Insulin. For use on IMMULITE 2000 systems

Transcript

1 Insulin For use on IMMULITE 2000 systems

2 IMMULITE 2000 Insulin English Intended Use: For in vitro diagnostic use with the IMMULITE 2000 Systems Analyzers for the quantitative measurement of insulin in serum or heparinized plasma, for the management of diabetes. Catalog Number: L2KIN2 (200 tests), L2KIN6 (600 tests) Test Code: INS Color: Orange Summary and Explanation Human insulin is a polypeptide hormone originating in the beta cells of the pancreas and serving as a principal regulator for the storage and production of carbohydrates. Its secretion is normally stimulated by increases in the amount of glucose in circulation. This leads to higher insulin levels and more rapid tissueassimilation of glucose followed by a decline in the insulin level as the glucose level subsides. In a number of conditions, notably insulinoma and diabetes, this relationship is impaired. Insulin tends to circulate at inappropriately high levels in patients with insulin-secreting pancreatic tumors; such tumors can thus be a cause of hypoglycemia. Accordingly, insulin immunoassays used sometimes in connection with provocative doses of tolbutamide or calcium play an essential role in the identification (and localization) of insulinomas. The finding of fasting hypoglycemia in association with an inappropriately high serum insulin concentration is considered diagnostic. Insulin levels do not figure in the subclassification of diabetes worked out by the National Diabetes Data Group. Nevertheless, when obtained in the course of a glucose tolerance test, they appear to be of some prognostic value in predicting the benefits of insulin therapy and the likelihood of progression to insulin-dependence and the complications (such as retinopathy) characteristic of diabetes. The application of insulin immunoassay to patients already undergoing insulin therapy is complicated by the fact that such therapy typically leads to the formation of anti-insulin antibodies capable of interfering with the assay. Some investigators have sought therefore to measure insulin in urine, or in serum samples subjected to column chromatography or PEG precipitation. But the measurement of "free" insulin remains of limited interest as a technique for monitoring insulin therapy in the absence of statistics establishing therapeutic or toxic ranges. So far it appears that glucose control in diabetics cannot in general be achieved by normalizing the insulin profile. Nor is it known at what point abnormally high insulin levels become dangerous. Principle of the Procedure IMMULITE 2000 Insulin is a solid-phase, enzyme-labeled chemiluminescent immunometric assay. The solid phase (bead) is coated with monoclonal murine anti-insulin antibody. The liquid phase consists of alkaline phosphatase (bovine calf intestine) conjugated to polyclonal sheep anti-insulin antibody and alkaline phosphatase (bovine calf intestine) conjugated to monoclonal murine antiinsulin antibody. The patient sample and the reagent are incubated together with the coated bead for 60 minutes. During this time, insulin in the sample forms the antibody sandwich complex with the monoclonal murine antiinsulin antibody on the bead, enzyme conjugated polyclonal sheep anti-insulin antibody and enzyme conjugated monoclonal murine anti-insulin antibody in the reagent. Unbound patient sample and enzyme conjugate are then removed by centrifugal washes. Finally, chemiluminescent substrate is added to the reaction tube containing the bead and the signal is generated in proportion to the bound enzyme. Incubation Cycles: 1 x 60 minutes. Time to First Result: 65 minutes. 2 IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, )

3 Specimen Collection The use of an ultracentrifuge is recommended to clear lipemic samples. Hemolyzed samples may indicate mistreatment of a specimen before receipt by the laboratory; hence the results should be interpreted with caution. EDTA tubes should not be used in the IMMULITE 2000 Insulin procedure. In collecting samples for insulin determinations, it is important to avoid hemolysis, which can lead to spuriously low results. 21,22 Icteric, lipemic, or grossly contaminated samples may give erroneous results. Centrifuging serum samples before a complete clot forms may result in the presence of fibrin. To prevent erroneous results due to the presence of fibrin, ensure that complete clot formation has taken place prior to centrifugation of samples. Some samples, particularly those from patients receiving anticoagulant therapy, may require increased clotting time. Blood collection tubes from different manufacturers may yield differing values, depending on materials and additives, including gel or physical barriers, clot activators and/or anticoagulants. IMMULITE 2000 Insulin has not been tested with all possible variations of tube types. Consult the section on Alternate Sample Types for details on tubes that have been tested. Volume Required: 100 µl serum or heparinized plasma. Storage: 7 days at 2 8 C, or 3 months at 20 C. 20 Warnings and Precautions For in vitro diagnostic use. Reagents: Store at 2 8 C. Dispose of in accordance with applicable laws. Follow universal precautions, and handle all components as if capable of transmitting infectious agents. Source materials derived from human blood were tested and found nonreactive for syphilis; for antibodies to HIV 1 and 2; for hepatitis B surface antigen; and for antibodies to hepatitis C. Sodium azide, at concentrations less than 0.1 g/dl, has been added as a preservative. On disposal, flush with large volumes of water to prevent the buildup of potentially explosive metal azides in lead and copper plumbing. Chemiluminescent Substrate: Avoid contamination and exposure to direct sunlight. (See insert.) Water: Use distilled or deionized water. Materials Supplied Components are a matched set. Labels on the inside box are needed for the assay. Insulin Bead Pack (L2IN12) With barcode. 200 beads, coated with monoclonal murine anti-insulin antibody. Stable at 2 8 C until expiration date. L2KIN2: 1 pack. L2KIN6: 3 packs. Insulin Reagent Wedge (L2INA2) With barcode. 21 ml alkaline phosphatase (bovine calf intestine) conjugated to polyclonal sheep anti-insulin antibody and alkaline phosphatase (bovine calf intestine) conjugated to monoclonal murine anti-insulin antibody in buffer, with preservative, dispensed equally into chambers A and B. Stable at 2 8 C until expiration date. L2KIN2: 1 wedge. L2KIN6: 3 wedges. Before use, tear off the top of the label at the perforations, without damaging the barcode. Remove the foil seal from the top of wedge; snap the sliding cover down into the ramps on the reagent lid. Insulin Adjustors (LINL, LINH) Two vials (Low and High), lyophilized insulin in a nonhuman serum matrix, with preservative. At least 30 minutes before use, reconstitute each vial by adding 4.0 ml distilled or deionized water. Mix by gentle swirling or inversion. Aliquot and freeze: stable at 20 C for 60 days after reconstitution. L2KIN2: 1 set. L2KIN6: 2 sets. Insulin Controls (LINC1, LINC2) Two vials of lyophilized insulin in a nonhuman serum matrix, with preservative. At least 30 minutes before use, reconstitute each vial by adding 4.0 ml distilled or deionized water. Mix by gentle swirling or inversion. Aliquot and IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, ) 3

4 freeze: stable at 20 C for 60 days after reconstitution. L2KIN2: 1 set. L2KIN6: 2 sets. Refer to the control insert for concentration levels. Before running adjustors or controls, place the appropriate Aliquot Labels (supplied with the kit) on test tubes, so that the barcodes can be read by the on-board reader. Kit Components Supplied Separately Insulin Sample Diluent (L2INZ) For on-board dilution of high samples. 25 ml of concentrated (ready-to-use) processed, insulin-free nonhuman serum matrix, with preservative. Storage: 30 days (after opening) at 2 8 C or 6 months (aliquotted) at 20 C. Barcode labels are provided for use with the diluent. Before use, place an appropriate label on a 16 x 100 mm test tube, so that the barcodes can be read by the on-board reader. L2INZ: 3 labels L2SUBM: Chemiluminescent Substrate L2PWSM: Probe Wash L2KPM: Probe Cleaning Kit LRXT: Reaction Tubes (disposable) L2ZT: 250 Sample Diluent Test Tubes ( mm) L2ZC: 250 Sample Diluent Tube Caps LINCM: Bi-level Insulin Control Module Also required Distilled or deionized water; test tubes. Assay Procedure Note that for optimal performance, it is important to perform all routine maintenance procedures as defined in the IMMULITE 2000 Systems Operator's Manual. See the IMMULITE 2000 Systems Operator's Manual for: preparation, setup, dilutions, adjustment, assay and quality control procedures. Recommended Adjustment Interval: 4 weeks. Quality Control Samples: Use Insulin Controls supplied with the kit. Expected Values A study performed on 83 fasting, apparently healthy laboratory volunteers yielded a median of 9.3 µiu/ml and a lower 95% range of up to 29.1 µiu/ml. Consider these limits as guidelines only. Each laboratory should establish its own reference ranges. Limitations Circulating anti-insulin antibodies are often found in patients who have been treated with nonhuman forms of insulin. If present, these antibodies may interfere with the assay. For individuals who are significantly overweight, fasting insulin levels are typically somewhat higher than for adults of normal weight. EDTA plasma has an effect on the measurement of insulin in the IMMULITE 2000 Insulin procedure. Heterophilic antibodies in human serum can react with the immunoglobulins included in the assay components causing interference with in vitro immunoassays. [See Boscato LM, Stuart MC. Heterophilic antibodies: a problem for all immunoassays. Clin Chem 1988:34:27-33.] Samples from patients routinely exposed to animals or animal serum products can demonstrate this type of interference potentially causing an anomalous result. These reagents have been formulated to minimize the risk of interference; however, potential interactions between rare sera and test components can occur. For diagnostic purposes, the results obtained from this assay should always be used in combination with the clinical examination, patient medical history, and other findings. Performance Data See Tables and Graphs for data representative of the assay's performance. Results are expressed in µiu/ml. (Unless otherwise noted, all were generated on serum samples collected in tubes without gel barriers or clot-promoting additives.) Conversion Factor: µiu/ml 1 miu/l µiu/ml pmol/l 4 IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, )

5 Reportable Range: µiu/ml (WHO NIBSC 1st IRP 66/304). Analytical Sensitivity: 2 µiu/ml High-dose Hook Effect: None up to 70,000 µiu/ml. Precision: Samples were assayed in duplicate over the course of 20 days, two runs per day, for a total of 40 runs and 80 replicates. (See Precision table.) Linearity: Samples were assayed under various dilutions. (See "Linearity" table for representative data.) The antibodies used in the Insulin assay are highly specific for endogenous insulin. For this reason, some insulin samples may not dilute linearly, with variable reactivity noted to different synthetic analogs, typically occurring in samples with very high concentrations. It is recommended that samples falling above the reportable range >300 µiu/ml, should be reported as >300 µiu/ml. Recovery: Samples spiked 1 to 19 with three insulin solutions (280, 960 and 2,000 µiu/ml) were assayed. (See "Recovery" table for representative data.) Specificity: The antibody is specific for insulin. (See "Specificity" table.) Alternate Sample Type: To assess the effect of alternate sample types, blood was collected from 20 volunteers into plain glass and plastic serum tubes, plastic heparinized and EDTA tubes, sodium fluoride and plastic gel barrier tubes (SST ). All tubes were from Becton Dickinson. Eight samples were spiked with insulin to provide values throughout the calibration range of the assay. All samples were assayed by the IMMULITE 2000 Insulin procedure, with the following results. By linear regression: (Serum Plastic) = 0.99 (Serum Glass) 0.64 µiu/ml r = (Heparin Plastic) = 1.03 (Serum Glass) µiu/ml r = (SST Plastic) = 1.01 (Serum Glass) µiu/ml r = (NaFI Plastic) = 0.88 (Serum Glass) 7.1 µiu/ml r = (EDTA Plastic) = 0.26 (Serum Glass) µiu/ml r = Means: 106 µiu/ml (Serum Glass) 104 µiu/ml (Serum Plastic) 110 µiu/ml (Heparin Plastic) 108 µiu/ml (SST Plastic) 86.4 µiu/ml (NaFI Plastic) 27.3 µiu/ml (EDTA Plastic) EDTA plasma is not suitable for use. Sodium fluoride causes a depression in values. Bilirubin: Severe icterus (bilirubin up to 200 mg/l) may cause a depression of values. (See Bilirubin table.) Lipemia: Presence of triglycerides may cause a depression of values. (See Lipemia table.) Method Comparison: The assay was compared to Coat-A-Count Insulin on 112 patient samples. (Concentration range: approximately 2 to 77 µiu/ml. See graph.) By linear regression: (IML 2000) = 0.87 (CAC) µiu/ml r = 0.95 Means: 22.4 µiu/ml (IMMULITE 2000) 23.6 µiu/ml (Coat-A-Count) References 1) Bates HM. Insulinoma and pheochromocytoma. Lab Management 1983 (May);21:11 12, 15. 2) Bennett PH. The diagnosis of diabetes; new international classification and diagnostic criteria. Ann Rev Med 1983;34: ) Berntorp K et al. Relation between plasma insulin and blood glucose in a cross-sectional population study of the oral glucose tolerance test. Acta Endocrinol 1983;102: ) Boehm TM, Lebovitz HE. Statistical analysis of glucose and insulin responses to intravenous tolbutamide: evaluation of hypoglycemic and hyperinsulinemic states. Diabetes Care 1979;2: ) Fajans SS, Floyd JC. Diagnosis and medical management of insulinomas. Ann Rev Med 1979;30: ) Hirata Y et al. Autoimmunity in diabetes mellitus. Gunma Symposia Endocrinol 1980;17: ) Kahn CR, Rosenthal AS. Immunologic reactions to insulin: insulin allergy, insulin resistance and the autoimmune insulin syndrome. Diabetes Care 1979;2: ) Kaplan EL, Rubinstein AH et al. Calcium infusion: a new provocative test for insulinomas. Annals Surgery 1979;190: ) Malone JI, Root AW. Plasma free insulin concentrations: keystone to effective management of diabetes mellitus in children. J Pediatr 1981;99: See also ibid 1983;102: ) Marschner I et al. Group experiments on the radioimmunological insulin determination. Horm Metabol Res 1974;6: ) National Diabetes Data Group. Classification and diagnosis of diabetes mellitus and other IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, ) 5

6 categories of glucose intolerance. Diabetes 1979;28: ) Pfeifer MA et al. Insulin secretion in diabetes mellitus. Am J Med 1981;70: ) Reeves WG. Insulin antibody determination: theoretical and practical considerations. Diabetologia 1983;24: ) Sachse G, Willms B. Klinische Bedeutung der Seruminsulinbestimmung: Diagnose und Prognose bei drohendem Sekundrversagen der Sulfonylharnstofftherapie. Medizin Klinik 1979;74: ) Schade DS, Eaton RP, Spencer W. Normalization of plasma insulin profiles in diabetic subjects with programmed insulin delivery. Diabetes Care 1980;3: ) Service FJ et al. Insulinoma: clinical and diagnostic features of 60 consecutive cases. Mayo Clinic Proceed 1976;51: ) Turkington RW, Estkowski A, Link M. Secretion of insulin or connecting peptide; a predictor of insulin dependence of obese diabetics. Arch Intern Med 1982;142: ) Turkington RW, Weindling HK. Insulin secretion in the diagnosis of adult-onset diabetes mellitus. JAMA 1978;240: See also ibid 1979;241: ) Yalow R, Bauman WA. Plasma insulin in health and disease. In: Ellenberg M, Rifkin H, editors. Diabetes mellitus; theory and practice. New York: Excerpta Medica, 1983: ) Burtis CA, Ashwood ER, editors. Tietz textbook of clinical chemistry. 2nd ed. Philadelphia: WB Saunders, 1994: ) Sapin R, Ongagna JC, Gasser F, Grucker D. Insulin measurements in haemolysed serum; influence of insulinase inhibitors. Clin Chim Acta 1998;274: ) Chevenne D, Letailleur A, Trivin F, Porquet D. Effect of hemolysis on the concentration of insulin in serum determined by RIA and IRMA. Clin Chem 1998;44: Technical Assistance For technical assistance, contact your National Distributor. Tables and Graphs Precision (µiu/ml) Within-Run 1 Total 2 Mean 3 SD 4 CV 5 SD CV % % % % % % % % % % % % Česky. 1 V rámci stanovení, 2 Celkem, 3 Střední hodnota, 4 Směrodatná odchylka, 5 Variační koeficient. Ελληνικά. 1 Κατά την ίδια περίοδο, 2 Συνολικά, 3 Μέσος όρος, 4 SD, 5 CV. Polski. 1 W serii, 2 Całość, 3 Średnie, 4 SD, 5 CV. Specificity Amount Compound 1 Added 2 ng/ml % Cross reactivity 3 C-peptide 1,000 ND Glucagon 1,000 ND Pro-insulin 10 8% ND: Not detectable. 4 Česky. 1 Sloučenina, 2 Přidané množství, 3 % Zkřížená reaktivita, 4 ND: nezjistitelné. Ελληνικά. 1 Μείγμα, 2 Προστέθηκαν, 3 % Διασταυρ.Αντίδραση, 4 ND: Μη ανιχνεύσιμη ποσότητα. Polski. 1 Składnik, 2 Ilość dodana, 3 % reaktywności Krzyżowej, 4 Nieoznaczlne. The Quality System of Siemens Healthcare Diagnostics Products Ltd. is certified to ISO 13485: IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, )

7 Linearity (µiu/ml) Dilution 1 Observed 2 Expected 3 %O/E in in % 2 in % 1 in % 2 8 in in % 2 in % 1 in % 3 8 in in % 2 in % 1 in % 4 8 in in % 2 in % 1 in % 5 8 in in % 2 in % 1 in % Česky. 1 Ředění, 2 Naměřená, 3 Očekávaná, 4 % Naměřená / Očekávaná, 5 8 v 8. Ελληνικά. 1 Αραίωση, 2 Παρατηρούμενη (O), 3 Αναμενόμενη (E), 4 % O/E, 5 8 στα 8. Polski. 1 Rozcieńczenie, 2 Zmierzone (Z), 3 Oczekiwane (O), 4 % Z/O, 5 8 w 8. Recovery (µiu/ml) Solution 1 Observed 2 Expected 3 %O/E A % B % C % A % B % C % A % B % C % A % B % C % A % B % C % A % B % C % Česky. 1 Roztok, 2 Naměřená, 3 Očekávaná, 4 Naměřená / Očekávaná. Ελληνικά. 1 Διάλυμα, 2 Παρατηρούμενη (O), 3 Αναμενόμενη (E), 4 % O/E. Polski. 1 Roztwór, 2 Zmierzone (Z), 3 Oczekiwane (O), 4 % Z/O. Bilirubin Unspiked mg/l Conjugated 2 Unconjugated mg/l 100 mg/l 200 mg/l Česky. 1 Bez přídavku, 2 Konjugovaný, 3 Nekonjugovaný. Ελληνικά. 1 Χωρίς εμπλουτισμό, 2 Δεσμευμένη (άμεση), 3 Αδέσμευτη (έμμεση). Polski. 1 Wyjściowa, 2 Związana, 3 Niezwiązana. IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, ) 7

8 Lipemia Triglycerides Added 1 mg/dl Observed 2 Expected 3 %O/E , % 2, % 3, % , % 2, % 3, % , % 2, % 3, % , % 2, % 3, % , % 2, % 3, % Česky. 1 Přidané triglyceridy, 2 Naměřená, 3 Očekávaná, 4 Naměřená / Očekávaná. Ελληνικά. 1 Προστιθέμενα τριγλυκερίδια, 2 Παρατηρούμενη (O), 3 Αναμενόμενη (E), 4 % O/E. Polski. 1 Dodane trójglicerydy, 2 Zmierzone (Z), 3 Oczekiwane (O), 4 % Z/O. Method Comparison IMMULITE 2000 Insulin Coat-A-Count Insulin, µiu/ml (IML 2000) = 0.87 (CAC) µiu/ml r = 0.95 English. Insulin. Česky. Inzulín. Ελληνικά. Ινσουλίνη. Polski. Insulina. Česky IMMULITE 2000 Inzulín Použití: Pro in vitro diagnostické použití na analyzátorech IMMULITE 2000 ke stanovení koncentrace inzulínu v séru nebo heparinizované plazmě při péči o pacienty s diabetes. Katalogové číslo: L2KIN2 (200 stanovení), L2KIN6 (600 stanovení) Kód metody: INS Barva: Oranžová Shrnutí a vysvětlení Lidský inzulín je polypeptidový hormon produkovaný beta buňkami pankreatu a má funkci hlavního regulátoru ukládání a tvorby sacharidů Jeho sekrece je normálně stimulována vzestupem množství glukózy v oběhu. To vede k růstu hladiny inzulínu a rychlejší asimilaci glukózy v tkáni. Po poklesu množství glukózy následuje snížení koncentrace inzulínu. V některých případech, zejména při inzulinomu a diabetes, je tento mechanizmus narušen. U pacientů s nádorem (vylučujícím inzulín) na pankreatu bývá inzulín přítomný v oběhu v nepřiměřeně vysokých koncentracích. Takový nádor tak může zapříčinit hypoglykémii. Proto stanovení inzulínu někdy prováděné při provokačních testech podáním tolbutamidu nebo kalcia hraje nepostradatelnou úlohu při identifikaci (a lokalizaci) inzulinomů. Výskyt hypoglykémie na lačno současně s nepřiměřeně vysokou koncentrací inzulínu v séru se považuje za rozpoznávací znak. Koncentrace inzulínu se neobjevuje v rozdělení diabetes do podtříd, které vypracoval National Diabetes Data Group (Národní uskupení pro údaje o diabetes). Když se však hodnota koncentrace inzulínu získá v průběhu glukózového tolerančního testu, zdá se, že má určitý prognostický význam při předpovědi přínosu inzulínové terapie a odhadu pravděpodobnosti vzniku závislosti na inzulínu a komplikací při diabetes (jako je např. retinopatie). Použití stanovení koncentrace inzulínu u pacientů, kteří se podrobují inzulínové terapii je ztíženo skutečností, že tato léčba 8 IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, )

9 většinou vede ke tvorbě protilátek proti inzulínu, které můžou stanovení rušit. Někteří vědci se proto zaměřili na stanovení inzulínu v moči nebo ve vzorcích séra pomocí chromatografie na koloně nebo PEG precipitace. Měření koncentrace volného inzulínu však zůstává předmětem omezeného zájmu jakožto technika monitorování inzulínové terapie při chybějících statistických údajích, které by vymezily terapeutické nebo toxické rozmezí. Zatím se zdá, že obecně není možné dosáhnout kontroly glukózy u diabetu pomocí normalizace inzulínového profilu. Rovněž není známý bod, při kterém se abnormálně vysoká hladina inzulínu stává nebezpečnou. Princip IMMULITE 2000 Inzulín je enzymem značená chemiluminiscenční imunochemická metoda v pevné fázi. Pevná fáze (kulička) je potažena monoklonální myší protilátkou proti inzulínu. Kapalná fáze se skládá z alkalické fosfatázy (z telecího střeva) konjugované s polyklonální ovčí protilátkou proti inzulínu a alkalické fosfatázy (z telecího střeva) konjugované s monoklonální myší protilátkou proti inzulínu. Vzorek pacienta a reagencie se inkubují společně s kuličkou 60 minut. V této fázi inzulín ve vzorku vytvoří sendvičový komplex s monoklonální myší protilátkou proti inzulínu na kuličce, s enzymem značenou polyklonální ovčí protilátkou a s enzymem značenou monoklonální myší protilátkou v reagencii. Nenavázaný vzorek a enzymový konjugát se odstraní centrifugačním mytím. Nakonec se do reakční zkumavky s kuličkou přidá chemiluminiscenční substrát a je generován signál přímo úměrný navázanému enzymu. Inkubační cykly: 1 60 minut. Čas do prvního výsledku: 65 minut. Odebírání vzorků K úpravě lipemických vzorků se doporučuje použití ultracentrifugy. Hemolyzované vzorky můžou být známkou nesprávného zacházení s preparátem ještě před přijetím do laboratoře; proto by výsledky měly být interpretovány s obezřetností. EDTA zkumavky se při stanovení Inzulín na analyzátorech IMMULITE 2000 nemají používat. Při odebírání vzorků ke stanovení inzulínu je důležité eliminovat možnost hemolýzy, protože tato může způsobit chybně nízké výsledky. 21,22 Žloutenkové, lipemické nebo značně kontaminované vzorky můžou dávat chybné výsledky. Centrifugace vzorků séra ještě před úplným vysrážením může mít za následek přítomnost fibrinu. Chybným výsledkům způsobeným přítomností fibrinu lze zamezit úplným vysrážením vzorků před jejich centrifugací. Některé vzorky, zejména od pacientů podstupujících antikoagulační léčbu, může srážlivost vyžadovat více času. Použití zkumavek pro odběr krve od různých výrobců může poskytovat rozličné hodnoty v závislosti na materiálech a přísadách, včetně gelových nebo fyzických bariér, aktivátorů srážení a/nebo antikoagulačních činidel. Stanovení Inzulín na analyzátorech IMMULITE 2000 nebylo testováno se všemi možnými varianty jednotlivých typů zkumavek. Informace o testovaných zkumavkách najdete v části o alternativních typech vzorků. Potřebný objem vzorku: 100 μl séra nebo heparinizované plazmy. Skladování: 7 dní při teplotě 2 8 C nebo 3 měsíce při teplotě 20 C. 20 Upozornění a bezpečnostní opatření Pro in vitro diagnostické použití. Reagencie: Skladujte při teplotě 2 8 C. Likvidujte v souladu s platnými předpisy. Řiďte se obecnými pravidly bezpečnosti práce a se všemi komponenty nakládejte, jako by byly potenciálně infekční. Zdrojové materiály získané z lidské krve byly testovány a shledány nereaktivní na syfilis, na protilátky proti HIV 1 a 2, na povrchový antigen hepatitidy typu B (HBsAg), a na protilátky proti hepatitidě typu C. Jako konzervační látka byl přidán azid sodný v koncentracích menších než 1 g/l. Při likvidaci vypláchněte velkým IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, ) 9

10 množstvím vody, aby se zamezilo nahromadění potenciálně výbušných azidů kovů v olověném a měděném potrubí. Chemiluminiscenční substrát: Vyvarujte se kontaminace a nevystavujte přímému slunečnímu světlu. (Viz připojený letáček.) Voda: Použijte destilovanou nebo deionizovanou vodu. Dodaný materiál Komponenty představují ucelenou sadu. Pro stanovení jsou zapotřebí štítky s čárovým kódem na krabici. Inzulín zásobník s kuličkami (L2IN12) Opatřeno čárovým kódem. 200 kuliček potažených monoklonální myší protilátkou proti inzulínu. Stabilní při teplotě 2 8 C do expirace. L2KIN2: 1 balení. L2KIN6: 3 balení Inzulín reagencie (L2INA2) Opatřeno čárovým kódem. 21 ml alkalické fosfatázy (z telecího střeva) konjugované s polyklonální ovčí protilátkou proti inzulínu a alkalické fosfatázy (z telecího střeva) konjugované s monoklonální myší protilátkou proti inzulínu, v pufru, s konzervačním prostředkem, rovnoměrně rozdělené do komor A a B. Stabilní při teplotě 2 8 C do expirace. L2KIN2: 1 nádobka. L2KIN6: 3 nádobky. Před použitím utrhněte vršek štítku v perforovaném místě, ale nepoškoďte čárový kód. Z vrchu nádobky odstraňte uzavírací fólii; posuvný uzávěr zaklapněte do ramp na víčku reagencie. Inzulín kalibrátory (LINL, LINH) Dvě ampulky s vysokou a nízkou koncentrací lyofilizovaného inzulínu v nehumánní sérové matrici, s konzervačním prostředkem. Nejméně 30 minut před použitím rekonstituujte každou ampulku přidáním 4,0 ml destilované nebo deionizované vody. Míchejte jemným kroužením nebo překlápěním. Rozpipetujte na alikvotní části a zamrazte: stabilní 60 dní po rekonstituci při teplotě 20 C. L2KIN2: 1 sada. L2KIN6: 2 sady. Inzulín kontroly (LINC1, LINC2) Dvě ampulky s lyofilizovaným inzulínem v nehumánní sérové matrici, s konzervačním prostředkem. Nejméně 30 minut před použitím rekonstituujte každou ampulku přidáním 4,0 ml destilované nebo deionizované vody. Míchejte jemným kroužením nebo překlápěním. Rozpipetujte na alikvotní části a zamrazte: stabilní 60 dní po rekonstituci při teplotě 20 C. L2KIN2: 1 sada. L2KIN6: 2 sady. Aktuální kontrolní rozsah najdete na informačním letáčku přiloženém ke kontrole. Před testováním kalibrátorů a kontrol nalepte na testovací zkumavky příslušné alikvotní štítky (dodané se soupravou) tak, aby zabudovaný snímač mohl přečíst čárové kódy. Materiál dodávaný zvlášť Inzulín diluent vzorků (L2INZ) K automatickému ředění koncentrovaných vzorků analyzátorem. 25 ml koncentrované (připravené k použití) zpracované nehumánní sérového matrice bez inzulínu s konzervačním prostředkem. Skladování: Stabilní 30 dní po otevření při teplotě 2 8 C nebo rozdělené na alikvotní části 6 měsíců při teplotě 20 C. Štítky s čárovými kódy jsou určeny pro diluent. Před použitím nalepte příslušný štítek na testovací zkumavku mm tak, aby zabudovaný snímač mohl přečíst čárové kódy. L2INZ: 3 štítky L2SUBM: Chemiluminiscenční substrát L2PWSM: Promývací roztok L2KPM: Čistící roztok na jehly LRXT: Reakční zkumavky (na jedno použití) L2ZT: 250 testovacích zkumavek na diluent vzorků ( mm) L2ZC: 250 uzávěrů na testovací zkumavky na diluent vzorků LINCM: Dvojúrovňový kontrolní modul Inzulínové Dále potřebujete: Destilovanou nebo deionizovanou vodu, testovací zkumavky. Postup stanovení K dosažení optimálního výkonu je důležité provádět veškerou pravidelnou údržbu 10 IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, )

11 stanovenou v manuálu k analyzátorům IMMULITE V manuálu k analyzátorům IMMULITE 2000 najdete postupy: přípravy, nastavení, ředění, adjustace, stanovení vzorků a kontrol. Doporučený interval mezi adjustacemi: 4 týdny. Vzorky ke kontrole kvality: Použijte kontroly dodané se soupravou. Očekávané hodnoty Výzkum provedený nalačno na 83 zdravých dobrovolnících přinesl medián 9,3 µiu/ml a spodní 95% rozmezí do 29,1 µiu/ml. Uvedené hranice považujte pouze za orientační. Každá laboratoř by si měla stanovit svoje vlastní referenční rozmezí. Omezení Protilátky proti inzulínu v cirkulaci se často vyskytují u pacientů, kterým byla podávána nehumánní forma inzulínu. V těchto případech můžou tyto protilátky rušit stanovení. U lidí se značnou nadváhou je hladina inzulínu nalačno typicky o něco vyšší, než u dospělých s normální váhou. EDTA plazma ovlivňuje měření inzulínu metodou Inzulín na analyzátorech IMMULITE Heterofilní protilátky v lidském séru můžou reagovat s imunoglobuliny obsaženými v komponentech soupravy a způsobit interference s in vitro imunologickým stanovením. [Viz Boscato LM, Stuart MC. Heterophilic antibodies: a problem for all immunoassays. Clin Chem 1988:34:27-33.] Vzorky pacientů rutinně vystavených kontaktu se zvířaty nebo produkty zvířecího séra můžou vykázat tento typ interference a potenciálně způsobit anomální výsledky. Tyto reagencie byly vyvinuty tak, aby bylo riziko interference minimalizováno; nicméně případné interakce mezi ojedinělými séry a komponenty testu se můžou vyskytnout. Pro diagnostické účely by se výsledky tohoto stanovení měly vždy používat v kombinaci s klinickými zkouškami, zdravotní historií pacienta a ostatními nálezy. Znaky metody Reprezentativní výsledky stanovení najdete v části Tabulky a grafy. Výsledky se udávají v µiu/ml. (Pokud není uvedeno jinak, všechny výsledky byly získány na vzorcích séra odebraných do zkumavek bez gelových bariér nebo přísad podporujících srážlivost.) Konverzní faktor: µiu/ml 1 miu/l µiu/ml 7,217 pmol/l Rozsah měření: µiu/ml (WHO NIBSC 1st IRP 66/304). Analytická citlivost: 2 µiu/ml High-dose Hook Effect: Do µiu/ml žádný. Přesnost: Vzorky byly stanovovány dvojmo v průběhu 20 dní, dva testy denně, celkem 40 testů a 80 replikátů. (Viz tabulka Přesnost.) Linearita: Stanovení vzorků bylo provedeno při rozličném ředění. (Reprezentativní hodnoty najdete v tabulce Linearita.) Protilátky použité pro stanovení inzulínu jsou vysoce specifické pro endogenní inzulín. Z tohoto důvodu se některé vzorky obsahující inzulín nedají ředit lineárně a mají proměnlivou reaktivitu pro různé syntetické analogy, což se projevuje u vzorků s velmi vysokou koncentrací. Doporučujeme výsledky vzorků nad měřícím rozsahem, t.j. >300 µiu/ml vydávat jako >300 µiu/ml. Zpětná výtěžnost: Bylo provedeno stanovení vzorků séra s přídavkem tří roztoků inzulínu (280, 960 a µiu/ml) v poměru 1:19. (Reprezentativní hodnoty najdete v tabulce Zpětná výtěžnost.) Specificita: Protilátka je specifická vůči inzulínu. (Viz tabulka "Specificita".) Alternativní typ vzorku: K určení vlivu alternativních typů vzorků byly na analyzátorech IMMULITE 2000 metodou Inzulín stanoveny vzorky krve odebrané 20 dobrovolníkům do obyčejných skleněných a plastových sérových zkumavek, plastových heparinizovaných a EDTA zkumavek, a zkumavek s fluoridem sodným a plastových zkumavek s gelovou bariérou (SST ). Všechny zkumavky byly od výrobce Becton Dickinson. Do 8 vzorků jsme přidali inzulín, abychom získali IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, ) 11

12 hodnoty v rámci celého kalibračního rozsahu stanovení. Vzorky jsme následně stanovili uvedenou metodou a výsledky jsou následující. Podle lineární regrese: (Sérum plast) = 0,99 (Sérum sklo) 0,64 µiu/ml r = 0,999 (Heparin plast) = 1,03 (Sérum sklo) + 1,23 µiu/ml r = 0,999 (SST plast) = 1,01 (Sérum sklo) + 0,51 µiu/ml r = 0,999 (NaFI plast) = 0,88 (Sérum sklo) 7,1 µiu/ml r = 0,995 (EDTA plast) = 0,26 (Sérum sklo) + 0,48 µiu/ml r = 0,977 Střední hodnoty: 106 µiu/ml (Sérum sklo) 104 µiu/ml (Sérum plast) 110 µiu/ml (Heparin plast) 108 µiu/ml (SST plast) 86,4 µiu/ml (NaFI plast) 27,3 µiu/ml (EDTA plast) EDTA plazma není pro toto stanovení vhodná. Fluorid sodný způsobuje pokles sledovaných hodnot. Bilirubin: Těžká žloutenka (bilirubin do koncentrace 200 mg/l) může způsobit pokles hodnot. (Viz tabulka Bilirubin.) Lipémie: Přítomnost triglyceridů může způsobit pokles hodnot. (Viz tabulka Lipémie.) Srovnání metody: Stanovení bylo porovnáno s metodou Coat-A-Count Inzulín na 112 vzorcích od pacientů. (Koncentrační rozsah: přibližně 2 až 77 µiu/ml. Viz graf.) Podle lineární regrese: (IML 2000) = 0,87 (CAC) + 1,7 µiu/ml r = 0,95 Střední hodnoty: 22,4 µiu/ml (IMMULITE 2000) 23,6 µiu/ml (Coat-A-Count) Technická Podpora Pro technickou podporu kontaktujte vašeho národního distributora. Systém kontroly jakosti společnosti Siemens Healthcare Diagnostics Products Ltd. je certifikovaný podle ISO 13485:2003. Ελληνικά IMMULITE 2000 Ινσουλίνη Ενδεδειγμένη χρήση: Για in vitro διαγνωστική χρήση με τα συστήματα αναλυτών IMMULITE 2000 για την ποσοτική μέτρηση της ινσουλίνης στον ορό ή σε ηπαρινισμένο πλάσμα, για τον έλεγχο του διαβήτη. Αριθμός καταλόγου: L2KIN2 (200 αναλύσεις), L2KIN6 (600 αναλύσεις) Κωδικός ανάλυσης: INS Χρώμα: Πορτοκαλί Περίληψη και Επεξήγηση Η ανθρώπινη ινσουλίνη είναι μια πολυπεπτιδική ορμόνη που παράγεται στα κύτταρα βήτα του παγκρέατος και λειτουργεί ως ο βασικός ρυθμιστής της αποθήκευσης και παραγωγής των υδατανθράκων. Η έκκρισή της επάγεται από αυξήσεις στην ποσότητα της γλυκόζης στην κυκλοφορία. Αυτό οδηγεί σε υψηλότερα επίπεδα ινσουλίνης και πιο γρήγορη αφομοίωση της γλυκόζης από τους ιστούς, που ακολουθείται από μια μείωση του επιπέδου της ινσουλίνης, καθώς το επίπεδο της γλυκόζης ελαττώνεται. Σε έναν αριθμό καταστάσεων, εμφανούς ινσουλινώματος και διαβήτη, αυτή η σχέση δεν είναι αρμονική. Η ινσουλίνη τείνει να είναι στην κυκλοφορία σε ακανόνιστα υψηλά επίπεδα σε ασθενείς με παγκρεατικούς όγκους που εκκρίνουν ινσουλίνη. Τέτοιοι όγκοι μπορεί με τον τρόπο αυτό να είναι η αιτία της υπογλυκαιμίας. Σύμφωνα με τα παραπάνω, μέθοδοι ανοσοανίχνευσης της ινσουλίνης που χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με υψηλές δόσεις τολβουταμίδης ή ασβεστίου παίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην ταυτοποίηση (και τον εντοπισμό) των ινσουλινωμάτων. Το εύρημα της υπογλυκαιμίας σε νηστεία σε συνδυασμό με μια αφύσικα υψηλή συγκέντρωση ινσουλίνης στον ορό θεωρείται διαγνωστικό. Τα επίπεδα της ινσουλίνης δεν εμφανίζονται στην υποταξινόμηση του διαβήτη που έγινε από τη «Τhe National Diabetes Data Group» (Εθνική Ομάδα Δεδομένων του Διαβήτη). Ανεξάρτητα από 12 IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, )

13 τα παραπάνω, όταν τα επίπεδα αυτά παίρνονται στα πλαίσια ανάλυσης ανοχής της γλυκόζης, φαίνεται να έχουν κάποια προγνωστική τιμή στην πρόβλεψη των πλεονεκτημάτων της θεραπείας ινσουλίνης και στην πιθανότητα εξέλιξης σε ινσουλινοεξάρτηση και εμφάνισης των χαρακτηριστικών επιπλοκών του διαβήτη (όπως ρετινοπάθεια). Η χρήση της ανοσομεθόδου ανίχνευσης της ινσουλίνης σε ασθενείς που ήδη δέχονται θεραπεία ινσουλίνης είναι πολύπλοκη, από την άποψη ότι τέτοια θεραπεία τυπικά επάγει τη δημιουργία αντισωμάτων για την ινσουλίνη ικανών να επηρεάσουν την ανάλυση. Μερικοί ερευνητές για το λόγο αυτό έχουν κατευθυνθεί να μετρούν την ινσουλίνη στα ούρα ή σε δείγματα ορού που αναλύθηκαν σε χρωματογραφία στήλης ή PEG κατακρήμνιση. Αλλά η μέτρηση της «ελεύθερης» ινσουλίνης εξακολουθεί να έχει μικρό ενδιαφέρον σαν τεχνική για τον έλεγχο της θεραπείας ινσουλίνης στην απουσία στατιστικών στοιχείων που να δίνουν τα θεραπευτικά και τοξικά εύρη. Μέχρι τώρα φαίνεται ότι ο έλεγχος της γλυκόζης στους διαβητικούς δεν μπορεί γενικά να επιτευχθεί κάνοντας φυσιολογικά τα επίπεδα της ινσουλίνης. Ούτε επίσης είναι γνωστό σε ποιο σημείο τα ανώμαλα υψηλά επίπεδα της ινσουλίνης γίνονται επικίνδυνα. Αρχή της Διαδικασίας Η IMMULITE 2000 Ινσουλίνη είναι μία στερεάς φάσης, με σημασμένο ένζυμο χημειοφωταυγής ανοσομετρική εξέταση. Η στερεά φάση (σφαιρίδιο) είναι επικαλυμμένη με μονοκλωνικό αντίσωμα ποντικού έναντι της ινσουλίνης. Η υγρή φάση αποτελείται από αλκαλική φωσφατάση (από βόειο έντερο) συνδεδεμένη σε πολυκλωνικό αντίσωμα προβάτου έναντι της ινσουλίνης και αλκαλική φωσφατάση (από βόειο έντερο) συνδεδεμένη σε μονοκλωνικό αντίσωμα ποντικού έναντι της ινσουλίνης. Το δείγμα ασθενούς και το αντιδραστήριο επωάζονται μαζί με το επικαλυμμένο σφαιρίδιο για 60 λεπτά. Μέσα σε αυτό το χρόνο, η ινσουλίνη του δείγματος σχηματίζει το σύμπλεγμα σάντουιτς με το μονοκλωνικό αντίσωμα ποντικού έναντι της ινσουλίνης στο σφαιρίδιο, το συνδεδεμένο στο ένζυμο πολυκλωνικό αντίσωμα προβάτου έναντι της ινσουλίνης και το συνδεδεμένο στο ένζυμο μονοκλωνικό αντίσωμα ποντικού έναντι της ινσουλίνης. Το μη προσδεδεμένο δείγμα ασθενούς και συνδεδεμένο ένζυμο στη συνέχεια απομακρύνονται με φυγοκεντρικές εκπλύσεις. Τελικά, το χημειοφωταυγές υπόστρωμα προστίθεται στη μονάδα ανάλυσης που περιέχει το σφαιρίδιο και το σήμα παράγεται σε αναλογία με το προσδεδεμένο ένζυμο. Κύκλοι επώασης: 1 60 λεπτά. Χρόνος για το πρώτο αποτέλεσμα: 65 λεπτά. Συλλογή δείγματος Συνιστάται η χρήση της υπερφυγοκέντρου για να καθαριστούν λιπιδαιμικά δείγματα. Αιμολυμένα δείγματα μπορεί να υποδηλώνουν κακή μεταχείριση του δείγματος πριν την παραλαβή του από το εργαστήριο και τα αποτελέσματα πρέπει να ερμηνεύονται με προσοχή. Οι EDTA σωλήνες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται στην διαδικασία ανάλυσης με Ινσουλίνη IMMULITE Κατά την συλλογή δειγμάτων για τον καθορισμό της ινσουλίνης,είναι σημαντικό να αποφεύγεται η αιμόλυση που μπορεί να οδηγήσει σε ψευδώς χαμηλά αποτελέσματα. 21,22 Λιπιδαιμικά, αιμολυμένα, έχοντα ίκτερο και μολυσμένα δείγματα μπορεί να δώσουν λάθος αποτελέσματα. Η φυγοκέντρηση των δειγμάτων πριν την πλήρη πήξη μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία θρόμβων. Για να αποφευχθούν λανθασμένα αποτελέσματα εξαιτίας της παρουσίας θρόμβων, βεβαιωθείτε ότι πριν την φυγοκέντρηση το αίμα έπηξε πλήρως. Κάποια δείγματα, ιδιαιτέρως αυτά των ασθενών που λαμβάνουν αντιπηκτική θεραπεία, ίσως χρειάζονται εκτεταμένο χρόνο πήξης. Οι σωλήνες συγκέντρωσης αίματος από διαφορετικές εταιρείες μπορεί να φέρουν διάφορες τιμές, ανάλογα με τα υλικά και τα συμπληρώματα, συμπεριλαμβανομένων των με τζελ ή φυσικών σωληναρίων, των ενεργοποιητών πήξεως και/ή των αντιπηκτικών. Η IMMULITE 2000 Ινσουλίνη δεν έχει δοκιμαστεί με όλους τους τύπους σωληναρίων. Συμβουλευτείτε την παράγραφο για τους εναλλακτικούς τύπους δειγμάτων για περισσότερες IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, ) 13

14 πληροφορίες σχετικά με τα σωληνάρια που έχουν δοκιμαστεί. Απαιτούμενος όγκος: 100 µl ορού ή ηπαρινισμένου πλάσματος. Φύλαξη: 7 ημέρες στους 2 8 C ή 3 μήνες στους 20 C. 20 Προειδοποιήσεις και Προφυλάξεις Για in vitro διαγνωστική χρήση. Αντιδραστήρια: Διατήρηση στους 2 8 C. Υπόκεινται στην ισχύουσα νομοθεσία. Ακολουθείστε τις γενικές προφυλάξεις και χειριστείτε όλα τα συστατικά σαν να ήταν φορείς μολυσματικών παραγόντων. Όλα τα υλικά της μεθόδου που προέρχονται από ανθρώπινο αίμα έχουν ελεγχθεί και βρέθηκαν αρνητικά για σύφιλη, για αντισώματα στον HIV 1 και 2, για τα επιφανειακά αντιγόνα της ηπατίτιδας B και για αντισώματα της ηπατίτιδας C. Αζίδιο του νατρίου σε συγκεντρώσεις μικρότερες από 0,1 g/dl, έχει προστεθεί ως συντηρητικό. Κατά την απόθεση, ξεπλύνετε με πολύ νερό προκειμένου να εμποδίσετε την δημιουργία εκρηκτικών μεταλλικών αζιδίων στους χάλκινους ή μολύβδινους σωλήνες αποχέτευσης. Υπόστρωμα χημειοφωταύγειας: Το υπόστρωμα χημειοφωταύγειας δεν πρέπει να εκτίθεται σε απευθείας ηλιακό φως. Δεν πρέπει να μολυνθεί. (Δες ένθετο). Νερό: Χρήση απεσταγμένου ή απιονισμένου νερού. Υλικά που διατίθενται Τα συστατικά είναι μια ολοκληρωμένη ενότητα. Οι ετικέτες στο εσωτερικό κουτί είναι απαραίτητες για την ανάλυση. Συσκευασία σφαιριδίων ινσουλίνης (L2IN12) Με barcode. 200 σφαιρίδια, επικαλυμμένα με μονοκλωνικά αντισώματα αντίινσουλίνης. Σταθερά στους 2 8 C μέχρι την ημερομηνία λήξης. L2KIN2: 1 συσκευασία. L2KIN6: 3 συσκευασίες. Δοχείο Αντιδραστηρίου Ινσουλίνης (L2INA2) Με barcode. 21 ml αλκαλική φωσφατάση (έντερο μόσχου) συνδεδεμένη με πολυκλωνικό αντίσωμα αντί-ινσουλίνης από πρόβατο και αλκαλική φωσφατάση (έντερο μόσχου) συνδεδεμένη σε μονοκλωνικό αντίσωμα αντί-ινσουλίνης από ποντίκι, σε ρυθμιστικό διάλυμα με συντηρητικό, διανεμημένη ισότιμα στους θαλάμους Α και Β. Σταθερή στους 2 8 C μέχρι την ημερομηνία λήξης. L2KIN2: 1 δοχείο. L2KIN6: 3 δοχεία. Πριν τη χρήση, σχίστε την πάνω ετικέτα, χωρίς να καταστρέψετε το barcode. Αφαιρέστε (ξεκολλήστε) προσεκτικά το κάλυμμα από την επάνω επιφάνεια του δοχείου, και πιέστε το κάλυμμα κάτω προς τους κεκλιμένους οδηγούς-ράγες. Ρυθμιστές Ινσουλίνης (LINL, LINH) Δύο φιαλίδια (χαμηλό και υψηλό), λυοφιλιμένης ινσουλίνης σε μήτρα μη ανθρώπινου ορού, με συντηρητικό. Τουλάχιστον 30 λεπτά πριν τη χρήση, διαλύστε το περιεχόμενο κάθε φιαλιδίου προσθέτοντας 4,0 ml απεσταγμένου ή απιονισμένου νερού. Ανακινείστε με ελαφρά περιστροφή ή αναστροφή. Αραιώστε και κατάψυξτε: σταθερά στους 20 C για 60 ημέρες μετά την ανασύσταση. L2KIN2: 1 σετ. L2KIN6: 2 σετ. Έλεγχοι ινσουλίνης (LINC1, LINC2) Δύο φιαλίδια (χαμηλό και υψηλό), λυοφιλιμένης ινσουλίνης σε μήτρα μη ανθρώπινου ορού, με συντηρητικό. Τουλάχιστον 30 λεπτά πριν την χρήση, Να γίνει ανασύσταση κάθε φιαλίδιου ροσθέτοντας 4,0 ml απεσταγμένου ή απιονισμένου νερού. Ανακινείστε με ελαφρά περιστροφή ή αναστροφή. Αραιώστε και καταψύξτε: σταθερά στους 20 C για 60 ημέρες μετά την ανασύσταση. L2KIN2: 1 σετ. L2KIN6: 2 σετ. Αναφερθείτε στο ένθετο του ελέγχου για τα επίπεδα συγκέντρωσης. Πριν κάνετε τη ρύθμιση, τοποθετείστε τις κατάλληλες ετικέτες (παρέχονται με το kit) σε δοκιμαστικούς σωλήνες, έτσι, ώστε τα barcodes να μπορούν να διαβαστούν από το κατάλληλο σύστημα. Συστατικά του Kit που παρέχονται ξεχωριστά Αραιωτικό δείγματος Ινσουλίνης (L2INZ) Για την επί-του-αναλυτή αραίωση υψηλών δειγμάτων. 25 ml συμπυκνωμένης 14 IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, )

15 (έτοιμης για χρήση) επεξεργασμένης μήτρας μη ανθρώπινου ορού χωρίς ινσουλίνη, με συντηρητικο. Φύλαξη: 30 ημέρες (μετά το άνοιγμα) στους 2 8 C ή 6 μήνες (αραιωμένο) στους 20 C. Ετικέτες με barcode παρέχονται για χρήση με το διαλύτη. Πριν τη χρήση, τοποθετείστε μια κατάλληλη ετικέτα σε ένα δοκιμαστικό σωλήνα mm, έτσι ώστε τα barcodes να μπορούν να διαβαστούν από κατάλληλο σύστημα. L2INZ: 3 ετικέτες. L2SUBM: Χημειοφωταυγές υπόστρωμα L2PWSM: Πλυστικό του ανιχνευτή L2KPM: Kit καθαρισμού του ανιχνευτή LRXT: Σωλήνες αντίδρασης (μιας χρήσεως) L2ZT: 250 δοκιμαστικοί σωλήνες για αραίωση του δείγματος ( mm) L2ZC: 250 καπάκια για σωλήνες αραίωσης δείγματος LINCM: Μονάδα ελέγχου Ινσουλίνης δύο επιπέδων Επίσης απαιτούνται Απεσταγμένο ή απιονισμένο νερό, δοκιμαστικοί σωλήνες. Διαδικασία της Ανάλυσης Σημειώστε ότι για το βέλτιστο αποτέλεσμα, είναι σημαντικό να ακολουθηθούν όλες οι τυπικές διαδικασίες όπως ορίζονται στο εγχειρίδιο χρήστη συστημάτων IMMULITE Βλέπε το εγχειρίδιο χρήστη συστημάτων IMMULITE 2000 για: προετοιμασία, στήσιμο, αραιώσεις, ρυθμίσεις, ανάλυση και διαδικασίες ποιοτικού έλέγχου. Συνιστώμενος χρόνος μεταξύ των ρυθμίσεων: 4 εβδομάδες. Δείγματα ποιοτικού ελέγχου: Χρησιμοποιήστε ελέγχους ινσουλίνης που παρέχονται με το kit. Αναμενόμενες Τιμές Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 83 νηστικούς, εμφανώς υγιείς εθελοντές στο εργαστήριο έδωσε ένα μέσο όρο 9,3 µiu/ml και ένα κατώτατο 95% εύρος μέχρι 29,1 µiu/ml. Θεωρείστε αυτά τα όρια μόνο σαν οδηγούς. Κάθε εργαστήριο θα πρέπει να θεσπίσει τις δικές του τιμές αναφοράς. Περιορισμοί Αντισώματα για την ινσουλίνη στην κυκλοφορία βρίσκονται συχνά σε ασθενείς που είχαν δεχθεί θεραπεία με μη ανθρώπινες μορφές ινσουλίνης. Αν είναι παρόντα, αυτά τα αντισώματα μπορεί να επηρεάσουν τη μέθοδο. Για άτομα που είναι σημαντικά υπέρβαρα, τα επίπεδα της ινσουλίνης σε νηστεία είναι τυπικά κάπως πιο ανεβασμένα από ότι σε ενήλικες με φυσιολογικό βάρος. Το πλάσμα με EDTA επιδρά στη μέτρηση της ινσουλίνης στη μέθοδο IMMULITE 2000 Ινσουλίνη. Τα ετεροφιλικά αντισώματα που περιέχονται στον ανθρώπινο ορό μπορεί να αντιδράσουν με τις ανοσοσφαιρίνες που περιλαμβάνονται στα συστατικά της εξέτασης έχοντας ως αποτέλεσμα την παρεμβολή τους στις ανοσομετρικές εξετάσεις in vitro. [Βλ. Boscato LM, Stuart MC. Heterophilic antibodies: a problem for all immunoassays. Clin Chem 1988:34:27-33.] Δείγματα από ανθρώπους που εκτίθενται συχνά σε ζώα ή σε προϊόντα ορού ζώων μπορεί να έχουν τέτοια παρεμβολή και ως εκ τούτου λανθασμένο αποτέλεσμα. Τα αντιδραστήρια σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται αυτός ο κίνδυνος; παρόλα αυτά ενδεχόμενες αλληλεπιδράσεις μεταξύ κάποιων σπάνιων ορών και των συστατικών της εξέτασης μπορεί να συμβούν. Για διαγνωστικούς σκοπούς, τα αποτελέσματα αυτής της εξέτασης πρέπει πάντοτε να συνδυάζονται με την κλινική εξέταση, το ιστορικό του ασθενούς και άλλα ευρήματα. Απόδοση Βλέπε Πίνακες και Γραφήματα για δεδομένα αντιπροσωπευτικά της εκτέλεσης της μεθόδου. Τα αποτελέσματα εκφράζονται σε µiu/ml. (Εκτός αν κάτι σημειώνεται διαφορετικά, όλα πραγματοποιήθηκαν σε δείγματα ορών που συλλέχθηκαν σε σωλήνες χωρίς παρεμποδιστές πηκτών ή προσθετικών που προκαλούν θρόμβους.) Παράγοντας μετατροπής: µiu/ml 1 miu/l µiu/ml 7,217 pmol/l Εύρος μέτρησης: µiu/ml (WHO NIBSC 1st IRP 66/304). IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, ) 15

16 Αναλυτική Ευαισθησία: 2 µiu/ml Φαινόμενο Hook υψηλής δόσης: Καμιά επίδραση μέχρι τα µiu/ml. Ακρίβεια: Τα δείγματα υφίσταντο αναλύσεις εις διπλούν σε διάστημα 20 ημερών, δύο τρεξίματα την ημέρα, σε σύνολο 40 τρεξιμάτων και 80 επαναλήψεων. (βλ. Πίνακα Precision.) Γραμμικότητα: Τα δείγματα δοκιμάστηκαν με ποικίλες αραιώσεις. (βλ. Πίνακα "Linearity" για αντιπροσωπευτικά δεδομένα.) Τα αντισώματα που χρησιμοποιούνται στην εξέταση της ινσουλίνης παρουσιάζουν υψηλή ειδικότητα για την ενδογενή ινσουλίνη. Για αυτό το λόγο, κάποια δείγματα ινσουλίνης μπορεί να μην αραιώνονται γραμμικά, να παρατηρείται ποικίλη αντιδραστικότητα σε διαφορετικά συνθετικά ανάλογα και κυρίως να συμβαίνει σε δείγματα με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις. Συστήνεται τα δείγματα που βρίσκονται πάνω από το εύρος αναφοράς >300 μiu/ml, πρέπει να αναφέρονται ως >300 μiu/ml. Ανάκτηση: Τα δείγματα 1 με 19 εμπλουτιστηκαν με τρία διαλύματα ινσουλίνης (280, 960 και 2000 µiu/ml). (βλ. Πίνακα "Recovery" για αντιπροσωπευτικά δεδομένα.) Ειδικότητα: Το αντίσωμα είναι ειδικό για την ινσουλίνη. (βλ. Πίνακα "Specificity".) Εναλλακτικοί Τύποι Δείγματος: Για να αναλυθεί η επίδραση των εναλλακτικών τύπων δείγματος, συλλέχθηκε αίμα 20 εθελοντών σε απλούς γυάλινους και πλαστικούς σωλήνες ορού, σε πλαστικούς ηπαρινισμένους και EDTA σωλήνες και σε φθορικού νατρίου και πλαστικούς με τζελ σωλήνες (SST ). Όλοι οι σωλήνες είναι από το Becton Dickinson. Οχτώ δείγματα εμπλουτίστηκαν με Ινσουλίνη, ώστε να υπάρχουν τιμές από όλο το εύρος καμπύλης, και όλα τα δείγματα μετά εξετάστηκαν σύμφωνα με τη διαδικασία της Ινσουλίνης IMMULITE Η ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης έδωσε τα ακόλουθα αποτελέσματα: (Ορού Πλαστικός) = 0,99 (Ορού γυάλινος) 0,64 µiu/ml r = 0,999 (Ηπαρινισμένος πλαστικός) = 1,03 (Ορού γυάλινος) + 1,23 µiu/ml r = 0,999 (SST Πλαστικός) = 1,01 (Ορού γυάλινος) + 0,51 µiu/ml r = 0,999 (NaFI Πλαστικός) = 0,88 (Ορού γυάλινος) 7,1 µiu/ml r = 0,995 (EDTA Πλαστικός) = 0,26 (Ορού γυάλινος) + 0,48 µiu/ml r = 0,977 Μέσοι Όροι: 106 µiu/ml (Ορού γυάλινος) 104 µiu/ml (Ορού Πλαστικός) 110 µiu/ml (Ηπαρίνης Πλαστικός) 108 µiu/ml (SST Πλαστικός) 86,4 µiu/ml (NaFI Πλαστικός) 27,3 µiu/ml (EDTA Πλαστικός) Το πλάσμα EDTA δεν είναι κατάλληλο για χρήση. Το φθορικό νάτριο προκαλεί μείωση των τιμών. Χολερυθρίνη: Σοβαρός ίκτερος (χολερυθρίνη μέχρι 200 mg/l) μπορεί να προκαλέσει μείωση των τιμών. (Βλ. Πίνακα Bilirubin.) Λιπιδαιμία: Παρουσία τριγλυκεριδίων μπορεί να προκαλέσει μείωση των τιμών. (Βλ. Πίνακα Lipemia.) Σύγκριση της Μεθόδου: Η μέθοδος συγκρίθηκε με την αντίστοιχη Coat-A-Count Ινσουλίνη σε 112 δείγματα ασθενών. (Εύρος Συγκέντρωσης: περίπου 2 με 77 µiu/ml. Βλ. Γράφημα.). Η ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης έδωσε τα ακόλουθα αποτελέσματα: (IML 2000) = 0,87 (CAC) + 1,7 µiu/ml r = 0,95 Μέσοι Όροι: 22,4 µiu/ml (IMMULITE 2000) 23,6 µiu/ml (Coat-A-Count) Τεχνική Υποστήριξη Για τεχνική υποστήριξη αποταθείτε στον αντιπρόσωπο της χώρας σας. Το Σύστημα Ποιότητας της Siemens Healthcare Diagnostics Products Ltd. είναι επικυρωμένο με ISO 13485:2003. Polski IMMULITE 2000 Insulina Przeznaczenie: Test diagnostyczny in vitro dla analizatorów systemów IMMULITE 2000 do ilościowego 16 IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, )

17 oznaczenia poziomu insuliny w surowicy lub osoczu heparynowym, przydatny przy prowadzeniu chorych na cukrzycę. Numery katalogowe: L2KIN2 (200 testów), L2KIN6 (600 testów) Kod testu: INS Kolor: Pomarańczowy Wprowadzenie Insulina ludzka, polipeptydowy hormon wytwarzany przez komórki β trzustki, jest głównym regulatorem gospodarki węglowodanowej w organizmie. Prawidłowo jej wytwarzanie nasila się przy wzroście stężenia glukozy w krążeniu. Wyższe stężenia insuliny zwiększają wchłanianie glukozy do tkanek, co prowadzi do obniżania się poziomu węglowodanu we krwi, a tym samym do powrotu stężenia hormonu do wartości wyjściowych. W wielu stanach chorobowych, w szczególności przy gruczolaku wysepkowatokomórkowym (insulinoma) i cukrzycy, zależność ta jest zachwiana. U chorych z nowotworami trzustki wytwarzającymi insulinę dochodzi do nadmiernego wzrostu stężenia insuliny we krwi, co może być przyczyną hipoglikemii. W związku z powyższym testy immunoenzymatyczne czasami w połączeniu z testami prowokacyjnymi z zastosowaniem tolbutamidu lub wapnia odgrywają znaczącą rolę w rozpoznawaniu (i lokalizowaniu) gruczolaków. Znaczenie diagnostyczne posiada rozpoznanie hipoglikemii na czczo w połączeniu z nieodpowiednio podwyższonym stężeniem insuliny w surowicy. Określony przez National Diabetes Data Group podział na typy cukrzycy nie obejmuje stężeń insuliny. Niemniej jednak określenie poziomu insuliny w teście tolerancji glukozy daje pewne informacje prognostyczne do oceny korzyści leczenia insuliną oraz prawdopodobieństwa pogłębiania się skutków ubocznych (np. retinopatii) charakterystycznych dla cukrzycy. Stosowanie testu immunoenzymatycznego do oznaczenia poziomu insuliny u chorych, którzy przyjmują insulinę jest utrudnione przez fakt, że terapia taka zazwyczaj prowadzi do powstania przeciwciał przeciw insulinie, zdolnych do interferowania z testem. Usiłowano także oznaczać insulinę w moczu lub próbkach surowicy poddanych uprzednio chromatografii kolumnowej lub precypitacji na PEG. Jednak ze względu na brak zakresów terapeutycznych oraz zakresów wartości toksycznych dla wolnej insuliny oznaczenia te nie znalazły zastosowania jako testy do monitorowania leczenia tym hormonem. Co więcej oznaczenie profilu insuliny u cukrzyków nie może być jedyną wartością kontrolną glukozy we krwi. Nie jest też do końca ustalone w jakim stopniu wysokie poziomy insuliny są niebezpieczne dla zdrowia. Zasada Testu IMMULITE 2000 Insulina jest chemiluminescencyjnym, immunoenzymatycznym testem immunometrycznym fazy stałej. Faza stała (kulka) opłaszczona jest mysim przeciwciałem monoklonalnym antyinsulina. Faza ciekła składa się fosfatazy alkalicznej (izolowanej z jelita cieląt) sprzężonej z owczym przeciwciałem poliklonalnym anty-insulina i fosfatazy alkalicznej (izolowanej z jelita cieląt) sprzężonej z mysim przeciwciałem monoklonalnym anty-insulina. Próbka badana i odczynnik inkubowane są przez 60 minut z opłaszczoną kulką. W czasie inkubacji insulina z próbki badanej tworzy kompleks w postaci kanapki z mysim przeciwciałem monoklonalnym związanym z kulką oraz sprzężonymi z enzymem: owczym przeciwciałem poliklonalnym anty-insulina i mysim przeciwciałem monoklonalnym antyinsulina, oba z odczynnika. Niezwiązana próbka badana i koniugat enzymu usuwane są przez wirowanie połączone z płukaniem. Ostatecznie do kuwety reakcyjnej z kulką dodawany jest substrat chemiluminescencyjny, a generowany sygnał jest proporcjonalny do ilości związanego enzymu. Czas inkubacji: 1 x 60 minut. Czas do pierwszego wyniku: 65 minut. Preparatyka Próbek Zalecane jest ultrawirowanie próbek lipemicznych. Hemoliza próbki może świadczyć o nieprawidłowym postępowaniu z próbką na etapie przedlaboratoryjnym. Fakt ten IMMULITE 2000 Insulin (PIEL2KIN-7 {29}, ) 17