολογία

MID-RANGE EJECTION FRACTION. Αικατερίνη Αυγεροπούλου Διευθύντρια Ε.Σ.Υ Καρδιολογικό Τμήμα, Γ.Ν.Α Ιπποκράτειο

Θεραπευτικό πρωτόκολλο για την τοποθέτηση ενδοστεφανιαίων προθέσεων (stents) στη στεφανιαία νόσο Προτάσεις προς συζήτηση στην αντίστοιχη επιτροπή:

Heart failure: Therapy in 2012 ΓΕΏΡΓΙΟΣ Κ ΕΥΘΥΜΙΑΔΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ

ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΝΟΣΟΥ ΣΧΕΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ - ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ Αντιθροµβωτική θεραπεία

Οξύ Έμφραγμα Μυοκαρδίου Από τη συντηρητική στην επεμβατική αντιμετώπιση. Εμπειρία του Γ Ν Βέροιας

Διαγνωστική προσέγγιση του ασθενούς μετά από την οξεία φάση του εμφράγματος του μυοκαρδίου ο οποίος έχει αντιμετωπισθεί συντηρητικά

Gillebert T et al. European Heart Journal (2013) 34,

KOΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ ΑΝΝΑ Π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΩΝ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΦΑΛΙΑΓΚΑΣ ΠΕΤΡΟΣ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΓΝΘ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ

Η χρήση των stents σε χώρα υπό οικονομική επιτήρηση και οι νέες ευρωπαϊκές κατευθυντήριες οδηγίες.

Πρόληψη αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων στη μη βαλβιδική κολπική μαρμαρυγή. Δεδομένα κλινικών μελετών και εξατομίκευση της θεραπείας με Apixaban

Βηματοδότηση Η Αχίλλειος πτέρνα της TAVI

Νόσος στελέχους: Διαδερμική ή χειρουργική αντιμετώπιση

Οξύ στεφανιαίο σύνδρομο με πολυαγγειακή νόσο και καρδιογενή καταπληξία. Επεμβατική προσέγγιση

18 o Πανελλήνιο Καρδιολογικό Συνέδριο Καρδιολογική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος

Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

από τις ενδείξεις στην κλινική πράξη

Η παχυσαρκία επιβαρυντικός ή βοηθητικός παράγοντας. Π.Α. Κυριάκου Καρδιολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Διδάκτωρ ΑΠΘ Γ Καρδιολογική κλινική, ΙΓΠΝΘ

Επαναιμάτωση : Ο βασικότερος κρίκος στην αλυσίδα επιβίωσης μετά απο ΟΕΜ

Συντηρητική ή επεµβατική αντιµετώπιση χρόνιας Στεφανιαίας Νόσου

Μη καρδιακό χειρουργείο: Προηγηθείσα και Προεγχειρητική διαδερμική στεφανιαία παρέμβαση. Δ. Ζιούτας MD, PhD, FESC

Νεότερα δεδομένα για την αντιμετώπιση του εμφράγματος με ανάσπαση του ST διαστήματος (STEMI)

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Non-STEMI & Ασταθής στηθάγχη ΔΙΑΣΤΡΩΜΑΤΩΣΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ Κ. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σε ασθενείς με ΟΣΣ που υποβάλονται σε τοποθέτηση DES

Αντιμετώπιση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου στον Ελλαδικό χώρο

ΟΞΕΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ- ANTIMETΩΠΙΣΗ. Στέφανος Γρ. Φούσας ΤΖΑΝΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ Καρδιολογικό τµήµα

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ. ΔΗΜ ΤΟΥΣΟΥΛΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Παν/μιου Αθηνών

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟ ΔΙΑΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Επιπλοκές - Αντιμετώπιση

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

Διάγνωση ΣΝ. Ανίχνευση βιωσιμότητας Διαστρωμάτωση κινδύνου. Εκτίμηση οξέος θωρακικού πόνου. Μετεμφραγματικά Προεγχειρητικά Γενικά

Διαδερμικές Στεφανιαίες Παρεμβάσεις στους Διαβητικούς

ΔΙΠΛΗ ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚH ΑΓΩΓΉ ΜΕΤA ΤΟΥΣ 12 ΜHΝΕΣ ΑΠO ΤΟ STEMI ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΥΛΑΚΗΣ

24-26 January καρδία, αγγεία & αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια

Νεώτερες κατευθυντήριες οδηγίες επαναιµάτωσης: Ανάλυση και προβληµατισµοί

Αντιπηκτική και Αντιαιμοπεταλιακή Αγωγή στις Διαδερμικές Στεφανιαίες Παρεμβάσεις ΜΠΟΣΤΑΝΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ Α Γ.Ν.

Oμύ έκθξαγκα ηνπ κπνθαξδίνπ. Σα ζεκεξηλά πξνβιήκαηα ζηελ αληηκεηώπηζε ηνπ

Διερεύνηση στεφανιαίας νόσου σε ασυµπτωµατικό διαβητικό ασθενή

«Αποτελεσματικότητα του κόστους διαγνωστικών στρατηγικών για τη διερεύνηση ασθενών με υπόνοια στεφανιαίας νόσου»

Η εντόπιση του οξέος εμφράγματος μυοκαρδίου και η σχέση της με τη φλεγμονή της ένοχης αθηρωματικής πλάκας

3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Εφαρµοσµένης Φαρµακευτικής του Φαρµακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Αντιπηκτικά & αντιαιµοπεταλαιακά. Ενδείξεις & περιορισµοί

Συµβάλλει η γλυκόζη στην αθηρωµάτωση ;

Στρατηγική µεταγγίσεων: Περιοριστική vs Ελεύθερη

Σύγκριση στην προγνωστική αξία των επιπέδων του ProBNP και της τροπονίνης σε ασθενείς με Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο (ΟΣΣ)

Παρουσίαση περιστατικού. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΤΖΗΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Καρδιολόγος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Score Αξιολόγησης Βαρύτητας Στεφανιαίας Νόσου. Σοφία Βαϊνά, Α Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, Ιπποκράτειο

Διαδερμική επαναγγείωση με χρήση ενδοστεφανιαίας πρόθεσης. Μπορούμε να εγκαταλείψουμε την ασπιρίνη;

So much time, so little to say

«Διαστρωµάτωση κινδύνου στην Καρδιακή Ανεπάρκεια µε διατηρηµένο κλάσµα εξώθησης» Αναστασία Δαµέλου Καρδιολόγος Εντατικολόγος Γεν. Νοσ.

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΑΟΡΤΗΣ ΚΑΙ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΟΙΛΙΑΣ

ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟ ΔΙΑΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ

Λανθάνουσα στεφανιαία νόσος σε ασθενείς με ΣΔ

Transcript:

Στέφανος Γρ. Φούσας 35o ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 23/10/2014

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν σήμερα την κύρια αιτία θανάτου στις αναπτυγμένες χώρες και αναμένεται να γίνει το ίδιο και στις αναπτυσσόμενες χώρες μέχρι το 2020 ESC Guidelines for NSTE-ACS. European Heart Journal (2011) Ο όρος οξέα στεφανιαία σύνδρομα έχει εξελιχθεί σε ένα εύχρηστο και λειτουργικό μέσο για την περιγραφή κάθε συμπτωματολογίας συμβατής με οξεία μυοκαρδιακή ισχαιμία Braunwald E. et al JACC 2002;36:970-1062

ESC Guidelines for NSTE-ACS. European Heart Journal (2011)

Ρήξη / Διάβρωση / Απόσχιση Πλάκας Ατελής Απόφραξη UA / NSTEMI Αιμοπεταλιακός Θρόμβος Πλήρης Απόφραξη STEMI TIMI 2 Εμβολισμός Αγγειοσύσπαση Οίδημα Φλεγμονή TIMI 0 Επηρεασμένη Ιστική Αιμάτωση Χρονοεξαρτώμενη Νέκρωση + Troponin / CK Αρρυθμίες / CHF Θάνατος

Η νοσοκομειακή θνησιμότητα είναι υψηλότερη σε ασθενείς με STEMI από εκείνων με NSTE-ACS (7% έναντι 3-5%, αντίστοιχα), αλλά στους 12 μήνες τα ποσοστά θνησιμότητας είναι παρόμοια (12% και 13%, αντίστοιχα) EHJ 2011; 28:1598

T.E.Π.

STEMI: Ποιος είναι ο στόχος μας; «Σε ασθενείς με επίμονη ST και έναρξη πόνου <24 ώρες μηχανική ή φαρμακευτική επαναιμάτωση»

ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Ίδια ποσοστά θνητότητας εντός των 30 ημερών για τους ασθενείς που μεταφέρθηκαν για πρωτογενή αγγειοπλαστική με αυτούς που έλαβαν θρομβόλυση προνοσοκομειακά και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν για αγγειοπλαστική.

Η θρομβόλυση δεν καθυστερεί ενώ η PPCI εξαρτάται από την ώρα και την ημέρα

ΤΖΑΝΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΙΜΟΔΥΝΑΜΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ 2008-2014 57 580ασθενείς ΑΣΘΕΝΕΙΣ

1.Anemia and early mortality in patients with decompensation of chronic heart failure. Zairis MN, Patsourakos NG, Georgilas AT, Melidonis A, Argyrakis KS, Prekates AA, Mytas DZ, Karidis KS, Batika PC, Fakiolas CN, Foussas SG. Cardiology. 2011;119(3):125-30. 2. The impact of treatment with omeprazole on the effectiveness of clopidogrel drug therapy during the first year after successful coronary stenting. Zairis MN, Tsiaousis GZ, Patsourakos NG, Georgilas AT, Kontos CF, Adamopoulou EN, Vogiatzidis K, Argyrakis SK, Fakiolas CN, Foussas SG. Can J Cardiol. 2010 Feb;26(2):e54-7. 3. The impact of right ventricular involvement on the postdischarge long-term mortality in patients with acute inferior ST-segment elevation myocardial infarction. Foussas SG, Zairis MN, Tsiaousis GZ, Theodossis-Georgilas A, Prekates AA, Kontos CF, Makrygiannis SS, Batika PC, Mytas DZ, Adamopoulou EN, Fakiolas CN, Argyrakis SK. Angiology. 2010 Feb;61(2):179-83. 4. The impact of aspirin resistance on the long-term cardiovascular mortality in patients with non-st segment elevation acute coronary syndromes. Foussas SG, Zairis MN, Tsirimpis VG, Makrygiannis SS, Patsourakos NG, Adamopoulou EN, Mytas DZ, Prekates AA, Perdiou AJ, Tsoukanas VK, Argyrakis SK. Clin Cardiol. 2009 Mar;32(3):142-7. 5. Serial snapshot electrocardiograms and continuous 12-lead ST-segment electrocardiographic monitoring for the prediction of intravenous thrombolysis outcome in patients with ST-segment elevation myocardial infarction. Foussas SG, Zairis MN, Tsiaousis GZ, Georgilas AT, Patsourakos NG, Kontos CF, Prodromitou M, Batika PC, Mytas DZ, Adamopoulou EN, Handanis SM, Argyrakis SK. Int J Cardiol. 2010 Sep 24;144(1):169-70. 6. Multimarker strategy for the prediction of 31 days cardiac death in patients with acutely decompensated chronic heart failure. Zairis MN, Tsiaousis GZ, Georgilas AT, Makrygiannis SS, Adamopoulou EN, Handanis SM, Batika PC, Prekates AA, Velissaris D, Kouris NT, Mytas DZ, Babalis DK, Karidis KS, Foussas SG. Int J Cardiol. 2010 Jun 11;141(3):284-90. 7. Comparative performance of three metabolic syndrome definitions in the prediction of acute coronary syndrome. Koutsovasilis A, Protopsaltis J, Triposkiadis F, Kokkoris S, Milionis HJ, Zairis MN, Skoularigis J, Koukoulis G, Korantzopoulos P, Melidonis A, Foussas SG. Intern Med. 2009;48(4):179-87.

8. The impact of oral antiplatelet responsiveness on the long-term prognosis after coronary stenting. Foussas SG, Zairis MNPatsourakos NG, Makrygiannis SS, Adamopoulou EN, Handanis SM, Prekates AA, Fakiolas CN, PissimissisEG, Olympios CD, Argyrakis SK. Am Heart J. 2007 Oct;154(4):676-81 9. The impact of circulating total homocysteine levels on long-term cardiovascular mortality in patients with acute coronary syndromes. Foussas SG, Zairis MN, Makrygiannis SS, Manousakis SJ, Patsourakos NG, Adamopoulou EN, Beldekos DJ, Melidonis AI, Handanis SM, Manolis AJ, Hatzisavvas JJ, Argyrakis SK. Int J Cardiol. 2008 Mar 14;124(3):312-10. The significance of circulating levels of both cardiac troponin I and high-sensitivity C reactive protein for the prediction of intravenous thrombolysis outcome in patients with ST-segment elevation myocardial infarction. Foussas SG, Zairis MN, Makrygiannis SS, Manousakis SJ, Anastassiadis FA, Apostolatos CS, Patsourakos NG, Glyptis MP, Papadopoulos JK, Xenos DC, Adamopoulou EN, Olympios CD, Argyrakis SK. Heart. 2007 Aug;93(8):952-6. 11. The impact of hs C-reactive protein and other inflammatory biomarkers on long-term cardiovascular mortality in patients with acute coronary syndromes. Zairis MN, Adamopoulou EN, Manousakis SJ, Lyras AG, Bibis GP, Ampartzidou OS, Apostolatos CS, Anastassiadis FA, Hatzisavvas JJ, Argyrakis SK, Foussas SG; Biomarkers of Inflammation and Outcome in Acute Coronary Syndromes (BIAS) Investigators. Atherosclerosis. 2007 Oct;194(2):397-402 12. Continuous 12-lead electrocardiographic ST monitoring and long-term prognosis after successful coronary stenting. Zairis MN, Manousakis SJ, Adamopoulou EN, Makrygiannis SS, Glyptis MP, Beldekos DJ, Patsourakos NG, Olympios CD, Prekates AA, Foussas SG. Am Heart J. 2006 Apr;151(4):892-7 13. Association of inflammatory biomarkers and cardiac troponin I with multifocal activation of coronary artery tree in the setting of non-st-elevation acute myocardial infarction. Zairis MN, Lyras AG, Bibis GP, Patsourakos NG, Makrygiannis SS, Kardoulas AD, Glyptis MP, Prekates AA, Cokkinos DV, Foussas SG. Atherosclerosis. 2006 Sep;182(1):161-7. 14. Early prognostic usefulness of C-reactive protein added to the Thrombolysis In Myocardial Infarction risk score in acute coronary syndromes. Foussas SG, Zairis MN, Lyras AG, Patsourakos NG, Tsirimpis VG, Katsaros K, Beldekos DJ, Handanis SM, Mytas DZ, Karidis KS, Tselioti PG, Prekates AA, Ambrose JA. Am J Cardiol. 2006 Aug 15;96(4):533-7.

ESC Congress 2013

ESC Congress 2013

ESC Congress 2013

19

Αξιολόγηση Κινδύνου Άμεσου Υποτροπιάζουσα ισχαιμία Κατάσπαση ST Δυναμικές μεταβολές ST VF/VT Τροπονίνη Θρόμβος (στεφαν/φία) Αιμοδυναμική αστάθεια Μακροπρόθεσμου Ηλικία, Ιστορικό ΕΜ, CABG, ΚΑ, Σακχαρώδης Διαβήτης CRP, BNP, Fibrinogen, IL-6 Νεφρική δυσλειτουργία Αγγειογραφική Εικόνα Έκταση νόσου, ΚΕ

EHJ 2011; 28:1598

Αναιμία Σακχαρώδης Διαβήτης Προχωρημένη ηλικία Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Καρδιακή Ανεπάρκεια Παχυσαρκία- Καχεξία Κολπική μαρμαρυγή

Αίτια αναιμίας Η χρήση DES πρέπει να είναι περιορισμένη Αιμοσφαιρίνη ανεξ. προγνωστικός παράγοντας αιμορραγίας Η αιμορραγία σχετίζεται με δυσμενή πρόγνωση στα ACS ESC Guidelines for NSTE-ACS. European Heart Journal (2011)

% Mortality at 1 year 45,00% 40,00% 35,00% 30,00% 25,00% Odds Ratio 1.94 3.16 20,00% 15,00% 10,00% 5,00% 1.0 1.35 0,00% > 40% 36-39% 30-35% < 30% Hematocrit Η αναιμία σχετίζεται με χειρότερη πρόγνωση (θάνατος, έμφραγμα του μυοκαρδίου, ή υποτροπιάζουσα ισχαιμία) στα ACS Langston, Kid Int 2003, 64:1398-1405

% 35 Hgb 11.3 30 Hgb 12.8 All cause mortality 25 Hgb 13.6 Hgb 15.7 20 Hgb 14.4 15 10 5 0 I II III IV V Haemoglobin quintiles O Meara et al. CHARM Investigators. Circulation 2006

5.0 4.0 3.6 3.7 3.0 2.0 1.0 1.5 2.0 2.0 1.0 0.0 Collins, AJ. Adv Stud in Med. 2003;3(3C):S14-S17.

Patients Αναιμία και στάδια καρδιακής ανεπάρκειας 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% 60% 56% 52% 44% 40% 29% 30% 29% 20% 21% 19% 13% 14% 11% 12% 6% 8% 4% 2% 2% I (n=158) II (n=467) III (n=340) IV (n=25) NYHA Class Hb<10g/dL (n=32) Hb<=11g/dL (n=97) Hb<=11.5g/dL (n=165) Hb<=12.0g/dL (n=244) Hb<=12.5g/dL (n=337) STAMINA Registry 45 General Cardiologist sites, n=673, 12 Academic sites (incl. HF Specialists), n=337

Death / MI Increased Efficacy at the Price of Increased Bleeding Bleeding 1988 ASA 1992 ASA+ Heparin 1998 ASA+ Heparin+ Anti- GPIIB/IIIA 2003 ASA+ LMWH + Clopidogrel + Intervention 16-20% 12-15% 8-12% 6-10% 4-8% Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην αντιθρομβωτική θεραπεία καθώς αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγίας

Impact of In-Hospital Major Bleeding on Late Clinical Outcomes After Primary Percutaneous Coronary Intervention in Acute Myocardial Infarction The HORIZONS-AMI (Harmonizing Outcomes With Revascularization and Stents in Acute Myocardial Infarction) Trial. OBJECTIVES: We aimed to investigate the long-term prognosis of patients with in-hospital major bleeding (IHMB). BACKGROUND: The effect of IHMB on the long-term prognosis of patients undergoing primary percutaneous coronary intervention (PCI) for ST-segment elevation myocardial infarction is unknown. METHODS: Primary PCI was performed in 3,345 (92.9%) of 3,602 patients in the HORIZONS-AMI (Harmonizing Outcomes With Revascularization and Stents in Acute Myocardial Infarction) trial; in-hospital protocol-defined non-coronary artery bypass graft-related major bleeding developed in 231 (6.9%). We examined medication use at discharge, mortality, and major adverse cardiovascular events (composite of death, reinfarction, stroke, or ischemic target vessel revascularization) at 3-year follow-up in patients with and without IHMB. RESULTS: At 3-year follow-up, patients with IHMB had higher mortality (24.6% vs. 5.4%, p < 0.0001) and major adverse cardiovascular events (40.3% vs. 20.5%, p < 0.0001). The deleterious effect of major bleeding was observed within 1 month, between 1 month and 1 year, and between 1 and 3 years. IHMB was an independent predictor of mortality (hazard ratio: 2.80; 95% confidence interval: 1.89 to 4.16, p < 0.0001) at 3-year follow up. CONCLUSIONS: Patients with IHMB after primary PCI have significantly increased 3-year rates of morbidity and mortality. Further investigation is warranted to understand the mechanisms underlying this relationship and to further improve outcomes in patients with ST-segment myocardial infarction. Οι αιμορραγίες που σχετίζονται με την πρωτογενή αγγειοπλαστική αυξάνουν την θνητότητα και νοσηρότητα και μακροπρόθεσμα(3 ετία) Suh JW, JAmCollCardiol 2011 Oct 18;58(17):1750-6.

ΑΝΑΙΜΙΑ ESC Guidelines for NSTE-ACS. European Heart Journal (2011)

Αναιμία Σακχαρώδης Διαβήτης Προχωρημένη ηλικία Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Καρδιακή Ανεπάρκεια Παχυσαρκία- Καχεξία Κολπική μαρμαρυγή

Η ετήσια θνητότητα ενηλίκων διαβητικών είναι 5,4% Η Στεφανιαία νόσος ευθύνεται για το 35% των θανάτων IDDM 75% των θανάτων NIDDM Μείωση μέσου όρου ζωής διαβητικών 5-10 έτη Περίπου το 20-30% των ασθενών με ACS έχουν σακχαρώδη διαβήτη

Πιο εκτεταμμένη στεφανιαία αθηρωμάτωση Πολυαγγειακή νόσος Περιφερική νόσος δυσχερέστερη επαναγγείωση Σιωπηλή ισχαιμία / ΕΜ Νεότερη ηλικία Διαταραγμένος αιμοστατικός (δυσλειτουργία αιμοπεταλίων) και ινωδολυτικός μηχανισμός Αυτόνομη νευροπάθεια Αυξημένος μεταβολισμός Ελεύθερων Λιπαρών Οξέων Χειρότερη έκβαση ακόμα και μετά από επαναγγείωση Αυξημένη επαναστένωση CABG: Χειρότερη έκβαση και αυξημένες περιεγχειρητικές επιπλοκές Συνύπαρξη διαβητικής μυοκαρδιοπάθειαs

Αξιολόγηση Κινδύνου στα οξέα στεφανιαία σύνδρομα με ST κατά την παρουσίαση στα επείγοντα Άτυπη μορφή άλγους Time is muscle Υπογλυκαιμικά φάρμακα προκαλούν διαταραχές στο ΗΚΓ ηρεμίας και ελαττώνουν την ανάσπαση του ST και το ύψος του T Ανεπαρκής γνώση για τις παρενέργειες Καθυστερημένη προσέλευση

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ Η υπεργλυκαιμία κατά την εισαγωγή ή αργότερα, κατά τη νοσηλεία είναι ανεξάρτητος δείκτης πρόγνωσης στα ACS ESC Guidelines for STE-ACS. European Heart Journal (2012)

Οι διαβητικοί είναι Υ. Κ. : Επιθετικές φαρμακολογικές παρεμβάσεις Επεμβατική αντιμετώπιση CABG > PCI Σταθερή στεφανιαία νόσο ACS? Eur Heart J. 2014 Oct 1;35(37):2541-619

Αναιμία Σακχαρώδης Διαβήτης Προχωρημένη ηλικία Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Καρδιακή Ανεπάρκεια Παχυσαρκία- Καχεξία Κολπική μαρμαρυγή

65 χρόνια είναι το όριο > 75 ή ακόμα και >80 Η ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο για ACS. Pts > 75 2 Οι ηλικιωμένοι Pts επεμβατικά ESC Guidelines for NSTE-ACS. European Heart Journal (2011)

% of population Οι ηλικιωμένοι ασθενείς παρουσιάζουν πολύ συχνά συννοσηρότητες και επιπλοκές όπως καρδιακή ανεπάρκεια,εγκεφαλικά επεισόδια,λοιμώξεις, νεφρική ανεπάρκεια. 50 45 40 35 30 25 20 Καρδιακή ανεπάρκεια Νεφρική ανεπάρκεια Εγκεφαλικά Aναπηρία Κακοήθειες 15 10 5 0 <65 65-74 75-84 85+ Patient Age (Yrs) Evolution of Care for Older Adults with AMI, J Am Coll Cardiol 2005;46:1479-87; Fried Frailty Phenotype from Cardiovascular Health Study, J Geront Biol Sci 2001;56:M158-66 ; Cognitive Impairment from Canadian Study of Health and Aging CMAJ. 1994 March 15; 150(6): 899 913.

Proportion of MIs Type of MI by Age Τα NSTEMI είναι πιο συχνά στους ηλικιωμένους Patient Age Avezum A, et al. Global Registry of Acute Coronary Events (GRACE). Am Heart J (2005) 149:67 73

% Population Η κλινική παρουσίαση των ACS στους ηλικιωμένους είναι συχνά άτυπη με κυρίαρχο σύμπτωμα τη δύσπνοια, αλλά και συγκοπή, κακουχία και σύγχυση 50 45 40 35 30 25 20 Signs of CHF EKG non-diagnostic 15 10 5 0 <65 yrs 65-74 yrs 75-84 yrs >84 yrs Patient Age Acute Cardiac Care in the Elderly-ST Segment Elevation Myocardial Infarction. A statement for Healthcare Professionals. Circ 2007;115:2570-89.

Οι ηλικιωμένοι, παρά τον αυξημένο περιεγχειρητικό κίνδυνο οφελούνται περισσότερο από την επεμβατική αντιμετώπιση σε σύγκριση με τους νεότερους εξαιτίας του μεγαλύτερου κινδύνου που έχουν από τις παρενέργειες της μόνο φαρμακευτικής αντιμετώπισης Event Rate (%) OR Age Group (n) Cons. Inv. (Inv v. Cons) 55 y (716) 56-65 y (614) 66-75 y (612) 4.8 5.0 1.07 9.1 7.6 0.82 10.3 7.8 0.73 75 y (278) 0 0.5 Invasive Better 1 1.5 2.0 Odds of DEATH or MI Conservative Better 21.6 10.8 0.44* P <0.016 (TACTICS TIMI 18) ; 141:186-195; J Am Coll Cardiol 2007;50:658-752

Excess Dose (%) Λόγω του χαμηλού βάρους και της επηρεασμένης κάθαρσης κρεατινίνης οι γηραιότεροι ασθενείς λαμβάνουν υπερβολικές ποσότητες αντιπηκτικών. 70 60 50 <65 yrs 65-74 yrs 75+ yrs 65 40 30 29 34 38 31 33 20 10 11 17 9 0 UF Heparin LMWH GPIIb/IIIa N=8,940 N=9,988 N=10,379 JAMA 2005; 294:3108-3116

Adverse Events (%) Η επαναιμάτωση είναι αποτελεσματικότερη από την μη επαναιμάτωση σε ασθενείς ηλικίας 85 και πάνω. Ο τύπος της επαναιμάτωσης βασίζεται στην διαθεσιμότητα, τα συμπτώματα και τους χρόνους αλλά γενικά η πρωτογενής αγγειοπλαστική είναι ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη. 35 30 25 20 No Reperfusion (n=378) Fibrinolysis (n=164) Primary Angioplasty (n=164) P<0.0001 18,3 32,3 NS 29,3 25 15 10 5 P=0.09 13,3 11 7,3 9,3 NS 5,5 5,5 4,3 2,4 0 Shock Mechanical Complications Stroke Death Bueno E Heart J 2005;26:1705 1711

Αποφάσεις για ηλικιωμένους με ΟΣΣ Όφελος Κίνδυνος αιμορραγίας Προσδόκιμο επιβίωσης Συννοσηροτήτες Ποιότητα ζωής Επιθυμία ασθενούς ESC Guidelines for NSTE-ACS. European Heart Journal (2011)

Αναιμία Σακχαρώδης Διαβήτης Προχωρημένη ηλικία Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Καρδιακή Ανεπάρκεια Παχυσαρκία- Καχεξία Κολπική μαρμαρυγή

Νεφρική λειτουργία στο 30-40% των ασθενών με NSTE-ACS Pts με ΧΝΑ παρουσιάζονται με KA και χωρίς στηθάγχη Οι ασθενείς με ACS και ΧΝΑ συχνά υποθεραπεύονται ΧΝΑ κακή πρόγνωση, ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης θνητότητας και μείζονος αιμορραγίας σε Pts με NSTE-ACS Οι Pts με NSTE-ACS και ΧΝΑ υποεκπροσωπούνται στις κλ. Μ Eur Heart J. 2014 Oct 1;35(37):2541-619

Στάδια της νεφρικής ανεπάρκειας. Χρήση πάντα της Clearence Kρεατινίνης Η νεφρική λειτουργία αξιολογείται καλύτερα με το egfr, που συνεκτιμά την ηλικία, το βάρος και το φύλο του ασθενούς McCullough et all. J.Am.Coll.Cardiol 41:725,2003

60 Καρδιαγγειακά επεισόδια σε σχέση με την νεφρική λειτουργία egfr (ml/min/1.73m 2 ): >75 60-74.9 45-59.9 <45 50 % of Patients 40 30 20 10 0 CV Death Reinfarction CHF Stroke RSD Composite

Η ΧΝΑ συνδέεται με μια πιο κακή πρόγνωση και είναι ένας ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης θνητότητας και μείζονος αιμορραγίας. Al-Ahmand A et al J.AmCollCardiol 38:955,2001

1. Υπολογισμός egfr(κάθαρση κρεατινίνης)-υψηλός κίνδυνος αν είναι <6Oml/min/1,73m² 2. Έλεγχος της διαβητικής κατάστασης- πενταπλάσιος κίνδυνος εφόσον είναι διαβητικός 3. Συζήτηση του κινδύνου νεφροπάθειας από το σκιαγραφικό κατά την λήψη της συγκατάθεσης 4. Διακοπή των NSAIDs και άλλων νεφροτοξικών φαρμάκων 5. Συμβουλή από νεφρολόγο για egfr <15ml/min/1,73m² για προγραμματισμό αιμοκάθαρσης μετά από την PCI 6. Eνυδάτωση με NS ή 0,5 ΝS 150ml/h 3 ώρες πριν και 6 ώρες μετά την επέμβαση 7. Εξασφάλιση ρυθμού ροής ούρων >150ml/h μετά την PCI 8. Xαμηλού μοριακού βάρους σκιαγραφικό 9. Περιορισμός του όγκου του σκιαγραφικού σε <100ml Βraunwald s 9 th edition 86:2166 tab.86-2

ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ESC Guidelines on myocardial revascularization. European Heart Journal (2010)

Αναιμία Σακχαρώδης Διαβήτης Προχωρημένη ηλικία Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Καρδιακή Ανεπάρκεια Παχυσαρκία- Καχεξία Κολπική μαρμαρυγή

Η ΚΑ συχνή θανατηφόρος επιπλοκή των ACS Το ΚΕ και η ΚΑ δείκτες θνησιμότητας στα ACS Η ΚΑ είναι συχνή σε ηλικιωμένους χειρότερη πρόγνωση Pts με ACS και ΚΑ όχι καθιερωμένη αγωγή (φαρ.-επεμ.) Pts με οξεία KA και ACS ανάγκη άμεσης επαναιμάτωσης Pts με χρόνια KA oμάδα ασθενών βιωσιμότητα ESC Guidelines for NSTE-ACS. European Heart Journal (2011)

ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ESC Guidelines on myocardial revascularization. European Heart Journal (2010) ESC Guidelines for NSTE-ACS. European Heart Journal (2011)

Αναιμία Σακχαρώδης Διαβήτης Προχωρημένη ηλικία Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Καρδιακή Ανεπάρκεια Παχυσαρκία - Καχεξία Κολπική μαρμαρυγή

ΣΒ κίνδυνος Θ ή ΟΕΜ και αιμορραγίας Φυσ. Kρεατινίνη σε Pts βάρος Ν.Α. σε ηλικιωμένους ασθενείς Παχύσαρκοι με NSTE-ACS Θ και αιμορραγίες (obesity paradox) Παχύσαρκοι Pts Νέοι Καλύτερη θεραπεία ESC Guidelines for NSTE-ACS. European Heart Journal (2011)

Αναιμία Σακχαρώδης Διαβήτης Προχωρημένη ηλικία Χρόνια Νεφρική Ανεπάρκεια Καρδιακή Ανεπάρκεια Παχυσαρκία- Καχεξία Κολπική μαρμαρυγή

Τριπλή αντιθρομβωτική αγωγή είδος stent Όφελος - Κίνδυνος Ασθενείς που δε λαμβάνουν κουμαρινικά αντιπηκτικά παρουσιάζουν αύξηση της θνησιμότητας και των μειζόνων συμβαμμάτων, ενώ αυτοί που λαμβάνουν δεν παρουσιάζουν στατιστικά σημαντική αύξηση στις μείζονες αιμορραγίες ESC Guidelines for the management of atrial fibrilation. European Heart Journal (2012)

ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ Ο επιπολασμός της μείζονος αιμορραγίας με τριπλή θεραπεία (VKA, ασπιρίνη, κλοπιδογρέλη ) είναι 2,6 έως 4,6% στις 30 ημέρες, που αυξάνει σε 7,4-10,3% στους 12 μήνες ESC Guidelines for the management of atrial fibrilation. European Heart Journal (2012)

ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ ESC Guidelines for the management of atrial fibrilation. European Heart Journal (2012)

ΚΟΛΠΙΚΗ ΜΑΡΜΑΡΥΓΗ Τα DES θα πρέπει να αποφεύγονται και η τριπλή θεραπεία (VKA, ασπιρίνη, και κλοπιδογρέλη) θα πρέπει να χορηγείται βραχυπρόθεσμα, ακολουθούμενη από θεραπεία με VKA συν ένα αντιαιμοπεταλιακό φάρμακο (ασπιρίνη ή κλοπιδογρέλη) ESC Guidelines for the management of atrial fibrilation. European Heart Journal (2012)

Οι συννοσηρότητες αποτελούν ένα συχνό πρόβλημα στην αντιμετώπιση των ACS Παρά ταύτα οι ασθενείς με συννοσηρότητες συχνά υποθεραπεύονται και υποαντιπροσωπεύονται στις μελέτες Η ύπαρξη συνοδών νόσων επηρεάζει την πρόγνωση των ACS και καθορίζει τις θεραπευτικές επιλογές Απαραίτητη η αναγνώριση των συννοσηροτήτων και η επιλογή των καταλληλότερων θεραπευτικών μέσων προς όφελος του ασθενούς

Αναγνώριση και θεραπεία του ευάλωτου ασθενούς στο γενικό πληθυσμό Πρωτογενής πρόληψη

Προνοσοκομειακή θνητότητα στα οξέα στεφανιαία σύνδρομα

Ποσοστό που διαφεύγει της διάγνωσης στο σύστημα υγείας

Ποσοστό STEMI στο οποίο επιχειρείται επαναιμάτωση με θρομβόλυση ή πρωτογενή αγγειοπλαστική

ΣΗΜΕΡΙΝΟI ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟI Εκτίμηση της πραγματικής επαναιμάτωσης μετά από θρομβόλυση ή πρωτογενή αγγειοπλαστική

Η μη επαρκής επαναιμάτωση του μυοκαρδίου δημιουργεί ένα πληθυσμό με αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα: ισχαιμική καρδιακή ανεπάρκεια

Τρόποι αύξησης της διείσδυσης της πρωτογενούς αγγειοπλαστικής στη διαδικασία επαναιμάτωσης στο STEMI

ΣΗΜΕΡΙΝΟI ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟI Τρόποι ελάττωσης της, σχετιζόμενη με αντιθρομβωτικά-αιμορραγίες, θνητότητα στα οξέα στεφανιαία σύνδρομα

Αντίσταση στα αντιαιμοπεταλιακά

Βελτίωση της εξατομικευμένης πρόγνωσης και θεραπείας

Κάποιες ομάδες ασθενών δεν μπορούν πιθανώς να βοηθηθούν επαρκώς: 1. Χωρίς ασφάλιση 2. Γεωγραφική απομόνωση

Ευχαριστώ