HR P B1 OPIS IZUMA. Referencije koje se odnose na zahtjev

Transcript

1 OPIS IZUMA Referencije koje se odnose na zahtjev Ovo je neprestano-u-dijelovima Serije No.09/ podnesen 2.veljače, 1999 i neprestano-u-dijelovima Serije No.60/11,877 podnesen zahtjev 13.siječnja Područje izuma Izum se odnosi na upotrebu skupine aril ureaze u tretiranju raf-om posredovanih bolesti i farmaceutske formulacije za upotrebu u toj terapiji. Pozadina izuma Onkogen p21 ras uveliko pridonosi razvoju i napretku humanih čvrstih i mutiranih u % svih humanih karcinoma (Bolton et al. Ann. Rep. Mađ. Chem. 1994, 29, 16-74; Bos.Cancer Res.1989, 49, ). Uobičajeni, nemutirani oblici,ras protein ključni je elemment signala transdukcijske kaskade direktno na receptor faktora rasta u svim tkivima (Avruch et al. Trends Bichem.sci. 1994, 19, ). Bikemijski, ras je veza gunidin nukleotida u proteinu, i kruženje između aktiviranih GTP-veza i GTP-veza u preostalih oblika koji su precizno kontrolirani s ras' endogenom GTP-aze aktivnosti i drugih regulatora proteina. Kod ras mutanata u stanicama raka, endogene aktivnosti GTP-aze su olakšane i zato prijenos proteina, osnovni su signal rasta u daljnje efektore kao što je raf kinaza. To su okviri za rast stanica raka koje nose ti mutanti (Magnuson et al. Semin.Cancer Biol , 247-3). Pokazalo se da inhibicijski učinak aktivnog ras-a inhibicijom raf kinaze daje znak za prikladan put administracije deaktiviranih protutijela za raf kinazu ili coekspresiju dominantnih negativnih raf kinaza ili dominantnih negativnih MEK podloga od raf kinaze, znak je za reviziju transformiranih stanica u normalan rast fenotipa (vidi: Daum et al Trends Biochem. Sci 1994, ; Fridman et al. J.Biol.Chem 1994, 269, -8 Kolch et al (Nature 1991, 349, ) imaju i daljnje inhibicije raf ekspresije s neosjetljivim RNA zapriječi se stanična proliferacija u membranom udruženih onkogena. Ista inhibicija raf kinaze (s neosjetljivim oligodeoksinukleotidama) biti će u korelaciji in vitro i in vivo s inhibicijom rasta različitih tipova humanih tomora. (Monia et al., Nat.Med. 1996, ). Sadržaj izuma Predstavljeni izum osigurava supstancije koje su inhibitori enzima raf kinaze. Budući da je enzim daljnji efektor p21 ras, inhibitori su korisni u farmaceutskim formulacijama za humanu u veterinarsku upotrebu gdje inhibiraju odgovarajućim načinom raf kinazu gdje je to indicirano, npr., u tretiranju tumora i/ili rasta kanceriznih stanica koji je povezan s raf kinazom. Osobito, supstancije su korisne u tretiranju humanih ili animalnih čvrstih tumora, tj. mišji rak, budući da progresija tih karcinoma ovisi o signalu ras proteina na transdukciju kaskade sumijivom tretmnu s prekidanjem kaskade, tj. inhibicijom raf kinaze. U suglasju sa supstancijama izuma koje su korisne za tretiranje raka, uključujući i solidne zloćudne tumore, kao što su na primjer karcinomi (pluća, gušterače, tireoidee, krvi i kolona) mileoidnih poremećaja(mileoidna leukemija) ili adenomi (zloćudni adenom kolona). Zato predstavljeni izum omogućuje općeniti opis supstancija kao aril uree, uključujući i aril i heteroalril analoge, koji inhibiraju put raf kineze. Izum dalje omogućuje metode za tretiranje rafom posredovana bolesna stanja u ljudi ili sisavaca. Osim toga izum se direktno odnosi na supstancije koje inhibiraju enzime raf kinaze kao i na supstancije, formulacije i metode za tretiranje rasta kancerogenih stanica s raf kinazom gdje je supstancija formule I koja je aplikabilna ili njezina farmaceutski prihvatljiva sol. A - D B (I) U formuli I, D je -NH-C(O)-NH-, A je supstituirana polovica sve do ugljikovih atoma u formuli -1-(M-L') q, gdje je L i 6 član cikličke strukture vezan direktno na D, L' obuhvaća supstituirani cikličku polovicu koja ima najmanje članova, M je skupina koja povezuje i ima najmanje jedan atom, q je cjelina od 1-3, i svaka ciklička struktura od L i L' sadržava 0-4 članova grupe koja sadržava dušik, kisik i sumpor, i B je supstituiran i nesupstituiran, sve do tricikličkog arila ili heteroarila polovice sve od atomas ugljika s najmanje 6- člava cikličke strukture koji se direktno vezuje na D koji sadržava 0-4 člana grupe koja sadržava dušik, kisik i sumpor, i u čemu je L' supstituiran s najmanje jednim supstituentom odabranim iz skupine koja sadržava -SO 2 R x i -C(NR y )R z, R y vodik ili ugljik koji se osniva na polovici sve do 24 atoma ugljika optimalnog sadržaja heteroatoma odabranih između N, S i O i optimalno halosupstituiranih sve do per halo, 2

2 1 2 R z je vodik i ugljik koji se osnova na polovici sve do atoma ugljika optimalnog sadržaja heteroatoma odabranih između N, S i O ioptimalno supstitiuranog halogenom, hidroksi i ugljikom na osnovu supstituenata iznad 24 atoma ugljika, koji optimalno sadržavaju heteroatome odabrane između N, S i O i oni su optimalno supstituirani s halogenima R x je R z ili NR a Rb gdje su R a i R b a) samostalni vodik ugljik na osnovu djela sve do ugljikovih atoma koji optimalno sadržavaju heteroatome odabrane između N, S i O i optimalno supstituirane halogenom, hidroksi i ugljikom na osnovu supstituenata sve do 24 atoma ugljika, koji sadržavaju optimalno odabrane između N, S i O i optimalno su supstituirani halogenom, ili -OSi(R f ) 3 gdje je R f vodik ili ugljik na osnovu polovice sve do 24 atoma ugljika koji optimalno sadržavaju heteroatome odabrane između N, S i O i optimalno supstituirane halogenom, hidroksi i ugljikom na osnovu supstituenata sve do 24 atoma ugljika, koji sadržavaju heteroatome optimalno odabrane između N, S i O i optimalno su supstituirani halogenom; ili b) R a je R b zajedno oblika s -7 članova heterocikličke strukture od 1-3 heteroatoma odabranih između N, S i O, ili supstituiranih -7 članova heterociklične strukture s 1-3 heteroatoma odabranih između N, S i O suptituiranih halogenom, vodikom ili ugljikom na osnovu supstitueneta sve do 24 atoma ugljika, koji optimalno sadržavaju heteroatome odabrane između N, S i O i koji su optimalno supstituirani halogenom, ili c) jedan od R a ili R b je -C(O)-, C 1 -C divalentna alkilna skupina ili supstituirani C 1 -C divalentna alkilna grupa povezana s polovicom L oblika ciklične strukture s najmanje članovam gdje je supstituent supstituirane C1-C divalentne alkiine skupine odabran iz grupe koja sadržava halogen vodik, i ugljik na osnovu supstituenta sve do 24 atoma ugljika, koji optimalno sadržavaju heteroatome odabrane između N, S i O i oni su optimalno supstituirani halogenom; gdje je B supstituiran s L supstituiran ili je L' dodatno supstituiran, a supstituent je odabran iz skupine koja sadržava halogen, sve do per-halo, i Wn, gdje je n 0-3; 3 u čemu svaki W je neovisno odabran iz grupe koja sadržava -CN, -CO 2 R 7, -C(O)NR 7 R 7, -C(O)-R 7, -N0 2, -OR 7, -SR 7,- NR 7 R 7, -NR 7 C(O)OR 7, -NR 7 C(O)R 7, -O-Ar i ugljik baziran na polovici sve do 14 atoma ugljika, optimalni sadržaj heteroatoma odabran je između N, S i O i optimalno supstituiran s jednim ili više supstituenata slobodno odabranih iz grupe koja sadržava -CN, -CO 2 R 7, -C (O) R 7, -C(O)NR 7 R 7, -OR 7, -SR 7, NR 7 R 7, -NO 2, -NR 7 C(O)R 7, -NR 7 C(O)OR 7, halogen sve do per-halo, sa svakim R 7 nasumce odabranim između H ili ugljikom baziranim na osnovu polovice sve do 24 atoma ugljika, optimalno sadržava hetero atome odabrane između N, S i O i optimalno supstituiranim halogenom; gdje je Q -O-, -S-, -N(R 7 )-, -(CH 2 ) m -, -C(O)-; -CH(OH)-; -(CH 2 ) m O-, -(CH 2 ) m S-,-(CH 2 ) m N(R 7 )-, -O(CH 2 ) m -CHX a -, - CX a 2-,-S-(CH 2 ) m - i -N(R 7 )(CH 2 ) m -, gdje je m= 1-3 a X a je halogen; i Ar je - ili 6-član aromatske strukture koji sadržava 0-2 člana odabrana oiz skupine koja sadržava, dušik, kisik i sumpor, koji su optimalno supstituirani halogenom, sve do per-halo, i optimalno supstituirani s Z ni, gdje ni je 0 do 3 i svaki Z je slobodno odabran iz grupe koja sadržava -CN, -CO 2 R 7, -C(O)R 7, -C(O)NR 7 R 7,-NO 2, -OR 7, -SR 7,-NR 7 R 7, - NR 7 C(O)R 7, -NR 7 C(O)OR 7,i ugljikom baziranim na osnovu polovice sve do 24 atoma ugljika, optimalno sadržavaju heteroatome odabrane između N, S i O i optimalno supstituirane s jednim ili više supstituenata iz skupine -CN, -CO 2 R 7, -COR 7, -C(O)NR 7 R 7, -OR 7, -SR 7, -NO 2, -NR 7 R 7, -NR 7 C(O)R 7 i -NR 7 C(O)OR 7, s R 7 koji ima gore definirano značenje. U formuli I, odgovarajuće hetaril skupine uključuju, ali nije ograničeno na, -12 atoma ugljika aroamtskog prstena ili prsten sistema koji sadržava 1-3 prstena, najmanje jedan je aromatski, u kojem je jedan ili više, npr., 1-4 toma ugljika se jedan ili više prstenova može zamjeniti s atomom kisika, dušika ili sumpora. Svaki prsten ima 3-7 atoma. Na primjer, B može biti 2- ili 3-furil, 2- ili 3-tienil, 2- ili 4-triazinil, 1-, 2- ili 3-pirolil, 1-, 2-, 4- ili -imidazolil, 1-, 3-, 4- ili -pirazolil, 2-, 4- ili -oksazolil, 3-, 4-ili -izoksazolil, 2-, 4-, ili tiazolil, 3-, 4- ili -izotiazolil, 2-, 3- ili 4-piridil, 2-, 4-, - ili 6- pirimidinil, 1,2,3-triazol-1-, -4- ili --il, 1,2,4-triazol-1-, -3- ili --tetrazolil, 1,2,3-oksadiazol-4- ili --il, 1,2,4- oksadiazol-3- ili --il, 1,3,4-tiadiazol-2- ili --il, 1,2,4-oksadiazol-3- ili --il, 1,3,4-tiadiazol-2- ili --il, 1,3,4-tiadiazol- 3- ili --il, 1,2,3-tiadiazol-4- ili --il, 2-, 3-, 4-, - ili 6-2H-tiopiranil, 2-, 3- ili -4-4H-tiopiranil, 3- ili 4-piridazinil, pirazinil, 2-,3-,4-,-,6-ili 7-benzofluril, 2-,3-,4-,-,6- ili 7-benzotienil, 1-,2-,3-,4-,-,6- ili 7-indolil, 1-,2-,4- ili - benzimidazolil, 1-,3-,4-,-,6- ili 7-benzopirazolil, 2-,4-,-,6- ili 7-benzoksazolil,2-, 4-, -, 6- ili 7-benz-1, 3-oksadiazolil, 2-, 3-, 4-, -, 6-, 7- ili 8-kvinolinil, 1-,3-, 4-, -, 6-, 7-, 8-izokvinolinil, 1-, 2-, 3-, 4- ili 9-karbazolil, 1-,2-, 3-, 4-, -, 6-, 7-, 8- ili 9-akridinil, ili 2-, 4-, -, 6-, 7-ili 8-kvinazolinil, ili dodatno optimalno supstituiran fenil, 2- ili 3- tienil, 1,3,4- tiadiazolil, 3-piril, 3-pirazolil, 2-tiazolil ili -tiazolil itd. Na primjer, B može biti 4-metil-fenil, -metil-2-tienil, 4-metil- 2-tienil, 1-metil-3-piril, 1-metil-3-pirazolil, -metil-2-tiazolil ili -metil-1,2,4-tiadiazol-2-il. 3

3 Odgovarajuće aklil skupine i alkil djelovi skupine, npr. alkoksi, itd sve vrijeme uključuje metil, etil, propil, butil, itd., uključujući i čvrsti lanac i razgranate izomere kao što su izopropil, izobutil, sec-butil, tert-butil, itd. Odgovarajuće aril skupine koje ne sadržavaju heteroatome, na primjer fenil i 1- i 2-naftil. Ovdje upotrebijen termin "cikloalkil" odnosi se na cikličnu strukturu sa ili bez alkil supstituenata kao što su, na primjer, "C4 cikloalkil" uključuje metil supstituiranu ciklopropil skupinu kao što je ciklobutil skupina. Pojam "cikloalkil", kao što je ovdje upotrebijen uključuje i zasićenu heterocikličnu skupinu. Odgovarajuća halogena skupina uključuje F, Cl, Br, i/ili, jednu od per-supstitucija (tj. svi H atomi u grupi zamijene se atomom halogena) moguće je kada je alkil skupina supstituitrana halogenom, miješana supstitucija tipa halogen atoma također je moguća i daje polovicu. Izum se odnosi i na supstancije per se, formule I. 1 2 Izneseni izum odnosi se i na farmaceutski prihvatljive soli formule I. Odgovarajuće farmaceutski prihvatljive soli su dobro poznate stručnjacima i uključuju bazične soli anorganskih i organskih kiselina, kao što su klorovodična kiselina, bromovodična kiselina, sumporna kiselina, fosforna kiselina, metansulfonska kiselina, trifluorometansulfonska kiselina, benzensulfonska kiselina, p-toluensulfonska kiselina, 1-naftalensulfonska kiselina, 2-naftalensulfonska kiselina, octena kiselina, trifluorotena kiselina, jabučna kiselina, vinska kiselina, limunska kiselina, mliječna kiselina, oksalna liselina, sukcinska kiselina, fumarna kiselina, maleična kiselina, benzoična kiselina, salicilna kiselina, feniloctena kiselina, i bademova kiselina. U dodatku, farmaceutski prihvatljive soli uključuju soli kiselina anorganskih baza, kao što je su soli koje sadržavaju aklalne katione (npr. Li +, Na + ili K + ), zemljane alkalne katione (npr. Mg +2, Ca +2,ili Ba +2 ), katione amonijaka, kao što su soli kiselina organskih baza, uključujući alifate i aromate supstituirane amonijem, i karternim amonijevim kationima, koji potječu od protonacije ili peralkilacije trietilamina, N,N-dietilamin, N,N-dicikloheksilamin, lizin, piridin, N,N-dimetilaminopiridin (DMAP); 1,4-diazabiclo[2.2.2]oktan (DABCO), 1,-diazabiciklo[4.3.0]non--en (DBN)i 1,8-diazabi-ciklo[.4.0]undec-7-en (DBU). Broj supstancija formule I koje posjeduju asimetrični ugljik a on može biti u racemičnom obliku ili optički aktivnom obliku. Metode odvajanja enantiomera i diastereomeričnih smjesa dobro su poznate stručnjacima. Predstavljeni izum sadržava sve izolirane racemične i optički aktivne oblike supstancija opisane u formuli I koje posjeduju raf inhibitorno djelovanje. Opće metode pripremanja 3 4 Supstancije Formule I mogu se pripremiti korištenjem poznatih kemijskih reakcija i postupaka, neki od polaznih materijala su komercijalno dostupni. Unatoč tomu, metode opće pripreme provode se uz pomoć stručnjaka za sintezu tih supstancija, s više detalja u primjerima koji su u Eksperimentalnom djelu koji slijedi. Supstitucija anilina može se provesti korištenjem standardnih metoda (March. Advanced Organic Chemisty, 3 rd Ed.; John Wiley: New York (198). Laroc.Comprehensive Organic Transformations, VCH Publishers: New York (1989)). Kao što je prikazano u Shemi I, aril amini se uobičajeno sintetiziraju redukcijom nitroarila korištenjem metala kao katalizatora, kao što si Ni, Pd ili Pt, i H 2 ili hidrida kao sredstva za transfer, kao što su format, cikloheksadin, ili borohidrid (Rylander. Hydrogenation Metods; Academic Press: London, UK(198)). Nitroarili mogu se isto direktno reducirati s jakim izvorom hidrida, kao što je LiAlH 4 (Seyden-Penne. Reductions by the Alumino- and Borohydrides in Organic Synthesis; VCH Publichers: New York (1991)), ili korištenjem nula valentnih metala, kao što su Fe, Sn ili Ca, često u kiselom mediju. Postoje brojne metode za sintezu nitroarila (March. Advanced Organic Chemisty, 3 rd Ed. ; John Wiley: New York (198). Laroc.Comprehensive Organic Transformations, VCH Publishers: New York (1989)). 4

4 Shema I Redukcija nitroarila u aril amine Nitroarili uobičajeno se formiraju s elektrolitičkom aromatskom nitracijom korištenjem HNO 3, ili nekim od alternativnih NO 2 - izvora. Nitroarili mogu se dalje poboljšati prije redukcije. Nitroarili mogu se supstituirati s Potencijalnom ostatnom skupinom (npr. F, Cl, Br, itd.) mogu se podvrći reakciji supstitucije ili tretmanu s nukleofilima, kao što je tiolat (prikazan U Shemi II) ili peroksid. Nitroarili mogu se isto podvrći Ullman-ovom tipu reakcije spajanja (Shema II) Shema II Odabrana nukleofilična aromatična supstitucija upotrebom nitroarila

5 Nitroarili mogu se podvrći tranziciji metala koristeći reakciju unakrsnog spajanja. Za primjer, nitroaril electrofili, kao što su nitroaril bromidi, jodidi ili triflati, postiže se unakrsnom reakcijom vezanja posredovanjem s paladijem s aril nukleofilima, kao što je arilborna kiselina (Suzuki reakcija, prikazana kasnije), ariltins (Stille reakcija) ili arilcink (Negishi reakcija) da se dobije biaril (). 1 Isto tako nitroarili ili anilini mogu se pretvoriti u odgovarajući arensulfonil klorid (7) obradom s klorsulfonskom kiselinom. Reakcija sulfonil klorida s izvorom fluorida, kao što je KF da se dobije sulfonil klorid (8). Reakcija sulfonil fluorida 8 s trimetilsilil trif luorometanom uz izvor fluorida, kao što je tris (dimetilamino) sulfonium difluorotrimetilsilikonata (TASF) vodi u odgovarajući trifluormetilsulfon (9). Alternativno, sulfonil klorid 7 može se reducirati na arenetiol (), na primjer s cinkovim amalgamom. Reakcija tiol s CHCIF 2 u prisustvu baze daje difluormetil merkaptam (11), koji se može oksidirati u sulfon (12) s jednim od različitih oksidanata, uključujući CrO 3 - octeni anhidrid (Sedova et al.zh.org.khim,1970, 6 (68). Shema III Odabrane metode sinteze fluoriniranog aril sulfona Kao što je prikazano u shemi IV, ne-simetrične urea formacije mogu biti uključene u reakciju aril izocianata (14) s aril aminom (13). Heteroaril izocianat može se sintetizirati iz heteroarilamina obradom s fosgenom ili fosgenovom ekvivalentom, kao što je triklor metil klorformat (difosgen), bis(triklormetil) karbonat (trifosgen) ili N,N'-karbonil diimidazol (CDI). Izocianat se isto može derivirati iz dobro derivirane heterolitične karboksilne kiseline, kao što je ester, kiseli halid ili anhidrid od Curtius -tip pretvaranja. Ta reakcija deriviranja kiseline 16 je izvor azida, slijedeće pretvaranje da se dobije izocianat. Odgovarajuća karboksilna kiselina (17) isto može biti predmet Curtius-tipa pretvaranja koristeći difenilfosforil azida(dppa) ili sličnog reagensa. 2 Shema IV Odabrane metode formiranja ne-simetrične uree Na kraju, ureama može se dalje manipulirati koristeći metode poznate stručnjacima. 3 Izum uključuje i farmaceutske kompozicije koje uključuju supstanciju Formule I, i fiziološki prihvatljivog nosača. Supstancije se mogu aplicirati oralno, topički, parenteralno, inhalacijom ili sprejem ili rektalno u jedinici, doze ovisno o formulaciji. Pojam "aplikacija injekcijom" uključuje intravenoznu, intramuskularnu, supkutanu i parentralnu injekciju, kao što je i postupak infuzije. Jedna ili više supstancija mogu biti udružene s jednim ili više netoksičnih farmaceutski prihvatljivih nosača iako se traži druge aktivne supstancije. 6

6 Sastav namijenjen za oralnu upotrebu može se pripremiti odgovarajućom metodom poznatoj u proizvodnji farmaceutskih pripravaka. Takav sastav može sadržavati jednu ili više tvari odabranih između otapala, zaslađivača, aroma, boje i konzervansa tako da se postigne dobra palatabilnost proizvoda. Tablete sadržavaju aktivnu supstanciju i smjesu netoksičnih farmaceutski prihvatljivih ekscipienasa koji odgovaraju za proizvodnju tableta. Ti ekscipienti mogu biti, na primjer inertni razrjeđivači, kao što je kalcijev karbonat, natrijev karbonat, kalcijev fosfat ili natrijev fosfat, sredstva za granuliranje i dezintegraciju, na primjer kukuruzni škrob, ili alginična kiselina, veziva, na primjer magnezijev stearat, stearinska kiselina ili talk. Tablete mogu biti nepresvućene ili mogu biti presvučene poznatim tehnikama da sprečavaju dezintegraciju i absorpciju u probavnom traktu i omogućavaju odgovarajuću aktivnost kroz duže razdoblje. Na primjer, materijal koji utječe na otpuštanje, mogu se koristiti, na primjer gliceril monostearat ili gliceril distearat. Te tvari mogu se pripremiti u krutom, brzo otpuštajućem obliku. Formulacije za oralnu upotrebu mogu biti predstavljene u tvrdim želatinoznim kapsulama u kojima je aktivna tvar pomiješana s inertnim krutim diluentom, na primjer, kalcijev karbonat, kalcijev fosfat, kaolin, ili u mekim želatinoznim kapsulama gdje je aktivna tvar pomiješana s vodom ili uljnim medijem, na primjer uljem kikirikija, tekućim parafinom ili maslinovim uljem. Vodene suspenzije sadržavaju aktivne tvari u smjesi s ekscipiensom odgovarajućim za proizvodnju vodenih suspenzija. Takav ekscipiens je suspenzioni posrednik, na primjer natrijeva karboksimetilceluloza, metilceluloza, hidroksi-propil metilceluloza, natrijev alginat, polivinilpirolidon, gumeni tragakant i gumena akacia; sredstva za disperziju i močenje mogu se javljati i prirodni fosfatidi, na primjer lecitin, ili sredstva za zgušćivanje ili alkilen oksid masnih kiselina, na primjer polioksietilen stearat, ili sredstvo za zgušćivanje produkta od etilen oksida s dugim lancem alifatskih alkohola, na primjer heptadekaetilen oksicetanol, ili sredstva za zgušćivanje od etilen oksida s djelomičnim esterima nastalim od masnih kiselina i heksitola kao što je polioksietilen sorbitol monooleat, ili stedstva za zgušćivanje od etilen oksida s djelomičnim esterima nastalim od masnih alkohol i heksitola anhidrida, na primjer polietilen sorbitan monooleat. Vodene suspenzije isto mogu sadržavati jedan ili više konzervanasa, na primjer etil, ili n-propil p-hidroksibenzoat, jednu ili više tvari za bojenje, jednu ili više aroma, i jedan ili više zaslađivača, kao što su šećer ili saharin. Vodotopivi prašci i granule koji su prikladni za pripremanje vodenih suspenzija nakon dodavanja u vodu osiguravaju aktivnu tvar i smjesu sa sredstvima za raspršivanje ili vlaženje, sredstva za suspendiranje i jedan ili više konzervanasa. Odgovarajuća sredstva za raspršivanje i vlaženje i sredstvo za suspendiranje biti će izneseni kasnije u primjerima. Dodatni ekscipiensi, na primjer, zaslađivači, arome i boje, mogu biti prisutni. Supstancije također mogu biti formulirane u obliku ne-vodenih otopina, tj., uljnih suspenzija koje se mogu formulirati suspendiranjem aktivne tvari u biljnom ulju, na primjer, arahidno ulje, maslinovo ulje, sezamovo ulje, ulje kikirikija, ili mineralno ulje kao što je tekući parafin. Uljne suspenzije mogu sadržavati podloge, na primjer pčelinji vosak, kruti parafin ili cetilni alkohol. Zaslađivači kao sto su gore spomenuti, i arome mogu se dodati da se dobije dobra palatabilnost preparata. Sastav se može konzervirati dodavanjem antioksidanta kao što je askorbinska kiselina. Farmaceutske kompozicije su isto predmet ovog izuma i mogu biti u tipu emulzije ulje-u- vodi. Uljna faza može biti od biljnog ulja, na primjer maslinovog ili arahidnog, ili mineralnog ulja, na primjer tekući parafin ili smjese istih. Odgovarajuća sredstava za emulgiranje mogu biti gume-prirodnog podrijetla, na primjer guma akacije ili gumeni tragakant, fosfetidi prirodnog porijekla, na primjer zrno soje, lecitin i esteri ili dijelovi estera nastali derivacijom masnih kiselina i heksitol anhidrida, na primjer sorbitan monooleat, i tvari za zgušćivanje od postranih djelomičnih estera s etilen oksidom, na primjer polioksietilen sorbitan monooleat. Emulzije mogu sadržavati i zaslađivače i arome. Sirupi i eliksiri mogu se formulirati sa zaslađivačima, na primjer glicerolom, propilen glikolom, sorbitolom ili laktoze. Neke formulacije mogu sadržavati i sredstva za ublažavanje, konzervanse i arome i boje. Supstancije se isto mogu aplicirati i u obliku supozuitorija za rektalnu primjenu lijeka. Te kompozicije mogu se pripremiti miješanjem lijeka s odgovarajućim ekscipientom koji ne nadražuje, koji je krut na običnoj temperaturi a tekući na rektalnoj temperaturi i tamo se rastopi i u rektumu otpusti ljekovitu tvar. Takvi materijali obuhvaćaju kakao maslac i polietilen glikole. Za sve načine upotrebe koji su ovdje navedeni za supstanciju Formule I, poželjna dnevna oralna doza poželjno je da se kreće od 0.01 do 0 mg/kg ukupne tjelesne mase. Dnevne doze za aplikaciju putem injekcija, uljučujući i intravenoznu, intramuskularnu, supkutanu i peranteralne injekcije, i upotrebu putem infuzije poželjno je da su 0.01 do 0 mg/kg ukupne tjelesne mase. Poželjno je da se preporučena rektalna doza kreće od 0.01 do 0 mg/kg ukupne tjelesne mase. Preporučena dnevna topička doza poželjno je da se kreće između 0.1 i 0 mg aplicirano između jedan i 7

7 četiri puta dnevno. Preporučena dnevna inhalacijska doza poželjno je da se kreće od 0.01 do mg/kg ukupne tjelesne mase. 1 2 Kada bi stručnjaci ocjenjivali koji način aplikacije primjeniti, to bi ovisilo o različitim faktorima, koji se smatra najprikladnijim za rutinsku aplikaciju lijeka. Kada bi ocjenjivali stručnjaci specifične doze koje se daju pacijentima koje ovise o različitim faktorima, uključujući i aktivnost aplicirane supstancije, starosti, tjelesnoj masi, zdravstvenom stanju, spolu, dijeti, vremenu i načinu aplikacije, ekskreciji itd. Ukoliko bi dalje stručnjaci ocjenjivali optimalni put tretiranja, tj. način aplikacije i broj dnevnih doza supstancije Formule I ili farmaceutski prihvatljive njezine soli za definiranje broja dana, mogli bi stručnjaci ustanoviti korištenjem uobičajenih ispitivanja. Ukoliko nebi razumjeli, da specifični nivo za određene pacijente ovisi o različitim faktorima, uključujući aktivitet specifične tvari koja se koristi, starosti, tjelesne mase, općenitog stanja zdravlja, dijeti, vremenu administracije, putu administracije, putu ekskrecije, kombinaciji tvari i brojnim uvjetima pod kojima se provodi terapija. Ukupni prilog svim aplikacijama, patenti i publikacije navedeni gore i poslije su ovdje uklopljeni s referencama, uključujući privremenu aplikaciju Serial No. 60/11,877 podnesenu 13. siječnja 1999 i ne-privremenu aplikaciju Serial No. 09/27, 266 podnesenu 2.veljače Supstancije se mogu proizvoditi iz poznatih supstancija (ili iz polaznih materijala koji, ili se mogu proizvesti od poznatih supsatncija) tj. putem općih metoda pripremanja koje su dalje prikazane. Aktivnost datih tvari za inhibiciu raf kinaze mogu se rutinski mjeriti tj. u skladu s postupcima koji će biti pokazani kasnije. Slijedeći primjeri su dati samo u ilustrativne svrhe i nisu namijenjeni, i ne predstavljaju granice ni u kojem smjeru za izum. PRIMJERI Sve reakcije se provode u Flame-dried ili oven-dried staklenom sudu pod pozitivnim tlakom suhog argona ili suhog dušika, miješa se magnetskom miješalicom osim ako je drugačije indicirano. Osjetljive tekućine i otopine prenose se štrcaljkom ili kanilom, i uvode se u reakcionu posudu preko gumenog septa. Ukoliko nije drugačije određeno pojam "koncentracija pod smanjenim tlakom" odnosi se na BUCHY rotacioni evaporator pod aproksimativnim tlakom od 1 mmhg. Ukoliko nije drugačije određeno pojam "pod visokim tlakom" odnosi se na vakum od mmhg. Sve navedene temperature nisu korigirane i izražene su u C. Osim ako nije drugačije određeno, svi djelovi i postoci odnose se na težinu Koristi se komercijalna kvaliteta reagensa i bez daljnje purif ikaci jeotapala. N-cikloheksil-N'-(metilpolistiren) karbo diimid nabavljen je od Calbiochem-Novabiochem Corp. 3-tert-butilanilin, 3-tert-butil-2-metoksianilin, 4-bromo-3- (trifluormetil)anilin, 4-kloro-3-(trifluorometil)anilin 2-metoksi-- trifluormetil)anilin, 4-tert-butil-2-nitroanilin, 3- amino-2-naftol, etil 4-izocianatbenzoat, N-acetil-4-kloro-2-metoksi--(trifluormetil)anilin i 4-kloro-3-(trifluor metil)fenil izocianat nabavljeni su i korišteni bez daljnje purifikacije. Sinteza 3-amino-2-metoksikvinolina (E.Cho et al W0 98/002; A. Cori et al. EP 42,609 IBID Bioorg. Med.Chem.. 3, 199, 129), 4-(3-karbamoksilfenoksi)-1- nitrobenzen (K.Ikava Vakugaku Zasshi 79, 199, 760; Chem. Abstr. 3, 199, 12761b), 3-tert-butilfenil izocianat (O. Rohr et al. DE 2,436,8) i 2-metoksi--(trifluorometil)fenil izocianat (K. Inukai et al. JP 42,02,067; IBID Kogyo Kagaku Zasshi 70, 1967, 491) prije su bili opisani. Tankoslojna kromatografija (TLC) provodi se upotrebom Watman -ovog silica gela 60A F-24 HITI presvučenim pločama. Vizualizacija ploča postiže jednom ili s više nabrojanih tehnika: (a) ultravioletnom ilumunacijom, (b)izlaganje parama joda, (c) uranjanjem ploča u % otopinu fosforomolibdićne kiseline nakon zagrijavanja, (d) uranjanjem ploča u otopinu cerijevog sulfata nakon zagrijavanja, i/ili (e) uranjanjem ploča u otopinu i 2.4-dinitrofenilhidrazina u kiselom etanolu nakon zagrijavanja. U kolonskoj kromatografiji (flash chromatography) koristi se 2-0 mash EM Science silika gel. Točke vrenje (mp) navedene su nekorigirane, a određuju se korištenjem Thomas-Hoover aparature za određivanje točke vrenja, ili Mettler FP66 aparata za automatsko određivanje točke vrenja. Četverostruka transformacija infracrvenog spektra postiže se upotrebom Mattson Galaxy Series spektrofotometra. Proton ('H) nuklearna magnetska rezonancija (NMR) spektar mjeren je General Electronic GN-Omega 0 (0 Mhz) spektrometrom isto s Me 4 Si (δ 0.00) ili rezidualnim protoniziranim otapalom (CHCl 3 δ 7.26; MeOH δ 3.; DMSO δ 2.49) kao standardom. NMR spektar ugljika ( 13 C) mjeren je s General Elektronic GN-Omega 0 (7 MHz) spektrometrom a otapalo je (CDCl 3 δ 77.0; MeOD-d 3 δ 49.0; DMSO-d 6 δ 39.) kao standardom. Niska rezolucija masenog spektra (MS) i visika rezolucija masenog spektra (HRMS) postići će se kao eletronski udar (EI) masenog spektra ili kao brzo bombardiranje (FAB) masenog spektra. Elektronski udar masenog spektra (EI-MS) dobije se s Hewlett Packard 989 A masenim spektrometrom koji je opremljen s Vacumetric Desorption Chemical lonization Probe za uvođenje uzoraka. Izvor iona 8

8 odražava se na C. Elektronski udar ionizacije postiže se s energojim od 70 ev i električnom zamkom od 0 µa. Tekući-cezijev maseni spektar iona (FAB-MS), u ažurnoj verziji brzo baombardirajučih atoma postiže se Kratos Concept 1-H spekrometrom. Kemijski ionizirani maseni spektar (C1-MS) postiže se upotrebom Hewelett Packard MS Engine (989A) s plinovima metanom ili amonijakom kao reagensima (1x 4 torr do 2. 4 torr). Direktno umetanje desorpcije kemijske ionizacije (DCI) sondom (Vaccumetrics, Inc.) uvedeno od amp u sec. i održavala se na amp sve dok tragovi uzorka nisu nestali (~1-2 min). Spektar je skeniran s amu na 2 sec per scan. HPLC - elektrosprej maseni spektar dobili smo upotrebom Hewlett-Pacard 10 HPLC opremljenim s kvarternarnom pumpom, detektorom varijabilne valne dužine, C-18 kolonom, i Finnigan LCQ ion trap masenim spektrometrom s elektro sprej ionizatorom. Spektar je skeniran od amu upotrebom varijabilnog vremena iona koje je u skladu s brojem iona u rezultatu. Plinska koromatografija -selektivni maseni spektar (GC-MS) dobili smo s Hewlett Packard 890 plinskom kromatografijom s HP-1 kolonom s metil silikonom (0.33 mm coating: 2 m x 0.2 mm) i Hewlett Packard detektor selektivnih masa (energija ionizacije 70 ev). Osnovne analize provedene su po Robertson Microlit Labs, Madison NJ. Sve supstancije otkrivene NMR spektrom, LRMS i drugim osnovnim analizama ili HRMS su u skladu s određenom strukturama. Popis kratica i akronima: AcOH octena kiselina anh bezvodni atm atmosfera BOG tert-butoksikarbonil CDI 1,1'-karbonil diimidazol conc koncentriran d dan(a) dec d ekompozicija DMAC N,N-dimetilacetamid DMPU 1,3-dimetil-3,4,,6,-tetrahidro-2(2(IH)-pirimidinon DMF N,N-dimetilformamid DMSO dimetilsulfoksid DPPA difenilfosforil azid EDCI 1-(3-dimetilaminopropil)-3-etilkarbodiimid EtOAc etil acetat EtOH etanol (0%) Et 2 O dietil eter Et 3 N trietilamin h sat (i) HOBT 1-hidroksibenzotriazol m-cpba β-kloroperoperoksibenzoeva kiselina MeOH metanol pet.eter petroleter (granice vrenja -60 C) temp temperatura THF tetrahidrofuran TFA trifluoro AcOH Tf trifluorometansulfonil A. Opće metode za sintezu supstituiranih anilina A1. Opće metode za oblikovanje aril amina preko formiranja etera slijedeći saponifikaciju estera, Curtius preuređenje, i arbamatnu deprotekciju. Sinteza 2-amino-3-metoksinaftalena. 9

9 Korak 1. Metil-3-metoksi-2-naftoat Gustu otopinu metil 3-hidroksi-2-naftoata (.1 g, 0.1 mmol) i K 2 CO 3 (7.96 g, 7.6 mmol) u DMF (0 ml) miješa se na sobnoj temperaturi 1 min., zatim se tretira s jodmetanom (3.43 ml,.1 mmol). Smjesa se ostavi preko noći miješati na sobnoj temperaturi, zatim se tretira s vodom (0 ml). Dobivena smjesa ekstrahira se s EtOAc (2x0 ml). Nastali organski sloj ispere se sa zasićenom otopinom NaCl (0 ml), osuši (MgSO4) koncentrira se pod smanjenim tlakom (približno 0.4 mmhg preko noći) i dobije se 3-metoksi-2-naftoat kao jantarno ulje(. g): 1 H-NMR (DMSOd 6 ) δ 2.70 (s, 3H), 2.8 (s, 3H) 7.38 (app t, J=8.09 Hz, 1H), 7.44 (s, 1H), 7.3 (app t, J=8.09 Hz, 1H), 7.84 (d, J=8.09 Hz, 1H), 7.90 (s, 1H), 8.21 (s, 1H). Korak 2. 3-metoksi-naftoična kiselina 1 Otopinu metil 3-metoksi-2-naftoata (6.28 g, 29. mmol) i vodu ( ml) u MeOH (0 ml) na sobnoj temperaturi tretira se s 1 N otopinom NaOH (33.4 ml, 33.4 mmol). Smjesa se zagrije na temperaturu refluksa kroz 3 sata, ohladi na sobnu temperaturu i zakiseli % otopinom citronske kiseline. Dobivenu otopinu ekstrahiramo s EtOAc (2x0 ml). Nastali organski sloj ispere se sa zasićenom otopinom NaCl (0 ml), osuši (MgSO4) koncentrira se pod smanjenim tlakom. Ostaci se usitne s heksanom, zatim isperu nekokiko puta s heksanom i dobije se 3-metoksi-2-naftoićna kiselina kao bijela krutina (. g, 92%): 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) δ 3.88 (s, 3H), (m,2h), (m, 1H), 7.83 (d, J=8.09 Hz, 1H), 7.91 (d, J-8.09 Hz, 1H), 8.19 (s, 1H), (br s, 1H). 2 3 Korak 3. 2-(N-(karbobenziloksi)amino-3-metoksinaftalen Otopinu 3-metoksi-2-naftoićne kiseline (3.36 g, 16.6 ntmol) i Et 3 N (2.9 ml, 18.6 mmol) u bezvodnom toluenu (70 ml) miješa se na sobnoj temperaturi 1 min., zatim se tretira s pipetom dodanom otopinom DPPA (.12 ml, 18.6 mmol) u toluenu ( ml). Dobivenu otopinu zagrijevamo na 80 C kroz 2 sata. Nakon hlađenja smjese na sobnu temperaturu, štrcaljkom dodamo benzilni alkohol (2.06 ml, mmol). Smjesu držimo zagrijanom na 80 C tjekom noći. Dobivenu smjesu ohladimo na sobnu temperaturu, ohladimo s % otopinom citronske kiseline, i ekstrahiramo s EtOAc (2x0 ml). Nastali organski sloj ispere se sa zasićenom otopinom NaCl (0 ml), osušimo (MgSO 4 ) koncentrira se pod smanjenim tlakom. Ostaci se pročiste s kolonslom kromatografijom (14% 86% heksan) i dobije se 2-(N- (karbobenziloksi)amino-3-metoksinaftalen kao svjetlo žuto ulje (.1 g, 0%): 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) δ 3.89 (s, 3H),.17 (s, 2H) (m, 8H), (m, 2H), 8. (s, 1H), 8.76 (s, 1H). Korak 4. 2-amino-3-metoksinaftalen Gustu otopinu 2-(N-(karbobenziloksi)amino-3-metoksiaftalena (.0 g, 16.3 mmol) i % Pd/C (0. g) u EtOAc (70 ml) održava se ispod atmosfere H 2 (balon) na sobnoj temperaturi tijekom noći. Dobivena smjesa filtrira se preko Celite i koncentrira pod smanjenim tlakom te se dobije 2-amino-3-metoksinaftalen svijetlo narančasti prašak (2. g, 8%): 1 H-

10 NMR (DMSO-d 6 ) δ 3.86 (s, 3H), 6.86 (s, 2H) (m,2h), 7.43 (d, J=8.0 Hz, 1H), 7.6 (d, <J=8.09 Hz, 1H), EI- MS m/z 173 (M + ). A2. Sinteza ω-karbamil anilina preko formiranja karbamilpiridina slijedeći nukleofilično spajanje s aril aminom. Sinteza 4-(2-N-metilkarbamil-4-piridiloksi) anilin 1 Korak 1a. Sinteza 4-kloro-N-metil-2-piridinkarboksamid putem Menisci-jeve reakcije Upozorenje: ovo je veoma opasna reakcija, potencijalno eksplozivna. Uz miješanje otopine 4-kloropiridina (,0 ml) u N-metilformamidu ( ml) na sobnoj temperaturi dodaje se H 2 SO 4 (3. ml) koja generira vanjsku temperaturu. Ovoj smjesi se doda H 2 O 2 (% wt u H 2 O, 17 ml) nakon FeSO 4 7H 2 O (0.6 g) generira dalje visoku temperaturu. Dobivena smjesa miješa se 1 sat u mraku na sobnoj temperaturi, zatim se polako zagrijava kroz 4 sata do 4 C. Kada se prestanu mjehurići dizati, reakcija je zagrijana na 60 C kroz 16 h. Dobije se tamna neprozirna smeđa otopina koju se razrijedi s H 2 O (700 ml) zatim s % otopinom NaOH ( ml). Dobivena smjesa se ekstrahira s EtOAc (3x00 ml). Organska faza posebno se ispere sa zasićenom otopinom NaCl (3x ml), potom se kombinira sušenje(mgso 4 ) preko sloja silika gela uz dodatak EtOAc. Nastalo smeđe ulje purificira se kolonskom kromatografijom (gradient od 0% 0% do 80% % ). Dobiveno žuto ulje kristalizira se na 0 C kroz 72 h i dobije se 4- klor-n-metil-2-piridinkarboksamid (0.61 g,.3%): TLC (0% 0% heksan) R f 0.0; 1 H-NMR (CDCl 3 ) δ 3.04 (d, J=.1 Hz, 3H), 7.43 (dd, J=.4, 2.4 Hz, 1H), 7.96 (br s, 1H), 8.21 (s, 1H), 8.44 (d, J=. 1 Hz, 1H), C1-MS m/z 171 ((M+H) + ). 2 Korak 1b. Sinteza 4-kloropiridin-2-karbonil klorida soli HCl preko pikolinske kiselina Bezvodni DMF (6.0 ml) polako se doda u SOCL 2 (180 ml) između i 0 C. Otopina se miješa na toj temperaturi min. zatim se doda pikolinićna kiselina (60.0 g, 487 mmol), dodaje se u obrocima preko min. Dobivena otopina zagrije se na 72 C (jako razvijanje 802) kroz 16 h nastane žuti kruti precipitat. Dobivena smjesa ohladi se na sobnu temperaturu, razrijedi se toluenom (00 ml) i koncentrira na 0 ml. Postupak dodavanje/koncentracija toluenom ponovi se dva puta. Nastali skoro suhi ostaci filtriraju se a krutina se ispere s toluenom (2x0 ml) i osuši pod visokim vakuumom kroz 4 sata, dobije se 4-klorpiridin-2-karbonil klorid soli HCl kao žuto-narančasta krutina (92.0 g, 89%). 3 Korak 2. Sinteza metil-4-klorpiridin-2-karboksilata soli HCl 4 Bezvodni DMF (.0 ml) polako se doda u SOCL 2 (0 ml) na i 48 C. Otopina se miješa na toj temperaturi min., zatim se doda pikolinićna kiselina (0 g, 812 mmol), dodaje se preko min. Dobivena otopina zagrije se na 72 C (jako razvijanje S0 2 ) kroz 16 h nastane žuta krutina. Dobivena smjesa ohladi se na sobnu temperaturu, razrijedi se toluenom (00 ml) i koncentrira na 0 ml. Postupak dodavanje/koncentracija toluenom ponovi se dva puta. Nastali skoro suhi ostaci filtriraju se a krutina se ispere s toluenom (0 ml) i osuši pod visokim vakumom kroz 4 sata dobije se 4-klorpiridin-2-karbonil klorid soli HCl kao bjelkasta krutina (27.2 g, 16%). Ovaj materijal stavi se sa strane. Crveni filtrat doda se MeOH (0mL) u obrocima pazeći da temperatura ne prede C. Sadržaj se miješa na sobnoj temperaturi 4 min., ohladi na C, dodaje se kap po kap Et 2 O (0 ml). Dobivena krutina filtrira se, ispere s Et 2 O (0 ml) i osuši pod smanjenim tlakom na 3 C i dobije se metil-4-klorpiridin-2-karboksilat soli HCl kao bijela krutina 11

11 (1 g, 6%): mp 8-112, 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) δ 3.88 (s, 3H), 7.82 (d, J-=., 2.2 Hz, 1H), 8.08 (d, J=2.2 Hz, 1H), 8.68 (d, J=. Hz, 1H),.68 (br s, 1H), HPLC ES-MS m/z 172 ((M+H) + ). Korak 3a. Sinteza 4-klor-N-metil-2-piridinkarboksamid iz metil 4-klorpiridin-2-karboksilata Suspenziji metil 4-kloropiridina-2-karboksilata soli HCl (89.0 g, 428 mmol) u MeOH (7 ml) na 0 C dodaje se u obrocima otopina 0.2 M metilamina u THF (1L) i pazi se na da temperatura ne pređe C. Dobivena smjesa čuva se na 3 C sati, te koncentrira pod umanjenim tlakom. Dobivena krutina suspendira se u EtOAc (1L) i filtrira. Filtrat se ispere s zasićenom otopinom NaCl (00 ml), osuši (Na 2 SO 4 ) i koncentrira pod smanjenim tlakom, dobije se 4-klor-Nmetil-2-piridinkarboksamid kao svjetlo žuti kristali (71.2g, 97%): mp C, 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) δ 2.81 (s, 3H), 7.74 (dd, J=.1, 2.2 Hz, 1H), 8.00 (d, J=2.2 Hz, 1H), 8.61 (d, J=.1, 1H), 8.8 (br s, 1H), C1-MS m/z 171 ((M+H) + ). 1 Korak 3b. Sinteza 4-kloro-N-metil-2-piridinkarboksamid iz 4-klorpiridin-2-karbonil klorida 4-klorpiridin-2-karboksilatu HCl soli (7.0 g, 32.9 mmol) dodaje se u obrocima otopina 0.2 M metilamina u THF (0 ml) i MeOH ( ML) na 0 C. Dobivena smjesa čuva se na 3 C 4 sata, te koncentrira pod umanjenim tlakom. Dobivena skoro suha krutina suspendira se u EtOAc (0 ml) i filtrira. Filtrat se ispere zasićenom otopinom NaCl (2x0 ml), osuši (Na 2 SO 4 ) i koncentrira pod smanjenim tlakom, dobije se 4-klor-N-metil-2-piridinkarboksamid kao žuta kristalna krutina (4.9 g, 88%): mp 37- C. 2 3 Korak 4. Sinteza-4-2-(N-metilkarbamoil)-4-piridiloksi) anilin Otopina 4-aminofenola (9.60 g, 88.0 mmol) i anh. DMF ( ml) tertira se s kalijevim terfc-butoksidom (.29 g, 91.7 mmol), i crvenkasto-smeđa smjesa miješa se na sobnoj temperaturi 2 h. Sadržaj se tretira s 4-klor-N-metil-2- piridinkarboksamidom (1.0 g, 87.9 mmol) i K 2 CO 3 (6.0 g, 47.0 mmol) i potom zagrije na 80 C kroz 8 h. Smjesa se ohladi na sobnu temperaturu i odvoji s EtOAc (00 ml) i zasićenom otopinom NaCl (00 ml). Vodena faza ponovo se ekstrahira s EtOAc (0 ml). Spojeni organski sloj ispere se sa zasićenom otopinom NaCL (4x0 ml), osuši (Na 2 SO 4 ) i koncentrira pod smanjenim tlakom. Dobivena krutina osuši se pod smanjenim tlakom na 3 C kroz 3 sata, i dobije se 4-2-(N-metilkarbamoil)-4-piridiloksi)anilin koji je krutina svjetlo smeđe boje 17.9 g, 84%: 1 H-NMR (DMSOd 6 ) δ 2.77 (d, J=4.8 Hz, 3H),.17 (br s, 2H), 6.64, 6.86 (AA'BB' guartet, J=8.4 Hz, 4H), 7.06 (dd, J=., 2. Hz, 1H), 7.33 (d, J=2. Hz, 1H), 8.44 (d, J=. Hz, 1H), 8.73 (br d, 1H), HPLC ES-MS m/z 244 ((M+H) + ). A3. Opća metoda za sintezu anilina preko nukleofilične aromatske adicije koju slijedi nitroaren redukcija. Sinteza -(4-aminofenoksi)izoinđolin-1,3-diona Korak 1. Sinteza -hidroksiizoindolin-1,3-dion 12

12 U smjesu amonijeva karbonata (.28 g, 4.9 mmol) i conc. AcOH (2 ml) polako se doda 4-hidroksiftalićna kiselina (.0 g, 27.4 mmol). Dobivenu smjesu zagrijemo na 1 C kroz 4 min., zatim bistru, svijetlo žutu smjesu zagrijemo na 160 C kroz 2 sata. Dobivenu mješavinu održavamo na 160 C i koncentriramo na otprilike 1 ml., potom ohladimo na sobnu temperaturu i podesimo na ph, s 1N otopinom NaOH. Smjesu ohladimo na 0 C i polako zakiselimo na ph s 1N otopinom NaOH. Rezultirajuči precipitat sakupimo filtracijom i osušimo pod smanjenim tlakom, prinos - hidroksiizoindolin-1,3-diona proizvoda kao svijetložutog praška (3.24g, 72%): 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) δ (m, 2H), 7.6 (d, J=9.3 Hz, 1H). 1 Korak 2. Sinteza -(4-nitrofenoksi)izoindolin-1,3-dion Uz miješanje gustoj otopini NaH (1.1 g, 44.9 mmol) i DMF ( ml) na 0 C dodamo kap po kap otopinu - hidroksiizoindolin-1,3-dion i DMF ( ml). Svijetlo žuto-zelena smjesa vrati se na sobnu temperaturu i miješa 1 sat, zatim se doda 1-fluoro-4-nitrobenzen (2.67 g, 18.7 mmol) putem štrcaljke na 3-4 puta. Dobivenu smjesu zagrijemo preko noći na 70 C, zatim ohladimo na sobnu temperaturu i razrijedimo polako dodavajući vodu ( ml), i ekstrahiramo s EtOAc (2x0mL). Nastali organski sloj osušimo (MgSO 4 ) i kocentriramo pod smanjenim tlakom i dobijemo -(4-nitrofenoksi)izoindolin-1,3-dion kao žutu krutinu (3.3 g, 62%): TLC (% 70% heksan) R f 0.28; 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) δ 7.23 (d, J=12 Hz, 2H), (m, H), 7.89 (d, J=7.8 Hz, 1H), 8.29 (d, J=9 Hz, 2H), (br s, 1H), CI-MS m/z 28 ((M+H) + ), 0%) Korak 3. Sinteza -(4-aminofenoksi)izoindolin-1,3-dion 2 Otopinu -(4-nitrofenoksi)izoindolin-1,3-dion (0.6 g, 211 mmol) u conc. AcOH (12 ml) i vode (0.1 ml) miješamo u struji argona dok željezni prah (0.9 g,.9 mmol) dodamo polako. Nastalu smjesu miješamo na sobnoj temperaturi 72 sata, zatim razrijedimo vodom (2 ml) i ekstrahiramo s EtOAc (3x0 ml). Nastali organski talog osušimo (MgSO 4 ) i kocentriramo pod smanjenim tlakom i dobijemo -(4-aminofenoksi)izoindolin-1,3-dion kao smeđkastu krutinu (0.4 g, 7%): TLC (0% 0% ) R f 0.27; 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) δ.14 (br s, 1H), 6.62 (d, J=8.7 Hz, 2H), 6.84 (d, J=8.7 Hz, 2H), 7.03 (d, J-=2.1 Hz, 1H), 7.23 (dd, 1H), 7.7 (d, J=8.4 Hz, 1H), (s, 1H), HPLC ES-MS m/z 2 ((M+H) +, 0%). A4. Opća metoda za sintezu pirolilanilina. Sinteza -tert-butil-2-(2,-dimetilpirolil)anilina 3 Korakl. Sinteza 1-(4-tert-butil-2-nitrofenil)-2,-dimetilpirol) Uz miješanje otopine 2-nitro-4-tert-butilanilina (0. g, 2.7 mmol) i ciklo ( ml) doda se štrcaljkom AcOH (0.1 ml) i acetonilaceton (0.299 g, 2.63 mmol). Reakcijska smjesa zagrije se na 1 C za 72 sat s azeotropnim odstanjivanjem hlapijivog dijela. Reakcijska smjesa se ohladi na sobnu temperaturu, razrijedi s CH 2 Cl 2 ( ml) i uzastopno ispere s 1N otopinom HCl-a (1 ml), 1N otopinom NaOH (1 ml) i zasićenom otopinom NaCl (1 ml), osuši se (MgSO 4 ) i koncentrira pod smanjenim tlakom. Dobivena narančasto-smeđa krutina purificira se kolumnom kromatografijom (60g SiO 2 : gradient od 6% 94% heksan do 2% 7% heksan) i dobijemo 1-(4-tert- 13

13 butil-2-nitrofenil)-2, dimetilpirol) kao naranćasto-žutu krutinu (0.34 g, 49%): TLC (1% 8% ) R f 0.67; 1 H-NMR (CDCl 3 )d 1.34 (s, 9H), 1.89 (s, 6H),.84 (s, 2H), (m, 1H), 7.62 (dd, 1H), 7.88 (d,,7=2.4 Hz, 1H), C1-MS m/z 273 ((M+H) + ), 0%). 1 Korak 2. Sinteza -tert-butil-2-(2,-dimetilpirolil) anilina Gustu otopinu 1-(4-tert-butil-2-nitrifenil)-2,-dimetilpirola (0.341 g, 1.2 mmol)%pd/c (0.06 g) i EtOAc (0 ml) pod atmosferom H 2 (balon) miješa se 72 sata zatim filtrira kroz sloj Celite -a. Filtrat se koncentrira pod reduciranim tlakom i dobije se -tert-butil-2-(2,-dimetilpirolil)anilin kao žuta krutina (0. g, 99%): TLC (% 90% ) R f 0.43; 1 H-NMR (CDCl 3 ) δ 1.28 (s, 9H), (m, 8H),.8 (br s, 2H), (m, 3H), 7.28(br s, 1H). A. Opća metoda za sintezu anilina iz anilina nastalih nukleofiličnom aromatičnom substi-tucijom. Sinteza 4-(2- (N-metilkarbamoil)-4-piridil oksi)-2-metilanilin sol HCl 2 Otopina 4-amino-3-metilfenola (.4 g, 44.2 mmol) u suhom dimetilacetamidu (7 ml) tretira se s kalijevim tertbutoksidom (.86 g, mmol), i ta crna smjesa miješa se na sobnoj temperaturi sve dok boca ne dosegne sobnu temperaturu. Sadržaj potom tretiramo s 4-klor-N-metil-2-piridinkarboksamid (Metoda A2, Korak 3b; 7.2 g, 44.2 mmol) i zagrije na 1 C kroz 8 sati. Smjesu se ohladi na sobnu temperaturu i razrijedi s vodom (7 ml). Organski sloj ekstrahira se s EtOAc (x0 ml). Nastali organski sloj ispere se s zasićenom otopinom NaCl (0 ml), osuši s (MgSO4) i koncentrira pod smanjenim tlakom. Ostatak crnog ulja obradi se s Et 2 O (0 ml) i ultrazvučnoj kupelji. Otopina se tretira s HCl (1 M u Et 2 O; 0 ml) i miješa na sobnoj temperaturi min. Dobivena krutina tamno ružičaste boje (7.04 g, 24.1 mmol), odvoji se filtracijom od otopine i čuva se do upotrebe pod anaerobnim uvjetima na 0 C. 1 H- NMR (DMSO-d 6 ) δ 2.41 (s, 3H), 2.78 (d, J=4.4 Hz, 3H), 4.93 (br s, 2H), 7.19 (d,d, 47=8., 2.6 Hz, 1H), 7.23 (d,d, J=., 2.6 Hz, 1H), 7.26 (d, J=2.6 Hz, 1H), 7. (d, J=2.6 Hz, 1H), 7.64 (d, J=8.8 Hz, 1H), 8. (d, i7=.9 Hz, 1H), 8.99 (q, J=4.8 Hz, 1H). A6. Opća metoda za sintezu anilina iz hiđroksianilina N-protekcijon, nukleofiličnom aromatskom supstitucijom i deprotekcijom. Sinteza 4-(2-(N-metilkarbamoil)-4-piridiloksi)-2-kloranilina 3 Korak 1: Sinteza 3-klor-4-(2,2,2-trifluoracetilamino) fenola Željezu (3.24 g, 8.00 mino l) uz miješanje doda se TFA (0 ml). Toj gustoj smjesi doda se 2-klor-4-nitrofenol (.0 g, 8 mmol) i trifluorocteni anhidrid ( ml). Ta siva gusta smjesa miješa se na sobnoj temperaturi 6 dana. Željezo se odfiltrira iz otopine i dobiveni materijal se koncentrira pod smanjenim tlakom. Preostala siva krutina se disolvira u vodi ( ml). Nastaloj žutoj otopini doda se zasićena otopina NaHCO 3 (0 ml). Krutina koja je precipitirala u otopini odstrani se. Filtrat se polako hladi s otopinom natrijeva bikarbonata sve dok s produkt jasno ne odvoji od otopine (određuje se upotrebom cjevčica koje se podižu). Slabo tamno žuta otopina ekstrahira se s EtOAc (3X12 M1). Dobiveni organski sloj ispere se zasićenom otopinom NaCl (12 M1), osuši s (MgSO 4 ) i koncentrira pod smanjenim 14

14 tlakom. 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) indicira u omjer 1 : 1 nitrofenola početnog materijala i željenog produkta 3-klor-4-(2,2,2- trifluoracetilamino) fenola. Nepročišćeni materijal dobije se u slijedećem koraku daljnjom purifikacijom. 1 Korak 2: Sinteza 4-(2-(N-metilkarbamoil)-4-piridiloksi)-2-klorofenil (222-trifluor)acetamid Otopina nepročišćenog 3-klor-4-(2,2,2-trifluoroacetilamino) fenola (.62 g, mmol) u bezvodnom dimetilacetamidu (0 ml) tretira se kalijevim tert-butoksidom (.16 g, 4.98 mmol) te smeđe crnu smjesu miješa se na sobnoj temperaturi sve dok se bočica ne ohladi na sobnu temperaturu. Dobivenu smjesu tretira se s 4-kloro-N-metil-2- piridinkarboksamidom (metoda A2, Korak 3b; 1.99 g, 11.7 mmol) i zagrije na 0 C pod argonom kroz 4 d. Crna reakciona smjesa ohladi se na sobnu temperaturu i onda se pretoči u hladnu vodu (0 ml). Smjesa se ekstrahira s EtOAc (3x7 ml) i dobiveni organski sloj koncentrira se pod smanjenim tlakom. Ostatno smeđe ulje purificira se kolonskom kromatografijom (gradient od % pet. eter do % pet. eter) i dobijemo 4-(2-(Nmetilkarbamoil)-4-piridiloksi)-2-klorfenil(222-trifluor) acet-amid kao žutu krutinu (8.9 g, 23,0 mmol). 2 Korak 3: Sinteza 4-(2-(N-metilkarbamoil)-4-piridiloksi)-2-kloroanilin Otopina nepročišćenog 4-(2-(N-metilkarbamoil)-4-piridiloksi)-2-klorfenil(222-trifluor)acetamida (8.9 g, 23.0 mmol) u bezvodnom dioksinu ( ml) tretira se 1N otopinom NaOH (ml). Smeđu otopinu ostavi se uz mućkanje 8 sati. Toj otopini doda se EtOAc ( ml). Dobiveni zeleni organski sloj ekstrahira se s EtOAc (3x ml) i otapalo koncentrira na prinos 4-(2-(N-metilkarbamoil)-4-piridiloksi)-2-kloroanilin, smeđe ulje dok se ne zgusne i zatim stoji (2.86 g,. mmol): 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) δ 2.77 (d, J=4.8 Hz, 3H),.1 (s, 2H), 6.60 (dd, c7=8., 2.6 Hz, 1H), 6.76 (d, J=2.6 Hz, 1H), 7.03 (d, J-=8. Hz, 1H), 7.07 (dd, J=., 2.6 Hz, 1H), 7.27 (d, J=2.6 Hz, 1H), 8.46 (d, J=. Hz, 1H), 8.7(q, J=4.8, 1H). A7. Opća metoda za deprotekciju acetliranog anilina. Sinteza 4-klor-2-metoksi--(trifluormetil)anilina 3 Suspenziju 3-klor-6-(N-acetil)-4-(trifluorometil)anisola (4.00 g, 14.9 mmol) u 6M otopini HCl (24 ml) zagrije se do temperature refluksa za 1 h. Dobivena otopina ostavi se hladiti na sobnoj temperaturi, kroz to vrijeme će se slabo zgusnuti. Nastalu smjesu razrijediti ćemo s vodom ( ml) a potom tretirati kombinirano NaOH i zasićenom otopinom NaHCO3 sve dok otopina ne postane bazičan. Organski sloj ekstrahiramo s CH 2 Cl 2 (3x0 ml). Nastalu organsku masu osuši se s (MgSO 4 ) i koncentrira pod smanjenim tlakom, dobijemo 4-klor-2-metoksi--(trifluormetil)anilina kao smeđeg ulja (3. g, 14.2 mmol): 1 H-NMR (DMSO-d 6 ) δ 3.84 (s, 3H),. (s, 2H), 7.01 (s, 2H). 1

15 A8. Opća metoda sinteze ω-alkoksi-cg-karboksifenil anilina. Sinteza 4-(3-(N-metilkarbamoil)-4-metoksifenoksi) anilina Korak 1. 4-(3-me toksikarbonil-4-metoksifenoksi)-1-nitrobenzen: U otopinu 4-(3-karboksi-4-hidroksifenoksi)-1-nitrobenzena (pripremljenu od 2,-dihidroksibenzoićne kiseline na način kako je opisano u Metodi A13, Korak 1, 12 mmol) i acetona (0 ml) kojem je dodan K 2 CO 3 ( g) i dimetil sulfat (3.7 ml). Nastala smjesa se zagrije do temperature refluksa preko noći, ohladi se na sobnu temperaturu i filtrira preko sloja Celite. Dobivenu smjesu koncentrira se pod umanjenim tlakom, absorbira na SiO 2, i purificira kolonskom kromatografijom (0% 0% EtOAc), i dobije se 4-(3-metoksikarbonil-4-metoksifenoksi)-1-nitrobenzen kao žuti prašak (3 g): mp C. 1 Korak 2. 4-(3-karboksi-4-metoksifenoksi)-1-nitrobenzen: Smjesu 4-(3-metoksikarbonil-4-metoksifenoksi)-1-nitrobenzena (1.2 g), KOH (0.33 g) i vode ( ml) u MeOH (4 ml) miješa se na sobnoj temperaturi tijekom noći i potom zagrije na temperaturu refluksa kroz 4 h. Dobivenu smjesu ohladimo na sobnu temperaturu i koncentriramo pod smanjenim tlakom. Ostatke radstopimo u vodi (0 ml), i vodenu smjesu zakiselimo s 1N otopinom HCl. Dobivenu smjesu ekstrahiramo s EtOAc (0 ml). Organski sloj osušimo s (MgSO 4 ) i koncentriramo pod smanjenim tlakom i dobijemo 4-(3-karboksi-4-metoksifenoksi)-1-nitrobenzen (1.04 g). 2 Korak 3. 4-(3-(N-metilkarbamoil)-4-metoksif enoksi)-1-nitrobenzen: U otopinu 4-(3-karboksi-4-metoksifenoksi)-1-nitrobenzena (0.0 g, 1.7 rnmol) u CH 2 Cl 2 (12 ml) doda se SOCl 2 (0.64 ml, 8.77 mmol) u obrocima. Nastala smjesa se zagrije do temperature refluksa kroz 18 h, ohladi na sobnu temperaturu i koncentrira se pod umanjenim tlakom. Dobivena žuta krutina rastopi se u CH 2 Cl 2 (3 ml), potom nastala otopina tretira s otopinom metilamina (2.0 M u THF, 3. ml, 7.02 mmol) u obrocima (PAŽNJA: razvija se plin), i miješa na sobnoj temperaturi 4 sata. Dobivena smjesa tretira se s 1N otopinom NaOH, potom ekstrahira s CH 2 Cl 2 (2 ml). Organski sloj se osuši (Na 2 SO 4 ) i koncentrira pod smanjenim tlakom, a dobije se 4-(3-(N-metilkarbamoil)-4-metoksifenoksi)-1- nitrobenzen kao žuta krutina (0.0 g, 9%): 3 Korak 4. 4-(3-(N-metilkarbamoil)-4-metoksifenoksi) anilin Gustu smjesu 4-(3-(N-metilkarbamoil-4-metoksifenoksi)-1-nitrobenzena (0.78 g, 2.60 mmol) i % Pd/C (0. g) u EtOH ( ml) miješa se pod 1 atm H 2 (balon) kroz 2. d, a zatim se filtrira kroz sloj Celite. Nastalu otopinu koncentrira se pod smanjenim tlakom, pa se dobije 4-(3-(AT-metilkarbamoil)-4-metoksifenoksi) anilin ne potpuno bijela krutina (0.68 g, 96%): TLC (0.1% Et 3 N/99.9% EtOAc) R f