Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Σχετικά έγγραφα
Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

Procedementos operatorios de unións non soldadas

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

Inecuacións. Obxectivos

TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á

A circunferencia e o círculo

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE

PROPIEDADES CONFORMES

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais

XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II

Números reais. Obxectivos. Antes de empezar.

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Lógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento?

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos

x 2 6º- Achar a ecuación da recta que pasa polo punto medio do segmento de extremos

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

Optimización baixo incerteza en redes de gas.

Lógica Proposicional

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

Caderno de traballo. Proxecto EDA 2009 Descartes na aula. Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES

Corpos xeométricos. Obxectivos. Antes de empezar. 1. Poliedros... páx. 4 Definición Elementos dun poliedro

TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS

Sistemas e Inecuacións

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. 2. Dada a ecuación lineal 2x 3y + 4z = 2, comproba que as ternas (3, 2, 2

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( )

Expresións alxébricas

EXERCICIOS DE REFORZO: DETERMINANTES., calcula a matriz X que verifica A X = A 1 B, sendo B =

Introdución á análise numérica. Erros no cálculo numérico

Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato O enlace químico 3 1

Probabilidade. Obxectivos. Antes de empezar

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

Ámbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4. Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA

Exercicios de Física 03b. Ondas

Introdución ao cálculo vectorial

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Áreas de corpos xeométricos

Uso e transformación da enerxía

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

As Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación

Reflexión e refracción. Coeficientes de Fresnel

TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO A 1. PUNTO E RECTA

Volume dos corpos xeométricos

Expresións alxébricas

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Problemas xeométricos

Problemas resueltos del teorema de Bolzano

1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8

Funcións e gráficas. Obxectivos. 1.Funcións reais páx. 4 Concepto de función Gráfico dunha función Dominio e percorrido Funcións definidas a anacos

Semellanza e trigonometría

EQUILIBRIOS ÁCIDO-BASE

Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Escenas de episodios anteriores

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

Ecuacións diferenciais: resolución e aplicacións a problemas en Bioloxía

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas.

ENLACE QUÍMICO CUESTIÓNS ENLACE IÓNICO. 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos.

Una visión alberiana del tema. Abstract *** El marco teórico. democracia, república y emprendedores; alberdiano

Trazado de estradas. Alberte Castro Ponte Departamento de Enxeñaría Agroforestal Escola Politécnica Superior. Deseño e Construción de Obras Lineais

VI. VECTORES NO ESPAZO

CADERNO Nº 11 NOME: DATA: / / Estatística. Representar e interpretar gráficos estatísticos, e saber cando é conveniente utilizar cada tipo.

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2

O principio de Hamilton

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Académico Introducción

Transcript:

Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016

Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados: exemplos Base dunha topoloxía Veciñanzas e base local Interior, adherencia, fronteira Comparación de topoloxías

Topoloxía e Espazo topolóxico Definición Unha topoloxía τ nun conxunto X é unha colección de partes de X que verifica os catro axiomas seguintes: τ1 O conxunto total X pertence a τ. τ2 O conxunto baleiro pertence a τ. τ3 Se U λ τ, con λ Λ, entón a súa unión tamén pertence a τ. λ Λ U λ τ4 Se U e V pertencen a τ, U V tamén.

Topoloxía e Espazo topolóxico Dada unha topoloxía τ nun conxunto X, o duplo (X, τ) chámase espazo topolóxico. Os conxuntos da topoloxía chámanse conxuntos abertos.

Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Topoloxía usual A colección dos conxuntos abertos do espazo euclidiano foi o modelo para definir topoloxía. Denomínase topoloxía usual e denótase τ u.

Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Topoloxía discreta e topoloxía trivial Para calquera conxunto X a familia τ = P(X) de partes de X define a topoloxía discreta. Un espazo coa topoloxía discreta chamarase espazo discreto. A familia τ = {, X} define a topoloxía trivial (ou topoloxía indiscreta). Un espazo coa topoloxía trivial dirase espazo trivial.

Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Espazo de Sierpinski Sexa S = {0, 1}. τ = {S,, {0}} é unha topoloxía en S. Con esta topoloxía S chámase espazo de Sierpinski. Sexa X = {a, b, c}. τ = {, X, {a}, {a, b}, {a, c}} é unha topoloxía. Pola contra, a colección {, X, {a}, {a, b}, {b, c}} non é unha topoloxía.

Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Recta de Kolmogoroff En R a colección τ K = {, R} {(a, + ), a R} é unha topoloxía. (R, τ K ) denomínase recta de Kolmogoroff.

Conxuntos pechados Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados: exemplos Base dunha topoloxía Veciñanzas e base local Interior, adherencia, fronteira Comparación de topoloxías

Conxuntos pechados Definición Dado un espazo topolóxico (X, τ) chámanse conxuntos pechados a aqueles conxuntos tales que o seu complementar é aberto.

Conxuntos pechados Teorema (As catro propiedades dos conxuntos pechados) Nun espazo topolóxico (X, τ) os conxuntos pechados teñen as seguintes propiedades: F1 O conxunto baleiro é pechado. F2 O espazo total X é pechado. F3 A intersección dunha familia arbitraria de conxuntos pechados é un conxunto pechado. F4 A unión de dous conxuntos pechados é un conxunto pechado.

Conxuntos pechados Ademais, dado un conxunto X e unha familia de partes de X que verifique estas catro propiedades, esta familia é a colección de conxuntos pechados para unha topoloxía en X.

Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados: exemplos Topoloxía cofinita Sexa F a colección de subconxuntos de R formada polos conxuntos finitos e o propio R. Verifica as catro propiedades dos conxuntos pechados, definindo a chamada topoloxía cofinita, τ co : os conxuntos abertos son o baleiro e aqueles con complementar finito. Defínese en calquera conxunto infinito X (se o conxunto fora finito a topoloxía así definida coincidiría coa discreta!).

Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados: exemplos Topoloxía cocompacta Considerade en R a familia formada polos conxuntos compactos coa topoloxía usual e máis a recta toda enteira. Verifica as catro propiedades dos conxuntos pechados, polo que determina unha topoloxía en R, na que estes conxuntos son os pechados.

Base dunha topoloxía Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados: exemplos Base dunha topoloxía Veciñanzas e base local Interior, adherencia, fronteira Comparación de topoloxías

Base dunha topoloxía Definición Chámase base dunha topoloxía a un subconxunto β de τ coa seguinte propiedade: dado U τ e x U, existe un B β tal que x B e B U Fixada unha base β, os seus elementos chámanse abertos básicos.

Base dunha topoloxía Proposición Sexa β base dunha topoloxía en X. As seguintes condicións son equivalentes: 1. U X é aberto. 2. Para cada punto x de U existe un aberto básico B tal que x B U. 3. O conxunto U escríbese como unión de abertos básicos.

Base dunha topoloxía A condición 2., para cada punto x de U existe un aberto básico B tal que x B U significa que, en función da base β, a topoloxía é a colección τ = {U X x U B β, x B U}

Base dunha topoloxía A condición 3., o conxunto U escríbese como unión de abertos básicos significa que a topoloxía é a colección τ = {U X U = λ ΛU B λ, B λ β}.

Base dunha topoloxía Exemplos de bases A familia {{x}, x X} é unha base para a topoloxía discreta en X. A colección {(p, q) p < q, p, q Q} é unha base para a topoloxía usual en R. A colección {(p, + ), p Q} é unha base para a topoloxía de Kolmogorov.

Base dunha topoloxía Teorema (condicións para ser base dalgunha topoloxía) Dado un conxunto X e unha familia de subconxuntos β, β é base dalgunha topoloxía en X se, e soamente se, se cumpren as dúas condicións seguintes: 1. B β B = X 2. se x B 1 B 2, sendo B 1 e B 2 elementos de β, existe un B 3 β con x B 3 e B 3 B 1 B 2.

Base dunha topoloxía Recta de Sorgenfrey. A seguinte colección de subconxuntos de R, β S = {[x, y) x < y, x, y R}, verifica as condicións anteriores, logo é base dunha topoloxía τ S en R. Por contra, a colección {[x, y] x < y, x, y R} non é base de ningunha topoloxía: para os conxuntos [x, y] e [y, z] non se verifica a segunda condición do teorema.

Base dunha topoloxía Plano de Moore Denotemos por Γ o semiplano superior pechado en R 2, Sexa Γ = {(x, y) y 0}. β = {B 2 ((x, y), r) y > 0, r y} {{(x, 0)} B 2 ((x, y), y) y > 0}. É doado verificar que β é base dunha topoloxía en Γ. O espazo topolóxico resultante denomínase plano de Moore.

Veciñanzas e base local Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados: exemplos Base dunha topoloxía Veciñanzas e base local Interior, adherencia, fronteira Comparación de topoloxías

Veciñanzas e base local Definición Unha veciñanza dun punto x nun espazo topolóxico X é un conxunto V que contén un subconxunto aberto contendo a x. A colección V x de todas as veciñanzas de x chámase sistema de veciñanzas de x. V V x U τ, x U V

Veciñanzas e base local Exemplos e contra-exemplos O conxunto (x 1/n, x + 1/n) é unha veciñanza de x en R coa topoloxía usual. Tamén o son os conxuntos [x 1/n, x + 1/n), [x 1/n, x + 1/n] ou R todo enteiro. Analogamente, [x, y), con y > x, é unha veciñanza de x na recta de Sorgenfrey. Por contra, o conxunto {0} {1/n, n N} non é veciñanza do 0 en ningunha destas topoloxías. E o conxunto ( 1, 0], tampouco.

Veciñanzas e base local Proposición A intersección finita de veciñanzas é unha veciñanza. Tamén, se U V x e V U, entón V V x.

Veciñanzas e base local Proposición Un subconxunto U dun espazo topolóxico X é aberto sse é veciñanza de cada un dos seus puntos.

Veciñanzas e base local Definición Unha base de veciñanzas ou base local de x nun espazo topolóxico X é unha subcolección β x do sistema de veciñanzas V x, tendo a propiedade de que todo V V x contén algún B β x. Fixada unha base de veciñanzas de x, os seus elementos son chamados veciñanzas básicas de x.

Veciñanzas e base local Exemplos O prototipo de exemplo de base local nun punto vén dado polas bólas de centro ese punto nun espazo euclidiano. Non é necesario consideralas todas: en R p as bólas abertas {B p (x, 1/n), n N} forman unha base local en x. Analogamente, na recta de Sorgenfrey a colección {[x, x + 1/n), n N} é unha base local en x.

Veciñanzas e base local Relación entre base e base local Lema Sexa β base dunha topoloxía τ en X. Daquela, para cada punto x X a colección β x = {U β x U} é unha base local. Reciprocamente, se para cada x X temos unha base local β x formada por conxuntos abertos, daquela β = x X β x, é unha base da topoloxía de X.

Veciñanzas e base local Caracterización local dos conxuntos abertos Proposición Un subconxunto U dun espazo topolóxico X é aberto sse contén unha veciñanza básica de cada un dos seus puntos.

Interior, adherencia, fronteira Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados: exemplos Base dunha topoloxía Veciñanzas e base local Interior, adherencia, fronteira Comparación de topoloxías

Interior, adherencia, fronteira Existe unha veciñanza V x de x completamente contida en E, ou sexa, V x V x, V x E. Existe unha veciñanza V x de x completamente contida no complementar de E, ou sexa, V x V x, V x X E.

Interior, adherencia, fronteira Non ocorre ningunha das condicións anteriores, ou sexa, V x V x, V x (X E) V x E

Interior, adherencia, fronteira Se V x V x, V x E, diremos que x é un punto interior de E. O conxunto de todos eles, Int(E), denomínase interior de E. Tamén se denota E. Se V x V x, V x X E, diremos que x é un punto exterior de E. O conxunto de todos eles, Ext(E), denomínase exterior de E. Obviamente Ext(E) = Int(X E).

Interior, adherencia, fronteira Se V x V x, V x (X E) e V x E, diremos que x é un punto fronteiro de E. O conxunto de todos eles, Fr(E), denomínase fronteira de E. Tamén se denota (E). Os tres conxuntos son disxuntos e X = Int(E) Fr(E) Ext(E).

Interior, adherencia, fronteira Propiedades do interior dun conxunto Se U é un conxunto aberto e U E, entón U Int(E). O conxunto Int(E) é aberto. Int(E) é a unión de todos os conxuntos abertos contidos en E. O interior de E é o maior conxunto aberto contido en E.

Interior, adherencia, fronteira Adherencia Xa que Ext(E) é aberto, o seu complementar, Int(E) Fr(E), é un conxunto pechado, e contén a E. Denomínase adherencia de E e se denota Cl(E). Tamén se denota E. Os puntos de Cl(E) denomínanse puntos adherentes. Cl(E) = Int(E) Fr(E)

Interior, adherencia, fronteira Proposición A adherencia, Cl(E), é o menor conxunto pechado contendo E. É a intersección de todos os conxuntos pechados que conteñen E. Proposición Fr(E) = Fr(X E) = Cl(E) Cl(X E).

Interior, adherencia, fronteira Puntos de acumulación Definición Dicimos que x é un punto de acumulación de E se toda veciñanza de x contén un punto de E distinto de x. Ou sexa, se se verifica: V V x (V {x}) E O conxunto E de todos os puntos de acumulación de E chámase conxunto derivado.

Interior, adherencia, fronteira Sexa X un espazo topolóxico e E un subconxunto de X. Cúmprese: Cl(E) = E E. Un conxunto nun espazo topolóxico é pechado sse contén todos os seus puntos de acumulación.

Interior, adherencia, fronteira Puntos illados Dicimos que x E é un punto illado de E se existe unha veciñanza de x que non contén ningún outro punto de E.

Comparación de topoloxías Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados: exemplos Base dunha topoloxía Veciñanzas e base local Interior, adherencia, fronteira Comparación de topoloxías

Comparación de topoloxías Sexa P(X) o conxunto de partes de X. Unha topoloxía en X é un subconxunto τ de P(X) con certas propiedades. Se consideramos a relación de inclusión en P(X) podemos comparar topoloxías en X.

Comparación de topoloxías Definición Dadas dúas topoloxías τ 1 e τ 2 nun conxunto X, diremos que τ 1 é máis fina que τ 2, e escribiremos τ 2 τ 1, se τ 2 τ 1 como subconxuntos de P(X). Tamén diremos, nesta situación, que τ 2 é menos fina que τ 1.

Comparación de topoloxías Ás veces é útil debuxar diagramas como o seguinte, onde se comparan diversas topoloxías en R: Cofinita Discreta Sorgenfrey usual Kolmogoroff Trivial

Comparación de topoloxías Para saber se unha topoloxía é máis fina que outra chega con comparar bases de veciñanzas. É o que se chama criterio de comparación de Hausdorff.

Comparación de topoloxías Proposición Dadas dúas topoloxías τ 1 e τ 2 nun conxunto X, τ 1 é máis fina que τ 2 sse, para cada punto x X, cada elemento dunha base local de x en (X, τ 2 ) contén un elemento dunha base local de x en (X, τ 1 ).